Ο ΕΒΡΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΠΡΟΣΒΑΛΕΙ ΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ ΤΟΥ ΠΙΣΤΟΥ ΚΑΙ Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΤΟΥ ΣΤΟ ΔΑΦΝΙ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ!!ΟΙ ΠΑΝΙΒΛΑΚΕΣ ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΣΤΗΝ ΒΙΒΛΟ ΟΤΙ Η ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΗΤΑΝ ΠΡΟΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ!!ΣΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΠΗΡΕ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΠΟΥ ΤΟΥ ΕΙΧΕ ΑΝΑΘΕΣΕΙ Ο ΓΙΑΧΒΕ!!ΠΑΝΙΒΛΑΚΕΣ ΑΘΩΟΣ Ο ΙΟΥΔΑΣ ΕΝΟΧΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ!!! ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΗΛΙΘΙΟΙ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΑΣΗΜΑΝΤΟΣ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ ΤΟ ΦΙΛΙ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΟΥΝ ΟΙ ΔΙΩΚΤΕΣ ΤΟΥ??

Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΑΠΟΘΕΩΝΕΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΠΑΞΙΩΝΗ ΤΗΝ ΠΟΡΝΗ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ!!ΤΟ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ ΤΟ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΑ ΕΒΡΑΪΚΑ ΜΙΑΣΜΑΤΑ!! Ανατριχίλα το νέο ντοκιμαντέρ του National Geographic για τα 6.000 χρόνια Ελληνικού πολιτισμού (ΒΙΝΤΕΟ)Ένα ντοκιμαντέρ κληρονομιά για τον παγκόσμιο πολιτισμό έχει ετοιμάσει το National Geographic για τιμήσει τα 6.000 ελληνικού πολιτισμού. Το ντοκιμαντέρ θα προβληθεί στο κανάλι του ομώνυμου σταθμού σε μία σειρά από επεισόδια τα οποία θα μας ταξιδέψουν στην αρχαία Ελλάδα. Το ντοκιμαντέρ αυτό θα προβληθεί από την 1η Ιουνίου μέχρι τις 10 Οκτωβρίου 2016 για να δει όλος ο πλανήτης ποια ήταν η πολιτιστική προσφορά της χώρας μας στην σημερινή κοινωνία. Το ντοκιμαντέρ αυτό έχει τον τίτλο "The Greeks" και πραγματικά αποτελεί μεγάλη τιμή γην Ελλάδα καθώς γίνετε και σε μία περίοδο που θα μπορούσε να βοηθήσει και να προβάλει την χώρα μας σε όλο τον κόσμο. Δείτε το εισαγωγικό βίντεο που αναφέρει χαρακτηριστικά ότι οι αρχαίοι Έλληνες άλλαξαν τον κόσμο, δημιούργησαν πραγματική δημοκρατία μιλάει για τον γεωλογικό θησαυρό που έχουμε με τα χιλιάδες νησιά μας, την φιλοσοφία που είχαν ανάπτυξη και την προσέγγιση για την ζωή και τον θάνατο. Αλλά και τον ανθρωπισμό που υπήρχε και ήταν κάτι παραπάνω από απλά δημοκρατία. "Αυτή είναι η ιστορία των Ελλήνων ... Αγαμέμνων και Μέγας Αλέξανδρο"

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΡΗΤΙΚΟΙ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙ ΒΑΡΒΑΡΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΤΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΑΝ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ!!!ΟΤΑΝ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΕΣΦΑΖΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΙ ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΕΣ ΖΟΥΣΑΝ ΣΤΙΣ ΣΠΗΛΙΕΣ!!   Καθ' όλη την διάρκεια της χιλιετούς βυζαντινής αυτοκρατορίας η Κρήτη ήταν το κόκκινο πανί για τους βυζαντινούς κατακτητές. Γι' αυτό την αιματοκύλησαν πολλές φορές.

Το 727 οι Κρητικοί όχι μόνον συμμετέχουν μαζί με όλους τους Έλληνες στην Μεγάλη Επανάσταση κατά των Ρωμαίων (βυζαντινών) κατακτητών, αλλά επιπλέον ετοιμάζουν πανστρατιά και επιτίθενται κατά της Κωνσταντινουπόλεως για να εκθρονίσουν τον αυτοκράτορα Λέοντα Γ' τον Ίσαυρο.

Αρχηγό τους είχαν έναν Κρητικό ονόματι Κοσμά, ο οποίος ήταν μεγαλοπρεπής, ωραίος και γενναίος. Και παραλίγο να κατάφερναν να κυριαρχήσουν σε όλη την Μεσόγειο, όπως αναφέρει στην «Ιστορία των Σφακίων» ο ηγούμενος Γρηγόριος Παπαδοπετράκης.

Όμως οι λογαριασμοί βυζαντινών και Κρητικών παρέμεναν από αιώνες ανοικτοί και δεν έκλεισαν ποτέ. Ο Αλέξιος Κομνηνός, δια του υιού του Ισαακίου, το 1192, στέλνει απειλητική επιστολή προς το νησί της Κρήτης. Απειλούσε ότι αν δεν υποταχθούν στο βυζάντιο οι Κρητικοί, θα εξολοθρεύσει όλους τους άνδρες, τις γυναίκες και τα παιδιά, όπως έπραξαν στο παρελθόν, έγραφε η επιστολή, ο Βελισσάριος, ο Ιουστινιανός, ο Νικηφόρος Φωκάς και ο Βάρδας ο θαλασσινός.

Οι βυζαντινοί είχαν υποστεί αναρίθμητες ήττες από τους Κρητικούς, που ήταν πολύ γενναίοι μαχητές και θεοσεβείς. Οι Κρητικοί ουδέποτε πρόδωσαν τους Πατρώους Θεούς και τα Πάτρια ειωθότα. Το παράδειγμα τους έδινε θάρρος στους άλλους Έλληνες να διατηρήσουν τον Ελληνισμό τους και την Πατρώα Ελληνική Θρησκεία. Γι' αυτό ήθελαν να τους αφανίσουν οι βυζαντινοί κατακτητές.

Οι μνήμες από την τελευταία ήττα, ήταν ακόμη νωπές. Το 949 ο βυζαντινός αυτοκράτωρ Κωνσταντίνος Ζ' υπέστη πανωλεθρία από τους γενναίους Κρητικούς καθώς όλο το βυζαντινό στράτευμα που έστειλε για να κατακτήσει το ηρωικό Νησί κατεσφάγη, όπως μας πληροφορεί ο Λέων Διάκονος.

Τα Κρητικά πλοία περήφανα έπλεαν στην Μεσόγειο αψηφώντας τον βυζαντινό στόλο. Και όποτε είχαν ευκαιρία έκαναν τολμηρές επιδρομές και κατέστρεφαν ολοσχερώς τον βυζαντινό στόλο. Ο Λέων Διάκονος γράφει για την «των Κρητών δυναστεία, τραχηλιώσαν και κατά Ρωμαίων φονικόν πνέουσαν». Δηλαδή έσπερναν τον θάνατο στους βυζαντινούς οι σκληροτράχηλοι Κρητικοί, γράφει ο Λέων Διάκονος- στην Ιστορία του.

Οι Κρητικοί ήταν ακατάβλητοι κυρίως για δύο λόγους, γράφει ο Συνεχιστής του Θεοφάνους: Πρώτον διότι είχαν διατηρήσει αλώβητο το Ελληνικό Ιερατείο τους, το οποίο προϊστατο στους Απελευθερωτικούς Αγώνες, και δεύτερον διότι ήταν φοβεροί έμποροι, κάτι που τους προσπόριζε τα αναγκαία χρήματα για τους πολέμους κατά των βυζαντινών.

Το μίσος των βυζαντινών κατά των Ελλήνων της Κρήτης αποτυπώνεται ανάγλυφα από τον παρακοιμώμενο Ιωσήφ Βρίγγα ο οποίος προσπαθεί να διεγείρει το βυζαντινό συμβούλιο κατά των Κρητικών. Ο Συνεχιστής του Θεοφάνους καταγράφει τα λόγια του Ιωσήφ: «Είναι τόσα τα δεινά που υπέστησαν οι Ρωμαίοι από τους αρνητές του Χριστού, σφαγές και καταστροφές εκκλησιών και αρπαγές περιουσιών και αιχμαλωσίες. Πρέπει να αγωνισθούμε υπέρ των Χριστιανών και να μην δειλιάσουμε από την απόσταση της θαλάσσης ούτε από τις φήμες».

Πράγματι οι γενναίοι Κρητικοί απελευθέρωναν τα παράλια της Ιωνίας από τους βυζαντινούς κατακτητές και κατέστρεφαν χριστιανικές εκκλησίες και έπιαναν χριστιανούς αιχμαλώτους για να τους ανταλλάξουν με Έλληνες.

Το 960 ο βυζαντινός αυτοκράτωρ Ρωμανός Β' και ο παρακοιμώμενος Ιωσήφ Βρίγγας ανέθεσαν στον Αρμένιο στρατηγό Νικηφόρο Φωκά τον αφανισμό της Κρήτης και των Κρητικών. Ο τεράστιος βυζαντινός στόλος ξεκίνησε από την Κωνσταντινούπολη στις 5 Ιουλίου 960. Αποτελείτο από 3300 πλοία που μετέφεραν στρατό και εφόδια. Οι βυζαντινοί είχαν στρατολογήσει βάρβαρα στίφη Σλαύων, Αρμενίων και Ρώσων, για να κατασφάξουν τους Έλληνες της Κρήτης.

Οι Έλληνες Κρητικοί διέθεταν μόλις 240 πλοία και ζήτησαν από τους Άραβες πολεμοφόδια και στρατό. Εκείνο τον καιρό οι Άραβες με επικεφαλής τον Χαμβδά πολεμούσαν στο μέτωπο της Μικράς Ασίας τους βυζαντινούς κατακτητές, και έτσι δεν μπόρεσαν να τους στείλουν παρά μικρές ποσότητες πολεμοφοδίων, αλλά καθόλου στρατό. Έτσι οι γενναίοι Κρητικοί μαχητές αντιμετώπισαν μόνοι τους τον τεράστιο βυζαντινό στόλο που μετέφερε 500.000 βυζαντινούς κατακτητές στο ηρωικό Νησί.

Οι Έλληνες γρήγορα έμαθαν τα νέα και άρχισαν να οχυρώνωνται. Η ιστορία έχει καταγράψει ως επικεφαλή της ηρωικής αντιστάσεως την Κρητικοπούλα Ιέρεια της Αρτέμιδος Κλεαγέτη.

Ο Πρίσκος στην χρονογραφία του μας πληροφορεί ότι ήταν μόλις 25 ετών το 960, και αμέσως άρχισε να εμψυχώνει τους Κρητικούς περιδιαβαίνουσα όλα τα οχυρά. Η Κλεαγέτη ήταν πολύ μορφωμένη και γόνος Ιερατικής οικογενείας. Η μητέρα της λεγόταν Ζηνόκλεια, ήταν Ιέρεια της Ήρας, και είχε πάρει μέρος στην μάχη της Κρήτης κατά των βυζαντινών το 949. Με το τόξο της είχε σκοτώσει 50 βυζαντινούς κατακτητές. Η Ζηνόκλεια τελούσε τα Ελληνικά Μυστήρια και είχε διδάξει από μικρή την θυγατέρα της Κλεαγέτη το πώς να πολεμά τους βυζαντινούς κατακτητές.

Ο Λέων Διάκονος στην Ιστορία του αναφέρει την Κλεαγέτη με υβριστικούς όρους. Την αποκαλεί «γύναιον εταιρικόν», «αναιδές», και ότι τάχα έκανε μαγγανείες. Όμως της αναγνωρίζει, αν και με υβριστικό τόνο, ότι ήταν μάντισσα και ότι ήταν ατρόμητη, καθώς πλησίαζε μόνη της μέχρι τα φυλάκια των βυζαντινών και τους προκαλούσε σε πόλεμο.

Οι Κρητικοί Ιερείς και Ιέρειες μόλις αντίκρισαν του πρώτους βυζαντινούς στρατιώτες έκαναν καθαρμό σε όλο το Νησί για να φύγει το χριστιανικό μίασμα.

Ο Νικηφόρος Φωκάς αμέσως μετά την απόβαση αρχίζει γενική επίθεση. Σφάζει αρκετούς Κρητικούς τις πρώτες ημέρες. Νοιώθοντας ότι η νίκη του θα είναι εύκολη εξ αιτίας του τεραστίου όγκου του στρατεύματος του, δίνει 10.000 βυζαντινούς στρατιώτες στον στρατηγό Νικηφόρο Παστιλά και τον διατάσσει να εισβάλει στην ενδοχώρα του Νησιού και να κατασκοπεύσει τους Κρητικούς.

Η ατρόμητη Ιέρεια Κλεαγέτη απαντά με ανταρτοπόλεμο. Βάζει τις Κρητικοπούλες να δίνουν κρασί στους βυζαντινούς στρατιώτες, να τους μεθούν και να αποσπούν πληροφορίες. Αφού τους διέλυσαν την πειθαρχία η Κλεαγέτη διέταξε τους 400 Κρητικούς που είχε υπό τις διαταγές της να λάβουν θέσεις μάχης στα βουνά.

Μόλις οι Κρητικοί είδαν τους βυζαντινούς αποδιοργανωμένους ξεκίνησαν επίθεση με επικεφαλής την ηρωική Ιέρεια της Αρτέμιδος. Οι βυζαντινοί αντιστάθηκαν με σθένος. Η Κλεαγέτη σημάδεψε με το τόξο της τον βυζαντινό

στρατηγό Νικηφόρο Παστιλά,  κτύπησε το άλογο του καρ τον Ανάγκασε να ξεκαβαλικέψει. Αμέσως χύμηξε πάνω του με το τσεκούρι της και τον σκότωσε.

Οι βυζαντινοί σε αυτή την δεύτερη φάση του αγώνος τράπηκαν σε φυγή αλλά οι Κρητικοί τους πήραν στο κυνήγι. Ελάχιστοι από τους στρατιώτες του Νικηφόρου Παστιλά κατόρθωσαν να επιστρέψουν ζωντανοί στο στρατόπεδο του Νικηφόρου Φωκά.

Ο Φωκάς, ωσάν να κτυπήθηκε από κεραυνό, μόλις άκουσε τα νέα άρχισε να ετοιμάζει ενέδρες. Άρχισε να πολιορκεί τον Χάνδακα (Ηράκλειο).

Ο Πρίσκος, έχει καταγράψει το πώς απευθύνθηκε στους στρατιώτες του λέγων ότι «Δεν νομίζω να αγνοεί κανείς σας την επιθετικότητα και το θράσος των απογόνων της Αριάδνης, τις τόσες διαρπαγές και τα φονικά που έχουν διαπράξει κατά των Ρωμαίων. Δεν ανέχεται η εκκλησία του Χριστού να λυμαίνωνται το χριστεπώνυμο πλήθος οι ειδωλολάτρες.

Μην εξοκείλετε στην απειθαρχία και την καλοπέραση διότι θα πάθετε ότι και οι στρατιώτες του Νικηφόρου Παστιλά. Ας μην σπαταλάμε τον καιρό μας με οκνηρία και μέθη, αλλά παραμένοντας Ρωμαίοι ας επιδείξουμε στον πόλεμο κατά των ειδωλολατρών το γενναίο μας φρόνημα».

Μετά πήρε τον στρατό του και άρχισε επίθεση καθώς είχε πληροφορίες ότι 40.000 Κρητικοί ετοιμάζονταν να του επιτεθούν αιφνιδιαστικά και να τον εκδιώξουν από το Νησί. Ο Νικηφόρος Φωκάς περίμενε να νυκτώσει και επιτέθηκε το βράδυ στους Κρητικούς, οι οποίοι δεν άκουσαν την Κλεαγέτη και έκαναν το λάθος να κατασκηνώσουν σε πεδιάδα.

Εκεί ο Νικηφόρος Φωκάς τους έπιασε στον ύπνο, απροετοίμαστους, και τους έσφαξε όλους. Ο Νικηφόρος Φωκάς, για να αποδείξει το πόσο βάρβαρος ήταν και το πόσο μισούσε τους Έλληνες, διέταξε τους στρατιώτες του να κόψουν τα κεφάλια των Ελλήνων και να τα μαζέψουν σε σακκιά.

Ύστερα διέταξε να τα καρφώσουν σε κοντάρια και να τα τοποθετήσουν μπροστά στο κάστρο του Χάνδακος. Μετά, όπως διασώζει ο Λέων Διάκονος, ο Φωκάς διέταξε όσα κεφάλια Κρητικών περίσσεψαν να τα εκσφενδονίζουν με τις βαλλίστρες μέσα στα τείχη του κάστρου ...;

Οι Κρητικοί μόλις ανεγνώρισαν τους ομοφύλους των, ξέσπασαν σε οιμωγές. Ακούστηκαν κλάματα. Τρόμος κατέλαβε το στρατόπεδο των Κρητικών. Ακούστηκαν κραυγές και θρήνοι ωσάν η πόλη να είχε ήδη κατακτηθεί. Μολονότι δεν είχαν καμία διάθεση για ειρήνη με τους βυζαντινούς, τώρα είχαν χάσει το θάρρος τους. Εκείνη την δύσκολη στιγμή εμφανίστηκε στα τείχη η νεαρή Ιέρεια Κλεαγέτη. Το πρόσωπο της έλαμπε από ζωντάνια όταν ενθάρρυνε τους Κρητικούς.

Ο Πρίσκος διέσωσε τα λόγια της: «Γενναίοι άνδρες και γυναίκες, αιώνες τώρα πολεμούμε τους Ρωμαίους. Οι Θεοί δεν μας εγκατέλειψαν, πάντα στέκονται στο πλευρό μας. Μόλις κατατροπώσαμε τους Ρωμαίους του Παστιλά. Τώρα θα λιποψυχήσουμε μπροστά σ' έναν ασεβή Ρωμαίο; Εμπρός! Τραβήξτε τα σπαθιά. Ακονίσατε τους πελέκεις. Τεντώσατε τα βέλη. Θάνατος στους Ρωμαίους κατακτητές. Βοήθησε μας Τοξόκλυτη Θεά. Ίσιωσε τα θανατηφόρα βέλη μας να βρουν τον στόχο τους».

Η νεαρή Ιέρεια αμέσως διατάζει επίθεση. Εμψυχωμένοι από την ατρόμητη Ιέρεια τους που όρμησε πρώτη, 35.000 Κρητικοί, μαζί και γυναικόπαιδα, εφορμούν εναντίον των βυζαντινών κατακτητών. Ο Νικηφόρος Φωκάς ταράζεται από την ξαφνική αντεπίθεση. Αλλά πριν προλάβει να συνέλθει καταμετρά 90.000 χιλιάδες νεκρούς, οι περισσότεροι από τα επίλεκτα βυζαντινά σώματα των Αρμενίων.

Ο Νικηφόρος Φωκάς αναγκάζεται να σαλπίσει υποχώρηση. Έβλεπε πια ότι ήταν πολύ δύσκολο να κατατροπώσει τους Κρητικούς και μάλιστα με τέτοια οχυρά. Αποφάσισε, γράφει ο Λέων Διάκονος, να πολιορκήσει τον Χάνδακα(Ηράκλειο). Αποφάσισε να λιμοκτονήσει τους Κρητικούς μέχρις ότου κατασκευάσει νέες πολιορκητικές μηχανές. Έτσι τελείωσε ο χειμώνας του 960-961.

Κατά την διάρκεια του χειμώνα δεν έπαυσαν τελείως οι εχθροπραξίες. Ομάδες καταδρομών των Κρητικών κτυπούσαν συνεχώς τους βυζαντινούς κατακτητές. Οι απώλειες των Κρητικών έφτασαν τις 30.000 νεκρούς και των βυζαντινών τις 110.000 νεκρούς, αναφέρει .

Στο τέλος Φεβρουαρίου του 961, ο Νικηφόρος Φωκάς άρχισε πάλι τον πόλεμο με νέο στρατό και εφόδια που παρέλαβε από την Κωνσταντινούπολη. Αντιθέτως η θέση των Κρητικών γινόταν όλο και πιο δύσκολη καθώς τα τρόφιμα λιγόστευαν και ο ναυτικός αποκλεισμός του Νησιού δεν επέτρεπε τον ανεφοδιασμό.

Οι στρατιωτικοί αρχηγοί των Κρητικών, Ναύκλος και Ανεμάς, έκαναν συμβούλιο και αποφάσισαν να περιμένουν, μέσα στην πόλη, βοήθεια από τους Άραβες. Όμως η Κλεαγέτη τους είπε να συνεχίσουν τον ανταρτοπόλεμο στα βουνά και να μην πολεμήσουν μέσα στην πόλη διότι το κάστρο ίσως να μην αντέξει την πολιορκία. Τελικά υπερίσχυσε η γνώμη του Ανεμά, η οποία δυστυχώς απεδείχθη μοιραία.

Οι βυζαντινοί κατακτητές άρχισαν την πολιορκία σκάβοντας κάτω από την τάφρο και άρχισαν να ξεκολλούν πέτρες από το τείχος. Πρόσθεσαν ξύλα στα υποστηρίγματα και τους έβαλαν φωτιά. Σε λίγο η φωτιά απανθράκωσε τα υποστηρίγματα και δύο επάλξεις του κεντρικού τείχους κατέρρευσαν. Αμέσως όρμησαν στην πόλη τα βυζαντινά στίφη και άρχισαν γενική σφαγή χωρίς να κάνουν διάκριση αμάχου και μαχόμενου πληθυσμού. Τα γυναικόπαιδα έτρεχαν να κρυφτούν στα σοκάκια αλλά οι βυζαντινοί τους εξολόθρευαν ανηλεώς. Για τρεις ολόκληρες ημέρες δεν έκαναν τίποτε άλλο από το να σφάζουν άμαχο πληθυσμό.

Η κατάκτηση της Κρήτης ολοκληρώθηκε στις 7 Μαρτίου 961. Οι πηγές κατέγραψαν 200.000 νεκρούς Κρητικούς, μαζί με τα γυναικόπαιδα, που γενοκτόνησαν οι βυζαντινοί υπάνθρωποι. Μαζί με τους ήδη νεκρούς Κρητικούς στα πεδία των μαχών, το Ολοκαύτωμα της Κρήτης αριθμεί 270.000 νεκρούς, σφαγιασθέντες από τα βυζαντινά στίφη του Νικηφόρου Φωκά.

Ο Νικηφόρος Φωκάς, χωρίς κανένα ίχνος θεοσέβειας, ανδρείας και πολιτισμού, ζήτησε να βρουν το πτώμα της Ιέρειας Κλεαγέτης. Μόλις οι βυζαντινοί το βρήκαν, ο βάρβαρος Αρμένιος στρατηγός διέταξε να της κόψουν το κεφάλι και να το καρφώσουν σε ένα κοντάρι. Αφού το έφτυσε, το περιέφερε πάνω στο άλογο του ως τρόπαιο ...;

Ο Νικηφόρος Φωκάς για να ολοκληρώσει την καταστροφή της Κρήτης διατάσσει την φυλετική αλλοίωση του Κρητικού λαού. Εγκαθιστά στο ηρωικό Νησί βαρβάρους Σλαύους, Ρώσους και Αρμένιους. Επιπλέον διατάσσει τους μοναχούς των χριστιανών να εκχριστιανίσουν βιαίως τον Κρητικό λαό. Ο Νίκων ο «Μετανοείτε» αποβιβάζεται στην Κρήτη με προστασία βυζαντινής φρουράς και αρχίζει νέες σφαγές.

Παρά την τρομακτική γενοκτονία, οι Κρητικοί ανένηψαν και συνέχισαν τον Ιερό Αγώνα για Ελευθερία, κάτι που αποδεικνύεται με την απειλητική επιστολή που έστειλε ο Αλέξιος Κομνηνός το 1192, όπως αναφέραμε και στην αρχή του άρθρου μας.

Η Γενοκτονία 270.000 Ελλήνων Κρητικών από τους βυζαντινούς κατακτητές το 961 έχει χαραχθεί βαθιά στην μνήμη όλων των Ελλήνων παρά τις προσπάθειες των νεοβυζαντινών κατακτητών να την διαγράψουν.

Ξεπερνώντας κάθε όριο θράσους, ο «πατριάρχης» των χριστιανών Βαρθολομαίος, πριν από δύο χρόνια, έστησε τον ...;ανδριάντα(!) του Νικηφόρου Φωκά στην Κρήτη(!).

Όπως δείχνουν τα γεγονότα υπάρχουν ακόμη ανοικτοί λογαριασμοί μεταξύ Ελλήνων και βυζαντινών ...;

Η μεγαλύτερη σφαγή των Ελλήνων από τους χριστιανούς

Με τη φράση «από μηχανής θεός» χαρακτηρίζουμε ένα γεγονός ή πρόσωπο, που με την απροσδόκητη εμφάνισή του, δίνει μια λύση ή μια νέα εξέλιξη σε περίπτωση αμηχανίας ή διλήμματος.

Η φράση προέρχεται από την αρχαία τραγωδία.

Για τη σκηνική οικονομικά, ειδικά στις στιγμές που η εξέλιξη έπαιρνε δυσάρεστη τροπή για το κύριο πρόσωπο του έργου, έκανε την επέμβασή του ένας από τους ολύμπιους θεούς, για να δώσει μιαν αναπάντεχη και ευνοϊκή τροπή.

Ο θεός δεν θα μπορούσε όμως να εμφανιστεί σαν κοινός θνητός, από το δρόμο των παρασκηνίων, γιατί θα έλειπε το στοιχείο του δέους από την εμφάνισή αυτή.

Προτιμήθηκε λοιπόν να παρουσιάζεται με ειδικό μηχάνημα από το επάνω μέρος της σκηνής ή καμιά φορά από καταπακτή εάν επρόκειτο για θεό του Άδη. Από την ειδική, λοιπόν, αυτή μηχανή, ερχόταν ο θεός και φυσικά ήταν «από μηχανής», διότι ερχόταν στην κατάλληλη στιγμή για να δώσει λύση σε κάποιο σοβαρό πρόβλημα που δημιουργούσε αδιέξοδο.

ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

ΛΑΟΣ ΜΕ ΜΗΔΕΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ  ΘΕΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ!!ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΟΙ ΡΩΜΙΟΙ ΨΗΦΙΖΟΥΝ ΜΕΣΣΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΩΣΟΥΝ ΑΛΛΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ "ΜΕΣΣΙΕΣ" ΑΛΛΑ ΑΥΤΟΙ!! ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ ΑΝΑΦΕΡΩ ΟΡΙΣΜΕΝΟΥΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ!!ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΣΤΗΚΑΝ ΑΠΟΘΕΩΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥΣ ΕΣΤΗΣΑΝ ΑΓΑΛΜΑΤΑ!!Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ Στις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου 1963 ηγήθηκε της ΕΡΕ, αλλά υπό το βάρος των καταγγελιών της αντιπολίτευσης, ηττήθηκε από την «Ένωση Κέντρου» του Γεωργίου Παπανδρέου. Τότε, ο Καραμανλής παραιτήθηκε από την ηγεσία της ΕΡΕ κι έφυγε μυστικά για το Παρίσι με το ψευδώνυμο «Τριανταφυλλίδης», όπου ιδιώτευσε επί 11 χρόνια μέχρι τη Μεταπολίτευση.

Ο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΒΡΕΘΗΚΕ ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΦΥΛΑΚΗ ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΕΝΙΖΕΛΟ μετά από μια δήλωση αποχώρησης από την πολιτική ζωή κατέφυγε στο Παρίσι. Λίγους μήνες αργότερα, δικάζεται ερήμην στην Αθήνα από την κυβέρνηση Τσαλδάρη και τελικώς καταδικάζεται σε θάνατο ως «προδότης της πατρίδος». Συνεργάτες του στρατιωτικοί εκτελούνται μέσα στη Μεγάλη Εβδομάδα του Πάσχα. Ανάμεσά τους οι στρατηγοί Παπούλας και Κοιμήσης στην Αθήνα και ο ίλαρχος Στέλιος Βολάνης στη Θεσσαλονίκη.

Η "Αγία" Αικατερίνη η προστάτιδα των γραμμάτων???????????????ΠΟΛΥ ΓΕΛΙΟ!!

Μόρφωσις καταπληκτική

Η Αικατερίνη* ήτανε εξυπνότατη και είχε μεγάλη όρεξη, για σπουδή και γράμματα. Ως τα δεκαοκτώ χρόνια έμαθε τέλεια την Ελληνική και Ρωμαϊκή Παιδεία και Επιστήμη. Έμαθε τους μεγάλους ποιητές, τον Όμηρο και τον Βιργίλιο. Σπούδασε την Ιατρική και διάβασε τον Ιπποκράτη και τον Γαληνό, τους ιατρούς. Περισσότερο όμως ασχολήθηκε με την Φιλοσοφία. Τον Αριστοτέλη, τον Πλάτωνα, τον Φιλιστίωνα και τους άλλους φιλοσόφους τους έπαιζε στα δάκτυλα. Ασχολήθηκε και με τους μεγάλους μάγους και αποκρυφιστάς, τον Διονύσιον και την Σίβυλλαν. Έμαθε την ρητορική τέχνη και είχε ευφράδεια καταπληκτική. Έμαθε επίσης πολλές γλώσσες. Τόση δε ήταν η εξυπνάδα της και η σοφία, που απέκτησε, ώστε έμειναν κατάπληκτοι όσοι την έβλεπαν και την άκουγαν.  Παρθενική ζωή  Είχε κάλλος και ομορφιά ασύγκριτη. Όταν μεγάλωσε, από το ένα μέρος η ομορφιά και η κορμοστασιά της νέας και από το άλλο η σοφία και η μόρφωσις συγκίνησαν πολλούς πλούσιους, άρχοντες και αξιωματούχους.

Γενικά στις Δυτικές χώρες τιμάται ως προστάτιδα της παιδείας και των γραμμάτων.

Κάθε ομοιότητα με την υπαρκτή Υπατία είναι συμπτωματική ή τυχαία!!!ΧΑΧΑΑΑΑ!!Α ρε πλαστογράφοι Εβραιοχριστιανοί!!

*Για την Αικατερίνη δεν υπάρχει κανένα μη εκκλησιαστικό ιστορικό στοιχείο ή μαρτυρία.

Αναρτήθηκε από Υπερνεφέλιος                                   

ΥΠΑΤΙΑ Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΗ

 

"Η Υπατία ήταν ένα πρόσωπο που χώριζε την κοινωνία σε δύο μέρη:

αυτούς που την θεωρούσαν θαύμα του φωτός

και αυτούς που την έβλεπαν σαν απόστολο του σκότους." (Elbert Hunnard)

 

Η Αλεξάνδρεια του 4ου αιώνα μ.Χ. ήταν ο χώρος μιας μικρής επιστημονικής αναγέννησης και αυτή φωτίστηκε από την πιο διάσημη ανάμεσα στις γυναίκες επιστήμονες και φιλοσόφους. Για δεκαπέντε αιώνες η Υπατία θεωρείται ότι ήταν η μόνη γυναίκα επιστήμονας στην ιστορία. Ακόμα και σήμερα συχνά είναι η μόνη γυναίκα που αναφέρεται στην ιστορία των μαθηματικών και της αστρονομίας. Αυτή η ευγενής γυναίκα ξεχωρίζει στις σελίδες της ιστορίας σαν η μεγαλύτερη από τους μάρτυρες παγανιστές.

 

Η Ζωή της

Όταν γεννήθηκε η Υπατία το 370 μετα, η διανοητική ζωή της Αλεξάνδρειας βρισκόταν σε κατάσταση επικίνδυνης σύγχυσης. Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία γινόταν χριστιανική και όλο και πιο συχνά δεν ήταν μόνο ο χριστιανός ζηλωτής που έβλεπε αιρέσεις και σατανισμό στα μαθηματικά και στην επιστήμη: "οι μαθηματικοί έπρεπε να κατασπαραχθούν από θηρία ή να καούν ζωντανοί" (McCabe). Μερικοί από τους χριστιανούς Πατέρες αναβίωσαν τις θεωρίες της επίπεδης γης και του σύμπαντος ως στερέωμα. Στην Αλεξάνδρεια ο Θεόφιλος, Πατριάρχης Αλεξάνδρειας, υποκινούσε βίαιες συγκρούσεις μεταξύ παγανιστών, Εβραίων και Χριστιανών. Δεν ήταν μια και τόσο ευμενής εποχή για να είναι κανείς επιστήμονας, ή φιλόσοφος.

Ο πατέρας της Υπατίας, ο Θέων, ήταν μαθηματικός και αστρονόμος στο Μουσείο. Επέβλεπε από κοντά κάθε πλευρά της εκπαίδευσης της κόρης του. Σύμφωνα με το μύθο, ήταν αποφασισμένος να γίνει η κόρη του ένα 'τέλειο ανθρώπινο ον' - ήταν η εποχή που οι γυναίκες θεωρούνταν κάτι παρακάτω από άνθρωποι! Ήταν προσωπική μαθήτρια του μάγου Πλούταρχου και ανατράφηκε στις θεμελιώδεις αρχές της Πλατωνικής Σχολής. Η Υπατία ήταν πραγματικά μια ξεχωριστή νέα. Ταξίδεψε στην Αθήνα και την Ιταλία και εντυπωσίαζε όσους συναντούσε με την εξυπνάδα και την ομορφιά της.

Σπούδασε στη νεοπλατωνική σχολή του Πλούταρχου του Νεότερου και της κόρης του Ασκληπιγένειας στην Αθήνα. Την εποχή εκείνη υπήρχε διάκριση μεταξύ των νεοπλατωνικών σχολών της Αλεξάνδρειας και της Αθήνας. Η σχολή της Αθήνας τόνιζε περισσότερο τη μαγεία και την απόκρυφη επιστήμη. Αλλά για τους Χριστιανούς, όλοι οι Πλατωνιστές ήταν επικίνδυνοι αιρετικοί.

Όταν επέστρεψε στην Αλεξάνδρεια έγινε δασκάλα των μαθηματικών και της φιλοσοφίας. Το Μουσείο είχε χάσει την υπεροχή του και η Αλεξάνδρεια τώρα είχε ξεχωριστά σχολεία για παγανιστές, για Εβραίους και για Χριστιανούς. Ωστόσο, η Υπατία δίδασκε σε ανθρώπους κάθε θρησκείας και μετά τον πατέρα της ανέλαβε μια Έδρα Φιλοσοφίας στην πόλη. Σύμφωνα με τον βυζαντινό εγκυκλοπαιδιστή Σουίδα, 'ήταν επίσημα διορισμένη να ερμηνεύει το δόγμα του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη κ.ά.". Πολλοί μαθητές ερχόταν στην Αλεξάνδρεια ειδικά για να παρακολουθήσουν τις διαλέξεις της για τα μαθηματικά, την αστρονομία, τη φιλοσοφία και τη μηχανική. Το σπίτι της έγινε κέντρο διανοουμένων και συγκέντρωνε σχολαστικιστές που συζητήσουν επιστημονικά και φιλοσοφικά ερωτήματα.

Ο Elbert Hubbard δίνει ένα φαιδρό πορτραίτο για την Υπατία. Ακολουθώντας τον Ιωάννη το Νίκιο, ένα κόπτη Επίσκοπο που διαστρέβλωνε την ιστορία για να την ταιριάσει με το χριστιανισμό, ο Hubbard βεβαιώνει ότι η Υπατία υπνώτιζε τους μαθητές της με σατανικές μεθόδους. Άλλοι συγγραφείς την ανέφεραν σαν αλχημίστρια.

Ο Charles Kingsley, γνωστός μυθιστοριογράφος του 19ου αιώνα, σκιαγράφησε φανταστικά τη ζωή της Υπατίας. Ο Kingsley την βάζει να σκοτώνεται στην ηλικία των 25 αντί των 45 και την φαντάστηκε σαν φανατική νεοπλατωνική που ανακατεύτηκε σε πολιτικές διαμάχες. Η Υπατία δεν παντρεύτηκε ποτέ και για αιώνες οι ιστορικοί αναρωτιόταν για την αγνότητά της.

Χωρίς εξαίρεση, οι ελάχιστες ιστορικές αναφορές σε αυτή την παρθένο φιλόσοφο βεβαιώνουν την αρετή της, την ακεραιότητά της και την απόλυτη αφοσίωσή της στα ιδεώδη της Αλήθειας και του Δίκαιου. 

 

Τα Έργα της

Με επιχειρήματα και δημόσια αναγνώριση και σεβασμό η Υπατία επισκίαζε κάθε αντίπαλο των Χριστιανικών δογμάτων της Βόρειας Αιγύπτου. Ήταν φημισμένη για το βάθος της γνώσης της και τη γοητεία της προσωπικότητάς της και αγαπημένη των πολιτών της Αλεξάνδρειας. Συχνά την καλούσα ως σύμβουλο οι άρχοντες της πόλης.

Αν και τα γραπτά της καταστράφηκαν στην πυρκαγιά της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, μπορούμε να σχηματίσουμε μια εικόνα του περιεχομένου τους από τα σχόλια σύγχρονών της συγγραφέων. Η Υπατία έγραψε σχόλια για την Αριθμητική του Διόφαντου, επίσης για τον Αστρονομικό Κανόνα του Πτολεμαίου και ακόμα για τις Κωνικές Τομές του Απολλώνιου της Πέργα.

Τα περισσότερα από τα γραπτά της Υπατίας ξεκίνησαν σαν σημειώσεις για τους μαθητές της. Κανένα δεν έχει διασωθεί ολοκληρωμένο, αν και είναι πιθανό τμήματα του έργου της να έχουν ενσωματωθεί στις εκτενείς πραγματείες του Θέωνα. Μερικές πληροφορίες για τα επιτεύγματά της προέρχονται από δασωμένα γράμματα του μαθητή και φίλου της Συνέσιου του Κυρηναίου, που αργότερα έγινε ο πλούσιος και ισχυρός Επίσκοπος της Πτολεμαϊδας. Κάποτε ο Συνέσιος, Επίσκοπος και γνωστός για τη μόρφωσή του, της έγραψε ζητώντας τη βοήθειά της στην κατασκευή ενός αστρολάβου και ενός υδροσκοπίου, αναγνωρίζοντας τη μοναδική υπεροχή του νου της.

Το σημαντικότερο έργο της Υπατίας ήταν στην άλγεβρα. Έγραψε σχόλια στην Αριθμητική του Διόφαντου σε 13 βιβλία. Ο Διόφαντος έζησε και εργάσθηκε στην Αλεξάνδρεια τον τρίτο αιώνα και έχει ονομασθεί 'πατέρας της άλγεβρας'. Ανέπτυξε τις απροσδιόριστες (ή Διοφαντικές) εξισώσεις, δηλαδή εξισώσεις με πολλαπλές λύσεις. (Ένα συνηθισμένο παράδειγμα προβλημάτων αυτού του τύπου είναι το πώς μπορούμε να μετατρέψουμε ένα κατοστάρικο σε νομίσματα χρησιμοποιώντας διαφορετικά νομίσματα, 50άρικα, 20άρικα κλπ.). Εργάσθηκε επίσης με δευτεροβάθμιες εξισώσεις. Τα σχόλια της Υπατίας περιελάμβαναν εναλλακτικές λύσεις και πολλά νέα προβλήματα που προέκυπταν σαν συνέπεια στα χειρόγραφα του Διόφαντου.

Η Υπατία έγραψε επίσης μια διατριβή Περί των Κωνικών του Απολλώνιου σε οκτώ βιβλία. Ο Απολλώνιος ο Πέργας ήταν ένας αλεξανδρινός γεωμέτρης του 3ου π.Χ. αιώνα, που προσπάθησε να εξηγήσει τις ασυνήθιστες τροχιές των πλανητών. Το κείμενο της Υπατίας ήταν μια εκλαΐκευση της εργασίας του. Όπως οι έλληνες πρόγονοί της, η Υπατία γοητευόταν από τις κωνικές τομές (τα γεωμετρικά σχήματα που σχηματίζονται όταν ένα επίπεδο τέμνει ένα κώνο). Μετά το θάνατό της, οι κωνικές τομές αγνοήθηκαν μέχρι την αρχή του 17ου αιώνα όταν οι επιστήμονες συνειδητοποίησαν ότι πολλά φυσικά φαινόμενα, όπως οι τροχιές πλανητών, περιγραφόταν με τον καλύτερο τρόπο με τις καμπύλες που προκύπτουν από κωνικές τομές.

Ο Θέων, ο πατέρας της Υπατίας, αναθεώρησε και εξέλιξε τα Στοιχεία της γεωμετρίας του Ευκλείδη και είναι η δική του έκδοση που χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα. Πιθανότατα η Υπατία εργάσθηκε μαζί του σε αυτή την αναθεώρηση. Αργότερα έγραψε μαζί του τουλάχιστον μία διατριβή για τον Ευκλείδη. Η Υπατία επίσης έγραψε τουλάχιστον ένα βιβλίο από την εργασία του Θέωνα για τον Πτολεμαίο. Ο Πτολεμαίος είχε συστηματοποιήσει όλη τη σύγχρονη μαθηματική και αστρονομική γνώση σε ένα έργο 13 βιβλίων, το οποίο μετριόφρονα ονόμασε Μαθηματική Πραγματεία. Άραβες Σχολαστικιστές το μετονόμασαν σε Almagest ('Μέγα Βιβλίο"). Το σύστημα του Πτολεμαίου παρέμεινε το κυρίαρχο αστρονομικό έργο μέχρι τον Κοπέρνικο τον 16ο αιώνα. Οι πίνακες της Υπατίας για τις κινήσεις των ουράνιων σωμάτων, ο Αστρονομικός Κανών, ίσως ήταν μέρος των σχολίων του Θέωνα στον Πτολεμαίο, ή ήταν ξεχωριστό έργο.

Εκτός από τη φιλοσοφία και τα μαθηματικά, η Υπατία είχε ενδιαφέρον για τη μηχανική και την πρακτική τεχνολογία. Τα γράμματα του Συνέσιου περιέχουν σχέδια για αρκετά επιστημονικά όργανα περιλαμβάνοντας έναν αστρολάβο (Ο αστρολάβος χρησιμοποιούταν για τη μέτρηση των θέσεων του άστρων, πλανητών και του ήλιου και για τον υπολογισμό της ώρας και του ανερχόμενου ζωδίου του ζωδιακού).

Η Υπατία ανέπτυξε ακόμα μια συσκευή για τη διύλιση του νερού, ένα όργανο για τη μέτρηση της στάθμης του νερού και ένα διαβαθμισμένο υδρόμετρο από μπρούτζο για τη μέτρηση της ειδικής βαρύτητας (πυκνότητας) ενός υγρού.

Η Υπατία ήταν ο τελευταίος παγανιστής επιστήμονας του δυτικού κόσμου και ο θάνατός της συνέπεσε με τα τελευταία χρόνια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Και αφού από τότε δεν υπήρξαν σημαντικές πρόοδοι στα μαθηματικά, την αστρονομία και τη φυσική σε όλο τη Δύση για άλλα 1000 χρόνια, η Υπατία έγινε σύμβολο του τέλους της αρχαίας επιστήμης. Μετά την Υπατία ήρθε το χάος και ο βαρβαρισμός των Σκοτεινών Χρόνων.

Ο Θάνατος της

Το ότι η Υπατία ανακατεύτηκε στα πολιτικά θέματα της Αλεξάνδρειας είναι αδιαμφισβήτητο. Ο μαθητής της Ησύχιος ο Εβραίος έγραφε:

΄Κρατώντας το μανδύα του φιλοσόφου και περπατώντας μέσα στην πόλη, εξηγούσε δημόσια τα γραπτά του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη και άλλων φιλοσόφων σε όλους όσους ήθελαν να ακούσουν... Οι ήθελαν να συμβουλευθούν αυτήν πρώτα για τα θέματα διοίκησης της πόλης.'

Σαν παγανίστρια, που ασπάστηκε την ελληνική επιστημονική σκέψη και σαν πολιτικό πρόσωπο με επιρροή, η Υπατία βρέθηκε σε πολύ επικίνδυνη θέση σε μια όλο και πιο χριστιανική πόλη. Το 412 ο Κύριλλος, ένας φανατικός χριστιανός, έγινε Πατριάρχης της Αλεξάνδρειας και μεγάλη εχθρότητα αναπτύχθηκε μεταξύ του Κυρίλλου και του Ορέστη, του Ρωμαίου Κυβερνήτη της Αιγύπτου, ενός παλιού μαθητή και καλού φίλου της Υπατίας. Αμέσως μόλις πήρε την εξουσία, ο Κύριλλος άρχισε να διώκει τους εβραίους, διώχνοντας χιλιάδες από αυτούς από την πόλη. Έπειτα, παρά τη σφοδρή αντίθεση του Ορέστη, έστρεψε την προσοχή του στο να καθαρίσει την πόλη από του νεοπλατωνιστές. Αγνοώντας τις εκκλήσεις του Ορέστη, η Υπατία αρνήθηκε να απαρνηθεί τις ιδέες της και να ασπασθεί το Χριστιανισμό.

Ο Κύριλλος, ο οποίος αργότερα αναγορεύτηκε ο πατέρας τους δόγματος της Χριστιανικής Τριάδας και αγιοποιήθηκε για το ζήλο του έβλεπε στην Υπατία μια συνεχή απειλή για τη διάδοση της Χριστιανικής πίστης, ο Κύριλλος, τουλάχιστον έμμεσα, ήταν η αιτία του τραγικού της θανάτου. Παρά κάθε επόμενη προσπάθεια να τον απαλλάξουν από το στίγμα του δολοφόνου, το αδιαμφισβήτητο γεγονός παραμένει ότι δεν έκανε καμία προσπάθεια να αποτρέψει το αποτρόπαιο και βίαιο έγκλημα. Το μόνο ελαφρυντικό που μπορεί κανείς να προσφέρει σαν υπεράσπισή του είναι το ότι, τυφλωμένος από τη μανία του φανατισμού, ο Κύριλλος θεωρούσε την Υπατία ως μάγισσα εκπρόσωπο του Κακού.

Ο φόνος της Υπατίας περιγράφεται στα γραπτά του χριστιανού ιστορικού του 5ου αιώνα Σωκράτη του Σχολαστικού:

"Όλοι οι άνθρωποι την σεβόταν και την θαύμαζαν για την απλή ταπεινοφροσύνη του μυαλού της. Ωστόσο, πολλοί με πείσμα την ζήλευαν και επειδή συχνά συναντούσε και είχε μεγάλη οικειότητα με τον Ορέστη, ο λαός την κατηγόρησε ότι αυτή ήταν η αιτία που ο Επίσκοπος και ο Ορέστης δεν γινόταν φίλοι. Με λίγα λόγια, ορισμένοι πεισματάρηδες και απερίσκεπτοι κοκορόμυαλοι με υποκινητή και αρχηγό τους τον Πέτρο, έναν οπαδό αυτής της Εκκλησίας, παρακολουθούσαν αυτή τη γυναίκα να επιστρέφει σπίτι της γυρνώντας από κάπου. Την κατέβασαν με τη βία από την άμαξά της, την μετέφεραν στην Εκκλησία που ονομαζόταν Caesarium, την γύμνωσαν εντελώς, της έσκισαν το δέρμα και έκοψαν τις σάρκες του σώματός της με κοφτερά κοχύλια μέχρι που ξεψύχησε, διαμέλισαν το σώμα της, έφεραν τα μέλη της σε ένα μέρος που ονομαζόταν Κίναρον και τα έκαψαν."

Οι δολοφόνοι της Υπατίας ήταν Χριστιανοί Παραβολικοί, φανατικοί μοναχοί της Εκκλησίας του Αγ. Κυρίλλου της Ιερουσαλήμ, πιθανώς υποβοηθούμενοι από Νιτριανούς μοναχούς. 

Ο Ορέστης ανέφερε τη δολοφονία και ζήτησε από τη Ρώμη να ξεκινήσει έρευνες. Αργότερα παραιτήθηκε και έφυγε από την Αλεξάνδρεια. Η έρευνα αναβλήθηκε πολλές φορές λόγω 'έλλειψης μαρτύρων' και τελικά ο Κύριλλος ισχυρίσθηκε ότι η Υπατία ήταν ζωντανή και ζούσε στην Αθήνα.

Έτσι χάθηκε το 415 η μεγαλύτερη γυναίκα μύστης του αρχαίου κόσμου και μαζί της έπεσε και η Νεοπλατωνική Σχολή της Αλεξάνδρειας. Η μνήμη της Υπατίας πιθανώς τιμάται από την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία στο πρόσωπο της Αγ. Αικατερίνης της Αλεξάνδρειας. Κατά άλλους αυτή είναι διαφορετικό πρόσωπο, μια άλλη χριστιανή Αλεξανδρινή διανοούμενη που δολοφονήθηκε ένα μήνα πριν την Υπατία.

Με την εξάπλωση του Χριστιανισμού, η έρευνα έδωσε τη θέση της στην εμφάνιση πολλών θρησκευτικών λατρειών και μεγάλο θρησκευτικό χάος και ενδιαφέρον για την αστρολογία και το μυστικισμό. Το 640 εισέβαλαν οι Άραβες στην Αλεξάνδρεια και ό,τι είχε απομείνει από το Μουσείο καταστράφηκε. 

 ΜΠΟΡΕΙ Η "ΑΓΙΑ" ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΗΡΞΕ ΑΛΛΑ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΈΧΟΥΝ ΤΟ ...ΧΕΡΙ ΤΗΣ!!ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΠΑΝΕ ΓΙΑ ΕΞΕΤΑΣΗ DNA ΩΣΤΕ ΝΑ ΒΡΟΥΝΕ ΤΗΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΡΕ ΑΔΕΛΦΕ ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΚΑΚΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ!! Για την δράση και την ζωή της ανύπαρκτης ψευτοΑγίας των Ρωμιών δεν υπάρχουν καθόλου ιστορικές πληροφορίες κανένας ιστορικός δεν την αναφέρει και ούτε ένας μάρτυρος δεν επιβεβαιώνει την ύπαρξή της και μέχρι του τέλους του 9ου αιώνα και με δεδομένο ότι η εποχή του "μαρτυρικού της θανάτου" προσδιορίσθηκε περί το 305 υπάρχει σιωπή πέντε αιώνων η οποία είναι αδύνατον να μη προσδώσει στις κατοπινές πληροφορίες κάποιες αοριστίες χωρίς αυτές όμως να σημαίνουν πως η σχετική παράδοση περί της  Αικατερίνης στερούνται ιστορικής βάσης, όπου και ο λόγος της αναγκαίας καταγραφής των.

Σύμφωνα με τον Χριστιανό πλαστογράφο Ρουφίνο, το πρώτο της όνομα ήταν Δωροθέα. Μετά την βαφτισή της όμως, έλαβε το όνομα Αικατερίνα, αυτή δηλαδή που είναι πάντα καθαρή, αγνή, (αιέν καθαρινά, δηλαδή "η πάντοτε αγνή"). Έζησε στην Αλεξάνδρεια, στα χρόνια του βασιλιά Μαξιμίνου, είχε αριστοκρατική καταγωγή και τεράστια μόρφωσηχαχαα!!Μορφωμένη και Εβραιοχριστιανή γινεται??.

Σίγουρα απετέλεσε ένα αντίπαλο δέος στην Ελληνίδα φιλόσοφο Υπατία κατά τη μεσαιωνική σκέψη· Παρόμοια με την Υπατία, λέγεται ότι ήταν σοφή (ιδιαιτέρως όσον αφορά στη φιλοσοφία και τη θεολογία), πολύ όμορφη, αγνή, και ότι δολοφονήθηκε άγρια λόγω της δημόσιας έκθεσης τής πίστης της 105 χρόνια προ του θανάτου της Υπατίας (αν και τα πρώτα κείμενα που την αναφέρουν, ή οι διάφορες παραλλαγές τους, χρονολογούνται πολύ αργότερα).

Η γενοκτονία των Ελλήνων - Σκυθόπολης Γιατι δεν την διδάσκουν στα σχολεία ? Τι φοβάται το εκκλησιαστικό και πολιτικό κατεστημένο?. Οι Γενοκτονίες κατά των Ελλήνων :η καταστροφή του Ελληνικού ΄Έθνους, του Ελληνικού Πολιτισμού, της Ελληνικής Γραμματείας και της Ελληνικής Παιδείας. Είναι η μεγαλύτερη γενοκτονία στην ανθρωπότητα και το παγκόσμιο κατεστημένο του ιουδαιοχριστιανισμου την αποκρύπτουν επιμελώς από τον Ελληνικό λαό και την παγκόσμια κοινή γνώμη..Είναι απορίας άξιον που δεν έχει βρεθεί ένας Έλληνας πολιτικός να θέσει το θέμα της γενοκτονίας των Ελλήνων από τους βυζαντοχριστιανους και να καταδικαστούν οι θηριωδίες των ιουδαιοχριστιανων ενάντια στον Ελληνισμό.Οι ιουδαιοχριστιανοι με το τεράστιο μένος τους για τον Ελληνισμό λεηλάτησαν την Ελλάδα και κατασφάξανε το μεγαλύτερο κομμάτι του ελληνικού πληθυσμού!!! Ένα άλλο αποτρόπαιο έγκλημα κατά της Ελλάδος και σε συνέπεια κατά της ανθρωπότητας, ένα τραγικό θέατρο μίσους που και σήμερα αποκρύπτεται διασώζει ο Ρωμαίος ιστορικός Αμμιανός Μαρκελλίνος στο 19ο βιβλίο του έργου του («Rerum Gestarum Libri XXXI») 31 τόμων. Ο Αμμιανός Μαρκελλίνος ήταν ο ιστορικός του Ρωμαίου Χριστιανού αυτοκράτορα Κωνστάντιου του Β΄, κατά την εποχή του οποίου άρχισαν οι πιο αποτρόπαιοι διωγμοί εναντίον των Ελλήνων. Στην σημερινή πόλη του Δυτικού Ισραήλ την Beth Sian, γνωστή στους ΄Ελληνες όλους εκείνων των αιματοβαμένων χρόνων ως Σκυθόπολις, τον 4ο αι. μ.Χ. γύρω στο 341 λειτούργησε το πρώτο στρατόπεδο συγκέντρωσης για δύο δεκαετίες (20 έτη), δηλαδή καθΆόλην την διάρκεια της κατοχής του βυζαντινού θρόνου από τον δευτερότοκο γιο του Μεγάλου Κωνσταντίνου, τον Κωνστάντιο τον Δεύτερο. Η Σκυθόπολις υπήρξε ο τόπος συγκέντρωσης βασανισμού και θανάτωσης των Ελλήνων, όλων όσων δηλαδή αρνήθηκαν να ασπασθούν το δόγμα του Χριστιανισμού. Αναφερόμενος ο Εμμανουήλ Ροίδης στου Αμμιανού Μαρκελλίνου τα Ιστορικά, γράφει στο έργο του «Πάπισσα Ιωάννα» σημ. 200 : «Ήρκει να κατηγορηθή τις (κάποιος Έλληνας-Εθνικός) υπό κακόβουλου κατασκόπου ότι έφερε περί τον τράχηλο φυλακτήριον κατά του πυρετού, ή εφάνη παρακαθήμενος πλησίον τάφου ή ερειπίου ίνα καταδικασθή εις θάνατον ως ειδωλολάτρης ή νεκρομάντις. Εκ των απωτάτων άκρων της αυτοκρατορίας εσύροντο αλυσόδετοι πάσης τάξεως και ηλικίας πολίται (Έλληνες) ων οι μέν απέθνησκον καθΆ οδόν, οι δε εν τοις δεσμοτηρίοις, οι δε επιζώντες εστέλλοντο εις Σκυθόπολιν ...; πόλιν όπου είχον στηθή τα βασανιστήρια και το σφαγείον». Ammianus Marcellinus History Books 14-19 (Laesae Maiestatis multi arcessiti damnati (12) Constantius et Gallus. Harvard University Press. John C. Polfe). Το σφαγείον της Σκυθόπολις υπήρξε επινόηση ενός νοσηρού εγκεφάλου, του Επισκόπου Αλεξανδρίας Γεωργίου. Σκοπός του Γεωργίου ήταν η καθολική εξόντωση των Ελλήνων - η γενοκτονία αυτών - καθώς εκείνοι εστέκοντο ως αρνητές του Χριστιανισμού. Ο αυτοκράτορας Κωνστάντιος Β΄ δέχθηκε και έστειλε στην Ανατολή τον αρχιγραμματέα της Αυλής του τον Παύλο, περιβόητο για την σκληρότητά του, αποκαλούμενο και «Τάρταρο». Αυτός ο Παύλος και ο Γεώργιος σε συνεργασία οργάνωσαν το στρατόποδε συγκέντρωσης της Σκυθόπολης. Γράφει ο Αμμιανός Μαρκελλίνος : Το ανθρωπόμορφο αυτό κτήνος, ο Παύλος, διέθετε τόση εξουσία και δύναμη ώστε «με μία κίνηση του κεφαλιού του, με ένα νεύμα του μόνο εξηρτάτο η ζωή όλων όσων περπατούσαν στην γή». 19:12,13 Αναφέρει ο Ροίδης ανακαλώντας τα ιστορικά του Αμμιανού Μαρκελλίνου, μεθόδους βασανιστηρίων εναντίον των Ελλήνων : «Εις την Σκυθόπολιν όπου είχε στηθή το χριστιανικό κρεουργίον ...; Εκεί συνεδρίαζαν ευσεβεις δικασταί (χριστιανοί ευσεβείς) αμιλλώμενοι τους πλοίονας ειδωλολάτρας (Έλληνες Εθνικούς) να οπτήση επί σχάρας, να βράση εντός ζέοντος ελαίου, ή να κατακόψη μεληδόν». Η Σκυθόπολις και τα απάνθρωπα γεγονότα που διαδραματίστηκαν εκεί επί 20 συνεχή έτη αποκαλύπτουν : 1ον : Τον τρόπο με τον οποίο επεβλήθη ο Χριστιανισμός στον Ελληνικό κόσμο, 2ον : Τον λόγο, και τον βάρβαρο απάνθρωπο τρόπο με τον οποίο κατεστράφη ο λαμπρότερος πολιτισμός της γης και οι δημιουργοί αυτού - οι Έλληνες, 3ον : Αποκαλύπτουν επίσης γιατί τα μετέπειτα Ρωμαϊκά (Βυζαντινά) αυτοκρατορικά διατάγματα που θεσμοθετούσαν την «επί Ελληνισμού θανατική καταδίκη» εφαρμόσθησαν χωρίς καμία αντίδραση ή εξέγερση, όπως χωρίς καμία αντίσταση από τους Έλληνες, επήλθε ο αφανισμός 80και πλέον πόλεων της κυρίως Ελλάδος από τον Χριστιανό Αλάριχο, μετά βυζαντινής αυτοκρατορικής διαταγής, σαράντα (40) χρόνια αργότερα. 4ον : Αποκαλύπτουν επίσης, αυτά τα απάνθρωπα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στην Σκυθόπολη ότι : δεν υπήρξε ποτέ Ελληνικότητα του Βυζαντίου, ούτε ποτέ Ελληνορωμαϊκό Κράτος, εφ';όσον ήταν οι εκχριστιανισμένοι Ρωμαίοι αυτοκράτορες του Βυζαντίου που άρχισαν τους διωγμούς κατά των Ελλήνων. Ούδε δε ποτέ υπήρξε Ελληνοχριστιανισμός, εφ΄ όσον ήταν οι ταγοί της χριστιανοσύνης και το εβραιογενές χριστιανικό δόγμα που  έσβησαν τα Φώτα του Ελληνικού Πνεύματος,  κατέστρεψαν την Ελληνική Παιδεία,  κατεδάφισαν τα αμίμητα αρχαία Ελληνικά αριστουργήματα, χωρίς να αφήσουν ούτε μία πόλη όρθια,  έκαψαν τις βιβλιοθήκες και εκατοντάδες χιλιάδες τόνων Ελληνικά επιτεύγματα εις όλους τους κλάδους των επιστημών,  κατά 99,97% κατέστρεψαν ολάκερη την Ελληνική Γραμματεία,  σχεδόν αφάνησαν την Ελληνική Φυλή από τον πλανήτη γή, επιφέροντας της πολλές γενοκτονίες,  παρέδωσαν την σβήνουσα Ελλάδα στους Τούρκους, και  κατάντησαν τους Έλληνες πολιτιστικά στείρους. Σύμφωνα με τις ιστορικές πηγές, εκείνων των Ρωμαιοβυζαντινών χρόνων οι συνεχείς διώξεις και γενοκτονίες κατά των Ελλήνων πήραν την ζωή 19.000.000 +Ελλήνων από τα 20.000.000. Λιγότεροι από 1.000.000 επέζησαν εφ';όσον μετά βίας και τρόμου έσκυψαν κεφαλή προς τον εβραιογενή Θεό και το χριστιανικό του δόγμα, όπου η κυρία εντολή αυτού ήταν και είναι : Λέγει ο Ιησούς Χριστός : «Όσο για τους εχθρούς μου, αυτούς που δεν με θέλησαν για βασιλιά τους, φέρτε τους εδώ και κατασφάξτε τους μπροστά μου». «Κατά Λουκάν» ιθ΄27 Και προστάζει ο Πατέρας του Ιεχωβά του οποίου εκλεκτός λαός είναι οι Εβραίοι : «εξεγερώ τα τέκνα σου Σιών επί τα τέκνα των Ελλήνων» («Ζαχαρίας» θ΄ 13-15). Note : Σημείωση Για λόγους φορολογικούς, κυρίως, από τον αυτοκράτορα Καρακάλλα, το έτος 212 μ.Χ. με την «Constitutio Anoniana» απονεμήθηκε η ιδιότης του Ρωμαίου πολίτου σε όλους ανεξαιρέτως τους κατοίκους της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Έτσι οι Έλληνες εθεωρούντο πια Ρωμαίοι υπήκοοι, και η ταυτότητά τους εκτός του ότι καταδιώχθηκε και κατεστράφηκε «δια ποινής θανάτου» από το χριστιανικό κατεστημένο, υπέφερε και την ρωμαϊκή πολιτική αλλοίωση.

Σκυθόπολις: Το χριστιανικό κρεουργείον των Έλληνων προγόνων.. Αυτά που οι ομόθρησκοι σας χριστιανοί της μικρής ψεύτικης αγάπης και του Μεγάλου αληθινού μίσους έκαναν στην Σκυθόπολη δεν τα βλέπετε; «η θα γίνεις χριστιανός η θα πεθάνεις» έλεγαν τότε στους Έλληνες προγόνους μας αυτοί που νομίζετε αδερφούς σας, κι αντί να ανοίξετε τα μάτια σας και να διαβάσετε ιστορία, έχετε πέσει με τα μούτρα μέσα στο πορνογράφημα της δήθεν αγίας γραφής σας, σκοταδιστές! Τι ήταν η Σκυθόπολις; Το περιγράφει ο Εμμανουήλ Ροϊδης στην Πάπισα Ιωάννα ...; «Και ου μόνον κατά των λίθων επέδειξαν τον χριστιανικόν ζήλον των οι ακάματοι εκείνοι ειδωλοθραύσται, αλλά και κατά των δυστυχών εκείνων, όσους υπωπτεύοντο εμμένοντας εις των πατέρων των την θρησκείαν. Ο σφάζων πρόβατον προς οικογενειακήν ευωχίαν, ο προσφέρων άνθη εις του πατρός του τον τάφον, ο συλλέγων χαμαίμηλα εις το φως της σελήνης, ο αρωματίζων την οικίαν του ή φέρων ανηρτημένον περί τον τράχηλον φυλακτήριον κατά του πυρετού κατεμηνύετο υπό κουκουλοφόρων κατασκόπων ως μάγος ή ειδωλολάτρης, κατεβαρύνετο δι αλύσεων και εστέλλετο εις Σκυθούπολιν, όπου είχε στηθεί το χριστιανικόν κρεουργείον. Εκεί συνεδρίαζον ευσεβείς δικασταί, αμιλλώμενοι τις πλείονας ειδωλολάτρας να οπτήσει επί εσχάρας, να βράση εντός ζέοντος ελαίου ή να κατακόψη μεληδόν. Μυριάδες μαρτυρολογίων διηγούνται τας αθλήσεις των χριστιανών ομολογητών, εκ των πληγών των οποίων έσταζε γάλα, και τους εδρόσιζον αι φλόγες, αλλ' ουδείς έγραψεν ακόμη το αψευδές συναξάριον των μαρτύρων εκείνων, οίτινες αντί μυθώδους γάλακτος έχυσαν αίμα αληθές και αντί να δροσίσει κατέκαυσε το πυρ της χριστιανικής ανεπιεικίας, καυστικότερον όν, φαίνεται, του πυρός της πολυθεϊκής ωμότητος».  Σε εκτενέστερη περικοπή ο Ροϊδης επισημάνει: «Κατά τας αρχάς του Μεσαίωνος επί Ουάλεντος, Ουαλεντινιανού και Θεοδοσίου συνεστήθη εν Ανατολή αληθής «Ιερά Εξέτασις», ής αι θηριωδίαι, αι καταπιέσεις και αι σφαγαί δεν έχουσι τι να φθονήσωσιν εις τους Ιεροδικαστάς της Ισπανίας, οίτινες άτομα μόνον κατεδίωκον επί κακοδοξία, ενώ οι Ορθόδοξοι «σωφρονισταί» της Ανατολής προυτίθεντο να εξαλείψωσιν αθρόους από του προσώπου της γης πάντας τους ελληνίζοντας ή φιλοσοφούντας. Τα περί τούτων χωρία των συγχρόνων ιστορικών εξαλείφουσι παν ίχνος αμφιβολίας, διεγείροντα αγανάκτησιν και φρίκην κατά των ελθόντων «βαλείν μάχαιραν και ουχί ειρήνην».  Παρά του χριστιανού χρονογράφου Σωζομένου, ον ουδείς βεβαίως θέλει κατηγορήσει ως συκοφαντούντα τους ομοθρήσκους του, μανθάνομεν ότι «των ελληνιστών μικρού πάντες κατ' εκείνο διεφθάρησαν, και οι μεν πυρί, οι δε ξίφει απολέσθαι προσετάχθησαν. Παραπλησίως δε δια την αυτήν αιτίαν διεφθάρησαν οι ανά πάσαν την αρχομένην λαμπρώς φιλοσοφούντες. Αλλά και εις μη φιλοσόφους, εσθήτι δε τη εκείνων χρωμένους εχώρει ο φόνος- ως μηδέ τους τα- άλλα επιτηδεύοντας κροκωτοίς τριβωνίοις αμφιένυσθαι, δι υπόνοιαν κινδύνου και δέος» (Ερμ. Σωζομένου, «Εκκλ. Ιστορ.», βιβλ. Στ', κεφ. 35).  Αντιλαμβάνεστε τι λέει ο χριστιανός Σωζόμενος; Η τρομοκρατία είχε φτάσει σε τέτοια επίπεδα που οι άνθρωποι φοβόντουσαν τι ρούχα θα φορέσουν για να μην τους περάσουν για φιλόσοφους!!!Σκυθόπολις το χριστιανικόν κρεουργείον για τους Έλληνες προγόνους μας! Έτσι έγιναν οι Έλληνες χριστιανοί!** * *Οι περισσότεροι Έλληνες μέσα από την παραπληροφόρηση τής εκκλησίας και της  ανθελληνικής πολιτικής  εξουσίας αγνοούν παντελώς το τρόπο επιβολής του χριστιανισμού στην πατρίδα μας..Αν τύχει και ρωτήσεις κανένα πιστό θα σου πει ότι οι "ειδωλολάτρες" Έλληνες έγιναν  χριστιανοί με τον λόγο του Ιησού και με την διδασκαλία του Σαούλ!!Αυτό είναι μεγάλο ψέμα γιατί ο χριστιανισμός επιβλήθηκε δια τής βίας στους Έλληνες και τους Ρωμαίους πολλά χρόνια μετά  τον θάνατο του Ιησού και του Σαούλ!!Θα δούμε παρακάτω τα ιστορικά ντοκουμέντα που αποδεικνύουν την αλήθεια του θέματος..Θα ήθελα να σημειώσω εδώ ότι η προσωπική μου άποψη   είναι ότι ο Ιησούς είναι ένα μυθικό κατασκεύασμα του Κωνσταντίνου.. Η Σκυθόπολις ή Μπετσηάν ή Beit She'an στο Ισραήλ είναι μια πόλη άγνωστη στους περισσότερους από εμάς. Στη Βίβλο μνημονεύεται ως Βεθσηάν ή Βεθσάν και βρίσκεται 8 χιλιόμετρα δυτικά του ποταμού Ιορδάνη και 28 χιλιόμετρα νότια της λίμνης Τιβεριάδας. Ο Ηρόδοτος μας λέει ότι οι Έλληνες την αποκαλούσαν "Σκυθόπολη" λόγω της κατάληψής της από τους Σκύθες το 631 π.Χ. Ωστόσο, σύμφωνα με τον έγκριτο Ρωμαίο στρατιωτικό και ιστορικό Αμμιανό Μαρκελλίνο, φαίνεται ότι εκεί λειτούργησε το πρώτο στρατόπεδο θανάτου της Ιστορίας, ιδρυθέν περίπου το 341 μ.Χ. από τον Κωνστάντιο τον Β', δευτερότοκο γιο του "Μεγάλου" Κωνσταντίνου - και θύματα δεν ήσαν αυτήν τη φορά Εβραίοι, αλλά Εθνικοί που αρνήθηκαν να ασπασθούν το χριστιανισμό.  Πού αναφέρονται όλα αυτά; Στο 19ο τόμο του έργου του με τίτλο "Res Gestae Libri XXXI". Το έργο αυτό ως τώρα δεν γνωρίζω να έχει μεταφρασθεί στα ελληνικά και, μέχρι τώρα, μοναδικές αναφορές σ'αυτά τα γεγονότα σε ελληνικές πηγές είναι η αναφορά του Ροΐδη στις "Σημειώσεις εις την 'Πάπισσαν Ιωάνναν'" (σελ. 200) και ένα άρθρο του Παν. Κουβαλάκη στο περιοδικό "Δαυλός" (τεύχος 258, Ιούνιος 2003, σελ. 16866-16870). Ας δούμε τι γράφει ο Ροΐδης: Ουχ ήττον επιβαρυντική είναι και η μαρτυρία του Αμμιανού Μαρκελλίνου, ην πιστώς μεταφράζομεν: "Ήρκει να κατηγορηθή τις υπό κακοβούλου κατασκόπου, ότι έφερ περί τον τράχηλον φυλακτήριον κατά του πυρετού ή εφάνη παρακαθήμενος πλησίον τάφου ή ερειπίου, ίνα καταδικασθή εις θάνατον ως ειδωλολάτρης ή νεκρόμαντις. Εκ των απωτάτων άκρων της αυτοκρατορίας εσύροντο αλυσόδετοι πάσης τάξεως και ηλικίας πολίται, ων οι μεν απέθνησκον καθ'οδόν, οι δε εν τοις δεσμωτηρίοις· οι δε επιζώντες εστέλλοντο εις Σκυθόπολιν, απόκεντρον εν Παλαιστίνη Πόλιν, όπου είχον στηθή τα βασανιστήρια και το σφαγείον. Ο πρώτος βασανισθείς ην ο Σιμπλίκιος, μετά τούτον Παρνάσιος, είτα ο Ανδρόνικος...Εμπνευστής και οργανωτής του σφαγείου αυτού ήταν, σύμφωνα με τη μαρτυρία του Αμμιανού, ο επίσκοπος Αλεξανδρείας Γεώργιος. Στο 11ο κεφάλαιο του 17ου τόμου του έργου του, ο Αμμιανός αναφέρει "ο Γεώργιος με τη συμμορία του προχωρούσε στους δρόμους των Ελλήνων της Αλεξάνδρειας κομματιάζοντας ανθρώπους και καίγοντας τα πάντα" και είχε αναρριχηθεί στη θέση του επισκόπου "εξοντώνοντας πολλούς ανθρώπους" (ομοίως).  Είναι σημαντικό εδώ να τονίσουμε και να αναφέρουμε ότι οι Εθνικοί (κυρίως ελληνόθρησκοι) ήταν ακόμη πλειοψηφία μεταξύ των υπηκόων της αυτοκρατορίας και κατείχαν, λόγω καταγωγής, μορφώσεως και προϋπηρεσίας, όλες σχεδόν τις διοικητικές θέσεις στις ρωμαϊκές επαρχίες. Μην ξεχνάμε ότι εκείνο τον καιρό οι μετέπειτα "άγιοι" της εκκλησίας επεδίδοντο σε έναν αδυσώπητο αγώνα εξόντωσης των "ειδωλολατρών" ώστε να επικρατήσει το δικό τους δόγμα. Ο Γεώργιος λοιπόν, φαίνεται ότι έθεσε ως στόχο την εξόντωση των Εθνικών, αφού η παρουσία τους αποτελούσε εμπόδιο στο στόχο της απόλυτης επικράτησης του Χριστιανισμού. Προσφέρθηκε στον αυτοκράτορα να γίνει "υπερασπιστής του", ζητώντας τη συνδρομή του για να καταπνίξει κάθε συνωμοσία που μπορεί να οργανωνόταν κατά του προσώπου του αυτοκράτορα.  Ο Αμμιανός απορεί (ο.π., 19:12) πως ο "στενόμυαλος" Κωνστάντιος, ενώ "κώφευε σ'άλλα σοβαρά ζητήματα και ήταν πάντοτε καχύποπτος, στην προκειμένη περίπτωση πείσθηκε πλήρως από το Γεώργιο". Νομίζω ότι κακώς απορούσε ο Αμμιανός, γιατί και ο ίδιος ο αυτοκράτορας επιθυμούσε την εξόντωση των Εθνικών, που με τη μόρφωσή τους σκέπτονταν ανεξάρτητα από τη βούλησή του και δεν υποτάσσονταν τυφλά. Έτσι, ο Κωνστάντιος δέχθηκε και έστειλε στη Σκυθόπολη τον αρχιγραμματέα του τον Παύλο, αποκαλούμενο και "Τάρτατο", θεωρούμενο ως επαγγελματία εξολοθρευτή και διαβόητο για τη σκληρότητά του. Από κοινού ο Γεώργιος και ο Παύλος οργάνωσαν το στρατόπεδο συγκέντρωσης της Σκυθόπολης. Αναφέρει ο Αμμιανός: "το θέατρο των βασανιστηρίων και του θανάτου, η Σκυθόπολη, μια πόλη της Παλαιστίνης, έμοιαζε για δυο λόγους καταλληλότερη από κάθε άλλη: ήταν η πιο απομονωμένη και κυρίως βρισκόταν ανάμεσα στην Αντιόχεια και την Αλεξάνδρεια, από τις οποίες προερχόταν ο μεγαλύτερος αριθμός των κατηγορουμένων" (ο.π.).  Η κύρια κατηγορία ήταν βέβαια αυτή της "εσχάτης προδοσίας" και σταδιακά άρχισε να απαγγέλλεται εναντίον όλων των Εθνικών αδιακρίτως. Χαρακτηρίζονταν υπονομευτές του αυτοκράτορα, συλλαμβάνονταν και οδηγούνταν στη Σκυθόπολη, μόνο και μόνο επειδή διατηρούσαν τις θρησκευτικές τους παραδόσεις: "έφτανε να φορά κανείς στο λαιμό του ένα φυλαχτό κατά του πυρετού ή άλλης αρρώστιας ή να κάθεται κοντά σε τάφο για να κατηγορηθεί ότι επικαλείται φαντάσματα και δαίμονες και να θανατωθεί" (ο.π., 19:12, παρ. 14).  Το κολαστήριο άρχισε γρήγορα να δέχεται "πελάτες" όχι μόνο απ'την Ανατολή, αλλά και από όλη την αυτοκρατορία. Γράφει ο Αμμιανός: "Απ'όλο σχεδόν τον κόσμο ευγενείς ή απλοί πολίτες οδηγούνταν αλυσοδεμένοι στη Σκυθόπολη. Μερικοί υπό το βάρος των αλυσίδων και τις κακουχίες της φυλακής πέθαιναν πριν καν δικαστούν" (ο.π., 19:12, παρ. 7). Ελάχιστοι γλίτωσαν - είτε γιατί "είδαν το φως" (όπως οι "αντιφρονούντες" στη Μακρόνησο) είτε γιατί κατάφεραν να αποδείξουν την αθωότητά τους. Αυτοί οδηγούνταν στην εξορία και οι περιουσίες τους κατάσχονταν, για να τροφοδοτήσουν τα χριστιανικά κοινόβια. Τέτοιας "επιείκιας" έτυχαν και γλίτωσαν το θάνατο (όχι όμως και τα βασανιστήρια) επιφανείς άνδρες όπως ο Σιμπλίκιος, ο Παρνάσιος, ο Ανδρόνικος κ.α.  Ο Παύλος είχε, σύμφωνα με τον Αμμιανό, τόση εξουσία στα χέρια του, ώστε "με μια κίνηση του κεφαλιού του, με ένα του μόνο νεύμα εξαρτιόταν η ζωή όλων όσων περπατούσαν στη γη" (ο.π., 19:12, παρ. 13). Αληθινός πρόδρομος των διοικητών των χιτλερικών στρατοπέδων συγκέντρωσης ο Παύλος...  Η διάρκεια ζωής του σφαγείου της Σκυθοπόλεως παραμένει άγνωστη. Θεωρώ βέβαιο ότι ο Ιουλιανός (ο "παραβάτης"), αν το βρήκε εν ενεργεία, το έκλεισε το 361 μ.Χ. Ωστόσο η ζημιά είχε ήδη γίνει.  Έτσι, για περίπου 20 χρόνια λειτουργούσε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης, με θύματα πρωτίστως Έλληνες Εθνικούς (αλλά και άλλους πολυθεϊστές). Η 20ετής λειτουργία αυτού του σφαγείου αποκαλύπτει περίτρανα πώς επιβλήθηκε ο Χριστιανισμός στον ελληνικό κόσμο και γιατί ακολούθησε ο Μεσαίωνας. Αποκαλύπτει επίσης και το γιατί τα μετέπειτα αυτοκρατορικά διατάγματα, που θέσπισαν την "επί ελληνισμώ" θανατική καταδίκη, εφαρμόσθηκαν χωρίς την παραμικρή αντίδραση. Αποκαλύπτει και την έλλειψη αντίδρασης όταν, σαράντα χρόνια αργότερα, ο Αλάριχος αποδεκάτισε τις ελληνικές πόλεις, συνοδευόμενος από ορδές μοναχών. Στα γεγονότα εκείνα εξοντώθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες. Όσοι απέμειναν, μπήκαν στο "ποίμνιο" για να σώσουν τις ζωές τους, δεχόμενοι άκοντες-εκόντες την αλλοίωση της εθνικής και πολιτιστικής τους ταυτότητας.  Δεν γνωρίζω πόσοι θανατώθηκαν στο σφαγείο της Σκυθόπολης. Ο Χίτλερ σκότωσε 6 εκατομμύρια Εβραίους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μέσα σε λιγότερο από 5 χρόνια. Δεν έχω κανένα λόγο να θεωρώ απίθανη την εξόντωση εκατοντάδων χιλιάδων, αν όχι εκατομμυρίων Εθνικών, με δεδομένη την κατοπινή έλλειψη αντίδρασης εκ μέρους των Εθνικών στις εναντίον τους βιαιοπραγίες εκ μέρους των Χριστιανών και των βαρβάρων συνεργατών τους (π.χ. Αλάριχος - αυτός μάλιστα καυχιόταν ότι σκότωσε 15 εκατομμύρια ανθρώπους) και το γεγονός ότι αυτό το "σωφρονιστήριο" λειτούργησε για περίπου 20 χρόνια.   Με όλα αυτά, νομίζω ότι ήρθε η ώρα να βάλουμε οριστικά την ταφόπλακα στα μυθεύματα της "ελληνικότητας του Βυζαντίου" και του "ελληνοχριστιανικού πολιτισμού". ΠΩΣ ΕΠΙΒΛΗΘΗΚΕ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ** * *Είναι δύσκολο πραγματικά να παραμείνει κανείς ψύχραιμος όταν περιγράφει αυτήν την ανεπανάληπτη θηριωδία, που σημάδεψε ανεξίτηλα την Ιστορία και τον Πολιτισμό, το Ελληνικό Έθνος και την μετέπειτα λανθάνουσα πορεία του. Αναφέρει ο Ροΐδης μεθόδους βασανιστηρίων εναντίων των Ελλήνων : Εις την Σκυθόπολιν όπου είχε στηθή το χριστιανικό κρεουργίον ...;.Εκεί συνεδρίαζαν ευσεβείς δικασταί (χριστιανοί ευσεβείς) αμιλλώμενοι τις πλοίονας ειδωλολάτρας (Έλληνες Εθνικούς) να οπτήση επί σχάρας , να βράση εντός ζέοντος ελαίου , ή να κατακόψη μεληδόν.  Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΣΤΑ ΣΦΑΓΕΙΑ ΤΗΣ ΣΚΥΘΟΠΟΛΗΣ.  Σκυθόπολις, (η σημερινή πόλη Μπετσηάν του Ισραήλ), 4ος αιώνας μχ γύρω στο 341. Στην αρχαία αυτή πόλη του δυτικού Ισραήλ λειτούργησε το πρώτο στρατόπεδο συγκέντρωσης και καταστροφής συνειδήσεων, το πρώτο "Άουσβιτς" της Ιστορίας. Για δύο δεκαετίες, καθ' όλη τη διάρκεια της κατοχής του βυζαντινού θρόνου απ' τον Κωνστάντιο το Β'-δευτερότοκο γιο του Κωνσταντίνου του επονομαζόμενου απ' τους χριστιανούς "Μεγάλου"-η Σκυθόπολις υπήρξε ο τόπος συγκέντρωσης και βασανισμού και θανάτωσης των Ελλήνων, όλων όσων αρνήθηκαν να ασπασθούν το δόγμα του χριστιανισμού.  Το αποτρόπαιο αυτό έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, που συστηματικώς απεκρύπτετο πάντοτε και εξακολουθεί να αποκρύπτεται μέχρι και σήμερα, το διασώζει ο Ρωμαίος ιστορικός Αμμιανός Μαρκελλίνος, στο 19ο βιβλίο του έργου του "Rerum Gestarum Libri XXXI". Μοναδική προηγηθείσα της παρούσης αναφορά στα περιγραφόμενα απ' τον Αμμιανό γεγονότα της Σκυθόπολης είναι εκείνη του Εμμανουήλ Ροΐδη, που γράφει.  Ουχ ήττον επιβαρυντική είναι και η μαρτυρία του Αμμιανού Μαρκελλίνου, ην πιστώς μεταφράζομεν."Αρκεί να κατηγορηθεί τις υπό κακόβουλου κατασκόπου", ότι έφερε περί τον τράχηλο φυλακτήριον κατά του πυρετού ή εφάνη παρακαθήμενος πλησίον τάφου ή ερειπίου, ίνα καταδικαστεί εις θάνατον ως ειδωλολάτρης ή νεκρομάντις. Εκ των απωτάτων άκρων της αυτοκρατορίας εσύροντο αλυσόδετοι πάσης τάξεως και ηλικίας πολίται, ως οι μεν απέθνησκον καθ' οδόν, οι δεν εν τοις δεσμωτηρίοις. Οι δε επιζώντες εστέλλοντο εις Σκυθόπολιν, απόκεντρον εν Παλαιστίνη πόλιν, όπου είχαν στηθεί τα βασανηστήρια και το σφαγείον. Ο πρώτος βασανισθείς ην ο Σιμπλίκιος, μετά τούτον Παρνάσιος, είτα ο Ανδρόνικος κτλ. (Σημειώσεις εις την "Πάπισσαν Ιωάνναν", σημ.200)  Οργανωτής ένας εξολοθρευτής επίσκοπος  Το σφαγείον της Σκυθόπολης υπήρξε επινόηση ενός νοσηρού εγκεφάλου, του επισκόπου Αλεξάνδρειας Γεώργιου. Σύμφωνα με τον Αμμιανό, "ο Γεώργιος με τη συμμορία του προχωρούσε στους δρόμους των Ελλήνων της Αλεξάνδρειας κομματιάζοντας ανθρώπους και καίγοντας τα πάντα"(Βιβλίον 17, κεφ 11). Είχε δε ανέλθει στον επισκοπικό θώκο εξοντώνοντας πολλούς ανθρώπους"(Βιβλίον 17, κεφ 11).  Όμως οι Έλληνες ήσαν ακόμη η πλειοψηφία των υπηκόων της αυτοκρατορίας, κατείχαν μάλιστα όλες σχεδόν τις διοικητικές θέσεις των ρωμαϊκών επαρχιών. Σκοπός του Γεώργιου ήταν η καθολική τους εξόντωση, η γενοκτονία, καθώς εστέκοντο, ως αρνητές τους χριστιανισμού, εμπόδιο στα μεγαλεπήβολα σχέδιά του, που δεν ήσαν άλλα απ' την απόλυτη επικράτηση του δόγματος στην Ανατολή. Με πανουργία λοιπόν προσφέρθηκε να παίξει το ρόλο του υπερασπιστή του αυτοκράτορος, ζητώντας απ' αυτόν τη συνδρομή του, για να καταπνίγει οποιαδήποτε συνωμοσία εξυφαίνετο τάχα εναντίον του.  Ο Κωνσταντίνος δέχθηκε και απέστειλε στην Ανατολή τον αρχιγραμματέα της Αυλής Παύλο, έναν επίσης επαγγελματία εξολοθρευτή, περιβόητο για τη σκληρότητά του, αποκαλούμενο και "Τάρταρο". Αυτός και ο Γεώργιος σε συνεργασία οργάνωσαν το στρατόπεδο συγκέντρωσης της Σκυθόπολης, μια πόλη της Παλαστίνης, έμοιαζε για δύο λόγους η πλέον κατάλληλη από οποιαδήποτε άλλη, "Ήταν η πλέον απομονωμένη και κυρίως ευρίσκετο μεταξύ Αντιοχείας και Αλεξάνδρειας, από τις οποίες προέρχεται ο μεγαλύτερος αριθμός των κατηγορουμένων"(19,12).  Οι κατηγορίες "επί εσχάτη προδοσία" σταδιακά άρχισαν να απαγγέλλονται χωρίς προσχήματα εναντίον όλων των Ελλήνων. Εχαρακτηρίζοντο ως υπονομευτές του αυτοκράτορος, σύμφωνα με το σχέδιο που είχαν καταστρώσει κράτος και εκκλησία, με εκτελεστές τον Παύλο και τον Γεώργιο. Στην τρίτη φάση του σχεδίου, απροκάλυπτα πλέον οδηγούνταν στη Σκυθόπολη όλοι όσοι συλλαμβάνονταν επ'αυτοφόρω να συνεχίζουν να διατηρούν κάποια στοιχεία της παράδοσής τους. "Έφτανε να φορά κανείς στο λαιμό του ένα φυλακτό κατά του ελώδους πυρετού ή άλλης ασθένειας, ή να κάθεται κοντά σε τάφο (ειδωλολατρικό), για να κατηγορηθεί ότι επικαλείται φαντάσματα και δαίμονες και να θανατωθεί"(19,12, παρ.14)  Θύματα απ' όλο τον Ελληνικό κόσμο. Ο τόπος αυτός των βασανιστηρίων και του θανάτου πολύ γρήγορα έφτασε να δέχεται "άπιστους" όχι μόνο απ' την Ανατολή αλλά από κάθε μέρος της επικράτειας, "Απ' όλο σχεδόν τον κόσμο ευγενείς ή απλοί πολίτες οδηγούνταν αλυσοδεμένοι στη Σκυθόπολη. Μερικοί απ' το βάρος των αλυσίδων και την ταλαιπωρία της φυλακής πέθαιναν πριν ακόμα δικαστούν"(19,12 παρ.7)  Ελάχιστοι που γλύτωσαν την εκτέλεση είτε διότι μεταγνώμησαν είτε διότι με θάρρος και ψυχικό σθένος απέδειξαν την αθωότητά τους, οδηγήθηκαν στην εξορία και κατασχέθηκαν οι περιουσίες τους. Τα κοινόβια των χριστιανών της εποχής ετρέφοντο αποκλειστικά από αυτές τις κατασχέσεις. Μ' αυτές τις "επιεικείς" τιμωρίες γλύτωσαν ύστερα από βασανιστήρια τον θάνατο ορισμένοι επιφανείς άνδρες, όπως ο Σιμπλίκιος, ο Παρνάσιος, ο Ανδρόνικος και μερικοί ακόμη.  Το ανθρωπόμορφο αυτό κτήνος, ο Παύλος, διέθετε τόση εξουσία και δύναμη, ώστε "με μια κίνηση του κεφαλιού του, μ' ένα νεύμα του μόνο εξηρτάτο η ζωή όλων όσον περπατούσαν στη γη"(19,12,παρ.13) Το παραπάνω απόσπασμα φανερώνει την πρωτόγνωρη βαρβαρότητα που έζησε ολόκληρος ο Ελληνικός και Ελληνιστικός κόσμος. Πρωτόγνωρη για την ανθρώπινη ιστορία και σίγουρα μεγαλύτερη όλων όσες μετέπειτα συνέβησαν. Άγνωστο παραμένει το πότε τελικώς έκλεισαν τα σφαγεία της Σκυθόπολης. Το πιθανότερο είναι να καταργήθηκαν από τον Ιουλιανό το 361μχ. Ο όλεθρος όμως και αφανισμός των πιο ζωντανών στοιχείων του Ελληνισμού ήταν πλέον γεγονός.  Η Σκυθόπολις και τα γεγονότα που διαδραματίσθηκαν εκεί επί 20 συνεχή έτη κατά τον 4ο μχ αιώνα, αποτελούν μεγάλο σταθμό στην ιστορία του Ελληνικού Έθνους, του Ελληνικού πολιτισμού αλλά και ορόσημο μεγάλο στην πνευματική πορεία της ανθρωπότητας. Διότι αποκαλύπτουν τον τρόπο με τον οποίο επεβλήθη ο χριστιανισμός στον Ελληνιστικό κόσμο και την πραγματική αιτία που επήλθε ο Μεσαίωνας. Αποκαλύπτουν επίσης, γιατί τα μετέπειτα αυτοκρατορικά διατάγματα, που θεσμοθετούσαν την "επί ελληνισμώ" θανατική καταδίκη, εφαρμόσθηκαν χωρίς καμμιά αντίδραση ή εξέγερση, όπως χωρίς καμμιά αντίσταση επήλθε και ο αφανισμός των πόλεων της κυρίως Ελλάδος από τον Αλάριχο σαράντα χρόνια αργότερα. Μεγάλος αριθμός Ελλήνων-και σίγουρα όλοι ήσαν υψηλού πνευματικού, ηθικού αλλά και οικονομικού επιπέδου-εξοντώθηκε. Τους εναπομείναντες, ο τρόμος και ο πανικός τους οδήγησαν στο συμβιβασμό, με αποτέλεσμα την αλλοίωση της εθνικής και πολιτιστικής τους ταυτότητας. Αποκαλύπτουν πάλι, στην καλύτερη περίπτωση, τη θλιβερή άγνοια ή τη δουλικότητα και, στη χειρότερη, τον ωμό ανθελληνισμό όσων σήμερα εξακολουθούν, κωφεύοντας προς την Ιστορία, να μιλούν για την "Ελληνικότητα του Βυζαντίου" και για "ελληνοχριστιανικό πολιτισμό" και να εμφανίζονται ως φορείς τους. Τα φώτα που πνεύματος έσβησαν σ' αυτούς τους ελεεινούς καιρούς, η εξόντωση όμως των συνειδήσεων συνεχίζεται και σήμερα. Η Ελλάδα ωστόσο, η ιδέα Ελλάδα, αποδεικνύεται ότι παρέμεινε και παραμένει αλώβητη, αλύγιστη και αληθινή. Στέκεται ως Λόγος πάνω απ' το Παράλογο, ολοζώντανη ζει στο λογισμό των διαλεχτών, στην συνείδηση των ελεύθερων ανθρώπων. Σύμφωνα με τις ιστορικές πηγές εκείνων των Ρωμαιοβυζαντινών χρόνων οι συνεχείς διώξεις και γενοκτονίες κατά των Ελλήνων πήραν την ζωή 19.000.000+ Ελλήνων από τα 20.000.000 . Λιγότεροι από 1.000.000 επέζησαν εφ΄ όσον μετά βίας και τρόμου έσκυψαν κεφαλή προς το εβραιογενές θεό και το χριστιανικό του δόγμα , όπου η κύρια εντολή αυτού ήταν και είναι : Λέγει ο Ιησούς Χριστός : *Όσο για τους εχθρούς μου , αυτούς που δεν με θέλησαν για βασιλιά τους φέρτε τους εδώ και κατασφάξτε τους μπροστά μου* . *Κατά Λουκάν* (ΙΘ΄, 27) .  Για λόγους φορολογικούς κυρίως , από τον αυτοκράτορα Καρακάλλα , το έτος 212 μ.χ. , με την *CONSTITUTIO ANTONIANA* απονεμήθηκε η ιδιότης του Ρωμαίου πολίτου σε όλους ανεξαιρέτως τους κατοίκους της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας . Έτσι οι Έλληνες εθεωρούντο πια ρωμαίοι υπήκοοι και η ταυτότητά τους εκτός του ότι καταδιώχθηκε και κατεστράφηκε *δια ποινής θανάτου* από το χριστιανικό κατεστημένο , υπέφερε και την ρωμαϊκή πολιτική αλλοίωση .  ΔΑΥΛΟΣ: «Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΣΤΑ ΣΦΑΓΕΙΑ ΤΗΣ ΣΚΥΘΟΠΟΛΗΣ»Η Γενοκτονία των Ελλήνων Σκυθόπολης

Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΔΟΓΜΑ!!Ο ΘΗΛΥΠΡΕΠΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ!!     Από την αρχή ο Kωνσταντίνος, εκτός από τα ανεπιτυχή διατάγματά του, είχε πλημμυρίσει την εκκλησία με πλούτο και προνόμια. Ένα ρεύμα χρυσού έρεε από το παλάτι και οι ναοί άρχισαν να αυξάνονται. Στο δικαστήριο και στο στρατό ο καλύτερος τρόπος, εάν όχι ο μόνος τρόπος, για να εξασφαλίσει κανείς την προαγωγή ήταν να ασπαστεί τα στοιχεία αυτής της θρησκείας. Ακόμη και οι απλοί πολίτες ανταμείβονταν με μια βαπτιστική τήβεννο και ένα κομμάτι χρυσού. Τα χωριά αναβαθμίζονταν στην τάξη των πόλεων εάν όλοι οι κάτοικοί τους αντάλλαζαν τον Δία με τον Χριστό. Σε δέκα έτη, ο αυτοκρατορικός χρυσός είχε κάνει περισσότερα από όσο το αίμα όλων των μαρτύρων, τα θαύματα όλων των Αγίων, και τα επιχείρηματα όλων των απολογητών. Εκτός από το ότι ο πλούτος συνέχιζε να φθάνει στη ρωμαϊκή ιεροσύνη, η πρόοδος της εκκλησίας στη δύση ανεστάλη με την κίνηση προς την Κωνσταντινούπολη. Η πόλη αφιερώθηκε στο χριστιανικό Θεό στα 330 μ.χ. και ο κόσμος είχε πλέον μια χριστιανική μητρόπολη μια θαυμάσια πόλη. Περισσότερα από τα τρία τέταρτα των Χριστιανών ήταν στην ανατολή, και ενθαρρύνονταν τώρα να επιτεθούν στους ειδωλολατρικούς ναούς και να δείξουν ανοιχτά την περιφρόνησή τους. Λίγοι παγανιστές θα μπορούσαν να κάνουν πρόοδο στην ανατολή. Ο Kωνσταντίνος είχε χάσει όλο το σθένος και το διαυγές του πνεύμα. 

ΚΟΥΪΖ: ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΕΝΗ???

Ντυμένος με θηλυπρεπείς τηβέννους, φορτωμένες με κοσμήματα, και στεφανωμένος με ψεύτικα μαλλιά, κάθονταν μεταξύ των γυναικών και των ιερέων που τώρα "προσυλήτιζαν" τον κόσμο με τη βοήθεια των χρημάτων και των ευνοιών του. Μόνο όταν ξαναξέσπασε ο παλαιός θυμός, όταν παρουσιάστηκαν φιλονικίες στην εκκλησία, από την Αφρική εως τη Μεσοποταμία, είδε πόσο ανώφελο ήταν το όνειρό του για μια πνευματική αυτοκρατορία. Βαφτίστηκε, και πέθανε, το 337. Το καθυστερημένο βάπτισμα μέχρι το χείλος του θανάτου ήταν ένα δημοφιλές πρακτικό μέτρο για τους νεοφώτιστους. Το βάπτισμα κρατήθηκε για να ξεπλύνει όλες τις προηγούμενες αμαρτίες, και ένας τόσο αμαρτωλός θα μόλυνε την τελειότητα του βαπτίσματος. Ο Kωνσταντίνος σκότωσε τη σύζυγο και τον μεγαλύτερο γιό του, σοβαρά εγκλήματα ακόμη και για έναν αυτοκράτορα και απο αυτά που μάλλον ξεπλένονταν με το βάπτισμα πριν από το θάνατο. Το βάπτισμα έδωσε επίσης τέτοια εξουσία στην ιεροσύνη πάνω στην ψυχή των ανθρώπων, που οι πρακτικοί άνθρωποι άφηναν την τελική πράξη της μεταστροφής, το βάπτισμα, ως την τελική πράξη των ζωών τους για να εξαγνιστούν μια και καλή. Το οράτιον, που δόθηκε από τον Ευσέβιο στον Kωνσταντίνο το 336, αποκαλύπτει τη σχέση μεταξύ της εκκλησίας και του κράτους που ο Kωνσταντίνος είχε επιδιώξει από τους Χριστιανούς , ως όρο για την αποδοχή του Χριστιανισμού σαν μια θρησκεία ελέγχου μέσα στην αυτοκρατορία. Ήταν ευτυχής να δεχτεί ότι υπήρξε ένας κυβερνήτης στον ουρανό, ο Θεός, και ένας θείος νόμος, ο χριστιανικός νόμος. Σε αντάλλαγμα, οι Χριστιανοί ηγέτες δέχτηκαν την απόλυτη εξουσία του Ρωμαίου αυτοκράτορα πάνω στη γη, που αναγνωρίστηκε ως αντιπρόσωπος του Θεού στη γη, και ένα κοσμικό νόμο, το νόμο της Ρώμης. Ο Ευσέβιος δήλωσε ότι ο Kωνσταντίνος ήταν η γήινη αντανάκλαση του Λόγου του Θεού η αρχή από την οποία ο Θεός έδωσε τη τάξη στον κόσμο. Στην πραγματικότητα, αναγνωρίστηκε ως ενσαρκωμένος Χριστός ! Ο Εβραίος ηγέτης των Εβιωνιτών ,έγινε ηγεμόνας στον ουρανό και ένας πραγματικός βασιλιάς στη γή ως Ρωμαίος αυτοκράτορας.Ο Χριστός ως αυτοκράτορας ήταν η έννοια του Χριστού για την επόμενη χιλιετία, και οι επίσκοποι ήταν ευτυχείς να θεωρηθούν ως Χριστοί-βρέφοι στις επισκοπές τους. 

Ο βασικός παράγοντας της επικράτησης της εκκλησίας ήταν η οργανωτική δύναμη που της δόθηκε από τον Kωνσταντίνο, παρέχοντάς της νομικά προνόμια που της επέτρεψαν να συσωρεύσει τη δύναμη και τον πλούτο ώστε να εξουσιάσει την Ευρώπη μερικούς αιώνες αργότερα. Με τη εξουσία στο πλευρό τους, οι επίσκοποι σταμάτησαν αμέσως τους Χριστιανούς από την επιλογή του επισκόπου τους. Οι επίσκοποι επρόκειτο να γίνουν επίσκοποι από άλλους επισκόπους, και έτσι έγιναν αυτοεκλεγόμενοι ως ανεξάρτητα σώματα απο τα πρόβατά τους και συνολικά ικανοί να κάνουν και να αποφασίζουν οτι τους άρεσε. Ο Kωνσταντίνος έκανε ότι του ζητούσαν οι επίσκοποι για την αντιμετώπιση ορισμένων εγκλημάτων. Κατ' αρχάς, σταμάτησε τη σταύρωση ως μορφή εκτέλεσης, όχι επειδή ήταν τόσο φοβερή αλλά επειδή ήταν τόσο ιερή. Αντ' αυτού εισήχθησαν νέες τιμωρίες οι άνθρωποι αναγκάζονταν να βγάλουν τα μάτια τους ή να ακρωτηριάσουν τα μέλη τους αλλά το μαρκάρισμα των σκλάβων στο πρόσωπό επρόκειτο να τελειώσει. Αντ' αυτού, βάσει ενός νέου νόμου, ο κύριός τους θα μπορούσε να τους κτυπήσει μέχρι θανάτου και δεν τους επιτρέπονταν να επιδιώξουν άσυλο σε μια χριστιανική εκκλησία. Οι επίσκοποι τους επέστρεφαν αμέσως στους ιδιοκτήτες τους. Και όπως θα αναμέναμε, οι αυστηρότεροι νόμοι επρόκειτο να εφαρμοστούν στα σεξουαλικά εγκλήματα, την μοιχεία και την πορνεία . Αλλά ο προσυλητισμός ήταν μια πολύ αργή και ανώμαλη διαδικασία με πολλές τοπικές παραλλαγές. Οι αυτοκράτορες ποικίλαν στο πώς να μεταχειρίζονται τις χριστιανικές και ειδωλολατρικές πρακτικές μετά από τον Kωνσταντίνο, με πρώτο τον Ιουλιανό τον MEΓΑ που ήρθε σε ρίξη με τον Χριστιανισμό. Θα μπορούσε ο Ιουλιανός να αντιστρέψει την παλίρροια; Ίσως , εάν είχε βασιλέψει για είκοσι έτη παρά λιγότερο από δύο.  Χριστιανικός βαρβαρισμός Η περίοδος μετά από τον θάνατο του Kωνσταντίνου ήταν μπερδεμένη, ως διεσπασμένη αυτοκρατορία και με αυτοκράτορες που άλλαζαν συχνά, ειδικά στη δύση. Ο γιός του Kωνσταντίνου, ο Κωνστάντιος (337-361), έκανε τις τελετουργικές θυσίες των παγανιστών μια κύρια παράβαση. Σε ένα διάταγμα του 341, διέταξε όλες "τις δεισιδαιμονίες" να πάψουν και τις θυσίες να καταργηθούν. Ένα πιό πρόσφατο διάταγμα αυτού του ίδιου Χριστιανού αυτοκράτορα διέταξε το κλείσιμο όλων των Ελληνικων ναών, και οι άνθρωποι που ήταν ένοχοι της προσφοράς θυσιών επρόκειτο να θανατωθούν. Οι όχλοι των ενθουσιωδών Χριστιανών το εξέλαβαν ως εξουσιοδότηση να εισβάλουν στους ειδωλολατρικούς ναούς αρχίζοντας την ανατροπή . Αυτοί οι καταπιεστικοί νόμοι ξύπνησαν τον θυμό των παγανιστών της αυτοκρατορίας. Οι παγανιστές εκδικήθηκαν με ταραχές και παρόμοιες ενέργειες στις χριστιανικές εκκλησίες. Καθένας που λάτρευε τους παλαιούς Θεούς ήταν μάγος και έτσι έριχνε ξόρκια στους ανθρώπους. Το να ρίχνεις ξόρκια στους ανθρώπους τιμωρούνταν με θανατική ποινή στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία όπως και πολλά άλλα εγκλήματα. Οι ειδωλολατρικοί Ρωμαίοι δεν συμπάθησαν τους μάγους και τις μάγισσες αλλά δεν θεωρήθηκαν ποτέ ως τίποτα άλλο εκτός από κάτι το μεμονωμένο. Με το θρίαμβο του Χριστιανισμού η μαγεία έγινε μια μαζική συνωμοσία του Σατανά . Οι Χριστιανοί είχαν την υποχρέωση να πιστέψουν οτι η μαγεία ήταν αποτελεσματική με την επίκληση των δαιμόνων, δεδομένου ότι ο απόλυτος Θεός δεν θα χρησιμοποιούταν ποτέ κατ' αυτό τον τρόπο. Και υπήρξαν πολλοί ισχυροί δαίμονες αυτοί ήταν οι ειδωλολατρικοί Θεοί που οι Χριστιανοί είχαν απαγορεύσει! Ο χριστιανικός τρόμος για τη δύναμη της μαγείας εξαρτήθηκε από την επιτυχία της εκκλησίας να χρωματίσει τις παλαιές θρησκείες ως εργασία του διαβόλου. Οι άνθρωποι, μέχρι τον Θεοδόσιο, είχαν πιστέψει στην αποτελεσματικότητα των Θεών των μυστηριακών θρησκειών τόσο έντονα όσο οι Χριστιανοί πίστεψαν στο δικό τους Θεό . Οι παγανιστές γονείς είχαν πει στα παιδιά τους για την πίστη στο Θεό τους, αλλά οι Χριστιανοί διάκονοι , κατόπιν ,είπαν στα παιδιά ότι αυτοί ήταν διάβολοι. Έτσι, η ιδέα της μαύρης μαγείας, όπως η ύπαρξη ενός ισχυρού εχθρού του καλού Θεού , έγινε σταθερή στα μυαλά των ανθρώπων.  Ο Χριστιανισμός έσπασε επίσης, με το σχίσμα μεταξύ των Καθολικών και των Ορθόδοξων, μετά απο τις πιέσεις των διαφορετικών προσεγγίσεων στη θεότητα, την ευχαριστεία και τον εορτασμό, και τελικά αυτόν της εικονοκλασίας. Η ρωμαϊκή εκκλησία επιδίωξε να εναρμονίσει τις τοπικές εκκλησίες, συχνά με τις περιφερειακές ή πολιτικές παραλλαγές, με το επίσημο δόγμα των εκκλησιών. Όλη αυτή η εσωτερική σύγκρουση περιόρισε τον πόλεμο ενάντια στους παγανιστές. Το 361, οι Γαλατικές λεγεώνες επαναστάτησαν και επευφήμησαν ως αυτοκράτορα τον Ιουλιανό, ξάδελφο του Κωνστάντιου και αποστάτη από τον Χριστιανισμό. Ο Κωνστάντιος πέθανε στον δρόμο για να καταστήλει την αποστασία, και για πρώτη φορά μετά από τον Λικίνιο η αυτοκρατορία κυβερνήθηκε από έναν Εθνικό. Ο Ιουλιανός, εντούτοις, κυβέρνησε μόνο για δύο έτη. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Γρατιανού (378-383), παρά την αντίθεση των άλλων ειδωλολατρικών γερουσιαστών, ο Γρατιανός, που επηρεάστηκε από τον Αγιο Αμβρόσιο, επίσκοπο του Μιλάνου, αρνήθηκε τον τίτλο του Pontifex Maximus, και αφαίρεσε το βωμό της νίκης από τη ρωμαϊκή Σύγκλητο. Απέσυρε επίσης τα προνόμια των παγανιστών ιερέων που είχαν προηγουμένως.  Ωστόσο, Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ  δεν είχε απαγορευτεί επίσημα μέχρι το 392, όταν ο Ισπανός αυτοκράτορας Θεοδόσιος (379-395) απαγόρευσε και πάλι την προσφορά θυσιών και τις παγανιστικές ιεροτελεστίες του εφέστιου Θεού. Ένα πρόσωπο ένοχο της θυσίας επρόκειτο να τεθεί στο θάνατο, ενώ ο καθένας που ασκούσε άλλες ειδωλολατρικές ιεροτελεστίες του δημεύονταν η ιδιοκτησία του, ένας κοινός τρόπος με τον οποίο οι Χριστιανοί λήστευαν τους παγανιστές Οι νόμοι ενάντια σε όλες τις μορφές ειδωλολατρείας συνεχίστηκαν από τους διαδόχους του Θεοδοσίου. Στο τελευταίο τέταρτο του τέταρτου αιώνα, οι μη-Χριστιανοί, που αποκαλούνταν μέχρι τότε "Εθνικοί," άρχισαν να καλούνται "pagani." Απλά, η Ελληνικη θρησκεια αναγνωρίζονταν ως περιορισμένη στους ανθρώπους της επαρχίας ,αι έτσι τα αστικά κέντρα ήταν στέρεα χριστιανικά. 

Ο Ολυμπιόδωρος λέει την ιστορία, ότι όταν άρχισαν οι Χριστιανοί να εξαγνίζουν τις ειδωλολατρικές θρησκείες, οι άνθρωποι της Θράκης αποφάσισαν να λάβουν ένα προφυλακτικό μέτρο. Είχαν τρία ασημένια αγάλματα μορφών με μακριά μαλλιά και επιμελημένες τηβέννους και με τα χέρια δεμένα συμβολικά πίσω από τις πλάτες τους. Ήταν στην παγανιστική μόδα και τοποθετήθηκαν σε ένα στρατηγικό πέρασμα που κοιτούσε στον Βορρά ώστε να αποκρούσουν τους βαρβάρους. Για να κρατήσουν την σωτήρια επίδρασή τους ,αλλά και να τα σώσουν από τους χριστιανούς βαρβάρους, οι ντόπιοι τα έθαψαν επί τόπου, βάζοντάς τα να κοιτάζουν ακόμα προς τον Βορρά για να αποκρούσουν τους εισβολείς.Το 421, ο Χριστιανός αυτοκράτορας, άκουσε για τα τρία λατρευτικά αγάλματα και διέταξε να ξεθαφτούν και να απομακρυθούν. Όχι πολύ αργότερα , τρεις διαφορετικές βάρβαρες φυλές εισήλθαν στην κοιλάδα από το Βορρά, λεηλατώντας τη γή. Για τους Θράκες, η απομάκρυνση των τριών προστατευτικών Θεών τους σήμαινε την πτώση της αυτοκρατορίας, και μισό αιώνα μετά όντως έπεσε. Μετά από το διάταγμα του Θεοδόσιου που απαγόρευσε την Ελληνικη θρησκεια το 392, οι παλαιές θρησκείες συνεχίσαν αδιαφιλονίκητα, είτε υπόγεια , είτε σαν πιο ανεκτές σε μερικές περιοχές για άλλα τουλάχιστον 200 έτη . Η μοίρα τους, εν τούτοις ,είχε σφραγιστεί. Οι Χριστιανοί είχαν όλη τη δύναμη του κράτους απο πίσω τους και αποφάσισαν να καταστρέψουν όλες τις ανεπίσημες θρησκείες. Οι περισσότεροι ειδωλολατρικοί βωμοί και ναοί καταστράφηκαν. Η έλλειψη της γνώσης μας για τα παγανιστικά εθιμοτυπικά και τελετουργικά είναι εν μέρει, εάν όχι κατά ένα μεγάλο μέρος, επειδή οι Χριστιανοί κατέστρεψαν τα ειδωλολατρικά αρχεία των λειτουργιών τους και των ύμνων τους όταν απαγόρευσαν αυτές τις θρησκείες.

Εν τω μεταξύ, οι Χριστιανοί ιδιοποιήθηκαν τα πρακτικά και τις γιορτές των παλαιών θρησκειών για να βοηθήσουν τους απρόθυμους να μεταστραφούν στη νέα τάξη Τέλος οι ιουδαιοχριστιανοι προχώρησαν σε μαζικές σφαγές Ελλήνων.Ο Κωνσταντίνος έμεινε στην ιστορία  σαν ένας από τους πιο μεγάλους εγκληματίες!! Ο αυτοκράτορας που σκότωσε την γυναίκα του και το παιδί του με άγριο τρόπο!!Αυτόν τον υπάνθρωπο οι ιουδαιοχριστιανοι τον αγιοποίησαν!!

Οι Κατασκευασμένοι  θάνατοι των Αποστόλων..ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

1. Peter (aka Simon, Cephas).

"Αποκεφαλίστηκε από Nero;" Όχι δεν είναι πραγματικά. Αυτός ο μύθος ήταν επινόηση από τα μέσα του 2ου αιώνα Πάπας Anicetus (156-166), όταν εγκλωβίστηκε σε μια σύγκρουση με τη σεβάσμια Πολύκαρπος Σμύρνης. Πολύκαρπος είχε προσπαθήσει να κερδίσει το επιχείρημα (πάνω από τη χρονολόγηση του Πάσχα), επιμένοντας ότι μίλησε με την αρχή του αποστόλου Ιωάννη.Σε απάντηση, Anicetus στοιχηματίσει μια αξίωση στον Πέτρο, και Peter, «Πρίγκιπα των Αποστόλων», ατού Ιωάννη.

2ο κείμενα αιώνα γνωστή ως «Κλημεντίνες» είχε κάνει ο Πέτρος ο "πρώτος Επίσκοπος της Ρώμης" και την εφεύρεση του 3ου αιώνα έδωσε ένα δογματίσει 25 ετών - που είναι ένα αγοράκι δύσκολο γι 'αυτόν να έχουν πεθάνει στα χέρια του Νέρωνα, αλλά, έκανε hey , αυτό είναι "παράδοση".

3ος αιώνας Εκκλησία Πατέρα Ωριγένης ονειρευτεί ένα πολύχρωμο άνθηση: Peter, νιώθοντας τον εαυτό του ανάξιο να σταυρωθεί με τον ίδιο τρόπο όπως ο Λόρδος του, επέλεξε την επιλογή «Β» - σταύρωση ανάποδα!

2. Απόστολος Ιάκωβος (Ιακ της Ευρύτερης;)

Πράξεις 12.1,2 λέει απλά:

"Τώρα, περίπου εκείνη την εποχή ο βασιλιάς Ηρώδης άπλωσε τα χέρια του για να πικάρω ορισμένες της εκκλησίας. Και σκότωσε τον James τον αδελφό του Ιωάννη με το σπαθί."

Αργότερα θρύλος προσθέτει το πραγματικά εξαιρετικό ανοησία ότι ο Ρωμαίος αξιωματικός φύλαξη James μετατρέπεται επί τόπου και εξέλεξε να αποκεφαλιστεί δίπλα του! Ακόμα αργότερα κατασκευή έχει James traipsing γύρω από τη βόρεια Ισπανία πριν παύλες πίσω στην Ιουδαία για το μαρτύριο.

3. Ιωάννης, γιος του Ζεβεδαίου.

Αυτός ο τύπος πρέπει να διατηρηθεί στη ζωή αρκετό καιρό για να αναλάβει τη φροντίδα της Μαρίας, να οδηγήσει την εκκλησία στην Έφεσο, να γράψει το βιβλίο της Αποκάλυψης και να γράψει τη δική του ευαγγελίου του. Μάλιστα επιβιώνει να βράσει σε λάδι και δίνεται από φυσικό θάνατο!

Στην πραγματικότητα, ο John μπαρ Ζεβεδαίου εξαφανίζεται από το νήμα στις Πράξεις ταυτόχρονα τον αδελφό του James αφαιρείται πιο δραματικά από την ιστορία. Η τελευταία αναφορά στον Ιωάννη είναι επίσης ο στίχος 12.2. Από Πράξεις 12.12 και μετά έχουμε να κάνουμε με ένα άλλο John "του οποίου το επώνυμο ήταν ο Mark" - ένα ελαφρύ χαρακτήρα που, ωστόσο, πιστώνεται με την πατρότητα του πρώτου ευαγγελίου.

Η επικείμενη υποβιβασμό των αδελφών βροντή είναι στην πραγματικότητα προεικονίζεται στο Ευαγγέλιο του Μάρκου (και είναι διακοσμημένος στο Κατά Ματθαίον, όπου η κ Ζεβεδαίου κάνει την ομιλία). Τα αγόρια ρωτήσω για τα μπροστινά καθίσματα στο εξής. JC έχει τίποτα από αυτά:

"Και ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης, οι γιοι του Ζεβεδαίου, έρχονται σ 'αυτόν, λέγοντας: Δάσκαλε, θα κάναμε ότι εσύ shouldest κάνει για εμάς απολύτως θα επιθυμούν. Και είπε προς αυτούς, Τι θα υμείς ότι πρέπει να κάνω για σένα; Είπαν σ 'αυτόν, δώσε μας ότι μπορεί να καθίσει, ένα στο δεξί σου χέρι, και το άλλο στο αριστερό σου χέρι, στη δόξα σου.

"Ο Ιησούς είπε σ 'αυτούς ... να καθίσει στο δεξί μου χέρι και στο αριστερό μου χέρι δεν είναι δικό μου να δώσω? Αλλά πρέπει να δοθεί σε αυτούς για τους οποίους έχει προετοιμαστεί και όταν το δέκα το άκουσε, άρχισαν να είναι πολύ. δυσαρέστησε με Ιάκωβο και τον Ιωάννη. " - Mark 10: 35-41.

Έτσι, ενώ η επίγεια καριέρα του Ιησού σε περίοπτη θέση τα αδέλφια Ιάκωβος και ο Ιωάννης, «οι γιοι του κεραυνού» (Μαρκ 3.7), η ιστορία της πρώτης εκκλησίας διαθέτει ένα νέο James, «τον αδελφό του Ιησού», και ένα νέο John, ένα sidekick στον Παύλο και Βαρνάβα (βλέπε παρακάτω). Γνωρίζουμε λίγα πράγματα για είτε, αν ο θάνατος του James bar Damneus (Ιώσηπος,Αρχαιοτήτων 20,9) παρέχει μια βάση για την πολύχρωμη μαρτύριο του αδελφού του James αγαπημένη του Christian απολογητές.

4. Ανδρέας, ο αδελφός του Πέτρου.

Ευσεβείς εφεύρεση δίνει Andrew μια υπέροχη καριέρα καλύπτει παντού από τη Σκυθία στην Ελλάδα, από τη Μικρά Ασία στη Θράκη. Αυτός ο τύπος, όπως φαίνεται, πήρε την επιλογή «C» από το μενού σταύρωση: σε ένα x σε σχήμα σταυρού. Προφανώς αυτό του επέτρεψε να συνεχίσει το κήρυγμα για 2 ημέρες.

5. Φιλίππου.

Fable μέρη αυτός ο τύπος στη Φρυγία, την Καρχηδόνα και τη Μικρά Ασία. Το παραμύθι έχει ανθύπατο σταυρώνοντας αυτόν για τη μετατροπή της συζύγου του. Ίσως η αγάπη γιορτή πήρε ένα κομμάτι από το χέρι.

Κάπως συγκεχυμένα, στην πραγματικότητα υπάρχουν δύο Philips. Η αρχική απόστολος εξαφανίζεται από την ιστορία μετά από μάρτυρες του Ιησού ανέλθει στον ουρανό από το Όρος των Ελαιών. Φίλιππος και το υπόλοιπο της επιστροφής συμμορία στο υπερώο στις Πράξεις 1.13. Αλλά στις Πράξεις 6.5 ένα δεύτερο Philip επιλέγεται ως ένα από τα επτά αναλάβει την ευθύνη για τη σίτιση χήρες

6. Βαρθολομαίος (Ναθαναήλ)

Τι ένας ταξιδιώτης - Ινδία, την Περσία, την Αρμενία, την Αιθιοπία και τη νότια Αραβία! Ως εκ θαύματος κατάφερε να πάρει τον εαυτό σταυρώθηκε (έγδαρε ζωντανό και αποκεφαλίστηκε!) Τόσο στην Ινδία όσο και στην Αρμενία. Αρκετά εντυπωσιακό πράγματα. Ακόμα και όταν τα νεκρά κομμάτια του πήρε περίπου: μια εκκλησία στη Ρώμη υποστήριξαν οι περισσότεροι από το πτώμα του, αλλά του 11ου αιώνα Canterbury έκανε ένα εμπόριο βρυχηθμού με το χέρι του! Έμβλημα του είναι το μαχαίρι εκδορά. Δροσερός.

7. Κατά Ματθαίον (Levi Αλφαίου)

Αυτός ο τύπος πρέπει να διατηρηθεί στη ζωή αρκετό καιρό για να γράψει το Ευαγγέλιό του - τουλάχιστον 20 χρόνια μετά την υποτιθέμενη θάνατο του Χριστού. Πιστώνεται με 15 χρόνια στην Ιερουσαλήμ, στη συνέχεια, αποστολές στην Περσία και την Αιθιοπία και, φυσικά, το μαρτύριο και στα δύο μέρη. Σύμφωνα με την μεσαιωνική εικονογραφία που φοριούνται γυαλιά, τόσο το καλύτερο για να μετρήσει τα χρήματα των φορολογουμένων του.

Αν Ματθαίος, γνωστός και ως Levi, είναι γιος του Αλφαίου (Μάρκος 2,14), τότε προφανώς είναι επίσης ο αδελφός του Ιακώβου του Αλφαίου (Μάρκος 3,18); Και όμως μας λένε το μικρότερο James είναι ο γιος της Μαρίας, αδελφής της Υπεραγίας Θεοτόκου και η σύζυγός του Cleophas (Ιωάννη 19,25). Σε αυτή την περίπτωση, ο ευαγγελιστής Ματθαίος είναι ξάδελφος του ο ίδιος ο Ιησούς! Ωστόσο, Πράξεις 1.13 μας λέει ότι το μικρότερο James έχει έναν αδελφό που ονομάζεται Ιούδα (aka Ιούδα), ενώ ο Mark (15.40) και το "δικό του ευαγγέλιο» του Ματθαίου (27,56) και οι δύο λένε ότι ο James έχει έναν αδελφό που ονομάζεται Ιωσή. Έτσι τώρα έχουμε μια κανονική ταινία των αδελφών: James, Ιωσή, ο Ιούδας - συν Matthew / Levi ... που έρχεται δυνατά κοντά στο υποτιθέμενο τέσσερα αδέλφια του ο ίδιος ο Ιησούς!

"Δεν είναι αυτός ο γιος του ξυλουργού; Δεν είναι η μητέρα του που ονομάζεται Μαρία; και οι αδελφοί του, ο James και Ιωσή, και Simon, και Ιούδας;"

- Ματθαίος 13,55.

8. Θωμάς ο Δίδυμος (το Twin) γνωστός και ως ο Ιούδας Θωμάς ή Ιούδας Θωμάς

Ένα άλλο μεγάλο ταξιδιώτη, παντού από την Παρθία στην Κεράλα στη νότια Ινδία. 4ο εφεύρεση αιώνα, αρκετά κατάλληλα, δίνει αυτό το «δίδυμο» δύο μαρτύρια, ένα στην Περσία και ένα στην Ινδία. Παίρνει ακόμη και μια ταφή στη Συρία για την εκκίνηση! Ακόμα ένα χώρο ανάπαυσης, Mylapore, ζητήθηκε από τους Πορτογάλους τον 16ο αιώνα. Πιο διάσημο για "αμφιβολία" του, Τόμας ενέπνευσε μια ολόκληρη σειρά από ευσεβείς flimflam: τις Πράξεις του Θωμά (έχτισε ένα παλάτι για μια ινδική βασιλιά, θα πιστεύετε), την Αποκάλυψη του Θωμά, το Ευαγγέλιο του Θωμά, και τοΒρέφος Ευαγγελίου του Θωμά.

Τώρα, έχετε ακόμα έχεις οποιαδήποτε αμφιβολία ...;

9. Ιάκωβος ο Μικρός (James το λιγότερο - ή είναι ο James το Just;)

Οι μύθος ιθύνοντες πραγματικά να πάει στην πόλη για αυτόν τον τύπο. Ρίχνονται κάτω, πάνω από 100 πόδια από την κορυφή του Ναού από το "γραμματείς και Φαρισαίοι", που στην πραγματικότητα επέζησε μόνο για να λιθοβολούνται, έχουν μυαλό του διαψεύστηκαν με μια λέσχη πληρέστερη και έχει το σώμα του «κομμένου σε κομμάτια» - όλα αυτά στην ηλικία της 90!

Φυσικά, αν δεν συγχέουν James το λιγότερο με τον James ο αδελφός του Ιησού (μια αναγνώριση από τον Jerome και αργότερα Καθολικούς) όλα αυτά χάος ανήκει με τους δίκαιους James και η μοίρα του μικρότερου James είναι άγνωστη.

Ίσως αυτό είναι το να πριονισμένη κατά το ήμισυ η οποία προκαλεί τη σύγχυση;

10. Jude / Thaddeus / Λεββαίος / Daddaeus

Είτε μια σοβαρή clubbing ή σταύρωση για αυτό αναμειγνύονται τύπος στην πόλη της Έδεσσας και της Περσίας. Προφανώς fan-club του υπέστη επειδή το όνομά του ακούγεται πάρα πολύ σαν τον Ιούδα.

Jude ο απόστολος συχνά συγχέονται με Ιούδα τον αδελφό του Ιησού, αλλά και με Jude ο συγγραφέας της επιστολής του Ιούδα (προσοχή, θα υπάρξει μια δοκιμή). Ωστόσο, Jude (η επιστολή συγγραφέας) αναγνωρίζει τον εαυτό του ως τον αδελφό της James και ως υπηρέτης του Ιησού, δεν τον αδελφό του (Jude 1.1). Μιλά επίσης για τους αποστόλους στο παρελθόν τεταμένη, όχι σαν να ήταν ένας από αυτούς (στίχος 17), οπότε δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένα από τα "δώδεκα", είτε.

11. Σίμων ο χαναανιτική / η Ζηλωτών.

Εφεύρεση ήρθε αργά για αυτόν τον τύπο. Όταν το έκανε, ήταν μια ομορφιά - σταύρωση στην Περσία, αλλά και σταύρωση χιλιάδες μίλια μακριά στη Βρετανία. Κατόρθωσε επίσης να κηρύξουν στην Αφρική. Αρκετά μια πράξη που θα ακολουθήσει.

12. Matthias.

Φαντασία στέλνει αυτός ο τύπος στη Συρία, την Καππαδοκία, στις ακτές της Κασπίας και την «Πόλη του κανίβαλοι» (Πράξεις των Ανδρέα και Matthias). Θάνατος από την καύση. Επίσης θάνατο στην Ιερουσαλήμ δια λιθοβολισμού - και αποκεφαλισμό. Πραγματικά ακριβώς κάνει τους αριθμούς, μερικές φορές τη συγχώνευσή της με τον Matthew και μερικές φορές ανταλλαχθούν έξω για να αφήσει Paul σε «δώδεκα».

13. Ο Ιούδας, γιος (ή είναι ότι ο αδελφός;) του Τζέιμς.

Τίποτα ακόμη. Αίσθημα ενέπνευσε;

14. Levi, γιος του Αλφαίου.

Ανατρέξτε στο alter ego του Ματθαίου.

Mark (John Mark).

Αν και ούτε ο Κλήμης Αλεξανδρείας (; 153 έως 215), ούτε ο Ωριγένης από την Αλεξάνδρεια (182 έως 251), φαίνεται να έχουν παρατηρήσει, ο Ευσέβιος Καισαρείας (c.263-339) αναμεταδίδει την είδηση ότι ο απόστολος Μάρκος ήταν "πρώτος επίσκοπος" της Αλεξάνδρεια και είχε υποστεί το μαρτύριο του «όγδοο έτος της Nero." Αυτό θα ήταν 61 μ.Χ. - καθιστώντας τον απόστολο νεκρό πριν από το θάνατο του Πέτρου του οποίου τα απομνημονεύματα Mark υποτίθεται ότι έγραψε ως το Ευαγγέλιο του Μάρκου. "Σέρνεται μέχρι θανάτου», ή ίσως όχι. Οστά του - καλά, τα οστά κάποιου - εμφανίστηκε στο 9ο αιώνα στη Βενετία.

Λουκά.

"Κρεμασμένος σε ένα δέντρο ελιάς." Ή, "έζησε μέχρι την ηλικία των 84 και πέθανε άγαμος." Μέρη του σώματος υποστήριξε τόσο από την Πάντοβα και την Κωνσταντινούπολη.

Παύλος.

"Αποκεφαλίστηκε από τον Νέρωνα." Όχι, όχι πραγματικά , αλλά μύθος μας λέει ο ίδιος μοιράστηκε την ίδια τύχη με τον Πέτρο, ακόμη και πεθαίνει την ίδια ημέρα. Ευσεβείς μυθιστορήματα γραμμένα μεταξύ του 2ου και του 4ου αιώνα - Πράξεις του Παύλου, η Αποκάλυψη του Παύλου, το Μαρτύριο του Παύλου και τις Πράξεις του Παύλου και της Θέκλας - παρέχει όλες τις μυθικό ανοησίες θα μπορούσε ποτέ να επιθυμείτε.

Πολλαπλές θάνατοι - ένα βιβλικό μοτίβο για να διασφαλίσουμε τους κακούς πάρει πολύ άσχημα

Οι 4 πολύ διαφορετικές θανάτους για το βασιλιά Σαούλ.

1 Σαμουήλ (31: 4) λέει ότι ο Σαούλ "Πήρε ένα σπαθί και έπεσε πάνω του".

2 Σαμουήλ (1: 2-10), λέει ο Σαούλ, με αίτησή του, σκοτώθηκε από έναν Αμαληκιτών.

Αργότερα σε 2 Σαμουήλ (21:12) διαβάζουμε ότι ο Σαούλ σκοτώθηκε από τους Φιλισταίους για Gilboa.

Στη συνέχεια, όμως σε 1 Χρονικών (10: 13-14) μαθαίνουμε ότι ο Σαούλ σκοτώθηκε από το Θεό!

Ιούδας ο Ισκαριώτης.

Αχ, αυτό το δυσάρεστο χαρακτήρα που αναζητούν μοιάζει με ένα Ιούδα

Οι πολλαπλές θάνατοι του Ιούδα Ισκαριώτη -

Αν οι εβραϊκές αρχές, με τα δικά τους μέσα, πραγματικά ήθελε να συλλάβει τον Ιησού, που υποτίθεται ότι ένα γκουρού αντλώντας τεράστια πλήθη, σίγουρα δεν θα έπρεπε να προσλάβει ένα εσωτερικό πληροφοριοδότη για τον προσδιορισμό της χαρισματικός ηγέτης. Ούτε είναι αξιέπαινη ότι «πολλά λεφτά» θα έχουν καταβληθεί για (όλων των πραγμάτων) ένα φιλί της καταδικασμένη μεσσία (Μάρκος 14,44). Το θεολογικό συμβολισμό είναι τόσο προφανής όσο η ιστορία είναι ψεύτικες.

Τα μυθικά «Ιούδα» ήταν ένα Τζεντίλε / Ελληνιστική δημιουργία του στις αρχές του 2ου αιώνα, ένας επώνυμος εστίασης για την αντι-Ιουδαϊσμό και τον αντισημιτισμό της πρώτης Εκκλησίας. "Ισκαριώτης" φαίνεται να έχουν ληφθεί από το όνομα μιας ομάδας ανταρτών που ονομάζεται Sicarii , εβραϊκή δολοφόνοι που sicae (μικρά μαχαίρια) που χρησιμοποιούνται, οι οποίοι σε μεγάλο βαθμό εξοντώθηκαν λίγο πριν από το πρώτο εβραϊκό πόλεμο.

Ιγνάτιος, γράφοντας επιστολές του περίπου 115, δεν έκανε καμία αναφορά ενός Ιούδα Ισκαριώτη, αλλά στη συνέχεια, ούτε ο ίδιος αναφέρει τυχόν «μαθητές» (Πέτρου και Παύλου ονομάζονται «απόστολοι», δηλαδή, οι ιεραπόστολοι - όπως και ο ίδιος).

Αλλά με μια θεολογικά απαραίτητη προδοσία από «έναν Εβραίο / των Εβραίων» η θεία σωτήρας περνά, το σώμα και την ψυχή, στην κατοχή των εθνών.

Στη διάθεσή τους του Ιούδα, η δύσμοιρη προδότης του Κυρίου - πώς θα μπορούσε να βοηθήσει, είχε εισαχθεί από τον Σατανά ?! (Λουκάς 22.3) - οι χριστιανικές scribblers πάρει αρκετά παρασυρόμαστε Παπίας στα 130 πήρε την μπάλα τροχαίο..

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΒΡΑΪΚΗ ΑΙΡΕΣΗ ΠΟΛΛΑ ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΟΥΝ!!ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ 

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΒΡΑΪΚΗ ΑΙΡΕΣΗ ΠΟΛΛΑ ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΟΥΝ!!ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ 

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΒΡΑΪΚΗ ΑΙΡΕΣΗ ΠΟΛΛΑ ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΟΥΝ!!ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ 

ΕΒΡΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΤΣΙΡΚΟ!! Αναστάτωση προκάλεσαν τα μέλη της θρυλικής ρωσικής λέσχης μοτοσυκλετιστών, «Λύκοι της νύχτας», οι οποίοι βρέθηκαν στην Κόρινθο και προσκύνησαν στον Εβραιοχριστιανικό  καθεδρικό ναό του Ανθέλληνα Αποστόλου Σαούλ.

Με το χαρακτηριστικό αμάνικο δερμάτινο μπουφάν και τα μπράτσα τους, γεμάτα τατουάζ, «τρόμαξαν» τους υπόλοιπους Εβραιοχριστιανούς  που βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή στο ναό. Μιλώντας ρωσικά έκαναν τους πάντες να αναρωτηθούν, για ποιο λόγο βρίσκονται εκεί. Στην πραγματικότητα, τα μέλη των «λύκων της νύχτας», ήθελαν να κάνουν ότι και οι υπόλοιποι πιστοί. Να προσκυνήσουν εικόνες και να λάβουν την ευλογία του παπά, όπως κι έγινε.ΧΑΧΑΑΑΑΗ αλήθεια ειναι οτι πρόκειται για φασίστες Χριστιανοτάλιμπαν!!

Η συγκεκριμένη ομάδα μηχανόβιων, είναι γνωστή και για την Εβραιορθόδοξη πίστη των μελών της, καθώς και για την φανατική υποστήριξή τους στον φασίστα Βλάντιμιρ Πούτιν.

Δείτε τις φωτογραφίες:

Καταγγελία ΑΜΕΑ: Αυτοκίνητο της Μητρόπολης σταθμευμένο σε θέσεις αναπήρων (Photo)  

Η υπόθεση αφορά ποσό 5,6 εκ. ευρώ που έλαβε την περίοδο 2005-2006 η «Αλληλεγγύη» από το υπουργείο Εξωτερικών για να πραγματοποιήσει  συγκεκριμένες «δράσεις»  Να παραπεμφθούν σε δίκη για κακουργηματικού χαρακτήρα κατηγορίες, σχετικά με την υπόθεση της "αμαρτωλής" Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης (ΜΚΟ) "Αλλεγγύη", ζητεί με πρότασή του προς το αρμόδιο δικαστικό συμβούλιο ο εισαγγελέας Εφετών κ. Παν. Παναγιωτόπουλος. Ειδικότερα, ο εισαγγελικός λειτουργός ζητεί να δικαστούν ενώπιον Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων τέσσερα άτομα και συγκεκριμένα ο άλλοτε στενός συνεργάτης του μακαριστού Χριστόδουλου και διαχειριστής της  ΜΚΟ Δημήτρης Φουρλεμάδης, η Γεωργία Λυμπέρη πρώην επίτροπος του Ελεγκτικού Συνεδρίου και οι πρώην Εκκλησιαστικοί Οικονομικοί Επιθεωρητές της Εκκλησίας της Ελλάδος Ιωάννης Πέτσος και Θεολόγος Μακρής.Οι κατηγορίες που κατά περίπτωση τους αποδίδονται είναι υπεξαίρεση με την επιβαρυντική περίσταση του νόμου περί καταχραστών του Δημοσίου, συνέργεια στο αδίκημα αυτό, απιστία και ψευδή βεβαίωση. Η υπόθεση αφορά ποσό  5,6 εκ. ευρώ που έλαβε την περίοδο 2005-2006 η «Αλληλεγγύη» από το υπουργείο Εξωτερικών για να πραγματοποιήσει  συγκεκριμένες «δράσεις» τις οποίες  όμως φέρεται πως  είτε  άφησε ημιτελείς, είτε δεν τις πραγματοποίησε καθόλου.   Σύμφωνα με την εισαγγελική πρόταση μεταξύ των προγραμμάτων που η «Αλληλεγγύη» ανέλαβε και δεν πραγματοποίησε είναι η αποστολή έκτακτης επισιτιστικής βοήθειας στο Ιράκ και συγκεκριμένα κατεψυγμένων κοτόπουλων με σκοπό τη διανομή αυτών στους δοκιμαζόμενους και υποσιτιζόμενους πληθυσμούς.Επίσης μεγάλα ποσά φέρεται να χάθηκαν  και σε άλλα προγράμματα που δεν υλοποιήθηκαν όπως η κατασκευή Μουσείου εντός του Πατριαρχικού Οίκου του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, η κατασκευή σχολής επαγγελματικής κατάρτισης δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην Β.Σουμάτρα της Ινδονησίας και η υποστήριξη κακοποιημένων γυναικών στη Ρουμανία.Τον τελικό λόγο για την παραπομπή ή μη των κατηγορουμένων σε δίκη, έχει τώρα το Δικαστικό Συμβούλιο. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΓΙΑ ΜΑΣ ΓΙΑΤΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΜΕ ΝΑ ΓΡΑΦΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΠΑΤΗ ΠΟΥ ΚΟΣΤΙΣΕ ΠΟΛΥ ΑΚΡΙΒΑ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ!!  ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΤΑ ΕΦΑΓΑΝ!!!Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΜΑΦΙΑ ΕΦΑΓΕ 23εκ ΕΥΡΩ ΜΕ ΤΗΝ ΜΚΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ!!!

ΤΣΙΠΡΑ ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΤΑ ΕΦΑΓΑΝ!!ΠΑΡΤΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΡΑΣΟΦΟΡΟΥΣ!!