ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΙΗΣΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ!!! ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΘΕΟΣ ΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ!!!ΚΑΠΟΙΟΙ ΕΔΩ ΣΤΟ ΕΛΛΑΔΙΣΤΑΝ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΝΑ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΝΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ "ΘΕΟ"!!!!

O πλούτος εμπόδιο για την είσοδο στη Bασιλεία του Θεού

(Mτ 19:16-30, Mκ 10:17-31)

   18Tον ρώτησε τότε ένας άρχοντας: "Δάσκαλε αγαθέ, τι θα πρέπει να κάνω για να κληρονομήσω ζωή αιώνια;" 19Kι ο Iησούς του απάντησε: "Γιατί με λες αγαθό; Kανένας δεν είναι αγαθός παρά μονάχα ένας, ο Θεός.ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΞΕΒΡΑΚΩΜΑ ΕΔΩ ΛΕΕΙ ΚΑΘΑΡΑ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΣ!!!ΜΑ ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΘΕΟ ΟΜΙΛΕΙ? ΜΑ ΦΥΣΙΚΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΓΙΑΧΒΕ!!!ΧΡΙΣΤΙΑΝΑ ΤΗΝ ΠΑΤΗΣΑΤΕ ΛΑΘΟΣ ΨΕΥΤΟΘΕΟ ΠΡΟΣΚΥΝΑΤΕ!!ΠΗΓΗ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΛΟΥΚΑΣ ΚΕΦ.18 ΣΤΙΧ.18 

Αρνητής της Γενοκτονίας των Αρμενίων ο Αρμένιος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως!!! Μετά το παίζουν πατριώτες και τσιρίζουν για την γενοκτονία των Ποντίων!!

ΚΑΙ Η ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΕΝΑΝ ΑΓΡΑΜΜΑΤΟ ΕΒΡΑΙΟ ΜΑΡΑΓΚΟ!!AYTOI HTAN OI ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ  ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΙΕΡΗ ΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΖΟΥΝ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΕΣ ΕΒΡΑΙΩΝ!! Η ΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΘΕΩΝ ΕΠΑΨΕ ΝΑ ΒΓΑΖΕΙ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ,ΤΩΡΑ ΟΙ ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΝ ΤΙΣ ΠΑΝΤΟΦΛΕΣ ΤΟΥ ΑΠΛΥΤΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ!! 

Κι όμως οι σημερινοί υπολογιστές και τα κινητά εχουν ρίζες στον Μηχανισμό των Αντικυθήρων. 

Την μέχρι τώρα συνολική ανάλυση των επιγραφών που βρίσκονται στο εσωτερικό του Μηχανισμού των Αντικυθήρων παρουσίασε η ομάδα μελέτης αυτού του αινιγματικού για την επιστημονική κοινότητα αντικειμένου. 

Τα ευρήματα της μελέτης είναι το αποτέλεσμα διεθνούς ερευνητικής προσπάθειας κατά τα τελευταία περίπου 10 χρόνια. Όπως συμφώνησαν όλοι οι ομιλητές της εκδήλωσης, πρόκειται για τον αρχαιότερο υπολογιστή, ο οποίος παρείχε στον κάτοχό του τη δυνατότητα να βλέπει με ακρίβεια τις εκλείψεις της σελήνης και του ήλιου καθώς και την κίνηση των ουράνιων σωμάτων.

Πρώτο το ελληνικό κοινό είχε την ευκαιρία να ενημερωθεί για τα νέα στοιχεία που προέκυψαν από την αποκρυπτογράφηση των επιγραφών που βρίσκονται «κρυμμένες» στις πτυχές του Μηχανισμού, αποκαλύπτοντας ένα ολόκληρο σύμπαν μέσα στα γρανάζια της αρχαίας συσκευής...

Την «εξιστόρηση» των γεγονότων ξεκίνησε με την ομιλία του ο Γιάννης Μπιτσάκης, Φυσικός και Ιστορικός των Επιστημών και της Τεχνολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών κι ένα από τα βασικά μέλη της ερευνητικής ομάδας, εξηγώντας πώς ακριβώς δούλευε ο Μηχανισμός. Συγκεκριμένα, στη μία πλευρά της συσκευής υπήρχε μία λαβή η οποία κινούσε όλο το σύστημα. Γυρίζοντας τη λαβή άρχιζαν να περιστρέφονται οι δείκτες που υπήρχαν στο εμπρόσθιο και στο οπίσθιο μέρος του Μηχανισμού. Επιλέγοντας μία ημερομηνία αποκαλύπτεται τα αστρονομικά φαινόμενα που συμβαίνουν γύρω από τη Γη. Όπως πρόσθεσε ο ίδιος, αν μπει κανείς στην ιστοσελίδα της NASA όπου αναφέρονται όλες τις εκλείψεις του παρελθόντος και αυτές που είναι να γίνουν στο μέλλον, αναγράφεται ότι «αυτό που κάνουμε εμείς εδώ με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές είναι και αυτό που έκανε ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων πριν από περίπου 2.000 χρόνια». Όπως ανέφερε ο κ. Μπιτσάκης, ο Μηχανισμός αναγνωρίστηκε ως αστρονομικό μηχανικό όργανο από την πρώτη στιγμή που ανακαλύφθηκε το 1902 από τον Σπυρίδωνα Στάη, ο οποίος την εποχή εκείνη εκτελούσε καθήκοντα υπουργού Παιδείας. Ο Στάης πρόσεξε ότι σε ένα από τα ευρήματα υπήρχε ένα οδοντωτός τροχός και ήταν διακριτές οι λέξεις «ΑΦΡΟΔΙΤΗ» και «ΗΛΙΟΥ».

Έως το 1972 είχαν αναγνωστεί με επιτυχία περίπου 923 γράμματα και αριθμοί, ενώ πρόσφατα ο αριθμός αυτός ανήλθε στους 3.400 χαρακτήρες που υπήρχαν πάνω στα συνολικά 82 θραύσματα του Μηχανισμού. Η ερευνητική ομάδα έχει καταφέρει να αναγνωρίσει ολόκληρες προτάσεις οι οποίες βοηθούν στην κατανόηση των λειτουργικών του αντικειμένου και αποτελούν κάτι σαν «εγχειρίδιο» χρήσης του Μηχανισμού.

Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο Φιλόλογος Παλαιογράφος Αγαμέμνων Τσελίκας, ο οποίος είχε αναλάβει το έργο της ανάγνωσης των κειμένων. Όπως παραδέχτηκε ο ίδιος το έργο του ήταν ιδιαίτερα δύσκολο καθώς τα γράμματα στην πραγματική τους διάσταση είχαν μέγεθος μικρότερο των 2 χιλιοστών, ενώ υπήρχαν και ανωμαλίες στην επιφάνεια του χαλκού με αποτέλεσμα ο αξονικός τομογράφος, το ειδικό μηχάνημα που χρησιμοποιήθηκε για τη φωτογράφηση των θραυσμάτων, να μην είναι σε θέση να «δει» μονομιάς ολόκληρη την επιφάνεια. Ο Ξενοφών Μουσσάς, καθηγητής Φυσικής Διαστήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών, αφού πήρε το λόγο εξήγησε ότι «οι σημερινοί ηλεκτρονικοί υπολογιστές και τα κινητά τηλέφωνα έχουν τις ρίζες τους στα γρανάζια του Μηχανισμού», όπως αποδεικνύεται με τις επιγραφές που υπάρχουν πάνω στις πτυχές του αντικειμένου. «Το πιο σημαντικό είναι ότι βλέπουμε να υπάρχουν οι νόμοι της φυσικής ήδη μέσα στο Μηχανισμό, τόσο στις επιγραφές όσο και στους αριθμούς 76, 19, 223 και αποδεικνύουν, όχι μόνο αυτοί αλλά και όλη η δομή του Μηχανισμού, ότι εντέλει είναι και η υπογραφή αυτού που τον έφτιαξε. Μας λέει καθαρά είμαι ένας πυθαγόρειος», είπε ο κύριος Μούσας χαρακτηριστικά κατά τη διάρκεια της ομιλίας του. Όπως υποστήριξε ο ίδιος, αυτό το μηχάνημα αποτελεί τις ρίζες όλου του πολιτισμού και ολόκληρης της τεχνολογίας και στην ουσία πρόκειται για το αρχαιότερο «tablet».

Στον Μηχανισμό επίσης εμπεριέχεται και ένα αστρολογικό ημερολόγιο, οι δείκτες του οποίου φαίνεται πως περιστρέφονται γύρω από τον ζωδιακό κύκλο αποκαλύπτοντας τις κινήσεις τόσο της Σελήνης όσο και των πλανητών. Όπως αποκαλύπτεται επίσης, οι κινήσεις των πλανητών είναι άμεσα συνδεδεμένες με συγκεκριμένους τόπους παρατήρησης, κάτι που δείχνει ότι ο δημιουργός του Μηχανισμού των Αντικυθήρων είχε προβλέψει το μηχάνημα αυτό να μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε περισσότερες από μία τοποθεσίες, αφού πάνω του έχουν ανακαλυφθεί χαραγμένες οι λέξεις Δωδώνη και Αλεξάνδρεια. Επίσης συνδέονται με αθλητικά γεγονότα που πραγματοποιούνταν ανά τετραετία, όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες και τα Ίσθμια.

Όλοι οι ομιλητές που παρέθεσαν τις απόψεις τους κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης συμφώνησαν ότι το ναυάγιο όπου ανακαλύφθηκε ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων αποτελεί το σημαντικότερο ναυάγιο όλων των εποχών. Επιθυμία όλων είναι να γίνουν περαιτέρω ανασκαφές με την ελπίδα να ανακαλυφθούν περισσότερα θραύσματα αυτού του αινιγματικού αλλά ταυτόχρονα συναρπαστικού μηχανισμού ώστε οι επιστημονική κοινότητα να καταφέρει εντέλει να λύσει όλους του γρίφους που κρύβονται στα γρανάζια του Μηχανισμού των Αντικυθήρων.

(ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Φωτογραφίες: Εurokinissi  

Πηγή: Μηχανισμός Αντικυθήρων: Το αρχαιότερο tablet -Εδινε στοιχεία αντίστοιχα με της NASA | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/news/271574/mihanismos-antikythiron-arhaiotero-tablet-edine-stoiheia-antistoiha-me-tis-nasa#ixzz4BAgGuJMn

Το μνημείο έχει το μήκος μιας πισίνας Ολυμπιακών διαστάσεων, δύο φορές το πλάτος της, και βρίσκεται μόνο 800 μέτρα νότια του κέντρου της αρχαίας πόλης Ενας τεράστιος αρχαιολογικός θησαυρός που εκτιμάται στα 2.150 χρόνια κρυβόταν μέσα στο αρχαίο Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Πέτρας, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο American Schools of Oriental Research. Με δορυφορικές εικόνες υψηλής ανάλυσης και υλικό που καταγράφηκε από drone η επικεφαλής αρχαιολόγος Sarah Parcak, επιστημονικός συνεργάτης του National Geographic, και ο Christopher Tuttle, εκτελεστικός διευθυντής του Council of American Overseas Research Center έφεραν στο φως την ύπαρξη άγνωστης μέχρι τώρα κατασκευής, στην Πέτρα της Ιορδανίας.  Οι φωτογραφίες του δορυφόρου που αποκάλυψαν τη δομή στην αρχαία πόληΤο μνημείο έχει το μήκος μιας πισίνας Ολυμπιακών διαστάσεων, δύο φορές το πλάτος της, και βρίσκεται μόνο 800 μέτρα νότια του κέντρου της αρχαίας πόλης. Χιλιάδες τουρίστες επισκέπτονται κάθε χρόνο την εμβληματική πόλη. Ολόκληρη η Πέτρα καλύπτει περίπου 102 τετραγωνικά μίλια, αλλά το κέντρο της,  καλύπτει μια έκταση μόλις 2,3 τετραγωνικά μίλια (6 τετραγωνικά χιλιόμετρα).   Φωτογραφία από παλαιότερες ανασκαφές αρχαιολόγωνΤα πρόσφατα ευρήματα αποκάλυψαν μια δομή σε σχήμα πλατφόρμας που εσωκλείει έναν μικρότερο χώρο, ο οποίος αρχικά ήταν στρωμένος με πλάκες, ενώ στην ανατολική του πλευρά βρίσκονται μια σειρά από κίονες που κάποτε αποτελούσαν τα στολίδια στο πλάι μιας σκάλας.    Ενα μικρό κτίριο, διατάσεων 8,5 επί 8,5 μέτρων, ήταν στην κορυφή του εσωτερικού χώρου και είχε άνοιγμα προς τα ανατολικά, προς το μέρος της σκάλας. Αυτή η τεράστια ανοιχτή πλατφόρμα, που ολοκληρώνεται με ένα σχετικά μικρό κτήριο και μια μνημειακή πρόσοψη, δεν έχει ομοιότητες με οποιαδήποτε άλλη δομή στην Πέτρα.«Είμαι βέβαιος ότι κατά τη διάρκεια των δύο αιώνων της έρευνας στην Πέτρα, κάποιος θα ήξερε πως αυτή η τοποθεσία ήταν εκεί, αλλά δεν προχώρησε ποτέ σε καταγραφή και μελέτη της. Εχω δουλέψει στην Πέτρα 20 χρόνια, και ήξερα ότι κάτι ήταν εκεί, αλλά είναι σίγουρα θεμιτό να πούμε πως πρόκειται για ανακάλυψη», λέει ο Tuttle ο οποίος εξήρε τη χρήση των δορυφορικών συστημάτων και των drones. Η ιστορία της Πέτρας Ολόκληρη η πόλη της Πέτρας με τα κτίσματά της είναι λαξευμένη πάνω σε μαλακά ψαμμιτικά πετρώματα και αποτελεί ένα ζωντανό Μνημείο ενός αξιοθαύμαστου πολιτισμού. Η αρχιτεκτονική της πόλης έχει έντονη την επίδραση των Ελλήνων και των Ρωμαίων, που αφού την κατέκτησαν ήθελαν να αφήσουν το στίγμα της εξουσίας τους και σε αυτή τη γωνιά της αυτοκρατορίας τους. Τα καλύτερα διατηρημένα κτίρια είναι το θησαυροφυλάκιο ή αλλιώς Χαζνέ Φαραούν με μια πρόσοψη ύψους 40 μέτρων, το Μοναστήρι, το ρωμαϊκό θέατρο χωρητικότητας 15000 ατόμων, τα λουτρά, ο εμπορικός δρόμος, ο βασιλικός τάφος της Υδρίας, ο τάφος του Ρωμαίου στρατιώτη, η πέτρα Ουμ-αλ-Μπιγιάρα που τοποθετούσαν τις προσφορές τους οι Ναβαταίοι για να λατρέψουν την άνοιξη και τέλος η μεγάλη τελετουργική πλατεία Ζιμπ Ατούφ με δύο οβελίσκους ύψους 6 μέτρων αφιερωμένους στους Αλ-Ούτσα και Ντουσχάρα που ταυτίζονταν με την Αφροδίτη και τον Δία, αντίστοιχα.

Τι τολμάει και λέει ο Αλβανός πρωθυπουργός: "Ο Δίας ήταν Αλβανός"...

ΓΙΑ ΓΕΛΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΒΡΑΪΚΗ ΑΙΡΕΣΗ!!ΔΕΙΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΟΛΟ ΤΟΝ ΕΒΡΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΘΙΑΣΟ!!

Χαίροις Σινών Μαρτύρων πληθύς,  

Θεού του ζώντος η γενναία παράταξις,   η πλάνην καταβαλούσα την βουδδικήν ανδρικώς,   και Χριστού την πίστιν ανυψώσασα,   τα άνθη τα πνέοντα, ευωδίαν την άρρητον,   νέοι αστέρες του νοητού στερεώματος,   οι τας καρδίας των πιστών καταυγάζοντες,   Κίνας το μέγα καύχημα, Ασίας αγλάϊσμα,   και στολισμός και λαμπρότης   και απαρχή προς τον Κύριον.   Αυτόν δυσωπείτε,   ταις ψυχαίς ημών δοθήναι το μέγα έλεος. 

Το 1900, η μυστική εταιρεία πολεμικών τεχνών «Πυγμάχοι» (Boxers) <2>, υποστηριζόμενη από την επίκληρο αυτοκράτειρα, γνωστή για την ξενοφοβία της, εξαπέλυσε διωγμό κατά των χριστιανών, στους οποίους απέδιδαν την ευθύνη για όλες τις συμφορές της Κίνας. Στις 10 Ιουνίου, τοιχοκολλήθηκαν προκηρύξεις στους δρόμους του Πεκίνου καλώντας τους ειδωλολάτρες να σφαγιάσουν τους χριστιανούς και απειλώντας όσους θα τολμούσαν να τους κρύψουν. Την επόμενη νύχτα, οι «Πυγμάχοι», περνώντας με αναμμένους δαυλούς από κάθε συνοικία της πόλης, συνελάμβαναν στα σπίτια τους όσους Ορθόδοξους χριστιανούς έβρισκαν και τους βασάνιζαν με σκοπό να αρνηθούν τον Χριστό. Πολλοί, τρομοκρατημένοι από τα μαρτύρια, έκαψαν θυμίαμα μπροστά στα είδωλα για να σώσουν την ζωή τους, ενώ άλλοι ομολόγησαν με γενναιότητα την πίστη τους και υπέστησαν τρομερά βασανιστήρια. Αφού έκαψαν τα σπίτια τους, τους οδήγησαν έξω από την πόλη, στους ειδωλολατρικούς ναούς των «Πυγμάχων», όπου ξεκοιλιάστηκαν, αποκεφαλίσθηκαν ή κάηκαν στην πυρά.

Ο Παύλος Γουάν, ένας ορθόδοξος κατηχητής, πέθανε με την προσευχή στα χείλη. Η Ία Γουέν, διδασκάλισσα στην ρωσική ιεραποστολή, βασανίσθηκε δύο φορές και ομολόγησε πασίχαρη τον Χριστό. Ο Ιωάννης, ένα αγόρι οκτώ ετών, υπέστη ακρωτηριασμό των δύο χεριών του και κατακρεούργηση του στήθους του. Στην ερώτηση των δημίων του αν υπέφερε, απάντησε χαμογελώντας: «Δεν είναι δύσκολο να υποφέρει κάνεις για τον Χριστό». Οι «Πυγμάχοι» τον αποκεφάλισαν και έκαψαν τα λείψανά του σε εορταστική πυρά.

Ο πατήρ Μητροφάνης Τσί-Σούνγκ, ο πρώτος κινέζος ιερέας που είχε χειροτονηθεί από τον άγιο Νικόλαο της Ιαπωνίας [3 Φεβρ.] και είχε υπηρετήσει ακαταπόνητα την ιεραποστολή επί δεκαπέντε χρόνια, σφαγιάσθηκε με τους περισσότερους από τους εβδομήντα χριστιανούς, γυναίκες και παιδιά, που είχαν καταφύγει στο σπίτι του μετά την πυρπόληση των οικοδομημάτων της ρωσικής ιεραποστολής. Όταν εισόρμησαν οι «Πυγμάχοι», τον βρήκαν καθισμένο στην αυλή και τον κατατρύπησαν με μαχαιριές στο στήθος. Αποκεφάλισαν την γυναίκα του Τατιανή, όπως και τον γιο τους Ησαΐα, ηλικίας είκοσι τριών ετών. Έκοψαν τα δάχτυλα των ποδιών, την μύτη και τα αυτιά του άλλου γιου τους, Ιωάννη, επτά ετών, την στιγμή του μαρτυρίου του πατέρα του. Εκείνος όμως δεν ένιωθε κανένα πόνο και ενώ οι βασανιστές του τον αποκαλούσαν «γιό δαιμόνων» εκείνος αποκρίθηκε: «Είμαι ένα πιστός του Θεού και όχι μαθητής δαιμόνων!» Η Μαρία, αρραβωνιαστικιά του Ησαϊα, ηλικίας δεκαεννέα ετών, είχε έλθει στο σπίτι του πατρός Μητροφάνη με την επιθυμία να πεθάνει μαζί με την οικογένεια του αρραβωνιαστικού της. Όταν οι «Πυγμάχοι» περικύκλωσαν το σπίτι, βοήθησε τους άλλους να σωθούν πηδώντας την μάνδρα και κατόπιν αντιμετώπισε τους εισβολείς, κατηγορώντας τους ότι δολοφονούν αθώους δίχως δίκη. Μην τολμώντας να την σκοτώσουν, την πλήγωσαν στα χέρια, και της τρύπησαν τα πόδια. Σε όσους την πίεζαν να φύγει, αποκρίθηκε: «Γεννήθηκα κοντά στην εκκλησία της Παναγίας Θεοτόκου και εδώ θα πεθάνω!» Όταν οι «Πυγμάχοι» επέστρεψαν, την θανάτωσαν.

Μεταξύ των αγίων αυτών μαρτύρων βρίσκονταν επίσης απόγονοι των κατοίκων του Αλμπαζίν της Ρωσίας, που είχαν φέρει το φως του Χριστού στο Πεκίνο το 1685. Ο Κλήμης Κούι Κιν, ο Ματθαίος Χάι Τσουάν, ο αδελφός του Βίτος, η Άννα Σούι και πολλοί άλλοι, οι οποίοι χωρίς να φοβούνται από των αποκτεινόντων το σώμα, την δε ψνχήν μη δυναμένων αποκτείναι (Ματθ. 10, 28) αντιμετώπισαν γενναία τα μαρτύρια και τον θάνατο, παρακαλώντας τον Θεό να φωτίσει τους διώκτες και να συγχωρέσει τα αμαρτήματα τους. Από τις χίλιες ψυχές που αποτελούσαν την ρωσική ιεραποστολή στο Πεκίνο, χάθηκαν κατά τα αιματηρά γεγονότα τριακόσιες, από τις οποίες διακόσιες είκοσι δύο έλαβαν τον αμάραντο στέφανο του μαρτυρίου.

Σημειώσεις

1 Η τιμή τους εγκρίθηκε από την Ρωσική Εκκλησία η οποία όρισε ότι θα έπρεπε να τελείται νεκρώσιμη Ακολουθία την 10η Ιουνίου και επίσημη Λειτουργία την 11η προς τιμήν των μαρτύρων.

2 Ακριβέστερα Yihetuan («Πολιτοφυλακές δικαιοσύνης και ομονοίας»). Τα μέλη τους ασκούνταν στην πυγμαχία και έφεραν φυλαχτά που θεωρούνταν αλεξίσφαιρα.

Πηγή: "Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας", υπό ιερομονάχου Μακαρίου Σιμωνοπετρίτου, εκδ. Ίνδικτος (τόμος δέκατος - Ιούνιος, σ. 142-144)

ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΕΥΓΕ ΣΤΟΝ ΔΗΜΑΡΧΟ !!ΝΑ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΖΩΝΤΑΝΕΥΟΥΝ ΟΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΜΝΗΜΕΣ!!ΠΑΡΑΦΩΝΙΑ ΣΤΗΝ ΟΛΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΛΗΚΤΟΙ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΚΟΥΪΚ!!

Του Αναγνώστη Λασκαράτου Τι λόγοςτου πέφτει του κ.Κουτσούμπα τι γίνεται στο Μουσείο, πρώην τζαμί και πρώην ρωμαϊκό ορθόδοξο ναό της Αγιασοφιάς, που έχτισε με το αίμα των υπηκόων του (στοίχισε τουλάχιστον 320 τόνους χρυσού, και απασχόλησε 10.000 εργάτες), ο Ορθόδοξος Αλβανός δολοφόνος άοπλων πολιτών Flavius Petrus Sabbatius Iustinianus (αυτός ο σκοταδιστής εχθρός της ελληνικής Φιλοσοφίας, που έκλεισε τη Σχολή των Αθηνών και ανάγκασε τον Σχολάρχη της να καταφύγει στην αυλή του Πέρση βασιλιά) και η Μονοφυσίτισσα γυναίκα του, η οποία κατάντησε από ξεδιάντροπη αλλά ακίνδυνη πόρνη να γίνει μια αιματοβαμμένη αυτοκράτειρα; Δεν είναι η Τουρκία ανεξάρτητο κράτος και δεν έχει το δικαίωμα να κάνει ότι θέλει αρκεί να μην παραβιάζει το διεθνές δίκαιο και τους νόμους της;

Ο κ.Κουτσούμπας δεν ντρέπεται, ανεμίζοντας (διακριτικά) τη σημαία του θρησκευτικού εθνολαϊκισμού, να συκοφαντεί τόσο άδικα και ιδεοληπτικά την αστική τάξη της γείτονος ως υπεύθυνη, ενώ γνωρίζει άριστα πως ο Ερντογάν εκπροσωπεί τον θρησκευόμενο όχλο των λούμπεν αγροτών, εργατών και μικροαστών, που δεν έχει καμία σχέση με την κεμαλική φιλοευρωπαϊκή αστική τάξη, η οποία είναι πολύ προοδευτικότερη από το ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ, στις περί λαϊκού κράτους αντιλήψεις της. Ο κ.Κουτσούμπας δεν ντρέπεται να παραλληλίζει παραλογιζόμενος, το μουσείο, πρώην τζαμί και προ 560 ετών ναό, με το εν ενεργεία τέμενος «Μπλε τζαμί», μια αντιστοίχιση που δεν αντέχει στην κοινή λογική: «Φανταστείτε να έλεγε κανείς το «Χριστός Ανέστη» μέσα στο Μπλε Τζαμί». Ο κ.Κουτσούμπας, που το κόμμα του κάνει επίμονα και προκλητικά τα στραβά μάτια σε κάθε λογής ιερό σκάνδαλο (ρατσισμό, παιδεραστία, χουντισμό, φιλοναζισμό, φοροκλοπή, σκοταδισμό, μαύρο χρήμα, κλεψιές, αγυρτίες, «φιλανθρωπία»), μιλάει τώρα κι αυτός σαν θλιβερή ουρά των παλιών μελών του κόμματός του Τσίπρα και Κοτζιά, «Μεγάλων Σταυροφόρων» και Οφφικιάλιων, μαζί με τους Παπαδόπουλο-Παττακό-Μακαρέζο,  της αμαρτωλής και θεοσκότεινης αδελφότητας του Παναγίου Τάφου. Μάλιστα δεν ντρέπεται να εισάγει τη θρησκοκαπηλία και το θρησκευτικό μίσος ως στοιχείο της εξωτερικής πολιτικής, σε έναν κόσμο και σε μια περιοχή όπου ο εφιάλτης των θρησκευτικών πολέμων βρυκολακιάζει επικίνδυνα, την ίδια στιγμή που προσποιείται πως αγνοεί την απαράδεκτη ισχύ της Σαρίας, ως κρατικού νόμου, στη μειονότητα της Θράκης. Διαπιστώνει λοιπόν ο επίγονος του συνομιλητή του επίσης «Μεγάλου Σταυροφόρου» (και καταδικασμένου εκβιαστή και ακροδεξιού και αποκρυφιστή) Γρηγόρη Μιχαλόπουλου και υμνητή του χουντικού αρχιεπισκόπου Σεραφείμ, Χ.Φλωράκη (φωτ. από επίσκεψη στον Περισσό) και διάδοχος επίσης της «τεθλιμμένης συγγενούς», πλάι στο φέρετρο του Χουντόδουλου, Αλέκας Παπαρρήγα: «Πρόκληση της τουρκικής αστικής τάξης η ανάγνωση του Κορανίου στην Αγια-Σοφιά» (sic).

Θέλω να ρωτήσω: Η Αγιασοφιά, πέρα από την αδιαμφισβήτητη αρχιτεκτονική και ιστορική της αξία, είναι ένα αξιοσέβαστο χριστιανικό μνημείο; Ουδέν ψευδέστερον τούτου. Το οικοδόμημα αυτό που χτίστηκε από τους δυο ανίερους αυτοκράτορες ήταν ένα βλάσφημο θέατρο των ενθρονίσεων και στέψεων αυτοκρατόρων και πατριαρχών του σχοινιού και του παλουκιού. Βλάσφημοι, διαστροφικοί, εγκληματικά στοιχεία, τύραννοι, αγύρτες, ήταν οι συντριπτικά περισσότεροι από δαύτους. Για να μην καταπιαστώ με τους αυταπόδεικτα κακούργους  αυτοκράτορες, να πιάσω τους πατριάρχες. Σφετεριστές, μοιχεπιβάτες και όργανα της αυτοκρατορικής εξουσίας, ανήλικοι γαλαζοαίματοι, έκφυλοι, θεομπαίχτες, ευνούχοι, εξουσιομανείς, κοινοί απατεώνες, πλαστογράφοι, αγράμματοι, ένας απίστευτος συρφετός μωροφιλόδοξων καλόγερων, που θα σκότωναν και τη μάνα τους προκειμένου να αναρριχηθούν στον επισκοπικό θρόνο της Νέας Ρώμης. Κανείς σχεδόν αυτοκράτορας ή πατριάρχης δεν σεβόταν το ναό. Ο ανήλικος γαλαζοαίματος σφετεριστής ευνούχος Θεοφύλακτος, ο φωτιστής των Ούγγρων, «Διατηρούσε 2.000 άλογα, οργάνωνε κυνήγια, γλέντια και θεατρικές παραστάσεις στην αγ.Σοφία, «αγέλας όλας τρέφων ίππων και κυνών πλήθη, πολλάς δε μετερχόμενος επαισχύντους πράξεις»  και καθιέρωσε γιορτές στην διάρκεια των οποίων νεαροί ορχούμενοι άσεμνα, διέσχιζαν την αγορά. Παρατούσε τη λειτουργία στη μέση για να παραβρεθεί στα γεννητούρια κάποιας φοράδας του. Πουλούσε (με τη λεγόμενη Σιμωνία)  όπως είναι σχεδόν έθιμο στην Ορθοδοξία, ειδικά επί Τουρκοκρατίας τα εκκλησιαστικά αξιώματα ...».

Η ίδια η αγία Θεοδώρα η Α΄, περιφρονούσε το ναό, χρησιμοποιώντας τον ως πίστα για το άρμα της, επί του οποίου εποχούμενη ανέβαινε καλπάζοντας στους στριφογυριστούς διαδρόμους του τεμένους που οδηγούσαν στον γυναικωνίτη του. Οι πατριάρχες ήταν τόσο βλάσφημοι, άθεοι και αθεόφοβοι θεομπαίχτες, που δεν ντρεπόντουσαν να λειτουργούν σε έναν ναό που αναπαριστούσε σε ένα ψηφιδωτό με το φωτοστέφανο της αγίας και ρετουσαρισμένη, την πιο  ερωτομανή και έκφυλη, ματαιόδοξη, ναρκισσευόμενη και σαδίστρια (εκτυφλώτρια) από όλες τις διαστροφικές  Αυτοκράτειρες, την αγράμματη γριά Ζωή την πορφυρογέννητη, που έκανε τρεις γάμους, ξύνοντας κάθε φορά από την αγιογραφία τον προηγούμενο σύζυγο για να επιζωγραφιστεί πάνω του ο καινούργιος (και νεότερός της) εραστής-σύζυγος, με φωτοστέφανο κι αυτός.

Αναρωτιέμαι γιατί ο κ.Κουτσούμπας που κόπτεται για ανύπαρκτα ζητήματα θρησκευτικής ελευθερίας και σεβασμού θρησκευτικών ιδεοληψιών, προκειμένου να αντλήσει λούμπεν αντιμνημονιακές και αντιευρωπαϊκές ψήφους από τη Χ.Α. και τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχει διαμαρτυρηθεί για τη διεθνή ντροπή, να είναι η Αθήνα η μόνη πρωτεύουσα της Ε.Ε. που δεν επιτρέπεται να χτιστεί τζαμί (η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ακολουθεί κι εδώ την τακτική των παλιών κυβερνητικών κομμάτων). Ο κ.Κουτσούμπας καλό θα ήταν να θυμηθεί πως εκτός από θρησκόληπτος ή θρησκέμπορος Βυζαντινός Ορθόδοξος, είναι Έλληνας και θα ήταν απείρως λογικότερο, να έχει διαμαρτυρηθεί για το γκρέμισμα ελληνικών ναών από την ανατολική ορθόδοξη ρωμαϊκή αυτοκρατορία που κρατούσε υπόδουλη τη χώρα σαν μια ασήμαντη επαρχία της για αιώνες, προκειμένου να χτιστούν βυζαντινοί ναοί πάνω στα ερείπιά τους. Τον παραπέμπω και σε σχετική επιστολή των Ελλήνων Εθνικών, προς τον αεροσυνοδό (με το πρωθυπουργικό αεροπλάνο!) της φωτιάς των θεομπαιχτών του σκανδαλοποιού, χουντικού και ρατσιστικού πατριαρχείου Ιεροσολύμων, υπουργό και πρώην δάσκαλο του Δημοτικού, Αμανατίδη (διάδοχο του Στ.Παπαθεμελή),  την οποία βρίσκω απολύτως ευπρεπή και εύλογη:

Κύριε υπουργέ. Πέραν της γενικότερης εκπλήξεως που έχει προσκαλέσει σε κάθε λογικά σκεπτόμενο Έλληνα πολίτη η ζηλωτική εμπλοκή του Υπουργείου Εξωτερικών μιας χώρας σε ζήτημα που αφορά μνημείο («Αγία Σοφία») που ανήκει σε άλλη χώρα (Τουρκία), ομολογούμε ότι, ως Έλληνες Εθνικοί, εκπλαγήκαμε περαιτέρω με τις δηλώσεις σας πως η ανάγνωση μονοθεϊστικού κειμένου μέσα σε έναν έως το 1934 μονοθεϊστικό ναό και έκτοτε μουσειακό χώρο 'δεν συνάδει με τα ευρωπαϊκά κεκτημένα, τους σεβασμούς της διαφορετικότητας και της θρησκευτικής ελευθερίας'. Το ίδιο και η ετέρα δήλωσή σας πως περί αυτού θα προσφύγετε 'σε διεθνείς οργανισμούς' ..... το κράτος που εκπροσωπείτε και κόπτεται για τα 'ευρωπαϊκά κεκτημένα, τους σεβασμούς της διαφορετικότητας και της θρησκευτικής ελευθερίας' αποφεύγει έως τώρα να χορηγήσει, ως ώφειλε βάσει των δικών του νόμων,  θρησκευτικό νομικό πρόσωπο στην αυτόχθονα, ιστορικά συνεχή και παραδεδομένη Ελληνική Εθνική Θρησκεία, και, ακόμα χειρότερα, καθώς αυτή εξ ανάγκης χρησιμοποιεί το νομικό πρόσωπο των αστικών μη κερδοσκοπικών εταιρειών, την υποχρεώνει να πληρώνει ανά έτος υπέρογκα «τέλη επιτηδεύματος» .... Η Ροτόντα της Θεσσαλονίκης, το Δίον, ο Άρειος Πάγος των Αθηνών είναι τρία από τα πάμπολλα δικά μας Ιερά σημεία στα οποία η «κρατούσα Θρησκεία» ασχημονεί με τρόπο που βεβαίως 'δεν συνάδει με τα ευρωπαϊκά κεκτημένα, τους σεβασμούς της διαφορετικότητας και της θρησκευτικής ελευθερίας' ... .....».

Προσωπικά η δημόσια απαγγελία του Κορανιού και οποιουδήποτε θρησκευτικού βιβλίου, οποιασδήποτε θρησκείας, σε ένα Μουσείο, θεωρώ πως όζει υποκρισίας, και θρησκευτικής εκμετάλλευσης, αλλά αυτό αφορά τους κατοίκους της χώρας στην οποία το γεγονός συνέβη. Δεν είναι σε καμία περίπτωση διακρατικό ζήτημα το οποίο μάλιστα ευαισθητοποιεί όλα τα ελληνικά κόμματα, που συναγωνίζονται σε προσποιητή αγανάκτηση, παίζοντας ψηφοθηρικά πάνω σε στερεότυπους μύθους της επίσημης νεοελληνικής Ιστορίας. Αν πράγματι η ελληνική κυβέρνηση αναγκαστεί και προσφύγει σε διεθνείς οργανισμούς, νομίζω πως θα εισπράξει είτε χλιαρές αμφίσημες διπλωματικές απαντήσεις είτε παγερή αδιαφορία, γιατί καμία απολύτως διεθνής αξία ή νομιμότητα δεν παραβιάστηκε. Το τέμενος αυτό λειτούργησε ως τζαμί για 4 αιώνες  και το έκανε Μουσείο το 1935, όχι η ελληνική ή διεθνής πίεση, αλλά η εμπνευσμένη προσωπική πεποίθηση και η τόλμη ενός φωτισμένου Τούρκου πολιτικού ηγέτη και μεγάλου αναμορφωτή και εκσυγχρονιστή της χώρας του, μπροστά στον οποίο ωχριά η σημερινή ελληνική πολιτική ηγεσία. Ιδιαίτερα η επαγγελματική πολιτική ηγεσία ρουτίνας του ΚΚΕ, η οποία ηγείται ενός άλλου Μουσείου αναμνήσεων και ιδεών που παρά τον ηθικό πυρήνα τους, τους επιμέρους ηρωισμούς και το μεγαλείο ή τις καλές προθέσεις ανθρώπων που τις υπηρέτησαν, απέτυχαν παταγωδώς όταν και όπου μπήκαν στην κυβερνητική βάσανο.

YΓ Ο κ.Κουτσούμπας καταδικάζει την καταστροφή Ορθόδοξων ναών από τους Σοβιετικούς; Σε όποιον πει, ως (εύλογη) δικαιολογία, πως η Ορθόδοξη Εκκλησία καταλήστεψε, παραπλάνησε και κατατυράννησε το ρωσικό λαό, απευθύνουμε την ερώτηση, μήπως η βυζαντινή μητέρα της δεν είχε κάνει τα ίδια και χειρότερα στους λαούς της χριστιανικής ρωμαϊκής Ανατολής;

Στο βίντεο η κατεδάφιση του καθεδρικού του Σωτήρος Χριστού στη Μόσχα (5.12.1931):

ΠΗΓΗ

ΑΧΑΪΑ: ΜΕΓΑΛΟ ΣΟΥΣΟΥΡΟ ΣΕ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ! Καλόγεροι με δικηγόρο, καθηγήτρια ... και άλλες! Φήμες για εκδίωξή τους από τον ηγούμενο!!!Ντροπή ένα καλό μοναστήρι έχετε και θέλετε να το καταστρέψετε??      Τελικά υπάρχουν και καλά μοναστήρια!!

Μεγάλο σούσουρο σε μοναστήρι της ευρύτερης περιοχής σε σχέση με «όργια» κάποιων καλογέρων με κυρίες «επώνυμες» της περιοχής τους. Δεν γνωρίζουμε σε ποιον βαθμό ήταν τα «σκάνδαλα» και αν υπήρχε σεξουαλική πράξη, όμως αυτό που ξέρουμε είναι ότι ακούγεται ευρέως πως κάποιοι μοναχοί εκδιώχθηκαν!!!Τώρα εξηγείται γιατί πολλοί τηλεμαϊντανοί δηλώνουν φανατικοί Χριστιανοί γιατί γαμα@@ αλλήλους!!!

Προφανώς επειδή το όλο σκηνικό έφτασε στα αυτιά του.. ηγούμενου! Πληροφορίες αναφέρουν ότι μεταξύ των γυναικών που εμπλέκονται στο σκάνδαλο με τους μοναχούς είναι μία δικηγόρος και μία καθηγήτρια.

Στην περιοχή ακούγεται έντονα (μεταξύ άλλων) πως μία εκ των γυναικών που μπαινόβγαιναν στο μοναστήρι είχε τον ρόλο «λογίστριας»! Ουσιαστικά μαζί με τον ηγούμενο είχε το «κουμάντο» των οικονομικών. Όμως ένας εκ των «μοναχών» είχε εντοπιστεί να ασχημονεί ... μπροστά της! Συγκεκριμένα (πάντα σύμφωνα με καταγγελίες που όπως είναι φυσικό δεν μπορούν να διασταυρωθούν) έπιανε τα γεννητικά του όργανα και τα επεδείκνυε ... πάνω από τα ράσα του. Με άγνωστη «συνέχεια» ...!

Πανικός σε εκκλησία στην Πάφο της Κύπρου

Ιερώνυμος: Δεν μας φοβίζουν τα μνημόνια - Ας τολμήσουν διαχωρισμό Εκκλησίας-Κράτους!!Τζάμπα μάγκας είσαι Ιερώνυμε ξέρεις οτι δεν υπάρχουν Ελληνικά κόμματα και Ελληνική κυβέρνηση γι΄αυτό πουλάς μαγκιά!!Αν υπήρχε Ελληνική κυβέρνηση θα είχε κατασχέσει την παράνομη εκκλησιαστική περιουσία της εκκλησίας καθότι αυτή προέρχεται από τις προδοτικές συναλλαγές της εκκλησίας με τους Οθωμανούς κατακτητές!!Φοβάται ο Ιερώνυμος την κατάργηση των Θρησκευτικών και τον Διαχωρισμό Κράτους Εκκλησίας διότι θα σταματήσει ο Εβραιοχριστιανικός προσηλυτισμός των μαθητών!!Αν έχει ίχνος αξιοπρέπειας η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ πρέπει να πετάξει το γάντι στον Αρχιεπίσκοπο της Εβραιορθοδοξίας!! ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΤΗΝ ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ!!

ΟΤΑΝ ΟΙ ΕΠΤΑ ΣΟΦΟΙ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΓΝΩΣΗΣ ΣΟΥ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΕΟΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΣΥ ΠΟΙΟΥΣ ΘΑ ΠΙΣΤΕΨΕΙΣ??ΑΥΤΟΥΣ Ή ΤΟ ΑΜΟΡΦΩΤΟ ΠΑΠΑΔΑΡΙΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΗΘΕΝ ΑΘΕΟΥΣ?? ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΤΙ ΛΕΕΙ Ο  ΒΙΑΣ Ο ΠΡΙΗΝΕΥΣ  Σύμφωνα με τον Σάτυρο, όταν κάποτε οι Αθηναίοι, σύμφωνα με κάποιο θρύλο, βρήκαν, ενώ ψάρευαν, ένα χάλκινο τρίποδα με την επιγραφή «τω σοφώ», δηλαδή στον σοφό, έστειλαν το εύρημα τους στο Βίαντα, κρίνοντάς τον σαν τον σοφότερο άνδρα της εποχής του. Λέγεται ότι κάποτε απελευθέρωσε κάποιες γυναίκες που είχαν γίνει δούλες, καταβάλλοντας τα λύτρα και αφού τις δίδαξε και τις προίκισε, τις έστειλε πίσω στους δικούς τους, στην Μεσσηνία. Έγραψε το ποίημα «Περί Ιωνίας, τίνα μάλιστ' αν τρόπον ευδαιμονοίη» (με ποίον τρόπο δηλαδή θα μπορούσε να ευτυχήσει η Ιωνία), με δύο χιλιάδες στίχους. Αναφέρεται επίσης ότι ο Ηράκλειτος, ο οποίος πολύ τον είχε εκτιμήσει, είπε για τον Βία: «Εν Πριήνη Βίας εγένετο ο Τευταμείω, ου πλείων λόγος ή των άλλων», υποδηλώνοντας έτσι πως ο Βίας ήτανε ανώτερος από τους άλλους έξη της χορείας των εφτά αρχαιοελλήνων σοφών. Αποφθέγματα του Βίαντα του Πριηνέα Οι καλοί εύκολα εξαπατώνται. Ούτε αγαθιάρης να είσαι, ούτε κακοήθης. Εκείνο το οποίο ήθελες εκλέξει να κάνεις, συνέχισέ το σταθερά. Να επιχειρείς αργά (και κατόπιν σκέψεως) αυτά τα οποία πρόκειται να κάνεις. Όταν όμως τα ξεκινήσεις να ενεργείς με αποφασιστικότητα. Βραδέως να επιχειρείς κάτι. Εκείνο όμως που θα αρχίσεις να κάνεις να το παρακολουθείς ότι θα γίνει. Ατυχής είναι εκείνος που δεν μπορεί να υποφέρει την ατυχία. Το να γνωρίσει κανείς τον εαυτό του είναι ωφέλιμο στους αλαζόνες, οι οποίοι φλυαρούν υπερβάλλοντες την δύναμή τους. Την αφροσύνη να μην την παραδέχεσαι. Να αγαπάς την σύνεση. Είναι φανερό ότι θα γινόταν ένδοξος και Βασιλεύς και Τύραννος, εάν συμπεριφερόταν σύμφωνα με τους Νόμους της Πατρίδας. Αν μάθεις πρώτα να κυβερνάσαι, θα μάθεις και να κυβερνάς. Η πλέον καλή από όλες τις δημοκρατίες, είναι εκείνη στην οποία όλοι σαν τύραννο φοβούνται τον νόμο. Τι είναι γλυκό στους ανθρώπους; Η Ελπίδα. Τον ανάξιο άνδρα μην τον επαινείς για τα πλούτη του. Είναι αρρώστεια της ψυχής, το να επιθυμεί κανείς τα αδύνατα. Από τους θανάτους κακός είναι εκείνος, ο οποίος προκαλείται από την επιβολή του Νόμου. Είναι προτιμότερο να ζει κανείς ξαπλωμένος πάνω σε στρώμα φτωχικό και να διατηρεί το θάρρος του, παρά να αγωνιά πάνω σε χρυσό κρεβάτι. Για τους θεούς να μιλάς όπως τους αρμόζει. Από όλα τα ζώα τα χειρότερα είναι, από τα μεν άγρια ο τύραννος, από τα δε ήμερα ο κόλακας. Να λες τα σωστά. Να μην βιάζεσαι να μιλάς. Γιατί αυτό δείχνει άνθρωπο μανιακό. Να αγαπάς, σαν να πρόκειται να μισήσεις, και να μισείς σαν να πρόκειται να αγαπήσεις. Άριστη μου φαίνεται η οικία στην οποία ο οικοδεσπότης της μέσα σε αυτήν συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο επειδή την σέβεται, όπως συμπεριφέρεται κι έξω επειδή σέβεται τον νόμον. Το να είναι κανείς ισχυρός είναι έργο της φύσης. Το να μπορεί να λέει όμως αυτά που συμφέρουν την πατρίδα είναι γνώρισμα της ψυχής και της σύνεσης. Να παίρνεις όταν έχεις πείσει τον άλλον, όχι με την βία. Να κατανοείς αυτό το οποίο κάνεις. Ό,τι καλό κάνεις, να το αποδίδεις στους θεούς όχι στον εαυτό σου. Να αποκτάς στην μεν νεότητά σου την ευτυχία από της σωστές πράξεις, στην γεροντική σου δε ηλικία, σοφία. Από τη νεανική σου ηλικία να παίρνεις σαν αναγκαίο εφόδιο για τα γηρατειά την σοφία. Γιατί αυτή είναι το σταθερότερο απόκτημα από όλα τα άλλα. Δεν έχεις ανάγκη κανενός πράγματος, από εκείνα που η τύχη έχει το δικαίωμα να σου τα δίνει ή να σου τα αφαιρεί.

Οι Επτά Σοφοί οι οποίοι έζησαν και χάρισαν τη γνώση και την εμπειρία τους κατά τον 6ο και τον 7ο αιώνα πριν, σύμφωνα με ιστορικές καταγραφές, αποτελούν ορόσημο στην ιστορία της αρχαίας Ελλάδας. Δεν είναι λίγοι μάλιστα αυτοί που τους θεωρούν θεμελιωτές της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας. Για κάποιους ιστορικούς η φιλοσοφία ξεκίνησε αργότερα, όμως οι Επτά Σοφοί είναι αυτοί που άρχισαν να θέτουν σε αμφισβήτηση τα εδραιωμένα παλαιά αξιώματα και να επιζητούν να κατανοήσουν το μυστήριο της ύπαρξης ώστε να δώσουν απαντήσεις σε θεμελιώδη ερωτήματα που απασχολούν τον Άνθρωπο ακόμη και σήμερα.

Πρωταρχικό μέλημα των Επτά Σοφών ήταν να διδάξουν πού έγκειται η αληθινή ευδαιμονία του ανθρώπου ως πολίτη και ως ατόμου, τονίζοντας πάντα πως ο άνθρωπος είναι πρώτα άτομο και μετά πολίτης. Οι Επτά Σοφοί προέρχονταν από διαφορετικές επιστήμες (ιατρική, αστρονομία, αρχιτεκτονική, νομικές επιστήμες κ.λ.π.) και αναζητούσαν τις αληθινές απαντήσεις σε θέματα κοινωνικά, θρησκευτικά, πολιτικά, επιστημονικά και ηθικά. Μέσα από τις «πνευματικές» αναζητήσεις και τα Συμπόσια των Επτά Σοφών, «χτίστηκε» μία γέφυρα που κατάφερε να συνενώσει τις διαφορετικές φυλές και πόλεις του Ελλαδικού χώρου. Έτσι, δημιουργήθηκε μία ευρύτερη και ιδανική πατρίδα, κοινή για τους απανταχού Έλληνες.

Είναι τόσος ο θαυμασμός των αρχαίων Ελλήνων για τους σοφούς αυτούς άνδρες, ώστε ο Πίνδαρος, ο μέγιστος λυρικός ποιητής της Αρχαιότητας (522 π.Χ.) δεν τους θεωρεί ως γέννημα ανθρώπων, αλλά τους δέχεται ως γιους του Ήλιου, που με την ίδια με αυτόν ακτινοβολία, φώτισαν την ανθρωπότητα και την καθοδήγησαν στην οδό του καθήκοντος και της αρετής.

Και είναι πράγματι τόσο μεγάλη η επίδραση που είχε στους μεταγενέστερους η θείας έμπνευσης βραχύλογη διδασκαλία τους, ώστε ν' αποτελέσει σταθμό για την περαιτέρω πνευματική εξέλιξη και διάπλαση του χαρακτήρα των ανθρώπων, να θεωρείται δε ακόμη και σήμερα, έπειτα από 28 σχεδόν Αιώνες ως η πρώτη πνευματική πηγή, από την οποία ξεπήδησε η αληθινή έννοια του δικαίου, της ισότητας και της ηθικής.

Τα υπέροχα γνωμικά τους, τα οποία ο Παυσανίας ονομάζει «ωφελήματα» για τον ανθρώπινο βίο, οι Αρχαίοι ανέγραψαν στο τέμενος του Απόλλωνα στους Δελφούς, για να παραμείνουν εκεί για πάντα, ως μόνιμα και αιώνια σύμβολα του Κώδικα της ηθικής δεοντολογίας « ... Εν δε τω προνάω τω εν Δελφοίς, γεγραμμένα εστίν ωφελήματα ανθρώποις ες βίον. Γράφη δε υπό ανδρών ούς γενέσθαι σοφούς λέγουσιν Έλληνες». 

Βίας ο Πριηνεύς ήταν Έλληνας φιλόσοφος , ένας από τους επτά σοφούς της αρχαίας Ελλάδας, από την Πριήνη της Ιωνίας (625 - 540 πριν.), γιος του Τευτάμου και γνώρισε μεγάλη φήμη και δόξα γύρω στα 570 πριν, την περίοδο που βασιλείς της Λυδίας ήταν ο Αλυάττης και ο Κροίσος.

Έγινε γνωστός για την δικαιοσύνη του και την ρητορική του δεινότητα. Ο Σάτυρος ο περιπατητικός, που έγραψε τις βιογραφίες των Σοφών, ονόμασε το Βίαντα «προκεκριμένον των Επτά». 

Ήταν άνθρωπος ανιδιοτελής, δίκαιος, εγκρατής και λιτοδίαιτος. Τα δύο πιο κύρια γνωρίσματα του ήταν η ρητορική του δεινότητα και το ακοίμητο πνεύμα της δικαιοσύνης, απ` το οποίο διακατέχονταν. Στα δικαστήρια συνηγορούσε πάντα δωρεάν, υπερασπίζοντας σ` αυτά τους αδικούμενους πολίτες. Όταν ήταν αναγκασμένος να καταδικάσει κάποιον σε θάνατο, δάκρυζε. 

Ο Βίας ήταν γνωστός στην αρχαιότητα για τη μεγάλη αγάπη που έτρεφε στην γενέτειρα πατρίδα του και παροιμιώδης έμεινε η μεγάλη δικανική του δεινότητα. Ο Βίας πέθανε σε ηλικία 85 χρονών περίπου, καθώς αγόρευε στο δικαστήριο. Όπως διηγείται ο Διογένης ο Λαέρτιος, πέθανε όπως πεθαίνουν όλοι οι δίκαιοι άνθρωποι. 

Οι Πριηνείς τίμησαν το σοφό, τόσο ενόσω ακόμη ζούσε, όσο και μετά το θάνατό του, όταν και του έστησαν μεγαλοπρεπές μνημείο, το λεγόμενο «Τευτάμειον τέμενος» (από το όνομα του πατέρα του, που λεγόταν Τεύταμος ή Τεντεμίδης).

Χαρακτηριστικά αναφέρεται πως όταν η πατρίδα του Πριήνη κατακτήθηκε από τους Πέρσες, οι δε συμπολίτες του έφευγαν πρόσφυγες από εκεί, συναποκομίζοντας και τα υπάρχοντά τους, κάποιος τον ρώτησε γιατί κείνος δεν παίρνει κάτι μαζί του στη φυγή οπότε, ο Βϊας του απάντησε: «Τα εμά πάντα μετ` εμού φέρω», δηλαδή «Ότι έχω μαζί μου το φέρνω», εννοώντας πως δεν είχε κάτι για να πάρει και αυτός, όπως οι άλλοι. 

Οι αγαθοί ευαπάτητοι. 

Μήτε ευήθης ίσθι μήτε κακοήθης. 

Ό αν έλη, βεβαίως τηρών διάμενε. 

Βραδέως εγχείρει τοις πραττομένοις. Εγχειρίσας δε πράττε βεβαίως. 

Βραδέως εγχείρει, ό δ' αν άρξη διαβεβαιού. 

Ατυχή είναι τον ατυχίαν μη φέροντα. 

Το γνώθι σαυτόν χρήσιμον εις νουθεσίαν των αλαζόνων, οι υπέρ την εαυτών δύναμιν φλυαρούσιν. 

Αφροσύνην μη προσδέχου. 

Φρόνησιν αγάπα. 

Δοκεί ένδοξος γενέσθαι και βασιλεύς και τύραννος ει τρόποις χρώτο τοις νόμοις της πατρίδος. 

Άρχεσθαι μαθών, άρχειν επιστήση. 

Κρατίστην είναι δημοκρατίαν εν ή πάντες ως τύραννον φοβούνται τον νόμον. 

Τι γλυκύ ανθρώποις; Ελπίς. 

Ανάξιον άνδρα μη επαίνει διά πλούτον. 

Νόσος ψυχής, το των αδυνάτων εράν. 

Των θανάτων κακός εστίν ο από των νόμων επαγόμενος 

Ζην κρίττόν εστι επί στοιβάδος κατακείμενον και θαρρείν ή ταράττεσθαι χρυσήν έχοντα κλίνην. 

Περί θεών λέγε, ως εισίν. 

Των ζώων χαλεπώτατόν εστι, των μεν αγρίων ο τύραννος, των δε ημέρων ο κόλαξ. 

Λάλει καίρια. 

Μη ταχύ λάλει. Μανίαν γαρ εμφαίνει. 

Φίλει μεν ως ο μισήσων, μίσει δε ως φιλήσων. 

Άριστον δοκείν, οίκον είναι εν ω τοιούτος εστίν ο δεσπότης δι' αυτόν, οίος έξω διά τον νόμον. 

Το μεν ισχυρόν γενέσθαι, της φύσεως έργον. Το δε λέγειν δύνασθαι τα συμφέροντα τη πατρίδι, ψυχής ίδιον και φρονήσεως. 

Πείσας λάβε, μη βιασάμενος. 

Νόει το πραττόμενον. 

Ό,τι αν αγαθόν πράττης, Θεούς μη σεαυτόν αιτιών.  

Κτήσαι εν μεν νεότητι ευπραξίαν, εν δε τω γήρα σοφίαν. 

Εφόδιον από νεότητος εις γήρας αναλάμβανε σοφίαν. Βεβαιότερον γαρ τούτο άλλων κτημάτων. 

Ων η τύχη κυρία δούναι και αφελέσθαι, ου δεήσει ουδενός. 

Συναγερμός έχει σημάνει αυτή την ώρα στις αρχές καθώς υπήρξε ανώνυμο τηλεφώνημα για τοποθέτηση βόμβας στην Αρχιεπισκοπή Κρήτης.

Σύμφωνα με πληροφορίες του cretapost, το τηλεφώνημα έγινε στις 10.30 το πρωί στα γραφεία της Αρχιεπισκοπής με τους αγνώστους να κάνουν λόγο ότι έχει τοποθετηθεί βόμβα.

Στο σημείο έσπευσαν άνδρες της αστυνομίας και πυροτεχνουργοί. Οι άνδρες της ΕΛ.ΑΣ. εκκένωσαν με ασφάλεια το κτήριο ενώ αυτή την ώρα οι πυροτεχνουργοί και ο σκύλος της αστυνομίας κάνουν έλεγχο σε όλα τα γραφεία της Αρχιεπισκοπής.Ντροπή σας Εβραιοχριστιανοί χάσατε την πίστη σας!! Τι δουλειά έχουν στον οίκο του "Κυρίου" Αστυνομία και πυροτεχνουργοί??Μια προσευχή στον Ιησού θα ήταν αρκετή για την προστασία της Αρχιεπισκοπής!!ΜΠΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΗΤΑΝ ΦΑΡΣΑ!! ΚΑΠΟΙΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΠΛΑΚΑ ΣΤΟΝ "ΚΥΡΙΟ" Έληξε πριν από λίγο ο συναγερμός που είχε σημάνει στις αστυνομικές αρχές του Ηρακλείου μετά από ανώνυμο τηλεφώνημα, που έκανε λόγο για τοποθέτηση βόμβας στα γραφεία της Αρχιεπισκοπής Κρήτης.

Καταθέσεις για το μπουνίδι ιερέα σε κουμπάρο κατά το μυστήριο γάμου!!Ξυπνήστε πρόβατα πείτε  όχι στον Εβραιοχριστιανικό γάμο παντρευτείτε Ελληνικά!! ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΤΑΛΙΜΠΑΝ ΠΑΠΑΣ!!

ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΝΑ ΛΕΝΕ ΟΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ΟΤΙ ΑΥΤΟΙ ΔΙΕΣΩΣΑΝ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ!!

Η σκόπιμη Αλλοίωση και ολοκληρωτική Διαστρέβλωση των αρχαίων ελληνικών εννοιών

Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει στο έργο του «Statistik des neutestamenlichen Wortschatzes» (Zurich 1958), ο Robert Morgenthaler, περί στατιστικών στοιχείων αναφορικά με τη γλώσσα της Καινής Διαθήκης, η τελευταία αριθμεί 5.436 λέξεις, από τις όποιες οι 3.000 προέρχονται από το λεξιλόγιο της Αρχαίας Ελληνικής. Από τις υπόλοιπες, οι 1.900 διατυπώθηκαν για πρώτη φορά από τους εβδομήκοντα δύο (72) συγγραφείς της Καινής Διαθήκης, οι 491 είναι δημιουργήματα της μετακλασικής γραμματείας, ενώ οι 45 είναι ξένες.

Η κατηγοριοποίηση αυτή, βέβαια, είναι εντελώς συμβατική, αφού μία εις βάθος γλωσσολογική εξέταση δύναται ν' αποδείξει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των λέξεων (τόσο της Καινής Διαθήκης, όσο και της μεταγενέστερης εκκλησιαστικής και πατερικής γραμματείας), όπως αναφέρει και ο διδάκτωρ της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Λουκάς X. Φίλης από το βιβλίο του «Η γλώσσα της Καινής Διαθήκης» (Αθήνα, 1984) «προέρχεται γλωσσικά και εννοιολογικά από τον χώρο της ελληνικής σκέψεως και διανοήσεως και συντίθεται για να αποτελέσει ολοκληρωμένη έννοια, με τον καθαρά ελληνικό τρόπο διατυπώσεως». Ωστόσο, το θρησκευτικό πνεύμα της χριστιανικής γραμματείας σε συνδυασμό με την αναμφισβήτητη επιρροή της γλώσσας στον ψυχισμό του ανθρώπου, οδηγεί στην αλλοίωση, ή ολοκληρωτική διαστρέβλωση του εννοιολογικού τους περιεχομένου, καθώς άνευ αναφοράς στον Θεό τους, καταντούν κενές νοήματος στη συνήθη χρήση τους έως σήμερα.

Ακολουθούν ως παραδείγματα, ορισμένες από τις λέξεις αυτές με αντιπαραβολή της προτέρας Αρχαιοελληνικής και νεώτερης χριστιανικής-εβραϊκής σημασίας τους.

Αγάπη: Στα αρχαία ελληνικά, εκ του «άγαμαι» και του ποιητικού τύπου του «αγάζομαι» (=θαυμάζω, παραξενεύομαι). Στη χριστιανική-εβραϊκή γραμματεία έλαβε την έννοια, όχι μόνον της αντιθέσεως προς το μίσος, αλλά και της φιλότητος, υπό την σκέπη όμως του Θεού, κατά τους βιβλικούς συγγραφείς.

Άγγελος: Στα αρχαία ελληνικά, αυτός που κομίζει μήνυμα, ο αγγελιαφόρος. Στον Χριστιανισμό (αλλά και στον Ιουδαϊσμό και στο Ισλάμ), οι άγγελοι είναι υπερκόσμια όντα, μέσω των οποίων ο Γιαχβέ κάνει γνωστή την βουλή του στους θνητούς.

Αγιότητα: Στα αρχαία ελληνικά, σήμαινε την αγνότητα, ενίοτε όμως σήμαινε και τη μιαρότητα. Περαιτέρω έλαβε τη σημασία της αφιερώσεως στον Θεό.

Αδελφοσύνη: Παράγεται εκ του «αδελφός» (ο προερχόμενος από την ίδια μήτρα -δελφύς=μήτρα). Έφθασε να σημαίνει την «εν Πνεύματι Αγίω» αποκλειστικά αδελφική σχέση όλων των θνητών εχόντων ως πατέρα τον Θεό.

Αιωνιότητα: Στα αρχαία ελληνικά, η λέξη ήταν δηλωτική του μεγάλου χρονικού διαστήματος, της εποχής ή της ηλικίας, ανάλογα με την περίπτωση χρήσεώς της. Η σημασία της στο χριστιανικό-εβραϊκό λεξιλόγιο είναι αυτή της ατελεύτητης ζωής στην υπερκόσμια διάσταση του Γιαχβέ.

Αλήθεια: Στα αρχαία ελληνικά, σήμαινε το μη αποκεκρυμμένο, την πραγματικότητα. Και μόνο η θεολογική αναφορά στον Θεό ως απόλυτη «Αλήθεια» υστερεί ως προς την αποδεικτική πλευρά, καθώς η υφή της έννοιας «αλήθεια» {α-λήθω=λανθάνω} προϋποθέτει τη σαφή και αντικειμενική απόδειξη.

Αμαρτία: Στα αρχαία ελληνικά, σήμαινε την αποτυχία, την αστοχία. Ο όρος σημαίνει πλέον την κακοπραγία που αντιβαίνει στην όποια Θεία Βούληση του Γιαχβέ.

Αρετή: Στα αρχαία ελληνικά, σήμαινε την παλικαριά, την γενναιότητα. Η χριστιανική-εβραϊκή της έννοια, είναι η συμμόρφωση με όσα εντέλλεται ο Θεός.

Δαίμονας: Στα αρχαία ελληνικά, η Θεότητα. Η αρνητική σημασία της λέξεως σήμερα, συνίσταται στην ταύτισή της με το κακό πνεύμα. Δαίμονες επίσης ονομάζονταν και οι ψυχές των ανθρώπων, που αποτελούσαν τον συνδετικό κρίκο μεταξύ Θεών και θνητών.

Διάβολος: Στα αρχαία ελληνικά, σήμαινε τον συκοφάντη, τον ψευδώς κατηγορών. Η προσωποποίησή του και η σημασία που έλαβε έκτοτε, δεν χρήζουν σχολιασμού.

Δόγμα: Στα αρχαία ελληνικά, σήμαινε τη γνώμη, την απόφαση, το ψήφισμα. Στο χριστιανικό-εβραϊκό λεξιλόγιο η λέξη σημαίνει την μη επιδεχόμενη αμφισβήτηση της αυθεντικής θεωρίας περί Θεού.

Εκκλησία: Στα αρχαία ελληνικά, σήμαινε τη συνέλευση του δήμου. Έχει πλέον την έννοια του συνόλου των πιστών στον χριστιανικό Θεό Γιαχβέ-Χριστό

Ελπίδα: Στα αρχαία ελληνικά, η προσδοκία, η αναμονή. Η αναφορά της ελπίδας στον Θεό, την κατατάσσει μεταξύ των τριών βασικών χριστιανικών- εβραϊκών αρετών (πίστη, ελπίδα, αγάπη).

Ευλογία: Στα αρχαία ελληνικά, ο έπαινος, το εγκώμιο. Σήμερα έφθασε να σημαίνει την ιερατική ευχή και την θεϊκή τύχη, έγκριση, βοήθεια ή ανταμοιβή από τον Γιαχβέ-Χριστό.

Εωσφόρος: Στα αρχαία ελληνικά, σήμαινε τον φωτοδότη, αυτόν που φέρει την αυγή της ημέρας. Ήταν προσωνύμιο του θεού Απόλλωνα. Το μίσος κατά του Ελληνισμού υπήρξε η αίτια ταυτίσεώς του με τον Σατανά. Δες [1] [2]

Θεός: Στα αρχαία ελληνικά, σύμφωνα με τον Πλάτωνα, η λέξη προκύπτει εκ του ρήματος «Θέω»* (δράμω, σπεύδω, τρέχω). Η ετυμολογία της λέξεως, φανερώνει την ανθρωπομορφική, περί Θεών, αντίληψη των αρχαίων Ελλήνων. Κατόπιν, «Θεός» εκλήθη το εξωσυμπαντικό-υπερκόσμιο ον (Γιαχβέ), που κατά τη σημιτική αντίληψη εξουσιάζει τον κόσμο. * Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο («Ευτέρπη», 52) η λέξη προκύπτει από το ρήμα «τίθημι» «θεοzς δr προσωνόμασαν σφέας πx τοζ τοιούτου, Eτι κόσμσ θέντες τp πάντα πρήγματα καv πάσας νομpς ε6χον»

Κοινωνία: Στα αρχαία ελληνικά, η συναναστροφή, η επικοινωνία. Οι συγγραφείς της εβραϊκής εκκλησίας περιορίζουν την αρχική ευρύτητα αυτής της έννοιας στη σχέση μεταξύ πιστού-Θεού και πιστών μεταξύ των.

Κόλαση: Στα αρχαία ελληνικά, σήμαινε την τιμωρία. Ο αρχαίος αυτός δικανικός όρος, έφθασε να σημαίνει τον τόπο ή την μέθοδο τιμωρίας των μη υπάκουων στον Γιαχβέ-Χριστό, μετά τον θάνατό τους.

Λόγος: Η λέξη ήταν πολυσήμαντη. Η κύρια έννοιά της, ωστόσο, είναι αυτή του νόμου λειτουργίας του σύμπαντος. Στη χριστιανική-εβραϊκή θεολογία σημαίνει αφ' ενός τον νόμο δημιουργίας του σύμπαντος (τον Λόγο του Θεού ως ενσάρκωση του οποίου φέρεται ο Χριστός-Γιαχβέ, ως ενδιάθετος Λόγος) κι αφ' ετέρου τον προφορικό ή γραπτό λόγο των βιβλικών προσώπων και συγγραμμάτων.

Πίστη: Στα αρχαία ελληνικά, σήμαινε την αξιοπιστία, την εμπιστοσύνη. Στη θρησκευτική Χριστιανική-Εβραϊκή της χρήση, η έννοια επιτείνεται με την αποδοχή του Θεού ως απολύτου κυρίου και την υποταγή σ' αυτόν.

Πνεύμα: Στα αρχαία ελληνικά, σήμαινε το φύσημα, την πνοή, την αναπνοή. Στη φιλοσοφία εφέρετο ενίστε και ως το ανώτερο μέρος της ψυχής ως κάτι κεχωρισμένο απ' αυτήν. Στην θρησκευτική Χριστιανική-Εβραϊκή χρήση, σημαίνει το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος ως ομοούσιο με τα δύο άλλα και ουσιαστικά την ψυχή του κάθε ανθρώπου. Ασχολίαστο κι αυτό !!

Σωτηρία: Στα αρχαία ελληνικά, σήμαινε τη διάσωση από κίνδυνο. Στο Χριστιανικό-Εβραϊκό λεξιλόγιο σημαίνει τη λύτρωση από τα διαβολικά δεσμά του κόσμου και την διά της υπακοής στον Θεό αποφυγή της Κολάσεως.

Χάρη: Στα αρχαία ελληνικά, σήμαινε την εύνοια, τη γοητεία, το θέλγητρο, την αίγλη. Στο χριστιανικό-εβραϊκό λεξιλόγιο ως γνώρισμα του Θεού και των αγίων, απαντά με την πρώτη σημασία, καθώς οι υπόλοιπες απαγορεύονται.

Οι αλλαγές των νοημάτων στα παραπάνω λήμματα είναι έκδηλες και αναμφισβήτητες. Η βασικότερη συνέπεια αυτών, δεν είναι μόνο οι παρανοήσεις στη χρήση λέξεων σαν αυτές, αλλά κυρίως η αποκοπή των χρηστών της ελληνικής γλώσσας από τις γενετικές απαρχές της. Συνεπώς το επιχείρημα ότι η συγγραφή της Βίβλου (από τους 72 Εβραίους) και της πατερικής γραμματείας στα ελληνικά, έσωσε και τη γλώσσα μας από αφανισμό είναι μάλλον αδόκιμο. Ακριβέστερο θα ήταν, εάν ελέγετο ότι ο Χριστιανισμός-Εβραϊσμός της Ανατολής έσωσε ένα ελληνικό λεξιλόγιο, αλλά ταυτόχρονα παρήλλαξε ή διαστρέβλωσε εσκεμμένα το νόημα των λέξεων, δίδοντας σ' αυτές άλλο περιεχόμενο, αυτό που συνέφερε στο δόγμα, με σκοπό την ηλιθιοποίηση των πιστών προβάτων του και ταυτόχρονη καταστροφή της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσας.

@Μάριος Μαμανέας «Δαυλός»

Αναζήτησε τα άρθρα: [1] Μελεκ Ταους - Η Επανάσταση του Παλιμπαιδισμού / [2] Μελέκ Ταούς - Γεζίντι: Ταξίδι Στον Παράδεισο του Σατανά..

Φωτογραφία εδωλίων Προ-Νεολιθικής εποχής που το φορούσε κρεμασμένο στο λαιμό του το ανθρώπινο κοπάδι και δήλωνε σε ποιόν άρχοντα ανήκε. Αρχαιολογικό μουσείο Βόλου/ Φωτογραφίες: Eos Aurora 2000

Γραφή: Ένα Μέσο Καταπίεσης

Η έλευση της γραφής θεωρείται γενικότερα σαν ένα σημαντικό βήμα πολιτισμικής εξέλιξης, ενώ έχει δοθεί πολύ λιγότερο σημασία στις πολιτικές προεκτάσεις του. Ωστόσο φαίνεται ότι η πιο σημαντική λειτουργία της γραφής είχε σχέση με θέματα διαχείρισης που αφορούσαν τη δουλεία και τους κανονισμούς της κοινωνίας. Κάτι τέτοιο εκφράζεται και στην προσπάθεια να γίνει κατανοητή η πρωτο-Ελαμιτική γραφή, ένα από τα αρχαιότερα μη αποκρυπτογραφημένα συστήματα γραφής στον κόσμο που εμφανίστηκε στην περιοχή που βρίσκεται σήμερα το ΝΔ Ιράν, πριν από 5,000 χρόνια πριν. Πρόκειται για γραφή που σώθηκε πάνω σε πήλινες πλάκες και αποτελεί μία από τις πρώτες προσπάθειες του ανθρώπου να κρατήσει μόνιμα αρχεία καταγραφής του περιβάλλοντός του.

Ακόμα και αν τα σύμβολα δεν τους είναι όλα κατανοητά, οι αρχαιολόγοι μπορούν να προσδιορίσουν το περιεχόμενο των μηνυμάτων στις πλάκες αυτές. Το σύστημα αρίθμησης είναι επίσης κάτι που μπορεί να προσδιοριστεί και μάλιστα δείχνει ότι το περιεχόμενο αυτής της γραφής αφορά κατ' εξοχήν λογαριασμούς ιδιοκτησίας και κατοχής γης και ανθρώπων. Μιλούν και ιδιοκτησία και κοινωνική θέση και δεν καταγράφουν κείμενα λογοτεχνίας, όπως ποίηση κάτι που είναι αρκετά συνηθισμένο και σε άλλα αντίστοιχα συστήματα γραφής.

Πρόκειται για μία απλή κοινωνία με μία άρχουσα τάξη να δεσπόζει. Κάτω από αυτήν υπάρχει μία σειρά δυνατών μεσαίων θα λέγαμε στρωμάτων, κάτω από αυτούς εργάτες οι οποίοι αντιμετωπίζονται σαν "κοπάδια ζώων" Οι άρχοντες έχουν τίτλους και ονόματα που έχουν σχέση με την κοινωνική επιφάνειά τους και επιρροή τους. Αν κάποιος για παράδειγμα λέγεται "Κος Εκατό" δείχνει τον αριθμό των ανθρώπων που βρίσκονται κάποιον από αυτόν.

Από τις πήλινες αυτές πινακίδες δεν είναι δυνατόν να υπολογίσουμε το μερίδιο τροφής που έπαιρναν οι εργάτες στα χωράφια, αν και η διατροφή τους βασιζόταν στο κριθάρι το οποίο το έσπαγαν, το έκαναν χυλό και το έπιναν με μπύρα. Ωστόσο, όσοι άνηκαν σε πιο ψηλές τάξεις ίσως να έτρωγαν και γιαούρτι, τυρί και μέλι και συντηρούσαν επίσης κατσίκες, πρόβατα και μοσχάρια. Όπως λοιπόν ήταν αναμενόμενο όσοι βρίσκονταν ψηλότερα στην κοινωνική πυραμίδα είχαν μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής, ενώ για όσους ήταν στα κατώτερα, μπορούμε να υποθέσουμε, ότι ο μέσος όρος ζωής τους, ήταν ο ίδιος με αυτόν που υπάρχει σήμερα στις φτωχότερες χώρες του κόσμου.

Αν θεωρήσουμε τη γραφή σαν ένα μέσο καταγραφής των εντυπώσεων ενός παρατηρητή μπορούμε να θεωρήσουμε ότι υπήρχε ένα είδος πρωτο-ιστορικού που είχε το καθήκον να δημιουργήσει αυτές τις πρώτες πινακίδες, ωστόσο το περιεχόμενό τους όπως περιγράψαμε παραπάνω έχει να κάνει με κείμενα καθαρά χρηστικό περιεχόμενο και λειτουργία: ήταν αρχεία της άρχουσας τάξης.

Πραγματικά η δημιουργία της γραφής προήλθε για να εξυπηρετήσει την εξέλιξη και τη διάδοση της ιδιοκτησίας.

Πριν τη Νεολιθική Επανάσταση και την εμφάνιση της γεωργίας, όντας κυνηγοί-καρποσυλλέκτες, οι πρόγονοί μας δεν είχαν θεωρητικά ιδιοκτησία. Χωρίς να έχουν τη δυνατότητα να συγκεντρώσουν δύναμη από την αντίστοιχη συγκέντρωση πόρων και τροφής λειτουργούσαν με έναν φυσικό τρόπο ισότητας και συνεργασίας. Για να δημιουργηθούν πάσης φύσεως ανισότητες πρέπει να σταματήσουμε τις μετακινήσεις και να ξεκινάμε να αποκτούμε ιδιοκτησία καθώς και να τη διατηρήσουμε, χρειάζεται κάποιο είδος γραφής: ένα είδος συστήματος γραφής λειτουργούσε σαν μία απόδειξη ότι κάτι ανήκει κάπου. Η δύναμη της γραφής να καταγράφει αυτές τις ανισότητες στην ιδιοκτησία χωρίς αμφιβολία ενίσχυσε το διαχωρισμό μεταξύ των εγγράμματων και αγράμματων, αυτών που χρησιμοποιούσαν τη γραφή και αυτών που χρησιμοποιούνταν από τη γραφή.

Όπως είδαμε παραπάνω λοιπόν, η γεωργία "λειτούργησε" με έναν τρόπο διατηρώντας μία ομάδα που εργαζόταν καταναλώνοντας μόνο την απαραίτητη ποσότητα τροφής για να αποδώσει, αλλά ήταν και αρκετά αδύναμη για να αντιδράσει εναντίον αυτών που πρόσφερε υπηρεσίες. Και εκείνοι πια που μπορούσαν να δίνουν οποιουδήποτε είδους ανταμοιβές είχαν στα χέρια τους το μέσο της γραφής, αυτό που πλέον αντιπροσώπευε σε ποιον άνηκε τι.

Οτιδήποτε καταγραφόταν σε πέτρα ή αλλού από τότε και στο εξής θεωρούταν ένα σταθερό δεδομένο που δεν μπορούσε να αλλάξει, ούτε να γίνει θέμα διαπραγμάτευσης ή εύκολης τροποποίησης. Μπορεί λοιπόν ακόμα και σήμερα η γραφή να "μονιμοποιεί" τη γλώσσα μας, αλλά η δύναμη της ίδιας της γλώσσας βρίσκεται στη συνεχή πλαστικότητά της και η εξέλιξη των συστημάτων γραφής πιστοποιεί αυτό ακριβώς.

@Ηω Αναγνώστου /25-12-2014 /Φωτογραφίες: Eos Aurora /1992

«Γράμματα από το Υπόγειο. Γραφή στη Μεθώνη της Πιερίας» ύστερος 8ος - πρώιμος 7ος αι. π.κ.ε.

Η αρχαία Μεθώνη είναι μία από τις σημαντικότερες αρχαιολογικές θέσεις της Μακεδονίας. Βρίσκεται στη βόρεια Πιερία, στη δυτική ακτή του Θερμαϊκού Κόλπου κοντά στις νότιες εκβολές του Αλιάκμονα.  Οι ανασκαφές που διενεργούνται από την ΚΖ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων από το 2003 μέχρι σήμερα έχουν φέρει στο φως σημαντικότατα ευρήματα, τα οποία «ξεδιπλώνουν» πτυχές της ιστορίας αυτής της ακμαίας πόλης. Ένα από τα ευρήματα με μεγάλη ιστορική και αρχαιολογική σημασία προέρχεται από το «Υπόγειο», μια υπόσκαφη κατασκευή, όπου βρέθηκαν 191 ενεπίγραφα αγγεία, τα περισσότερα από τα οποία χρονολογούνται τον ύστερο 8ο και τον πρώιμο 7ο αι. π.κ.ε.

Πρόκειται για μια δυσερμήνευτη κατασκευή, πιθανόν αποθηκευτικού χαρακτήρα, η οποία λόγω στατικών προβλημάτων δεν ολοκληρώθηκε ποτέ και επιχώθηκε βιαστικά λίγο μετά το 700 π.κ.ε. με κάθε είδους υλικά (δηλαδή όστρακα, ξύλα, τμήματα λίθινων μητρών από μεταλλουργικές δραστηριότητες, σκωρίες χαλκού και σιδήρου, πήλινες χοάνες κατεργασίας χαλκού και χρυσού κ.ά.). Στο εσωτερικό του "Υπογείου" βρέθηκαν αγγεία όλων των τύπων: αποθηκευτικά, μαγειρικά, εμπορικοί αμφορείς, αγγεία για το σερβίρισμα και την κατανάλωση υγρών και τροφής. Η προέλευσή τους ποικίλλει: τοπικά, κορινθιακά, αττικά, ευβοϊκά, κυκλαδικά, ιωνικά, αιολικά, αλλά και φοινικικά.

Η σπουδαιότητα του ευρήματος έγκειται στο γεγονός ότι από τον 8ο αι. π.κ.ε. όταν άρχισε να χρησιμοποιείται η αλφαβητική γραφή στον ελλαδικό χώρο, υπάρχουν ελάχιστες επιγραφές και επιγραφικά τεκμήρια, και συνεπώς τα ενεπίγραφα αγγεία της Μεθώνης είναι πραγματικά πολύτιμα. Ειδικότερα για τη Μακεδονία πρόκειται για τα πρωιμότερα μέχρι σήμερα επιγραφικά ευρήματα. Το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης αποφάσισε με ενθουσιασμό να εντάξει το εύρημα της Μεθώνης στο πρόγραμμα των περιοδικών του εκθέσεων αναγνωρίζοντας τη σπουδαιότητα και τη μοναδικότητά του.

Η έκθεση έχει δύο στόχους. Πρώτον, να αναδείξει ένα σημαντικό εύρημα, το οποίο αφορά τόσο την επιστημονική κοινότητα όσο και το ευρύ κοινό, δίνοντας την ευκαιρία να συζητηθούν σημαντικά ιστορικά και αρχαιολογικά ζητήματα που σχετίζονται με τον ελληνικό αποικισμό, τη χρήση του αλφαβήτου, τις διαλέκτους, τις απαρχές της ποίησης, το συμπόσιο, αλλά και τα εμπορικά δίκτυα της Ανατολικής Μεσογείου κατά τους κρίσιμους αιώνες, τον 8ο και 7ο αι. π.κ.ε.

Και δεύτερον, να παρακινήσει τους επισκέπτες να συνδέσουν το παρελθόν με το παρόν, και μάλιστα οι νεότεροι από αυτούς να αντιληφθούν το μακραίωνο ταξίδι της ελληνικής γλώσσας από τότε ώς τις μέρες μας, από την καθημερινότητα μιας αρχαίας πόλης στα παράλια της Πιερίας στη δική μας πολυκύμαντη καθημερινότητα. Η έκθεση πραγματοποιείται σε συνεργασία με την ΚΖ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, την Επιτροπή Ερευνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων. Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης -από 12 Σεπτεμβρίου 2013 μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2014. Ο κατάλογος της έκθεσης διατίθεται στο πωλητήριο του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης.

Ο τίτλος της Έκθεσης «Γράμματα από το Υπόγειο. Γραφή στη Μεθώνη της Πιερίας».

«Τα νέα ευρήματα αλλάζουν την Ιστορία, τη φιλολογία, τη γλωσσολογία. Η ελληνική γλώσσα, όπως φαίνεται στα ενεπίγραφα αγγεία του ύστερου 8ου και του πρώιμου 7ου αιώνα π.κ.ε. όχι μόνον υπάρχει, αλλά εμφανίζεται με παγιωμένη γραμματική και συντακτική δομή». Αυτά λέει στη Γιώτα Μυρτσιώτη της Καθημερινής ο καθηγητής ΑΠΘ Γιάννης Τζιφόπουλος, αναφερόμενος στις αρχαιολογικές ανασκαφές στη Μεθώνη της Πιερίας. Τα νέα ευρήματα πρέπει να εκτίθενται με κάποιον τρόπο ειδικότερης προβολής, για να πληροφορείται περί αυτών και το ευρύτερο κοινό, πέραν της αντίστοιχης επιστημονικής κοινότητας.

«Είμαι του Ακεσάνδρου. Όποιος μου το στερήσει, τα μάτια του ή τα χρήματά του θα στερηθεί», διαβάζουν οι επιγραφολόγοι της εποχής μας πάνω στο ευβοϊκό αγγείο του Ακεσάνδρου που, όπως φαίνεται, μόνο τα χείλη του ήθελε να αγγίζουν στα συμπόσια της αρχαίας Μεθώνης. Μεγάλη η κοινωνιολογική, η ανθρωπολογική και η ιστορική διάσταση της περιπαιχτικής εντολής του Ακεσάνδρου για τα συμποσιακά γλέντια.

Πιο πολύτιμο, ωστόσο, αναδεικνύεται το αρχαιότερο συμποτικό επίγραμμα σε ιαμβικό τρίμετρο που φέρει εγχάρακτα το αγγείο του, αποκαλύπτοντας μια από τις πρωιμότερες επιγραφές του ελλαδικού χώρου και τη μοναδική στον βορειοελλαδικό και τη Μακεδονία. Χρονολογείται γύρω στο 730 με 720 π.κ.ε., εποχή κατά την οποία ελάχιστες επιγραφές και επιγραφικά τεκμήρια διασώζονται εκτός από το «Κύπελλο του Νέστορα» από τις Πιθηκούσσες (ελληνική αποικία) της Ιταλίας και την οινοχόη του Δίπυλου Αττικής, που μέχρι σήμερα θεωρούνται από τα παλιότερα γνωστά δείγματα γραφής του ελληνικού αλφαβήτου.

«Μέχρι πρότινος πιστεύαμε ότι την περίοδο αυτή η περιοχή πάνω από τη Θεσσαλία ήταν tabula rasa. Και να που τα «Γράμματα από το Υπόγειο» της Μεθώνης μάς έστειλαν αδιάβαστους. Τα νέα ευρήματα αλλάζουν την ιστορία, τη φιλολογία, τη γλωσσολογία», αναφέρει στην «Κ» ο καθηγητής στο ΑΠΘ Γιάννης Τζιφόπουλος. «Η ελληνική γλώσσα, όπως φαίνεται στα ενεπίγραφα αγγεία του ύστερου 8ου και του πρώιμου 7ου αιώνα π.κ.ε., όχι μόνο υπάρχει, αλλά εμφανίζεται με παγιωμένη γραμματική και συντακτική δομή. ( ...κάποιος να ενημερώσει και την Ρεπούση)

«Από Ομήρου άρξασθαι» διδάσκουμε ως τώρα, αλλά φαίνεται ότι ταυτόχρονα με τον Ομηρο και τον Ησίοδο εμφανίζεται κι αυτή η ποίηση, μια προχωρημένη μορφή της ελληνικής γραφής με την οποία συνθέτουν αυτά τα αστεία επιγράμματα. Οι άνθρωποι δεν γλεντούσαν μόνο με τις επιγραφές επικών ηρώων αλλά με μια δική τους λυρική ποίηση, περιπαιχτική, σαρκαστική για γλέντια και επίδειξη γνώσης του αλφαβήτου».

Ο σκύφος του Ακεσάνδρου, το αιολικό αγγείο του Φιλίωνα «Είμαι του Φιλίωνα» με τις αρχαιότερες γραφές, εκατοντάδες άλλα με graffiti, dipinti και σύμβολα για εμπορικές συναλλαγές, ανασύρθηκαν από το «Υπόγειο» στην αρχαϊκή αγορά της αρχαίας Μεθώνης κατά τη διάρκεια ανασκαφής από τον Μάνθο Μπέσιο. Ηταν μια υπόσκαφη κατασκευή, λάκκος βάθους 11 περίπου μέτρων, πιθανότατα αποθηκευτικού χαρακτήρα.

Κατασκευάστηκε για τις ανάγκες της αγοράς, αλλά λόγω στατικών προβλημάτων δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Επιχώθηκε βιαστικά λίγο μετά το 700 π.κ.ε. με κάθε είδους υλικά (όστρακα, ξύλα, λίθινες μήτρες, πήλινες χοάνες κατεργασίας χαλκού και χρυσού) αφήνοντας ανέπαφα επί 28 αιώνες δείγματα στη Μεθώνη Πιερίας, όταν άρχισε να χρησιμοποιείται η αλφαβητική γραφή στον ελλαδικό χώρο. Από τα χιλιάδες θραύσματα ξεχωρίζουν 191 ενεπίγραφα αγγεία, τα περισσότερα από τα οποία χρονολογούνται τον ύστερο 8ο και τον πρώιμο 7ο αιώνα π.κ.ε. Εντυπωσιακά αγγεία όλων των τύπων, κύπελλα, κάνθαροι, αποθηκευτικά, μαγειρικά, εμπορικοί αμφορείς, σερβιρίσματος, πόσης και φαγητού, αγγεία για συμπόσια πάνω στα οποία οι κάτοχοι έγραφαν περιπαικτικούς στίχους,

«Αλλάζουν την εικόνα για τη διασπορά της ελληνικής γραφής στις πρώιμες φάσεις του αλφαβήτου αλλά ταυτόχρονα μας δίνουν ποικίλες πληροφορίες. Η διαφορετική τους προέλευση (τοπικά, κορινθιακά, αττικά, ευβοϊκά, κυκλαδικά, ιωνικά, αιολικά και φοινικικά) δείχνει ότι η Μεθώνη -αποικία της Εύβοιας που ιδρύθηκε από Ερετριείς το 733-732 π.κ.ε. στη δυτική ακτή του Θερμαϊκού Κόλπου κοντά στις νότιες εκβολές του Αλιάκμονα- ήταν όχι μόνο ένα σημαντικό κέντρο διαμετακομιστικού εμπορίου αλλά και μια πολυπολιτισμική αποικία. Μας χάρισε ένα πανόραμα της κεραμικής τέχνης από όλα τα μέρη του κόσμου που ανοίγει νέα πεδία έρευνας σχετικά με τον ελληνικό αποικισμό, τη χρήση της αλφαβήτου, τις διαλέκτους, τις απαρχές της ποίησης, το συμπόσια αλλά και τα εμπορικά δίκτυα της Ανατολικής Μεσογείου κατά τους κρίσιμους αιώνες, τον 8ο και 7ο π.κ.ε.» εξηγεί η αρχαιολόγος του ΑΜΘ, Λιάνα Στεφανή.

Από τα θραύσματα του «υπογείου», δείγματα 60 περίπου ενεπίγραφων αγγείων παρουσιάζει το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης σε μια έκθεση που πραγματοποιείται χάρη στη χρηματοδότηση της Επιτροπής Ερευνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων.

Αποτελεί προϊόν συνεργασίας ΑΜΘ, ΚΖ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων και μιας επιστημονικής ομάδας (Τζένη Βελένη, διευθύντρια ΑΜΘ, Μάνθος Μπέσιος, Λιάνα Στεφανή, Αγγελική Κουκουβού, Ράνια Πάλη, Αθηνά Αθανασιάδου). Τις επιγραφές επιμελήθηκαν οι Γιάννης Τζιφόπουλος, καθηγητής στο ΑΠΘ, Ανδρονίκη Οικονομάκου και τη μελέτη της κεραμικής ο Αντώνης Κοτσώνας, λέκτορας στο πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Οι επισκέπτες, όπως επισημαίνουν στον κατάλογο, μπορούν να αντιληφθούν το μακραίωνο ταξίδι της ελληνικής γλώσσας από τότε ως τις μέρες μας αλλά και την καθημερινότητας μιας αρχαίας πόλης στα παραλία της Πιερίας. @Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

ΣΗΜΕΡΑ Η ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΤΗΣ...."ΑΓΑΠΗΣ"ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ ΤΗΝ ΠΑΙΔΟΚΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΕΒΡΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΨΕΥΤΟΘΕΟΥ!!

4 Και είπεν ο Ηλίας προς αυτόν, Ελισσαιέ, κάθου ενταύθα, παρακαλώ· διότι ο Κύριος με απέστειλεν εις Ιεριχώ. Ο δε είπε, Ζη Κύριος και ζη η ψυχή σου, δεν θέλω σε αφήσει. Και ήλθον εις Ιεριχώ.   5 Και προσήλθον οι υιοί των προφητών οι εν Ιεριχώ προς τον Ελισσαιέ και είπον προς αυτόν, Εξεύρεις ότι ο Κύριος σήμερον λαμβάνει τον κύριόν σου επάνωθεν της κεφαλής σου; Και είπε, Και εγώ εξεύρω τούτο· σιωπάτε.   6 Και είπεν ο Ηλίας προς αυτόν, Κάθου ενταύθα, παρακαλώ· διότι ο Κύριος με απέστειλεν εις τον Ιορδάνην. Ο δε είπε, Ζη Κύριος και ζη η ψυχή σου, δεν θέλω σε αφήσει. Και υπήγαν αμφότεροι.   7 Και υπήγαν πεντήκοντα άνδρες εκ των υιών των προφητών, και εστάθησαν απέναντι μακρόθεν· εκείνοι δε οι δύο εστάθησαν επί του Ιορδάνου.   8 Και έλαβεν ο Ηλίας την μηλωτήν αυτού και εδίπλωσεν αυτήν και εκτύπησε τα ύδατα, και διηρέθησαν ένθεν και ένθεν, και διέβησαν αμφότεροι διά ξηράς.   9 Και ότε διέβησαν, είπεν ο Ηλίας προς τον Ελισσαιέ, Ζήτησον τι να σοι κάμω, πριν αναληφθώ από σου. Και είπεν ο Ελισσαιέ, Διπλασία μερίς του πνεύματός σου ας ήναι, παρακαλώ, επ' εμέ.   10 Ο δε είπε, Σκληρόν πράγμα εζήτησας· πλην εάν με ίδης αναλαμβανόμενον από σου, θέλει γείνει εις σε ούτως· ει δε μη, δεν θέλει γείνει.   11 Και ενώ αυτοί περιεπάτουν έτι λαλούντες, ιδού, άμαξα πυρός και ίπποι πυρός, και διεχώρισαν αυτούς αμφοτέρους· και ανέβη ο Ηλίας με ανεμοστρόβιλον εις τον ουρανόν.   12 Ο δε Ελισσαιέ έβλεπε και εβόα, Πάτερ μου, πάτερ μου, άμαξα του Ισραήλ και ιππικόν αυτού. Και δεν είδεν αυτόν πλέον· και επίασε τα ιμάτια αυτού και διέσχισεν αυτά εις δύο τμήματα.   13 Και σηκώσας την μηλωτήν του Ηλία, ήτις έπεσεν επάνωθεν εκείνου, επέστρεφε και εστάθη επί του χείλους του Ιορδάνου.  

Ο Χριστιανικός ορθόδοξος ακροδεξιός φορέας που ενισχύει το σχισματικό «Πατριαρχείο Κιέβου» συνεχίζει να δρα ανεξέλεγκτα στην Ουκρανίακαι να προκαλεί επεισόδια και εντάσεις δρώντας χωρίς να λαμβάνει υπόψη ούτε καν δικαστικές αποφάσεις.Για τον Ιησού ρε γαμώτο!! Θέλουν και οι Ναζιστές τον Ναζωραίο τους!!