ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑ ΤΡΕΜΟΥΝ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΓΙ ΑΥΤΟ ΕΧΟΥΝ ΒΑΛΕΙ ΤΟΝ ΤΣΟΠΑΝΗ ΓΕΣΟΥΑ ΝΑ ΚΡΑΤΑΕΙ ΤΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΠΡΟΒΑΤΑ ΣΤΑ ΜΑΝΤΡΙΑ!!  ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ!!

ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΛΙΤΗΡΙΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝ ΤΟΥΣ ΤΕΡΑΣΤΙΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ....ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΑ!!ΤΟ ΚΑΡΚΙΝΩΜΑ ΤΟΥ ΕΒΡΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ ΕΧΕΙ ΡΙΞΕΙ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΣΚΟΤΑΔΙ!!ΕΔΩ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΦΑΕΙ ΚΑΙ ΣΤΟΛΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΝΕΚΡΟΚΕΦΑΛΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΜΕ ΧΡΥΣΑΦΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ!!!ΑΙΣΧΟΣ ΛΕΙΨΑΝΟΛΑΤΡΕΣ!!

Στο Σκευοφυλάκειο του Ναού της Αναστάσεως στα Ιεροσόλυμα αποθησαυρίζεται και τμήμα της κάρας της Αγίας Μαρτυρος Παρασκευής, τετάρτης αδελφής της Αγίας Φωτεινής της Σαμαρείτιδος. Η χρυσεπάργυρη λειψανοθήκη που φέρει την κάρα είναι μάλλον του 19ου αιώνα και φέρει την ακόλουθη επιγραφή:  + ΛΕΙΨΑΝΟΝ ΙΕΡΟΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΤΥΡΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ΑΔΕΛΦΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΦΩΤΕΙΝΗΣ Η ΩΜΙΛΗΣΕΝ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΕΝ ΤΩ ΦΡΕΑΤΙ. ΑΘΛΗΣΑΣΗΣ ΕΝ ΡΩΜΗ ΕΠΙ ΝΕΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΕΟΡΤΑΖΟΜΕΝΗΣ ΤΗ ΚΣΤ (=26) ΦΕΥΡΟΥΑΡΙΟΥ  Ελάσματα διακοσμημένα με πολύτιμους λίθους περικλείουν σταυροειδώς το πάνω μέρος του σεπτού λειψάνου. Στο κέντρο μενταγιόν με παράσταση της μάρτυρος και επιγραφή Π(α)Ρ(ασκευής).  Οι υψηλής ανάλυσης φωτογραφίες παραχωρήθηκαν στη λειψανοθήκη από την Daria Segal, φωτογράφο και μεταπτυχιακή φοιτήτρια της ιστορίας της τέχνης στην Ακαδημία Τέχνης και Σχεδίου Bezalel στα Ιεροσόλυμα, η οποία ετοιμάζει εργασία σχετικά με τη λειψανοθήκη της κάρας της Αγίας Παρασκευής.

 Ο ΣΩΡΡΑΣ ΚΑΙ...ΠΑΠΑΔΕΣ ΟΡΚΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ... "ΦΩΤΕΙΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ... ΖΕΥΣ"! "ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΘΕΟ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ" ΛΕΕΙ Ο ΣΩΡΡΑΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟΥΣ ΒΑΖΕΙ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ...ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΝ ΤΟΝ ΔΙΑ! ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΑ ΔΟΥΜΕ! ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΙ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ ΑΛΛΑ ΤΟ ΚΑΤΕΒΑΣΑΝ!! Δείτε τον Σώρρα και τους Εβραιοχριστιανούς  "ιερείς" οι οποίοι παρά το ότι φορούν τον σταυρό στο στήθος τους, ορκίζονται όλοι μαζί στον Δία! Προσέξτε στον δεύτερο όρκο που λένε "ορκίζομαι στις φωτεινές δυνάμεις του...Ζευς"! Είναι και αγράμματοι!!!Ε ΡΕ ΠΑΝΤΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΡΟΒΑΤΑ!!

Ο Χριστιανισμός είναι ένα πολιτικό κατασκεύασμα των Ρωμαίων αυτοκρατόρων για τον έλεγχο της "μάζας"!!Ο λαός πεινούσε και οι Ρωμαίοι Αυτοκράτορες επινόησαν τον μύθο του Εβραίου Μεσσία για να έχουν τα πρόβατα στο μαντρί να περιμένουν την μεταθανάτια πλούσια ζωή δηλαδή τον παράδεισο!!Το ίδιο κάνουν και οι σημερινοί προδότες πολιτικοί!!!Αν ήθελαν οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες θα είχαν συντρίψει τον χριστιανισμό πριν καν εμφανιστεί!!Αλλά ποιοι να τον συντρίψουν αυτοί που τον δημιούργησαν??

Ο Χριστιανισμός δεν είναι Θρησκεία είναι πολιτικός φορέας!!Έχει τον λόγο σε όλα τα θέματα που απασχολούν τον Έλληνα πολίτη,έχει λόγο στην παιδεία στην πολιτική στην υγεία και δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα πολιτικά κόμματα!!Για να μην πούμε για τις "ιερές" χορηγίες από το κράτος που είναι περισσότερες από τις χορηγίες των κομμάτων!!Συμπέρασμα ο Χριστιανισμός είναι πολιτικό κόμμα που βρίσκεται στην εξουσία 1650 χρόνια χωρίς καν να το ψηφίσει ο λαός!!Έχετε σκεφτεί πόσα πολιτικά κόμματα υπάρχουν στην Ευρώπη με τίτλο τον Χριστιανισμό??Απολλώνιος  

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΤΟ ΑΡΘΡΟ!!

Ποιος ήταν ο Ιησούς; Γιατί δεν υπάρχει καμία ιστορική και αρχαιολογική απόδειξη της ύπαρξής του; Ποιος έγραψε τα Ευαγγέλια; Γιατί γράφθηκαν στα Ελληνικά και όχι στα Εβραϊκά ή στα Αραμαϊκά; Πώς κι έγινε η Ρώμη το κέντρο της χριστιανικής θρησκείας;    Γιατί οι πρώτοι χριστιανοί Πάπες και οι πρώτοι άγιοι ήταν όλοι μέλη της αυτοκρατορικής Ρωμαϊκής οικογένειας των Φλαβίων;  

Αυτές είναι μόνο μερικές από τις ερωτήσεις που ο ερευνητής Joseph Atwill και συγγραφέας του ανατρεπτικού βιβλίουCaesar's Messiah: The Roman Conspiracy to Invent Jesus (Ο Μεσσίας του Καίσαρα: η Ρωμαϊκή Συνομωσία για την Εφεύρεση του Ιησού) προσπαθεί να ρίξει φως παρουσιάζοντας νέους δρόμους στην κατανόηση της δημιουργίας του χριστιανισμού, στη φύση της Καινής Διαθήκης, στο ποιος ήταν και αν υπήρχε ο πραγματικός Ιησούς και υποστηρίζονται ότι η Δευτέρα Παρουσία έχει ήδη γίνει.    Με λίγα λόγια ο συγγραφέας μαζί με μία ομάδα αξιόλογων ιστορικών και ερευνητών της εποχής που παρουσιάστηκε ο χριστιανισμός σαν μια «νέα» θρησκεία στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία αποδεικνύει μέσα από τις πηγές ότι δεν υπάρχει ιστορικό υπόβαθρο σε αυτό σήμερα αποκαλείται ο Ιησούς Χριστός και ότι απλά πρόκειται για μία εφεύρεση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορικής εξουσίας και συγκεκριμένα της οικογένειας των Φλαβίων.    Όχι μόνο αυτό, αλλά ο χριστιανισμός δεν είναι κάτι διαφορετικό από όλες τις σύγχρονες για την εποχή εκείνη παγανιστικές θρησκείες, αλλά ντυμένος με άλλο όνομα. Ο Ιησούς Χριστός δεν ήταν τίποτα περισσότερο από έναν κατασκευασμένο μυθιστορηματικό χαρακτήρα και μάλιστα υπάρχουν ιστορικές αποδείξεις για αυτό το γεγονός, όπως υποστηρίζει ο συγγραφέας Joseph Atwill και η ομάδα του.    Ο λόγος που είχε η αυτοκρατορική οικογένεια των Φλαβίων να κατασκευάσει στην ουσία μία «νέα» θρησκεία ήταν ο εξής: να προσφέρει ένα όραμα στο πρόσωπο ενός «ειρηνικού Μεσσία» που θα ήταν μία εναλλακτική παρουσία σε σύγκριση με τους επαναστατικούς ηγέτες του Ισραήλ τον πρώτο αιώνα και οι οποίοι αποτελούσαν σοβαρή απειλή στην πολιτική σταθερότητα και ειρήνη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.    Με λίγα λόγια ο χριστιανισμός δεν αποτελούσε τίποτα περισσότερο από ένα πολιτικό εργαλείο για τον έλεγχο των μαζών εκείνης της εποχής, συνεχίζοντας να επιτελεί τον ίδιο σκοπό λιγότερο ή περισσότερο ακόμα και σήμερα. Αυτό το συμπέρασμα του Joseph Atwill βασίζεται σε εμπεριστατωμένη μελέτη και σύγκριση ανάμεσα στα Ευαγγέλια και το έργο του Ιουδαίου ιστορικού Ιώσηπου Φλαβίου όπου φαίνεται να υπάρχει άμεση σχέση.    Ο συγγραφέας υποστηρίζει πως ίσως μερικοί αναγνώστες βρουν το περιεχόμενο του έργου του προκλητικό, αλλά όπως αναφέρει ο ίδιος «το βιβλίο μου δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση κριτική στην πίστη των σύγχρονων χριστιανών. Ένιωσα ότι είχα υποχρέωση να παρουσιάσω τα αποτελέσματα των ερευνών μου, εφόσον θεωρώ πως αυτά θα ρίξουν φως στις ρίζες και το λόγο που υπάρχει σήμερα αντι-σημιτισμός και στον τρόπο που οι κυβερνήσεις χρησιμοποιούν την προπαγάνδα για να ελέγχουν τις μάζες.»    «Αν και δεν είμαι κοντά πλέον στην Καθολική πίστη,» συνεχίζει ο συγγραφέας, «η μελέτη μου για τον χριστιανισμό δεν σταμάτησε ποτέ.» «Στη διάρκεια της ζωής μου έχω διαβάσει περίπου 600-700 βιβλία σχετικά με τον ιστορική Ιησού και τους πρώτους αιώνες του χριστιανισμού, αλλά κανένα από αυτά δεν με έκανε να κατανοήσω και να μάθω κάτι ουσιαστικό σχετικά με το πώς παρουσιάστηκε η θρησκεία αυτή ή ποιος ήταν ο ιδρυτής της.»    Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι όσο περισσότερο διάβαζε σχετικά με τις ρίζες του χριστιανισμού έβλεπε όλο και περισσότερο ότι το πώς ξεκίνησε η συγκεκριμένη θρησκεία ήταν ακόμα ένα ζήτημα ανοικτό. Ο Atwill βρίσκεται εκτός της αρκετά διαδεδομένης άποψης λοιπόν ότι ο χριστιανισμός ξεκίνησε σαν κίνημα από τις κατώτερες τάξεις κάποιων επαναστατικών Ιουδαίων διδασκάλων τον 1ο αι. κ.Ε.    Αυτό που έκανε τον Atwill περισσότερο σκεπτικιστή είναι το γεγονός ότι ακριβώς την ίδια στιγμή που οι ακόλουθοι του Ιησού οργανώνονταν μέσα στα πλαίσια μίας θρησκείας οδηγώντας τα μέλη της να «γυρίσουν και το άλλο μάγουλο» και να δώσουν «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι,» μία άλλη Ιουδαϊκή ομάδα διενεργούσε έναν θρησκευτικό πόλεμο εναντίον των Ρωμαίων και βρισκόταν στην αναζήτηση ενός Μεσσία που θα είχε στρατιωτικό ηγετικό ρόλο.    Ο Atwill συμπληρώνει: «Φαίνεται πιθανό για μένα ότι δύο διαμετρικά αντίθετες μορφές του μεσσιανικού Ιουδαϊσμού προέρχονται από την Ιουδαία την ίδια εποχή. Για αυτό το λόγο άρχισα να έχω ενδιαφέρον για τα κείμενα της Νεκρής Θάλασσας.» Αυτό που τον βοήθησε σε αυτό είναι ότι ξεκίνησε να μελετάει στο ιστορικό πλαίσιο εκείνης της εποχής.       Τότε ήταν που ο συγγραφέας βρέθηκε μπροστά σε κάτι που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη μελέτη του: «όταν διάβαζα το έργο του Ιώσηπου Φλαβίου, Ιστορία των Ιουδαϊκών Πολέμων και ιδιαίτερα το σημείο που περιγράφεται η καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τον αυτοκράτορα Τίτο το 70κ.Ε., θυμάμαι ότι παρατήρησα κάποιες ενδιαφέρουσες παράλληλες αναφορές μεταξύ της εκστρατείας του Τίτου και του έργου του Ιησού.    Προσπάθησα να προσεγγίσω τα Ευαγγέλια με μία νέα ματιά, σαν να μην τα είχα ξαναδιαβάσει ποτέ στη ζωή μου και αφήνοντας πίσω μου κάθε προκατάληψη ή σχηματισμένη ιδέα που είχα για αυτά.» Αυτό ήταν και που οδήγησε τον συγγραφέα στην συγγραφή του βιβλίου του αντιλαμβανόμενος το συμβολικό περιεχόμενο των Ευαγγελίων τα οποία αποκάλυπταν τη μυστική ιστορία του Δυτικού πολιτισμού. Αυτή η προσέγγιση βοήθησε τον συγγραφέα να αναγνωρίσει τα τυπολογικά χαρακτηριστικά και των δύο κειμένων.    Αυτό που ακολουθεί είναι μία σύντομη σχετικά περίληψη αυτού που διαπραγματεύεται ο συγγραφέας στο βιβλίο του "Caesar's Messiah": «η κεντρική ιδέα του έργου είναι ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ένας φανταστικός μυθιστορηματικός χαρακτήρας και όχι ένα ιστορικό πρόσωπο. Στα Ελληνικάπου αποτελούν και τη γλώσσα των Ευαγγελίων η λέξη Ιησούς αναφέρεται στον Σωτήρα και η λέξη Χριστός αναφέρεται στον Μεσσία, και ο τίτλος του Χριστού ήταν ήδη γνωστός στους Εβραίους πολύ πριν τον υποτιθέμενο ερχομό του Ιησού. Επιπλέον, μέχρι τώρα δεν υπάρχει κάποια αρχαιολογική απόδειξη αποδεκτή ευρέως για την ιστορικότητα του Ιησού και ό,τι πραγματικά γνωρίζουμε μέχρι σήμερα για αυτό το πρόσωπο είναι μέσα από την αφήγηση των Ευαγγελίων.    Αν και τα Ευαγγέλια, συνεχίζει ο συγγραφέας, φαίνεται να είναι μία ιστορική αφήγηση αυτό που είναι στην πραγματικότητα έχει να κάνει με ένα και όχι και τόσο γνωστό είδος φανταστικής λογοτεχνίας που ονομάζεταιτυπολογία. Η τυπολογία συνδέεται με την συγγραφή απλών ιστοριών που βασίζουν την αφήγησή τους από τον έναν χαρακτήρα στην ιστορία ενός άλλου χαρακτήρα με αρχετυπικό τρόπο. Μόλις κάποιος κατανοήσει ότι τα Ευαγγέλια αποτελούν ένα δείγμα τυπολογικής λογοτεχνίας, είναι εύκολο να αντιληφθεί ότι κάθε επεισόδιο της δράσης του Ιησού ήταν βασισμένο σε περιστατικά που συνέβησαν κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής εκστρατείας του Ρωμαίου αυτοκράτορα Τίτου στην Ιουδαία.    Η τυπολογία που συνδέει τον Ιησού και τον Τίτο στα Ευαγγέλια δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο να εντοπίσει κάποιος και το γεγονός ότι έχει παραβλεφθεί εδώ και 2,000 είναι απίστευτο. Αυτή η παράβλεψη είναι ιδιαίτερα περίεργη στο γεγονός ότι τα Ευαγγέλια είναι διαμορφωμένα πάνω σε μία άμεση σύνδεση μεταξύ του Ιησού και του Τίτου και των προφητειών που αφορούν τον Υιό του Ανθρώπου.    Και ενώ οι χριστιανοί πιστεύουν ότι ο χαρακτήρας των Ευαγγελίων είναι θεϊκός, στην ουσία δεν είναι αυτό που είπε ο Ιησούς Χριστός. Ο Ιησούς δεν ισχυρίστηκε ποτέ ότι ήταν ο Μεσσίας, και μάλιστα απέφυγε να το παραδεχθεί. Ο Ιησούς αντίθετα έλεγε ότι «ο Υιός του Ανθρώπου»-ένας τίτλος που αποδιδόταν στον Ιουδαϊκό Μεσσία και προέρχεται από τις προφητείες του Δανιήλθα ερχόταν πριν από τη γενιά στην οποία μιλούσε.    Εφόσον οι Εβραίοι εκείνης της εποχής θεωρούσαν μία γενιά σαν τα τελευταία 40 χρόνια, αυτό που έλεγε ο Ιησούς είναι ότι ο Υιός του Ανθρώπου θα εμφανιστεί μέσα σε 40 χρόνια από την μέρα του δικού του θανάτου, το Πάσχα του 33κ.Ε. Ο Ιησούς επίσης προέβλεψε καθαρά το τι θα συμβεί με τον ερχομό του Υιού του Θεού. Προφήτεψε ότι κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του Υιού του Ανθρώπου οι πόλεις της Γαλιλαίας θα καταστραφούν, η Ιερουσαλήμ θα περιβληθεί με ένα τοίχος, και ο Ναός θα καταστραφεί.    Στην προσπάθειά τους να καταλάβουν τι ακριβώς εννοούσε ο Ιησούς, οι Χριστιανοί ερμήνευσαν αυτή την επίσκεψη του Υιου του Ανθρώπου σαν τη «Δευτέρα παρουσία» του Ιησού Χριστού. Όμως, υπάρχει ένα βασικό πρόβλημα με αυτή την άποψηο Ιησούς δεν εμφανίστηκε μέσα σε αυτό το διάστημα για το οποίο μίλησε. Οι Χριστιανοί προσπάθησαν να ξεπεράσουν αυτό το πρόβλημα λέγοντας ότι ο Ιησούς θα έρθει κάποια στιγμή στο μέλλον, αλλά αυτό είναι βέβαια παράλογο. Ο Ιησούς ήταν αρκετά ακριβής όταν έλεγε ότι ο Υιός του Ανθρώπου θα έρθει μέσα σε 40 χρόνια μετά τη δική του εποχή. Έτσι, γεννάται το ερώτημα, ποιος είναι ο Υιός του Ανθρώπου που ο Ιησούς πρόβλεψε ότι οι χριστιανοί θα λατρεύουν για 2,000 χρόνια; Το πραγματικό όνομα του Χριστούςτου Μεσσίαείναι Τίτος Φλάβιος.    Το μοναδικό άτομο στην ιστορία που εκπλήρωσε όλες τις προβλέψεις που έκανε ο Ιησούς οι οποίες αφορούν τον Υιό του Ανθρώπουκαι τις εκπλήρωσε ακριβώς μέσα στο δεδομένο χρονικό πλαίσιοήταν ο αυτοκράτορας Τίτος Φλάβιος. Ο Τίτος κατέστρεψε τις πόλεις της Γαλιλαίας, όπως είχε προβλέψει ο Ιησούς. Όντως έχτισε γύρω από τη Ιερουσαλήμ ένα τείχος και κατέστρεψε τον Ναό, όπως είχε προβλέψει ο Ιησούς «χωρίς να αφήσει πέτρα επί πέτρας» (σημ. για να γιορτάσουν ανάλογους στρατιωτικούς θριάμβους, αλλά και για λόγους προπαγάνδας, όπως συνηθιζόταν εκείνη την εποχή, ένα θριαμβετικό τόξο ανεγερθηκε στη Ρωμαϊκή Αγορά. Σε ένα από τα διακοσμητικά ανάφλυφαβλέπε εικόνααπεικονίζεται σκηνή μεταφοράς λάφυρων που προέρχονται από το Ναό του Σολομώντα.)       Στην πραγματικότητα, η εκστρατεία του Τίτου τελείωσε με την καταστροφή της πόλης Μασάντα το Πάσχα του 73κ.Ε., ακριβώς 40 χρόνια μετά την σταύρωση του Ιησού. Επιπλέον, οι προβλέψεις του Ιησού σχετικά με τον Υιό του Ανθρώπου απηχούνται σε όλους τους ιστορικούς της εποχής του Τίτου. Κάθε ένας από αυτούς υποστήριζε ότι ο Τίτος ήταν ο Χριστός, ο Μεσσίας που οι προφητείες στην Ιουδαϊκή λογοτεχνία προέλεγανοι ίδιες προφητείες που ο Ιησούς ανέφερε στις δικές του προβλέψεις σχετικά με τον ερχομό του Υιού του Ανθρώπου.    Έχοντας βάση αυτά, δεν προξενεί και έκπληξη ότι τα περιστατικά που αφορούν τη ζωή του Ιησού βασίζονταν πάνω στην εκστρατεία του Τίτου. Ιδιαίτερα αν σκεφθεί κανείς ότι ο πρώτος Χριστιανός Πάπας και οι άγιοι ήταν μέλη της αυτοκρατορικής αυλής του Τίτου. Αυτό που προξενεί έκπληξη είναι το γεγονός ότι οι Χριστιανοί και οι ειδικοί έχουν παραβλέψει κάτι τόσο προφανές, όπως το γεγονός ότι τα Ευαγγέλια υποστηρίζουν ακριβώς τα ίδια πράγματα με τους ιστορικούς της αυλής του Φλαβίουότι δηλ. ο Τίτος είναι ο Χριστός.    Τώρα λοιπόν γνωρίζετε, συνεχίζει ο Atwill, την πραγματική ταυτότητα του Υιού του Ανθρώπου. Αν θέλετε να μάθετε την πραγματική ταυτότητα του Ιουδαίου Μεσσία που σταυρώθηκε στον σταυρότου οποίου το όνομα δεν είναι Ιησούςέχω αφιερώσει ένα ολόκληρο κεφαίλαιο σχετικό στο βιβλίο μου. Σας προσκαλώ να το αγοράσετε και να συζητήσετε μαζί μου τις ιδέες μου στο μπλογκ μου: http://caesarsmessiah.com/blog/»

O εορτασμός της "Ανάστασης" ΤΟΥ ΕΒΡΑΙΟΥ  επί Τουρκοκρατίας και οι παραδόσεις της εποχής που διατηρήθηκαν υπό το βλέμμα των κατακτητών!!Άλλο ενα χριστιανικό παραμύθι των Εβραοχριστιανών οτι οι Οθωμανοί άσκησαν Χριστιανικούς διωγμούς καταρρίπτεται!!Απολλώνιος!! ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΑΠΟ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ ΑΡΧΕΙΑ!

Ένα από τα προνόμια των ραγιάδων της Πόλης ήταν και το αναφερόμενο στον τριήμερο εορτασμό της μεγάλης γιορτής του Πάσχα που όριζε ότι:

«H εορτή του Πάσχα με ελευθερίαν να πανηγυρίζεται, και τρεις νύκτας να μείνη ανοικτή η πόρτα του Φαναρίου για τους Xριστιανούς, όπου τα προάστια ήθελον θελήσει να εκκλησιασθώσιν εις το Πατριαρχείον».

Tο προνόμιο αυτό, μαζί με τα άλλα, ανανεώθηκε από τον σουλτάνο Σελίμ το 1519, καθώς γράφει και ο Aθ. Yψηλάντης στο έργο του Tα μετά την Άλωσιν.

Έτσι, λοιπόν, επί μακρά χρονική περίοδο, κάθε Πάσχα, η πόρτα του Φαναρίου (Φενές Kαπουσί) στην Kωνσταντινούπολη έμενε ανοιχτή τις τρεις νύχτες της Λαμπρής. Για τον σκοπό αυτό, μάλιστα, έβγαινε κάθε χρόνο το σχετικό διάταγμα (μπουγιουρντί) που παράγγελνε το άνοιγμα της πύλης.

Για το προαναφερόμενο θρησκευτικό προνόμιο των ραγιάδων γράφει στο ταξιδιωτικό ημερολόγιό του και ο Γερμανός Γκέρλαχ. Σημειώνει ότι οι Tούρκοι νυχτοφύλακες άφηναν ανοιχτή την πόρτα του τείχους και περνούσαν από εκεί ελεύθερα οι Xριστιανοί που έρχονταν από την εξοχή νύχτα με τα φανάρια τους. Kανένας δεν τολμούσε να πειράξει εκείνες τις μέρες γυναίκα ή παιδί των Xριστιανών, γιατί ήταν αυστηρότατη η τιμωρία αν συνέβαινε κάτι τέτοιο. Aναφέρεται μάλιστα ότι ο Γκέρλαχ απορούσε για την ελευθερία που απολάμβαναν οι Έλληνες Xριστιανοί στις θρησκευτικές γιορτές τους.

 Το Πάσχα των  Ρωμιων  στα χρόνια της Τουρκοκρατίας έχει απασχολήσει τους Έλληνες και ξένους ερευνητές και ο Γιάννης Βλαχογιάννης συγκέντρωνε και δημοσίευε αυτό το υλικό.

Aθήνα και χωριά

H ελληνική Λαμπρή που γιορταζόταν σχεδόν πάντα μαζί με τα πατροπαράδοτα έθιμα και τις παραδόσεις χάριζε στους σκλάβους ελπίδα και αισιοδοξία. O πανηγυρικός αχός της καμπάνας, οι δοξαστικοί ύμνοι της νίκης της ζωής κατά του θανάτου, που έψαλλαν οι χριστιανοί στους ναούς της Oρθοδοξίας, η ανεβασμένη ψυχική διάθεση που ενίσχυε η ανοιξιάτικη φύση, δημιουργούσαν τη νύχτα της Aνάστασης του Xριστού αλλά και όλες τις μέρες της Λαμπρής ζωντάνια και αισιοδοξία για το μέλλον.

Tο πρώτο «Xριστός Aνέστη» το συνόδευαν με μπαταριές και αυτοσχέδιες κροτίδες, με ακουστικά στοιχεία θορυβώδη και θριαμβευτικά. Aρματολοί και Kλέφτες έδιναν με την ένοπλη παρουσία τους στη γιορτή την εικόνα ενός ζωντανού μαχόμενου λαού και ανέβαζαν το αγωνιστικό φρόνημα.

Γιόρταζαν με χορούς και τραγούδια, με φαγοπότι και θερμές ευχές: «Xριστός Aνέστη», «Kαλή Aνάσταση και στην πατρίδα», «Kαι του χρόνου με λευτεριά». ...Aλλά και τα τραγούδια των ομαδικών πασχαλινών χορών τους είχαν και εθνικό, αφυπνιστικό περιεχόμενο.

Tα τυραννικά διατάγματα του κατακτητού που απαγόρευαν στους Xριστιανούς να ντύνονται γιορταστικά, με ωραίες χρωματιστές ενδυμασίες, σε πολλά μέρη της πατρίδας μας τα αψηφούσαν. Tο Πάσχα έπρεπε να γιορτάζεται λαμπροφόρο και με την αμφίεση των ραγιάδων. Γι' αυτό και ένα τραγούδι της Λαμπρής των χρόνων εκείνων λέει: «Σήμερα και οι γριές βάζουν κόκκινες ποδιές...» Σημειωτέον ότι στην Ήπειρο, όπου το τραγουδούσαν αυτό, οι ηλικιωμένες γυναίκες όλο σχεδόν τον χρόνο φορούσαν μαύρα, όπως συμβαίνει ως τις μέρες μας.

Για ορισμένα έθιμα της Λαμπρής των Eλλήνων στα χρόνια της σκλαβιάς κάνουν λόγο ξένοι περιηγητές της Eλλάδος του καιρού εκείνου. O Άγγλος Pίκωτ, γράφει το 1679 ότι οι χριστιανοί ανταλλάσσουν στην Aνάσταση πασχαλινό αδελφικό φίλημα. Φιλιώνται τρεις φορές στο κάθε μάγουλο και στο στόμα. Ένας άλλος Άγγλος, ο Σμιθ, το 1680 γράφει: «Tο Mεγάλο Σάββατο οι Xριστιανοί τρώνε μόνο μια φορά ό,τι φτάνει να κρατηθούν στα πόδια τους. Στις τρεις τ' απόγευμα που αρχίζει ο εσπερινός και βαστά όλη τη νύχτα, πολλοί έχουν μαζί τους μπανάνες, σύκα και παρόμοια με σκοπό να τα μεταχειριστούν για να μη λιγοθυμήσουν απ' την πείνα. Tο ξημέρωμα αρχίζει η λειτουργία με το «Δόξα εν Yψίστοις Θεώ» και ακολουθεί το «Xριστός Aνέστη».

Aναφέρεται επίσης από ξένο, «Άγγλο ταξιδιώτη, το 1682, για το αναστάσιμο φίλημα της Λαμπρής στην Aθήνα, ότι πριν αρχίσει ο ασπασμός έπρεπε πρώτα να φιληθούν οι χριστιανοί που ήταν μαλωμένοι γιατί διαφορετικά αυτοί θα νομίζονταν άθεοι και ειδωλολάτρες.

Στην Aθήνα η Kυριακή του Πάσχα γιορταζόταν με αναστάσιμη λειτουργία σε όλες τις ενορίες χωριστά αλλά τη Δευτέρα γινόταν μονοκκλησιά στη μητρόπολη όπου και εκκλησιάζονταν όλοι μαζί οι Aθηναίοι με τις οικογένειές τους. Tη μέρα αυτή, σύμφωνα με το έθιμο, ο μητροπολίτης έστελνε λαμπάδες στα σημαίνοντα πρόσωπα της πόλης. Tο ίδιο έκανε και κάθε πρωτόπαπας στην ενορία του.

Τον 17ο αιώνα οι Ευρωπαίοι περιηγητές καταγράφουν πως το Πάσχα οι χριστιανοί φιλιούνται τρεις φορές, μία στο κάθε μάγουλο και μία στο στόμα. Το Μεγάλο Σάββατο έτρωγαν μόνον μία φορά, ίσια να κρατηθούν στα πόδια τους, και στις τρεις το απόγευμα άρχιζε ο Εσπερινός που κρατούσε όλη τη νύχτα. Πολλοί είχαν μαζί τους ψωμί, μπανάνες, σύκα κ.ά. για να μην λιποθυμήσουν από την πείνα. Το ξημέρωμα άρχιζε η Λειτουργία με το «Δόξα εν υψίστοις Θεώ» και αμέσως ακολουθούσε το «Χριστός Ανέστη». Οι μαλωμένοι έσπευδαν να φιλιώσουν και να ανταλλάξουν την «αγάπη», αλλιώς θεωρούνταν ειδωλολάτρες.

Το μαρτύριο του Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε'.

Στη ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ Η γιορτή του Πάσχα συνέχισε να πανηγυρίζεται με μεγαλοπρέπεια στην Κωνσταντινούπολη. Τρία μερόνυχτα έμενε ανοιχτή η πόρτα του Φαναρίου (Φενέρ Καπουσί) για τους χριστιανούς που ήθελαν να εκκλησιαστούν στο Πατριαρχείο. Οι Τούρκοι νυχτοφύλακες άφηναν ανοιχτή και την πόρτα του τείχους για να περνούν οι χριστιανοί που έρχονταν από την εξοχή με τα φανάρια τους. Οι πασχαλιάτικοι εορτασμοί ήταν ιδιαίτερα σημαντικοί για τους χριστιανούς. Σε διάφορες εποχές και ανάλογα με τις διαθέσεις Τούρκων αξιωματούχων καταλάβαιναν στην καθημερινότητά τους τη σκλαβιά. Ο σοφός Μ. Γεδεών διέσωσε την πληροφορία ότι το 1704 ένας μισοπαράφρων βεζύρης υποχρέωνε τους χριστιανούς να μαυροφορεθούν και να έχουν ένα κουδούνι δεμένο στον πήχυ του χεριού τους! Ο Καισάριος Δαπόντες (1712) μας έδωσε σπουδαία περιγραφή για το Πάσχα στη Βασιλεύουσα. Το Μεγάλο Σάββατο ο Πατριάρχης έστελνε τον πρωτοσύγκελλο με δύο χιλιάδες αβγά για να ζητήσει άδεια για τους επερχόμενους πανηγυρισμούς. Αφού αποσπούσε τη συναίνεση του ανώτατου άρχοντα, την Κυριακή το πρωί τελούνταν η Πασχαλιάτικη Πατριαρχική Θεία Λειτουργία. Στη συνέχεια, ο Πατριάρχης και οι αρχιερείς ανέβαιναν στο Συνοδικό για να πιουν τον καφέ τους. Από εκεί περνούσαν οι χριστιανοί που είχαν παρακολουθήσει τη Λειτουργία για να φιλήσουν το χέρι του Οικουμενικού Ηγέτη και να πάρουν το κόκκινο αβγό τους. Κατεβαίνοντας στην αυλή άρχιζαν τον χορό τους από την αυλή του Πατριαρχείου και χορεύοντας έβγαιναν στα σοκάκια της Πόλης. Το ίδιο συνέβαινε και με τις συντεχνίες. Τρεις ολόκληρες ημέρες γιόρταζαν οι χριστιανοί και τους παρακολουθούσαν οι Τούρκοι και οι υπόλοιπες φυλές που παρεπιδημούσαν στην Πόλη. Καμιά φορά έλεγαν πως ερχόταν τοπτίλι, δηλαδή ινκόγκνιτο, και ο βεζίρης. Με αφορμή τη χριστιανική γιορτή γιόρταζαν όλα τα έθνη. Αυτά όμως συνέβαιναν μέχρι τον 18ο αιώνα, όταν αφαιρέθηκαν τα προνόμια λόγω της διαγωγής των Ελλήνων στον Ρωσοτουρκικό πόλεμο (1780).

Πανηγυρισμοί των Ρωμιών  τις ημέρες του Πάσχα.

«Η Σμύρνη των Γραικών» και το Πάσχα στα Ιεροσόλυμα Έτσι την αποκαλούσαν οι περιηγητές στα μέσα του 18ου αιώνα, όταν ο χριστιανοί πλήρωναν πεντακόσια γρόσια στον Μουσελίμη για να αγοράσουν το δικαίωμα του πανηγυρισμού. Έτσι ήταν ελεύθεροι να γιορτάσουν το Πάσχα τους στα σπίτια και τους δρόμους. Τη νύχτα του Σαββάτου προς την Κυριακή πλήθη χριστιανών γέμιζαν τις δύο εκκλησίες. Οι περισσότεροι έβαζαν στο στόμα τους ό,τι είχαν μαζί τους, αφού δεν άντεχαν πλέον τη νηστεία που είχαν τηρήσει με ευλάβεια σαράντα ημέρες. Επί τρεις ημέρες δεν ακουγόταν τίποτε άλλο στους δρόμους στις αυλές και τα σπίτια από τις φωνές και τα χωρατά των Ελλήνων. Ελληνικοί χοροί στον Φραγκομαχαλά, ασκαύλια, τούμπανα και ντέφια. Ο Σουηδός Frederic Hasselquist μας πληροφορεί για τους χιλιάδες Έλληνες που κατέκλυζαν τα Ιεροσόλυμα στα χρόνια της σκλαβιάς. Η ημέρα του Πάσχα του 1750 βρίσκει τους δρόμους της Ιερουσαλήμ πλημμυρισμένους από Έλληνες «που έκαναν χίλιες τρέλες και συναγωνίζονταν ποιος θα ξεπεράσει τον άλλο στο φαϊ και το πιοτό. Πέρασαν τον φράγκικο δρόμο χορεύοντας με συνοδεία μουσικών οργάνων. Μοναδικές στιγμές κατέγραψε ο περιηγητής με τον Έλληνα που ισορροπούσε ένα μπουκάλι γεμάτο νερό και τριαντάφυλλα στο κεφάλι του και τις χαρούμενες κραυγές με το «Χριστός Ανέστη».

Άποψη της Κωνσταντινούπολης, αρχές 19ου αιώνα.

Πανηγυρισμοί των Ρωμιών τις ημέρες του Πάσχα.

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΘΑΥΜΑ!!ΕΓΚΥΜΟΝΟΥΣΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΡΟΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΤΗΣ ΕΨΑΛΛΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΗΣ "ΠΑΝΑΓΙΑΣ" ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΓΚΥΜΟΝΟΥΣΕΣ ΚΑΙ ΑΠΕΒΑΛΕ!!ΕΞΑΛΛΟΙ ΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΤΗΣ ΑΤΥΧΗΣ ΝΕΑΣ ΠΗΓΑΝ ΝΑ ΛΙΝΤΣΑΡΟΥΝ ΤΟΝ "ΙΕΡΕΑ"!!!

ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ: ΣΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΕΣΤΕΙΛΑΝ ΣΤΗ ΠΥΡΑ ΟΛΑ ΤΑ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΩΣ ΔΑΙΜΟΝΙΚΑ!!ΤΩΡΑ ΤΟΥΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΟΥΝ ΤΟ ΕΚΤΡΩΜΑ ΤΟΥ "ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ"!!! ΕΡΩΤΗΜΑ ΠΟΙΟΣ ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΗΝ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΩΣ ΔΑΙΜΟΝΙΚΗ ??Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΟΣ!!!

ΕΡΕΥΝΑ του ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΕΡΒΑ

Χαμένη μέσα στη δίνη διαρκών θεσμικών παρεκκλίσεων, ποικίλων πελατειακών εξαρτήσεων και ιδιοτελών θρησκευτικο-πολιτικών υπερβολών βρίσκεται ακόμη η υπόθεση χωρισμού Κράτους-Εκκλησίας.

Το ιδιότυπο αυτό εκκλησιαστικό-πολιτικό καθεστώς είχε αποτέλεσμα τη συνεχή παραβίαση βασικών ατομικών δικαιωμάτων των πολιτών και την αναγόρευση της ελληνικής Εκκλησίας σε προνομιακό κρατικο-θρησκευτικό όργανο, όπου ευημερούν, όπως δείχνουν και τα τελευταία γεγονότα, παρεκκλησιαστικά και άλλα παρακρατικά κέντρα (βλ. Χρυσοπηγή), τα οποία διεκδικούν μερίδια νόμιμης ή παράνομης εξουσίας με πρόσχημα τη διάδοση των "ελληνοχριστιανικών ιδεών".

Με την ανοχή ή και την ευλογία της διοίκησης, η εκκλησιαστική ιεραρχία επιμένει να απαιτεί ακόμη και σήμερα διεύρυνση του ζωτικού της χώρου, σε βάρος της κοσμικής εξουσίας. Πρόσφατα, το υπουργείο Παιδείας, υποταγμένο στα κελεύσματα των ιερατείου, αρνήθηκε να εφαρμόσει αποφάσεις ανεξάρτητων αρχών και ζητά από τους γονείς πιστοποιητικό θρησκευτικών φρονημάτων, προκειμένου να απαλλαγούν τα παιδιά τους από το μάθημα των θρησκευτικών.

Στην ίδια αρνητική κατεύθυνση κινείται άλλωστε και το θεοκρατικού περιεχομένου νομοσχέδιο για την αναβάθμιση των ιερατικών σχολών της Εκκλησίας.

Η εμπλοκή της κρατικής Εκκλησίας με τη δημόσια εκπαίδευση, το υποχρεωτικό μάθημα των θρησκευτικών και η πρόσβαση ιερωμένων στα σχολεία με σκοπό την τέλεση μυστηρίων, όπως η εξομολόγηση, είναι ορισμένα από τα σημεία τριβής της πολιτικής με την εκκλησιαστική εξουσία. Πέρα από τα συνταγματικά κατάλοιπα αυτής της διαπλοκής (όπως η "επικρατούσα θρησκεία" και ο θρησκευτικού τύπου όρκος του Προέδρου της Δημοκρατίας), οι στενές σχέσεις Κράτους και Εκκλησίας επεκτείνονται παράλληλα και σε πολλά άλλα ζητήματα νομικής και διοικητικής υφής, τα οποία θα μπορούσαν να ρυθμιστούν ακόμη και μια απλή εγκύκλιο, αν βεβαίως υπήρχε η αναγκαία πολιτική βούληση.

Το 1988 έγινε η σοβαρότερη προσπάθεια εξέτασης ενός "βελούδινου διαζυγίου" Κράτους και Εκκλησίας, μετά τη θύελλα που προκάλεσε ο νόμος Τρίτση για την εκκλησιαστική περιουσία.Ομως από την 8μελή μικτή επιτροπή που είχε συσταθεί, οι 7 τάχθηκαν υπέρ της διατήρησης του ισχύοντος status quo και μόνο ο καθηγητής Μιχ. Σταθόπουλος κατέθεσε ολοκληρωμένη πρόταση χωρισμού.

Η μάχη των ταυτοτήτων ήταν ιδιαιτέρως σημαντική, καθώς άλλαξε σε πολιτικό και δικαστικό επίπεδο τους παγιωμένους έως τότε συσχετισμούς υπέρ των εκκλησιαστικών συμφερόντων. Οι αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τη μη αναγραφή του θρησκεύματος αποτέλεσαν το πρώτο σημαντικό βήμα προς μια πορεία απογαλακτισμού του κράτους από τον έντονα θρησκευτικό χαρακτήρα του. Ομως απομένουν μια σειρά από συγκεκριμένα μέτρα και αλλαγές που πρέπει σταδιακά

να προωθηθούν.

Ας δούμε αναλυτικά το χάρτη με τις σημαντικότερες εστίες διαπλοκής μεταξύ Κράτους και Εκκλησίας, όπως αποτυπώνονται στην πράξη σήμερα:

Σχολεία και Εκκλησία:

Οπως επισημαίνει ο καθηγητής και πρώην υπουργός Δικαιοσύνης Μιχ. Σταθόπουλος, "το σύγχρονο κράτος απαγορεύεται να είναι θρησκευόμενο" καθώς στις σημερινές πολυπολιτισμικές κοινωνίες πρέπει να συνδιαλέγεται επί ίσοις όροις με πολίτες διαφορετικών πολιτισμών και θρησκευμάτων.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο συνταγματολόγος Γ. Σωτηρέλης, που έχει ασχοληθεί επισταμένως με τα συνταγματικά προβλήματα της εκκλησιαστικο-πολιτικής διαπλοκής, μιλά για "παραβίαση του δικαιώματος σε μια ελεύθερη θρησκευτική εκπαίδευση, με ερμηνευτικό πρόσχημα την -ουδέτερη κατ' αρχήν- συνταγματική επιταγή προς το κράτος για ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης" (άρθρο 16 του Συντάγματος). Εκτιμά ότι τόσο η διοίκηση όσο και η Δικαιοσύνη ερμηνεύουν αυτή την επιταγή με μια έξαρση θρησκευτικού πατριωτισμού καθώς τη θέτουν στηνπροκρούστεια κλίνη της "επικρατούσας θρησκείας" και την εξειδικεύουν υπό την εκδοχή της υποχρεωτικής και μονοφωνικής επιβολής του πλειοψηφικού ορθόδοξου δόγματος, στο πλαίσιο ενός κατηχητικού εκπαιδευτικού προτύπου.

Στην κατάσταση αυτή συνέβαλαν ο ισχύων νόμος του 1985 για το ελληνοχριστιανικό περιεχόμενο της παιδείας και οι αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας για την υποχρεωτικότητα του μαθήματος των θρησκευτικών και

τις ώρες διδασκαλίας του μαθήματος, υπό τη προεδρία του Αν. Μαρίνου, μετέπειτα νομικού συμβούλου της Εκκλησίας και διδάκτορα ποιμαντικής!

Πολλές είναι και οι καταγγελίες που έχουν γίνει στο Συνήγορο του Πολίτη.

Αφορούν κυρίως:

α Το μάθημα των θρησκευτικών: Το ΣτΕ με απόφασή του (3356/95) θεωρεί συμβατή με το Σύνταγμα την υποχρεωτική κατηχητική θρησκευτική εκπαίδευση, δίνοντας το δικαίωμα απαλλαγής από το μάθημα εκείνων μόνο των μαθητών οι οποίοι δεν είναι ορθόδοξοι χριστιανοί, με ρητή δήλωση των γονέων τους ή και των ίδιων. Αυτό όμως παραβιάζει, σύμφωνα με τον κ. Σωτηρέλη, το δικαίωμα αποσιώπησης των θρησκευτικών πεποιθήσεων, το οποίο δέχθηκε η ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας το 2002, κρίνοντας νόμιμη τη μη αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες.

Τον ίδιο χρόνο η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων επέβαλε (κατ' επέκταση της απόφασης για τις ταυτότητες), ως λόγο απαλλαγής από το μάθημα των θρησκευτικών, όχι τη ρητή δήλωση μιας άλλης θρησκείας αλλά απλά την επίκληση γενικών φιλοσοφικών πεποιθήσεων εκ μέρους των γονέων.

Το υπουργείο Παιδείας αρνείται όμως να εφαρμόσει αυτή τη διάταξη! Πριν από λίγο καιρό μάλιστα σε επίσημο έγγραφό του αναφέρει ότι αν δεχθεί την εκδοχή αυτή, σε λίγο άλλοι θα ζητούν απαλλαγή και εξαίρεση από το μάθημα της ιστορίας και για το λόγο αυτό έχει ζητήσει από την Αρχή Προστασίας Δεδομένων να επανεξετάσει την απόφασή της!

β Παρουσία ιερέων και διακίνηση υλικού: Πριν από λίγο καιρό η πρωτοβουλία της Μητρόπολης Αιτωλοακαρνανίας να στείλει μαζικά ιερείς σε σχολεία για προαιρετική εξομολόγηση των μαθητών προκάλεσε αντιδράσεις. Ο Συνήγορος του Πολίτη ζήτησε εξηγήσεις από το υπουργείο Παιδείας, καθώς εγκύκλιος των αρχών της δεκαετίας του 1990 απαγόρευε την είσοδο ιερέων και θρησκευτικού υλικού χωρίς άδεια του υπουργείου.

Ομως το 1997, ένα άλλο έγγραφο του υπουργείου, με αφορμή ανάλογη πρωτοβουλία τού τότε μητροπολίτη Δημητριάδος Χριστόδουλου, επέτρεπε το μυστήριο της εξομόληγησης, με το σκεπτικό ότι η Εκκλησία είναι ΝΠΔΔ.

γ Αρκετές καταγγελίες έγιναν επίσης στο Συνήγορο του Πολίτη (κυρίως από μάρτυρες του Ιεχωβά), για το περιεχόμενο του μαθήματος στην Α' Λυκείου, το οποίο παρουσιάζει, όπως ισχυρίζονται, κακόβουλα το δόγμα τους.

Εκκλησιαστική εκπαίδευση

Με "απόκρυφο" νομοσχέδιο επιχειρείται η ανωτατοποίηση όλων των ιερατικών σχολών που ελέγχονται από την Εκκλησία (μαζί με τις κρατικές ανώτατες θεολογικές σχολές). Σύμφωνα με τις δηλώσεις του πατέρα Γ. Μεταλληνού στο MEGA, το νομοσχέδιο αναγορεύει τον Αρχιεπίσκοπο "πρύτανη" όλων των νέων ενοποιημένων θεολογικών σχολών υπό την αιγίδα του κράτους, ενώ καθιερώνει και μη ακαδημαϊκά κριτήρια εισαγωγής όπως π.χ. τις συστατικές επιστολές προς υποψήφιους σπουδαστές. Μόνη διέξοδος στο πλαίσιο του χωρισμού, σύμφωνα με τον κ. Σταθόπουλο, είναι να παραμείνουν οι ιερατικές σχολές στο καθαρά εκκλησιαστικό πλαίσιο και να λειτουργούν με την ευθύνη αποκλειστικά της Εκκλησίας.

Φορολογικές ατέλειες και πολεοδομικά ευεργετήματα:

Η Ορθόδοξη Εκκλησία, απολαμβάνοντας το προνόμιο της επίσημης (επικρατούσας) θρησκείας, έχει αναγορευθεί ΝΠΔΔ και αποτελεί οιονεί κράτος που δεν φορολογείται, παρά μόνο με ειδικό τρόπο, για κάποιες πράξεις

αγοραπωλησιών. Απαλλάσσεται επίσης από το φόρο δωρεάς, κάτι που επεκτάθηκε με απόφαση του ΣτΕ και στις άλλες γνωστές θρησκείες, όπως η καθολική που το διεκδίκησε.

Αποτέλεσμα της ειδικής μεταχείρισης της Εκκλησίας της Ελλάδας είναι και η απαλλαγή της από την υποχρέωση να εισφέρει σε γη και χρήμα κατά τη διαμόρφωση ρυμοτομικών σχεδίων.

Τα οικονομικά της Εκκλησίας:

Ο πλήρης θεσμικός διαχωρισμός απαιτεί διευθέτηση και των ζητημάτων αποτελεσματικής και χρηστής διαχείρισης της τεράστιας εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας, η οποία αυτόματα θα πάψει να θεωρείται δημόσια.

Παράλληλα ίσως χρειαστεί να προβλεφθεί μεταβατικά ειδική ρύθμιση για φορολογική εισφορά των πιστών προς ενίσχυση της Εκκλησίας όταν τεθεί εν αμφιβόλω η μισθοδοσία των ιερέων από το κράτος. Οπως προσφυώς παρατηρεί ο συνταγματολόγος Γ. Σωτηρέλης η σημερινή εικόνα της Εκκλησίας, θυμίζει "περισσότερο μια προβληματική ΔΕΚΟ, γαντζωμένη στα υλικά προνόμιά της και λιγότερο πνευματικό ίδρυμα και θρησκευτική κοινότητα".

Αναγραφή θρησκεύματος σε δημόσια έγγραφα:

Μετά τις ταυτότητες, από την αναγραφή εξαιρέθηκαν με αποφάσεις της Αρχής τα ληξιαρχικά έγγραφα και τα πιστοποιητικά των δήμων καθώς και τα απολυτήρια των σχολείων, εκτός εάν κάτι τέτοιο απαιτείται για νόμιμο σκοπό

(π.χ. την απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών, τη μη εκπλήρωση της στρατιωτικής θητείας κ.λπ.). Παρέμεινε όμως η καταγραφή του θρησκεύματος των πολιτών στα αρχεία των δημόσιων υπηρεσιών γι' αυτόν ακριβώς το λόγο,

δηλαδή τη χορήγηση πιστοποιητικών.

Καύση νεκρών

Θεωρητικά δεν υπάρχει διάταξη νόμου που να την απαγορεύει στην Ελλάδα, όμως λείπει εντελώς το απαραίτητο νομικό πλαίσιο. Η καύση υπόκειται στις κοινές απαγορευτικές αστυνομικές διατάξεις και τις διατάξεις περί

υγιεινής, γεγονός που απαιτεί συνολική ρύθμιση του θέματος με θέσπιση συγκεκριμένων όρων και προϋποθέσεων για την εγκατάσταση και λειτουργία αποτεφρωτηρίων-κρεματορίων.

Τα τελευταία 20 χρόνια καταβάλλονται προσπάθειες για τη νομοθετική ρύθμιση του θέματος, χωρίς όμως αποτέλεσμα, κυρίως λόγω της αντίδρασης της Εκκλησίας. Και όμως, η καύση νεκρών ισχύει σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, σε αρκετές από τις οποίες μάλιστα (Αγγλία, Γαλλία) καθιερώθηκε από τον 19ο αιώνα.

Ο Σύνδεσμος Φίλων Αποτέφρωσης αριθμεί, σύμφωνα με την πρόεδρό του Χαρ. Χαλκιά, περί τα 10.000 μέλη στην Ελλάδα. Πολύ λίγοι είναι όμως αυτοί που καταφέρνουν να υλοποιήσουν, μετά θάνατον, την επιθυμία τους. Τα γραφεία τελετών στην Ελλάδα αντιμετωπίζουν τις περιπτώσεις αυτές με αεροπορικά "εκδρομικά πακέτα" μεταφοράς της σορού σε άλλες χώρες, π.χ. Βουλγαρία, Γερμανία, ακόμη και Αμερική! Το κόστος ανέρχεται στα 5-6.000 ευρώ και

ευτυχώς το ΙΚΑ δεν εξετάζει τον τρόπο ταφής και αποζημιώνει με τον ίδιο τρόπο τους συγγενείς των αποθανόντων μελών του. Τα γραφεία τελετών που διοργανώνουν τις "εκδρομές" για αποτέφρωση, εκτιμούν ότι το ποσοστό ενδιαφέροντος είναι πολύ χαμηλό (μεταξύ 0,3-0,5%) και αποφεύγουν την ανάληψη πρωτοβουλιών για δημιουργία ιδιωτικών αποτεφρωτηρίων στην Ελλάδα.

Αντίθετα ζητούν να αναλάβουν τη σχετική πρωτοβουλία το κράτος και οι ΟΤΑ. Συναφές θεωρείται και το θέμα της νομοθετικής ρύθμισης του δικαιώματος σε πολιτική κηδεία.

Ο όρκος του Προέδρου της Δημοκρατίας:

Το τυπικό του όρκου επιβάλλει στον Πρόεδρο να ορκισθεί ενώπιον της Βουλής "στο όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος". Τούτο όμως, κατά την άποψη των συνταγματολόγων, δεν υπονοεί ούτε εμμέσως τον

αποκλεισμό μη χριστιανών από την Προεδρία της Δημοκρατίας (άρθρο 13 για τη θρησκευτική ελευθερία και άρθρο 31 για τα προσόντα εκλογιμότητας του Προέδρου της Δημοκρατίας).Αλλωστε, ο καθηγητής Αντ. Μανιτάκης υποστηρίζει  ότι η διάταξη αυτή είναι κενή κανονιστικού περιεχομένου, ενώ ο Ευάγγ. Βενιζέλος, στο βιβλίο του "Σχέσεις Κράτους - Εκκλησίας", θεωρεί ότι ο όρκος αποτυπώνει απλώς το συνήθως συμβαίνον.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, πάντως, με την απόφασή του Buscarini και λοιποί, έκρινε το 1999 ότι η απαίτηση σε βάρος βουλευτών του κράτους του Σαν Μαρίνο να ορκισθούν με θρησκευτικού τύπου όρκο στο Ιερό Ευαγγέλιο, ισοδυναμεί με όρκο αφοσίωσης και δέσμευση σε συγκεκριμένη θρησκεία και παραβιάζει το άρθρο 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων περί θρησκευτικής ελευθερίας.

Οπως παρατηρεί ο διδάκτωρ Νομικής Γ. Κτιστάκης, "ο εκπρόσωπος ενός δημοκρατικού λαού θα πρέπει να εκπροσωπεί όλες τις θρησκευτικές τάσεις και να μην αποτελεί όρο για την επίσημη ανάληψη των καθηκόντων του η ορκοδοσία προς συγκεκριμένη θρησκεία, έστω και αν η τελευταία αποτελεί συστατικό στοιχείο του συγκεκριμένου κράτους".

Ορκος σε δικαστήρια:

Το 2001 άλλαξε ο όρκος στα δικαστήρια, μόνο όμως στις πολιτικές δίκες. Ετσι ο δικαστής ερωτά πλέον τον μάρτυρα εάν θέλει να δώσει θρησκευτικό ή πολιτικό όρκο, χωρίς διαβεβαίωση πίστεως. Αντίθετα στην ποινική δικονομία παραμένει ο παλαιός τύπος θρησκευτικού όρκου, όπου ο μάρτυρας πρέπει να δηλώσει εκείνος τις θρησκευτικές πεποιθήσεις του και τι είδους όρκο θέλει να δώσει.

Με απόφαση της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων δικαίωμα να μη δώσουν θρησκευτικό όρκο έχουν πλέον οι οπλίτες στο στράτευμα.

Σύμβολα- παρεμβάσεις:

Στην ίδια κατηγορία ανήκει και η δημόσια ανάρτηση συμβόλων (σταυρού και εικόνων) στα δικαστήρια. Πολλοί Ευρωπαίοι νομικοί και δικαστές (ακόμη και Κύπριοι) που επισκέπτονται τη χώρα μας βλέπουν με σκεπτικισμό τις

θρησκευτικές εικόνες πίσω από τα έδρανα των δικαστών, εκτιμώντας ότι αυτό δεν συνάδει με την ιδέα ενός κοσμικού κράτους που απονέμει δικαιοσύνη στο όνομα του λαού.

Πολλοί ανώτατοι δικαστές (εν ενεργεία και πρώην) εξέφρασαν επίσης προβληματισμό για τις στενές σχέσεις πολλών συναδέλφων τους με κληρικούς και το ανώτερο ιερατείο. Απαγόρευσαν μάλιστα τη διοργάνωση διάφορων

θρησκευτικών εκδηλώσεων εντός των δικαστηρίων (αγιασμούς, ευχέλαια κ.ά.). Αλλοι, που είναι σε θέση να γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, δεν έκρυβαν ότι πολλοί αρεοπαγίτες, στο πλαίσιο αυτών των σχέσεων, δέχονταν παρεμβάσεις από μητροπολίτες για ευνοϊκή μεταχείριση διαφόρων προσώπων σε εκκρεμείς υποθέσεις! Αρκετοί θυμούνται ακόμη την οργή έντιμου αρεοπαγίτη, εισηγητή σε ποινική υπόθεση, για το τηλεφώνημα που δέχθηκε από ανώτατο μέλος της ιεραρχίας να δείξει επιείκεια σε κατηγορούμενο για σοβαρές ποινικές παραβάσεις. Μετά από αυτά η άνεση του Ι. Γιοσάκη να κυκλοφορεί στα δικαστήρια και στις αίθουσες των δικαστηρίων δεν είναι ανεξήγητη ...

Οι μεταξικοί νόμοι περί προσηλυτισμού και ανέγερσης ευκτηρίων οίκων άλλων θρησκειών:

Η Ελλάδα έχει καταδικασθεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τη νομοθεσία περί προσηλυτισμού με αποτέλεσμα ο προηγούμενος εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ευ. Κρουσταλλάκης να επιστήσει τη προσοχή σε όλους τους εισαγγελείς στην άσκηση τέτοιων διώξεων. Ο νόμος όμως εξακολουθεί να ισχύει καθώς οι κυβερνήσεις δεν προχωρούν στην κατάργησή του. Το ίδιο συμβαίνει και με το νόμο για την ανέγερση ευκτηρίων οίκων άλλων θρησκειών, καθώς εκτός των άλλων απαιτείται και η άδεια του οικείου ορθόδοξου μητροπολίτη. Το ΣτΕ ερμήνευσε την άδεια ως "γνώμη" και με βάση την ερμηνεία αυτή η Ελλάδα γλίτωσε την καταδίκη της στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Παρόμοιο θέμα εκκρεμεί πάντως στην ολομέλεια ύστερα από προσφυγή μητροπολίτη κατά άδειας ανέγερσης ναού των μαρτύρων του Ιεχωβά.

Ολόκληρος ο νομικός κόσμος, ο Συνήγορος του Πολίτη και η Εθνική Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ως σύμβουλος του πρωθυπουργού) ζητούν να καταργηθούν οι διατάξεις αυτές και να υπόκειται η ανέγερση ναού άλλης θρησκείας μόνο σε πολεοδομική άδεια. Στο πλαίσιο αυτό υπάγεται και η ανέγερση τεμένους στην Αττική για τις ανάγκες των μουσουλμάνων της περιοχής, χωρίς εμπλοκή της Εκκλησίας.

Η προηγούμενη κυβέρνηση ήταν έτοιμη να προχωρήσει στην κατάργηση των νόμων αυτών, αλλά η κρίση των ταυτοτήτων την μπλόκαρε.

Αντιρρησίες συνείδησης:

Στη συντριπτική τους πλειονότητα είναι μάρτυρες του Ιεχωβά που υπηρετούν εναλλακτική κοινωνική θητεία. Επειδή συνήθως στον τόπο που υπηρετούν ασκούν και κατήχηση, βρίσκονται υπόδιωγμόν από τους ορθόδοξους μητροπολίτες. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση κάποιου που υπηρετούσε στα ΕΛ.ΤΑ. Ανδρου και βρέθηκε στο στόχαστρο του μητροπολίτη Σύρου Δωρόθεου, επειδή τον ελεύθερο χρόνο του ασκούσε κατήχηση (προσηλυτισμό). Τα ΕΛ.ΤΑ. του επέβαλαν ελαφρά πειθαρχική ποινή.

Διάφορα περιστατικά, κυρίως στη Β. Ελλάδα, αποδεικνύουν τη σύγχυση των αρχών, οι οποίες συνήθως προσάγουν στα αστυνομικά τμήματα μάρτυρες του Ιεχωβά και οπαδούς άλλων δογμάτων (π.χ. Ευαγγελικούς) που συναντούν στους δρόμους, χωρίς όμως να τους συλλαμβάνουν τελικώς.

Αίσθηση προκαλεί έγγραφο του μητροπολίτη Δημητριάδος Ιγνάτιου, με το οποίο απειλούσε εμμέσως το δήμαρχο Ν. Ιωνίας πριν από ένα χρόνο να μην παραχωρήσει το δημοτικό θέατρο στους Μάρτυρες του Ιεχωβά διότι δεν θα μπορέσει να συγκρατήσει την οργή του ποιμνίου του! Τελικά το κτίριο παραχωρήθηκε.

Υποχρεωτικότητα πολιτικού γάμου:

Οταν καθιερώθηκε ο πολιτικός γάμος ως προαιρετικός, η πολιτεία που αναγνωρίζει τις έννομες συνέπειες πράξεων που τελούνται μόνο από δημόσιο λειτουργό, αναγνώρισε μια παρόμοια ιδιότητα και στους ιερείς εξομοιώνοντάς τους με τους δημόσιους λειτουργούς, προκειμένου να προσδώσει έννομες συνέπειες και στην τέλεση του θρησκευτικού γάμου.

Ομως το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, με αφορμή την απόφαση για την υπόθεση του μουφτή, άφησε αιχμές ζητώντας εμμέσως αναγνώριση μόνο των πολιτικών γάμων όπως απαιτεί μια σύγχρονη δημοκρατική και κοσμική πολιτεία. Το γεγονός αυτό παραπέμπει στην αναγκαιότητα να καθιερωθεί ως υποχρεωτικός ο πολιτικός γάμος και όσοι επιθυμούν να τελούν και τη θρησκευτική τελετή.

Με απόφασή της άλλωστε η Εθνική Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είχε ζητήσει να καταργηθούν όλες οι δικαιοδοτικές και διοικητικές αρμοδιότητες του μουφτή της μουσουλμανικής μειονότητας ιδίως σε θέματα οικογενειακού και κληρονομικού δικαίου και να περιοριστεί αποκλειστικά στα θρησκευτικά του καθήκοντα.

Συνταγματικός χωρισμός Εκκλησίας-Κράτους:

Απαιτείται νέα συνταγματική αναθεώρηση (είναι εφικτή από τον Απρίλιο του 2006) και απάλειψη σχετικών αναφορών που προσδίδουν στο κράτος έντονο θρησκευτικό χαρακτήρα. Οι κυριότερες από αυτές είναι η διαγραφή του προοιμίου του Συντάγματος και η αλλαγή του άρθρου 3 που αναφέρει την Ορθόδοξη Εκκλησία ως επικρατούσα (αν και ερμηνευτικά δίδεται η εξήγηση ότι αναφέρεται στη θρησκεία της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού).

Στα υπό αναθεώρηση άρθρα είναι και το άρθρο 16, το οποίο αναφέρεται στην ανάπτυξη της "θρησκευτικής συνείδησης" ως σκοπού της δημόσιας εκπαίδευσης.

Το άρθρο 3 ήταν αρχικά στα αναθεωρητέα με συμφωνία των δύο μεγάλων κομμάτων (ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.), όμως οι εισηγητές του, Ευ. Βενιζέλος και Ι. Βαρβιτσιώτης, που σήμερα κόπτονται υπέρ του χωρισμού, τότε εν ομοφωνία και μετά από διαβουλεύσεις με τον νεοεκλεγέντα και ισχυρό τότε Αρχιεπίσκοπο, το απέσυραν τελικά από την ατζέντα!

Νομοθετικές παρεμβάσεις:

Από τα νομοθετικά μέτρα που οδηγούν στο χωρισμό Κράτους-Εκκλησίας χωρίς συνταγματική αναθεώρηση είναι η μετατροπή της Εκκλησίας της Ελλάδος από ΝΠΔΔ σε ειδικό εκκλησιαστικού τύπου Νομικό Πρόσωπο. Ο καθηγητής και πρώην υπουργός Μιχ. Σταθόπουλος ζητά ακόμη να μην επικυρώνεται με νόμο του κράτους ο καταστατικός χάρτης της Εκκλησίας, ενώ παράλληλα θεωρεί ότι πρέπει να αλλάξει ο νόμος για τα εκκλησιαστικά δικαστήρια όχι με νέο νόμο, αλλά με τη σύνταξη εσωτερικού κανονισμού της Εκκλησίας, που θα επιβάλλει στα μέλη της τις προβλεπόμενες πειθαρχικές ποινές (επιτίμια κ.ά.), χωρίς καμία κρατική ανάμιξη. Προβληματισμό δημιουργεί έτσι η νέα πρόταση της Ιεραρχίας για συμμετοχή ανώτατων δικαστών στο συμβούλιο διερεύνησης εκκλησιαστικών σκανδάλων.

Η κατάργηση των ειδικών διατάξεων για καθύβριση θρησκεύματος και κακόβουλη βλασφημία (άρθρα 198, 199 του ποινικού κώδικα), που οδήγησαν σε δεκάδες καταδίκες τα τελευταία χρόνια, είναι ένα άλλο αναγκαίο μέτρο, αφού, όπως λένε οι νομικοί, αρκούν οι απλές διατάξεις του ποινικού κώδικα περί προσβολής της τιμής. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 26/02/2005

Επιστροφή

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ -Τα δύο χιτώνια γίνονται τρία ...

Αμύθητη περιουσία και μπίζνες πολλών εκατομμυρίων ευρώ. Εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα δασών, δασικών και χορτολιβαδικών εκτάσεων σε όλη τη χώρα. Μετοχές, αμοιβαία κεφάλαια και καταθέσεις. Διαμερίσματα, υπαίθρια γκαράζ, καταστήματα, πρατήρια βενζίνης. Ανώνυμες εταιρίες που έχουν συσταθεί από την Εκκλησία για να ασκήσουν επιχειρηματικές δραστηριότητες.

Τα παραπάνω αποτελούν κομμάτια του παζλ που λέγεται εκκλησιαστική περιουσία. Από τα στοιχεία, που αποκαλύπτει σήμερα ο "Ρ", φαίνεται πως τη ρήση της Καινής Διαθήκης "ο έχων δύο χιτώνας να δίδει τον έναν", οι ηγήτορες της Εκκλησίας τον έχουν φέρει στα μέτρα τους, μετατρέποντάς τον σε "ο έχων δύο χιτώνας, τους κάνει τρεις" ... Τις επόμενες μέρες, η έρευνα του "Ρ" θα συνεχιστεί με ιδιαίτερα σημαντικές αποκαλύψεις για τα δισεκατομμύρια της εκκλησιαστικής περιουσίας.

Ουδείς είναι σε θέση να γνωρίζει το ακριβές ύψος της εκκλησιαστικής περιουσίας. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι αυτή η περιουσία αποτιμάται στα 15 δισ. ευρώ (περίπου 5 τρισ. δρχ.). Ωστόσο, το "ιερό" θησαυροφυλάκιο είναι τόσο βαθύ που αρκεί μία και μόνο αναφορά. Οι πέντε μονές που προσέφυγαν στα ευρωπαϊκά δικαστήρια εναντίον του νόμου Τρίτση αποτιμούσαν τα περιουσιακά τους στοιχεία στο αστρονομικό ποσό των 8 τρισ. δρχ. (!!!). Και μάλιστα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο τους επιδίκασε το ποσό των 3 τρισ. δρχ. Μπορεί να φανταστεί κανείς ότι εάν η περιουσία των 5 μονών άγγιζε πριν μια 20ετία τα 3 ή 8 τρισ. δρχ., τότε πώς μπορεί κανείς να υπολογίσει την περιουσία των 2.500 μοναστηριών και ναών σε όλη τη χώρα;

Ολη αυτή η περιουσία που υπάρχει, τα στελέχη της Εκκλησίας, προσπαθούν να πείσουν ότι αξιοποιείται στην κατεύθυνση του φιλανθρωπικού έργου. Επιχείρημα που βέβαια κλονίστηκε αρκετά το τελευταίο διάστημα, αφού, όπως αποκαλύπτεται, πλειάδα μητροπολιτών κατηγορούνται για τεράστιες επιχειρηματικές δραστηριότητες. Υπεράκτιες εταιρίες, περιουσίες δισεκατομμυρίων, τραπεζικές καταθέσεις, προφανώς δεν είναι το αποτέλεσμα του ...μόχθου των ιεραρχών.

Αυτός ο τρελός χορός δισεκατομμυρίων, τη στιγμή μάλιστα που οι Ελληνες εργαζόμενοι βιώνουν την πιο άγρια αντιλαϊκή επίθεση, έχει μετατρέψει την Εκκλησία σε μια εμπορική επιχείρηση. Που σκοπό έχει τον πολλαπλασιασμό των κερδών της, ώστε να παίξει ακόμα πιο αποτελεσματικά το ρόλο της ως δεκανίκι της κυρίαρχης πολιτικής. Είναι χαρακτηριστικό ότι η ηγεσία της σχεδιάζει ακόμα και την ίδρυση εκκλησιαστικών πανεπιστημίων, ενώ οι προθέσεις της για επενδυτικά προγράμματα ανέγερσης ξενοδοχειακών μονάδων είναι δεδηλωμένες.

" ...είναι ιερή"

Εχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον όταν τα στελέχη της Εκκλησίας μιλούν για την εκκλησιαστική περιουσία. Για παράδειγμα, ο Κ. Πυλαρινός Γενικός Διευθυντής Οικονομικών και Τεχνικών Υπηρεσιών της Εκκλησίας της Ελλάδος σε σχετικό του πόνημα με τίτλο: "Μαρτυρία για το επίκαιρο θέμα της αξιοποιήσεως της εκκλησιαστικής περιουσίας" (Αθήνα 2002) αναφέρει: "Η περιουσία της Εκκλησίας ως προερχόμενη από δωρεές και κληρονομίες πιστών, είναι ιερή. Εχει προέλευση, αξία τιμής, προστασίας και σεβασμού". Οσο κι αν φαίνεται παράξενο, αυτό είναι ένα από τα βασικά επιχειρήματα που ξεχωρίσαμε, διαβάζοντας τις 18 σελίδες του κειμένου, με το οποίο απαντά η Εκκλησία στο εύλογο ερώτημα "γιατί πρέπει να έχει η εκκλησία περιουσία;" ...!

Το 'να χέρι νίβει τ' άλλο

Οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ έχουν φροντίσει να βοηθήσουν με τον τρόπο τους, ώστε να ενισχύσουν το ...φιλόπτωχο ταμείο της Εκκλησίας. Πριν από τις βουλευτικές εκλογές της 7ης Μάρτη του 2004, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κατήργησε την υποχρέωση της Εκκλησίας να εισφέρει στον κρατικό προϋπολογισμό το 25% των ακαθάριστων εσόδων για την κάλυψη της μισθοδοσίας των κληρικών από το κράτος, όπως το όριζε ο νόμος 536 του 1945. Η συγκεκριμένη τροποποίηση πέρασε στο ίδιο νομοσχέδιο στο οποίο υπήρχε η διαβόητη τροπολογία Πάχτα. Ταυτόχρονα, αυτή η απόφαση συνοδεύτηκε από τη θέσπιση και άλλων φοροαπαλλαγών υπέρ της Εκκλησίας, όπως η κατάργηση φόρου για εισοδήματα από ακίνητα.

Με τη σειρά της, η ΝΔ με το νέο φορολογικό που ψηφίστηκε τον περασμένο Δεκέμβρη φρόντισε να επεκτείνει τη φοροασυλία για ναούς, μητροπόλεις, μοναστήρια για τα εισοδήματα που αποκτούν από την κάθε είδους ακίνητη περιουσία τους. Ετσι, χαρίζεται ολόκληρος ο φόρος εισοδημάτων από ακίνητη περιουσία από το συμβολικό 10% που ίσχυε στο μηδέν (0%) σταδιακά μέχρι το 2007 ...!

"Εκκλησία ΑΕ"

Δύο Ανώνυμες Εταιρίες (ΑΕ) έχει συστήσει η Εκκλησία προκειμένου να αποσπάσει κονδύλια από το Γ' Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και να διαχειριστεί κερδοφόρα την περιουσία της. Η πρώτη ΑΕ έχει την επωνυμία "Υποστήριξη Επιχειρησιακών και Χρηματοδοτικών Προγραμμάτων Μελετών και Εργων, Ανώνυμη Εταιρία" και διαχειρίζεται τα κονδύλια από το Γ' ΚΠΣ, την ανέγερση ξενοδοχείου της εκκλησίας στην οδό Δεινοκράτους και του συνοδικού συγκροτήματος στον Καρέα.

Η δεύτερη ΑΕ αφορά την εκμετάλλευση των εκκλησιαστικών ακινήτων και ειδικότερα χώρων στάθμευσης αυτοκινήτων και πρατηρίων καυσίμων. Στο χαρτοφυλάκιο της ίδιας εταιρίας εμπίπτει και η διαχείριση του μεγάλου βενζινάδικου που βρίσκεται επί της λεωφόρου Αλεξάνδρας, δίπλα στο γήπεδο του ΠΑΟ και το οποίο ανήκει στην εκκλησία.

Το μετοχικό κεφάλαιο κάθε εταιρίας κυμαίνεται στα 60.000 ευρώ. Για την ΑΕ που έχει σκοπό "την κατασκευή, αγορά, μίσθωση, εταιρική συμμετοχή και εκμετάλλευση χώρων σταθμεύσεως αυτοκινήτων, πρατηρίων καυσίμων και συναφών δραστηριοτήτων σε εκκλησιαστικά ή μη ακίνητα" το 98% του εταιρικού κεφαλαίου κατέχεται από την Εκκλησία της Ελλάδος, το 1% από τη Μονή Πετράκη και το υπόλοιπο 1% από τη Μονή Πεντέλης.

Οι παντοφλίτσες ...

Σε πολλές περιπτώσεις γίνεται μια άνευ προηγουμένου μετατροπή της ίδιας της πίστης του ποιμνίου σε εμπορεύσιμο προϊόν. Διάφορα μοναστήρια έχουν εξελιχθεί κυριολεκτικά σε σούπερ - μάρκετ για τους επισκέπτες.

Επιχειρηματικά μυαλά ...

Ρεπορτάζ: Κώστας ΠΑΣΑΚΥΡΙΑΚΟΣ Ριζοσπάστης 25-3-05

Επιστροφή

Επιστροφή

Αγ Βαρβάρα ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ Ομολογεί ότι θέλει να χτίσει πολυκατοικία

Στην ομολογία ότι θέλει να χτίσει πολυκατοικία σε δημόσια έκταση προχωρά η Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος. Σε χτεσινή της ανακοίνωση, κάνει λόγο για παραποίηση της πραγματικότητας από το Δήμο Αγίας Βαρβάρας, που - όπως αναφέρει - της προσάπτει ότι θέλει να κτίσει πολυκατοικία, σε έκταση του Ελληνικού Δημοσίου που κατέχει η Αποστολική Διακονία.

Πρόκειται για μία έκταση 60 στρεμμάτων που περιβάλλουν το ναό της Αγίας Βαρβάρας και που επί 50 χρόνια αποτελεί τόπο αναψυχής, πρασίνου και περιπάτου για τους κατοίκους.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Αποστολικής Διακονίας, η «έκταση των 60 στρεμμάτων στο προσκύνημα της Αγίας Βαρβάρας ουδέποτε ανήκε στο Ελληνικό Δημόσιο και υπάρχουν τίτλοι κτήσεως που ξεπερνούν τα 120 έτη». Παραδέχεται, επίσης, ότι θέλει να κτίσει από τα 70.000 τ.μ. που δικαιούται μόνο τα 4.000 τ.μ. χέρσου χώρου, μια πολυκατοικία επί αντιπαροχή, με σκοπό - όπως ισχυρίζεται - τα ενοίκια να διατίθενται στο φοιτητικό Οικοτροφείο της περιοχής.

Οι προθέσεις της Αποστολικής Διακονίας έχουν προκαλέσει τις έντονες αντιδράσεις των κατοίκων της περιοχής, φορέων και σύσσωμου του Δημοτικού Συμβουλίου. Μάλιστα, την Τετάρτη 6 Απρίλη, διοργανώνεται συγκέντρωση διαμαρτυρίας με σύνθημα «όσο πράσινο απέμεινε πρέπει πάση θυσία να σωθεί». Ριζοσπάστης 2-4-05

Επιστροφή

Σώσον, Κύριε, το τζακ-ποτ σου! Των Μ. ΠΙΝΗ ΜΠ. ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΑΔΗ

"Ευλογημένα" έσοδα, μέχρι και 10 εκατ. ευρώ (3,4 δισ. δρχ.) ετησίως, εισπράττουν, κάθε χρόνο, φορείς της Εκκλησίας της Ελλάδος (μητροπόλεις, ναοί, ιδρύματα κ.ά.) από τα τυχερά παιχνίδια του ΟΠΑΠ (στοίχημα, λόττο, τζόκερ, ΠΡΟ-ΠΟ κ.λπ.) και από το Κρατικό Λαχείο. Με άλλα λόγια, ο κρατικός τζόγος -άσχετα με το τι υποστηρίζουν οι ιεράρχες στα κήρυγματά τους περί τυχερών παιγνίων και άλλων ανθρωπίνων παθών- αποτελεί ακόμη μία "θεάρεστη" πηγή εσόδων για τα παγκάρια και για τα ταμεία της εκκλησίας, τη στιγμή που ο πολιτισμός, τα ασφαλιστικά ταμεία και άλλοι κοινωνικοί φορείς αναζητούν εναγωνίως πηγές εσόδων για να καλύψουν τις "τρύπες" τους. **Τα μεγαλύτερα ποσά προς ιερούς πατέρες και ιδρύματα προέρχονται από τον "τυχερό" εξαψήφιο αριθμό 234372, ο οποίος αντιστοιχεί σε λογαριασμό του υπουργείου Πολιτισμού με τίτλο "Κατάθεση μερίσματος από τη συμμετοχή του ελληνικού Δημοσίου στο μετοχικό κεφάλαιο του ΟΠΑΠ". 75 εκατ. κάθε χρόνο Το Δημόσιο κατέχει στον ΟΠΑΠ το 51% των μετοχών του ως εταιρείας και κατά την τριετία 2001-2003 εισέπραξε ως μέρισμα 320 εκατ. ευρώ (110 δισ. δρχ.). Από αυτά, κάθε χρόνοκατετίθεντο στο συγκεκριμένο λογαριασμό του υπουργείου Πολιτισμού περίπου 70-75 εκατ. ευρώ (25 δισ. δρχ.)! Αρμόδιοι παράγοντες του υπουργείου αναφέρουν ότι από το κονδύλι αυτό επιχορηγούνται μεταξύ άλλων μητροπόλεις, ναοί και μονές, με την προϋπόθεση ότι τα χρήματα πρόκειται να χρησιμοποιηθούν για ενέργειες "πολιτιστικού χαρακτήρα" όπως αναστήλωση ναών, συντήρηση εικόνων και μνημείων. **Οι ίδιοι, ωστόσο, μέχρι προχθές δεν ήταν σε θέση να δώσουν ακριβή στοιχεία για τους αποδέκτες, τα ποσά και τις αιτιολογίες των χρηματοδοτήσεων. Πληροφορίες πάντως αναφέρουν ότι από το 2001 έως το 2003 αποδιδόταν σε εκκλησιαστικούς φορείς ποσοστό 5 έως 10% του εν λόγω κονδυλίου (3,5 έως 7 εκατ. ευρώ ετησίως). **Μοναστήρια, γνωστές και άγνωστες αδελφότητες και ναοί εισπράττουν όμως και απευθείας χρηματοδοτήσεις από τον ΟΠΑΠ, υπό την μορφή δωρεών και χορηγιών. Σύμφωνα με στοιχεία του οργανισμού πέρυσι η Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπεδίου έλαβε από τον ΟΠΑΠ 50.000 ευρώ (17 εκατ. δρχ.), ενώ το ίδιο ποσό δόθηκε στο σωματείο "Οι φίλοι του Αϊ-Γιάννη"! Παράλληλα, δεκάδες ναοί, σωματεία και αδελφότητες φέρονται να έχουν χρηματοδοτηθεί με ποσά από 2.000 έως 10.000 ευρώ (680 χιλ. δρχ. έως 3,4 εκατ. δρχ.) **Σε φορείς της εκκλησίας καταλήγει όμως και το 25% των καθαρών κερδών του Κρατικού Λαχείου, ποσό που αναλογεί σε 1,75 εκατ. ευρώ ετησίως (600 εκατ. δρχ.). Τα έσοδα του Κρατικού (περίπου 7 εκατ. ευρώ κάθε χρόνο) διαχειρίζονται από κοινού τα υπουργεία Οικονομικών και Υγείας. Χρηματοδότηση ιδρυμάτων Τα αιτήματα πάντως για χρηματοδότηση από αυτά κατατίθενται στη Διεύθυνση Κοινωνικής Αντίληψης και Αλληλεγγύης του υπουργείου Υγείας. "Για να πάρει ένας φορέας χρήματα από εμάς πρέπει να καταθέσει στη νομαρχία όπου υπάγεται απολογιστικά στοιχεία για το πώς αξιοποιήθηκαν", αναφέρει παράγοντας του υπουργείου Υγείας. Η χρηματοδότηση των εκκλησιαστικών ιδρυμάτων από τα υπουργεία Υγείας και Πολιτισμού αναδεικνύει μία ακόμη πτυχή στις οικονομικές σχέσεις κράτους-Εκκλησίας. Δηλαδή, πέρα από τη μισθοδοσία ανώτερων και κατώτερων κληρικών, τις φοροαπαλλαγές των εκκλησιαστικών ιδρυμάτων και των μητροπόλεων (που ψήφισε η κυβέρνηση της Ν.Δ. και θα ισχύσει από το 2008), χρηματοδοτείται ενδεχομένως επειδή κατά το γνωστό σλόγκαν "έχει αγώνα αύριο". Η διαφάνεια για το πού καταλήγουν οι επιχορηγήσεις των υπουργείων προς την εκκλησία δεν είναι φαινόμενο τωρινό. Τα στοιχεία του ειδικού λογαριασμού 234372 του ΥΠΠΟ είχαν γίνει, μάλιστα, το 2002 αντικείμενο ερώτησης της βουλευτού τότε και προέδρου της Βουλής σήμερα Αννας Ψαρούδα-Μπενάκη. Ερώτηση όμως για τα κονδύλια που δίνονται μέσω του λογαριασμού 234372/1 του ΥΠΠΟ κατέθεσε την παρασκευή και ο βουλευτής του ΣΥΝ Γ. Δραγασάκης. Σε αυτή ρωτά -μεταξύ άλλων- τον αρμόδιο υπουργό αν επιχορηγογήθηκαν από τον συγκεκριμένο ή άλλο λογαριασμό του ΥΠΠΟ φορείς της εκκλησίας.

ΟΠΑΠ εξ ουρανού

Η χρηματοδότηση ναών, μονών και εκκλησιαστικών ιδρυμάτων για πολιτιστικούς λόγους, και μάλιστα μέσω του τζόγου, είναι παλιά αμαρτία.

Το 1981, λίγο μετά την εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ, ο αρχιτέκτονας Μιχ. Δωρής τοποθετήθηκε γενικός γραμματέας του υπουργείου Πολιτισμού, με υπουργό την αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη. * "Ενα από τα πρώτα θέματα για τα οποία ενημερώθηκα -δηλώνει στην «Κ.Ε.»- από τους τότε γενικούς διευθυντές ήταν και οι σοβαρές οικονομικές εκκρεμότητες που υπήρχαν. Κυρίως, υπήρχαν επιχορηγήσεις προς διάφορους φορείς από την προηγούμενη κυβέρνηση (υπουργός τότε στην κυβέρνηση Ράλλη ήταν ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος). Γι' αυτές δεν είχε αποδοθεί από τους επιχορηγηθέντες απολογισμός σχετικά με τον τρόπο που είχαν χρησιμοποιηθεί". Μεταξύ αυτών ήταν και πολλές μητροπόλεις, οι οποίες είχαν επιχορηγηθεί με σοβαρά ποσά για τη δημιουργία "θρησκευτικών μουσείων", αλλά κανείς μητροπολίτης δεν είχε κάνει απολογισμό: "Στείλαμε -συνεχίζει- προς όλους έγγραφα, υπενθυμίζοντάς τους τις υποχρεώσεις τους. Κανείς δεν απάντησε, οπότε έστειλα και δεύτερη, αυστηρή αυτή τη φορά, υπόμνηση με την οποία έθετα και κάποια προθεσμία για να απαντήσουν. Απάντηση δεν έλαβα, δέχθηκα όμως τηλεφώνημα από τον μακαρίτη Μένιο Κουτσόγιωργα, υπουργό Προεδρίας τότε, ο οποίος είχε ενοχληθεί, γιατί μεταξύ των επιχορηγηθέντων μητροπολιτών ήταν και ο Καλαβρύτων Αμβρόσιος, περιοχής δηλαδή της εκλογικής του περιφέρειας". Για το θέμα αυτό υπήρξε διαφοροποίηση και διαφωνία μεταξύ του Μιχ. Δωρή και της Μελίνας και στη συνέχεια, παρέμβαση του ίδιου του πρωθυπουργού, ο οποίος ανέφερε στον πρώτο: "Μη με ανακατεύετε με τους παπάδες"! * "Τελικά, κανένας μητροπολίτης δεν απέδωσε λογαριασμό (τουλάχιστον όσο διάστημα ήμουν εγώ γ.γ. του ΥΠΠΟ) για τον τρόπο χρησιμοποίησης αυτών των γενναίων επιχορηγήσεων. Εκτοτε-είναι γνωστό- η Εκκλησία, εκτός απ' τα τεράστια κέρδη τα οποία έχει από ανεξέλεγκτες πηγές επιχορηγείται με τεράστια ποσά, ακόμα και από τον ΟΠΑΠ, τα κρατικά λαχεία, τον ιππόδρομο, από τα κέρδη του τζόγου. Από τα χρήματα του Μαμωνά, δηλαδή!". * Ερωτηθείς για το θέμα των επιχορηγήσεων ο Θ. Μικρούτσικος αναφέρει ότι επί των ημερών του στο ΥΠΠΟ δεν υπήρχε ο λογαριασμός 234372/1 αλλά ότι δεν αποκλείει να έχουν χορηγηθεί χρήματα σε φορείς της εκκλησίας. Αποκαλύπτει δε ότι όταν ήταν υπουργός τον είχε επισκεφθεί ο τότε μητροπολίτης Δημητριάδος και σημερινός αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος και ότι του ζήτησε 150 εκατ. δρχ. για το ραδιοφωνικό σταθμό της μητρόπολής του. Ο κ. Μικρούτσικος λέει "φυσικά δεν τα έδωσα". * Ο Ν. Κωνσταντόπουλος σε δήλωσή του αναφέρει ότι οι κυβερνήσεις έχουν από τα τέλη του 1970 να διατάξουν έλεγχο για τα οικονομικά της εκκλησίας και ότι "την ίδια ώρα τα εκκλησιαστικά ταμεία εισπράττουν όσα εκταμιεύουν κατά καιρούς διάφορα υπουργεία και υπουργοί".ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 17/04/2005

Επιστροφή

Ο άγιος «αυθαιρέτιος» 

Της ΧΑΡΑΣ ΤΖΑΝΑΒΑΡΑ

Επιστροφή στο παρελθόν επιχειρεί η κυβέρνηση στο θέμα της ναοδομίας. Με το νομοσχέδιο Σουφλιά για τις οικοδομικές άδειες, δεν εξοφλεί απλώς προεκλογικά «γραμμάτια» της Νέας Δημοκρατίας προς την Εκκλησία, αλλά ... ευλογεί την κατασκευή αυθαιρέτων οικοδομών μέσω της κατασκευής ναΐσκων.

Ο «άγιος των αυθαιρέτων» είχε καταργηθεί με το νόμο του 2001, που έβαλε τέλος στις διαπιστωμένες παρανομίες που δημιουργήθηκαν μέσω του διατάγματος του 1979. Η συνταγή ήταν απλή και δοκιμασμένη στις εκτός σχεδίου περιοχές, κυρίως στα νησιά: Αν κάποιο ακίνητο δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις για την έκδοση νόμιμης άδειας, ο υποψιασμένος ιδιοκτήτης «έστριβε» διά της ... ναοδομίας. Προσέφευγε στις υπηρεσίες της τοπικής μητρόπολης που του χορηγούσαν άδεια για την ανέγερση μικρού ναού και πανηγυρόσπιτου. Το τελευταίο στην πραγματικότητα ήταν βίλα και μάλιστα πολλών τετραγωνικών, πάνω από τα 200 που επιτρέπονται στις εκτός σχεδίου περιοχές. Είναι ενδεικτικό ότι το διάταγμα του 1979 προέβλεπε μόνον την υποβολή μιας απλής κάτοψης, ενώ δεν απαιτούσε στατική μελέτη. Το μεγαλύτερο, όμως, πλεονέκτημα ήταν ότι ο ιδιοκτήτης δεν έπρεπε να υποβάλει βεβαίωση του δασαρχείου με την οποία τεκμηριώνεται ότι το ακίνητο δεν βρίσκεται σε δασική περιοχή, παρόλο που είναι υποχρεωτική για την εκτός σχεδίου δόμηση. Βεβαίως, δεν υπήρχαν περιορισμοί για την επιφάνεια των κτισμάτων. Τι προέβλεπε ο νόμος Το «παραθυράκι» αξιοποιήθηκε κατά κόρον στα νησιά του Αιγαίου. Ο εντοπισμός των παρανομιών έγινε πριν από μερικά χρόνια από τον τότε υπουργό Νίκο Σηφουνάκη, ο οποίος εισηγήθηκε αυστηρές ρυθμίσεις που θεσμοθετήθηκαν στο νόμο 2940/2001. * Στο άρθρο 5 περιλαμβάνεται παράγραφος που αναφέρει ότι η ανέγερση ιδιωτικών ιερών ναϋδρίων σε εκτός σχεδίου ακίνητα επιτρέπεται μόνον όταν το οικόπεδο που θα χτιστεί πληροί τις προϋποθέσεις δόμησης. Αυτό σημαίνει ότι θα διαθέτει την προβλεπόμενη αρτιότητα και πιστοποιητικό από το δασαρχείο. * Η επιφάνεια του ναϋδρίου δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 50 τετραγωνικά, μαζί με τα βοηθητικά κτίσματα που δεν μπορεί να ξεπερνούν 10 τετραγωνικά, ενώ θα είναι υποχρεωτικά ενός ορόφου. * Οι οικοδομικές εργασίες, εκτός από αυτές που αφορούν τον ναΐσκο, γίνονται με οικοδομική άδεια που εκδίδεται από την αρμόδια πολεοδομία. Οι αυστηρές αυτές διατάξεις του νόμου του 2001, που ισχύουν ώς σήμερα, καταργούνται με τις διατάξεις του άρθρου 9 του νομοσχεδίου Σουφλιά. Πρόκειται για πρόχειρη προσθήκη, κάτι που αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι δεν γίνεται ούτε καν μνεία στην εισηγητική έκθεση. Στο νομοσχέδιο αναφέρεται ότι η ανέγερση, προσθήκη, επέκταση, επισκευή, συντήρηση των ναών «θα εξειδικευτούν με κοινή απόφαση των υπουργών ΠΕΧΩΔΕ και Παιδείας». Γίνεται όμως σαφές ότι οι οικοδομικές άδειες: * Χορηγούνται από την Εκκλησία, που απλώς θα ενημερώνει την πολεοδομία. * Οι πολεοδομίες θα έχουν μόνον την αρμοδιότητα της έγκρισης των όρων δόμησης και επιβολής προστίμων αν εντοπιστούν αυθαιρεσίες. * Περιλαμβάνονται εργασίες, όπως η διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου ακόμη και ... διαρρύθμιση, λες και υφίσταται τέτοια έννοια σε εκκλησίες. * Πολλαπλασιάζονται τα ερωτήματα για αυθαίρετα κτίσματα, αφού η Εκκλησία θα έχει την αρμοδιότητα ακόμα και για την ... αλλαγή χρήσης των κτισμάτων που προφανώς δεν αφορά τους ναούς.   ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 20/11/2005

Επιστροφή

Ποιες αρμοδιότητες παίρνει η Nαοδομία  Mανίνα Nικολοπούλου

Τις έντονες αντιδράσεις των μηχανικών έχει προκαλέσει διάταξη στο σχέδιο νόμου του YΠEXΩΔE για τον νέο τρόπο έκδοσης των οικοδομικών αδειών, με την οποία παραχωρούνται ευρείες πολεοδομικές αρμοδιότητες στην Eκκλησία της Eλλάδος. Tο Tεχνικό Eπιμελητήριο Eλλάδος θεωρεί ότι η συγκεκριμένη διάταξη κινείται στα όρια της αντισυνταγματικότητας και με ομόφωνη απόφαση της διοικούσας του επιτροπής ζήτησε από τον υπουργό ΠEXΩΔE να αποσυρθεί.

Σήμερα οι σχετικές αρμοδιότητες της Eκκλησίας ρυθμίζονται από το άρθρο 47 του Nόμου 590/1977, που αναφέρει επιγραμματικά πως η Nαοδομία της Aρχιεπισκοπής και οι κατά τόπουςMητροπόλεις είναι αρμόδιες για την ανέγερση και την επισκευή των μητροπολιτικών μεγάρων, των ιερών ναών και μονών και των κτισμάτων τους. Oρίζει, επίσης, πως τα κατά τόπους Γραφεία Σχεδίου Πόλεως έχουν αρμοδιότητα μόνο επί της εφαρμογής των όρων δόμησης.

O Γενικός Oικοδομικός Kανονισμός του 1985 προσέθεσε τη συναρμοδιότητα της Eπιτροπής Πολεοδομικού και Aρχιτεκτονικού Eλέγχου (EΠAE) του YΠEXΩΔE στην έγκριση των σχετικών μελετών.

H νέα διάταξη που προωθεί το YΠEXΩΔE επεκτείνει κατά πολύ τις πολεοδομικές αρμοδιότητες της Nαοδομίας, ενώ εκχωρεί και το δικαίωμα αλλαγής χρήσεων. Πλέον, η Nαοδομία μπορεί να εκδίδει άδειες για την ανέγερση και προσθήκη, για τη διαρρύθμιση, επισκευή, συντήρηση ναού και κτίσματος, ακόμα και για την κατεδάφιση. Aρμόδια είναι επίσης και για τις εργασίες διαμόρφωσης του περιβάλλοντος χώρου γύρω από τα κτίσματα. Aμφίβολο επίσης το αν θα παραμείνει η οποιαδήποτε συναρμοδιότητα των κρατικών υπηρεσιών, όπως της EΠAE.

H επίμαχη διάταξη ορίζει συγκεκριμένα τα εξής:

«Για την ανέγερση, προσθήκη, επέκταση, διαρρύθμιση, επισκευή, συντήρηση και εκτέλεση κάθε οικοδομικής εργασίας, κατεδάφιση, διαμόρφωση περιβάλλοντος χώρου MητροπολιτικώνMεγάρων, Iερών Mονών, Iερών Nαών μετά των κτισμάτων αυτών καθώς και άλλων κτιρίων, όπως αυτά εξειδικεύονται με κοινή υπουργική απόφαση YΠEXΩΔE και υπ. Eθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, οι οικοδομικές άδειες και οι αναθεωρήσεις τους χορηγούνται από την Eκκλησία της Eλλάδος.

Oι ανωτέρων οικοδομικές άδειες και οι συναφείς διοικητικές πράξεις εκδίδονται από το Γραφείο Nαοδομίας της Δ/νσηςTεχνικώνYπηρεσιών της Eκκλησίας της Eλλάδας μετά από έλεγχο όλων των σχετικών μελετών και στοιχείων που προβλέπονται από τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις για την έκδοση των οικοδομικών αδειών.

Oι αρμόδιες πολεοδομικές υπηρεσίες έχουν την αρμοδιότητα θεώρησης των όρων δόμησης και των επιτρεπομένων χρήσεων για τις ως άνω περιπτώσεις.

H Eκκλησία της Eλλάδος χορηγεί οικοδομικές άδειες για αλλαγή χρήσης των ως άνω κτιρίων, υπό τον όρο η νέα χρήση να προβλέπεται από τους όρους δόμησης της περιοχής. Eπίσης: α) Θεωρεί τα στελέχη των σχετικών οικοδομικών αδειών για τη σύνδεσή τους με τα δίκτυα κοινής ωφελείας, β) εκδίδει πράξεις διακοπής οικοδομικών εργασιών σε περίπτωση υπερβάσεων ή παράβασης των πολεοδομικών διατάξεων, γ) ανακαλεί τις οικοδομικές άδειες που έχει χορηγήσει. Για τις ως άνω β και γ περιπτώσεις η Nαοδομία κοινοποιεί στην αρμόδια πολεοδομική υπηρεσία τις σχετικές διοικητικές πράξεις και συγχρόνως διαβιβάζει τον φάκελο της οικοδομικής άδειας για την τήρηση της διαδικασίας περί αυθαιρέτων. Oι αρμόδιες πολεοδομικές υπηρεσίες για όλα τα ως άνω κτίρια και για οικοδομικές εργασίες ασκούν την αρμοδιότητα περί αυθαιρέτων κατασκευών και επιβολής προστίμων, σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις ως και τις διατάξεις «περί επικινδύνων οικοδομών».

ΤΑ «ΑΓΚΑΘΙΑ»

Eνστάσεις από το TEE για τη διάταξη του YΠEXΩΔE

«Eξαιρετικά αμφίβολης συνταγματικότητας» θεωρεί τη διάταξη περί των πολεοδομικών αρμοδιοτήτων της Eκκλησίας το TEE, καθ όσον αυτές «δεν τελούν υπό κρατικό έλεγχο και εποπτεία και δεν έχουν δημοκρατική νομιμοποίηση».

Oι κρατικές πολεοδομικές υπηρεσίες δεν διατηρούν καμία από τις ελεγκτικές και κατασταλτικές αρμοδιότητες που προβλέπει το Σύνταγμα, αφού όλες αυτές (θεώρηση αδειών για σύνδεση με δίκτυα, διακοπή οικοδομικών εργασιών, ανάκληση οικοδομικών αδειών) ανατίθενται στη Nαοδομία.

Tο Tεχνικό Eπιμελητήριο επισημαίνει δύο ακόμα ζητήματα που αξίζει να καταγραφούν:

Δεν γίνεται διάκριση αν η διάταξη αφορά την ανέγερση ναών κ.λπ. της ανατολικής ορθόδοξης Eκκλησίας ή και άλλων δογμάτων.

Aν αφορά ναούς και άλλων δογμάτων, τότε η διάταξη φαίνεται να επεκτείνει το αναχρονιστικό καθεστώς του ισχύοντος ακόμα και σήμερα νόμου της 4ης Aυγούστου 1936, που εμπλέκει τον επιχώριο ορθόδοξο μητροπολίτη στην ανέγερση ναών κάθε δόγματος.

ΚαταδίκεςH χώρα μας έχει κατ επανάληψη καταδικαστεί από το Eυρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Aνθρώπου για την εφαρμογή του τελευταίου αυτού νόμου.

H ίδια διάταξη οδηγεί σε καταστρατήγηση των πάγιων ρυθμίσεων για την έκδοση οικοδομικών αδειών, πέραν των άλλων, και για τον λόγο ότι επιτρέπει στις εκκλησιαστικές υπηρεσίες να χορηγούν άδεια για αλλαγή της χρήσης.

Kαι τούτο υπό μόνη την προϋπόθεση ότι η χρήση επιτρέπεται από τους όρους δόμησης μίας περιοχής.

Mε τον τρόπο αυτό μπορεί η Nαοδομία να επιτρέπει την αλλαγή της χρήσης π.χ. ναού σε κατοικία, να χορηγεί με άλλα λόγια άδειες για τις οποίες αρμόδιες είναι οι κρατικές πολεοδομικές υπηρεσίες.http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=5349&subid=2&pubid=35394

Επιστροφή

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ στου Μαξίμου με φόντο τις δημοτικές και τα ...ευρωκονδύλια- Λιβάνισε τον Καραμανλή

Του ΘΩΜΑ ΤΣΑΤΣΗ

Η συνάντηση με τον Κ. Καραμανλή, σύμφωνα με τον ίδιο, ήταν σε καλό κλίμα. Το ίδιο έλεγαν και συνεργάτες του πρωθυπουργού. Το σίγουρο είναι ότι ο αρχιεπίσκοπος προσέφερε στον πρωθυπουργό ένα στήριγμα. «Πραγματικά, διαπίστωσα ότι ο πρωθυπουργός έχει τις δυνατότητες και τη διάθεση να σταθεί στο πλευρό της Εκκλησίας», δήλωσε χαρακτηριστικά, ενώ απέφυγε να απαντήσει στις επίμονες ερωτήσεις για το θέμα των ταυτοτήτων και της ύλης των Θρησκευτικών. Στη δήλωση που έκανε, μίλησε για χρονοδιάγραμμα για την αντιμετώπιση των ζητημάτων που ο αρχιεπίσκοπος έθεσε πριν από δύο χρόνια στον πρωθυπουργό, ενώ έδειξε ενδιαφέρον και για την ανέγερση τζαμιού στον Βοτανικό. Οπως είπε: «Ηταν μια προγραμματισμένη συνάντηση με τον πρωθυπουργό, την οποία ζήτησα για να συζητήσουμε θέματα εκκλησιαστικού ενδιαφέροντος. Υπήρξε θετική ανταπόκριση και αντιμετώπιση και χαίρομαι να διαπιστώνω ότι υπάρχει αυτή η διάθεση». Πρόσθεσε ότι στη συζήτηση που έγινε, παρουσία της υπουργού Παιδείας Μ. Γιαννάκου και του υπουργού Επικρατείας Θ. Ρουσόπουλου, μίλησαν για την ικανοποίηση πάγιων αιτημάτων της Εκκλησίας. Αυτά είναι: - Η ανέγερση συνοδικού μεγάρου και καθεδρικού ναού. Ο αρχιεπίσκοπος, όπως είναι γνωστό, έχει ζητήσει την ανέγερση νέας μητρόπολης στη λ. Αλεξάνδρας και νέου συνοδικού μεγάρου στον Καρέα. Κάποιες πληροφορίες τον φέρουν έτοιμο να ζητήσει την ανέγερση συνοδικού μεγάρου στην περιοχή του Παπάγου. - Η συμμετοχή της Εκκλησίας στο 3ο και 4ο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. «Συζητήσαμε για τη συμμετοχή της Εκκλησίας στο 3ο και 4ο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης το οποίο έρχεται και θα ισχύσει από την 1η Ιανουαρίου, με έμφαση στο κοινοτικό έργο που ενδιαφέρει όχι μόνο την Εκκλησία αλλά και τον λαό», είπε για το θέμα ο κ. Χριστόδουλος. Εκείνο που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι ότι ο αρχιεπίσκοπος είπε ότι τέθηκαν χρονοδιαγράμματα «για την αντιμετώπιση των θεμάτων» που ο ίδιος επιθυμεί να λυθούν. Και με αφορμή δύο έντυπα της Αρχιεπισκοπής που έκανε δώρο στον Κ. Καραμανλή -το περιοδικό «Τόλμη» και ένα λεύκωμα της μη κυβερνητικής οργάνωσης «Αλληλεγγύη»- μίλησε για το κοινωνικό έργο της Εκκλησίας που, όπως είπε, «καλύπτει πολλαπλές ανάγκες του λαού». Και ανέφερε ότι αυτό το έργο, το κάνουν η «Αλληλεγγύη» και οι μητροπόλεις της Εκκλησίας της Ελλάδος. tsath@enet.grΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 30/09/2006

Επιστροφή

Εκκλησία Α.Ε. και με νόμο

Ως θέμα σχετικό με τις συντάξεις του δημοσίου η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τη μετατροπή της Εκκλησίας της Ελλάδος σε «Εκκλησία Α.Ε.». Με αιφνιδιαστική τροπολογία, που κατατέθηκε χθες στο άσχετο με το θέμα νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομίας για τη συνταξιοδοτική νομοθεσία του Δημοσίου, επιτρέπεται στην Εκκλησία της Ελλάδος, στους ναούς και στις μη κυβερνητικές οργανώσεις της Εκκλησίας να συνάπτουν προγραμματικές συμβάσεις με το δημόσιο. Την τροπολογία υπογράφουν οι υπουργοί Εσωτερικών Προκόπης Παυλόπουλος, Οικονομίας ΓιώργοςΑλογοσκούφης και Παιδείας Μαριέττα Γιαννάκου. Συγκεκριμένα παρέχεται η δυνατότητα στην Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, στις Μητροπόλεις, στα ΝΠΔΔ της Εκκλησίας της Ελλάδος, καθώς και στις μη κυβερνητικές οργανώσεις της Εκκλησίας, μέλη των οποίων είναι αποκλειστικά ΝΠΔΔ, στο πλαίσιο της δράσης που αναπτύσσουν για την πρόοδο της χώρας, να συνάπτουν προγραμματικές συμβάσεις με το Δημόσιο, μεταξύ τους και με τους φορείς του δημοσίου τομέα. Πρόκειται για ένα ευρύ φάσμα φορέων με τους οποίους η Εκκλησία μπορεί να αναπτύξει επιχειρηματική δράση στους οποίους περιλαμβάνονται: δήμοι, νομαρχίες, περιφέρειες, επιμελητήρια, επιστημονικοί φορείς του δημοσίου, συνεταιρισμοί, ενώσεις συνεταιρισμών, εργοδοτικές και εργατοϋπαλληλικές ενώσεις, αναπτυξιακές επιχειρήσεις υπό τη μορφή Α.Ε. και ΕΠΕ. Με την τροπολογία αυτή ανοίγει ο δρόμος για την αδρή χρηματοδότηση της Εκκλησίας με κοινοτικά και κρατικά χρήματα, αλλά βέβαια χωρίς το κράτος να διενεργεί έλεγχο στο εκκλησιαστικό ταμείο. Είναι ενδεικτικό ότι στην αιτιολογική έκθεση της τροπολογίας τονίζεται πως «οι προγραμματικές συμβάσεις είναι δυνατό να χρηματοδοτούνται από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, από πόρους της Ε.Ε. και από τους προϋπολογισμούς των συμβαλλόμενων φορέων». Υπενθυμίζεται ότι η Εκκλησία έχει ήδη συστήσει, και πάλι με την στήριξη της πολιτείας, αναπτυξιακή εταιρεία για τη διαχείριση έργων του Γ' και Δ' ΚΠΣ.

Αυγή 14-11-06

Επιστροφή

Μπίζνες Χριστόδουλου με χρήμα του Δημοσίου

Της ΝΤΟΡΑΣ ΝΤΑΪΛΙΑΝΑ

Επιχειρηματικό «πεδίον δόξης λαμπρόν», με τα χρήματα του έλληνα φορολογούμενου και αδιαφανείς διαδικασίες, προσφέρει στον αρχιεπίσκοπο και στους περί αυτόν «ιερούς επιχειρηματίες» η κυβέρνηση: Με τροπολογία που ψηφίστηκε στο συνταξιοδοτικό νομοσχέδιο, η Εκκλησία και οι επιχειρήσεις της καθίστανται συνέταιροι της κυβέρνησης, του κρατικού προϋπολογισμού και των κοινοτικών κονδυλίων για «την εκτέλεση έργων και δραστηριοτήτων αναπτυξιακού και ανθρωπιστικού χαρακτήρα». * Η Ιερά Σύνοδος, οι Μητροπόλεις, τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου της Εκκλησίας, οι μη κυβερνητικές οργανώσεις της, αναπτυξιακές Α.Ε. και ΕΠΕ της Εκκλησίας, θα μπορούν να συνάπτουν προγραμματικές συμβάσεις με το Δημόσιο, και με φορείς του ευρύτερου δημοσίου φορέα, «στο πλαίσιο της δράσης που αναπτύσσουν για την πρόοδο της χώρας». Μάλιστα, τα χρήματα γι' αυτές τις δραστηριότητες θα εκταμιεύονται από τον κρατικό προϋπολογισμό. Με άλλα λόγια, η Εκκλησία, με χρήματα των ελλήνων πολιτών μπορεί να αναπτύξει επιχειρηματικές δραστηριότητες ευρείας κλίμακας.

Από το λεγόμενο κοινωνικό έργο, ώς τις τουριστικές ή άλλες κερδοφόρες επιχειρήσεις. * Το ύψος της επιχορήγησης από τον προϋπολογισμό δεν προσδιορίζεται. Στην έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους που συνοδεύει την τροπολογία, σημειώνεται ότι «από τις προτεινόμενες διατάξεις προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, καθώς και του προϋπολογισμού των συμβαλλομένων φορέων -επιχορηγούμενων και μη από τον κρατικό προϋπολογισμό- το ύψος της οποίας εξαρτάται από την κάθε σύμβαση και τις αναλαμβανόμενες υποχρεώσεις». * Η σκανδαλώδης τροπολογία (που δεν ψήφισαν ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ και ΣΥΝ) δεν προβλέπει ούτε κριτήρια και διαδικασίες αξιολόγησης των προτεινόμενων έργων, ούτε σύστημα ελέγχου για τη χρήση των δημόσιων πόρων που θα διατεθούν μέσω των προγραμματικών συμφωνιών. «Στην ουσία, η Βουλή καλείται να επικυρώσει τη συμφωνία του κ. Χριστόδουλου με τον κ. πρωθυπουργό, χωρίς να ξέρουμε το περιεχόμενό της», τόνισε ο βουλευτής του ΣΥΝ Γ. Δραγασάκης. * Αξίζει να σημειωθεί ότι οι οικονομικές σχέσεις μεταξύ κράτους και Εκκλησίας καλύπτονται από πλέγμα αδιαφάνειας. Ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Γ. Αλογοσκούφης, παρά τις αλλεπάλληλες ερωτήσεις, έχει αποφύγει να ενημερώσει τη Βουλή για τις χρηματοδοτήσεις που έχουν λάβει τα ιδρύματα της Εκκλησίας από τον κρατικό προϋπολογισμό, το Γ' ΚΠΣ και από το υπουργείο Εξωτερικών. ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 19/11/2006

Επιστροφή

Υπεγράφη σύμβαση με την Πολιτεία Τριάντα εκατ. ευρώ θα πάρει η Εκκλησία για κοινωνικά έργα

Αθήνα

Συνολικούς πόρους ύψους περίπου 30 εκατ. ευρώ διαθέτει το υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών στο πρόγραμμα της Εκκλησίας για κοινωνικό έργο τα επόμενα έξι χρόνια.

Η σχετική προγραμματική σύμβαση υπεγράφη την Τρίτη από τον υπουργό Οικονομίας Γιώργο Αλογοσκούφη και τον αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χριστόδουλο.

Το έργο φέρει τον τίτλο: «Πρόγραμμα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών και των Ιερών Μητροπόλεων της Εκκλησίας της Ελλάδος για την εκτέλεση έργων συμβολής στην εθνική, κοινωνική, οικονομική και πολιτιστική πρόοδο του τόπου για την Προγραμματική Περίοδο 2007 - 2013».

Σε ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομίας διευκρινίζεται ότι η συνολική δαπάνη για την υλοποίηση των έργων, εφόσον πληρούν τις προϋποθέσεις, ανέρχεται ενδεικτικά σε 30.571.917,18 ευρώ. Τα ποσά αυτά προέρχονται από πόρους των Επιχειρησιακών και Περιφερειακών Προγραμμάτων της Προγραμματικής Περιόδου 2007 - 2013.

Newsroom ΔΟΛ 07/08/07 12:47

Επιστροφή

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ: Ιερή δασική περιουσία

Του ΜΙΣΕΛ ΦΑΪΣ

Μήπως η Εκκλησία της Ελλάδος, για μία φορά ακόμα, κατεβαίνει στο εκλογικό παζάρι; Ο κ. Χριστόδουλος, φεύγοντας πριν από είκοσι μέρες, κυριολεκτικά με την ψυχή στο στόμα, για το Μαϊάμι δεν παρέλειψε να μας «εκμυστηρευτεί» πως εκτός από τις προσευχές όλων μας που προσδοκά για τη θετική έκβαση της υγείας του, πάνω απ' όλα, «πάνω από το κοινό μέτρο, κουβαλά το προσωπικό φυλαχτό που του έδωσε ο κ. Καραμανλής». Από τις ΗΠΑ, εν αναμονή μεταμόσχευσης ήπατος, επικρότησε γλαφυρά, μέσα από ένα εθνοφοβικό-παραφυσικό διάγγελμα, τα αναπόδεικτα «ασύμμετρα» σενάρια της κυβερνητικής παράταξης. Το μόνο που απομένει στον Αρχιεπίσκοπο πλέον είναι να δώσει εντολή στους ιερείς να μοιράζουν ψηφοδέλτια των υποψηφίων της Ν.Δ. έξω από τις εκκλησίες. Αλλά είπαμε, η μικροπολιτική δεν σαρώνει μόνο τη Βουλή, τα κανάλια και τα καφενεία, σαρώνει και τις μητροπόλεις και τον «πνευματικό» βίο των θρησκευτικών ταγών. Κι ας συνωστίζονταν πριν από λίγους μήνες οι πάντες (μόνο το άθρησκο ΚΚΕ δεν εκπροσωπήθηκε, αλλά αυτό δεν ανησυχεί γιατί έχει στις τάξεις του τη μαχητική κ. Κανέλλη που ασπάζεται τη δεξιά του Προκαθήμενου) έξω από το «Αρεταίειο», αποζητώντας μερίδιο από την κοσμική εύνοια του κ. Παρασκευαΐδη και ψήφους από το χειραγωγούμενο ποίμνιο. Παρεμπιπτόντως, πόσα από τα 500.000 αποτεφρωμένα στρέμματα (500.000 ευρώ έδωσε και η Ελλαδική Εκκλησία για τους πυροπαθείς- τα υπόλοιπα: ας είναι καλά το παγκάρι των ευσεβών) του φετινού θέρους ανήκουν στη δικαιοδοσία της καταπατημένης και αφορολόγητης «ιερής» δασικής περιουσίας;  www.fais.gr  ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 06/09/2007

Επιστροφή

Ιερές μπίζνες (και) στα καμένα

* Οι επενδύσεις στο όνομα της «ευλογημένης» ανάπτυξης προχωρούν σε εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα δασών, δασικών και χορτολιβαδικών εκτάσεων τις οποίες η Εκκλησία διεκδικεί από το Δημόσιο

ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΜΠΙΤΣΙΚΑ - ΜΑΧΗ ΤΡΑΤΣΑ

Η Εκκλησία οικοδομεί εσχάτως γήπεδα γκολφ, ξενοδοχειακές μονάδες, ποικίλες εγκαταστάσεις σε «φιλέτα» της περιουσίας της, ακόμη και σε δάση. Οι επενδύσεις στο όνομα της «ευλογημένης» ανάπτυξης προχωρούν στο θολό ιδιοκτησιακό τοπίο των εκατοντάδων χιλιάδων στρεμμάτων δασών, δασικών και χορτολιβαδικών εκτάσεων τις οποίες η Εκκλησία διεκδικεί από το Δημόσιο. Η δημόσια γη έχει αφεθεί στην τύχη της, στις πυρκαϊές και στα επιχειρηματικά σχέδια που καταστρώνονται όχι μόνον από ιδιώτες επενδυτές, αλλά και από την Εκκλησία στο όνομα μιας περιουσίας η οποία αμφισβητείται ως προς το ιδιοκτησιακό της καθεστώς ή ως προς τους στόχους αξιοποίησή της. Οι πρόσφατες δυναμικές κινητοποιήσεις κατοίκων και τοπικών φορέων κατά της απόφασης της Μητρόπολης Καισαριανής να φτιάξει νέες εγκαταστάσεις μέσα στο δάσος, στον Υμηττό, έφεραν για μία ακόμη φορά - και μάλιστα μετά τις καταστρεπτικές πυρκαϊέςτου καλοκαιριού - στο προσκήνιο το θέμα της δασικής μοναστηριακής περιουσίας, το οποίο εδώ και χρόνια έχει παραπεμφθεί στις ελληνικές καλένδες.

Την ίδια ώρα, ιεράρχες επιδίδονται στο επιχερείν ευλογώντας το δάσος όχι ως δημόσιο αγαθό αλλά ως προϊόν κέρδους στην ανταγωνιστική αγορά. Η Εκκλησία έχει ή διεκδικεί την κυριότητα περισσότερων από 1.100.000 στρεμμάτων δασικής γης που βρίσκονται διάσπαρτα σε όλους τους νομούς της χώρας, χωρίς να υπάρχει συστηματική καταγραφή από την πολιτεία. Είναι χαρακτηριστικό ότι, σύμφωνα με υπολογισμούς που είχαν γίνει προ ετών από υπηρεσίες του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης (τότε υπουργείου Γεωργίας), μόνον οι εκτάσεις που κατέχει στην Αττική ξεπερνούν τις 61.000 στρέμματα (από αυτά 40.000 δάση και δασικές εκτάσεις) στη Βάρη, στη Βούλα, στον Αγ. Ανδρέα, στον Κοκκιναρά, στην Πεντέλη, στην Οινόη, στη Φυλή ενώ σύμφωνα με στοιχεία από έρευνες δασολόγων μόνο στον Υμηττό διεκδικούνται από την Εκκλησία 14.000 στρέμματα δασικής έκτασης. Επιπλέον, 8.480 στρέμματα είναι διακατεχόμενα στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά.

Στην Πελοπόννησο, οι διεκδικήσεις επιμερίζονται ως εξής: στον Νομό Αχαΐας 23.410 στρέμματα δάσους και δασικών εκτάσεων (Προφ. Ηλ. Σαλμενικού, Στροφυλιά Μετοχίου, Μελίσσια), στον Νομό Ηλείας 200 στρέμματα στην περιοχή Λαυρίου Σκαφίδιας, στον Νομό Μεσσηνίας 20 στρέμματα (Αγ. Σωτήρας Μοναστηρίου), στον Νομό Λακωνίας 8.210 στρέμματα (Σταματήραςπεριοχής Βασσάρα, Πριτσιώτικο περιοχής Γυθείου). Στην Αρκαδία η Ι.Μ. Παλαιοπαναγιάς διεκδικεί 6.400 στρέμματα δασικής έκτασης (Αγ. Γεώργιος - Σβέρκα) και η Ι.Μ. Ορθοκωστάς 560 στρέμματα (Πραστού, Καρακοβουνίου), ενώ στην Αργολίδα, στην περιοχή της Θερμησίας, τα διακατεχόμενα στρέμματα είναι 15.000.

Στην περιοχή Σκούρτων της Βοιωτίας διεκδικούνται 4.410 στρέμματα στο δάσος Μολέμα-Καψοσπίτι, ενώ στην Εύβοια 62.180 στρέμματα δάσους, δασικών και χορτολιβαδικών εκτάσεων στη λίμνη Σπαθαρίου, στο Μαντούδι, στην περιοχή Ηλίων και Κύμης. Στην περιφέρεια Υπάτης, στον Νομό Φθιώτιδας, η Ι.Μ. Αγάθωνος διεκδικεί 620 στρέμματα. Περισσότερα από 49.000 στρέμματα διεκδικούνται από την Εκκλησία στον Νομό Ηρακλείου (48.500 στρέμματα σε Αντισκάτι, Μεταξοχώρι, Παγαϊδάκι, Σαμπά, Ζαρού Βαριζίων, Ρογδία, Ανώπολη, Στερνά) και στον Νομό Ρεθύμνου (10.800 στρέμματα).

Στον Νομό Σάμου, ιερές μονές διεκδικούν 3.760 στρέμματα δάσους, 6.270 στρέμματα δασικών εκτάσεων, 600 στρέμματα χορτλιβαδικών εκτάσεων.

Τέλος, στη Χαλκιδική διακατεχόμενα είναι 8.340 στρέμματα, στην Ημαθία 12.940, στον Νομό Λάρισας 590 στρέμματα, στον Νομό Μαγνησίας 40.290, στον Νομό Τρικάλων 89.800 και στον Νομό Καστοριάς 4.370 στρέμματα. Στο πέρασμα του χρόνου και με δεδομένη την αδιαφορία της πολιτείας να υπερασπιστεί τη δημόσια περιουσία, η Εκκλησία αυξάνει τις διεκδικήσεις της και οι αριθμοί γίνονται λάστιχο.

Πυρ, συνεταιρισμοί και Εκκλησία Μετά τη μεγάλη πυρκαϊά στην Πάρνηθα οι πιέσεις για οικοδομική ανάπτυξη είναι μεγάλες. Τον Εθνικό Δρυμό «περιζώνουν» εκτός από το καζίνο (φωτογραφία αριστερά) και τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς και η Εκκλησία, η οποία διεκδικεί γύρω στα 10.000 στρέμματα για άμεση αξιοποίηση. Η συγκεκριμένη περιοχή, σύμφωνα με δασολόγους του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, εκτείνεται από τις παρυφές του βουνού ως το Μενίδι και ως το ύψος του τελεφερίκ. Το ελληνικό Δημόσιο αμφισβητεί την έκταση που προσπαθεί να αποχαρακτηρίσει η Εκκλησία, ωστόσο οι νομικές ασάφειες είναι πολλές και η υπόθεση ακόμη εκκρεμεί. Στο πλευρό της Εκκλησίας βρίσκονται και ιδιώτες, οι οποίοι διαθέτουν συμβόλαια που αναφέρουν αγορά αγροτεμαχίου στην επίμαχη περιοχή. Οι διεκδικητές των εκτάσεων στην Πάρνηθα «πατούν» σε νομικές διαδικασίες που εφαρμόστηκαν για τον αποχαρακτηρισμό γης κατά την κατασκευή του Ολυμπιακού Χωριού, όπως επισημαίνουν οι Οικολόγοι Πράσινοι, οι οποίοι δηλώνουν ότι βρίσκονται σε εγρήγορση ώστε να αποτρέψουν κάθε προσπάθεια οικοδόμησης στις καμένες περιοχές «από όπου κι αν προέρχεται, είτε πρόκειται για την Εκκλησία είτε για το Καζίνο είτε για οικοδομικούς συνεταιρισμούς».

Το γκολφ της Μονής Τοπλού

Οι «μπίζνες» στο Κάβο Σίδερο της Σητείας για την τουριστική επένδυση που θα ... κάνει αγνώριστη την κρητική γη έχουν τις ευλογίες της Εκκλησίας, βοηθούντος του κυβερνητικού οράματος για την Ελλάδα των ... γκολφ. Στο ανατολικότερο άκρο της Κρήτης η βρετανική Minoan Group Plc. θα εκμεταλλεύεται για 80 χρόνια 25.000 στρέμματα της Μονής Τοπλού και του Ιδρύματός της «Παναγία Ακρωτηριανή». Τα μεγαλεπήβολα σχέδια προβλέπουν δημιουργία 7.000 κλινών, διασκορπισμένων σε έξι τουριστικά χωριά με την υποδομή υποστήριξής τους εντός έκτασης 250 στρεμμάτων, με τρία γήπεδα γκολφ, γήπεδα άλλων αθλημάτων και συνεδριακό κέντρο. Εντονες είναι οι αντιδράσεις των οικολογικών οργανώσεων για τις επιπτώσεις στο περιβάλλον, αλλά και για το εφικτό της επένδυσης. Η υπόθεση της τουριστικής επένδυσης της μοναστηριακής περιουσίας στη Σητεία, στον Δήμο Ιτάνου, ξεκινά πριν από 15 χρόνια, όταν το Ιδρυμα «ΠαναγίαΑκρωτηριανή» δημιουργήθηκε από τη Μονή Τοπλού για να διαχειριστεί την έκταση. Η Εκκλησία σε μια περιοχή φυσικού κάλους και ευαίσθητου οικοσυστήματος, επέλεξε επιχειρηματικές λύσεις για την αξιοποίηση της έκτασης ...

Τα σχέδια για τις Νήες Μαγνησίας

Στις Νήες της Μαγνησίας ο Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος έχει μεγαλεπήβολα σχέδια για ... αξιοποίηση μιας παρθένας περιοχής. Στην Περιφέρεια Θεσσαλίας έχουν κατατεθεί αιτήσεις από τις δύο εταιρείες Golfing Developments SA και Xscape Ltd. για την κατασκευή δύο ξενοδοχειακών μονάδων δυναμικότητας 999 κλινών εκάστη, στην περιοχή Νήες του Δήμου Σούρπης.Ηδη έχει δοθεί προέγκριση χωροθέτησης για τη μία μονάδα και αναμένεται σύντομα και η προέγκριση για τη δεύτερη. Οι οικολογικές οργανώσεις της περιοχής Μαγνησίας και άλλοι τοπικοί φορείς έχουν εκφράσει την έντονη αντίθεσή τους στις προθέσεις της Ιεράς Μητρόπολης Δημητριάδος να πουλήσει και να ενοικιάσει, «με αδιαφανείς διαδικασίες, έκταση 2.500 στρεμμάτων στιςΝήες για την κατασκευή τουριστικών εγκαταστάσεων και γηπέδου γκολφ». Οι επιπτώσεις από την κατασκευή γηπέδων γκολφ, ιδιαίτερα στις άνυδρες περιοχές της Μεσογείου, είναι τεράστιες, καθώς το γκαζόν απαιτεί τεράστιες ποσότητες νερού για τη συντήρησή του. Σύμφωνα με το Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση (WWF Ελλάς) ένα γήπεδο γκολφ σε ημιξερικές περιοχές καταναλώνει κάθε ημέρα όσο νερό χρειάζεται μια πόλη 12.000 κατοίκων! Είναι πλέον επιστημονικά διαπιστωμένο ότι τα γήπεδα γκολφ όχι μόνο δεν αποτελούν ήπιες παρεμβάσεις στο περιβάλλον, αλλά αντίθετα επιφέρουν δυσμενέστατες επιπτώσεις στο περιβάλλον της περιοχής εγκατάστασής τους. Επιπλέον, ύστερα από χρόνια χρήσης το έδαφος χάνει την παραγωγική του ικανότητα και αποκλείεται να επανακάμψει αν το γήπεδο πάψει να λειτουργεί, ενώ η καταστροφή ή η υποβάθμιση της φυσικής εδαφοκάλυψης επιταχύνει τη διαβρωτική επίδραση φυσικών φαινομένων (κατακρημνίσεις, αιολική διάβρωση κ.ά.) και μειώνει την απορροφητικότητα του εδάφους σε νερό, και συνεπώς την τροφοδοσία των υπόγειων υδροφορέων. Πάντως σε συνάντηση των οικολογικών οργανώσεων ο κ. Ιγνάτιος δήλωσε ότι υπάρχει απόφαση και ανάγκη αξιοποίησης της έκτασης που κατέχει η Μητρόπολη στις Νήες. Δεν έχει αποφασίσει ακόμη αν θα επιτρέψει την κατασκευή γηπέδου γκολφ και το θέμα το εξετάζει προσεκτικά και πολύπλευρα, με γνώμονα τις ανάγκες της Εκκλησίας και την προστασία του περιβάλλοντος.

Αγιορείτικες επενδύσεις στη Σκύρο

Η Μονή Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Ορους ανοίγει τον δρόμο για την κατασκευή του μεγαλύτερου ίσως αιολικού πάρκου της Ευρώπης. Πού; Στη μικρή Σκύρο. Σε έκταση 40.000 στρεμμάτων (φωτογραφία) στα νότια του νησιού η μονή έχει προχωρήσει στο επιχειρηματικό σχέδιο αξιοποίησης της έκτασής της με την εγκατάσταση 111 ανεμογεννητριών, των 3 MW η καθεμία, οι οποίες θα παράγουν το 15% της ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές που έχει τεθεί ως στόχος από τη χώρα μας στο πλαίσιο των δεσμεύσεών της προς την Ευρωπαϊκή Ενωση. Την υλοποίηση έχει αναλάβει η κοινοπραξία Αιολική Νοτίου Σκύρου ΑΕ στην οποία η αθωνική μονή συμμετέχει με 95%. Οι κάτοικοι, αλλά και οι τοπικοί φορείς θεωρούν ότι το έργο είναι εξωφρενικά μεγάλο για την κλίμακα του νησιού και ανησυχούν για τις επιπτώσεις στην κτηνοτροφία, στη μελισσοκομεία, καθώς και στην προστατευόμενη περιοχή του και στη βιοποικιλότητά της. Επιπλέον για την κατασκευή των εγκαταστάσεων θα απαιτηθούν μεγάλης έκτασης έργα οδοποιίας. Βεβαίως από την πλευρά των νομικών εκπροσώπων της μονής προτάσσεται ότι η αξιοποίηση της περιουσίας της έγινε σε μια επένδυση φιλική προς το περιβάλλον, απορρίπτοντας προτάσεις για βαριές επενδύσεις.

Σύνοδος σε ... δάσος

Τα σχέδια της Εκκλησίας για κατασκευή Συνοδικού Μεγάρου (στη φωτογραφία το παλιό) πηγαινοέρχονται εδώ και καιρό με εντοπισμένο σημείο για την ανέγερσή του τα στρέμματα δασικής γης στην περιοχή του Καρέα. Επειδή όμως οι αντιδράσεις των κατοίκων είναι συνεχείς και οι κινητοποιήσεις τους δυναμικές, υπάρχουν και εναλλακτικά σχέδια για την κατασκευή του, όπως σε έκταση στα όρια Παπάγου - Χολαργού, η οποία όμως προστατεύεται από τη δασική νομοθεσία. Οπως επισημαίνεται σε κείμενο για τη σωτηρία του Υμηττού που υπογράφεται από 22 οικολογικές οργανώσεις και τοπικούς φορείς από δέκα δήμους της Νοτιοανατολικής Αθήνας «η Εκκλησία της Ελλάδος εξακολουθεί να επεξεργάζεται τα σχέδιά της για την κατασκευή στον Υμηττό στην περιοχή του Καρέα ή στην περιοχή της Αγ. Ελεούσας του λεγόμενου Συνοδικού Κέντρου συνολικής δομημένης επιφάνειας 67.000 τ.μ.».

Κάτοικοι εναντίον ... αγίου

Η Μητρόπολη Καισαριανής, Βύρωνα και Υμηττού έχει απέναντί της κατοίκους και φορείς της ευρύτερης περιοχής οι οποίοι βρίσκονται σε συνεχείς κινητοποιήσεις για να αποτρέψουν την οικοδόμηση του περιβάλλοντος χώρου της Μονής του Αγίου Ιωάννη Προδρόμου. Μάλιστα ομόφωνα το Δημοτικό Συμβούλιο της Καισαριανής ζητεί τη ματαίωση των έργων επέκτασης του μοναστηριού για το κτίσιμο 700-800 τ.μ. για πολιτιστικό κέντρο και άλλες εγκαταστάσεις. Η Μητρόπολη επιχείρησε δύο φορές να δημοπρατήσει το έργο αλλά εξαιτίας των κινητοποιήσεων των κατοίκων η διαδικασία της δημοπράτησης δεν προχώρησε. Πριν από λίγες ημέρες έγινε κατάληψη του χώρου στη Μονή του Αγίου Ιωάννη Προδρόμου και ακολούθησε δενδροφύτευση, ενώ ο Δήμος Καισαριανής αποφάσισε να προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας ώστε να ματαιωθεί το έργο. Μάλιστα αποφάσισε να προχωρήσει τις διαδικασίες για να κηρυχθεί ο περιβάλλων χώρος της μονής αισθητικό δάσος.

«Θησαυρός» στο Γεροτσακούλι

Στην περιοχή Γεροτσακούλι Αγίου Ανδρέα στη Νέα Μάκρη Αττικής εδώ και περίπου 30 χρόνια η αξία της γης άρχισε να ανεβαίνει. Σύμφωνα με ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Γ. Δραγασάκης η Εκκλησία της Ελλάδος «διεκδίκησε την έκταση, επικαλούμενη φιρμάνια από την εποχή της Τουρκοκρατίας και τα ιδιωτικά της αρχεία». Συγκεκριμένα η Μονή Πεντέλης (φωτογραφία) διεκδικεί έκταση περίπου 800 στρεμμάτων της οποίας έχει τη νομή, όχι όμως την κυριότητα. Είναι διακατεχόμενη έκταση, δηλαδή ανήκει στο Δημόσιο και διεκδικείται από την Εκκλησία. Μάλιστα το καλοκαίρι που πέρασε έγινε το εξωφρενικό: η μονή απέστειλε εξώδικη διαμαρτυρία προς την Υπηρεσία Αναδασώσεων και το Δασαρχείο Πεντέλης για την περιοχή Γεροτσακούλι στο Πεντελικόν Ορος επειδή το Δασαρχείο, θεωρώντας δημόσια τη συγκεκριμένη έκταση, προχώρησε στον καθαρισμό της. Αυτό δεν άρεσε καθόλου στη μονή, η οποία διεκδικεί την κυριότητα. Επίσης, όπως αναφέρεται στην ερώτηση του κ. Δραγασάκη, η Μονή έχει ασκήσει αγωγές εναντίον κατοίκων της περιοχής, αναγκάζοντάς τους σε παραίτηση από τη διεκδίκηση των σπιτιών τους τα οποία βρίσκονται σε έκταση που διεκδικεί ή σε συμβιβασμό. «Προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η Εκκλησία της Ελλάδος, η οποία θεωρεί ότι είναι κατ' εξοχήν φιλανθρωπικός οργανισμός, διεκδικεί λυσσαλέα ιδιοκτησία της οποίας το ιδιοκτησιακό καθεστώς δεν είναι ξεκάθαρο» σημειώνει ο κ. Δραγασάκης. Το ΒΗΜΑ, 30/09/2007

Επιστροφή

Βάζουν χέρι στο Ταμείο Κληρικών

Της ΝΤΟΡΑΣ ΝΤΑΪΛΙΑΝΑ

Μπορεί οι ιεροί πατέρες να διχάζονται σε θέματα που αφορούν την ηγεσία της Εκκλησίας της Ελλάδας, σ' ένα όμως συμφωνούν: Στην αύξηση των περιουσιακών στοιχείων των μητροπόλεων. *Θύμα τους, αυτή τη φορά, οι κληρικοί και ο ασφαλιστικός τους φορέας ΤΠΟΕΚΕ (Ταμείο Προνοίας Ορθοδόξου Εφημεριακού Κλήρου Ελλάδος), ο οποίος μεταφέρεται στο Ταμείο των Δημοσίων Υπαλλήλων και γίνεται κλάδος του. Ενώ διατηρεί την οικονομική του αυτοτέλεια, αποστερείται τα περιουσιακά του στοιχεία (οικόπεδα και κτίρια), μερικά από τα οποία είναι οικονομικά «φιλέτα». Χαριστική διάταξη Αυτά προσφέρονται ως «προίκα» στις μητροπόλεις και την Αρχιεπισκοπή Αθηνών. Φρόντισε επ' αυτού ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, πείθοντας τον υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας Β. Μαγγίνα να ψηφίσει τη σχετική ρύθμιση-τροπολογία στο νομοσχέδιο για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση. *Οι προτάσεις και οι διαμαρτυρίες του πανελληνίου συνδικαλιστικού οργάνου των κληρικών και του προέδρου του, θεολόγου Ευσ. Κολλά, προς τον υπουργό Απασχόλησης, έπεσαν στο κενό. Η χαριστική διάταξη αποσπά από το ήδη προβληματικό ταμείο των κληρικών την κινητή και ακίνητη περιουσία του, αποτελούμενη από 280 περίπου ξωκλήσια και διαλυμένες μονές σε όλη την Ελλάδα, που αποτελούν νομοθετημένο πόρο του ταμείου (Νόμος 2200/40 και Νόμος 2084/92). *Το φιλέτο, όμως, βρίσκεται κυρίως στην περιουσία και το παγκάρι 11 παρεκκλησίων της Αττικής και τριών της υπόλοιπης χώρας που τους είχαν απομείνει μετά και την «αρπαγή», πριν από λίγο καιρό, από τη Μονή Πετράκη, του προσοδοφόρου παρεκκλησίου Αγίου Νικολάου Ρηγίλλης. Πρόκειται για τα εξής παρεκκλήσια: Του Αγίου Κοσμά, που περιβάλλεται από έκταση 4.500 στρεμμάτων και όπου, στο Ακρωτήρι, βρίσκονται δύο πολυτελή κέντρα διασκέδασης. Των Αγίου Γεωργίου Λυκαβηττού, Αγίου Ισιδώρου Λυκαβηττού, Αγίας Βαρβάρας Ψυχικού, Αγ. Δημητρίου Κυψέλης, Αγ. Δημητρίου Λουμβαδιάρη, Αγ. Θεοδώρων Κλαυθμώνος, Κοιμήσεως Θεοτόκου στην οδό Ρόμβης, Αγίας Κυριακής στην οδό Αθηνάς, Παμμεγίστων Ταξιαρχών στο Πεδίον του Αρεως, Παναγίας Ελεούσας στην Καλλιθέα, Μονής Τρυπητής στο Αίγιο, Αγίας Βαρβάρας στη Χαλκίδα, Ιεράς ΜονήςΦραγκαβίλα στην Αμαλιάδα. Παρεκκλήσια με σημαντικά περιουσιακά στοιχεία ... *Ο κ. Κολλάς θεωρεί λογικό το ότι το κράτος πήρε τα δύο τρίτα περίπου της ακίνητης περιουσίας του ταμείου, όταν με τον νόμο 2084/92 ανέλαβε την μισθοδοσία και τον κλάδο σύνταξης των κληρικών. *Σήμερα, μετά την ενοποίηση του ταμείου τους με εκείνο του Δημοσίου, προτείνει ωστόσο, ως ... μέση λύση, να κρατήσουν οι μητροπόλεις τους ναούς και τον περίβολό τους, αλλά να μεταφερθεί η υπόλοιπη περιουσία στον Κλάδο Πρόνοιας για την κάλυψη του εφάπαξ των ασφαλισμένων. *Η αρχιεπισκοπή, οι μητροπόλεις και κατ' επέκταση ο υπουργός δεν συμβιβάζονται ούτε με την πρόταση να αναλάβουν τη διαχείριση του παγκαριού οι οικείες μητροπόλεις, αλλά να αποδίδουν ένα ποσοστό 10% των ετήσιων εσόδων τους στον ασφαλιστικό φορέα των κληρικών, ο οποίος θα διατηρήσει και την ακίνητη περιουσία του. Το ... παγκάρι *Σημειώνεται ότι οι μητροπόλεις εισπράττουν ως εισφορά από τους ενοριακούς ναούς 7% επί του προϋπολογισμού τους και από τους μη ενοριακούς 6%, ενώ το ταμείο των κληρικών ενισχύεται με βάση τα πραγματοποιηθέντα έσοδα, αφού προηγουμένως αποδοθεί η εισφορά στις μητροπόλεις και πληρωθούν τα διάφορα έξοδα. Ο προϋπολογισμός καταρτίζεται από τους μητροπολίτες και τα μητροπολιτικά συμβούλια και εγκρίνεται από τους ίδιους. Αποτελεί, ωστόσο, κοινό μυστικό ότι όλοι οι ναοί έχουν κρυφό ταμείο και, παρά τις προσπάθειες που έγιναν κατά καιρούς, δεν δέχονται επόπτες και έλεγχο.

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 04/11/2007

Επιστροφή

Με αφορμή την Ολυμπιάδα χαρίζουν στην εκκλησία τεράστιες εκτάσεις στην ...Μακεδονία (8-12-2007),

Επιστροφή

Δος ημίν μισό δισ.!

Των ΓΙΩΡΓΟΥ Ι. ΔΗΜΗΤΡΟΜΑΝΩΛΑΚΗ, ΜΑΡΙΑΣ ΠΑΠΟΥΤΣΑΚΗ

Χορός εκατομμυρίων στους κόλπους της Εκκλησίας της Ελλάδος. Στα ιλιγγιώδη ύψη των 300-500 εκατ. ευρώ ανέρχονται τα ποσά που διεκδικεί από τους κοινοτικούς πόρους του Δ' ΚΠΣ, ενώ παράλληλα αναμένεται αύξηση των εσόδων της σε όλους τους τομείς, σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του 2008 που παρουσίασε στην Ιερά Σύνοδο ο διευθυντής των οικονομικών υπηρεσιών της Κ. Πυλαρινός. **Ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, επιδιώκοντας να αξιοποιήσει το καλό κλίμα στις σχέσεις με την κυβέρνηση, είχε από διετίας δώσει ρητές εντολές στην ΣΥΜΕΑΝ, την αναπτυξιακή εταιρεία που συστήθηκε ειδικά γι' αυτό το σκοπό, να προχωρήσει με ταχείς ρυθμούς στο σχεδιασμό των έργων που θα μπορούσαν να ενταχθούν στο Δ' ΚΠΣ.

Πράγματι η αναπτυξιακή εταιρεία έδρασε ταχύτατα. Λίγους μόλις μήνες μετά την ανακοίνωση ότι η χώρα μας θα πάρει συνολικά 20 δισ. και πριν προλάβει καλά καλά το κράτος να σχεδιάσει σε ποιους τομείς θα απορροφήσει τους κοινοτικούς πόρους, η ΣΥΜΕΑΝ είχε καταρτίσει μελέτες και προγράμματα για τη χρηματοδότηση 250 έργων που αφορούν «τη διάσωση της πολιτιστικής κληρονομιάς, την κατασκευή κοινωφελών έργων», αλλά ακόμη και την ανέγερση πολυτελών κατοικιών, σε ολόκληρη τη χώρα. Το σχέδιο για τον Καρέα

Τα σημαντικότερα έργα που η Εκκλησία αναμένει να χρηματοδοτηθούν είναι: * Το πολυσυζητημένο συνοδικό μέγαρο στον Καρέα, προϋπολογισμού 17,7 εκατ. ευρώ, που περιλαμβάνει βιβλιοθήκη της Εκκλησίας (προϋπολογισμού 6,5 εκατ. ευρώ), κέντρο διάδοσης-προβολής της πληροφόρησης της Εκκλησίας (επίσης 6,5 εκατ. ευρώ) και κέντρο πληροφορικής της Εκκλησίας (4,7 εκατ. ευρώ). Βέβαια η υλοποίηση της επένδυσης αυτής είναι πολύπλοκη, καθώς υπάρχουν αντιδράσεις από το ΥΠΕΧΩΔΕ αλλά και από το δήμο Βύρωνα. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, εάν η επένδυση «κολλήσει» η Εκκλησία θα χάσει τα συγκεκριμένα κονδύλια.

* Η ανέγερση πολιτιστικού κέντρου, τριών ορόφων, με δύο υπόγεια, κοντά στο ναό των Αγίων Αναργύρων στο Μαρούσι, προϋπολογισμού 3 εκατ. ευρώ. * Εντυπωσιακά είναι επίσης τα ποσά που ζητεί η Εκκλησία για την αποκατάσταση ναών, όπως της Παναγίας στη Γαστούνη Ηλείας, προϋπολογισμού 3 εκατομμυρίων ευρώ.

* Ενδιαφέρον παρουσιάζουν ακόμη τα σχέδια για ανέγερση διώροφης μονοκατοικίας για φιλοξενία υψηλών προσώπων στην περιοχή Σεντούκι στον Θεολόγο Φθιώτιδος, προϋπολογισμού 700.000 ευρώ, αλλά και η ανακαίνιση επταώροφου κτιρίου στο κέντρο της Αθήνας, στην οδό Λεωνιδίου 34, προϋπολογισμού 700.000 ευρώ. * Για την κατασκευή 21 βρεφονηπιακών σταθμών σε ολόκληρη τη χώρα, η Εκκλησία ζητεί 7,6 εκατ. ευρώ. Για την ανάπτυξη υποδομών κέντρων κακοποιημένων γυναικών στην Αθήνα και το Σιδηρόκαστρο 7,5 εκατ. ευρώ. Για τον εκσυγχρονισμό 42 γηροκομείων 30,3 εκατ. ευρώ και για την αποπεράτωση κέντρων ατόμων με ειδικές ανάγκες σε όλη την Ελλάδα, ζητεί 10 εκατ. ευρώ. **Ο διευθύνων σύμβουλος της Αναπτυξιακής Εταιρείας της Εκκλησίας, Κώστας Σκαρίπας, τόνισε στην «Κ.Ε.»: «Εχουμε πάνω από 10 έργα, συνολικού προϋπολογισμού 50 εκατ. ευρώ, έτοιμα προς δημοπράτηση εντός του 2008. Εχουμε δημιουργήσει έναν αξιόπιστο φορέα διαχείρισης των κονδυλίων και υποσχόμαστε ότι δεν θα χάσουμε ούτε ένα ευρώ». **Αξιοσημείωτη όμως είναι η ταχύτητα που απορροφά κονδύλια η Εκκλησία της Ελλάδος, αφού μέσω της ΣΥΜΕΑΝ ήδη είχε εξασφαλίσει από το Γ' Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης 55 εκατ. ευρώ, με τα οποία χρηματοδοτούνται 14 έργα. Μέσα σε διάστημα λίγων μηνών τα έργα αυτά όχι μόνο έχουν δημοπρατηθεί, αλλά οι εργασίες ολοκληρώνονται το αργότερο στις αρχές του 2009.

Η ακίνητη περιουσία Τα έργα αυτά είναι τα πρώτα που εντάσσονται στα κοινοτικά προγράμματα με χρηματοδότηση εξ ολοκλήρου από την Κοινότητα και το κράτος, σε ποσοστό 75% από κοινοτικούς πόρους και 25% από πόρους του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, όπως προβλέπει και η νομοθεσία για τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, όπως είναι η Εκκλησία. Η Εκκλησία, δηλαδή, χωρίς να συνεισφέρει ούτε ένα ευρώ, θα αξιοποιήσει την, ούτως ή άλλως παραμελημένη, ιδιοκτησία της. **Αύξηση των εσόδων από την ακίνητη περιουσία προβλέπεται και στον προϋπολογισμό της Εκκλησίας για το 2008. Γύρω στα 12 εκατ. ευρώ εκτιμάται ότι θα μπουν στα ταμεία της τον επόμενο χρόνο από την εκμετάλλευση κατοικιών, γραφείων, καταστημάτων, χώρων στάθμευσης κ.λπ. σε όλη την Ελλάδα. Είναι φανερό ότι υπάρχει πλέον στροφή προς μια πιο προσοδοφόρα διαχείριση των ακινήτων, από τα οποία πολλά ήταν κλειστά τα τελευταία χρόνια, άλλα κατέρρεαν λόγω παλαιότητας και άλλα είχαν εκμισθωθεί με πολύ χαμηλά ενοίκια. Τώρα, σε αρκετά κτίρια -κυρίως σε Αθήνα, Πειραιά, Θεσσαλονίκη- αρχίζουν εργασίες ανακαίνισης ώστε να αυξηθεί η απόδοσή τους, ενώ προβλέπεται και η ανέγερση νέων οικοδομών σε προνομιακά οικόπεδα που διαθέτει η Εκκλησία. Αυξημένες αναμένονται και οι αποδόσεις των μετοχών που κατέχει η Εκκλησία (Τράπεζα της Ελλάδος, Εθνική, Πειραιώς), αφού τα μερίσματα που θα εισπράξει το 2008 θα φθάσουν στα 6,3 εκατ. ευρώ. **Στον τομέα των δαπανών του προϋπολογισμού, αίσθηση προκαλεί το γεγονός ότι για τον ραδιοφωνικό σταθμό της Εκκλησίας θα διατεθούν τον επόμενο χρόνο 700.000 ευρώ, ενώ για τοΙντερνετ 150.000. Για τα έξοδα της αρχιγραμματείας υπολογίζονται 2,2 εκατομμύρια ευρώ , από 1,6 εκατ. που ήταν το 2007. * Για την επιτροπή Διορθοδόξων Σχέσεων (ταξίδια, αποστολές στο εξωτερικό), υπολογίζεται το ποσό του 1,7 εκατ. ευρώ. * Για την επιτροπή Δημοσίων Σχέσεων 213.850, ενώ για την αγορά ... εγκολπίων, σταυρών, μεταλλίων και τη διοργάνωση δεξιώσεων εντός του 2008 υπολογίζεται να διατεθούν 135.000 ευρώ. **Ωστόσο η «πολιτική» που επιδιώκει να εφαρμόσει πλέον η Εκκλησία είναι η εξεύρεση χορηγών που θα την απαλλάξουν από έξοδα διοργάνωσης συνεδρίων, ημερίδων κ.λπ. Στα έκτακτα έξοδα περιλαμβάνονται και ποσά για τους πυρόπληκτους των νομών Ηλείας, Λακωνίας, Μεσσηνίας και Εύβοιας, που ανέρχονται σε 1 εκατ. ευρώ.

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 09/12/2007

Επιστροφή

Πολυώροφα κτίρια και ξενοδοχεία σε ακριβές περιοχές

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ 10 πολυώροφα κτίρια - που στεγάζουν κυρίως γραφεία- διαθέτει η Εκκλησία. Το κτίριο-βιτρίνα της ακίνητης περιουσίας της είναι πλέον- αφού το κτίριο στη Μητροπόλεως είναι κενό- το οκταώροφο έκτασης 2.700 τ.μ. που στεγάζει το υπουργείο Εσωτερικών στην Πλατεία Κλαυθμώνος (Σταδίου και Δραγατσανίου). Το ενοίκιο που πληρώνει το υπουργείο είναι 456.000 ευρώ τον χρόνο- 38.000 ευρώ τον μήνα. Στο εξαώροφο κτίριο της Εκκλησίας στην οδό Μιμνέρμου 6-8 στεγάζονται οι υπηρεσίες του Αστυνομικού Τμήματος Συντάγματος. Εξαώροφο κτίριο έχει στην οδό Αθηνάς 30 δίπλα στο εκκλησάκι της Αγίας Κυριακής, οκταώροφο στην οδό Ακαδημίας 95, στην Πλατεία Κάνιγγος, με γραφεία και καταστήματα, οκταώροφο στην Πατησίων 60, καθώς και στη γωνία Βασ. Σοφίας και Βεντήρη 1 πίσω από το «Χίλτον». Στο παρελθόν, όπως είχε διαπιστωθεί έπειτα από ελέγχους, πολλά από τα ακίνητα ενοικιάζονταν με όρους χαριστικούς. Μιλώντας πάντως στα «ΝΕΑ» ο σύμβουλος ακινήτων κ. ΝίκοςΓιαννουλέλης τόνισε ότι οι τιμές ενοικίου τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τα δύο μεγάλα κτίρια- το υπουργείο Εσωτερικών και το πρώην Παιδείας- κρίνονται κανονικές με το δεδομένο της μακροχρόνιας σύμβασης. Ιδιοκτησίας της Εκκλησίας είναι και το ξενοδοχείο «Ηλέκτρα» στον πεζόδρομο της Ερμού- ο πλέον εμπορικός και ακριβός δρόμος της Αθήνας- του οποίου τη μίσθωση (1 εκατ. ευρώ τον χρόνο) αποφάσισε το 1964. Στον ίδιο δρόμο διαθέτει και καταστήματα. Για παράδειγμα σε πάροδο της Ερμού στην οδό Κορνάρου, κατάστημα γραφικών τεχνών 40 τ.μ. καταβάλλει 400 ευρώ τον μήνα στη Σύνοδο. Επαγγελματίες που στεγάζονται σε κτίριο της Εκκλησίας επί της οδού Κάνιγγος τονίζουν στα «ΝΕΑ» ότι τα ενοίκια που πληρώνουν είναι καλά σε σύγκριση με άλλους ιδιοκτήτες. Για παράδειγμα, ένα δικηγορικό γραφείο 25 τ.μ. καταβάλλει κάθε μήνα 220 ευρώ στην Εκκλησία. Ωστόσο η μίσθωση είναι από το 1975. Ακίνητα έχει όμως και σε άλλες ακριβές περιοχές της Αττικής, όπως στη Βουλιαγμένη. Σ΄ αυτήν ανήκει το εμπορικό κέντρο «Στάτους», ενώ ενοίκια παίρνει και από την εταιρεία Ιαματικά Λουτρά Α.Ε., την εταιρεία που έχει την ευθύνη λειτουργίας στη Λίμνη Βουλιαγμένης. Στις αρχές της δεκαετίας του ΄90 πάντως, η Εκκλησία έπαιρνε ως ενοίκιο για τις εγκαταστάσεις περίπου 3.000 ευρώ τον μήνα με όρους μίσθωσης 30 ετών.

Και 1.300.000 στρέμματα

Θολό είναι το τοπίο σε ό,τι αφορά τις εκτάσεις που ανήκουν στην Εκκλησία. Κι αυτό διότι έως σήμερα δεν έχει γίνει πλήρης καταγραφή της ακίνητης περιουσίας της. Τα στοιχεία προέρχονται από εκτιμήσεις και στοιχεία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Σύμφωνα με αυτά, η έκταση της εκκλησιαστικής περιουσίας φτάνει τα 1.300.000 στρέμματα. Από αυτά 732.000 είναι βοσκότοποι, 367.000 δασικές εκτάσεις και 189.000 γεωργικές. Ωστόσο περίπου 400.000 στρέμματα χαρακτηρίζονται ως «διακατεχόμενα», αφού γι΄ αυτές τις εκτάσεις δεν υπάρχουν τίτλοι ιδιοκτησίας.

ΤΑ ΝΕΑ 11-3-08

Επιστροφή

Ευλόγησον τις μπίζνες

Το πράσινο φως άναψε ο υπουργός Οικονομικών σε κονδύλια που ζητάει η Εκκλησία απ' το Δ' ΚΠΣ

Της ΜΑΡΙΑΣ ΠΑΠΟΥΤΣΑΚΗ

Την «ευλογία» του έδωσε ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Γιώργος Αλογοσκούφης στον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο να προχωρήσει στην υλοποίηση των έργων της Εκκλησίας που θα ενταχθούν στα κοινοτικά κονδύλια (ΕΣΠΑ).

Η Εκκλησία εδώ και χρόνια έχει ζητήσει κονδύλια που ξεπερνούν τα 300 εκατ. ευρώ, για να προχωρήσει σε κοινωφελή έργα αλλά και στη δημιουργία υποδομών ανάδειξης της θρησκευτικής και πολιτιστικής κληρονομιάς των μητροπόλεων. **Η Ανώνυμη Εταιρεία Διαχείρισης και Υποστήριξης Επιχειρήσεων και Χρηματοδοτικών Μελετών (ΣΥΜΕΑΝ) έχει αλλάξει πρόσωπο και στελέχη. Ο νέος τίτλος της θα είναι Αναπτυξιακός Οργανισμός της Εκκλησίας και μαζί με τις άλλες οργανώσεις όπως είναι η γνωστή «Αλληλεγγύη», εντάσσεται πλέον κάτω από την ομπρέλα της Κεντρικής Υπηρεσίας των Οικονομικών της Εκκλησίας. Στόχος να ελέγχονται καλύτερα τα οικονομικά τους, αλλά και να μη δημιουργούνται «καπετανάτα» μέσα στους κόλπους της Ιεραρχίας. **Το μεγάλο πρόβλημα όμως είναι οι οικονομικές «τρύπες» τόσο στην «Αλληλεγγύη» όσο και στη ΣΥΜΕΑΝ, που πρέπει να καλυφθούν για να προχωρήσουν το έργο τους. Δεν αποκλείεται πάντως να κληθεί να «βοηθήσει» η πολιτεία να κλείσουν τα ανοίγματα, και να αποδοθούν «καθαρές» στα χέρια των νέων διαχειριστών τους. Αλλωστε η κυβέρνηση «χρωστά» στον Ιερώνυμο, τον οποίο μπορεί να μη στήριξε στις αρχιεπισκοπικές εκλογές, την ξάφνιασε όμως ευχάριστα με τους χειρισμούς του στα εθνικά θέματα αλλά και στο νόμο για την ελεύθερη συμβίωση. Κυβερνητική βοήθεια Γι' αυτό και η οδηγία προς τον Γ. Αλογοσκούφη είναι να βοηθήσει τον Ιερώνυμο με κάθε τρόπο. Στη συνάντησή τους την προηγούμενη Πέμπτη του είπε ότι είναι στο χέρι των ιεραρχών να «ωριμάσουν» τα έργα που θέλουν για να γίνουν επιλέξιμα να αναγνωρισθούν και να χρηματοδοτηθούν. **Στο παρελθόν είχαν εκπονηθεί αρκετά προγράμματα, η συντριπτική πλειονότητα των οποίων είναι σε τέτοια κατάσταση, ώστε να θεωρείται ότι είναι από τα πρώτα που θα εγκριθούν. Μεταξύ αυτών είναι η κατασκευή 21 βρεφονηπιακών σταθμών που προϋπολογίζεται περί τα 7 εκατ. ευρώ. Ο εκσυγχρονισμός 42 γηροκομείων, για τον οποίο απαιτούνται 30 εκατ. ευρώ και η αποπεράτωση κέντρων για άτομα με ειδικές ανάγκες, κόστους 10 εκατ. ευρώ. **Ο Ιερώνυμος είναι γνωστός για το φιλανθρωπικό έργο του στη Μητρόπολη Θηβών. Η ίδια λογική της προώθησης κοινωφελών έργων τον διακρίνει και τώρα που είναι αρχιεπίσκοπος. Πρώτη του μέριμνα η φιλανθρωπία και όπως είπε στον επιβατήριο λόγο του, στόχος του είναι τα χρήματα της Εκκλησίας που προέρχονται από το λαό να επιστρέφουν στο λαό. **Σ' αυτό το πλαίσιο, εγκατέλειψε τα σχέδια του Χριστόδουλου για την ανέγερση του Συνοδικού Μεγάρου στον Καρέα και τα κονδύλια που προορίζονταν γι' αυτό θα διατεθούν στη λειτουργία κέντρου απεξάρτησης. Πάντως, άμεσα η Εκκλησία διεκδικεί 31 εκατ. ευρώ από το Δ' Κοινοτικό Πλαίσιο και το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα ΕΣΠΑ, τα οποία άλλωστε είχαν συμφωνηθεί μεταξύ Χριστόδουλου και υπουργού Εθνικής Οικονομίας πριν από ένα χρόνο.

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 31/08/2008

Επιστροφή

Το top-10 των χρυσών μοναστηριών

Οι μονές με τη μεγαλύτερη περιουσία στον ελλαδικό χώρο και η σκοτεινή πλευρά του «πόθεν έσχες»

ΑΧ. ΧΕΚΙΜΟΓΛΟΥ

ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ μπορούν να υπολογίσουν το μέγεθος της περιουσίας που διαθέτουν δεκάδες μονές σε ολόκληρη τη χώρα. Για ιστορικούς λόγους κάποιες κατάφεραν να δημιουργήσουν και να διατηρήσουν ένα πολύ πλούσιο χαρτοφυλάκιο, με καταθέσεις εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, δεκάδες ακίνητα, χιλιάδες στρέμματα γης και μετοχές. Αρχαιότερες ή νεότερες μονές γνώρισαν την απλόχερη γαλαντομία των βυζαντινών αυτοκρατόρων, ενώ άλλες πέτυχαν την έκδοση πατριαρχικών σιγιλίων και σουλτανικών φιρμανίων, επί των Οθωμανών, που τους παραχωρούσαν γη και ύδωρ. Σήμερα ορισμένες επαναφέρουν από το χρονοντούλαπο της ιστορίας ξεχασμένα βεράτια ή διατάγματα και διεκδικούν κολοσσιαίες εκτάσεις.

Σε αυτή την ιστορία υπάρχουν και σκοτεινές πλευρές. Η πρώτη είναι ότι, σε αντίθεση με την κυρίαρχη άποψη, οι βυζαντινοί αυτοκράτορες ουδόλως σεβάστηκαν την περιουσία των μονών. Αντίθετα, χρησιμοποίησαν την Εκκλησία και τον μοναχισμό κατά το δοκούν, άλλοτε υφαρπάζοντας τις περιουσίες τους, όταν το δημόσιο ταμείο ήταν μείον, και άλλοτε ευνοώντας συγκεκριμένες μονές, προκειμένου να εξασφαλίσουν υποστήριξη και επιρροή. Στο Βυζάντιο το πολιτικό συμφέρον ήταν υπέρ πάντων και αξίζει να σημειωθεί ότι, στις όποιες παραχωρήσεις, η ψιλή κυριότητα παρέμενε στα αυτοκρατορικά χέρια.

Από την άλλη η άποψη που υποστηρίζει ότι οι Οθωμανοί σεβάστηκαν την περιουσία της Εκκλησίας, χωρίς να είναι ψευδής, «σηκώνει» πολλές ερμηνείες, καθώς αν στις μέρες μας «το νόμιμο είναι ηθικό», στην Υψηλή Πύλη το νόμιμο ήταν μάλλον σχετικό. Στην Οθωμανική περίοδο οι σουλτάνοι προχώρησαν σε μεγάλες κατασχέσεις και εκποιήσεις της μοναστηριακής περιουσίας και οι σύγχρονοι ιστορικοί ανακαλύπτουν όλο και συχνότερα ότι τα ίδια μετόχια άλλαζαν γεωγραφική θέση από αιώνα σε αιώνα και επισημαίνουν ότι η ρευστότητα της νομοθεσίας και της οθωμανικής διοίκησης ώθησε τους καλόγερους να μάθουν από νωρίς τους αμείλικτους κανόνες του real estate. Αυτό συνέβη και για έναν άλλον λόγο, ακόμη πιο πρακτικό. Χιλιάδες χριστιανοί, φοβούμενοι ότι ανά πάσα στιγμή η περιουσία τους θα μπορούσε να δημευθεί από κάποιον φιλόδοξο πασά, τη μετέγγραφαν εικονικά στην Εκκλησία και την εκμεταλλεύονταν μέσω αυτής. Ετσιπολλοί κατάφεραν να προστατέψουν τις περιουσίες τους, αν και αιώνες αργότερα εκ των πραγμάτων οι μονές τις καρπώθηκαν. Το τρίτο σκοτεινό σημείο είναι η αξιοπιστία των χρυσόβουλλων που επικαλούνται πολλές μονές στα δικαστήρια. Αυτό που πολλοί ιστορικοί και αρχειονόμοι αναφέρουν είναι ότι, λόγω της τακτικότατης ενασχόλησης των καλογέρων με την αντιγραφή βιβλίων, πολλοί φρόντισαν να παραχαράξουν αντίγραφα αυτοκρατορικών αποφάσεων.

Ενας άλλος παράγοντας που διογκώνει τη μοναστηριακή περιουσία είναι ο κανόνας που θέλει τους μοναχούς να είναι ακτήμονες, κάτι που σημαίνει ότι χαρίζουν την περιουσία τους στη μονή όπου ζουν, ενώ δεν πρέπει να λησμονούμε τις εκατοντάδες δωρεές ανά την επικράτεια

Τέλος, ένα ακόμη χαρακτηριστικό που δυσκολεύει τη χαρτογράφηση της περιουσίας των μονών, εν προκειμένω του Αγίου Ορους, είναι ότι λόγω αυτοδιοικήτου η μοναστηριακή περιουσία παραμένει επτασφράγιστο μυστικό του ηγουμένου και του οικονόμου της μονής. Ελλείψει διαφάνειας μόνο αν φτάσει μία υπόθεση στη Δικαιοσύνη ή κινητοποιηθούν οι τοπικές κοινωνίες με αφορμή μια ακραία επενδυτική κίνηση ή διεκδίκηση εκ μέρους των μονών ρίχνεται λίγο φως στην αχλύ του περιουσιακού μυστηρίου

Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας

Η Μονή Μεγίστης Λαύρας είναι η πρώτη τη τάξει στην Αθωνική Πολιτεία. Οταν ιδρύθηκε από τον Αγιο Αθανάσιο τον Αθωνίτη, κληροδοτήθηκε από τον Νικηφόρο Φωκά με το ένα τρίτο της Σκύρου (40.000 στρέμματα). Μία χιλιετία αργότερα η μονή δρομολογεί στον Νότο του νησιού την κατασκευή του δεύτερου μεγαλύτερου αιολικού πάρκου στην Ευρώπη. Πριν από λίγα χρόνια η μονή εκποίησε ένα κομμάτι γης που κατείχε στο νησί, το οποίο αγόρασε το υπουργείο Αμυνας αντί 12 εκατ. ευρώ για τις ανάγκες της Πολεμικής Αεροπορίας.

Η Μεγίστη Λαύρα ελέγχει από τον 10ο αιώνα και την Κυρά Παναγιά, το μεγαλύτερο από τα «ερημονήσια» των Βορείων Σποράδων. Πρόκειται για μία προστατευόμενη περιοχή μοναδικού φυσικού και αρχαιολογικού πλούτου, η οποία όμως έχει ήδη υποστεί τις πρώτες εργολαβικές επεμβάσεις. Ακόμη, στην Κυρά Παναγιά η μονή μισθώνει περίπου 2.500 ερίφια σε χωρικούς, για τα οποία λαμβάνει και επιδοτήσεις. Το μεγαλύτερο μετόχι της Αγίας Λαύρας, αυτό του Μυλοποτάμου, βρίσκεται εντός του Αθωνα, παράγει κρασί και προσθέτει έσοδα στην περιουσία της μονής. Αλλο ένα μετόχι υπάρχει εκτός του Αγίου Ορους και είναι η Μονή της Αγίας Τριάδας της Ανω Γατζέας στη Μαγνησία. Ακόμη, σύμφωνα με τη μοναδική επίσημη καταγραφή του υπουργείου Γεωργίας (1984), η μονή κατέχει 7.000 στρέμματα στη Χαλκιδική και άλλα 400 στη Σκόπελο. Επίσης η μονή διεκδικεί 10.000 στρέμματα γης στη Χαλκιδική, ενώ πρόσφατα προχώρησε σε εκποίηση επτά ακινήτων της στην Αττική, συνολικής αξίας 450.000 ευρώ. Ολα τα ακίνητα ήταν κληρονομιές μοναχών που έζησαν στη Μεγίστη Λαύρα. Θεωρείται από όλους η πλέον ευκατάστατη μονή

Ιερά Μονή Βατοπαιδίου

Το Βατοπαίδι, η δεύτερη τη τάξει μονή του Αγίου Ορους, αποτελεί εδώ και τρεις εβδομάδες την «πέτρα του σκανδάλου» της επικαιρότητας. Με ενεργό δραστηριότητα στα κτηματομεσιτικά και εμφανή πολιτική υποστήριξη κατάφερε να καλύψει σε μεγάλο βαθμό το περιουσιακό χάσμα που τη χωρίζει από τον «αιώνιο αντίπαλό» της, την Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας. Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά το τελευταίο διάστημα, η Ιερά Μονή Βατοπαιδίου έχει στην ιδιοκτησία της καταθέσεις που προσεγγίζουν τα 70 εκατ. ευρώ, χιλιάδες στρέμματα-«φιλέτα» σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και σημαντικές εκτάσεις στην Πέλλα. Ακόμη η μονή διαθέτει μεζονέτες στη Θεσσαλονίκη, κτίρια στη λεωφόρο Κηφισιάς και κατοικίες σε πολλά γεωγραφικά διαμερίσματα. ΤοΒατοπαίδι έχει επίσης στην κυριότητά του 4.000  στρέμματα στη Χαλκιδική, ενώ στην Ουρανούπολη έχει δρομολογήσει, μέσω ενός δυναμικού business plan, την κατασκευή ενός ομοιώματος της μονής. Πληροφορίες αναφέρουν ότι το 2001 εκποίησε ένα ακίνητο στα βόρεια προάστια λαμβάνοντας 7,5 εκατ. ευρώ, ενώ σήμερα διεκδικεί χιλιάδες στρέμματα σε Ξάνθη και Ροδόπη. Τέλος, όπως έγινε γνωστό, στα τέλη του 2007 πούλησε ακίνητα και καταστήματα που διέθετε στη Θεσσαλονίκη, συνολικής αντικειμενικής αξίας 500.000 ευρώ

Ιερά Μονή Διονυσίου

ΠΕΜΠΤΗ τη τάξει αγιορείτικη μονή, διαθέτει σημαντική περιουσία από παρεκκλήσια και μετόχια, ενώ στις προθήκες της φυλάσσει μοναδικά κειμήλια. Την τελευταία περίοδο προκάλεσε αρνητικές εντυπώσεις καθώς διεκδικεί από τη Νομαρχία Χαλκιδικής και τον Δήμο Ορμύλιας δεκάδες στρέμματα, σε περιοχή όπου στεγάζεται εδώ και δεκαετίες κατασκήνωση για ανάπηρα παιδιά. Από τη δεκαετία του 1930 η μονή διεκδικεί στη Χαλκιδική 15.000 στρέμματα«φιλέτα» και ο Αρειος Πάγος της αναγνώρισε την κυριότητα στα μισά. Τα άλλα μισά βρίσκονται υπό διεκδίκηση. Ακόμη, σύμφωνα με το υπουργείο Γεωργίας, έχει στην κυριότητά της 18.000 στρέμματα στη Χαλκιδική

Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου

ΣΤΗΝ ΠΑΤΜΟ ο Αλέξιος Β Δ Κομνηνός χάρισε στη μονή το σύνολο του νησιού. Στους αιώνες που πέρασαν η μονή απέκτησε μετόχια σε ολόκληρο το Αιγαίο, ενώ βρέθηκε με περιουσία και στη Μικρά Ασία. Τα περισσότερα από αυτά εκμισθώνονταν σε τρίτους και το μοναστήρι εισέπραττε σημαντικά ποσά. Στις μέρες μας η μονή διαθέτει δεκάδες σκήτες και ιερά καθίσματα, καθώς και 13 μετόχια, διάσπαρτα στο Αιγαίο. Μέσα από τα μετόχια της έχει στην κυριότητά της μία σημαντική περιουσία, την οποία ουδείς, πλην ελαχίστων, μπορεί να υπολογίσει. Είναι ενδεικτικό ότι μόνο στη Σάμο έχει στην κυριότητά της 18.000 στρέμματα γης. Συν τοις άλλοις η μονή διαθέτει ακόμη και σήμερα ένα μεγάλο κομμάτι του νότιου τμήματος της Πάτμου. Η μονή απασχόλησε την κοινή γνώμη πριν από λίγα χρόνια με το σκάνδαλο που αφορούσε ένα δίκτυο εκμετάλλευσης της περιουσίας της από μοναχούς. Ακόμη, στο πλαίσιο των διεκδικήσεών του, το μοναστήρι πρόσφατα ενεπλάκη σε δικαστική διένεξη (από κοινού με τον δήμο και την ΚΥΔ) για την κυριότητα του ακριτικού νησιού Αρκοί.

Μονή Ιβήρων

Η ΜΟΝΗ Ιβήρων, τρίτη τη τάξει στο Αγιον Ορος, αν και πανίσχυρη, ήταν επί δεκαετίες αφοσιωμένη στο πνευματικό της έργο και στη συντήρηση των χιλιάδων μνημείων που υπάρχουν στις προθήκες της. Ολα αυτά ως τη στιγμή που διεκδίκησε με κάθε επισημότητα την Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας! Οι ιβηρίτες μοναχοί γνώριζαν ότι είχαν τόσο τις νομικές όσο και τις ιστορικές προϋποθέσεις για να καταστούν μέτοχοι της «ψυχής» της ακριβότερης πόλης του πλανήτη. Τελικά, όπως έγινε γνωστό, η ρωσική κυβέρνηση διαπραγματεύεται την παραχώρηση ενός ιστορικού παρεκκλησίου πλησίον της πλατείας, το οποίο τους ανήκε κατά την προσοβιετική περίοδο. Ακόμη, η Μονή έχει στην ιδιοκτησία της 7.000 στρέμματα γης στη Χαλκιδική και άλλα 2.000 στονΕβρο

Ιερά Μονή Ασωμάτων Πετράκη

Μία από τις ιστορικότερες μονές της Αθήνας, η Μονή Πετράκη θεωρείται πάμπλουτη εδώ και πολλούς αιώνες. Ριζάρειος, ΝΙΜΤΣ, Ακαδημία Αθηνών, Αιγινήτειο, Πολυτεχνείο, Μαράσλειος, Ευαγγελισμός, Αρεταίειο, Αγγλική Αρχαιολογική Σχολή, Σχολή Χωροφυλακής, Νοσοκομείο Συγγρού, Λαϊκό, Σωτηρία, Ασκληπιείο, Γεννάδιος Βιβλιοθήκη είναι μόνο λίγα από τα κτίρια που χτίστηκαν σε εκτάσεις που δώρισε η μονή στο κράτος σε βάθος ενός αιώνα. Σήμερα η μονή είναι μέτοχος της Εθνικής Τράπεζας, έχει στην ιδιοκτησία της κτήματα στην Πεντέλη, στον Υμηττό και στην Πάρνηθα και συμμετέχει σε αναπτυξιακή εταιρεία της Εκκλησίας. Αν και είναι χαρακτηρισμένη ως εθνικός ευεργέτης, το 1997, μαζί με άλλες επτά μονές, προσέφυγε κατά του Δημοσίου στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για αρπαγή περιουσίας, μία υπόθεση που έκλεισε τελικά με συμβιβασμό

Ιερά Μονή Ξενοφώντος

Αν και βρίσκεται στη 16η θέση των μονών του Αθωνα, η Μονή Ξενοφώντος διαθέτει μετόχια και εκτάσεις στη Σκόπελο, στη Χαλκιδική, στις Σέρρες και στην Αττική. Επίσης διεκδικεί από τους Χαλκιδικιώτες 53.000 στρέμματα γης, βασιζόμενη σε χρυσόβουλλα.

Ιερά Μονή Πεντέλης

ΙΔΡΥΘΗΚΕ τον 16ο αιώνα και κατέστη σταδιακά μία από τις πλουσιότερες της παλαιάς Ελλάδας. Και αυτή συμμετέχει σε αναπτυξιακή εταιρεία της Εκκλησίας και διαθέτει μεγάλη ακίνητη περιουσία, καθώς και μετοχές της Εθνικής Τράπεζας. Ωστόσο, σε αντίθεση με τη Μονή Πετράκη, η Μονή Πεντέλης έχει βεβαρημένο παρελθόν στα κτηματομεσιτικά. Εχοντας στην ιδιοκτησία της τεράστιες εκτάσεις στους πρόποδες της Πεντέλης, πούλησε τμηματικά εκατοντάδες στρέμματα σε οικοδομικούς συνεταιρισμούς, αφήνοντας όμως αναπάντητα ερωτήματα για το πώς απέκτησε αυτή τη γη. Επιπλέον με χρυσόβουλλα διεκδικεί από το Δημόσιο αλλά και από κατοίκους της περιοχής περισσότερα από 50.000 στρέμματα. Της έχει επιβληθεί πρόστιμο ενός εκατομμυρίου ευρώ από τη Νομαρχία για αυθαίρετα, ενώ όταν κάηκε η Πεντέλη ζήτησε, από κοινού με τον συνεταιρισμό των αξιωματικών, να μην καθαριστούν και αναδασωθούν τα καμένα που διεκδικούσε. Τέλος διαθέτει ακίνητο 1.133 τ.μ. στην οδό Ευριπίδου

Ιερά Μονή Ξηροποτάμου

Η όγδοη τη τάξει αγιορείτικη μονή διαθέτει μακρά ιστορία καθώς είναι μία από τις παλαιότερες της Αθωνικής Πολιτείας. Οπως έχει γίνει γνωστό η μονή έχει στην ιδιοκτησία της σχεδόν 40.000 στρέμματα στη Σάρτη, ακίνητο 3.500 τ.μ. στην εθνική οδό Αθηνών- Λαμίας και κατάστημα 400 τ.μ. στην οδό Τσιμισκή στη Θεσσαλονίκη. Ακόμη έχει πουλήσει περισσότερα από 32.000 στρέμματα σε οικοδομικούς συνεταιρισμούς, ενώ διεκδικεί χιλιάδες στρέμματα δάσους στη Βόρεια Σιθωνία

Μονή Τοπλού

Το ιστορικό μοναστήρι συγκέντρωσε την προσοχή της κοινής γνώμης πριν από μία δεκαετία όταν εξήγγειλε τη δημιουργία μιας ... πόλης δίπλα στο Βάι, στη Σητεία της Κρήτης. Σε μία περιοχή που τοπικοί παράγοντες χαρακτηρίζουν «το καλύτερο οικόπεδο της Μεσογείου», η μονή συνήψε συμφωνία με μία βρετανική εταιρεία για την κατασκευή πέντε τουριστικών χωριών με εμπορικά, εκθεσιακά και συνεδριακά κέντρα, καθώς και πέντε γηπέδων γκολφ σε έκταση 26.000 στρεμμάτων που της ανήκουν. Το Δημόσιο παρενέβη και διεκδίκησε 10.000 στρέμματα. Η υπόθεση απασχόλησε τη Δικαιοσύνη πολύ καιρό. Αν και στην αρχή ασκήθηκαν ποινικές διώξεις, στο τέλος ... δεν άνοιξε ρουθούνι. Η επένδυση, ύψους 1,2 δισ. ευρώ(!), εξελίσσεται κανονικά και όταν ολοκληρωθεί θα κάνει τη μονή μία από τις πλουσιότερες της Μεσογείου

http://www.tovimadaily.gr//Article.aspx?d=20080921&nid=9868333&sn=&spid=

Επιστροφή

Αυτοδικαίως άδικες οι ανταλλαγές, Του Μ. Σταθόπουλου

Δάση, λιβάδια, δασικές εκτάσεις και ακίνητα διαθέτουν σε όλον τον ελλαδικό χώρο οι 81 μητροπόλεις που υπάγονται στην Εκκλησία της Ελλάδος, η κεντρική της οικονομική υπηρεσία της Ιεράς Συνόδου, καθώς και δεκάδες μονές. Ανάλογη περιουσία διαθέτουν όλα τα μοναστήρια του Αγίου Ορους, οι μητροπόλεις και οι μονές της Δωδεκανήσου και της Κρήτης που υπάγονται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. Εντυπωσιακές χαρακτηρίζονται οι περιουσίες του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, το οποίο αποτελεί τον μεγαλύτερο γαιοκτήμονα μετά το κράτος του Ισραήλ στην Ιερουσαλήμ και στην ευρύτερη περιοχή. Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Γεωργίας της δεκαετίας του 1980, οι εκτάσεις που αναγνωρίζεται ότι ανήκουν στην Εκκλησία ανέρχονται σε 432.880 στρέμματα. Από αυτά, οι 276.880 είναι δάση, 69.550 δασικές εκτάσεις και 86.459 χορτολιβαδικές εκτάσεις. Σε πολλές περιπτώσεις η Εκκλησία προσπαθεί μέσα από το κτηματολόγιο να κατοχυρώσει μέρος της περιουσίας της η οποία αμφισβητείται ή έχει καταπατηθεί.

Σε 50 νομούς της χώρας υπάρχουν εκτάσεις της Εκκλησίας που περιλαμβάνουν δάση, λιβάδια, οικόπεδα και ακίνητα. Η φορολόγηση στην οποία υποβάλλεται η Εκκλησία για την ακίνητη περιουσία της χαρακτηρίζεται ελάχιστη. Οπως επισημαίνουν οικονομολόγοι, για το έτος 2007 η κεντρική οικονομική υπηρεσία της Εκκλησίας της Ελλάδος κατέβαλε τον ειδικό φόρο που απαιτείται, ύψους 700.000 ευρώ. Αντίστοιχο ειδικό φόρο, επισημαίνουν οι ίδιοι, κατέβαλαν και οι μητροπόλεις που διαθέτουν ακίνητα

1Μοναχικός βίος και επιχειρηματική δραστηριότητα είναι ασφαλώς έννοιες ασυμβίβαστες. Το κυνήγι πλούτου και μέσω αυτού εξουσίας βρίσκεται σε οξεία αντίθεση προς τον ασκητισμό και την εγκράτεια που πρέπει να διέπει τη ζωή ενός μοναχού. Οι Πατέρες της Ορθόδοξης Εκκλησίας διδάσκουν ότι ο μοναχισμός είναι «η αρετή της πτωχείας και της ταπεινοφροσύνης» και τα μοναστήρια είναι (πρέπει να είναι) «σεμνεία χριστιανικών αρετών». Οι ίδιοι Πατέρες επέκριναν εκείνους τους μοναχούς που ήταν «γαιοχαρείς».

Το αν είναι σύμφωνες με τις παραπάνω ηθικές αρχές του μοναχισμού οι ανά την Ελλάδα κτηματικές συναλλαγές της Μονής Βατοπαιδίου μπορεί να το κρίνει κάθε εχέφρων πολίτης.

2Πέρα όμως από το ασύμβατο προς τον μοναχισμό, οι συναλλαγές της Μονής Βατοπαιδίου εγείρουν σοβαρά θέματα νομιμότητας. Η ανταλλαγή κτημάτων, με τη Μονή Βατοπαιδίου να καρπούται τα ανταλλασσόμενα ακίνητα του Δημοσίου που έχουν πολλαπλάσια αξία από εκείνα που η ίδια δίνει στο Δημόσιο, είναι, κατά τον αστικό κώδικα, εν όψει κυρίως της προφανούς υπερβολικής δυσαναλογίας των ανταλλασσόμενων κτημάτων, αυτοδικαίως άκυρη ως «αντίθετη στα χρηστά ήθη», πολύ περισσότερο αν υπάρχει και πρόθεση εκμετάλλευσης, οπότε έχει και το βαρύτερο στίγμα της αισχροκέρδειας, με παραπέρα συνέπεια η πράξη να γίνεται και ποινικώς κολάσιμη. Εύστοχοι επομένως είναι οι σχετικοί χαρακτηρισμοί αλλά και η όλη πρωτοβουλία του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου (ο οποίος όμως δεν έπρεπε να απαλλάξει εκ των προτέρων τους πολιτικούς που τυχόν συνέπραξαν στις αθέμιτες συναλλαγές). Ετσι κι αλλιώς η κρίση του Εισαγγελέα δεν δεσμεύει τα ποινικά δικαστήρια ούτε τη Βουλή (ως προς την ποινική ευθύνη υπουργών), που μπορούν και πρέπει να επιληφθούν του θέματος. Ας σημειωθεί ότι η Βουλή μπορεί κατά το Σύνταγμα να πάρει η ίδια την πρωτοβουλία για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης και την άσκηση ποινικής δίωξης κατά υπουργών.

Το ελληνικό Δημόσιο εξάλλου οφείλει να ζητήσει από τα πολιτικά δικαστήρια την αναγνώριση της ακυρότητας της ανταλλαγής (τεκμηριώνοντας, φυσικά, την προφανή δυσαναλογία

3Αλλά με την ευκαιρία της υπόθεσης Βατοπαιδίου εγείρεται πάλι το χρονίζον θέμα της εκκλησιαστικής και ιδίως της μοναστηριακής περιουσίας. Γιατί βέβαιον είναι ότι δεν επαρκούν βυζαντινά χρυσόβουλλα ως τίτλοι ιδιοκτησίας για τη σημερινή εποχή. Εκτός του ότι θα έχουν εν τω μεταξύ μεσολαβήσει άλλες νομικής φύσεως ιδιοκτησιακές μεταβολές, σε κάθε περίπτωση τέτοιοι τίτλοι έχουν με την πάροδο του χρόνου (εδώ μάλιστα με την πάροδο αιώνων!) πλήρως αποδυναμωθεί από νομική άποψη. Ο θεσμός της αποδυνάμωσης δικαιώματος βρίσκει εδώ πλήρη εφαρμογή. Μόνο αν και στο μέτρο που ασκούνταν στη νεότερη εποχή διακατοχικές πράξεις (νομή κτλ.) από τις μονές, π.χ. βάσει των παλαιών τίτλων (πράγμα που άλλωστε ούτε οι ίδιες οι μονές φαίνεται να επικαλούνται και πάντως δυσχερώς θα μπορούσαν να το αποδείξουν), θα ήταν δυνατόν να έχουν σήμερα οι μονές ιδιοκτησιακά δικαιώματα.

Είναι καιρός η πολιτική εξουσία να τολμήσει. Ο νόμος Τρίτση του 1987 για την εκκλησιαστική περιουσία έμεινε ανενεργός γιατί ο τότε πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου, υποχωρώντας απέναντι στην Εκκλησία, στην ουσία τον κατήργησε διά λόγου! Εύλογες και θεμιτές αξιώσεις της Εκκλησίας είναι σεβαστές. Αλλά οι περισσότεροι πρωθυπουργοί στην Ελλάδα συχνά υποχωρούν και σε παράλογες αξιώσεις της. Σήμερα είναι ευκαιρία να συζητηθεί νηφάλια το θέμα  γιατί επικεφαλής της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας βρίσκεται ένας συνετός ιεράρχης που εμπνέει με το χριστιανικό ήθος του και με την ενάρετη άσκηση των υψηλών θρησκευτικών του καθηκόντων και που συγχρόνως σέβεται τη δημοκρατική αρχή όπως αυτή εκφράζεται από την πολιτεία.

4Το κράτος φυσικά θα πρέπει να συνεχίσει να ενισχύει (και οικονομικά) την Εκκλησία, διότι άλλωστε έτσι ικανοποιεί τις θρησκευτικές ανάγκες των δικών του πολιτών. Ανάλογη πρέπει, βεβαίως, να είναι και η οικονομική ενίσχυση των θρησκευτικών αναγκών μειονοτήτων (ανάλογη με την αριθμητική τους δύναμη). Πρέπει επίσης το κράτος να μεριμνά για τη συντήρηση και την αξιοποίηση των εκκλησιαστικών μνημείων. Ολα αυτά, εννοείται, στο μέτρο που δεν επαρκούν οι οικονομικές δυνατότητες της Εκκλησίας

Ελεγχος και δημοσιοποίηση των εσόδων και εξόδων των μονών, των μητροπόλεων και των άλλων εκκλησιαστικών φορέων είναι η αυτονόητη συνέπεια της κρατικής οικονομικής ενίσχυσης (στην οποία συμπεριλαμβάνονται και η μισθοδοσία, η συνταξιοδότηση, η ασφαλιστική κάλυψη κτλ. του κλήρου). Ο έλεγχος και η διαφάνεια είναι όμως και η συνέπεια της αποστολής και ευθύνης της δημοκρατικής πολιτείας να διατηρεί κάποια εποπτεία για κάθε οικονομική δραστηριότητα, σεβόμενη βέβαια την ανεξαρτησία των οργανισμών (εκκλησιαστικών ή άλλων) όταν αυτοί απολαύουν κατά το Σύνταγμα αυτονομίας. Αυτονομία δεν σημαίνει ότι γινόμαστε «κράτος εν κράτει» με υψωμένα τείχη αδιαφάνειας. Μόνο με διαφάνεια μπορούν να διαπιστώνονται π.χ. ποινικές ευθύνες κατά την εσωτερική οικονομική διαχείριση ενός οσοδήποτε ανεξάρτητου οργανισμού και να μη διαφεύγουν τη δικαιοδοσία των δικαστικών αρχών. Δίκαιη, τέλος, οικονομική μεταχείριση της Εκκλησίας είναι να καταργηθεί το προνόμιο του αφορολογήτου της εκκλησιαστικής περιουσίας, προνόμιο το οποίο είναι αντίθετο με τη συνταγματική αρχή της ισότητας, που περιλαμβάνει και (αναλογική) ισότητα συνεισφοράς στα δημόσια βάρη.

Ο κ. Μιχάλης Σταθόπουλος είναι καθηγητής του Αστικού Δικαίου, πρώην υπουργός Δικαιοσύνης

http://www.tovimadaily.gr//Article.aspx?d=20080921&nid=9866496&sn=&spid=

Επιστροφή

Ξαναχτύπησαν οι «ανώνυμοι γέροντες»

Του ΑΡΗ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ

Σε επανεκδόσεις, με όλο και σκοτεινότερη «βυζαντινή ατμόσφαιρα», κυκλοφορούν πλέον οι ανώνυμες επιστολές από «σεβαστούς γέροντες πατέρες» εναντίον του «πνευματιστή» ηγούμενουΕφραίμ της Μονής Βατοπεδίου, των Κυπρίων ρασοφόρων εν γένει αλλά και του ... διαδόχου του Εφραίμ!

Με ηλεκτρονικό μήνυμα από τον αποστολέα «pater oros» έφτασε χθες δεύτερη έκδοση της επιστολής, που είχε αρχικώς παραλήπτες τους 300 βουλευτές, κρατικούς φορείς, ΜΜΕ και το ΑγιονΟρος. Τη φορά αυτή προστέθηκαν στους παραλήπτες ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο πρωθυπουργός και στην εξιστόρηση με νέα επεισόδια ο επίτιμος πρόεδρος της Ν.Δ. Κ. Μητσοτάκης, ο Γιώργος Καρατζαφέρης και ο τέως βασιλιάς. Γέροντες σε διωγμό Σκοτεινά εγκλήματα, μυστική διπλωματία, μπίζνες με ακίνητα και αρχαιοκαπηλία ξετυλίγονται σε μια πυρετική αναφορά δώδεκα σελίδων, ενώ οι «ανώνυμοι γέροντες» σε κάποια από τα όσα αναφέρουν, παραθέτουν και τα τηλέφωνα πιθανών μαρτύρων προκειμένου κάθε ενδιαφερόμενος να ελέγξει την ορθότητα των γραφομένων. Η διήγηση ξεκινά με την αναφορά δεκάδων γερόντων που ζούσαν σε σκήτες και κελιά της Μονής Βατοπεδίου και «εκδιώχθηκαν» από τον Εφραίμ. Συναντούμε τον 90χρονο Αγαθάγγελο, που ξέφυγε από στενό μονοπάτι «διότι οι πονηροί Κύπριοι έκλεισαν τον δρόμο βάζοντας σιδερένια σύνορα με φύλακες σκοπούς», τον 90χρονο Δημήτριο Μυτιληναίο, που προσπάθησε να ξεφύγει «παίρνοντας μαζί του όλες τις λίρες του», αλλά και τον Δημήτριο Χιώτη, που «έφυγε στο χωριό του καθώς είδε αυτοπροσώπως τον ρασοφόρο Εφραίμ Κουτσού μέσα στον κεντρικό ναό του Βατοπεδίου να κάνει επικλήσεις πνευμάτων και να μεταμορφώνεται»!!! Επίσης τον 90χρονο Αθανάσιο, που «πέθανε από τη στενοχώρια του» και τους γέροντες του ιστορικού κελίου Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης, το οποίο «πούλησε ο Εφραίμ στους Βουλγάρους με ομόλογο» ... Μπίζνες σε εξέλιξη Κλείνοντας τη μακρά καταγραφή γερόντων που διώκονται και κελιών που ξεπουλιούνται, ξεκινούν οι μπίζνες. Ο Εφραίμ συστήνει κτηματομεσιτική εταιρεία μαζί με τον Θεόδωρο Ρουσόπουλο. Οι ανώνυμοι αναρωτιούνται για τη σιωπή των πολιτικών διοικητών του Ορους Κ. Λούλη, Στ. Ψυχάρη και Γ. Δεληκούρα και λένε ότι ο «πονηρός Εφραίμ Κουτσού εξαφάνισε τα έγγραφα και τα απολυτήρια των γερόντων και έκανε ιδιωτικές μελέτες με Κύπριους πολιτικούς μηχανικούς για να εισπράξουν επιχορηγήσεις δισεκατομμυρίων ευρώ». Παρακάτω αναφέρονται συγκεκριμένα στη «χειμωνιάτικη νύχτα του 1990», που «ο Εφραίμ με τη συμπαράσταση του διοικητή Κ. Λούλη κατ' εντολή του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και με την προσωπική παρουσία του κ. Βαρθολομαίου, τότε Εξάρχου του Οικονομικού (sic) Θρόνου με τους αστυνομικούς των Καρυών έδεσαν τους 11 σεβαστούς γέροντες της Ι.Μ. Βατοπεδίου (παρακάτω λέει ότι πέθαναν υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες), παίρνοντας τα κλειδιά που είχαν και φύλαγαν σαν κόρη οφθαλμού τον αμύθητο θησαυρό της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας». Για τον νυν Οικουμενικό Πατριάρχη δεν τσιγκουνεύονται καθόλου την ... αγάπη, λέγοντας ότι «θα εγκαινίαζε ο ίδιος μεγαλοπρεπέστατα το βυζαντινό τουριστικό χωριό που θα πραγματοποιούσε ο οραματιστής πνευματιστής Εφραίμ» (Λέτε γι' αυτό να κυκλοφόρησε χθες η επιστολή με την οποία το Βατοπέδιο λέει ότι επιστρέφει τη συγκεκριμένη έκταση;). Οι ανώνυμοι αναλαμβάνουν επίσης να μας θυμίσουν την περιφορά της Ιεράς Ζώνης της Παναγίας ακόμη και με το ελικόπτερο του Αντέννα, την επίσκεψή της στον άρρωστο ΑνδρέαΠαπαδρέου και τη σύζυγό του, στολίζοντας τον Εφραίμ ως «Ρασπούτιν που εισχώρησε στα παλάτια του Τσάρου και κατέστρεψε την Αγία Μεγάλη Ρωσία» για να πάρουν την εξουσία «οι άθεοι κομμουνιστές». Εκδόσεις και ρεπορτάζ Ενεργό παρουσία έχει στην επιστολή ο τηλε-βιβλιοπώλης Δημοσθένης Λιακόπουλος, που διαφημίζει το βιβλίο του Ιωσήφ Σπηλιώτη -γέροντα του Εφραίμ- «Εγγύς ο καιρός». Αλλού «ο φημισμένος ρεπόρτερ Μάκης Τριανταφυλλόπουλος» εμφανίζεται έτοιμος να ξεσκεπάσει σκάνδαλο με την αγορά κτιρίου αξίας 4 δισ. από τον επιχειρηματία Βωβό στο Μαρούσι, αλλά ο συνεργάτης του «πέφτει και αυτός θύμα της γοητείας του Εφραίμ». Ο Κ. Μητσοτάκης εμφανίζεται ως παραλήπτης ιερών εικόνων από τον Γιοσάκη, ο Κάρολος της Αγγλίας προωθητής του ηγουμένου Χρυσόστομου Κατσουλιέρη (γνωστού, όπως λένε, για ηθικά σκάνδαλα στο Χαλάνδρι!) τον οποίο ο Πατριάρχης προσπαθεί να βάλει στη Μονή Εσφιγμένου αλλά και στο Βατοπέδιο ... Θυμίζουν τις διαπραγματεύσεις με τον Πούτιν για τη Μονή Παντελεήμονος, αλλά και τον Αμερικανό πρόεδρο Μπους που επισκέφθηκε το Ορος συνοδευόμενος από τον Κ. Μητσοτάκη. Στη δεύτερη παραλλαγή, γέροντες εμφανίζονται να ενημερώνουν για τα προβλήματα από το 2000 τον Κ. Μητσοτάκη και τον τότε ευρωβουλευτή Γιώργο Καρατζαφέρη, οι οποίοι «υποσχέθηκαν ότι θα ενημέρωναν και τον τέως βασιλιά των Ελλήνων στην Αγγλία»! Επαναλαμβάνουν ότι αμύθητοι θησαυροί είναι τώρα στα χέρια των Εφραίμ, Βαρθολομαίου και Μητσοτάκη και ζητούν να γίνει εκλογή ηγουμένου στο Βατοπέδιο με μυστική ψηφοφορία, για να μην εκλεγεί ο Χρ. Κατσουλιέρης. *«Δεν έκανε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μπίζνες με το Αγιον Ορος όπως κάνει η σημερινή», απάντησε ο εκπρόσωπος του κόμματος Γ. Παπακωνσταντίνου, σχολιάζοντας αναφορά στην επιστολή για μεσολάβηση του Ευάγγ. Βενιζέλου υπέρ του εργολάβου Ευάγγ. Πολυδώρου, φίλου του Εφραίμ.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 26/09/2008

Επιστροφή

(αναδημοσιεύουμε με επιφύλαξη ένα μήνυμα που λάβαμε. Δεν μπορούμε να ελέγξουμε την ακρίβεια των στοιχείων ή το περιοδικό που φέρεται να το δημοσίευσε, αλλά όλα φαίνονται αληθοφανή)

ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ... Ξεσφράγισαν το σφραγισμένο ιδιαίτερο δωμάτιο του αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου στο Παλαιό Ψυχικό και βρήκαν πάρα πολλά αντικείμενα μεγάλης χρηματικής αξίας. Τα κατέγραψε επιτροπή την οποία αποτελούσαν δικαστικές αρχές, ο διευθυντής της αστυνομίας, ο εκπρόσωπος της εφορίας, ένας συμβολαιογράφος, ο αρχιερατικός επίτροπος Θωμάς Χρυσικός, ο πρώην αρχιερατικός επίτροπος Θωμάς Συνοδινός, ο γνωστός Βρεσθένης Θεόκλητος Κουμαριανός, και δύο διάκονοι του Χριστόδουλου. Τα πράγματα που καταγράφηκαν βρίσκονταν τόσο στο ιδιαίτερο δωμάτιο του Χριστόδουλου όσο και στα βεστιάριά του(= ιματιοθήκες) και στο υπόλοιπο ανάκτορό του. Μόνο τα μικροαντικείμενα τρεχούσης χρήσεως του δωματίου του ξεπερνούν σε αξία το ένα εκατομμύριο ευρώ. Αραδιάζουμε μερικά χαρακτηριστικά από τα καταγραμμένα.

600 ζεύγη χρυσά ή αργυρά μανικετόκουμπα. Απ' αυτά τα 140 ζευγάρια έχουν διαμάντια και μερικά έχουν ζαφείρια. Πάνω από 100 πολύτιμα χρυσά και αργυρά στυλό και πέννες ανεκτίμητης αξίας. Πάρα πολλοί χρυσοί και αργυροί σταυροί ευλογίας με πολύτιμα πετράδια. Πολλές αρχαίες εικόνες. 30.000 ευρώ και 9 χρυσές λίρες σε φάκελο για τον π. Θωμά Συνοδινό. Ένας μεγάλος πολυτιμότατος πολυέλαιος Baccarat αξίας 50.000.ευρώ η ανώτερη φίρμα στον κόσμο. Καναπέδες και πολυθρόνες του σαλονιού, των γραφείων και των δωματίων από τις δυό ακριβότερες φίρμες του κόσμου Versace και Armani. Μεταξωτές κουρτίνες πολυτιμότατες από τις καλλίτερες φίρμες στον κόσμο σε όλο το ανάκτορο. Εκατοντάδες λευκά πουκάμισα, τα περισσότερα μεταξωτά. Εκατοντάδες μαύρα παντελόνια πανάκριβα. Εκατοντάδες ζεύγη παπουτσιών όλα από τις δυό ακριβώτερες φίρμες του κόσμου Sebago και Church' s, απ' αυτά που φορούν μόνο οι Άγγλοι πρίγκηπες, λόρδοι και άλλοι αριστοκράτες. Ο Χριστόδουλος φορούσε μόνο τέτοια παπούτσια, που το κάθε ζεύγος τιμάται πάνω από 1.000 χίλια ευρώ. ( Όταν ανατράπηκε ο δικτάτωρ των Φιλιππίνων Μάρκος, βρέθηκε ότι η γυναίκα του είχε 80 ζεύγη παπουτσιών, ακριβά βέβαια αλλά συνηθισμένα). Τρείς δεκάδες σέτ με καθημερινά δεσποτικά άμφια. 50 επίσημες και μεγαλοπρεπείς αρχιερατικές στολές αξίας κατά μέσον όρο 300.000 ευρώ η κάθε μία. 12 στέμματα ( μίτρες ) από χρυσό και πολυτίμους λίθους αξίας κατά μέσον όρο 300.000 ευρώ το καθένα. Κυρίως έχουν διαμάντια. 100 εγκόλπια χρυσά και γεμάτα πολυτίμους λίθους, κυρίως διαμάντια και ζαφείρια, αξίας 100.000 ευρώ το καθένα. 200 εγκόλπιοι σταυροί ίσης αξίας και παρόμοιας διακοσμήσεως ο καθένας. 25 ποιμαντορικές ράβδοι (πατερίτσες) χρυσές και αργυρές και ελεφάντινες (φιλντισένιες) γεμάτες πολυτίμους λίθους, κυρίως διαμάντια και ρουμπίνια, αξίας κατά μέσον όρο 100.000 ευρώ η κάθε μία. 40 απλές αργυρές ράβδοι (βακτηρίες, μπαστούνια) με ημιπολυτίμους λίθους, αξίας 20.000 ευρώ η κάθε μία. Δύο υπερπολύτιμα δισκοπότηρα χρυσά, σκαλιστά έργα τέχνης, με πολυτίμους λίθους, δώρα το ένα του Βαρθολομαίου και το άλλο του πάπα Ρώμης Βενεδίκτου. Δεκάδες χρυσά και αργυρά κηροπήγια (δικηροτρίκηρα). Δεκάδες χρυσά και αργυρά επιτραπέζια κηροπήγια με πολυτίμους λίθους. Πολλές δεκάδες αργυροί δίσκοι σερβιρίσματος και κεράσματος. Δεκάδες αργυρές φρουτιέρες. Εκατοντάδες δωδεκάδων ποτήρια αργυρά και κρυστάλλινα υψηλής αξίας. Εκατοντάδες πανάκριβα αργυρά κρυστάλλινα και πορσελάνινα σερβίτσια ανυπολόγιστης αξίας. Εκατοντάδες δωδεκάδες πανάκριβα χρυσά και αργυρά κουταλομαχαιροπήρουνα φίρμας Christofie, που είναι η ακριβώτερη στον κόσμο. Εκατοντάδες πορσελάνινες δωδεκάδες πιάτων. Εκατοντάδες πορσελάνινες και αργυρές πιατέλλες. Βαρύτιμες μεταξωτές κουρτίνες σε όλο το ανάκτορο. Εκατοντάδες ζεύγη μεταξωτές μπιζάμες. Δεκάδες μεταξωτές κλινοστρωμνές και μαξιλάρια. Τέσσερες ζωγραφικοί πίνακες αμύθητης αξίας που ανήκουν στο Μουσείο Μπενάκη και τους νοίκιαζε με μηνιαίο μίσθωμα που του καθενός η αξία είναι όσο τα μηνιαία μισθώματα τριών μεγάλων και πολυτελών ρετιρέ. Έξι γκραβούρες με πανάκριβο μηνιαίο μίσθωμα από το ίδιο Μουσείο. Πάρα πολλά και πανάκριβα έπιπλα από πολύτιμα ξύλα υφάσματα μέταλλα και γυαλιά, φτιαγμένα από τις 4 μεγαλύτερες και ακριβώτερες φίρμες στον κόσμο. Τα αρχιτεκτονικά σχέδια για δύο βίλλες-ανάκτορα του Χριστοδούλου, για να ξεκουράζεται, που θα κτίζονταν σε τεράστια οικόπεδά του πανύψηλης αξίας, ένα στην Ερμιονίδα και ένα στον Άγιο Ιωάννη Θεολόγο σε πανέμορφες τοποθεσίες. Ένα τεράστιο ποσό (πολλά εκατομμύρια ευρώ ), για να κτιστή ειδικό μουσείο με την επωνυμία «Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος», για να φυλάγωνται και να εκτίθενται εκεί σε κοινή θέα οι στολές, οι μίτρες, οι πατερίτσες, και όλα τα λειτουργικά και μη λειτουργικά κοσμήματα και σκεύη του Χριστόδουλου στους αιώνες των αιώνων, μαζί και με τα έξοδα συντηρήσεως τόσο του μουσείου όσο και των εκθεμάτων, και με τους μισθούς των υπαλλήλων του μουσείου.

...Και μια ξεραμένη πορτοκαλάδα στο ποτήρι, πάνω στο γραφείο του, την οποία δεν πρόλαβε να πιή, γιατί πέθανε. Είχε μέσα και το καλαμάκι. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει πρόεδρος δημοκρατίας ή πρωθυπουργός, πρώην και τωρινός, ή βιομήχανος ή εφοπλιστής που να έχη σπίτι με τέτοια οικοσκευή και τέτοια ρούχα, παπούτσια και κοσμήματα. Δεν έρχεται όμως πρώτος στον κόσμο ο Χριστόδουλος, αλλά μόλις τρίτος. Οι δυό πλουσιώτεροί του είναι η βασίλισσα της Αγγλίας και ο σουλτάνος του Βόρνεο. Υπολογίζεται, ότι τον περνούσε και ο δικτάτωρ της Ρουμανίας Τσαουσέσκου. Άνθρωποι του Χριστόδουλου λένε ότι στο χρηματοκιβώτιο του σπιτιού του υπήρχαν κατά τις τελευταίες ώρες του και 7 εκατομμύρια ευρώ για τις τρέχουσες ανάγκες (καθημερινά ψώνια κ.λ.π), τα οποία όμως παρ' όλες τις έρευνες δεν βρέθηκαν. Και όλα αυτά ήταν μόνο το πρόχειρο πορτοφόλι του Χριστόδουλου για τα καθημερινά έξοδά του. Αγνοείται, τελείως πού βρίσκονται οι κύριες καταθέσεις του στο εξωτερικό ή εσωτερικό, μετοχές, επενδύσεις, ακίνητα, κ.λ.π. Θα πούν μερικοί κακοπροαίρετοι. «Και τι τα ήθελε όλ' αυτά ο αρχιεπίσκοπος ;». Δεν σκέφτονται οι αδιάκριτοι και απερίσκεπτοι ότι ο Χριστόδουλος όλ' αυτά τα εξοικονόμησε, επειδή του χρειάζονταν για το εισιτήριο του στον παράδεισο; Οι ευσεβείς χριστιανοί πρέπει να ζουν με λιτότητα και συνετή οικονομία, ώστε να ρίχνουν στο δίσκο της Εκκλησίας όσο μπορούν μεγαλύτερο οβολό, διότι είναι κρίμα ένας αρχιεπίσκοπος να μην μπορέση να συγκεντρώση το ποσό που του χρειάζεται για να κόψη ένα εισιτήριο για τον παράδεισο, σαν αυτό του αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου. Αυτός είναι « Ο Χριστόδουλός σας», όπως είπε κάποτε κι ο ίδιος. Από το περιοδικό ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ μηνός Σεπτεμβρίου 2008

(Ελήφθη 17-10-08)

Επιστροφή

Ιερές Μπίζνες ( ...και προσκυνημένοι)

Επειδή αύριο, που θα ξεχαστούν οι ιερές μπίζνες, θα μας βγουν και πατριώτες ...

Η επιστολή που ακολουθεί έχει συνταχθεί «Εν Αγίω Ορει τη 13/26 Απριλίου 1941» και απευθύνεται «Προς την Αυτού Εξοχότητα τον Αρχικαγγελλάριον του ενδόξου Γερμανικού ΚράτουςΚύριον Αδόλφον Χίτλερ εις Βερολίνον» ... Η διπλή ημερομηνία 13/26 δηλώνει ότι υπογράφεται και από τους παλαιοημερολογίτες ...

Πρόκειται για την επιστολή που έστειλαν προς τον Χίτλερ - μια μέρα πριν (!) η Βέρμαχτ μπει στην Αθήνα - οι μονές του Αγίου Όρους (μεταξύ αυτών και το Βατοπέδιο) «ικετεύοντες» να τους θέσει «υπό την υψηλήν προστασίαν και κηδεμονίαν» του!

Το σημειώνουμε γιατί εκτός από «χρυσόβουλα» βυζαντινών αυτοκρατόρων, φιρμάνια Σλάβων φυλάρχων και χοτζέτια σουλτάνων, δεν αποκλείεται οι «Άγιοι Πατέρες» να διαθέτουν και διατάγματα του ...Χίτλερ, που να «αποδεικνύουν» τα ιδιοκτησιακά τους «δικαιώματα» επί λιμνών, βουνών, θαλασσών και κυρίως οικοδομικών «φιλέτων» της ελληνικής επικράτειας ...» «Εν Αγίω Όρει τη 13/26 Απριλίου 1941

Προς την Αυτού Εξοχότητα τον Αρχικαγκελλάριον του ενδόξου Γερμανικού Κράτους Κύριον Αδόλφον Χίτλερ εις Βερολίνον.

Εξοχότατε, Οι βαθυσεβάστως υποσημειούμενοι Αντιπρόσωποι των Είκοσιν Ιερών Βασιλικών Πατριαρχικών καί Σταυροπηγιακών Μονών του Αγίου Όρους Άθω, λαμβάνομεν την εξαιρετικήν τιμήν νααπευθυνθώμεν προς την Υμετέραν Εξοχότητα και παρακαλέσωμεν Αυτήν θερμώς, όπως, ευαρεστημένη, αναλάβη υπό την Υψηλήν προσωπικήν Αυτής προστασίαν καί κηδεμονίαν τον Ιερόν τούτον Τόπον, του οποίου Ηγούμενοι καί αντιπρόσωποι τυγχάνομεν, διαδεχομένη εν τούτω τους ιδρυτάς καί Ευεργέτας του Ιερού τούτου Τόπου Βυζαντινούς Αυτοκράτορας καί διαδόχους τούτων. Το Αγιον Όρος, Εξοχώτατε, συνέστη εις Πανορθόδοξον μοναχικήν πολιτείαν, εις ήν ανέκαθεν διαβιούν εν αγαστή ομονοία μοναχοί ακωλύτως προσερχόμενοι από διάφορα ορθόδοξα Έθνη, κατά τον Θ΄ μ.Χ. αιώνα, πνευματικώς μέν εξαρτωμένων από του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, πολιτικώς δε αυτοδιοικούμενον υπό της Ιεράς Συνάξεως των Αντιπροσώπων των Είκοσιν Ιερών καί Κυριάρχων Μονών και πολιτειακώς υπαγομένων υπό την προστασίαν καί κηδεμονίαν των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων καί των διαδόχων Αυτών.

Το Αυτονομιακόν τούτο πολίτευμα περιεθριγκώθη δι αλλεπαλλήλων τυπικών και Χρυσοβούλων των ιδρυτών καί ευεργετών των Ιερών μονών Βυζαντινών Αυτοκρατόρων Βασιλείου τουΜακεδόνος(882), Ιωάννου Τσιμισκή(972), Κωνσταντίνου Μονομάχου(1046), Στεφάνου Δουσάν(1346) καί άλλων Σλαύων, Ουγγροβλάχων Ηγεμόνων καί των μετέπειτα ΣουλτανικώνΦιρμανίων τελευταίως δε υπό του Καταστατικού Χάρτου του 1926, ούτινος δύο αντίτυπα εσωκλείομεν.

Το ουτωσί καθιερωθέν προνομιακόν καί αυτοδιοίκητον καθεστώς του Ιερού τούτου Τόπου, αποτελέσαν αντικείμενον συζητήσεων καί επικυρώσεων διαφόρων διεθνών συνθηκών περιεθριγκώθητέλος, διά του 62ου άρθρου της Βερολινείου συνθήκης του έτους 1878, έχοντος ούτω, οι μοναχοί του Όρους 'θω οθενδήποτε καί αν κατάγωνται θα διατηρήσωσι τά κτήματα καί τα πρότερα αυτών δικαιώματα καί θ' απολαύωσιν, άνευ ουδεμιάς εξαιρέσεως, πλήρους ισότητος δικαιωμάτων καί προνομίων.

Των εν Αγίω Όρει ενασκουμένων Μοναχών, ανεξαρτήτως τόπου προελεύσεως και Εθνικότητος, σκοπός καί αποστολή καθ' όλον τον υπερχιλιετή βίον του Αγίου Όρους, υπήρξεν η διατήρησις, προαγωγή καί εξασφάλισις των Ιερών αυτού σκηνωμάτων, η διά της ακαταπονήτου φιλεργίας των εν αυτώ ενασκουμένων μοναχών καλλιέργεια της τε εκκλησιαστικής καί κλασσικής φιλολογίας καί καλλιτεχνίας, ο ασκητικός βίος καί η διηνεκής προσευχή υπέρ του σύμπαντος κόσμου.

Την διατήρησιν του καθεστώτος τούτου της αυτονόμου μοναχικής πολιτείας, ικανοποιούντος πλήρως άπαντας τους εν Αγίω Όρει ενασκουμένους ανεξαρτήτως εθνικότητος Ορθοδόξους μοναχούς καί εναρμονιζόμενοι προς τον σκοπόν καί την αποστολήν αυτών, παρακαλούμεν καί ικετεύομεν θερμώς την Υμετέραν Εξοχότητα όπως αναλάβη υπό την υψηλήν προστασίαν καίκηδεμονίαν Αυτής.

Τον Βασιλέα των Βασιλευόντων καί Κύριον των Κυριευόντων εξ όλης ψυχής και καρδίας ικετεύοντες, όπως επιδαψιλεύση τη Υμετέρα Εξοχότητι υγείαν και μακροημέρευσιν επ' αγαθώ του ενδόξου Γερμανικού Έθνους.

Υποσημειούμεθα βαθυσεβάστως.

Πηγή: Ιστορικόν Διπλωματικόν Αρχείον του Υπουργείου Εξωτερικών.

(Δημοσιεύτηκε επίσης: 1) στο περιοδικό «Ελληνικόν Πάνθεον», τεύχος 13, Ιουνίου-Αυγούστου 2001, σελίδα 18, 2) στο «Ριζοσπάστη», στις 12-9-2008, 3) στην «Ελευθεροτυπία» στις 13-9 2008, 4) στο blog «Αλφειός ποταμός» στις 15-9-2008) και 5) naftilos.blogspot.com στις 8-10-2008)

Επιστροφή

«Ιερό» ξεπούλημα μετοχών από τη Μ. Βατοπεδίου! (28.11.08, Το Πρώτο Θέμα)

Το μεγάλο χρηματιστηριακό παιχνίδι της Μονής Βατοπεδίου, που υποκρύπτει ενδεχομένως και περίεργες ροές χρήματος προς άγνωστη κατεύθυνση, αποκαλύπτουν έγγραφα της Marfin EgnatiaBank και της Επενδυτικής Τράπεζας, τραπεζικών εταιρειών του ομίλου της Marfin Popular Bank, που έχουν ...

Διαβάστε περισσότερα ...

Επιστροφή

Βατοπαίδι  και  Ελαιώνας

Ριχάρδος Σωμερίτης | Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2008

Το Βατοπαίδιο δεν είναι όμιλος εταιρειών αλλά μοναστήρι. Σκοπός ενός ομίλου είναι το κέρδος. Σκοπός ενός μοναστηριού είναι, λένε, η σωτηρία της ψυχής. Αν ήταν το κέρδος, μοναστήρια και εκκλησίες θα έπρεπε να υπαχθούν στο εμπορικό δίκαιο και στους οικονομικούς ελέγχους του κράτους και να ξεχάσουν τις ψευδοπροσευχές. Το Βατοπαίδιο είναι σκάνδαλο και γι΄ αυτό και για την απίστευτη και τόσο προσοδοφόρα διαπλοκή μοναχών, πολιτικών και δικαστικών. Μόνο το Βατοπαίδιο; Η απάντηση είναι: «Οχι». Μόνο μερικά μοναστήρια; Πάλι η απάντηση είναι: «Οχι». Αλλά το Βατοπαίδιο μετατράπηκε σε σύμβολο θρασύτατης διαπλοκής. Πράγμα που (ουσιαστική διαφορά δεν υπάρχει) δεν κατάφεραν ακόμα ο Ελαιώνας και όσοι ασύστολα τον τσιμεντάρουν αντί να τον αποδώσουν στη δύστυχη πρωτεύουσα, τα τόσα σε διαδικασία «ανάπλασης» πάρκα (π.χ., στο Παγκράτι), τόσες εκτάσεις σε όλη τη χώρα με τόσες «κατά παρέκκλιση» πολεοδομικές άδειες ... Τόσες επιχειρήσεις άγριας δόμησης σε νησιά και παραλίες. Τόσες πλατείες, πεζόδρομοι, πεζοδρόμια και δημόσιοι χώροι που σε όλη την επικράτεια παραδίδονται με διάφορες επίσημες και κυρίως ανεπίσημες αντιπαροχές στη βιομηχανία τουτραπεζοκαθίσματος μετατρέποντας σε κόλαση τη ζωή των κατοίκων ορισμένων «επίλεκτων» περιοχών. Ζούμε σε μια χώρα όπου οι ψευδοπρίγκιπες που μας κυβερνούν γεννήθηκαν προφανώς για την καταστροφή της. Εφόσον λοιπόν το Βατοπαίδιο έγινε σύμβολο, ας αναλύσουμε το φαινόμενο. 1. Διαπιστώθηκε- δεν χρειάζονται άλλες «ανακρίσεις»- ότι δεν υπάρχουν αυστηροί δημόσιοι κανόνες για τη διαχείριση της τεράστιας εκκλησιαστικής και μοναστικής περιουσίας και ότι υπάρχουν μόνο διευκολύνσεις, παροχές, μισθοδοσίες και φοροαπαλλαγές. Υπάρχει συνεπώς θέμα μεγάλο με την εκκλησιαστική και μοναστική περιουσία σε συνάρτηση με το θέμα των σχέσεων Κράτους και Εκκλησίας αλλά και ανεξάρτητα από αυτό. 2. Διαπιστώθηκε και όχι μόνο με το Βατοπαίδιο αλλά για παράδειγμα και με την υπόθεση της «Αλληλεγγύης» [τι γίνονται αλήθεια οι σχετικές ανακρίσεις και τακτοποιήθηκε (πώς;) η επιστροφή στο υπουργείο Εξωτερικών των 6,3 εκατ. ευρώ (με τους τόκους) που «αχρεωστήτως» της καταβλήθηκαν για ανθρωπιστικό έργο που δεν έγινε;] ότι υπάρχει στον χώρο αυτό μέγα πρόβλημα ... χρηστής διαχείρισης. 3. Διαπιστώθηκε, τέλος, ότι η οσμή του αγίου χρήματος έχει κάθε τόσο οδηγήσει δεσποτάδες (π.χ., ο πρώην Αττικής) και «Γέροντες» σε δραστηριότητες που δεν έχουν καμία σχέση με το σημαντικό φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας μετατρέποντάς το σε κάτι άλλο που ας μην το ονομάσουμε. Το πρόβλημα αφορά και τους πιστούς και την πολιτεία. Οι πιστοί ας πράξουν όσα ενδεχόμενα θα τους υπαγόρευε η συνείδησή τους. Η πολιτεία έχει όμως ένα τριπλό καθήκον για τα όσα την αφορούν: τη με όποιο και δικό της κόστος πλήρη αποκάλυψη της αλήθειας για τις άθλιες συναλλαγές, την κάθαρση χωρίς «ετεροδικίες» και εξαιρέσεις και τη θέσπιση, σε διάλογο με την Εκκλησία, των νέων κανόνων που θα εξασφάλιζαν το κοινό περί δικαίου αίσθημα και μια καλή χωριστή συμβίωση. somerit@otenet.gr ΤΟ ΒΗΜΑ Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2008

ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΓΡΑΦΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ!!ΡΕ  ΝΟΥΜΕΡΑ ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΙΝΑΙ Ο  ΘΕΟΣ ΔΙΑΣ ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΕΧΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ Ο ΤΟΥΡΚΟΦΙΛΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ??ΡΕ ΑΛΗΤΗΡΙΟΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ ΔΕΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ ΤΟ 1714!! 

Ο Πατέρας του Γένους μας Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ο οποίος γεννήθηκε στο χωριό Μέγα Δέντρο της Αιτωλίας πιθανότατα το έτος 1714,(ΟΥΤΕ ΤΟ ΠΟΤΕ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΛΑΓΝΟΙ!!) συγκέντρωνε το σύνολο σχεδόν των μεγάλων χαρισμάτων, καθώς ήταν απόστολος, προφήτης, διδάσκαλος και θαυματουργός. Παρότι όμως αυτός ο μεγάλος ανήρ, ο αδάμαντας στίλβοντας της Ορθοδοξίας ακτινοβολούσε το φως των μεγάλων του Θεού χαρισμάτων, ήταν πάντοτε ταπεινός, ταπεινότερος όλων, για το λόγο αυτό και ο μεγαλύτερος των μεγαλυτέρων. Η ΣΝΕΧΕΙΑ 

ΕΔΩ  ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ ΕΜΕΤΟ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΑΛΗΤΕΙΑ!!

ΑΠΟ ΤΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΤΟ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΒΗΜΑ!!

«Και εγώ αδελφοί μου, όπου αξιώθηκα και εστάθηκα εις αυτόν τον άγιον τόπον τον αποστολικόν, δια την ευσπλαχνίαν του Χριστού μας, εξέταξα πρώτον δια λόγου σας και έμαθα πώς με την χάριν του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και Θεού, δεν είσθενε Έλληνες, δεν είσθενε ασεβείς, αιρετικοί, άθεοι, αλλ' είσθενε ευσεβείς ορθόδοξοι χριστιανοί ...».

«Τριακόσιους χρόνους μετά την Ανάστασιν του Χριστού μας έστειλεν ο Θεός τον άγιον Κωνσταντίνον και εστερέωσε βασίλειον χριστιανικόν· και το είχαν χριστιανοί το βασίλειον 1150 χρόνους. Ύστερον το εσήκωσεν ο Θεός από τούς χριστιανούς και έφερε τον Τούρκον και του το έδωσε (το Βυζάντιο) δια ιδικόν μας καλόν, και το έχει ο Τούρκος 320 χρόνους. Και διατί έφερεν ο Θεός τον Τούρκον και δεν έφερεν άλλο γένος; Δια ιδικόν μας συμφέρον· διότι τα άλλα έθνη θα μας έβλαπτον εις την πίστιν, ο δε Τούρκος άσπρα (χρήματα) άμα του δώσης κάμνεις ο,τι θέλεις. Και δια να μη κολασθώμεν, το έδωσε του Τούρκου, και τον έχει ο Θεός τον Τούρκον ωσάν σκύλον να μας φυλάει».     Αποσπάσματα από ομιλίες του Κοσμά του Αιτωλού.

Ο Κοσμάς ο Αιτωλός έδρασε στον ελληνικό χώρο υπό την καθοδήγηση των οικουμενικών πατριαρχών Σεραφείμ Β΄ (1757-1761) και Σωφρονίου Β΄ (1774-1780). Το κήρυγμά του δεν είχε καμμία σχέση με την ελληνική παράδοση, το αντίθετο μάλιστα, ονομάστηκε όμως από το ορθόδοξο κατεστημένο ως ο «μεγαλύτερος μετά την άλωση Έλληνας», «Πατέρας του Νεώτερου Ελληνισμού», «Πατροκοσμάς», «Μεγάλος Διδάχος», «Προφήτης του Γένους» κι ανακηρύχτηκε άγιος το 1961.

Η πάλαι ποτέ υπερήφανη Ελλάδα των φιλοσόφων, των ποιητών και των επιστημόνων κατάντησε να θεωρεί σήμερα τον εικονιζόμενο περιφερόμενο μοναχό ως τον «μεγαλύτερο των Ελλήνων» και διδάσκαλο του Γένους, που δίδασκε: «Άκουσε, παιδί μου, να σου ειπώ. Η τελεία αγάπη είναι να πουλήσης όλα σου τα πράγματα, να τα δώσης ελεημοσύνη και να πηγαίνης και εσύ να εύρης κανένα αυθέντη να πουληθής σκλάβος. Και όσα πάρης, να τα δώσης όλα. Να μην κρατήσης ένα άσπρο (νόμισμα). Ημπορείς να το κάμης αυτό, να γίνης τέλειος;».

Ο Κοσμάς γεννήθηκε σ' ένα χωριό της Αιτωλίας στις αρχές του 18ου αιώνα. Οι απόψεις για τον ακριβή τόπο και χρόνο της γεννήσεώς του διίστανται. Ο πρώτος βιογράφος και σύγχρονός του ήταν ο άγιος Νικόδημος Αγιορείτης. Την πρώτη του στοιχειώδη «μόρφωση» την πήρε από έναν ιεροδιάκονο, τον Γεράσιμο Λίτσικα στη Σιγδίτσα Παρνασσίδας, ενώ στα είκοσί του χρόνια «άρχισε να διδάσκεται τα γραμματικά» από έναν άλλο ιεροδιάκονο, τον Ανανία Δερβισάνο (Κ. Σάθα, «Νεοελληνική Φιλολογία» και «Νέον Μαρτυρολόγιον», σελ. 201.) Μερικά χρόνια αργότερα πήγε στην Αθωνιάδα Σχολή του Αγίου Όρους, όπου έγινε μοναχός κι «έκλαιγε για τις αμαρτίες του δεκαεπτά χρόνους».

Σχετικά με την μόρφωση, που απέκτησε στο Άγιο Όρος, ο ίδιος ο Κοσμάς λέει το εξής ακατανόητο: «Εγώ από το σχολείο έμαθα τα 24 γράμματα, έμαθα και 5-6 Ελληνικά και έμαθα πολλών λογιών γράμματα, εβραϊκά, τουρκικά, φράγκικα» (Χειρόγραφο 29 Φιλοσοφικής Θεσσαλονίκης, σελ. 262.) Από το κήρυγμά του διαφαίνεται, πως είχε μελετήσει την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη, τους Πατέρες, τα λειτουργικά βιβλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας, απ' όπου δανείστηκε τα παραδείγματα της οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας, της αγίας Παρασκευής, των αγίων Ανδρονίκου κι Αθανασίας καθώς και τα Συναξάρια των αγίων. Η «παιδεία» που έλαβε περιελάμβανε λοιπόν όλα αυτά που πρέπει να ξέρει ένας καλός χριστιανός και τίποτε άλλο. Όλα τα παραδείγματα, που ανέφερε στις διδαχές του ήταν παρμένα από την εβραϊκή -χριστιανική- παράδοση κι όχι από την ελληνική. Τα πρόσωπα που μνημόνευε ήταν οι απόστολοι, ο Αβραάμ, άλλες βιβλικές φυσιογνωμίες κ.λ.π.. Ποτέ του δεν έκανε ουδεμία αναφορά στον Πλάτωνα, στον Αριστοτέλη, στους Τραγικούς ή σε ο,τιδήποτε ελληνικό. Αντιθέτως, όποτε μιλούσε για Ελλάδα ή για Έλληνες, εκφραζόταν πάντοτε υποτιμητικά.

Τα κέρδη του Σαββάτου και τα κέρδη της Κυριακής     Αφού έφυγε από το Άγιο Όρος -πιθανότατα το 1760- μετέβη στην Κωνσταντινούπολη, όπου έλαβε οδηγίες και άδεια από τον πατριάρχη Σεραφείμ Β΄ κι άρχισε την προπαγανδιστική του δράση. Η πρώτη του περιοδεία έγινε στην ηπειρωτική Ελλάδα. Το 1774 επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη, όπου πήρε νέες οδηγίες και νέα άδεια από τον τότε πατριάρχη Σωφρόνιο Β', για να αρχίσει νέα περιοδεία, αυτή την φορά στα νησιά του Αιγαίου. Από εκεί επέστρεψε στο Άγιο Όρος κι ύστερα από λίγο ξεκίνησε την τρίτη και τελευταία του περιοδεία στην ηπειρωτική Ελλάδα πάλι και στα Ιόνια νησιά. Η αιτία του θανάτου του (1779) παραμένει σκοτεινή, αλλά από πουθενά δεν προκύπτει, ότι οφειλόταν σε τυχόν εθνικό κήρυγμά του ή ιδεολογικούς λόγους. Επισήμως, συνελήφθη και εκτελέστηκε στις 24 Αυγούστου του 1779 στο χωριό Κολικόντασι, κοντά στην πόλη του Βερατίου στην Αλβανία, από τους Τούρκους γιατί τον υποπτεύονταν ως πράκτορα των Ρώσων.

Σύμφωνα με την παράδοση -για σεβασμό της ημέρας της Κυριακής- πρωτοστάτησε στην αλλαγή της ημερομηνίας του παζαριού από Κυριακή που γινόταν σε Σάββατο. «Το κέρδος, οπού γίνεται την Κυριακήν και κάθε άλλην δεσποτικήν εορτήν, είναι αφωρισμένον και κατηραμένον, και βάνομεν φωτιά εις τα οσπίτια μας και καιόμεθα και ψυχικά και σωματικά» (Διδαχή Α2 , 930, Ι. Μενούνου). Η αλλαγή αυτή ζήμιωσε τους Εβραίους εμπόρους, οι οποίοι φέρονται πως δωροδόκησαν τον Κουρτ πασά, που διέταξε τη θανάτωση η ίσως την απέλασή του. (Μ. Γκιόλια, «Ο Κοσμάς Αιτωλός», σελ. 247.)

Ο Νικόδημος ο Αγιορείτης αποκαλύπτει κάτι πολύ σημαντικό, διαφορετικό από αυτά, που προπαγανδίζονται για τον Κοσμά: «Ο αποστολικός ούτος διδάσκαλος, ποτέ δεν άνοιξε στόμα να ειπή λόγον εναντίον των Εβραίων ούτε εις την Θεσσαλονίκην, ούτε εις Καστορίαν, ούτε εις τα Ιωάννινα, ούτε εις κανένα άλλο μέρος, όπου ήσαν Εβραίοι, αλλά μόνον τους χριστιανούς εδίδασκε να πολιτεύωνται ωσάν χριστιανοί». Αυτό ελέγχεται ως ακριβέστατο και από την τρίτη διδαχή του Κοσμά, στην οποία αναφέρεται:«Όσοι αδικήσατε ή χριστιανούς ή Τούρκους ή Εβραίους, ή Φράγκους, να δώσετε το άδικον οπίσω, διατί είναι κατηραμένον και δεν βλέπετε προκοπήν» (Κ. Σαρδελή, ΙΓ Πάτρια.) Σε όλες τους τις συναλλαγές οι Έλληνες θα έπρεπε να «πηγαίνουν με το σταυρό στο χέρι», έρμαια των αδικιών όλων των άλλων· εισήγαγε έτσι τον αθέμιτο ανταγωνισμό εις βάρος των Ελλήνων.

Η εβραιοχριστιανική «φιλοσοφία» των διδαχών του     Ο Κοσμάς ως κύριο τρόπο δράσης ανάμεσα στους Έλληνες είχε το προπαγανδιστικό κήρυγμα, διδαχή, όπως ονομάστηκε από τους χριστιανούς. Ο λόγος του, που δεν διέθετε μεγάλη ποικιλία, με την πάροδο του χρόνου απέκτησε τυποποιημένη μορφή. Δεν έγραφε, ούτε αποστήθιζε τις ομιλίες του, αλλά κρατούσε ένα «σκελετό» και τροποποιούσε την ομιλία ανάλογα με τις περιστάσεις. Συνήθως επαναλάμβανε 3-4 τύπους διδαχών, τους ίδιους πάντα. Ας εξετάσουμε ενδεικτικά μερικές διδαχές του:

«Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην και πάντα τα εν αυτοίς, λέγει ο προφήτης Μωυσής πεφωτισμένος εκ πνεύματος αγίου εις την αγίαν και ιεράν γραφήν. Τον παλαιόν (καιρόν), χριστιανοί μου, εγίνοντο καλοί οι άνθρωποι».     Μιλάει για τον Αβραάμ και τον Ισαάκ, που εξέδιδαν τις γυναίκες τους, τον Λωτ, που συνευρέθη με τις θυγατέρες του, τη Θάμαρ, που συνευρέθη με τον πεθερό της για ένα δακτυλίδι κ.λ.π..

«Ερευνάτε τας γραφάς, ότι εν αυταίς ευρήσετε ζωήν αιώνιον».     Το «ερευνάτε τας γραφάς» το αντέγραψε από τον Ιησού. Αναφερόμενοι κι οι δύο στις γραφές εννοούσαν την Παλαιά Διαθήκη· η Καινή δεν είχε γραφεί ακόμη. Κανένας τους δεν είπε ερευνάτε τον Όμηρο ή ερευνάτε τον Επίκουρο ή τον Δημόκριτο ή τον Ηράκλειτο κ.τ.λ., το οποίο θα έλεγαν, εάν κήρυτταν κάτι, που να είχε σχέση με τον Ελληνικό Πολιτισμό.

«Καλύτερα, αδελφέ μου, να θανατώσης εκατό ανθρώπους βαπτισμένους, παρά να αφήσης ένα παιδίον αβάπτιστον να αποθάνη» (Παπά-Αρσενίου Βλιαγκόφτη, ΙΓ Πάτρια).

Ο Κοσμάς εναντιωνόταν στους παραδοσιακούς χορούς και στα τραγούδια και δίδασκε: «Ψάλτες να παίρνετε στους γάμους» (Παπά-Θεόδωρου Ζήση, ΙΓ Πάτρια).

«Είναι μεγάλη ευλογία να κάμετε το παιδί σας καλόγηρο» (ως ανωτέρω).     Αρκεί να μην πάρει όπλο και πολεμήσει τους Τούρκους.

Στα κηρύγματά του περιλάμβανε αρκετή μεταφυσική τρομοκρατία: «Ω τι φόβον και τρόμον ηθέλαμεν έχει δια τον Άδην, αν ήτο ν' ακούαμεν τες ελεεινές φωνές των εκεί κολαζομένων. Ανάμεσα εκεί εις τες φλόγες του Άδου, αναστενάζουσιν οι άθλιοι αμαρτωλοί, κλαίουσι, βρυχώνται χειρότερα από τα ζώα... Τα δάκρυα οπού χύνουσι, τους αυξάνουσι περισσότερον τες φλόγες του Άδου. Και τι ζωή θέλει είσθαι εκείνη του αμαρτωλού να κατακαίεται πάντοτε εις ένα τέτοιον πυρ, όπου σύγκρισιν με άλλο δεν έχει;» («Πατρικαί νουθεσίαι αγ. Κοσμά Αιτωλού», Άγιον Όρος, κεφ. στ.).

Πολυδιαφημισμένη από τους ελληνορθόδοξους είναι η διδαχή: «Είναι προτιμώτερο να έχει κανείς σχολείο στον τόπο του, παρά βρύσες και ποτάμια».     Κανείς τους όμως δεν διαβάζει και τη συνέχεια: «Σκοπός του σχολείου είναι να διδάξει, τι είναι Θεός, τι είναι άγγελοι, δαίμονες, κόλαση, παράδεισος».     Όλα τα σκοτεινά βυζαντινά χρόνια το πατριαρχείο, το οποίο έλεγχε πλήρως την παιδεία των Ελλήνων, επέτρεπε να διδάσκονται μόνο το Ψαλτήρι κι η Οκτώηχος. Για τέτοια σχολεία μιλούσε κι ο Κοσμάς. Ούτε καν σκεφτόταν σχολεία, που θα δίδασκαν επιστήμες, αρχαίους συγγραφείς ή οτιδήποτε άλλο σχετικό. Αυτά κυνηγιώνταν κι έκλειναν -όχι από τους Τούρκους, αλλά- από το πατριαρχείο. (Βλ. «Η ιερά εξέταση του Γρηγορίου Ε΄».) Ο Κοσμάς ήταν σαφής: «Το σχολείο ανοίγει τες εκκλησίες, το σχολείο ανοίγει τα μοναστήρια» (Μητροπολίτη Φλωρίνης Αυγ. Καντιώτη, «Κοσμάς ο Αιτωλός», εκδόσεις Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Αδελφότητας «Ο Σταυρός», σελ. 142 και 209).

«Ο Τούρκος δεν βλάπτει την Πίστιν»     Πολλές υπερβολές γράφτηκαν για τον Κοσμά Αιτωλό, προκειμένου να αποκρυβεί η από το πατριαρχείο κατευθυνόμενη αντεθνική του προπαγάνδα και να υποστηριχθεί -ψευδώς- πως δήθεν επιτελούσε εθνικό έργο.

Υποστηρίζεται για παράδειγμα, ότι ο Κοσμάς μύησε πολλούς στην επαναστατική ιδέα κι ανάμεσά τους τον Κατσαντώνη στα 1777 (Φ. Μιχαλόπουλος, «Κοσμάς ο Αιτωλός», σελ. 57, 58, 66). Ο αργότερα ονομαστός Κλέφτης όμως, ήταν τότε νήπιο· γεννήθηκε μεταξύ 1770 και 1773. Το πατριαρχείο ήταν κάθετα αντίθετο με τις επαναστατικές ιδέες, γι' αυτό και αφόρισε τους επαναστάτες και την Επανάσταση του '21. Στέλνοντας τον Κοσμά Αιτωλό στην Ελλάδα επεδίωκε με την ανθελληνική, παθητική και χριστιανική μορφή της διδασκαλίας του να σβήνει άμεσα κάθε εμφανιζόμενη ελληνική επαναστατική φλόγα.

Ο Κοσμάς δεν αρκούνταν στη σιωπή, αλλά συμβούλευε καθαρά υποταγή στον Τούρκο κατακτητή. Δεν ήθελε να έχει σχέση με την Ελλάδα, ούτε με καμμία άλλη πατρίδα, τόνιζε πως πατρίδα όλων είναι ο ουρανός και συνιστούσε στους Ρωμιούς να παραμείνουν υποταγμένοι στους Τούρκους, που ήρθαν για να διαφυλαχθεί η ορθόδοξη πίστη από την εκ δυσμών απειλή. Συνιστούσε ακόμα να προσεύχονται οι χριστιανοί, για να φωτίζει ο Θεός τον βασιλιά και τους «ζαπιτάδες», ώστε «να κυβερνούν τον κόσμο με πραότητα και δικαιοσύνη».

«Απολαύστε» αντιεπαναστατικές κι αντεθνικές διδαχές του Κοσμά:     " «Σας λυπάμαι για την περηφάνεια, οπού έχετε. Το ποδάρι μου εδώ δεν θα ξαναπατήση. Και εάν δεν αφήσετε αυτά τα πράγματα που κάνετε, την αυθαιρεσία και ληστεία, θα καταστραφήτε. Σε κείνο το κλαρί, που κρεμάτε τα σπαθιά σας, θά 'ρθη μια μέρα που θα κρεμάσουν οι γύφτοι τα όργανά τους» (ελέχθη στο χωριό Άγιος Δονάτος Σουλίου, από το βιβλίο «Κοσμάς ο Αιτωλός» του Αυγ. Καντιώτη.)

" «Εμείς, χριστιανοί μου, δεν έχομεν εδώ πατρίδα... Δια τούτο και ο Θεός μας έβαλε τον νουν εις το επάνω μέρος, δια να στοχαζώμεθα πάντοτε την ουράνιον βασιλείαν, την αληθινήν πατρίδα μας» (Διδαχή Α , 1, Ι. Μενούνου).

" «Και βαθμοφόροι Τούρκοι μου παρέχουν τώρα την προστασίαν των. Ο καθείς από αυτούς επιζητεί την παρουσίαν του ιερωμένου εις τα χωριά, όπου έχουν τα φέουδά των, διότι ούτος παρακινεί τους Έλληνας να φέρωνται νομοταγώς και να πληρώνουν τα δικαιώματα εις τους φεουδάρχας των» (Κ. Μέρτζιου, «Το εν Βενετία», σελ. 6). Στη διδαχή αυτή φαίνεται καθαρά ο ρόλος του κλήρου κατά την Τουρκοκρατία. Στο χειρόγραφο 12 της Μονής Λευκοπηγής αναγράφεται, ότι ο Κοσμάς παρακίνησε τους οπλοφόρους από τους ακροατές του να παραδώσουν τα όπλα «εις τους ζαπιτάδες» (Φ. Μιχαλόπουλος, «Κοσμάς ο Αιτωλός», σελ. 271).

" «Να ρίψετε τ' άρματα και να ελπίζετε εις τον Θεόν» (Παπά-Αρσενίου Βλιαγκόφτη, ΙΓ Πάτρια).

«Προφητείες» στα όρια της γελοιότητας     Είναι αδύνατον στον άνθρωπο να πετάξει ένα νόμισμα στον αέρα και να υπολογίσει με ακρίβεια από ποια πλευρά του θα πέσει στη γη κι αυτό, γιατί οι δυνάμεις, που ασκούνται κατά την πορεία του νομίσματος από το χέρι έως την γη είναι άπειρες και διαφορετικές μεταξύ τους. Για τον ίδιο λόγο δεν μπορεί κανείς να «προφητεύσει» τους αριθμούς του λαχείου κ.λ.π.. Αν ο άνθρωπος δεν μπορεί να υπολογίσει από ποια πλευρά θα σταθεί το νόμισμα, πως μπορεί να υπολογίσει τι θα γίνει μετά από πολλά χρόνια; Κι όμως, οι χριστιανοί άγιοι το καταφέρνουν. Πολυδιαφημισμένες είναι στην προκειμένη περίπτωση οι «προφητείες» του Κοσμά του Αιτωλού, ορισμένες όμως από τις οποίες φθάνουν στα όρια της γελοιότητας. Απολαύστε μερικές δειγματοληπτικά:

" «Ή τρεις μέρες, ή τρεις μήνες, ή τρία χρόνια θα βαστάξει.»     Προφητεία είναι αυτή;

" «Θα δείτε σαράντα άλογα να τα δένουν σε ένα παλούκι».

" «Θα βάλουν φόρο στις κότες και στα παράθυρα».

" «Θα 'ρθει ξαφνικά ή το βόιδι στο χωράφι, ή το άλογο στ' αλώνι».

" «Θα 'ρθει καιρός, που θα φέρει γύρες ο διάβολος με το κολοκύθι του».

" «Ένα ψωμί θα χαθεί το μισό κι ένα ολόκληρο».

" «Να έχετε τρεις θύρες· αν σας πιάσουν τη μια, να φύγετε από την άλλη».     Περισσεύει μία!

" «Θα 'ρθει καιρός, που θα ζωστεί ο τόπος με μια κλωστή».     Οι ελληνορθόδοξοι απολογητές προπαγανδίζουν, ότι έτσι είναι τώρα ο κόσμος με τα καλώδια του τηλέγραφου και των τηλεφώνων. Αυτά δεν υπάρχουν βέβαια, καθ' ότι βρισκόμαστε στην εποχή των ασύρματων επικοινωνιών και μιλάμε με κινητά μέσω δορυφόρων.

" Υπερήφανοι για την επίσκεψή του στην περιοχή τους το 1775 οι κάτοικοι της Αρναίας Χαλκιδικής ανήγειραν παρεκκλήσι, στο οποίο εντοίχισαν πινακίδα, σύμφωνα με την οποία ο άγιος Κοσμάς έδωσε την προφητεία: «Όλος ο ντουνιάς θα ταραχθεί, αλλά οι ποδιές του Χολομώντα δεν θα ταραχθούν».

Ας εξετάσουμε τώρα τις...«επιστημονικές» γνώσεις του Κοσμά σε θέματα, που δεν χρειαζόταν να κάνει προφητείες:

" «Ο ήλιος και το φεγγάρι και τ' άστρα είναι κολλημένα εις τον ουρανόν και ο ουρανός γυρίζει μαζί με τον ήλιον... Όπου πηγαίνει ο ήλιος εκεί γίνεται ημέρα» (Χειρόγραφο 12 Λευκοπηγής, σελ. 31).     Σκοτάδι γίνεται εκεί, που διδάσκονται τέτοιες ανοησίες.

" Όταν ο γάμος γίνεται όχι όπως θέλει ο Θεός αλλά ο Διάβολος, τότε πεθαίνει κάποιος από τους συζύγους,«και παιδιά κάμνουν και εκείνα όλα κορίτσια, στραβά, κουτσά, λωλά, αναποδιασμένα». (Έκδοση Αποστολιά, σελ. 74.)     Τα κορίτσια εξομοιώνονται με τα παιδιά με αναπηρίες.

" «Και από τον καιρό οπού έκαμεν ο πανάγαθος Θεός τον κόσμον είναι επτά χιλιάδες και διακόσιοι ογδοήντα οκτώ χρόνοι» (Διδαχή Α2 , 19, Ι. Μενούνου).     Δηλαδή ο Θεός κατασκεύασε τον κόσμο περί την 6η χιλιετία π.Χ.. Τα ίδια πάντως υποστηρίζει κι η επίσημη Εκκλησία σήμερα.

" «Να μην τρώγωμεν οψάρια τες Τετράδες και τες Παρασκευές, ότι είναι μεγάλη αμαρτία, και όποιος τρώγει να ηξεύρη, ότι σταυρώνει τον Χριστόν» (Διδαχή Α2 , 930, Ι. Μενούνου).

" «Πάλιν εσύ, γυναίκα, έχεις περισσότερον χρέος από τον άνδρα να ανατρέφεις τα παιδιά σου και να τα νουθετάς εις τα καλά έργα. Όταν το παιδί σου σηκώνεται το ταχύ από τον ύπνον και ευθύς σου γυρεύει ψωμί, εσύ μη του δώσεις, αλλά επάρε το και πήγαινέ το εις την εικόνα του Χριστού και ειπέ του: Εγώ παιδί μου ψωμί δεν έχω, ο Χριστός μας έχει. Έλα κάμε το σταυρόν σου να τον προσκηνύσωμεν και να τον παρακαλέσωμεν να μας δώσει. Και έτσι συνηθίζει το παιδί από μικρόν εις το καλόν» (Διδαχή Α2 , 935, Ι. Μενούνου).     Χριστιανικές παιδαγωγικές μέθοδοι ψυχολογικής βίας.

Πατροκοσμάς και εκπαίδευση     Γίνεται μεγάλος λόγος για την προσφορά του Κοσμά του Αιτωλού στην ελληνική εκπαίδευση και μέσω αυτής στην υπόθεση της εθνεγερσίας. Ο μύθος αυτός είναι ισάξιος του μύθου της Αγίας Λαύρας (τα γεγονότα της οποίας διαψεύδει ο ίδιος ο Π. Π. Γερμανός αλλά τα θεωρεί αληθή η Εκκλησία). Γιατί ήταν το σχολείο χρήσιμο στους Έλληνες κατά τον Κοσμά; Μήπως για να αποκτήσουν επιτέλους οι ραγιάδες εθνική ταυτότητα; Μήπως για να μάθουν την ιστορία τους και να καταλάβουν ποιοί είναι; Μήπως για να μάθουν την ελληνική γλώσσα ώστε να γνωρίσουν από κοντά την ελληνική σκέψη; Τίποτε απ' αυτά. Όπως ο ίδιος επισημαίνει σε πολλά σημεία των λόγων του, μοναδικός σκοπός του σχολείου είναι η κατανόηση του ευαγγελίου, η γνωριμία με τα μυστήρια της θρησκείας και ο δρόμος προς το μοναστήρι. Αυτή άλλωστε ήταν και η επικρατούσα άποψη του πατριαρχείου αλλά και του Γρηγορίου του Ε'.

Ας δούμε όμως το εκπαιδευτικό όραμα του Κοσμά όπως φαίνεται μέσα από τα δικά του λόγια...

1. Ο ρόλος του σχολείου πρέπει να είναι θρησκευτικός και να προετοιμάζει τον άνθρωπο για το μοναστήρι:«Να μαζευθήτε όλοι να κάμετε ένα σχολείον καλόν, να βάλετε και επιτρόπους να το κυβερνούν, να βάνουν διδάσκαλον να μανθάνουν όλα τα παιδιά γράμματα, πλούσια και πτωχά. Διότι από το σχολείον μανθάνομεν τι είνε Θεός, τι είνε Αγία Τριάς, τι είνε Άγγελοι, δαίμονες, παράδεισος, κόλασις, αρετή, κακία· τι είνε ψυχή, σώμα κ.λ.π. Διότι χωρίς το σχολείον περιπατούμεν εις το σκότος· από το σχολείον ανοίγει το μοναστήριον»(Διδαχή Α΄).

«Και αν δεν σπουδάσης τα ελληνικά, αδελφέ μου, δεν ημπορείς να καταλάβης εκείνα οπού ομολογεί η Εκκλησία μας. Καλύτερον, αδελφέ μου, να έχης ελληνικόν σχολείον εις την χώραν σου, παρά να έχης βρύσες και ποτάμια· και ωσάν μάθης το παιδί σου γράμματα, τότε λέγετε άνθρωπος. Το σχολείον ανοίγει τας εκκλησίας· το σχολείον ανοίγει τα μοναστήρια» (Διδαχή Ε΄).

2. Το σχολείο έχει σαν σκοπό τη γνωριμία με την ορθοδοξία: «Διατί πάντα εις τα σχολεία γυμνάζονται οι άνθρωποι και ηξεύρουν και μανθάνουν το τι εστί ο Θεός, το τι είνε οι άγιοι άγγελοι, τι είνε οι καταραμένοι δαίμονες και το τι είνε η αρετή των δικαίων. Το σχολείον φωτίζει τούς ανθρώπους. Ανοίγουν τα ομάτια των ευσεβών και ορθοδόξων χριστιανών να μανθάνουν τα μυστήρια». (Διδαχή ΣΤ΄).

3. Οποιαδήποτε γνώση εκτός της ορθοδοξίας είναι του Διαβόλου: «Έμαθα και πέντε εξ ελληνικά και έμαθα πολλών λογιών γράμματα, εβραϊκά, τουρκικά, φράγκικα και από όλα τα έθνη, με την χάριν του Χριστού μας και πολλά τα εδιάβασα. Και όλα τα εθνικά κάλπικα τα ηύρα· όλα ευρέματα και σπέρματα του Διαβόλου, και κατά αλήθειαν, αδελφοί μου, τόσον τα εμελέτησα τα γράμματα». (Διδαχή Η΄).

4. Όσο για τις υπόλοιπες γνώσεις...: «Ωσάν εξέπεσεν το πρώτον τάγμα και έγιναν δαίμονες, τότε επρόσταξεν ο πανάγαθος Θεός και έγινεν ο κόσμος ούτος. Και από τον καιρόν οπού έκαμε τον κόσμον είνε 7288 χρόνοι.... Ο ήλιος, η σελήνη και τα άστρα είνε κολλημένα εις τον ουρανόν». (Διδαχή Α΄).

Αυτό ήταν το εκπαιδευτικό όραμα του Κοσμά του Αιτωλού. Να ανοίξουν σχολεία όπου οι χριστιανοί (όχι οι «μιαροί» Έλληνες) να μαθαίνουν ελληνικά ώστε να καταλαβαίνουν το ευαγγέλιο (περί ιστορίας ουδείς λόγος), να μάθουν την ορθόδοξη πίστη και να προετοιμαστούν για το μοναστήρι. Το σχολείο αντιμετωπίζεται από τον Κοσμά σαν απαραίτητη προϋπόθεση για την προώθηση της ορθοδοξίας και όχι του έθνους, έννοια η οποία απουσιάζει παντελώς από τις διδαχές του. Για τον Κοσμά η εκπαίδευση είναι ένα εργαλείο κατήχησης στην ορθοδοξία και τίποτε παραπάνω.

Το ερώτημα λοιπόν που προκύπτει είναι το εξής: Από ποιό σημείο των διδαχών του Κοσμά του Αιτωλού προκύπτει ο εθνικός ρόλος της εκπαίδευσης;     Απάντηση δεύτερη: Από πουθενά...

Εν κατακλείδι το κήρυγμα του Κοσμά του Αιτωλού δεν έχει καμία σχέση ούτε με το έθνος, ούτε με ανεξαρτησίες, ούτε με επαναστάσεις ούτε με τέτοια άλλα «αιρετικά» ζητήματα. Δεν τον ενδιέφερε η αποτίναξη της δουλείας την οποία θεωρούσε ο ίδιος «θεόσταλτη» και «προς το συμφέρον μας», επειδή δεν πείραξε την πίστη μας αλλά μάλλον τον απασχολούσαν περισσότερο να μην ξυρίζονται οι άντρες: «Και εγώ βλέπω εδώ και είνε εξήντα και ογδοήντα χρονών γέροντες, και ακόμη ξυρίζονται. Δεν το εντρέπεσθε να ξυρίζεσθε; Δεν ήξευρεν ο Θεός οπού έδωκε τα γένεια;» (Διδαχή Α΄).

Αυτό είναι το «εθνικό» έργο του Κοσμά του Αιτωλού που τον επέβαλλε η μυθοπλασία της εκκλησίας (μαζί με πάμπολλους άλλους) σαν «εθνικό ήρωα»...

Μνημεία ανθελληνισμού και τουρκοφιλίας σύμφωνα με την πολιτική του πατριαρχείου, σκοταδιστική χριστιανική προπαγάνδα και καλογερικές ανοησίες ήταν τα κηρύγματα του περιφερόμενου καλόγερου, του Κοσμά Αιτωλού. Κι όμως οι αποπροσανατολισμένοι Νεοέλληνες πιστεύουν, ότι επιτέλεσε σημαντικό εθνικό έργο και τον θεωρούν μέγα Έλληνα και μέγα διδάσκαλο του Γένους.

Οι σημερινοί κάτοικοι της χώρας, που γέννησε χιλιάδες επιστήμονες, ποιητές, φιλοσόφους και πρωτοπόρους του Παγκόσμιου Πολιτισμού, προτίμησαν να δώσουν στο σχολείο της φωτογραφίας το όνομα του σκοταδιστή, φιλότουρκου κι ανθέλληνα, Κοσμά του Αιτωλού.

Η εθνική μας αφασία σε όλο της το μεγαλείο...

. 

Γενοκτονία Ελλήνων της Ρωσίας από τον Στάλιν!!Τι λένε γι' αυτό τα  ανθελληνικά κόμματα της αριστεράς???ΤΙΠΟΤΑ ΜΟΥΓΚΑ!! 

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ! ΔΕΙΤΕ ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ! Εβραϊκό περιοδικό εξιστορεί πως να μαγειρέψεις και να φας έναν Έλληνα!!!Όταν το είχαμε αποκαλύψει  εμείς εδώ κάποιοι Χριστιανόπληκτοι μας την έπεσαν!!! Και βέβαια για όλα αυτά μούγκα ο Ναζωραίος!!Μάλλον καθότι και αυτός γιόρταζε το Εβραϊκό Πάσχα θα έπαιρνε μέρος στην Εβραϊκη Κανιβαλιστικη τελετή!!   ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΕΙΧΑΜΕ ΓΡΑΨΕΙ!!   

   Το ''Ολοκαύτωμα'' σύμφωνα με τις εβραικές θυσίες!!   Ακόμα μια αρχαία αναφορά έχουμε από τον Φλάβιο Ιώσηπο στο έργο του Κατά Απίωνος. Σύμφωνα με τον Απίωνα, όταν ο βασιλιάς Αντίοχος ο Επιφανής μπήκε στο ναό της Ιερουσαλήμ βρήκε έναν Έλληνα δεμένο σε ένα κρεβάτι ενώ γύρω του υπήρχαν κάθε είδους λαχταριστά εδέσματα και πλούσια πιάτα. Ο άνδρας απεκάλυψε πως οι Εβραίοι τον αιχμαλώτισαν, τον κλείδωσαν σε ένα δωμάτιο στο ναό και καθημερινά τον τάιζαν με τη βία κάθε είδους φαγητό. Αρχικά η κατάσταση αυτή δεν τον δυσαρέστησε παρά μόνο τον παραξένεψε, μέχρι που οι υπηρέτες του ναού του αποκάλυψαν τη μοίρα που τον περίμενε: ήταν προορισμένος να πεθάνει σε θυσία την οποία οι Εβραίοι τελούν κάθε χρόνο σε προκαθορισμένη μέρα. "Οι Εβραίοι αιχμαλωτίζουν έναν Έλληνα έμπορο" είπαν οι υπηρέτες, "και τον ταΐζουν για έναν ολόκληρο χρόνο. Μετά τον πάνε στο δάσος, όπου τον θυσιάζουν σύμφωνα με το τελετουργικό της θρησκείας τους. Τότε τρώνε τα εντόσθια, ενώ τη στιγμή της θυσίας του Έλληνα ορκίζονται μίσος για όλους τους Έλληνες. Το τεμαχισμένο πτώμα το εγκαταλείπουν σε ένα χαντάκι".   Κατά τον Ιώσηπο, πηγή αυτής της ιστορίας δεν είναι ο Απίωνας, ο οποίος την αντέγραψε από παλαιότερες πηγές, κάτι που δείχνει πως παρόμοιες ιστορίες πρέπει να είχαν καταγραφεί και σε παλαιότερες εποχές.   Ο ιστορικός Δίων Κάσσιος περιγράφοντας την Ιουδαϊκή επανάσταση της Κυρήνης το 115, αναφέρει με αηδία πως οι Εβραίοι έτρωγαν τα πτώματα των Ελλήνων και Ρωμαίων που είχαν πεθάνει στη μάχη, άλειφαν το πρόσωπο και το σώμα τους με το αίμα των νεκρών και χρησιμοποιούσαν τα εντόσθια για ζώνες.   Ασφαλώς αυτή η πρακτική από κάπου πρέπει να ξεκινάει και δεν αποτελεί έκπληξη για όσους έχουν διαβάσει την Παλαιά Διαθήκη πως η ρίζα του κακού βρίσκεται ακριβώς εκεί. Στο βιβλίο "Κριταί" της Παλαιάς Διαθήκης, κεφάλαιο11, έκπληκτοι παρακολουθούμε τον Ιεφθάε να προσφέρει ανθρωποθυσία στο θεό της Βίβλου την ίδια του την κόρη. Ο βιβλικός θεός όχι μόνο δεν τιμωρεί τον σφαγέα πατέρα, αλλά δεν γίνεται καν αναφορά ή προτροπή προς τους πιστούς να μην ακολουθήσουν αυτό το παράδειγμα! Αντιθέτως, ο Ιεφθάε θεωρείται ήρωας και άξιος να αναφέρεται η ιστορία του στο "ιερό" βιβλίο.  

Το Tophet, ένα είδος πιθαριού φούρνου για να κατευνάσουν τον Μολώχ

Στο επόμενο βίντεο που είναι συγκλονιστικό θα δείτε τι εστί Ιουδαιοχριστιανική  θρησκεία και εβραϊκές συνήθειες. Ίσως κάποτε ο δυτικός κόσμος των επιστημών και της ακαδημαϊκής εκπαίδευσης κατανοήσει έστω για μερικά λεπτά, γιατί αυτός ο λαός χιλιάδες χρόνια έχει τις δικές του συνήθειες. Συνήθειες που εμείς, οι πιο πολλοί από εμάς, δεν κατανοούμε.Αυτές τις αθλιότητες ο Ναζωραίος τις έκανε γαργάρα!!

Οι Εβραίοι θυσίαζαν τα παιδιά τους ζωντανά, σαν ιερά ολοκαυτώματα, εφόσον τα θύματα παραδίδονταν ολοσχερώς στη φωτιά . Τα έριχναν μέσα στα Τόφετ (Tophet), ένα είδος πιθαριού φούρνου για να κατευνάσουν τον Μολώχ. Για χάριν της συλλογικής ευημερίας της κοινότητας είτε χάριν της συντήρησης ενός ταμπού, είτε χάριν απόδειξης της αφοσίωσης προς τη θεότητα που απαιτεί τη θυσία.

Η έννοια ''Ολοκαύτωμα'' είναι η θυσία των παιδιών τους στην πυρά κατά την αρχαιότητα που αργότερα πολύ πονηρά, οι Εβραίοι άλλαξαν στο ολοκαύτωμα των Εβραίων από τους Ναζί. Η εγκληματική παραποίηση της πραγματικότητας και από θύτες να βγαίνουν πάντα θύματα, είναι η ιδιότητά τους. Τις δικές τους τελετουργικές αρχαίες ανθρωποθυσίες τις εφαρμόζουν σε όλη την υφήλιο, για αυτό άλλωστε χρειάζονται την δημιουργία της Νέας τάξης. Η εβραϊκή σάρκα δεν τους φτάνει για να θρέψουν το θεριό "ΘΕΟ" Γιαχβέ που αυτοί οι ίδιοι δημιούργησαν και διατηρούν προς όφελός τους.

Ο Λούθηρος έγραψε στο βιβλίο του, "Από τους Εβραίους και τα ψέματά τους:" "Αυτοί μαχαίρωσαν και διαπέρασαν το σώμα του νεαρού αγοριού, Simon του Trent. Έχουν επίσης δολοφονήσει και άλλα παιδιά ... Ο ήλιος ποτέ δεν θα λάμψει για τους πιο αιμοδιψής και εκδικητικούς ανθρώπους, αλλά αυτοί φαντάζονται ότι είναι οι άνθρωποι του Θεού, και οι οποίοι επιθυμούν και πιστεύουν ότι πρέπει να δολοφονήσουν και να συντρίψουν τα έθνη.

Στο βίντεο ο ερευνητής Χάρελ Ρομ αναφέρεται σε μια περίπτωση αιχμαλωσίας ενός Έλληνα από τους Εβραίους γύρω στο 168 πριν και στον τρόπο θυσίας του σύμφωνα με την αρχαία εβραϊκή συνήθεια. Ετησίως και σε καθορισμένο χρόνο, με το Πάσχα τους, αφού τον είχαν απαγάγει, τον σκότωσαν, τον έκοψαν σε κομμάτια, και έφαγαν από την σάρκα του. Στη συνέχεια ορκίστηκαν την αιώνια εχθρότητα εναντίον των Ελλήνων.Αργότερα αυτός ο κανιβαλισμός καθιερώθηκε ως Εβραϊκό έθιμο!!Όλα αυτά βέβαια η Εβραιορθοδοξία τα κάνει γαργάρα!!  

Δείτε το βίντεο:

σιωνισμος

Τα Ελληνόπουλα  που αργότερα ο περιούσιος λαός με τελετουργικό τρόπο θυσίασε στο όνομα του Ιησού πρέπει να είναι χιλιάδες.

Πρέπει να κατανοήσουμε ένα πράγμα, η θυσία των λαών στο όνομα του εκλεκτού λαού του «θεού τους» είναι τελετουργική συνήθεια χιλιάδων χρόνων, το DNA τους κουβαλάει την ανθρωποθυσία. Είναι το αίτημα για κάποιο αντάλλαγμα, « σου δίνω, για να μου δώσεις» ή «δώσε, για να σου δώσω».

Μήπως η ανοικτή φάρμα στη Γαζα είναι γι αυτό το λόγο; Γιατί στόχοι τους ειναι τα παιδάκια; Γιατί σκοτώνουν συνέχεια  εκατοντάδες παιδιά και δεν μιλάει κανείς; Σχολεία, και παιδάκια που παίζουν μπάλα στην παραλία, τα θύματα. Ο αντι-Παλαιστινιασμός γιατί δεν είναι αντι-Σιμιτισμός; Δεν υσχύει η ίδια λογική για όλους τους λαούς; Ααα, όχι για τον εκλεκτό...

Οι εβραίοι προτιμούν τα παιδιά κάτω των επτά χρονών. Βέβαια δεν γνωρίζουν όλοι οι Εβραίοι την τελετουργική προέλευση των ανθρωποθυσιών για χάριν του Γιαχβέ (Μολώχ). Και αυτοί κοπάδι είναι που το οδηγούν οι λύκοι.

Η αιμοσταγή φύση τους, η ελεεινή παραφροσύνη που τους χαρακτηρίζει, η ολική έλλειψη συνείδησης, η ευκολία παραποίησης και κατασκευής της πραγματικότητας μέσω των εβραϊκών ΜΜΕ σε παγκόσμια κλίμακα, και μέσα στην Ελλάδα που εμείς οι ίδιοι αφήνουμε ειναι η παράδοση άνευ όρων στους ψυχοπαθείς ιδιοκτήτες της φάρμας.

Οι ανθρωπότητα βρίσκεται στα χέρια τους. Είδατε κάποιον πολιτικό να βγάλει λέξη μετά απο τόσες ημέρες δολοφονίας παιδιών και άλλων αμάχων;;; Ειδατε κανένα κόμμα να κ΄νει κριτική στην Ορθοδοξία??

Οι Σαμαράδες, Σιμίτες και Τσίπρες βρίσκονται παντού γιατί εμείς «Τα Θύματα» τους αφήνουν να μας θυσιάζουν.

Ναι, μπορούμε να αλλάξουμε τον αιμοσταγή πολιτισμό της χέστρας (όπως τον ονομάζει ο Στρέιντζερ) άλλα ο χρόνος λειτουργεί εναντίον μας.

Είμαστε όλοι υπεύθυνοι για το μέλλον μας!!!! 

  Εβραϊκό περιοδικό εξιστορεί σε κόμικς πως να μαγειρέψεις και να φας έναν Έλληνα !!!!!! Η παρακάτω σελίδα είναι κόμικ από γνωστό Εβραϊκό περιοδικό (το Heeb magazine)....Η "αστεία" ιστοριούλα του κόμικ εξιστορεί πως οι Εβραίοι μπορούν να μαγειρεύουν έναν "Gentile" δηλαδή έναν ειδωλολάτρη ή έναν μη Εβραίο και φυσικά να τον τρώνε σε γεύμα.  Το όνομα "Gentile" το χρησιμοποιούσαν οι Εβραίοι από τα αρχαία χρόνια για να δηλώσουν τους Έλληνες ειδωλολάτρες και γενικά κάθε μη Εβραίο.  Το περιοδικό όμως εκδίδεται σήμερα και όχι στα αρχαία χρόνια...

 

πηγη

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Ο ΓΕΣΟΥΑ ΠΗΡΕ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΩΣ ΜΕΓΑΣ ΣΟΟΥΜΑΝ!!!!ΜΕΤΑ ΑΠΟ 2000 ΧΡΟΝΙΑ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ ΓΕΣΟΥΑ ΔΙΚΑΙΩΝΕΤΑΙ!!ΕΓΙΝΕ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΤΖΕΛΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ!!ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΣ ,ΠΕΡΠΑΤΗΣΕ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΝΕΡΟ ΚΡΑΣΙ ΕΨΗΣΕ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ  ΨΩΜΙ ΚΑΙ ΤΑΪΣΕ ΤΟΥΣ ΟΠΑΔΟΥΣ ΤΟΥ ,ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΑΠΙΣΤΟΙ?? 

Ο Πρόκλος, ο οποίος έγινε και ο Διευθυντής της Πλατωνικής Ακαδημίας, αποτελεί μια μεγάλη μορφή της Ελληνικής Φιλοσοφίας, ο οποίος σε εποχές δύσκολες κατόρθωσε να καταγράψει και να διασώσει ένα σημαντικότατο έργο και να εκπληρώσει την αποστολή που, κατά τον βιογράφο του Μαρίνο, του είχε αναθέσει η ίδια η θεά Αθηνά.   Είτε αυτό είναι αλήθεια, είτε αυτό αποτελεί υπερβολή του βιογράφου του Μαρίνου, εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται ότι σίγουρα δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα, μιας και ο Πρόκλος μας παρέδωσε ένα σημαντικότατο έργο, το οποίο αποτελεί θησαυρό για τους μελετητές της Ελληνικής Φιλοσοφίας, και το οποίο μας δίνει την απόδειξη ότι η Ελληνική Φιλοσοφία αποτελεί επιστήμη και μάλιστα σε εκπληκτική ταύτιση με τις ανακαλύψεις και προσεγγίσεις της σύγχρονης Φυσικής μιας και εκεί αναγνωρίζουμε και ταυτοποιούμε, έκπληκτοι μάλιστα, έννοιες όπως τη θεωρία της σχετικότητας, την έννοια του χωροχρονικού συνεχούς, την φύση της σκοτεινής ύλης και της σκοτεινής ενέργειας, ότι το σύμπαν είναι ένα ολογραφικό φράκταλ, την λογική για την ύπαρξη των πολλαπλών συμπάντων και άλλα.   Ο Πρόκλος τελικά, κατέγραψε και διέσωσε πολλά από αυτά που εδιδάσκοντο μέσα στην Ακαδημία και που δεν είχαν μέχρι τότε καταγραφεί και που ο Αριστοτέλης τα είχε ονομάσει «Άγραφα Δόγματα».   Οι όποιες παραπομπές στο έργο του βιογράφου του Μαρίνου, προέρχονται από τις εκδόσεις Κάκτος, για τις οποίες οφείλουμε να αποδώσουμε χάριτες και ευγνωμοσύνη μιας και μας παρέδωσαν το σύνολο του έργου του Πρόκλου (πάνω από 40 τόμους) αφ' ενός μεν ως συμβολή στην προσπάθεια των Ελλήνων μελετητών να προσεγγίσουν σε βάθος την Ελληνική Φιλοσοφία, αφ' ετέρου δε ως ασπίδα απέναντι στους διάφορους περιφερόμενους επιτηδείους που αυτοπαρουσιαζόμενοι ως δάσκαλοι και προσπαθώντας να ικανοποιήσουν προσωπικά συμπλέγματα και φιλοδοξίες, παρουσιάζουν μια διαστρεβλωμένη και παραποιημένη προσωπική εκδοχή της Ελληνικής Φιλοσοφίας και ιδιαιτέρως της Ορφικοπυθαγορείου και Πλατωνικής γραμμής.   Ο Πρόκλος γεννήθηκε στην πόλη του Βυζαντίου την 8^η Φεβρουαρίου του +412. Καταγόταν από μια πλούσια οικογένεια της Λυκίας. Όταν έγινε έφηβος, πήγε για σπουδές στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, όπου κατ' αρχήν ασχολήθηκε με την ρητορική και στην συνέχεια με την φιλοσοφία με δασκάλους τον Ολυμπιόδωρο και τον μαθηματικό Ήρωνα.   Σε ηλικία 20 περίπου ετών μεταβαίνει στην Αθήνα, όπου εγκαθίσταται μόνιμα. Φοιτά στην Πλατωνική Ακαδημία με διευθυντή τον Πλούταρχο τον Αθηναίο και ακολούθως με τον Συριανό, τον οποίο και διαδέχεται στην διεύθυνση της Πλατωνικής Ακαδημίας, αποκτώντας για τον λόγο αυτό, το προσωνύμιο Διάδοχος.   Κατά τον Μαρίνο, ο Πρόκλος είχε εξαιρετικά καλή κατάσταση των αισθήσεων και μάλιστα «της όρασης και της ακοής που έχουν δωριθεί από τους θεούς στους ανθρώπους για την φιλοσοφία και την καλή ζωή» (υπονοώντας έτσι την δυνατότητα διόρασης και διακοής), σωματική δύναμη. Είχε καλή μνήμη, ήταν φιλομαθής, γενναιόδωρος ευχάριστος, φιλαλήθης, δίκαιος, ανδρείος και σώφρων.   Η σχέση του με την θεά Αθηνά αρχίζει από την παιδική του ηλικία μιας και γεννήθηκε στην πόλη του Βυζαντίου του οποίου πολιούχος ήταν η Αθηνά. «Τον υποδέχεται και σχεδόν τον γεννά η πολιούχος θεά του Βυζαντίου, η οποία υπήρξε τότε η αιτία της ύπαρξης του, καθώς γεννήθηκε στην πόλη της, και αργότερα φρόντισε για την καλή του κατάσταση, όταν πλέον έφτασε στην παιδική και την εφηβική ηλικία. Γιατί αυτή εμφανιζόμενη στο όνειρο του, τον καλούσε στην φιλοσοφία. Για αυτό πιστεύω σε αυτόν υπήρξε και μεγάλη οικειότητα με την θεά, ώστε και με εξαίρετο τρόπο να πραγματοποιεί τα μυστήρια της και με μεγαλύτερο ενθουσιασμό να ακολουθεί τις επιταγές της» μας λέει ο Μαρίνος.   Μεταβαίνοντας στην Αλεξάνδρεια και θέλοντας να ακολουθήσει το επάγγελμα του πατέρα του σαν δικηγόρος, σπούδασε δίπλα στον σοφιστή Λεωνά και στον γραμματικό Ωρίωνα.   Μετά από ένα πολύ σύντομο ταξίδι στο Βυζάντιο, όπου και    Μετά από ένα πολύ σύντομο ταξίδι στο Βυζάντιο, όπου και είδε σε όνειρο την θεά Αθηνά να τον προτρέπει να σπουδάσει φιλοσοφία στην Αθήνα, επιστρέφοντας στην Αλεξάνδρεια σπούδασε κοντά στον φιλόσοφοΟλυμπιόδωρο και στον μαθηματικό Ήρωνα.   Όταν πια αισθάνθηκε ότι ήλθε η ώρα, ταξίδεψε στην Αθήνα, υπακούοντας στο όραμα και την προτροπή της θεάς Αθηνάς που είχε όταν ταξίδεψε στο Βυζάντιο.   «Για να διατηρηθεί πλέον ανόθευτη και γνήσια η διαδοχή στον Πλάτωνα, τον οδηγούν οι θεοί στην προστάτιδα της φιλοσοφίας, όπως ξεκάθαρα φανέρωσαν όσα προηγήθηκαν από το ταξίδι του, και τα θεϊκά σημάδια που πραγματικά συνέβησαν, προφητεύοντας σε αυτόν ξεκάθαρα την κληρονομιά από τον πατέρα του και την απόφαση για την διαδοχή που θα ερχόταν από ψηλά» μας τονίζει ο Μαρίνος, σημειώνοντας έτσι την σπουδαιότητα της αποστολής που είχε ανατεθεί στον Πρόκλο και που εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται.   Η πρώτη επαφή του ήταν με τον Συριανό, ο οποίος και τον σύστησε στον Πλούταρχο τον γιό του Νεστορίου.   Εκείνος, διακρίνοντας την αγάπη και την έφεση του Πρόκλου για την φιλοσοφία, παρόλη την μεγάλη του ηλικία, αφιέρωσε πολύ χρόνο στην εκπαίδευση του, μετά δε από δύο χρόνια που πέθανε, την διδασκαλία του την ανέλαβε ο καινούργιος πλέον διευθυντής της Πλατωνικής Ακαδημίας, ο Συριανός. Η εξέλιξη του Πρόκλου ήταν ραγδαία.   «Και αυτός εφαρμόζοντας άγρυπνη εξάσκηση και φροντίδα νύχτα-μέρα και καταγράφοντας συνοπτικά και με κριτικό πνεύμα όσα συζητούσαν, τόσο πολύ προόδευε σε μικρό χρονικό διάστημα ώστε όταν ήταν είκοσι οκτώ χρονών, έγραψε και πολλά άλλα και τα γλαφυρά και γεμάτα με επιστημονική γνώση υπομνήματα στον Τίμαιο»   Το έργο του Πρόκλου ήταν πολύ δύσκολο, διότι εκτός από τα εξεζητημένα θέματα της Φιλοσοφίας που διαπραγματευόταν, είχε να αντιμετωπίσει και την πνευματική παρακμή και τον σκοταδισμό που επικρατούσε εκείνη την εποχή στην Αθήνα.   Έτσι θα βρούμε διάσπαρτα στα κείμενα του, δείγματα της αγωνίας και της αντίστασης που ακόμα αντέτασσαν οι πνευματικοί Έλληνες    Έτσι θα βρούμε διάσπαρτα στα κείμενα του, δείγματα της αγωνίας και της αντίστασης που ακόμα αντέτασσαν οι πνευματικοί Έλληνες στην υποδούλωση της ελευθερίας της σκέψης.   Ο ίδιος ο Πρόκλος αναφέρει ότι: «Ωστόσο, θα έλεγε κανείς, ότι και με άλλο τρόπο μπορεί να εκλείψει το ανθρώπινο γένος. Γιατί σήμερα δεν υπάρχουν κάτοικοι τούτων εδώ των τόπων της Αττικής, μολονότι δεν συνέβη ούτε κατακλυσμός ούτε εκπύρωση αλλά μια τρομερή ασέβεια η οποία αφανίζει ολοκληρωτικά τα ανθρώπινα».   Λέει δε σε ένα άλλο του έργο: «Οι άνθρωποι της εποχής μας κατεξοχήν συνηθίζουν να επικρίνουν τους παλαιούς μύθους ότι ευθύνονται για την μεγάλη αφ'ενός θρασύτητα στις περί θεών δοξασίες και αφ'ετέρου, για τις πολλές αταίριαστες και ταπεινές φανταστικές εικόνες, και δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να οδηγούν τους πολλούς ανθρώπους στην τωρινή φοβερή και ανώμαλη καταπάτηση των ιερών θεσμών»   Λέει δε σε ένα άλλο του έργο: «Οι άνθρωποι της εποχής μας κατεξοχήν συνηθίζουν να επικρίνουν τους παλαιούς μύθους ότι ευθύνονται για την μεγάλη αφ'ενός θρασύτητα στις περί θεών δοξασίες και αφ'ετέρου, για τις πολλές αταίριαστες και ταπεινές φανταστικές εικόνες, και δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να οδηγούν τους πολλούς ανθρώπους στην τωρινή φοβερή και ανώμαλη καταπάτηση των ιερών θεσμών»   Σχετικά δε ο Μαρίνος αναφέρει: «Και το είδος της πολιτικής του ανδρείας το απέδειξε πραγματικά ηράκλειο. Γιατί αν και βρέθηκε μέσα σε μια παραζάλη και τρικυμία περιστάσεων και σε τυφωνικούς ανέμους που φυσούσαν ενάντια στην έννομη ζωή, αυτός ο άνδρας σταθερά και ακλόνητα, αν και ριψοκίνδυνα, διέσωσε την ζωή του και, όταν κάποτε αποκαλύφθηκε σε ένα κλοιό αρπακτικών, έφυγε όπως μπορούσε από την Αθήνα, υπακούοντας στην περιφορά του σύμπαντος, και πραγματοποίησε το ταξίδι στην Ασία, και αυτό με πάρα πολύ μεγάλη ωφέλεια ... Αφού έζησε ένα μόνο χρόνο στην Λυκία, επέστρεψε και πάλι στην Αθήνα με την πρόνοια της θεάς της σοφίας»   Βοηθούσε όσο μπορούσε όσους ασχολούντο με την φιλοσοφία, απαιτώντας την στήριξη τους από τους τότε άρχοντες, ήταν δε συμπονετικός και φιλάνθρωπος προς όλους όσους υπέφεραν και είχαν ανάγκη.   Βοηθούσε όσο μπορούσε όσους ασχολούντο με την φιλοσοφία, απαιτώντας την στήριξη τους από τους τότε άρχοντες, ήταν δε συμπονετικός και φιλάνθρωπος προς όλους όσους υπέφεραν και είχαν ανάγκη.   Ο Μαρίνος, παρόλο που θα μπορούσε να περιγράψει με πιο γνωστά και σταθερά στοιχεία που ακριβώς εβρίσκετο το σπίτι του Πρόκλου, προτίμησε να το προσδιορίσει αναφέροντας ιερά.   Έτσι, αναφερόμενος σε μια τελετή που είχε κάνει κρυφά ο Πρόκλος στο Ασκληπιείο για την ίαση της Ασκληπιαγένειας και υπονοώντας πόσο σκοτεινή ήταν η εποχή εκείνη για τους Έλληνες, θρησκευτές αναφέρει:   «   «Και τέτοιο έργο έκανε με τον ίδιο τρόπο με αυτή την περίπτωση διαφεύγοντας την προσοχή των πολλών και χωρίς να δίνει καμία αφορμή σε όσους ήθελαν να τον υπονομεύσουν, καθώς σε αυτό βοηθούσε και το σπίτι, στο οποίο αυτός κατοικούσε. Γιατί εκτός από τα άλλα τυχερά, η κατοικία του υπήρξε απολύτως κατάλληλη, την οποία και ο πατέρας του ο Συριανός και ο παππούς του, όπως ο ίδιος τον αποκαλούσε, Πλούταρχος κατοίκησαν, και η οποία ήταν γειτονική με το ξακουστό από τον Σοφοκλή Ασκληπιείο, αλλά και με το θέατρο του Διονύσου, ενώ φαινόταν ότι ήταν και με άλλους τρόπους αντιληπτή από την ακρόπολη της Αθηνάς»   Την μεγάλη του σχέση με την θεά Αθηνά, πέραν των ήδη αναφερθέντων, την περιγράφει πολύ συγκινητικά ο Μαρίνος, αναφερόμενος στην αρπαγή του αγάλματος της Αθηνάς από τον Παρθενώνα:   «Πόσο αυτός ήταν αγαπητός και στην ίδια την θεά της σοφίας, το παρουσίασε αρκετά και η επιλογή της φιλοσοφικής ζωής, η οποία έγινε έτσι, όπως ο λόγος πιο πάνω υπέδειξε. Αλλά και η ίδια η θεά με σαφήνεια το υπέδειξε, όταν το άγαλμα της που από το παρελθόν είχε τοποθετηθεί στον Παρθενώνα, μεταφερόταν από αυτούς που κινούν τα ακίνητα. Γιατί είδε ο φιλόσοφος στο όνειρο του ότι βρισκόταν δίπλα του μια όμορφη γυναίκα και ότι του ανήγγειλε ότι πρέπει πολύ γρήγορα να προετοιμάσει το σπίτι του. Γιατί η κυρίαρχη Αθηναΐδα, του είπε, θέλει να μείνει κοντά σου»   Ο Πρόκλος δεν παρέλειπε να τιμά και όσους έπρεπε να τιμηθούν κατά τα πάτρια:  «Γιατί δεν είχε παραλείψει καμιά κατάλληλη στιγμή της συνηθισμένης λατρείας για αυτούς, σε κάποιες συγκεκριμένες ημέρες κάθε χρόνου, και περιερχόμενος τους τάφους των αττικών ηρώων και τα μνήματα των φιλοσόφων και των άλλων που υπήρξαν φίλοι και γνωστοί του, έκανε τα καθιερωμένα όχι μέσω κάποιου άλλου, αλλά ενεργώντας ο ίδιος. Και μετά από την λατρεία καθενός, έφευγε για την Ακαδημία και εξευμένιζε τις ψυχές των προγόνων του και γενικά όλες τις ψυχές της γενιάς του ξεχωριστά σε κάποιον τόπο. Από κοινού πάλι με τις ψυχές όλων των φιλοσόφων σε άλλο μέρος πρόσφερε χοές. Και εκτός από όλους αυτούς, ο ευσεβής οριοθέτησε και έναν τρίτο τόπο και μέσα σε αυτόν πρόσφερε εξιλαστήριες θυσίες σε όλες τις ψυχές των νεκρών»   Πέθανε το 124^ο έτος από την βασιλεία του Ιουλιανού ή αλλιώς την 17^η Απριλίου του +485.   Ετάφη σε κοινό τάφο με τον δάσκαλο του τον Συριανό, στην περιοχή του Λυκαβηττού, στο δε μνήμα του εγράφη και το παρακάτω επίγραμμα που το συνέθεσε ο ίδιος:   «Εγώ υπήρξα ο Πρόκλος, Λύκιος στην γενιά, το οποίο ο Συριανός   εδώ με ανέθρεψε διάδοχο της διδασκαλίας του.   Αυτός εδώ ο κοινός τάφος δέχτηκε τα σώματα και των δύο,   μακάρι και τις ψυχές μας κοινός τόπος να τις λάβει   εδώ με ανέθρεψε διάδοχο της διδασκαλίας του.   Αυτός εδώ ο κοινός τάφος δέχτηκε τα σώματα και των δύο,   μακάρι και τις ψυχές μας κοινός τόπος να τις λάβει»  

Ο Πρόκλος θεωρείτο σοφός άνθρωπος στην εποχή του καθώς και από τους μεταγενέστερους του και ήταν ευρύτατα γνωστός ακόμη και σε μη Ελληνόφωνους, γι' αυτό και κάποια έργα του (ολόκληρα ή τμήματα τους) έχουν διασωθεί και σε Λατινική ή Αραβική μετάφραση.   Η αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος για τον Πρόκλο στον Ελληνικό χώρο γίνεται με τον Μιχαήλ Ψελλό και κορυφώνεται με τον Πλήθωνα Γεμιστό. Πολλοί δε οικειοποιήθηκαν και παραποίησαν μέρη του έργου του για να παρουσιάσουν δική τους φιλοσοφική θεώρηση, όπως για παράδειγμα ο ψευδό-Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης.   Σήμερα υπάρχει στην ξένη βιβλιογραφία απειρία βιβλίων, μελετών και άρθρων Πανεπιστημιακών και μη μελετητών του Πρόκλου.   Στην Ελληνική πραγματικότητα, πέραν της μεγάλης προσφοράς των εκδόσεων Κάκτος, αρχίζουν και εμφανίζονται δειλά-δειλά, μελέτες και αναλύσεις των έργων του Πρόκλου, τα οποία ευκτέον είναι να πολλαπλασιασθούν.   ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗ!

 ΠΡΟΚΛΟΣ: ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ (ΠΡΟΣ) ΕΥΧΗ ΠΡΟΣ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΒΑΘΜΙΔΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΘΕΩΝ!!! 

«(Προσ)εύχομαι σε όλους του Θεούς και τις Θεές να καθοδηγήσουν το νου μου στην μελέτη που έχω αναλάβει και, αφού ανάψουν μέσα μου το λαμπερό φως της αλήθειας, να διευρύνουν την διάνοιά μου για την ίδια την επιστημονική γνώση των όντων και να ανοίξουν τις πύλες της ψυχής μου προς υποδοχή της ένθεης υφηγήσεως του Πλάτωνος. Και αφού προσορμίσουν τη γνώση μου στο πιο λαμπερό μέρος της αληθινής ύπαρξης, να με κρατήσουν μακριά από τις δοκησισοφίες και την περί τα μη όντα πλάνη μέσω της νοητικότατης διατριβής με τις αληθινές υπάρξεις, που είναι οι μόνες από τις οποίες τρέφεται και ποτίζεται το όμμα της ψυχής, όπως λέει ο Σωκράτης τον «Φαίδρο, 246.e - 251.b». Και ζητώ από τους νοητούς θεούς να μου χαρίσουν τέλειο νου, από τους νοητικούς θεούς ανυψωτική δύναμη, από τους υπερουράνιους ηγεμόνες του σύμπαντος ενέργεια ανεξάρτητη και απαλλαγμένη από τις υλικές γνώσεις, από τους εγκόσμιους θεούς ζωή αναπτερωμένη, από τις χορείες των Αγγέλων αληθινή αποκάλυψη των θείων, από τους αγαθούς Δαίμονες συμπλήρωση με την επίπνοια των θεών, και από τους Ήρωες μεγαλόπνοη, επιβλητική και υψηλή διάθεση. Και από όλα γενικά τα θεϊκά γένη να με προετοιμάσουν πλήρως για την μετουσία στην πλέον εποπτική και μυστική θεωρία του Πλάτωνα, η οποία μας αποκαλύπτει ο ίδιος στον «Παρμενίδη» με το βάθος που ταιριάζει στο θέμα του, και την οποία ανέπτυξε με τις καθαρότατες σκέψεις του εκείνος που υπήρξε αληθώς συμβακχεύσας του Πλάτωνα, εκείνος που συμπληρώθηκε πλήρως από την θεϊκή αλήθεια και κατέστη για εμάς οδηγός αυτής της θεωρίας και όντως Ιεροφάντης τούτων των θεϊκών λόγων. Για αυτόν εγώ θα έλεγα ότι ήρθε στους ανθρώπους σαν πρότυπο της Φιλοσοφίας προς ευεργεσία των ψυχών που βρίσκονται εδώ κάτω, ως ανταπόδοση για τα αγάλματα, για τους ναούς, για την ίδια την αγιστεία  (λατρεία) στο σύνολό της, αρχηγός της σωτηρίας για τους ανθρώπους που ζουν τώρα και για όσους θα ζήσουν στο μέλλον. Έτσι όλες οι κρείττονες ημών δυνάμεις ας είναι ευνοϊκές και η εκ μέρους τους χορηγία ας είναι έτοιμη να μας φωτίσει με το αναγωγόν φώς τους».  

(Βλ. Πρόκλος «Υπόμνημα στον Πλάτωνος Παρμενίδη, βιβλίο Α', 619.25 - 620.27»).

ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΛΛΑΔΑ ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ ΚΟΡΗ ΔΙΟΣ!!!!!!ΕΣΣΕΤΑΙ ΗΜΑΡ ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΑΙ ΤΙΜΩ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΕΟΥΣ ΛΕΩ ΟΧΙ ΣΤΑ ΕΒΡΑΪΚΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΑΤΑ!!