Κύριε Ροΐδη, Τον Μάρτη του 2006 βγήκε από τον τάφο του το ολόφρεσκο κουφάρι του καλόγερου Βησσαρίωνα. Με τη βούλα του συνταξιούχου ιατροδικαστή Π. Γιαμαρέλου που το εξήτασε οπτικά ανακηρύχθηκε από κανάλια, δεσποτάδες και πιστούς σε «θαύμα». Από την παράνομη εκταφή και έκθεση σε λατρεία δεν ίδρωσε κανένα εισαγγελικό αυτί. Απερίσπαστος λοιπόν ο ιατροδικαστής συγκρίνει το «φρέσκο» πτώμα με άλλα κουφάρια αγίων «κατάμαυρα» και επισημαίνει το «παράδοξο και μοναδικό» φαινόμενο. Παλιά φίρμα της ελληνικής Ιατροδικαστικής ο Π.Γ. είχε αποκτήσει δυνατότητες διαγνώσεων εκ του μακρόθεν χωρίς εκταφή, με φωτογραφίες του νεκρού όπως αυτή για το στέλεχος της Vodaphone, που «αυτοκτόνησε»(;). Οι πρωτοποριακές αυτές μέθοδοι του κορυφαίου ιατροδικαστού δεν εκτιμήθηκαν από την οικογένεια του θύματος η οποία δεν επιθυμούσε «την έκδοση βιαστικών συμπερασμάτων για την υπόθεση» και ανακάλεσε την εντολή της προς αυτόν («Νέα», 14.2.'06). http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=684203
Η μητρόπολη Λαμίας είχε φαίνεται προφητεύσει το Θαύμα της αφθαρσίας του Βησσαρίωνα, αφού όπως δηλώνει ο παραγγελιοδόχος ιατροδικαστής στην ευσεβή «Espresso» (14.3.'06), που σήκωσε αρχικά στους ώμους της το βάρος του θαύματος, το φέρετρο του ταπεινού μοναχού δεν ήταν απλό όπως θα περίμενε κανείς, αλλά «πολυτελέστατο και χρυσοποίκιλτο» και, άλλο θαύμα κι αυτό, «έμοιαζε σαν να είχε λουστραριστεί πριν από δύο ημέρες». Μάλιστα οι μοναχοί είχαν προνοήσει να τοποθετήσουν το νεκρό σε τσιμεντένιο κουβούκλιο χωρίς την περιττή πολυτέλεια του φθοροποιού οξυγόνου αφού οι νεκροί όπως ξέρουμε δεν αναπνέουν.
Ο καθηγητής της Ιατροδικαστικής κ. Αντ. Κουτσελίνης μη διαθέτοντας την θεία ενόραση Γιαμαρέλου, μίλησε για φαινόμενο «ξηράς μουμιοποίησης» και εξέφρασε στην «Ελευθεροτυπία» μια καταφανώς αιρετική άποψη που αδικεί τα κατεψυγμένα μαμούθ: «Η αγιοποίηση του ανθρώπου δεν κρίνεται από την κατάσταση του πτώματος αλλά από τις πράξεις του» Οι αιρετικοί μπορεί να αναρωτιούνται τι είδος κοινωνικής προσφοράς μπορούσε να έχει ένας άνεργος, φτωχός και ολιγογράμματος καλόγερος, άλλη από το να στήνει ψιλοκουβέντα με τις γυναικούλες. Ο «Κόσμος του Επενδυτή» (του ευσεβούς αδελφού Γ. Κουρή της «Αυριανής») όμως αποκάλυψε πως ο άγιος όσο ζούσε «έκανε μυστικά θαύματα και εξόρκιζε δαιμονισμένους». Επρόκειτο λοιπόν για έναν νέο Χριστό και μάλιστα σεμνότερο, αφού τα δικά του θαύματα γινόντουσαν μυστικά. Η πίστη της νεοφώτιστης «Press Time» που πήρε τη σκυτάλη από την «Espresso» μετακινεί και βουνά. «Για μας είναι άγιος» δηλώνουν 3 μητροπολίτες στην πρώτη σελίδα της, ενώ και η ίδια πιστοποιεί: «Παγκόσμιο δέος» για το θαύμα. Την επομένη όμως κάτι δεν πάει καλά. Η εφημερίδα χολωμένη με τίτλο «Είπαμε όχι στην ιεροσυλία», προειδοποιεί: «Ο Άγιος στο σφυρί. Το παζάρι της ντροπής για τις φωτογραφίες με το σκήνωμα .....με πλειοδότες ΜΜΕ που δεν διστάζουν να θυσιάσουν το θαύμα στο βωμό του εμπορίου ....για τις φωτογραφίες του σκηνώματος δεν 'σφάζονταν' μόνον οι υπεύθυνοι των τηλεοπτικών δελτίων, αλλά και παλικάρια των 'πρωϊνάδικων'». Τι μεσολάβησε; Οι πανάκριβες φωτογραφίες της αποκρουστικής μούμιας είχαν ήδη πουληθεί στην «Εspressο», αφήνοντας την "Press Time" στα κρύα του λουτρού.
Θα περίμενε κανείς πως μετά την αποκάλυψη του φρικαλέου πτώματος, ο ιατροδικαστής θα απέδιδε την παρανόηση στην προχωρημένη πρεσβυωπία του: « ...Εδώ, πήγα και φίλησα το χέρι ενός ανθρώπου σαν να μιλάγαμε πριν. Ένας ολόσωμος άνθρωπος, φρέσκος, ζωντανός, με μια μικρή αφυδάτωση, με όλα τα χαρακτηριστικά πλήρη πάνω του, με το μουστάκι του, με τις βλεφαρίδες του, με τα μάγουλά του, τα ματάκια του, την μύτη του, τα μαλλιά του. Δεν είχε καμία κάκωση σε ότι φαινόταν γιατί δεν του έβγαλα ούτε τα ιερά του άμφια, ούτε τα παπούτσια του, ούτε τις κάλτσες του.» Στα μάτια των αμαρτωλών το κουφάρι είχε υποστεί τόσο σοβαρές αλλοιώσεις που το καθιστούσαν αποτρόπαιο βδέλυγμα κατάλληλο να πρωταγωνιστήσει στην «Εκδίκηση της μούμιας». Όμως η «Espresso» των γυμνών οπισθίων βλέπει με τα μάτια της ψυχής της αυτά που δεν μπορούν να δουν οι ψευτοδιανοούμενοι: « ...Ένας νεκρός αναλλοίωτος ...Σε χρώμα μπεζ εκρού το πρόσωπο ...Ακόμη κι ο λαιμός φαίνεται πεντακάθαρα ...Ένα σώμα που περιβάλλεται παντού από σάρκα έστω κι αν δείχνει ελαφρώς αφυδατωμένη ....», και παλιά μου τέχνη: «Τα άμφια είναι σε χρώμα χρυσό μπεζ ...». Έτσι η μούμια Βησσαρίων προστέθηκε στο μακρύ κατάλογο των θαυμάτων μαζί με το «παιδί του Cerro del Plomo» που βρέθηκε στους λόφους του Σαντιάγο το 1954, τον «άνθρωπο των πάγων» (Άλπεις 1991) και τις μούμιες των Ίνκας (Περού 1995). Τα πλήθη συνέρρεαν με πούλμαν από ολόκληρη τη χώρα και τα παγκάρια γέμιζαν με μαύρο αφορολόγητο χρήμα.
H «Espresso», στράφηκε την επομένη σε ένα καινούργιο πρωτοσέλιδο θαύμα τη διάσωση από τροχαίο ατύχημα του ηθοποιού Γεωργούλη («είχα άγιο»), αλλά το λεφούσι των πιστών που έτρεχε να προσευχηθεί στις πλαστικοποιημένες φωτογραφίες της "Espresso"-αφού το πτώμα είχε αποσυρθεί για τα περαιτέρω, ταρίχευση, μακιγιάζ και λάρνακα-την ανάγκασε να επανέλθει ξανά και ξανά με θαύματα του αγίου ζώντος και τεθνεώτος, διατηρώντας στην πρώτη σελίδα τις λεπτές ισορροπίες που απαιτεί το απαιτητικό κοινό της: «Και νέο θαύμα του Βησσαρίωνα» και πλάι «Η μεταμόρφωση της Δήμητρας Λιάνη. Νέο sexy look ...». Μάλιστα, η ειδική περί τα θαύματα μισολησμονημένη Ηγερία του ΠΑΣΟΚ ανεκλήθη από τη ροζ βίλλα της Εκάλης στην επικαιρότητα σε τηλεοπτική εκπομπή για να εκφέρει γνώμη. Η μητρόπολη περιέργως αρνήθηκε να υποβληθεί σε πραγματική ιατροδικαστική εξέταση το πτώμα που παρέμενε στα ενδότερα της μονής, όπου όπως αποκάλυψε πολύ αργότερα η «Τρίτη και 13» (26.5) λειτουργεί μουσείο ταριχευμένων ζώων. Ταυτόχρονα η ολιγάριθμη αλλά έντιμη και δημοκρατική «Παγκληρική Παλλαϊκή Αγωνιστική Κίνηση» (παπα-Ηλίας Υφαντής κ.ά.), ζήτησε «Να ταφεί ο Βησσαρίων, να σταματήσουν οι αγύρτικες εκμεταλλεύσεις».http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=22.03.2006,id=49194152
Προδοσία! Το μέτωπο των θαυμαστών της μούμιας. σπάει. Η "Espresso" κατήγγειλε παραμονή του Ευαγγελισμού: «Βελτίωσαν το σκήνωμα πριν το βγάλουν σε λαϊκό προσκύνημα», ενώ δέκα μέρες μετά η «Press Time» που τόχει βάλει αμέτι μουχαμέτι να εκδικηθεί τον άδικο παραμερισμό της, αποκάλυπτε την ποιότητα των προσκυνητών: «Θα μας λιντσάρουν αν θάψουμε τον Βησσαρίωνα». Και λίγο μετά: «Αποστολή στην μονή ...3 εκατ. ευρώ για τον 'άγιο'. Ξέσπασε πόλεμος και επιχειρηματιών». Ένα μήνα μετά το θαύμα, ο οραματιστής ιατροδικαστής Γ. τ.καθηγητής των Σχολών της Αστυνομίας, πήγε να συναντήσει τον όσιο Βησσαρίωνα σε τόπο χλοερό. Στο πρόσωπό του, η Επιστήμη συνάντησε τη θρησκεία. Η Εκκλησία έχασε τον πιο έγκυρο εκτιμητή ιερών σκελετών. Για το δικό του λείψανο δεν ακούστηκε προς το παρόν τίποτα. Στο μεταξύ ο κ.Ι.Λάζαρης του «Δαυλού» (5.'06), είχε την υπομονή να αποδελτιώσει από τα «Δίπτυχα» του 2005 τα κομματάκια (κρανία, δάχτυλα, κλπ) από διάφορα πτώματα που εκτίθενται στο Μουσείο Φρίκης της μητρόπολης Φθιώτιδας, η οποία αποκαλύπτεται ως άπαρτη Ακρόπολη ιερών λειψάνων. Η αρίθμησή τους σοκάρει ακόμη και κάποιον υποψιασμένο. Πρόκειται για 83 εκθέματα που αντιστοιχούν σε περίπου ισάριθμους αγίους, αφού ορισμένοι έχουν διαμελισθεί και επιμεριστεί σε περισσότερες από μία εκκλησίες ενώ άλλα τεμάχια είναι ομαδικά (Σφαγιασθέντων νηπίων, Μακκαβαίων).
Ο καταδικασμένος για εκβιασμούς Άρχων Μέγας Οφικκιάλιος της Εκκλησίας«Εντιμώτατος» κ. Γρ. Μιχαλόπουλος, αρχηγός της μακαρίτισσας «Εθνικής Συμμαχίας», αποφάνθηκε μετά την ανακοίνωση της Συνόδου: «Νικητής είναι η πίστη» («Ελ..Ωρα.»-, 9.4.'06). Είναι γνωστή η περίπτωση της γαλλικής φυλλάδας που όσο ο Ναπολέων πλησίαζε στο Παρίσι, τον μετέτρεπε βαθμηδόν στα πρωτοσέλιδά της από κτήνος σε «Η Α.Μ. ο Ααυτοκράτωρ ...». Η «Espresso» ακολουθώντας αντίθετη πορεία, καταγράφει τη φθορά της μούμιας από τη στιγμή που βγήκε στο οξυγόνο. Η "Espresso", ανέδειξε η "Espresso" αποκαθήλωσε. Στις 6.3.'07 κάτω από τον τίτλο «Ο Βησσαρίων έμεινε μισός», κάνει τη μεγάλη αποκάλυψη πρωτοσέλιδα: «Αποστολή στο χωριό που δεν έχει καλές αναμνήσεις από τον ιερομόναχο»: http://www.in.gr/kiosk/issue.asp?dtmIssueDate=6/3/2007&lngDtrId=11&lngPublicationID=58
Ο αιδεσιμώτατος Βησσαρίωνας, εφημέριος του Καππαδοκικού Καρδίτσας, πιάνεται στα πράσα με το δάσκαλο. Το τρυφερό ζευγάρι το σκάει στην Αθήνα όπου με τα κέρδη από τις αρχαιοκαπηλίες (ασημένιο Ευαγγέλιο στα αραμαϊκά φερμένο το 1922 από τη Μικρασία, αδαμαντοποίκιλτο χρυσό δισκοπότηρο, εικόνες) στεγάζεται σε ιδιόκτητο διαμέρισμα. Ο δάσκαλος μεταβιβάζει την ερωτική φωλιά στο όνομά του και ο πανοσιώτατος αναγκάζεται να σπιτωθεί στο μοναστήρι. Η κοινή λογική λέει πως ο μικρόκοσμος της Εκκλησίας εγνώριζε και με το παραπάνω τον αυστηρώς ακατάλληλο βίο του αγίου κι ας μην τον είχε στείλει στον Εισαγγελέα. Ένα ολόκληρο χωριό επίσης ήξερε από πρώτο χέρι, κι όμως η υπόθεση κουκουλωνόταν για ένα χρόνο και ίσως και για πάντα αν δεν την αποκάλυπτε ένα ευσεβές σκανδαλοθηρικό έντυπο, που φοβήθηκε τη θεία τιμωρία και κυριεύτηκε από κρίση ειλικρίνειας.
Όμως επικράτησε η Ομερτά! Ακόμη και οι παρδαλές εκπομπές της T.V. που εντρυφούν στην "Espresso" απέφυγαν να επωφεληθούν από ένα τόσο σκαμπρόζικο θέμα. Επικράτησαν θεσμικά κριτήρια. Εκτιμήθηκε προφανώς πως αν κλονιστεί η Εκκλησία Α.Ε., θα επέλθει γενικότερο κραχ σε βάρος όλων των εμπόρων της ανθρώπινης βλακείας. 12.7.'08: H «Espresso» δίνει τη χαριστική βολή: «Είναι πλέον αποκρουστικό το θέαμα! Πρόκειται καθαρά για το πτώμα ενός ιερέα σε προχωρημένη σήψη, το οποίο μάλιστα βρίσκεται σε κοινή θέα»! Αυτά τα ανατριχιαστικά λόγια των λιγοστών πλέον προσκυνητών συμπληρώνουν σήμερα το παζλ του «θαύματος» .... η «Εspresso» (που δημοσίευσε και τις πρώτες φωτογραφίες κατ' αποκλειστικότητα) επισκέφθηκε το μοναστήρι στη Φθιώτιδα και οι εικόνες που αντίκρισε προκαλούν πραγματικά σοκ ... ... ... Αξίζει να σημειωθεί πάντως πως η λάρνακα στην οποία έχει τοποθετηθεί το σκήνωμα, εξακολουθεί να είναι καλυμμένη με εκατοντάδες τάματα και φωτογραφίες πιστών -ακόμη και μικρών παιδιών- που περνούν για να ζητήσουν βοήθεια από τον «άγιο» της Φθιώτιδας.».
Το ένα θαύμα φέρνει τ'άλλο: «Μετά το «θαύμα» που ανακαλύφθηκε με τον Βησσαρίωνα να γεμίζει τα παγκάρια σε εποχή «κάθαρσης» της Εκκλησίας από τον Αρχιεπίσκοπο και Βαβύληδων θα έχουμε, σύμφωνα με τον Εξωρ.Σύλλογο Χιονοχωρίου, «αγιασμόνερο» που θα πηγάζει κατά τον Μητροπολίτη Σερρών κάτω από μνήμα Ιερέα που έθαψαν κόντρα(;) στην ισχύουσα νομοθεσία πίσω από την εκκλησία πάνω από την πηγή του χωριού. Τα περί αγιασμόνερου, μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου, τα άκουσαν από τον Μητροπολίτη όταν τον επισκέφθηκαν για να ζητήσουν ενταφιασμό του Ιερέα σε άλλο σημείο.
Η επιστολή: Ενάντια στους νόμους είναι ο Μητροπολίτης κ. Θεολόγος διότι εξέδωσε προφορικά παράνομη άδεια ταφής του θανούντα ιερέα Μπαιογιάννη Ιωάννη στην αυλή των Αγ. Αναργύρων αφού ο νόμος καθορίζει ότι οι νεκροί θάβονται στα νεκροταφεία.Το γεγονός αυτό εξόργισε τούς κατοίκους διότι :Κάτω από τον τάφο σε βάθος λιγότερο από 2,00 μ. υπάρχει η μοναδική πηγή του χωριού με πόσιμο νερό αφού οι γεωτρήσεις κρίνονται ακατάλληλες σύμφωνα με έγγραφα του ΙΓΜΕ και της διεύθυνσης υγείας όπου προτείνουν μάλιστα και την άμεση μεταφορά του μνήματος σε άλλο χώρο διότι επιδεινώνουν την κατάσταση και υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης του νερού ...».http://www.myserres.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=11630
Ο φθονερός Εωσφόρος όμως δεν αντέχει τη Δόξα του Βησσαρίωνα. Τέσσερις μόλις μέρες μετά την Ιερή Αποκάλυψή Του, η «Ένωση Ελλήνων Χημικών», με απόφαση της συνέλευσης των αντιπροσώπων της (18.3.'06), αναίρεσε παλιότερη απόφαση του Δ.Σ. της περί ανακήρυξης κάποιου αγίου Μένιγνου ως προστάτη των χημικών.http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,dt=01.04.2006,id=2841096,8627080,24774920,30580360,45474824,53235080,59036424,75446408,81235464,89003912
Όμως ο κ. Γιώργος Μεταλληνός βάζει τα πράγματα στη θέση τους, στο μνημειώδες έργο του «Τουρκοκρατία»: «Η Ευρώπη μετά το σχίσμα είχε μεν πρόοδο στα γράμματα και τις επιστήμες, 'πνευματικά' όμως (στη γνώση του Ακτίστου) είχε παρακμή και πτώση». Επικαλείται και τον Ευγένιο Βούλγαρη που επισημαίνει πως «η Ευρώπη δεν αναδεικνύει Άγιους (με άφθαρτα δηλ.λείψανα) μετά το σχίσμα». Πράγματι, με τόσους επιστήμονες και διαφωτιστές στα πόδια του, που να τολμήσει ο δύστυχος πάπας σήμερα να λανσάρει στην Ευρώπη πτώματα. Γι'αυτό ξεφορτώνεται τη Συλλογή Του δωρίζοντάς τα στην Ορθόδοξη Εκκλησία. (Βλέπε: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=75&artid=162638 )
ΠΗΓΗ Ορθόδοξη Μαύρη Μαγεία (8) - Η μούμια Βησσαρίων
ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΣΠΟΡΕΑΣ
Ποιός ήταν ο Βησσαρίωνας;
Βησσαρίων Κορκολιάκος 1908-1991 Η φωτογραφία το 1975 Γεννημένος στο Πεταλίδι της Μεσσηνίας το έτος 1908, ο Βησσαρίων Κορκολιάκος σε ηλικία μόλις 20 ετών αφήνει την ιδιαίτερη του πατρίδα και εγκαθίσταται στην Καρδίτσα για να υπηρετήσει τον τότε Μητροπολίτη Ιεζεκιήλ. Το έτος 1955 βρέθηκε στη Μονή Αγάθωνος του Νομού Φθιώτιδας με ηγούμενο τον γνωστό "παπά Ανυπόμονο" (Γερμανός Δημάκος) ο οποίος συνόδευσε τον Άρη Βελουχιώτη στην είσοδό του στην πόλη της Λαμίας. Ο Ιερομόναχος Βησσαρίων, πέθανε το έτος 1991 στην ίδια Μονή. Δεκαπέντε έτη μετά τον θάνατό του, στις 3 Μαρτίου του 2006, έπρεπε να γίνει αναγκαστική εκταφή της σωρού του Βησσαρίωνα λόγω οικοδομικών έργων για στήριξη της Μονής. Κατά την εκταφή οι παρευρισκόμενοι αντίκρισαν ένα θέαμα που τους άφησε άφωνους. Το σκήνωμα του Βησσαρίωνα έδειχνε να είναι σχεδόν ανέπαφο, κάτι δηλαδή σαν ξερό δαμάσκηνο. Τίθεται αμέσως το ερώτημα. Είναι μούμια ή μήπως σημείο αγιότητας; Από την Μονή δήλωσαν ότι: "Ούτε ο ηγούμενος ούτε κανείς άλλος επεδίωξε την εμφάνιση ενός αγίου". Οι γνώμες όμως θεολόγων, επιστημόνων, κληρικών και πιστών, διχάζονται. Κάποιοι μιλούν για θαύμα ενώ άλλοι για φυσικό φαινόμενο οφειλόμενο στις συνθήκες της ταφής.Η απόφαση της αγιοποίησης ή όχι του Ιερομονάχου Βησσαρίωνα, απασχόλησε την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος στις αρχές Απριλίου του 2006, αλλά -δυστυχώς- βιάστηκε και χαρακτήρισε τον Βησσαρίωνα "σημείον εξ ουρανού". Οι δηλώσεις του Χριστόδουλου, του Ζακύνθου Χρυσοστόμου και τα δημοσιεύματα των εφημερίδων για το "θαύμα", επέφεραν κοσμοσυρροή πιστών απ' όλα τα μέρη της Ελλάδος και αργότερα και του εξωτερικού. Ο Μητροπολίτης Φθιώτιδος Νικόλαος δήλωσε "προσεκτικά": "Ο Θεός και ο χρόνος θα μας δείξουν τί ακριβώς συμβαίνει". Όμως, η "έφοδος" των πιστών που κατέκλυσαν το μοναστήρι, μας έδειξε ότι, ούτε τον Θεό περίμεναν να τους δείξει, ούτε τον χρόνο. Η εμπορευματοποίηση του σκηνώματος είχε ήδη αρχίσει και το εμπόριο έστησε το "πανηγύρι" του σε όλο τον δρόμο που οδηγούσε στη Μονή. Μιά φωτογραφία του σκηνώματος (από τις πρώτες) πουλιόταν στα ΜΜΕ αντί του ποσού των 50,000 Ευρώ...!
Το πτώμα του Βησσαρίωνα όπου απεικονίζονται διάφορες φωτογραφίες αφημένες στον "άγιο" για διάφορα αιτήματα. Ανάμεσα τους είναι και πολλές φωτογραφίες μικρών παιδιών, και γι' αυτή την κατάντια υπεύθυνη είναι η Εκκλησία της Ελλάδος, που πρέπει να απολογηθεί σε Θεό και ανθρώπους. Ο χαρακτηρισμός, "σημείον εξ ουρανού", από την Ιερά Σύνοδο, έφερε και πάλι στο προσκήνιο τα γνωρίσματα της αγιότητας κάποιου προσώπου από την Ορθόδοξη Εκκλησία. Η διαμόρφωση της διαδικασίας για την "αγιοποίηση" προσώπων, ξεκίνησε το έτος 1547 όπου και παρέμεινε στο "περιθώριο". Το 1885 το θέμα ξανασυζητήθηκε με αποτέλεσμα να καθοριστεί το 1955 και να συνταχθεί το τυπικό της ανακοίνωσης το έτος 1988. Έτσι, σκαρφίστηκαν οι ραδιουργοί παπάδες, στην ευκαιρία που τους δόθηκε για να γεμίσουν και πάλι τα μπαούλα τους με άτιμο θησαυρό, ότι το πτώμα ενός νεκρού παπά που σχεδόν δεν έλειωσε (από φυσικά -όπως αποδεικνύεται- αίτια) ήταν μιά καλή ευκαιρία για εμπορικοποίηση του θρησκευτικού συναισθήματος και της αφέλειας του αμαθή λαού. Ο Βησσαρίωνας βρέθηκε σε μουμιοποιημένη κατάσταση, και οι παπάδες αυτή την "κατάρα" -όπως ο λαός την θεωρεί- την εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο.Υστερικές συμπεριφορές θρησκόληπτων ορθοδόξων προσκυνητών του Βησσαρίωνα, διαδραματίζονται συχνά πάνω από το φέρετρο το μοναχού και αναζωπυρώνουν την ήδη υπάρχουσα ειδωλολατρεία στους κόλπους της Ορθοδοξίας. Κάποιοι τρώνε τα λουλούδια που υπάρχουν στο φέρετρο ενώ κάποιοι άλλοι σκουπίζουν το φέρετρο με βαμβάκι για να πάρουν στο σπίτι τους την "ευλογία" του νεκρού και σάπιου πτώματος. Κάποιοι άλλοι -περισσότερο ψύχραιμοι- αναφωνούν με αγανάκτηση: "Έως πότε θα εξευτελίζεται η Εκκλησία της Ελλάδος από χριστέμπορους και από προβοκάτορες μεταμφιεσμένους σε ορθόδοξους μητροπολίτες;"
Διαβάζουμε στο "ΒΗΜΑ": "Πού θα καταλήξει αυτή η υπόθεση; Ουδείς γνωρίζει. Στην ιστορία και την πορεία των 2.000 χρόνων της Εκκλησίας σημειώνονται ανάλογες περιπτώσεις". Και συνεχίζει η εφημερίδα με ένα παρόμοιο παράδειγμα εκμετάλλευσης προς "αγιοποίηση". "Όπως..., "αγίου" του οποίου αμφισβητείται ακόμη και η ύπαρξη αλλά στο μοναστήρι που του έχει αφιερωθεί προσέρχονται χιλιάδες πιστοί, επώνυμοι και ανώνυμοι, προσκυνούν τα λείψανά του και δηλώνουν ότι γίνονται θαύματα. Ενώ το Οικουμενικό Πατριαρχείο επί δέκα ολόκληρα χρόνια αποφεύγει να προχωρήσει στην ανακήρυξη του συγκεκριμένου προσώπου σε αγίου. Υπάρχει περίπτωση αρχιερέα που «διακρίθηκε» για την επίδοσή του στις αγιοποιήσεις - ιδιαίτερα των προκατόχων του, εις εκ των οποίων ήταν πολλαπλώς αμφισβητήσιμος - και όταν ο ίδιος εγκατέλειψε τον μάταιο τούτο κόσμο οι στενοί του συνεργάτες φρόντισαν να γεμίσουν το φέρετρό του και τον τάφο του με αρωματικά βότανα, ουσίες και αιθέρια έλαια, ίσως για να αναβλύσει μύρο και αυτός, όταν θα γίνει η εκταφή του, ώστε να συντρέχουν οι προϋποθέσεις για τη δική του αγιοποίηση" (τα έντονα του "Σπορέα").
Έχουν τελικά πολλούς τρόπους οι παπάδες για να "αγιοποιήσουν" αυτόν που θα τους επιφέρει κέρδη πολλά. Το κατ' υπόθεσιν "θαύμα" στον Βησσαρίωνα όμως, έρχεται να μας το ερμηνεύσει η επιστήμη από την ορθή του πλευρά, λέγοντάς μας ότι είναι: «Σύνηθες φαινόμενο η μουμιοποίηση», και μας μιλούν για τους παράγοντες που μπορούν να αλλάξουν την πορεία της φθοράς του σώματος. Τονίζουν ότι διαφορετικοί εξωγενείς παράγοντες, όπως είναι οι κλιματολογικές συνθήκες και ο τρόπος ταφής, μπορούν να επηρεάσουν τη φυσιολογική πορεία της σήψης.
Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Εργαστήριο Ιατροδικαστικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κ. Θ. Βουγιουκλάκης, δήλωσε μεταξύ άλλων στο "ΒΗΜΑ": "Οι δύο κύριες τέτοιες περιπτώσεις εξωγενούς παρέμβασης στη φυσιολογική διαδικασία αποδόμησης των οργανικών συστατικών του σώματος είναι:
α) η αποκαλούμενη σαπουνοποίηση, η οποία προκαλείται όταν ο νεκρός τοποθετηθεί σε ζεστό και υγρό περιβάλλον
β) η επονομαζόμενη μουμιοποίηση, η οποία για να συμβεί απαιτούνται συνθήκες θερμού και ξηρού περιβάλλοντος. Το δέρμα αφυδατώνεται και παραμένει επάνω στον σκελετό για πολύ μεγάλο διάστημα μετά τον θάνατο". Και ο καθηγητής συμπληρώνει: «αν και κανένας δεν μπορεί να είναι σίγουρος χωρίς να έχει εξετάσει από κοντά το πτώμα του μοναχού, οι φωτογραφίες μαρτυρούν ότι μάλλον πρόκειται για αυτή τη δεύτερη κατηγορία παραλλαγής της σήψης».
Στις ίδιες ακριβώς γραμμές κινείται και η άποψη του κ. N. Καλόγρηα, ιατροδικαστή της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών. Ο επιστήμονας επισημαίνει ότι στη διαδικασία της μουμιοποίησης επιδρά σημαντικά και το γεγονός της μη επαρκούς οξυγόνωσης του χώρου μέσα στον οποίον τοποθετείται ένας νεκρός - όπως για παράδειγμα ένα κενοτάφιο. Σημειώνει μάλιστα ότι οι ιατροδικαστές ανακαλύπτουν κατά καιρούς πτώματα που έχουν «μουμιοποιηθεί» χρόνια μετά τον θάνατο, «ακόμη και εκατό έτη μετά μπορεί να βρεθεί σε αυτή την κατάσταση ένα πτώμα» (Το "ΒΗΜΑ"). Όμως, παρόλο τις επιστημονικές διαβεβαιώσεις περί του φαινομένου Βησσαρίωνα, στις 22 Μαρτίου 2008, πραγματοποιήθηκε στην Φθιώτιδα Ημερίδα προς τιμήν του Βησσαρίωνα, όπου 800 και πλέον άτομα κατέκλισαν το Δημοτικό Θέατρο Λαμίας. Ο κ. Νικόλαος, μητροπολίτης Φθιώτιδος, διάβασε μήνυμα του αρχιεπισκόπου Αθηνών Ιερωνύμου Β', που απέδιδε "εκ μέσης καρδίας την τιμή και τον σεβασμό προς τον αοίδιμο ιερομόναχο Βησσαρίωνα της ιεράς και ιστορικής Ιεράς Μονής Αγάθωνος" και ευχήθηκε: "η αναφορά στον γέροντα και ο ιερός στοχασμός ν' αποβεί πρός όφελος όλων". Τόνισε δε, ότι, μετά από δύο χρόνια σιωπής, ήρθε η ώρα η Ιερά Μητρόπολη να μιλήσει, διότι εάν δεν μιλήσει, "οι λίθοι κεκράξωνται" (σ."Σπ":, θα μιλήσουν οι πέτρες). Ο μητροπολίτης Φθιώτιδος, ευχαριστώντας τους εισηγητές για την παρουσίαση της προσωπικότητας του μοναχού Βησσαρίωνα, έκανε μνεία στη συμμετοχή του κόσμου που ήρθε να τιμήσει την "αγιασμένη μορφή του αιώνα μας" (sic), του οποίου την αφθαρσία του σκηνώματος η Ιερά Σύνοδος την χαρακτήρισε "σημείον του ουρανού", δηλαδή μήνυμα πρός τον λαό μας και την εποχή μας...! Προχωρώντας δε παραπέρα, ο μητροπολίτης τόνισε ότι, η εμφάνιση του θαυμαστού γεγονότος της αφθαρσίας του σκηνώματος του Βησσαρίωνα, ήρθε να δώσει δύναμη στους πιστούς σε μιά εποχή σκανδαλολογίας και αρνητισμού.
Η εποχή όμως της σκανδαλολογίας και του αρνητισμού (των αληθειών της Αγίας Γραφής), υπάρχει στις μέρες μας και υποστηρίζεται από τους παπάδες, και κατά συνέπεια σκανδαλολογία αποδεικνύεται το "φιάσκο" του Βησσαρίωνα.
Η "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ" δημοσίευσε στις 22/03/2006 επιστολή της «Παγκληρικής - Παλλαϊκής Αγωνιστικής Κίνησης» πρός τον μητροπολίτη Φθιώτιδος κ. Νικόλαο όπου επισείουν τον κίνδυνο για «καταχρήσεις, υπερβολές, δεισιδαίμονα φανατισμό και αγύρτικες εκμεταλλεύσεις» και θέτει θέμα «έξαψης» της λαϊκής φαντασίας και θρησκοληψίας.
Γράφουν στην επιστολή τους τα μέλη της Κίνησης απευθυνόμενα στο μητροπολίτη Φθιώτιδος:
«Η μη πλήρης αποσύνθεση του λειψάνου δεν αποτελεί ασφαλές τεκμήριο αγιοποιήσεως κάποιου, όταν το φαινόμενο αυτό παρουσιάζεται συχνά στα νεκροταφεία και μάλιστα η λαϊκή αντίληψη το θεωρεί κατάρα. Η Εκκλησία, σώμα Χριστού, δεν έχει ανάγκη προβολής από το θόρυβο ενός ημιαποσυντεθειμένου λειψάνου. Η εν Χριστώ πίστη αναφέρεται στο Αιώνιο Πνεύμα, τον Θεό, και η λατρεία γίνεται "εν πνεύματι και αληθεία". Και αυτός ο σεβασμός προς τους αγίους αναφέρεται πάλι προς τον Θεό. Η σωτηρία του ανθρώπου γίνεται με την πνευματική του υπόσταση και όχι με τα κόκαλά του. Δεν χρειάζεται η φαντασία ορισμένων θρησκόληπτων αμαθών, αλλά η πίστη ότι το πνεύμα αγιάζεται και τιμάται. Όντως οι πρώτοι χριστιανοί προσέδωσαν ευλάβεια και τιμή προς τα λείψανα των αγίων, των μαρτύρων, αλλά είναι και ιστορική αλήθεια ότι σημειώθηκαν καταχρήσεις, υπερβολές, δεισιδαίμων φανατισμός, αγύρτικες εκμεταλλεύσεις. Η διέγερση και έξαψη σήμερα της λαϊκής φαντασίας και θρησκοληψίας δεν τιμά το εκκλησιαστικό κύρος. Η Εκκλησία σήμερα έχει ανάγκη από την οργάνωση ζωντανού ποιμαντικού, πνευματικού και κοινωνικού έργου με επιστέγασμα την αγάπη προς τον άνθρωπο. Απαιτείται κατανόηση των σημερινών αδιεξόδων και φωτισμένη αντιμετώπισή τους. Ας αφήσουμε τα ψεύτικα κατασκευάσματα. Εμείς προτείνουμε ο ευλαβής μοναχός Βησσαρίων με εντολή σας να ταφεί στο κοιμητήριο της μονής και η ψυχή του να αναπαύεται στην εν ουρανοίς βασιλεία του Θεού».
Η δημοσιογράφος Μαρία Αντωνιάδου γράφει μεταξύ άλλων στο "ΒΗΜΑ" για τις "αγιοποιήσεις":
"Στο πέρασμα των αιώνων υπάρχουν ορισμένοι Άγιοι η παρουσία των οποίων αμφισβητείται έντονα. Οι πλέον χαρακτηριστικές περιπτώσεις είναι αυτές του Αγίου Θεοδώρου του Στρατηλάτη, του Αγίου Ευσταθίου που μαρτύρησε επί Αυτοκράτορος Τραϊανού και του Αγίου Φανουρίου. Όπως τονίζει ο πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Τσέτσης στο βιβλίο του, αρχικά στην Εκκλησία τιμούνταν μόνον ο Αγιος Θεόδωρος ο Τήρων, που ήταν απλός στρατιώτης. Με την πάροδο των χρόνων εμφανίστηκε και ο Αγιος Θεόδωρος ο Στρατηλάτης, που δεν ήταν άλλος από τον Θεόδωρο τον Τήρωνα, τον οποίο όμως οι πιστοί προήγαγαν από στρατιώτη σε Στρατηλάτη. Αργότερα οι πιστοί ξέχασαν ότι πρόκειται για δύο διαφορετικές εκδοχές του ενός και αυτού Αγίου και έτσι δίπλα από τον Άγιο Θεόδωρο τον Τήρωνα έλαβε τη θέση στο εορτολόγιο και ο Άγιος Θεόδωρος ο Στρατηλάτης. Στη συνέχεια αναγέρθηκαν πολλοί ναοί των «Αγίων Θεοδώρων». Ακόμη στο ίδιο βιβλίο σημειώνεται ότι η βιογραφία του Αγίου Ευσταθίου, ο οποίος φέρεται να μαρτύρησε επί αυτοκράτορος Τραϊανού, έχει ως βάση έναν παλαιό ινδικό μύθο. Το 1919 ο τότε Μητροπολίτης Αθηνών Αιμίλιος Μεταξάκης - μετέπειτα Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως - εξέδωσε εγκύκλιο με την οποία κήρυττε ανύπαρκτο τον Αγιο Φανούριο. Αργότερα ανετράπη η απόφαση αυτή καθώς στην Κρήτη και στα Μετέωρα βρέθηκαν τοιχογραφίες αφιερωμένες στον Αγιο".
Και συνεχίζει Στη σημερινή εποχή δεκάδες κληρικοί και μητροπολίτες προσπαθούν να «εξασφαλίσουν» τις κάρες Αγίων, τα δάχτυλα Οσίων και μαρτύρων. Και το φαινόμενο δείχνει μεν τον σεβασμό στους Αγίους αλλά η φιλοξενία τους σε ένα μοναστήρι ή σε ναό αποτελεί και μέσο έλξης προσκυνητών. Ένα τέτοιο προσκύνημα είναι του Αγίου Ραφαήλ στη Μυτιλήνη, όπου το μοναστήρι μεταξύ άλλων αποτελεί και σημαντική οικονομική πηγή για το νησί. Εκατοντάδες χιλιάδες ορθόδοξοι από όλον τον κόσμο συρρέουν για να προσκυνήσουν τον Αγιο Ραφαήλ και αφήνουν τον οβολό τους. Τα διαχειριζόμενα ποσά από την ηγουμένη του μοναστηριού Ευγενία Κλειδαρά είναι τεράστια, σε σημείο που η ίδια να καμαρώνει ενώπιον του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου για την προσφορά ύψους 100 εκατομμυρίων δρχ. (293,470 ευρώ) για την έκδοση του περιοδικού «Ορθοδοξία» της Εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης. Ο Όσιος Εφραίμ της Αττικής, που ακόμη δεν έχει αναγνωρισθεί από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, σύμφωνα με τις μοναχές του μοναστηριού και τους προσκυνητές διεξάγει θαύματα. Ενώ, σύμφωνα με τις ίδιες τις μοναχές, προσέφεραν εκατοντάδες χιλιάδες δραχμές στον Μητροπολίτη πρώην Αττικής κ. Παντελεήμονα κάθε φορά που πήγαινε να λειτουργήσει στο μοναστήρι. Και αξίζει να σημειωθεί ότι πρόκειται για ένα μοναστήρι που διαθέτει ισχυρούς υποστηρικτές, φίλους και πιστούς. Έτσι σε διάφορες περιοχές της χώρας αλλά και της Ορθοδοξίας οι πιστοί προμηθεύονται από μοναστήρια και ναούς λαδάκια, εικονίτσες, μήλα για την αντιμετώπιση της στειρότητας και άλλα πολλά. Όπως η περίπτωση μιας πιστής που δήλωσε ότι πήρε χώμα από τον τάφο του ιερομονάχου Βησσαρίωνος, κίνηση η οποία, κατά τον εκπρόσωπο Τύπου της Ιεράς Συνόδου Μητροπολίτη Πατρών κ. Χρυσόστομο, δείχνει υπερβάλλοντα σεβασμό αλλά για πολλούς άλλους δείγμα ειδωλολατρίας... (Το ΒΗΜΑ, 09/04/2006 , Σελ.: A40)
Ωστόσο σ' αυτό το επικίνδυνο φαινόμενο, η εμπορευματοποίηση εμπλέκεται με την ειδωλολατρία λένε οι θεολόγοι.
"ΑΝΘΡΑΚΑΣ Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ"
Έρχεται τώρα η εφημερίδα "ESPRESSO" με πρωτοσέλιδο δημοσίευμά της, να μας ενημερώσει ότι το πτώμα του Βησσαρίωνα, δηλαδή το "σημείον εξ ουρανού" κατά την Ιερά Σύνοδο, έπαψε να είναι πλέον "σημείον εξ ουρανού" και μετατράπηκε σε ένα αποκρουστικό κουφάρι, εφόσον η προχωρημένη σήψη του σκηνώματος αρχίζει να γίνεται αιτία απογοήτευσης σε όσους έλπιζαν στο εύκολο οικονομικό κέρδος από την εμπορικοποίηση που βάλθηκαν να κάνουν. Το άρθρο που ακολουθεί είναι της ΓΙΟΥΛΗ ΣΤΑΡΙΔΑ, ενώ οι φωτογραφίες του σκηνώματος του Βησσαρίωνα που αναδημοσιεύει ο "Σπορέας" στην αρχή του άρθρου του, είναι του ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΚΟΛΦΟΜΗΤΣΟΥ.
Πάει ο Βησσαρίων (12.7.2008) «Είναι πλέον αποκρουστικό το θέαμα! Πρόκειται καθαρά για το πτώμα ενός ιερέα σε προχωρημένη σήψη, το οποίο μάλιστα βρίσκεται σε κοινή θέα»! Αυτά τα ανατριχιαστικά λόγια των λιγοστών πλέον προσκυνητών συμπληρώνουν σήμερα το πάζλ του «θαύματος» που φυλάσσεται σε λάρνακα στην Ιερά Μονή Αγάθωνος. Δυόμισι χρόνια μετά την εκταφή του ιερομόναχου Βησσαρίωνα και την ανακάλυψη του άφθαρτου σκηνώματος που έκανε το πανελλήνιο να παραληρεί, η «Εspresso» (που δημοσίευσε και τις πρώτες φωτογραφίες κατΆ αποκλειστικότητα) επισκέφθηκε το μοναστήρι στη Φθιώτιδα και οι εικόνες που αντίκρισε προκαλούν πραγματικά σοκ.
Το «σεπτό σκήνωμα» του ιερομόναχου Βησσαρίωνα δεν θυμίζει σε τίποτα το «άφθαρτο» σώμα που είχε ανακαλυφθεί στα τέλη Φεβρουαρίου του 2006. Η ανελέητη φθορά του χρόνου δεν έχει αφήσει μόνο τα σημάδια της στον «άγιο», αλλά το έχει μετατρέψει σε θέαμα, το οποίο δεν θα μπορούσε να αντέξει ούτε και ο πιο έμπειρος ιατροδικαστής. Το σώμα έχει πλέον «μαζέψει» και στεγνώσει, ενώ σε πάρα πολλά σημεία το μαυρισμένο δέρμα έχει υποχωρήσει αφήνοντας τα κόκαλα να ξεπετάγονται μέσα από τη «σάπια» σάρκα. Τα χέρια, τα οποία εξακολουθούν να κρατούν το Ευαγγέλιο, έχουν σκελετωθεί και παραμορφωθεί, ειδικά τα δάχτυλα που μοιάζουν περισσότερο με μικρά ξυλάκια, ακανόνιστου σχήματος, ενώ τα νύχια έχουν εξαφανιστεί. Μάλιστα στο ένα χέρι η σήψη είναι τόσο έντονη που εύκολα μπορεί κανείς να διακρίνει τα κόκαλα κάτω από το σκισμένο δέρμα. Σε εικόνα φρίκης παραπέμπουν και τα πόδια του αρχιμανδρίτη, τα οποία έχουν υποστεί τεράστιες αλλοιώσεις. Το ωχροκίτρινο χρώμα που είχαν πριν από δυόμισι χρόνια έχει παραχωρήσει τη θέση του στο μαύρο, το οποίο κυριαρχεί παντού. Το πρόσωπό του, εξακολουθεί να είναι καλυμμένο, ωστόσο η φθορά του χρόνου είναι εμφανής στο λαιμό και στο πηγούνι, το οποίο και αυτό έχει παραμορφωθεί και θυμίζει κομμάτι ξύλου.
«Είναι τραγικό. Έρχομαι πρώτη φορά εδώ για να προσκυνήσω το σκήνωμα και πραγματικά ένιωσα το στομάχι μου να σφίγγει» ανέφερε στην «Espresso» η κ. Ειρήνη από τον Αγιο Κωνσταντίνο, που πήγε στη μονή με μία φίλη της για να ανάψουν ένα κεράκι. «Δεν έχει καμία σχέση με αυτό που έβλεπα στην τηλεόραση. Είναι τρομερό, πρέπει πια η Εκκλησία να πάρει την απόφαση και να τον θάψει» επισήμανε και πρόσθεσε: «Ταλαιπωρούν και τον κόσμο και την ψυχή του. Είναι απίστευτο. Έχω δει και άλλα σκηνώματα, όπως αυτά του Οσίου Παταπίου στο Λουτράκι και του Αγίου Γερασίμου στην Κεφαλλονιά και πραγματικά δεν έχουν καμία σχέση με αυτό που αντίκρισα σήμερα...» Κυριακή χωρίς επισκέπτες στο μοναστήρι Εκτός από την αποτρόπαια εικόνα που παρουσιάζει το σκήνωμα του Βησσαρίωνα Κορκολιάκου, αίσθηση μας προκάλεσε ακόμη το γεγονός ότι το μοναστήρι ήταν άδειο και μάλιστα ημέρα Κυριακή. Οι εικόνες από τους γεμάτους με αυτοκίνητα και πούλμαν δρόμους, οι εκατοντάδες προσκυνητές που έρχονταν από κάθε γωνιά της Ελλάδας, ακόμη και οι μικροπωλητές που είχαν κατασκηνώσει έξω από τη μονή, έχουν πλέον εξαφανιστεί... Το μεσημέρι της Κυριακής, οπότε και φτάσαμε στην Ιερά Μονή Αγάθωνος, αντικρίσαμε μόνο τέσσερις προσκυνητές, που συνδύασαν την εκδρομή τους με την περιέργεια να δουν από κοντά τον πολυσυζητημένο Βησσαρίωνα. Αξίζει να σημειωθεί πάντως πως η λάρνακα στην οποία έχει τοποθετηθεί το σκήνωμα, εξακολουθεί να είναι καλυμμένη με εκατοντάδες τάματα και φωτογραφίες πιστών -ακόμη και μικρών παιδιών- που είχαν περάσει ή περνούν από τη μονή για να ζητήσουν βοήθεια από τον «άγιο» της Φθιώτιδας. ("Espresso")
Εάν υποθέσουμε ότι, ο Θεός, θέλοντας να μας δείξει την αγιότητα κάποιου ανθρώπου, μας παρουσιάζει το σκήνωμά του σε μορφή Βησσαρίωνα, ένα έκτρωμα δηλαδή, τότε τί θα πρέπει να πούμε για τον "άνθρωπο του Σιμιλάουν" που ανακαλύφθηκε στις παγωμένες Άλπεις σε μορφή ΤΕΛΕΙΟΤΕΡΗ και από του Βησσαρίωνα αλλά και κάθε άλλου "αγίου" που τα κουφάρια τους είναι αποκρουστικά; Και το κυριότερο με τον άνθρωπο του Σιμιλάουν είναι ότι βρέθηκε 4.000 έτη μετά τον θάνατό του στην μορφή που δείχνουν οι φωτογραφίες μας και όχι μόνο 15 έτη του Βησσαρίωνα. Μήπως και αυτόν θα πρέπει να τον ανακηρύξουμε "άγιο" εφόσον "πληρεί τις προϋποθέσεις" που απαιτεί η Ορθόδοξη Εκκλησία για την "αγιοποίηση" κάποιου πεθαμένου ανθρώπου;
Εάν προσωπικά θα έπρεπε να διαλέξω "άγιο" με βάση την αφθαρσία του σκηνώματός του, αναμφιβόλως ανάμεσα στον Βησσαρίωνα και τον άνθρωπο του Σιμιλάουν, θα διάλεγα τον δεύτερο. Όπως φυσικά όλοι οι σώφρονες. Και μη μου πεί κάποιος ότι αυτός δεν ήταν ορθόδοξος, γιατί από υποκριτικές συνταγές χορτάσαμε μέχρι αηδίας...!