Πόσο θα 'θελα να ανοίξω τα μάτια μου ένα πρωί και να βρεθώ σε ένα σύμπαν αλλιώτικο. Έναν σύμπαν που 'χει μάθει από τα λάθη του και τα 'χει εξαλείψει. Έναν κόσμο συνειδητοποιημένο και αποφασισμένο να μην ξαναπέσει στις παγίδες του παρελθόντος του. Που να 'χει βρει τη δύναμη να το κάνει. Που να χρησιμοποιεί τη λογική του, ως ασπίδα, απέναντι στην αιχμαλωσία του λάθους και του πάθους. Που να κρατά μάτια και αυτιά κλειστά στα κελεύσματα των σειρήνων των δημαγωγών κάθε θρησκείας ή πολιτικής.
Που τίποτε δεν τον ικανοποιεί παρά η ουσία των πραγμάτων και που, για να τη βρει, να ψάχνει όσο και όπου χρειάζεται. Που να 'χει καταλάβει ότι ο μεγαλύτερος εχθρός του είναι η υπερβολή και ότι η σωστή, κάθε φορά, αναλογία είναι αυτή που κάνει ακόμα και το δηλητήριο γιατρικό. Που ν' αποδίδει και να δέχεται σεβασμό και καλοπροαίρετη διαθεση.
Που να κατανοεί, ότι όσα θέλει και διεκδικεί ο ένας, έχει δικαίωμα να τα θέλει και να τα διεκδικεί και ο άλλος. Που να μπορεί να αναγνωρίσει ότι, η φύση δεν αγαπά και δεν δέχεται την κλωνοποίηση, άρα σκόπιμα υπάρχουν διαφορές.
Αλλά δυστυχώς ξυπνάω ξανά εδώ στο ίδιο σύμπαν και ξαναζώ την ίδια ψευδαίσθηση των παθών χωρίς ελπίδα ανάστασης όσο διαιωνίζεται το ίδιο αίσχος των θρησκειών και των παρακλαδιών τους. Διάβασε πάνω σε πόσους παραλογισμούς, παράνοιας και απάτης καλούμαστε να πορευτούμε ...
Κερί και λιβάνι: Τριπάροντας στα Ιεροσόλυμα H Ιερουσαλήμ έσκασε στο κεφάλι μου σαν βόμβα. Ξέρω, είναι χοντράδα να χρησιμοποιείς το όνομα «Ιερουσαλήμ» και τη λέξη «βόμβα» στην ίδια πρόταση - δεν έχουν πάθει και λίγα μέσα στα χρόνια οι άνθρωποι εκεί κάτω.
Μα βρέθηκα εκεί, τόσο απροετοίμαστη. Ας πρόσεχα. Μέναμε στο Τελ Αβίβ, σε σπίτι φίλων. Περνούσαμε γλυκά, με παραλίες, μαγαζάκια, παγωτά, ένα-δυο μπαράκια, πολύ κρασί, μια φιλοξενία υπέροχη. Κατά την τρίτη μέρα, που ήταν Κυριακή, που δεν σημαίνει και πολλά πράγματα στο Ισραήλ, αφού η αργία είναι Παρασκευή και Σάββατο, ξύπνησε ο τουρίστας μέσα μας: «να δούμε και κάτι, έτσι για να πούμε ότι ήρθαμε; Μας έφαγε η μάσα και το αραλίκι». «Να σας πετάξω ως την Ιερουσαλήμ, μόνο που πρέπει να κάνετε υπομονή, θα γίνεται χαμός», είπε ο φίλος μας. Ήταν διπλό Πάσχα, Καθολικό και Ορθόδοξο.
Δεν θυμάμαι πώς φτάσαμε. Θυμάμαι ότι μεταξύ φλυαρίας και αξιοθέατων, λίγο έξω από την Ιερουσαλήμ, ο φίλος μας ξεχάστηκε λίγο στον δρόμο. «Έστριψα λάθος», είπε, κι εκεί που λέγαμε να μη δώσουμε σημασία, τον είδα, κυριολεκτικά, να ασπρίζει από τον φόβο. «Να βρω τον δρόμο, όχι από δω, δεν πάει, fuck». «Μην τους κοιτάτε». Τρεις άνθρωποι ήταν στη γωνία, άλλοι δύο στην παραπέρα.
Παλαιστίνιοι εξτρεμιστές; Το εντελώς αντίθετο. Η περιοχή ελεγχόταν από μια σέχτα φανατικών υπερ-ορθόδοξων Εβραίων. Μισούν τους πάντες, τους Μωαμεθανούς, τους Χριστιανούς, αλλά περισσότερο, με καυτό μίσος, μισούν τους ίδιους τους Εβραίους, διότι θεωρούν ότι ζουν πολύ φιλελεύθερα και προκλητικά και έχουν προδώσει τον Ιουδαϊσμό τους: Βρίζουν, πετάνε ακαθαρσίες, κάνουν ντου σε ιερά μέρη άλλων θρησκειών, πιστεύουν ότι με ένα ακόμα γερό Ολοκαύτωμα θα βάλουν μυαλό οι πεπλανηθέντες Ισραηλινοί και θα επιστρέψουν στον δρόμο του Θεού. Με την ίδια λογική ερμηνεύουν άλλωστε το ναζιστικό Ολοκαύτωμα ως πολύ σωστό και δίκαιο ήταν γι' αυτούς, η τιμωρία που άξιζαν οι αμαρτωλοί ομόθρησκοί τους.
Παράνοια; Καλώς ορίσατε στους Αγίους Τόπους, όπου η θρησκευτική παράνοια θα έπρεπε να συσκευάζεται και να πουλιέται σε μπουκαλάκια μαζί με τον αγιασμό: είναι τόσο πυκνή, που κόβεται με το μαχαίρι. Κανένα μέρος στον κόσμο δεν αντέχει το φορτίο των Ιεροσολύμων: Τρεις από τις ισχυρότερες θρησκείες του πλανήτη έχουν εδώ τα υπεράγια των αγίων σημεία τους, σε απόσταση από πενήντα μέτρα ως πενήντα εκατοστά μεταξύ τους: Τρεις θρησκείες υπεύθυνες για την ψυχική κάθαρση, την παρηγορητική ανακούφιση τεσσάρων δισεκατομμυρίων ψυχών - αλλά και για τον φριχτό θάνατο, μέσα από θρησκευτικές σφαγές, πολύ, πολύ περισσότερων.
Γίνεται όλο και χειρότερο, αυτό το σοκ της υπεραισθησίας: Στο καπάκι όλων αυτών, η Ιερουσαλήμ είναι μια ακραία τουριστική πόλη - διάβαζε και «ένα ανελέητο παζάρι». Σορτσάκια, σανδάλια, στρατοί από οργανωμένα γκρουπ. Κόκκινοι, καμένοι από τον ήλιο, σουβενίρ, κεριά, μαντζούνια, κράχτες, κλέφτες, στρατιώτες, παπάδες, ραβίνοι, ξέκωλα, κεμπαπτζίδικα, τζαμιά, ψαλμωδίες, καμπάνες, και πριν το καταλάβεις, είσαι στο προαύλιο του Ναού της Αναστάσεως και μια παρέα τριπαρισμένες γιαγιάδες από την Τήνο σε τραβάει βίντεο και τσιρίζει «χαθήηκατε, καλέεεε, από την τηλεόρασηηηηη, γιατί χαθήκατεεε; Εεεεε; Γιατί χαθήκατεεεεε;». Κύριε ελέησον.
Μέσα στον ιερό Ναό (που είναι χτισμένος γύρω από έναν άλλο ιερό ναό, που είναι χτισμένος πάνω από το Σπήλαιον της Αναστάσεως) επικρατεί μια κατανυκτική παλαβομάρα: Είπαμε, είναι Πάσχα και μάλιστα διπλό, Καθολικό και Ορθόδοξο μαζί. Η ουρά για το προσκύνημα φτάνει μέχρι την Κωνσταντινούπολη, αλλά με τρώει το πείσμα, τι θα νιώσω - και στήνομαι. Επί τόπου καταφθάνουν και οι γιαγιάδες με την κάμερα, με ξαναπετυχαίνουν και αρχίζουν να με τραβάνε βίντεο στην ψύχρα, απαιτώντας, στα είκοσι βήματα από τον Πανάγιο Τάφο, να τους αποκαλύψω ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για την προσωπική ζωή της Πόπης Τσαπανίδου.
Μέσα στο βουητό, με παίρνει μάτι ο διάκος-σεκιούριτι του Παναγίου Τάφου, ο οποίος έχει μια παβλοφική αντίδραση με την κάμερα όπερ και συμβαίνει το αδιανόητο: Μου κάνει ένα αδιόρατο νεύμα και, μέσα στη λαοθάλασσα της Χριστιανοσύνης που περιμένει να προσκυνήσει, με βάζει να πηδήξω την ουρά και να περάσω πρώτη!
Ανερυθρίαστα, δέχομαι το ρουσφέτι και περνάω πρώτη και καλύτερη να φιλήσω τον τάφο του Χριστούλη. Οι γιαγιάδες δεν διαμαρτύρονται - τους φαίνεται φυσικό που είμαι φίρμα, και με ξεπροβοδίζουν με ευλογίες «Χριστός Ανέστη».
Ή όχι, ανάλογα αν λένε τον Θεό σου Χριστό, Γιαχβέ, ή Αλλάχ. Πέτρες προσκυνάμε όλοι, ιερές πέτρες. Διπλανές και όμοιες. Αρχαίες, πέτρες, Θεέ μου, όπως κι αν λέγεσαι, ποτισμένες με θεϊκά και ανθρώπινα μαρτύρια, βράχινα σφουγγάρια που έχουν ρουφήξει των αιώνων τα αίματα.
Όσα κωμικοτραγικά κι αν σου συμβούν κατά μήκος της via Dolorosa, όταν βγεις από την Ιερουσαλήμ δεν είσαι ο ίδιος άνθρωπος με αυτόν που μπήκε. Dolorosa, όνομα και πράγμα, ένας τόπος συμπυκνωμένης οδύνης. Όλοι όσοι περπατούν στους δρόμους της, και όλοι πίσω από εκείνους, αυτά τα εκατομμύρια των νεκρών της Ιστορίας, έχουν αφήσει τον δικό τους πόνο στις λείες πέτρες.
Γιατί ξέρεις ότι ήρθες στην Ιερουσαλήμ και ο πόνος σου είναι ασφαλής - για ό,τι θρηνείς, για ό,τι έχεις χάσει, για ό,τι πενθείς και οδύρεσαι, εδώ είναι το κατάλληλο μέρος για να το ακουμπήσεις: Η πόλη το αντέχει. Τι είναι ο δικός σου πόνος, όσο αβάσταχτο κι αν τον κουβαλάς εντός, μπροστά σε ό,τι έχει δει -κι ακόμα βλέπει- αυτή η πόλη; Ένα πούπουλο οδύνης, μια στάλα παραπονάκι, μπροστά στους λυγμούς της Ιστορίας. Άστον και φύγε. Εν ειρήνη.
Η απάτη με το Άγιο Φως Για δεκαετίες είμαστε μάρτυρες μιας απίστευτης απάτης που συντελείται κάθε Μεγάλο Σάββατο, στα Ιεροσόλυμα, με το λεγόμενο "Πανάγιο Φως". Κάθε τέτοια μέρα λοιπόν, γύρω στο μεσημέρι, πραγματοποιείται το "θαύμα" της τελετής της αφής του Αγίου Φωτός στον Ιερό Ναό του Παναγίου Τάφου στα Ιεροσόλυμα με την παρουσία του Ελληνορθόδοξου Πατριάρχη Ιεροσολύμων, του Αρμένιου Πατριάρχη και χιλιάδων πιστών.
Πρώτα λοιπόν σβήνουν όλα τα καντήλια και κεριά του Ναού. Ισραηλινοί αστυνομικοί ερευνούν σπιθαμή προς σπιθαμή τον ιερό ναό για τυχόν ύπαρξη αναμμένου φωτός. Ερευνούν επίσης τον Πατριάρχη για τυχόν ύπαρξη κρυμμένου αναπτήρα ή σπίρτων. Αφού διαπιστωθεί ότι δεν υπάρχει τίποτε το επιλήψιμο, οι δύο πατριάρχες μπαίνουν στο κουβούκλιό του και βγαίνουν, μετά από λίγη ώρα, με αναμμένες τις λαμπάδες τους. Ήρθε το φως το αληθινό!
Η χαρά ζωγραφισμένη στα πρόσωπα των πιστών που σπεύδουν να ανάψουν και τη δική τους λαμπάδα. Το φως αυτό θα χρησιμοποιηθεί στη φετινή Ανάσταση στους ναούς, όταν ο ιερέας, βγαίνοντας από το ιερό της εκκλησίας, αναφωνήσει «δεύτε λάβετε το φως το αληθινό». Σε ό,τι μας αφορά, όμως, η ιστορία δεν τελειώνει εδώ. Στο αεροδρόμιο του Τελ-Αβίβ υπάρχει ελληνικό κρατικό αεροπλάνο που περιμένει να παραλάβει τη φλόγα για να τη μεταφέρει στην Αθήνα, απ' όπου με άλλα αεροπλάνα, αυτοκίνητα (και γαϊδουράκια) θα μεταφερθεί σε κάθε γωνία και σε κάθε ιερό ναό της ελληνικής επικράτειας (ακόμα και στην άνω και την κάτω ραχούλα) για να συμμετάσχει στην τελετή της Ανάστασης.
Κυβερνητικό κλιμάκιο (φέτος θα είναι επικεφαλής ο υφυπουργός Εξωτερικών, Κώστας Τσιάρας) θα συνοδέψει τη φλόγα, η οποία θα γίνει δεκτή στην Αθήνα με τιμές αρχηγού κράτους.
Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς σε αυτή την ιστορία η οποία καλά κρατεί δεκαετίες τώρα; Την απάτη; Την υποκρισία; Τον σκοταδισμό; Την ηθική αυτουργία του ελληνικού κράτους στο μέγα αυτό ψέμα;
Ας δούμε όμως κάποια στοιχεία: Από πού μας προέκυψε ο Αρμένιος Πατριάρχης; Δεν είναι ελληνική η εκκλησία του Πανάγιου Τάφου; Είναι. Όμως, στην κούρσα των δύο εκκλησιών για την «κατάκτηση» του Τάφου, πρόλαβαν οι Αρμένιοι και κατοχύρωσαν το τελευταίο τμήμα του από το ύψος των γονάτων και μετά. Έτσι, όταν επισκέπτεσαι τον Τάφο, υπάρχει ένας διαχωριστικός τοίχος που τον χωρίζει στα δύο.
Πρέπει να βγεις από τον ναό και να μπεις σε ένα μικροσκοπικό παρεκκλήσι, όπου ένας νυσταλέος και αδιάφορος Αρμένιος παπάς κάθεται ανακούρκουδα. Περιμένει να τον «ασημώσεις». Όταν ρίξεις τα ψιλά, τότε σηκώνει ένα μαύρο κουρτινάκι και αποκαλύπτει τα τελευταία 30-40 εκατοστά του Τάφου. Απίστευτο και όμως αληθινό! Το είδα με τα μάτια μου πριν από 10-15 χρόνια.
Κλειδί σε όλη αυτή την ιστορία είναι βέβαια το χρήμα (follow the money line, που λένε και στα αστυνομικά μυθιστορήματα). Οι Ισραηλινοί αστυνομικοί και το κράτος, παρότι καγχάζουν τη χριστιανική θρησκεία, παίζουν μια χαρά το παιχνίδι του κλέφτη και του αστυνόμου. Γιατί να χαλάσουν τη μαγιονέζα που τους αποφέρει τόσα χρήματα, με τους πιστούς που επισκέπτονται κατά χιλιάδες τους χριστιανικούς άγιους τόπους; Οι ορθόδοξοι και οι Αρμένιοι, παρότι κατά βάθος αλληλομισούνται, παίζουν το παιχνίδι της ειρηνικής συνύπαρξης χάριν του χρήματος, της δόξας και της ισχύος που τους αποφέρει όλη αυτή η ιστορία.
Σε ό,τι αφορά στο "θαύμα", αυτό καθαυτό, έχω τις εξής δύο (μεταξύ πολλών) απορίες. Γιατί χρειάζεται να επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο η τελετή; Το Άγιο Φως μιας χρονιάς δεν κάνει και για την επόμενη και για τη μεθεπόμενη; Δεν αντέχει στον χρόνο; Έχει, δηλαδή, περιορισμένη διάρκεια ζωής με ημερομηνία λήξης (στην ετικέτα);
Οι ορθόδοξοι χριστιανοί που ζουν π.χ. στην Αυστραλία και που η ώρα τους είναι εφτά ώρες μπροστά από εμάς, δεν έχουν καμία πιθανότητα να παραλάβουν έγκαιρα το Άγιο Φως για να κάνουν Ανάσταση. Αυτούς δεν τους σκεφτόμαστε, δεν τους λυπόμαστε, έτσι καταδικασμένοι που είναι;
Θα μπορούσα να συνεχίσω και άλλο, αλλά νομίζω πως είπα αρκετά. Θέλω να κλείσω με δυο λόγια για τον ρόλο του ελληνικού κράτους σε όλα αυτά. Είναι ντροπή το επίσημο κράτος να συντηρεί τον σκοταδισμό. Είναι ντροπή το ελληνικό κράτος να μεταχειρίζεται τους πολίτες ως πρόβατα. Είναι ντροπή να μιλάνε τα κανάλια για θαυματουργές εικόνες που δακρύζουν.
Μήπως ήρθε η ώρα το κράτος, τώρα που υποτίθεται πως εκσυγχρονίζεται η ελληνική κοινωνία, να εγκαταλείψει τον σκοταδισμό που συντηρεί και υποδαυλίζει, για καθαρά ψηφοθηρικούς σκοπούς, τόσα και τόσα χρόνια;
Η Ανάσταση δεν έχει χρόνο Η Ελλάδα σφάζει αρνιά για να γιορτάσει την Ανάσταση. Παράλληλα, όταν της έρθει, βρίζει θεούς και δαίμονες χρησιμοποιώντας ως αντικείμενο τα θεία. Υποκρισία ή συνήθεια; Κακοτροπία ή ασέβεια; Άγνοια ή οικειότητα;
Ό,τι κι αν είναι, όποια λειτουργία εγκεφαλική κι αν υπερισχύει, το δεδομένο του φαγοπιοτού σκεπάζει την Ελλάδα ανήμερα το Πάσχα. Αρνιά και κατσίκια στριφογυρίζουν εθιμοτυπικά στις σούβλες, γεμίζουν με ρύζι, δεντρολίβανο και σταφίδες τις κοιλιές των ζώων που προορίζονται για τους φούρνους, άλλα γίνονται χωστά, όπως λένε στη Δωδεκάνησο. Είναι ένα βάρβαρο έθιμο στον βωμό της σφαγής των αμνοεριφίων και μεταφορικά στη θυσία του Ιησού, του αίροντα την αμαρτία του κόσμου. Είτε έχει οπαδούς, είτε εθισμένους στο έθιμο, η υποκρισία του σεβασμού στην παράδοση δεν έχει καμία αξία, αν δεν συνάδει με την ψυχική σου ισορροπία. Κάλλιο να λείπει το φαΐ και να είν' γεμάτη η ψυχή.
Ανάσταση σημαίνει νέκρωση κάποιου και ξαναζωντάνεμα.
Ανάσταση είναι να δίνεις πνοή σε ό,τι καλύτερο έχεις.
Ανάσταση είναι η ελπίδα και το φως μέσα από διαδικασίες ενδοσκόπησης και αυτοκαλυτέρευσης.
Ανάσταση, τέλος, είναι να έχεις σκοτώσει ό,τι σε πηγαίνει πίσω και να έχεις αναγεννήσει ό,τι σε κάνει ανθρωπινότερο, ηρεμότερο, αξιότερο για να λέγεσαι συνεχιστής της ζωής. Γιατί η ζωή έχει μέσα της την ύπαρξη και την Ανάσταση. Το πρώτο μοιάζει με παλμογράφημα νεκρού, το δεύτερο με ρυθμό ζωής που προάγει την ισορροπία και την εξέλιξη.
Μακάρι φέτος να πεθάνει ό,τι σκληρό, κακό, άθλιο, ποταπό, χυδαίο, ξετσίπωτο, ξιπασμένο και εκφυλιστικό υπάρχει και να αναστηθεί η απλότητα, η καλοσύνη και η ηρεμία. Μακάρι να πεθάνει και η ίδια η Ελλάδα για να αναστηθεί φρέσκια, υγιής, σοφή. Μεταφορικά δοσμένες είναι οι παραπάνω επιθυμίες, διότι η Ανάσταση δεν έχει χρόνο, ούτε ημερομηνίες, ούτε και νόρμες θρησκευτικές ή πολιτικές. Η Ανάσταση θέλει τη ζωή να σέβεται τον άλλο, τον δίποδο, τον τετράποδο, τον φυτεμένο και τον πτερόεντα, όλο τον χρόνο.
Με αφορμή τη γιορτή, αλλά αιτία τον ισόβιο στόχο σου, Ανάσταση σε ό,τι αξιότερο.
Υ.Γ.: Το παρόν αφιερώνεται στους απαράδεκτους που μπήκαν περισσότερο ή λιγότερο στις ζωές μας. Είναι πράγματι λυπηρό να μην έχουν επιθυμήσει, τελικά, να γίνουν καλύτεροι.
Μαγειρίτσα: Το δράμα του σεφ «Σήμερα θα σας παρουσιάσουμε τη συνταγή της μαγειρίτσας μας. Όχι με συκωταριά αρνιού ...», «Με κοτόπουλο;», «Όχι, γιατί ακόμα και το κοτόπουλο έχει λιπαρά. Θα τη μαγειρέψουμε με στήθος γαλοπούλας που 'ναι σαν σόλα, αλλά δεν έχει ίχνος λιπαρών», «Θα την αβγοκόψουμε, σεφ, στο τέλος;», «Όχι γιατί το αβγό επιβαρύνει τη χοληστερίνη. Εγώ τη λούζω με ροδόνερο», «Μαρούλια, φαντάζομαι, θα βάλουμε», «Όχι, γιατί νεότερες έρευνες έδειξαν ότι στα φύλλα του μαρουλιού επικάθεται μια ουσία που ευθύνεται για το σπάσιμο των νυχιών και γι΄ αυτό να προτιμάτε ρόκα και μάλιστα τα κοτσάνια της και μόνον»,
«Κοκορέτσι θα μαγειρέψουμε, σεφ;», «Βεβαίως. Τίποτα δεν θα στερηθείτε. Θα είναι ένα εναλλακτικό κοκορέτσι. Με σχοινόπρασο το οποίο θα έχετε μαρινάρει σε μπαλσάμικο και μελάσα από βραδύς και θα παίξει εξαιρετικά τον ρόλο του εντέρου», «Και μέσα, σεφ;», «Μέσα θα βάλουμε πιπεριές τριών χρωμάτων και λαχανικά διάφορα, μελιτζάνες, κολοκύθια, τον ανθό του κολοκυθιού και τον ανθό της παπαρούνας και άφθονο κουκουνάρι για να ξεγελάει το δόντι και οπωσδήποτε τζίντζερ.
Επίσης, του πάει εξαιρετικά ο τραχανάς ... για να τιμήσουμε και την παράδοση και καρύδια μαζί με το τσόφλι γιατί στο τσόφλι του καρυδιού είναι όλες οι βιταμίνες.», «Θα το ψήσουμε στα κάρβουνα, σεφ;», «Όχι, το κάρβουνο, ως γνωστόν, είναι καρκινογόνο γι΄ αυτό να προτιμήσετε να το ψήσετε στον ατμό», «Μα, πόσο χρήσιμες είναι οι πληροφορίες που μας δίνετε! Θα μας μιλήσετε και για το αρνί, σεφ;», «Αλίμονο! Τέτοιες μέρες επιβάλλεται.
Στην κοιλιά του αρνιού να βάλετε ψιλοκομμένο νεροκάρδαμο, λεβάντα και τσουκνίδες, όσο πιο ξερές. Επίσης, να του τρυπήσετε τα μπούτια και να βάλετε σέλερι και μαντζουράνα. Του πάει εξαιρετικά. Στο στόμα ... ανοίξτε τη σιαγόνα του άφοβα, να βάλετε ανά δόντι ένα μύρτιλο που είναι αντιγηραντικό και βοηθάει στην καλή κυκλοφορία του αίματος και πασατέμπο που έχει μεγάλη ποσότητα σιδήρου», «Ενδιαφέρον ακούγεται, σεφ! Μουυυυυυυυυ τέλειο! ΜΟΟΥυυυυυυ! Πεθαίνω! Λιώνω!»,
«Και σας έχω κι άλλο ένα μυστικό. Στο κεφάλι του αρνιού να δημιουργήσετε κάτι σαν μαντήλι (που φοράνε οι γριές στα χωριά, για να τιμήσουμε και την παράδοση) από δεντρολίβανο και κουκουνάρια ολόκληρα, βουτηγμένα σε μπούκοβο που βοηθάνε την πέψη και να περιλούσετε με χτυπημένα φασόλια που βοηθάνε τον φυσικό εξαερισμό του σώματος. Στα μάτια του δε, να βάλετε ολόκληρα λάιμ».
Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ το ΑΡΝΙ ΕΦΑΓΩΘΕΙ ... και η προβατοποιημένη ανθρωπότητα
εξακολουθεί να κοιμάται και να τρώγεται!!!!
Nemesis12
Του Αντώνη Μακατούνη (από το ένθετο της Δημοκρατίας για την Ορθοδοξία) Στον Ιερό Ναό Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης Ανω Μετεώρων - Πολίχνης Θεσσαλονίκης χτυπά από σήμερα και για τις επόμενες ημέρες η καρδιά της Ορθοδοξίας, αφού το απόγευμα (στις 6.00 μ.μ.) θα γίνει η υποδοχή του Τιμίου Ξύλου και του τεμαχίου του Αρράφου Χιτώνα του Χριστού, τα οποία εξέρχονται από τη Μονή Παντοκράτορος του Αθλίου Ορους όπου και φυλάσσονται.Αυτό και αν είναι είδηση θα γεμίσουν τα παγκάρια ευρώ ενώ στις εκκλησίες το ποίμνιο θε βελάζει ευτυχισμένο!!
Η κρίση,η πείνα και η αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης θα ξεχαστούν με την μια!!Αυτό είναι το μεγάλο θαύμα της Ορθοδοξίας μεταμορφώνει τους Ρωμιούς σε υπάκουα προβατάκια!!Θα κλείσω με ένα ερώτημα μόνο ,γιατί ρε παιδιά ένα τεμάχιο μόνο, ο υπόλοιπος χιτώνας τι έγινε??Άντε καλά μου προβατάκια να προσκυνήσετε τον χιτώνα και μετά ξέρετε εσείς να βγείτε αγανακτισμένα στους δρόμους να φωνάζετε για τους κακούς πολιτικούς που σας κυβερνούν!!Ρωμιοί εχετε ότι σας αξίζει!!Ελα τώρα όλα μαζί ΜΠΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!!!!
Αυτός είναι ο χιτώνας της "Παναγίας" είναι σε καλύτερη κατάσταση σχεδόν καινούργιος!!Τι να λέμε τώρα οι γυναίκες έχουν μια σειρά μια τάξη ρε παιδί μου φροντίζουν τα ρούχα τους ,εμείς οι άντρες δεν τα προσέχουμε τα ρούχα μας!!
Πελασγοί: Τό κοινό όνομα όλων τών προϊστορικών καί προκατακλυσμιαίων Ελληνικών φύλων. Σύγχρονοι ιστορικοί, αρχαιολόγοι και γλωσσολόγοι έχουν προσπαθήσει να συνδέσουν τους "Πελασγούς", έναν όρο με μάλλον ασαφές περιεχόμενο, με διάφορους υλικούς πολιτισμούς, γλωσσολογικές ομάδες κ.λ.π. αλλά πρόκειται περί άλυτου "προβλήματος". Οι συνεχείς επεξεργασίες των ελληνικών παραδόσεων και μύθων καθιστούν δύσκολο το διαχωρισμό σαφών "αναμνήσεων ιστορικών γεγονότων" και μυθοπλασίας όσον αφορά τις πληροφορίες που δίνουν οι αρχαίοι συγγραφείς για τους Πελασγούς. Περιοχές όπως η Θεσσαλία και η Αττική θεωρούνταν παραδοσιακά ως περιοχές στις οποίες κατοικούσαν Πελασγοί. Γενάρχης των Πελασγών αναφέρεται ο Πελασγός. Με τ' όνομά του συνδέθηκαν πολυάριθμοι θρύλοι και παραδόσεις.
Ηρόδοτος, Ιστορίαι, Βιβλίο Ζ', 94 - <ωνες δr Eσον μrν χρόνον ν Πελοποννήσσ ο4κεον τtν νζν καλεομένην χαιίην, καv πρvν " Δαναόν τε καv Ξοζθον πικέσθαι ς Πελοπόννησον, aς λληνες λέγουσι, καλέοντο Πελασγοv Α0γιαλέες, πv δr <ωνος τοζ Ξούθου Ίωνες".
Αχαιοί: Ελληνικό φύλο πού ήλθε από τήν Ήπειρο. Τό όνομα προέρχεται απ' τόν Αχαιό γιό τού Ξούθου, εγγονό τού Έλληνα καί δισέγγονο τού Δευκαλίωνος. Στήν εκστρατεία κατά τής Τροίας περί τό 1200 π.Χ κατά τήν συμβατική ιστορία έλαβαν μέρος 44 ηγεμόνες, από τήν Ήπειρο καί Θεσσαλία μέχρι τήν Κρήτη, αυτόνομοι μέν αλλά στά μάτια τών ξένων φάνταζαν ως έν έθνος, όπως άλλωστε ήταν αφού ίσχυε τό όμαιμον, τό ομόγλωσσον τό ομόθρησκον καί κυρίως η κοινή συνείδησις. Τούς απέδιδαν δέ διάφορα ονόματα, όπως Αργείοι, Δαναοί, Αχαιοί μέ κυρίαρχο τό Αχαιοί.
Ίωνες: Ελληνικό φύλο πού ήλθε κι αυτό από τήν Ήπειρο καί τά παράκτια νησιά τού Ιονίου. Τό όνομα έλκει τήν καταγωγή του από τόν Ίωνα, αδελφό τού Αχαιού, γιό τού Ξούθου, εγγονό τού Έλληνα καί δισέγγονο τού Δευκαλίωνος. Εγκαταστάθηκαν περί τό 1900 π.Χ. κατά τήν συμβατική πάντα ιστορία στήν Αττική. Ήλθαν σέ επαφή μέ τούς ανατολικούς λαούς καί γι αυτό τόν λόγο οι τελευταίοι αποκαλούσαν όλους τούς Έλληνες Ίωνες (Γιουνάν ), πράγμα πού εξακολουθεί νά ισχύει καί σήμερα καί μάλιστα καί η ίδια η Ελλάδα αποκαλείται Γιουνανιστάν. Οι Ίωνες κατά την εποχή του Χαλκού ήταν εξαπλωμένοι μεταξύ της Εύβοιας, της Αττικής και της βορειοανατολικής Πελοποννήσου. Το 1100 π.Χ. περίπου κατά την αρχή της γεωμετρικής περιόδου, που σηματοδοτήθηκε από την κάθοδο των Δωριέων, οι ανακατατάξεις στο εσωτερικό της Ελληνικής χερσονήσου τους ανάγκασαν να εγκαταλείψουν μεγάλο μέρος της περιοχής στην οποία ζούσαν. Οι μετακινήσεις αυτές των αρχαίων ελληνικών φύλων ονομάζονται Α' Ελληνικός αποικισμός. Οι Ίωνες λοιπόν μετακινήθηκαν προς τα ανατολικά δημιουργώντας αποικίες στα νησιά του Αιγαίου (Χίος, Σάμος κ.α.) καθώς και στην κεντρική Μικρά Ασία, στην περιοχή γνωστή ως Ιωνία. Το μεγαλύτερο μέρος των νησιών του Αιγαίου, με εξαίρεση τη Λέσβο, την Τένεδο και τη Ρόδο αποικήθηκε από τους Ίωνες, ενώ οι σημαντικότερες αποικίες στην Ιωνία ήταν η Μίλητος και η Έφεσος.
Η δημιουργία αποικιών στη Μικρά Ασία ήταν μια προοπτική που χρόνια απασχολούσε τα αρχαία ελληνικά φύλα και κυρίως τους Αχαιούς, δεδομένου ότι ήταν πολύ πιο εύπορα από την ορεινή και σχετικά άγονη ελληνική χερσόνησο. Οι Ίωνες μιλούσαν την ιωνική διάλεκτο. Η διάλεκτος αυτή αποτελεί τη γλώσσα της επικής ποίησης, καθώς το ομηρικό ιδίωμα έχει ως βάση του την ιωνική εμπλουτισμένη με στοιχεία από την αιολική και την αρκαδοκυπριακή. Οι λυρικοί ποιητές όπως ο Τυρταίος, ο Αρχίλοχος και άλλοι, χρησιμοποιούσαν την ιωνική διάλεκτο για τις ελεγείες τους. Επίσης ιστορικοί όπως ο Ηρόδοτος έγραφαν στην ιωνική. Χαρακτηριστικά τα α και ε μακρά γράφονται η και η εξάλειψη του συμφώνου F (δίγαμμα). Επίσης ο σχηματισμός των απαρεμφάτων σε -ναι είναι ιωνικό στοιχείο.Κατά τον 6ο αιώνα π.Χ. η Μίλητος και η Έφεσος έγιναν κέντρα όσον αφορά τη σκέψη πάνω στο φυσικό κόσμο. Με βάση αυτή τη σκέψη δημιουργούνταν υποθέσεις που εξηγούσαν τα φυσικά φαινόμενα χωρίς να αποδίδεται το αίτιό τους στο θείο, όπως γινόταν μέχρι τότε. Οι υποθέσεις αυτές διαχέονταν από την έρευνα και από προσωπικές εμπειρίες. Οι εκπρόσωποι αυτού του κινήματος λέγονταν «Φυσικοί» ή «Φυσιολόγοι». Κύριος εκπρόσωπος ήταν ο Θαλής ο Μιλήσιος, ο οποίος ήταν κι ένας από τους επτά σοφούς της αρχαίας Ελλάδας. Και ο λεγόμενος "σκοτεινός" φιλόσοφος Ηρακλειτος από την Έφεσο.
Δωριείς: Οι Δωριείς ήταν ελληνικό φύλο, ένα από τα τέσσερα της αρχαιότητας, το οποίο καταγόταν σύμφωνα με τις γραπτές παραδόσεις από την οροσειρά της Πίνδου. Κατά την παλαιά παραδοσιακή θεωρία και κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, οι Δωριείς κατέβηκαν στη νότια Ελλάδα περίπου τον 12ο π.Χ. αιώνα και κατέλυσαν τον Μυκηναϊκό πολιτισμό, καθώς διέθεταν όπλα από σίδηρο, που ήταν ανώτερα από τα χάλκινα των Μυκηναίων. Νεώτερες όμως μελέτες συνδυάζουν την έλλειψη αρχαιολογικών ευρημάτων που να συνηγορούν σε μια τέτοια βίαιη εισβολή και γλωσσολογικών στοιχείων από την αποκρυπτογράφηση της Γραμμικής Β, και αμφισβητούν έντονα την εκδοχή αυτή. Η μετακίνησή τους αυτή, που είναι γνωστή ως "Κάθοδος των Δωριέων", παραμένει μέχρι σήμερα ένα από τα σκοτεινότερα σημεία της ελληνικής ιστορίας. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, όταν βασίλευε ο Δευκαλίων, οι Δωριείς κατοικούσαν στην Φθιώτιδα. Από εκεί, ενώ βασιλιάς τους ήταν ο Δώρος, από τον οποίο πήραν και το όνομά τους, πήγαν στις πλαγιές της Όσσας και του Ολύμπου, στην περιοχή που ονομαζόταν Ιστιαιώτις. Οι Κάδμειοι τους ανάγκασαν να εγκαταλείψουν την περιοχή αυτή και να εγκατασταθούν στην Πίνδο, σε μια περιοχή που εκτείνεται από την περιφέρεια Καστοριάς, Γρεβενών έως και την επαρχία Μετσόβου, όπου ονομάστηκαν Μακεδνοί.
Από εκεί ξεκίνησε η λεγόμενη "Κάθοδος των Δωριέων" στα τέλη του 12ου αιώνα π.Χ., μέσω του περάσματος της Δεσκάτης, που αποτέλεσε ιστορικό γεγονός μεγάλης σπουδαιότητας, και είχε το χαρακτήρα εγκατάστασης ενός λαού σε πιο εύφορα και προσοδοφόρα εδάφη. Αυτή η εσωτερική μετανάστευση των Δωριέων αποτέλεσε τμήμα της γενικότερης προσπάθειας των δυτικών φυλετικών ομάδων να κατακτήσουν νέες περιοχές. Οι ακριβείς συνθήκες της μετακίνησής τους προς νότον παραμένουν άγνωστες. Οι Δωριείς αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τους τόπους εγκατάστασής τους, καθώς είτε δέχτηκαν την πίεση άλλων φυλετικών ομάδων, είτε οι διαθέσιμοι φυσικοί πόροι δεν επαρκούσαν. Ενώ παλαιότερα εικάζοταν ότι η εξάπλωση των Δωριέων ήταν το κυριότερο αίτιο κατάρρευσης του μυκηναϊκού κόσμου, οι ιστορικοί σήμερα τείνουν στην αντίθετη εκδοχή, ότι η κατάρρευση του μυκηναϊκού κόσμου των Αχαιών αποτέλεσε το κυριότερο αίτιο της γρήγορης εξάπλωσης του δωρικού στοιχείου. Συγκεκριμένα, υποστηρίζεται η άποψη ότι ότι οι Δωριείς ήταν ένα ελληνικό ποιμενικό και πρωτόγονο σχετικά φύλο που κατοικούσε στις ορεινές περιοχές της Ελλάδας, και το οποίο μετά τη διάλυση του μυκηναϊκού κόσμου κατέλαβε πεδινές περιοχές.
Πέρα από τις μαρτυρίες των ιστορικών, υπάρχει και το αντίστοιχο μυθολογικό πλαίσιο. Οι Δωριείς κατάγονταν από τον Δώρο, γιο του Έλληνα, ο οποίος είχε υπό την εξουσία του την ηπειρωτική Ελλάδα. Σε αυτούς κατέφυγαν οι απόγονοι του Ηρακλή, μετά το θάνατο του Ύλλου και τον διωγμό τους από την Πελοπόννησο. Ακόμη, αναφέρεται ότι, όταν οι Ηρακλείδες έφθασαν στον Αιγιμιό, βασιλιά των Δωριέων, ο Ύλλος ζούσε. Ο Αιγιμιός υιοθέτησε τον Ύλλο και μαζί με τους δυο γιους του, Πάμφυλο και Δυμάνα, τον έκανε συγκληρονόμο στο ένα τρίτο του βασιλείου του. Διωγμένοι από τα γειτονικά φύλα οι Δωριείς κατέφυγαν, μετά από πολλές μετακινήσεις, στη Δωρίδα και από εκεί στην Πελοπόννησο. Τη χώρα τη μοίρασαν οι δισέγγονοι του Ύλλου, Τήμενος, Κρεσφόντης και Αριστόδημος, μαζί με τους Πάμφυλο και Δυμάνα. Την κατάκτηση της Πελοποννήσου και την κυριαρχία τους στους αχαϊκούς πληθυσμούς, οι Δωριείς την ερμήνευσαν με το μύθο της "επανόδου των Ηρακλειδών", δηλαδή την επιστροφή των απογόνων του Ηρακλή στην αρχαία τους κοιτίδα.
Αιολείς: Ήλθαν από τήν Θεσσαλία περί τό 1900 π.Χ. εγκαταστάθηκαν στήν Πελοπόννησο καί συγχωνεύτηκαν μέ τούς Αχαιούς. Τό όνομα ανατρέχει φυσικά στόν Αίολο τόν γιό τού Έλληνα καί εγγονό τού Δευκαλίωνος. Γιός τού Αιόλου ήταν ο Αθάμας, ο οποίος μέ τήν Νεφέλη έκανε τόν Φρίξο καί τήν Έλλη, εξ ής καί ο Ελλήσποντος καλείται.
Γραικοί: Από τόν Γραικό πού όπως καί ο Έλλην γενεαλογείται απ' τόν Δευκαλίωνα ή κατ' άλλους θεωρείται αδελφός τού Λατίνου. Τό όνομα ετυμολογείται από τό γηραιός καί γραία κι αυτό από τήν Γαία καί επομένως αντιλαμβάνεται κανείς τό παμπάλαιον αφ' ενός τού ονόματος αφ' ετέρου δέ τό γηγενές αυτού. Επεκράτησε κατά τούς μέσους χρόνους (ανασυρθέν φυσικά από τό βαθύτατο παρελθόν) ως εθνική ονομασία τών Ελλήνων ιδίως στήν ύπαιθρο, διότι τό Έλληνες σήμαινε πλέον ειδωλολάτρες. Διά τών Λατίνων πού τό παρέλαβαν από τήν γειτονική Ήπειρο διαδόθηκε στήν Δύση (παρεφθάρη φυσικά όπως άλλωστε καί η Ελληνική γλωσσα πού κατακρεουργημένη κατέληξε στίς διαφόρους διαλέκτους), καί έχουμε τό γνωστό Graeci καί τά σημερινά ακατανόητα Greece, Grece, καί τά λοιπά παρόμοια. Μετά μάλιστα τήν δημιουργία νέας αυτοκρατορίας απ' τούς Δυτικούς μέ φορέα τού αξιώματος τόν Κάρολο τό 800 μ.Χ., πού ήταν τό αποκορύφωμα τής διάστασης μεταξύ τής παπικής εξουσίας καί τής πολιτικής εξουσίας τής Κωνσταντινουπόλεως, έγινε κατασυκοφάντησις τών Ελλήνων, ώστε τό όνομα Γραικός νά σημαίνει αίρεση καί κατά τούς χρόνους τής Φραγκοκρατίας μάλλιστα ενισχύθηκε εντονότατα ο μισελληνισμός. Γνωστή είναι η φράση τού " πρωθυπουργού" τού Κ. Παλαιολόγου Λουκά Νοταρά " κρειττότερον ιδείν εν μέσει Πόλει φακιόλιον Τούρκου ή ρωμαϊκήν καλύπτραν". Νά σημειώσουμε μέ τήν ευκαιρία ότι ο Κάρολος ζήτησε σέ γάμο τήν 1η γυναίκα αυτοκράτειρα τήν Ειρήνη τήν Αθηναία. Μετά τήν πτώση τής Πόλης, εκτός από τό ρεύμα λογίων πού συνέρευσε στήν Δύσι καί προκάλεσε τήν αναγέννηση, υπήρξαν καί πολλοί δυστυχείς πρόσφυγες, πολλοί από τούς οποίους παρανομούσαν γιά νά καταφέρουν νά επιβιώσουν καί αυτό συνέτεινε ώστε τό "Γραικός" νά σημαίνει καί "απατεών".
Δαναοί: Ελληνικό φύλο, πού προερχόμενο από τήν Ήπειρο, εγκαταστάθηκε κυρίως στήν Πελοπόννησο περί τό 2000 π.Χ. Timeo Danaos et dona ferentes (= φοβούμαι τούς Δαναούς καί δώρα φέροντας). Η φράση αυτή ανήκει στόν γαλάτη Βιργίλιο καί ασφαλώς εκφράζει τόν φθόνο κατά τών Ελλήνων αλλά καί τήν προσπάθεια υποτίμησης τού Ελληνικού Πνεύματος πού ήταν κυρίαρχο ακόμα καί κατά τήν Ρωμαϊκή στρατιωτική κυριαρχία. Άλλωστε κατά τόν Οράτιο " η Ελλάς ηττηθείσα τόν τραχύν νικητήν ενίκησε καί τάς τέχνας εισήγαγε εις τό αγροίκον Λάτιον".
Σελλοί: Κατά τόν Αριστοτέλη πανάρχαιοι κάτοικοι τής κεντρικής Ηπείρου πού καλούνταν τότε μέν Γραικοί, τώρα δέ Έλληνες. Απ' τό όνομα αυτό κατά μία εκδοχή καί τό Έλληνες.
Έλληνες: Τό ελληνικό φύλο τού Αχιλλέα πού κατοικούσε τήν Φθία. Εκαλούντο καί Μυρμιδόνες. Ήλθε από τήν Ήπειρο καί επεκτάθηκε σέ ευρύτερη περιοχή. Τό όνομα προέρχεται από τόν Έλληνα, γιό τού Δευκαλίωνος πού γεννήθηκε μέ "σπέρμα Διός". Τόν 8ο π.Χ. αιώνα όλα τά Ελληνικά φύλα πήραν αυτό τό όνομα. Στά πρώτα χρόνια τής επικράτησης τού Χριστιαννισμού τό όνομα Έλλην κατέληξε νά σημαίνει ειδωλολάτρης. Απ' τόν 9ο αιώνα όμως μέ τόν Φώτιο καθηγητή καί μετέπειτα πατριάρχη, πού τό σπίτι του είχε μετατραπεί σέ κέντρο φιλολογικών συναναστροφών, πού επανιδρύθηκε τό Πανεπιστήμιο Κωνσταντινουπόλεως καί συνεστήθη πλήθος άλλων ιδιωτικών ανωτάτων σχολών έχουμε επανεμφάνιση τού ονόματος "Έλλην". Τόν 11ο αιώνα έχομε νέα ενίσχυση τού ονόματος μέ τόν Μιχαήλ Ψελλό καί τήν Άννα Κομνηνή. Ο Θεόδωρος Β' Λάσκαρις αυτοκράτωρ Νίκαιας έλεγε: " Πάσαν τοίνυν φιλοσοφίαν καί γνώσις Ελλήνων εύρεμα ...Σύ δέ ώ Ιταλέ τίνος ένεκεν εγκαυχά;" Ο Γεώργιος Γεμιστός τόνιζε στόν Μανουήλ Παλαιολόγο, ότι οι άνθρωποι, τών οποίων ηγείται είναι "Έλληνες" τό γένος ως ή τε φωνή καί η πάτριος παιδεία μαρτυρεί.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.ellinikoarxeio.com/2011/01/istoria-ellinikwn-fylwn.html#ixzz2vPuVGScu
Τα ονόματα των Αθανάτων του Ολύμπου έχουν συμβολικές σημασίες. Κάθε ονομασία των Θεών και μία Μυστηριακή έννοια...
Ο Όλυμπος = το ιερό όρος της Ελλάδας και του Αρχαίου Κόσμου. Ετυμ: Όλυμπος = Ολόλαμπος, κατοικία των Θεών. Ουράνιος χώρος ή θόλος αξεπέραστης ομορφιάς. Τον Όλυμπο ονομάζουν ακόμη Αιγλήεντα ( = φωτεινός, λαμπερός), Πολυδειρά ( = πολυχάρανδρο ), Αιπύδα ( τραχύ, απότομο, ψιλό ) , Γέρο - Όλυμπο ( = Ιερό Όλυμπο ). Οι Θεοί του Ολύμπου ήσαν σύμβολα και όχι είδωλα. Οι πρώτοι Θεοί, δημιουργήθηκαν από την εξέταση του αχανούς σύμπαντος.
Η αναζήτηση της κοσμογονίας, στηρίχθηκε σε δύο βασικές και απόλυτα λογικές σκέψεις: α) Ο υλικός κόσμος: Γη, Ουρανός, Σύμπαν, δεν μπορεί να προυπήρχε. Η δημιουργία του δεν έγινε από το μηδέν, ούτε χωρίς γεννήτορα. β) Ο γεννήτορας της Ζωής και του Σύμπαντος: Πρέπει να είναι Ών, με ανώτερη και ανεξάντλητη μυστηριακή δύναμη, που επέβαλε παγκόσμια αρμονία και κυβερνά με Σοφία. Και κατέληξαν: Το Ανώτερο Όν είναι το Πυρ - Φως = Ήλιος που ονόμασαν Θεό - Φαέθωνα και με τα άλλα στοιχεία της φύσης, αέρα - νερό - χώμα συνθέτουν όλες τις υλικές και πνευματικές υπάρξεις. Ας δούμε τώρα την συμβολική σημασία των Θεών...
Δίας - Ζευς = = δύναμις, αρμονία ( αρχική αιτία των πραγμάτων ). Ποσειδών = ισορροπία των υγρών στοιχείων, για να υπάρχει ζωή. Απόλλων= θερμότητα για την επιβίωση του ανθρώπου και της φύσης. ( Ήλιος, Φως , Θεός του Φωτός ).
΄Ηφαιστος = τέχνη, διαμόρφωση και εξευγενισμός των στοιχείων του κόσμου. Άρης = ανδρική και πατριαρχική κηδεμονία.( θεός του πολέμου).
Έρμής = γνώση και σοφία για να ολοκληρωθεί ο νους του ανθρώπου. Αγγελιοφόρος των πνευματικών θεικών βουλών, αλλά και της διακίνησης του εμπορικού πλούτου και θεός του εμπορίου.
Ήρα = υποσυνείδηση , σύζυγος του Δία για να διατηρείται η αρμονία και η πληρότητα. Θεά των γυναικών και της οικογένειας.
Δήμητρα = θεά της γεωργίας, η μεγαλύτερη μητέρα που αγκαλιάζει το παιδί της και δεν μπορεί να το αποχωριστεί.
Εστία = θεά της οικίας, της ζεστασιάς του σπιτιού, η ζεστή φλόγα που ολόγυρά της συγκεντρώνεται η οικογένεια.
Αθηνά = υπερσυνείδηση , θεά της γνώσης και της σοφίας. Αλεξίκακη, ειρηνική, ηθικότατη, παρθένα.
Άρτεμις = θεά της αξιοπρέπειας. Προστάτης των ζώων απο τις επιβουλές των μνησίκακων ανθρώπων, αλλά και του κυνηγιού.
Αφροδίτη = θεά της γονιμότητας και της ομορφιάς. Ενώνει αρμονικά το θηλυκό με το αρσενικό και διαιωνίζει το είδος του.
ellinonpaligenesia
Hellas-now.com
- See more at: http://www.hellas-now.com/2014/03/blog-post_7462.html#more
ΥΠΟΓΕΙΟΣ ΘΑΛΑΜΟΣ ΜΕ 130 ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΓΑΛΜΑΤΑ - ΑΝΑΚΑΛΥΦΘΗΚΕ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΚΟΡΥΦΑΙΟΥ ΓΛΥΠΤΗ ΦΕΙΔΙΑ!!!- ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΤΩΝ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ - ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΚΡΥΒΟΥΝ; (ΒΙΝΤΕΟ)
Ο Φειδίας δείχνει τη ζωφόρο του Παρθενώνα στους φίλους του (πίνακας του Λώρενς Άλμα-Τάντεμα, 1868).
ΕΝΑΣ ΥΠΟΓΕΙΟΣ θάλαμος που περιέχει 130 αρχαία ελληνικά αγάλματα ανακαλύφθηκε στην Αθήνα πριν από 25 χρόνια. Αλλά κανείς μέχρι τώρα δεν έχει κατορθώσει να νικήσει το τέρας της ελληνικής γραφειοκρατίας που εμποδίζει το άνοιγμα της καταπακτής, ώστε τα αγάλματα να έρθουν στο φως.
Πρόκειται για μια ακόμη «σκοτεινή» ιστορία, σχετικά με ανακαλύψεις που παραμένουν στο σκοτάδι, επειδή υπάρχει μεγάλη απροθυμία από τις Αρχές. Και αυτό τη στιγμή που ξένοι λαοί, που εμφανίστηκαν πολύ όψιμα στο προσκήνιο της ιστορίας, προσπαθούν να οικειοποιηθούν την παράδοση και τον πολιτισμό των αρχαίων Ελλήνων.
Η δικαιολογία που προβάλλει το Υπουργείο Πολιτισμού είναι ότι η μυστηριώδης υπόγεια αίθουσα βρίσκεται σε ιδιωτικό χώρο και κανείς δεν θέλει να εμπλακεί σε μια νομική μάχη με τους ιδιοκτήτες.
Ο θάλαμος ανακαλύφθηκε τυχαία, όταν δύο φίλοι παρατήρησαν στο χώρο που χτιζόταν μια οικοδομή, ένα άνοιγμα στο έδαφος, δίπλα στα θεμέλια του νέου κτιρίου. Ρίχνοντας στην τρύπα ένα αναμμένο χαρτί, είδαν ότι υπήρχαν σκάλες που οδηγούσαν βαθιά μέσα στο έδαφος. Οι δύο φίλοι κατέβηκαν τη σκάλα με τη βοήθεια κεριών. Και αυτό που είδαν τους άφησε άναυδους.
Ο υπόγειος θάλαμος με τα αγάλματα
O Κωνσταντίνος Κυπαρίσσης, ένας από τους δύο φίλους που έκαναν την ανακάλυψη, περιγράφει το γεγονός:
«Πετάξαμε μέσα την αναμμένη εφημερίδα και οι φλόγες αποκάλυψαν την αρχή μιας σκάλας. Στο τέλος της, και σε βάθος τριών μέτρων ή λίγο περισσότερο, υπήρχε ένα δωμάτιο στα δεξιά του δωματίου υπήρχε το άγαλμα μιας θεάς με ύψος περίπου 1,80 μέτρα - έναν μεγαλοπρεπές άγαλμα. Η αριστερή πλευρά του προσώπου της ήταν ημιτελής. Στη δεξιά πλευρά της θεάς υπήρχε το άγαλμα ενός λιονταριού και δίπλα το γυμνό άγαλμα του Διογένη (του ιδρυτή της κυνικής φιλοσοφίας). Πιο δίπλα υπήρχε το άγαμα της θεάς Αθηνάς. Το δωμάτιο ήταν μακρόστενο, και στις πλευρές του, δεξιά κι αριστερά, υπήρχαν πολλά ολόσωμα αγάλματα. Μετά από είκοσι μέτρα δεν υπήρχε οξυγόνο, αλλά το δωμάτιο συνεχιζόταν κι άλλο ...»
O Κωνσταντίνος Κυπαρίσσης μαζί με το φίλο του μέτρησε συνολικά 130 ακέραια αγάλματα.
Υπάρχει η φήμη ότι το δωμάτιο, με τον πλάτους 4 μ. σαν σήραγγα διάδρομο, ήταν ένα από τα εργαστήρια του κορυφαίου γλύπτη, ζωγράφου και αρχιτέκτονα Φειδία, του σημαντικότερου από τους καλλιτέχνες της κλασικής εποχής.
Ο Φειδίας (490 - 430 π.Χ.), που είχε τη γενική επιστασία της ανοικοδόμησης των ναών της Ακρόπολης και πρωτίστως του Παρθενώνα, φιλοτέχνησε, μεταξύ άλλων, το περίφημο χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνάς Παρθένου για το σηκό του Παρθενώνα (446-438 π.Χ.), που είχε κολοσσιαίο μέγεθος (11,5 μ.) και αποτέλεσε καινοτομία στην τεχνική των λατρευτικών αγαλμάτων.
Αναπαράσταση του χρυσελεφάντινου αγάλματος της Αθηνάς στον Παρθενώνα. (Drawing by Candace Smith).
Στην Ολυμπία, ο Φειδίας φιλοτέχνησε το κολοσσιαίο χρυσελεφάντινο άγαλμα του Μειλίχιου Διός, ύψους 11 μ., που ήταν τόσο μεγαλειώδες, ώστε περιελήφθη στα επτά θαύματα του κόσμου.
Άλλοι πάντως συμπεραίνουν από τον μεγάλο αριθμό των αγαλμάτων, ότι ο υπόγειος διάδρομος οδηγούσε πιθανώς σε έναν ναό.
Θα περίμενε κανείς ότι μια τόσο σημαντική ανακάλυψη θα κινητοποιούσε το Υπουργείο Πολιτισμού και την Αρχαιολογική Υπηρεσία να σπεύσουν επί τόπου για να διεξάγουν περαιτέρω έρευνες. Ευτυχώς, όμως, κάτι τέτοιο δεν έγινε, γιατί θα ερχόταν σε αντίθεση με την ακολουθούμενη νεοελληνική πρακτική της πλήρους αδιαφορίας.
Ο Κωνσταντίνος Κυπαρίσσης μίλησε με έναν δικηγόρο, ο οποίος τον συμβούλεψε να μην πει τίποτε σε κανέναν, αλλά να γράψει μια επιστολή προς το Υπουργείο Πολιτισμού με την οποία θα γνωστοποιούσει την ανακάλυψη. Έτσι και έγινε. Η πρώτη επιστολή εστάλη στο υπουργείο την 1η Μαρτίου 1988. Έκτοτε ακολούθησαν πολλές άλλες επιστολές. Χάθηκαν όμως στους λαβύρινθους του υπουργείου, καθώς με κάθε αλλαγή της κυβέρνησης γινόταν και αλλαγή υπουργού.
Αρχαίοι ελληνικοί θησαυροί. Οι ξένοι τους προβάλλουν, ενώ εμείς τους αποκρύπτουμε, παρ' όλο που είναι εθνική κληρονομιά. Πού οφείλεται αυτή η ολιγωρία; Είναι τυπικό παράδειγμα γραφειοκρατικής ανικανότητας, ή υπάρχουν άλλοι λόγοι που ό,τι κάνουν το κάνουν στα κρυφά;
Μια ακόμη επιστολή στάλθηκε στις 20 Αυγούστου 2003. Το 2004, και μη έχοντας πάρει καμιά απάντηση, ο κ. Κυπαρίσσης απευθύνθηκε στον τότε πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή και το ίδιο έκανε το 2006 και το 2007.
Όμως, στου κουφού την πόρτα ...
Παρ' όλα αυτά, γίνονται και θαύματα. Σχεδόν είκοσι χρόνια μετά την ανακάλυψη, ο κ. Κυπαρίσσης έλαβε την πρώτη του απάντηση. Στις 20 Μαρτίου 2007, το Υπουργείο Πολιτισμού έστειλε μια επιστολή με την οποία τον ευχαριστούσε για το ... ενδιαφέρον του και του ζητούσε να ... δηλώσει αυτά που είχε βρει. Εναρμονισμένη με τα πολιτικά ειωθότα, η επιστολή ανέφερε ότι, εάν το πράξει, θα λάβει ανταμοιβή και αναγνώριση.
Την ίδια μέρα, ο κ. Κυπαρίσσης έλαβε μια δεύτερη επιστολή, η οποία του ζητούσε να οδηγήσει τους αρχαιολόγους της υπηρεσίας στον τόπο της ανακάλυψης.
Αμ" έπος, αμ" έργον. Μια ομάδα 17 ατόμων, αποτελούμενη από αρχαιολόγους, κυβερνητικούς παράγοντες και νομικούς επισκέφθηκε την επίμαχη τοποθεσία. Στο μεταξύ η είσοδος είχε καλυφθεί με άσφαλτο. Παρ' όλα αυτά, το στρώμα της ασφάλτου ήταν λεπτό και μπορούσε άμεσα να μετακινηθεί, αποκαλύπτοντας την μαρμάρινη είσοδο, χωρίς να χρειαστεί περαιτέρω ανασκαφή. Το εργαστήριο του Φειδία στην αρχαία Ολυμπία.
Την επόμενη μέρα, ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης απέστειλε νέα επιστολή στον κ. Κυπαρίσση με την οποία τον ενημέρωνε ότι επειδή ο τόπος ανήκει σε ιδιώτη και η είσοδος καλύπτεται με άσφαλτο, δεν επιτρέπεται η ανασκαφή και ως εκ τούτου δεν μπορούν να ελέγξουν αν οι ισχυρισμοί του ήταν αληθείς ή όχι. Φαίνεται πως αγνοούσαν ότι υπάρχουν συσκευές που μπορούν εύκολα να εντοπίσουν αν υπάρχει κενός χώρος κάτω από την επιφάνεια του εδάφους και ότι αυτό δεν απαιτεί καμία γεώτρηση).
Η ιστορία δεν σταματά εδώ. Λίγες μέρες αργότερα, ο δικηγόρος του κ. Κυπαρίσση πήγε στην περιοχή και διαπίστωσε ότι η άσφαλτος πάνω από την είσοδο ήταν νωπή, που σημαίνει ότι κάποιος είχε σκάψει στο σημείο αυτό και στη συνέχεια το σφράγισε πάλι.
Έκτοτε, άκρα του τάφου σιωπή. Τίποτα δεν ακούστηκε ξανά ούτε από το Υπουργείο Πολιτισμού ούτε από την Αρχαιολογική Υπηρεσία.
Ο δικηγόρος του κ. Κυπαρίσση επικοινώνησε με το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο και τους έδωσε όλα τα σχετικά έγγραφα και τις επιστολές, καθώς και λεπτομέρειες σχετικά με τον τόπο και την υφιστάμενη κατάσταση. Το Αρχαιολογικό Συμβούλιο εξεπλάγη διότι δεν ενημερώθηκε ποτέ γι' αυτό. Τα μέλη του έδειξαν ενθουσιασμένα με τις πληροφορίες και υποσχέθηκαν ότι θα διερευνήσουν άμεσα την υπόθεση και ότι θα τον ενημερώσουν σχετικά. Κάτι που δεν συνέβη ποτέ.
Στο βίντεο που ακολουθεί, ο δικηγόρος του κ. Κυπαρίσση αναφέρεται στην περίεργη αυτή υπόθεση.
Από τον Αντώνη Κυριαζή
ΠΗΓΗ
Εμείς πρώτοι εδώ είχαμε γράψει ότι η υπόθεση βρωμάει!!Όπως θα δείτε στο Βιντεο οι Μοναχές περνούν καλά μόνο φυλακισμένες δεν είναι!!Μην πιστεύετε τίποτα ο Χριστιανισμός καταρρέει παγκοσμίως και με τέτοια τεχνάσματα προσπαθούν να κρατήσουν τα πρόβατα στο μαντρί!!Δεν βλέπετε στη φώτο πόσο τρομοκρατημένη είναι η καλόγρια???Μια ζωή με απάτες οι Χριστιανοί προσπαθούν να κρατήσουν όρθιο το σαθρό οικοδόμημα του Χριστιανισμού!!!Έβαλαν στο κόλπο και τους Ρώσους για να τους ηρωποιήσουν το ξανθό γένος!!!Αυτα γράφαμε στις 7/12/2013!!!Δείτε ΕΔΩ την σχετική εγγραφή μας!!
Oι κάτοικοι της ιστορικής συριακής πόλης της Saidnaya ,αρνήθηκαν να δεχθούν τις μοναχές που απελευθερώθηκαν. Όλοι οι Σύριοι καταδίκασαν τις θέσεις της "ηγουμένης" Πελαγίας που ευχαρίστησε τον Εμίρη του Κατάρ και την Τζαμπχάτ Αλ νούσρα, σε συνέντευξή της στους δημοσιογράφους .
Δήλωσε ότι η Αλ Νούσρα τους φέρθηκε καλά (lorient le jour/le monde) και διέψευσε ότι τους αφαίρεσαν τους σταυρούς αλλά ότι το έκαναν μόνες τους "από σεβασμό στο περιβάλλον". Σ΄ενα βίντεο που αναρτήθηκε από την al - Nusra και όπου καταγράφονται λεπτομέρειες της διαδικασίας ανταλλαγής απελευθέρωσης, η Πελαγία αναφέρεται στον Εμίρη της Al Nosra στο Yabroud τον Abou Malek al - Tali και τον περιγράφει με κολακευτικά λόγια : Να δώσεις τα πιο θερμά χαιρετίσματά
μου στον Abou Malek και να του πεις: Είστε ένα άξιος άνθρωπος»
Αποχαιρέτησε τους τζιχαντιστές λέγοντας "ο Θεός μαζί σας και με όλον τον κόσμο."
Μια άλλη μοναχή η Ajiya δήλωσε στους δημοσιογράφους: "αυτοί ήταν τόσο καλοί μαζί μας. "."Μας φέρθηκαν καλά και τρυφερά μας έδωσαν ότι τους ζητήσαμε." "Ήταν ευγενικοί και τρυφεροί" δήλωσε η καλόγρια. Στη Συρία με πρωτοβουλία ελληνορθόδοξων ,έγινε κινητοποίηση για συλλογή υπογραφών για την εξωστρακισμό της Πελαγίας, την αφαίρεση της ηγουμενίας και εκτοπισμού της σε
τόπο που θα ορίσει η Εκκλησία. Πρόκειται για κείμενο στα αραβικά το οποίο απευθύνεται στο Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Αντιοχείας:
« ....Με τη στάση της επιβεβαιώνει δημοσίευμα προ εξαμήνου που επικαλούμενο
καλά πληροφορημένες πηγές μέσα από την Εκκλησία, την έφερε να είναι σε επαφή με
το Κόμμα Λιβανικές Δυνάμεις που υποστηρίζει τον ξένο παράγοντα. Παρείχε καλές
υπηρεσίες στο Jabhat al Nosra και στην Ταξιαρχεία Φαρούκ στη Μααλούλα. Τους
εξασφάλιζε τροφή, ποτά και στέγη σε εγκαταστάσεις της μονής. ...Είχε ζητήσει την
απόσυρση του συριακού στρατού έξω από την πόλη που επέτρεψε την επόμενη μέρα την
επίθεση αυτοκτονίας του Ιορδανού Αmar al Jwazwa που ανατινάχθηκε με το αυτοκίνητό
του στο κεντρικό φυλάκιο στην είσοδο της πόλης και συμπαρέσυρε στο θάνατο πολλούς
σύριους φαντάρους. ...Η απαγωγή ήταν κοινή συναινέσει .... Πριν τη 2η επίθεση των
τρομοκρατών , της ζητήθηκε από το συριακό στρατό που είχε ανακαταλάβει τη Μονή και την
πόλη , να απομακρυνθεί αυτή και η συνοδεία της με τεθωρακισμένα οχήματα του στρατού σε
σημείο που θα επιλέξει η Εκκλησία ...αυτή αρνήθηκε .... »
Το Πατριαρχείο Αντιοχείας εξέδωσε δελτίο τύπου με το οποίο παίρνει αποστάσεις από τις δηλώσεις μοναχών και κυρίως της "ηγουμένης" Πελαγίας Σαγιάφ: "Bέβαια η χαρά της απελευθέρωσης των αδερφών μετριάστηκε από τα λόγια που πρόφεραν ορισμένες απ΄αυτές ....Διαβεβαιώνουμε όλους τους Σύριους χριστιανούς και μουσουλμάνους γιους και κόρες ότι αυτές οι δηλώσεις δεν απηχούν τις θέσεις της Εκκλησίας αλλά απορρέουν από την πίεση της κράτησής τους ... Η ίδια η Εκκλησία είναι γνωστή για τον πατριωτισμό της όσο και οι γιοι της για τις ιδέες τους, τη δράση τους, τη μαρτυρία τους αλλά και για την πολιτεία τους. Καταδικάζουμε κάθε μορφή τρομοκρατίας απαγωγών και βίας που στρέφεται κατά της Συρίας και καταστρέφει τόσο τζαμιά όσο και εκκλησίες ... Ο Θεός να προστατεύει τη Συρία, ο Θεός να προστατεύει το λαό της και τον Πρόεδρό της ..."(sana,elemarada,al Akhbar,antiochpatriarchate.org 13.03.14)
Η Wall Street Journal (12/03/14) αναφέρεται εκτενώς στο σκάνδαλο. «Η κυβέρνηση της Συρίας προσπαθεί να κατευνάσει τα πνεύματα από την θυμωμένη αντίδραση του κόσμου για την απελευθέρωση δια ανταλλαγής των μοναχών που είχαν απαχθεί από την Αλ Νούσρα παρακλάδι της Αλ Κάιντα. Η οργή τροφοδοτήθηκε από τις δηλώσεις μοναχών μετά την απελευθέρωση που εξέφρασαν τη συμπάθειά τους στους απαγωγείς και ευχαρίστησαν την τρομοκρατική οργάνωση ».
Ο υπουργός για την Εθνική Συμφιλίωση M. Haidar παραδέχθηκε ότι «μας έφεραν σε πραγματική δύσκολη θέση απέναντι στον κόσμο» , οι δηλώσεις τους.
«Οι μπότες μου είναι πιο τιμημένες από αυτές τις καλόγριες " δήλωσε ένας αξιωματικός του συριακού στρατού.
Κάτοικος της Μααλούλα δηλώνει στο Dampress : « δεν μπορούμε να συγχωρέσουμε στην Πελαγία το ότι ευχαρίστησε τους εγκληματίες που κατέστρεψαν την Μααλούλα κατέκλεψαν το μοναστήρι και σκότωσαν τα παιδιά της πόλης μας. »
Σχόλια προσβλητικά συνοδεύουν την on line συλλογή υπογραφών: Έγινε πράκτορας της ισλαμικής θρησκείας /Να την στείλουμε στο Κατάρ / Έπρεπε να σκεφθεί το αίμα των μαρτύρων του συριακού αραβικού στρατού / Είναι συνωμότρια αυτή και όλη η ακολουθία της /Της άξιζε να πεθάνει όπως πέθαναν τόσοι αθώοι γι αυτήν /Απαιτούμε την απέλασή της / Η Πελαγία αξίζει την πιο αυστηρή ποινή /Δεν θα ξεχάσουμε/οπαδός της τρομοκρατίας / Ο σταυρός είναι σύμβολο θυσίας, πρέπει να της αφαιρεθεί /Προδότης του Θεού και της πατρίδας .
Στις 14.03.14 σκοτώθηκε ο επικεφαλής της επιχείρησης μεταφοράς, ανταλλαγής και απελευθέρωσης των μοναχών ως επίσημος εκπρόσωπος της Αλ Νούσρα, Abu Azzam Al Kuwaiti στο Υabrood.Ήταν υπεύθυνος για τις δολοφονίες πολλών χωρικών της υπαίθρου του Iντλέμπ και για τον αποκεφαλισμό μωρού. Eμφανίζεται στο βίντεο με τις καλόγριες. (Αl Akhbar)
Βρυξέλλες , Δ.Πορφύρης/Π.Σταφυλά
Το βίντεο από την ανταλλαγή απελευθέρωση:
Οι μεγαλύτερες διασημότητες στην ιστορία της ανθρωπότητας -Οι Ελληνες... σαρώνουν σε δημοτικότητα!!Βέβαια εδώ στην Ρωμιοσύνη βρίζουν τους Έλληνες φιλόσοφους και όχι μόνο και προσκυνούν ασήμαντους Εβραίους Μαραγκούς!!
Υπάρχουν πολλές εκδοχές της διασημότητας. Ο Ιησούς Χριστός για παράδειγμα ήταν ο πρώτος που το πέτυχε παγκοσμίως, όπως έχει γράψει ο Αυστραλός λογοτέχνης Κλάιβ Τζέιμς. Δεν είναι όμως και πιο διάσημος των τελευταίων 6.000 χρόνων. Γιατί σύμφωνα με το MIT, σε αυτό τον τομέα... σαρώνουν οι Ελληνες.
Το αμερικανικό Πανεπιστήμιο δουλεύει στο πρότζεκτ «Πάνθεον» τον τελευταίο καιρό, που ουσιαστικά είναι αυτό που κρύβει το όνομά του. Μελετώντας και αναλύοντας στοιχεία από το 4.000 π.Χ. έως και το 2010, κατάρτισε τη λίστα με εκείνους τους οποίους θεώρησε ως τους πιο διάσημους αυτών των 6.000 χρόνων. Στην κορυφή, ο Αριστοτέλης, ενώ το στοιχείο είναι έντονο στην πρώτη δεκάδα, αφού ακολουθεί ο Πλάτωνας, ενώ συμπεριλαμβάνονται ακόμη ο Σωκράτης, ο Μέγας Αλέξανδρος, ο Ομηρος και ο Πυθαγόρας. Για να φτάσει σε αυτό το συμπέρασμα το ΜΙΤ μελέτησε και αξιολόγησε την «πολιτιστική προσφορά» μεγάλων μορφών της ιστορίας, δίνοντας ιδιαίτερη βαρύτητα στα στοιχεία τους που ξεπέρασαν τα γεωγραφικά όρια, όπως και εκείνα του χρόνου και της γλώσσας, κατακτώντας μία ιδιαίτερη θέση στον παγκόσμιο πολιτισμό.
Αριστοτέλης Πλάτωνας Ιησούς Χριστός Σωκράτης Μέγας Αλέξανδρος Λεονάρντο Ντα Βίντσι Κομφούκιος Ιούλιος Καίσαρας Ομηρος ΠυθαγόραςΟι πιο διάσημοι στον κόσμο τα τελευταία 6.000 χρόνια σύμφωνα με το ΜΙΤ
Πηγή: Οι μεγαλύτερες διασημότητες στην ιστορία της ανθρωπότητας -Οι Ελληνες... σαρώνουν σε δημοτικότητα [λίστα] | Ειδήσεις και νέα με άποψη http://www.iefimerida.gr/node/147277#ixzz2w8imT6JhΕκκλησία κληρώνει ... τουφέκι στους πιστούς της! Η τέλεια ειρωνεία. Ένα εκκλησιαστικό ίδρυμα, που κηρύσσει το μήνυμα της αγάπης και της ειρήνης, προσφέρει μέσω λαχειοφόρου στους πιστούς της ένα ημι-αυτόματο τουφέκι AR-15. Ο ναός Grace Baptist Church, βόρεια του Μανχάταν, σκέφτηκε αυτό το ωραίο δώρο, για να τιμήσει «τους κυνηγούς και τους κατόχους όπλων, που έχουν γίνει αποδέκτες επιθετικής πολιτικής από τους αντιχριστιανούς σοσιαλιστές», όπως αναφέρει στο site της. Ο τυχερός θα παραλάβει το δώρο του στις 23 Μαρτίου και μέχρι τότε η εκκλησία διατηρεί το δικαίωμα να αποκλείσει συμμετέχοντες, εφόσον διαπιστώνεται ότι είναι «αμφιβόλου χαρακτήρα». Σημειώνεται ότι με τον ίδιο ακριβώς τύπο όπλου, το 2012 ο 20χρονος Άνταμ Λάνζα σκότωσε 20 παιδάκια και 6 δασκάλους, σε δημοτικό σχολείο της Βιρτζίνια ...!! Που βρίσκει το περίεργο ο συντάκτης του άρθρου,μάλλον δεν θα έχει διαβάσει την Κενή Εβραιοθήκη!!Ο Ιησούς και οι μαθητες του οπλοφορούσαν με δική του εντολή!!Και για τους άπιστους δείτε το σχετικό εδάφιο!!Αυτή δεν είναι Θρησκεία της αγάπης είναι του μίσους και του διχασμού!! Στη σκηνή της σύλληψης του Ιησού, έρχονται να συλλάβουν τον Ιησού. Οι μαθητές βλέπουν τι πάει να γίνει και ρωτάνε: «Κύριε, να τους χτυπήσουμε με τα μαχαίρια;». Κι ένας από τους μαχαιροβγάλτες, βγάζει το μαχαίρι του και κόβει το αυτί του δούλου του αρχιερέα. Βέβαια, ο Ιησούς το ξανακολλάει αλλά μόνον στο ευαγγέλιο του Λουκά. Στα υπόλοιπα ευαγγέλια ο δούλος μένει μ' ένα αυτί λιγότερο.Από την ερώτηση που κάνουν, όχι ένας αλλά γενικά οι μαθητές («ιδόντες ...; είπον αυτώ») για να επιτεθούν με μαχαίρια, φαίνεται πως οι μαθητές οπλοφορούσαν. Ο Ιησούς το γνώριζε αυτό; Φυσικά και το γνώριζε, αφού ο ίδιος τους είχε προτρέψει να προμηθευτούν μαχαίρι με κάθε θυσία, αφού τους είχε πει ρητά:«όποιος έχει χρήματα ας τα πάρει. Αυτός που δεν έχει, να πουλήσει το πανωφόρι του (ιμάτιο και να αγοράσει μαχαίρι. Και του λένε κάποιοι μαθητές: ορίστε κύριε, εδώ έχουμε δύο μαχαίρια. Κι αυτός είπε: Καλά είναι!» (Λουκ. 22:35-3.
Από την εκπομπή: Η μηχανή του χρόνου.
Εδώ παρουσιάζεται το θαύμα της Αθηναϊκής δημοκρατίας και του Περικλή, ο οποίος συγκρούστηκε με τους πολιτικούς του αντιπάλους, ώστε να ξεκινήσει την οικοδόμηση του Παρθενώνα, των Προπυλαίων, του Ερεχθείου και του ναού της Αθηνάς Νίκης.
Το φιλόδοξο οικοδομικό πρόγραμμα έδωσε χιλιάδες θέσεις εργασίας και άλλαξε για πάντα την εικόνα της Αθήνας. Σε αντίθεση με την σύγχρονη Ελλάδα το γιγαντιαίο έργο, που υπήρξε η μεγαλύτερη εργολαβία της αρχαιότητας, είχε πρωτοποριακούς ελεγκτικούς μηχανισμούς, αλλά και διαφάνεια στην χρηματοδότηση. Κόστισε 6 χιλιάδες τάλαντα, δηλαδή με αυτά τα χρήματα μπορούσαν να δημιουργηθούν 60 στόλοι.
Ο Παρθενώνας, κατασκευάστηκε σε οκτώ χρόνια, ενώ διάσημοι καθεδρικοί ναοί στην δυτική Ευρώπη ολοκληρώθηκαν μετά από 600 χρόνια.
Η έρευνα φωτίζει τις κατηγορίες κατά του γλύπτη Φειδία, για υπεξαίρεση και ύβρη, καθώς και τις πηγές χρηματοδότησης του έργου.
Ο Πελοποννησιακός Πόλεμος, ήταν η αρχή του τέλους για τη χρυσή εποχή. Τότε ξεκινά και η παρακμή της Αθηναϊκής ηγεμονίας.
Η Μηχανή του Χρόνου, καταγραφεί όσους σεβάστηκαν, αλλά και ατίμασαν τα μνημεία, τόσο στην εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, όσο και στην περίοδο της ρωμαϊκής κατοχής.
Στην εκπομπή μιλούν, ο καθηγητής του ΕΜΠ και αναστηλωτής του Παρθενώνα, Μανόλης Κορρές, ο πρόεδρος των έργων συντήρησης Χαράλαμπος Μπούρας και η διευθύντρια της υπηρεσίας Μαρία Ιωαννίδου, καθώς και ο πρόεδρος του Μουσείου της Ακρόπολης Δημήτρης Παντερμαλής.
http://krasodad.blogspot.gr/
Τα σπίτια των Αθηνών ήταν χτισμένα ολωσδιόλου στην τύχη, αντίθετα με του Πειραιά, που είχαν οργανωθεί «γεωμετρικά» απο τον Ιππόδαμο τον Μιλήσιο. Σ΄αυτό συνέβαλε η ύπαρξη επτά λόφων - της Ακρόπολης, του Αγοραίου Κολωνού, των Νυμφών, της Πνύκας, των Μουσών, του Λυκαβηττού και του Αρδηττού - που καθιστούσαν δύσκολη την οικοδόμηση βάσει σχεδίου.
Οι δρόμοι ήταν μάλλον στενοί, δεν ήταν λιθόστρωτοι, και με τις βροχές μεταβάλλονταν σε λασπώδη τέλματα. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την ουσιαστική έλλειψη υπονόμων, ήταν μοιραίο για την υγιεινή της πόλης και εξηγεί τη γρήγορη επέκταση των επιδημιών, όπως η πανώλη, που είχε και ως θύμα και τον Περικλή, στην Αθήνα του 429. Φυσικά οι δρόμοι δεν φωτίζονταν τη νύχτα, όπως δείχνει το ανέκδοτο που διηγείται ο Πλούταρχος για τον Περικλή: Ένας χυδαίος άνθρωπος του είχε επιτεθεί με ύβρεις και κακολογίες στην Αγορά και ο Περικλής τον ανέχτηκε όλη την ημέρα. Το βράδυ τον ακολούθησε μέχρι το σπίτι του, εξακολουθώντας τις ύβρεις του, και ο Περικλής «επειδή είχε πια σκοτεινιάσει, διέταξε έναν απο τους υπηρέτες του να πάρει ένα φως και να συνοδέψει τον υβριστή του μέχρι το σπίτι του».
Στους Σφήκες, επίσης, του Αριστοφάνους, οι ηλιαστές που σηκώνονται μέσα στη νύχτα για να δικάσουν έχουν μαζί τους νεαρούς δούλους που τους φωτίζουν το δρόμο. Τα αθηναϊκά σπίτια ήταν, ως επι το πλείστον, τόσο φτωχά και κακοφτιαγμένα (απο ξύλο, τούβλα ή λάσπη ανακατεμένη με χαλίκια), ώστε οι κλέφτες δεν είχαν ανάγκη να διαρρήξουν τις θύρες για να μπούν μέσα: Τρυπούσαν, απλούστατα, τους τοίχους - και τους έλεγαν τοιχωρύχους. Τα σπίτια αποτελούνταν συνήθως απο ένα ισόγειο που μοιράζονταν σε 2-3 δωμάτια. Τα παράθυρα ήταν απλοί φεγγίτες, γιατί δεν υπήρχαν διαφανή τζάμια, και σε περίπτωση κακοκαιρίας έκλειναν με συμπαγή παραθυρόφυλλα. Οι θύρες άνοιγαν προς τα έξω και ο Πλούταρχος λέει πως αναγκαζόταν κανείς να φωνάξει πριν βγεί έξω, απο φόβο μήπως χτυπήσει κανέναν διαβάτη. Οι στέγες είχαν ταράτσες. Όταν ο ιδιοκτήτης δεν έπαιρνε τακτικά το ενοίκιό του, έβγαζε την πόρτα του σπιτιού ή τα κεραμίδια ή έφραζε το πηγάδι. Πολλοί κάτοικοι των Αθηνών ήταν άστεγοι. Την εποχή του Περικλέους οι φτωχοί
κατέφευγαν, τον χειμώνα, στα δημόσια λουτρά για να βρουν λίγη ζέστη, με κίνδυνο να καούν απο τις θερμάστρες. Στον Πλούτο του Αριστοφάνους, ο Χρεμύλος ρωτάει τον Πενία: «Εσύ, τί καλό μπορείς να μας προσφέρεις εκτός απο τα εγκαύματα που έπαθες στα λουτρά;». Τα τρόφιμα μαγειρεύονταν στο ύπαιθρο, σε μια «φουφού», τουλάχιστον έως τον 4ο αιώνα, γιατί δεν υπήρχαν κουζίνες μέσα στα σπίτια. Το χειμώνα μόνο το άναμμα του φωτιάς γινόταν έξω, για να αποφεύγεται ο πολύς καπνός. Το υπόλοιπο μαγείρεμα γινόταν μέσα και ο καπνός έφευγε απο υποτυπόδεις καπνοδόχους ή απλές «οπές» εξαερισμού. Τον 4ο αιώνα υπήρχαν στην Αθήνα μεγάλες συλλογικές κατοικίες - ανάλογες με τις σημερινές πολυκατοικίες - αφού ο Αισχίνης λέει:«Ονομάζουμε συνοικία την κατοικία που μοιράζονται πολλοί ενοικιαστές και οικία την μονοκατοικία» («Κατά Τιμάρχου»). Δεν έχουν βρεθεί όμως στην Αθήνα λείψανα πολυτελών ιδιωτικών κατοικιών, όπως στη Χαλκιδική ή στη Δήλο. Μερικά σπίτια είχαν και δεύτερο πάτωμα, πάνω απο το ισόγειο. Τον 4ο αιώνα οι αυλές στο λίζονταν με περιστύλιο. Απ΄έξω οι τοίχοι ήταν βαμμένοι με ασβέστη.Οι εσωτερικοί τοίχοι των πιο πλούσιων σπιτιών ήταν στρωμένοι με ταπετσαρίες και κεντήματα. Ο Αλκιβιάδης είχε αιχμαλωτίσει το ζωγράφο Αγάθαρχο τρεις μήνες μέσα στο σπίτι του για να τον υποχρεώσει να του το διακοσμήσει με τοιχογραφίες. (Πλούταρχος, Αλκιβιάδης,16). Εκτός απο κρεβάτια, τραπέζια, καρέκλες και σκαμνιά, η επίπλωση περιλάμβανε κυρίως κασέλες και κιβώτια, όπου έβαζαν τα ρούχα και τα κοσμήματα. Πολλά σπίτια ήταν διακοσμημένα με αγγεία. Αποχωρητήρια δεν υπήρχαν μέσα στα σπίτια, και γινόταν ευρεία χρήση του δοχείου νυκτός. Τα κρεβάτια ήταν ξύλινα, είχαν ψάθινα στρώματα και για σκέπασμα μόνο κουβέρτες. Οι Αθηναίοι έβγαζαν τον μανδύα τους κι έπεφταν να κοιμηθούν με το χιτώνα που χρησιμοποιούσαν την ημέρα ως κύριο ένδυμα. Στο νεκροταφείο του Κεραμεικού κάθε οικογένεια είχε τον τάφο της και υπήρχαν πολλά επιτύμβια μνημεία ή απλές στήλες με ανάγλυφες επιγραφές. Μαρμάρινα αγγεία, λήκυθοι ή λουτροφόροι στόλιζαν πολλούς τάφους. Οι εύποροι αστοί των Αθηνών είχαν εξοχικά σπίτια έξω απο τα τείχη της πόλης και υπήρχαν πανδοχεία για τους ξένους επισκέπτες, αλλά η καθαριότητά τους ήταν πολύ αμφίβολη.
Πηγή κειμένου: Ι. Λάμψας - ΛΕΞΙΚΟ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, σελ. 157-158, εκδ. ΔΟΜΗ
Η (άγνωστη) "Ιερά" Εσθήτα της Παναγίας!!Άντε σε λίγο θα φτιάξετε και τον οίκο μόδας της "Παναγίας" ειδωλολάτρες χριστιανοί!!ΔΩΣΤΕ ΠΡΑΓΜΑ ΝΑ ΓΕΜΙΣΕΙ ΤΟ ΠΑΓΚΑΡΙ!!!
Ο Θεομητορικός χιτώνας διαστάσεων 1,80 Χ 1,50, ήταν βαμμένος, αλλά με τον καιρό η βαφή ξεθώριασε.(Και γιατι ειδωλολάτρες χριστιανοι δεν εκανε κανενα "θαυμα" η Μαριάμ να ξαναβρει το χρωμα του??) Ο χιτώνας είναι τοποθετημένος σε ειδικό κατασκευασμένο ξύλινο κιβώτιο και αποτελεί ιδιαίτερη πηγή ευλογίας και αγιασμού για τον πολύπαθο Γεωργιανό λαό και όχι μόνο. Στις 2 Ιουλίου η Εκκλησία μας εόρτασε την «Κατάθεση της Εσθήτας» της Παναγίας μας.
Η φωτογραφία είναι από την Τιμία Εσθήτα (φόρεμα) της Κυρίας Θεοτόκου η οποία βρίσκεται αποθησαυρισμένη στο κρατικό μουσείο της πολεως Ζουγκντίντι στη Γεωργία.
Το Ιερό Κειμήλιο, άγνωστο για πολλούς, φυλάσσεται στο Κρατικό Μουσείο της πόλεως Ζουγκντίντι της Γεωργίας.
Από το Ρωμαϊκό κράτος βρέθηκε στη Γεωργία, κατά την περίοδο της Εικονομαχίας (8οςαιώνας), ή σύμφωνα με άλλες πηγές, αμέσως μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως (15οςαιώνας).
Για την ύπαρξη του χιτώνα στη χώρα μαρτυρούν ο Πατριάρχης Αντιοχείας Μακάριος (1641-1688), οι πρέσβεις της Ρωσίας, Φέντον Έλτσιν και Παύλος Ζαχαρίεβ καθώς και ξένοι περιηγητές των μεσαιωνικών χρόνων.
Ο Σωκράτης υιός του Σωφρονίσκου και της Φαιναρέτης (469 π.Χ.-399 π.Χ) ήταν Έλληνας Αθηναίος φιλόσοφος, από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του ελληνικού και παγκόσμιου πνεύματος - πολιτισμού και ένας από τους ιδρυτές της Δυτικής φιλοσοφίας.
Με την ζωή του απετέλεσε ύψιστο παράδειγμα σεβασμού των θεσμών και πολιτικής ηθικής ("ο δε ανεξέταστος βίος ου βιωτός ανθρώπω" - η ζωή που δεν εξετάζεται δεν αρμόζει σε άνθρωπο, Απολογία Σωκράτους). Ως πολίτης ανταποκρίθηκε στις υποχρεώσεις του κατά τρόπο υποδειγματικό, καθότι έλαβε μέρος σε όλες τις εκστρατείες που κλήθηκε και όταν κληρώθηκε ως δικαστής των 10 στρατηγών (406 π.Χ.) αντιστάθηκε με θάρρος στην καταδίκη. Επιπλέον αρνήθηκε θαρραλέα να συνεργαστεί με τους Τριάκοντα Τυράννους το 404 - 403 π.Χ. για τη σύλληψη του δημοκράτη Λέοντα Σαλαμίνιου.
Με τον Σωκράτη ξεκίνησε η πραγματική διείσδυση στην ψυχή του ανθρώπου καθότι πρώτος θεώρησε την ψυχή ως την πραγματική ουσία του ανθρώπου και την αρετή ως το στοιχείο που επιτρέπει την πλήρωση της ανθρώπινης φύσης. Έστρεψε λοιπόν τον φιλοσοφικό στοχασμό από την φύση στον ίδιο τον άνθρωπο και την κοινωνία του, μετατρέποντας τη φιλοσοφία από κοσμολογική σε ανθρωπολογική - ηθική. Πολλοί ήταν οι μαθητές του με επιφανέστερους τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη και τον Ξενοφώντα.
Ο λόγος που ο Σωκράτης σημάδεψε την ιστορία της φιλοσοφίας πρέπει να αναζητηθεί στον μοναδικό τρόπο σκέψης ο οποίος ήταν φιλελεύθερος και ανατρεπτικός, στις μεθόδους που χρησιμοποιούσε όπως τη μαιευτική με την χρήση της ειρωνείας και της άγνοιας, τη διαλεκτική με τη χρήση των ερωταπαντήσεων και την επαγωγική με τη χρήση παραδειγμάτων. Προσπαθούσε μέσα από τον διάλογο με τους συνομιλητές του να πάρει τον ρόλο της συνείδησης και να δημιουργήσει ένα στέρεο έδαφος πάνω στο οποίο μπορούσαν κατόπιν να θεμελιωθούν οριστικά και αμετάκλητα οι έννοιες του καλού, της αρετής και της σοφίας.
Για να σταθούν όμως αξίες όπως το δίκαιο, η σωφροσύνη, η ευσέβεια, η αυτοθυσία, πρέπει να έχουμε την βεβαιότητα ότι τις ξέρουμε, ή τουλάχιστον γνωρίζουμε τον τρόπο να τις μάθουμε. Αναζητούσε λοιπόν την αρχή κάθε ηθικής έννοιας χρησιμοποιώντας τη λογική ως γνήσιο τέκνο της ελληνικής φυλής. Μέσω της εμπιστοσύνης στο λογικό ξεκαθάριζε τις αντιλήψεις ώστε να προκύπτει ένας απόλυτος ορισμός για την αλήθεια του καλού και του κακού, της ομορφιάς και της ασχήμιας, της ορθής διακυβέρνησης και της δεσποτείας, της σωφροσύνης και της άνοιας.
Η Αθηναϊκή κοινωνία του 5ου π. Χ. αιώνα απολάμβανε την ανακάλυψη του Λόγου και της λογικής ικανότητας. Το λόγο ως έκφραση και μέσο πειθούς τον χρειάζονταν - ειδικότερα τότε - οι πολίτες μέσα στα πλαίσια της νέας πολιτειακής οργάνωσης και λειτουργίας της Δημοκρατίας. Όταν όμως η πειθώ υπηρετεί πολιτικούς στόχους και συμφέροντα, μοιραία ο λόγος μπαίνει στην υπηρεσία των συμφερόντων και είναι πιθανό οι χρήστες του να μπαίνουν στο δίλημμα «δια του λόγου υπηρετούμε το δίκιο ή το συμφέρον;»
Ο Σωκράτης συνειδητά υπηρετούσε τον πρώτο στόχο αλλά η κοινωνία και οι πιο πολλοί μαθητές του φαίνεται ότι κινούνταν προς το δεύτερο στόχο, δηλαδή να πείθουν έστω και για το άδικο. Αυτή η λογική ικανότητά του Σωκράτη να κρίνει τα πρόσωπα και τις πολιτικές καταστάσεις και να θέτει ερωτήματα, π.χ. για το τι είναι δίκαιο και τι άδικο ενώ ταυτόχρονα οι Αθηναίοι με τη λογική της δύναμης προέβαιναν σε μια σειρά άδικες πράξεις κατά των συμμάχων τους (υπόταξαν τη Νάξο, μετέφεραν το Ταμείο από τη Δήλο στην Αθήνα, εψήφισαν θανάτωση για τους πρωταίτιους της αποστασίας των Μυτιληναίων και κατέστρεψαν τους Μήλιους) είχε ως αποτέλεσμα να αποκτήσει εχθρούς άμεσα και έμμεσα, σε επίπεδο προσωπικό και συλλογικό.
Άμεσα ενοχλούνταν εκείνοι που με το μαιευτικό διάλογο και την ειρωνεία του Σωκράτη αποκαλύπτονταν κενοί και γελοιοποιούνταν κατά τις συζητήσεις τους μ' αυτόν, έμμεσα όσοι γελοιοποιούνταν από μαθητές του Σωκράτη, που αντέγραφαν τη μέθοδό του και την αξιοποιούσαν, για να διασκεδάζουν εις βάρος άλλων. Εκείνος ως άτομο διακήρυττε ότι πράττει αυτά που η λογική του υποδεικνύει ως δίκαια. Πρέσβευε μάλιστα γενικά ότι όταν ο λόγος εντοπίσει τι είναι δίκαιο, αυτό πρέπει να επιβάλλει στη βούληση να πράξει. «Ουδείς εκών κακός» ουδείς κάνει κακό εκούσια. Αν πράξει κάτι άδικο, σημαίνει ότι με το λογικό του δεν είδε το δίκαιο.
Έτσι το 399 π.Χ. κατηγορούμενος από πολιτικούς αντιπάλους, που είχε δημιουργήσει η κριτική του λόγου του και με πρόσχημα τις προοδευτικές ιδέες που είχε για τους νέους καταδικάστηκε στην Αθήνα σε θάνατο. Οι Αθηναίοι ζούσαν τότε συλλογική ταπείνωση ήττας, για την οποία βέβαια δεν έφταιγε ο Σωκράτης, αλλά τη βίωναν τραγικά. Έτσι για καθαρά πολιτικούς λόγους πρόσφεραν στο Σωκράτη ποτήρι με κώνειο (εις ανταπόδοση εκείνου που τους προσέφερε ο Σωκράτης με το φιλοσοφικό λόγο, που σε εκείνους προκαλούσε ταπείνωση, οργή και αγανάκτηση).
Στη δίκη ο Σωκράτης επέδειξε θάρρος και ηρεμία με την Απολογία του και όταν φυλακίστηκε προτίμησε να εκτελέσει την ποινή του πίνοντας ειρηνικά και γαλήνια το κώνειο, όπως όριζε ο νόμος. Υπέδειξε έτσι ως νομοταγής πολίτης και αληθινός φιλόσοφος, την μέγιστη πολιτική ευθύνη - τον σεβασμό στους θεσμούς της πολιτείας και μια εξαίρετη ηθική πειθαρχία απέναντι στους πολιτικούς εχθρούς του.
Απετέλεσε το λαμπρότερο και αξεπέραστο μάθημα της αρχαίας Ελλάδας στη σύγχρονη πολιτική επιστήμη και τις προηγμένες δημοκρατικές κοινωνίες "η πολιτική ηθική, η πολιτική υπευθυνότητα και ο σεβασμός προς τους θεσμούς που ρυθμίζουν τον πολιτικό αγώνα και τους πολιτικούς αντιπάλους αποτελεί τον κανόνα της πολιτικής συμπεριφοράς".
Ο Σωκράτης χειραγωγούσε τους νέους να φτάσουν στην αλήθεια χωρίς να γνωρίζει ούτε και εκείνος εκ των προτέρων το περιεχόμενό της. Τους έδειχνε μόνο την ορθή μέθοδο, τη λογική πειθαρχία που έπρεπε να ακολουθήσουν για να είναι βέβαιοι ότι κατέχουν στο τέρμα της διαλεκτικής πορείας το γνήσιο τύπο της και όχι νόθα ομοιώματα της.
Δεν είναι παθητικός, οδηγεί αλλά οδηγεί σαν την κριτική συνείδηση που ελέγχει αυστηρά την οκνηρία και την επιπολαιότητα, χωρίς να δεσμεύει την ελευθερία και την ορμή του στοχασμού.
Σήμερα για να διαπαιδαγωγηθούν οι νέοι στις πιο βαθιά ανθρώπινες αρετές, στην ελευθερία, στον κριτικό στοχασμό και στην ευθύνη πρέπει οι δάσκαλοι να προσφέρουν τα πνευματικά αγαθά στην κρίση του νέου με αμεροληψία και αντικειμενικότητα. Τα πνευματικά αγαθά που θα προσφέρει το σχολείο να είναι τα γνήσια πνευματικά αγαθά γιατί μόνο αυτά έχουν μορφωτική αξία. Ύψιστη ηθική να σέβεται κανείς τον ασχημάτιστο άνθρωπο. Είναι ανήθικο να βιάσει κανείς τους νέους για να κερδίσει οτιδήποτε. Σβήνει τις ελπίδες της ιστορίας χωρίς κανένα κέρδος, γιατί η πίστη δε ριζώνει με τη βία. Με τη πρώτη διάψευση μεταπηδά στην άρνηση και στον κυνισμό.
Ο νέος άνθρωπος δεν πρέπει να μείνει μόνος και αβοήθητος. Τα νιάτα θέλουν οδηγούς επειδή περισσότερο από κάθε άλλη φάση της ζωής τους υποφέρουν από αστάθεια και αρρυθμία. Είναι ορμητικά και ακράτητα αλλά ζητούν να βλέπουν καθαρά μπροστά τους τον στόχο, για να μην φοβάται η καρδιά τους για τις άβαθα ριζωμένες στην ψυχή τους προθέσεις.
Ο νέος είναι ελεύθερος να πάρει τη δική του θέση ευσυνείδητα, φροντίζοντας να του καλλιεργήσουν το αίσθημα ευθύνης. Ευθύνης στο κόσμο των στοχασμών (σαφή συνείδηση της αλήθειας και πίστη στην αξία της) ευθύνης στη σφαίρα της δράσης(καθαρό το νόημα της αρετής και πίστη στην αξία της). Ας γνωρίζει μόνο ότι όταν ταχθεί με αυτήν ή εκείνη την αντίληψη και αποτιμήσει με αυτόν ή με εκείνον τον τρόπο τα αγαθά της ζωής, ο ίδιος υποθηκεύει τους θησαυρούς της ψυχής του και πρέπει με την δράση να εξοφλήσει τα χρέη του. Αυτό σημαίνει τιμή.
Ο αληθινός δάσκαλοςδεν είναι δογματικός με την ακαμψία του αλλά κριτικός που συνδυάζει την ελευθερία του περιεχομένου με την πειθαρχία της μορφής και εδώ λοιπόνθέση έχει μόνο ο σωκρατικός παιδαγωγός. Ο Σωκράτης ήταν ο κατ' εξοχήν τύπος του οδηγού για τους νέους.
Φιλοσοφικά η παιδεία είναι μια λειτουργία με σκοπό να ενταχθεί ο νέος άνθρωπος μέσα σ' ένα ιστορικά καθορισμένο πνευματικό και οικονομικό συγκρότημα με αξίες (θρησκευτικές, ηθικές, επιστημονικές, αισθητικές, πολιτικές, οικονομικές) που ρυθμίζουν την πνευματική και υλική ζωή του συνόλου που θα ενσωματωθεί ο νέος άνθρωπος, σαν ένα νέο μέρος του, φορέας των αξιών του και συνεχιστής της ιστορίας του.Αυτό το πλήθος των αξιών είναι διάχυτο γύρω από τον νέο άνθρωπο αλλά βασική εστία του είναι το Σχολείο, που η σπουδαιότητά του είναι ακόμη μεγαλύτερη για την στενή συνάφεια που έχει με την επιστήμη.
Ο φιλοσοφημένος παιδαγωγός οφείλει να απορρίψει την προπαγάνδα και να δεχθεί την πνευματική και ηθική πειθαρχία, για να πάρει μορφή η προσωπικότητα. Δεν θα επιβάλλουμε στους νέους τη δική μας προοπτική για τον κόσμο.Θα τους διδάξουμε όμως ότι χωρίς κάποια προοπτική και κάποια αποτίμηση η ζωή δεν μπορεί να αποκτήσει πνευματικό περιεχόμενο και θα τους βοηθήσουμε να κατευθύνουν τη δράση τους και να διατυπώσουν το νόημα της ζωής τους σε σαφείς επιδιώξεις.
Η πολιτεία με τα δημοκρατικά ιδανικά της έχει χρέος να αφήσει το σχολείο ελεύθερο (όχι ασύδοτο) σε όλα τα ρεύματα ιδεών παραχωρώντας γνήσια κριτήρια και κατόπιν το σχολείο χρησιμοποιώντας τα να διαπλάθει τους νέους έχοντας ως οδηγό την κριτική σκέψη του Σωκράτη.
Όταν η πολιτεία διευθύνει με αυτόν τον τρόπο την υπόθεση της παιδείας πρέπει να έχει τη βεβαιότητα ότι θα επιτευχθεί ο υψηλότερος σκοπός αυτός της κοινωνικής λειτουργίας, η αδιάκοπη συνέχεια της ιστορίας του πολιτισμού και η διαρκής ανανέωση του ανθρώπου.
Μόνο μέσα από την παιδεία μπορεί να γίνουν οι διεργασίες για να αναγεννηθεί και να εξελιχθεί ο πολιτισμός μας. Για τον σύγχρονο άνθρωπο ο δρόμος αυτός είναι μακρύς και επίπονος ... ... ... .....Η ανεκτίμητη πορεία και διδασκαλία του Σωκράτη παραμένει πάντα επίκαιρη και χρήσιμη, μόνο που για να την ακολουθήσουμε πρέπει πρώτα να τη γνωρίσουμε, γεγονός μάλλον αδύνατον καθότι η σημερινή κοινωνία είναι απασχολημένη με άλλου είδους πρότυπα (καλλιτέχνες, αστερίσκους, ειδώλια, κ.λ.π.)
Αν σηκώσουμε τα μάτια για να δούμε και έχουμε το θάρρος να αντιμετωπίσουμε αυτά που αντικρίζουμε, θα καταλάβουμε πολλά ... .....και τότε η σκέψη μας, καθαρή και ρωμαλέα, μπορεί να κάνει τη δική της διαδρομή και να αποκτήσει ευρύτερη σημασία και για τους άλλους.
γράφει η Ευδώρα
Πηγή: 1. www. el.wikipedia.org
2. Ε.Π. Παπανούτσου, Φιλοσοφία και Παιδεία, Εκδόσεις Ίκαρος, 1958.
http://chilonas.wordpress.com/
Στην αποκάλυψη ότι ο 30χρονος ιερέας που φέρεται να είναι ο «εγκέφαλος» της σπείρας που εξαπατούσε ανέργους είχε συλληφθεί για παρόμοια υπόθεση το 2008 προχώρησε ο διευθυντής Ασφάλειας Θεσσαλονίκης Αθηναγόρας Παζαρλής παρουσιάζοντας την υπόθεση. Τότε ο 30χρονος, που δεν ήταν ακόμα ιερέας, αφού χειροτονήθηκε μόλις τον περασμένο Αύγουστο, είχε «εισπράξει» 132.000 ευρώ, είχε συλληφθεί, είχε οδηγηθεί ενώπιον της δικαιοσύνης αλλά είχε αφεθεί ελεύθερος με περιοριστικούς όρους περιμένοντας τον ορισμό δικάσιμου για το ποινικό δικαστήριο. Οπως ανακοινώθηκε, η απάτη, για την οποία συνελήφθη εκ νέου, ξεκίνησε τον Απρίλιο του 2009, όταν ίδρυσε αρχικά μία εταιρεία, με έδρα την Καβάλα και γραφεία στη Θεσσαλονίκη, υποσχόμενος στα ανυποψίαστα θύματά του ότι θα τούς εξασφαλίσει εργασία σε Ελλάδα και εξωτερικό. Με τον τρόπο αυτό ο 30χρονος ρασοφόρος φέρεται να εισέπραξε χρήματα ύψους 78.000 ευρώ από τουλάχιστον 166 άνεργους. Ήταν τέτοια, μάλιστα, η «επιτυχία» της απάτης ώστε η σπείρα να ιδρύσει δύο εταιρείες, με τη δεύτερη να «ανοίγει» τον περασμένο Μάρτιο. Από την πρώτη εταιρεία ο ιερέας «εισέπραξε» 36.000 ευρώ από 49 άτομα ενώ από τη δεύτερη 42.000 ευρώ από 117 άτομα. Τα θύματα κατάθεταν τα χρήματα σε τραπεζικούς λογαριασμούς ή εταιρείες μεταφοράς χρημάτων, προκειμένου να προχωρήσει η υποτιθέμενη διαδικασία εύρεσης εργασίας. Εκτός από τον ιερέα, για την ίδια υπόθεση συνελήφθη ένας 45χρονος άεργος ενώ εμπλέκεται, σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, και ένας 40χρονος δικηγόρος που δεν συνελήφθη, λόγω παρέλευσης του αυτοφώρου. Εξηγώντας τη δράση της σπείρας, ο ταξίαρχος της ΕΛ.ΑΣ. τόνισε ότι αρχικώς ζητούσε από τους ενδιαφερόμενους ένα βιογραφικό σημείωμα και τη σύναψη ενός υποτιθέμενου συμβολαίου-σύμβασης εργασίας. «Αξίωναν αρχικά 100 ευρώ μετά άλλα τόσα, και με τη σύνταξη του συμβολαίου άλλα 492 ευρώ» σημείωσε ο Αθ. Παζαρλής, προσθέτοντας ότι τα χρήματα κατατίθεντο στα ονόματα τρίτων προσώπων και μέσω εξουσιοδοτήσεων που εξασφάλιζε η σπείρα. «Εστηναν ένα είδος πυραμίδας εξουσιοδοτήσεων» ανέφερε χαρακτηριστικά. Αναφερόμενος σε χαρακτηριστικές περιπτώσεις θυμάτων, σημείωσε ότι τέσσερις εξ αυτών μετανάστευσαν στη Γερμανία, αλλά όταν έφτασαν εκεί να δουλέψουν οι εργοδότες τούς απέρριψαν, διότι είτε δεν πληρούσαν τα τυπικά προσόντα της εργασίας είτε είχαν πρόβλημα με τη βίζα. Το δεύτερο ίσχυε στην περίπτωση Αλβανών υπηκόων, ένας από τους οποίους, μάλιστα, φέρεται ότι κατέθεσε τμηματικά 6.300 ευρώ στα μέλη της σπείρας. «Ζητούσαν ειδικευμένους εργάτες, π.χ. μάγειρες σε εστιατόρια της Γερμανίας, αλλά αυτούς που έστελναν δεν είχαν καμία σχέση αντικείμενο» σημείωσε ο προϊστάμενος υποδιεύθυνσης περιουσιακών δικαιωμάτων Νίκος Δημητριάδης. Το «κουβάρι» της υπόθεσης άρχισε να ξετυλίγεται όταν ο 26χρονος δήθεν διαχειριστής κατήγγειλε τη δράση της εταιρείας, την οποία «έλυσε» ο 30χρονος ιερέας τον περασμένο Οκτώβριο, μεταφέροντας την έδρα της - μαζί με τους συγκατηγορουμένους του - σε σπίτι. Οι συλληφθέντες οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα Πλημμελειοδικών και παραπέμφθηκαν να απολογηθούν σε ανακριτή, ενώ η έρευνα για την πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης συνεχίζεται, καθώς εκτιμάται ότι τα θύματα είναι περισσότερα.
Ιστορική ανακάλυψη για τη δημιουργία του Σύμπαντος: Τηλεσκόπιο «είδε» για πρώτη φορά σημάδια από το Big Bang Ενα τηλεσκόπιο μελέτης της κοσμικής ακτινοβολίας μικροκυμάτων, το BICEP (Background Imaging of Cosmic Extragalactic Polarization), το οποίο βρίσκεται στο Νότιο Πόλο και αποτελεί αμερικανο-ευρωπαϊκή επιστημονική συνεργασία, ανακάλυψε βαρυτικά κύματα στο σύμπαν, που προέρχονται από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του.
Το γεγονός, που αποτελεί επιστέγασμα πολυετών ερευνητικών προσπαθειών, θεωρείται κοσμοϊστορικής σημασίας για τη Φυσική και την Κοσμολογία, καθώς ρίχνει περισσότερο φως στο μυστήριο της βαρύτητας και στις απαρχές δημιουργίας του σύμπαντος κατά την «Μεγάλη Έκρηξη» - ενώ παρεμπιπτόντως, για μια ακόμη φορά, επιβεβαιώνει τη Γενική Θεωρία Σχετικότητας του Αϊνστάιν.
Η σχετική ανακοίνωση από επιστημονική ομάδα με επικεφαλής τον Τζον Κόβακς, έγινε σε συνέντευξη Τύπου στο Κέντρο Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν, σύμφωνα με το BBC, το "Science" και το "Nature" και ήλθε να επιβεβαιώσει τις φήμες που κυκλοφορούσαν τις τελευταίες μέρες.
Όπως συνέβη και με την ανακάλυψη του σωματιδίου Χιγκς, είναι πιθανότατο ότι η ανακάλυψη θα οδηγήσει σε ένα ακόμη βραβείο Νόμπελ - εφόσον η διεθνής επιστημονική κοινότητα θεωρήσει όντως πειστική την ανακάλυψη.
Η ανίχνευση βαρυτικών κυμάτων που αποτελούν τον «απόηχο» του κοσμογονικού «Μπιγκ Μπανγκ», έρχεται να συμπληρώσει την ήδη γνωστή «κοσμική (θερμική) ακτινοβολία υποβάθρου», επιβεβαιώνοντας έτσι την κυρίαρχη θεωρία ότι το σύμπαν, αμέσως μετά τη γέννησή του πριν από περίπου 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια, μέσα σε απειροελάχιστα κλάσματα του δευτερολέπτου γνώρισε μια ταχύτατη επέκταση σε μέγεθος (τη λεγόμενη «εποχή του πληθωρισμού»), γεγονός που, μεταξύ άλλων, εξηγεί γιατί φαίνεται σήμερα ιδιαίτερα ομοιόμορφο από την μια άκρη του έως την άλλη.
Αυτή η - έως τώρα αναπόδεικτη - «θεωρία του πληθωρισμού» πρόβλεπε ότι η ανστραπιαία συμπαντική διόγκωση άφησε το βαρυτικό «αποτύπωμά» της στο χωροχρόνο (τα λεγόμενα «βαρυτικά κύματα υποβάθρου»), κάτι που τώρα φαίνεται πως επιβεβαιώνεται και συνεπώς ουσιαστικά αποδεικνύει την εν λόγω θεωρία-κλειδί. Οι φυσικοί θεωρούν ότι μόνο ο «πληθωρισμός» ήταν σε θέση να ενισχύσει τα αρχέγονα βαρυτικά κύματα σε σημείο που να γίνονται αντιληπτά μέχρι σήμερα και να ανιχνεύονται στο μήκος κύματος των μικροκυμάτων.
Τα βαρυτικά κύματα συνιστούν αδιόρατους κυματισμούς στον ιστό του χωροχρόνου, που μεταφέρουν ενέργεια μέσω του διαστήματος, κάπως σαν τα κύματα ενός ωκεανού. Εκτός από τα αρχέγονα βαρυτικά κύματα, τέτοια κύματα, σύμφωνα με τη θεωρία του Αϊνστάιν, μπορούν να παραχθούν επίσης στο σύμπαν από σώματα πολύ μεγάλης μάζας, όπως μαύρες τρύπες και άστρα νετρονίων.
Αυτά προκαλούν παραμορφώσεις στην καμπυλότητα του χωροχρόνου, με συνέπεια την αδιόρατη μεταβολή στις διαστάσεις μεγάλων αντικειμένων, όπως φαίνονται από τη Γη.
Πηγή: Ιστορική ανακάλυψη για τη δημιουργία του Σύμπαντος: Τηλεσκόπιο «είδε» για πρώτη φορά σημάδια από το Big Bang | Ειδήσεις και νέα με άποψη http://www.iefimerida.gr/node/147424#ixzz2wFWMgZNBΟ Μισελληνισμός του Χριστιανισμού δίνει τα ρέστα του άλλη μια φορά!....Το Εβραϊκό Ιερατείο!... 
«Φίλια» πυρά και από τους Ρώσους ... Πατριάρχης Μόσχας!..
"Φίλοι, φίλοι" οι Ρώσοι, αλλά όταν βρίσκουν ευκαιρία -ειδικά στο θέμα των Σκοπίων- δεν χάνουν την ευκαιρία να ρίξουν την μπηχτή τους.Ο Πατριάρχης Μόσχας υποδέχθηκε στις αρχές Φεβρουαρίου τον Πρόεδρο της ΠΓΔΜ Γ. Ιβάνοφ στη Μόσχα και διαβάσαμε δηλώσεις περί «μακεδονικού εδάφους που αποτελεί την πνευματική Ιερουσαλήμ για τους Σλάβους» και ότι η «Ρωσική Αυτοκρατορία πάντοτε προστάτευε τον μακεδονικό λαό».
Όμως, εκείνο που πραγματικά προκάλεσε αρνητική εντύπωση είναι ότι ο Ρώσος Πατριάρχης δήλωσε ότι η θέση της Ρωσίας από τις αρχές του 20ου αιώνα «ήταν η αποφυγή διαίρεσης της Μακεδονίας».
Ο Ανθέλληνας ορθόδοξος Πατριάρχης ΠΡΟΚΑΛΕΙ με τις δηλώσεις του!!
Η "Ελληνική" κυβέρνηση οφείλει -με διάβημά της προς το Πατριαρχείο Μόσχας- να ζητήσει εξηγήσεις και να καλέσει τον Ανθέλληνα ρασοφόρο να ανακαλέσει τις ανθελληνικές του δηλώσεις!!!!
ΠΑΡΟΝ
Ο Μητροπολίτης Πειραιώς και Φαλήρου Σεραφείμ, (κατά κόσμο Xρήστος Μεντζελόπουλος), γεννήθηκε στην Αθήνα το 1956. Σπούδασε Νομικά και Θεολογία και έλαβε την άδεια ασκήσεως δικηγορίας.
Το 1980 εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Πεντέλης και χειροτονήθηκε Διάκονος και Πρεσβύτερος από τονΜακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Σεραφείμ. Το 1983 ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ τού ανέθεσε τα καθήκοντα του υπεύθυνου του δικαστικού της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Από το 1985 έως και τον Δεκέμβριο του 2000 ανέλαβε Γραμματέας των Συνοδικών Δικαστηρίων και επιτέλεσε και καθήκοντα Εκκλησιαστικού Ανακριτή σε πολλές Μητροπόλεις της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Τον Δεκέμβριο του 2000 εξελέγει Επίσκοπος Χριστιανουπόλεως, και βοηθός του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας κ. Στυλιανού από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαίο και τηνΙερά Σύνοδο.
Έως τον Απρίλιο του 2002 υπηρέτησε στην Ιερά Αρχιεπισκοπή της Αυστραλίας ως Υπεύθυνος Βοηθός Επίσκοπος.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα προσελήφθη Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς μέχρι και τον Φεβρουάριο του 2005 όταν και του ανατέθηκαν τα καθήκοντα του Αρχιγραμματέακατόπιν προτάσεως του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Χριστόδουλου.
Μητροπολίτης Πειραιώς εξελέγη στις 28 Φεβρουαρίου 2006.
Όπως βλέπετε στο βιογραφικό του Μητροπολίτη Πειραιώς δεν αναφέρεται πουθενά αν υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία ως όφειλε όπως όλοι οι Έλληνες??Και εδώ δεν χωράει η δικαιολογία ότι μπήκε μικρός στην καλογερική διότι από δικηγόρος έγινε καλόγερος!!Δεν όφειλε όπως όλοι οι Έλληνες να εκπληρώσει πρώτα τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις??
ΔΕΙΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΤΙ ΛΕΕΙ ΠΙΣΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ!!
Δεν τούχω εμπιστοσύνη του Πειραιώς Σεραφείμ: Έστειλε στον τάφο τον (ανώτατο δικαστικό) πατέρα του με τις επιλογές του και δεν πήγε ούτε στην κηδεία του! Πώς μπορεί ένας τέτοιος επίσκοπος να αγαπήσει τον πλησίον του, όταν δεν έχει αγαπήσει τον βιολογικό του πατέρα; Επίσης, ο σεβασμιώτατος Σεραφείμ Μεντζελόπουλος στα 17 του (1973) ήταν παρών στο "Ηρωϊκό Πολυτεχνείο" (το αναφέρει και στο βιογραφικό του) και διαδήλωνε με τους αναρχοκομμουνιστές, προκαλώντας εγκεφαλικό στον πατέρα του, που ήταν τότε στο ΣτΕ !!!
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ!!
Ενδυθειτε τήν πανοπλία του Ιησου!!Το απολυτο ξεβρακωμα του Ιουδαιοχριστιανισμού!!
Επίπλωση στην αρχαία Ελλάδα - 1. Οκλαδίας δίφρος 2.Δίφρος
3. Τράπεζα 4. Ανάκλιντρο
