ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΤΟ ΜΕ ΤΟ ΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΒΗΘΛΕΕΜ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΙΗΣΟΥΣ!!ΤΙ ΜΕΝΕΙ??Η ΒΛΑΚΕΙΑ ΤΩΝ ΡΩΜΙΩΝ!!ΣΤΗ ΦΩΤΟ Η ΦΑΤΝΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΙΟΝΙ!!ΑΛΗΘΕΙΑ Ο ΒΟΣΚΟΣ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΤΑ ΕΒΡΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ  ΕΚΕΙ??  ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΙΟΝΙ??ΜΗΠΩΣ ΕΝΝΟΟΥΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΠΡΟΒΑΤΑ!!

ΕΔΩ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΤΟ ΠΟΤΕ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΠΟΥ;ΚΑΙ ΜΑΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΖΟΥΝ ΜΕ ΤΟ "ΑΣΤΡΟ" ΤΗΣ ΒΗΘΛΕΕΜ

Εξηγούνται οι λόγοι για τους οποίους το Άστρο της Βηθλεέμ δέν μπορει να είναι ενα Αστρικό Αντικείμενο, και αναιρείται αυτόματα τα όσα λέει το Κατα Ματθαίον Ευαγγέλιο.  Ομιλεί ο Δρ. Στράτος Θεοδοσίου , Αστροφυσικός , Αναπληρωτής καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

ΔΙΑΘΗΚΗ ΤΟΥ ΜΩΑΜΕΘ

Την κρατούν κρυμμένη οι Τούρκοι  Κάτι που πραγματικά θα σας εκπλήξει. * Ο άγνωστος Έλληνας ευεργέτης και σωτήρας του Μωάμεθ * Οι αυστηρότατες εντολές του Μωάμεθ για προστασία Ελλήνων και Χριστιανών ως το τέλος του κόσμου!  Πόσοι από εσάς γνωρίζετε την ύπαρξη αυτής της ιδιόχειρης διαθήκης - διαταγής του Μωάμεθ προς όλο το γένος του; Προφανώς ελάχιστοι, πράγμα λογικό αφού γενικώς τις λεπτομέρειες άλλων δογμάτων τις γνωρίζουν μόνο οι ενδελεχείς μελετητές θρησκειών.  Ομοίως όμως, ελάχιστοι γνώριζαν τη διαστρέβλωση των Χριστιανικών γραφών από τους δυτικούς χριστιανούς προς όφελος των λατινικών αλλά και της άκρατης κρεοφαγίας (κύριο στοιχείο του "πολιτισμού" του Τζων Γουέιν).

Σήμερα λοιπόν έχουμε άλλη μία τρανταχτή απόδειξη της διαστρέβλωσης των θρησκειών από μισανθρώπους ώστε αυτές να συνηγορούν στις εγκληματικές τους επιδιώξεις αντί να χαλιναγωγούν τα μισαλλόδοξα τους ένστικτα. Μιλάμε για την ηθελημένη απόκρυψη ενός μοναδικού χειρογράφου του Μωάμεθ το οποίο βεβαίως παραδόθηκε στα χέρια ενός Τούρκου ...;ευσεβούς το 1517. Διαβάστε τα μοναδικά στοιχεία και τις λεπτομέρειες όπως αυτές ήρθαν πρώτη φορά στην επιφάνεια από την εκπληκτική έρευνα του Β. Μισύρη στο περιοδικό ΙΧΩΡ (τ. 45, Μάιος 2004). Αξίζει όμως πριν από όλα να διαβάσουμε το περιεχόμενο της διαθήκης σε μετάφραση του πατριάρχου Ιεροσολύμων Νεκταρίου.

ΘΕΡΜΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ αξίζουν και στο πανεπιστήμιο Κρήτης για την τιτάνια προσπάθεια που κάνει με το πρόγραμμα "Ανέμη", την ψηφιακή βιβλιοθήκη δηλαδή που κάνει διαθέσιμα τέτοια έργα όπως αυτό του Νεκταρίου ώστε να είναι προσβάσιμα σε κάθε ερευνητή.  Πρέπει νά διευκρινίσουμε ότι ό πατριάρχης από υπερβολική θρησκολη­ψία αρνείται να άποδώση τήν έννοια τής λέ­ξης Έλλην στην αντίστοιχη Αραβική (Γιουνάν) και την μεταφράζει χριστιανός. Ό Μωάμεθ όμως ξεχωρίζει μέ σαφήνεια τις δυο έννοιες. Τούς Έλληνες τούς ονομάζει φυλή των Γιουνάν και τούς χριστιανούς γενεά των Ναζωραίων.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ:

«Τό παρόν γράμμα, επειδή ό θεός εστί μέ­γας και κυβερνήτης, ύστερον άφού ήλθον πά­ντες οι προφήται,

δια νά μή μείνη μαρτυρία αδικίας προς τον θεόν, δια τά προς ανθρώ­πους διδόμενα χαρίσματα έγραψεν ό Μωά­μεθ, ό υιός τού Άμπτουλάχ και απόστολος τοϋ θεού, ό θεωρός και επιμελητής τοϋ παντός κό­σμου προς όλους τοϋ έθνους του και τής θρη­σκείας του, ώς στερεόν και βέβαιον τάξιμον και ϋπόαχεσιν, διά τήν φυλήν τών Γ ιουνάν (Ελλήνων) και διά τήν γενεάν τών Ναζωραίων (χριστιανών) όπου και αν εύρίσκωνται, σιμά ή μακράν, ευγενείς νά ήναι ή δυσγενείς, ένδο­ξοι ή και άδοξοι λέγον ούτω.

»Α') "Οποιος άπό τό έθνος μου θέλει χαλά­σει τήν υπόσχεσιν και τον όρκον όπου είναι εις τήν παρούσαν συμφωνίαν, φθείρει τήν υπόσχεσιν τοϋ θεοϋ, και αρνείται τον όρκο του, και έναντι είτα εις τό πρόσταγμα του, αντι­στέκεται τής πίστεως του (μή γένοιτο θεέ) γί­νεται άξιος τοϋ αναθέματος, ή Βασιλεύς νά ήναι ό τοιούτος ή και πτωχός, και απλώς ειπείν όστις και αν ήναι.

»Β') Λοιπόν οπόταν τινάς άπό τους μονα­χούς περιηγητάς θέλει κατοίκηση εις κανένα όρος, ή κορυφήν, ή σπήλαιον, ή χωρίον και τό­πον οίκούμενον, ή περιγιάλι ή αμμουδιά ή εις μονοστήριον, ή έκκλησίαν και οίκον εύκτήριον, έγώ είμαι έν μέσω αυτών προστάτης και φύλαξ αύτονών και όλων τών πραγμάτων τους μέ τήν ιδίαν μου ψυχήν και μέ τήν βοήθειαν και προστασίαν μου, και μέ όλον μου τό έθνος-διατί αύτοι είναι μέρος μου και τιμή μου.

»Γ) "Ετι προστάζω και εμποδίζω τούς έμίνηδες νά μή γυρεύουσιν όπ' αυτούς χαράτσι, ή άλλα νέα δοσίματα ότι εις αυτούς βία και δυ­ναστεία δέν γίνεται.

»Δ') Τούς κριτάς τους, και ηγουμένους τους νά μήν τούς άλλάσση τινάς, άλλά νά μένουσι άμετάτρεπτοι.  »Ε') Τούς περιηγητάς τους νά μήν τούς έμποδίζη τινάς άπό τήν περιήγησίν τους.

»ΣΤ') Άπό τά υπάρχοντα τών εκκλησιών τους κανένα νά μήν ήμπορή νά έξοδιασθή εις κτί-σιμον Μετζιτίου, ή άλλου τινός τόπου Μου­σουλμανικού.

»Ζ') "Οποιος θέλει κάμη κανένα από ταύτα, όπου όπηγόρευσα, άς ήξεύρη βέβαια πώς έλυ­σε τον όρισμόν τοϋ θεοϋ και έναντιώθη τοϋ Αποστόλου του.

»Η') "Ετι νά μή πληρώνουσι χαράτσι ο'ι Κριταί τους, και ηγούμενοι τους, και δούλοι τους, και μαθηταί τους, και άλλοι πώς υποτακτικοί ούτε νά πειράζωνται, ότι έγώ είμαι προστάτης αυτών όπου και αν εύρίσκωνται εις τήν γήν ή εις τήν θάλασσαν, εις Άνατολήν και Δύσιν, εις "Αρκτον και Μεσημβρίαν επειδή αυτοί και πά­ντα τά περί αυτούς είναι χρέος μου, και όρκος και παρακαταθήκη μου.

»Θ') Και άπό εκείνους όπού έν ησυχία όσκητεύουσιν εις τά όρη, νά μή πέρνουσι χαράτσι, ούτε δέκατον διά τά εισοδήματα τους- ούτε τινάς

μουσουλμάνος νά γίνεται σύντροφος μετ' αύτούς, επειδή και αύτοί άλλοι δέν εργά­ζονται μόνον τά προς τροφήν.  »Ι΄) "Οταν φθόση έν εύθηνία ό καιρός τοϋ καρπού, νά τούς δίδουσιν εις κάθε έρπέτι ένα καυχι.

»ΙΑ') Ούτε εις τον καιρόν του πολέμου νά τους εύγάζουσι διά νά ευγουν ες τον πόλεμον, οϋτε νά τούς ζητοΟσι χαράτσι.

»ΙΒ') "Ετι άπό τους χριστιανούς ο'ι εντόπιοι και πλούσιοι όπου με πλούτο πραγματεύονται και είναι άξιοι διά χαράτσι νά μην πληρόνουσι άλλο παρά δώδεκα δραχμάς.

»ΙΓ) "Εξω άπό τό κεφαλοχάρατζον, άλλο νά μή τούς ζητούσι, κατά τό πρόσταγμα τού Θεού όπού λέγει. Μή ένοχλήται τούς σεβόμενους τά έκ τοϋ Θεού πεμφθέντα βιβλία, άλλά κατά τον άγαθώτερον τοϋ άγαθωτέρου τρόπον νά τούς άγαθοποιήσετε και μάλιστα με τούτους συναναστράφητε' και εκείνουςόπού τούς πειράζουσι (όποιοι και άν ήναι) νά τους έμποδίζητε.

»ΙΔ') Μία γυναίκα χριστιανή έάν ύπανδρευθή μέ έναν μουσουλμάνο νά κάνη τό θέ­λημα της γυναικός εκείνης και νά μή τήν έμποδίζη άπό τήν έκκλησίαν,και προσευχή της και ταίς συνήθειες της πίστεως της.

»ΙΕ') Τινάς νά μή τούς έμποδίζη εις τό νά άνακαινίζουσι τάς εκκλησίας τους.

»ΙΣΤ') Όστις θέλει κάμη τι παρά ταύτην τήν ύπόσχεσιν, ή νά πιστεύση τό εναντίον γίνεται βέβαια αποστάτης τοϋ Θεού, και τού Θεϊκοϋ Αποστόλου: Ότι τούτο είναι μία βοήθεια εις αυτούς κατά τάς υποσχέσεις τους.

»ΙΖ') Και εις αυτούς απάνω νά μήν σηκώνη τινάς άρματα, μάλιστα οι μουσουλμάνοι δι' αυτούς νά πολεμούσι.

»ΙΗ') Και διά τοϋτο προστάζω ούδεις άπό τό έθνος μου νά άποκοτήση νά κάμη τό εναντίον ταύτης της υποσχέσεως έως νά άφανισθη ό Κόσμος.  Μάρτυρες

Άλής, υιός τοϋ Άμπιταλίπ- Ομάρ, υιός τοϋ Χατάβ' Άμπουντελντάρ, υιός τοϋ Αμπομπέρ' Άββάς, υιός τοϋ Άμτελμουταλίβ- Ζιβήρ, υιός τοϋ Άββάμ- Σαάτ, υιός τοϋ Μαάτ Θηβήτ, υιός τοϋ Νεφίς' Μπουχανιβέ, υιός τοϋ Αβίδ' Μοκαδέμ, υιός τοϋ Καρσή Άμπτιλαζίμ, υιός τοϋ Χα-σάν Άζίβ, υιός του Γιασίν Άμπομπέκερ, υιός τοϋ 'Αμπι κααφί' 'Οτμάν, υιός τοϋ Γαφάς' Αμπουλάχ, υιός τοϋ Μεσούτ Φαζέρ, υιός τοϋ 'Αββάς· Ταλάτ, υιός τοϋ 'ΑμπτουλάχΣαάτ, υιός τοϋ ΑββάτΖεήτ, υ'ιός τοϋ ΘαβίτΧασμέρ, υιός τοϋ Αβίδ' Χάτιθ, υιός τοϋ Θαβίτ- Άμπτουλάχ, υιός τοϋ Όμέρ.  Τό παρόν έγραψε ό οδηγός και διάδοχος Αλής τοϋ Άμπιταλίπ, βάλλοντας τό χέρι του ό προφήτης είς τό Μεντζήτι τοϋ προφήτου (εν ω εϊη ειρήνη) τω δευτέρω χρόνω τής φυγής (Έγείρας 624 μ.Χ.) τήν τρίτη ήμερα τοϋ Μα-χαρέμ μηνός».

Οι λόγοι για τη συγγραφή αυτής της διαθήκης - διαταγής προστασίας ες αεί Ελλήνων και Χριστιανών, έχουν ορισμένες ιστορικές εξηγήσεις:

Α') Όταν ό Μωάμεθ έγινε δώδεκα ετών συ-νώδευσε τόν θείο του στήν Συρία, όπου φιλο­ξενήθηκε άπό κάποιον "Ελληνα μοναχό. Πολ­λοί εκείνη τήν εποχή πίστευαν ότι όσοι ήταν γνώστες τής Βίβλου γνώριζαν και τήν προφη­τική αποστολή τοϋ Μωάμεθ. Φημολογείται λοιπόν ότι μόλις ό καλόγηρος άντίκρυσε τό παιδί «άνεφώνησε ως άλλος Σαμουήλ ίδών τόν Δαβίδ: Ούτος έστι ό μέγας προφήτης!». Και συ­νεπαρμένος ψηλάφισε τήν ωμοπλάτη τοϋ νε­αρού Μωάμεθ, όπου βρήκε τήν σφραγίδα τής προφητείας. ("ΙΧΩΡ" No 16, σελ. 66).  Εικάζεται λοιπόν ότι αυτός είναι ό ένας λό­γος συμπάθειας τοϋ γιου τής Έρημου προς τούς ορθοδόξους χριστιανούς, οί όποιοι κα­τάλαβαν άπό τήν άρχή τήν άξια τών προφη­τικών λόγων του.

Β') Ό άλλος, ό όποιος εκφράζει και τήν ευγνωμοσύνη τοϋ προφήτη προς τούς "Ελλη­νες, είναι ό έξης: ΟΊ «βοηθοί» (μαθητές) τοϋ Μωάμεθ άνεκάλυψαν ένα σχέδιο δολοφονίας τοϋ προφήτη έκ μέρους τών έχθρων του, γι' αυτό τόν πήραν εσπευσμένα κα'ι έφυγαν άπό τήν Μέκκα μέ κατεύθυνση τήν Μεδίνα. Ή επι­τυχία αυτής τής φυγής συνδέεται άμεσα μέ τήν επέμβαση ενός πλούσιου "Ελληνα, ό όποιος, προκειμένου νά πραγματοποιηθή ή έξοδος τοϋ Μωάμεθ άπό τήν Μεδίνα, προσέ­φερε αντάλλαγμα ολόκληρη τήν τεράστια πε­ριουσία του. Αυτόν τόν "Ελληνα ό προφήτης τόν ονομάζει "Πρώτο καρπό τής Ελλάδος". Ή φυγή τοϋ Μωάμεθ λέγεται Έγειρα και πραγ­ματοποιήθηκε στίς 20-24 Σεπτεμβρίου τοϋ 622 μ.Χ. ("ΙΧΩΡ" Νο 16, σελ. 70). Φαίνεται ότι τήν εποχή τής 'Εγείρας ό Σινάί'της ηγούμενος, αντιλαμβανόμενος έγκαιρα τήν αύξηση τής δύναμης τοϋ άσημου τότε Μωάμεθ κα'ι γνωρί­ζοντας ότι ή μονή τοϋ Σινά όπως κα'ι ή αξιό­λογη "Ελληνική εμπορική κοινότητα τής Πε-τραίας Αραβίας θά ήταν εκτεθειμένες στις δηώσεις τών Αράβων, έζήτησε κα'ι έλαβε άπό αυτόν τό υπέρ τής "Ελληνικής κοινότητας κα'ι τών ορθοδόξων μοναστηριών ευεργετικό διά­ταγμα. Ό Μωάμεθ, ευχαριστημένος κα'ι κολα­κευμένος άπό τήν "Ελληνική αναγνώριση τής αλήθειας τών λόγων του, όχι μόνον εξέδωσε τό διάταγμα, άλλά, όπως γράφει ό πατριάρχης "Ιεροσολύμων Νεκτάριος, «ήγάπα πολλά τό γέ­νος τών'Ελλήνων(Γιουνάν) παρά άλλο κανένα γένος, κα'ι πολλά έσπούδαζε νά φυλάττωνται άπείρακτοι έν ειρήνη- όθεν κα'ι δέν φαίνεται εις άλλο γράμμα νά βάλλη τό ϊδιόν του χέρι παρά εις αυτό όποΟ έδωκε τών χριστιανών» (Νέκταρ. Ίεροκ. Ίστορ., σελ. 275). Αρχικά οι προσπάθειες τοϋ Μωάμεθ επικεντρώθηκαν όχι στον προσηλυτισμό τών "Ελλήνων χριστιανών, άλλά στό νά μήν επικριθούν κα'ι πολεμηθούν οί προφητείες του και τό ύπό διαμόρφωση θρήσκευμα τοϋ Ισλάμ.

Αντιλαμβάνεστε ότι αυτή η αποκάλυψη θα ήταν η καλύτερη απάντηση στους Σουνίτες που γίνονται πειθήνια όργανα των βάρβαρων επιδιώξεων της Δύσης. Για τους Τούρκους, ας μην το συζητάμε. Εκεί η θρησκεία είναι αλα κάρτ και όταν γίνεται "ενοχλητική", επιστρατεύεται είτε ο Κεμάλ ή το "συνταγματικό δικαστήριο".

Ίσως λοιπόν κύριε Ραγκούση να έπρεπε οι μουσουλμάνοι που συρρέουν στη χώρα να διδάσκονται πρώτα αυτό το ιστορικό στοιχείο. Αλλά είπαμε, πρέπει να είναι άβουλοι και εχθρικοί για να υπηρετούν χωρίς ερωτήσεις τα κελεύσματα των βαρώνων - κατασκευαστών αλλά και του real estate της "αριστεράς" ρίχνοντας κατά το δοκούν τιμές περιοχών - φιλέτων που έπειτα άξαφνα γίνονται mall και lofts.  Αναζητήστε οπωσδήποτε το ΙΧΩΡ, τεύχος 45 (Μάιος 2004) για να δείτε τα συνταρακτικά ιστορικά στοιχεία που παραθέτει ο Βασίλης Μισύρης σχετικά με τη διαθήκη, καθώς και άγνωστε πτυχές της συνεργασίας Ελλήνων - Μουσουλμάνων σε κοινούς πολέμους.  Συμπληρώστε την έρευνα σας (όσοι δεν το έχετε ήδη κάνει) με το προηγούμενο άρθρο μας που αναφέρεται στην διαστρέβλωση της Χριστιανικής θρησκείας προς όφελος των Δυτικών ιμπεριαλιστών:  -http://olympia.gr/2009/12/19/christ-and-meat/

Φασισμός Κομμουνισμός Χριστιανισμός και Μουσουλμανισμός εχουν Εβραϊκες ριζες!!

ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΚΑΝΟΥΝ ΨΕΥΤΙΚΗ ΔΗΘΕΝ ΑΝΤΙΠΑΛΟΤΗΤΑ ΕΓΚΛΩΒΙΖΟΝΤΑΣ ΜΑΣ ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΑΔΙΕΞΟΔΟ.   ΠΟΙΟΙ ΕΛΕΓΧΟΥΝ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ;   ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ   ΠΟΙΟΣ ΕΦΕΥΡΕ ΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ;   Ο ΕΒΡΑΙΟΣ  ΜΑΡΔΟΧΑΙ ΜΑΡΞ   ΠΟΙΟΙ ΙΔΡΥΣΑΝ ΤΟ ΚΚΕ ΣΤΗ ΕΛΛΑΔΑ;   ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΜΠΕΝΡΟΥΜΠΗ ΚΑΙ ΜΠΕΝΑΡΟΓΙΑ.

ΛΕΝΙΝ      Ενας απο τους βασικούς θεωρητικούς του κομμουνισμού μαρξιστής και αρχηγός των μπολσεβίκων, απο ευκατάστατη οικονομικά οικογένεια αστών της εποχής, η μητέρα http://en.wikipedia.org/wiki/Maria_Alexandrovna_Ulyanova του ήταν ΕΒΡΑΙΑ, ο παππούς του λεγόταν Israel Blank   Επί λέξει ο Λένιν υποστηρίζει: «στο κομμουνιστικό κίνημα, τα μεγάλα κοσμοπολίτικα - προοδευτικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα της εβραϊκής πολιτιστικής στάσης αποκαλύπτονται σαφώς: ο διεθνισμός των εβραίων, η συμμετοχή τους στις προοδευτικές εξεγέρσεις της εποχής μας, όπου το ποσοστό των Εβραίων στις "δημοκρατικές" και προλεταριακές επαναστάσεις είναι παντού υψηλότερο από το ποσοστό των μη Εβραίων μεταξύ του πληθυσμού...».

ΜΩΥΣΗΣ ΧΕΣΣ   Ο προπάτορας του κομμουνισμού και ιδεολογικός καθοδηγητής του Μαρξ, εις εκ των ΙΔΡΥΤΩΝ ΤΟΥ ΣΙΩΝΙΣΜΟΥ ΜΩΥΣΗΣ ΧΕΣΣ! ηταν αυτος που καθοδήγησε τον Μαρξ επι των οικονομικό πολιτικών "προβλημάτων" και αυτος που έκανε κομμουνιστή τον Ενγκελς      http://en.wikipedia.org/wiki/Moses_Hess   Για τον Μωυση Χες, ο ΓΕΝΗΤΩΡΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΙΩΝΙΣΜΟΥ ΠΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΘΕΩΡΗΤΙΚΟΎ, http://en.wikipedia.org/wiki/Theodor_Herzl ειχε πει τα εξής , "απο τον καιρό του Σπινόζα οι ΕΒΡΑΙΟΙ δεν ειχαν μεγαλύτερο λόγιο απο αυτον τον μεγάλο Χες, και πως δεν θα είχε γραφεί το Judenstaat εαν δεν γνώριζε το εργο του Ρώμη και Ιερουσαλήμ." Τιμήθηκε απο τον ΕΒΡΑΙΟ Σιωνιστή http://en.wikipedia.org/wiki/Ze%27ev_Jabotinsky ως ενας απο αυτούς που κατάφεραν να υλοποιήσουν την διακήρυξη του Μπαλφουρ-δημιουργία κρατους του Ισραηλ , μαζι με τον Χερλτζ , Πινκστερ και ΡΟΘΣΙΛΝΤ

Ο ΕΒΡΑΙΟΣ ΓΕΝΝΗΤΟΡΑΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ ΜΑΡΔΟΧΑΙ ΜΑΡΞ      Γόνος μεγαλοαστικής οικογενείας ΡΑΒΙΝΩΝ ,ο πατέρας του "υιοθέτησε" τον Λουθηρανισμό διότι στην Γερμανια τοτε απαγορευόταν στους ΕΒΡΑΙΟΥΣ να ασκούν το επάγγελμα δικηγόρου,αλλα αυτό δεν τον εμπόδισε βέβαια να παντρευτεί εβραια,οποτε μιλάμε για εναν 100% ΕΒΡΑΙΟ ,καλοβαλμένης και οικονομικά ευκατάστατης οικογένειας.   Πατέρας του ήταν ο Έρσχελ Μαρξ,Εβραίος δικηγόρος ενώ ο παππούς του ήταν ραββίνος.Η μητέρα του ήταν η Εριέτα Πρεσμπούργκερ που είχε γεννηθεί στην Ολλανδία και ήταν επίσης Εβραία από οικογένεια ραββίνων μάλιστα.

ΛΕΩΝ ΤΡΟΤΣΚΙ      Το πολωνικό επώνυμο Τρότσκυ δεν ήταν αυτό με το οποίο ο επαναστάτης γεννήθηκε. Το αληθινό όνομά του ήταν ο Λέβι Νταβίντοβιτς Μπρονστάϊν (Levi Davidovich Bronstein), και γεννήθηκε το 1879 σε μια πλούσια οικογένεια των εβραίων γαιοκτημόνων στη νότια Ουκρανία.   Το φθινόπωρο του 1888, στην ηλικία 9 χρόνων , ο Λέβι Νταβίντοβιτς μετακόμισε από το οικογενειακό κτήμα προς το παράκτιο θέρετρο της Οδησσού, όπου έζησε με τον ανηψιό της μητέρας του, Μωϋσή Φιλίποβιτς Σπέντζερ (Moses Filipovich Spentzer) - ένα φιλελεύθερο, εβραίο εκδότη.   ΦΡΙΝΤΡΙΧ ΕΓΚΕΛΣ   Eβραίος κομμουνιστής βιομήχανος, συνεργάστηκε με τον συμπατριωτη του μαρξ για την συγγραφή του "κεφαλαιου". (  )   Η Εβραικη κομμουνιστικη επιβολη στην ρωσια που σκοτωσε 60 εκατομμύρια ρωσους στα γκουλαγκ!   Η ΗΓΕΣΙΑ ΤΩΝ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΩΝ, ΕΚ ΤΩΝ 554 ΙΘΥΝΟΝΤΩΝ ΗΣΑΝ:   ΡΩΣΣΟΙ................... 30   ΕΒΡΑΙΟΙ................ 447   ΛΙΘΟΥΑΝΟΙ............. 43   ΓΕΡΜΑΝΟΙ............... 12   ΑΡΜΕΝΙΟΙ................ 13   ΓΕΩΡΓΙΑΝΟΙ............... 2   ΤΣΕΧΟΙ...................... 1   ΦΙΝΛΑΝΔΟΙ............... 3   ΠΟΛΩΝΟΙ.................. 2   ΟΥΓΓΡΟΙ.................... 1   ΑΝΑΛΥΤΙΚΩΣ OI 447 ΕΒΡΑΙΟΙ ΗΣΑΝ ΟΙ:   ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΝ ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ   Π

Ορθόδοξοι ιερείς ευλογούν στο Καζακστάν το ρωσικό διαστημόπλοιο Σογιούζ TMA-19M για να έχει ένα ασφαλές ταξίδι στο διάστημα...!! ΟΛΑ ΤΑ ΑΓΙΑΖΟΥΝ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΔΑΦΝΙ!!

Χρέος του Παγκόσμιου Πολιτισμού -και όχι μόνον της Αθήνας- η παραδειγματική συμμόρφωση των Βρετανών Δεν πάει άλλο, παρατράβηξε. Τι ψελλίζουν οι   Άγγλοι ;  

Τα ερωτήματα δικαιοσύνης επιμένουν.

Δεν συμβιβάζονται.

Απαιτούν, επιτέλους, απαντήσεις.

Που είναι οι θορυβώδεις «ιππότες» του πολιτισμού;

Τι έγιναν οι «ηγέτιδες δυνάμεις» του Πνεύματος ;

Νομπελίστες, καθηγητάδες, αρχαιολόγοι  διανοούμενοι;

Γιατί σιωπούν για τον Παρθενώνα;

Γιατί δεν έχουν σηκώσει σημαία ΑΜΕΣΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ

των γλυπτών στο διάσημο χώρο τους ;

Πως μπορούν και ανέχονται τις εμετικές ψευτοδικαιολογίες

των σφετεριστών Εγγλέζων;

Δεν ντρέπονται;

Δεν καταλαβαίνουν ότι ΑΠΟΤΕΛΕΙΩΝΕΙ  η αδιαφορία τους

όχι μόνο  τον  Παρθενώνα αλλά ολόκληρο τον Πολιτισμό ;

Τελευταία, μετά από ΑΣΥΓΧΩΡΗΤΗ μεγάλη καθυστέρηση, δείχνει να φουντώνει

ένα διεθνές κίνημα υπέρ του γνήσιου Παρθενώνα.

Βροντερές φωνές στήνουν στον τοίχο το Λονδίνο.

Το εγκαλούν, να ΓΥΡΙΣΕΙ εκεί που ανήκει το πανάρχαιο θαύμα

που ΔΕΝ του ανήκει . . .  

Προ μηνών, το ξαφνικό «επιστρέψτε τα Μνημεία στην Ελλάδα»

του χολιγουντιανού σταρ Τζορτζ Κλούνει έσπασε θερμόμετρα.

Η δυναμική του παρέμβαση έγινε πρώτο θέμα στα παγκόσμια δίκτυα επικοινωνίας.

Θύμισε, το διαμελισμό φρίκης των γλυπτών που δοξάζουν τον Άνθρωπο.

Ο κόσμος ανατρίχιασε. Ξεσηκώθηκε.

Νεκρές συνειδήσεις ξύπνησαν. Βγήκαν, μπροστά.

Το Λονδίνο εξοργίστηκε.

Και ως συνήθως, ξεκατινιάστηκε.

Ξέσπασε, σε προσωπικές ύβρεις κατά του διάσημου ηθοποιού. Ξαναδιασύρθηκε ...

Το κακό, όμως, που φοβόταν συντελέσθηκε.

Γιατί, έπεσε με πάταγο στο παγκόσμιο τραπέζι

το ανοικτό (ατιμώρητο) έγκλημα του ακρωτηριασμένου Παρθενώνα.

Ο τριμάχαιρος φόνος.  Ηθικής, Αισθητικής, Ιστορίας.

Ο κλοιός σφίγγει.

Οι Άγγλοι θα ηττηθούν και πάλι ότι και να κάνουν . . .

Γιατί δεν μπορεί να μένει επ' άπειρον ακρωτηριασμένο

το ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΕΣΤΕΡΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ.

Ο θρίαμβος - το ΣΤΕΜΜΑ - του Ανθρώπου!

Το ειδεχθέστερο διεθνές έγκλημα

- η μεγαλύτερη κλοπή των αιώνων - να παραμένει ΑΤΙΜΩΡΗΤΗ.

Ενοχλεί δεν ενοχλεί ο Παρθενώνας είναι διαρκές Διεθνές Δικαστήριο για όλους. Χωρίς εξαίρεση ...

Ότι δεν είναι κλέφτες . . . 

Ότι είναι «λόρδοι». Ευυπόληπτοι υποκριτές ...

 Ότι διαθέτουν «λουσάτο» μουσείο . . .

Που για αυτούς, «αθωώνει» και την τότε παγκόσμια ληστεία και τους σημερινούς παγκόσμιους ληστές. Κοινούς κλεπταποδόχους ...

Όμως. Όσοι μπορούν να αποτρέψουν το φόνο και δεν το κάνουν . . .

ΣΥΜΠΡΑΤΤΟΥΝ, στο φόνο !

Συμπράττουν, όσοι ισχυροί εποχής «μυξοκλαίνε» για τη σφαγμένη Ακρόπολη

και δεν κάνουν τίποτα . . .

Συμπράττουν, και οι (δήθεν) πολιτισμένες κυβερνήσεις του Δυτικού Κόσμου ...

Που ΔΕΧΟΝΤΑΙ το αίσχος. - την ντροπή - των «δύο Παρθενώνων».

Να ταυτίζεται δηλαδή το ΑΥΘΕΝΤΙΚΟ ΘΑΥΜΑ της Αθήνας

με τα κλεμμένα μάρμαρα του Λονδίνου.

ΕΝΑΣ, είναι ο Παρθενώνας. ΜΙΑ, η Πατρίδα του !

Ας το καταλάβουν. Οι «αδιόρθωτοι» Εγγλέζοι και οι αβανταδόροι τους ! . .

 "Όσο ζεις, να λάμπεις                                                      Μη λυπάσαι καθόλου                                                      Η ζωή είναι σύντομη                                                Ο χρόνος οδηγεί στο τέλος"Πραγματικά συγκινήθηκα όταν πρωτοέμαθα ότι αυτοί δεν είναι οι στίχοι ενός σύγχρονου τραγουδιού αλλά του αρχαιότερου δείγματος μουσικής σύνθεσης (με μουσική σημειογραφία) στον κόσμο, που έχει διασωθεί μέχρι σήμερα. Ακόμα περισσότερο με γοήτευσε η μελωδία που σε συνδυασμό με το στίχο αποτελούν ένα πολύ όμορφο, απλό και ταυτόχρονα καθηλωτικό τραγούδι. Πρόκειται για επιτάφια επιγραφή που ένας άντρας, ο Σείκιλος, αφιέρωσε στη γυναίκα του, Ευτέρπη, πάνω σε μια μικρή στρογγυλή μαρμάρινη στήλη, χρονολογούμενη από τον 2ο αι. π.Χ. ως τον 1ο μ.Χ.· Ανακαλύφθηκε από το W. Μ. Ramsay το 1883, κοντά στις αρχαίες Τράλλεις της Μ. Ασίας. Η στήλη χάθηκε κατά τη διάρκεια του ολοκαυτώματος της Μικράς Ασία (1922) αλλά αργότερα βρέθηκε πάλι, σπασμένη στη βάση της: μια γυναίκα τη χρησιμοποιούσε ως γλάστρα στον κήπο της, και η βάση ήταν κομμένη οριζόντια. Σήμερα εκτίθεται στο εθνικό μουσείο της Δανίας. Το ποιητικό κείμενο της επιγραφής αποτελείται από δύο μέρη: το πρώτο, χωρίς μελωδία, είναι η αφιέρωση: "Εικών η λίθος ειμί, τίθησί με Σείκιλος ένθα μνήμης αθανάτου, σήμα πολυχρόνιον" (Εικόνα είμαι, αυτή η πέτρα· ο Σείκιλος με αφιερώνει σε αθάνατη μνήμη, ένα μνημείο για πολλά χρόνια). Το δεύτερο μέρος, το κύριο επιτάφιο, με μουσική, είναι οι στίχοι την μετάφραση των οποίων είδαμε στην αρχή: "Οσον ζής φαίνου, Μηδέν όλως σύ λυπού Προς ολίγον εστί το ζήν Το τέλος ο χρόνος απαιτεί". Το επιτάφιο τελειώνει με τις λέξεις Σείκιλος-Ευτέρ[πη] (ο Σείκιλος στην Ευτέρπη). Πιθανό να αναρρωτιέστε: δεν υπάρχουν παλαιότερα δείγματα μουσικής σημειογραφίας ; Η απάντηση είναι ότι υπάρχουν μεν (για παράδειγμα οι Δελφικοί Ύμνοι), αλλά η μοναδικότητα της επιγραφής του Σείκιλου έγκειται ακριβώς στο ότι αποτελεί μια ολοκληρωμένη, παρότι σύντομη, σύνθεση. Όπως λέει ο Reinach, "είναι το πιο πλήρες και πιο ευανάγνωστο δείγμα της αρχαίας γραφής που έφτασε σε μας". Μη φανταστείτε βέβαια πεντάγραμμο και κλειδί του σολ. Οι νότες της αρχαιοελληνικής σημειογραφίας δεν ήταν παρά γράμματα (κατί αντίστοιχο με το A,B,C,D,E,F,G της αγγλικής σημειογραφίας) που γράφονταν πάνω από τις συλλαβές των στίχων ενώ οι χρονικές αξίες συμβολίζονταν με κάποιες γραμμές που γράφονταν πάνω από τα γράμματα (π.χ. ένας χρόνος = καμία γραμμή πάνω από το γράμμα, δύο χρόνοι = μία παύλα πάνω από το γράμμα, τρεις χρόνοι = μια γωνία και ένας κύκλος κτλ.). Στην παρακάτω φωτογραφία διακρίνονται καθαρά τα μουσικά σύμβολά πάνω από τις συλλαβές:     Έτσι, η μελωδία "μεταφρασμένη" στη σημερινή δυτική σημειογραφία έχει ώς εξής:Άραγε τί είναι πιο διαχρονικό; η μαρμάρινη στήλη που μας άφησε ο Σείκιλος ή το ίδιο το τραγούδι του, που θα μπορούσε να απευθύνεται σε κάθε άνθρωπο, ανεξαρτήτως εποχής; Το δέος των ανθρώπων απέναντι στο παρελθόν τους ή η νοσταλγία της απλότητας από την οποία φαίνεται πως διαρκώς απομακρυνεται η ανθρωπότητα; Ας μη βαρύνουμε με άλλα βαθυστόχαστα ερωτήματα αυτή τη στήλη! :-) Πάντως, αν γράψετε τη λέξη "Seikilos" στο πεδίο αναζήτησης τουYOUTUBE.com, θα δείτε αρκετούς ανθρώπους από διάφορες εθνικότητες που επιχειρούν να παίξουν ή να τραγουδήσουν στα αρχαία ελληνικά το τραγούδι του Σεικίλου. Εσάς πώς σας φάνηκε αυτό το τραγούδι; ------------------------------------------------------------------------ πηγές:

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΘΑΥΜΑΣΜΟΣ  ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΜΑΣ ΕΔΩ ΣΤΟ ΕΛΛΑΔΙΣΤΑΝ ΑΠΟΘΕΩΝΟΥΝ ΤΟΝ ΑΓΡΑΜΜΑΤΟ ΕΒΡΑΙΟ ΜΑΡΑΓΚΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΑΝΤΟΦΛΕΣ ΤΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ!!

Με πρωτοσέλιδα αφιερώματα υποδέχθηκαν τα αμερικανικά ΜΜΕ τη μεγάλη έκθεση «Οι Έλληνες: Από τον Αγαμέμνονα στον Μέγα Αλέξανδρο», που ξεκίνησε τον περασμένο μήνα στο Field Museum, στο Σικάγο, το οποίο δέχεται ετησίως περισσότερους από 1,2 εκ. επισκέπτες από όλον τον κόσμο.

Υπομονετικά και για πολλές ώρες, ο κόσμος περιμένει στις ουρές για να θαυμάσει τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό, με την έκθεση «Τhe Greeks: Agamemnon to Alexander the Great», που σχεδιάστηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού σε συνεργασία με τέσσερα σημαντικά μουσεία του Καναδά και των ΗΠΑ. Περιλαμβάνει περισσότερα από πεντακόσια εκθέματα, αριστουργήματα της αρχαίας ελληνικής γλυπτικής, ζωγραφικής και κοσμηματοτεχνίας, που προέρχονται από 22 ελληνικά μουσεία, και με την σωστή προβολή που έγινε, αποδείχθηκε ότι ο κόσμος διψάει να δει και να θαυμάσει την τέχνη των αρχαίων Ελλήνων που έδωσαν το φως τους, σε όλο το, δυτικό κόσμο.

Για πρώτη φορά βγήκαν από την Ελλάδα τόσο πολλά αρχαία αριστουργήματα για να γίνει αυτή η έκθεση, που έχει κεντρικό θεματικό άξονα τους Έλληνες σαν μορφές μέσα από τα ανασκαφικά δεδομένα. Ο επιμελητής της έκθεσης στο Σικάγο κ. William Parkinson εξέφρασε τη συγκίνησή του για τη μεγάλη τιμή να παρουσιάζεται μια τόσο σημαντική έκθεση στο Field Museum, η οποία ξετυλίγει το πανόραμα του ελληνικού πολιτισμού.

Καθ' όλη τη διάρκεια της έκθεσης, πραγματοποιούνται εκπαιδευτικά προγράμματα και διαλέξεις, ενώ, όπως πληροφόρησε ο κ. John Calamos, το National Hellenic Museum, εκτός από την έκθεση για το Αιγαίο του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου, θα διοργανώσει παράλληλες εκδηλώσεις για την ομογένεια και τους Αμερικανούς πολίτες.

Πριν από το Σικάγο η έκθεση παρουσιάστηκε στο Pointe-à-Callière του Μόντρεαλ, καταλύοντας όλα τα ρεκόρ επισκεψιμότητας στην ιστορία του Μουσείου.

Μετά το Σικάγο, η έκθεση θα φιλοξενηθεί στο National Geographic Museum στην Ουάσιγκτον (26 Μαΐου 2016 έως 9 Οκτωβρίου 2016).

Ότι και να πούμε οι άνθρωποι ξέρουν να στήσουν μια έκθεση και να αναδείξουν τα έργα τέχνης.

Η προβολή και η διαφήμιση που έγινε ήταν συντονισμένη και σωστή, γι' αυτό και τράβηξε το ενδιαφέρον του κόσμου.

Με υπομονή, ο κόσμος περιμένει στην ουρά για να μπει στο Μουσείο και να θαυμάσει την έκθεση.

 Στις 6Οκτωβρίου 2002 ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β' ανακήρυξε Άγιο τονΧοσέ Μαρία Εσκριβά ντε Μπαλαουγκέρ υ Αλμπάς, 27μόλις έτη μετά την αποδημία του εις Κύ­ριον, προβαίνοντας έτσι στην «πιο γρήγορη αγιοποίηση της πρόσφατης ιστορίας»¹. Ο Εσκριβά ήταν ο ιδρυτής μίας από τις πλέον ισχυρές όσο και αμφιλεγόμενες καθολικές οργανώσεις, της «OpusDei» (στα λατινικά σημαίνει «Έργο του Θεού»). Για το κατά πό­σο το έργο της οργάνωσης είναι θεάρεστο έχουν εκφραστεί πολλές αμφιβολίες. Αυτό που δεν αμφισβητείται είναι η δύναμή της.

 To όνομα της οργάνωσης σημαίνει «έργο Θεού» και στην παράδοση του καθολικι­σμού σχετίζεται με τους Προσευχητές, που αφιέ­ρωναν ολόκληρη τη ζωή τους στην απαγγελία ψαλμών.

Ο ιδρυτής της οργάνωσης, Jose Maria Escriba de Balaguer, ήταν μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα με ακραίες από­ψεις, η συμπεριφορά του οποίου σε πολλές περι­πτώσεις φλέρταρε με την παράνοια. Γιος ενός αποτυχημένου εμπόρου υφασμά­των, στράφηκε από πολύ νωρίς στην ιεροσύνη, πιστεύοντας ότι έτσι θα κατάφερνε να αποκτήσει φήμη και δύναμη. Αυτές ακριβώς οι φιλοδοξίες ήταν που τον οδήγησαν στη δημιουρ­γία της Opus Dei. Σαν χαρακτήρας ήταν κακότροπος και αλαζόνας. Αποκαλούσε την προσπάθειά του να δημιουργήσει την οργάνωση «Θεόπνευ­στο έργο», ενώ ποτέ δεν έπαυε να επαναλαμβάνει ότι ο ίδιος ήταν πολύ καλύτερος από όλους τους επισκό­πους και τους πάπες που είχε γνωρί­σει. Αντίθετα, βέβαια, μαρτυρίες αν­θρώπων που τον γνώρισαν, κάνουν λόγο για ένα άτομο μέτριας ευφυΐας, που έτρεφε την έντονη επιθυμία να παρουσιάζεται ως φιλόσοφος. Προ­φανώς, μέσα στην Opus Dei βρήκε την ευκαιρία να αναγνωριστεί ως διανοητής, αφού η τυφλή πίστη στον αρ­χηγό και η στρατιωτική δομή της ορ­γάνωσης τού πρόσφεραν γόνιμο έδα­φος για να επιβληθεί.

 Ομισογυνισμός, άλλωστε, ήταν ένα ακό­μη από τα χαρακτηριστικά της προ­σωπικότητας του Escriba, που δεν έχανε ευκαιρία να ταπεινώνει και να χτυπά τις γυναίκες-μέλη της οργά­νωσης, πιστεύοντας ότιη γυναικεία φύση είναι ο αγωγός μέσω του οποί­ου το κακό έρχεται στη Γη. Αν και δί­δασκε τους οπαδούς του να ζουν μια αυστηρή και λιτή ζωή, ο ίδιος προτι­μούσε να ζει σ' ένα ανάκτορο είκοσι τεσσάρων δωματίων, που είχε μετα­τρέψει σε στρατηγείο της οργάνωσης. Το 1940 ο Jose Maria Escriba άλλα­ξε το επίθετό του σεEscriva, για αι­σθητικούς προφανώς λόγους, ενώ το 1960 τα δυο πρώτα ονόματα συγχω­νεύτηκαν σε ένα κι έγιναν Josemaria. Με το όνομα αυτό έγινε διάσημος. Όταν μάλιστα, το 1968 αιτήθηκε κι έλαβε από το Βατικανό τον τίτλο του Marques de Peralta, που τον κατέτασσε μεταξύ των ισχυρότε­ρων στην ιεραρχία ιερέων της Ρωμαι­οκαθολικής Εκκλησίας, ο Escriva ήξερε πως είχε καταφέρει να υλοποι­ήσει πλήρως τα νεανικά του εξουσια­στικά όνειρα.

Χαρακτηρι­στικά παραδείγματα της εύνοιας του Βατικανό είναι η άμεση μετά θάνατονανακήρυξη ως αγίου του ιδρυτή της οργάνωσης, καθώς και το γεγονός ότι λίγες μέρες πριν εκλεγεί πάπας ο Ιω­άννης Παύλος, επισκέφθηκε και προσκύνησε τον τάφο του Escriva. Οι κακές γλώσσες, βέβαια, αποδί­δουν την εύνοια αυτή στο γεγονός ότι το Βατικανό βλέπει την Opus Dei ως έναν «ετοιμοπόλεμο στρατό», πρόθυ­μο να πολεμήσει για τα συμφέροντα της Αγίας Έδρας. Ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που οι κατηγορίες κατά της Opus Dei, ότι αποτελεί κράτος εν κράτει μέσα στα πλαίσια της Ρωμαιο­καθολικής Εκκλησίας, δεν εισακούσθηκαν ποτέ.

Αλλά ας πάρουμε μια γεύση σχετικά με το ποιοι κρύβονται πίσω από τους διεθνείς οργανισμούς που έχει ιδρύσει η Opus Dei, αλλά και τον τρόπο χρηματοδότησής τους:

Το Οικονομικό Παρασκήνιο της Opus Dei 

Τo Limmat Foundation, με έδρα την Ελβετία, δρα στην Κεντρική και Ανατο­λική Αφρική, τη Νότιο Αμερική, τη Νοτιοανατο­λική Ασία και τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Αν και διατείνεται ότι δεν έχει πολι­τικό ή θρησκευτικό χαρακτή­ρα, είναι γνωστό ότι το ίδρυμα αυτό επηρεάζει άμεσα την πο­λιτική των χωρών στις οποίες δρα, ενώ όλα τα ιδρυτικά του μέλη έχουν ισχυρούς δεσμούς με την Opus Dei. Το ίδρυμα Limmat έχει ετήσιο προϋπολο­γισμό πάνω από 1.000.000 S. εκ ίων οποίων ίο 78% προέρ­χεται από ιδίους πό­ρους. ενώ το υπόλοιπο 22% καλύπτεται από κρατικά κονδύλια κι επιχορηγήσεις της Ευ­ρωπαϊκής Ένωσης. Το ίδρυμα έχει άμεση σχέ­ση με το πανευρωπαϊ­κό τραπεζικό σύστημα που ελέγχει η Opus Dei. Στον κατάλογο των μελών του συγκαταλέ­γονται κορυφαία στελέ­χη της Λαϊκής Τράπε­ζας της Ισπανίας, της Nordfinanzbank της Ζυρίχης και του ιδρύ­ματος Rhine-Dunude, που είναι εξ ολοκλήρου χρηματοδοτούμενο από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ένας άλλος οργανι­σμός που ιδρύθηκε από μέλη της Opus Dei είναι το ίδρυμα Hanns-Seidel, με έδρα τη Γερμανία. Το ίδρυ­μα χρηματοδοτείται από την Ευρω­παϊκή Ένωση, ενώ σχετίζεται με το Βαυαρικό Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα CSU, ο ευρωβουλευτής του οποίου, Φριτζ Πιρκλ, είναι ιδρυτικό μέλος του Hanns-Seidel. Το ίδρυμα αυτό, σε συνεργασία με το Limmat, έχει ιδρύσει στις Φιλιππίνες το Κέντρο Έρευνας κι Επικοινωνίας, μεταξύ των μελών του οποίου συγκαταλέγεται η πλειοψηφία της οικονομικής και πολιτικής ελίτ της χώρας.

Ο Οργανισμός Progredi με έδρα τις Βρυξέλλες, είναι μια ακόμη από τις «βιτρίνες» της Opus Dei. Στον κατάλογο των μελών του φιγουράρουν ονόματα όπως αυτό του Τζιάν Μάριο Ροβεράρο, ιδιο­κτήτη της Εμπορικής Τράπεζας Akros του Μιλάνο και οικονομι­κού συμβούλου του Βατικανό.

To Instituto per la Cooperazione Universitaria με κεντρικά γρα­φεία στη Ρώμη και τις Βρυξέλλες, δραστηριοποιείται από το 1993 σε ολόκληρο τον κόσμο. Ιδιαίτερη δράση παρουσιάζει σε χώρες όπως το Περού, η Αλβανία και τα κράτη της πρώην Σοβιετικής Ένω­σης. Ο ετήσιος προϋπολογισμός του ξεπερνά τα 4.500.000 $, εκ των οποίων το 10% προέρχεται από ίδια κεφάλαια, ενώ τα υπόλοι­πα καλύπτονται από κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η οργάνωση Association for Cultural Cooperation έχει έδρα το Βέλγιο. Ο ετήσιος προϋπολο­γισμός της ξεπερνά το 1.000.000 $, από τα οποία το 30% προέρχεται από ιδιωτικά κεφάλαια, ενώ το υπό­λοιπο 70% από κοινωνικούς φορείς και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η ορ­γάνωση δρα σε επτά χώρες της Κε­ντρικής Αφρικής και της Νοτίου Αμερικής. 

Βέβαια, ο μακρύς κατάλογος δεν τε­λειώνει εδώ.... Είναι προφανές λοι­πόν ότι η Opus Dei έχει άμεση ανά­μιξη στα κοινωνικά δρώμενα. Η επιρροή που ασκεί στην πολιτική των χωρών στις οποίες η παρουσία της είναι ισχυρή έχει άμεσο αντίκτυπο και στην παγκόσμια πολι­τική σκηνή. Τα μέλη της, άλλωστε, έχουν κατορθώσει να εισχω­ρήσουν στο Ευρωπαϊ­κό Κοινοβούλιο, να γί­νουν επίτροποι των χωρών τους στην Ευ­ρωπαϊκή Ένωση ή κυβερνητικοί εκπρό­σωποι στον ΟΗΕ. Έτσι καταφέρνουν να επεμβαίνουν στις εξε­λίξεις, έχοντας πετύχει να ελέγχουν ακόμη και διεθνείς κοινωφε­λείς οργανισμούς όπως την UNESCO, της οποίας ο γενικός διευθυντής Φεντερίκο Μαγιόρ είναι μέλος της οργάνωσης.

Η Πολιτική Επιρροή της Οργάνωσης 

Ένα από τα πιο μαχητικά μέλη της Opus Dei είναι ο Ιταλός ευ­ρωβουλευτής Κάρλο Κασίνι. Ο Κασίνι ηγείται της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Νομικών Υποθέσεων και πολιτικών Δικαιωμάτων κι από τη θέση αυτή έχει τη δυνατότητα να επεμβαίνει στις νομοθετικές ρυθμίσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εξυπηρε­τώντας τα συμφέροντα της οργάνω­σης και του Βατικανό. Βέβαια, ο Κα­σίνι δεν είναι μόνος. Μέλη της Opus Dei συμμετέχουν αδιάλειπτα σε διεθνείς συναντήσεις, πιέζοντας παρασκηνιακά τους εθνικούς απε­σταλμένους για να επιτύχουν τους σκοπούς τους.

Στα κράτη της Ευρώπης η επιρροή της Opus Dei είναι πανίσχυρη. Ιδιαίτερα σε χώρες όπως η Ισπα­νία, η Πορτογαλία, η Ιταλία, η Γαλλία, η Αυστρία, η Γερμανία και το Βέλγιο. Εκτός από την επιρροή στους πολιτικούς κύκλους, η ορ­γάνωση έχει ισχυρούς δεσμούς με την καθολική αριστοκρατία της Ευρώπης. Στους κύκλους των νυν και τέως βασιλιάδων η Opus Dei κατάφερε να εισχωρήσει χάρη στη βασίλισσα του Βελγίου Φαμπιόλα, που είχε συγγενικούς δε­σμούς με τον Οίκο των Βουρβόνων της Αραγονίας.

Η Ισπανία αναμφισβήτητα είναι η ευρωπαϊκή χώρα στην οποία η Opus Dei έχει την ισχυρότερη παρουσία. Παραδοσιακά η οργά­νωση σχετίζεται με ακροδεξιά στοιχεία και είναι προφανές ότι είχε κατορθώσει να επιβληθεί από την εποχή του Φράνκο. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1950, τα μέ­λη της πέτυχαν σχεδόν αδιάλειπτο έλεγχο του υπουργείου Οικονομι­κών και κατέλαβαν σημαντικές θέ­σεις σε άλλα υπουργία. Η επιρροή της οργάνωσης στη χώρα αυξήθηκε, κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του Χοσέ Μαρία ΑΘνάρ. Ο πρωθυ­πουργός της κυβέρνησης Αθνάρ είχε στενές σχέσεις με τους τοπικούς ηγέ­τες της Opus Dei, ενώ η σύζυγος του Αθνάρ είναι φανερά φιλική προς την οργάνωση.

Στη Γαλλία η Opus Dei διατηρούσε κι εξακολουθεί να διατηρεί καλές σχέ­σεις με τους οικονομικούς παράγο­ντες της χώρας. Η σύζυγος του προέ­δρου Ζακ Σιράκ, αν και δεν ήταν μέ­λος της οργάνωσης, ήταν φιλικά προσκείμενη σε αυτή. Κατά την προ­εδρία του Αλέν Ζοσπέν, πολλά από τα μέλη της οργάνωσης τοποθετήθηκαν σε υπουργικές θέσεις, κατορθώ­νοντας να διαμορφώσουν την κυβερ­νητική πολιτική. Την ίδια εποχή, κατάφεραν να αποκτήσουν σχεδόν πλήρη έλεγχο στο κρατικό τηλεοπτι­κό κανάλι TF1. Από τους Γάλλους πολιτικούς που είναι μέλη ή συμπαθούντες της Opus Dei. οι σημαντικό­τεροι είναι οι εξής: Χερβέ Γκεϋμάρντ (εκπρόσωπος της Σαβοΐας στο Κοινο­βούλιο και σύμβουλος στην προεκλο­γική καμπάνια του Ζακ Σιράκ), Ρεϋμόντ Μπαρέ (δήμαρχος της Λυόν), πρίγκιπας Μισέλ Πονιατόβσκι (μέλος της Γαλλικής Γερουσίας από το 1989), Κριστίν Μπουτίν (βουλευτής και μέλος της ακροδεξιάς Union pour la Democratie Frangaise).

Στην Ιταλία, οι επιφανέστεροι πολιτι­κοί που είναι φιλικά προσκείμενοι στην Opus Dei είναι: ο ευρωβουλευ­τής Κάρλο Κασίνι, ο βουλευτής Αλμπέρτο Μισελίνι, ο βουλευτής των Χριστιανοδημοκρατών Ομπρέτα Φουμαγκάλι Καρούλλι και η διατελέσασα υπουργός Γεωργίας Αντριάνα Πόλι Μπορτόνι. Μάλιστα, η οργάνω­ση έχει συνάψει συμμαχία με το φα­σιστικό κόμμα Aleanza Nazionale. Σε μια συνέντευξή του, ο Τζιανφράνκο Φίνι, ηγέτης του κόμματος, εξέφρασε και επίσημα τη συμπαράστα­ση του κόμματός του στην Opus Dei. Στις ΗΠΑ η επιρροή της Opus Dei έφτασε στο απόγειό της κατά τη διάρ­κεια της προεδρίας του Ρόναλντ Ρέιγκαν. Η οργάνωση εκείνη την εποχή είχε κατορθώσει να τοποθετήσει δι­κούς της ανθρώπους στο Λευκό Οίκο και να στρατολογήσει νέα μέλη από τις τάξεις του Πενταγώνου. Σήμερα η επιρροή της οργάνωσης στους κυβερ­νητικούς κύκλους των ΗΠΑ έχει ατονήσει, αν και δεν έχει πάψει να υφίσταται. Η Opus Dei εξακολουθεί να διατηρεί καλές σχέσεις με πολλούς γερουσιαστές, ενώ ο διατελέσας διευ­θυντής του FBI Louis Freeh, είναι μέλος της.

Η Λατινική Αμερική στο Στόχαστρο της Opus Dei 

Το απόγειο της δύναμης και της δράσης της Opus Dei είναι πε­ρισσότερο ορατό στις χώρες της Λατινικής Αμερικής. Στις χώρες αυτές η οργάνωση έχει διεισδύσει σε όλα τα κυβερνητική επίπεδα, το στρατό και την οικονομία.

Στην Αργεντινή η Opus Dei επηρεά­ζει καίρια την πολιτική ζωή της χώρας επί πολλά χρόνια. Ο επιφανέστερος άνθρωπος της οργάνωσης στη χώρα είναι ο ακροδεξιάς εθνικιστής Ρομπέλφο Μπάρα, που έγινε υπουργός Δημοσίων Έργων της κυβέρνησης Μενέμ το 1989. Την περίοδο 1993- 94, ο Μπάρα έγινε πρόεδρος του Ανώτατου Δικαστηρίου, ενώ για τα δυο επόμενα χρόνια υπήρξε υπουρ­γός Δικαιοσύνης. Από το 1960, ήταν μέλος της μαθητικής εθνικιστικής ορ­γάνωσης U.N.E.S., που αποτελούσε τη νεολαία της ακροδεξιάς καθολικής οργάνωσης Tacuara, η οποία διατη­ρούσε ισχυρούς δεσμούς με την Opus Dei.

Στο Περού η οργάνωση είχε καταφέ­ρει να δημιουργήσει ένα συνασπισμό επιχειρηματικών και τραπεζικών στε­λεχών που στήριξαν και βοήθησαν τον ακροδεξιό πρόεδρο Αλμπέρτο Φουτζιμίρι. Όταν, μάλιστα, οι επανα­στάτες Τουπάκ Αμάρου κατέλαβαν την ιαπωνική πρεσβεία, δημιουργώ­ντας την «κρίση των 126 ημερών», ο Φουτζιμόρι δέχτηκε τη βοήθεια του επισκόπου Λουίς Κιπριάνι. Ο Κιπριάνι. στενός φίλος του Φουτζιμόρι, είναι ένας από τους επτά επισκόπους-μέλη της Opus Dei στο Περού. Βέβαια, η βοήθεια δεν αφορούσε αποκλειστικά τη σχέση του με τον Φουτζιμόρι, αλλά και το γεγονός ότι ανάμεσα στους ομήρους που κρατούσαν οι αντάρτες βρισκόταν και ο Φρανσίσκο Τουντέλα, υπουργός τότε Εξωτερικών του Περού και στέλεχος της Opus Dei.

Η δράση της οργάνωσης στη χώρα δεν περιορίζεται στην κρίση αυτή. Στις ζούγκλες του Περού και στην ορεινή περιοχή Ανακούτσο (επισκοπή του Κιπριάνι), δρουν κι εκπαιδεύονται ακροδεξιές παραστρατιωτικές ομά­δες των οποίων ηγούνται ιερείς-μέλη της Opus Dei. Ο διασημότερος από τους ιερείς αυτούς είναι ο επίσκοπος Κριστιάνι, γνωστός κι ως πάτερ Μαριάνο.

Ακροδεξιές παραστρατιωτικές ομά­δες με μέλη-ιερείς της Opus Dei δε δρουν μόνο στο Περού. Εξίσου «ση­μαντική» δράση παρουσιάζεται και στο Ελ Σαλβαντόρ. Ο διασημότερος ηγέτης παραστρατιωτικών ομάδων που δρουν στη χώρα είναι ο επίσκοπος-μέλος της Opus Dei Σαένς Λακάλε. Ο Λακάλε είχε αυτοανακηρυχθεί ταξίαρχος μιας παραστρατιωτικής ομάδας που είχε χαρακτηριστεί ως ο πιο βάναυσος «στρατός» της σύγ­χρονης ιστορίας. Σε μια προσπάθεια, μάλιστα, να περισώσει τη φήμη της Καθολικής Εκκλη­σίας, ο αρχιεπίσκοπος Όσκαρ Ρομέρο είχε αφορίσει δημόσια τον Λακάλε, το 1980. Λί­γες μέρες αργότερα, ο Ρομέρο βρέθηκε δο­λοφονημένος...         

«Η αγιοποίηση του Χοσέ Μαρία Εσκριβάτηχρόνια μετά τον θάνατό του, δίνει και το μέτρο της επιρροής που ασκεί ηOpusDei.Ενώ υπό κανονικές συνθήκες χρειάζονται δεκαετίες ή και αιώνες για να ανακηρυχθεί κάποιος Άγιος, η υπόθεση του Εσκρίβα επισπεύτηκε από τον ίδιο τον Πάπα, ο οποίος ήταν θαυμαστής του Ισπανού ιερέα»².

 Ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ «ΘΕΟΥ»

Η Opus Dei ιδρύθηκε στην Ισπανία το 1928 από τον πρώην δικηγόρο και μετέπειτα ιε­ρωμένο Χοσέ Μαρία Εσκριβά, «ο οποίος αντιδρούσε στη φιλελεύθερη ατμόσφαιρα που επικρατούσε στο πανεπιστήμιο της Μαδρίτης»³. Η οργάνωση απέκτησε σημα­ντική ισχύ μετά τον ισπανικό εμφύλιο, «δι­ευρύνοντας σταδιακά την επιρροή της στην Παιδεία, στον Τύπο και τους οικονομικούς οργανισμούς», ενώ παράλληλααπολάμβανε στήριξης από το δικτατορικό καθεστώς του Φράνκο⁴.

«Τις δεκαετίες του '50 και του '60 αντικατέστησε τη «Φά­λαγγα» και εδραιώθηκε ως η πιο σημαντική, συντηρητική πολιτική και θρησκευτική δύναμη στην Ισπανία, αν και η δύ­ναμή της μετριάστηκε κάπως στη δεκαετία του '70. Από τότε, εν μέρει λόγω και της υποστήριξης από το Βατικανό, η οργάνωση έχει αναπτυχθεί και σήμερα αριθμεί περισσότερα από80.000 μέλη, μεταξύ των οποίων25 ρωμαι­οκαθολικούς επισκόπουςκαι πάνω από1700 ιερείς, σε 80 χώρες.» Ο πανίσχυρος εκπρόσωπος του Πάπα, Ιωακείμ Ναβάρο Βάλς και 69 μέλη του Συμβουλίου των Καρ­διναλίων, που αποτελεί και το εκλεκτορικό σώμα για την ανάδειξη του Ποντίφηκα, εί­ναι - ανάμεσα σε πολλούς άλλους στο μη­χανισμό του Βατικανού- στελέχη της Opus Dei, η οποία δηλώνει ότι ο επόμενος Πάπας θα προέρχεται από τις τάξεις της.

Το 1950 το Βατικανό την αναγνώρισε ως «κοσμικό ινστιτούτο» και το 1982 ο «θαυ­μαστής» της Πάπας Ιωάννης Παύλος Β' ως «personalPrelature», που σημαίνει ότι «η δικαιοδοσία της (της «Τάξης» ή του «θρη­σκευτικού Τάγματος» κατά κάποιον τρόπο) καλύπτει τα συμμετέχοντα άτομα και όχι μία συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή».Είναι η μοναδική περίπτωση χορήγησης τέ­τοιου προνομίου στην Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία⁵. Τα μέλη της συγκροτούν «ξεχωρι­στή επισκοπή, με δικό της επίσκοπο» και, πρακτικά, τελούν εκτός ελέγχου των κατά τόπους επισκόπων του Βατικανού⁶.

"YOU CHECK IN, YOU DON'T CHECK OUT"

Οι λαϊκοί που συμμετέχουν στην Opus Dei δεν δένονται με «άρρηκτους όρκους», όπως συμβαίνει με τους ιερείς στην Εκκλη­σία ή με τα μέλη μυστικών εταιριών, δε­σμεύονται όμως με ένα είδος «συμβολαί­ων» απέναντι στην οργάνωση, «να υπηρε­τούν τον Θεό στην εργασία τους» και στην καθημερινή τους ζωή.Το «σπάσιμο» των «συμβολαίων» αποδεικνύεται δύσκολη υπόθεση και οι πρακτικές για τον «σωφρο­νισμό» των μελών που αλλάζουν γνώμη πα­ραπέμπουν σε άλλου είδους σχήματα και εποχές.Στις τάξεις της απαντώνται κυβερ­νητικοί αξιωματούχοι, ιερείς, διανοούμε­νοι, υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι του Βατικανού, επαγγελματίες, τραπεζίτες και στελέχη της παγκόσμιας επιχειρηματι­κής ελίτ. Επισήμως η Opus Dei προβάλει ως σκοπό της την προώθηση των παραδοσιακών χριστιανικών αξιών και την καταπολέμηση του «φιλελευθερισμού και της ανηθικότητας». Ο κεντρικός άξονας της κατήχησης προς τα μέλη της είναι ότι ο καθένας μπορεί να πορευθεί προς την ένωση με τον Θεό και να αποκτήση την αγιότητα μέσω της προσευ­χής, της αυτοπειθαρχίας και της γενναιο­δωρίας προς τον πλησίον⁷. Ωστόσο, οι επι­κριτές της υποστηρίζουν ότι η μυστικότητα, ηπολιτική ισχύς, ηοικονομική δύναμη, η αυστηρότητα, οπροσηλυτισμός, ηκαταπίε­ση μελών της, οιπαρασκηνιακές δραστη­ριότητες, οιυπόγειες διασυνδέσειςμε αμ­φιλεγόμενους οικονομικούς και πολιτικούς οργανισμούς και η στενή σχέση της με δικτατορικά καθε­στώτα, αποτελούν το πραγματικό πρόσωπο της Opus Dei το οποίο δεν έχει τίποτε να κάνει με την αγάπη του Χριστού.

'Η ΕΜΕΙΣ 'Η Η ΚΟΛΑΣΗ

Αφορμές για την πολεμική κατά της Opus Dei δόθηκαν πολ­λές φορές από καταγγελίες πρώην μελών της, που κατηγόρησαν την οργάνωση ότι όταν αποπειράθηκαν να αποχωρήσουνδεχτήκαν απειλές, εκβιασμούς και μεγάλη ψυχολογική πίεσηγια να αναιρέσουν την απόφασή τους.

Η «Τζούλι», η οποία μίλησε στο αμερικανι­κό τηλεοπτικό δίκτυο ABC με τον όρο να μην αποκαλυφθεί το πραγματικό όνομά της, είχε στρατολογηθεί από την Opus Dei σε ηλικία 12 ετών. Την είχε πλησιάσει, όπως λέει, ένας ιερέας της οργάνωσης, τη ρώτησε τι σχέδια είχε για τη ζωή της και όταν εκείνη του απάντησε ότι ήθελε να πα­ντρευτεί και να κάνει παιδιά, αυτός της εί­πε ότι «ο Θεός είχε υψηλότερα σχέδια» για αυτήν. Κατά τη διάρκεια των επομένων ετών η «Τζούλι», με την προτροπή του «πνευματικού καθοδηγητή» της, κράτησε μυστική από τους γονείς της τη συμμετοχή της στην Opus Dei, έως ότουσε ηλικία 16 ετών τους ανακοίνωσε ότι εγκαταλείπει το σπίτι για να ζήσει εσωτερική σε ένα από τα κέντρα της οργάνωσης.Στο μεσοδιάστημα οι υπεύθυνοι της είχαν πει «ότι δεν θα ήταν ποτέ ευτυχισμένη, ότι θα πήγαινε στην κόλαση αν δεν ακολουθούσε αυτά που της έλεγαν και ότι δεν μπορούσε να το πει στους γονείς της διότι αν αντιτίθεντο στην απόφασή της να ακολουθήσει την ορ­γάνωση, όχι μόνο η ίδια αλλά και αυτοί θαπήγαιναν στην κόλαση»⁸.

Οι γονείς της σε μια πρώτη σπασμωδική αντίδραση την αποκήρυξαν και την άφησαν στο κέντρο, αλλά λίγες ημέρες αρ­γότερα, σκεπτόμενοι ψύχραιμα, την έφεραν πίσω στο σπίτι. Η «Τζούλι» για να τους καθησυχάσει, τους είπε ψέμματα ότι έφυγε από την οργάνωση, μυστικά όμως συνέχισε να συμ­μετέχει. Στην πορεία, το άγχος που της δημιουργούσε η δι­πλή ζωή επέφερε καταλυτικές συνέπειες στην υγεία της: «Άρχισαν να πέφτουν τούφες από τα μαλλιά μου, είχα κα­θημερινά ημικρανίες, είχα αστάθεια βάρους, έχανα και κέρ­διζα 10 κιλά, έκανα να κοιμηθώ κανονικά εβδομάδες», διη­γείται η ίδια⁹.

Η «Τζούλι» ξέφυγε από την οργάνωση όταν αποφάσισε να εξομολογηθεί τι συνέβαινε σε έναν ιερέα που δεν ήταν μέ­λος της Opus Dei, ο οποίος και τη συμβούλεψε να αποχωρή­σει. «Σήμερα-λέει- είμαι 36 ετών, παντρεμένη με δύο παι­διά, ζω στην Ουάσιγκτον και έχω ακόμα εφιάλτες γι αυτό.» Η ιστορία της «Τζούλυ» είναι παρόμοια με εκατοντάδες άλ­λες πρώην μελών της οργάνωσης που αντιμετώπισαν την ίδια κατάσταση. ΗΤάμι Ντι Νίκολαείναι μια γυναίκα σχεδόν συνομήλικη με την «Τζούλι» η οποία πέρασε ανάλογη περι­πέτεια, μετά το πέρας της οποίας οι γονείς της ίδρυσαν και διευθύνουν μέχρι σήμερα το «Opus Dei Awareness Network», ένα μη κερδοσκοπικό ίδρυμα με στόχο την ενη­μέρωση της κοινής γνώμης για τις πρακτικές και τη δράση της οργάνωσης¹⁰.

Η ίδια η Τάμι, περιγράφοντας σε γενικές γραμμές τον έλεγ­χο που της ασκείτο, ανέφερε ότι οι καθημερινές δραστήριοτητές της σχεδιάζονταν λεπτομερώς από την οργάνωση, μέρος της αλληλογραφίας τηςελεγχόταν, έπρεπε να δίνει αναφορά για τα έξοδά της, το διάβασμα και η τηλεό­ραση ήταν περιορισμένα σε ότι επέτρεπαν οι αρμόδιοι, ήταν υποχρεωμένη να ενημε­ρώνει τον πνευματικό καθοδηγητή της και να συζητά μαζί του για το τι θα κάνει και που θα πάει πριν βγει εκτός του κέντρου- εφ' όσον τελικά της δινόταν η άδεια- ενώαπαγορευόταν να εξομολογηθεί σε ιερέα που δεν ήταν μέλος της οργάνωσης. Όταν εκδήλωσε την πρόθεσή της να αποχωρήσει οι «αρμόδιοι» της είπαν φυσικά ότιαν αφή­σει την οργάνωση θα πάει «στην κόλαση».

"MARRIEDTOTHEΜΟΒ"

Η Opus Dei ιδρύει τα κέντρα της κοντά σε κολέγια και πανεπιστήμια επιδιώκοντας τη στρατολόγηση νέων οι οποίοι εφ' όσον συ­μπληρώσουν την ηλικία των 18 ετών καλού­νται να υπογράψουν τις λεγάμενες «δε­σμεύσεις» (commitments). Οι «δεσμεύ­σεις» αυτές έχουν την μορφή διαδοχικών ετησίων συμβολαίων για μία περίοδο 6,5 ετών στο τέλος της οποίας ο «αριθμητικός» (numerary) ή «εταίρος» (associate), όπως ονομάζεται το υποψήφιο ισόβιο μέλος, κα­λείται να προβεί σε «εφ' όρου ζωής δέ­σμευση». Ο εκπρόσωπος Τύπου της Opus Dei στις ΗΠΑ, Μπράιαν Φίνερτι, απαντώ­ντας στις κατηγορίες των επικριτών της πε­ρί προσηλυτισμού νέων ανθρώπων οι οποί­οι δεν έχουν ακόμα επαρκείς διανοητικές άμυνες, δηλώνει ότι «η νεότητα είναι η πε­ρίοδος που οι άνθρωποι είναι ανοιχτοί στη μεγάλη γενναιοδωρία, προσπαθούν να σκεφτούν για διάφορα πράγματα, το νόημα της ζωής και τα σχέδια για το μέλλον τους, οπότε είναι μία καλή χρονική φάση για να ενισχυθεί η πίστη κάποιου και αυτό προ­σπαθεί να κάνει ηOpusDei». Παραδέχεται πάντως, παρομοιάζοντας τους δεσμούς με­ταξύ μελών και οργάνωσης με αυτούς της οικογένειας, ότι οι «εταίροι» παραδίδουν το μισθό τους στους καθοδηγητές (χωρίς να διευκρινίζεται κατά πόσο αυτό γίνεται «αυτοβούλως») και ότι κατ' ουσία προτρέπονται να συντάξουν διαθή­κες προς όφελος της Opus Dei: «Κάποιος ο οποίος εί­ναι παντρεμένος διαθέτει όλο το εισόδημά του στη σύζυγο και τα παιδιά του, σκέπτεται για τους άλ­λους». Όσο για την ισόβια «συμμετοχή» το σχόλιό του είναι ότι «η υπόσχεση θεω­ρείται σοβαρή δέσμευση, είναι κάτι το σημαντικό, δεν είναι κάτι από το οποίο μπορείς να υπαναχωρήσεις ελαφρά τη καρδία»¹¹...

ΥΠΟΘΕΣΗ ΜΑΣ("COSANOSTRA")

Ορισμένοι οι οποίοι «δικαιολογούν» ή «κατανοούν χωρίς να συμφωνούν» τις μεσαιωνικές πρακτικές της οργάνωσης, τις αποδίδουν στον υπερσυντηρητισμό των μελών της και στο ζήλο τους να διατηρήσουν μια Τάξη-κιβωτό της αυστηρής καθολικής παράδοσης, η οποία δεν θα επηρεάζεται από τις εκάστοτε ανανεωτικές τάσεις που σαρώνουν περιοδικά τον πλανήτη και κλονίζουν τα θεμέλια των θρησκευτικών δογ­μάτων. Η εμπλοκή όμως της οργάνωσης σε μια σειρά «περίεργων» πολιτικών και οικονομικών υποθέσεων που απα­σχόλησαν τη διεθνή κοινή γνώμη δύσκολα μπορεί να αποδοθεί σε αυτά τα κίνητρα. Ο Ρομπέρτο Κάλβι, προέδρος και πλειοψηφικός μέτοχος της Τράπεζας Αμπροζιάνο, είχε βρε­θεί κρεμασμένος, με τα χέρια δεμένα πισθάγκωνα, στις 17Ιουνίου 1982 κάτω από τη γέφυρα Μπλάκφριαρς στο Λονδί­νο. Ο Κάλβι είχε υποχρεωθεί από τονΛίτσιο Τζέλι, τον επι­κεφαλής της ιταλικής μασονικής στοάςΡ2, να χρηματοδοτεί από την τράπεζά του την αντικομουνιστική παραστρατιωτική οργάνωση «Γκλάντιο», η οποία είχε ιδρυθεί με πρωτο­βουλία της CIA για να «αντιμετωπίσει» την άνοδο του κομ­μουνιστικού κόμματος στην Ιταλία και κατευθυνόταν από την Ρ2. Ο Τζέλι είχε στην κατοχή του 150.000 «ευαίσθη­τους» προσωπικούς φακέλους που αφορούσαν τις δραστη­ριότητες της ελίτ της ιταλικής κοινωνίας, τους οποίους του είχε παραδώσει ο πρώην αρχηγός των ιταλικών μυστικών υπηρεσιών μέλος και ο ίδιος της Ρ2 και εικάζεται ότι είχε τρόπους να «πείσει» τον Κάλβι.

Η χρηματοδότηση της «Γκλάντιο» δημιούργησε μια «μαύρη τρύπα» $1.3 δισεκατομμυρίων στην τράπεζα του Κάλβι, ο οποίος προσπάθησε να την κλείσει ξεπλένοντας ναρκοδο­λάρια για τη Μαφία. Από τη στιγμή όμως που η Μαφία κατάλαβε ότι μέρος των χρη­μάτων της χρησιμοποιούνταν ερήμην της για να κλείσει η «μαύρη τρύπα» της Αμπροζιάνο, οι ημέρες του Κάλβι ήταν μετρημέ­νες. Ο τελευταίος, σε μία ύστατη προσπά­θεια να σώσει την τράπεζα και τη ζωή τουδιαπραγματεύθηκε τη σύναψη δανείου από τηνOpusDeiμε την οποία διατηρούσε σχέ­σεις, ώστε να ξεχρεώσει την Μαφία¹².

Η οικογένεια του Κάλβι ισχυρίσθηκε ότι, μέχρι που πέθανε,ο τραπεζίτης βοηθούσε τηνOpusDeiνα αποκτήσει τον έλεγχο της Τράπεζας του Βατικανού(IOR)¹³. Ο Κάλβι συναντήθηκε με τον θησαυροφύλακα της οργάνωσης και κατέληξαν σε συμφωνία για την αγορά από την οργάνωση ενός μειοψηφικού πακέτου μετοχών της τράπεζας. Όμως, όπως υποστηρίζουν ορισμένοι, ανώτατα στελέχη της Opus Dei, συνυπολογίζοντας μυστικές διαδρομές και συσχετι­σμούς, εκτίμησαν τελικά ότι η κατάρρευση της Αμπροζιάνο που θα ακολουθούσε τον «αναμενόμενο» θάνατο του Κάλβι, θα αποδυνάμωνε εχθρούς της οργάνωσης στην Κουρία και εν τέλει θα εξυπηρετούσε την προσπάθειά της να αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο του Βατικανού. «Συνεπώς ο Κάλβι πε τάχθηκε στους λύκους»¹⁴. «Κοντά» στην Opus Dei βρισκόταν και ο γνωστός (επίσης δολοφονηθείς) «χρηματοδότης της Μα­φίας»Μικέλι Σιντόνα, μέλος και αυτός της στοάςΡ2, η κατάρρευση της αυτοκρατορίας του οποίου, μα­ζί με την υπόθεση Αμπροζιάνο, στοίχισε στην οργάνωση $55 εκατομμύρια¹⁵.

"RATLINES":ΑΠΟ ΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ ΣΤΗ Λ. ΑΜΕΡΙΚΗ ΜΕΣΟ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ

Η επιχείρηση «Αμαντέους» είναι μία ακόμη σκοτεινή υπόθε­ση στην οποία σύμφωνα με τους επικριτές της φέρεται αναμεμιγμένη η Opus Dei, αν και η εμπλοκή φαίνεται ότι αφο­ρούσε ευρύτερους μηχανισμούς του Βατικανού. Η επιχείρη­ση οργανώθηκε από τον πρόδρομο της CIA, την OSS κατά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και αφορούσε τη φυγά­δευση χιλιάδων Ναζί αξιωματικών στη Νότιο Αμερική, μέσω ειδικών οδών διαφυγής, των λεγόμενων «ratlines», προκειμένου να προσφέρουν «τις υπηρεσίες τους» στην αντιμετώ­πιση του ανερχόμενου κομμουνιστικού ρεύματος. Η οργά­νωση και μακροημέρευση των γνωστών λατινοαμερικανικών δικτατορικών καθεστώτων δίνουν το μέτρο της επιτυχίας της παράδοξης σύμπραξης μηχανισμών των αμερικανικών μυστικών εταιριών με τους «έμπειρους» Ναζί αξιωματικούς, οι οποίοι βρήκαν νέο πεδίο δράσης στην «καθολική Νότιο Αμερική», την στιγμή που άλλες υπηρεσίες, στις ίδιες τις ΗΠΑ και στην Ευρώπη, τους αναζητούσαν για να τους οδη­γήσουν στη Δικαιοσύνη για εγκλήματα πολέμου. Η συμβολή του Βατικανού και της Opus Dei στη δημιουργία των «ratlines», που χρησιμοποιήθηκαν όχι μόνο για τη φυγάδευ­ση των εγκληματιών αλλά και για τη διακίνηση όπλων και ναρκωτικών προκειμένου να χρηματοδοτηθεί η επιχείρηση «Αμαντέους», θεωρείται καθοριστική. Η επιχείρηση αυτή ήταν μέρος της ευρύτερης επιχείρησης «Sunrise» την οποία διαπραγματεύθηκε στο τέλος του πολέμου ο Άλεν Ντάλες, τότε υψηλόβαθμος αξιωματούχος της OSS και αργότερα δι­ευθυντής της CIA, με τον στρατηγό των SS Καρλ Βολφ, επικεφαλής της Γκεστάπο και ίων δυνάμεων των SS στην Ιταλία¹⁶.

ΑΠΟ ΤΗ ΡΩΣΙΑ ΜΕ ΑΓΑΠΗ

Ο νυν διευθυντής τουFBIΛούις Φρι είναι μέλος της Opus Dei αν αυτό λέει κάτι για τις προσβάσεις της οργάνωσης. Αυτό όμως που έβαλε «ψύλλους στ' αυτιά» αρκετών στις ΗΠΑ είναι ότι ο καταδικασθείς για κα­τασκοπία υπέρ των Ρώσων πράκτορας του FBI Ρόμπερτ Χάνσεν, ο οποίος επί χρόνια παρέδιδε άκρως απόρρητα έγγραφα στη Μόσχα, ήταν επίσης μέλος της οργάνωσης. Τώρα οι αμερικανικές αρχές ερευνούν το παρελθόν ενός μεγάλου αριθμού ατόμων διότι υπάρχει μία σκέψη η οποία τους φέρ­νει ανατριχίλα: «Πριν από 15 χρόνια, επί κυβερνήσεως Ρίγκαν, δεκάδες μέλη τηςOpusDeiδιατηρούσαν σημαντικές θέσεις στο Λευκό Οίκο, το Καπιτώλιο και την κυ­βέρνηση. Τώρα αυτή η ομάδα, η οποία συναντάται τακτικά σε ένα σπίτι στην Ουάσιγκτον, έχει μπει στο μικροσκόπιο τουFBI»¹⁷... Οι παραπάνω υποθέσεις είναι μέ­ρος μόνον αυτών στις οποίες η οργάνωση φέρεται, σύμφωνα με τους πολεμίους της, να έχει εμπλακεί. Η Opus Dei επιχειρώντας να αποκρούσει το ευρύ φάσμα κατηγοριών των επικριτών της έχει ξεκινήσει μία προ­σπάθεια «αποκατάστασης» της εικόνας της στην κοινή γνώμη, απορρίπτοντας τις αιτιά­σεις περί μεσαιωνικών μεθόδων και παρασκηνιακής δράσης που της αποδίδουν. Όπως δήλωσε ο Αρχιεπίσκοπος Τζούλιαν Χεράνζ, υψηλόβαθμος αξιωματούχος της Κουρία και μέλος της οργάνωσης, «ορισμέ­νοι υποστηρίζουν ότι υπάρχει λόμπι τηςOpusDei.Δεν υπάρχει λόμπι. Δεν υπάρχει μυστική ατζέντα. Η μόνη πολιτική μας είναι το μήνυμα του Χριστού.» Κάτι που δεκάδες χριστιανοί πάντως, πρώην μέλη της οργά­νωσης, όπως η Aνν Σβένινγκερ, αμφισβη­τούν: «Εξαπατούν τον κόσμο. Δεν είναι ευ­θείς. ΗOpusDeiπαίζει με τους δικούς της όρους. Αν δεν θέλουν κάτι να βγει προς τα έξω, απλά δεν θα βγει¹⁸».

H «ΑΓΙΑ ΚΟΚΑ» ΚΑΙ Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΑΪ ΒΑΣΙΛΗ!!ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΨΕΜΑ ΖΟΥΝ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΣ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΝΑΖΩΡΑΙΟΣ!!!ΓΙ΄ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΤΡΩΝΕ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΑΜΑΣΗΤΑ!!ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΨΕΜΑΤΑ ΓΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ Η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΤΗΣ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗΣ!!

Ο Άγιος Βασίλης, όπως τον γνωρίζουμε, δεν υπήρξε ποτέ. Ο Άγιος Βασίλης είναι εφεύρεση της κόκα κόλα! Μπορείτε να πιστέψετε ότι ο πιο διαδεδομένος άγιος στον κόσμο είναι χορηγία μιας μεγάλης αμερικάνικης εταιρίας; Κι όμως δεν είναι αστείο. Μιλάμε για το χοντρούλη και χαρούμενο γεράκο με το κόκκινο κουστούμι, το καπέλο και την κάπα, με τη μεγάλη μαύρη ζώνη και τις μπότες, τα ροδαλά μάγουλα, τα φωτεινά μάτια και τα ακόμα πιο φωτεινά λευκά δόντια. Αυτός ο καλοσυνάτος άγιος είναι το ευφυέστατο επίτευγμα μιας διαφημιστικής καμπάνιας της κόκα κόλα γύρω στα 1930. Η κόκα κόλα εξακολουθεί να παραμένει περήφανη για το ρόλο που έπαιξε για να γίνει διάσημος και δημοφιλής αυτός ο άγιος-κατασκεύασμα της. Η εταιρεία μάλιστα επιχορήγησε μια σειρά εκθέσεων σε γκαλερί με θέμα «η διαφήμιση ως τέχνη» που εξηγεί αυτό το φαινόμενο. Η πιο γνωστή και διάσημη από αυτές τις εκθέσεις είναι αυτή που έγινε στοCarrousel du Louvre στο Παρίσι το 1996 ... Για πολλούς ίσως να αποτελεί ενοχή το να καταστρέφεις μια θρησκευτική φαντασίωση εξιστορώντας ένα ενδιαφέρον κομμάτι από την παγκόσμια ιστορία του καταναλωτισμού. Αυτή όμως είναι η πραγματική ιστορία για το Αι Βασίλη που αξίζει πραγματικά να την έχουμε υπόψη μας.

Στα τέλη του 19ου αιώνα όταν η κόκα κόλα πρωτοδημιουργήθηκε ο απώτερος σκοπός  της εταιρίας για το προϊόν, ήταν να λανσαριστεί σαν τέτοιο με θεραπευτικές ιδιότητες. Ενδεικνυόταν για άτομα με κακή ψυχολογική διάθεση, ή για αυτούς που υπέφεραν από πονοκεφάλους. Μια κόκα κόλα για τέτοιες περιπτώσεις ήταν η τέλεια θεραπεία, το τέλειο φάρμακο. Δεν διαφέρει και πολύ από το σημερινό «πάει με όλα».Το ιδιαίτερο συστατικό της, η κοκαίνη, ή μερικοί κόκκοι σπόρου κοκαίνης αποτελούσε την εγγύηση για έναν ανανεωμένο εαυτό, με ευδιαθεσία  και πολύ μεγαλύτερες δεξιότητες. Ένα μεγάλο ποσοστό καταναλωτών στην αναζήτηση αυτού του θεραπευτικού προϊόντος, γνώρισε την κόκα κόλα μέσα από τα φαρμακεία της εποχής. Στην πραγματικότητα η εταιρία πλήρωνε τους φαρμακοποιούς ένα ποσοστό για να πουλούν αυτό το θεραπευτικό προϊόν και για να εγκαταστήσουν το σήμα κατατεθέν της εταιρίας στους χώρους τους. Το 1930 η κόκα κόλα χρειάσθηκε να επαναπροσδιορίσει τη φυσιογνωμία της επιχείρησης και άρχισε να σκέφτεται πως θα μπορούσε να εισάγει νέους τρόπους για την αντιμετώπιση του προβλήματος  της κατάθλιψης. Οι πιο συμβατικές πλευρές του προϊόντος είχαν ήδη χρησιμοποιηθεί από το 1903 και το συστατικό της κόκας είχε αντικατασταθεί από την καφεΐνη. Οι πωλήσεις του προϊόντος έπεφταν αισθητά, ιδιαίτερα κατά τους χειμερινούς μήνες, οπότε η κόκα κόλα χρειαζόταν κάτι καινούργιο για να προσελκύσει την αμερικανική αγορά. Στα 1931 η κόκα κόλα αλλάζει τα target group στα οποία απευθυνόταν έως τότε, και από τον ενήλικα που τον χαρακτηρίζει κάποια έλλειψη αυτοπεποίθεσης προσανατολίζεται σε ολόκληρη την οικογένεια που έχει ανάγκη να είναι χαρούμενη και ευδιάθετη. Η κόκα κόλα γίνεται  ένα ευχάριστο δροσιστικό που πρέπει να την απολαμβάνουν όλοι. Έτσι αποφασίζουν να κάνουν μια εκτεταμένη διαφημιστική καμπάνια παρουσιάζοντας το νέο τους προφίλ. Σ' αυτήν την καμπάνια καλέστηκαν γνωστοί καλλιτέχνες της εποχής  για να σχεδιάσουν και να λανσάρουν το νέο προφίλ του προϊόντος. Η εταιρία γέμισε τα καταστήματα και φαρμακεία με το κατάλληλο διαφημιστικό υλικό που απευθυνότανε πλέον σε όλη την οικογένεια. Οι εικονογραφήσεις του προϊόντος, ιδιαίτερα αυτές από τον Σουηδό Haddon Sundblom έφεραν στην κόκα κόλα την μεγαλύτερη επιτυχία που γνώρισε έως τότε. Η εικόνα του καλλιτέχνη παρουσίαζε έναν λευκό άνδρα μέσα σε ένα κόκκινο κουστούμι που φέρνει χαρά στην οικογένεια και στους φίλους απλά με ένα μπουκάλι κόκα κόλα, μια εικόνα που ακόμα και σήμερα εμφανίζεται στα  εμπορικά κέντρα, σε ευχετήριες κάρτες και σε διαφημιστικά του αμερικάνικου στρατού. Σίγουρο  είναι, πως δεν μπορεί να καταλογισθεί στην κόκα κόλα ότι έφερε τον Αι Βασίλη μέσα στα σπίτια και στις καρδιές των αμερικανών πολιτών. Η ιστορία του Αι Βασίλη, αυτού του μυστηριώδους δωρητή, μας πάει πολύ πίσω στο παρελθόν. Πολύ πίσω μάλιστα από την ίδρυση της εταιρίας της κόκα κόλα. Στην προηγούμενη ζωή του ο Αι Βασίλης δεν φοράει κόκκινο κουστούμι. Στην Ευρώπη και ειδικά στην Ολλανδία είναι ο Sinter Klaas, ο οποίος ήταν ο προστάτης των ναυτικών, των εμπόρων και των παιδιών, έτσι λατρεύτηκε από τον 12ο αιώνα και μετά. Είναι ο άγιος Νικόλαος τη μορφή του οποίου συναντούμε σαν αρχιεπίσκοπο της Μικράς Ασίας τον 14ο αιώνα.  Τον 17ο αιώνα Ολλανδοί καλβινιστές μεταναστεύοντας στην Αμερική παίρνουν μαζί τους και την εικόνα του αγίου Νικόλαου, εκεί ο άγιος γίνεται Saint Nick και Santa Claus. Στα 1870 η μορφή του αγίου Νικολάου συναντάται και στην Βρετανία, εκεί καταφέρνει να συγχωνευτεί με τον σκανδιναβικής προέλευσης πατέρα των Χριστουγέννων και έτσι γεννιούνται μύθοι, θρύλοι, τραγούδια και ιδιαίτερες θρησκευτικές συνήθειες. Μέσα σ' αυτά εισχωρούν νάνοι και ξωτικά από τη Σκανδιναβία, ένα κορίτσι με  άσπρη μπέρτα η Kolyada, από την προεπαναστατική Ρωσία που έφτανε από ψηλά με  έλκηθρο  συνοδεία θρησκευτικών ύμνων,  οι φέροντες δώρα που συνδέονται με τους τρεις μάγους,  αυτές και άλλες τόσες δοξασίες έρχονται να δώσουν κάποιες εξηγήσεις στις πολιτιστικές ρίζες του Αι Βασίλη.

Ένας από τους πιο ιδιόμορφους μύθους της ελληνικής μυθολογίας είναι αυτός του Σίσυφου,γιου του Αίολου. Ο Σίσυφος ήταν ιδρυτής και βασιλιάς της αρχαίας Εφύρας, που έγινε κατόπιν γνωστή ως Κόρινθος. Η περιπέτεια του Σίσυφου άρχισε όταν ο Θεός Δίας αποπλάνησε την Αίγινα, κόρη του ποταμού-θεου Ασωπού. Όταν ο πατέρας του κοριτσιού πήγε στην Κόρινθο αναζητώντας την κόρη του, συμφώνησε με τονΣίσυφο,που γνώριζε πολύ καλά τι είχε συμβεί, ότι, αν του έδινε πληροφορίες, εκείνος θα έκανε να αναβλύσει στην ακρόπολη της Κορίνθου μια αστείρευτη πηγή.

Έτσι, ο Σίσυφος είπε όλα όσα γνώριζε στον Ασωπό κι εκείνος καταδίωξε άγρια τον πατέρα των θεών για να πάρει εκδίκηση. Όταν τελικά ο Δίας κατάφερε να γλιτώσει από την οργή του, πρόσταξε τον Άδη να πάρει στα Τάρταρα τον Σίσυφο και να του επιβάλει αιώνια τιμωρία. Όμως ο Σίσυφος με πονηριά κατόρθωσε να αλυσοδέσει τον ίδιο τον Άδη και να τον φυλακίσει.

Για όσο διάστημα ο Άδης βρισκόταν φυλακισμένος, κανείς δεν μπορούσε να πεθάνει. Η κατάσταση που είχε δημιουργηθεί ήταν τόσο περίεργη, που ακόμη και φρικτά σακατεμένοι άνθρωποι και ζώα περιφέρονταν παντού σαν να μη συνέβαινε τίποτα. Τότε, ο Άρης, ο θεός του πολέμου, αποφάσισε να δώσει ένα τέρμα σε αυτή την κατάσταση. Πήγε στο παλάτι του Σίσυφου κι αφού απελευθέρωσε τον Άδη, του παρέδωσε τον Κορίνθιο βασιλιά.

Ο Σίσυφος όμως δεν είχε πει ακόμη τον τελευταίο του λόγο. Προτού κατεβεί στα Τάρταρα, είχε δώσει εντολή στη σύζυγο του Μερόπη να μη θάψει το σώμα του. Έτσι, μόλις έφτασε στον Κάτω Κόσμο, αξίωσε πως, αφού ήταν άταφος, δεν έπρεπε να βρίσκεται εκεί. Με αυτό τον τρόπο εξαπάτησε την Περσεφόνη, τη γυναίκα του Άδη, που του έδωσε άδεια να επιστρέψει στη γη για τρεις ημέρες, ώστε να κανονίσει να ταφεί το σώμα του. Βέβαια, ο Σίσυφος δε σκόπευε να τηρήσει τη συμφωνία. Γι αυτό ο Ερμής ανέλαβε να τον φέρει πίσω ξανά.

Για να τον τιμωρήσουν, οι Κριτές των Νεκρών του ανέθεσαν να ανεβάζει σπρώχνοντας στην κορυφή ενός λόφου έναν τεράστιο βράχο. Κάθε φορά που πλησίαζε στην κορυφή, ο βράχος κυλούσε πίσω. Έτσι, ο Κορίνθιος βασιλιάς ακόμη σπρώχνει εκείνον τον ογκόλιθο και θα εξακολουθεί να το κάνει ακατάπαυστα στην αιωνιότητα.

Το έγκλημα του Σίσυφου ήταν ότι κατόρθωσε να νικήσει το θάνατο και να ανατρέψει τη φυσική τάξη. Κατόρθωσε να κάνει πραγματικότητα ένα από τα πιο ουτοπικά όνειρα ολόκληρης της ανθρωπότητας.

Φρίκη στη Ρωσία: Έσφαξε την έγκυο γυναίκα του και τα έξι παιδιά τους!!! Ο Εβραιοχριστιανισμός βλάπτει σοβαρά τον εγκέφαλο ο  ασθενής παθαίνει Χριστιανοκατάθλιψη με αποτέλεσμα την βαριάς μορφής παράνοιας!!

Ανατρίχιασε όλη τη Ρωσία από τις φρικτές λεπτομέρειες της δολοφονίας έξι παιδιών από τον ίδιο τους τον πατέρα, μέσα στο σπίτι τους, αφού προηγουμένως είχε σφάξει μπροστά τους την έγκυο στο έβδομο παιδί τους, μητέρα τους.

Ο 51χρονος Όλεγκ Μπελόφ εκνευρίστηκε όταν γύρισε στο σπίτι και βρήκε τον εξάχρονο γιο του, κουρεμένο με το «κούρεμα του παπαγάλου», με τα μαλλιά σαν λοφείο δηλαδή. Αμέσως ξέσπασε καυγάς με την 32χρονη σύζυγό του, Γιούλια, την οποία κατηγόρησε πως το έκανε επίτηδες γιατί ήθελε να του πάρει τα παιδιά και να φύγει. Την χτύπησε με γροθιές κι όταν εκείνη έτρεξε στη γειτόνισσα για να σωθεί, την άρπαξε και την έσυρε πίσω στο διαμέρισμα. «Πήρα το μαχαίρι μου, την πλησίασα κρυφά από πίσω και την μαχαίρωσα», ομολόγησε ο ίδιος.

Στο σπίτι την ώρα εκείνη βρίσκονταν όλα τα παιδιά του ζευγαριού. Η μεγαλύτερη κόρη, η επτάχρονη Αλίνα, έτρεξε προς τη μαμά της και ήταν η πρώτη που μαχαίρωσε ο Μπελόφ, αρπάζοντάς την από τα μαλλιά και καταφέροντάς της τουλάχιστον επτά χτυπήματα. «Μετά σκότωσε την δεύτερη κόρη του, την πεντάχρονη Σόνια, μετά τον γιο του, τον τριών χρονών Νικιφόρ και μετά την δύο χρονών Ίλια. Στην συνέχεια, πήρε την μικρότερη κόρη του Ντάρια, την έβαλε σε ένα κρεβάτι και τη μαχαίρωσε. Αφού σκότωσε όλα τα παιδιά στο δωμάτιο, πήγε στο μπάνιο, όπου κρυβόταν ο Φίοντορ, έξι χρονών, και τον μαχαίρωσε και αυτόν τουλάχιστον τέσσερις φορές», είναι η ανατριχιαστική περιγραφή των εγκλημάτων από τον Εισαγγελέα.

Ο μακελάρης όμως δεν σταμάτησε εκεί. Πήγε στο σπίτι της 73χρονης μητέρας του, της είπε πόσο λυπάται και την σκότωσε κι αυτή, προτού πάρει το τσεκούρι της και επιστρέψει σπίτι να τεμαχίσει και να εξαφανίσει τα θύματά του...

Η Βίβλος λέει πως τα παιδιά θα αναστηθούν και τα σκότωσα για να ζήσουμε μετά μαζί, είπε στο δικαστήριο ο δολοφόνος

Καθάρισε το σπίτι όσο μπορούσε και ψέκασε με κολόνιες και αρώματα για να μην προδοθεί. Τα εγκλήματα συνέβησαν στις 26 Ιουλίου και ο ίδιος συνελήφθη μια βδομάδα αργότερα, μετά από καταγγελία της πεθεράς του, που αναζητούσε την κόρη και τα εγγόνια της...

Οι ψυχίατροι που εξέτασαν τον δράστη του απεχθούς εγκλήματος απεφάνθησαν πως δεν πάσχει από καμίας μορφής ψυχική ασθένεια. Ο ίδιος λέει πως σκότωσε τα παιδιά για να μην του τα πάρουν: «Η Βίβλος λέει πως τα παιδιά θα αναστηθούν. Ετσι αποφάσισα πως θα αναστηθούν τα παιδιά μου και θα ζήσουμε ξανά μαζί. Ήμουν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο. Κανένας δεν έχασε πιο πολλά από 'μένα από αυτό που έκανα».

Τελικά η Μητέρα Τερέζα δεν ήταν και τόσο αγία!!Άλλο ένα χριστιανικό ξεβράκωμα το οποίο εμείς πρώτοι το είχαμε αποκαλύψει!!Ο χριστιανισμός είναι η θρησκεία της απάτης με ψευτογίες πόρνες και με αγιοληστές!!   ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΙ ΕΙΧΑΜΕ ΓΡΑΨΕΙ

Αφού ανέλυσαν περίπου τριακόσια ντοκουμέντα σχετικά με τη ζωή της Μητέρας Τερέζας, στην έρευνά τους, η οποία δημοσιεύεται στο Journal of Studies in Religion/Sciences, οι δύο ερευνητές δρ, Σερζ Λαριβί και Ζεβενί Σενάρ, υποστηρίζουν ότι ανακάλυψαν λεπτομέρειες που εκθέτουν την αλβανικής καταγωγής Καθολική μοναχή, η οποία μετά το θάνατό της το 1997, οσιοποιήθηκε από τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β'.  Πρώτα-πρώτα, ισχυρίζονται ότι πολλά από τα ιδρύματα -καλώντας τα «σπίτια για ετοιμοθάνατους»- που είχε δημιουργήσει η Μητέρα Τερέζα, ήταν ακατάλληλα για τους ενοίκους τους εξαιτίας της κακής υγιεινής τους και της έλλειψης τροφής, φροντίδας και φαρμακευτικής αγωγής.   Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η έλλειψη χρημάτων δεν μπορεί να είναι η αιτία για αυτές τις κακές συνθήκες. Αντίθετα, καθώς η Μητέρα Τερέζα κατά τη διάρκεια της ζωής της είχε συγκεντρώσει εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια από φιλανθρωπίες και εράνους, πολλά από αυτά τα χρήματα φαίνεται να έχουν εξαφανιστεί σε αρκετούς «μυστικούς» τραπεζικούς λογαριασμούς, τους οποίους φέρεται να διαχειριζόταν η ίδια η μοναχή.   Οι ερευνητές, ακόμη, θέτουν το ερώτημα γιατί, παρά τις δημόσιες προσευχές και τις απεικονίσεις της με παράσημα της Παναγίας, δεν παρείχε καμία άμεση ή οικονομική βοήθεια στα θύματα των πολυάριθμων φυσικών καταστροφών στην Ινδία.   Μάλιστα, επικρίνουν ακόμη τις πολιτικές επαφές της Μητέρας Τερέζας, κατηγορώντας την για την αποδοχή οικονομικών ενισχύσεων από τη βάρβαρη δικτατορία του Ντιβαλιέ, η οποία θεωρείται υπεύθυνη για τις δολοφονίες πάνω από 30.000 Αϊτινών μεταξύ 1957 και 1986.   Την κατηγορούν επίσης για εξάπλωση μιας σκληροπυρηνικής δεξιάς Καθολικής ιδεολογίας, λέγοντας ότι διέδιδε «υπερβολικά δογματικές αντιλήψεις όσον αφορά, ειδικότερα, στις αμβλώσεις, την αντισύλληψη και το διαζύγιο».ΠΟΡΝΕΣ ΚΛΕΦΤΕΣ ΚΑΙ ΕΓΛΗΜΑΤΙΕΣ ΑΓΙΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΕΒΡΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ!! Ο Ποντίφικας και ομάδα ειδικών αναγνώρισαν και δεύτερο θαύμα στην «Αγία των Φτωχών» - Η Καθολική Εκκλησία απαιτεί δύο θαύματα για να ανακηρύξει άγιο κάποιο πρόσωποΟ Πάπας Φραγκίσκος υπέγραψε διάταγμα με το οποίο αναγνωρίζεται ένα δεύτερο θαύμα που αποδίδεται στη Μητέρα Τερέζα, ανοίγοντας το δρόμο για την αγιοποίηση το ερχόμενο έτος της γυναίκας που αφιέρωσε τη ζωή της στο να βοηθάει τους φτωχούς στην Ινδία και στον κόσμο, ανακοίνωσε σήμερα το Βατικανό."Ο Άγιος Πατέρας εξουσιοδότησε τη Συνέλευση για τους Αγίους να θέσει σε ισχύ τα διατάγματα που αφορούν το θαύμα που αποδίδεται στη μεσιτεία της ευλογημένης Τερέζας της Καλκούτας", ανακοίνωσε το Βατικανό.Πρόκειται για την ανεξήγητη θεραπεία ενός άνδρα που υπέφερε από πολλαπλούς όγκους στον εγκέφαλο. Το 2002 οπότε της αποδώθηκε η ίαση μιας γυναίκας από τη Βεγγάζη που υπέφερε από όγκο στο στομάχι το 1998.Η ημέρα της ανακήρυξής της σε αγία θα πρέπει να επικυρωθεί από εκκλησιαστικό συμβούλιο, αλλά η ημερομηνία της Κυριακής 4 Σεπτεμβρίου του 2016 δείχνει να είναι σχεδόν βέβαιη: το πρόγραμμα για το Ιωβηλαίο της Ευσπλαχνίας που ανακοινώθηκε πριν από εβδομάδες προβλέπει ότι η ημέρα αυτή θα είναι αφιερωμένη στην Μητέρα Τερέζα στη Ρώμη.Η γεννηθείσα το 1910 από μια αλβανική οικογένεια της ΠΓΔΜ, η Μητέρα Τερέζα αναχώρησε σε ηλικία 18 ετών για ιεραποστολή στην Ινδία και αφιέρωσε τη ζωή της "στους φτωχότερους από τους φτωχούς", στους ασθενείς και στους ετοιμοθάνατους, αρχικά στην Καλκούτα και στη συνέχεια σε ολόκληρο τον κόσμο. Το 1950 ίδρυσε τους Ιεραποστόλους της Φιλανθρωπίας, ενώ το 1979 τής απονεμήθηκε σε αναγνώριση της προσφοράς της το Νόμπελ Ειρήνης. Πέθανε το 1997 στην Καλκούτα.

Οι Βαβυλώνιοι αποκαλούσαν τον Δία Βήλο. Το ύψος αυτού του οικοδομήματος ήταν κάπου 300 πόδια και με τον καιρό μπλέχτηκε γύρω απο αυτό ο Εβραικός μύθος του πύργου της Βαβέλ. Ο ναός χτίστηκε απο την βασίλισσα Σεμιράμι.Τώρα καθώς οι ιστορικοί διαφωνούν για αυτόν τον ναό στο μεταξύ κατέρρευσε απο την πολυκαιρία, είναι αδύνατο να εξακριβώσει κανείς την αλήθεια σχετικά με αυτόν. Συμφωνούν πάντως όλοι, ότι είχε υπερβολικό ύψος και ότι οι Χαλδαίοι μέσα σε αυτόν έκαναν τις παρατηρήσεις των άστρων,των οποίων κανείς μπορούσε κανείς να παρατηρήσει με ακρίβεια την ανατολή και την δύση χάρη στο μεγάλο ύψος του κτιρίου.Το όλο οικοδόμημα ήταν ακριβά κατασκευασμένο με τέχνη, απο άσφαλτο και πλίνθο, και στην κορυφή της ανόδου του η Σεμιράμις έστησε τρείς ανδριάντες σφυρηλατημένους απο χρυσό, του Διός,της Ήρας,και της Ρέας. Από αυτούς ο ανδριάς του Διός παρίστανε το θεό όρθιο να βηματίζει,είχε ύψος σαράντα πόδια και ζύγιζε χίλια βαβυλωνιακά τάλαντα. Ό άλλος της Ρέας την έδειχνε να κάθεται σε χρυσό θρόνο και ζύγιζε όσο κι ο ανδριάς του Διός. Στα γόνατα της στέκονταν δύο λιοντάρια,ενώ δίπλα ήταν πελώρια ασημένια φίδια, που το καθένα ζύγιζε τριάντα τάλαντα.Ο ανδριάς της Ήρας ήταν όρθιος και ζύγιζε οχτακόσια τάλαντα. Και στο δεξί της χέρι κρατούσε ένα φίδι απο το κεφάλι και στο αριστερό της ένα σκήπτρο ποικιλμένο με πολύτιμους λίθους. Μπροστά τους στέκεται μια τράπεζα για τους τρείς, από χρυσό σφυρήλατο, που είχε μήκος σαράντα πόδια, πλάτος δεκαπέντε και βάρος πεντακόσια τάλαντα.Πάνω στην τράπεζα ήταν τοποθετημένα δύο ποτήρια, που το καθένα ζύγιζε τριάντα τάλαντα. Υπήρχαν επίσης θυμιατήρια, δύο τον αριθμό και αυτά,που ζύγιζε όμως το καθένα τριακόσια τάλαντα. Υπήρχαν και τρείς χρυσοί κρατήρες, απο τους οποίους αυτός που άνηκε στο Δία ζύγιζε χίλια εξακόσια βαβυλώνια τάλαντα, και ο καθένας απο τους δύο άλλους εξακόσια.Αλλά όλα αυτά τα πήραν λάφυρα αργότερα οι βασιλείς των Περσών. Τα παλάτια και τα άλλα οικοδομήματα άλλα τα αφάνισε ο χρόνος,ενώ άλλα τα κατερείπωσε.Διόδωρος Σικελιώτης Ιστορική Βιβλιοθήκη Τόμος Β Ιστορία της Ασσυρίας,των Ινδιών,της Σκυθίας,της Αραβίας, και των νήσων του Ωκεανού.πηγη"Nea Arxh

Στη Βουλή διαβιβάζεται μία από τις δικογραφίες που έχουν σχηματιστεί για τις «αμαρτωλές» εκκλησιαστικές ΜΚΟ και όχι μόνο -οι οποίες φέρονται να εισέπραξαν παράνομες χρηματοδοτήσεις-, προκειμένου να αναζητηθούν ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες του Γιώργου Παπανδρέου ως υπουργού Εξωτερικών το χρονικό διάστημα 2001-2002 καθώς και του αρμόδιου υφυπουργού εκείνης της περιόδου. Τα στοιχεία που δόθηκαν στους εισαγγελείς αφορούσαν σε χρηματοδότηση που έλαβε παρανόμως υποκατάστημα στη Σερβία της εδρεύουσας στις ΗΠΑ ΜΚΟ (think tank) με την επωνυμία «East West Institute» κατά τα έτη 2001 και 2002Στο στόχαστρο της Δικαιοσύνης βρίσκονται τέσσερα στελέχη του Υπουργείου Εξωτερικών την επίμαχη περίοδο, σε βάρος των οποίων ασκήθηκε ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος για απιστία από κοινού σε συνδυασμό με τον νόμο περί καταχραστών Δημοσίου. Για την υπόθεση διενεργήθηκε προκαταρκτική εξέταση από την Εισαγγελία Διαφθοράς υπό την εποπτεία της εισαγγελέως Ελένης Ράικου μετά το έγγραφο ελέγχου της Γενικής Διεύθυνσης Υπηρεσίας Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας ( ΥΔΑΣ), τον Σεπτέμβριο του 2015, του Υπουργείου Εξωτερικών, η οποία διενεργεί ελέγχους σχετικά με χρηματοδοτήσεις Μη Κυβερνητικών Οργανισμών που έγιναν κατά το παρελθόν.Συγκεκριμένα, η κατηγορία απαγγέλθηκε κατά του γενικού διευθυντή της Υπηρεσίας Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΥΔΑΣ) του Υπουργείου Εξωτερικών, του διευθυντή Β5 Διευθύνσεως Αναπτυξιακής Πολιτικής, του αναπληρωτή γενικού διευθυντή ΥΔΑΣ και του γενικού γραμματέα Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και Αναπτυξιακής Συνεργασίας.Στα 900.000 δολάρια το κονδύλι προς τη ΜΚΟΤα στοιχεία που δόθηκαν στους εισαγγελείς αφορούσαν σε χρηματοδότηση που έλαβε παρανόμως υποκατάστημα στη Σερβία της εδρεύουσας στις ΗΠΑ ΜΚΟ (think tank) με την επωνυμία «East West Institute» κατά τα έτη 2001 και 2002.Σύμφωνα με τα στοιχεία της δικογραφίας που σχημάτισαν οι εισαγγελείς, η εν λόγω χρηματοδότηση προβλεπόταν να ανέλθει στο ποσό των 900.000 δολαρίων ΗΠΑ, προοριζόμενη να εκταμιευθεί σε τρεις ετήσιες δόσεις κατά τα έτη 2001-2003. Τελικώς, εκταμιεύτηκαν δύο δόσεις (συνολικά 609.000 δολάρια), ενώ κατά το έτος 2003 επιχειρήθηκε να δοθεί στη ΜΚΟ και το υπόλοιπο ποσό, ύψους 300.000 δολαρίων. Οι χρηματοδοτήσεις ωστόσο έγιναν χωρίς να υπογραφεί σχετική υπουργική απόφαση, παρά τη σχετική εισήγηση των υπηρεσιακών παραγόντων. Από την εισαγγελική έρευνα προέκυψε πως η παράδοση των χρημάτων έγινε σε μετρητά, μέσω της Ελληνικής Διπλωματικής Αρχής στη Σερβία, η οποία ανέλαβε να διεκπεραιώσει τις πληρωμές χωρίς να της έχουν τεθεί υπ' όψιν ουσιαστικά στοιχεία για τη χρηματοδότηση.Στη δικογραφία αναφέρεται πως τα χρήματα που έλαβε η επίμαχη ΜΚΟ αποτελούσαν πιστώσεις του ΥΠΕΞ που προορίζονταν για την κάλυψη δαπανών βοήθειας προς ξένες χώρες, δηλαδή προς αλλοδαπές κρατικές οντότητες, λόγω θεομηνιών, πολεμικών, πολιτικών κι άλλων γεγονότων. Τα ποσά αιτιολογήθηκαν ως χρηματοδότηση δράσεων στο πλαίσιο του Συμφώνου Σταθερότητας για τη νοτιοανατολική Ευρώπη.Εκταμίευση σε μετρητάΣτη δικογραφία τονίζεται πως η χρηματοδότηση δόθηκε χωρίς να γνωρίζει κάποιος τη συγκεκριμένη ΜΚΟ, αλλά ούτε και να ερωτηθεί για αυτή. Πολύ περισσότερο χωρίς κανέναν έλεγχο και αξιολόγηση των επιδιωκόμενων σκοπών του προγράμματος, προκειμένου να κριθεί εάν συνδεόταν με το εθνικό συμφέρον της χώρας.Η άγνοια των υπηρεσιών του ΥΠΕΞ, αναφέρεται χαρακτηριστικά, αποτελεί «γεγονός που συνάγεται αδιαμφισβήτητα από τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν κατά την προκαταρκτική εξέταση». Επίσης, η χρηματοδότηση δόθηκε χωρίς να ερωτηθούν ή να εισηγηθούν τόσο η πρεσβεία Βελιγραδίου όσο και οι αρμόδιες Διευθύνσεις του ΥΠΕΞ. Επιπλέον, από τους εισαγγελείς καταλογίζεται στους υπαιτίους πως η χρηματοδότηση δόθηκε χωρίς προηγουμένως να έχει αξιολογηθεί η σχεδιαζόμενη δράση και χωρίς να έχει σχηματιστεί πλήρης φάκελος από τον οποίο να προκύπτει η επάρκεια του προγράμματος και το εθνικό συμφέρον το οποίο επιδιώκεται να ικανοποιηθεί ή οι ευνοϊκές συνέπειες στον πληθυσμό και στην οικονομία της περιοχής.Καταλογίζεται, επίσης, πως η χρηματοδότηση έγινε μέσω έκδοσης χρηματικών ενταλμάτων προπληρωμής, χωρίς να υπάρχει καμία επείγουσα ή ανυπέρβλητη ανάγκη άμεσης παροχής βοήθειας η οποία να δικαιολογεί την έκδοσή τους αλλά και χωρίς να οριστεί αρμόδια υπηρεσία για την παρακολούθηση της εκτέλεσης του «προγράμματος», με αποτέλεσμα αυτό να μην παρακολουθείται.Πού πήγαν τα χρήματαΌπως αποδείχθηκε, δε, από την εισαγγελική έρευνα, το επίμαχο ποσό τελικώς χρησιμοποιήθηκε για τις δαπάνες συντήρησης του γραφείου της ΜΚΟ στο Βελιγράδι, τη μισθοδοσία, τη μετακίνηση και τη συμμετοχή του προσωπικού του σε συνέδρια και ομάδες εργασίας, και κατά συνέπεια η διάθεσή του δεν εξυπηρέτησε κανένα εθνικό συμφέρον.Η υπόθεση ανατέθηκε σε ανακριτή, ενώπιον του οποίου θα κληθούν σε απολογία οι εμπλεκόμενοι.

Στο στόχαστρο του εισαγγελέα βρίσκονται και πολλές εκκλησιαστικές ΜΚΟ!!

«Εξουσία και πάθος» για την Αρχαία Ελλάδα. 

Περισσότερα από 50 αρχαία χάλκινα αγάλματα από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου έως του Αυγούστου διηγούνται την ιστορία της αρχαίας Ελλάδας μέσα από την έκθεση «Εξουσία και Πάθος: Χάλκινα Γλυπτά του ελληνιστικού κόσμου», που παρουσιάζεται έως και 20 Μαρτίου του 2016 στην National Gallery of Art. 

Σε άρθρο που τιτλοφορείται «Πρόσωπο με πρόσωπο με την Αρχαία Ελλάδα: Η έκθεση της National Gallery of Art «Δύναμη και Πάθος» η εφημερίδα αναφέρεται στην αρχαία ελληνική γλυπτική και τα δεινά που έχει υποστεί ανά τους αιώνες. κανένα από τα χάλκινα έργα, δεν απεικονίζει κάποιον να χαμογελά«Αν κοιτάξει κανείς την αρχαία ελληνική γλυπτική, πρέπει να θυμάται ότι είναι πιθανόν τα γλυπτά να έχουν περάσει πολλά. Αυτά τα αντικείμενα έχουν καταστραφεί σε ναυάγια, θαφτεί από την ηφαιστειακή τέφρα ή ακόμα αμαυρωθεί από τους λάτρεις της τέχνης». «Περισσότερα από 2000 χρόνια πριν, οι Έλληνες καλλιτέχνες δημιουργούσαν μπρούτζινα αγάλματα που ήταν τόσο όμορφα και εκφραστικά. Δημιούργησαν δεκάδες χιλιάδες αστραφτερά ομοιώματα των πολιτικών ηγετών, ποιητών, θεών και ηρώων!!!

Οι έννοιες Κράτος, Θεσμός, Νόμος, Πατρίς, Φυλή, Έθνος, Πολίτευμα

Στο παρόν άρθρο θα αναλυθούν και θα οριστούν οι έννοιες Πατρίδα, Φυλή, Έθνος, Πόλις, Κράτος, Θεσμός, Νόμος, Πολίτευμα. Ο ορισμός των εννοιών έχει σκοπό την αποκρυστάλλωση την πραγματικότητας

Εκάς Εκάς οι Βέβηλοι:

Ο Σωκράτης στην Πλατωνική Πολιτεία και ο Αριστοτέλης στα Πολιτικά δίνουν την εικόνα της απαρχής των εννοιών αυτών η οποία έχει ως εξής: Ο άνθρωπος είναι εκ φύσεως κοινωνικό Ον, χωρίς κοινωνία πεθαίνει. Για να υπάρξει ο άνθρωπος αναγκαστικά πρέπει να υπάρξει η γέννηση του και για να υπάρξει η γένεση του αναγκαστικά έχει προηγηθεί ένωσις Ανδρός και Γυναικός. Χωρίς αυτήν την ένωση δεν υπάρχει ανθρώπινο είδος. Η πρώτη λοιπόν μορφή κοινωνίας (κοινά=πάνω από ένας) είναι η οικογένεια. Η ένωσις δύο δυνάμεων οι οποίες δημιουργούν μια νέα, έγκειται στην Συμπαντική Αρμονία της Γενέσεως άρα και της αέναης υπάρξεως των όντων.

Ο Κιναιδισμός Λογίζεται ως Συμπαντική Δυσαρμονία καθόσον χωρίς γένεση επέρχεται η παύσις (=σφάλμα). Η οικογένεια όμως είναι καταδικασμένη σε παύση εάν δεν έρθει σε επαφή με άλλες για λόγους τεκνοποίησης αλλά και της αυτάρκειας, δηλαδή της αντιμετώπισης των 3 βασικών αναγκών, Τροφή, Ένδυση, Στέγη. Οι δύο λοιπόν εκ φύσεως ανάγκες (Τεκνοποίησης και Αυτάρκειας) ανάγκασαν ανθρώπους να συγκεντρώνονται σε Γαίες κατάλληλες για επιβίωση. Αυτή η συγκέντρωση ανθρώπων ένεκα επιβιώσεως ονομάστηκε Πόλις εκ του Πολίζω (Πόλος), δηλαδή περιφέρομαι, κατοικώ γύρω από τον Άξονα. Οι επιμιξίες των κατοίκων της Πόλεως δημιούργησαν στον χρόνο άλλες δύο φυσικές έννοιες, την Φυλή (κοινό αίμα) και κατ επέκταση το Γένος. Ο Χρόνος όμως πέρα από το κοινό αίμα δημιούργησε εκ φύσεως και κάτι άλλο κοινό, την γη στην οποία αναστήθηκε το Γένος. Αυτή την γη την ονόμασαν Γη των Πατέρων (Πατρί-ΔΑ) ή Γη του Γένους (Γηγενής). Ο σύνδεσμος μεταξύ Γένους-Αίματος και ΠατρίΔος δεν ήταν απλά και μόνο επειδή πατούσαν το έδαφος αλλά αφενός διότι το έδαφος - περιβάλλον διαμορφώνει νόηση (θα το δούμε παρακάτω) και αφετέρου διότι το Γένος τρεφόταν από αυτήν την γη. Η τροφή, η οποία διαφέρει ποιοτικώς από τόπο σε τόπο, έχει αποδείξει σήμερα η Βιολογία ότι παίζει σημαντικό ρόλο στην διάπλαση Σώματος και Νου δηλαδή του Γένους το οποίο αποτυπώνεται στο DNA (σχετικά βίντεο στο τέλος). Η κοινή συμβίωση φέρνει αναγκαστικά κοινές συνήθειες οι οποίες ονομάζονται Ήθη - Έθιμα. Αυτά τα Ήθη-Έθιμα δημιουργούν τις συγγενικές έννοιες Ήθος - Έθος - Έθνος. Αναλόγως του επιπέδου του Λογισμικού που παράλληλα έχει αναπτύξει το Γένος, ανέρχεται και η ανάλογη ποιότητα του Ήθους - Έθους - Έθνους. Τα ήθη - Έθιμα και το Ήθος - Έθος - Έθνος δημιούργησαν μια άλλη έννοια, τους Θεσμούς. Οι θεσμοί ήταν εξειδικευμένες συνήθειες (δείγματα αναπτυγμένου Πολιτισμού) όπως π.χ. η απλή τεκνοποίηση του πρωτόγονου ανθρώπου προήχθη σε συμβίωση και αυτή με την σειρά της προήχθη στον Θεσμό του Γάμου (θεά Εστία). Όταν εδώ είχαμε τον θεσμό του Γάμου δια της θεάς Εστίας, οι άλλοι λαοί στην καλύτερη των περιπτώσεων ήταν σε κατάσταση "συμβίωσης". Ακόμα και σήμερα ο θεσμός του γάμου στις περισσότερες χώρες ουσιαστικά δεν υπάρχει, στην ουσία είναι συμβίωση ντυμένη με έναν θρησκοληπτικό μανδύα. Το λογισμικό αναπτύσσεται ανάλογα το περιβάλλον μας ενημερώνει πάλι ο Αριστοτέλης στα Πολιτικά του. Παρατηρήσεις έδειχναν ότι λαοί στην βόρεια Ευρώπη που είχε ψύχος (Κέλτες π.χ.) ήταν μεν ατρόμητοι με μειωμένο Λογισμικό δε, εν πλήρη αντιστροφή με τους λαούς της ανατολής που είχαν θερμό κλίμα, είχαν αναπτύξει μεν λογισμικό αλλά ήταν ιδιαιτέρως μαλθακοί - δουλικοί, γι αυτό υπήρχε ΠαμΒασιλεία (ριστ. Πολιτ. 3. 15, 1 καv 16, 2). Τα ίδια είπε και ο Ivan Pavlov όταν πήρε το Βραβείο Νόμπελ το 1904 με την θεωρία περί Ανακλαστικών. Το ίδιο είπε και ο σύγχρονος του Ivan Pavlov, Gustave Le Bon, στο έργο του "Ψυχολογία των Μαζών" "Το σύνολο των κοινών χαρακτηριστικών που επιβάλλεται από το περιβάλλον και την κληρονομικότητα σε όλα τα άτομα ενός λαού, συνιστά την ψυχή αυτού του λαού. Αυτοί οι χαρακτήρες επειδή ως προς την προέλευση τους είναι κληρονομικοί είναι πολύ σταθεροί" ο Gustave Le Bon στο έργο του επισήμανε κάποιες επιπλέον παρατηρήσεις οι οποίες ενισχύουν το περί της επίδρασης του περιβάλλοντος και του γένους:

1. "Οι μάζες είναι οξύθυμες και παρορμητικές αλλά με μεγάλες διακυμάνσεις στον βαθμό. Η διαφορά ανάμεσα σε μάζα Λατινογενή και ΑγγλοΣαξωνική είναι εκπληκτική"

2. "Ο Ναπολέων γνώριζε πολύ καλά την ψυχολογία των Γαλλικών μαζών, αλλά δεν γνώριζε αυτή των διαφορετικών φυλών. Αυτή η άγνοια τον έκανε να επιχειρήσει κατά Ισπανών και Ρώσων πολέμους που προετοίμασαν την πτώση του"

Οι Έλληνες λόγω ισορροπίας θερμού και ψυχρού ήταν και ατρόμητοι και με ισχυρό λογισμικό. Η βάση του ισχυρού Λογισμικού των Ελλήνων είναι η μαθηματικότητα της γλώσσης. Στην Ελλάδα λόγω κλίματος και Περιβάλλοντος αναπτύχθηκε η απόλυτη μαθηματική γλώσσα η οποία είναι μοναδική εννοιολογική στον κόσμο, ενώ όλες οι άλλες ονομάζονται σημειολογικές. Δηλαδή η Ελληνική είναι η μοναδική της οποίας οι λέξεις αυτοπροσδιορίζονται, περιγράφουν τον εαυτό τους, την έννοια τους, γι αυτό και μόνο στην Ελληνική γλώσσα μπορεί να υπάρξει ποίησις... τι ποίηση μπορεί να υπάρξει σε γλώσσες σημειολογικές (στείρες);

"Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις"

Αντισθένης

"Ει θεοί διαλέγονται, τη των Ελλήνων γλώττη χρώνται"

Κικέρων Η απολύτως Μαθηματική μας Γλώσσα έδωσε την προϋπόθεση, δυνατότητα και ικανότητα, να μπορούμε να αναλύσουμε, να περιγράψουμε, να επεξεργαστούμε και να προσεγγίσουμε το κάθε τι στην Δημιουργία, ήταν δηλαδή ένα μαθηματικό εργαλείο το οποίο μας επέτρεπε να μπορούμε να αποκωδικοποιήσουμε και να κατανοούμε την επίσης Μαθηματική Δομή της Κοσμογονίας (Έρως). Όλες αυτές οι Φυσικές Έννοιες δημιουργημένες από την ισχυρότατη θεά Ανάγκη, συγκεντρώνουν τις πληροφορίες τους στο DNA των κατοίκων της Πόλεως. Όσο περισσότερα έτη υπάρχει το γένος τόσο περισσότερα στοιχεία είναι καταγεγραμμένα μέσα στο DNA είτε σε εγχάρακτη είτε σε ένστικτη μορφή. Μέχρι στιγμής είδαμε ότι οι έννοιες Οικογένεια, Πόλις, Φυλή - Γένος, Πατρίδα, Ήθη-Έθιμα, Ήθος - Έθος - Έθνος, είναι έννοιες τις οποίες δεν συνέλαβε ανθρώπινος νους αλλά ήταν δημιουργήματα της Νομοτέλειας της Φύσεως - θεάς Ανάγκης κατά την Μυθολογία. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Φύσις είναι δυνατότερη από εμάς, και όταν παραβούμε Φυσικούς κανόνες και Νόμους η Φύσις εκδικείται δια της Νεμέσεως. Η κοινωνία είχε πρωταρχικό σκοπό την τεκνοποίηση και την αυτάρκεια. Την κατάσταση αυτήν ο Αριστοτέλης τα ονομάζει ΖΗΝ. Όταν λύθηκε το πρόβλημα του ΖΗΝ και η κοινωνία είχε τα απαραίτητα, σε συνδυασμό με το Λογισμικό που είχε αναπτύξει άρχισε να αναζητάει την κατάσταση του ΕΥ ΖΗΝ (Πολεμιστές, Παιδεία, Πολίτευμα-Νόμοι-δικαιοσύνη). Μοναδικός δρόμος για το ΕΥ ΖΗΝ δεν είναι άλλος από την δημιουργία κατάλληλου Λογισμικού για να ξεπεραστούν κάποια εμπόδια, ήτοι η ταξιθέτηση της αταξίας, άρα γεννήθηκε η ανάγκη του Κράτους ή η ανάγκη για το ΕΥ ΖΗΝ γέννησε το Κράτος. Κράτος σημαίνει Κραταιός δηλαδή ισχυρός εξού και το "νίκησε κατά κράτος" ή "γερή κράση". Η λέξη Κράτος - Κραταιός προέρχεται από την λέξη Κράς || Κάρα δηλαδή Κεφάλι και κατ επέκταση Εγκέφαλος - Σκέψις. Η λέξη Κράτος είναι συγγενική με την έννοια εγ-κράτεια δηλαδή την σω-φροσύνη, και αν αναλυθεί το όνομα Σω-κράτης ξεκλειδώνουν θήρες του Λαβυρίνθου. Ο Αριστοτέλης στα Πολιτικά και συγκεκριμένα 1252a, 31 μας λέει λίγο πολύ ότι υπάρχουν εκ φύσεως άνθρωποι με διάνοια που μπορούν να προβλέπουν, υπάρχουν επίσης εκ φύσεως άνθρωποι που δεν έχουν διάνοια και δεν μπορούν να προβλέπουν, οπότε αυτοί που προβλέπουν πρέπει να άρχουν για το καλό του συνόλου. Η διακυβέρνηση πρέπει να γίνεται από ανθρώπους Αρίστους με μεγάλη διάνοια (Κρας - Κάρα), οι οποίοι θα στήσουν ισχυρούς (Κράτος - Κραταιός) μηχανισμούς με σωφροσύνη, οι οποίοι πρέπει να ευνοούν τοαπόλυτο σύνολο των Πολιτών με σκοπό από το ΖΗΝ να περάσουμε στο ζητούμενο "το αγαθόν" όπως το ονομάζει ο Αριστοτέλης, δηλαδή το ΕΥ ΖΗΝ. Το Κράτος εμπεριέχει μέσα του μηχανισμούς αναγκαίους για τον αγαθό σκοπό, έτσι οι θεσμοί εξελίχθησαν για τις ανάγκες. Αναπτύχθηκε ο Θεσμός της Νομοθεσίας, η οποία με την σειρά της στήριζε τον θεσμό της Δικαιοσύνης. 

Ο Νόμος (εκ του Νου - Ναός) δινόταν από τα Ιερατεία τα οποία κατείχαν γνώσεις Κοσμογονίας. 

Ο πρώτος Νομοθέτης (στην συμβατική ιστορία) ήταν ο Μίνως ο οποίος κατά τον Μύθο ανέβαινε στο Ιδαίον Άντρον και κατόπιν εντολών του Διός κατέβαζε τους Νόμους εις τους ανθρώπους. Όλοι οι νόμοι του δυτικού κόσμου στηρίχθηκαν στο Ρωμαϊκό Δίκαιο το οποίο ήταν αντιγραφή του Μινωικού όπως φαίνεται στην Γόρτυνα ακόμα και σήμερα. Ο Νόμος και κατ επέκταση η Δικαιοσύνη είχε σκοπό πρωταρχικώς να ασφαλίζει - ισχυροποιεί τους αδύναμους έναντι των δυνατών, και να ισορροπεί τις αντίρροπες δυνάμεις ισχυρών που αναπτύσσονταν μέσα σε μια κοινωνία δεδομένου ότι σε μια κοινωνία υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα οι απαίδευτοι ασχέτως οικονομικής επιφάνειας και πολυμάθειας. Εν ολίγοις Νόμος και Δικαιοσύνη είναι η εξισορρόπησις δυνάμεων των εκ φύσεως μαζών σε μια κοινωνία, με σκοπό την ύπαρξη (ΖΗΝ) και στόχο το ΕΥ ΖΗΝ. Χωρίς Νόμο και Δικαιοσύνη χάνεται η ισορροπία και επέρχεται το σφάλμα - παύσις. Σήμερα οι Νόμοι και η Δικαιοσύνη δεν είναι τυφλή, μάλλον αλληθωρίζει προς τον γενικό κουμανταδόρο (αποδείξεις ΕΔΩ). Για να γίνει κατανοητό το παραπάνω θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι Ιερείς στην Αρχαία Ελλάδα ήταν ΠανΕπιστήμονες με γνώσεις Κοσμογονίας, και ότι η θρησκεία που ήταν μέρος της Μυθολογίας (και αυτό της παιδείας) δεν ήταν τίποτε άλλο παρά κωδικοποιημένη Κοσμογονία (Πλάτων - "Τίμαιος" 22c) απλοποιημένη για τον απλό κόσμο.Ο εκάστοτε Βασιλιάς ήταν ταυτόχρονα και Ιερέας και στην περίπτωση του Μίνωος και Νομοθέτης. Οι Ιερείς Νομοθέτες γνωρίζοντας ότι το Σύμπαν διέπεται από Νόμους δια την ισορροπία η οποία είναι αναγκαία για την ύπαρξη, "κατέβασαν" και προσάρμοσαν αυτήν την έννοια στην Κοινωνία. Και η κοινωνία (Κόσμος) θα μπορούσε να πει κανείς ότι μετατρεπόταν πια σε αστρική προβολή (Πλάτων - "Τίμαιος" 41+) Αστρονομία= αστηρ + νόμος, α-στηρ = αυτό που δεν στηρίζεται, άρα αστρονομία= οι συμπαντικοί νόμοι που διέπουν αυτό που δεν στηρίζεται κάπου (σε κάτι ορατό), οι οποίοι έχουν να κάνουν με την μουσική (αρμονία), σχήματα (γεωμετρία) αριθμούς (μαθηματικά) και όλα αυτά με τον Αιθέρα ο οποίος περιβάλει τις ουράνιες σφαίρες.

Πολίτευμα

Το Πολίτευμα είναι ένα μοντέλο διακυβέρνησης του Κράτους άρα και ο τρόπος ζωής των Πολιτών. Δεν γίνεται να υπάρξει ένα και μόνο είδος Πολιτεύματος διότι ο κάθε τόπος επιτρέπει στους κατοίκους του να αναπτύξουν συγκεκριμένο Λογισμικό και σε επίπεδο και σε παράλληλο. Αυτό κατ επέκταση σημαίνει ότι δεν είναι δυνατόν ένα και μόνο Πολίτευμα να ονομαστεί σωστό και τα άλλα όλα λανθασμένα. Όποιος το κάνει αυτό προσπαθεί κάτι να κρύψει πίσω από την κουρτίνα.

"Οι λαοί κυβερνιούνται με τον χαρακτήρα τους, και όλοι οι θεσμοί που δεν είναι στενά εφαρμοσμένοι σε αυτόν τον χαρακτήρα, δεν αντιπροσωπεύουν παρά ένα δανεικό ένδυμα, μια προσωρινή αμφίεση"

Gustave Le Bon - "Ψυχολογία των Μαζών" Ο Αριστοτέλης στα Πολιτικά και συγκεκριμένα στο 1279a - 30 εως 1279b - 10, αναφέρει ότι υπάρχουν τριών ειδών Πολιτεύματα, αυτά στα οποία άρχει ένας, σε αυτά που άρχουν λίγοι και σε αυτά που άρχουν περισσότεροι. Τα ορθά Πολιτεύματα είναι η Βασιλεία (ένας) η Αριστοκρατία (λίγοι) και Πολιτεία (περισσότεροι) και οι παρεκβάσεις αυτών (Τυραννία, Ολιγαρχία, Δημοκρατία). Τα ορθά είναι ορθά επειδή κοιτούν το καλό του συνόλου (αποφέρουν αρμονία) ενώ οι παρεκβάσεις είναι σφάλματα επειδή κοιτούν το καλό της μερίδας τους (αποφέρουν δυσαρμονία ένεκα συγκρούσεων). Λίγο νωρίτερα ο Πλάτων στην Πολιτεία δια στόματος σοφιστή Θρασυμάχου φανερώνει τα παρακάτω:

[αρχαίο κείμενο] Θρασύμαχος: τίθεται δε γε τους νόμους εκάστη η αρχή προς το αυτή συμφέρον, δημοκρατία μεν δημοκρατικούς, τυραννίς δε τυραννικούς, και αι άλλαι ούτως. θέμεναι δε απέφηναν τούτο δίκαιον τοις αρχομένοις είναι, το σφίσι συμφέρον, και τον τούτου εκβαίνοντα κολάζουσιν ως παρανομούντα τε και αδικούντα. τούτ' ούν εστιν, ω βέλτιστε, ό λέγω εν απάσαις ταις πόλεσιν ταυτόν είναι δίκαιον, το της καθεστηκυίας αρχής συμφέρον. αύτη δε που κρατεί, ώστε συμβαίνει τω ορθώς λογιζομένω πανταχού είναι το αυτό δίκαιον, το κρείττονος συμφέρον.

[απόδοση ] Θρασύμαχος: κάθε εξουσία θεσμοθετεί τους νόμους για το δικό της συμφέρον· η δημοκρατία με δημοκρατικούς νόμους, η τυραννία με τυραννικούς, κι όμοια ενεργούν και τα άλλα καθεστώτα. Και αφού κατορθώσουν να τους θεσπίσουν, διακηρύσσουν πως αυτό είναι δίκαιο για τους διοικουμένους, δηλαδή εκείνο που συμφέρει στο κατεστημένο· κι όποιον δεν υποτάσσεται, τον τιμωρούν σαν παράνομο και άδικο. Αυτό είναι, καλέ μου άνθρωπε, που λέω οτι σε όλες τις πολιτείες το δίκαιο εντοπίζεται στο συμφέρον της κατεστημένης εξουσίας. Κι αυτή, καθώς όλοι γνωρίζουν, δέν είναι τίποτε άλλο, παρα η εξουσία των ισχυρών, έτσι που καθένας μυαλωμένος να γνωρίζει πως παντού το δίκαιο είναι το ίδιο, δηλαδή το συμφέρον του πιό δυνατού.

Πλάτων, Πολιτεία, 338e 339a Επίσης ο Αριστοτέλης στα Πολιτικά [1274a - 5] αναφέρει ότι η Άκρατη Δημοκρατία είναι μορφή συλλογικής Τυραννίας. Ο λαός σε μια τέτοια Δημοκρατία επιβάλει την αυθαίρετη θέληση του με τον ίδιο τρόπο που την επιβάλει και ο Τύραννος. Φυσικά στην πραγματικότητα ο λαός ουδέποτε επέβαλε την θέληση του, αλλά ακολούθησε τους κανόνες είτε των Αρίστων είτε των Δημαγωγών με τα ανάλογα αποτελέσματα καθ εκάστην. Ο Ξενοφών στο "Αθηναίων Πολιτεία" αναφέρει ότι οι πονηροί αρέσκονται στην δημοκρατία γιατί μπορούν να κρυφτούν πίσω από αυτήν, και ο Αριστοτέλης ότι η δημοκρατία δεν μπορεί να εφαρμοσθεί σε μεγάλο πληθυσμό γιατί χάνεται ο έλεγχος αφού ο ένας δεν γνωρίζει τον άλλον... Πρωταρχική σημασία στο Πολίτευμα είναι να δούμε αν ο στόχος είναι όντως σωστός(καλό συνόλου), και κατ επέκταση αν ο δρόμος επίτευξης του στόχου είναι επίσης σωστός. Υπάρχει περίπτωση δηλαδή να έχουμε λάθος στόχο (φαινομενικά σωστό) και σωστό δρόμο προς το λάθος ... Σήμερα έχουμε ένα Πολίτευμα που δεν έχει καμία σχέση με την Δημοκρατία, θα μπορούσαμε να την ονομάσουμε κΥνοβουλευτική οχλοκρατία η οποία στην πραγματικότητα φυσικά είναι κΥνοβουλευτική δικτατορία. Στην πραγματική δημοκρατία δεν υπήρχαν κόμματα, ούτε εκλογές, ούτε υπουργοί, ούτε πρωθυπουργοί, κανείς μεμονωμένος άνθρωπος δεν είχε εξουσία και δεν λάμβανε αποφάσεις παρά μόνο η εκκλησία του Δήμου. Πολίτες ονομάζονταν μόνο αυτοί που έπαιρναν μέρος στα Κοινά (Εκκλησία του Δήμου ή δικαστικό σώμα ή Εκτελεστικό σώμα), και αυτοί ήταν μόνο όσοι ήταν γόνοι Αθηναίων και μόνο εκ γαμετής (εκ νομίμου γάμου) όσοι π.χ. ήταν γόνοι Αθηναίων αλλά όχι από νόμιμο γάμο δεν μπορούσαν να γίνουν Πολίτες. Όποιος έλεγε κάτι κατ ουσίαν κατά του Έθνους, της Πατρίδος, του Γένους, των θεών, ή προσπαθούσε να διασπάσει την συνοχή της κοινωνίας η ποινή ήταν χωρίς δεύτερη κουβέντα θάνατος. Σήμερα οι δεξιοί παίζουν με τις έννοιες και την άγνοια του όχλου ονομάζοντας το μαύρο άσπρο ενώ οι αριστεροί το δηλώνουν ξεκάθαρα τον ανθελληνισμό τους. Μετά την Γαλλική ψευτοΕπανάσταση οι χρηματοδότες έβαλαν τους "λόγιους" να μορφοποιήσουν ένα Πολιτικό υποτίθεται τόξο που ξεκινάει από την άκρα αριστερά και καταλήγει στην άκρα δεξιά. Στην πραγματικότητα ήταν Πολικές Στάνες, είχαν αποκρύψει την πραγματικότητα και απλά είχαν φτιάξει πολλαπλά σφάλματα. Ο πλουραλισμός αυτός έδινε και δίνει την ψευδή εικόνα της ελευθερίας της βούλησης και της επιλογής. Η εξέλιξη της Προπαγάνδαςτους επέτρεψε να παίξουν με την άγνοια του όχλου. Ο Πλάτων στον Φαίδωνα δίνει το "κλειδί" αποκωδικοποίησης το οποίο ονομάζει "εκ των αντιθέτων τα αντίθετα" [72b]. Εν ολίγοις μας λέει ότι υπάρχει το καλύτερο και το χειρότερο. Το "καλύτερο" ονομάζεται έτσι σε σύγκριση με το χειρότερο αλλά και το χειρότερο σε σύγκριση με το καλύτερο. Αν βρεθεί το πολύ χειρότερο από το χειρότερο και αποκρύψουμε το καλύτερο τι θα συμβεί; το χειρότερο θα εμφανίζεται ως "καλύτερο" συγκρινόμενο με το πολύ χειρότερο και έτσι θα έχουμε "καλύτερο" και "χειρότερο" σε νέα βάση. Στην πραγματικότητα όμως έχουμε να κάνουμε με το χειρότερο και το πολύ χειρότερο. Δεδομένου ότι ο όχλος έχει την τάση να ξεχνά γρήγορα και ότι δεν μπορεί να φτάσει σε μεγάλα συνειδητά επίπεδα, θα ξεχάσει (αν το έζησε) το καλύτερο ή (αν δεν το έζησε) δεν μπορεί να το συλλάβει νοητικά και αυτά που ζει σε χρόνο Ενεστώτα το νομίζει ως το όλον. Μετά έρχεται η πόλωση και οι μεν πάνε με το ένα σφάλμα (Καπιταλισμό) ενώ οι άλλοι με το άλλο (Κομμουνισμό) ή Χριστιανισμό - Σατανισμό, Χριστιανισμό - Κομμουνισμό, Ναζισμό - Κομουνισμό κ.ο.κ. επίσης στον Φαίδωνα λίγο νωρίτερα μας έδωσε ένα ακόμα κλειδί "αν και αντίρροπες δυνάμεις ενώνονται οι κορυφές τους" απλά σκεφτείτε ότι ο Καπιταλισμός είναιΔιεθνιστικό Εργαλείο ("το κεφάλαιο δεν έχει σύνορα") όπως και ο Κομμουνισμός επίσης ("προλετάριοι όλου του κόσμου ενωθείτε")... (δείτε τις σχέσεις Τραπεζιτών και Μπολσεβίκων ΕΔΩ και ΕΔΩ) Ενώ ο Χριστιανισμός μετά από προσπάθεια 2.000 περίπου ετών στην προπαγανδιστική τεχνική του redirection νομίζοντας ότι έχει επιτύχει ως "ρίζωμα" οδεύει ολοταχώς προς την Πανθρησκεία. Κανείς δεν μας ενημέρωσε όμως το γιατί αποφασίστηκε από τον Μεσαίωνα να περάσουμε στον Διαφωτισμό και στην Αναγέννηση ... Η γνώση είναι δύναμη, όταν σιγουρεύτηκαν ότι βρήκαν μέθοδο με την οποία θα μάθαιναν τις μάζες γράμματα (για να τους παράξουν πολλαπλάσιο πλούτο και δύναμη) αλλά με τρόπο που δεν θα ξύπναγαν, προχώρησαν στην "Αναγέννηση". Τα υποτιθέμενα Πανεπιστήμια μαθαίνουν ευρύτατα μεν μεμονωμένα δε "πακέτα" γνώσεων αποκρύπτοντας όμως τις γέφυρες κλειδιά. Όσοι δε θα έβρισκαν και θα βρίσκουν τις γέφυρες αυτές (Έφυροι - Γεωμέτρες) δεδομένου ότι θα ήταν λίγοι θα αποκτούσαν ταμπέλες τύπου "τρελός συνωμοσιολόγος και φασίστας" σύμφωνα και με το πείραμα του Asch (δείτε το ΕΔΩ) με αποτέλεσμα την απομόνωση οικονομικής και μη. Παντού και πάντα κουμάντο έκαναν αυτοί που μπορούσαν να προβλέπουν, το θέμα είναι αν αυτοί θα προβλέπουν υπέρ του συνόλου (κοινά) ή υπέρ του εαυτού τους (ιδιώτες - idiots). Για το καλό του συνόλου μπορεί να μεριμνήσει μόνον ένας που έχει ως αξίες το Έθνος, την Πατρίδα και το Γένος (δηλαδή την απόλυτη ΤΑΞΗ) όπως έκανε ο Σόλων την 45,2 Ολυμπιάδα (βαρβαριστί 594 π.Χ.) όταν δεν κοίταξε το καλό ούτε των λίγων Πλουσίων (αν και ο ίδιος Πλούσιος) ούτε των πολλών φτωχών, αλλά με γνώμονα το καλό της Αθήνας έφερε ισορροπία μεταξύ Πλουσίων και Φτωχών με το να κλείσει την ψαλίδα. Φυσικά και οι Φτωχοί και οι Πλούσιοι δεν ήθελαν το Πολιτικό σύστημα του Σόλωνος (το δέχθηκαν βέβαια γιατί αυτή ήταν η συμφωνία) γι αυτό αναγκάστηκε να φύγει στην Αίγυπτο, αλλά αποτέλεσμα ήταν να μεγαλουργήσει η Αθήνα (δηλαδή και Πλουσιότεροι και φτωχότεροι). Εν ολίγοις και οι μεν και οι δε ως ιδιώτες που ήταν, δεν έφτανε το μυαλό τους να δουν την πραγματικότητα την οποία όμως είχε δει ο Σόλων. Το ίδιο συνέβη με τον Παπαδόπουλο, με την διαφορά ότι οι Έλληνες το 594 π.Χ. είχαν να αντιμετωπίσουν τον κακό εαυτό τους ενώ το 1967 εκτός του κακού εαυτού είχαν και τους εχθρούς οι οποίοι ήταν και έξωθεν αλλά και μέσα το οχυρό. Τα γεγονότα απέδειξαν. Για να φτάσουμε από το ΖΗΝ στο ΕΥ ΖΗΝ πρέπει να ευεργετηθεί το σύνολο ενός λαού, αν οι άρχοντες, που έχουν την ικανότητα να προβλέπουν, φτιάξουν μηχανισμούς υπέρ του συνόλου θα υπάρχει ΕΥ ΖΗΝ, αν φτιάξουν μηχανισμούς εκμετάλλευσης υπέρ του εαυτού τους, πατώντας πάνω στο ότι η πλειοψηφία ΔΕΝ έχει την διάνοια να προβλέπει, ΚΑΝΕΙΣ δεν θα φτάσει στο ΕΥ ΖΗΝ, ούτε οι άρχοντες ούτε οι αρχόμενοι. Γιατί; το γιατί μας το εξηγεί πάλι η Τριανδρία, διότι άλλο πράγμα η Ευτυχία και άλλο η Ευδαιμονία. Η Ευτυχία (καλή τύχη) έχει να κάνει με την ύλη, την αυτάρκεια ίσως και με το πλεόνασμα, ενώ η Ευδαιμονία έχει να κάνει με την αρμονική της ψυχής (Φ). Είναι σαν να λέμε ότι μια μερίδα επί μέρους μηχανικών μερών μιας μηχανή ενός αυτοκινήτου π.χ. Έμβολα και Εκκεντροφόρος να κοιτούσαν το καλό του εαυτού τους και υπονόμευαν τις βαλβίδες και το Καπάκι... ή μέσα σε ένα PC η CPU να τα έβρισκε με το Motherboard και να υπονόμευαν την RAM και τον HDD... μπορείτε να φανταστείτε ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα. Θα εμπιστευόσασταν κάποιον μηχανικό που δεν θα εναρμόνιζε τα μέρη της μηχανής ή έναν τεχνικό που δεν θα εναρμόνιζε τα μέρη του υπολογιστή; Το αυτό ισχύει και για τους Πολιτικούς. Η Ευτυχία είναι βασική προϋπόθεση - σκαλοπάτι για να φτάσουμε στην Ευδαιμονία, χωρίς αυτήν δεν μπορούμε να την φτάσουμε, αλλά και η Ευτυχία από μόνη της δεν είναι Ευδαιμονία. Σημασία έχει ο τρόπος με τον οποίο κάποιος έχει βγάλει χρήματα ή αν τα κληρονόμησε ο τρόπος με τον οποίο τα διαχειρίστηκε. Όποιος λοιπόν χρησιμοποιεί - εκμεταλλεύεται τους άλλους με εγωκεντρισμό (ιδιώτης - idiot) δεν φτάνει ποτέ στην Ευδαιμονία, αφού ο εγωκεντρισμός είναι δυσαρμονικότις (ένεκα συγκρούσεων) - δημιουργία κακών, γι αυτό βλέπουμε πάμπλουτους ή πλούσιους ή ευκατάστατους να είναι μόνιμη πελατεία των Ψυχίατρων. Κράτος λοιπόν ονομάζεται ένα σύνολο δυνάμεων με κοινή κορυφή η οποία έχει σαν στόχο την ευημερία του συνόλου των Πολιτών και σε υλικό (ευτυχία) και σε πνευματικό επίπεδο (ευδαιμονία). Οι δυνάμεις αυτές δημιουργήθηκαν από Άριστους (Σόλων, Λυκούργος, Μίνως κ.α.) Σήμερα όμως η ισχύς αυτή έχει σαν στόχο την ευημερία μερίδας ανθρώπων, άρα δεν υπάρχει Κράτος, ειδικά αν υπολογίσουμε ότι την ισχύ αυτή την κάνει κουμάντο ένας ιδιώτης από το 1841 ονόματι Ρότσιλντ μέσω Εθνικής Τράπεζας και Τράπεζας της Ελλάδος (σήμερα μέσω ΕΚΤ) σε συνεργασία με την Ορθόδοξη Εκκλησία. (αποδείξειςΕΔΩ) Το παραμύθι που μας πουλάνε συνεχώς στα ΜΜΕ, ότι η δημοκρατία είναι το μοναδικό σωστό Πολίτευμα είναι παγίδα, διότι η δημοκρατία κοιτάζει το καλό του εαυτού της και είναι κατά των υπολοίπων, άρα δεν πρόκειται ποτέ να φτάσουμε στο ΕΥ ΖΗΝ με δημοκρατία, πόσο μάλλον δε με τον κΥνοβουλευτισμό. Αυτό εκμεταλλεύονται κάποιοι πονηροί, οι οποίοι μπορούν και διεισδύουν ανάμεσα στις έννοιες και την άγνοια του λαού, με αποτέλεσμα να διαβάλουν κατά το δοκούν τις έννοιες αυτές, ενώ ταυτόχρονα καταφέρνουν να παίζουν το παιχνίδι τους "αόρατοι". Βλέπουμε σήμερα ότι η Δημοκρατία ταυτίστηκε παρεισάκτως με τους ΣοσιαλοΑριστεροΚομμουνιστές η οποία στην πραγματικότητα είναι κάτι το εντελώς διαφορετικό αν όχι εκ φύσεως αντίθετο. Οι "δημοκράτες" (ΠασοκοΑριστεροί) κοιτάνε το καλό του εαυτού τους και μόνο. Δανειζόμαστε όλοι μαζί, για να φτάσουμε τα τελευταία 40 χρόνια στο "μαζί τα φάγανε" και από κει σήμερα στο "μαζί τα πληρώνουμε". Η Παρέκβαση σε όλο της το μεγαλείο και μάλιστα Χ2 αν συνυπολογίσουμε ότι η Δημοκρατία είναι υπέρ της Πατρίδος, Γένους, Έθνους κάτι που δεν είναι οι ΣοσιαλοΑριστεροΚομμουνιστές (σχετικό άρθρο ΕΔΩ) Οι ΣοσιαλοΚομμουνιστές θέλοντας να ταυτιστούν με τον πολύ κόσμο άρχισαν να αναφέρουν και να χρησιμοποιούν συνεχώς την λέξη "Δημοκρατία". Με το πες πες πες κατόρθωσαν στις συνειδήσεις των αδαών να ταυτιστούν παρεισάκτως με την Δημοκρατία, ενώ οι ίδιοι μιλούν για ξεκάθαρα για "Δικτατορία του Προλεταριάτου". Όταν κατάφεραν να ταυτιστούν με την δημοκρατία πέρασαν σε δεύτερο επίπεδο προπαγάνδας με το να λένε ότι όποιος δεν συνδέεται με αυτούς είναι εχθρός του λαού, οπότε κατάφεραν αυτούς που μιλάνε υπέρ του Έθνους συνειρμικά να τους ταυτίζουν με εχθρούς του λαού. Η πραγματικότις βέβαια είναι ότι αφενός οι σοσιαλοΚομμουνιστές δεν έχουν ΚΑΜΙΑ σχέση με την Δημοκρατία, ούτε την πραγματική αλλά ούτε και με την ψεύτικη του ΚΥνοβουλευτισμού, ενώ αφετέρου σύμφωνα με τα ορθά Πολιτεύματα του Αριστοτέλους το καλό του συνόλου δεν ταυτίζεται αποκλειστικά με την διακυβέρνηση των πολλών. Οι "δημοκράτες" χρησιμοποιούν εξεζητημένες τεχνικές που ονομάζονται στην Προπαγάνδα "ο πρώτος μεταξύ ίσων" τεχνική που στην ουσία δίνει την ψευδαίσθηση στον όχλο ότι συμμετέχει και συναποφασίζει αλλά στην πραγματικότητα οι "επιλογές" είναι προκαθορισμένες και συγκεκριμένες. 

Εν ολίγοις αντί για μια δημοκρατία των πολλών υπάρχει μια δικτατορία των λίγων με ψευδαίσθηση ελευθερίας των πολλών (δείτε σχετικό άρθρο ΕΔΩ και ΕΔΩ). 

Η Δικτατορία του Προλεταριάτου στην πραγματικότητα είναι Δικτατορία αυτών που κάνουν κουμάντο το Προλεταριάτο. Το Προλεταριάτο αποτελείται από μέρος και όχι από το σύνολο του πληθυσμού που ψευδώς διαδίδουν, οπότε και αγγελικά πλασμένα να ήταν τα πράγματα πάλι αποτυχία θα είχαμε αφού το πολίτευμα συγκαταλέγεται στα Παρεκβατικά.

"Αυτή η υπερβολική αστάθεια των μαζών κάνει πολύ δύσκολη την διακυβέρνηση τους, κυρίως όταν ένα μέρος των αξιωμάτων έχει πέσει στα χέρια τους. Αν δεν υπήρχαν αόρατοι ρυθμιστές των πραγμάτων, οι δημοκρατίες δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν ούτε λεπτό"

Gustave Le Bon - "Η ψυχολογία των μαζών" Σήμερα αυτό που τα ΜΜΕ ονομάζουν "Κράτος" και εμείς λόγω μιμητισμού ονομάζουμε "Κράτος" ΔΕΝ είναι Κράτος. Οι έχοντες και κατέχοντες διείσδυσαν ανάμεσα στις έννοιες Πατρίδα, Φυλή, Έθνος, Κράτος, Νόμοι, Θεσμοί, Πόλη, Πολίτευμα, οπότε και Κράτος και από αρμονικές μεταξύ τους, αλλάζοντας τις εκ φύσεως ιδιότητες τους, τις έκαναν δυσαρμονικές προς το ιδίων όφελος φυσικά. Οι ίδιοι γνωρίζουν τις ιδιαιτερότητες της κοινωνίας οπότε έφτιαξαν τα κατάλληλα viruses για κάθε μια περίπτωση. Αλλιώς παρουσιάζουν τις έννοιες σε αυτούς που ακούνε δεξιά αλλιώς σε αυτούς που ακούνε αριστερά, διαφορετικοί δρόμοι που καταλήγουν στο ίδιο κατώφλι. Τράπεζα και θρησκεία χρησιμοποιούν το ίδιο ακριβώς κόλπο, εφόσον αποτελούνται από μια μικρή μειοψηφία ανθρώπων δεν δικαιολογείται ο πλούτος που έχουν αποκτήσει, αφού δεν εργάζονται και δεν παράγουν τίποτα πραγματικό. Αυτό σημαίνει ότι δημιουργούν ψευδείς πεποιθήσεις στον όχλο βάσει των οποίων ο όχλος υπνωτισμένος τους παράγει χρήμα και αυτοί έπειτα ισχυροποιούν την εξουσία τους βάση του χρήματος αυτού. Την διείσδυση και παρεμβολή αυτή μεταξύ φύσεως και ανθρώπων ο Ivan Pavlov την έχει ονομάσει "Εξαρτημένα Ανακλαστικά". Παρατηρεί ότι αυτός ο μηχανισμός είναι θνησιγενής και ότι αν δεν ανανεωθεί η ταύτιση σήματος - σημαινόμενου θα επέλθει το λεγόμενο "μούδιασμα της συνειδήσεως" και έπειτα θα μπει στην λήθη. Γι αυτό ο καθημερινός καταιγισμός των ΜΜΕ από παραποιημένες έννοιες (Κράτος, Ελευθερία, Δικαιοσύνη, Καλό, Κακό, Δημοκρατία κτλ). Το Πολιτεύματα αντιστοιχεί στο ανάλογο νοητικό επίπεδο του εκάστοτε λαού, παρατηρεί ο Αριστοτέλης ότι στην ανατολή υπήρχε η Παμβασιλεία (=δουλοπρέπεια)καθόσον οι λαοί δεν ήταν άξιοι για κάτι καλύτερο. Στην Αρχαία Αθήνα υπήρχαν ως γνωστόν οι Δούλοι. Σήμερα οι περισσότεροι θα σκεφτούν ότι ήταν κάκιστο το ότι υπήρχαν οι δούλοι στην Αθήνα, γιατί ο άνθρωπος πρέπει να είναι ελεύθερος κτλ κτλ. Το κόλπο στην εικόνα αυτή κρύβεται στην άγνοια. 

Πρώτον: οι Δούλοι στην Αρχαία Αθήνα ήταν οι εργάτες οι οποίοι παρήγαγαν έργο για το οποίο πληρωνόντουσαν. 

Δεύτερον: Τι σας κάνει να νομίζετε ότι εμείς σήμερα είμαστε ελεύθεροι; απλά τα δεσμά είναι αόρατα. 

Τα χρήματα που έχουμε στην τσέπη μας ΔΕΝ είναι ιδιοκτησίας μας, εμείς απλά είμαστε διαχειριστές. Το χρήμα είναι ιδιοκτησία αυτού που έχει την Τράπεζα με το "Αποκλειστικό Εκδοτικό Προνόμιο". Τι σημαίνει αυτό; δείτε εδώ: Ρότσιλντ Εθνική Τράπεζα και "Ελληνικό" Κράτος. Το γελοίο είναι ότι στην Αρχαία Αθήνα δούλος ήταν μόνο αυτός που του άρμοζε νοητικά να είναι δούλος, και όταν κάποιος δούλος είχε νόηση ο κύριος του επέτρεπε την απελευθέρωση του και την ένταξη του στην τάξη των "Απελεύθερων"... σήμερα έχουμε τέτοια δυνατότητα; όποιος διαβάσει το άρθρο με την Εθνική Τράπεζα και τον Ρότσιλντ θα καταλάβει το "όχι φυσικά"...

"Δεν υπάρχει κάποιος πιο ελεεινά δούλος από αυτόν που νομίζει ότι είναι ελεύθερος"

Γκαίτε. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη και ισχυρότερη δικτατορία από αυτή της δημοκρατίας, αφού οι γνώστες της ψυχολογίας των μαζών δια του υλισμού και των παθών (δημιούργημα της υποτιθέμενης ελευθερίας στην πραγματικότητα ασυδοσίας), γνωρίζουν πάρα μα πάρα μα πάρα πολύ καλά τις αντιδράσεις της και κατ επέκταση τις μεθόδους χαλιναγώγησης της συντριπτικής πλειοψηφίας! Απόλυτες (ίσως και τρομακτικές) αποδείξεις ΕΔΩ (σημείωση: Δεν ενδιαφέρονται για τους λίγους που θα καταλάβουν το παιχνίδι αφού την ορθή γνώμη τους θα την καταπιεί μια θάλασσα από μαζάνθρωπους... δια της "δημοκρατίας"...)

κράτος ή κάρτος ή κραταιός = ισχύς, δύναμις || κράτα, κράς, κρανείο, κάρα=κεφάλι || κράνος || κρατήρας

liddell & scott σελ 616-617 Λεξικό Αρχ. Ελλ. Γλώσσης Σταματάκου σελ 547-548 Μέγαν Ετυμολογικόν σελ 534-535 ετυμολογία λέξεως "Πόλις"

Πολίζω = φτιάχνω Πόλη || Πολέω = περιφέρομαι, συχνάζω, κατοικώ || Πόλος (Πέλω - Πολέω) = άξονας, ακίνητον σημείο περί ο περιστρέφεται πράγμα τι

liddell & scott σελ 885 Λεξικό Αρχ. Ελλ. Γλώσσης Σταματάκου σελ 807 - 808 Μέγαν Ετυμολογικόν σελ 680 ετυμολογία λέξεως "σφάλμα"

σφάλμα = σκοντάπτω, ανατρέπω, καταρρίπτω, ματαιώνω, σταματώ

liddell & scott σελ 1077 Λεξικό Αρχ. Ελλ. Γλώσσης Σταματάκου σελ 690 Μέγαν Ετυμολογικόν σελ - ετυμολογία λέξεως εγκράτεια 

= σωφροσύνη

liddell & scott σελ 1085 Λεξικό Αρχ. Ελλ. Γλώσσης Σταματάκου σελ 966 Μέγαν Ετυμολογικόν σελ 742 Πηγή

Η μακραίωνη Ρωμαική κυριαρχία δεν εξάλειψε  την Ελληνική φυλή από την αρχέγονη κοιτίδα της, οπότε και οι σημερινοί Έλληνες δεν είναι Ρωμαίοι ούτε φυλετικά ούτε γλωσσικά αλλά ούτε και πολιτιστικά και επομένως δεν είναι Ρωμιοί.

Η νεοελληνική γλώσσα δεν είναι λατινική ή νεολατινική, όπως συμβαίνει με τις σημερινές γλώσσες των Ιταλών, Ισπανών, Πορτογάλλων και μερικώς των Γάλλων, αλλά κατάγεται απ'ευθείας από την αρχαία Ελληνική γλώσσα, την μητέρα των γλωσσών.   

Η κατάκτηση ενός λαού δεν σημαίνει υποχρεωτικά και την ταύτισή του φυλετικά ή πολιτισμικά με τον κατακτητή, γεγονός το οποίο δεν έχει συμβεί για τους Έλληνες παρότι μπορεί να έχει συμβεί για άλλους υποδουλωθέντες λαούς στην ιστορία. Οι Έλληνες παρέμειναν Έλληνες κάτω από την ρωμαική κυριαρχία, όπως παρέμειναν Έλληνες και κάτω από την Τουρκική κυριαρχία.

Αν δεκτούμε να ονομαζόμαστε "Ρωμιοί", τότε αυτό σημαίνει ότι δεχόμαστε ότι η ιστορία μας αρχίζει από τη μάχη της Πύδνας το 168 π.Χ. και την ήττα των Μακεδόνων οπότε και οι Ρωμαϊκές λεγεώνες κατέλαβαν Ελληνικά εδάφη, απορρίπτοντας έτσι ιστορία χιλιάδων ετών, τον πολιτισμό των Κυκλαδιτών, των Μινωιτών, των Μυκηναίων, τους Αρχαϊκούς χρόνους, τους Κλασσικούς χρόνους, τους Ελληνιστικούς χρόνους, τους Ίωνες φιλοσόφους και την ανάπτυξη των τεχνών και επιστημών. Η λαμπρή αυτή ιστορία δεν ανήκει στους Ρωμιούς.. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο όρος ΕΛΛΗΝ  είχε απαγορευτεί από τον ρασοφόρο Αθανάσιο στους Έλληνες!!Δεν υπάρχει άλλη ονομασία για τον Έλληνα για τους ιουδαιοχριστιανους  υπάρχουν πολλές καθώς δεν έχουν πατρίδα και ιστορία !!Παραθέτω μερικά ονόματα των ιουδαιοχριστιανων .Εβραιοχριστιανοι  ,Ναζωραιοι  ,Ιουδαιοι  ,Ρωμαιοχριστιανοι  ,κ.τ.π!!!Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ  ΗΤΑΝΕ ΡΩΜΙΟΣ 'Η ΕΛΛΗΝΑΣ??....Είμαι χριστιανός, ως εκ τούτου δεν δύναμαι να είμαι Έλλην!» Γεννάδιος Σχολάριος!!!Οι Έλληνες δεν γιορτάζουν τα Χριστούγεννα κλαίνε για την χαμένη πατρίδα!!

ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΕΒΡΑΙΟ ΘΕΛΕΤΕ ΓΙΑ ΘΕΟ ΣΑΣ??ΠΕΙΤΕ ΜΑΣ ΠΟΥ ΚΟΛΛΑΕΙ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΒΡΑΪΚΟ ΣΟΪ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΟΙ "ΠΛΑΝΕΜΕΝΟΙ" ΕΛΛΗΝΕΣ!!!ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΚΑΙΝΗ ΑΝ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΑ ΨΕΥΤΟΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΞΙΟΛΟΓΟ ΣΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΑΚΙ ΤΟΥ ΜΑΡΑΓΚΟΥ-ΘΕΟΥ!!

Γενεαλογικός κατάλογος του "Xριστού"

(Λκ 3:23-38)

1Γενεαλογικό Bιβλίο του Iησού "Xριστού" απόγονου του Δαβίδ, απόγονου του Aβραάμ:

2 O Aβραάμ απέκτησε τον Iσαάκ, ο Iσαάκ απέκτησε τον Iακώβ, ο Iακώβ απέκτησε τον Iούδα και τους αδελφούς του, 3ο Iούδας απέκτησε το Φαρές και το Zαρά από τη Θάμαρ, ο Φαρές απέκτησε τον Eσρώμ, ο Eσρώμ απέκτησε τον Aράμ, 4ο Aράμ απέκτησε τον Aμιναδάβ, ο Aμιναδάβ απέκτησε το Nαασών, ο Nαασών απέκτησε το Σαλμών, 5ο Σαλμών απέκτησε το Bοόζ από τη Pαχάβ, ο Bοόζ απέκτησε τον Ωβήδ από τη Pουθ, ο Ωβήδ απέκτησε τον Iεσσαί, 6ο Iεσσαί απέκτησε το Δαβίδ, το βασιλιά.

O Δαβίδ, ο βασιλιάς, απέκτησε το Σολομώντα από τη γυναίκα τού Oυρία, 7ο Σολομών απέκτησε το Pοβοάμ, ο Pοβοάμ απέκτησε τον Aβιά, ο Aβιά απέκτησε τον Aσά, 8ο Aσά απέκτησε τον Iωσαφάτ, ο Iωσαφάτ απέκτησε τον Iωράμ, ο Iωράμ απέκτησε τον Oζία, 9ο Oζίας απέκτησε τον Iωάθαμ, ο Iωάθαμ απέκτησε τον 'χαζ, ο 'χαζ απέκτησε τον Eζεκία, 10ο Eζεκίας απέκτησε το Mανασσή, ο Mανασσής απέκτησε τον Aμών, ο Aμών απέκτησε τον Iωσία, 11ο Iωσίας απέκτησε τον Iεχονία και τους αδελφούς του τον καιρό της εξορίας στη Bαβυλώνα.

12Kαι μετά από την εξορία στη Bαβυλώνα ο Iεχονίας απέκτησε το Σαλαθιήλ, ο Σαλαθιήλ απέκτησε το Zοροβάβελ, 13ο Zοροβάβελ απέκτησε τον Aβιούδ, ο Aβιούδ απέκτησε τον Eλιακείμ, ο Eλιακείμ απέκτησε τον Aζώρ, 14ο Aζώρ απέκτησε το Σαδώκ, ο Σαδώκ απέκτησε τον Aχείμ, ο Aχείμ απέκτησε τον Eλιούδ, 15ο Eλιούδ απέκτησε τον Eλεάζαρ, ο Eλεάζαρ απέκτησε το Mατθάν, ο Mατθάν απέκτησε τον Iακώβ, 16ο Iακώβ απέκτησε τον Iωσήφ, τον άντρα της Mαρίας, από την οποία γεννήθηκε ο Iησούς, που αποκαλείται Xριστός.

17Όλες, λοιπόν, οι γενιές από τον Aβραάμ ως το Δαβίδ είναι δεκατέσσερις γενιές και από το Δαβίδ ως την εξορία στη Bαβυλώνα δεκατέσσερις γενιές και από την εξορία στη Bαβυλώνα ως το Xριστό δεκατέσσερις γενιές.ΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ?? Α ΡΕ ΕΛΛΑΔΑ ΤΙ ΤΡΑΒΑΣ !!!ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΜΟΥ ΣΥΝΕΛΛΗΝΕΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΛΑΤΡΕΥΕΥΤΕΓΙΑ ΘΕΟΣ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΑΛΛΑ.....ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!