Quantcast
Channel: ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ: ΑΠΟΛΛΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
Viewing all 8271 articles
Browse latest View live

Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΗΧΟΙ ΤΗΣ!!!ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ!!

$
0
0

2003.99.0007

Ατάκτως ερριμένα παραδείγματα για το πώς αναπλάθουμε την αρχαία ελληνική προφορά

Όσα εκτίθενται παρακάτω δεν φιλοδοξούν να αποτελέσουν μια συστηματική απάντηση στο ζήτημα, αλλά μια διαφώτιση μέσω χαρακτηριστικών παραδειγμάτων για το πώς και με ποιες μεθόδους οι γλωσσολόγοι αναπλάθουν την αρχαία ελληνική προφορά : Ήδη από τη χαρακτηριστική φράση του κωμικού Κρατίνου ότι τα πρόβατα έκαναν βη-βη καταλαβαίνουμε ότι και το β και το η δεν μπορεί να είχαν τη σημερινή προφορά, αλλά ότι το β=μπ και το η=εε (ήταν το μακρό αντίστοιχο του βραχέος ε). Λέξεις της Ελληνικής με β που πέρασαν στα Λατινικά μεταγράφονται με b, μολονότι η Λατινική διέθετε το γράμμα V που θα μπορούσε να το χρησιμοποιήσει, αν ο φθόγγος προφερόταν τριβόμενος όπως σήμερα. Π.χ. ελλ. βαλανεΦον > λατ. balneum (όχι valneum) > ιταλ. bagno > νεολλ. αντιδάνειο μπάνιο. Ότι το η ήταν μακρά εκδοχή του ε φαίνεται από την ποντιακή του προφορά ακόμη και σήμερα: νύφε = νύφη. Πβ. κερί < κηρίον (και όχι κηρί).

Η δασεία προφερόταν h. Έτσι στα Λατινικά η λέξη 1στορία πέρασε ωςhistoria. Πβ. αγγλικό history. [Ένα απλό κόλπο για να θυμόμαστε ένα μέρος των λέξεων που έπαιρναν δασεία στα ΑΕ είναι να ανακαλούμε στη μνήμη μας την αγγλική τους εκδοχή! Π.χ. Hercules (Ηρακλής), hero(ήρωας), hemisphere (ημισφαίριο) κ.ο.κ.].

To αρχαίο θ προφερόταν th (περίπου τχ). Πώς το ξέρουμε; Καταρχήν οι αρχαίοι γραμματικοί το περιγράφουν ως δασύ κατ' αναλογία προς το δασύ πνεύμα, τη δασεία. Δηλαδή ήταν ένα τ + δασεία. Λατινικές λέξεις από τη Ελληνική αποδίδουν το θ με th (π.χ. mathematica). Στη Λακωνική ο φθόγγος είχε αρχίσει να αποκτά την τριβόμενη σημερινή προφορά ήδη από την κλασική εποχή. Όταν ο Σπαρτιάτης απεσταλμένος στον Αριστοφάνη φτάνει στην Αθήνα και χρησιμοποιεί τη λέξη «θεός», ο Αριστοφάνης, για να αποδώσει (για κωμικούς λόγους) την τριβόμενη λακωνική προφορά δεν χρησιμοποιεί το θ, αλλά το σ που ήταν ο μόνος φθόγγος της Αττικής διαλέκτου που πλησίαζε την καινούργια τριβόμενη λακωνική προφορά «σιός».

Το γ προφερόταν γκ. Έτσι μεταγράφεται στη Λατινική (magus < μάγος). Στις ιταλιώτικες νεοελληνικές διαλέκτους το σκουλήκι αποκαλείται «κασέντουλα». Η λέξη αποτελεί απόγονο της μεταφορικής αρχαίας έκφρασης «γης έντερα» για τα σκουλήκια. Μάλιστα η λέξη πρέπει να είναι πολύ αρχαία, αφού διατηρεί τον αρχαίο δωρικό τύπο «γας» αντί «γης». Ο άλλος αρχαϊσμός της λέξης είναι ότι δεν ακολούθησε την εξέλιξη του αρχαίου γ από γκ στη σημερινή τριβόμενη προφορά, αλλά μεταπήδησε στον κοντινότερο «κλειστό» φθόγγο [κ]. Το χ ήταν kh (περίπου κχ). Οι αρχαίοι το κατέτασσαν στα δασέα, όπως το θ παραπάνω. Έτσι στη Λατινικά chorus (χορός). Αν το χ προφερόταν όπως σήμερα, θα μπορούσε να αποδοθεί στα Λατινικά καλύτερα με τοh (horus). Τέλος: μυκφμαι για τις γελάδες και μηκφμαι για τα κατσίκια. Ηχομιμητικές λέξεις. Τα γελάδια κάνουν μου, άρα μυ- = μου-. Τα κατσίκια κάνουν μεε, άρα μη- = μεε. Πβ. μουστάκι (μύσταξ), κουτί (κυτίον) που διατηρούν ακόμη και σήμερα την αρχαία προφορά του υ.

προσω[α ελληνιδων (1)

O τονισμός της Αρχαίας Ελληνικής

Ο τονισμός στις διάφορες γλώσσες του κόσμου έχει διάφορες ποικιλίες, αλλά χοντρικά μπορούμε να ξεχωρίσουμε δύο βασικά είδη τόνου: τον δυναμικό τόνο, στον οποίο το τονισμένο φωνήεν της λέξης προφέρεται σε διαφορετική ένταση φωνής από τα υπόλοιπα φωνήεντα. Και στονμουσικό τόνο, όπου το τονισμένο φωνήεν προφέρεται σε διαφορετικόύψος φωνής από τα υπόλοιπα φωνήεντα. Δυναμικό τόνο έχει η Νέα Ελληνική και οι περισσότερες ευρωπαϊκές γλώσσες.

Μουσικό τόνο έχει λ.χ. η Νορβηγική και η Κινεζική. Ωστόσο μουσικά στοιχεία υπάρχουν και σε γλώσσες με δυναμικό τονισμό, μόνο που δεν είναι λεξικά, αλλά λειτουργούν σε προτασιακό επίπεδο. Π.χ. στο τέλος μιας ερώτησης ή μιας έκφρασης θαυμασμού. Αυτό ονομάζεται επιτονισμός και συνήθως σημειώνεται με τα σημεία στίξης (λ.χ, !, ;).

Αλλά και αντίστροφα: στο μουσικό τόνο συνήθως ενυπάρχουν και στοιχεία του δυναμικού. Λ.χ. η άνοδος του ύψους της φωνής μπορεί να συνοδεύεται από αύξηση ή μείωση της έντασής της.

Η Αρχαία Ελληνική είχε μουσικό τόνο. Αυτό αποδεικνύεται από τα εξής στοιχεία:

1) Οι περιγραφές των αρχαίων γραμματικών παραπέμπουν σε μουσικό τονισμό. Ο Αριστοτέλης περιγράφει στη Ρητορική τον τονισμό ως ένα είδος αρμονίας. Στη μουσική παραπέμπουν και οι όροι που χρησιμοποιούνται: οξεία ( =ψηλή φωνή), βαρεία (=βαριά φωνή), αλλά προπάντων ο όρος προσωδία (= η μουσική που συνοδεύει τις συλλαβές) και οι όροι τόνος ή τάσις (=τέντωμα), οι οποίοι προέρχονται από το τέντωμα (επίτασις) ή τη χαλάρωση (άνεσις) των χορδών των μουσικών οργάνων χάρη στα οποία ποικίλλει το ύψος ενός μουσικού οργάνου.

2) Το μέτρο (=ρυθμός) των ποιημάτων δεν δημιουργείται από την εναλλαγή τονισμένων και άτονων συλλαβών, όπως στα Νέα Ελληνικά και τις γλώσσες με δυναμικό τόνο, αλλά από την εναλλαγή μακρών και βραχειών συλλαβών. Ο τόνος δεν λαμβάνεται υπόψη στη δημιουργία του μέτρου.

3) Στις σπάνιες περιπτώσεις που έχει διασωθεί η μουσική που συνόδευε τα ποιήματα (λ.χ. επιτάφιο άσμα του Σείκιλου -βλ. την εικόνα που ακολουθεί), αυτή λαμβάνει γενικά υπόψη της την έμφυτη μουσικότητα των λέξεων: έτσι λ.χ. οι συλλαβές που έχουν οξεία είναι σε υψηλότερη νότα από τις άλλες συλλαβές της λέξης που δεν έχουν οξεία.

seikilos800px-Epitaph_of_Seikilos,_lyrics_and_approximate_modern_musical_score

4) Η δημιουργία σημαδιών από το 200 π.Χ. και μετά για τη δήλωση του τόνου υποδεικνύει ότι οι δάσκαλοι τα θεωρούσαν απαραίτητα, για να μάθουν οι μαθητές ένα σύστημα τονισμού που είχε αρχίσει να εκλείπει ή τουλάχιστον να τους δυσκολεύει. [i]

ΒΡΑΧΕΑ-ΜΑΚΡΑ ΦΩΝΗΕΝΤΑ-ΔΙΦΘΟΓΓΟΙ

Η Αρχαία Ελληνική διέκρινε βραχέα και μακρά φωνήεντα. Η διάκριση αφορούσε το χρόνο εκφοράς: τα βραχέα εκφέρονταν σε ένα χρόνο, τα μακρά σε διπλάσιο. Οι δίφθογγοι από αυτή την άποψη μπορούν να θεωρηθούν ως ειδική περίπτωση των μακρών, με τη διαφορά ότι ο δεύτερος χρόνος καλυπτόταν από διαφορετικό φωνήεν σε σχέση με τα μακρά.

Έτσι έχουμε: Βραχέα: ε, ο, υ, ι, α Μακρά: η (=εε), ω (=οο), α (=αα), ι (=ιι), υ (=υυ) Παράδειγμα διφθόγγου: αι = όπως ακούγεται στη λέξη καημός.

ΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΤΟΝΙΣΜΟΥ

Ήταν τρία: οξεία ', βαρεία , οξυβάρεια ' ή περισπωμένη.

ΟΙ ΤΟΝΟΙ

Στην οξεία το ύψος της φωνής ανέβαινε στο τονισμένο φωνήεν. Μια υπόθεση λέει ότι ανέβαινε κατά ένα διάστημα πέμπτης, δηλαδή στην κλίμακα λ.χ. του ντο από το ντο στο λα.

Στη βαρεία το ύψος της φωνής ήταν καθοδικό σε σχέση με την οξεία. Δηλαδή η φωνή κατέβαινε ξανά στο ντο ή εν πάση περιπτώσει στο κανονικό, ασημάδευτο ύψος φωνής των άτονων φωνηέντων. Κάποια στιγμή σημειωνόταν καταχρηστικά σε όλα τα μη τονισμένα φωνήεντα. Αργότερα η χρήση της περιορίστηκε μόνο σε λέξεις που κανονικά έπαιρναν οξεία στη λήγουσα (οξύτονες) και μετά δεν ακολουθούσε ισχυρό σημείο στίξης (λ.χ. τελεία) ή εγκλιτικό. Μια εύλογη υπόθεση είναι ότι η άνοδος του ύψους της φωνής σ' αυτή την περίπτωση δεν ήταν τόσο υψηλή όσο στην κανονική οξεία.

Η περισπωμένη (οξυβάρεια) σημείωνε την άνοδο της φωνής στον πρώτο χρόνο και την κάθοδό της στο δεύτερο χρόνο (σύνθετος τόνος). Επομένως χρειάζεται δύο χρόνους για να εκφραστεί, και άρα αφορά μόνο τα μακρά φωνήεντα και τις διφθόγγους. Αυτός είναι ο λόγος που μαθαίνουμε τον κανόνα ότι τα βραχέα φωνήεντα δεν παίρνουν ποτέ περισπωμένη: τα βραχέα έχουν μόνο ένα χρόνο.

Ένας άλλος κανόνας που μαθαίνουμε στο σχολείο είναι ότι οι δίφθογγοι -οι και -αι στο τέλος κλιτής λέξης λογαριάζονται για τον τονισμό ως βραχέα φωνήεντα και όχι ως μακρά: στην περίπτωση αυτή το δεύτερο στοιχείο της διφθόγγου, το -ι, πρέπει να μετατρεπόταν στον καθημερινό γρήγορο λόγο σε ημίφωνο -y (όπως λ.χ. στα Νέα Ελληνικά το -ι- στη λέξη παιδιά, προφορά πεδyά), δηλαδή σε σύμφωνο, άρα η προφορά ήταν -oy, -ay και επομένως η δίφθογγος απέμενε μόνο με έναν φωνηεντικό χρόνο (ο ή α), άρα μπορούσε να θεωρηθεί ως βραχύ φωνήεν.

Όταν ένα μακρό φωνήεν έπαιρνε οξεία, αυτό σημαίνει ότι το ύψος της φωνής ανέβαινε μόνο στον δεύτερο χρόνο. Παράδειγμα: κέrπος = κΖπος κεέπου =κήπου

Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΤΡΙΣΥΛΛΑΒΙΑΣ

Ο βασικότερος ίσως κανόνας τονισμού της Αρχαίας Ελληνικής είναι ότι ο τόνος δεν μπορεί να ανέβει πριν από την προπαραλήγουσα (δηλαδή την τρίτη συλλαβή από το τέλος) κι αυτό όταν η λήγουσα είναι βραχεία. Όταν η λήγουσα είναι μακρά, ο τόνος κατεβαίνει αναγκαστικά στην παραλήγουσα. Π.χ. το όφελος, αλλά του οφέλους. Στην πραγματικότητα πίσω από αυτό τον κανόνα κρύβεται ένας γενικότερος, βασικότερος και παλιότερος: ο τόνος δεν μπορεί να ανέβει πέρα από τον τρίτο φωνηεντικό χρόνο από τη λήγουσα.

Στο παράδειγμα με τη λέξη όφελος ο κανόνας είναι ολοφάνερος: όφελος: όλα τα φωνήεντα είναι βραχέα, άρα διαρκούν από έναν χρόνο (3Χ1). Η λέξη τονίζεται στον τρίτο χρόνο από τη λήγουσα. οφέλους: το ου της κατάληξης είναι δίφθογγος, άρα έχει δύο χρόνους, συνεπώς συνολικά η λέξη έχει τώρα 1+1+2 =4 χρόνους. Ο τόνος κατεβαίνει αναγκαστικά στον τρίτο χρόνο από το τέλος, άρα πάει στην παραλήγουσα.

Το ίδιο σχήμα ερμηνεύει και δισύλλαβες λέξεις, όπου φαινομενικά δεν έπρεπε να ισχύει ο νόμος της τρισυλλαβίας. Ισχύει όμως ο πιο βασικός νόμος της τριχρονίας: κΖπος =κέεπος, ο τόνος πέφτει στον τρίτο χρόνο από το τέλος. κήπου = κεέπου, ο τόνος πέφτει στον τρίτο χρόνο από το τέλος.[ii] κΖποι = κέεποι, ο νόμος φαινομενικά μόνο παραβιάζεται, αφού είπαμε ότι το -οι στο τέλος κλιτής λέξης γίνεται oy και του απομένει μόνο ένας φωνηεντικός χρόνος: πραγματική προφορά κέεποy.

προσω[α ελληνιδων (2)

Η ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΣΤΟΝ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΤΟΝΟ

Η αλλαγή του τόνου από μουσικό σε δυναμικό ήταν βαθμιαία διαδικασία που ξεκίνησε αμέσως μετά την κλασική εποχή για τις περισσότερες ελληνικές διαλέκτους (υπάρχουν υποψίες ότι στη λακωνική ξεκίνησε ήδη από το τέλος της αρχαϊκής εποχής). Στην ενίσχυση της αλλαγής έπαιξε ίσως σημαντικό ρόλο και η διάδοση της Ελληνικής σε ξένους λαούς που δεν ήταν σε θέση να αναπαραγάγουν τα λεπτά μουσικά σχήματα της Ελληνικής, όπως σήμερα οι ξένοι ομιλητές της αγγλικής δεν μπορούν να αναπαραγάγουν εύκολα την λονδρέζικη προφορά και συνήθως υιοθετούν μια προφορά των δύσκολων φθόγγων πιο κοντά στη δική τους μητρική γλώσσα.

Επιπλέον ο μουσικός τόνος χρειαζόταν τα μακρά φωνήεντα και τις διφθόγγους, για να εκφραστεί. Η βαθμιαία μετατροπή των μακρών σε βραχέα και ο μονοφθογγισμός των διφθόγγων (π.χ. καιρός > καερός > κεερός > κερός) οδήγησε στην απώλεια και του μουσικού τονισμού.

Η μετάβαση στο δυναμικό τονισμό φαίνεται να ολοκληρώθηκε στους δύο πρώτους μετά Χριστόν αιώνες, αφού τα ποιήματα του Κλήμεντος από την Αλεξάνδρεια (τέλος 2ου αιώνα μ.Χ.) ή του Γρηγόριου του Ναζιανζηνού (4ος αιώνας μ.Χ.) στηρίζονται στην εναλλαγή άτονων και τονισμένων συλλαβών, όπως στα Νέα Ελληνικά (βέβαια οι λόγιοι ποιητές εξακολούθησαν να γράφουν στα παραδοσιακά μέτρα για αιώνες ακόμη). Ενδιάμεσα την επικράτηση του δυναμικού τονισμού μαρτυρούν ορθογραφικά «λάθη» σε παπυρικά ευρήματα από καθημερινούς ανθρώπους.

Έτσι λ.χ. συχνά το ε γράφεται ως γιώτα σε άτονες συλλαβές: είναι γνωστό ότι ο δυναμικός τόνος έχει την τάση να «εξασθενεί» τα άτονα φωνήεντα, οδηγώντας τα ακόμη και στην οριστική έκπτωση από τη λέξη. Ένα παρόμοιο φαινόμενο παρουσιάζεται στα λεγόμενα βόρεια νεοελληνικά ιδιώματα: π.χ. νιρό αντί νερό, σκλί αντί σκυλί κ.ο.κ.[iii]

________________________________________

[i] Υπήρχαν φυσικά και άλλοι λόγοι για την επινόηση των τονικών σημαδιών, ο κυριότερος από τους οποίους ήταν η ανάγκη να σημειωθούν οι τόνοι σε διαλεκτικά κείμενα των οποίων ο τονισμός διέφερε από τον επικρατούντα αττικό. Λ.χ. τα κείμενα των Λέσβιων αρχαϊκών λυρικών (Σαπφώ, Αλκαίος) ήταν γραμμένα σε μια διάλεκτο που είχε την τάση να ανεβάζει τον τόνο των λέξεων μακριά από τη λήγουσα. Π.χ. πόταμος αντί ποταμός. Επίσης τα ομηρικά κείμενα ήταν γεμάτα με ιωνικούς, λεσβιακούς και άλλους πανάρχαιους τύπους και οι μαθητές και οι σπουδαστές έπρεπε να μάθουν τον σωστό τονισμό αυτών των λέξεων, πολλές από τις οποίες δεν χρησιμοποιούνταν πια στην ελληνιστική εποχή. Τέλος στη χρήση τόνων μπορεί να συνέβαλε και η ανάγκη των ξένων να μάθουν σωστά την Ελληνική.

[ii] Αυτόν τον νόμο τον μαθαίνουμε μηχανικά στο σχολείο ως «μακρό μπροστά από βραχύ περισπάται», «μακρό μπροστά από μακρό οξύνεται».

[iii] Ο κλασικός λακωνικός τύπος σιός αντί θεός (με «αδυνάτισμα» του άτονου ε σε ι) είναι μία από τις ενδείξεις που εξαιτίας τους οι γλωσσολόγοι υποπτεύονται ότι στη λακωνική η εξέλιξη προς το δυναμικό τόνο ξεκίνησε νωρίτερα από τις άλλες διαλέκτους. [Ο λακωνικός τύπος είναι ενδιαφέρων και από μια άλλη άποψη: δείχνει ότι τα δασέα σύμφωνα όπως το -θ- (κλασική προφορά περίπου /τχ/ =τχεός) ξεκίνησαν να γίνονται τριβόμενα (όπως σήμερα) στη λακωνική επίσης νωρίτερα σε σχέση με άλλες αρχαίες διαλέκτους: το σ- φαίνεται να αποτελεί απόπειρα να αποδοθεί ένα τριβόμενο θ όπως το σημερινό με τον πιο κοντινό φθόγγο που διέθετε το ελληνικό αλφάβητο, με άλλα λόγια η λακωνική προφορά στην πράξη πρέπει να ήταν /θιός/ ή /θyός/ με συνίζηση)].

Η επικράτηση ισχυρού δυναμικού τόνου είναι και ο λόγος που λ.χ. στη Γαλλική υπάρχει τόσο μεγάλη διαφορά μεταξύ ιστορικής ορθογραφίας και πραγματικής προφοράς. Η Λατινική, ο πρόγονος της Γαλλικής, είχε επίσης μουσικό τόνο.

Στην πορεία προς τη Γαλλική η επικράτηση δυναμικού τονισμού οδήγησε στον ακρωτηριασμό των άτονων συλλαβών: ils aiment πραγματική προφορά ilz-em. Ο ακρωτηριασμός των καταλήξεων οδήγησε στο να τονίζονται όλες οι γαλλικές λέξεις στη λήγουσα!

 Απαγγελία του όρκου του Ιπποκράτη, όπως ακουγόταν με την αρχαία ελληνική προφορά

Σταύρος Γκιργκένης Διδάκτορας κλασικής φιλολογίας

heterophoton.blogspot.gr


ΕΝΑΣ"ΘΕΟΣ"ΣΕ ΠΑΡΑΝΟΙΑ!!ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙΣ ΤΟ ΜΑΤΙ ΣΟΥ ΠΑΡΑ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ ΓΥΝΑΙΚΑ

$
0
0

Jesusweb.jpgΕδώ φαίνεται ξεκάθαρα  ότι αυτός που έγραψε τα "ευαγγέλια" σίγουρα δεν ήταν στα καλά του!! Υπάρχει σήμερα άνθρωπος στον πλανήτη που ακολουθεί αυτές τις παρανοϊκές εντολές του Ναζωραίου?? ΜΑΤΘΑΙΟΣ:Κεφ:5 17 Μη νομίσητε ότι ήλθον να καταλύσω τον νόμον ή τους προφήτας· δεν ήλθον να καταλύσω, αλλά να εκπληρώσω.  18 Διότι αληθώς σας λέγω, έως αν παρέλθη ο ουρανός και η γη, ιώτα εν ή μία κεραία δεν θέλει παρέλθει από του νόμου, εωσού εκπληρωθώσι πάντα. Λκ 16:17 19 Όστις λοιπόν αθετήση μίαν των εντολών τούτων των ελαχίστων και διδάξη ούτω τους ανθρώπους, ελάχιστος θέλει ονομασθή εν τη βασιλεία των ουρανών· όστις δε εκτελέση και διδάξη, ούτος μέγας θέλει ονομασθή εν τη βασιλεία των ουρανών. Ja 2:10 20 Επειδή σας λέγω ότι εάν μη περισσεύση η δικαιοσύνη σας πλειότερον της των γραμματέων και Φαρισαίων, δεν θέλετε εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών.  21 Ηκούσατε ότι ερρέθη εις τους αρχαίους, Μη φονεύσης· όστις δε φονεύση, θέλει είσθαι ένοχος εις την κρίσιν. Εξ 20:13, Δτ 5:17  22 Εγώ όμως σας λέγω ότι πας ο οργιζόμενος αναιτίως κατά του αδελφού αυτού θέλει είσθαι ένοχος εις την κρίσιν· και όστις είπη προς τον αδελφόν αυτού Ρακά, θέλει είσθαι ένοχος εις το συνέδριον· όστις δε είπη Μωρέ, θέλει είσθαι ένοχος εις την γέενναν του πυρός.  23 Εάν λοιπόν προσφέρης το δώρον σου εις το θυσιαστήριον και εκεί ενθυμηθής ότι ο αδελφός σου έχει τι κατά σου,  24 άφες εκεί το δώρον σου έμπροσθεν του θυσιαστηρίου, και ύπαγε πρώτον φιλιώθητι με τον αδελφόν σου, και τότε ελθών πρόσφερε το δώρον σου.  25 Ειρήνευσον με τον αντίδικόν σου ταχέως, ενόσω είσαι καθ' οδόν μετ' αυτού, μήποτε σε παραδώση ο αντίδικος εις τον κριτήν και ο κριτής σε παραδώση εις τον υπηρέτην, και ριφθής εις φυλακήν· Λκ 12:58, Εφ 4:26  26 αληθώς σοι λέγω, δεν θέλεις εξέλθει εκείθεν, εωσού αποδώσης το έσχατον λεπτόν.  27 Ηκούσατε ότι ερρέθη εις τους αρχαίους, μη μοιχεύσης. Εξ 20:14, Δτ 5:18  28 Εγώ όμως σας λέγω ότι πας ο βλέπων γυναίκα διά να επιθυμήση αυτήν ήδη εμοίχευσεν αυτήν εν τη καρδία αυτού. Ιωβ 31:1, Ψλ 119:37  29 Εάν ο οφθαλμός σου ο δεξιός σε σκανδαλίζη, έκβαλε αυτόν και ρίψον από σού· διότι σε συμφέρει να χαθή εν των μελών σου και να μη ριφθή όλον το σώμα σου εις την γέενναν. Μτ 18:8, Μκ 9:43  30 Και εάν η δεξιά σου χειρ σε σκανδαλίζη, έκκοψον αυτήν και ρίψον από σού· διότι σε συμφέρει να χαθή εν των μελών σου, και να μη ριφθή όλον το σώμα σου εις την γέενναν.  31 Ερρέθη προς τούτοις ότι όστις χωρισθή την γυναίκα αυτού, ας δώση εις αυτήν διαζύγιον. Δτ 24:1 32 Εγώ όμως σας λέγω ότι όστις χωρισθή την γυναίκα αυτού παρεκτός λόγου πορνείας, κάμνει αυτήν να μοιχεύηται, και όστις λάβη γυναίκα κεχωρισμένην, γίνεται μοιχός. Μτ 19:7, Μκ 10:4, Μκ 10:11, Λκ 16:18, Α' Κορ 7:10  33 Πάλιν ηκούσατε ότι ερρέθη εις τους αρχαίους, Μη επιορκήσης, αλλά εκπλήρωσον εις τον Κύριον τους όρκους σου. Εξ 20:7, Λευ 19:12, Δτ 5:11  34 Εγώ όμως σας λέγω να μη ομόσητε μηδόλως· μήτε εις τον ουρανόν, διότι είναι θρόνος του Θεού· Ja 5:12 35 μήτε εις την γην, διότι είναι υποπόδιον των ποδών αυτού· μήτε εις τα Ιεροσόλυμα, διότι είναι πόλις του μεγάλου βασιλέως· Ησ 66:1, Ψλ 48:2  36 μήτε εις την κεφαλήν σου να ομόσης, διότι δεν δύνασαι μίαν τρίχα να κάμης λευκήν ή μέλαιναν.  37 Αλλ' ας ήναι ο λόγος σας Ναι ναι, Ου, ού· το δε πλειότερον τούτων είναι εκ του πονηρού. Εσύ που το παίζεις  χριστιανός αντέχεις??? ΑΓΓΙ.jpg

ΟΤΑΝ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΠΑΙΖΕΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ!!!ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ ΜΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΚΑΤΑΘΛΙΨΗ!!

$
0
0
alt

alt ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ!! alt alt alt alt alt

"ΜΥΣΤΙΚΗ"ΕΛΛΑΔΑ-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ: ΟΙ ΠΥΛΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!!

$
0
0
alt Δράκοι και μυθικά τέρατα ζουν στη Χαλκιδική, κάπου ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότητα. Παλιότερα, οι βοσκοί της Σιθωνίας διηγούνταν απίστευτες ιστορίες για κάποιο σπάνιο είδος φιδιού, που ζούσε στο κεντρικό βουνό του νομού, το Ντραγουντέλι. Έλεγαν ότι, καθώς τα μηχανήματα ανοίγανε δρόμο στην περιοχή κατά τη δεκαετία του '60, τα φίδια βγήκαν στην επιφάνεια, μετά από αιώνες σιωπής στα βάθη της γης. Έντρομοι περιέγραφαν τα τεράστια ερπετά να επιτίθενται στα κοπάδια τους και να καταπίνουν μεμιάς τα ζώα τους. Και ακόμη, έναν από αυτούς να παγώνει αντικρίζοντάς τα. Κάποιο παραμύθι από τα Βασιλικά μιλά για ένα τεράστιο θηρίο, με τρία κεφάλια, νύχια αγκαθωτά και δύο φτερά, που το καθένα τους έφτανε από το χωριό μέχρι τον κάμπο ... Ήταν η φοβερή Λάμια με τη μεγάλη κοιλιά, που, στήνοντας καρτέρι σε απόμερες γωνιές και σπηλιές, έτρωγε και χώνευε τα πάντα. Οι σπηλιές και οι χαράδρες της Χαλκιδικής έχουν το δικό τους κόσμο, τόσο μακρινό από το παρόν, που συχνά ξεπερνά κάθε φαντασία. http://www.tsemperlidou.gr/wp-content/uploads/2013/01/muthika-thalassia-terata.jpg  Ένα χιλιόμετρο έξω από τα Πετράλωνα βρέθηκε το 1959 το απολιθωμένο κρανίο του Αρχανθρώπου. Απολιθωμένα φύλλα φυτών και δένδρων, καθώς και οστά ελεφάντων, λιονταριών, ρινόκερων κ.α. μιλούν για μια άλλη εποχή, πριν από 750.000 χρόνια, για την άγρια κι απρόσιτη Χαλκιδική του παρελθόντος ... Ο καθηγητής Άρης Πουλιανός, μετά από μελέτη πολυάριθμων εργαλείων και οστών που βρήκε σε μια χαράδρα κοντά στην Τρίγλια, αποκάλυψε ότι ο άνθρωπος δεν πρωτοεμφανίσθηκε στην Αφρική - όπως πιστεύονταν μέχρι τότε -, αλλά στη χερσόνησο της Χαλκιδικής και γενικότερα, στην ευρύτερη περιοχή του βορείου Αιγαίου! Κατά τους προϊστορικούς χρόνους το κλίμα της Χαλκιδικής ήταν ζεστό και υγρό. Ο τόπος ήταν αλλιώτικος. Ανασκαφές στη Νικήτη, στην Τρίγλια και στην Κρυοπηγή έδειξαν ότι εκατομμύρια χρόνια πριν ζούσαν εδώ μικρά άλογα και αντιλόπες, καμηλοπαρδάλεις και γαζέλες, παράξενα ζώα με χαυλιόδοντες και προβοσκίδα. Όλα εξαφανίσθηκαν ξαφνικά, ίσως από τα νερά μιας μεγάλης πλημμύρας. Ο κάμπος της Αφύτου (Αθύτου) είναι ξερός. Εκτός από σιτάρι, τίποτε δε φυτρώνει εκεί. Η φωτιά που κάποτε εξαπέλυσε η μανιασμένη οργή των Θεών και των Γιγάντων πάνω του μοιάζει να έκανε τη γη στέρφα. Η ζωή, όμως, υπήρξε πάντα πλούσια. Στην αρχαία Άφυτο υπήρχε Ιερό του Διόνυσου, στο οποίο πέθανε ο βασιλιάς της Σπάρτης Αγησίπολις. Για να μεταφέρουν το νεκρό στην πατρίδα του, τον ταρίχευσαν με το ονομαστό μέλι της Κασσάνδρας. Η περιοχή παραμένει ανεξερεύνητη στο μεγαλύτερο μέρος της. Στο διπλανό λόφο υπάρχουν πολλά αρχαιολογικά υπολείμματα, εκτεθειμένα αδιάφορα στη διάβρωση του χρόνου.Ένας τόπος μοιάζει στους ανθρώπους που τον κοιτούν. Με τον καιρό, άνθρωποι και φύση γίνονται ένα με την ατμόσφαιρα που αναδύει η περιοχή. http://dosenea.files.wordpress.com/2013/02/centaur.jpg

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ!!ΔΕΝ ΕΒΓΑΛΑΝ ΤΥΧΑΙΑ ΤΑ "ΑΡΧΑΙΑ"ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ!!!

$
0
0
alt

Τα αρχαία ελληνικά επαναπρογραμματίζουν τον εγκέφαλο ριζικώς! Τη συστηματική διδασκαλία της αρχαίας ελληνικής γλώσσας προτείνουν ξένου καθηγητές, σαν θεραπεία σε δυσλεκτικά παιδιά. Σύμφωνα με την θεωρία, του Καθηγητού της Φιλολογίας Eric Havelock η οποία στηρίζεται στον Πλάτωνα, το αρχαίο Ελληνικό αλφάβητο προκάλεσε πακτωλό αφηρημένων εννοιών στον Αρχαίο Ελληνικό κόσμο, λόγω ενεργοποίησης του εγκεφάλου των χρηστών του. Στον συνεδριακό τόμο των τετρακοσίων σελίδων «Alphabet and the Brain, έκδοση Springer του 1988» παρουσιάζονται τα συμπεράσματα πλήθους κορυφαίων επιστημόνων φιλολόγων, γλωσσολόγων και άλλων ειδικοτήτων, πλην Ελλήνων αντιστοίχων ειδικοτήτων. Επιμελητές της έκδοσης ήταν ο Καθηγητής της Ιατρικής Charles Lumsden του Πανεπιστημίου του Τορόντο και ο Διευθυντής του Κέντρου Θεωρίας της Επικοινωνίας "Marchal McLuhan" Derrick De Kerckhove. alt Tα επιστημονικά αποτελέσματα τα οποία υποστηρίζουν την θεωρία του Havelock είναι τα εξής: 1. Η περιοχή Broca, που βρίσκεται στην αριστερή πλευρά του εγκεφάλου, ενεργοποιήθηκε λίγο περισσότερο, λόγω του Ελληνικού αλφαβήτου διότι χρησιμοποιήθηκαν επιτυχώς φωνήεντα σε γραφή για πρώτη φορά. 2. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος επαναπρογραμματίστηκε ριζικώς. 3. Η πιο πάνω αναφερθείσα συγκλονιστική μεταβολή στην λειτουργία του εγκεφάλου προκάλεσε μία ουσιώδη αλλαγή στην ψυχολογία των χρηστών του αλφαβήτου από την οποία προέκυψε η ανάγκη επικοινωνίας των πολιτών δια της λειτουργίας του θεάτρου. Οι δημοσιευμένες έρευνες της επιστημονικής ομάδας του Ιωάννη Τσέγκου παρουσιάζονται στο βιβλίο «Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΤΟΝΩΝ». Σε αυτές, αλλά και σε νεώτερες έρευνες 1999-2010, απέδειξαν ότι οι μετρήσιμοι δείκτες της Λεκτικής Νοημοσύνης και της Αφαιρετικής Σκέψης με αποδεκτές τεχνικές επιταχύνθηκαν σε ομάδα 25 μη-δυσλεξικών παιδιών. Η διδασκαλία στα παιδιά αυτά καθώς και οι μετρήσεις των δεικτών άρχισαν από την ηλικία των 8 ετών και συνεχίστηκαν μέχρι και τα 12 χρόνια τους. Οι ίδιοι δείκτες επιβραδύνθηκαν στην ισάριθμη ομάδα μη-δυσλεξικών παιδιών τα οποία δεν διδάχθηκαν εβδομαδιαίως και εξωσχολικώς επί δίωρο την Αρχαία Γλώσσα. Ας σημειωθεί ότι οι δύο ομάδες διδάχθηκαν τα ίδια προγραμματισμένα μαθήματα στο κανονικό ωράριο η δε στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων έγινε με γενικώς αποδεκτό πρότυπο. Ωστόσο, η Αυστραλή Πανεπιστημιακή ερευνήτρια Kate Chanock έκανε ένα βήμα παράλληλο ως προς τον Ιωάννη Τσέγκο διότι στο έργο της «Help for a dyslexic learner from an unlikely source: the study of Ancient Greek, Literacy 2006» περιγράφει πως κατέστησε ένα αγγλομαθή δυσλεξικό σε μη-δυσλεξικό με τα Αρχαία Ελληνικά! Εν τούτοις, από φέτος, τα μεν παιδιά της Αγγλίας του Δημοτικού στην περιοχή της Οξφόρδης, με επιστημονική πρόταση, επιπροσθέτως των μαθημάτων τους θα μαθαίνουν Αρχαία Ελληνικά, τα δε αντίστοιχης ηλικίας Ελληνόπουλα, μόνον με πολιτική απόφαση, δεν θα διδάσκονται την Αρχαία Γλώσσα ενώ θα έπρεπε, αλλά Αγγλικά!!  (Σταύρος Π. Παπαμαρινόπουλος, Καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας 2004-2010 ).

Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ!!

$
0
0

alt Ποιος ήταν πρωθυπουργός το 1981, όταν ψηφίστηκε ο νόμος που απαγορεύει την Ελληνική Σημαία σε αρχαιολογικούς χώρους; Ξέρουμε τι σκεφτήκατε όταν είδατε τον τίτλο και τη χρονολογία 1981. Το μυαλό σας πήγε κατευθείαν στον Ανδρέα Παπανδρέου, σωστά; Δυστυχώς, κάνετε λάθος, Έλληνες κι Ελληνίδες. Αυτός ο νόμος (Ν. 1144/1981) ψηφίστηκε επί πρωθυπουργίας Γεωργίου Ράλλη, επί Νέας Δημοκρατίας δηλαδή και μετά ακολούθησαν δύο τροποποιήσεις: Ν. 1491/1984, επί Παπανδρέου και Ν. 2946/2001, επί Σημίτη, που εξυπηρετούσαν τα ίδια συμφέροντα με την απαγόρευση της σημαίας σε αρχαιολογικούς χώρους.Τα διάφορα blogs και sites που δημοσίευσαν ότι απαγορεύεται η ανάρτηση της Ελληνικής Σημαίας στην Ακρόπολη, ούτε καν μπήκαν στον κόπο να ερευνήσουν τους Νόμους και τις ημερομηνίες, για να δουν ποιες κυβερνήσεις τους ψήφισαν. Και κάποιοι οπαδοί-πρόβατα της ΝΔ, για να το παίξουν «πατριώτες» και να μη θίξουν το κόμμα τους, βασιζόμενοι στη χρονολογία 1981, ισχυρίζονται ότι ο Νόμος πρωτοψηφίστηκε από την κυβέρνηση της «Αλλαγής» του Ανδρέα Παπανδρέου! Γι" αυτό επιμένουμε, οπαδοί των κομμάτων, ότι θα πρέπει να διαμορφώνετε μόνοι σας τη γνώμη σας κι όχι να δέχεστε ό,τι σας ποτίζουν στο «μαντρί» τους!Καταλάβατε πόσο εύκολα σας ελέγχουν;Καταλάβατε πώς καμιά φορά αυτά που σας «περνούν» ως δεδομένα, μπορούν να αντιστραφούν; Όταν λοιπόν διαβάζετε ειδήσεις, από blogs/sites, καλό είναι να ελέγχετε μόνοι σας αν αληθεύουν και να μη «πέφτετε» εύκολο θύμα της παραπληροφόρησης. Εμείς διαβάζοντας αρχικά τα άρθρα που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, σκεφτήκαμε να ερευνήσουμε το θέμα για τους εξής λόγους: - Οι εκλογές έγιναν στις 18 Οκτωβρίου 1981, προς το τέλος δηλαδή του έτους - Δεν προλάβαιναν μέχρι τη σταθεροποίηση της Κυβέρνησης Παπανδρέου να ψηφίσουν το Νόμο - Ο Γ. Ράλλης έγινε πρωθυπουργός το 1980 για ένα χρόνο Δείτε παρακάτω το Νόμο 1144/1981 (μπορείτε να τον βρείτε στη σελίδα του Εθνικού Τυπογραφείου, πατώντας «Αναζητήσεις» και κατόπιν «Νόμοι και Διατάγματα», δηλαδή ΕΔΩ), με υπογραφές των Υπουργών της Νέας Δημοκρατίας, στη σελίδα 1030.Συμπέρασμα (επειδή το νόημα μετράει):Αυτό το Νόμο τον δημιούργησαν τα δυο μεγάλα προδοτικά κόμματα, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ από κοινού! Λόγω ξένων συμφερόντων, απαγόρευσαν την ανάρτηση της Ελληνικής Σημαίας στην ίδια μας την πατρίδα! Ομάδα Έρευνας Δ & Επηγη

ΠΟΛΥ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΓΡΑΦΙΣΗ ΤΟΥ Ο ΔΙΣΚΟΣ ΤΗΣ ΦΑΙΣΤΟΥ!!!

$
0
0

alt Ένα βήμα πιο κοντά στην ερμηνεία του δίσκου της Φαιστού βρίσκονται οι επιστήμονες καθώς ήδη έχει ολοκληρωθεί κατά 90% η επιγραφική μελέτη του δίσκου που θα οδηγήσει στη γλωσσολογική ανάλυσή του. Αυτό γνωστοποίησε ο δρ Γκ. Οουενς, διευθυντής Γραφείου Διεθνών Σχέσεων Τ.Ε.Ι. Κρήτης κατά τη διάρκεια του πολυθεματικού τριήμερου που διοργάνωσε το Τ.Ε.Ι. Κρήτης σε συνεργασία με τον Δήμο Χανίων και την Κ.Ε.Π.ΠΕ.ΔΗ.Χ. - Κ.Α.Μ. στο Μεγάλο Αρσενάλι. Η επιγραφική μελέτη του δίσκου της Φαιστού πρόκειται να έχει ολοκληρωθεί μέχρι το καλοκαίρι, ενώ πλέον υπάρχουν αποδείξεις ότι πρόκειται για Μινωική θρησκευτική επιγραφή που πιθανόν, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του κ. Οουεν, μιλά για μία θεότητα ή μητέρα. Τα τελευταία ευρήματα παρουσιάστηκαν πριν από έναν μήνα στην Οξφόρδη. Ο κ. Οουενς, ο οποίος προχώρησε σε μία συνοπτική παρουσίαση της έρευνας που έχει κάνει τα τελευταία έξι χρόνια για τον δίσκο της Φαιστού, ερωτηθείς από τα «Χανιώτικα Νέα» σε ποιο σημείο βρίσκεται η έρευνα, είπε: «Έχουμε φτάσει στο σημείο να διαβάζουμε -χωρίς να καταλαβαίνουμε ακόμη- το 90% από τον δίσκο της Φαιστού με τις φωνητικές αξίες βάσει της Γραμμικής Γραφής Β'. Προσπαθούμε να κάνουμε την καλύτερη ανάγνωση που μπορούμε -άρα να το ακούμε που δεν σημαίνει και κατανόηση προς το παρόν- αλλά είναι το βήμα που πρέπει να ολοκληρωθεί πριν προχωρήσουμε σε μία ερμηνεία του κειμένου». Ο κ. Οουενς που δήλωσε πολύ ικανοποιημένος και θετικός για τη μέχρι στιγμής εξέλιξη της έρευνας είπε ακόμη ότι «μέχρι το καλοκαίρι ελπίζω να έχουμε ολοκληρώσει την προσπάθειά μας για την επιγραφική ανάγνωση και μετά θα αρχίσουμε τη γλωσσολογική ανάγνωση, δηλαδή για το τι μπορεί να σημαίνει ο δίσκος της Φαιστού. Είμαι πολύ χαρούμενος που βρέθηκα στα Χανιά για να μιλήσω για ένα θέμα που αφορά σε όλη την Κρήτη. Τον προηγούμενο μήνα ήμουν στην Οξφόρδη για να παρουσιάσουμε την έρευνα εκεί, όπου έδειξαν πολύ ενδιαφέρον καθώς ο συνάδελφός μου στην έρευνα είναι καθηγητής στην Οξφόρδη. Ουδεμία δουλειά γίνεται μόνο από ένα μυαλό ...». Αξίζει να σημειωθεί ότι όπως επεσήμανε ο ίδιος: «Για έναν χρόνο είχαμε μόνο ιδέες και υποθέσεις, τώρα έχουμε απόδειξη ότι είναι Μινωική θρησκευτική επιγραφή και η δική μου αίσθηση είναι πως η λέξη «κλειδί» έχει σχέση με τη μητέρα ή και τη λέξη θεότητα. Βέβαια το θέμα είναι όχι τι νομίζουμε, αλλά τι μπορούμε να αποδείξουμε». Πηγή: ΧΑΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ

ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΘΕΟ ΔΙΟΝΥΣΟ !!!!!!ΕΡΡΩΣΘΕ!!!


ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΩΔΙΚΟ ΟΝΟΜΑ ΤΑΛΩΣ!!!ΗΤΑΝ ΤΟ ΠΡΩΤΟ "ΡΟΜΠΟΤ"ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ??

$
0
0

Τάλως: Το πρώτο "ρομπότ" στην Ιστορία; alt  Τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί μιά ιστορική και φιλολογική έρευνα ή οποία, ξεκινώντας από τα επιτεύγματα της αρχαίας Ελληνικής τεχνολογίας, προσπαθεί να διεισδύσει στην καρδιά της Ελληνικής Μυθολογίας και να ανιχνεύσει τις απαρχές αυτής της θαυμαστής επιστημονικής εξέλιξης. Τα αποτελέσματα είναι ανάλογα του πάθους έρευνας των ερευνητών, οι οποίοι έτσι κι αλλιώς φέρνουν στο φώς εντυπωσιακά στοιχεία. Το θέμα είχε ήδη παρουσιαστεί απο το 1990, όταν ο συγγραφέας του παρόντος μαζί με το σκηνοθέτη Γιώργο Παπαδογεώργη γύρισαν το ντοκυμαντέρ, "Ο Υπολογιστής των Αντικυθήρων και τα ρομπότ της Αρχαιότητος", για την ΕΡΤ-1. Το βασικό ερώτημα που διαφαινόταν από το έργο και στο οποίο προσπαθούσα να απαντήσω, ήταν το κατά πόσο το φανταστικό ή μυθολογικό στοιχείο ανταποκρινόταν ή αν θέλετε, εναρμονιζόταν με τη λαμπρή παρουσία και ανάπτυξη της αρχαίας Ελληνικής τεχνολογίας, της οποίας νομίζω ότι ιδανικότερος εκπρόσωπος είναι ο υπολογιστής των αντικυθήρων. Επειδή όσο περνά ο καιρός πρόσθετα στοιχεία έρχονται στο φώς και γινόμαστε σοφότεροι, πιστεύω ότι η Ελληνική μυθολογία είναι μιά αστείρευτη πηγή, απο την οποία ο καθένας αντλεί ότι του αρέσει: αυτόματα πλοία που ταξιδεύουν στους διαστημικούς χώρους και επιστρέφουν, αυτόματα πλάσματα, αγάλματα και ρομπότ. Υπερκατασκευές και μικροκατασκευές υπερήχων, πυρηνικά όπλα και οτιδήποτε άλλο μπορείς να φανταστείς. Και εδώ δικαιολογημένα συμφωνώ, αφού ως μυθολογία αφήνει κάποια περιθώρια σε παρόμοιες απόψεις, άσε δε που συμβάλλει στην έρευνα από οποιαδήποτε πλευρά κι αν τη δεί κανείς. Κωδικό Όνομα - Τάλως Δίπλα, όμως, στην παραφιλολογία της έρευνας, ως δίδυμη αδελφούλα της εμφανίζεται και η πραγματική έρευνα, που φιλότιμα ανιχνεύει το παρελθόν και το εμπλουτίζει. Δυστυχώς όμως, τα στοιχεία που διαθέτουμε είναι λίγα, μάλιστα θα έλεγα ότι είναι δραματικά λίγα μπροστά στην εξ αντικειμένου αξία αναφορών. Και ποιός μπορεί να αμφιβάλλει γι'αυτό, αφού ο Τάλως, για παράδειγμα, είναι το μοναδικό στην παγκόσμια βιβλιογραφία αυτόματο που περιγράφεται τόσο παραστατικά, ώστε δεν αμφιβάλλει κανείς ότι εδώ έχουμε την περιγραφή του πρώτου ρομπότ αλλά και του μοναδικού για πολλούς λόγους. Μοναδικό υπό την έννοια ότι είναι: α) Το πρώτο αυτόματο που η παρουσία του υποστηρίζεται από τεχνολογικές προδιαγραφές. β) Το μόνο αυτόματο που ξεχωρίζει ανάμεσα στα υπόλοιπα της Ελληνικής μυθολογίας για τις ποικίλες τεχνολογικές προδιαγραφές του, σε αντίθεση με τόσα άλλα που γνωρίζουμε, για τα οποία τα διαθέσιμα στοιχεία είναι πολύ πιο φτωχά. γ) Σε παγκόσμιο έστω μυθολογικό, επίπεδο ο Τάλως είναι το μοναδικό αυτόματο. Καμιά άλλη μυθολογία δεν εμφανίζει έναν τέτοιο μηχανικό γίγαντα με τεχνολογική υποστήριξη. δ) Το μοναδικό παράδειγμα τεχνολογικής βαθμίδας που παρουσιάζει το φαινόμενο της αναστροφής. Με αυτό εννοώ ότι αν και τα αυτόματα υποτίθεται ότι είναι, και είναι πράγματι, η κορωνίδα της τεχνολογικής επιστήμης και άρα έπονται όλης της επιστημονικής έρευνας και εξέλιξης, εδώ έχουμε το φαινόμενο να εμφανίζονται στο προσκήνιο κατά την αφετηρία της τεχνολογικής εξέλιξης. Στη μυθολογία δηλαδή, όπου ο Τάλως και πολλά άλλα ηφαιστότευκτα (ήτοι κατασκευές Ηφαίστου) και δαιδαλότευκτα (κατασκευές Δαιδάλου) τα οποία εντυπωσιάζουν αφενός και προβληματίζουν αφετέρου. Ο σύγχρονος άνθρωπος, ο υποψιασμένος από τους γνωστούς όρους της τεχνολογικής εξέλιξης, σίγουρα αισθάνεται πιο οικεία τη φιγούρα του Τάλω παρά κάποιου άλλου πλάσματος ή ήρωα της Ελληνικής μυθολογίας και τούτο επειδή αντιμετωπίζει στην περίπτωση του γνωστά φαινόμενα. Ένα Όν με μεταλική κατασκευή, υδραυλικό σύστημα λειτουργίας, αυτόματη πυράκτωση, τεράστια δύναμη, μεγάλη ταχύτητα κ.λπ. Να σημειώσω εδώ ότι εμφανίζεται το εξής περίεργο φαινόμενο. Ενώ ο Τάλως διαθέτει υπερφυσικές, υπεράνθρωπες για την εποχή του ικανότητες, τέτοιες που αντίστοιχες τους έχουν οι θεοί και μόνο, ο ίδιος ούτε θεός είναι και κυρίως ΔΕΝ ΠΕΤΑ. Όλοι ή σχεδόν όλοι οι αρχαίοι θεοί, ως γνήσια δημιουργήματα εκπληκτικής φαντασίας και σύλληψης, κατά διαστήματα πετούν, έχοντας ή όχι φτερά. Τη μιά στιγμή είναι εδώ και την άλλη βρίσκονται αλλού, καλύπτοντας τεράστιες έκ διαμέτρου αποστάσεις. Αρκετοί από αυτούς έχουν και φτερά, όπως ο Ερμής, ο Απόλλων, η Ίριδα, ο Έρως κ.λπ. Και τούτο είναι φυσικό και αυτονόητο για όλους τους θεούς, καθώς οι ανθρώποι εμπνευστές τους θέλουν να είναι τέλειοι και παντοδύναμοι. Όμως, ο Τάλως με τις εκπληκτικές του ικανότητες και παρά το γεγονός ότι, κατά το μύθο, κατασκευάστηκε από ένα θεό, τον Ήφαιστο, ούτε πετά, ούτε ημίθεος θεωρήθηκε, ούτε καμμιά τιμητική διάκριση έλαβε... γιατί απλούστατα ήταν μιά ανθρώπινη κατασκευή, που δεν είχε την παραμικρή θέση στο θεϊκό πάνθεο. Είναι πολλές οι σκέψεις που ξεπηδούν όσο ανασκαλεύει κανείς το μύθο του Τάλω, μία από αυτές όμως, πρέπει να μας προβληματίσει. Υπήρξε πραγματικά αυτό το κατασκεύασμα; Όποια απάντηση κι αν δώσουμε στο ερώτημα, θα μπούμε αυτόματα σε ένα φιλολογικό ναρκοπέδιο. Αν δεχτούμε ότι δεν υπήρξε, πως εξηγείται η παρουσία του, τόσο ραφινάτα προσδιορισμένη στο μυθολογικό σκηνικό; Αν υπήρξε, τότε ο κίνδυνος του ναρκωπεδίου αυξάνεται στη νιοστή, αφού κάτι τέτοιο προϋποθέτει πολλά άλλα, τα οποία εώς σήμερα ούτε καν μπορούσαμε να δεχτούμε ότι συνέβησαν. Άν ακολουθήσουμε μιά μεσοβέζικη άποψη και δεχτούμε ότι ναι μεν υπήρξε αλλά ήταν το μυθολογικό υπόδειγμα, τονισμένο στη δεκάτη, μιάς τεχνολογικής ανάπτυξης της τότε εποχής, το χάπι είναι πιο εύκολο για να το καταπιούμε... όμως, δεν έχουμε ξεφύγει από το πρόβλημα, που παραμένει, υπήρξε ο Τάλως; Πρίν αναφερθώ στα στοιχεία για τον Τάλω, θέλω να παραθέσω ένα απόσπασμα του Πλουτάρχου που με έχει εντυπωσιάσει: "Είη μεν ουν υμίν εκκαθαιρόμενων λόγω το μυθώδες υπακούσαι και λαβείν ιστορίας όψιν όπου δ' αν αυθαδώς του πιθανού περιφρονή και μη δέχηται την προς το εικός μείξιν, ευγνωμόνων ακροατών δεησόμεθα και πράως την αρχαιολογίαν προσδεχομένων." Εύχομαι τα μυθικά στοιχεία που υπάρχουν να τα καθαρίσει ο λόγος και να δεχτούν να λάβουν την όψη της ιστορίας, όπου όμως αυτά θα περιφρονούν αλόγιστα τον ορθολογισμό και δε θα δέχονται το συγκερασμό τους με το πιθανό, θα παρακαλέσω τους ακροατές μου να είναι καλόγνωμοι και να μην αγανακτούν πολύ για τις παλιές αυτές ιστορίες. Έρευνα του μύθου λοιπόν, αλλά σε ορθολογική βάση. Οι Φιλολογικές Πηγές Για Τον Τάλω Ο Απολλόδωρος, μιλώντας για την επιστροφή των Αργοναυτών από την Κολχίδα αναφέρει: "Από κει ξεκινώντας, εμποδίζονται να προσεγγίσουν την Κρήτη από τον Τάλω. Γι' αυτόν άλλοι λένε ότι καταγόταν από το χάλκινο γένος κι άλλοι ότι τον έδωσε στο Μίνωα ο Ήφαιστος. Ο Τάλως ήταν ένας χάλκινος άντρας, μερικοί όμως, έλεγαν πως ήταν ταύρος. Κι είχε μια φλέβα που κατέβαινε από το σβέρκο μέχρι τους αστραγάλους. Στην άκρη της η φλέβα ήταν καρφωμένη με χάλκινο καρφί. Αυτός ο Τάλως τρείς φορές την ημέρα περιτριγύριζε το νησί και το επιτηρούσε. Έτσι, είδε τότε την Αργώ να πλησιάζει και άρχισε να της ρίχνει πέτρες. Τον εξαπάτησε όμως, η Μηδεία και πέθανε. Όπως λένε μερικοί, τρελάθηκε από τα φάρμακα που του έδωσε. Άλλοι πάλι λένε ότι του υποσχέθηκε να τον κάνει αθάνατο, του έβγαλε το καρφί, έτρεξε όλος ο Ιχώρ και πέθανε. Μερικοί τέλος λένε ότι με το τόξο του έριξε ο Ποίας στον αστράγαλο και πέθανε". Περίπου τα ίδια μεταφέρει ο Απολλώνιος ο Ρόδιος: "Αυτούς όμως, δεν τους άφηνε ο μπρούτζινος ο Τάλως, άπ' το γερό βράχο, πέτρες ρίχνοντας, να δέσουν παλαμάρια στη στεριά, στον όρμο της Δικταίης σαν ήθελαν ν'αράξουν. Αυτόν που είχε τη ρίζα του στο χάλκινο γένος των ανθρώπων και μόνος από τους ημίθεους έμεινε, ο γιός του Κρόνου στην Ευρώπη τον έδωσε, φύλακας της Κρήτης να'ναι και να γυρίζει το νησί τρείς φορές με τα μπρούτζινα πόδια του. Αλλά το σώμα του όλο και τα μέλη του ήταν απο μπρούντζο χυτό και ήταν άτρωτα. Κάτω από τον τένοντα όμως, στη φτέρνα είχε σωλήνα με αίμα, που τον σκέπαζε λεπτή μεμβράνη. Κι ήταν υπόθεση ζωής και θανάτου γι'αυτόν". Απο τις περιγραφές αυτές, καθώς και από πολλές άλλες, δημιουργούνται αρκετά ερωτηματικά, στα οποία καλούμαστε να απαντήσουμε. 1) Ποιός κατασκεύασε τον Τάλω και ποιός ήταν τελικά; 2) Απο τι υλικό ήταν κατασκευασμένο; 3) Γιατί είχε μόνον μιά φλέβα; 4) Τι ήταν το Ιχώρ που τον κινούσε; 5) Πώς πυρακτωνόταν; 6) Που βασιζόταν η μεγάλη του ταχύτητα; 7) Πώς πέθανε; http://olympiada.files.wordpress.com/2011/12/the_mighty_talos255b1255d.jpg?w=300 Ποιός ήταν ο Τάλως και ποιός τον κατασκεύασε; Όπως συμβαίνει στις μυθολογικές αναφορές, όπου οι αλληγορίες, τα υπονοούμενα και οι μεταφορικές έννοιες είναι φαινόμενα που οδηγούν από τη μιά υπόθεση στην άλλη, έτσι και με τον Τάλω υπάρχει σύγχιση. Ο Τάλως εμφανίζεται ώς γιός του Δαίδαλου, ώς γιός της αδελφής του Δαίδαλου Πολυκάστης ή Πέρδικας, ώς κατασκεύασμα του Ήφαιστου που τον είχε κατασκευάσει στη Σαρδηνία, στερνός απόγονος του χάλκινου γένους που αναδύθηκε από τις στάκτες των δέντρων, αλλά και ως γιός του Ήφαιστου, ως πατέρας του Ήφαιστου, που τον έκανε με την Ήρα, ή οποία συγχέεται με την Πολυκάστη ή Πέρδικα. Από τα προηγούμενα λοιπόν, σαφώς διαπιστώνεται ότι δεν γνωρίζουμε, και ίσως δεν θα μάθουμε ποτέ, ποιός ήταν ουσιαστικά ο Τάλως ή μάλλον ποιός τον γέννησε. Άλλοτε εκλαμβάνεται ως ανθρώπινο όν και σε αυτή την εκδοχή, της ανθρώπινης προέλευσης του, θεωρείται γιός του Κρητός, του ομώνυμου ήρωα του νησιού ή του Οινοπίωνος. Και άλλοτε εκλαμβάνεται ως μηχανικό όν, οπότε θεωρείται κατασκεύασμα του Ήφαιστου ή του Δαίδαλου. Ώς άνθρωπος είναι ανηψιός του Δαίδαλου και μαθητευόμενος του, τον οποίο σε σύντομο χρονικό διάστημα τον ξεπέρασε σε εφευρετικότητα. Όπως σημειώνει ο Ρόμπερτ Γκρέιβς, "Συνέβη μιά μέρα να βρεί μια σιαγόνα φιδιού ή κατά άλλους ένα ψαροκόκαλο και διαπιστώνοντας ότι μπορούσε να το χρησιμοποιήσει για να κόψει ένα μικρό ξυλαράκι στα δυό, το αντέγραψε σε σίδερο. Έτσι, επινόησε το πριόνι. Αυτές και άλλες του εφευρέσεις, όπως ο κεραμικός τροχός και ο διαβήτης για την κατασκευή κύκλων, του εξασφάλισαν πολύ καλή φήμη στην Αθήνα και ο Δαίδαλος, ο οποίος ισχυριζόταν ότι αυτός σφύρηλατησε το πρώτο πριόνι, σύντομα άρχισε να νιώθει αφόρητη ζήλει για τον Τάλω". Για τον Τάλω ως μηχανικό κατασκεύασμα υπάρχουν δύο παραλλαγές. Η μία αναφέρει ως κατασκευαστή του τον Δαίδαλο, ο οποίος θέλοντας να εξευμενίσει τον Μίνωα έφτιαξε τον Τάλω για να προστατεύει την Κρήτη από ξένες επιβουλές. Ο χάλκινος γίγαντας ταυτίζεται με τον Μινώταυρο, αφού τον αποκαλούν και ταύρο, και στην περίπτωση αυτή έχουμε μιά διαφορετική προσέγγιση στο μύθο, για την οποία έχω εντελώς διαφορετική άποψη. Κυρίως όμως, θεωρείται ηφαιστότευκτο. Ο Δίας διέταξε τον Ήφαιστο να κατασκευάσει τον Τάλω και τον χάρισε στον Μίνωα για να φυλά την Κρήτη, περιτρέχοντας το νησί τρείς φορές τη μέρα. Μιά φορά κάθε μήνα έπρεπε ο Τάλως να μεταφέρει στις πόλεις και τα χωριά της Κρήτης τους νόμους του Μίνωα, αλλά είχε αναλάβει και κάτι που είναι παράδοξο, να εμποδίζει να φύγουν από το νησί όσους το επιθυμούσαν. Σε καθαρά συμβολικό επίπεδο ο Τάλως θεωρήθηκε θεματοφύλακας του Μινωϊκού πολιτισμού και υποστηρικτής, δια της βίας και της τυρρανίας, του βασιλικού καθεστώτος. Από Τι Υλικό Ήταν Κατασκευασμένος; Η ερώτηση αυτή υπονοεί σαφέστατα ότι εκλαμβάνουμε τον Τάλω ως μηχανικό κατασκεύασμα και στην εκδοχή αυτή κατασκευαστής του ήταν ο Ήφαιστος κατ'εντολή του Δία, ο οποίος τον χάρισε στον Μίνωα για να φυλάει την Κρήτη. Ανήκει λοιπόν στα "ηφαιστότευκτα", τις αυτόματες κατασκευές του Ήφαιστου. Στην περίπτωση αυτή ήταν σαφέστατα, όπως μαρτυρούν οι πηγές, κατασκευασμένος από χαλκό, τελευταίος απόγονος του χάλκινου γένους. Σύμφωνα με τον Ισίοδο: "κι ο Ζεύς ο πατέρας ένα άλλο τρίτο γένος έπλασε φθαρτών ανθρώπων, χάλκινο, που δεν έμοιαζε καθόλου με το ασημένιο, από ξύλο μελιού, γένος σκληρό και δυνατό. Τούτοι καταγίνονταν με τα πολυστέναχτα έργα του Άρη και σε πράξεις βίας. Ούτε έτρωγαν καθόλου σιτάρι, παρά είχαν ατσαλένια, αλύγιστη καρδιά και έσπερναν τρόμο. Μεγάλη ήταν η δύναμη τους, και τ' ανίκητα χέρια τους ξεφύτρωναν από τους ώμους πάνω στα στιβαρά κορμιά τους. Τα όπλα τους ήταν χάλκινα και χάλκινα τα σπίτια τους, και με το χαλκό εργαζόταν γιατί δεν υπήρχε μαύρο σίδερο". (Ησίοδος, Έργα και Ημέραι, στίχ, 144 - 155) Στην αναφορά αυτή προσωπικά διαβλέπω την εμφάνιση στο ιστορικό προσκήνιο της μεταλλουργίας, μιάς επιστήμης που αναδύθηκε σε ασαφή και απροσδιόριστη χρονολογική περίοδο και συνέβαλε στην ανθρώπινη εξέλιξη κατά μεγάλο βαθμό. Η τιθάσσευση της φωτιάς και μέσω αυτής το πλάσιμο των μετάλλων υπήρξε σταθμός στην επιστημονική εξέλιξη της ανθρωπότητος. Λογικά στην ίδια αυτή περίοδο θα πρέπει να εντάχθηκε και ο Ήφαιστος ως θεός στο Πάνθεον, παρά το γεγονός ότι όταν γεννήθηκε απο την Ήρα, ήταν τόσο κακομούτσουνος και άσχημος. ώστε αυτήν τον πέταξε. Έπεσε στην θάλασσα όπου των έσωσαν η Θέτις και η Ευρυνόμη και στο υποθαλάσσιο βασίλειο τους έστησε το πρώτο μεταλλικό εργαστήρι. Άν λοιπόν, δεχτούμε την άποψη αυτή, ο Τάλως αντιπροσωπεύει την υπέρτατη δύναμη της μεταλλουργίας και τις υπερφυσικές ικανότητες που αυτή διέθετε. Άν σήμερα όλα αυτά φαντάζουν αφελή, την εποχή εκείνη η μεταλλουργία και οι μεταλλουργοί θεωρήθηκαν δαμαστές της φωτιάς και δημιουργοί με θεία δύναμη. Εξ ου και αντιπρόσωπος τους ενσωματώθηκε στο θεϊκό Πάνθεο, ενώ οι ανθρώποι πολλές φορές τους ταύτισαν με μάγους. Και αυτό είναι φαινόμενο που συναντάμε και σε άλλες μυθολογίες, ενισχυτικό της άποψης που θέλει τον μεταλλουργό να εντάσσεται στα όντα που έδωσαν την γνώση ή μέρος της στον άνθρωπο και γι'αυτό δέχτηκαν τη μήνι, την εκδίκηση των θεών. Ο Τάλως συνεπώς, μόνο από ένα μεταλλουργό ή μηχανικό μπορούσε να κατασκευαστεί και ιδού η χαραυγή της τεχνολογίας, της σύνθετης και όχι απλοϊκής, που προδιαγράφει τα επιτεύγματα των επόμενων περιόδων, που τόσο χαιρέκακα φθονούσε ο Δίας. Γιατί Είχε Μόνον Μιά Φλέβα; H ερώτηση προκύπτει από την αποδοχή ότι ο Τάλως ήταν ένα αυτόματο από χαλκό. Ουσιαστικά δεν μπορεί να απαντηθεί το ερώτημα, εκτός αν δεχτούμε ότι ο κατασκευαστής του θεωρούσε ότι στη φλέβα αυτή, το σωλήνα δηλαδή που διέτρεχε στο σώμα του, δε χρειαζόταν να προστεθεί άλλη, αφού οι διαδικασίες για την παραμονή του Τάλως εν ζωή εξαντλούσαν σε αυτήν. Δεν μπορούμε να δώσουμε τεχνολογική εξήγηση, κατά ποιόν τρόπο άλλωστε, υπάρχει όμως, μιά διευκρίνιση άλλης μορφής. Η μοναδική αυτή φλέβα ήταν η φλέβα, ο σωλήνας μέσω του οποίου είχε γίνει η έκχυση του χαλκού, όταν κατασκευαζόταν ο Τάλως, γεγονός που παραπέμπει στις κατασκευές των αδριάντων ή αγαλμάτων από μέταλλο, διαδικασία στην οποία δεν έχουμε λόγο να επεκταθούμε, αλλά τη γνωρίζουμε ως μέθοδο του "χαμένου κεριού", όπως αποκαλείται στη χαλκοπλαστική. Οι "μυθολογικές" περιγραφές του Τάλω ανταποκρίνονται σε στοιχεία που παραπέμπουν στα σύγχρονα ρομπότ - ανδροειδή. Τι Ήταν Το Ιχώρ Που Τον Κινούσε; O σύγχρονος αναγνώστης θα απαντήσει στην ερώτηση αυτή ότι το "αίμα των αθανάτων", δεν ήταν παρά υγρά μπαταρίας ή κάτι παρεμφερές που μπορεί να κινεί ένα αυτόματο. Άλλη λύση δεν μπορεί να προταθεί και τα υγρά αυτά πιθανότατα έδιναν κίνηση στο ρομπότ μέσω υδραυλικής πίεσης. Φυσικά άγνωστη παραμένει η φύση των υγρών αυτών, αλλά τελευταία προτάθηκε μιά άποψη που πρέπει να επισημάνω. Την αναφέρει η Ειρήνη Λ. Μπουρδάκου σε πρόσφατα εκδομένη εργασία της, όπου σημειώνει: "Σύμφωνα με τα ερμηνευτικά λεξικά, δε χρησιμοποιείτο ο όρος Ιχώρ μόνο για τον αιθέριο χυμό που έρεε στις φλέβες των θεών, αλλά και για τη Νάφθα, η οποία σύμφωνα με το θρύλο οφειλόταν στη σήψη των πτωμάτων των γιγάντων. Η λέξη Νάφθα, περσικής προέλευσης, χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει οποιοδήποτε πτητικό και εξαιρετικά εύφλεκτο μίγμα υδρογονανθράκων, το οποίο είτε χρησιμοποιείται ως διαλύτης ή ως μέσον αραίωσης είτε ως πρώτη ύλη για την παραγωγή βενζίνης". Και αφού παραθέτει ένα χωρίο του Πλουτάρχου για τη νάφθα, καταλήγει ότι... Η φλέβα λοιπόν του Τάλω με το μαγικό υγρό του Ιχώρος θα μπορούσε απλώς να είναι η Νάφθα, μιά άλλη σπουδαία τεχνολογική ανακάλυψη της εποχής. Θυμίζω ότι στη νάφθα στηριζόταν ή σύνθεση του "υγρού πυρός", βασικού όπλου του ελληνικού βυζαντινού κράτους. Πως Πυρακτωνόταν; Tα στοιχεία που έχουμε αναφέρουν ότι, όταν οι εχθροί της Κρήτης αποβιβαζόταν στις ακτές, έχοντας γλυτώσει από το βομβαρδισμό των πλοίων τους με τις τεράστιες πέτρες που εκσφενδόνιζε ο Τάλως εναντίον τους, ο ίδιος στη συνέχεια ακολουθούσε μιά ανεξήγητη διαδικασία. Έμπαινε στη φωτιά, πυρακτωνόταν, τους αγκάλιαζε και τους κατάκαιγε. Αναρωτιέται κανείς πως είναι δυνατόν να συμβεί τούτο το παράδοξο. Οι εχθροί περίμεναν τον Τάλω να τους σκοτώσει αφού πυρακτωνόταν, ή κάτι άλλο συνέβαινε; Μήπως αγκαλιάζοντας τους έβγαζε τόση φωτιά ή ζέστη από το εσωτερικό του σώματος του, ώστε πέθαιναν από υψηλή θερμοκρασία. Κάτι τέτοιο φυσικά προϋποθέτει κάποιον αντίστοιχο μηχανισμό, ο οποίος θα έμπαινε σε λειτουργία μόλις, για παράδειγμα, ο Τάλως αγκάλιαζε τους εχθρούς του, οπότε αύξανε τη θερμοκρασία της μεταλλικής κατασκευής του και βεβαίως ο εναγκαλιζόμενος πέθαινε. Αυτό υποδεικνύει η κοινή λογική και όχι ότι ο Τάλως πυρακτωνόταν πρώτα σε κάποια φωτιά και μετά τους έκαιγε. Μιά τέτοια άποψη είναι αφελής για τον απλούστατο λόγο ότι βλέποντας να γίνεται την πρώτη φορά, οι εχθροί θα πήγαιναν να εισβάλλουν σε ένα σημείο μακρύτερα από εκεί που βρισκόταν η φωτιά που πυράκτωνε το γίγαντα. Άρα, αυτός διέθετε εσωτερικό σύστημα πυράκτωσης και τους θανάτωνε όπου τους αιχμαλώτιζε. Πού Στηριζόταν Η Μεγάλη Του Ταχύτητα; O Τάλως ως φύλακας και υπερασπιστής της νήσου Κρήτης, του Μινωϊκού πολιτισμού ουσιαστικά, όφειλε τρείς φορές την ημέρα να περιτρέχει το νησί. Η μετοχή που χρησιμοποιείται είναι "περιτροχάζων", που σημαίνει τρέχοντας γύρω - γύρω, άρα δεν έχουμε φιλολογική σύγχυση, δεδομένου ότι οι περισσότερες πηγές, αυτές που ανέφερα και άλλες δευτερεύουσες, μιλούν για το ίδιο πράγμα. Ο Τάλως είχε εντολή να τρέχει γύρω στην Κρήτη τρείς φορές την ημέρα και να αποκρούει όχι μόνο τους εισβολείς αλλά και να εμποδίζει όσους ήθελαν να εγκαταλείψουν το νησί. Αν θεωρήσουμε τη διάμετρο της Κρήτης 400 χιλ. περίπου, έχουμε τον εξής αριθμό, 400 χιλ. + 400 χιλ. επιστροφή = 800 χιλ. ο κάθε γύρος επί 3 μας κάνουν 2.400 χιλ. το εικοσιτετράωρο. Όμως από αυτές τις ώρες οι μισές είναι ωφέλιμες, δηλαδή μπορεί κανείς να βλέπει, διότι τις υπόλοιπες είναι νύχτα, άρα ο Τάλως κινιόταν με ταχύτητα 200 χιλ. ανά ώρα στη διάρκεια των περιστροφών του γύρω από την Κρήτη. Ας με συγχωρέσει ο αναγνώστης ή η αναγνώστρια που εξωθώ τις σκέψεις μου στα άκρα, αλλά μόνον έτσι μπορούμε να εξάγουμε κάποια συμπεράσματα. Έχουμε λοιπόν ένα αυτόματο ρομπότ που μέσα σε 1 ημέρα καιρική (καιρικές ονόμαζαν οι αρχαίοι τις ημέρες, διότι ανάλογα με την εποχή είχαν διαφορετική διάρκεια), έπρεπε αναπτύσσοντας ταχύτητα 200 χιλ. ανα ώρα να διατρέχει την Κρήτη. Από την πείρα που έχουμε σήμερα γύρω απο τα αυτοκίνητα, θα έπρεπε ο Τάλως να διαθέτει κάποια Φεράρι, Τζάγκουαρ, Μερσέντες ή BMW, ώστε να πετύχει τέτοιες ταχύτητες, χωρίς αυξομειώσεις, και αυτές, το τονίζω ιδιαίτερα, σε πολύ καλούς αυτοκινητόδρομους, δηλαδή αντίστοιχους με την Εθνική οδό Αθηνών - Θεσσαλονίκης. Και όχι στη Μινωϊκή Κρήτη, που φυσικά δεν υπήρχαν δρόμοι όπως τους γνωρίζουμε σήμερα, αλλά ασήμαντες δίοδοι και στράτες, αφού κυρίως στηριζόταν στη ναυσιπλοϊα, εξ ου και η παρουσία των σημαντικοτέρων αστικών κέντρων στα παράλια του νησιού ή κοντά σε αυτά. Σήμερα, όταν βλέπουμε κάποιον να τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα, μονολογούμε: "Αεροπλάνο το έκανε το αμάξι του", μήπως ο Τάλως πετούσε; Πολύ τολμηρή άποψη, που μάλλον δεν ευσταθεί, αφού κάποια αρχαία πηγή θα είχε κάνει σχετική αναφορά έστω και υπονοούμενο. Όλες τονίζουν ότι ο Τάλως περιέτρεχε την Κρήτη και αυτό το "περιτροχάζων", είναι επίμονες. Ο χάλκινος γίγαντας έτρεχε σαν αστραπή γύρω από το νησί πάνω από ανύπαρκτους δρόμους, τρείς φορές την ημέρα! τελεία και παύλα. Εξήγηση και επ'αυτού δεν μπορεί να δοθεί, εκτός αν μεταφερθούμε στο χώρο της αλληγορίας και του συμβολισμού. Πως Πέθανε Ο Τάλως; Στο ερώτημα αυτό, που δεν είναι λιγότερο σημαντικό απο τα άλλα, υπάρχει σύγχυση. Αποδίδουν το θάνατο του στο Δαίδαλο, στη Μήδεια, στον Ποία τον Αργοναύτη ή αλλού. Για το φόνο του Τάλω από το Δαίδαλο γράφει ο Γκρέιβς, στηριζόμενος στη ζήλεια του μεγάλου μηχανικού Δαίδαλου για τον μαθητευόμενο του, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως: "Τον οδήγησε πάνω στη στέγη του ναού της Αθηνάς στην Ακρόπολη και καθώς του έδειχνε τη θέα, ξαφνικά τον έσπρωξε και τον γκρέμισε. Και ακόμη, παρά τη ζήλεια του, δε θα έκανε κακό στον Τάλω, αν δεν είχε υποπτευθεί τις αιμομικτικές του σχέσεις με την Πολυκάστη. Στη συνέχεια, ο Δαίδαλος κατέβηκε γρήγορα στους πρόποδες της Ακρόπολης και έβαλε το πτώμα του Τάλω μέσα σε ένα σακί με σκοπό να το θάψει κρυφά. Στους περαστικούς που τράβηξε την προσοχή, τους εξήγησε ότι σαν καλός πολίτης και σύμφωνα με τις απαιτήσεις του νόμου, είχε περιμαζέψει ένα ψόφιο φίδι, πράγμα που δεν ήταν εντελώς ψέμα, γιατί ο Τάλως ήταν Ερεχθεύς. Υπήρχαν όμως κηλίδες αίματος πάνω στο σακί και το έγκλημα δεν μπόρεσε παρά να βγεί στην επιφάνεια, οπότε ο Άρειος Πάγος τον καταδίκασε για το φόνο και τον εξόρισε. Σύμφωνα με μιά άλλη εκδοχή, ο Δαίδαλος δραπέτευσε πρίν γίνει δίκη. Τώρα η ψυχή του Τάλω, που οι άλλοι αποκαλούσαν Κάλο, Κιρκίνο ή Τάνταλο, πέταξε μακριά με τη μορφή πέρδικας, αλλά το σώμα του τάφηκε εκεί όπου είχε πέσει. Η Πολυκάστη κρεμάστηκε όταν έμαθε για το θάνατο του και οι Αθηναίοι έκτισαν δίπλα στην Ακρόπολη ένα ιερός πρός τιμήν της". Βάσει των πηγών στις οποίες στηρίχθηκε ο Γκρέιβς, αυτός ήταν ο θάνατος του Τάλω, του ανθρώπινου όντος και λαμπρού μηχανικού, τον οποίο μερικοί ταυτίζουν με έναν άλλο, μαθητή και ανιψιό του Δαίδαλου, τον Κάλω, του οποίου το όνομα σημαίνει σχοινί ή καλώδιο. Το όνομα Κάλως απηχεί αλληγορίες και συμβολισμούς του μύθου του Τάλω και ουσιαστικά είναι το ίδιο πρόσωπο. Για τον χάλκινο, όμως γίγαντα το τέλος ήταν διαφορετικό και σχετίζεται με το πέρασμα της Αργούς από την Κρήτη. Όταν το θρυλικό πλοίο έφτασε στο νησί, ο Τάλως εμπόδιζε τους Αργοναύτες να αποβιβασθούν, πετώντας τους, ώς συνήθως, μεγάλες πέτρες. Οι Αργοναύτες δεν μπορούσαν να αποβιβασθούν, αλλά από το αδιέξοδο, τους έβγαλε η Μήδεια, η οποία τους πρότεινε να την αφήσουν να ενεργήσει όπως ήξερε. Τους είπε να τραβήξουν το πλοίο σε απόσταση τέτοια, ώστε να μην τους φτάνουν οι βολές του Τάλω και άρχισε τα μαγικά της. Άρχισε να επικαλείται τις Κήρες: "Ζωοβόρα πνεύματα του θανάτου, γρήγορα σκυλιά του Άδη, που στους αιθέρες πλανιώνται και στους ζωντανούς ορμάνε. Τρείς φορές γονατιστή με τραγούδια τις ικέτευσε και τρείς με προσευχές. Και βάζοντας κακό στο νού της με φθονερό βλέμμα κατάματα τον μπρούτζινο Τάλω κοίταξε. Τα δόντια τρίζοντας του έδειξε τον πικρόχολο θυμό της και του έστειλε σφαδάζοντας αόρατες μορφές φρικτές". Σαφέστατα στην περιγραφή του Απολλώνιου η δεισιδαιμονία και η μαγεία εμπλέκονται με την τεχνολογία και την νικούν. Πίσω από αυτό το σκηνικό, τις δήθεν φοβερές επικλήσεις της Μήδειας, που ουσιαστικά κανένα αποτέλεσμα δεν μπορούν να έχουν πάνω σε κάποιο μηχανικό κατασκεύασμα, είναι φανερή η επέμβαση της Ειμαρμένης, του πεπρωμένου που θέλει καθετί ανθρώπινο ή ανθρώπινο κατασκεύασμα να έχει αρχή και τέλος. Έτσι ο Τάλως παθαίνει μηχανική βλάβη και είναι χαρακτηριστικό έν προκειμένω ότι η όλη του υποδομή δεν έπαθε τίποτα, εκτός από τα "υγρά μπαταρίας", δηλαδή ο Ιχώρ. Η βαλβίδα που έκλεινε την άκρη της "φλέβας" του άνοιξε, χύθηκαν τα υγρά και το μηχάνημα σωριάστηκε "άψυχο". Γλαφυρή περιγραφή του θανάτου του χάλκινου γίγαντα μας χαρίζει ο Απολλώνιος: "Έτσι, αν και χάλκινος, υπέκυψε κι αυτός, κάτω απ' την οργή της Μήδειας της μάγισσας. Και καθώς πέτρες βαριές εσήκωνε, στον όρμο οι Αργοναύτες να μη φτάσουν, με πέτρα μυτερή τη φτέρνα του έσκισε, και τότε έτρεξε ο ιχώρ όμοιος με λιωμένο μολύβι. Κι άλλο στο βράχο να σταθεί ορθός δεν μπόραγε. Σαν πεύκο πελώριο, μόνο πάνω στα ψηλά βουνά, μισοκομμένο απ' τα κοφτερά πελέκια ξυλοκόπων, που το παράτησαν εκεί γυρνώντας πίσω, και που οι άνεμοι της νύχτας πρώτα το τράνταξαν, κι έπειτα το ξερίζωσαν και το ρίξαν. Έτσι, για λίγο κρατήθηκε αυτός, ακόμα αιωρούμενος στ' αδύνατα του πόδια κι ύστερα σωριάστηκε αδύναμος με φοβερό γδούπο". Ο Απολλώνιος μιλά για μεμβράνη που έφραζε την έξοδο του Ιχώρ, η οποία σκίστηκε. Ο Απολλόδωρος μιλά για χάλκινο καρφί, που έκλεινε την έξοδο των υγρών. Το ίδιο και ο Σοφοκλής. Άλλη εκδοχή για το θάνατο του Τάλω είναι ότι πείστηκε από τη Μήδεια πως μπορεί να τον κάνει αθάντο, την άφησε να του βγάλει το καρφί ή τη βίδα απο τη φτέρνα και χύθηκε ο Ιχώρ. Άλλη εκδοχή αναφέρει ότι ο Αργοναύτης Ποίας, που ήταν ο καλύτερος τοξότης, σημάδεψε τον πύρο και τον έβγαλε με σαϊτιά, οπότε χύθηκε ο Ιχώρ. Πάντως όλες οι εκδοχές τονίζουν και εστιάζονται στο γεγονός ότι με κάποιον τρόπο καταστράφηκε η μεμβράνη, βαλβίδα ή καρφί που εμπόδιζε τον Ιχώρ να κυλήσει και όταν τελικά αυτό συνέβη, τότε ο Τάλως κατέρρευσε. Μία καθαρή μηχανική βλάβη ενός οργάνου που κινείται με υδραυλικό σύστημα ή υγρά "μπαταρίας". Ούτε στο κεφάλι χτύπησε, ούτε έλιωσε, ούτε παραπάτησε, τίποτε άλλο παρά μόνο μηχανική βλάβη στη φτέρνα του, γεγονός που τον συνδέει με τον Αχιλλέα και την "αχίλλειο φτέρνα" του, φράση που εώς σήμερα έχει διασωθεί αναφερόμενη στην προσωπική αδυναμία του καθενός. Που καταλήγουμε μετά από όλα όσα αναφέρθηκαν; Προσωπικά πιστεύω ότι πέρα από το τι θέλουμε εμείς, να είναι ο Τάλως, διακρίνουμε τρείς εκδοχές: Α) Η ύπαρξη ενός μηχανικού και εφευρέτη με το όνομα Τάλως, μαθητή του Δαίδαλου, που τον σκότωσε ο τελευταίος απο ζήλεια. Πιθανότατα να μην ήταν ζήλεια η αιτία θανάτου του Τάλω, αλλά κάτι άλλο. Πάντως τονίζεται η ύπαρξη ενός ανθρωπίνου όντος. Β) Η ύπαρξη ενός μηχανικού κατασκευάσματος από χαλκό, ενός αυτόματου με υπερφυσικές δυνάμεις, που δρούσε ως τέτοιο και καταστράφηκε από μηχανική βλάβη τυχαία ή κατόπιν ανθρώπινης επέμβασης. Γ) Η παρουσία μιάς συμβολικής ή αλληγορικής ερμηνείας. Για παράδειγμα, ότι η πτώση του Τάλω υπονοεί την καταστροφή του Μινωϊκού πολιτισμού από τους Μυκηναίους (Αργοναύτες) ή ότι ο Τάλως ήταν ηφαίστειο της Θήρας, (υπάρχει και αυτή η άποψη) του οποίου η έκρηξη κατέστρεψε τη Μινωϊκή Κρήτη. Σύμφωνα με τον J. Schoo: "... ο Τάλως θα μπορούσε να είναι προσωποποίηση του ηφαιστείου της Θήρας. Η μπρούτζινη κατασκευή του εκφράζει τα τοιχώματα του κρατήρα που ακόμη και σήμερα είναι γεμάτα με το μέταλλο αυτό. Η επιτήρηση μέσω λιθοβολισμών των ακτών της Κρήτης και των νησιών του Αιγαίου που ήταν αποικίες της, δεν μπορεί παρά να ήταν κομμάτια από βράχους και λάβα που κατέστρεψαν τα πλοία. Ο αστράγαλος ήταν ένα δεύτερο ηφαίστειο που ενεργοποιήθηκε γρηγορότερα. Οι συνεχείς εκρήξεις του το έκαναν να χάνει τη ζωτική του δύναμη και μετά την τελική έκρηξη, αφού έφυγε όλη η λάβα του, νεκρώθηκε". (J. Schoo - MNEMOSYNE) Αυτά είναι τα στοιχεία που διαθέτουμε για το μηχανικό πλάσμα, το σημαντικότερο από τα αυτόματα του Ήφαιστου. Η Ελληνική μυθολογία έχει να επιδείξει αρκετά από αυτά, κατασκευές το ίδιο εντυπωσιακές και το ίδιο ενδιαφέρουσες. Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι Ελληνικοί αυτοματισμοί ως επιστημονικές κατασκευές, εμφανίζονται κατά την κλασική εποχή και μετά, κυρίως στους Ελληνιστικού χρόνους και απο τότε αποτελούν την κορύφωση της αρχαίας Ελληνικής τεχνολογίας.

πηγη
- See more at: http://www.hellas-now.com/2014/03/blog-post_53.html#more

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ!!!Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΙΔΕΟΚΡΑΤΙΚΗ!!

$
0
0
alt

Η θρησκευτική αντίληψη στην Αρχαία Ελλάδα δεν εκφράστηκε μόνο από την λατρεία των 12 ή περισσοτέρων θεών, αλλά κυρίως από την Ορφική διδασκαλία, την θεογονία του Ησιόδου και τα Μυστήρια (Ελευσίνια, Δελφικά, Καβείρια κ.α.). Η Αρχαία Ελληνική θρησκεία ήταν  Ιδεοκρατική. Εξέφραζε δηλαδή την ενότητα και την πολλότητα ταυτόχρονα. Θεός εξωσυμπαντικός, εκτός της Κοσμικής νομοτέλειας, δεν υφίστανται στον Ελληνικό Κόσμο. Θεότης είναι η Συμπαντική Φύση. Ο Ξενοφάνης είπε:«`Εν το Παν» κι' επίσης ότι :«Είς και ασώματος ο Θεός και δεν μοιάζει με τους θνητούς, ούτε στο σώμα ούτε στην σκέψη».  «Κοσμικός Νούς» είναι το υπέρτατο όν, είπε ο Αναξαγόρας. Ο Κόσμος είναι «αΐδιος» (άνευ αρχής ή τέλους), δίδασκε ο Φερεκύδης. Ο Αναξίμανδρος αποκαλούσε το θείον «άπειρον, αθάνατον και ανώλεθρον».  Ο Πυθαγόρας (όστις ανήγαγε τα μαθηματικά σε μυστικιστική διδασκαλία),  είπε ότι υπάρχουν δύο Κόσμοι: α/ Ο «νοητός» που έχει ως αρχή την «Μονάδα» (ο Κύκλος, που δεν έχει αρχή ή τέλος)  β/ ο αισθητός που εκφράζεται με την μορφή της «ιεράς»Τετρακτύος (1.2.3.4 = 10, τέλειος αριθμός. Αυτή συμβολίζει τις '4' συμπαντικές δυνάμεις(ήτοι: Βαρυτική, Ηλεκτρομαγνητικη, Πυρηνική, Ασθενής Ακτινοβολία ), αλλά και τα '4' στοιχεία της Φύσεως[ ήτοι : Γη(=σώμα), Υδωρ(=συναίσθημα), Αήρ(=διάνοια), Πυρ(=ανωτέρα νοημοσύνη)] Ο Πυθαγόρας δίδαξε και την «Τριμερή Φιλία», ήτοι: *Την Φιλία των θεών προς τους ανθρώπους, των ανθρώπων προς τους θεούς και της φιλίας μεταξύ των ανθρώπων. Την τελευταία αντέγραψε ο Χριστιανισμός με το «Αγαπάτε αλλήλους», αλλά δυστυχώς δεν την τήρησαν οι Χριστιανοί και πρώτο το ιερατείο τους. Τις δύο άλλες τις αγνόησε. Αντί της φιλίας προς τον Θεό επέβαλε  τον φόβο Κυρίου. Και αντί της φιλίας του θεού προς τους  ανθρώπους επέβαλε έναν φοβερό τρομερό και εκδικητικό  Θεό. Ο Μέγας Ηράκλειτος μίλησε για δύο θεμελιώδεις αρχές, ήτοι: α/ το «αείζωον πυρ» (ή συμπαντική ενέργεια, όπως εξηγείται σήμερα) και β/τον θεϊκό Λόγο (ή Κοσμική Αρμονία) Οι" εμπνευστές" της Καινής Διαθήκης αντέγραψαν στο κατά Ιωάννην ευαγγέλιο με το γνωστό «Εν αρχή ήν ο Λόγος και ο Λόγος ήν προς τον Θεόν και Θεός ήν ο Λόγος». Επίσης  εδίδαξε: «Από τα Πάντα το Εν και απο το Εν τα Πάντα» *Ο Χριστιανισμός χρησιμοποίησε  την Ελληνική γλώσσα για να διαδοθεί και δανείστηκε αφειδώς από την Ελληνική Φιλοσοφία και λατρεία για να αποκτήσει κύρος. Τούτο δεν είναι κακόν. Κακόν είναι ότι δεν ομολογούν την πρώτη πηγή  εμπνεύσεως και ακόμη χειρότερον ότι κατηγορούν τον Ελληνισμό ως ειδωλολατρικό και τον μισούν και θέλουν να τον καταστρέψουν. Οι Αρχαίοι Έλληνες  είπαν ότι το Σύμπαν είναι ένα αδιαίρετο σύνολον και όλα σ' αυτό συσχετίζονται και αλληλοεπιδρούν μεταξύ τους. Μέσα στον κόσμο (Σύμπαν) ισχύει  ο Παγκόσμιος Φυσικός Νόμος, με επι μέρους νόμους, που  συμβάλλουν στην συμπαντική ισορροπία.  Προφανώς οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν βαθειά γνώση του Παγκόσμιου Συμπαντικού Νόμου και τον τηρούσαν με ευλάβεια , σεβόμενοι τη Φύση και όλα τα όντα της. Ο Λεύκιππος, Δημόκριτος, Επίκουρος, Ηράκλειτος κ.α δεν δέχονταν ότι θεός είναι ο δημιουργός του Σύμπαντος και  διετύπωσαν  ότι ο Μικρόκοσμος και  Μακρόκοσμος είναι  ένα και το αυτό. Η Πυθαγόρεια Κοσμολογία δέχεται τον Ερωτα(=Βαρύτητα) και την Εριν(=Εντροπία) σαν τις δύο αντίθετες συνιστώσες που διατηρούν την ισορροπία του Σύμπαντος. Η Βαρύτης τείνει να  έλκει τα πράγματα και να δημιουργεί δομές της Φυσικής, ενώ η Εντροπία  προσπαθεί να φέρει τα συστήματα της Φύσεως σε κατάσταση  αταξίας και να τα διαμοιράσει. Η ισορροπία μεταξύ της βαρύτητος και της εντροπίας καθορίζει την δομήν όλων των αστέρων. Επομένως οι εκάστοτε νίκες του ενός επί του άλλου είναι προσωρινές και ποτέ τελικές. Όλα λοιπόν  αλλάζουν στο χωρο-χρόνο σύμφωνα με την Ηράκλεια ρήση. Μετά την επιβολή των δογματικών κοσμοπολιτικών θρησκειών τον +3ον  αιώνα που θέλουν τον κόσμο ακίνητο,  διεσπάσθη η κοσμοαντίληψη για το θείον και την Φύση και ο κόσμος επίστευσε σε δεισιδαιμονίες. Τότε η θεολογία ακολούθησε τον δικό της  δογματικό δρόμο και η επιστήμη τον δικό  της με αποκλίνουσα πορεία. Αυτή η ξεχωριστή πορεία αντικατοπτρίζει και την διάσταση μεταξύ της επιστήμης-τεχνολογίας και της παγκόσμιας κοινωνίας, μιάς διάστασης που αποκλίνει από την λογική και την Αλήθεια και ρέπει προς το μεταφυσικό και τα θαύματα. Ο Πυθαγόρας μίλησε: - για  την διαστολή του Σύμπαντος την οποία και υπελόγισε, - για το πεπερασμένο Σύμπαν, το οποίον και υπελογίζεται, - για την ύπαρξη ουρανίου κανάβου συντεταγμένων και για Αστοφυσική, - για την ύπαρξη ειδικών σφαιρικών μηνίσκων στα σύμπαντα , που οι ιδιότητες τους και η συμπεριφορά τους μοιάζει με τις Μελανές Οπές, - για   υποατομική Φυσική, για Φυσική υψηλής ενέργειας και για δονούμενο Σύμπαν και μας έδωσε το περίφημο σχέδιο της Αρμονίας των Ουρανίων Συμπάντων κλπ («Ο Μυστικός Κώδιξ του Πυθαγόρα», Ι. Δάκογλου) Η ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗ ΟΔΥΣΣΕΙΑ (Απόσπασμα) ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΧΡ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ -ΑΜΦΙΚΤΥΩΝΑ

http://amphiktyonbooks.blogspot.gr/2014/01/blog-post_589.html?zx=93273f6687ba06fb
enneaetifotos
Πηγή: diadrastiko: ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ http://diadrastiko.blogspot.com/2014/03/blog-post_8063.html#ixzz2wOgWSTlg

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΑΡΑΝΟΙΑ:ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ ΙΗΣΟΥ ΜΑΧΑΙΡΩΣΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΤΗΣ ΣΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

$
0
0

alt Η γυναίκα υποστήριξε ότι την κατέλαβε ο διάβολος!!Βαρέθηκα να το γράφω ο Χριστιανισμός είναι ασθένεια βλάπτει σοβαρά τον εγκέφαλο και οδηγεί τους πιστούς σε παρανοϊκές πράξεις!!Επιτέλους ας βγει η παγκόσμια πνευματική ηγεσία να καταδικάσει αυτήν την επικίνδυνη Εβραϊκή αίρεση!!Ο Χριστιανισμός επιβλήθηκε δια πυρός και σιδήρου διαπράττοντας γενοκτονίες εθνών!!Ακόμη και σήμερα δολοφονούν στο όνομα του Ναζωραίου!! Μια γυναίκα από το Τενεσί κατηγορήθηκε ότι «μπούκαρε» με το αμάξι της μέσα σε εκκλησία και μαχαίρωσε τον άντρα της στο στήθος, γιατί, όπως είπε, είχε μπει ο διάβολος μέσα της!  Η 23χρονη Στέφανι Χάμαν, κατηγορήθηκε την Κυριακή για δολοφονία πρώτου βαθμού καθώς και για βανδαλισμό.  Το πρωί της Κυριακής, ο Στίβεν, σύζυγος της Στέφανι, ενημέρωσε τις αρχές ότι η γυναίκα του οδήγησε το αυτοκίνητο της μέσα απ' τις πόρτες μιας εκκλησίας και μετά τον πήρε τηλέφωνο. Όταν έφτασε ο Στίβεν, την βρήκε ξαπλωμένη μπροστά απ' το ιερό. Τότε η Στέφανι του είπε: «Ο διάβολος είναι μέσα μου» και ύστερα τον κάρφωσε στο στήθος με ένα κουζινομάχαιρο. Ο Στίβεν Χάμαν κατάφερε να βγάλει το μαχαίρι απ' το σώμα του, να γυρίσει στο διαμέρισμα και να ειδοποιήσει τις αρχές. Όταν η αστυνομία τη συνέλαβε, η Στέφανι αποκάλυψε πως ένας απ' τους λόγους που μαχαίρωσε τον άντρα τις ήταν επειδή εκείνος παρακολουθούσε πολύ αγώνες αυτοκινήτων. Δήλωσε πως ο θεός της είπε ότι το να καπνίζει μαριχουάνα όλη μέρα και όλη νύχτα δεν ήταν καλό για εκείνη και πως χρειαζόταν να καπνίζει μόνο τη νύχτα για να χαλαρώσει. Επίσης είπε στους αστυνομικούς ότι είχε αρχίσει να αισθάνεται πως ο σύζυγος της λάτρευε με θρησκευτική ευλάβεια τον αγώνα NASCAR, πράγμα που την έκανε να χάσει το μυαλό της και να πιστέψει πως ο διάβολος μπήκε μες το κεφάλι της! συκιά.jpg «Ο διάβολος μου είπε να πάρω το κουζινομάχαιρο, προσευχόμουν πως δε θα χρειαστεί να το χρησιμοποιήσω πάνω του, αλλά τελικά το έκανα. Όταν ο Στίβεν ήρθε σε εμένα του είπα πως ο διάβολος ήταν μέσα μου και τον κάρφωσα στην καρδιά» παραδέχτηκε η Χάμαν. Μετά είπε στους αστυνομικούς για το μεγάλο πάθος της που είναι να καπνίζει μαριχουάνα. «Λατρεύω να την καπνίζω» είπε. «Μερικές φορές όταν το κάνω βλέπω πράγματα που κανείς άλλος δεν μπορεί να δει. Δεν είναι ο θεός καλός; Μου είχε πει πως θα συμβεί αυτό και είμαι μια χαρά!». Η Στέφανι προφυλακίστηκε χωρίς δικαίωμα εγγύησης, ενώ ο Στίβεν νοσηλεύεται στο νοσοκομείο σε κρίσιμη κατάσταση.    

ΧΡΙΣ1.jpg

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!!!ΦΥΤΟ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΤΟ 98% ΤΩΝ ΚΑΡΚΙΝΙΚΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ ΜΕΣΑ ΣΕ ΔΕΚΑΕΞΙ ΩΡΕΣ!!!

$
0
0

Φυτό σκοτώνει το 98% των καρκινικών κυττάρων μέσα σε 16 ώρες! -Τρίβουν τα μάτια τους οι επιστήμονες karkinopatheis_6Οι επιστήμονες προσπαθούν συνεχώς και με αρκετούς τρόπους να καταφέρουν να θεραπεύσουν την επάρατη νόσο και να οδηγήσουν στο οριστικό τέλος του καρκίνου. Σύμφωνα με επιστημονικό άρθρο που δημοσιεύθηκε στο έντυπο Life Science η αρτεμισινίνη, παράγωγο του «Sweet wormwood» ή του «Artemisia Annua», που χρησιμοποιούταν από την Κινεζική ιατρική μπορεί να «σκοτώσει» το 98% των καρκινικών κυττάρων εντός μόλις 16 ωρών. αρτεμισία-αννούααρτεμισία-αννούα«Οι κύριοι τύποι φαινολικών συστατικών στα περισσότερα από τα βότανα που ελέγχθησαν αναγνωρίστηκαν πρωταρχικά και αναλύθηκαν, περιέχοντας κυρίως φαινολικά οξέα, φλαβονοειδή, τανίνες, κουμαρίνες, λιγνάνες, κινόνες, στιλβένες και κουρκουμινοειδή. Τα συγκεκριμένα φαρμακευτικά βότανα έχουν εμφανίσει έως τώρα πολύ ισχυρότερη αντιοξειδωτική δράση και περιέχουν σημαντικά υψηλότερα επίπεδα φαινολικών συστατικών από τα κοινά φυτά και φρούτα. Τα Παραδοσιακά Κινεζικά φαρμακευτικά φυτά που σχετίζονται με αντικαρκινικές ιδιότητες μπορεί να αποτελούν πιθανές πηγές ισχυρών φυσικών αντιοξειδωτικών και ωφέλιμων παραγόντων αναστολής, καθυστέρηση ή αναστροφής της καρκινογένεσης (σ.σ. pentapostagma.gr - chemopreventive agents)» αναφέρει η επιστημονική ομάδα στην σύνοψη του άρθρου στο επιστημονικό περιοδικό Life Sciences. Το εν λόγω βότανο, εάν χρησιμοποιηθεί από μόνο του, μειώνει τα καρκινικά κύτταρα κατά 28%, αλλά σε συνδυασμό με το σίδηρο η "Artemisia Annua" καταφέρνει να «εξολοθρεύσει» επιτυχώς τον καρκίνο. Παράλληλα, στα πειράματα που διενεργήθησαν η αρτεμισινίνη δεν προκαλούσε βλάβες στα υγιή κύτταρα του πνεύμονα. Η αρτεμισινίνη χρησιμοποιήθηκε κατά το παρελθόν ως μία ισχυρή θεραπεία κατά της ελονοσίας. Πλέον, όμως, αποδεικνύεται ένας εξαιρετικός σύμμαχος στη μάχη κατά του καρκίνου. Όταν οι επιστήμονες προσέθεσαν σίδηρο κατά τη διάρκεια της μελέτης, και στη συνέχεια τον «ενσωμάτωσαν» στους ιστούς του πνεύμονα και ειδικότερα στα καρκινικά κύτταρα του πνεύμονα, η αρτεμισινίνη επιτέθηκε επιλεκτικά κατά των καρκινικών κυττάρων δίχως να προξενεί βλάβες στα υγιή κύτταρα.. "Εν γένει, τα αποτελέσματα μας δείχνουν ότι η αρτεμισινίνη σταματά επιτυχώς τον παράγοντα μεταγραφής E2F1 και παρεμβαίνει στην διαδικασία καταστροφής των καρκινικών κυττάρων, εννοώντας ότι παρουσιάζει έναν νέο τρόπο μεταγραφής βάσει του οποίου η αρτεμισινίνη ελέγχει την διαδικασία αναπαραγωγής και ανάπτυξης των καρκινικών κυττάρων", ήταν το συμπέρασμα των ερευνών που διεξήχθησαν στο εργαστήριο μελετών κατά του καρκίνου στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια.

Πηγή: diadrastiko: Φυτό σκοτώνει το 98% των καρκινικών κυττάρων μέσα σε 16 ώρες! -Τρίβουν τα μάτια τους οι επιστήμονες http://diadrastiko.blogspot.com/2014/03/98-16.html#ixzz2wPN895SK

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ:!!ΟΙ "ΑΓΓΕΛΟΙ"ΠΑΣΧΟΥΝ ΑΠΟ ΑΝΕΡΓΙΑ!!ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΩΣΟΥΝ ΕΠΙΔΟΜΑ ΑΝΕΡΓΙΑΣ

$
0
0
15

Υπάρχουν άνθρωποι πού ζητούν την προσευχή από τους άλλους, άλλα οι ίδιοι δεν προσεύχονται γιατί θεωρούν τον εαυτό τους αμαρτωλό. Λένε π.χ. στους Ιερείς και Μοναχούς: «Προσευχηθείτε για μας, πάτερ, εσείς που είσαστε κοντά στον θεό και σας ακούει. Εμείς είμαστε αμαρτωλοί και ο Θεός δεν μας ακούει!». Είναι ο εκ δεξιών πειρασμός. Μια δικαιολογία γεμάτη ταπεινολογία, για να αποφύγουν τη δική τους ευθύνη για την προσευχή, αλλά και το δικό τους αγώνα. Γράφει ένας αγιορείτης ιερομόναχος: «Καμία προσευχή δεν πάει χαμένη. Οι Άγιοι Άγγελοι, επιτρέψτε μου να το πω παραστατικά, πάσχουν από ανεργία, γιατί δεν προσεύχονται οι πιστοί όσο έχουν ανάγκη. Γι' αυτό, μόλις βγει μία προσευχούλα από την καρδιά, το νου και τα χείλη κάθε πιστού, οι Άγγελοι την αρπάζουν και με λαχτάρα, προσθέτοντας και τις δικές τους πρεσβείες, την προσφέρουν στον φρικτό θρόνο του Τριαδικού μας Θεού. Οι Άγιοι Πατέρες, έχοντας την πείρα αυτή, επιμένουν να γίνουμε άνθρωποι προσευχόμενοι πρωτίστως και έπειτα σκεπτόμενοι, άνθρωποι αγιασμένοι και όχι ορθολογιζόμενοι». Ένα είναι το βέβαιο ο ανώνυμος μοναχός πάσχει από βαριάς μορφής Χριστιανοκατάθλιψης  και πρέπει να τον κλείσουν στο Δαφνί!! ΓΑΒΡΙΗ.jpg

ΕΛΕΥΣΙΝΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ:ΤΟ ΙΕΡΟ ΤΗΣ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ ΥΠΗΡΞΕ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ!!

$
0
0

alt Το Ιερό της Ελευσίνας υπήρξε το κέντρο μιας πανάρχαιης θρησκευτικής λατρείας, της αρχαιότερης που άνθισε επί 2.000 χρόνια. Τα Μυστήρια, Μικρά και Μεγάλα, κρατούσαν πολλές μέρες, και ήταν βασισμένα στην αναζήτηση της «χαμένης» κόρης της Δήμητρας, Περσεφόνης. Ο μύθος της Περσεφόνης είχε σχέση με την αθανασία της ψυχής, και γι' αυτό η εορτή αυτή περιείχε μυστήρια που εθεωρούντο τα ιερότερα όλων. Ιεροφάντες και μύστες, συμμετείχαν όλοι σε «δράμα μυστικόν και ιερόν», που εξελισσόταν στο άδυτο του ναού. Οι ομοιότητες με τα μυστήρια της Ίσιδος πολλές, όπως και με τις χριστιανικές μυστηριακές τελετές. Επί βασιλείας Αρκαδίου, ο Αλάριχος με τους Γότθους και με την συνοδεία πολυαρίθμων μοναχών κατέστρεψε λεηλάτησε και ερήμωσε το ιερό της Ελευσίνας. Τα Ελευσίνια Μυστήρια, υπήρξαν αντικείμενο πολλών επιστημονικών ερευνών, αφού από πολλούς μελετητές θεωρούνται ως η βάση της σημερινής χριστιανικής Σταύρωσης και Ανάστασης. Κύρια θεά των μυστηρίων, η Δήμητρα, πελασγικής καταγωγής· όμως μετά τον Ηρόδοτο πολλοί συγγραφείς αναφέρουν πως η Δήμητρα και ο Διόνυσος ήταν θεότητες ταυτόσημες με την Ίσιδα και τον Όσιρι της Αιγύπτου. Κατά τον Απολλόδωρο, ήρθαν στην Αττική η Δήμητρα και ο Διόνυσος, κατά την βασιλεία του Πανδίονος, και σύμφωνα με το μάρμαρο της Πάρου το 1408 π.Χ.: «Αφού η Δήμητρα έφθασε στην Αττική, φύτεψε εκεί τα δημητριακά. Ο Τριπτόλεμος ήταν ο πρώτος που έσπειρε τη πεδιάδα στην Ελευσίνα, το λεγομένη Ράϊο Πεδίο». O Ισοκράτης, μας μιλά για την υποδοχή που επιφύλαξαν οι Αθηναίοι στην Δήμητρα και για το διπλό δώρο που τους έκανε, των δημητριακών και των Μυστηρίων. Την τέχνη της αμπελουργίας, κατά τον Διόδωρο, δίδαξε ο Διόνυσος και οι ανακαλύψεις της γεωργίας και της αμπελουργίας έγιναν στην Αίγυπτο. Ο Πλούταρχος μας βεβαιώνει ότι κατά παλαιότερη περίοδο της λατρείας, ο Διόνυσος λατρεύονταν μαζί με την Δήμητρα. alt Αν μέσα από τους θρύλους προσπαθήσουμε να συμπεράνουμε την αλήθεια, βάσει μιας εκ των θεωριών, πιθανόν Έλληνες έποικοι από την Αίγυπτο, εγκαταστάθηκαν στο βάθος του αθηναϊκού κόλπου στην Ελευσίνα. Μαζί τους έφεραν την καλλιέργεια των δημητριακών και της αμπέλου. Άγνωστα μέχρι τότε για τους ντόπιους Έλληνες, και την λατρεία της Ίσιδας και του Όσιρι, στους οποίους απέδιδαν την ανακάλυψη των δύο τεχνών. Οι ντόπιοι επιφύλαξαν καλή υποδοχή στο θεϊκό ζεύγος που τους έφερε τέτοια αγαθά, και το λάτρεψαν με τα ονόματα Δήμητρα και Διόνυσος. Το επίθετο της Θεσμοφόρου, είναι ένα από αυτά που δίνονται συχνότερα στη Δήμητρα και το οποίο υπογραμμίζει καλύτερα τον ρόλο της. Είναι αυτή που φέρει τους θεσμούς και τους νόμους. Όπως και Καρποφόρος είναι η Θεά που φέρνει τους καρπούς. Διότι η εφαρμογή της γεωργίας οδήγησε αναγκαστικά στην εγκατάλειψη της νομαδικής ζωής, και στην μόνιμη εγκατάσταση, που διαμόρφωσε την οικογενειακή και πολιτική ζωή, με θεσμούς και νόμους. Οι δύο κυρίαρχες οικογένειες των Μυστηρίων ήταν οι Ευμολπίδες και οι Κήρυκες. Οι Ευμολπίδες ήταν απόγονοι του μυθικού Εύμολπου, στον οποίον η Δήμητρα αποκάλυψε τις τελετές των μυστηρίων. Οι Κήρυκες ήταν απόγονοι του Κήρυκα γιου του Ερμή και μιας από τις κόρες του Κέκροπα. Στα ιερατικά αξιώματα συμμετείχαν και οι γυναίκες. Η ιεραρχία της ιεροσύνης είχε ως εξής: Ανδρών Ιεροφάντης Δαδούχος Ιεροκήρυξ Επιβώμιος Ιερέας Γυναικών Ιεροφάντιδα Δαδούχος γυναίκα ------------- Επώνυμη Ιέρεια alt Ο Ιεροφάντης επιλέγονταν από τους Ευμολπίδες και ήταν ισόβιος. Απαραίτητα προσόντα ήταν: Η ανωτερότητα στη συμπεριφορά και στο παράστημα, η ορθοφωνία η στεντόρειος φωνή, να είναι ευπαρουσίαστος, και προχωρημένης ηλικίας. Ο Δαδούχος επιλέγονταν, κατόπιν δοκιμασίας, από την οικογένεια των Κηρύκων, έχοντας τα απαραίτητα προσόντα, όπως ο Ιεροφάντης και ήταν ισόβιος. Η στολή και των δύο προσώπων ήταν η ίδια, πορφυρή τήβεννος, και μακριά κόμη που την συγκρατούσε στεφάνη από μυρτιά. Ο Ιεροκήρυξ ήταν ισόβιος, έπρεπε να διαθέτει αρκετές σωματικές αρετές ώστε να επιβάλλει την ιερή σιωπή στους μύστες και να τους κάνει τις απαραίτητες ανακηρύξεις. Ο Επιβώμιος ιερέας, στέκονταν δίπλα στον Βωμό και ήταν υπεύθυνος για τις θυσίες. Εκτός από τα παραπάνω βασικά πρόσωπα, υπήρχαν και άλλα βοηθητικά, όπως Ιέρειαι Παναγείς κάτι σαν τις σημερινές μοναχές. Ο Ιακχαγωγός, οδηγός του αγάλματος του Ίακχου προς και από τη Ελευσίνα. Η Ιέρεια της Δήμητρας, επιλέγονταν από την οικογένεια των Φιλλειδών και ήταν ισόβιος, και αρκετά άλλα πρόσωπα για την καθαριότητα, και άλλες βοηθητικές εργασίες. Την γενική διεύθυνση των Μυστηρίων είχε ο Άρχοντας-Βασιλιάς, ο οποίος είχε για βοηθούς τον πάρεδρο και τέσσερις επιμελητές, που εκλέγονταν ανά ένας από τις οικογένειες των Ευμολπίδων και των Κηρύκων και δύο από όλους τους Αθηναίους. Ήταν υπεύθυνοι για την τάξη και να μην εμπαιχτούν τα Μυστήρια. Η μύηση ήταν ατομική. Η τελετουργία των Μυστηρίων, τα «όργια» όπως λέγονταν, γινόταν μέσα στο Τελεστήριο, αφού προηγουμένως είχε γίνει ο σχετικός έλεγχος, του υποψηφίου μύστη και είχε πληρώσει 15 δραχμές για τις υπηρεσίες που θα του προσέφεραν. Η μύηση περιέκλειε τρία στάδια, την προκαταρκτική που γινόταν κατά τα Μικρά Μυστήρια, και την κυρία μύηση, που χωριζόταν στην τελετή και στην εποπτεία και γινόταν κατά τα Μεγάλα Μυστήρια. Ο χρόνος τέλεσης των Μυστηρίων που αρχικά δεν ήταν παρά αναπαράσταση σε δραματική μορφή του μύθου της Δήμητρας, είχε ορισθεί ανά πενταετία, όπου τελούνταν αγώνες γυμνικοί και μουσικοί. Αργότερα επειδή ο αριθμός των επιθυμούντων να μυηθούν μεγάλωνε πολύ καθιερώθηκαν τα Μικρά και τα Μεγάλα Μυστήρια. Τα Μικρά Μυστήρια, ή Μυστήρια της Άγρας, ιδρύθηκαν και για να διευκολυνθεί ο Ηρακλής, όταν εξέφρασε την επιθυμία να μυηθεί και να παραστεί στις γιορτές. Κατά την διάρκεια των Μικρών γινόταν καθαρμός και λουτρό στον Ιλισό των υποψηφίων, που υποβάλλονταν σε νηστείες, και δίνονταν παράσταση τελετουργικού δράματος που αναφέρονταν στην ιστορία του Διονύσου, δηλαδή την γέννηση ή τον θάνατο του θεού, ή ακόμη και την ένωση του με την Κόρη. Ο νεοφώτιστος ορκίζονταν να κρατήσει μυστικά όσα διδάχθηκε, ώστε να μπορέσει να δεχθεί όσα θα του αποκαλυπτόταν κατά την τέλεση των Μεγάλων Μυστηρίων. Τα Μικρά Μυστήρια τελούνταν τον μήνα Ανθεστηριώνα, (Φεβρουάριο-Μάρτιο) κάθε χρόνο. Τα Μεγάλα Μυστήρια, άρχιζαν στις 15 του Βοηδρομιώνα μήνα, και διαρκούσαν 9 ημέρες, όσες και η ημέρες περιπλάνησης της θεάς Δήμητρας κατά την αναζήτηση της κόρης Περσεφόνης. Δικαίωμα συμμετοχής είχαν όλοι άντρες, γυναίκες, παιδιά, ακόμη και δούλοι, από τους Έλληνες και αργότερα και από τους Ρωμαίους. Μια ημέρα πριν την έναρξη των εορτών, γινόταν η μεταφορά των Ιερών στην Αθήνα μέσα σε κιβώτια στολισμένα με πορφυρές ταινίες. Τι ακριβώς περιείχαν είναι άγνωστο. Ειδικό σώμα εφήβων από την Αθήνα πήγαινε να προϋπαντήσει την πομπή στους Ρετούς (σημερινή λίμνη Κουμουνδούρου). Όταν έφθαναν στο προάστιο της Αθήνας την Ιερά Συκή, τότε ο Φαιδρυντής έμπαινε στην πόλη και ανάγγελλε στην Ιέρεια της Αθήνας την άφιξη των Ιερών. Αμέσως σύσσωμος μαζί με τους αξιωματούχους, ο λαός έβγαινε για την υποδοχή των Ιερών. Όλοι μαζί πλέον διέσχιζαν το Δίπυλο, την Αγορά έως το Ελευσίνιο κάτω από την Ακρόπολη. Την πρώτη μέρα της γιορτής, γινόταν «Αγυρμός», δηλαδή συγκέντρωση όσων ήθελαν να πάρουν μέρος, εκτός από εκείνους που ήταν «τας χείρας μη καθαροί», δηλαδή οι κακοποιοί, ή «φωνήν οξύνετοι», δηλαδή οι μη ορθόφωνοι, οι βάρβαροι. Τη δεύτερη μέρα, οι μύστες πήγαιναν σε πομπή στη θάλασσα όπου καθαρίζονταν και η μέρα αυτή λεγόταν «Αλάδε μύσται» και η μετάβαση «έλασης». Στη θάλασσα κάθε μύστης έπλενε ένα χοιρίδιο για να το θυσιάσει την επομένη μέρα. Η τρίτη μέρα, λεγόταν «Ιέρεια δεύρο», που σήμαινε να φέρουν τα θύματα για τη θυσία. Εκτός από της θυσίες, προσεύχονταν προς τη θεά Δήμητρα για την πόλη, οι δε μύστες νήστευαν, και μόνο το βράδυ έπαιρναν λιτό δείπνο. Η τετάρτη μέρα, λεγόταν και «Επιδαύρια» ή «Ασκληπιεία», προς τιμή του Ασκληπιού. Για να μπορέσει να μυηθεί ο θεός της Υγείας που σύμφωνα με τη παράδοση αφίχθηκε με καθυστέρηση. Την ημέρα αυτή με την εποπτεία του επώνυμου Άρχοντα τα αγάλματα της Δήμητρας και της Κόρης μεταφέρονταν στο Ασκληπιείο. Η πέμπτη μέρα ήταν η λαμπρότερη, διότι επέστρεφαν τα Ιερά στην Ελευσίνα. Το πρωί οι Ιερείς της Ελευσίνας έπαιρναν τα Ιερά από το Ελευσίνιο και διασχίζοντας την αγορά και το Δίπυλο, έφταναν στο Ιακχείο από όπου έπαιρναν το ξόανο του Ιάκχου που ήταν στεφανωμένο με μυρτιά, συνοδευόμενο από τον Ιακχαγωγό επάνω σε άρμα έπαιρνε τη θέση του, επικεφαλής της πομπής. Μέσω της Ιεράς Οδού και προσφέροντας θυσίες στα Ιερά που συναντούσαν, έφθαναν στη γέφυρα του Κηφισού όπου τη πομπή υποδέχονταν οι Ελευσίνιοι με χονδροειδείς αστεϊσμούς που λέγονταν «Γεφυρισμοί». Η πομπή έφθανε στην Ελευσίνα αργά το βράδυ όπου γινόταν η «Ιάκχου υποδοχή» και τα Ιερά τοποθετούνταν πάλι στη θέση τους. Μέσα στον περίβολο του Ναού έμπαιναν μόνο οι Μύστες, για να αρχίσουν τα Μυστήρια. Την έκτη μέρα, ακολουθούσε η ανάπαυση, η νηστεία, ο καθαρμός και οι θυσίες, που γινόταν σε ανάμνηση της νηστείας της Δήμητρας μετά την απαγωγή της κόρης της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα. Όπως η Δήμητρα στο ανάκτορο του Κελεού, έπιναν το ποτό «κυκεώνα». Ακολουθούσαν θυσίες και προσευχές, και Αθηναίοι έφηβοι θυσίαζαν ένα βόδι. Κατά την περίοδο αυτή, προσφέρονταν γλυκά και πίτα. Ακολουθούσε η πρόσδεση ταινιών στα κεφάλια των Μυστών από τους Ιερείς. Έτσι οι Μύστες ήταν έτοιμοι να δεχθούν την μεγάλη αποκάλυψη στο Τελεστήριο. Εκεί, η θεά αποκάλυπτε στους Μύστες τα μυστικά του υπερπέραν και τους εξόπλιζε με τα μέσα με τα οποία θα εξασφάλιζαν τη σωτηρία τους κατά τη φοβερή αυτή δοκιμασία. Οι τελετουργίες που εκτελούνταν ήταν: α) Τα Δρώμενα, δηλαδή η αρπαγή της Περσεφόνης και η λύπη της Δήμητρας, οι έρευνες υπό το φως των πυρσών και η επιστροφή της Περσεφόνης, υπό της επευφημίες των Μυστών, με τη συνοδεία μουσικής χορού και τραγουδιού, και με λέξεις που προκαλούσαν τον φόβο την λύπη την απελπισία και τέλος τη χαρά όπως στη τραγωδία λειτουργούσε σαν κάθαρση. Τα λεγόμενα κατά την τελετή ήταν φράσεις επεξηγηματικές που έλεγε ο Ιεροφάντης. Έχουν διασωθεί οι φράσεις «ιερόν έτεκε πόντια βριμώ βριμόν», δηλαδή «η δυνατή γέννησε το δυνατό». Αυτήν τη φράση οι μελετητές την συνδυάζουν με την Ιερογαμία του Δία και της Δήμητρας. Για τους θεατές, ο Ιεροφάντης και η Ιέρεια ήταν θεοί οι ίδιοι. Η δε υπόθεση εκτυλίσσονταν, όπως πίστευαν, ότι είχε γίνει η ένωση των δύο θεών στους μυθολογικούς χρόνους. Ο Δίας έσερνε βίαια τη Δήμητρα και κατέβαινε σε σκοτεινό χώρο. Στη συνέχεια έσβηναν οι πυρσοί και η ένωση πραγματοποιούνταν μέσα στο σκοτάδι και στην αγωνιώδη αναμονή των παρισταμένων. Όταν ο Ιεροφάντης εμφανίζονταν αναφωνούσε «Η θεϊκή βριμώ γέννησε τον βριμόν, το ιερό παιδί», που ήταν ο Πλούτος. Τέλος, τα ιερά αντικείμενα τα έδειχνε ο Ιεροφάντης όταν έβγαινε από το «ανάκτορο» μέσα σε άπλετο φως. Από την επίδειξη αυτή των «Ιερών» πήρε το όνομα Ιεροφάντης. β) Η Εποπτεία ήταν ο τελευταίος βαθμός της μύησης. Κατ' αυτήν, αποκαλύπτονταν στους Μύστες έναν χρόνο μετά τον προηγούμενο βαθμό της μύησης, ορισμένα ιερά αντικείμενα, που τα έβλεπαν σιωπηλοί και με διαλογισμό. Τι ήταν πάλι αυτά δεν γνωρίζουμε. Πιθανόν ο «ιερός στάχυς». Σύμφωνα με ορισμένους μελετητές, η εποπτεία γινόταν τη δεύτερη νύχτα της παραμονής των μυστών στην Ελευσίνα, αφού αποχωρούσαν όλοι όσοι δεν είχαν προετοιμαστεί. Την έβδομη μέρα το βράδυ, τελείωναν τα Δρώμενα. Η όγδοη μέρα, ήταν αφιερωμένη σε σπονδές και τιμές στους νεκρούς. Κάθε Μύστης γέμιζε με υγρό δύο ειδικά αγγεία γνωστά ως «πλημοχοαί», και τα τοποθετούσε έτσι ώστε το ένα να βλέπει προς ανατολάς και το άλλο προς δυσμάς. Ύστερα τα αναποδογύριζε και έχυνε το υγρό σε χάσμα της γης. Από τα αγγεία αυτά η ημέρα αυτή ονομάστηκε «πλημοχοαί». Το υπόλοιπον της ημέρας κάλυπταν χοροί και τραγούδια. alt

Την ενάτη ημέρα, οι Αθηναίοι και οι άλλοι Έλληνες επέστρεφαν στην πόλη τους. Οι δε μυημένοι επέστρεφαν στον κανονικό ρυθμό της ζωής, με εμπειρίες που θα τους βοηθούσαν να γίνουν πιο ευσεβής, πιο δίκαιοι και καλύτεροι. Μπορεί τα μυστικά των Μυστηρίων να τα πήρε μαζί του ο τελευταίος Ιεροφάντης. Όμως ένα είναι βέβαιο, ότι οι Μύστες γυρνούσαν μετά τις γιορτές αυτές χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι, με τον φόβο του θανάτου μειωμένο και την ελπίδα μιας καλύτερης ζωής στο κάτω κόσμο, όπως παρατηρεί ο ερευνητής κ. Μυλωνάς. Ιωάννης Θεοδωρόπουλος

Σχόλιο Απολλώνιου:Οι Έλληνες προυπήρχαν των Αιγυπτίων όπως ομολογούν στον Σόλωνα οι Αιγύπτιοι ιερείς ,οι Έλληνες δεν έκλεψαν τίποτα από τους Αιγύπτιους το αντίθετο έγινε οι Αιγύπτιοι δανείστηκαν πολλά από την Ελληνική Θρησκεία και από  την Ελληνική Γραμματεία!!

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΑΝΘΙΜΟΣ:Ο "ΘΕΟΣ"ΕΣΤΕΙΛΕ ΤΟΝ ΣΤΟΥΡΝΑΡΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΑΜΑΡΑ ΝΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ!

$
0
0

228Π.pngΑνθιμος : O θεός μας έστειλε τον Στουρνάρα και τον Σαμαρά να μας σώσει ..." (Βίντεο) Τον αδικείτε φίλοι μου τον μητροπολίτη Άνθιμο μην τον βρίζετε την Ορθοδοξία  εννοούσε ο Μητροπολίτης ότι θα σώσει το δίδυμο της συμφοράς!!Καθημερινά χορηγούν απίστευτα ποσά στην Ορθόδοξη Μαφία με αντάλλαγμα ψηφοφόρους πρόβατα!!Το πρόβλημα της πατρίδας μας δεν είναι πολιτικό οι Έλληνες έγιναν Ρωμιοι και πρόβατα ,εύκολη  λεία στους προδότες πολιτικούς!!Μόνο η Επανελλήνιση των Ρωμιών μπορεί να σώσει την πατρίδα μας!!

alt
Απίστευτο...βίντεο.Τι να πεί κανείς; Δείτε και κρίνετε μόνοι σας!!
πηγή

ΑΡΧΙΜΗΔΗΣ ΚΑΙ ΒΟΕΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ:

$
0
0

alt

Ο Αρχιμήδης (-287 έως -212) ήταν αναμφισβήτητα ο μεγαλύτερος μαθηματικός της Αρχαιότητας και ένας από τους σημαντικότερους όλων των εποχών. Η συμβολή του στα μαθηματικά είναι ποικίλη. Πρωτίστως, επινόησε μεθόδους αντίστοιχες του ολοκληρωτικού λογισμού των Λάιμπνιτς και Νεύτωνα, βελτιώνοντας τις μεθόδους του Ευδόξου, τις οποίες εφάρμοσε για τον προσδιορισμό εμβαδών και όγκων διαφόρων σχημάτων. Δεύτερον ασχολήθηκε με τη θεωρητική και εφαρμοσμένη μηχανική, αλλά με την Αστρονομία στις οποίες είχε αξιόλογη συμβολή. Τέλος, άφησε διάφορα άλλα σημαντικά μαθηματικά κείμενα, συμπεριλαμβανομένης της περίφημης «Εφόδου».

Είναι γνωστό, ότι ο Αρχιμήδης συνήθιζε να στέλνει επιστολές από τις Συρακούσες όπου ζούσε προς στους μαθηματικούς τηςΑλεξάνδρειας. Μερικές από αυτές τις επιστολές περιείχαν τις εκφωνήσεις νέων, δικών του, θεωρημάτων, αλλά δεν συνοδευόντουσαν και από τις αποδείξεις τους. Η αιτία ήταν γιατί ήθελε να δώσει την ευκαιρία στους μαθηματικούς να τις διερευνήσουν πριν τους στείλει, αργότερα, το νέο του κάθε φορά βιβλίο με τις αποδείξεις. Παραδείγματος χάριν στο πρόλογο του «Περί Ελίκων» γράφει προς τον φίλο του μαθηματικό Δοσίθεοαναφερόμενος σε παλαιότερη επιστολή προς τον Κόνωνα, ο οποίος δεν ζούσε πια, τα εξής (σε ελεύθερη απόδοση): Τα θεωρήματα που έστειλα προς τον Κόνωνα, για τα οποία πάντοτε με παρότρυνες να γράψω τις αποδείξεις [...] σου τις στέλνω αφού τις έγραψα σ' αυτό το βιβλίο. Μην απορήσεις όμως εάν μου πήρε πολύ χρόνο να δημοσιεύσω τις αποδείξεις τους γιατί συνέβη το εξής, ήθελα πρώτα να τις δώσω σε εκείνους τους ενασχολούμενους με τα μαθηματικά οι οποίοι επιθυμούσαν να τις διερευνήσουν (δια το βούλεσθαί με πρότερον διδόμεν τοις περί τα μαθήματα πραγματευομένοις και μαστεύειν αυτά προαιρουμένοις). Τα προβλήματα που έστελνε ο Αρχιμήδης στις επιστολές του ήταν πολύ δύσκολα. Απλή εξέταση όσων εξ αυτών έφτασαν μέχρι τις μέρες μας, και είναι αρκετά, μας πείθει για του λόγου το αληθές. Άλλωστε συχνά αναφέρει ο ίδιος στα κείμενά του ότι τα προβλήματα που είχε στείλει κάποια προηγούμενη φορά κανείς δε φαίνεται να τα έλυσε. Λόγου χάριν στο «Περί Ελίκων», λίγο πριν γράψει τις λύσεις, αναφέρει «[...] αφού πέρασαν πολλά χρόνια και δεν πληροφορήθηκα ότι επιλήφθηκε κανείς των προβλημάτων, επιθυμώ να σου εξηγήσω το καθένα [...]» Ο Αρχιμήδης γνώριζε ότι αντιμετώπιζε σοβαρότατα προβλήματα με την εντιμότητα των συναδέλφων του μαθητικών της Αλεξάνδρειας και τα αντιμετώπιζε, στήνοντας διάφορες παγίδες ... Συγκεκριμένα, όπως γράφει ο ίδιος, για μερικά θεωρήματα δεν διατυπώνει την σωστή απάντηση γιατί ορισμένοι έχουν την κακή συνήθεια να σφετερίζονται τα θεωρήματά του, λέγοντας ότι τα απέδειξαν οι ίδιοι στο παρελθόν. Γράφει χαρακτηριστικά ότι «[...] διότι συμβαίνει δύο από τα θεωρήματά μου να τα έχω προσθέσει εδώ εσφαλμένα, ώστε αυτοί που ισχυρίζονται ότι τα έχουν βρει όλα, χωρίς όμως να παρουσιάζουν και κάποια απόδειξη, να ελέγχονται ότι ευρίσκουν τα αδύνατα». Και αποκαλύπτει την πονηριά του μόνον αργότερα, όταν στέλνει τις λύσεις στα προβλήματά του. Ένα από τα τεχνάσματα ενσωμάτωσε σε ένα πρόβλημα, το λεγόμενο βοεικό, το οποίο απέστειλε στη μορφή ποιήματος σε ελεγειακό μέτρο στον φίλο του Ερατοσθένη για τους Αλεξανδρινούς μαθηματικούς. Το πρόβλημα ζητά να βρεθεί το πλήθος βοδιών και αγελάδων ενός κοπαδιού, από κάποια απλά αριθμητικά δεδομένα. Ένας έμπειρος μαθηματικός δεν έχει καμία δυσκολία να καταστρώσει γρήγορα τις εξισώσεις από τα επιτάγματα του προβλήματος. Όμως ο Αρχιμήδης αναφέρει στους τελευταίους στίχους του ποιήματος ότι«αν καταφέρεις, ξένε, να εκφράσεις όλα τα μεγέθη των πληθών, πήγαινε υπερηφανευόμενος ότι αναδείχθηκες νικητής γνωρίζοντας ότι κρίθηκες τέλειος σε αυτού του είδους την σοφία (δηλαδή στην ικανότητα με τους αριθμούς)». Ο τελευταίος αυτός στίχος φαίνεται προκλητικός. Είναι σαν να λέει ο Αρχιμήδης ότι δεν θα τα καταφέρει ο λύτης. Πού όμως έγκειται η δυσκολία; Αυτό που δεν αντιλαμβάνεται ο ανυποψίαστος επίδοξος λύτης είναι ότι ο Αρχιμήδης επέλεξε με τέτοια μαεστρία τα δεδομένα του προβλήματος ώστε η απάντηση, χωρίς να προδίδεται κάτι τέτοιο από τα δεδομένα, είναι τόσο μεγάλος αριθμός, που είναι αδύνατον να το γράψει κάτω κανείς. Πράγματι, μόνο το 1965 και με χρήση ισχυρότατων ηλεκτρονικών υπολογιστών έγινε εφικτή η καταγραφή των πληθών. Πρόκειται για οκτώ αριθμούς με 200.000 ψηφία ο καθένας. Για να καταγράψει κανείς τους οκτώ αριθμούς του Αρχιμήδη, πρέπει να γράψει περισσότερα ψηφία από όσα γράμματα έχουν 600 σελίδες κειμένου, χώρια οι πράξεις για να φτάσει κανείς μέχρι εκεί. Κάτι, φυσικά, πέρα από τις ανθρώπινες δυνάμεις. ΤΟ ΒΟΕΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ: «Αν είσαι ώ ξένε μου σοφός κι ο νους σου κάτι κόβει, σκέψου καλά και μέτρησε πόσα τα βόδια του Ήλιου που βόσκανε, σε τέσσερα κοπάδια μοιρασμένα. Στους κάμπους του Σικελικού νησιού της Θρινακίας και που 'χε το καθένα τους αλλιώτικο ένα χρώμα. Το πρώτο λαμποκόπαγε κι ήταν λευκό σα γάλα, το δεύτερο μαυρειδερό, το άλλο ξανθό και το άλλο ήταν κοπάδι παρδαλό. Αν θέλεις των λευκότριχων να βρεις το πλήθος πάρε, από τους μαύρους τους μισούς, το τρίτο τους, κι ακόμη μαζί τους κι όλους τους ξανθούς τους ταύρους να προσθέσεις. Αν πάλι των μαυρειδερών θέλεις να βρεις το πλήθος, να πάρεις απ τους παρδαλούς το τέταρτο, το πέμπτο, ακόμη κι όλους τους ξανθούς μαζί τους να προσθέσεις. Και για να βρεις τους παρδαλούς που μένουνε, στοχάσου να πάρεις το έκτο κι έβδομο των άσπρων και μαζί τουςακόμη κι όλους τους ξανθούς τους ταύρους να προσθέσεις. Κ' οι αγελάδες βρίσκονταν καθώς θα πούμε τώρα:Και τώρα, ξένε μου, αν τα βρεις πόσα τα βόδια του Ήλιου, θα σε δεχτώ για μάστορη στων αριθμών την τέχνη». Η ΛΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΥΚΛΕΙΔΗ Β' Ε.Μ.Ε.  «Επι τη βάσει των ανωτερω καταρτίζεται σύστημα επτά εξισώσεων με οκτώ αγνώστους, το οποίον ανάγεται εις την επίλυσιν της διοφαντικής εξισώσεως x2-k ψ2 =1, ένθα κ=4729294 - μη τέλειον τετράγωνον». Η ανωτέρω εξίσωσης είναι τύπου Lagrange-Fermat και επιλύεται αφού πρώτον μετατρέψωμεν την k εις συνεχές κλάσμα κατά την μέθοδον του Lagrange. Κατά τον Amtbor ο ζητούμενος αριθμός των βοών έχει 206545 ψηφία και για να γραφή χρειάζεται ένας ογκώδης τόμος 600 σελίδων.

http://enneaetifotos.blogspot.gr/

ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ ΣΗΜΕΡΑ!!Η ΑΝΟΙΞΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ!!

$
0
0

Η Ανοιξη στην αρχαία Ελλάδα και ο μύθος της Περσεφόνης  Σήμερα είναι επίσημα η πρώτη μέρα της Ανοιξης και η φύση αναγεννάται, ωστόσο όπως συνέβαινε με τα περισσότερα φυσικά φαινόμενα, έτσι και τις αλλαγές των εποχών, οι Αρχαίοι Έλληνες τις απέδιδαν σε θεϊκή παρέμβαση.

Ένας από τους πιο όμορφους μύθους της Ελληνικής μυθολογίας, είναι η ιστορία της Περσεφόνης, κόρης της θεάς Δήμητρας και του Δία, την οποία ερωτεύτηκε ο θεός Πλούτωνας και την πήρε μαζί του στον Κάτω Κόσμο.

Σύμφωνα με τον μύθο, η Δήμητρα, η οποία ήταν η θεά της καρποφορίας και της γονιμότητας και υπεύθυνη για την καλή σοδειά και την άνθιση της φύσης είχε κάνει την όμορφη Περσεφόνη με το θεό Δία.

Όμως μία μέρα που η νεαρή μάζευε λουλούδια στο Νύσιον πεδίον, παρέα με την θεά Αθηνά, την Αρτεμη και τις Ωκεανίδες νύμφες, ξαφνικά άνοιξε η Γη και ξεπήδησε από μέσα ο Πλούτωνας με το σκοτεινό του άρμα και την άρπαξε, όμως κανείς δεν πρόλαβε να τη σώσει και τις κραυγές της δεν τις άκουσε κανείς, παρά μόνο η Εκάτη και ο Ηλιος.

Θλιμμένη η Δήμητρα που έχασε την κόρη της, μάρανε την πλάση, οι σοδειές δεν καρποφορούσαν πια και τα λουλούδια δεν άνθιζαν. Τότε ο Ηλιος την λυπήθηκε και της είπε ότι την έκλεψε ο Πλούτωνας κι έτσι η Δήμητρα πήγε να τη ζητήσει πίσω.

Ομως ούτε και ο Πλούτωνας ήθελε να χάσει την αγαπημένη του, κι έτσι κατέληξαν σε έναν διακανονισμό, η Περσεφόνη να είναι στη Γη 8 μήνες με την μητέρα της και 4 στον Κάτω Κόσμο μαζί του και μάλιστα για να το εξασφαλίσει αυτό, της έδωσε να φάει καρπό ροδιού για να ξαναγυρίσει.

Ετσι τους 4 μήνες που η Περσεφόνη, σύμφωνα με τον μύθο, βρισκόταν στον Κάτω Κόσμο, στη Γη η Δήμητρα ήταν δυστυχισμένη και πάγωνε την πλάση κι έτσι κυριαρχούσε ο χειμώνας, ενώ οι υπόλοιποι 8, ήταν μήνες ανθοφορίας γονιμότητας και καλοκαιρίας αφού η Δήμητρα είχε την κόρη της ξανά.

Τη φυσική θεωρία της βλάστησης και του αγροτικού κύκλου του μύθου, διατύπωσαν πρώτοι οι Στωϊκοί φιλόσοφοι, υποστηρίζοντας ότι η Περσεφόνη ταυτίζεται με τα δημητριακά και η απουσία της με τη φύλαξή τους στο υπέδαφος, ενώ η απαγωγή της είναι η αλληγορία του κύκλου της ευφορίας της φύσης: η κάθοδος της Κόρης στον Κάτω κόσμο κάθε φθινόπωρο ταυτίζεται με την απουσία των καρπών, οι οποίοι αναφύονται την άνοιξη με την άνοδό της.

Ο μύθος έχει επίσης αποκτήσει και ανθρωποκεντρικό συμβολισμό που σχετίζεται με τον γάμο και το θάνατο αλλά και με τον τραυματικό χωρισμό της μητέρας από την κόρη και την επανασύνδεσή τους.

Πηγή: Η Ανοιξη στην αρχαία Ελλάδα και ο μύθος της Περσεφόνης | Ειδήσεις και νέα με άποψη http://www.iefimerida.gr/node/147817#ixzz2wURYL1rw

ΣΥΡΙΖΑ:ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ!ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΥΜΒΑΔΙΖΟΥΝ ΣΤΙΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥΣ

$
0
0

Κάποιοι κατά καιρούς προσπαθούν να μας βάλουν πολιτικές ταμπέλες.Και τι δεν μας έχουν πει Συριζαίους Χρυσαυγίτες,Φασίστες,Κομμουνιστές,βλέπετε ότι είναι δύσκολο να καταλάβουν ότι είμαστε μόνο  ΕΛΛΗΝΕΣ!!Διαβάζοντας την συνέντευξη της κυρίας Δουρου αισθανόμαστε για  μια φορά ακόμα δικαιωμένοι!!Και οι 300 πολιτικοί  της βουλής συν τον ένα έξω από αυτήν είναι προδότες  και υπάλληλοι του Χριστιανοσιωνισμού!!Μπορεί να αλλάζουν τα  κόμματα  και τα πρόσωπα στην εξουσία οι αντιλαϊκές πρακτικές  παραμένουν ίδιες!!Τίποτα δεν θα αλλάξει όποιο κόμμα και να κυβερνήσει ,γιατί όλα υπακούν στις εντολές  των Χριστιανοσιωνιστών!!Όπως δεν θα αλλάξει και το καθεστώς Θεοκρατίας στην πατρίδα μας θα  συνεχίζει η Ορθόδοξη Εκκλησία να εισπράττει  "ιερές" χορηγίες!!Το πρόβλημα της χώρας δεν είναι πολιτικό το πρόβλημα έχει να κάνει με την απώλεια της Εθνικής ταυτότητας των Νεοελλήνων,από Έλληνες έγιναν Ρωμιοι προσκυνημένοι!!Οι πολιτικοί και το παπαδαριό δεν θα αλλάξουν ποτέ μια ζωή θα σου πίνουνε το αίμα Νεοέλληνα εσύ πρέπει να αλλάξεις να γίνεις  Έλληνας και να μοιάσεις στους ένδοξους προγόνους σου!! ΑΠΟΛΛΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

altΤου Γιώργου Θεοχάρη Οι δράσεις  της Εκκκλησίας συγκλίνουνοι με εκείνες του ΣΥΡΙΖΑ -μέρος α΄ (Αύριο Παρασκευή ακολουθεί το δεύτερο μέρος της συνέντευξης που αναφέρεται σε Τουρκία, Κύπρο, διεθνή,Οικουμενικό Πατριαρχείο, στον πρόεδρο του  ΣΥΡΙΖΑ και σε άλλα φλέγοντα ζητήματα) Η υποψήφια περιφερειάρχης Αττικής,  επικεφαλής του συνδυασμού του ΣΥΡΙΖΑ «Δύναμη Ζωής» και στενή συνεργάτιδα του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ,κ.Ρένα Δούρου, παραχώρησε αποκλειστική  συνέντευξη στο ΄΄Αγιορείτικο Βήμα΄΄  και μιλά για το Άγιο Όρος, την "αναντικατάστατη προσφορά του ανά τους αιώνες'', όπως εξηγεί, και αφήνει αιχμές για την επίσκεψη Σαμαρά στην Αθωνική Πολιτεία,  λέγοντας ότι ''δεν θα υποσχεθούμε την άμεση επίλυσή των προβλημάτων του Αγίου Ορους, όπως έπραξε πρόσφατα από το Ιερό αυτό χώρο, ο κ. Σαμαράς'' Επίσης, ανεφέρεται στις προοπτικές στήριξης του Αγίου Ορους από  το κράτος και την Ευρωπαϊκή Ένωση, λέγοντας ότι οι όποιες παρεμβάσεις πρέπει να είναι αποδεκτές από την Ιερά Επιστασία του Αθωνα. Ταυτόχρονα το κορυφαίος στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ , ξεκαθαρίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ όταν έρθει στην εξουσία  δεν πρόκειται να προβεί σε καμία μονομερή ενέργεια που θα αλλάζει τις σχέσεις Κράτους-Εκκλησίας αλλά ότι γίνει μόνο με διάλογο. Και τονίζει ότι οι  κοινωνικές δράσεις της εκκλησίας συγκλίνουν με εκείνες του ΣΥΡΙΖΑ! Αναλυτικά η συνέντευξη της κ. Δούρου στο ''Αγιορείτικο Βήμα''  -κα Δούρου, μέσα σε αυτή τη γενική κρίση που ζούμε το Άγιον Όρος πιστεύετε  ότι θα μπορούσε να φέρει ένα μήνυμα ελπίδας; Κύριε Θεοχάρη το Άγιον Όρος, χώρος απόλυτης γαλήνης, μακριά από τις πιεστικές ανάγκες ή τα ανούσια της καθημερινότητας αποτελεί το κατεξοχήν πνευματικό περιβάλλον που ευνοεί την περισυλλογή, την βαθιά αυτοκριτική, μια αποστασιοποιημένη στάθμιση των πραγμάτων. Δέχεται στους κόλπους του κάθε προσκυνητή με πολύ απλότητα αφήνοντας κατά μέρος τις αμαρτίες, τα λάθη και τα ανθρώπινα πάθη. Η ελπίδα όμως δεν αποτελεί μια αυτοματοποιημένη κατάσταση. Πηγάζει από την εσωτερική ισορροπία, από την πνευματική εγρήγορση ... κυρίως από τη δοκιμασία. Ο,τιδήποτε συμβάλλει σε αυτά, συνιστά πηγή ελπίδας και πίστης στον άνθρωπο και τις δυνατότητές του.  -Τι σημαίνει  για εσάς   το Αγιο Ορος και πως σκέπτεστε να το στηρίξετε όταν  ο ΣΥΡΙΖΑ αναλάβει τα ηνία της χώρας; Η καλύτερη και αμεσότερη πηγή πληροφόρησής μου για το Όρος είναι οι συζητήσεις με ανθρώπους που το επισκέπτονται, αλλά και υπηρετούν στην ευλογημένη αυτή περιοχή του κόσμου. Φρονώ ότι αποτελεί ένα σταθερό σημείο πνευματικής αναφοράς για κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο, υπό την έννοια ότι σε φέρνει αντιμέτωπο - και συνάμα σε καθοδηγεί - με τα πάγια υπαρξιακά ερωτήματα που μας έχουν απασχολήσει από αρχαιοτάτων χρόνων σχετικά με τη φύση του ανθρώπου, το σκοπό της ζωής, το θάνατο ... Και αυτή η προσφορά του Όρους είναι αναντικατάστατη. Το Όρος αποτελεί εξάλλου από μόνο του, από την ιστορία του, από τις πνευματικές του καταβολές, έναν βράχο αντίστασης στις χίμαιρες. Το άρθρο 105 του Συντάγματος ορίζει επακριβώς τα της διοίκησης και της λειτουργίας του. Δεν έχει ανάγκη κανενός είδους εξωτερικής παρέμβασης. Φρονώ ότι έχει ωστόσο ανάγκη στήριξης και μάλιστα ουσιαστικής στον παγκόσμιο ρόλο που έχει και δυστυχώς το «ξεχνάνε» αρκετές φορές. Εκείνο που είναι σημαντικό για τον ΣΥΡΙΖΑ, και θα επιχειρήσει να διασφαλίσει, είναι να υπάρχει το περιβάλλον που θα επιτρέπει στο Άγιο Όρος να συνεχίσει να παίζει τον ρόλο του, με ηρεμία και προσήλωση στα της ψυχής, στα του πνεύματος, στα του ανθρώπου. Χωρίς πρόθεση πρόκλησης τολμώ να προσθέσω στα τελευταία: στα της εξωτερικής πολιτικής της πατρίδας μας.   -Έχουμε ακούσει ότι κάποιος συγγενής σας έζησε στο Άγιον Όρος. Είναι αλήθεια; Πώς αισθάνεστε ως γυναίκα που δεν έχετε την δυνατότητα να επισκεφθείτε αυτόν τον Ιερό τόπο; Για λόγους αρχής, θα προτιμούσα να μην θέσω σε κοινή θέα μία πτυχή της οικογενειακής μας ιστορίας, υπαρκτής αλλά προσωπικής. Άλλωστε, έτσι αντιλαμβάνομαι το ελάχιστο χρέος μου απέναντι σε μια επιλογή ζωής που με γεμίζει με αισθήματα δέους και συγκίνησης. Σε ό,τι αφορά στο δεύτερο σκέλος του ερωτήματός σας, θέλω να είμαι επίσης απόλυτα ειλικρινής: ζηλεύω και το καταπολεμώ ως οφείλω. Με ψυχραιμία αντιλαμβάνομαι ότι ο,τιδήποτε συνιστά το μεγαλειώδες της μακραίωνης παράδοσης του Άγιου Όρους ενέχει και την απαγόρευση της εισόδου των γυναικών εκεί που τιμάται η Παναγία. Ορθολογικά παρουσιάζεται ως αντίφαση, αλλά είναι μια σπουδαία συζήτηση θεολογική που το περιορισμένο της συνέντευξης θα την αδικήσει. Ωστόσο, η παρηγορία έρχεται από το γυναικείο μοναστήρι της Ορμύλιας, αυτής της «πύλης του Άθω». Έτσι ώστε να μην στερείται ο μισός πληθυσμός, οι γυναίκες, αυτή την πάνω από όλα πνευματική εμπειρία, την οποία γεύονται, ανεξαιρέτως, όλοι οι άνδρες. alt Η κ. Ρένα Δούρου, με τον διευθυντή του ''Αγιορείτικου Βήματος '' κ. Γιώργο Θεοχάρη κατά τη διάρκεια της συνέντευξης.   -Μία  εικόνα εγκατάλειψης  αντικρύζει κανείς στο Άγιο Όρος. Η πολιτεία αδιαφορεί. Δεν  υπάρχουν δρόμοι,  είναι αγροτικοί και είναι της δεκαετίας του' 50 . Επίσης, η Πολιτεία έχει αρνηθεί  επανειλημμένως να εγκρίνει προγράμματα του κημειλιακού πλούτου  100 χρόνων  με αποτέλεσμα να μην υπάρχει πρόσβαση στους επιστήμονες και στις γυναίκες ποο δεν έχουν πρόσβαση στο Όρος . Εσείς τι θα κάνετε; Καταρχάς δεν θα υποσχεθούμε την άμεση επίλυσή τους, όπως έπραξε κατά την πρόσφατη επίσκεψή του, ο κύριος Σαμαράς. Όχι γιατί δεν θεωρούμε αναγκαίο τον εκσυγχρονισμό των υποδομών αλλά από σεβασμό στην αθωνική πολιτεία. Γνωρίζουμε, άλλωστε, ως πολίτες τη γραφειοκρατία του κρατικού μηχανισμού και τους βραδύτατους ρυθμούς με τους οποίους κινείται. Θεωρούμε πως ό,τι έχει να κάνει με το Άγιο Όρος πρέπει να αντιμετωπίζεται με τη δέουσα σοβαρότητα, το σεβασμό στους θεσμούς που το διέπουν, με πρωταρχικό στόχο τη διευκόλυνση του έργου του. Για παράδειγμα στους δρόμους που αναφέρεστε, να δούμε ενδελεχώς ποιες αρχιτεκτονικές ή άλλες μελέτες υποδεικνύουν την ελάχιστη αλλοίωση του μοναδικού στην χώρα μας οικοσυστήματος συνδυάζοντας παράλληλα την επίτευξη των απαραίτητων λειτουργιών. Την επίτευξη αυτού του σκοπού εξυπηρετούν αρχιτεκτονικά σχέδια που σέβονται προτάσεις προερχόμενες από την Ιερά Επιστασία. Μία σκέψη προς την εξεύρεση των απαραίτητων πόρων, μέσα σε ένα ρεαλιστικό και όχι ψηφοθηρικό πλαίσιο, είναι η πλήρης εκμετάλλευση ευρωπαϊκών προγραμμάτων σχετικά με τη διαφύλαξη της πολιτιστικής κληρονομιάς και την παγκόσμια προβολή της αλλά και την βελτίωση των υποδομών που υπολείπονται, όπως εύστοχα περιγράφετε. - τις  σχέσεις κράτους-εκκλησίας τι θα μπορούσε ενδεχομένως να αλλάξει προς  την βελτίωση τους; Βιώνουμε δύσκολους και πρωτόγνωρους καιρούς. Καιρούς που δεν προσφέρονται ούτε για μεγάλα λόγια ούτε για «παίγνια» κάθε είδους. Καιρούς που απαιτούν, σχεδόν επιβάλλουν, λόγια αλήθειας και ειλικρίνειας. Δεν χωρούν πλέον δεύτερες και τρίτες σκέψεις. Ειδικά στη σημερινή συγκυρία που διεθνώς χαρακτηρίζεται από μη προβλεψιμότητα και αστάθεια, ενώ στο εσωτερικό γνωρίζουμε όλοι τις διαστάσεις της ανθρωπιστικής καταστροφής. Με πλήρη συναίσθηση της βαρύτητας των δύο παραγόντων, τονίζω ότι στο θέμα σχέσεων κράτους - εκκλησίας, δεν πρόκειται να προβούμε σε καμία μονομερή ενέργεια αλλά με διάλογο να επιδιώξουμε τη συνεννόηση προς όφελος της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.   -Πως βλέπετε το έργο της εκκλησίας   και του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου δεδομένης και της καλής προσωπικής  σχέσης  του με τον   του πρόεδρο σας . Νομίζω ότι έχει ενδιαφέρον να παρατηρήσει κανείς ότι στη σημερινή συγκυρία της οξείας ανθρωπιστικής κρίσης, οι κοινωνικές δράσεις της εκκλησίας συγκλίνουν με εκείνες του ΣΥΡΙΖΑ. Υπό αυτό το πρίσμα, η σχέση εκκλησίας - κοινωνίας νοηματοδοτείται εκ νέου, λαμβάνοντας νέες, δυναμικές μορφές. Στο πλαίσιο αυτό είναι κρίσιμος ο ρόλος του αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου, που ξεχωρίζει και για την κοινωνική του ευαισθησία που μεταφράζεται και σε παρεμβάσεις. Όπως αυτή τον Φεβρουάριο του 2012, όταν σε επιστολή του προς τον τότε πρωθυπουργό, κ. Παπαδήμο, παρατηρούσε, σε σχέση με τα αιτήματα των δανειστών της χώρας: «Ζητούνται δεσμεύσεις που δεν λύνουν το πρόβλημα, αλλά αναβάλλουν μόνο προσωρινά τον προαναγγελθέντα θάνατο της Οικονομίας μας. Και υποθηκεύουν, ταυτόχρονα, την εθνική μας κυριαρχία». Μια παρατήρηση που δεν εισακούστηκε ... alt alt

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ "ΘΑΥΜΑ"!!Ο ΓΙΑΧΒΕ ΔΙΕΓΡΑΨΕ ΧΡΕΟΣ ΠΙΣΤΟΥ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΥΨΟΥΣ 5 ΔΙΣ ΕΥΡΩ!

$
0
0

alt

ΔΕΙΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΜΕ ΤΙ ΤΑΪΖΟΥΝ ΤΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΠΡΟΒΑΤΑ!!ΜΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΧΟΡΤΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΥΤΟΧΟΡΤΟ!! Η ιστορία του Jerome Kerviel μοιάζει βλαλμένη από σενάριο της μεγάλης οθόνης! Ωστόσο πέρα για πέρα αληθινη!!!

Ο Jerome Kerviel, δεν ήταν παρά ένας trader στη Societe Generale. Αλλά το 2008, έγινε γνωστός σε όλο τον κόσμο, ως ο άνθρωπος που παραλίγο να καταστρέψει μόνος του τη γαλλική τράπεζα και κατάφερε να προκαλέσει τον πανικό μέχρι και στην ομοσπονδιακή τράπεζα των ΗΠΑ.

Ο λόγος; Ο Kerviel είχε αρχίσει να ποντάρει επιθετικά στις αγορές, ανοίγοντας τεράστιες θέσεις ύψους 50 δισ. ευρώ, και μάλιστα χωρίς να ενημερώσει τους προϊσταμένους του. Όταν πλέον ανακαλύφθηκαν οι θέσεις του, η τράπεζα έσπευσε να τις κλείσει, χωρίς καθόλου ... τακτ, προκαλώντας πανικό στις αγορές και ζημιές 4,9 δισ. ευρώ για την ίδια.Βλέποντας την αναταραχή στις αγορές, η Fed απάντησε με μια επιθετική μείωση των επιτοκίων.

Όπως ήταν αναμενόμενο από τη μία στιγμ'ή στην άλλη ο Kerviel έγινε ο «πλέον χρεωμένος άνθρωπος της γης», καθώς δικαστήριο το υποχρέωσε να αποπληρώσει τα 4,9 δισ. ευρώ που κόστισε στη Societe Generale.

Ο πρώην trader έγινε λαϊκός ήρωας, με το ίντερνετ και την κοινή γνώμη να πιστεύουν ότι ο νεαρός Γάλλος χρησιμοποιείται ως αποδιοπομπαίος τράγος από ένα διεφθαρμένο τραπεζικό κλάδο. Κατά τη διάρκεια των έξι ετών της δικαστικής διαμάχης ο Kerviel άκουσε μέσα του ρη φωνή του Θεού!

Το Φεβρουάριο του 2014, ο Kerviel ταξίδεψε στη Ρώμη, όπου συναντήθηκε με τον Πάπα ενώ μετά την ιδιαίτερα σημαντική συνάντηση αποφάσισε να επιστρέψει πεζός προς το Παρίσι.

«Πρόκειται για μια πορεία ενάντια στην τυραννία των αγορών, σύμφωνα και με τα λεγόμενα του Άγιου Πατέρα», είπε ο δικηγόρος του.

Όμως, η απόσταση από τη Ρώμη ως το Παρίσι είναι μεγάλη, ειδικά εάν κανείς προσπαθεί να την καλύψει με τα πόδια. Για αυτό και ο Kerviel έχασε τη σημαντικότερη δίκη της ζωής του, την έφεση απέναντι στην αρχική δικαστική απόφαση, που τον καταδίκαζε σε πέντε χρόνια φυλακής και πρόστιμο 4,9 δισ. ευρώ.

Δύο ημέρες πριν από τη μεγάλη δίκη, ενημέρωνε τους «φίλους» του στο Facebook ότι ήταν «εξαντλημένος από μια μέρα πεζοπορίας στα βουνά», σηματοδοτώντας ότι μάλλον βρισκόταν στις Άλπεις.

Εκείνη ακριβώς τη χρονική περίοδο συνέβη το απροσδόκητο ... το «θαύμα»! Τι έγινε; Το δικαστήριο τον απάλλαξε από το πρόστιμο των 4,9 δισ. ευρώ, αλλά όχι και από την ποινή φυλάκισης των τουλάχιστον 3 ετών!

ΠΛΑΤΩΝ -ΘΕΟΣ,ΣΥΜΠΑΝ,ΘΝΗΤΟΙ,ΑΘΑΝΑΤΟΙ!!!ΠΛΑΤΩΝΑΣ ΠΕΡΙ ΘΕΩΝ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ!!ΒΙΝΤΕΟ

$
0
0
alt
Περί δε των άλλων δαιμόνων να είπωμεν και να γνωρίσω-
μεν την γένεσιν αυτών είναι έργον υπερβαίνον τας δυνάμεις
 Ε. | ημών. Αλλά πρέπει να εμπιστευώμεθα εις εκείνους οίτινες
 ωμίλησαν πρώτοι, οι οποίοι ήσαν απόγονοι των Θεών, ως έλε-
γον, και θα εγνώριζον καλά τους προγόνους των. Αδύνατον λοι-
πόν να μη πιστεύωμεν εις τα τέκνα των Θεών, ει και άνευ απο-
δείξεων πιθανών ή αναγκαίων ομιλούσιν. Αλλ' επειδή λέγου-
σιν ότι τα διηγούνται ως οικογενειακά πράγματα, ημείς υπα-
κούοντες εις τον νόμον πρέπει να τα πιστεύωμεν. Ούτω λοιπόν
 και η γένεσις των Θεών τούτων ας είναι και δι' ημάς όπως ούτοι
 λέγουσι, και ας λέγηται: ότι εκ της Γης και του Ουρανού εγεννή-
θησαν παίδες ο Ωκεανός και η Θέτις· εκ τούτων δε ο Φόρκυς και
 ο Κρόνος και η Ρέα και όσοι μετ' αυτών· εκ του Κρόνου δε και της
41. | Ρέας εγεννήθησαν ο Ζευς και η Ήρα και πάντες, όσους
 γνωρίζομεν ότι λέγονται αδελφοί αυτών, και ακόμη άλλοι από-
γονοι τούτων.
Ότε λοιπόν όλοι οι Θεοί, όσοι περιφέρονται φανερά, και όσοι
 φανερώνονται καθ' όσον θέλουσιν , έλαβον γέννησιν, εκείνος,
όστις εγέννησε το σύμπαν τούτο, λέγει εις αυτούς ταύτα: «Θεοί
(τέκνα) Θεών, των οποίων εγώ είμαι ο δημιουργός και πατήρ,
έργων, τα οποία γεννηθέντα δι' εμού είναι αδιάλυτα όταν εγώ
 δεν θέλω. Αληθώς παν ότι εδέθη δύναται να λυθή, αλλ'
εκείνο το οποίον καλώς συνηρμόσθη και έχει καλώς να θέλη να
 λύση τις, πράττει έργον κακού . Διά τούτο, και επειδή έχετε
 Β. | γεννηθή, δεν είσθε μεν αθάνατοι ουδέ αδιάλυτοι το παρά-
παν, αλλ' όμως δεν θέλετε διαλυθή, ούτε θα υποκύψητε εις την
 μοίραν του θανάτου, διότι έχετε υπέρ υμών την θέλησίν μου,
ήτις είναι δεσμός πολύ μεγαλύτερος και στερεώτερος παρά εκεί-
νους, διά των οποίων συνεδέθητε, ότε εγεννάσθε. Τώρα λοιπόν
 ταύτα τα οποία λέγω και δηλώνω εις υμάς, ακούσατε. Γένη
 θνητά τρία ακόμη υπολείπονται να γεννηθώσι, και λοιπόν εάν
 ταύτα δεν γεννηθώσιν, ο κόσμος θα είναι ατελής, διότι δεν θα
C. | έχη εντός εαυτού όλα τα γένη των ζώων· και όμως πρέπει να
 τα έχη, εάν μέλλη να είναι όσον πρέπει τέλειος. Αλλ' εάν ταύτα
 δι' εμού γεννηθώσι και λάβωσι ζωήν, θα είναι ίσα με Θεούς.
Διά να είναι λοιπόν ταύτα θνητά, τούτο δε το Παν πραγμα-
τικώς Άπαν (σύμπαν), αναλάβετε υμείς κατά την φύσιν υμών
 την δημιουργίαν των ζώων, μιμούμενοι την ενέργειάν μου εις
 την γένεσιν υμών. Και ως προς το μέρος αυτών εκείνο, το οποίον
 πρέπει να έχη το όνομα των αθανάτων, λεγόμενον θείον και
 διευθύνον εν αυτοίς το μέρος, όπερ θέλει να υπακούη εις την δι-
καιοσύνην και εις υμάς, τούτο εγώ θα σπείρω και θα προνοήσω
 Δ. | να παραδώσω εις υμάς. Ως προς δε το λοιπόν υμείς συνυφαίνοντες το θνητόν με το αθάνατον δημιουργείτε και γεννάτε
 τα ζώα, και δίδοντες τροφήν αυξάνετε αυτά και όταν αποθνήσκωσι, δέχεστε αυτά πάλιν.
----------------------------------------
Καθώς λοιπόν και κατ' αρχάς είπομεν, εις τα πράγματα ταύτα, τα οποία
 ευρίσκοντο εις αταξίαν, ο Θεός έθεσεν εις έκαστον αναλογίας (συμ-
μετρίας) και προς εαυτό και προς τα άλλα, καθ' όσας και όπου ήτο
 δυνατόν να γίνωσιν ανάλογα και σύμμετρα. Διότι τότε ουδέν πράγμα
 μετείχεν αναλογιών και μέτρων, εκτός αν τι εξ αυτών μετείχε
 κατά τύχην, ούτε το παράπαν υπήρχε κανέν άξιον να λάβη το
 όνομα των πραγμάτων, τα οποία τώρα έχουσι το όνομα τούτο, ως
C | πυρ και ύδωρ και ει τι άλλο. Αλλ' όλα ταύτα κατά πρώτον ο Θεός διέταξε, και έπειτα εκ τούτων εσύστησε το σύμπαν τούτο, ζώον ον, το οποίον περιλαμβάνει εν εαυτώ όλα τα ζώα,θνητά και αθάνατα. Και των μεν θείων πραγμάτων αυτός ούτος έγεινε δημιουργός, την γέννησιν δε των θνητών ανέθεσεν εις τα πλάσματα αυτού, ίνα τα δημιουργήσωσι. Και ούτοι μιμούμενοι αυτόν, λαβόντες παρ' αυτού την αθάνατον αρχήν της ψυχής, μετά τούτο ετόρνευσαν πέριξ αυτής έν σώμα θνητόν, και όλον τούτο το σώμα έδοσαν εις αυτήν ως όχημα· και έν άλλο είδος ψυχής έπλασαν προσέτι, το θνητόν, το οποίον έχει εντός αυτού φοβερά και
 Δ. | αναπόφευκτα πάθη , πρώτον μεν την ηδονήν, το μέγιστον
 δέλεαρ του κακού, έπειτα τας λύπας, διά τας οποίας φεύγομεν τα-
γαθά, και προσέτι θάρρος και φόβον, άφρονας συμβούλους, και τον
 θυμόν, όστις δυσκόλως ακούει τας συμβουλάς, και την ελπίδα,
ήτις ευκόλως παρασύρεται υπό του παραλόγου αισθήματος και
 του τα πάντα τολμώντος έρωτος. Αναμίξαντες δε ταύτα ομού διά
 της ανάγκης έπλασαν το θνητόν γένος.
--------------------------
Τα δε λοιπά χρώματα εκ τούτων των
 παραδειγμάτων είναι σχεδόν φανερόν με ποίας μίξεις δύνανται να
 εξηγηθώσι και να διατηρηθή η πιθανότης του λόγου. Αλλ' εάν
 τις εξετάζων ταύτα εν τη πραγματικότητα θέλη να κάμη δοκιμήν
 αυτών, θα εδεικνύετο αγνοών την διαφοράν μεταξύ της ανθρωπί-
νης και της θείας φύσεως, ότι δηλ. ο Θεός έχει την επιστήμην άμα
 και την δύναμιν επαρκείς, ίνα αναμιγνύη πολλά πράγματα εις έν
 και πάλιν εκ του ενός να τα διαλύη εις πολλά, αλλ' εκ των αν-
θρώπων ουδείς είναι ικανός να κάμη ούτε το έν ούτε το άλλο εκ
 Ε. | τούτων, ούτε τώρα ούτε θα είναι ποτέ εις το μέλλον. ΠΗΓΗ
Viewing all 8271 articles
Browse latest View live


<script src="https://jsc.adskeeper.com/r/s/rssing.com.1596347.js" async> </script>