Τον 6ο αι. μ.Χ. περίπου, ο Παρθενών μετατρέπεται σε εκκλησία αφιερωμένη στην Αγία του Θεού Σοφία. Αργότερα βρίσκουμε την εκκλησία αφιερωμένη στην Παναγία την επιλεγόμενη Αθηνιώτισσα. Η τροποποίηση του κτηρίου σε χριστιανικό ναό και μάλιστα σε βασιλική έγινε ως εξής: οι δύο αρχικά ανεξάρτητοι μεγάλοι χώροι του σηκού συνδέθηκαν με τρεις θύρες που ανοίχτηκαν στο μεσότοιχο. Ο αρχαίος κυρίως ναός, τρίκλιτος καθώς ήταν, αποτέλεσε τον ναό της χριστιανικής βασιλικής, ενώ το αρχαίο δυτικό διαμέρισμα αποτέλεσε τον νάρθηκά της. Η ανατολική θύρα καταργήθηκε για να γίνει στο μέρος εκείνο το ιερό, σύμφωνα με τον προσανατολισμό των χριστιανικών εκκλησιών, και ως κυρία είσοδος διατηρήθηκε η υπάρχουσα δυτική θύρα του ναού. Στην εκκλησία αυτή έρχεται να προσκυνήσει το 1018 ο Βασίλειος ο Β' μετά τη νίκη του κατά των Βουλγάρων. Στις αρχές του 13ου αι. μ.Χ. ο ναός, πάντα αφιερωμένος στη λατρεία της Θεοτόκου, συνεχίζει να λειτουργείται αλλά ως καθολική εκκλησία. Το 1380, ο Πέτρος ο Δ' της Αραγωνίας, χωρίς να έχει δει την Ακρόπολη, την περιγράφει σε επίσημο έγγραφο: «Το αναφερόμενο κάστρο είναι το κόσμημα το πλέον σπουδαίον το υπάρχον ανά την Υφήλιον και τοσούτον μάλλον καθόσον άπαντες οι ζώντες Χριστιανοί Βασιλείς δεν θα ηδύναντο εις την κατασκευήν παρομοίου τινός». Το 1458 έρχεται στην Αθήνα και θαυμάζει τα μνημεία της Ακροπόλεως ο Μωάμεθ ο V ο κατακτητής. Τότε ο Παρθενών μετατρέπεται σε τζαμί και υψώνεται ο μιναρές. Το 1687, ο Παρθενών, μετά τη μετατροπή του πρώτα σε χριστιανική εκκλησία και μετά σε τζαμί, έχει την εξής μορφή σύμφωνα με την περιγραφή του αρχιτέκτονα Μανώλη Κορρέ: Τα μετακιόνια της περιστάσεως έχουν κλειστεί με τοίχο ύψους περίπου πέντε μέτρων. Τα μετακιόνια της δυτικής και πιθανότατα και της ανατολικής προστάσεως ενώθηκαν με όμοιο τοίχο ώστε να σχηματισθεί κλειστός διάδρομος, ίσως ένα είδος υποκατάστατου των αίθριων των κανονικών βασιλικών. Σε ορισμένα από τα μετακιόνια έχουν ανοιχθεί είσοδοι στο κτήριο και στην κρηπίδα της περιστάσεως έχουν λαξευθεί στα σημεία αυτά πρόσθετες βαθμίδες. Η αρχαία στέγη είχε καταστραφεί τον 3ο αι. μ.Χ. με εμπρησμό και μαζί της σχεδόν ολόκληρο το εσωτερικό του σηκού. Κατά τη μεγάλη επισκευή που ακολούθησε, επειδή τα οικονομικά μέσα ήταν πλέον στενά, η νέα στέγη του ναού, ξύλινη με πήλινες κεραμίδες, περιορίστηκε μόνο στην έκταση του σηκού, ενώ τα πτερά έμειναν για πάντα αστέγαστα. Και δεν είναι μόνον αυτές οι διαφορές της νέας από την αρχική στέγη. Ακολουθώντας νεώτερα πρότυπα, έχει πολύ μεγαλύτερη κλίση. Η υπερύψωση του ανατολικότερου μέρους της επάνω από τον κυρίως ναό, η οποία συνδυάζεται και με την ύπαρξη τριών μεταγενέστερων παραθύρων σε κάθε πλευρά, ίσως οφείλεται σε μια αρκετά μεταγενέστερη μετατροπή της χριστιανικής εκκλησίας. Τα χριστιανικά παράθυρα που ανοίχθηκαν στους μακρούς τοίχους διακόπτουν τη ζωφόρο και έχουν τέτοιο ύψος, ώστε το άνω μέρος τους σχηματίζει μικρά αετώματα πάνω από το επίπεδο της στέγης. Ο μιναρές του τεμένους είχε υψωθεί στη νοτιοδυτική γωνία του σηκού επάνω στον ισχυρό κορμό ενός παλαιότερου λιθόκτιστου πύργου με ελικοειδή κλίμακα ανόδου στο εσωτερικό. Στο εσωτερικό του σηκού η διώροφη διάταξη των κιόνων έχει αξιοποιηθεί για την κατασκευή υπερώων, μάλλον μόνο πάνω από τα πλευρικά κλίτη. Το δάπεδο στο ανατολικό τμήμα του σηκού είναι ανυψωμένο για να δημιουργηθεί το ιερό. Υπάρχουν ακόμα δύο κίονες από ίασπι καθώς και το κιβώριο, το οποίο είχε τέσσερις κίονες από πορφυρίτη λίθο, με κορινθιακά κιονόκρανα από άσπρο μάρμαρο. Στην αψίδα, το σύνθρονο με ημικυκλική βαθμιδωτή διάταξη υπάρχει ακόμη. Οι Τούρκοι έχουν καλύψει με επίχρισμα το εσωτερικό του τζαμιού ώστε να κρύψουν τις χριστιανικές τοιχογραφίες. Το Ερέχθειο κατά την Παλαιοχριστιανική εποχή είχε μετατραπεί σε τρίκλιτη βασιλική αφιερωμένη στη λατρεία του Σωτήρος Χριστού. Επί Φραγκοκρατίας φαίνεται ότι αποκτά κοσμική χρήση. Επί Τουρκοκρατίας χρησιμοποιείται ως κατοικία του Αγά και του χαρεμιού του. Δεν αναφέρεται παρά ελάχιστα ή καθόλου από τους περιηγητές της εποχής, φαίνεται δε ότι διατηρούνταν σε καλή κατάσταση. Στο δυτικό του μέρος είχε διαμορφωθεί μεγάλη υπόγεια δεξαμενή. Η κατοικία είχε επεκταθεί και μέσα στο βόρειο προστώο στα μετακιόνια του οποίου είχαν κτισθεί τοίχοι. Ανατολικά του βορείου προστώου κατά μήκος του βορείου τοίχου του κλασικού κτηρίου υπήρχε τριώροφη πτέρυγα της κατοικίας με μονόρριχτη στέγη. Η πρόσταση των Κορών διατηρούνταν ανέπαφη, τοίχοι όμως κάλυπταν τα διαστήματα ανάμεσα στις Καρυάτιδες. Τα Προπύλαια, από τα τέλη του 3ου αι. μ.Χ., συνδέονται αναπόσπαστα με την οχύρωση της δυτικής πλευράς του βράχου που είναι και η μόνη από στρατηγική άποψη ευάλωτη πλευρά του Κάστρου. Σύμφωνα με την περιγραφή του αρχιτέκτονα Τάσου Τανούλα, τα Προπύλαια στα τέλη του 12ου αι. μ.Χ. έχουν ήδη γίνει κατοικία των ορθοδόξων επισκόπων των Αθηνών και στη συνέχεια μετατρέπονται σε κατοικία των Φράγκων ηγεμόνων. Το παρεκκλήσι που είχε κτισθεί σε επαφή με τον βόρειο τοίχο του κεντρικού κτηρίου στα μεσοβυζαντινά χρόνια, διατηρήθηκε και επί Φραγκοκρατίας. Επάνω στο κεντρικό κτήριο προστέθηκε όροφος, ο οποίος χρησιμοποιούσε την αρχαία φατνωματική οροφή ως πάτωμα. Στην πινακοθήκη κατασκευάσθηκε οροφή με σταυροθόλια, η οποία χρησίμευε ως πάτωμα του ορόφου που προστέθηκε. Ο όροφος αυτός επεκτεινόταν ανατολικά επάνω από την υστερορωμαϊκή δεξαμενή. Επάνω από τη νότια πτέρυγα κτίσθηκε ο Φράγκικος Πύργος ύψους είκοσι έξι μέτρων. Στα μετακιόνια των δωρικών κιονοστοιχιών του κεντρικού κτηρίου κτίσθηκαν τοίχοι, καταργώντας έτσι την είσοδο στο Κάστρο από τα Προπύλαια. Η νέα είσοδος στην Ακρόπολη βρίσκεται ανάμεσα στον Φράγκικο Πύργο και στο νότιο τείχος της. Η είσοδος στο παλάτι γίνεται από την ανατολική πρόσταση. Το κλασικό κτήριο διατηρούνταν σχεδόν ακέραιο, η συνολική όμως εντύπωση ήταν ενός φρουρίου με πύργους και οδοντωτές επάλξεις. Επί Τουρκοκρατίας, τα Προπύλαια χρησιμοποιούνται ως κατοικία του δισδάρη, δηλαδή του φρούραρχου της Ακροπόλεως. Το 1640, ένας κεραυνός πέφτει στο κεντρικό κτήριο των Προπυλαίων όπου ήταν αποθηκευμένη πυρίτιδα, με αποτέλεσμα να γίνει μεγάλη έκρηξη που κατέρριψε ένα τμήμα τους. Όπως φαίνεται πάντως από την περιγραφή των Σπον και Γουήλερ το 1676, καθώς και από τις απεικονίσεις του Ορτιέρ και του Βερνέντα, το 1687 το δυτικό τμήμα του κτηρίου δεν είχε καταστραφεί. Ο ναός της Αθηνάς Νίκης ήταν ακόμη ακέραιος στη θέση του επάνω στον αρχαίο Πύργο του όταν ο Σπον επισκέφθηκε την Ακρόπολη. Ένας οχυρωματικός τοίχος που έκλεινε το διάστημα από το Μνημείο του Αγρίππα ώς τον Πύργο ήταν αρκετά υψηλός ώστε να ενσωματώνει και τη δυτική πρόσοψη του ναού με τους τοίχους. Τέλος, μέσα στην Ακρόπολη υπάρχουν από χρόνια πολλά σπίτια κτισμένα επάνω στα μνημεία και με υλικό που είχε πέσει από τα μνημεία.
«Είναι δυνατόν κανείς να εκφράσει τα θεία με διαφορετικό κάθε φορά τρόπο. Οι Φοιβόληπτοι ποιητές μέσω των μυθικών ονομάτων και ερμηνείας πλουσιότερης. Όσοι απέχουν από τη μυθική δραματοποίηση, αλλά κατά τα άλλα με ένθεη γλώσσα μιλούν, μέσω των ιεροπρεπών ονομάτων και του υψηλού ύφους. Όσοι έχουν την πρόθεση να τα περιγράψουν με εικόνες, μέσω των μαθηματικών ονομάτων [όρων] που χρησιμοποιούνται στην αριθμητική ή στη γεωμετρία. Από όλα αυτά, λοιπόν, έχει διαφοροποιηθεί εντελώς η περιγραφή των θείων μέσω των διαλεκτικών ονομάτων, η οποία ταιριάζει κυρίως στα μέλη του Ελεατικού διδασκαλείου. Από τους άλλους τρόπους, ένας είναι χαρακτηριστικός των Πυθαγορείων, όπως δηλώνει ο Φιλόλαος ο οποίος περιέγραψε μέσω των αριθμών τις υπάρξεις και τις προόδους των θεών». 
![[skeleton.jpg]](http://1.bp.blogspot.com/_N3VUk8A7nD8/SrtK0s-hkrI/AAAAAAAACuk/rwNb6BPjtzk/s1600/skeleton.jpg)
Τελικά η παράνοια στον Ιουδαιοχριστιανισμό έχει σπάσει όλα τα κοντέρ!!Αυτοί οι καλόγεροι κάτι πρέπει να πίνουν δεν εξηγείται φίλοι μου!!Πάντως η επιστήμη έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά, η ασθένεια τηςΧριστιανοκατάθλιψης είναι αθεράπευτη!!Διαβάστε το παρανοϊκό κείμενο να σκάσετε από τα γέλια!! Οι άνθρωποι? είναι για το Δαφνί!!Σε λίγο θα μας πουν ότι και το έκαναν οι νεκροκεφαλές μεταξύ τους!!Απίστευτη παράνοια!!Απολλώνιος
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ!!
Η εικόνα που αποτυπώνεται στα πρακτικά της συνεδρίασης, είναι σαφώς χαρμόσυνη. Επικρατεί ενθουσιασμός και η βεβαιότητα ότι, με την κατάλυση της Δημοκρατίας, τα πράγματα μπαίνουν επιτέλους στη θέση τους: "Ο κ. Πρόεδρος", διαβάζουμε, "ανακοινοί ότι η παρούσα συνεδρία του καθ' ημάς Συμβουλίου είναι η πρώτη μετά την γενομένην μεταβολήν, δι' ής τα απασχολούντα ζητήματα και προβλήματα τα από ετών χρονίζοντα θα εύρουν την λύσιν των, εφ' όσον δεν υφίσταται πλέον η αντίδρασις των πολιτικών ή καί τινών Υπουργών.
Σήμερον βεβαίως ήρθησαν τα ανωτέρω κωλύματα, πλην όμως τούτο δεν σημαίνει ότι δυνάμεθα να ενεργήσωμεν ό,τι θέλωμεν, και τούτο διότι εις όλας ημών τας ενεργείας πρέπει να είμεθα προσεκτικοί, εις τρόπον ώστε αυταί να μη διαταράξουν τας σχέσεις μας μετά της Τουρκίας, αλλά και να μη έχουν επιπτώσεις δυσμενείς επί του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Το άξιον ιδιαιτέρας σημασίας γεγονός είναι ότι το εσχάτως εις βαθμόν επικίνδυνον εξαρθέν πνεύμα θρασύτητος εις τους ενταύθα σωβινιστικούς κύκλους της μειονότητος, ως και η έπαρσις αυτών, ήδη με την επανάστασιν έχουν καταπέσει".
Ως δείγματα τέτοιας "θρασύτητος" και "επάρσεως" της μειονότητας, ο "φορέας της μειονοτικής πολιτικής" του ελληνικού κράτους στη Θράκη επικαλείται δύο στοιχεία.
Το πρώτο αφορά όχι τη μειονότητα, αλλά τα "ανθελληνικά άρθρα και εκπομπάς" των ΜΜΕ της ...Τουρκίας. Το δεύτερο συνδέεται με την απροθυμία των μουσουλμάνων της Θράκης να πουλήσουν τη γη τους σε χριστιανούς, μετά την πρόσφατη (1966) δρομολόγηση ενός προγράμματος προνομιακής δανειοδότησης κι επιδοτήσεων προς εθνικόφρονες χριστιανούς για την αγορά μειονοτικών περιουσιών, με παράλληλη de facto απαγόρευση της αγοράς γης από μουσουλμάνους: "Η αγορά ακινήτων παρεκωλύετο κατόπιν υπούλων ενεργειών του Τουρκικού Προξενείου και γενικώς μία ατμόσφαιρα αποπνικτική διεχέετο ύπερθεν των αρμοδίων, των διαχειριζομένων τα μειονοτικά θέματα".
"Πάντα ταύτα", ωστόσο, "διεσκεδάσθησαν διά της νέας καταστάσεως των πραγμάτων". Το πραξικόπημα έλυσε τα χέρια των αρμοδίων, που δεν δυσκολεύονται να βρουν το κατάλληλο μοντέλο: "Δέον εν προκειμένω να έχωμεν ως υπόδειγμα τους Τούρκους, οι οποίοι εκάστοτε 'κτυπούν εκεί που μας πονεί'". Και η εισήγηση ολοκληρώνεται με την επισήμανση ενός μικρού τεχνικού προβλήματος προς άμεση επίλυση: "την εξεύρεσιν από τον στρατόν στρατευμένων, οίτινες να είναι γνώσται της τουρκικής, δια την λογοκρισίαν των επιστολών".
Παρά τις θριαμβολογίες, τα πρακτικά της ιστορικής αυτής συνεδρίασης ελάχιστες καινοτομίες έχουν να παρουσιάσουν. Από τα 12 ζητήματα της ημερήσιας διάταξης, δύο μόνο αφορούν σοβαρά διοικητικά μέτρα σε βάρος της μειονότητας: το πρώτο την απαγόρευση "οιασδήποτε κτιριακής μεταβολής" στα σχολεία και τα τζαμιά των τουρκόφωνων κοινοτήτων, "έστω και αν πρόκειται αύται να γίνουν ιδίαις δαπάναις των κατοίκων", το δεύτερο τον προγραμματισμό της απαλλοτρίωσης "μουσουλμανικών γαιών" από το στρατό "διά λόγους Εθνικής σκοπιμότητος". Οι υπόλοιπες αποφάσεις επικεντρώνονται κυρίως στη διευθέτηση μικροεξυπηρετήσεων - από την απονομή επιδόματος σε κάποιο μουσουλμάνο ιεροκήρυκα ή τη συνέχιση της "επιδοτήσεως" του διερμηνέα της Νομαρχίας Εβρου, μέχρι την έκτακτη αμοιβή ενός κομοτηναίου Νομικού Συμβούλου του Δημοσίου...
Για να υλοποιήσουν 732 προγράμματα, χρηματοδοτήθηκαν με περισσότερα από 115 εκατ. ευρώ
Τις ευεργετικές ιδιότητες του σπαθόλαδου, το οποίο χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Σπαρτιάτες για να θεραπεύσουν τις πληγές τους μετά τις μάχες, ανακάλυψαν οι Αμερικανοί. Το συγκεκριμένο προϊόν κάνει θραύση το τελευταίο διάστημα στις ΗΠΑ με πολλούς να υποστηρίζουν ότι συμβάλλει στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης.
Οι αρχαίοι Σπαρτιάτες, το χρησιμοποιούσαν προκειμένου να θεραπεύσουν τις πληγές τους μετά τις μάχες, αλλά και το έλκους του στομάχους και την κατάθλιψη. Το φυτό αυτό διακρίνεται, όχι μόνο για το έντονο κίτρινο χρώμα του, αλλά και για τις πολλές θεραπευτικές του ιδιότητες αντισηπτικές, αντιοξειδωτικές, αντιφλεγμονώδεις, στυπτικές και επουλωτικές, ενώ βοηθά σημαντικά στην αντιμετώπιση της ισχιαλγίας, των ρευματικών πόνων και των πόνων των αρθρώσεων κι έχει άριστες επουλωτικές ιδιότητες
Το σπαθόλαδο, αποτελείται κυρίως από το σπαθόχορτο (γνωστό και ως βαλσαμόχορτο), το οποίο ανθίζει κάθε Μάιο για έναν μήνα και έχει ιδιότητες αντικαταθλιπτικού, αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ. Ο τρόπος παρασκευής του, δεν είναι γνωστός στο ευρύ κοινό, ωστόσο στην ελληνική επαρχεία το χρησιμοποιούσαν για διάφορα μικροπροβλήματα υγείας.
Το σπαθόχορτο από το 1997, έχει εξαπλωθεί στις ΗΠΑ όπου καταγράφει υψηλές πωλήσεις, ύστερα από σχετικό πρόγραμμα του ABC News, καθώς αποτέλεσε το εναλλακτικό «πρόζακ» για την ήπια και μέτρια κατάθλιψη, αλλά και στη Γερμανία όπου χρησιμοποιείται ως αντισπασμωδικό αλλά και για την αντιμετώπιση αϋπνιών, συνίσταται από τους γιατρούς για την καταπολέμηση της μελαγχολίας.
Βάλτε το λάδι και το σπαθόχορτο σε γυάλινο μπουκάλι γιατί αν μπει σε πλαστικό, είναι επικίνδυνο, αφού το σπαθόλαδο έχει την ιδιότητα να τραβάει όλα τα χημικά του πλαστικού μπουκαλιού. Η ζύμωση μπορεί να γίνει και σε φωτεινό σημείο χωρίς έκθεση στον ήλιο αλλά παίρνει περισσότερο χρόνο. Το σπαθόλαδο κρατάει περίπου δύο χρόνια από τη στιγμή που θα παραχθεί, ενώ το καλύτερο είναι να καταναλωθεί μέσα σε έναν χρόνο ... Καλή επιτυχία και ... αχρείαστο να είναι.
