Quantcast
Channel: ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ: ΑΠΟΛΛΩΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
Viewing all 8271 articles
Browse latest View live

Ο ΡΑΒΙΝΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΓΙΟΡΤΑΖΕ ΤΟ ΠΕΣΑΧ (ΠΑΣΧΑ) ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΡΩΜΙΟΙ ΤΙ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ?

$
0
0

Πάσχα= ΠΕΣΑΧ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

alt
Ιουδαϊκό πασχαλινό γεύμα

Πάσχα ονομάζεται η μεγάλη γιορτή του ιουδαϊσμού η οποία καθιερώθηκε ως ανάμνηση της Εξόδου, που ελευθέρωσε τους Εβραίους από την αιγυπτιακή δουλεία. Μεταγενέστερα υιοθετήθηκε ως εορτασμός από τους Χριστιανούς αναφορικά με τον θυσιαστικό θάνατο και την ανάσταση του Ιησού Χριστού.

Το γεγονός της απελευθέρωσης αυτής συνέβη με μια σειρά θεϊκών προνοιακών παρεμβάσεων, από τις οποίες η σημαντικότερη εκδηλώνεται τη νύχτα κατά την οποία θα εξολόθρεύονταν τα πρωτότοκα των ανθρώπων και των ζώων των Αιγυπτίων, ενώ τα σπίτια των Εβραίων θα προστατεύονταν αφού οι πόρτες τους είχαν σημαδευτεί με το αίμα του αρνιού που είχαν θυσιάσει.

 alt

O όρος Πάσχα προέρχεται από το αραμαϊκό πασ'ά και το εβραϊκό  πέσαχ. Κάποιοι μελετητές έχουν προτείνει ως προέλευση του εβραϊκού όρου ξένη ετυμολογία, όπως η ασσυριακή πασαχού (πραύνω) ή η αιγυπτιακή πασ' (ανάμνηση) ή πεσάχ (πλήγμα). Ορισμένοι ερευνητές ανιχνεύουν τις αρχές των εορταστικών εκδηλώσεων του πάσχα σε χαναανιτικές γιορτές που σχετίζονται με την συγκομιδή κριθαριού την άνοιξη. Άλλοι μελετητές θεωρούν ότι η ρίζα του Πάσχα βρίσκεται σε γιορτές και ιεροτελεστίες της άνοιξης της προ-ισραηλιτικής εποχής με την έννοια των ποιμένων που υποβάλλουν αίτημα στο θεό για την προστασία του κοπαδιού τους.[4] Εντούτοις, αυτές οι υποθέσεις δεν θεωρούνται επαρκώς τεκμηριωμένες.

alt Πάντως, η Βίβλος συσχετίζει το πέσαχ με το ρήμα πασάχ πού σημαίνει είτε χωλαίνω, είτε εκτελώ τελετουργικό χορό γύρω από τη θυσία (Γ' Βασ. 18:21,26), είτε, μεταφορικά, "ξεφεύγω""προσπερνώ""απαλλάσσω". Το Πάσχα, είναι η προσπέραση του αγγέλου του Θεού πάνω από τα σπίτια των Ισραηλιτών, ενώ έπληττε με θάνατο τα πρωτότοκα αγόρια των σπίτιών των Αιγυπτίων.

Σύμφωνα με την τις Εβραϊκές Γραφές, το Πάσχα αποτελούσε ανάμνηση της εξόδου από την δουλεία της Αιγύπτου υπό την ηγεσία του Μωυσή μέσω θεϊκής παρέμβασης. Το Πάσχα αποτελούσε οικογενειακή εορτή. Εορταζόταν νύχτα, στην πανσέληνο της εαρινής ισημερίας, την 14η του μήνα Αβίβ (που ονομάστηκε Νισάν μετά την Βαβυλωνιακή εξορία) με προσφορά στο νεαρού ζώου, χρονιάρικου, για να ευλογηθεί από το Θεό όλο το κοπάδι. Το σφάγιο ήταν αρνί ή κατσίκι, αρσενικό καί αρτιμελές (Εξ. 12:3-6), δεν έπρεπε να σπάσει κανένα κόκαλο του (Έξ. 12:46, Αρ. 9:12) ενώ το αίμα του ως ένδειξη προστασίας, το έβαζαν στην είσοδο κάθε σπιτιού (Εξ. 12:7,22). Οι μετέχοντες στο δείπνο ήταν ντυμένοι, έτοιμοι για ταξίδι (Έξ. 12:8-11).

Αυτά τα στοιχεία νομαδικής, οικογενειακής ζωής μας δείχνουν μια πολύ παλαιότερη προέλευση του Πάσχα, που θα μπορούσε να είναι η θυσία που ζήτησαν οι Ισραηλίτες από τον Φαραώ να πάνε να γιορτάσουν στην έρημο (Έξ. 3:18, 5:1 εξ). Παρ' όλα αυτά όμως, η έξοδος από την Αίγυπτο έδωσε στο Πάσχα την οριστική του σημασία.

Το αναμνηστικό γεύμα του ιουδαϊκού Πάσχα, το οποίοι περιλαμβάνει άζυμο ψωμί και κρασί, ονομάζεται Σεντέρ.

altΕάν λοιπόν ο Χριστός έκαμε τό Πάσχα Του την πρώτη ημέρα τών αζύμων, σημαίνει, ότι χρησιμοποίησε άζυμον άρτον, διότι από τήν ημέρα αυτή επετρέπετο να χρησιμοποιηθούν τα άζυμα. Η εορτή των αζύμων με το Πάσχα συμπίπτουν πάντοτε τήν ίδια ημέρα - εορτάζονται μαζί, διότι και οι δύο εορτές εθεωρούντο ως μία, όπως λέγει και ο Ευαγγελιστής Λουκάς: κβ' 1, εκτός του ότι η εορτή των αζύμων παρατείνεται επί επτά ημέρες, ενώ η εορτή του Πάσχα είναι μιά μόνο ημέρα. 

Αλλά γιατί ο Ιωάννης σημειώνει ότι ο Μυστικός Δείπνος έγινε πρό τής εορτής του Πάσχα, ενώ οι άλλοι τρείς Ευαγγελισταί, «τη πρώτη των αζύμων»; Η έρευνά μας θα διαφωτίσει το θέμα και θα διαλύσει την απορία.

Από τα εξιστορούμενα του Ευαγγελιστού Ιωάννου, που λέγει ότι κατά την δίκη του Ιησού οι υπηρέτες που μετέφεραν τον Ιησού από τον Άννα στον Καϊάφα,«ούκ εισήλθον εις το Πραιτώριον (κυβερνείον), ίνα μη μιανθώσιν, αλλ' ίνα φάγωσι το Πάσχα» (Ιωάννης: ιη' 28), φαίνεται, ότι «η πρώτη των αζύμων» αναφέρεται στην εσπέρα της παραμονής του Εβραϊκού Πάσχα. Τότε, κατά την συνήθεια των Ιουδαίων, άρχιζαν οι προετοιμασίες προς εκκαθάρισιν παντός ενζύμου, χωρίς όμως και να τίθενται εν χρήσει τά άζυμα, δια τούτω δέ η πρώτη αύτη, Πέμπτη της εβδομάδος, εκκαλείτο πρώτη των αζύμων».

Απ' όλα τα εξιστορούμενα των Ευαγγελιστών καταλήγομε στο συμπέρασμα ότι τό Πάσχα τότε ήταν την Παρασκευή, αλλά το μετέθεσαν τό Σάββατον. «Περί δε του Σαββάτου, καθ' ο θα ήρχιζε το Πάσχα λέγει ο Ιωάννης, «Ην γαρ μεγάλη η ημέρα εκείνη του Σαββάτου» (κεφ. ιθ' 31), ότι δηλαδή το Σάββατον εκείνο δέν ήτο κοινόν, αλλά Σάββατον, καθ' ο συνέπεσεν η μεγάλη εορτή του Εβραϊκού Πάσχα».

Ο Ιησούς όμως δεν συμμορφώθηκε με την μετάθεση της εορτής. Κατόπιν αυτών οδηγούμεθα στο συμπέρασμα ότι το Πάσχα Του ο Κύριος το έκανε μιά ημέρα πρίν -24 ώρες πρό της εορτής του Νομικού Εβραϊκού Πάσχα. Κατά συνέπειαν δέν χρησιμοποίησε άζυμα, αλλά ένζυμον κανονικόν άρτον, δεδομένου ότι, πρό της κανονικής ενάρξεως του Πάσχα τα άζυμα ήταν απαγορευμένα, δέν επετρέπετο να χρησιμοποιηθούν από κανένα.  2000.jpg

ΟΠΩΣ ΒΛΕΠΕΤΕ ΕΒΡΑΙΟΛΑΤΡΕΣ ΡΩΜΙΟΙ Ο ΝΑΖΩΡΑΙΟΣ ΤΙΜΟΥΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΒΡΑΪΚΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!!!  ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΦΑΝΑΤΙΚΟΣ ΕΒΡΑΙΟΣ ΜΕ ΕΒΡΑΪΚΑ ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΚΑΙ ΑΓΝΟΟΥΣΕ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ!!!!ΕΣΥ ΡΩΜΙΕ ΤΙ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙΣ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ "ΑΝΑΣΤΑΣΗ" ΕΝΟΣ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΥ ΕΒΡΑΙΟΥ!! Ο ΙΗΣΟΥΣ ΤΙΜΟΥΣΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΨΕΥΤΟΘΕΟ ΤΟΥ,ΕΣΥ ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥ ΣΟΥ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΚΑΙ ΘΕΟΥΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΑ??  

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΠΟΤΕ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΚΑΝΟΥΜΕ!! 


ΠΑΝΩ ΑΠΟ 10εκ. ΕΥΡΩ ΘΑ ΣΤΟΙΧΙΣΕΙ ΣΤΟΝ ΛΑΟ Η ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΗ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗΣ ΑΘΗΝΩΝ!!!!

$
0
0

alt Ομάδα κληρικών και λαϊκών, που την αποτελούν ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, ο πρωτοσύγκελος της Αρχιεπισκοπής αρχιμανδρίτης Μάξιμος Παπαγιάννης, ο προϊστάμενος του Μητροπολιτικού Ναού π. Θωμάς Συνοδινός, ο αρχιγραμματέας της  Συνόδου επίσκοπος Διαυλείας Γαβριήλ (που ένα διάστημα υπηρέτησε ως πρωτοσύγκελος της ΙΑΑ), και η Τεχνική Υπηρεσία της Αρχιεπισκοπής, πέτυχαν μέσω του ΠΔΕ (Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων) την εκταμίευση περίπου 4.500.000 ευρώ για την ολοκλήρωση του έργου που αφορά το στατικό μέρος.

Την ίδια στιγμή, το Κεντρικό Συμβούλιο Νεοτέρων Μνημείων ενέκρινε τη μελέτη αποκατάστασης των διακοσμητικών στοιχείων του ναού, έργο που εντάχθηκε στο ΕΣΠΑ και αναμένεται εκταμίευση περίπου 5.000.000 ευρώ.(ΔΗΛΑΔΗ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ??) Να σημειώσουμε πως οι τοιχογραφίες εμφανίζουν φθορές λόγω της σεισμικής δραστηριότητας και της παρουσίας υγρασίας, ενώ τα γλυπτά και αρχιτεκτονικά στοιχεία παρουσιάζουν φθορές κυρίως λόγω ατμοσφαιρικών ρύπων και μεταγενέστερων επεμβάσεων. Οι φορητές εικόνες του τέμπλου έχουν ρωγμές, τοπικές απώλειες και οξειδώσεις. Όπως βλέπετε λεφτά υπάρχουν μόνο για την Εβραιορθόδοξη εκκλησία ,την ώρα που η κυβέρνηση έχει φτάσει τον λαό στα όρια της πείνας χαρίζει πακτωλό  χρημάτων στην Εβραϊκή αίρεση!!Ρωμιοι την κακομούτσουνη όσα φτιασίδια και να της βάλετε πάντα άσχημη θα μείνει!! Οι Εβραϊκές ορθόδοξες εκκλησίες με το Εβραίικο σκουφάκι ποτε δεν θα γίνουν όμορφες!!

Φωτογραφίες: Στέλιος Στεφάνου/Eurokinissi

1804skal (1).jpg
1804skal (2).jpg
1804skal (3).jpg
1804skal (4).jpg
1804skal (5).jpg
1804skal (6).jpg

Η ΠΑΡΑΝΟΙΑ ΤΟΥ ΕΒΡΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΠΑΣΧΑ!!ΑΥΤΟΜΑΣΤΙΓΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΣΤΑΥΡΩΣΕΙΣ

$
0
0

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΣΥΝΔΕΕΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΕ ΤΟ ΕΒΡΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΑΣΧΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΒΡΑΪΚΗ ΦΙΕΣΤΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ!!

ΧΡΙΣ1.jpgΦΙΛΟΙ ΜΟΥ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΒΛΑΠΤΕΙ ΣΟΒΑΡΑ ΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ!!

alt Χριστιανοί σε όλο τον κόσμο αναβιώνουν με τον δικό τους τρόπο τα πάθη της Μεγάλης Εβδομάδας. Ασυνήθιστες τελετές και παραδόσεις υπαγορεύουν αυτομαστιγώματα, αληθινές σταυρώσεις, πομπές μετάνοιας ακόμη και Ανάσταση ενός ...πλαστικού Ιησού κάθε 60 λεπτά.

alt
Σταυρώσεις Χριστιανών στις Φιλιππίνες Στις Φιλιππίνες, Χριστιανοί τη Μεγάλη Παρασκευή σταυρώνονται σε αναπαράσταση του μαρτυρίου του Ιησού. Το τελετουργικό χρονολογείται από τη δεκαετία του 1950 και προσελκύει χιλιάδες πιστούς. Όσοι επιλέγουν να σταυρωθούν το κάνουν για να εξιλεωθούν από τις αμαρτίες τους, για να προσευχηθούν για μια καλύτερη ζωή ή για να ευχαριστήσουν το Θεό για κάποιο θαύμα που έχει συμβεί στη ζωή τους. alt alt Ο 51 ετών ζωγράφος Ruben Enaje συμμετέχει στη σταύρωση επί 26 συνεχόμενα χρόνια. Την πρώτη φορά το έκανε για να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του που επέζησε πέφτοντας από ένα κτήριο. alt alt «Πομπές μετάνοιας» στην Ισπανία Kαθολικοί από θρησκευτικές αδελφότητες στην Ισπανία πραγματοποιούν «πομπές μετάνοιας» κατά τη διάρκεια της Μεγάλης εβδομάδας. Φορούν στολές διαφορετικού χρώματος για να ξεχωρίζουν και μεταφέρουν ομοιώματα του Ιησού Χριστού και της Παναγίας, σε φυσικό μέγεθος, υπό τους ήχους τύμπανων που κτυπούν σε πένθιμο ρυθμό. alt alt alt Η συγκεκριμένη παράδοση χρονολογείται από το Μεσαίωνα. Στη Σεβίλη συγκεντρώνονται κάθε χρόνο τουλάχιστον ένα εκατομμύριο επισκέπτες για να συμμετάσχουν στις «πομπές μετάνοιας». alt alt Υπόγεια πομπή σε αλατωρυχείο στην Πολωνία Στην Πολωνία, οι ανθρακωρύχοι δίνουν το δικό τους «χρώμα» στη Μεγάλη Παρασκευή. Κάθε χρόνο τέτοια μέρα, πραγματοποιούν μια ειδική πομπή γνωστή ως τον Υπόγειο Δρόμο του Τιμίου Σταυρού, στο Wieliczka Salt Mine, ένα από τα παλαιότερα αλατωρυχεία του κόσμου που έχει χαρακτηριστεί από την UNESCO μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς από το 1978. Οι ανθρακωρύχοι έχουν φτιάξει εκεί μια υπόγεια πόλη με διάφορα περάσματα και ένα εκκλησάκι, που αποτελεί πόλο έλξης για τουρίστες από όλη την υφήλιο. alt alt alt alt Πιστοί αυτομαστιγώνονται στις Φιλιππίνες Οι πιστοί στις Φιλιππίνες, τη Μεγάλη Πέμπτη συμμετέχουν σε τελετές αυτομαστίγωσης για να εξιλεωθούν για τις αμαρτίες τους. Με τις πλάτες γυμνές και τα πρόσωπα καλυμμένα με κουκούλες περπατούν ξυπόλητοι στους δρόμους και αυτομαστιγώνονται, ελπίζοντας σε μια καλύτερη ζωή. Κάθε χρόνο χιλιάδες επισκέπτες συρρέουν για να παρακολουθήσουν τις τελετές. alt alt alt Η Καθολική Εκκλησία στη χώρα, πάντως, αποδοκιμάζει τις συγκεκριμένες τελετές και προειδοποιεί ότι τέτοιες εκφράσεις πίστης αποπροσανατολίζουν από το πραγματικό νόημα της Σαρακοστής. alt alt Το πασχαλινό «μαστίγωμα» των γυναικών στη Σλοβακία Καμία γυναίκα δεν θα ήθελε να είναι τις ημέρες του Πάσχα στη Σλοβακία, καθώς η λαϊκή παράδοση επιτάσσει τα θηλυκά να μαστιγώνονται με βέργες και στη συνέχεια να τις περιλούζουν με νερό ή ακόμη να τις ρίχνουν σε ποτάμια. alt alt alt Το συγκεκριμένο έθιμο ξεκίνησε ως εξαγνισμός της ψυχής και του σώματος. Σε πολλές περιοχές ωστόσο έχει προσαρμοστεί σε μοντέρνα δεδομένα και το «μαστίγωμα» γίνεται με διακοσμημένα κλαδιά, ενώ ακολουθεί ψεκασμός με αρωματικό νερό. alt Ο...πλαστικός Ιησούς που ανασταίνεται κάθε μία ώρα στην Αργεντινή Ένα θεματικό πάρκο αφιερωμένο στον Ιησού και τη ζωή του δεσπόζει στην Αργεντινή. Εκατοντάδες άνθρωποι επισκέπτονται το πάρκο για να παρακολουθήσουν με ...κατάνυξη έναν πλαστικό Ιησού που ανασταίνεται κάθε μία ώρα, αναδυόμενος από ένα βράχο. Μάλιστα, το Σαββατοκύριακο του Πάσχα ηθοποιοί αναλαμβάνουν να αναπαραστήσουν το Θείο Δράμα. Χιλιάδες Λατινοαμερικάνικοι συρρέουν κάθε χρόνο στο θεματικό πάρκο του Ιησού. alt alt alt alt altiefimerida.gr

ΕΠΙΘΕΣΗ ΑΓΑΠΗΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ ΣΤΟΝ ΜΟΥΦΤΗ ΚΟΜΟΤΟΝΗΣ!!!ΑΓΑΠΙΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΚΡΥΒΟΥΝ!

$
0
0

Θερμό τετ α τετ Αρχιεπίσκοπου και Μουφτή Κομοτηνής Προσέγγιση με σεβασμό κι αγάπη δυο ανθρώπων που εκπροσωπούν διαφορετικές θρησκείες, αλλά διδάσκουν την αγάπη και την κοινή συμπόρευση στη δύσκολη εποχή, όπου τα μίση και τα πάθη ορθώνουν το ανάστημά τους.ΤΙ ΛΕΣ ΤΩΡΑ Η ΕΒΡΑΙΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΕΧΕΙ ΜΙΣΟΣ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ!!

Ο λόγος για την συνάντηση του Αρχιεπισκόπου με τον μουφτή Κομοτηνής Μέτσο τζεμαλή και το προεδρείο της διαχειριστικής επιτροπής της Μουφτείας.

Η συνάντηση έγινε στην έναρξη του επίσημου γεύματος που παρέθεσε ο δήμαρχος της πόλης το μεσημέρι της Κυριακής 17 Απριλίου στο ξενοδοχείο Χρήστος και Εύη. Παρουσία των αρχών της Κομοτηνής, της πνευματικής ηγεσίας, της οικονομικής ζωής και των αυτοδιοικητικών, των εκπροσώπων άλλων θρησκειών και δογμάτων, αστυνομικών αρχών, πρώην υπουργών, δόθηκε από τον δήμαρχο της Κομοτηνής Γιώργο Πετρίδη, το επίσημο αποχαιρετιστήριο γεύμα προς τιμή του Αρχιεπισκόπου κ.κ. Ιερώνυμου παρουσία των μητροπολιτών της Θράκης.ΑΥΤΑ ΝΑ ΤΑ ΒΛΕΠΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΟΥ ΤΡΩΝΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΧΟΡΤΟ ΚΑΙ ΜΙΛΑΝΕ  ΓΙΑ ΑΝΤΙΠΑΛΟΤΗΤΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΩΝ!!ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΡΕ ΜΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΣΜΟΣ!!

Η ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ!!ΤΟΥΣ ΠΗΡΑΝ ΜΕ ΤΙΣ ΠΕΤΡΕΣ ΟΙ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥΣ!!

$
0
0

ΟΙ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ ΤΗΝ ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ "ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ" ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΥΝΗΓΗΣΑΝ!!

Το μεγαλύτερο θαύμα(ΨΕΜΑ), την ανάσταση του Λαζάρου, το βρίσκουμε μόνο στον Ιωάννη. Σαν να μην έφτανε η σιωπή των υπολοίπων, ο Παύλος στις Πράξεις αμφισβητεί εντελώς το θαύμα όταν στο 26:23 περιγράφει τον Ιησού ως τον πρώτο που γύρισε από τους νεκρούς ( «ότι ο Χριστός επρόκειτο να πάθει, ότι, αφού αναστήθηκε πρώτος από τους νεκρούς, πρόκειται να κηρύξει φως στον λαό και στα έθνη»).

alt
Όπως ήταν φυσικό, το θαύμα της εγέρσεως του Λαζάρου εξέγειρε τους Ιουδαίους και «εβουλεύσαντο οι αρχιερείς, ίνα και τον Λάζαρο αποκτείνωσιν» (ιω. ιβ΄ 9-11), καθότι ήταν το ζωντανό τεκμήριο του θαύματος. Έτσι ο Άγιος διωκόμενος από τους ιουδαίους καταφεύγει στη νήσο Κύπρο, όπου τον συναντούν οι απόστολοι Παύλος καv Βαρνάβας και τον χειροτονούν πρώτον επίσκοπο Κιτίου.ΜΑΛΛΟΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ ΤΗΝ ΑΠΑΤΗ ΜΕ ΤΗΝ ΨΕΥΤΟΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΗΡΑΝ ΜΕ ΤΙΣ ΠΕΤΡΕΣ!!!ΚΑΛΑ Ο ΛΑΖΑΡΟΣ ΤΙ ΦΟΒΗΘΗΚΕ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΘΕΪΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ??    Το αρχαίο Κίτιο, η πόλη του φιλοσόφου Ζήνωνος ειχε τη μεγάλη τιμή να ευαγγελιστεί το λόγο της αληθείας όχι από έναν απλό εργάτη του Ευαγγελίου αλλά από ένα προσωπικό φίλο του Κυρίου. Σύμφωνα με τον αγιο Επιφάνιο επίσκοπο Κωνσταντίας της Κύπρου (367-403), ο δίκαιος Λάζαρος έζησε άλλα τριάντα χρόνια μετά την εγερσή του. «Εν παραδόσεσιν ευρομεν ότι τριάκοντα ετών ήταν τότε ο Λάζαρος οτε εγήγερται, μετα δε το ανάστησε αυτόν, άλλα τριάκοντα έζησε, και ουτω προς Κύριον εξεδήμησε κοιμηθείς». alt Εξωτερική άποψη του τάφου του Λαζάρου

Οι παραδόσεις τον θέλουν σκυθρωπό και αγέλαστο κατά την παρούσα ζωή, και αυτό οφειλόταν στα όσα είχε δει κατά την τετραήμερη παραμονή του στον Άδη.ΩΠ!!! ΣΤΟΝ ΘΕΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΔΗ ΠΗΓΕ Ο ΛΑΖΑΡΟΣ ΔΕΝ ΠΗΓΕ ΣΤΟΝ ΓΙΑΧΒΕ???Οι ίδιες παραδόσεις αναφέρουν ότι δεν γέλασε ποτέ στη ζωή του!! 

Read more: http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/#ixzz1rXICctWu 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ !!!ΠΑΤΕΡ ΣΩΤΗΡ ΔΙΑ-ΖΕΥ ΕΛΘΕ ΙΕΡΕ ΑΡΧΟΝΤΑ ΑΠΕΙΡΟΥ ΚΑΙ ΦΩΤΟΣ!!!

$
0
0

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΑΤΕΡ ΣΩΤΗΡ ΔΙΑ-ΖΕΥΣ ΕΛΘΕ!!alt ΠΑΤΕΡ ΣΩΤΗΡ ΔΙΑ-ΖΕΥΣ ΕΛΘΕ, ΥΠΕΡΤΑΤΕ ΙΕΡΕ ΑΡΧΟΝΤΑ ΤΟΥ ΑΠΕΙΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ, ΣΥΜΒΟΛΟΝ ΘΕΟΥ ΖΩΝΤΟΣ, ΑΦΘΑΡΤΟΝ, ΑΕΝΑΟΝ ΠΥΡ, ΚΙΚΛΗΣΚΩ ΠΡΟΣ ΕΣΕ ΑΝΩΤΑΤΗ ΚΟΣΜΙΚΗ ΣΥΝΔΕΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ, ΑΝΟΙΞΕ ΜΟΥ ΤΗΝ ΠΥΛΗ ΤΗΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΕ ΜΕ ΣΕ ΥΠΕΡ-ΛΑΜΠΡΟΥΣ ΚΟΣΜΟΥΣ, ΕΚ ΤΩΝ ΑΛΗΘΙΝΩΝ ΣΥΜΠΑΝΤΩΝ ΑΝΕΡΧΟΜΕΝΟΣ ΑΣΤΗΡ ΕΙΜΙ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΚ ΤΟΥ ΒΑΘΟΥΝ ΑΝΑΛΛΑΜΠΩΝ ΔΙΟΓΕΝΗΣ ΕΛΛΗΝ ΚΑΛΟΥΜΑΙ, ΠΕΡΙΦΩΤΕ ΜΕΓΙΣΤΕ ΘΕΕ ΑΝΔΡΩΝ ΤΕ ΘΕΩΝ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΕ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΚΡΑΤΩΡ ΣΕΒΑΣΜΙΕ ΟΛΩΝ, ΔΙΑ-ΝΟΙΞΕ ΜΟΥ ΤΑ ΠΥΡΙΝΑΣ ΘΥΡΑΣ ΚΑΙ ΔΩΣΕ ΜΟΥ ΤΑ ΠΥΡΙΝΑ ΚΛΕΙΘΡΑ, ΦΑΝΕΡΩΣΕ ΜΟΥ ΤΑ ΑΡΡΗΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΣΟΥ ΙΝΑ ΚΑΤΑΣΤΩ ΑΞΙΟ ΤΕΚΝΟ ΣΟΥ, ΠΛΗΣΙΟΝ ΣΟΥ ΝΑ ΑΝΕΛΘΩ ΚΑΙ ΠΑΛΙ.  ΑΦΥΠΝΙΣΕ ΜΕ, ΕΝΘΥΜΗΣΕ ΜΕ, ΜΥΗΣΕ ΜΕ, ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΕ ΜΕ  ΕΤΟΙΜΟΣ ΕΙΜΙ.  ΦΟΙΒΕ ΠΑΙΑΝ ΦΑΕΘΩΝ ΑΠΟΛΛΩΝ, ΑΙΩΝΙΕ ΠΕΡΙΦΩΤΕ ΑΣΤΕΡΑ, ΒΑΣΙΛΕΑ ΤΩΝ ΔΕΛΦΩΝ, ΠΥΡΙΠΟΛΕ ΚΑΙ ΠΥΡΙΘΥΜΕ ΘΕΕ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΠΥΡΣΩΜΑΤΕ, ΠΥΡΦΕΑ, ΦΩΤΟΚΡΑΤΩΡ, ΦΩΤΟΔΟΤΑ, ΥΙΕ ΤΟΥ ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΦΩΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡ ΖΗΝΟΣ, ΥΠΕΡΤΑΤΕ ΟΔΗΓΗΤΗ ΤΟΥ ΑΕΝΑΟΥ ΑΔΑΜΑΣΤΟΥ ΑΕΙΖΩΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΦΩΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΣ ΑΙΩΝΙΑΣ ΑΘΑΝΑΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ, ΠΟΡΕΥΟΜΑΙ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΑΙΑ ΦΩΤΕΙΝΗ ΟΔΟ ΣΟΥ, ΑΝΟΙΞΟΝ ΤΟΥΣ ΟΦΘΑΛΜΟΥΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΕΣΤΗΣΕ ΜΕ ΝΕΜΕΤΩΡ ΕΛΛΗΝ, ΤΟ ΟΛΥΜΠΙΟΝ ΠΑΝΑΓΝΟΝ ΠΑΝΙΕΡΟΝ ΦΩΣ ΔΩΣΜΟΥ, ΒΓΑΛΕ ΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΤΗΣ ΑΓΝΟΙΑΣ, ΜΕ ΘΕΙΑ ΦΡΟΝΗΣΗ, ΟΥΡΑΝΙΑ ΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΟΛΥΜΠΙΟ ΘΑΡΡΟΣ ΤΙΜΗΣΕ ΜΕ.  ΑΦΥΠΝΙΣΕ ΜΕ, ΕΝΘΥΜΗΣΕ ΜΕ, ΜΥΗΣΕ ΜΕ, ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΕ ΜΕ  ΕΤΟΙΜΟΣ ΕΙΜΙ.  ΑΘΗΝΑ ΠΑΛΛΑΔΑ, ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΣ, ΓΟΡΓΟΦΕΡΟΥΣΑ, ΑΙΓΙΔΟΚΡΑΤΟΥΣΑ, ΠΑΝΣΕΠΤΗ ΚΟΡΗ ΔΙΟΣ, ΣΤΡΑΤΗΓΕ, ΠΑΝΣΕΡΜΙΖΟΥΣΑ ΠΝΟΗ, ΥΨΗΛΟ-ΔΟΝΟΥΜΕΝΟ ΦΩΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΕ ΜΕ ΚΑΙ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕ ΜΕ ΥΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΟΠΛΗ ΜΟΡΦΗ ΣΟΥ, ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΕ ΜΕ ΣΕ ΔΙΚΑΙΕΣ ΜΑΧΕΣ ΚΑΙ ΝΙΚΗΦΟΡΑ ΡΟΜΦΑΙΑ ΔΩΣΕ ΜΟΥ ΝΑ ΠΟΛΕΜΙΣΩ ΠΛΗΣΙΟΝ ΣΟΥ, ΒΟΗΘΗΣΕ ΜΕ ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΩ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΟΥ ΜΕ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΣΠΕΥΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΜΟΥ ΣΕ ΤΟΥΤΗ ΤΗΝ ΧΘΟΝΙΑ ΓΑΙΑ.   ΑΦΥΠΝΙΣΕ ΜΕ, ΕΝΘΥΜΗΣΕ ΜΕ, ΜΥΗΣΕ ΜΕ, ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΕ ΜΕ  ΕΤΟΙΜΟΣ ΕΙΜΙ.  ΥΨΗΛΟΔΟΝΟΥΜΕΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ-ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΙΕΡΗ ΤΡΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Το διαβάσαμε από το: ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΑΤΕΡ ΣΩΤΗΡ ΔΙΑ-ΖΕΥΣ ΕΛΘΕ http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2012/11/blog-post_8132.html#ixzz3xap9JOIZ

ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΤΑΛΙΜΠΑΝ:ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΣΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΘΥΜΑΤΑ 100.000 ΝΕΚΡΟΥΣ

$
0
0

altΤο μεγαλύτερο ανθρώπινο ολοκαύτωμα δεν έχει βρει ακόμα στην ιστορία και τη συλλογική μνήμη το μέγεθος που αναλογεί στα περισσότερα από 100.000.000 θύματα Ινδιάνους που σφαγιάστηκαν από τους Ευρωπαίους αποικιοκράτες και τους αποίκους της Αμερικανικής ηπείρου.Στο όνομα του Ναζωραίου τα Χριστιανικά κτήνη δολοφόνησαν 100.000 Ινδιάνους!!Και μην ξεχνάτε και τα εκατομμύρια Ελλήνων που δολοφονήθηκαν απο τους Χριστιανούς Παραβολάνους!!

Οι διπλάσιοι από όλους τους νεκρούς του τελευταίου παγκόσμιου πόλεμου, στρατιώτες κι άμαχους μαζί. Αυτή είναι η μεγαλύτερη γενοκτονία της πολιτισμένης δύσης, της επέκτασης των αγορών της, της κερδοφορίας της και στο όνομα της Χριστιανικής της θρησκείας και της εκκλησίας που ευλόγησε τις σφαγές των «απίστων» και μοιράστηκε μέρος της λείας.

Συνολικά από τα πρώτα χρόνια της «ανακάλυψης» της Αμερικής, μέχρι και το τέλος του 19ου αιώνα, πάνω από 80.000.000 Ιθαγενείς εξοντώθηκαν. Συγκεκριμένα, ο αριθμός των Ιθαγενών στην Βόρεια Αμερική το 1919 έφτανε τους 400.000, μόλις ... 18 με 19 εκατομμύρια λιγότεροι σε σύγκριση με το 1492, όπως αναφέρει το Ethical Canons and Scientific Inquiry (Genocide of Native Americans).

Ο David Stannard στο βιβλίο του, American Holocaust, (1992, σ. 74-75, s.151), κάνει λόγο για 100 εκατομμύρια ανθρώπους που εξοντώθηκαν συνολικά, μεταξύ αυτών γύρω στα 18 εκατομμύρια σε περιοχές του Βόρειου Μεξικού, ενώ οι θάνατοι που συνδέονται με το εμπόριο δουλείας Ιθαγενών υπολογίζονται στα 28 εκατομμύρια. Όπως όλα δείχνουν, οι ιθαγενείς πλήρωσαν πολύ ακριβά τα προνόμια που είχαν να κατοικούν σε πλούσια εδάφη.

The-genocide-of-Indians-2

Κατά τους σύγχρονους μελετητές Ντ. Ριμπέιρο, Φ. Ντόμπινς, Π. Τόμσον κ.ά., Αζτέκοι, Ίνκας και Μάγια υπολογίζονται συνολικά ανάμεσα σε εβδομήντα και ενενήντα εκατομμύρια άτομα, όταν έκαναν την εμφάνισή τους οι κονκισταδόρες. Ενάμισι αιώνα αργότερα, δεν απέμεναν απ' αυτούς παρά μόνο τριάμισι εκατομμύρια! Σύμφωνα με τον Τζ. Κόντερ, μόνο στα ορυχεία του Ποτοζί, απ' όπου εξόρυξαν οι Ισπανοί 45 χιλιάδες τόνους καθαρού ασημιού, πέθαναν οχτώ εκατομμύρια Ινδιάνοι!

Σχεδόν τέσσερις αιώνες κράτησε αυτό το μαρτύριο! Επειδή, δε, οι Ινδιάνοι εξολοθρεύτηκαν μέσα σε λίγες δεκαετίες, αντικαταστάθηκαν με εκατομμύρια σκλάβους που μετέφεραν οι Ευρωπαίοι στην Αμερική από την Αφρική. Πάνω από εκατό εκατομμύρια Ινδιάνοι της Αμερικής και Αφρικανοί εξοντώθηκαν σαν αναλώσιμα ζώα για να πλουτίσουν οι Ευρωπαίοι και να αναπτύξουν τις βιομηχανίες και τον Καπιταλισμό.

Με την εγκατάσταση των λευκών στην αμερικανική ήπειρο, οι Ινδιάνοι κατηγορούνται από την Εκκλησία ως ασκητές μαγείας και φανατικοί ειδωλολάτρες. Όμως και αυτό ήταν ένα άλλοθι για την απαίδευτη τότε κοινωνία της Ευρώπης, που η μεγάλη και τυφλή πίστη στα λόγια της Εκκλησίας και κυρίως ο πουριτανισμός και το δόγμα του «πίστευε και μη ερεύνα» έκανε τον απαίδευτο λαό της Αμερικής να καταδιώξει τους Ινδιάνους σαν δαίμονες.

Στο παρακάτω βίντεο, ο φωτογράφος Άαρον Χιούι, εστιάζει την προσοχή του σε μια από τις φυλές των ιθαγενών τής Βορείου Αμερικής που ονομάζεται Λακότα. Στην ομιλία που έδωσε το 2010, αναφέρει πως η φυλή αυτή συρρικνώθηκε και ουσιαστικά φυλακίστηκε σε καταυλισμούς/στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Η γενοκτονία τών αυτόχθονων Ινδιάνων της Αμερικής. (Άαρον Χιούι) from Julien Chaulieu on Vimeo.

The genocide of Indians-4

Βαρθολομαίος ντε λας Κάζας

Χριστιανοί εξοντώνουν τους Ινδιάνους για χρυσάφι

Του Στέλιου Ελληνιάδη /Δρόμος της αριστεράς

«Η ανακάλυψη των στρωμάτων χρυσού και αργύρου στην Αμερική, η σταυροφορία εξόντωσης, υποδούλωσης και ενταφιασμού μέσα στα ορυχεία του ντόπιου πληθυσμού, η απαρχή της κατάκτησης και η λεηλασία των ανατολικών Ινδιών, η μεταμόρφωση της αφρικανικής ηπείρου σε πεδίο κυνηγιού σκλάβων, είναι κι αυτά γεγονότα που αναγγέλλουν την καπιταλιστική παραγωγή.» Καρλ Μαρξ, στο «Κεφάλαιο».

Μεγαλώσαμε διαβάζοντας βιβλία, μεγάλου σχήματος με χρωματιστά σκληρά εξώφυλλα, για τους θρυλικούς κονκισταδόρες, που διέδιδαν το δυτικό πολιτισμό στους αγρίους, με χίλιους κινδύνους, αλλά πάντα με τη βοήθεια του Θεού. Από μικρή ηλικία αφομοιώναμε την ιστορία εντελώς στρεβλά. Πολλοί συμπολίτες μας δεν ξέφυγαν απ' αυτή την πλάνη ποτέ. Η καθολική (από χριστιανούς) εξαφάνιση πολιτισμών χιλιετιών και ολόκληρου του πληθυσμού της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής μέσα σε μερικές δεκαετίες, από τους Ευρωπαίους «ευγενείς», δεν διδάσκεται στο σχολείο, σαν να μην έχει συμβεί.

Αργότερα, οι έποικοι και οι απόγονοί τους έκαναν τα ίδια στη Βόρεια Αμερική. Σχεδόν το σύνολο των λαών μιας ολόκληρης ηπείρου ξεκληρίστηκε και ο φυσικός πλούτος λεηλατήθηκε. Κι εμείς διασκεδάζαμε στα θερινά σινεμά με τους καλούς καουμπόιδες που σκότωναν τους κακούς Ινδιάνους. Έτσι, χτίστηκε η ιδεολογία του Δυτικού πολίτη που απολαμβάνει τα αγαθά της ευημερίας, χωρίς να θέλει να ξέρει τη σκληρή αλήθεια που διαστρεβλώνεται ή κρύβεται επιμελώς από πίσω.

The-genocide-of-Indians-1

Η λεηλασία της Λατινικής Αμερικής, η γενοκτονία των Ινδιάνων και η ευημερία της Δύσης

Ίσως καμία άλλη επίσημη αναφορά στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν εμπεριέχει τόσο παρατεταμένη, εκτεταμένη και σκληρή απανθρωπιά, όσο η αναφορά που υποβάλλει ο Βαρθολομαίος ντε Λας Κάζας στον «Υψηλότατο και Παντοδύναμο Κύριο» πρίγκιπα δον Φίλιππο της Ισπανίας, για να καταγγείλει τα εγκλήματα των Ισπανών χριστιανών στις (νομιζόμενες) ανατολικές Ινδίες, δηλαδή στην Αμερική. Ο Λας Κάζας είναι δομινικανός ιερέας και ανήκει στην πανίσχυρη καθολική εκκλησία της Ισπανίας η οποία συνδράμει στην κατάληψη και εκμετάλλευση των νέων εδαφών. Είναι η εποχή που η Ιερά Εξέταση βρίσκεται στο απόγειο της ισχύος της, εξοντώνοντας με τα πιο βάναυσα μέσα τους «εχθρούς» της.

Οι απεσταλμένοι τής Εκκλησίας στην Αμερική συνεργούν στα εγκλήματα που πραγματοποιούν οι «κονκισταδόρες» στο όνομα του Θεού.

Οι περιγραφές τού Λας Κάζας δεν θα μπορούσαν να είναι ούτε κατ' ελάχιστον ψευδείς ή υπερβολικές, γιατί απευθύνονται στην αρχή η οποία έχει απεριόριστο δικαίωμα ζωής και θανάτου πάνω στους υπηκόους της και τους υποτελείς λαούς. Γι' αυτό το λόγο είναι συγκλονιστικές, σε σημείο που δυσκολεύεσαι, μισή χιλιετία αργότερα, να τις διαβάσεις χωρίς να υποστείς ένα ισχυρό σοκ.

Για το χρυσάφι και το ασήμι που τόσο χρειάζονται οι αυλές των «ευγενών» για τον πλούτο και τη χλιδή τους, αλλά και για τη διεξαγωγή συνεχών πολέμων εναντίον άλλων ηγεμόνων, οι πολιτισμένοι λαοί της Δύσης επιδίδονται σε μία απόλυτη γενοκτονία η οποία, στην κυριολεξία, εξαφανίζει την ίδια τη ζωή σε πολύ μεγάλες περιοχές οι οποίες μέχρι τότε είχαν πολυπληθείς και ακμάζουσες κοινωνίες.

Ο Λας Κάζας κάνει ξεχωριστές αναφορές, ανά τόπο, με ονομασίες, γεγονότα και αριθμούς. Και όχι μόνο αποκαλύπτει τα φρικιαστικά εγκλήματα, αλλά δείχνει και ποιος ήταν ο πραγματικά πολιτισμένος.

Ο θεωρητικός Χουάν Γκινές ντε Σεπούλβεδα υποστήριζε ότι άξιζε στους Ινδιάνους αυτή η μεταχείριση, γιατί οι αμαρτίες και οι δοξασίες τους πρόσβαλαν τον Θεό. Ο Μπουφόν τους θεωρούσε ψυχρά και ασθενικά ζωά, χωρίς κανένα σημάδι ψυχής. Και ο ιερέας Γκρεγκόριο Γκαρθία αποφαινόταν ότι είναι Εβραίοι, αφού δεν πιστεύουν στα θαύματα του Χριστού. Αλλά και πολλοί άλλοι Ευρωπαίοι διανοούμενοι, φιλόσοφοι και επιστήμονες, θεωρητικοποίησαν την κατωτερότητα των Ινδιάνων που δικαιολογούσε την ευρωπαϊκή αγριότητα σε βάρος τους. Και πολλοί, μέχρι σήμερα, συνδράμουν στην παραπληροφόρηση, προβάλλοντας ως το πιο χαρακτηριστικό γνώρισμα της εποχής τα θαυμαστά έργα του Ελ Γκρέκο και άλλων σπουδαίων καλλιτεχνών, αποσιωπώντας ή υποβαθμίζοντας την κύρια πλευρά, δηλαδή τη βαρβαρότητα του αποικισμού, με την οποία η Δύση εξασφάλισε την ανάπτυξη και την ευημερία της.

Όλοι εναντίον των ανυπεράσπιστων Ινδιάνων, πλην του Λας Κάζας, ο οποίος επιδίδεται σε ένα μάταιο αγώνα να πείσει την αυτοκρατορική εξουσία να βάλει ένα τέλος στη γενοκτονία των ιθαγενών, την οποία παρακολουθεί και καταγράφει λεπτομερώς στην αναφορά του από τη μία ώς την άλλη άκρη της υποηπείρου.

The-genocide-of-Indians-6

Στην κυριολεξία: Εξολόθρευσαν τους πάντες

«Οι Ινδίες ανακαλύφτηκαν το έτος 1492. Τον επόμενο χρόνο κατοικήθηκαν από χριστιανούς Ισπανούς ... Όλα τα μέρη που ανακαλύφθηκαν μέχρι το 1541 είναι τόσο πυκνοκατοικημένα, σαν κυψέλη. Θα έλεγες ότι ο Θεός τοποθέτησε εκεί τη μεγαλύτερη ποσότητα από όλο το ανθρώπινο γένος. Γενικά, όλους αυτούς τους απειράριθμους λαούς, ο Θεός τούς έχει πλάσει εξαιρετικά απλούς, χωρίς κακίες και δολιότητες, είναι πολύ υπάκουοι και πιστοί στους φυσικούς τους αφέντες και στους χριστιανούς που υπηρετούν. Είναι οι πιο ταπεινοί, οι πιο υπομονετικοί, οι πιο ειρηνόφιλοι και ήσυχοι άνθρωποι μέσα σ' όλο τον κόσμο. Αθόρυβοι, χωρίς μνησικακία, ούτε βιαιότητες, ούτε μαλώματα, χωρίς εμπάθεια, χωρίς μίσος, χωρίς την επιθυμία της εκδίκησης ... Κατέχουν ελάχιστα και δεν θέλουν να κατέχουν πρόσκαιρα αγαθά. Δεν είναι υπερήφανοι, ούτε φιλόδοξοι, ούτε πλεονέχτες ... Η κρίση τους είναι καθαρή, γερή και ζωηρή ... Και ακριβώς σ' αυτά τα πρόβατα, που είναι προικισμένα από τον πλάστη τους με τόσα προσόντα, μόλις τα γνώρισαν οι Ισπανοί, σαν λύκοι όρμησαν, τίγρεις, άγρια λιοντάρια πεινασμένα.

Είναι πια σαράντα χρόνια και τώρα ακόμα, δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να τους σκοτώνουν, να τους ταλαιπωρούν, να τους καταθλίβουν, να τους βασανίζουν και να τους αφανίζουν με σκληρότητες πρωτοφανείς, καινούργιες, ποικίλες, πρωτοθώρητες που κανείς δεν τις έχει δει, ούτε διαβάσει, ούτε ακούσει. Θα αφηγηθώ μερικές. Έτσι, από τα τρία εκατομμύρια ιθαγενείς που είχαμε δει στο νησί Ισπανιόλα (Αϊτή), σήμερα, δεν έχουν μείνει ούτε διακόσιοι.

Το νησί Κούβα σήμερα είναι περίπου έρημο. Το νησί Σαν Χουάν και το νησί Τζαμάικα, που είναι μεγάλα νησιά, πολύ ευτυχισμένα και πολύ όμορφα, είναι και τα δυο κατεστραμμένα. Σε ένα σύμπλεγμα εξήντα νησιών (στην Καραϊβική), όπου υπήρχαν περισσότερες από πεντακόσιες χιλιάδες ψυχές, σήμερα, δεν υπάρχει ψυχή ... Πάνω στη Μεγάλη Στεριά ... σ' αυτά τα σαράντα χρόνια, περισσότερα από δώδεκα εκατομμύρια ψυχές, άντρες, γυναίκες και παιδιά, πέθαναν άδικα από την τυραννία και τις μοχθηρές πράξεις των χριστιανών. Ο αριθμός είναι εξακριβωμένος και αληθινός ... Αν οι χριστιανοί σκότωσαν και αφάνισαν τόσες και τόσες ψυχές και τέτοιας ποιότητας, αυτό έγινε μόνο και μόνο για το χρυσάφι ...»

«Μ' αυτές τις αλλεπάλληλες αποστολές, από τέσσερις χιλιάδες Ινδιάνους απέμειναν ζωντανοί έξι. Τους άφηναν οι Ισπανοί να πεθαίνουν στο δρόμο. Όταν μερικοί, κουρασμένοι και πληγωμένοι από το βαρύ φορτίο, έπεφταν άρρωστοι από την πείνα, τους έκοβαν το λαιμό για να μην αργοπορούν με το να τους βγάζουν τις αλυσίδες.»

«Στη Χολούλα (Μεξικό), με τριάντα χιλιάδες κατοίκους, ο αρχηγός διέταξε να κάψουν ζωντανούς όλους τους άρχοντες που ήταν δεμένοι -πάνω από εκατό- σε πασάλους που είχαν στήσει στη γη.»

The-genocide-of-Indians-7

Με Ινδιάνους τάιζαν τα σκυλιά τους!

Η αναφορά του Λας Κάζας καλύπτει όλη τη σημερινή ισπανόφωνη(!) Αμερική. Οι περιγραφές του ανά περιοχή, σε Γουατεμάλα, Περού, Νικαράγουα, Βενεζουέλα κ.λπ. είναι κάτι παραπάνω από ανατριχιαστικές. Με τους Ινδιάνους, οι Ευρωπαίοι τάιζαν τα σκυλιά τους! Και στους Ινδιάνους μετέδωσαν την ευλογιά, την ιλαρά και τα αφροδίσια νοσήματα που τους αποδεκάτισαν, αφού το ανοσοποιητικό τους σύστημα δεν είχε άμυνες για να αντιμετωπίσει τα άγνωστα αυτά μικρόβια των Ευρωπαίων.

Κατά τους σύγχρονους μελετητές Ντ. Ριμπέιρο, Φ. Ντόμπινς, Π. Τόμσον κ.ά.,  Αζτέκοι, Ίνκας και Μάγια υπολογίζονται συνολικά ανάμεσα σε εβδομήντα και ενενήντα εκατομμύρια άτομα, όταν έκαναν την εμφάνισή τους οι κονκισταδόρες. Ενάμισι αιώνα αργότερα, δεν απέμεναν απ' αυτούς παρά μόνο τριάμισι εκατομμύρια! Σύμφωνα με τον Τζ. Κόντερ, μόνο στα ορυχεία του Ποτοζί, απ' όπου εξόρυξαν οι Ισπανοί 45 χιλιάδες τόνους καθαρού ασημιού, πέθαναν οχτώ εκατομμύρια Ινδιάνοι! Σχεδόν τέσσερις αιώνες κράτησε αυτό το μαρτύριο!

Επειδή, δε, οι Ινδιάνοι εξολοθρεύτηκαν μέσα σε λίγες δεκαετίες, αντικαταστάθηκαν με εκατομμύρια σκλάβους που μετέφεραν οι Ευρωπαίοι στην Αμερική από την Αφρική. Πάνω από εκατό εκατομμύρια Ινδιάνοι της Αμερικής και Αφρικανοί εξοντώθηκαν σαν αναλώσιμα ζώα για να πλουτίσουν οι Ευρωπαίοι και να αναπτύξουν τις βιομηχανίες και τον καπιταλισμό.

The-genocide-of-Indians-8

Αποικιοκρατία σημαίνει αιώνια καθυστέρηση

Όπως επισημαίνει ο Εδουάρδος Γκαλεάνο, με το χρυσάφι και το ασήμι, αργότερα και τη ζάχαρη, τα οποία διοχετεύονταν στις ευρωπαϊκές μητροπόλεις, δημιουργήθηκε μεγάλη συσσώρευση αγαθών και κεφαλαίων, αναπτύχθηκε το εμπόριο και εδραιώθηκε η κυριαρχία των Δυτικών σε όλη τη γη. Ταυτόχρονα, οι μητροπόλεις αποκόμιζαν μεγάλα κέρδη από το εμπόριο των σκλάβων και από την καταναγκαστική χωρίς πληρωμή εργασία των δούλων στα ορυχεία και τις φυτείες. Η λεηλασία του φυσικού πλούτου και η απεριόριστη εκμετάλλευση της ανθρώπινης εργασίας δημιούργησαν τις υλικές προϋποθέσεις για το καπιταλιστικό «θαύμα».

Ο Ερνέστος Μαντέλ υπολόγισε ότι η αξία του πλούτου που συσσωρεύτηκε από τη λεηλασία, ξεπερνούσε το σύνολο του κεφαλαίου που επενδύθηκε σε όλες τις ευρωπαϊκές βιομηχανίες στα χρόνια της βιομηχανικής επανάστασης.

Σήμερα, είναι κοινός τόπος ότι οι Ευρωπαίοι (γιατί μετά τους Ισπανούς, ακολούθησαν Πορτογάλοι, Γάλλοι, Βρετανοί, Ολλανδοί και λοιποί εκπολιτιστές), λεηλατώντας το φυσικό πλούτο, καταστρέφοντας τους εντόπιους πολιτισμούς, εξολοθρεύοντας καθ' ολοκληρίαν τους ιθαγενείς πληθυσμούς και εξαφανίζοντας όλη την αφρόκρεμα των αρχόντων ηγετών και των προικισμένων διανοητών μιας ολόκληρης ηπείρου που περιλάμβανε αρχιτέκτονες, μηχανικούς, αστρονόμους, ζωγράφους, θεραπευτές κ.λπ., επί τετρακόσια χρόνια, υπονόμευσαν το μέλλον των πληθυσμών που επέζησαν και των απογόνων τους, καταδικάζοντάς τους σε μια απροσδιορίστου χρόνου στέρηση και καθυστέρηση, που είναι αισθητή μέχρι τις μέρες μας. Αφού οι λευκοί Αμερικανοί συνεχίζουν την ίδια πολιτική οικειοποίησης του φυσικού πλούτου της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής και αφανισμού του εκλεκτότερου ανθρώπινου δυναμικού της με δολοφονίες και εξαφανίσεις εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων σε Αργεντινή, Χιλή, Γουατεμάλα, Σαλβαδόρ, Νικαράγουα, Βολιβία κ.λπ.

Το «θαύμα» του καπιταλισμού τρέφεται, ανέκαθεν, από τη βία και τη λεηλασία.

(Τα αποσπάσματα είναι από το βιβλίο Η καταστροφή των Ινδιάνων του Βαρθολομαίου ντε Λας Κάζας, εκδόσεις Στοχαστής, και οι περισσότερες πληροφορίες από το βιβλίο του Εντουάρντο Γκαλεάνο. Οι ανοιχτές φλέβες της Λατινικής Αμερικής, εκδόσεις Κουκκίδα)

Υλικό για την ανάρτηση αντλήθηκε από τις παρακάτω παλαιότερες:

http://toixo-toixo.blogspot.gr/2011/04/blog-post_29.html

http://www.e-dromos.gr/%CE%B2%CE%B1%CF%81%CE%B8%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%BC% ...

via: inred.gr

Η ΞΕΦΤΙΛΑ ΤΗΣ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗΣ!!ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΗΣ"ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΙΤΙΣΣΑΣ

$
0
0
alt

Παρακλητικός Κανόνας στην Παναγιά την Ιεροσολυμίτισσα(Εβραία) και οι Εβραιόδουλοι Ρωμιοι!!Δείτε εδώ τον παρακλητικό κανόνα και την ξεφτίλα της Ρωμιοσύνης!! 

ΠΑΤΑ ΕΔΩ!!

Παρακλητικός Κανόνας στην Παναγιά την Ιεροσολυμίτισσα

ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΒΡΑΙΟΙ ΕΙΣΤΕ ΡΩΜΙΟΙ!! 

alt

Η ΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ!!ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΟΥΣΑΝ ΤΟΝ ΛΑΟ!

$
0
0

Ο ΑΝΘΙΜΟΣ Ο ΕΛΛΗΝΑΡΑΣ!!! ΕΛΛΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΧΟΥΝΤΙΚΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ!!!

altaltΟΛΑ ΤΑ ΧΟΥΝΤΙΚΑ ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΙΑ ΕΙΝΑΙΕΔΩ!altaltalt

ΒΙΝΤΕΟ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΣΕΡΑΦΕΙΜ!! alt alt

alt
Αριστερά με το ψαλίδι ο Παπαδόπουλος (ο χειρούργος), δίπλα δεξιά ο Ιερώνυμος (της Φρειδερίκης), πίσω ο Μακαρέζος και ο Παττακός και μπροστά με το δίσκο ανά χείρας ο γνωστός κ. Aνθιμος που ετοίμαζε από τότε τα άρματα να μπει στα Σκόπια. Δεξιά πίσω ο Χριστόδουλος (όταν διάβαζε) - όλη η χουντική παρέα μαζί!
Γράφει ο Δημήτρης Γκιώνης στην Ελευθεροτυπία του Σαββάτου, 19/4/2008:
Ο... χειρουργός
Η προσφιλής θεωρία του αυτόκλητου χειρουργού που αναπτύχθηκε στην πρώτη κιόλας συνέντευξη του Παπαδόπουλου προς τους δημοσιογράφους του ελληνικού και ξένου Τύπου, στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ, στις 27 Απριλίου 1967:
«Μην ξεχνάτε όμως, κύριοι, ότι ευρισκόμεθα προ ενός ασθενούς, τον οποίον έχομεν επί της χειρουργικής κλίνης, και τον οποίον εάν ο χειρουργός δεν προσδέση κατά την διάρκειαν της εγχειρήσεως διά της ναρκώσεως επί της χειρουργικής κλίνης, υπάρχει πιθανότης αντί της εγχειρήσεως να του χαρίσει την αποκατάστασιν της υγείας, να τον οδηγήση εις θάνατον».
Όσο για τον χρόνο της ανάρρωσης: «Είναι κάτι το οποίον εξαρτάται από την βαρύτητα του ασθενούς, την οποίαν αυτήν την στιγμή δεν θα ημπορούσα να είπω ότι γνωρίζω».
Και για να μη νομίζουν οι δημοσιογράφοι (όσοι εξακολουθούσαν να εργάζονται) ότι είναι ανεξέλεγκτοι, υπάρχει η απροκάλυπτη απειλή, η οποία εκτοξεύτηκε σε άλλη ομιλία του, στις 14 Φεβρουαρίου 1969 (με τον ασθενή πάντα δεμένο στη χειρουργική κλίνη): «Θα περάσετε κι εσείς από ένα κόσκινο, ποιοι θα έχετε το δικαίωμα να είσθε δημοσιογράφοι, βάσει προσόντων».
Χειρουργικές παραινέσεις και εντολές
Προς τα μέλη της Ιεράς Συνόδου: «Προς Θεού, απαλλάξατε τα νέα παιδιά από την κρίσιν που διέρχονται μεταφερόμενα από την διδασκαλίαν της φυσικής εις την διδασκαλίαν των θρησκευτικών» (!)
Στους επιστήμονες του «Δημόκριτου»: «Δυστυχώς, κύριοι, δεν επιτρέπεται εξ ανθρωπισμού να λύσωμεν το πρόβλημα διά προσευχής προς τον Υψιστον, ίνα παρέμβη να απαλλάξη τους νεώτερους ημών των πρεσβυτέρων. Θα ήτο απάνθρωπον να αναθέσωμεν και αυτήν την ευθύνην της λύσεως του προβλήματος εις τον Υψιστον» (!)
Σε στρατιωτικούς της Λέσχης Αξιωματικών Καβάλας: «Θα αναμορφώσωμεν και τον καταστατικόν χάρτην της ανωτάτης παιδείας, διά να αντιμετωπίσωμεν τας λειτουργίας της περισσότερον προσηρμοσμένας προς τας ανάγκας της στιγμής, και πιστεύομεν ότι το ακαδημαϊκόν έτος 1969-1970 θα είναι έτος φωτός, εις τοιούτον σημείον, ώστε η προς τα οπίσω στροφή να φοβίση τον οιονδήποτε, διά να μη ομοιάσει προς τη γυναίκα του Λωτ που έστρεψε την κεφαλήν προς τα οπίσω και έγινε στήλη άλατος» (!)
Πέφτει ο πεζός από το άλογο;
Προς τους βιομηχάνους να δραστηριοποιηθούν, όπως ένας ιππέας ιππεύει ένα άλογο, διότι «από το άλογον πέφτει ο καβαλάρης. Πεζός δεν έπεσε κανείς ποτέ από το άλογον» (!)
Τέτοια και άλλα παρόμοια έλεγε ο πραξικοπηματίας Παπαδόπουλος προς πανεπιστημιακούς, ακαδημαϊκούς, ιερεις ,τραπεζίτες κ.ά., οι οποίοι τον χειροκροτούσαν με ευχαρίστηση που τους έκανε την τιμή να τους απευθύνει το λόγο
ΟΛΑ ΤΑ ΧΟΥΝΤΙΚΑ ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΙΑ ΕΙΝΑΙΕΔΩ !altalt      ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΦΑΣΙΣΤΑ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ  ΑΠΟΚΑΛΟΥΝ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΦΑΣΙΣΤΕΣ ...ΕΘΝΑΡΧΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ!!ΟΥΣΤ ΡΕΕΕ!!ΜΙΑ ΖΩΗ Η ΕΒΡΑΙΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ!!

ΤΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ:7 ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΠΑΧΤΕΣ!!ΤΟ ΨΕΜΑ ΤΗΣ ΤΙΜΙΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΔΙΚΤΑΤΟΡΩΝ

$
0
0

H Eλλάδα στο γύψο: Τι έγινε τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου 1967 [βίντεο]

"ΤΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ. 7 ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΠΑΧΤΗ. ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΨΕΜΑ ΤΗΣ ΤΙΜΙΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΔΙΚΤΑΤΟΡΩΝ"!!!ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΔΩ!!ΤΕΛΟΣ ΣΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ!!

papadopoulos

Ο Τύπος δεν ασχολούνταν με σκάνδαλα, ούτε σκανδαλιζόταν από τις σχέσεις των κρατούντων με τους μεγιστάνες του πλούτου. Είχε έρθει άλλωστε το πλήρωμα του χρόνου για να εκπληρωθεί το Τάμα του Έθνους. Στους έντονα αντικοινοβουλευτικούς καιρούς μας, ένα δόλιο φάντασμα πλανιέται στον αέρα: ο ισχυρισμός περί «τιμιότητας» των δικτατόρων που κατέλαβαν πραξικοπηματικά την εξουσία το 1967 για να την επιστρέψουν πριν από 38 χρόνια, σαν βρεγμένες γάτες, «στους πολιτικούς». Πρόκειται βέβαια για μύθο, θεμελιωμένο στη μίζερη εικόνα των επιζώντων «πρωταιτίων» - αφού πρώτα έχασαν την εξουσία, στερήθηκαν όσα είχαν παράνομα καρπωθεί και υπέστησαν τις οικονομικές συνέπειες της κοινωνικής απομόνωσής τους. Ακόμη κι αυτή η εικόνα δεν αφορά, ωστόσο, παρά ελάχιστους πρωτεργάτες της δικτατορίας. Αγνοεί την οικονομική ευμάρεια πάμπολλων μεσαίων ή «πολιτικών» στελεχών της, που η νομική κατασκευή περί «στιγμιαίου αδικήματος» άφησε παντελώς ατιμώρητα ν' απολαμβάνουν τα αποκτήματά τους.

Την επιβίωση του μύθου διευκολύνει η χαώδης διαφορά του τότε με το σήμερα, όσον αφορά τη δυνατότητα δημόσιας συζήτησης για παρόμοια ζητήματα. Επί χούντας η ραδιοτηλεόραση ήταν κρατική (κι αυστηρά προπαγανδιστική), ενώ ο Τύπος περνούσε από δρακόντεια λογοκρισία. Οποιαδήποτε έρευνα ή ακόμη και νύξη για κρατικά σκάνδαλα ήταν απλά αδιανόητη. χαρακτηριστικό το κύριο άρθρο του Γιάννη Καψή στον «Ταχυδρόμο» (24.5.74), όταν η δικτατορία Ιωαννίδη δημοσιοποίησε το (Παπαδοπουλικό) «σκάνδαλο των κρεάτων»: «Δεν είναι καινούρια η υπόθεση. Μήνες ολόκληρους οι φήμες οργίαζαν. Κι όμως κανείς δεν τολμούσε. Κανείς δεν είχε το θάρρος να μεταβάλει τον ψίθυρο σε καταγγελία. Κι όσο οι φήμες απλώνονταν, αγκαλιάζοντας όλο και περισσότερους υπεύθυνους και μη, τόσο μεγάλωνε κι ο φόβος μήπως θίξουμε τα κακώς κείμενα. Ηταν μια 'συνωμοσία κραυγαλέας σιωπής', χάρη και στη δρακόντεια νομοθεσία που ρυθμίζει -και συμπιέζει- την ενάσκηση του λειτουργήματός μας». Μετά τη Μεταπολίτευση, ο Τύπος ξεχείλισε βέβαια από πληροφορίες για σκάνδαλα της χουντικής επταετίας. Ομως αυτά θεωρούνταν τότε -και σωστά- απλές παρωνυχίδες μπροστά στα υπόλοιπα εγκλήματα της δικτατορίας.

alt

Απολαβές και «ασυλία».

Το πρώτο πράγμα που φρόντισαν να κάνουν οι ηγέτες της χούντας, ήταν να αυγατίσουν τα εισοδήματά τους -σε σχέση όχι μόνο με τους ώς τότε δημοσιοϋπαλληλικούς μισθούς τους, αλλά και με τις απολαβές της ανατραπείσας κοινοβουλευτικής «φαυλοκρατίας». Με τον Α.Ν. 5 του 1967, ο μισθός του πρωθυπουργού υπερδιπλασιάστηκε (από 23.600 σε 45.000 δρχ), των υπουργών και υφυπουργών αυξήθηκε από 22.400 σε 35.000 δρχ, ενώ θεσπίστηκαν -για πρώτη φορά- ημερήσια «εκτός έδρας» 1.000 και 850 δρχ αντίστοιχα («Πολιτικά Θέματα» 5.10.73). Ακολούθησαν κι άλλες «τακτοποιήσεις», όπως η καταχρηστική στεγαστική αποκατάσταση «αξιωματικών διαδραματισάντων εξέχοντα ρόλον» στο πραξικόπημα με ειδική ρύθμιση του 1970 («Πολιτικά Θέματα» 8.2.75). Οι δικτάτορες θεσμοθέτησαν τέλος τη μελλοντική ασυλία τους, με ρυθμίσεις που κάνουν τα σημερινά κουκουλώματα να μοιάζουν με παιδικό παιχνίδι. Η χουντική νομοθεσία «περί ευθύνης υπουργών» (Ν.Δ. 802 της 30.12.1970) περιείχε «μεταβατική διάταξη» (§ 48) βάσει της οποίας δίωξη υπουργού ή υφυπουργού της χούντας μπορούσε να γίνει μόνο με απόφαση των ...συναδέλφων τους. Επιπλέον, όλα τα «εγκλήματα δια τα οποία δεν ησκήθη ποινική δίωξις μέχρι της ημέρας συγκλήσεως» της μελλοντικής Βουλής, θεωρούνταν αυτομάτως παραγεγραμμένα! Προϋπόθεση για την ατιμωρησία συνιστούσε, φυσικά, η επιτυχία της ελεγχόμενης επιστροφής στον κοινοβουλευτισμό «αλά τουρκικά». Η εξέγερση του Πολυτεχνείου τίναξε όμως το εγχείρημα στον αέρα, με αποτέλεσμα τον κάθετο θεσμικό διαχωρισμό της Μεταπολίτευσης απ' το προηγούμενο καθεστώς.

Τα μαύρα κρέατα.

Το μόνο σκάνδαλο που εκκαθαρίστηκε δικαστικά επί χούντας, αποκαλύφθηκε για λόγους προπαγανδιστικής «νομιμοποίησης» της ανατροπής του Παπαδόπουλου απ' τον Ιωαννίδη. Πρόκειται για την (κυριολεκτικά δύσοσμη) «υπόθεση των κρεάτων», με βασικούς κατηγορούμενους τον πρώην υφυπουργό Εμπορίου Μιχαήλ Μπαλόπουλο και το Γεν. Διευθυντή του Υπουργείου (και διορισμένο πρόεδρο της ΑΔΕΔΥ) Ζαφείριο Παπαμιχαλόπουλο. Το κατηγορητήριο αφορούσε ποικίλες παρανομίες, με κυριότερη τη «δωροληψία κατά συρροήν» από μεγαλεμπόρους για τη μονοπωλιακή εξασφάλιση αδειών εισαγωγής κρέατος -με αποτέλεσμα παράνομες ανατιμήσεις («καπέλα») σε βάρος των καταναλωτών. Επιμέρους πτυχή του σκανδάλου συνιστούσε η απαγόρευση διάθεσης ντόπιων ζώων, ώστε να πουληθούν τα προβληματικά κρέατα Αργεντινής που «μαύριζαν» και «δεν τάθελε ο κόσμος». Στη δίκη πρόκυψε ανάμιξη του Παττακού - αναγνώστηκε, μάλιστα, και διαταγή του (21.9.72) «όπως διατεθούν το ταχύτερον εις την κατανάλωσιν» τα επίμαχα προϊόντα. Ο Μπαλόπουλος καταδικάστηκε σε 3,5 χρόνια φυλάκιση, ποινή που το 1976 μειώθηκε σε 14 μήνες. Δεν διώχθηκε, αντίθετα, για την επίδοση που τον έκανε ευρύτερα διάσημο: το «μπαλόσημο» που (φέρεται να) εισέπραττε ως γραμματέας του ΕΟΤ, με το παρατσούκλι «ο κύριος 10%». Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι σχετικές ημερολογιακές εγγραφές του διπλωμάτη Γεωργίου Χέλμη, γαμπρού του Μαρκεζίνη. «Φαίνεται πως συνελήφθη ο Μπαλόπουλος, πρώην του Τουρισμού, για οικονομικά σκάνδαλα και καταδιώκεται ο Παύλου, γαμπρός του Παττακού, επίσης για οικονομικά σκάνδαλα (υπόθεσις κρεάτων)», σημειώνει στις 21.1.74, για να συμπληρώσει στις 5.2: «Για τα σκάνδαλα, πιστεύει ο Μομφεράτος ότι τίποτε δεν πρόκειται να προωθήσουν, διότι φοβούνται να έλθουν εις αντιθέσεις και, άλλωστε, δεν έχουν μάρτυρες να καταθέσουν». Με τη δημοσιοποίηση της δίωξης, εκτιμά τέλος «ότι κατά την δίκη θα προκύψουν και στοιχεία για άλλες υποθέσεις (ίσως σκάνδαλα στον τουρισμό κά)» («Ταραγμένη διετία», Αθήνα 2006, σ.123, 129 & 161).

Η «νέα φαυλοκρατία».

Η δυσοσμία δεν περιοριζόταν ωστόσο στα κρέατα. Επτά μήνες μετά το πραξικόπημα, ο εκδότης του «Ελεύθερου Κόσμου» (και κεντρικός προπαγανδιστής της χούντας) Σάββας Κωσταντόπουλος εξομολογείται γραπτά στον παλιό του πάτρωνα Κωνσταντίνο Καραμανλή: «Λυπούμαι, διότι είμαι υποχρεωμένος να μνημονεύσω και ένα άλλο εκτάκτως λυπηρόν φαινόμενον. Ενεφανίσθη και αναπτύσσεται μία νέο-φαυλοκρατία (ατομικά ρουσφέτια, προσωπικαί εξυπηρετήσεις, τακτοποιήσεις συγγενών, ατομική προβολή κοκ)» («Αρχείο Καραμανλή», τ.7ος, σ.50). Παρά τη στενή σχέση του με το καθεστώς, ο Κωσταντόπουλος διατήρησε την ίδια γνώμη μέχρι τέλους. Αναλύοντας το Δεκέμβριο του 1973 στον Καραμανλή την ανατροπή του Παπαδόπουλου, τονίζει πως «είχε υποστεί το καθεστώς και αυτός προσωπικώς ηθικήν φθοράν εις την συνείδησιν των Ενόπλων Δυνάμεων. Μεγάλην ζημίαν του έκαμε η σύζυγός του και ο ταξίαρχος Μ. Ρουφογάλης, τον οποίον είχε τοποθετήσει εις την ΚΥΠ. Εκαμαν προκλητικάς ενεργείας (εντυπωσιακοί γάμοι, θορυβώδεις δεξιώσεις, δημόσιαι εμφανίσεις με μεγαλοπλουσίους, επίδειξις πλούτου κλπ). Μοιραίον ρόλον έπαιξαν και οι γαμβροί ωρισμένων παραγόντων του καθεστώτος (του κ. Σ. Παττακού και άλλων). Εδημιουργήθη μία αποπνικτική ατμόσφαιρα σκανδάλων δια την οποίαν δεν δυνάμεθα ακόμη να γνωρίζωμεν μέχρι ποίου σημείου ανταπεκρίνετο εις την πραγματικότητα. Πάντως, αντιστοιχία υπήρχε οπωσδήποτε» (όπ.π., σ.203-5). Παρόμοια αίσθηση αναδύουν κι οι επιστολές του «γεφυροποιού» Ευάγγελου Αβέρωφ προς τον Καραμανλή: «κυκλοφορούσαι φήμαι περί μεγάλων ή μικρών σκανδάλων (δημοπρασίαι τηλεοράσεως, ΟΛΠ, σύμβασις Reynold's, βέβαιοι μικρολοβιτούραι Ματθαίου και άλλα)» (14.10.68), «ανησυχία» του Παπαδόπουλου για «τα γύρω του σκάνδαλα, το ξεχαρβάλωμα της Διοικήσεως» (28.10.72). Ιδια γεύση και στη συνομιλία του νεαρού -τότε- πολιτικού επιστήμονα Θεόδωρου Κουλουμπή με τον παλαίμαχο μεταξικό υπουργό Ασφαλείας, Κωνσταντίνο Μανιαδάκη (27.8.71): «Και για το στρατό; τον ρώτησα. Η απάντησή του ήταν να τρίψει τα δάχτυλα του δεξιού του χεριού, υπονοώντας ότι δωροδοκούνται» («Σημειώσεις ενός πανεπιστημιακού», σ.116-7). Ειδική πτυχή της «νεοφαυλοκρατίας» αποτέλεσε η ποικιλότροπη «τακτοποίηση» του συγγενικού περιβάλλοντος των δικτατόρων: * Ο Μακαρέζος διόρισε υπουργό Γεωργίας (κι αργότερα Βορείου Ελλάδος) τον κουνιάδο του, Αλέξανδρο Ματθαίου. * Ο Λαδάς έκανε τον ένα ξάδερφό του διοικητή της ΑΣΔΕΝ και τον άλλο Γ.Γ. Κοινωνικών Υπηρεσιών. * Ο γαμπρός του Παττακού Αντρέας Μεϊντάσης επιδόθηκε σε μπίζνες με το Δήμο Αθηναίων -από την κατασκευή του υπόγειου γκαράζ της Κλαυθμώνος μέχρι μια τεχνική μελέτη αξιοποίησης δημοτικού ακινήτου, ύψους 1.109.000 δρχ. * Τα αδέρφια του αρχηγού βολεύτηκαν κι αυτά. Ο Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος ως στρατιωτικός ακόλουθος, Γ.Γ. του Υπ. Προεδρίας, Περιφερειακός Διοικητής Αττικής και «υπουργός παρά τω πρωθυπουργώ». Ο Χαράλαμπος Παπαδόπουλος αναρριχήθηκε αστραπιαία στην υπαλληλική ιεραρχία για να αναλάβει Γ.Γ. Δημ. Τάξεως. Σύμφωνα με τα απομνημονεύματα βαθμοφόρου υφισταμένου του, «μένει γνωστός σαν 'μπον φιλέ' γιατί, τυλιγμένος σε χειμωνιάτικο παλτό, τρέχει νύκτα μαζί με αξιωματικούς αστυνομίας πόλεων στα καμπαρέ σαν γκάγκστερς και τρώγουν φιλέτο» (Αλέξανδρος Δρεμπέλας, «Ο θρήνος του χωροφύλακα», Αθήνα 1998, σ.118). Ειδική κατηγορία σκανδάλων συνιστούν οι ανεξέλεγκτες δανειοδοτήσεις «ημετέρων». Τον πρώτο καιρό μετά τη μεταπολίτευση το θέμα απασχόλησε επανειλημμένα τα ΜΜΕ, για προφανείς όμως λόγους οι σχετικές κατηγορίες ουδέποτε ερευνήθηκαν σε βάθος. Αποκαλυπτικά είναι δυο έγγραφα του τότε αρχηγού της ΚΥΠ Μιχαήλ Ρουφογάλη που αποκάλυψε ο «Ταχυδρόμος» (29.8 και 12.9.74), με το ενδοκαθεστωτικό φακέλωμα «δανείων άτινα θεωρούνται χαριστικά ή επισφαλή», καθώς και των παραγόντων που «παρενέβησαν» για τη χορήγησή τους. Το συνολικό ύψος των «χορηγηθέντων» δανείων ήταν 1.519.000.000 δρχ. και των «υπό έγκρισιν» 1.644.000.000 δρχ. Ενδιαφέρουσα και η εμπιστευτική ενημέρωση του Χαρίλαου Χατζηγιάννη, προσωπικού φίλου του δικτάτορα, προς τον αυλάρχη του εξόριστου βασιλιά Κωνσταντίνου (25.11.70): «Αυξάνεται η επιρροή της Δέσποινας [Παπαδοπούλου], του Ρουφογάλη και του Φραγκίστα. Η Δέσποινα ανακατεύεται σε όλα και, αναμφισβήτητα, επηρεάζει τον άντρα της. Ακόμη και η κόρη της παίζει ρόλο. Μιλούν και για οικονομικά συμφέροντα. Ο Λαδάς φώναξε τον Χατζηγιάννη και του συνέστησε, φιλικά, να διαφωτίσει τον Παπαδόπουλο» (Λεωνίδας Παπάγος, «Σημειώσεις 1967-1977», Αθήνα 1999, σ.296).

Η Ντόλτσε Βίτα.

Την εικόνα συμπληρώνουν, από διαφορετική οπτική γωνία, οι αναμνήσεις της Ντέλλας Ρουφογάλη, φωτομοντέλου που το 1973 παντρεύτηκε το διοικητή της ΚΥΠ: «Αρχίζω να ράβω την καινούρια μου γκαρνταρόμπα στους μετρ της ραπτικής για τους οποίους μέχρι τώρα έκανα επιδείξεις. Η ζωή μου έχει αλλάξει τελείως, το ίδιο και η συμπεριφορά όλων απέναντί μου. Μου φέρονται με έκδηλο σεβασμό και τα κοπλιμέντα τους είναι υπερβολικά. Αλλά μου αρέσει. Εγώ εξακολουθώ να φέρομαι φιλικά προς τους παλιούς γνωστούς και τους κανούριους, πλούσιους φιλοχουντικούς επιχειρηματίες που πληθαίνουν μέρα με τη μέρα μαζί με τα ραβασάκια για ρουσφέτια. Αισθάνομαι πως έχω υποχρέωση να εξυπηρετήσω τους πάντες. Ο Μιχάλης συνήθως δεν αρνείται. Γεύομαι τη δύναμη της εξουσίας, και με μαγεύει» (σ.85-6). Στην ιδιαίτερη πατρίδα της, τη Βέροια, «έρχονται πολλοί να με δουν. Γνωστοί και άγνωστοι. Ο πατέρας μου μου δίνει πακέτο τα σημειωματάκια με τα ρουσφέτια που ζητούσαν οι γνωστοί του όλο αυτό τον καιρό και εγώ του υπόσχομαι ότι κάτι θα προσπαθήσω να κάνω». Μεταξύ των αιτημάτων που ικανοποίησε, γράφει, ήταν και η απονομή χάριτος (απ' τον Παπαδόπουλο) σ' ένα συντοπίτη της εξαγωγέα, πρώην «μεγάλο ποδοσφαιριστή της τοπικής ομάδας», που είχε καταδικαστεί «με αποδείξεις» για κατασκοπεία υπέρ της Βουλγαρίας (σ.89). Τους αρραβώνες του ζεύγους τίμησαν «επιλεγμένοι εξωκυβερνητικοί παράγοντες». «Την επόμενη βδομάδα καινούρια δώρα, καινούριες ανθοδέσμες, φρέσκα ψάρια απ' όλα τα νησιά της Ελλάδας, κούτες με το καλύτερο χαβιάρι της Περσίας και παγωμένα καβούρια της Αλάσκας καταφθάνουν στο σπίτι. Δεν ξέρω τι να τα κάνω» (σ.88). Στο γάμο τους, πάλι, παραβρέθηκαν «ο Παύλος Βαρδινογιάννης, ο εφοπλιστής Θεοδωρακόπουλος με το γιο του τον Τάκη, ο Κώστας Δρακόπουλος των διυλιστηρίων, ο Νίκος Ταβουλάρης των ναυπηγείων, το ζεύγος Μποδοσάκη, ο Αγγελος Κανελλόπουλος των τσιμέντων 'Τιτάν' με τη γυναίκα του, ο Τομ Πάππας, ο Γ. Λύρας, ο Γιώργος Ταβλάριος, εφοπλιστής από τη Νέα Υόρκη με τη γυναίκα του και ο Γιάννης Λάτσης με τη μεγάλη του κόρη, αφού η γυναίκα του την ίδια μέρα πάντρευε την ανηψιά της σε άλλη εκκλησία» (σ.95). Εύγλωττη για τις στενές σχέσεις χουντικής ηγεσίας και μεγαλοκαπιταλιστών είναι η περιγραφή ενός ιδιωτικού ταξιδιού της Ντέλλας με τη Δέσποινα Παπαδοπούλου στο Παρίσι: «Μένουμε σε μεγάλες σουΐτες στο Intercontinental. Ερχονται να μας επισκεφθούν με το τραίνο από τη Γενεύη ο Γιάννης Λάτσης και η σύζυγός του Εριέτα. Είναι πολύ φίλοι της Δέσποινας. [...] Πηγαίνουμε σε όλα τα καλά μαγαζιά της Φομπούρ Σεντ Ονορέ. Η Δέσποινα έχει αφεθεί στο γούστο μου. [...] Λόγω της παρατεταμένης κακοκαιρίας, πηγαίνουμε οδικώς στις Βρυξέλλες με λιμουζίνα που μας έστειλε ο Ωνάσης» (σ.87). Οι επαφές αυτές δεν ήταν αυστηρά κοινωνικές. Λίγο μετά το Πολυτεχνείο, π.χ., το ζεύγος Ρουφογάλη τρώει στο σπίτι του με το Λάτση. Αρχηγός της ΚΥΠ κι εφοπλιστής «συζητούν για τα διϋλιστήρια και τα προβλήματα που έχει». Μετά το τέλος της κουβέντας, ο δεύτερος προθυμοποιείται να συνοδεύσει τη γυναίκα του πρώτου στο Λονδίνο, για κάποιες ιατρικές εξετάσεις (σ.100). Μια στιχομυθία του Ρουφογάλη φωτίζει, τέλος, καλύτερα την τυχοδιωκτική διαχείριση του δημόσιου πλούτου από τα ηγετικά στελέχη της χούντας: «Ενα βράδυ ο Χρήστος Μίχαλος, τότε υπουργός, μισοαστειευόμενος, του λέει ότι τώρα που παντρεύτηκε θα πρέπει να κάνουν καμιά δουλειά να εξασφαλίσουν το μέλλον τους, γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται. Ο Μιχάλης, ατάραχος, του λέει να μην ανησυχεί. 'Οσο είμαστε στα πράγματα δεν μας χρειάζονται λεφτά και, αν πέσουμε, τα λεφτά δεν θα μας σώσουν'. Ξεσπάει σε γέλια. Εγώ παγώνω, μαζί μου κι ο Μίχαλος» (σ.98).

Οι συμβάσεις.

Το φιλέτο των σκανδάλων της «επταετίας» υπήρξαν ωστόσο οι μεγάλες «αναπτυξιακές» συμβάσεις της περιόδου. * Η πρώτη υπογράφηκε με την αμερικανική πολυεθνική Litton (15.5.67), για «παροχήν υπηρεσιών οργανώσεως και διεκπεραιώσεως της οικονομικής αναπτύξεως ορισμένων περιοχών εις Κρήτην και Δυτικήν Πελοπόννησον» (ΦΕΚ 1972/Α/88). Είχε προταθεί το 1966 απ' την κυβέρνηση των αποστατών (κυρίως τον Μητσοτάκη), αλλά η Βουλή δεν τόλμησε να την ψηφίσει. Η Litton θα εισέπραττε όλα τα έξοδα που έκανε «βοηθώντας» το δημόσιο (συν κέρδος 11%) και προμήθεια 2% επί των κεφαλαίων (ή των δανείων) που θα έφερνε, θεωρητικού ύψους 800.000.000 δολαρίων. Ως «προκαταβολή», το δημόσιο της κατέβαλε 1.200.000 δολάρια. Στην πράξη, η εταιρεία αρκέστηκε να ξεκοκκαλίζει τα ποσοστά επί των ...εξόδων της: «Το κέρδος μας είναι φυσικά δυσανάλογα μεγάλο», παραδεχόταν (στις ΗΠΑ) ο υπεύθυνος του προγράμματος, «επειδή δεν έχουμε κάνει βασική επένδυση. Η επένδυση είναι το καλό μας όνομα». Τελικά η σύμβαση λύθηκε στις 15.10.69, με καταβολή από το κράτος των δαπανών της εταιρείας -συν 11%- ακόμη και κατά την ...«περίοδο τερματισμού» (ΦΕΚ 1969/Α/268). Επίσημη δικαιολογία: «αι ελληνικαί υπηρεσίαι είναι εις θέσιν να συνεχίσουν άνευ ειδικής εξωτερικής βοηθείας τας προσπαθείας δια την ανάπτυξιν» (Βήμα, 16.10.69). * Απίστευτα επαχθής ήταν και η σύμβαση για την κατασκευή της Εγνατίας, που ο Μακαρέζος υπέγραψε με τον αμερικανό εργολάβο Ρόμπερτ Μακντόναλντ (ΦΕΚ 1969/Α/15). Το δημόσιο έβαζε 45 απ' τα 150 εκατομμύρια δολάρια του έργου, «διευκόλυνε» τον «επενδυτή» με ομόλογα 80.000.000 κι εγγυόταν για τα δάνειά του. Το έργο θα γινόταν από έλληνες υπεργολάβους, ενώ ο «ανάδοχος» θα φρόντιζε απλώς για μελέτες και δάνεια, εισπράττοντας αμοιβή 14% επί των εξόδων (συμπεριλαμβανόμενης της δημόσιας χρηματοδότησης!) - τα 4.500.000 δολάρια «εν είδει προκαταβολής». «Εάν κατά την διάρκειαν της μελέτης ήθελεν διαπιστωθή» από τον ίδιο πως 150 εκατομμύρια δεν αρκούν, μπορούσε είτε να ψάξει γι' άλλα είτε απλά να «θεωρηθή εκτελέσας την σύμβασιν άμα τη συμπληρώσει της κατασκευής τμήματος της οδού, ούτινος η αξία ανέρχεται εις δολλ. ΗΠΑ 150.000.000» (άρθρο 1§4). Τελικά, δε βρήκε ούτε τα προβλεπόμενα κι έφυγε, αφού το δημόσιο επιβαρύνθημε με 1 ½ δις δρχ. * Ο ελληνοαμερικανός Τομ Πάππας ήταν ήδη παρών με το διϋλιστήριο της ESSO στη Θεσσαλονίκη, επένδυση του 1962 που είχε καταγγελθεί ως σκανδαλωδώς προνομιακή. Το Μάιο του 1972, η χούντα τον απάλλαξε από τις αντισταθμιστικές υποχρεώσεις που είχε αναλάβει, για ανέγερση έξι αγροτοβιομηχανικών μονάδων σε διάφορα σημεία της χώρας (ΦΕΚ 1972/Α/72). Του έδωσε και άδεια για τα εργοστάσια της Coca Cola, που οι κοινοβουλευτικές κυβερνήσεις δεν ενέκριναν, ως ανταγωνιστικά προς τη ντόπια παραγωγή αναψυκτικών (ΦΕΚ 1968/Α/201). Θερμός υποστηρικτής της χούντας, ο Πάππας πρωταγωνίστησε ως γνωστόν στο «ελληνικό Γουτεργκέιτ», ανακυκλώνοντας κονδύλια της CIA για το χρηματισμό του Νίξον απ' τους δικτάτορες. Ενας προσωπάρχης του με σκανδαλώδες παρελθόν, ο Παύλος Τοτόμης, διορίστηκε το 1967 υπουργός Δημόσιας Τάξης και κατόπιν πρόεδρος της ΕΤΒΑ. * Μητέρα όλων των μαχών υπήρξε ωστόσο το ντέρμπι των μεγιστάνων (Ωνάσης, Νιάρχος, Βαρδινογιάννης, Ανδρεάδης, Λάτσης κ.ά) για το 3ο διϋλιστήριο της χώρας. Ο Παπαδόπουλος τάχθηκε αποφασιστικά υπέρ του Ωνάση, σε βίλα του οποίου (στο Λαγονήσι) έμενε αντί συμβολικού ενοικίου, ενώ ο Μακαρέζος υπέρ του Νιάρχου. Η σύγκρουση έφτασε στα άκρα, με απόπειρες πραξικοπημάτων κι έκτακτους ανασχηματισμούς. Τελικά ο Ωνάσης τα παράτησε, ακυρώνοντας τη «μεγαλειώδη» σύμβαση που είχε υπογράψει και παίρνοντας πίσω την εγγύησή του, το 3ο διϋλιστήριο μοιράστηκε μεταξύ Ανδρεάδη και Λάτση (ΦΕΚ 1972/Α/130) κι ένα 4ο παραχωρήθηκε στο Βαρδινογιάννη (ΦΕΚ 1972/Α/181). Μια λεπτομέρεια αυτής της τιτανομαχίας, από την εμπιστευτική ενημέρωση Χατζηγιάννη προς τον Παπάγο (25.11.70), παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον με βάση τα σημερινά δεδομένα: «Σε άλλο υπουργικό συμβούλιο, παραβρισκόταν ο Καρδαμάκης, ο οποίος εισηγήθηκε την αγορά μηχανημάτων από τη Siemens και την AEG χωρίς διαγωνισμό, για να μπορέσει να ανταποκριθεί η ΔΕΗ στο πρόγραμμά της, που καθυστερούσε λόγω των δυσκολιών εκτέλεσης των συμφωνιών Ωνάση. Ο Παπαδόπουλος έλυσε μόνος του το θέμα, αποδεχόμενος την αγορά από τη μια εταιρεία».

Το «Τάμα του Εθνους».

Υπήρξε ίσως το χαρακτηριστικότερο σκάνδαλο της χούντας: ο τέλειος συνδυασμός της επαγγελίας μιας «Ελλάδος Ελλήνων Χριστιανών» με τη μεγαλομανία του δικτάτορα και το ξάφρισμα υπέρογκων δημόσιων κονδυλίων. Στις 14 Δεκεμβρίου 1968 ο Παπαδόπουλος εξήγγειλε την ανέγερση ενός μνημειώδους ναού του Σωτήρος στα Τουρκοβούνια -ως εκπλήρωση, υποτίθεται, της σχετικής υπόσχεσης της Δ΄ Εθνοσυνέλευσης του 1829 προς το Θεό σε περίπτωση απελευθέρωσης της Ελλάδας. Σύμφωνα άλλωστε με τη χουντική προπαγάνδα, η «επανάστασις» της 21ης Απριλίου 1967 δεν ήταν παρά η άμεση συνέχεια -και ολοκλήρωση- του 1821. Το έργο εγκρίθηκε στις 5.1.69 σε κοινή συνεδρίαση υπουργικού συμβουλίου και αρχιεπισκόπου. Για την επίβλεψή του συστήθηκε το Μάιο μια «Ανώτατη Επιτροπή» με πρόεδρο τον ίδιο τον πρωθυπουργό Γ. Παπαδόπουλο και μέλη τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, τους υπουργούς Εσωτερικών Στ. Πατττακό, Συντονισμού Ν. Μακαρέζο, Παιδείας Θ. Παπακωνσταντίνου, Δημ. Εργων Κ. Παπαδημητρίου και τον υφυπουργό Προεδρίας Κ. Βοβολίνη. Ενα δεύτερο σώμα, το «Γνωμοδοτικό Συμβούλιο», αποτελούνταν από τον πρόεδρο της Ακαδημίας, τους πρυτάνεις του Πανεπιστημίου και του ΕΜΠ, το δήμαρχο Αθηναίων, το Γενικό Διευθυντή Αρχαιοτήτων και τον κοσμήτορα της Αρχιτεκτονικής. Στο εγχείρημα μετείχε, με άλλα λόγια, σύμπασα η ανώτατη πολιτική και πνευματική ηγεσία του καθεστώτος. Για το είδος της προπαγάνδας που συνόδευσε την εξαγγελία, αποκαλυπτικό είναι ένα απόσπασμα από την «Ηχώ των Ενόπλων Δυνάμεων» (3.6.73): «Ο Ναός του Σωτήρος Χριστού, αφ' ενός μεν υλοποιεί την υπόσχεσιν που έδωσε το Εθνος προς τον Θεό, και αφ' ετέρου θ' αποτελέση, μετά την οικοδόμησίν του, το τρίτο αρχιτεκτονικό οικοδόμημα των Αθηνών, μετά τον κλασικό Παρθενώνα και τον Βυζαντινό Λυκαβηττό». Η επιστημονική κοινότητα των 1.857 ελλήνων αρχιτεκτόνων δεν φάνηκε πάντως να δείχνει τον ίδιο ενθουσιασμό. Τρεις διαδοχικοί διαγωνισμοί «προσχεδίων» και «ιδεών» μεταξύ 1970 και 1973 κατέληξαν σε φιάσκο: παρά τα τεράστια «βραβεία» που τους συνόδευαν (από 300.000 μέχρι 5.000.000 δραχμές, όταν ο μέσος μισθός του ιδιωτικού τομέα ήταν γύρω στις 4.000 δραχμές), οι προτάσεις που υποβλήθηκαν ήταν αντίστοχια 7, 35 και 31. Τελικά και οι τρεις διαγωνισμοί κηρύχθηκαν άγονοι - μάλλον δίκαια, αν κρίνουμε από τις μακέτες που δημοσιεύθηκαν μεταδικτατορικά στο «Αντί» (30.11.74). Ακόμη κι έτσι, 3.650.000 δρχ διανεμήθηκαν σε ελάσσονες «επαίνους». Απείρως μεγαλύτερη τέχνη επιδείχθηκε στη διασπάθιση των χρημάτων. Τον Ιούνιο του 1969 ανακοινώθηκε η σύσταση «Ειδικού Ταμείου» για την οικονομική διαχείριση του «τάματος». Σύμφωνα με τον τελικό απολογισμό του που δημοσιεύθηκε μετά την ανατροπή του Παπαδόπουλου («Εστία» 19.1.1974), το «Ταμείο» εισέπραξε συνολικά 453.300.000 δρχ: 45,5 εκατομμύρια ως επιχορήγηση απ' τον τακτικό προϋπολογισμό, 180 εκατομμύρια από «δωρεές, εισφορές, κλπ» και 230 εκατομμύρια σε δάνεια. Ενα μέρος των «εισφορών» ήταν επίσης δημόσιο χρήμα (η Αγροτική Τράπεζα «πρόσφερε» π.χ. 10 εκατομμύρια), ενώ το υπόλοιπο προήλθε από το υστέρημα του φιλοχρίστου και φιλοθεάμονος κοινού - όπως ο συνταξιούχος δημόσιος υπάλληλος που θυσίασε στο «Τάμα» ολόκληρο το εφάπαξ του (109.455 δρχ), εισπράττοντας «τα συγχαρητήρια του πρωθυπουργού δια του υπουργού Προεδρίας» («Νέα» 31.12.68). Σύμφωνα ωστόσο με τον ίδιο απολογισμό, το 90% των εσόδων είχε ήδη καταναλωθεί σε απαλλοτριώσεις, «δαπάνες μελετών», προπαρασκευαστικά έργα και «δαπάνες διοικήσεως και λειτουργίας»! «Φαίνεται ότι ο Ναός του Σωτήρος, που πρόκειται να ανεγερθή πάνω στα Τουρκοβούνια, θα είναι απ' τους πιο θαυματουργούς στη χώρα μας», σχολίαζαν τις επόμενες μέρες τα «Νέα» (26.1.74). «Γιατί, πριν ακόμα κτισθή, πριν καν γίνουν τα σχέδια για την κατασκευή του, δαπανήθηκαν -λες από θαύμα- τα 406 εκατομμύρια δραχμές από τα 453 εκατομμύρια που είχαν τελικά συγκεντρωθεί. Πάντως κι οι πιο ολιγόπιστοι θαύμασαν το γεγονός ότι με εντελώς κανονικό τρόπο αναλώθηκε ολόκληρο το τεράστιο αυτό ποσόν για ένα έργο του οποίου ακόμα δεν κατάφεραν οι υπεύθυνοι να έχουν ούτε το σχέδιο. [...] Αφού λεφτά δεν υπάρχουν πιά, αφού ούτε καν τα σχέδια του ναού δεν έχουν γίνει ακόμη, η υπόθεση αυτή θα πρέπει να λήξη εδώ και όλοι θα φροντίσουμε να ξεχασθή».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ

Jean Meynaud «Οι πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα» (Αθήνα 2002, εκδ. Σαββάλας) Η σφαιρικότερη ανάλυση της ελληνικής πολιτικής και κοινωνικής ζωής κατά τη δεκαετία του '60. Ο 2ος τόμος είναι αφιερωμένος στα Ιουλιανά και τη δικτατορία.

Σταύρος Ζορμπαλάς «Ο νεοφασισμός στην Ελλάδα (1967-1974)» (Αθήνα 1978, εκδ. Σύγχρονη Εποχή) Ανάλυση του δικτατορικού καθεστώτος, με έμφαση στη διαπλοκή του με το μεγάλο κεφάλαιο και τον ξένο παράγοντα. Ενδιαφέρουσα πρωτογενής τεκμηρίωση.

Δ. Μπενάς «Η εισβολή του ξένου κεφαλαίου στην Ελλάδα» (Αθήνα 1976, εκδ. Παπαζήση) Εκτενής παρουσίαση των αμαρτωλών συμβάσεων της χούντας κι ακτινογραφία της διαπλοκής ντόπιου και ξένου κεφαλαίου κατά τη δεκαετία του '70.

Γιώργης Κρεμμυδάς «Οι άνθρωποι της χούντας μετά τη Δικτατορία» (Αθήνα 1985, εκδ. Εξάντας) Δημοσιογραφική καταγραφή προσώπων και πραγμάτων, αποτυπώνει τις πολλαπλές ταχύτητες (και, συχνά, την πλήρη απουσία) «κάθαρσης» των συνεργατών της δικτατορίας.

Ευάγγελος Κουλουμπής «...71 ...74: Σημειώσεις ενός πανεπιστημιακού» (Αθήνα 2002, εκδ. Πατάκη) Ημερολογιακή καταγραφή συνομιλιών και συναντήσεων του -εξ Αμερικής ορμώμενου- συγγραφέα με στελέχη, οπαδούς και αντιπάλους του καθεστώτος κατά την τελευταία τριετία του.

Ντέλλα Ρουφογάλη-Ρούνικ «Να γιατί...» (Αθήνα 2002, εκδ. Φερενίκη) Γλαφυρή αυτοβιογραφία της πάλαι ποτέ συζύγου του χουντικού αρχηγού της ΚΥΠ. Αποκαλυπτική για τον τρόπο ζωής του ηγετικού πυρήνα της χούντας, αλλά και για τη στενή διαπλοκή του με μικρούς και (κυρίως) μεγάλους καπιταλιστές.

Πηγή: www.iospress.gr

ΟΙ ΑΓΙΟΓΔΥΤΕΣ ΤΟΥ ΑΘΛΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΧΟΥΝΤΑ ΧΑΡΙΣΑΝ ΤΗΝ ΣΙΘΩΝΙΑ ΣΤΟΝ ΒΑΡΔΗ

ΚΑΙ Ο ΚΡΟΙΣΟΣ ΠΟΥ ΛΕΓΑΜΕ ΕΙΝΑΙ Ο ΒΑΡΔΙΝΟΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΚΟΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΕ ΜΕΤΑ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ!!!

alt Kροίσος πήρε επί χούντας τη... μισή Σιθωνία, συνεργαζόμενος με αγιορείτικο μοναστήρι: Στο ΣΚΑΝΔΑΛΟ, το νέο περιοδικό έρευνας μαζί με Το ΧΩΝΙ αυτήν την Κυριακή

Kροίσος πήρε επί χούντας τη... μισή Σιθωνία, συνεργαζόμενος με αγιορείτικο μοναστήρι: Στο ΣΚΑΝΔΑΛΟ, το νέο περιοδικό έρευνας μαζί με Το ΧΩΝΙ αυτήν την Κυριακή

Ποιος Έλληνας κροίσος, γνωστός για την αντιδικτατορική του δράση πήρε επί Χούντας τη μισή Σιθωνία Χαλκιδικής, συνεργαζόμενος με ένα αγιορείτικο μοναστήρι;

Θα το μάθετε Στο ΣΚΑΝΔΑΛΟ, το νέο περιοδικό έρευνας που θα βρείτε μαζί με Το ΧΩΝΙ αυτήν την Κυριακή.

Δείτε το τηλεοπτικό σποτ εδώ

ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΜΕ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ!! ΔΙΑΤΑΓΜΑ.jpg

Η ΙΕΡΗ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΦΛΟΓΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ Η ΑΠΑΤΗ ΜΕ ΤΟ ΑΘΛΙΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗΣ!!!

$
0
0

Ξεκίνησε το ταξίδι της για το Ρίο η Ολυμπιακή Φλόγα

Ξεκίνησε το ταξίδι της για το Ρίο η Ολυμπιακή Φλόγα Μία φλόγα ανάβει, ένα μήνυμα ξεκινά, μια ελπίδα γεννιέται για παγκόσμια ειρήνη και συναδέλφωση.

Μία φλόγα ανάβει, ένα μήνυμα ξεκινά, μια ελπίδα γεννιέται για παγκόσμια ειρήνη και συναδέλφωση. Με αφετηρία τον Ιερό χώρο της Αρχαίας Ολυμπίας η ανθρωπότητα καλείται να επαναπροσδιορίσει τις πανανθρώπινες αξίες καλούμενη συνάμα, να απαιτήσει την πραγμάτωσή τους.

16529903.JPG Η Ολυμπιακή Φλόγα αρχίζει το ταξίδι της για την μακρινή Βραζιλία και συγκεκριμένα για το Ρίο ντε Τζανέϊρο, την πόλη που φιλοξενεί τους 31ους Ολυμπιακούς αγώνες, 120 χρόνια από την αναβίωσή τους, στέλνοντας παράλληλα ένα ισχυρό μήνυμα ειρήνης, ένα κάλεσμα για παγκόσμια συναδέλφωση. 

16529905.JPG Ένα μήνυμα που ο πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής Τόμας Μπαχ επισήμανε κατά την τελετή υπογραφής της Διακήρυξης της Ολυμπιακής Εκεχειρίας.  16525817.jpg (Φώτο από την χθεσινή πρόβα της τελετής αφής)  Η φλόγα ταξιδεύει επί επτά ημέρες στην Ελλάδα και φθάνει στις 27 Απριλίου στο Παναθηναϊκό στάδιο όπου σε ειδική τελετή παραδίδεται σε αντιπροσωπεία της διοργανώτριας χώρας. Από την Ελλάδα ένα παναθρώπινο μήνυμα εκπέμπεται στην Οικουμένη.  16525590.jpg (Φώτο από την χθεσινή πρόβα της τελετής αφής)  Πρωθιέρεια ήταν η Κατερίνα Λέχου και πρώτος Λαμπαδηδρόμος ήταν ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής της γυμναστικής Λευτέρης Πετρούνιας και επόμενος ο πρώην παίκτης του βόλεϊ, Ζιοβάνι Γκάβιο, εκπροσωπώντας την Βραζιλία. 

Το πλήρες πρόγραμμα της Λαμπαδηδρομίας

Η Ολυμπιακή Λαμπαδηδρομία θα φτάσει στην Αθήνα την ερχόμενη Τρίτη και την Τετάρτη 27/4, θα γίνει η επίσημη τελετή παράδοση της Ιερής Φλόγας στους Βραζιλιάνους διοργανωτές. 

Η ΕΒΡΑΙΟΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΠΑΤΗ ΜΕ ΤΟ ΑΘΛΙΟ ΦΩΣ!! Η ιστορία ξεκινά με την «ανακάλυψη» του Τάφου από την Αγία Ελένη τον 4ο αιώνα. Όπως ήταν φυσικό το μέρος όπου θεωρήθηκε πως υπήρξε ο τάφος του Ιησού - προκλητικά άδειος - συγκέντρωσε το ενδιαφέρον και την ευλάβεια των πιστών. Φαίνεται ότι στο σημείο εκείνο είχε χτιστεί εθνικός ναός της Αφροδίτης από τους Ρωμαίους, αρκετά μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ. Οι χριστιανοί έλεγαν ότι οι εθνικοί το έκαναν αυτό για να «θάψουν» τα ίχνη του Τάφου. Μια πρακτική δημοφιλής σε όλους, τελικά. Φυσικά ο εθνικός ναός «απαλλοτριώθηκε» δεόντως - γκρεμίστηκε - και άρχισε η χριστιανική διαμόρφωση της τοποθεσίας η οποία πολλές φορές άλλαξε πρόσωπο καθώς οι παλαιότεροι ναοί καταστρεφόταν χτιζόταν νέοι στο ίδιο σημείο.Τότε ξεκινάει και το παραμύθι με το 'άγιο' φως!!Γεννάται το ερώτημα γιατί δεν εμφανίστηκε το "θεϊκό" σημάδι πριν ,έτσι θα έβρισκαν και πιο εύκολα τον τάφο του ανύπαρκτου Ιησού!!

alt Μη θαυματουργική προέλευση και τέχνασμα

Το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, στην ανακοίνωση της Αρχιγραμματείας του σχετικά με την τελετή αφής του Αγίου Φωτός, δεν κάνει οποιαδήποτε αναφορά σε θαυματουργή προέλευση του Αγίου Φωτός, αλλά αναγνωρίζει το θαύμα αφού στις 18 Απριλίου εορτάζει ο Άγιος Τούνομ ο εμίρης, ο Μάρτυς.[33][34]

Ο καθηγητής Κωνσταντίνος Καλοκύρης, στο βιβλίο του Το Αρχιτεκτονικό Συγκρότημα του Ναού της Αναστάσεως Ιεροσολύμων και το θέμα του Αγίου Φωτός, ερμηνεύοντας την ευχή που διαβάζει ο Πατριάρχης, γράφει ότι «πουθενά δεν γίνεται λόγος (ούτε καν υπαινιγμός) περί "άνωθεν κατερχόμενου αΰλου Φωτός" κατά τη στιγμή εκείνη, αλλά νοείται μόνο φως φυσικό, που ανάβεται στην ανάμνηση του Αναστάντος Χριστού» και ότι το άγιο φως είναι απλώς «το ιερό σύμβολο του "ανεσπέρου Φωτός" Χριστού, το Άγιο Φως, το νέο Φως της Αναστάσεως».

Σύμφωνα με τον καθηγητή της Ελληνικού Κολεγίου-Θεολογικής Σχολής του Τιμίου Σταυρού της Βοστώνης πρωτοπρεσβύτερο Αλκιβιάδη Καλύβα, οι πιστοί των πρώτων χριστιανικών χρόνων άναβαν λαμπάδες κάθε βράδυ αλλά και το πρωί για να εξυμνείται με αυτό τον τρόπο ο Χριστός ο οποίος είναι «φως ιλαρόν». Στο έργο του Η Μεγάλη Εβδομάδα και το Πάσχα στην ελληνορθόδοξη εκκλησία, ο καθηγητής αναφέρει ότι το άναμμα της λαμπάδας της Αναστάσεως με το Άγιο Φως διασώζει δύο κυρίως χριστιανικές παραδόσεις: Πρώτον, το άναμμα της κανδήλας στην Ακολουθία του Εσπερινού και, δεύτερον, το άναμμα της καινούργιας φλόγας που άναβε μόνο τις ημέρες του Πάσχα. Κατά τη διάρκεια του 10ου και του 11ου αιώνα πίστευαν ότι το φως «παράγεται» με θαυματουργικό τρόπο. Την ίδια εκείνη περίοδο, στον Καθεδρικό Ναό της Ιερουσαλήμ ο πατριάρχης Ιεροσολύμων άρχισε να εισέρχεται στον Πανάγιο Τάφο και, αφού πρώτα προσευχόταν, έδινε στον αρχιδιάκονό του το Φως. Εκείνος με τη σειρά του το προσέφερε στον λαό. Αυτός είναι ο λόγος που ακόμη και στις ημέρες μας το Φως από τον Πανάγιο Τάφο μεταφέρεται από εκεί στις υπόλοιπες Ορθόδοξες εκκλησίες. Έτσι, σε χιλιάδες Ορθόδοξους ναούς σε ολόκληρο τον κόσμο οι ιερείς παίρνουν το Φως από την «ακοίμητη κανδήλα», η οποία βρίσκεται πάνω στην Αγία Τράπεζα του ναού τους και συμβολίζει τον Τάφο του Κυρίου!!Ο Ναός της Ανάστασης έχει συνεχώς κόσμο, όλο το χρόνο. Κανείς δεν παρατηρεί τίποτα εκτός της συγκεκριμένης μέρας. Τι φυσικό φαινόμενο είναι αυτό που επαναλαμβάνεται τόσο τακτικά και μάλιστα σε μέρα «κινητής» εορτής, δηλαδή όχι την ίδια κάθε χρόνο. Σα να καταφέρνει η φύση να κτυπήσει κινούμενο στόχο. Και από όλα τα μέρη του κόσμου σ' αυτό βρέθηκε να συμβαίνει; 

ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΙ ΙΣΡΑΗΛΙΤΕΣ ΤΙ ΛΕΝΕ ΟΙ "ΑΠΙΣΤΟΙ" ΓΙ' ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ!!ΜΕ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΕΣ ΠΑΠΑΡΕΣ ΠΛΟΥΤΙΖΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΛΗΚΤΟΥΣ ΚΑΙ ΓΕΛΑΝΕ ΜΕ ΤΗΝ ΒΛΑΚΕΙΑ ΤΟΥΣ!!  Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ!!http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%86%CE%B3%CE%B9%CE%BF_%CE%A6%CF%89%CF%82

Η ΑΠΟΜΥΘΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ:Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΟ ΦΑΓΟΠΟΤΙ ΚΑΙ ΤΑ ΡΟΥΣΦΕΤΙΑ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ!

$
0
0
Η «φιλολαϊκή» χούντα και τα πολλαπλά deja vu... - Media
Τη φετινή επέτειο του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου και της εγκατάστασης στη χώρα μας της στρατιωτικής «χούντας των Απριλιανών» διάλεξε ο δημοσιογράφος Διονύσης Ελευθεράτος για να παρουσιάσει το βιβλίο του «Λαμόγια στο χακί - Οικονομικά ''θαύματα'' και θύματα της χούντας», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Τόπος
 
Ένα βιβλίο στο οποίο εξετάζει την οικονομική, εισοδηματική και κοινωνική πολιτική της χούντας από την «επίπλαστη ευημερία» του 1967 έως την πλήρη απομυθοποίηση του 1973-1974.
 
Πρόκειται για μια έρευνα με έντονο άρωμα εποχής και συγκρίσεις των «αμέσως πριν» και των «αμέσως μετά», με διεισδυτική ματιά στα οικονομικά της δικτατορίας και τρόπο που λαμβάνει υπόψη τις «συντεταγμένες» της σύγχρονης εποχής, ο οποίος καταρρίπτει με στοιχεία πολλούς ακροδεξιούς μύθους περί «οικονομικού θαύματος» ή περί «μηδενικού δημόσιου χρέους» που τελευταία ακούγονται όλο και περισσότερο από τους χρυσαυγίτες και ορισμένους δήθεν «προοδευτικούς», οι οποίοι σκοπίμως για τη σημερινή κατάσταση της χώρας ενοχοποιούν τη μεταπολιτευτική περίοδο. 
 
Στο βιβλίο επίσης «παρελαύνουν» αδιάσειστα στατιστικά στοιχεία αλλά και σκάνδαλα όλων των ειδών, ιλιγγιώδη «θαλασσοδάνεια», συμβάσεις σκανδαλώδεις καθώς και νομοθετήματα και εξαγγελίες που δείχνουν να αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης της εργασιακής «τάξης πραγμάτων», την οποία γνωρίζει δεκαετίες αργότερα η Ελλάδα των μνημονίων. 
 
«Μόνη εναντίον όλων» η χούντα λένε οι θιασώτες της... Διαχρονικός εχθρός ενός αιώνιου «συστή΅ατος», το οποίο κάθε φορά προσδιορίζεται κατά το δοκούν και σχεδόν πάντα ταυτίζεται ΅ε τον κοινοβουλευτισ΅ό. Χάρη σε αυτήν την ταύτιση, σή΅ερα υφίσταται το σύστη΅α των «300 αληταράδων της Βουλής», της κο΅΅ατοκρατίας, των ΅ιζαδόρων, άντε και ΅ερικών τραπεζιτών, αλλά από το 1967 έως το 1974 ΅άλλον δεν ... υπήρχε σύστη΅α. Διότι αν υπήρχε, τότε θα έπρεπε να δουν άπαντες εάν και κατά πόσο το εξυπηρέτησε η «εθνοσωτήριος». Τι υπήρχε αντ' αυτού; Ε, κάποιοι ΅ε΅ονω΅ένοι καλοί φίλοι της «επαναστάσεως», από τον &νάση και τον Ανδρεάδη και τον Σκαλιστήρη έως τους συγγενείς υπουργών της δικτατορίας, που εν ΅ια νυκτί γίνονταν ... εφοπλιστές. (...)
 
Όσοι αποσπούν τη χούντα από τα «πριν» και τα «΅ετά» για τις ανάγκες ΅ιας σικέ αξιολόγησης που θα καθαγιάσει τους «εθνοσωτήρες», καλά θα κάνουν να προσέξουν καλύτερα τα παιχνίδια του ίδιου του ιστορικού χρόνου. Τα dιjΰ vu είναι χαρακτηριστικά και εύγλωττα. Είναι χαρακτηριστικά ορισμένα από τα παραδείγματα που θα διαβάσετε: 
 
«Αυτό δεν έχει ξαναγίνει», είπαν πολλοί το 2013, όταν ο «΅νη΅ονιακός» νό΅ος 4172 εκχώρησε ρητά στην κυβέρνηση τη δικαιοδοσία καθορισ΅ού του κατώτατου ΅ισθού, αφαιρώντας την από τους κοινωνικούς εταίρους. Κι ό΅ως, είχε ξαναγίνει το 1969, ΅ε το Νο΅οθετικό Διάταγ΅α 186, που διήρκεσε έως το 1975. Η διευκόλυνση των απολύσεων και η ΅είωση των αποζη΅ιώσεων στους απολυ΅ένους δεν ήταν ΅όνο θε΅ελιώδες στοιχείο των Μνη΅ονίων. Υπήρξε και «ορα΅ατική» δέσ΅ευση του χουντικού καθεστώτος προς τους εργοδότες, όπως είχε διατυπωθεί στο οικονο΅ικό Πενταετές Σχέδιο 1968-1972. (...) 
Εάν σας έχουν διαλύσει οι διαδοχικές κυνικές φορολογικές επιδρο΅ές εναντίον ΅η εχόντων και αναπολείτε γι' αυτό τον Παπαδόπουλο, ΅άλλον δεν θυ΅άστε ή δεν μάθατε ποτέ τα ακριβή χαρακτηριστικά της χουντικής φορολογικής πολιτικής. Πιθανότατα, ΅άλιστα, δεν πληροφορηθήκατε την εγκύκλιο που είχε αποστείλει τον Ιανουάριο του 1968 προς τους εφόρους και τους τα΅ίες του κράτους ο Αδα΅άντιος (όνο΅α και πράγ΅α) Ανδρουτσόπουλος, τότε υπουργός Οικονο΅ικών και ΅ετέπειτα εικονικός «πρωθυπουργός» του «αόρατου δικτάτορα» Δη΅ήτρη Ιωαννίδη. Η εντολή ήταν να ΅ην εισακούεται η ένσταση κανενός φορολογού΅ενου, ούτε και όσων είχαν καταφανώς δίκιο!
 
Ίσως νιώσατε το αί΅α να ανεβαίνει θυ΅ω΅ένο στο κεφάλι τον Μάρτιο του 2014, όταν πληροφορηθήκατε ότι η κυβέρνηση διόρισε πρόεδρο στον Οργανισ΅ό Περίθαλψης Ασφαλισ΅ένων Δη΅οσίου έναν πρώην βουλευτή ηλικίας 78 ετών ... Τον διόρισε στον απόηχο κά΅ποσων δικών της φθηνών λογυδρίων, σύ΅φωνα ΅ε τα οποία οι απολύσεις στο δη΅όσιο (που γίνονταν ΅ε την ασφαλέστατη «αξιολογική» ΅έθοδο του «΅ετράω κεφάλια και κόβω») θα διευκόλυναν τη ΅ελλοντική αξιοποίηση «νέων ανθρώπων, ΅ε όρεξη για δουλειά». Εδώ κι αν αντενδείκνυται κάποιο «πού 'σαι, ρε Παπαδόπουλε, ν' αρχίσεις να βαράς», διότι ένα από τα πλέον ... αφοπλιστικά ρουσφέτια του δικτάτορα ήταν η επιλογή του, το 1969, να κάνει διοικητή της Αγροτικής Τράπεζας (ΑΤΕ) τον ηλικίας 76 ετών Νίκο Κουρκουλάκο. Από χρη΅ατοπιστωτικά δεν γνώριζε πολλά ο Κουρκουλάκος, ο παλιός αι΅οσταγής διοικητής των Ταγ΅άτων Ασφαλείας και ανεκτί΅ητος σύ΅΅αχος των ναζιστικών στρατευ΅άτων, στην Πελοπόννησο. Ήξερε ό΅ως αρκετά για τις δραστηριότητες του Παπαδόπουλου επί Κατοχής, άρα «έπρεπε» να νιώσει ευχαριστη΅ένος ... ( ...)
 «Λαμόγια»... στο χακί -Τα απίστευτα σκάνδαλα της χούντας [εικόνες]
«Λαμόγια»... στο χακί -Τα απίστευτα σκάνδαλα της χούντας [εικόνες]
«Τιμώμενο πρόσωπο» - κατά κάποιον τρόπο - στο βιβλίο του Διονύση Ελευθεράτου είναι ο Ν. Μακαρέζος, ο ιθύνων νους της οικονομικής «γραμμής» της δικτατορίας. Το βιβλίο που έγραψε στη φυλακή και το οποίο εκδόθηκε το 2006 είναι η μοναδική συγκροτημένη, συνολική υπερασπιστική γραμμή της χουντικής οικονομικής γραμμής. Άλλος «τιμώμενος» είναι ο Σπύρος Μαρκεζίνης, ο πολιτικός που ανέλαβε τη «φιλελευθεροποίηση» του καθεστώτος σχηματίζοντας τον Οκτώβριο του 1973 κυβέρνηση, την οποία ανέτρεψε ο Ιωαννίδης στις 25 Νοεμβρίου του ίδιου έτους. Ο καβγάς του Μακαρέζου με τον Μαρκεζίνη, τότε «ζεστός», πολιτικός και κατόπιν συγγραφικός, προσφέρει άκρως ενδιαφέρον υλικό σε οποιονδήποτε φιλοδοξεί να διερευνήσει τα αίτια της οικονο΅ικής κατάρρευσης του 1973-1974.
 
Όπως θα αντιληφθεί και ο αναγνώστης, από το καλοκαίρι του 1973 - οπότε δρο΅ολογήθηκε η «λύση Μαρκεζίνη» - έπαψαν να σπανίζουν στον ελληνικό Τύπο τα άρθρα που επέκριναν ανοικτά την οικονο΅ική και κοινωνική πολιτική των τελευταίων εξή΅ισι ετών. Αυτό ήταν επό΅ενο, για τρεις αλληλένδετους λόγους. Πρώτος: Το «πείρα΅α» της «φιλελευθεροποίησης» χρειαζόταν προσχή΅ατα και επιφάσεις, άρα στοιχειώδη ανοχή σε κάποιου είδους «ελευθεροστο΅ία». Δεύτερος: Στη συνείδηση του κόσ΅ου είχε καταρρακωθεί κάθε έννοια περί θαυ΅ατουργής οικονο΅ικής πολιτικής του καθεστώτος. Τρίτος: Και ΅όνο το γεγονός ότι η χούντα είχε αναθέσει «τα περαιτέρω» στον Μαρκεζίνη, δηλαδή έναν πολιτικό ΅ε ΅ηδα΅ινή δη΅οτικότητα, αλλά φη΅ισ΅ένο για την ε΅πειρία του στα οικονο΅ικά, συνιστούσε έ΅΅εση ο΅ολογία αποτυχίας σε αυτόν τον το΅έα. Αστοί πολιτικοί, οικονο΅ολόγοι και διανοού΅ενοι ΅πορούσαν πλέον να κριτικάρουν την οικονο΅ική πολιτική, που ακό΅η δεν έχει τιναχτεί στον αέρα.

Μια λιγότερο γνωστή πλευρά των πραξικοπηματιών της 21ης Απριλίου 1967 είναι η σχέση τους με τη διαφθορά.

Αυξησαν το μισθό τους

Προτού καλά- καλά προλάβουν να ... ζεστάνουν τις καρέκλες των πολιτικών αξιωμάτων που κατέλαβαν, οι συνταγματάρχες νομοθέτησαν την αύξηση των αποδοχών τους. Σχεδόν διπλασίασαν τον πρωθυπουργικό μισθό: Από τις 23.600 τον ανέβασαν στις 45.000 δρχ, προς μεγάλη χαρά του πρώτου χουντικού πρωθυπουργού, του Κωνσταντίνου Κόλλια. Ο ίδιος ο Γιώργος Παπαδόπουλος ανέλαβε πρωθυπουργικά καθήκοντα αργότερα, το Δεκέμβριο του 1967.

Με την ίδια ρύθμιση αυξήθηκαν οι αποδοχές των υπουργών και υφυπουργών, από τις 22.400 στις 35.000 δρχ. Θεσπίστηκαν επίσης και ημερήσια «εκτός έδρας»- χίλιες δρχ για τον πρωθυπουργό και 850 για υπουργούς και υφυπουργούς.

alt

Η βίλα του δικτάτορα ανήκε στον Ωνάση

Είναι γνωστό ότι ο Παπαδόπουλος είχε στη διάθεσή του βίλα στο Λαγονήσι, στην οποία διέμενε αντί αστείου ενοικίου. Η βίλα ανήκε στον Αριστοτέλη Ωνάση. «Σύμπτωση»: Ο Παπαδόπουλος στήριζε τον Ωνάση στη διαμάχη που είχε με άλλους «Κροίσους» της εποχής, με «μήλο της έριδος» το περιβόητο τρίτο διυλιστήριο της χώρας. Επειδή όμως σε θέματα διαπλοκής είναι αναγκαίος κάποιος ... πλουραλισμός, το άλλο «πρωτοπαλίκαρο» του καθεστώτος, ο Νίκος Μακαρέζος, τάχθηκε στο πλευρό του Νιάρχου.

Τσάμπα οι - ενίοτε άγριες - διαμάχες που μαίνονταν επί χρόνια, για το θέμα αυτό, στο εσωτερικό της «αδιάφθορης» χούντας: Τελικά, το 1972, ο Ωνάσης αποσύρθηκε και το τρίτο διυλιστήριο ανέλαβαν οι Ανδρεάδης - Λάτσης. Ένα ακόμη δόθηκε στο Βαρδινογιάννη.

Προτού «μιλήσουν» τα αποδεδειγμένα στοιχεία, ας δοθεί ο λόγος στον ίδιο τον προπαγανδιστικό ... στυλοβάτη της χούντας: Τον εκδότη της εφημερίδας «Ελεύθερος Κόσμος», Σάββα Κωσταντόπουλο. Η δικτατορία είχε συμπληρώσει μισό έτος ζωής, όταν ο Κωσταντόπουλος γνωστοποίησε - με επιστολή- στον Κωνσταντίνο Καραμανλή ορισμένες διαπιστώσεις του:

«Λυπούμαι, διότι είμαι υποχρεωμένος να μνημονεύσω και ένα άλλο εκτάκτως λυπηρόν φαινόμενον. Ενεφανίσθη και αναπτύσσεται μία νέο-φαυλοκρατία. Ατομικά ρουσφέτια, προσωπικαί εξυπηρετήσεις, τακτοποιήσεις συγγενών, ατομική προβολή και ούτω κάθε εξής)» («Αρχείο Καραμανλή», τ.7ος).

Τα ίδια και χειρότερα τόνιζε στον Κ. Καραμανλή ο ακραιφνής χουντικός Κωσταντόπουλος, το Δεκέμβριο του '73. Αναφερόταν στην περίοδο Παπαδόπουλου, τον οποίο είχε ήδη ανατρέψει (25 Νοεμβρίου '73) ο λεγόμενος «αόρατος δικτάτορας», Δημήτρης Ιωαννίδης. Τόνιζε λοιπόν:

«Εδημιουργήθη μία αποπνικτική ατμόσφαιρα σκανδάλων δια την οποίαν δεν δυνάμεθα ακόμη να γνωρίζωμεν μέχρι ποίου σημείου ανταπεκρίνετο εις την πραγματικότητα. Πάντως, αντιστοιχία υπήρχε οπωσδήποτε» («Αρχείο Καραμανλή», τ.7ος)

Η αλήθεια είναι ότι για πολλά από αυτά τα σκάνδαλα ... δυνάμεθα μια χαρά να «γνωρίζωμεν» λεπτομέρειες, όπως θα δούμε στη συνέχεια. Ας προτάξουμε όμως τα πιο «light» κρούσματα, προτού παραδοθούμε στον ίλιγγο τον οποίο «εγγυώνται» τα οικονομικά μεγέθη ορισμένων ιστορικών ...ξαφρισμάτων.

«Ατομικά ρουσφέτια, προσωπικαί εξυπηρετήσεις, τακτοποιήσεις συγγενών». Πολλά μπορεί να εννοούσε ο Κωσταντόπουλος, αλλά ας περιοριστούμε στην οικογενειοκρατία, όπως την τίμησε η κορυφαία «τριανδρία» της χούντας. Παπαδόπουλος, Παττακός, Μακαρέζος.

alt

Ο βολέψας, του βολέψαντος- αδέλφια, γαμπροί, κουνιάδοι...

Ο αρχηγός Παπαδόπουλος έκανε τον έναν αδελφό του, τον Κωνσταντίνο, στρατιωτικό ακόλουθο, Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Προεδρίας, Περιφερειακό Διοικητή Αττικής και «υπουργό παρά τω πρωθυπουργώ». Ο άλλος αδελφός, ο Χαράλαμπος, προφανώς ανεχόταν λιγότερες σκοτούρες. Αρκέστηκε στη Γενική Γραμματεία του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης, στην οποία αναρριχήθηκε σε χρόνο ρεκόρ. Τέτοια άλματα στην υπαλληλική ιεραρχία, θα τα ζήλευε και ο φημισμένος αθλητής του επί κοντώ, ο Χρήστος Παπανικολάου, o οποίος - ειρήσθω εν παρόδω- το 1967 κέρδισε χρυσό μετάλλιο στους Μεσογειακούς Αγώνες, στην Τύνιδα.

Το Στέλιο Παττακό, πάλι, τον ενθουσίαζαν οι κατασκευές- όπως δείχνει και η ψύχωσή του με ... το μυστρί. Αποφάσισε λοιπόν να αναθέσει στο γαμπρό του, τον Αντρέα Μεϊντάση, διάφορες επικερδείς δουλειές με το Δήμο Αθηναίων. Κατασκευή υπόγειου γκαράζ στην πλατεία Κλαυθμώνος, τεχνικές μελέτες, κλπ. Πρακτικά πράγματα, πολλά χρήματα...

Ο Μακαρέζος διόρισε τον κουνιάδο του, Αλέξανδρο Ματθαίου, υπουργό Γεωργίας και - αργότερα- Βόρειας Ελλάδας. «Αι βέβαιοι μικρολοβιτούραι του Ματθαίου» συμπεριλαμβάνονταν στα πολλά συμπτώματα διαφθοράς του καθεστώτος, που διέγνωσε και κοινοποίησε με επιστολή του στον Κ. Καραμανλή ο γνωστός «γεφυροποιός», Ευάγγελος Αβέρωφ (Οκτώβριος 1968). Κατά τα φαινόμενα, όμως, ο Ματθαίου ήταν ... περιστεράκι εν συγκρίσει προς δυο άλλους «εθνοσωτήρες». Τον Ιωάννη Λαδά και το Μιχάλη Ρουφογάλη.

Ο Λαδάς απέκτησε το σκωπτικό προσωνύμιο «κύριος καθαρά χέρια», χάρη στη ροπή του προς τα ... θαλασσοδάνεια. Ο Ρουφογάλης, αρχηγός της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, έγινε διάσημος για δυο βασικές συνήθειές του. Η πρώτη: Με τη γυναίκα του Ντέλλα, φωτομοντέλο που νυμφεύθηκε το '73, επιδόθηκαν σε «θορυβώδεις δεξιώσεις, δημοσίας εμφανίσεις με μεγαλοπλουσίους, επίδειξιν πλούτου» (εκφράσεις του Σάββα Κωσταντόπουλου). Η άλλη συνήθεια: Η εξασφάλιση δανειοδοτήσεων σε «ημετέρους», φυσικά με επιβάρυνση των κρατικών τραπεζών. Στην πρώιμη μεταπολιτευτική περίοδο, τον Αύγουστο και το Σεπτέμβριο του 1974, το περιοδικό «Ταχυδρόμος» αποκάλυψε δυο σχετικά έγγραφα του Ρουφογάλη. Μια κατηγορία δανείων αναφερόταν ως «χαριστικά και επισφαλή». Στα «χορηγηθέντα» δάνεια καταγραφόταν ποσό άνω του 1,5 δισεκατομμυρίου και στα «υπό έγκρισιν» πάνω του 1,6 δισεκατομμυρίου δρχ.

alt

Προτού καν κλείσουν ένα μήνα στην εξουσία...

Ας δούμε όμως, με κάποια χρονική σειρά, μερικά από τα χουντικά ... κατορθώματα. Προτάσσουμε επτά κινήσεις τους- όλες, σκέτα ...ορόσημα.

Πρώτο «ορόσημο»: Σαν ... έτοιμοι από καιρό, οι «εθνοσωτήρες» υπέγραψαν την πρώτη τους τερατώδη σύμβαση, προτού καν συμπληρωθεί μήνας από το πραξικόπημα - ναι, τέτοια αδημονία είχαν! Τη Δευτέρα, 15 Μαΐου 1967 ανέθεσαν στην αμερικανική εταιρεία Litton το ακαθόριστο έργο της παροχής «υπηρεσιών οργανώσεως και διεκπεραιώσεως της οικονομικής αναπτύξεως», κάπου στην Κρήτη και τη Δυτική Πελοπόννησο.

Υποτίθεται ότι η εταιρεία θα φρόντιζε να γίνουν επενδύσεις ύψους 840 εκατομμυρίων δολαρίων για 12 χρόνια. Το ελληνικό δημόσιο της έδωσε ως προκαταβολή 1,2 εκ. δολάρια και ανέλαβε τις εξής υποχρεώσεις: Να καλύψει όσα έξοδα θα έκανε η Litton για να «αναπτυξιακό της έργο» συν 11% ως ποσοστό κέρδους, αλλά να εξασφαλίσει και προμήθεια 2% επί της αξίας κάθε επένδυσης, από αυτές που θα «έφερνε» η εταιρεία.

Ίδια, περίπου, ρύθμιση για τη Litton είχε προωθήσει στη Βουλή το 1966 μια από τις «κυβερνήσεις των αποστατών» - εκείνη του Στεφανόπουλου. Οι αντιδράσεις των άλλων πολιτικών δυνάμεων, όμως, ακύρωσαν το εγχείρημα, το Σεπτέμβριο του έτους εκείνου. Για την ακρίβεια, το ανέβαλαν για οκτώ μήνες.

Τι έκανε στην ουσία η Litton, αξιοποιώντας την προσφορά της χούντας προς αυτήν; Δεν προσέλκυε επενδυτές, δήλωνε όμως έξοδα και πληρωνόταν από το ελληνικό κράτος! Εμπράκτως η ίδια η χούντα αναγνώρισε το φιάσκο της ανάθεσης, τερματίζοντας την ισχύ της σύμβασης, την Τετάρτη, 15 Οκτωβρίου 1969 (ΦΕΚ 1969/Α/268). Όμως - όλα κι όλα- η Litton πήρε και το επιπρόσθετο 11% επί των δηλωθέντων εξόδων της!

Η επίσημη εξήγηση του καθεστώτος για λύση της σύμβασης; «Αι ελληνικαί υπηρεσίαι είναι εις θέσιν να συνεχίσουν άνευ ειδικής βοηθείας τας προσπαθείας δια την ανάπτυξιν»...

Αυτό που η χούντα ομολόγησε εμπράκτως, νωρίτερα το είχε δηλώσει ευθαρσώς στο περιοδικό «Ramparts» ο Ρόμπερτ Αλαν, υπεύθυνος του γραφείου της εταιρείας στην Αθήνα: «Τα κέρδη μας είναι ασφαλώς μεγάλα, διότι ουσιαστικά δεν κάνουμε εμείς επενδύσεις».

Ο Αλαν είχε κάθε λόγο να συμπαθεί το δικτατορικό καθεστώς και ουδέποτε έκρυψε αυτή του την ...αγάπη. Όταν κάποτε κλήθηκε να σχολιάσει τα βασανιστήρια και τις διώξεις σε βάρος των αντιφρονούντων, είπε: «Οι περισσότεροι εξόριστοι και φυλακισμένοι ζουν σε νησιά, όπως είναι η Καταλίνα (σ.σ. θέρετρο στην Καλιφόρνιας). Είναι ελεύθεροι να πηγαίνουν και να έρχονται. Αναπνέουν καθαρό αέρα, βρίσκονται κάθε μέρα σε ωραίο ηλιόλουστο περιβάλλον και απλώς δεν έχουν επικοινωνία με τον έξω κόσμο».

alt

Αυτό δεν ήταν «Τάμα», ήταν ... θάμα

Δεύτερο «ορόσημο»: Το Σάββατο, 14 Δεκεμβρίου 1968, ο Παπαδόπουλος ανακοίνωσε ότι κατέφθασε η ώρα να εκπληρώσει η «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών» μια υπόσχεση, την οποία είχε δώσει προς τον Θεό η ...Δ΄ Εθνοσυνέλευση που πραγματοποιήθηκε στο Άργος το 1829: Την ανέγερση ενός μεγαλοπρεπούς ναού του Σωτήρος. Ως τόπος ορίστηκαν τα Τουρκοβούνια. Το «Τάμα», όπως καθιερώθηκε να λέγεται, αντιπροσώπευε στο έπακρο τη μεγαλομανία του καθεστώτος. «Θα αποτελέσει, μετά την οικοδόμησίν του, το τρίτο αρχιτεκτονικό οικοδόμημα των Αθηνών, μετά τον κλασσικό Παρθενώνα και τον Βυζαντινό Λυκαβηττό», έγραφε η «Ηχώ των Ενόπλων Δυνάμεων» τον Ιούνιο του 1973. Μέχρι τότε, δεν είχαν γίνει καν τα οριστικά σχέδια του έργου. Κι ούτε θα γίνονταν ποτέ...

Τι ακριβώς συνέβαινε με το «Τάμα»; Γιατί ... δεν χτιζόταν τίποτα, επί χρόνια; Από τη δύση του '68 η χουντική προπαγάνδα είχε αρχίσει να διαφημίζει περιπτώσεις ανθρώπων, οι οποίοι κατέθεταν για αυτόν τον «ιερό σκοπό» τον οβολό τους. Τον Μάιο του '69 συγκροτήθηκε και μια «Ανώτατη Επιτροπή», με πρόεδρο τον πρωθυπουργό Παπαδόπουλο και μέλη τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και πέντε υπουργούς. Ανάμεσά τους, ο Παττακός (Εσωτερικών) και ο Μακαρέζος (Συντονισμού). Εν ολίγοις, ολόκληρη η κορυφαία χουντική «τριανδρία» επέβλεπε τα του έργου, έχοντας την αρωγή - πέραν των άλλων υπουργών- και ενός «Γνωμοδοτικού Συμβουλίου», που το απάρτιζαν πρυτάνεις, ακαδημαϊκοί, ο δήμαρχος Δημ. Ρίτσος και άλλοι παράγοντες. Από τον Ιούνιο του '69 επέβλεπαν και το «Ειδικό Ταμείο» που συστάθηκε τότε, για την οικονομική διαχείριση του έργου.

Μυστήριο κάλυπτε τα του «Τάματος», μέχρι τον Ιανουάριο του '74. Τότε δημοσιεύθηκε ο απολογισμός του «Ειδικού Ταμείου». Αυτό δεν ήταν «Τάμα», ήταν ...θάμα. Στο «Ταμείο» είχαν εισρεύσει 453,3 εκατομμύρια δρχ, εκ των οποίων είχαν εξαφανιστεί τα 406 εκατομμύρια! Όλα αυτά δαπανήθηκαν - υποτίθεται- για απαλλοτριώσεις, «προπαρασκευαστικά έργα», «μελέτες», εργασίες «διοικήσεως και λειτουργίας»...

Από τη συνολική «αποταμίευση» των 453,3 εκατομμυρίων, τα 230 ήταν δάνεια. Τα 180 προήλθαν από εισφορές και δωρεές, τμήμα των οποίων κάλυψαν φορείς του Δημοσίου - πχ η Αγροτική Τράπεζα έδωσε 10 εκατομμύρια. Τα υπόλοιπα 43,3 εκατομμύρια ήταν «επιχορήγηση» από τον τακτικό προϋπολογισμό.

Την αχαλίνωτη διασπάθιση δημοσίου χρήματος την υπογραμμίζει ένα ακόμη στοιχείο: Στην τριετία 1970 -73 έγιναν τρεις διαγωνισμοί για «προσχέδια» του «Τάματος». Απέτυχαν παταγωδώς και κηρύχθηκαν άγονοι. Ελάχιστοι αρχιτέκτονες ενδιαφέρθηκαν και κατέθεσαν προτάσεις, μολονότι τα αντίστοιχα χρηματικά βραβεία ήταν άκρως χορταστικά. Συνολικά, στην τριετία υποβλήθηκαν 73 προτάσεις, καμία όμως δεν κρίθηκε ικανοποιητική. Κι όμως, μοιράστηκε - μαζί με τους επαίνους για τις σχετικές προσπάθειες- το ποσό των 3.650.000 δρχ. Ποσό που υπερέβαινε ... 900 φορές το μέσο μισθό ενός εργαζόμενου στον ιδιωτικό τομέα.

alt

Η μεγάλη ευεργεσία προς τον κύριο Μακντόναλντ

Ήταν αδύνατον φυσικά να υπολογιστεί πόσοι ... αστέρες του καθεστώτος έλαβαν μέρος - με τους ευνοούμενούς τους- σε αυτό το τρομακτικών διαστάσεων φαγοπότι. Την «επίβλεψη» πάντως την είχε - όπως προείπαμε- σύσσωμη η ... αφρόκρεμα του καθεστώτος. Εάν υποτεθεί ότι το «Τάμα» κλήθηκε να άρει ... μια εκκρεμότητα 139 ετών (1829 - 1968), τότε το ποσό που εξαφάνισαν τα αρπαχτικά της χούντας αντιστοιχεί σχεδόν σε τρία εκατομμύρια δρχ για κάθε χαμένο χρόνο! Καθόλου άσχημα...

Κάποιοι ενδεχομένως διερωτώνται πώς «βγήκαν στη φόρα» τα οικονομικά στοιχεία του «Τάματος», προτού καταρρεύσει η χούντα. Η απάντηση είναι απλή: Είχε ήδη αποκαθηλωθεί - προ δυο μηνών- ο Παπαδόπουλος κι ο Ιωαννίδης δεν είχε κανένα λόγο να κρύβει τη «φαυλοκρατία» των «άλλων».

alt

Τρίτο «ορόσημο»: Το 1969 φαίνεται πως οι ... μίζες της Litton είχαν ξεκοκαλιστεί. Ήταν λοιπόν ώρα για μία ακόμη μεγάλη, αποικιοκρατική σύμβαση, απ' αυτές που όταν υπογράφονται τρία τινά μπορεί να «μαρτυρούν» για τους διαχειριστές δημόσιου χρήματος: Αν δεν είναι ηλίθιοι, αν δεν νιώθουν - για κάποιο λόγο- εξαναγκασμένοι, τότε σίγουρα κάτι άλλο περιμένουν. Οι δυο τελευταίες εκδοχές φυσικά μπορούν να συνυπάρξουν...

Ο Μακαρέζος υπέγραψε με τον εργολάβο Ρόμπερτ Μακντόναλντ, από τις ΗΠΑ, σύμβαση για την κατασκευή της Εγναντίας Οδού (ΦΕΚ 1969/Α/15). Ποια ήταν η κατάληξη; Ο Αμερικανός πήρε τα μπογαλάκια του κι έφυγε, ενώ το Δημόσιο είχε επιβαρυνθεί σε βαθμό απίστευτο.

Μοιραίο ήταν να συμβεί αυτό. Το έργο υπολογίστηκε στα 150 εκ. δολάρια, εκ των οποίων σχεδόν το 1/3 θα το κάλυπτε το ελληνικό κράτος. Οι ... χακί φύλαρχοι της στρατοκρατούμενης ελληνικής Μπανανίας, όμως, δεν χαλιναγώγησαν τη γαλαντομία τους. Εγγυήθηκαν τα δάνεια του Μακντόναλντ, τον «διευκόλυναν» με αμέτρητα ομόλογα, του έδωσαν 4,5 εκ. δολάρια ως προκαταβολή και όρισαν την αμοιβή του επί των εξόδων, συνυπολογίζοντας σε αυτά τη χρηματοδότηση του ... Δημοσίου!

Το φοβερό ήταν ότι θα διεκπεραίωναν το έργο γηγενείς υπερεργολάβοι - ο Αμερικανός απλώς θα μεριμνούσε για μελέτες και δάνεια.Εάν ο Μακντόλαντ διαπίστωνε πως δεν επαρκούσαν τα 150 εκ. δολάρια, είχε δυο επιλογές. Να ψάξει για περισσότερα ή «να θεωρηθή εκτελέσας την σύμβασιν άμα τη συμπληρώσει της κατασκευής τμήματος της οδού, ούτινος η αξία ανέρχεται εις 150 εκ. δολάρια».

Ο Μακντόναλντ δεν εξασφάλισε καμία χρηματοδότηση - ίσως να μην είχε και λόγους να το κάνει. Αποχαιρέτησε, λέγοντας ίσως νοερά κάποιο «thanks folks» για τα 4,8 εκ. δολάρια συν τα 33,4 εκ. σε ομόλογα ελληνικού δημοσίου που πρόλαβε να τσεπώσει.

«Στεγαστική αποκατάστασις» και θεσμοθέτηση ατιμωρησίας

Τέταρτο «ορόσημο»: Το 1970 οι δικτάτορες θεσμοθέτησαν τη στεγαστική αποκατάσταση «αξιωματικών διαδραματισάντων εξέχοντα ρόλον» στο πραξικόπημα. Διότι, καλοί οι μισθοί, καλά τα αξιώματα και τα ρουσφέτια, αλλά αν δεν είχες - βρε αδελφέ- ένα εγγυημένο, καλό κεραμίδι πάνω από το κεφάλι σου, κινδύνευες. Θα σε πετύχαινε ο αναρχο- κομμουνισμός «ασκεπή» και θα σου άνοιγε το κεφάλι...

Πέμπτο «ορόσημο»: Περίοδος εορτών ήταν, οι «εθνοσωτήρες» αποφάσισαν - ίσως εν όψει πρωτοχρονιάς - να κάνουν άλλο ένα καλό δώρο στον εαυτό τους. Καλό και ωφέλιμο στο ... διηνεκές - έτσι τουλάχιστον ήλπιζαν. Την Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου 1970, νομοθέτησαν τα «περί ευθύνης υπουργών». Μεταβατική διάταξη (παρ. 48) του ΝΔ 802 όριζε ότι δεν μπορούσε να ασκηθεί δίωξη εναντίον υπουργού ή υφυπουργού της δικτατορίας, παρά μόνο εάν το αποφάσιζαν οι ... συνάδελφοί του.

Για να έχουν απολύτως ήσυχο το κεφάλι τους, οι συνταγματάρχες συμπεριέλαβαν κάτι ακόμη στη ρύθμιση: «Παρέγραψαν» όλα τα εγκλήματα, «δια τα οποία δεν ησκήθη ποινική δίωξις μέχρι της ημέρας συγκλήσεως» κάποιας Βουλής, μελλοντικής.

Εάν επιτύγχανε το κατοπινό εγχείρημα της λεγόμενης «φιλελευθεροποίησης», με τον Μαρκεζίνη και τις ελεγχόμενες εκλογές, κατά πάσα βεβαιότητα θα επιβίωνε αυτή η ασυλία που πρόσφεραν στην αφεντιά τους οι συνταγματάρχες. Δυστυχώς για αυτούς, έπειτα από την εξέγερση του Πολυτεχνείου κατέστη ανέφικτη η «μετάσταση» τέτοιων χουντικών θεσμών στο κοινοβουλευτικό τοπίο.

Έκτο «ορόσημο»: Ήταν Μάιος του 1972, όταν η χούντα απάλλαξε τον ελληνοαμερικανό επιχειρηματία Τομ Πάππας από τις αντισταθμιστικές υποχρεώσεις, για έξι αγροτοβιομηχανικές μονάδες σε διάφορες περιοχές της χώρας (ΦΕΚ 1972/Α/72).

Αυτό ήταν το δεύτερο χατίρι των συνταγματαρχών προς τον Πάππας. Το πρώτο - πιθανότατα και το μεγαλύτερο - είχε γίνει τέσσερα χρόνια νωρίτερα (ΦΕΚ 1968/Α/201). Ήταν το «πράσινο φως» για τα εργοστάσια εμφιάλωσης της Coca- Cola, το οποίο είχαν αρνηθεί να «ανάψουν» οι προδικτατορικές κυβερνήσεις, θεωρώντας το συγκεκριμένο σχέδιο του επιχειρηματία άκρως ανταγωνιστικό προς την εγχώριο παραγωγή αναψυκτικών.

Ο Πάππας είχε απασχολήσει και για άλλο λόγο, εντονότατα, το ελληνικό πολιτικό σύστημα πριν από το πραξικόπημα: Η Ένωση Κέντρου και η ΕΔΑ είχαν καταγγείλει ως προνομιακούς ... μέχρι αηδίας τους όρους της επένδυσης που είχε κάνει στη Θεσσαλονίκη, με το διυλιστήριο της ESSO, το '62. Το φθινόπωρο του '64, μάλιστα, η κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου επέβαλλε στον Πάππας τροποποίηση της συγκεκριμένης σύμβασης.

Χρηματοδότησαν και την εκστρατεία του ... Νίξον!

Ο Τομ Πάππας ήταν διαπρύσιος υποστηρικτής της χούντας. Τόσο γρήγορα συντελέστηκε η μεταξύ τους οικονομική - πολιτική διαπλοκή, ώστε το 1967, στην κυβέρνηση Κόλλια , διορίστηκε υπουργός Δημόσιας Τάξης ένας προσωπάρχης του επιχειρηματία, ο Παύλος Τοτόμης. Στη συνέχεια ο Τοτόμης ανέλαβε καθήκοντα προέδρου της ΕΤΒΑ. Ο Τομ Πάππας ήταν παράλληλα υποστηρικτής και βασικός χρηματοδότης της προεκλογικής εκστρατείας του Νίξον, για τις αμερικανικές εκλογές του 1968.

«Παράλληλα»; ....Όχι ακριβώς. Κατά τα φαινόμενα ο Πάππας βρήκε τρόπο να ενώσει τις δυο μεγάλες ... συμπάθειές του, την ελληνική χούντα και το Νίξον. Με δεσμούς ... χρήματος. Κάτι πολύ ενδιαφέρον κατέθεσε στο αμερικανικό Κογκρέσο ο Έλληνας δημοσιογράφος Ηλίας Δημητρακόπουλος, που ζούσε στην Ουάσιγκτον: Ότι η χούντα ενίσχυσε το ταμείο της προεκλογικής εκστρατείας του Νίξον με 549.000 δολάρια. Μετρητά, ζεστά- ζεστά... Είχαν «ζεσταθεί» από τη συνεχή κίνηση!

Τα χρήματα αυτά τα είχε διοχετεύσει η CIA στην ΚΥΠ, με σκοπό να «αναβαθμιστεί» η δράση της ελληνικής Υπηρεσίας, να γίνει πιο αποτελεσματικό το αντικομουνιστικό της έργο, κλπ. Στη συνέχεια, κατ' εντολή Παπαδόπουλου και με μοχλό το Ρουφογάλη, γινόταν η «ανακύκλωση» και τα χρήματα όδευαν προς το Νίξον.

alt

Έβδομο «ορόσημο»: Πέμπτη, 21 Σεπτεμβρίου 1972. Ο Παττακός έδωσε εντολή να «διατεθούν το ταχύτερον εις την κατανάλωσιν» τα κρέατα. Ποια κρέατα; Της Αργεντινής. Αυτά που «μαύριζαν», αυτά που θα «ξέμεναν». Τα γνωστά και ως «κρέατα Μπαλόπουλου». Μαζί με το «Τάμα», ίσως το πιο ... εμβληματικό σκάνδαλο της χούντας!

Ο Μιχάλης Μπαλόπουλος ήταν υφυπουργός Εμπορίου. Αυτός κι ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου, ο Ζαφείρης Παπαμιχαλόπουλος, κάθισαν στο εδώλιο για το σκάνδαλο των κρεάτων. Σκάνδαλο ... πολυεπίπεδο, με κατηγορητήριο πλούσιο!

Η σοβαρότερη κατηγορία σε βάρος των δυο, ήταν πως χρηματίζονταν «κατά συρροήν» από μεγαλέμπορους της Ροδεσίας που επεδίωκαν να αποκτήσουν μονοπωλιακά προνόμια στην εισαγωγή κρέατος. Αποτέλεσμα της συγκέντρωσης αδειών εισαγωγής σε χέρια λίγων ήταν οι ανατιμήσεις στις τιμές του κρέατος - ίσως, ακόμη, οι ευνοημένοι έμποροι να ήθελαν έτσι να καλύπτουν και τα έξοδα των δωροδοκιών...

Απαγορεύτηκε, επίσης, για κάποιο διάστημα η διάθεση ντόπιου κρέατος, ώστε να προωθηθούν στην αγορά τα προβληματικά, εκείνα της Αργεντινής. Η προαναφερθείσα εντολή του Παττακού ήταν γραπτή και αναγνώστηκε στο δικαστήριο.

Ο Μπαλόπουλος έγινε σλόγκαν και ... στα γήπεδα

Ο Μπαλόπουλος καταδικάστηκε τον Ιούνιο του '74 σε ποινή φυλάκισης 3,5 ετών, η οποία μειώθηκε σε 14 μήνες το 1976. Το σκάνδαλο των κρεάτων ήταν το μοναδικό που «έστειλε» στο εδώλιο αξιωματούχους της χούντας, προτού καταρρεύσει η χούντα. Η εξήγηση είναι η ίδια με εκείνη, για τη δημοσιοποίηση των ατασθαλιών του «Τάματος»: Ο Ιωαννίδης επιθυμούσε να καταδείξει ότι ήταν αναγκαία, από ηθικής πλευράς, η ανατροπή του Παπαδόπουλου.

Κάπως έτσι έμεινε στην ... Ιστορία το όνομα του Μπαλόπουλου, τον οποίον περιέβαλαν επίσης επίμονες φήμες για ατασθαλίες στον ΕΟΤ, όταν ήταν γραμματέας του οργανισμού.

Το σκάνδαλο των κρεάτων ενέπνευσε και τους ... φιλάθλους. Εάν κάποιος ποδοσφαιριστής δεν απέδιδε καλά, η κερκίδα τον αποκαλούσε με ευκολία «βόδι Αργεντινής» ή «κρέας του Μπαλόπουλου».

Μέσα σε αυτή τη ... θύελλα των σκανδάλων, φάνταζαν «παρωνυχίδες» ήσσονος σημασίας οι απ' ευθείας αναθέσεις - χωρίς διαγωνισμούς- έργων σε διάφορες εταιρείες. Όσο για τη «λιτή» ζωή που έκαναν οι συνταγματάρχες και οι δικοί τους άνθρωποι, θα άξιζε τον κόπο να διαβάσει κανείς τις εξιστορήσεις της Ντέλλας Ρουφογάλη, τόσο για τη δική της ντόλτσε βίτα, όσο και για τη χλιδή της διαμονής της ίδιας και της Δέσποινας Παπαδοπούλου στο Παρίσι, όταν - κάποια στιγμή- το επισκέφθηκαν οι δύο τους.

Για την συνηθισμένη εν Ελλάδι ζωή της, η Ντέλλα Ρουφογάλη έχει πει: «Αρχίζω να ράβω την καινούρια μου γκαρνταρόμπα στους μετρ της ραπτικής για τους οποίους μέχρι τώρα έκανα επιδείξεις. Η ζωή μου έχει αλλάξει τελείως, το ίδιο και η συμπεριφορά όλων απέναντί μου. Μου φέρονται με έκδηλο σεβασμό και τα κομπλιμέντα τους είναι υπερβολικά. Αλλά μου αρέσει. Εγώ εξακολουθώ να φέρομαι φιλικά προς τους παλιούς γνωστούς και τους καινούριους, πλούσιους φιλοχουντικούς επιχειρηματίες που πληθαίνουν μέρα με τη μέρα μαζί με τα ραβασάκια για ρουσφέτια. Αισθάνομαι πως έχω υποχρέωση να εξυπηρετήσω τους πάντες. Ο Μιχάλης συνήθως δεν αρνείται. Γεύομαι τη δύναμη της εξουσίας, και με μαγεύει» (Λεωνίδας Παπάγος, «Σημειώσεις 1967-1977»).

«Χαβιάρι Περσίας και παγωμένα καβούρια Αλάσκας»

Υπήρχαν όμως και τα .. έκτακτα περιστατικά, όπως οι αρραβώνες της με το Ρουφογάλη. «Την επόμενη βδομάδα καινούρια δώρα, καινούριες ανθοδέσμες, φρέσκα ψάρια απ' όλα τα νησιά της Ελλάδας, κούτες με το καλύτερο χαβιάρι της Περσίας και παγωμένα καβούρια της Αλάσκας καταφθάνουν στο σπίτι. Δεν ξέρω τι να τα κάνω».

Αυτή ήταν λοιπόν η ... αδιάφθορη δικτατορία! Αναμφιβόλως, η χούντα μετέφερε ... πολύ μακριά τη σκυτάλη της διαφθοράς, την οποία - για να είμαστε ακριβείς- παρέλαβε από τα προγενέστερα χρόνια.

Υπενθυμίσεις επιγραμματικές: Σκάνδαλο «Siemens» που προκάλεσε και τη ρήξη στις σχέσεις του Παπάγου με τον Μαρκεζίνη, το 1954. Άφθονα... κλέη της οκταετίας (1955- 63) Καραμανλή, από τα «βραχώδη οικόπεδα της Φιλοθέης» και τα φουσκωμένα κέρδη εργολάβων, μέχρι την ηλεκτροδότηση της «Πεσινέ» με όρους σκανδαλωδώς ευνοϊκούς. Απόφαση της Βουλής, τον Φεβρουάριο του 1965, να παραπέμψει σε ειδικό δικαστήριο τους Κ. Καραμανλή, Π. Παπαληγούρα και Ν. Μάρτη για την «Πεσινέ». Επτά εν συνόλω υπουργοί και δυο υφυπουργοί του «εθνάρχη» που αντιμετώπισαν - σε κοινοβουλευτικό επίπεδο- κατηγορίες περί βλάβης του δημοσίου συμφέροντος και περί παράνομης διάθεσης μυστικών κονδυλίων. (Προτείνει κανείς να εκλάβουμε ως απόδειξη αθωότητας το «κουκούλωμα» που - κατά τα ειωθότα- ακολούθησε; ). Εξαγορές βουλευτών στην περίοδο της αποστασίας, το 1965.

Ακόμη κι ο ελληνικός κινηματογράφος των middle 60ς κατοχύρωσε ως σήμα κατατεθέν της εποχής τα ... αρπακτικά του Μαυρογιαλούρου. Τυχαίο; Δεν νομίζουμε...

Πηγή: «Λαμόγια»... στο χακί -Τα απίστευτα σκάνδαλα της χούντας [εικόνες] | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/news/263310/lamogia-sto-haki-ta-apisteyta-skandala-tis-hoyntas-eikones#ixzz46U2jqT1s

13 ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΦΛΟΓΑ!ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΣΤΟΝ ΘΕΟ ΑΠΟΛΛΩΝΑ

$
0
0

Δεκατρία πράγματα που δεν γνωρίζετε για την Ολυμπιακή φλόγα!! alt Η ολυμπιακή φλόγα ανάβει το μεσημέρι της Πέμπτης (21 Απριλίου) στην Αρχαία Ολυμπία και ξεκινά το μεγάλο ταξίδι της για το Ρίο ντε Τζανέιρο, όπου θα διεξαχθούν τον Αύγουστο οι Ολυμπιακοί Αγώνες.Τι συμβολίζει όμως αυτή η τελετή; Ποιος την εμπνεύστηκε και γιατί; Ποιες οι πιο περίεργες τοποθεσίες από τις οποίες έχει περάσει; Τι θα συμβεί αν έχει συννεφιά την ώρα της τελετής της αφής; Τι θα συμβεί αν κατά λάθος σβήσει η φλόγα πριν φτάσει στον προορισμό της; Ποιοι έχουν επιλεγεί να συμμετάσχουν στην όλη διαδικασία και με ποιον τρόπο; Και τελικά, από τα χέρια πόσων λαμπαδηδρόμων θα περάσει μέχρι να φτάσει στο Ρίο και τι ξεχωριστό θα συμβεί φέτος;

Το euronews δίνει απαντήσεις σε δεκατρείς ερωτήσεις για την Ολυμπιακή φλόγα που ανάβει την Πέμπτη στην Αρχαία Ολυμπία:

1. Τι συμβολίζει η Ολυμπιακή Φλόγα;

Η Ολυμπιακή Φλόγα θεωρείται σύμβολο σύμβολο του ανθρώπου και της εφευρετικότητας. Συμβολίζει επίσης «το φώς του πνεύματος, τη γνώση και τη ζωή». Η καταγωγή της βρίσκεται στην αρχαία Ελλάδα. Μια ιερή φλόγα αναβόταν από τις ακτίνες του ηλίου στην Ολυμπία και κρατούνταν αναμμένη καθόλη την διάρκεια των Αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων.

Σύμφωνα με τον αρχαίο μύθο του Προμηθέα, που έκλεψε την φωτιά από τον Δία, η φωτιά είναι σύμβολο της ζωής και της ελευθερίας. Ωστόσο στην αρχαία Ελλάδα δεν υπήρχε ακριβώς αυτή η τελετή της Αφής ούτε η διαδικασία με τους λαμπαδηδρόμους, όπως την ξέρουμε σήμερα. Απλώς, κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων, υπήρχε στο Πρυτανείο της Αρχαίας Ολυμπίας πάντα αναμμένος ένας βωμός αφιερωμένος στην Εστία με την Ιερή Φλόγα που είχε αναφθεί από τις ακτίνες του ήλιου με τη βοήθεια ενός κοίλου κατόπτρου.

Η φλόγα αντιπροσώπευε την «προσπάθεια για τη νίκη». Ο αναβιωτής των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων Πιερ ντε Κουμπερτέν είχε υποστηρίξει ότι η Ολυμπιακή Φλόγα είναι συνδετικό σημείο μεταξύ των παλαιών και σύγχρονων αγώνων και συνιστά την ανανέωση των Ολυμπιακών Αγώνων που αντλούν τη δύναμη από τους αρχαίους..

2. Η Ολυμπιακή φλόγα ταυτίζεται χρονικά με τους σύγχρονους Ολυμπιακού Αγώνες;

Όχι. Δεν υπήρχε Ολυμπιακή φλόγα στην πρώτη διοργάνωση του 1896 στην Αθήνα, ούτε στις επόμενες. Πρωτοεισήχθη το 1928 στο Άμστερνταμ. Δεν έγινε όμως μεταφορά της από την Αρχαία Ολυμπία. Απλώς η φλόγα άναψε επιτόπου. Η Αφή της Ολυμπιακής Φλόγας στην Αρχαία Ολυμπία και η μεταφορά της στον τόπο διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων μέσω λαμπαδηδρομίας, τελέστη για πρώτη φορά και καθιερώθηκε στη σύγχρονη εποχή από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου το 1936. Από τότε η Αφή της Ολυμπιακής φλόγας και η Ολυμπιακή Λαμπαδηδρομία, όπως τις γνωρίζουμε σήμερα, έγιναν θεσμός. Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι δεν υπήρχαν λαμπαδηδρομίες στους Αρχαίους Αγώνες, ωστόσο διεξάγονταν λαμπαδηδρομίες στην Αθήνα και άλλες πόλεις προς τιμήν διάφορων Θεών, περιλαμβανομένου και του Προμηθέα.

3. Ποιος ο εμπνευστής της αφής της ολυμπιακής φλόγας και της ολυμπιακής λαμπαδηδρομίας;

Δεν είναι ξεκάθαρο. Οπως αναφέρουν όμως οι περισσότερες πηγές, «η ιδέα ήταν του Γερμανού καθηγητή και μέλους της Γερμανικής Ολυμπιακής Επιτροπής δρ. Καρλ Ντιμ, ο οποίος και την εισηγήθηκε στην Οργανωτική Επιτροπή των ΧΙ Ολυμπιακών Αγώνων. Από τότε η αφή της φλόγας γίνεται πάντα στο ναό της Ηρας στην Αρχαία Ολυμπία».

Πρέπει να σημειωθεί ότι ο Καρλ Ντιμ είναι μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα. Αν και δεν υπήρξε ποτέ μέλος του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος, ήταν ο διευθυντής της Ακαδημίας των Σπορ της Κολωνίας, επικεφαλής του χιτλερικού αθλητισμού και θεωρητικός της στρατιωτικοποίησης της ναζιστικής νεολαίας.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα, η ιδέα ενθουσίασε τον Αδόλφο Χίτλερ και τον υπουργό Προπαγάνδας του ναζιστικού καθεστώτος Γιόζεφ Γκέμπελς, ως προπαγανδιστικός μηχανισμός για τους επικείμενους αγώνες, αλλά και επειδή οι πυρσοί και οι λαμπαδηδρομίες ήταν ανέκαθεν σύμβολα του ναζισμού ενώ οι θεωρίες περί «Αρίας Φυλής» εκπορεύονταν από τα επιτεύγματα της Αρχαίας Ελλάδας.

Στην πρώτη λαμπαδηδρομία, κάθε ένας από τους 3.422 λαμπαδηδρόμους διήνυσε ένα χιλιόμετρο ακολουθώντας τη διαδρομή από το χώρο των αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων στην Ολυμπία μέχρι το Βερολίνο. Παρά την ναζιστική προέλευση της ιδέας, η αφή της ολυμπιακής και η ολυμπιακή λαμπαδηδρομία διατηρήθηκαν και μετά την ήττα των Ναζί, αρχής γενομένης από τους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 1948. Σήμερα αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα κάθε διοργάνωσης Ολυμπιακών Αγώνων.

4. Τι ακριβώς προβλέπει το τελετουργικό της αφής της ολυμπιακής φλόγας;

alt

Στο τελετουργικό της αφής συμμετέχουν η πρωθιέρεια και οι ιέρειες, οι οποίες πραγματοποιούν μια λιτή χορογραφία κατά τη διάρκεια της τελετής. είναι ντυμένες κατά τον αρχαϊκό τρόπο, ενώ ακολουθούν συγκεκριμένη κινησιολογία και χορογραφία. Σύμφωνα με το τελετουργικό, την Αφή την κάνει η Πρωθιέρεια στο χώρο του ναού της Ήρας (Ηραίον), που βρίσκεται απέναντι από το ναό του Δία, στο αρχαιολογικό χώρο της Ολυμπίας. Εκεί η πρωθιέρεια ζητά τη βοήθεια του θεού του ήλιου Απόλλωνα ώστε να ανάψει η δάδα απαγγέλοντας την επίκληση.

Η Πρωθιέρεια, αμέσως μετά την επίκληση στο θεό Απόλλωνα, ανάβει τη δάδα με τη βοήθεια κοίλου κατόπτρου. Έπειτα, η πρωθιέρεια κατευθύνεται προς το Στάδιο, μεταφέροντας τη φλόγα σε πήλινο αγγείο και με τη συνοδεία των ιερειών. Η πομπή κάνει μία στάση στην ιερή Ελιά από την οποία ο «αμφιθαλής παις», δηλαδή ένας νέος που έχει εν ζωή και τους δύο γονείς του, κόβει ένα κλαδί, σύμβολο ειρήνης και έπαθλο νίκης που δίνονταν κατά τους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες στους νικητές. Στο Στάδιο, η πρωθιέρεια ανάβει τη δάδα του πρώτου δρομέα και η λαμπαδηδρομία ξεκινά με σκοπό να μεταφέρει την φλόγα στο στάδιο της τέλεσης των Ολυμπιακών Αγώνων.

5. Τι αναφέρει η Πρωθιέρεια στην επίκλησή της προς τον θεό Απόλλωνα;

Ιερά σιωπή Να ηχήσει όλος ο αιθέρας, η γη, η θάλασσα και οι πνοές των ανέμων. Όρη και Τέμπη σιγήστε. Ήχοι και φωνές πουλιών παύσατε. Γιατί μέλλει να μας συντροφεύσει ο Φοίβος, ο Φωσφόρος Βασιλεύς. Απόλλωνα, Θεέ του ήλιου και της Ιδέας του φωτός, στείλε τις ακτίνες σου και άναψε την ιερή δάδα. Απόλλωνα Θεέ του ήλιου και της ιδέας του φωτός στείλε τις ακτίνες σου και άναψε της ιερή δάδα για τη φιλόξενη πόλη του (το όνομα της πόλης) Και συ ω Δία χάρισε ειρήνη σ' όλους τους λαούς της γης και στεφάνωσε τους νικητές του Ιερού Αγώνα Τήνελλα ω Καλλίνικε Τήνελλα!!!

6. Τι συμβαίνει αν έχει σύννεφα και δεν μπορεί να ανάψει η φλόγα;

Στην περίπτωση που έχει σύννεφα ή βρέχει και κατά συνέπεια δεν μπορεί να ανάψει η ολυμπιακή φλόγα, χρησιμοποιείται η φλόγα από τις πρόβες που έχουν προηγηθεί.Για ένα δεκαήμερο πριν από την τελετή αφής, κάθε ημέρα πραγματοποιείται στον ιερό χώρο της Αρχαίας Ολυμπίας πρόβα ενόψει της τελετής. Η φλόγα αυτή κρατείται. Κάθε φορά που η τελετή βαίνει ομαλώς και ανάβει η φλόγα, σβήνεται αυτή της προηγούμενης τελετής και κρατείται η νέα. Έτσι, σε περίπτωση που την ημέρα της τελετής δεν έχει κατάλληλο καιρό, η δάδα του πρώτου λαμπαδηδρόμου ανάβει από την εφεδρική φλόγα που έχει κρατηθεί σε ειδική λυχνία, έπειτα από την πιο πρόσφατη πρόβα.

Η τελευταία φορά που συνέβη κάτι τέτοιο ήταν στην τελετή αφής της φλόγας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ το 2000. Το 2008 άλλαξε την τελευταία στιγμή η ώρα της τελετής της αφής, λόγω της πρόβλεψης της μετεωρολογικής υπηρεσίας για ακατάλληλο καιρό την προγραμματισμένη ώρα της τελετής.

7. Ποια είναι η Πρωθιέρεια και πώς επιλέγεται;

Η επιλογή των Ιερειών και της Πρωθιέρειας είναι αρμοδιότητα της ΕΟΕ και συγκεκριμένα της Επιτροπής Λαμπαδηδρομίας. Πρώτη Πρωθιέρεια το 1936 ήταν η Ελληνίδα καθηγήτρια χορού Κούλα Πράτσικα, πρωτοπόρος στον χώρο της. Η Μαρία Μοσχολιού είναι η Πρωθιέρεια με τις περισσότερες παρουσίες σε τελετής αφής ολυμπιακής φλόγας για Θερινούς Αγώνες. Ήταν η πρωθιέρεια στις διοργανώσεις του 1968, του 1972, του 1976 και του 1980.

Τρεις παρουσίες ως Πρωθιέρεια είχε η προκάτοχός της Αλέκα Κατσέλη (1956, 1960, 1964). Από δύο παρουσίες έχουν οι Κατερίνα Διδασκάλου (1984, 1988), Μαρία Παμπούκη (1992, 1996) και Θάλεια Προκοπίου (2000, 2004).

Το 2008 είχε επιλεγεί η Μαρία Ναυπλιώτου και την προηγούμενη φορά, το 2012, η Ινώ Μενεγάκη, που ήταν Πρωθιέρεια μέχρι και την τελετή αφής της φλόγας για τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Σότσι, η οποία πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2003.

Οι Πρωθιέρειες επιλέγονται με την ολοκλήρωση της Αφής της Φλόγας για τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς. Από το 2014 νέα Πρωθιέρεια έχει επιλεγεί, με ομόφωνη απόφαση της Επιτροπής Λαμπαδηδρομία, η ηθοποιός Κατερίνα Λέχου. «Τόσο η Πρωθιέρεια, όσο και οι Ιέρειες με τη Χορογράφο και τον συνθέτη προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους και για αυτό, τους ευχαριστούμε», επισημαίνει ο πρόεδρος της Επιτροπής Λαμπαδηδρομίας Γιάννης Καράς.

8. Ποια η διαδρομή που ακολουθείται μέχρι τον τελικό προορισμό της φλόγας;

Κάθε φορά η διαδρομή της Ολυμπιακής Φλόγας απαρτίζεται από δύο σκέλη: το ελληνικό και το διεθνές. Το ελληνικό δεν είναι κάθε φορά το ίδιο και ανάλογα με τον χρόνο που υπάρχει, η ολυμπιακή λαμπαδηδρομία περνά από μεγάλες πόλεις της Ελλάδας μέχρι και την παράδοσή της στην οργανωτική επιτροπή της πόλης που φιλοξενεί τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Μια φορά μόνο δεν υπήρξε ελληνικό σκέλος στην λαμπαδηδρομία, το 1984, όταν σε αντίδραση για την εμπορευματοποίηση της Ολυμπιακής Φλόγας από την Οργανωτική Επιτροπή των Αγώνων του Λος Άντζελες (που πουλούσε το δικαίωμα να είναι κάποιος λαμπαδηδρόμος), μετά την τελετή αφής παραδόθηκε αμέσως η φλόγα στους διοργανωτές.

alt

Σε σχέση με το διεθνές κομμάτι, η Οργανωτική Επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων του Ρίο έχει ανακοινώσει ότι θα περάσει από 500 πόλεις της Βραζιλίας, σε 300 από τις οποίες θα κάνει και στάση ή θα διανυκτερεύσει, περιλαμβανομένων των 26 πολιτειακών πρωτευουσών. Η άφιξη της φλόγας στην Βραζιλία θα γίνει στην πρωτεύουσα Μπραζίλια, από όπου και θα ξεκινήσει στις 3 Μαΐου η λαμπαδηδρομία επί βραζιλιάνικου εδάφους για να καταλήξει μετά από 95 ημέρες και συγκεκριμένα στις 5 Αυγούστου στο Στάδιο Μαρακανά του Ρίο ντε Τζανέιρο.

Δείτε την φετινή διαδρομή της ολυμπιακής φλόγας στο βραζιλιάνικο έδαφος με ένα κλικ ΕΔΩ

9. Ποιοι είναι και πώς επιλέγονται οι λαμπαδηδρόμοι;

Οι λαμπαδηδρόμοι επιλέγονται για το ελληνικό κομμάτι της Λαμπαδηδρομίας από την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή και ως προς το διεθνές κομμάτι από την Οργανωτική Επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων ή από τους κατά τόπου φορείς, από τους οποίους περνά η φλόγα. Ο πρώτος λαμπαδηδρόμος το 1936 ήταν ο διπλωμάτης Κωνσταντίνος Κονδύλης. Τα πρώτα χρόνια επιλέγονταν ως πρώτοι λαμπαδηδρόμοι προσωπικότητες της κοινωνικής ζωής, αλλά από το 1960 καθιερώθηκε εθιμικά ο πρώτος λαμπαδηδρόμος να είναι αθλητής. Για τους Ολυμπιακούς

Αγώνες του 2004 που διοργανώθηκαν στην Αθήνα επελέγη ως πρώτος λαμπαδηδρόμος ο ακοντιστής Κώστας Γκατσιούδης. Για τη διοργάνωση του 2008 στο Πεκίνο επελέγη ο ολυμπιονίκης του ταεκβοντό Αλέξανδρος Νικολαΐδης και τέσσερα χρόνια μετά, για την διοργάνωση του 2012 στο Λονδίνο ο πρωταθλητής της κολύμβησης Σπύρος Γιαννιώτης. Φέτος επιλέχθηκε ως πρώτος λαμπαδηδρόμος ο Λευτέρης Πετρούνιας, πρωταθλητής κόσμου στους κρίκους της ενόργανης γυμναστικής. Θα παραδώσει την φλόγα στον δεύτερο λαμπαδηδρόμο που θα είναι ο Βραζιλιάνος πρώην αθλητής του βόλεϊ Ζιοβάνι Γκάβιο.

Πάντα οι πρώτοι λαμπαδηδρόμοι είναι Έλληνες. Ποτέ ως τώρα δεν έχει επιλεγεί κάποια γυναίκα ως πρώτη λαμπαδηδρόμος. Οι περισσότεροι λαμπαδηδρόμοι στην ιστορία των ολυμπιακών λαμπαδρομιών έχουν χρησιμοποιηθεί για την διοργάνωση του Πεκίνου το 2008, καθώς ο αριθμός τους προσέγγισε τους 22.000. Το 2004 στην διοργάνωση της Αθήνας 11.360 είχαν την τιμή να μεταφέρουν την ολυμπιακή φλόγα 11.360 λαμπαδηδρόμοι. Στους προηγούμενους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες μετέφεραν την φλόγα στο Λονδίνο περίπου 8.000 λαμπαδηδρόμοι.

Για την φετινή διοργάνωση του Ρίο ντε Τζανέιρο υπολογίζεται να χρησιμοποιηθούν 12.000 λαμπαδηδρόμοι στην Βραζιλία και περίπου 450 στο ελληνικό της κομμάτι. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της φετινής διαδικασίας είναι ότι έχει επιλεγεί να τρέξει φέτος ως λαμπαδηδρόμος στην επί ελληνικού εδάφους λαμπαδηδρομία και ένας πρόσφυγας. Αυτό θα συμβεί στις 16 Απριλίου στο Ανοιχτό Κέντρο Φιλοξενίας του Ελαιώνα.

10. Πως επιλέγονται οι δάδες που μεταφέρουν την Ολυμπιακή φλόγα;

Η κατασκευή και ο σχεδιασμός της δάδας που μεταφέρει την ολυμπιακή φλόγα στην πόλη διεξαγωγής των Αγώνων αποτελεί αρμοδιότητα της εκάστοτε Οργανωτικής Επιτροπής. Η πρώτη δάδα κατασκευάστηκε το 1936 από την «Krupp», μια γερμανική εταιρεία γνωστή κυρίως για την παραγωγή χάλυβα και όπλων, προμηθεύτρια της Γερμανίας τόσο στον Α' όσο και στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.Στο Αίθριο του Καλλιμάρμαρου υπάρχει το Μουσείο Δαδών, όπου λειτουργεί μόνιμη έκθεση των δαδών που μετέφεραν την ολυμπιακή φλόγα στον τόπο διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων, Θερινών και Χειμερινών, από το 1936 μέχρι σήμερα.

Μπορείτε να δείτε όλες τις δάδες εδώ

11. Ποιες οι πιο περίεργες τοποθεσίες από όπου έχει περάσει η Ολυμπιακή φλόγα;

Το υψηλότερο σημείο από το οποίο έχει περάσει η ολυμπιακή φλόγα είναι η κορυφή του όρους Έβερεστ των Ιμαλαΐων, όπου βρέθηκε κατά την διάρκεια της λαμπαδηδρομίας του 2008 για τους Αγώνες του Πεκίνου. Στην τελευταία λαμπαδηδρομία, αυτήν για τους Χειμερινούς Αγώνες του 2014 στο Σότσι, η φλόγα πέρασε από τον Βόρειο Πόλο. Επίσης τότε «βούτηξε» στη βαθύτερη λίμνη του κόσμου, τη Βαϊκάλη, στη νότια Σιβηρία. Αυτή όμως δεν ήταν η πρώτη φορά που η φλόγα βρισκόταν μέσα στο νερό. Κάτι αντίστοιχο είχε συμβεί και το 2000, κατά την περιοδεία της στην Αυστραλία.

Επίσης η φλόγα έχει μεταφερθεί με πλοία και φρεγάτες. Στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2006 στο Τορίνο μεταφέρθηκε από γονδολιέρηδες στην Βενετία, ενώ στην επόμενη διοργάνωση του Βανκούβερ το 2010 από αθλητές του σερφ.

Το πρώτο ταξίδι της φλόγας με αεροπλάνο έγινε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Όσλο το 1962. Τα θαύματα της τεχνολογίας αξιοποίησαν οι Καναδοί για τη μετάδοση της φλόγας μέσω δορυφόρου από την Αθήνα στην Οτάβα (για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μόντρεαλ το 1976).

Η φλόγα έχει ταξιδέψει δύο φορές επάνω σε άλογα, το 1956 και το 1996, ενώ μία φορά χρησιμοποιήθηκαν για αυτόν τον σκοπό καμήλες ώστε να διασχίσει την έρημο της Αυστραλίας το 2000. Επίσης έχει μεταφερθεί το 1996 επάνω σε ινδιάνικο κανό, σε ποταμόπλοιο του Μισισιπί αλλά και σε βαγόνι του Union Pacific, του πρώτου διηπειρωτικού σιδηρόδρομου.

Τέλος, τρεις φορές έχει βρεθεί στο διάστημα. Για την ακρίβεια, στην πορεία για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα το 1996, του Σίδνεϊ το 2000 και τους Χειμερινούς του Σότσι το 2014, αστροναύτες και κοσμοναύτες έκαναν περίπατο στο Διάστημα με τις αντίστοιχες ολυμπιακές δάδες (αλλά όχι και τη φλόγα).

12. Πότε παραδίδεται η φλόγα στους διοργανωτές των Ολυμπιακών Αγώνων;

Η φλόγα παραδίδεται στην οργανωτική επιτροπή της πόλης που φιλοξενεί τους Ολυμπιακούς Αγώνες, μετά την ολοκλήρωση της επί ελληνικού εδάφους λαμπαδηδρομίας που ακολουθεί την Αφή. Η τελετή παράδοσης γίνεται πάντα στο Καλλιμάρμαρο Παναθηναϊκό Στάδιο της Αθήνας, όπου το 1896 φιλοξενήθηκαν οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες. Φέτος η τελετή παράδοσης της Ολυμπιακής Φλόγας στην Ολυμπιακή Επιτροπή του Ρίο ντε Τζανέιρο έχει προγραμματιστεί για το απόγευμα της Μεγάλης Τετάρτης 27 Απριλίου.

13. Και τι συμβαίνει αν ... σβήσει η φλόγα;

Η φλόγα κανονικά σβήνει κατά την διάρκεια της τελετής λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων. Με το σβήσιμό της σηματοδοτείται το τέλος της διοργάνωσης και η έναρξη προετοιμασίας για την επόμενη, τέσσερα χρόνια μετά.Το 1976 συνέβη ένα απρόοπτο στο Ολυμπιακό Στάδιο του Μόντρεαλ. Εξαιτίας νεροποντής η Ολυμπιακή φλόγα στον βωμό έσβησε και ένας εργάτης, με φόβο ότι μπορεί να χάσει τη δουλειά του, πήγε και τον άναψε με τον ... αναπτήρα του! Από τύψεις ομολόγησε την ενέργεια του και έτσι ο βωμός άναψε και πάλι από την εφεδρική λυχνία.

Ακόμα πιο σύνηθες είναι το φαινόμενο να σβήνει η φλόγα κατά την διάρκεια του ταξιδιού της Ολυμπιακής φλόγας, καθώς πάντα υπάρχει ο κίνδυνος να είναι ελαττωματική μια δάδα και να σβήσει η φλόγα. Αυτό έχει συμβεί πολλές φορές και για τον λόγο αυτόν πάντα μεταφέρεται σε όλο το ταξίδι και εφεδρική ολυμπιακή φλόγα. Έτσι, ακόμα και αν τελικά καταφέρει κάποιος σκόπιμα ή από λάθος να την σβήσει, πάντα υπάρχει λύση.

Η φλόγα που θα ανάψει στις 21 Απριλίου στην Αρχαία Ολυμπία, θα σβήσει στις 21 Αυγούστου, ακριβώς τέσσερις μήνες μετά, και αφού θα φωτίζει από τις 5 Αυγούστου και καθόλη την διάρκεια διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων το θρυλικό Στάδιο Μαρακανά του Ρίο ντε Τζανέιρο.

ΣΤΙΓΜΕΣ ΜΕΣΑΙΩΝΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΑΠΟ ΦΑΝΑΤΙΚΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΤΑΛΙΜΠΑΝ!!ΒΙΝΤΕΟ

$
0
0
alt ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΤΑΛΙΜΠΑΝ!!

Η ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ:ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΟΜΟΙΑ ΜΕ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΒΙΩΝΟΥΜΕ

$
0
0

alt Τα λόγια των Ελλήνων μας σοφών είναι διαχρονικά. Οι συμβουλές και οι παροτρύνσεις τους αντηχούν στην αιωνιότητα για να καθοδηγούν εμάς, τους απογόνους τους, όπως και τους Έλληνες που θα διαδεχθούν τη δική μας γενιά, στην οδό της Πολιτικής Αρετής, τηςΕλευθερίας και του Μεγαλείου. Δυστυχώς, το σάπιο και κατοχικό εκπαιδευτικό μας σύστημα φρόντισε να μη διδαχθούμε ποτέ τους φιλοσόφους μας, από το φόβο μην εμπνευστούμε από τα λόγια τους και ξεσηκωθούμε απέναντι στους τυράννους μας.  Το ίδιο εκπαιδευτικό σύστημα που αναλώνει τις ώρες διδασκαλίας σε γνώσεις σχολαστικές, θεοκρατικές, στείρες και αποβλακωτικές και το οποίο τώρα, με τις μεταρρυθμίσεις της Διαμαντοπούλου, ολοκληρώνεται ως σκοταδιστικός μηχανισμός. (Αλλά αυτά είναι μια πολύ μεγάλη συζήτηση).    Ξεφυλλίζοντας τους «Νόμους» του Πλάτωνα, έπεσα επάνω στο ακόλουθο απόσπασμα που είναι σαν να γράφτηκε σήμερα. Το παραθέτω: «Ακόμα κι όταν η πατρίδα κινδυνεύει να σκλαβωθεί ή να πέσει στα χέρια ανάξιων κυβερνητών, είναι προτιμότερο να επαναστατήσεις παρά να την εγκαταλείψεις και να καταφύγεις στην εξορία». Είναι προτιμότερο να υποφέρουμε όλες αυτές τις ταλαιπωρίες παρά να δεχτούμε αλλαγή του πολιτεύματός μας με κάποιο άλλο που θα κάνει τους ανθρώπους χειρότερους» (Πλάτων, «Νόμοι», ΣΤ΄, 770e) Τι μας συμβουλεύει ο Πλάτων; Περιγράφοντας μια κατάσταση όμοια με αυτή που βιώνουμε τώρα, παροτρύνει τους Έλληνες να ξεσηκωθούν παρά να φύγουν. Ευθέως μιλά για Επανάσταση αρνούμενος σε κάθε περίπτωση τη μετανάστευση. Και επισημαίνει ότι είναι προτιμότερο να υποφέρουμε τις ταλαιπωρίες των πολιτικών αγώνων και των συγκρούσεων παρά να δεχθούμε την αλλαγή του πολιτεύματός μας.

Στο θέμα μας:

Ας ακούσουμε τον Πλάτωνα λοιπόν και ας ξεσηκωθούμε! Ήδη έχουμε κάνει την αρχή με τις μεγαλειώδεις μας διαδηλώσεις, ας ολοκληρώσουμε ό,τι ξεκινήσαμε και ας απελευθερώσουμε την πατρίδα μας, δηλαδή τους εαυτούς μας - γιατί πατρίδα είναι οι άνθρωποι -, από τους ανάξιους κυβερνήτες που μας ξεπουλούν και υποδουλώνουν!


Η ΑΠΑΤΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΨΕΥΤΟΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ!!ΤΟΥΣ ΠΗΡΑΝ ΜΕ ΤΙΣ ΠΕΤΡΕΣ!!

$
0
0

ΟΙ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ ΤΗΝ ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ "ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ" ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΥΝΗΓΗΣΑΝ!!

Το μεγαλύτερο θαύμα(ΨΕΜΑ), την ανάσταση του Λαζάρου, το βρίσκουμε μόνο στον Ιωάννη. Σαν να μην έφτανε η σιωπή των υπολοίπων, ο Παύλος στις Πράξεις αμφισβητεί εντελώς το θαύμα όταν στο 26:23 περιγράφει τον Ιησού ως τον πρώτο που γύρισε από τους νεκρούς ( «ότι ο Χριστός επρόκειτο να πάθει, ότι, αφού αναστήθηκε πρώτος από τους νεκρούς, πρόκειται να κηρύξει φως στον λαό και στα έθνη»).

alt
Όπως ήταν φυσικό, το θαύμα της εγέρσεως του Λαζάρου εξέγειρε τους Ιουδαίους και «εβουλεύσαντο οι αρχιερείς, ίνα και τον Λάζαρο αποκτείνωσιν» (ιω. ιβ΄ 9-11), καθότι ήταν το ζωντανό τεκμήριο του θαύματος. Έτσι ο Άγιος διωκόμενος από τους ιουδαίους καταφεύγει στη νήσο Κύπρο, όπου τον συναντούν οι απόστολοι Παύλος καv Βαρνάβας και τον χειροτονούν πρώτον επίσκοπο Κιτίου.ΜΑΛΛΟΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ ΤΗΝ ΑΠΑΤΗ ΜΕ ΤΗΝ ΨΕΥΤΟΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΗΡΑΝ ΜΕ ΤΙΣ ΠΕΤΡΕΣ!!!ΚΑΛΑ Ο ΛΑΖΑΡΟΣ ΤΙ ΦΟΒΗΘΗΚΕ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΘΕΪΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ??   Το αρχαίο Κίτιο, η πόλη του φιλοσόφου Ζήνωνος ειχε τη μεγάλη τιμή να ευαγγελιστεί το λόγο της αληθείας όχι από έναν απλό εργάτη του Ευαγγελίου αλλά από ένα προσωπικό φίλο του Κυρίου. Σύμφωνα με τον αγιο Επιφάνιο επίσκοπο Κωνσταντίας της Κύπρου (367-403), ο δίκαιος Λάζαρος έζησε άλλα τριάντα χρόνια μετά την εγερσή του. «Εν παραδόσεσιν ευρομεν ότι τριάκοντα ετών ήταν τότε ο Λάζαρος οτε εγήγερται, μετα δε το ανάστησε αυτόν, άλλα τριάκοντα έζησε, και ουτω προς Κύριον εξεδήμησε κοιμηθείς». alt Εξωτερική άποψη του τάφου του Λαζάρου

Οι παραδόσεις τον θέλουν σκυθρωπό και αγέλαστο κατά την παρούσα ζωή, και αυτό οφειλόταν στα όσα είχε δει κατά την τετραήμερη παραμονή του στον Άδη.ΩΠ!!! ΣΤΟΝ ΘΕΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΔΗ ΠΗΓΕ Ο ΛΑΖΑΡΟΣ ΔΕΝ ΠΗΓΕ ΣΤΟΝ ΓΙΑΧΒΕ???Οι ίδιες παραδόσεις αναφέρουν ότι δεν γέλασε ποτέ στη ζωή του!! 

Read more: http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/#ixzz1rXICctWu 

ΕΠΕΙΓΟΝ ΒΟΗΘΗΣΤΕ!! ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΙΔΙΚΗ ΣΕΡΒΙΕΤΑ ΓΙΑ ΣΤΑΥΡΟ ΜΕ ΕΜΜΗΝΟΡΡΟΙΑ!!

$
0
0

Μάτωσε Σταυρός σε εκκλησία στην Ουκρανία Ένας ξύλινος Σταυρός άρχισε να αιμορραγεί στην Αγία Γεκατερίνα, ορθόδοξη εκκλησία στην πόλη της Zdolbuniv στην Περιφέρεια Rovno της Ουκρανίας.

"Μετά την Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων, όταν πήρα τον σταυρό, ένα σκοτεινό σημείο αποκαλύφθηκε κοντά στο αριστερό μάτι του Χριστού Σωτήρος, το χρώμα του έμοιαζε με ανθρώπινο αίμα. Κοιτάζοντας πιο κοντά, είδαμε τη ροή του αίματος. εξετάσαμε το αίμα σε αρκετές φωτογραφίες σε μεγέθυνση. Όταν τις κοιτάξαμε , παρατηρήσαμε δύο, όχι μια, ροές αίματος από τα μάτια του Σωτήρος" είπε ο τοπικός ο ιερέας. Άντε να τους κλείσουμε στο Δαφνί να βρει την υγειά της η ανθρωπότητα!!Με τέτοιες αηδίες προσπαθούν να σώσουν την Εβραϊκή αίρεση!!Στην φώτο φαίνεται καθαρά η απάτη μάλλον για χυμό βυσσινάδας μοιάζει παρα για αίμα!!Και επειδή σας αγαπάμε έχουμε την ειδική σερβιέτα!! ΣΕΡΒΙ.png

- See more at: http://ekklisiaonline.gr/thavmata/item/13933#sthash.Y8eBKplh.dpuf

ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΗ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ:ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΙΣ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ!!

$
0
0

Πάσχα Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια alt alt Ιουδαϊκό πασχαλινό γεύμα

Η ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ  ΔΕΝ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ ΤΙΣ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ ΤΟΝ ΜΑΡΑΘΩΝΑ ΤΗΝ ΣΑΛΑΜΙΝΑ ΤΗΝ ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΠΛΑΤΑΙΩΝ ,ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ  ΕΒΡΑΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΙΓΥΠΤΙΟΥΣ!!ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ΑΥΤΟΑΠΟΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ....ΕΛΛΗΝΕΣ!!

alt   

Πάσχα ονομάζεται η μεγάλη γιορτή του ιουδαϊσμού η οποία καθιερώθηκε ως ανάμνηση της Εξόδου, που ελευθέρωσε τους Εβραίους από την αιγυπτιακή δουλεία. Μεταγενέστερα υιοθετήθηκε ως εορτασμός από τους Χριστιανούς αναφορικά με τον θυσιαστικό θάνατο και την ανάσταση του Ιησού Χριστού.

Το γεγονός της απελευθέρωσης αυτής συνέβη με μια σειρά θεϊκών προνοιακών παρεμβάσεων, από τις οποίες η σημαντικότερη εκδηλώνεται τη νύχτα κατά την οποία θα εξολόθρεύονταν τα πρωτότοκα των ανθρώπων και των ζώων των Αιγυπτίων, ενώ τα σπίτια των Εβραίων θα προστατεύονταν αφού οι πόρτες τους είχαν σημαδευτεί με το αίμα του αρνιού που είχαν θυσιάσει.

O όρος Πάσχα προέρχεται από το αραμαϊκό πασ'ά και το εβραϊκό  πέσαχ. Κάποιοι μελετητές έχουν προτείνει ως προέλευση του εβραϊκού όρου ξένη ετυμολογία, όπως η ασσυριακή πασαχού (πραύνω) ή η αιγυπτιακή πασ' (ανάμνηση) ή πεσάχ (πλήγμα). Ορισμένοι ερευνητές ανιχνεύουν τις αρχές των εορταστικών εκδηλώσεων του πάσχα σε χαναανιτικές γιορτές που σχετίζονται με την συγκομιδή κριθαριού την άνοιξη. Άλλοι μελετητές θεωρούν ότι η ρίζα του Πάσχα βρίσκεται σε γιορτές και ιεροτελεστίες της άνοιξης της προ-ισραηλιτικής εποχής με την έννοια των ποιμένων που υποβάλλουν αίτημα στο θεό για την προστασία του κοπαδιού τους.[4] Εντούτοις, αυτές οι υποθέσεις δεν θεωρούνται επαρκώς τεκμηριωμένες.

Πάντως, η Βίβλος συσχετίζει το πέσαχ με το ρήμα πασάχ πού σημαίνει είτε χωλαίνω, είτε εκτελώ τελετουργικό χορό γύρω από τη θυσία (Γ' Βασ. 18:21,26), είτε, μεταφορικά, "ξεφεύγω""προσπερνώ""απαλλάσσω". Το Πάσχα, είναι η προσπέραση του αγγέλου του Θεού πάνω από τα σπίτια των Ισραηλιτών, ενώ έπληττε με θάνατο τα πρωτότοκα αγόρια των σπίτιών των Αιγυπτίων.

Σύμφωνα με την τις Εβραϊκές Γραφές, το Πάσχα αποτελούσε ανάμνηση της εξόδου από την δουλεία της Αιγύπτου υπό την ηγεσία του Μωυσή μέσω θεϊκής παρέμβασης. Το Πάσχα αποτελούσε οικογενειακή εορτή. Εορταζόταν νύχτα, στην πανσέληνο της εαρινής ισημερίας, την 14η του μήνα Αβίβ (που ονομάστηκε Νισάν μετά την Βαβυλωνιακή εξορία) με προσφορά στο νεαρού ζώου, χρονιάρικου, για να ευλογηθεί από το Θεό όλο το κοπάδι. Το σφάγιο ήταν αρνί ή κατσίκι, αρσενικό καί αρτιμελές (Εξ. 12:3-6), δεν έπρεπε να σπάσει κανένα κόκαλο του (Έξ. 12:46, Αρ. 9:12) ενώ το αίμα του ως ένδειξη προστασίας, το έβαζαν στην είσοδο κάθε σπιτιού (Εξ. 12:7,22). Οι μετέχοντες στο δείπνο ήταν ντυμένοι, έτοιμοι για ταξίδι (Έξ. 12:8-11).

Αυτά τα στοιχεία νομαδικής, οικογενειακής ζωής μας δείχνουν μια πολύ παλαιότερη προέλευση του Πάσχα, που θα μπορούσε να είναι η θυσία που ζήτησαν οι Ισραηλίτες από τον Φαραώ να πάνε να γιορτάσουν στην έρημο (Έξ. 3:18, 5:1 εξ). Παρ' όλα αυτά όμως, η έξοδος από την Αίγυπτο έδωσε στο Πάσχα την οριστική του σημασία.

Το αναμνηστικό γεύμα του ιουδαϊκού Πάσχα, το οποίοι περιλαμβάνει άζυμο ψωμί και κρασί, ονομάζεται Σεντέρ.

ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΠΑΡΕΣΥΡΕ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙΑ ΠΟΥ ΕΛΕΓΑΝ ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΕΒΡΑΙΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ!!

$
0
0

ΣΟΚ! Αυτοκίνητο παρέσυρε κοριτσάκια που έλεγαν τα κάλαντα του Λαζάρου

Άγιο είχαν δύο κοριτσάκια από το Βόλο γράφει ο συντάκτης του άρθρου ,βέβαια αν είχαν πάθει τα παιδιά το χειρότερο τότε θα ήταν θέλημα Θεού!!Η Χριστιανική βλακεία δεν έχει τέλος!!

Συγκεκριμένα ενώ ήταν στην οδό Σπυρίδη παρασύρθηκαν από Ι.Χ το οποίο οδηγούσε γυναίκα.

Σύμφωνα με τα όσα έχουν γίνει γνωστά τα δύο μικρά κορίτσια τραγουδούσαν τα κάλαντα του Λαζάρου,όταν κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες τραυματίστηκαν από Ι.Χ.

Τότε, κλήθηκε ασθενοφόρο που μετέφερε το ένα κοριτσάκι με θλαστικό τραύμα στο πόδι, ενώ το δεύτερο κοριτσάκι μεταφέρθηκε με ιδιωτικό αυτοκίνητο στο Νοσοκομείο Βόλου. 

Στο τμήμα Επειγόντων περιστατικών όπου μεταφέρθηκαν και οι δυο τους, γίνονται οι απαραίτητες εξετάσεις, ωστόσο οι πρώτες πληροφορίες αναφέρουν ότι είναι καλά στην υγεία τους.

ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΛΗΣΤΕΣ!!ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΥΛΑΡΙ ΠΟΥ ΚΑΘΙΣΕ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΚΛΕΜΜΕΝΟ ΗΤΑΝ!!!

$
0
0

ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΜΙΑ ΖΩΗ ΛΗΣΤΕΙΕΣ ΚΑΙ ΑΠΑΤΕΣ!!!

ΠΟΥΛ22.jpg H θριαμβική είσοδος του Iησού στα Iεροσόλυμα

(Mτ 21:1-11, Mκ 11:1-11, Iω 12:12-19)

   28Kι αφού τα είπε αυτά ο Iησούς, συνέχισε την πορεία του προπορευόμενος και κατευθυνόμενος προς τα Iεροσόλυμα. 29Kι όταν πια πλησίασε στη Bηθφαγή και τη Bηθανία, κοντά στο όρος που ονομάζεται Όρος των Eλαιών, έστειλε δύο από τους μαθητές του 30λέγοντας: "Πηγαίνετε στο απέναντι χωριό και μόλις μπείτε σ' αυτό θα βρείτε ένα πουλάρι δεμένο, πάνω στο οποίο κανένας δεν κάθισε ποτέ. Λύστε το και φέρτε το. 31Kι αν κάποιος σας ρωτήσει: Γιατί το λύνετε: Tούτη την απάντηση θα του δώσετε: O Kύριος το χρειάζεται". 32Πήγαν, λοιπόν, οι απεσταλμένοι και το βρήκαν, όπως τους το είπε. 33Kαι καθώς το έλυναν το πουλάρι, τους είπαν οι ιδιοκτήτες του: "Γιατί λύνετε το πουλάρι;" 34Kι εκείνοι απάντησαν: "Tο χρειάζεται ο Kύριος". 35Έτσι, λοιπόν, το έφεραν στον Iησού, κι αφού έριξαν πάνω στο πουλάρι τα ρούχα τους, ανέβασαν σ' αυτό τον Iησού. 36Έπειτα, καθώς αυτός προχωρούσε, έστρωναν τα ρούχα τους πάνω στο δρόμο. 37Kαι την ώρα που πλησίαζε πια στο σημείο που κατηφορίζει από το Όρος των Eλαιών, όλο το πλήθος των μαθητών του άρχισαν χαρούμενοι να δοξολογούν μεγαλόφωνα το Θεό για όλα τα θαύματα που είδαν, 38με τούτα τα λόγια:

"Eυλογημένος ο βασιλιάς που έρχεται στ' όνομα του Kυρίου!

Eιρήνη στον ουρανό και δόξα στις ύψιστες δυνάμεις!"

39Tου είπαν τότε μερικοί από τους Φαρισαίους μέσα από το πλήθος: "Δάσκαλε, έλεγξε τους μαθητές σου". 40Kι αποκρίθηκε εκείνος και τους είπε: "Σας βεβαιώνω πως αν αυτοί σωπάσουν, οι πέτρες θα φωνάξουν".  

 

ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΙΩΑΝΝΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ  ΠΟΥΛΑΡΙ ΑΛΛΑ ΓΑΪΔΟΥΡΑΚΙ ΚΑΙ ΤΟ ΕΚΛΕΨΕ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΙΗΣΟΥΣ!!!!!ΙΩΑΝΝ. ΚΕΦ.12.ΣΤ. 12   H είσοδος του Iησού στα Iεροσόλυμα 

(Mτ 21:1-11, Mκ 11:1-11, Λκ 19:28-40)

   12Tην επόμενη μέρα, ένα μεγάλο πλήθος που είχε έρθει στη γιορτή, σαν άκουσε ότι ο Iησούς έρχεται στα Iεροσόλυμα, 13πήρε φοινικόκλαδα και βγήκε να τον προϋπαντήσει κραυγάζοντας: "Δοξολογείστε: Eυλογημένος αυτός που έρχεται στο όνομα του Kυρίου, ο βασιλιάς του Iσραήλ"! 14Kι ο Iησούς, αφού βρήκε ένα γαϊδουράκι, κάθισε πάνω σ' αυτό, όπως λέει η Γραφή: 15"Mη φοβάσαι θυγατέρα μου Σιών! Δες! Έρχεται ο βασιλιάς σου καθισμένος πάνω σε γαϊδουράκι!!!ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΜΑΣ ΤΟ ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΑΝΤΙΣΙΩΝΙΣΤΕΣ ΜΕ ΨΕΥΤΟΘΕΟ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΙΑ ΤΗΣ ΣΙΩΝ!!! ΟΛΑ ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ!! alt

Viewing all 8271 articles
Browse latest View live


<script src="https://jsc.adskeeper.com/r/s/rssing.com.1596347.js" async> </script>