ΨΑΛΜΟΣ 106  ΠΟΥ ΨΑΛΛΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ!!Δοξολογείτε τον Κύριον· επικαλείσθε το όνομα αυτού· κάμετε γνωστά εν τοις λαοίς τα έργα αυτού.

Ψαλμοὶ 47:6,7; 96:1,2; 98:1,5; Ιούδα 5:3; Ἠσαΐας 12:5,6; 42:10-12; Προς Εφεσίους 5:19; Η Αποκάλυψη του Ιωάννη 15:3,4; Ψαλμοὶ 77:12; 78:4-6; 119:27; Έξοδος 13:8,9,14; Δευτερονόμιον 6:6-9; Κατά Λουκάν 24:14-53">Ψάλλετε εις αυτόν· ψαλμωδείτε εις αυτόν· λαλείτε περί πάντων των θαυμασίων αυτού.

Ψαλμοὶ 34:2; Ἠσαΐας 45:25; Ιερεμίας 9:23,24; Προς Κορινθίους Α΄ 1:29,31; Προς Γαλατάς 6:14; Ψαλμοὶ 9:10; Παροιμιαι 8:17; Ἠσαΐας 45:19; 55:6,7; Θρῆνοι 3:25; Κατά Λουκάν 11:9,10">Καυχάσθε εις το άγιον αυτού όνομα· ας ευφραίνεται η καρδία των εκζητούντων τον Κύριον.

Ἀμὼς 5:4-6; Σοφονίας 2:2,3; Ψαλμοὶ 78:61; 132:8; Παραλειπομένων Β΄ 6:41; Ψαλμοὶ 27:8">Ζητείτε τον Κύριον και την δύναμιν αυτού· εκζητείτε το πρόσωπον αυτού διαπαντός.

Ψαλμοὶ 77:11; 103:2; Δευτερονόμιον 7:18,19; 8:2; 32:7; Ἠσαΐας 43:18,19; Κατά Λουκάν 22:19; Προς Κορινθίους Α΄ 11:24-26; Ψαλμοὶ 119:13; Η Αποκάλυψη του Ιωάννη 16:7; 19:2">Μνημονεύετε των θαυμασίων αυτού τα οποία έκαμε· των τεραστίων αυτού και των κρίσεων του στόματος αυτού·

Έξοδος 3:6; Ἠσαΐας 41:8,14; 44:1,2; Προς Ρωμαίους 9:4-29; Δευτερονόμιον 7:6-8; Κατά Ιωάννην 15:16; Πέτρου Α΄ 2:9">Σπέρμα Αβραάμ του δούλου αυτού, υιοί Ιακώβ, οι εκλεκτοί αυτού.

Ψαλμοὶ 95:7; 100:3; Γένεσις 17:7; Έξοδος 20:2; Δευτερονόμιον 26:17,18; 29:10-15; Ἰησοῦς 24:15-24; Ψαλμοὶ 48:10,11; Ἠσαΐας 26:9; Η Αποκάλυψη του Ιωάννη 15:4">Αυτός είναι Κύριος ο Θεός ημών· εν πάση τη γη είναι αι κρίσεις αυτού.

Ψαλμοὶ 105:42; 111:5,9; Παραλειπομένων Α 16:15; Νεεμιας 1:5; Δανιὴλ 9:4; Κατά Λουκάν 1:72-74; Δευτερονόμιον 7:9">Μνημονεύετε πάντοτε της διαθήκης αυτού, του λόγου, τον οποίον προσέταξεν εις χιλίας γενεάς,

Γένεσις 17:2; 22:16,17; 26:3; 28:13; 35:11; Νεεμιας 9:8; Οι πράξεις των Αποστόλων 7:8; Προς Εβραίους 6:17">της διαθήκης, την οποίαν έκαμε προς τον Αβραάμ, και του όρκου αυτού προς τον Ισαάκ·

Γένεσις 17:7,8; Βασιλειων Β΄ 23:5; Προς Εβραίους 13:20">και εβεβαίωσεν αυτόν προς τον Ιακώβ διά νόμου, προς τον Ισραήλ διά διαθήκην αιώνιον,

Γένεσις 12:7; 13:15; 15:18; 26:3,4; 28:13; Ψαλμοὶ 78:55">λέγων, Εις σε θέλω δώσει την γην Χαναάν, μερίδα της κληρονομίας σας.

Γένεσις 34:30; Δευτερονόμιον 7:7; 26:5; Ἠσαΐας 51:2; Ἰεζεκιὴλ 33:24-33; Γένεσις 17:8; 23:4; Οι πράξεις των Αποστόλων 7:5; Προς Εβραίους 11:9,12">Ενώ ήσαν αυτοί ολιγοστοί τον αριθμόν, ολίγοι, και πάροικοι εν αυτή,

Ψαλμοὶ 105:13">και διήρχοντο από έθνους εις έθνος, από βασιλείου εις άλλον λαόν,

Γένεσις 12:14-17; 20:1-7; 26:14-33; 31:24-29; 35:5; Έξοδος 7:16,17">δεν αφήκεν άνθρωπον να αδικήση αυτούς· μάλιστα υπέρ αυτών ήλεγξε βασιλείς,

Γένεσις 26:11; Ζαχαρίας 2:8; Βασιλειων Γ΄ 19:16; Ιωάννου Α΄ 2:27; Γένεσις 20:7; 27:39,40; 48:19,20; 49:8-33">λέγων, μη εγγίσητε τους κεχρισμένους μου και μη κακοποιήσητε τους προφήτας μου.

Γένεσις 41:25-32,54; 42:5,6; Βασιλειων Δ΄ 8:1; Ἀμὼς 3:6; 7:1-4; Ἁγγαῖος 1:10,11; 2:17; Κατά Ματθαίον 8:8,9; Η Αποκάλυψη του Ιωάννη 6:8; Ψαλμοὶ 104:15; Γένεσις 47:13,19; Λευιτικόν 26:26; Ἠσαΐας 3:1; Ἰεζεκιὴλ 4:16; Οι πράξεις των Αποστόλων 7:11">Και εκάλεσε πείναν επί την γήν· συνέτριψε παν στήριγμα άρτου.

Γένεσις 45:5,7,8; 50:20; 37:27,28,36; 39:1; 45:4; Οι πράξεις των Αποστόλων 7:9">Απέστειλεν έμπροσθεν αυτών άνθρωπον, Ιωσήφ τον πωληθέντα ως δούλον·

Γένεσις 39:20; 40:15; Οι πράξεις των Αποστόλων 16:24; Ψαλμοὶ 107:10">του οποίου τους πόδας έσφιγξαν εν δεσμοίς· έβαλον αυτόν εις τα σίδηρα·

Ψαλμοὶ 44:4; Γένεσις 41:11-16,25; Παροιμιαι 21:1; Δανιὴλ 2:30; Οι πράξεις των Αποστόλων 7:10">εωσού έλθη ο λόγος αυτού· ο λόγος του Κυρίου εδοκίμασεν αυτόν.

Γένεσις 41:14">Απέστειλεν ο βασιλεύς και έλυσεν αυτόν· ο άρχων των λαών, και ηλευθέρωσεν αυτόν.

Γένεσις 41:40-44,55; 45:8,26">Κατέστησεν αυτόν κύριον του οίκου αυτού, και άρχοντα επί πάντων των κτημάτων αυτού·

Γένεσις 41:33,38; Ἠσαΐας 19:11">διά να παιδεύη τους άρχοντας αυτού κατά την αρέσκειαν αυτού, και να διδάξη σοφίαν τους πρεσβυτέρους αυτού.

Γένεσις 45:9-11; 46:2-7; Ἰησοῦς 24:4; Οι πράξεις των Αποστόλων 7:11-15; Γένεσις 47:6-9,28; Ψαλμοὶ 105:27; 78:51; 106:22; Γένεσις 10:6">Τότε ήλθεν ο Ισραήλ εις την Αίγυπτον, και ο Ιακώβ παρώκησεν εν γη Χαμ.

Γένεσις 13:16; 46:3; Έξοδος 1:7; Δευτερονόμιον 26:5; Οι πράξεις των Αποστόλων 7:17; Προς Εβραίους 11:12; Έξοδος 1:8,9; 12:37">Και ο Κύριος ηύξησε σφόδρα τον λαόν αυτού, και εκραταίωσεν αυτόν υπέρ τους εχθρούς αυτού.

Γένεσις 15:13; Έξοδος 9:16; 10:1; Δευτερονόμιον 2:30; Προς Ρωμαίους 9:17-19; Έξοδος 1:11-14,16; 2:23; Οι πράξεις των Αποστόλων 7:19">Εστράφη η καρδία αυτών εις το να μισώσι τον λαόν αυτού, εις το να δολιεύωνται εναντίον των δούλων αυτού.

Ψαλμοὶ 77:20; Έξοδος 3:10; 4:12-14; 6:11,26,27; Ἰησοῦς 24:5; Μιχαίας 6:4; Οι πράξεις των Αποστόλων 7:34,35; Έξοδος 7:1,12; 28:1,2,12,29-38; 29:5-46; Λευιτικόν 8:7-36; Αριθμοί 16:5-11,40,47,48; 17:5; Βασιλειων Α΄ 12:6">Εξαπέστειλε Μωϋσήν τον δούλον αυτού, και Ααρών, τον οποίον εξέλεξεν.

Ψαλμοὶ 78:43-51; 135:8,9; Δευτερονόμιον 4:34; Νεεμιας 9:10,11; Ἠσαΐας 63:11,12; Ιερεμίας 32:20,21; Ψαλμοὶ 105:23; 106:22">Εξετέλεσαν εν μέσω αυτών τους λόγους των σημείων αυτού και τα θαυμάσια αυτού εν γη Χαμ.

Έξοδος 10:21-23; Ἰωὴλ 2:2,31; Κατά Λουκάν 23:44,45; Πέτρου Β΄ 2:4,17; Ψαλμοὶ 99:7; Ἰεζεκιὴλ 2:4-8">Εξαπέστειλε σκότος, και εσκότασε· και δεν ηπείθησαν εις τους λόγους αυτού.

Ψαλμοὶ 78:44; Έξοδος 7:20,21; Ἠσαΐας 50:2; Ἰεζεκιὴλ 29:4,5; Η Αποκάλυψη του Ιωάννη 16:3">Μετέβαλε τα ύδατα αυτών εις αίμα και εθανάτωσε τους ιχθύας αυτών.

Ψαλμοὶ 78:45; Έξοδος 8:3-14; Η Αποκάλυψη του Ιωάννη 16:13,14">Η γη αυτών ανέβρυσε βατράχους, έως των ταμείων των βασιλέων αυτών.

Ψαλμοὶ 78:45; Έξοδος 8:21-24; Ἠσαΐας 7:18; Έξοδος 8:16-18">Είπε, και ήλθε κυνόμυια, και σκνίπες εις πάντα τα όρια αυτών.

Ψαλμοὶ 78:47,48; Έξοδος 9:18-28; Η Αποκάλυψη του Ιωάννη 8:7; 11:19; 16:21">Έδωκεν εις αυτούς χάλαζαν αντί βροχής, και πυρ φλογερόν εις την γην αυτών·

Η Αποκάλυψη του Ιωάννη 9:4">και επάταξε τας αμπέλους αυτών και τας συκέας αυτών, και συνέτριψε τα δένδρα των ορίων αυτών.

Ψαλμοὶ 78:46; Έξοδος 10:12-15; Ἰωὴλ 1:4-7; 2:25; Η Αποκάλυψη του Ιωάννη 9:3-10">Είπε, και ήλθεν ακρίς, και βρούχος αναρίθμητος·

Ψαλμοὶ 105:35">και κατέφαγε πάντα τον χόρτον εν τη γη αυτών, και κατέφαγε τον καρπόν της γης αυτών.

Ψαλμοὶ 78:51; 135:8; 136:10; Έξοδος 4:23; 11:4,5; 12:12,29,30; Προς Εβραίους 11:28; Γένεσις 49:3">Και επάταξε παν πρωτότοκον εν τη γη αυτών, την απαρχήν πάσης δυνάμεως αυτών.

Γένεσις 15:14; Έξοδος 3:22; 12:35,36; Οι πράξεις των Αποστόλων 13:17">Και εξήγαγεν αυτούς μετά αργυρίου και χρυσίου, και δεν υπήρχεν ασθενής εν ταις φυλαίς αυτών.

Έξοδος 10:7; 12:33; Γένεσις 35:5; Ἰησοῦς 2:9">Ευφράνθη η Αίγυπτος εις την έξοδον αυτών· διότι ο φόβος αυτών είχεν επιπέσει επ' αυτούς.

Ψαλμοὶ 78:14; Έξοδος 13:21,22; 14:24; Αριθμοί 9:15-22; Νεεμιας 9:12,19; Ἠσαΐας 4:5; Προς Κορινθίους Α΄ 10:1,2">Εξήπλωσε νεφέλην διά να σκεπάζη αυτούς, και πυρ διά να φέγγη την νύκτα.

Ψαλμοὶ 78:18,26-28; Έξοδος 16:12,13; Αριθμοί 11:4-6,31-33; Έξοδος 16:14-35; Αριθμοί 11:7-9; Δευτερονόμιον 8:3; Ἰησοῦς 5:12; Νεεμιας 9:20; Ψαλμοὶ 78:23-25; Κατά Ιωάννην 6:31-33,48-58">Εζήτησαν, και έφερεν ορτύκια· και άρτον ουρανού εχόρτασεν αυτούς.

Ψαλμοὶ 78:15,16,20; 114:8; Έξοδος 17:6; Αριθμοί 20:11; Νεεμιας 9:15; Ἠσαΐας 48:21; Προς Κορινθίους Α΄ 10:4">Διήνοιξε την πέτραν, και ανέβλυσαν ύδατα, και διέρρευσαν ποταμοί εν τόποις ανύδροις.

Ψαλμοὶ 105:8-11; Γένεσις 12:7; 13:14-17; 15:14; Έξοδος 2:24; Κατά Λουκάν 1:54,55,72,73; Έξοδος 32:13; Δευτερονόμιον 9:5,27; Μιχαίας 7:20">Διότι ενεθυμήθη τον λόγον τον άγιον αυτού, τον προς Αβραάμ τον δούλον αυτού.

Ψαλμοὶ 78:52,53; 106:8-12; Έξοδος 15:13; Δευτερονόμιον 4:37,38; Ἠσαΐας 63:11-14; Οι πράξεις των Αποστόλων 7:36; 13:17; Ἠσαΐας 35:10; 51:10,11; 55:12; Ιερεμίας 31:11,12; Ψαλμοὶ 106:12; Έξοδος 15:1-21">Και εξήγαγε τον λαόν αυτού εν αγαλλιάσει, τους εκλεκτούς αυτού εν χαρά·

Ψαλμοὶ 44:2,3; 78:55; 80:8; 135:10-12; 136:21,22; Ἰησοῦς 11:23; 21:43; 23:4; 24:8,13; Νεεμιας 9:22-25; Δευτερονόμιον 6:10,11; Ἰησοῦς 5:11; 13:7-33">και έδωκεν εις αυτούς τας γαίας των εθνών, και εκληρονόμησαν τους κόπους των λαών·

Δευτερονόμιον 4:40; 5:33; 6:1,2,21-25; Ἰεζεκιὴλ 36:24-28; Προς Εφεσίους 2:8-10; Προς Τίτον 2:14; Ψαλμοὶ 106:1; 150:1; Η Αποκάλυψη του Ιωάννη 19:3,4">διά να φυλάττωσι τα διατάγματα αυτού, και να εκτελώσι τους νόμους αυτού. Αλληλούϊα.

«Εις τον πρώτον μουσικόν. Ψαλμός του Δαβίδ.» Μακάριος ο επιβλέπων εις τον πτωχόν· εν ημέρα θλίψεως θέλει ελευθερώσει αυτόν ο Κύριος.

Ψαλμοὶ 33:19; 91:3-7; Ιερεμίας 45:4,5; Ψαλμοὶ 128:1-6; Προς Τιμόθεον Α΄ 4:8; Ψαλμοὶ 27:12; 37:32,33; 140:8,9">Ο Κύριος θέλει φυλάξει αυτόν και διατηρήσει την ζωήν αυτού· μακάριος θέλει είσθαι επί της γής· και δεν θέλεις παραδώσει αυτόν εις την επιθυμίαν των εχθρών αυτού.

Ψαλμοὶ 73:26; Βασιλειων Δ΄ 1:6,16; 20:5,6; Προς Κορινθίους Β΄ 4:16,17; Προς Φιλιππησίους 2:26,27">Ο Κύριος θέλει ενδυναμόνει αυτόν επί της κλίνης της ασθενείας· εν τη αρρωστία αυτού συ θέλεις στρόνει όλην την κλίνην αυτού.

Ψαλμοὶ 32:5; 51:1-3; 6:2-4; 103:3; 147:3; Παραλειπομένων Β΄ 30:18-20; Ὡσηὲ 6:1; Ιακώβου 5:15,16">Εγώ είπα, Κύριε, ελέησόν με· ίασαι την ψυχήν μου, διότι ήμαρτον εις σε.

Ψαλμοὶ 22:6-8; 102:8; Ἰῶβ 18:17; 20:7; Παροιμιαι 10:7">Οι εχθροί μου λέγουσι κακά περί εμού, Πότε θέλει αποθάνει, και θέλει απολεσθή το όνομα αυτού;

Ψαλμοὶ 12:2; Παροιμιαι 26:24,25; Νεεμιας 6:1-14; Παροιμιαι 26:24-26; Δανιὴλ 11:27; Μιχαίας 7:5-7; Κατά Λουκάν 11:53,54; 20:20-23; Προς Κορινθίους Β΄ 11:26; Ιερεμίας 20:10">Και εάν τις έρχηται να με ίδη, ομιλεί ματαιότητα· η καρδία αυτού συνάγει εις εαυτήν ανομίαν· εξελθών έξω, λαλεί αυτήν.

Παροιμιαι 16:28; 26:20; Προς Ρωμαίους 1:29; Προς Κορινθίους Β΄ 12:20; Ψαλμοὶ 31:13; 56:5,6; Κατά Ματθαίον 22:15; 26:3,4">Κατ' εμού ψιθυρίζουσιν ομού πάντες οι μισούντές με· κατ' εμού διαλογίζονται κακά λέγοντες,

Ψαλμοὶ 38:3-7; Ἰῶβ 2:7,8; Κατά Λουκάν 13:16; Ψαλμοὶ 3:2; 71:11; Κατά Ματθαίον 27:41-46,63,64">Πράγμα κακόν εκολλήθη εις αυτόν· και κατάκοιτος ων δεν θέλει πλέον σηκωθή.

Ψαλμοὶ 55:12-14,20-22; Βασιλειων Β΄ 15:12; Ἰῶβ 19:19; Ιερεμίας 20:10; Δευτερονόμιον 32:15; Ἀβδιοὺ 1:7; Κατά Ιωάννην 13:18,26,27">Και αυτός ο άνθρωπος, μετά του οποίου έζων ειρηνικώς, επί τον οποίον ήλπισα, όστις έτρωγε τον άρτον μου, εσήκωσεν επ' εμέ πτέρναν.

Ψαλμοὶ 57:1; 109:21; 18:37-42; 21:8-10; 69:22-28; 109:6-20; Κατά Λουκάν 19:27">Αλλά συ, Κύριε, ελέησόν με και ανάστησόν με, και θέλω ανταποδώσει εις αυτούς.

Ψαλμοὶ 13:4; 31:8; 35:25; 86:17; 124:6; Ιερεμίας 20:13; Προς Κολοσσαείς 2:15">Εκ τούτου γνωρίζω ότι συ με ευνοείς, επειδή δεν θριαμβεύει κατ' εμού ο εχθρός μου.

Ψαλμοὶ 25:21; 94:18; 16:11; 17:15; 34:15; 73:23,24; Ἰῶβ 36:7; Κατά Ιωάννην 17:24">Εμέ δε, συ με εστήριξας εις την ακεραιότητά μου, και με εστερέωσας ενώπιόν σου εις τον αιώνα.

Ευλογητός Κύριος ο Θεός του Ισραήλ, απ' αιώνος και έως αιώνος. Αμήν και αμήν.ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΨΑΛΜΟ 53!!ΜΕΤΑ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΔΗΛΩΝΟΥΝ ....ΕΛΛΗΝΕΣ!!! «Εις τον πρώτον μουσικόν, επί Μαχαλάθ· Μασχίλ του Δαβίδ.» Είπεν ο άφρων εν τη καρδία αυτού, δεν υπάρχει Θεός. Διεφθάρησαν και έγειναν βδελυροί διά την ανομίαν· δεν υπάρχει πράττων αγαθόν. Ο Θεός εξ ουρανού διέκυψεν επί τους υιούς των ανθρώπων, διά να ίδη εάν ήναι τις έχων σύνεσιν, εκζητών τον Θεόν. Πάντες εξέκλιναν· ομού εξηχρειώθησαν· δεν υπάρχει πράττων αγαθόν, δεν υπάρχει ουδέ εις. Δεν έχουσι γνώσιν οι εργαζόμενοι την ανομίαν, οι κατατρώγοντες τον λαόν μου ως βρώσιν άρτου; τον Θεόν δεν επεκαλέσθησαν. Εκεί εφοβήθησαν φόβον, όπου δεν ήτο φόβος, διότι ο Θεός διεσκόρπισε τα οστά των στρατοπεδευόντων κατά σού· κατήσχυνας αυτούς, διότι ο Θεός κατεφρόνησεν αυτούς. Τις θέλει δώσει εκ Σιών την σωτηρίαν του Ισραήλ; όταν ο Θεός επιστρέψη τον λαόν αυτού από της αιχμαλωσίας, θέλει αγάλλεσθαι ο Ιακώβ, θέλει ευφραίνεσθαι ο Ισραήλ.

ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΚΑΙ Ο ΧΩΡΟΣ ΝΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΘΕΙ ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΤΗΣ ΣΥΡΟΥ!!

ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ!!

ΤΟ ΛΕΙΨΑΝΟ ΤΗΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ!!ΤΙ ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΕΤΣΙ ΘΑ ΑΦΗΝΕ ΤΟΥΣ ΠΕΛΑΤΕΣ ΤΗΣ Η ΒΑΡΒΑΡΑ ΤΟΣΑ ΕΥΡΩ ΕΡΙΞΑΝ ΣΤΑ ΠΑΓΚΑΡΙΑ!!Η ΛΑΟΘΑΛΑΣΣΑ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΜΕΤΑΤΡΑΠΗΚΕ ΣΕ ΠΡΟΒΑΤΟΘΑΛΛΑΣΑ!!ΜΕΓΑΣ ΕΙΣΑΙ ΓΙΑΧΒΕ ΜΟΥ!!ΑΛΛΗΛΟΥΪΑ= ΔΟΞΑ ΣΤΟΝ ΓΙΑΧΒΕ!!

Η ΠΑΡΑΝΟΙΑ ΜΕ ΤΗΝ  ΒΑΡΒΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΗΓΑΝ ΖΩΝΤΑΝΟΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΩΣΕΙ ΕΝΑ ΠΤΩΜΑ!!! ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ!!

Υπάρχουν πολλά εξαιρετικά ξενοδοχεία -όπως είναι φυσικό- στην Ουάσιγκτον, στην καρδιά της αμερικανικής εξουσίας, όπου βρέθηκε για συναντήσεις ο Πάνος Καμμένος.

Ο υπουργός Αμυνας όμως και πρόεδρος των ΑΝΕΛ επέλεξε το πιο διάσημο, πολυτελές, ένα ξενοδοχείο-μύθο, σύμφωνα με τον Γιώργο Παπαχρήστο των «Νέων»: Το Four Seasons. Mάλιστα, ο δημοσιογράφος έκανε και ρεπορτάζ για την τιμολογιακή πολιτική του θρυλικού ξενοδοχείου.

Σύμφωνα με το σημερινό του άρθρο, το πιο απλό δωμάτιο κοστίζει 778 ευρώ ανά διανυκτέρευση, χωρίς πρωινό. Ακολουθεί το premier δωμάτιο με 912 ευρώ τη βραδιά. Τα πράγματα γίνονται πιο άνετα στην junior suite που κοστίζει 1.128 ευρώ τη βραδιά, ενώ η σουίτα Georgetown κοστίζει 1.700 ευρώ. Ο Γιώργος Παπαχρήστος -που δεν γνωρίζει σε ποιον τύπο δωματίου έμεινε ο υπουργός- συνεχίζει λέγοντας πως η ανυπέρβλητη Capital Suite κοστίζει 2.261 ευρώ τη βραδιά.

Και καταλήγει το σχόλιο του δημοσιογράφου: «Υποθέτω ότι ο υπουργός μας, αμά τη επιστροφή του, θα θελήσει να συνηγορήσει στην αποκάλυψη της συνωμοσίας εις βάρος του, δίνοντας στη δημοσιότητα το τιμολόγιο της διαμονής του στο ξενοδοχείο για να διαπιστώσουν και οι "πρώτη φορά Αριστερά" στην κυβέρνηση σύντροφοι τι όπλα μετέρχεται ο παγκόσμιος καπιταλισμός για να πλήξει την διακυβέρνηση Τσίπρα».

Αίσθηση έχει προκαλέσει η αποκάλυψη πως τα λείψανα της Αγίας Βαρβάρας -που τέθηκαν σε προσκύνημα στο αντικαρκινικό νοσοκομείο «Άγιος Σάββας»- δεν ανήκουν στην Αγία Βαρβάρα.

Στην αποκάλυψη πως τα λείψανα δεν είναι της Αγίας Βαρβάρας προέβη ένας γιατρός του νοσοκομείου, ο οποίος έκανε σειρά αναλύσεων και εξετάσεων στα κόκαλα και το DNA του σκελετού.

Σύμφωνα με τον γιατρό, τα οστά ανήκουν σε έναν σκύλο, ο οποίος ήταν μάλλον ο σκύλος της Αγίας Βαρβάρας και πιθανότατα ονομαζόταν Αζόρ, αφού ανάμεσα στα κόκαλα βρέθηκε ένα λουρί με την ταυτότητά του και ένα φίμωτρο.

Η αποκάλυψη πως τα οστά δεν ανήκουν στην Αγία Βαρβάρα έχει σοκάρει τους πιστούς που συνωστίζονταν τόσες ημέρες για να προσκυνήσουν τα λείψανα ενός σκύλου.

Μάλιστα, κάποιοι πιστοί έχουν αρχίσει να γαβγίζουν, ενώ γέμισαν τσιμπούρια.

Η Ιερά Σύνοδος αναφέρει πως ο σκύλος της Αγίας Βαρβάρας είναι κι αυτός άγιος, ενώ προέβη σε έντονο διάβημα στην Καθολική Εκκλησία που μας έστειλε ψεύτικα κόκαλα.

Τώρα, τα κόκαλα του Αζόρ θα μεταφερθούν για προσκύνημα στην κλινική μικρών ζώων «Η Κιβωτός του Νώε», ώστε να γιατρέψουν τα σκυλάκια από τη μόρβα, τη λύσσα και το καλααζάρ.

Υ.Γ Το κείμενο είναι σατιρικό και δημοσιεύτηκε στο pitsirikos.net

ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΑΦΩΣ ΛΙΓΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΤΩΝ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΣΑΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟ 1974 ΔΙΟΤΙ ΗΤΑΝ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΜΟΝΟ ΕΠΤΑ ΧΡΟΝΙΑ!!ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΕΔΩ ΚΑΙ 2146 ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ,ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ.ΚΑΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ!!ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ Τελευταία άρχισε, από συγκεκριμένο πολιτικό χώρο φυσικά, να κυκλοφορεί μια ανακρίβεια σχετικά με την οικονομική διαχείριση της χούντας των συνταγματαρχών: Ότι μπορεί να υπήρχε μεν δικτατορία, αλλά ήσαν έντιμοι και δεν έγιναν οικονομικά σκάνδαλα ούτε διαφθορά ούτε ρουσφέτια και γενικά ότι σεβάστηκαν το δημόσιο χρήμα. Ουδέν ψευδέστερον! Συνεχή και αμέτρητα τα σκάνδαλα.  Ενδεικτικά: Οι ίδιοι οι χουντικοί ομολογούν σκάνδαλα και διαφθορά                 - Ο πραξικοπηματίας Ιω. Λαδάς έκανε την περίφημη δήλωση-κόλαφο για το βίο και την πολιτεία των χουντικών,  «εγώ φεύγω με   καθαρά  χέρια»!  - Ο κεντρικός προπαγανδιστής της χούντας Σάββας  Κωνσταντόπουλος, γράφει για «νεο-φαυλοκρατία" και "αποπνιχτική ατμόσφαιρα σκανδάλων».  - Στο βιβλίο της η Ντέλλα Ρουφογάλη, σύζυγος του χουντικού αρχηγού της ΚΥΠ, ομολογεί πλήθος ρουσφετιών και γράφει επί λέξει: «...το καλύτερο   χαβιάρι  Περσίας και καβούρια Αλάσκας καταφθάνουν στο σπίτι. Δεν ξέρω τί να τα κάνω»!  - Το καθεστώς Ιωαννίδη, λόγω αντίθεσης με τον Παπαδόπουλο, έβγαλε στη δημοσιότητα πλήρη οικονομικά στοιχεία του διαβόητου ...«Τάματος του Έθνους».    Αμαρτωλές συμβάσεις, Τάματα, θαλασσοδάνεια, σάπια κρέατα...  - Μόλις ανέλαβαν εσύναψαν σύμβαση με την αμερικάνικη εταιρία Litton και της κατέβαλαν 1,2 εκ. δολλάρια συν έξοδα για επενδύσεις, που ...δεν  έγιναν ποτέ.  - Αμέσως μετά το ναυάγιο με τη Litton, ο Μακαρέζος υπέγραψε μεγάλη αποικιοκρατική σύμβαση με τον Αμερικάνο εργολάβο Ρ. Μακντόναλντ, για την κατασκευή της  Εγνατίας Οδού. Εγγυήθηκαν τα δάνειά του, τον «διευκόλυναν» με 33,4 εκ. ομόλογα και 4,5 εκ. δολάρια ως προκαταβολή, αλλά ο Μακντόναλντ δεν εξασφάλισε χρηματοδότηση από το εξωτερικό και έφυγε!  - Πασίγνωστες οι «δουλειές» της χούντας με τον ελληνοαμερικανό επιχειρηματία Τομ Πάππας: Αποικιοκρατική σύμβαση εμφιάλωσης της Coca-Cola και απαλλαγή  από τις αντισταθμιστικές υποχρεώσεις για αγροτοβιομηχανικές μονάδες. Μάλιστα ένας υπάλληλος του Τομ Πάππας, ο Π. Τοτόμης, διορίστηκε υπουργός και μετά διοικητής της ΕΤΒΑ!       Παπαδόπουλος - Τομ Πάππας- Συστάθηκε «Ειδικό Ταμείο» για την ανέγερση εκκλησίας στα Τουρκοβούνια,  του λεγομένου «Τάματος του  Έθνους». Εισέρρευσαν δάνεια, εισφορές, δωρεές κλπ., σύνολο 453,3 εκατομμύρια δρχ.(45,5 εκατομμύρια ως δημόσια επιχορήγηση, 180 εκατομμύρια από «δωρεές», «εισφορές» και 230 εκατομμύρια σε δάνεια). Ενα μέρος των «εισφορών» ήταν επίσης δημόσιο χρήμα. Π.χ. η Αγροτική Τράπεζα «πρόσφερε» 10 εκατομμύρια. Το έργο δεν πραγματοποιήθηκε, αλλά   εξαφανίστηκαν 406 εκατομμύρια  (το 90%), υποτίθεται για απαλλοτριώσεις, «δαπάνες μελετών», προπαρασκευαστικά έργα και «δαπάνες διοικήσεως και λειτουργίας»...   - Ο υφυπουργός Εμπορίου  Μπαλόπουλος με τον Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου, Παπαμιχαλόπουλο, ήσαν οι μοναδικοί που καταδικάστηκαν επί χούντας κι αυτό λόγω της αποκαθήλωσης του Παπαδόπουλου από τον Ιωαννίδη. Πρόκειται για το περίφημο σκάνδαλο των σάπιων κρεάτων της Αργεντινής με το όνομα του Μπαλόπουλου να μένει στην Ιστορία και να γίνεται  σλόγκαν.  Στο δικαστήριο μάλιστα, αναγνώσθηκε εντολή του Παττακού που απαγόρευε  για  κάποιο διάστημα τη διάθεση ντόπιου κρέατος, χάριν των των προβληματικών της Αργεντινής! Επίσης κατατέθηκε πως οι κατηγορούμενοι χρηματίζονταν «κατά συρροήν» και από μεγαλέμπορους της Ροδεσίας, οι οποίοι επεδίωκαν να αποκτήσουν μονοπωλιακά προνόμια στην εισαγωγή κρέατος. Αποτέλεσμα, η συγκέντρωση αδειών εισαγωγής σε χέρια λίγων και ανατιμήσεις.  - Επί δικτατορίας γιγαντώθηκαν οι «ημέτεροι», με  θαλασσοδάνεια από τις κρατικές τράπεζες.  Πρωταθλητές στη χορήγησή τους, οι Λαδάς και Ρουφογάλης και μάλιστα πριν κλείσουν μήνα στην εξουσία. Σε δύο δημοσιευθέντα έγγραφα του τελευταίου, αναφέρονται χορηγήσεις δανείων άνω του 1,5 δισεκατομμυρίου και για  «υπό έγκρισιν» δάνεια άνω του 1,6 δισεκατομμυρίου δρχ.!! - Γίνονταν κατά κόρον απευθείας αναθέσεις έργων χωρίς διαγωνισμούς σε διάφορες εταιρίες. Π.χ. αγορά μηχανημάτων για τη ΔΕΗ από τη Siemens, με πρόσχημα αποφυγή καθυστερήσεων,  όπως εσηγήθηκε ο διοικητής της, στρατηγός Καρδαμάκης!                            Διορισμοί ημετέρων, οικογενειοκρατία - O Μακαρέζος διόρισε υπουργό Γεωργίας κι αργότερα Βορείου Ελλάδος, τον κουνιάδο του Αλέξανδρο Ματθαίου.   - Ο Λαδάς έκανε τον ένα ξάδερφό του διοικητή της ΑΣΔΕΝ και τον άλλο Γ.Γ. Κοινωνικών Υπηρεσιών.   - Ο γαμπρός του Παττακού Ανδρέας Μεϊντάσης επιδόθηκε σε μπίζνες με το Δήμο Αθηναίων -από την κατασκευή του υπόγειου γκαράζ της Κλαυθμώνος μέχρι μια «τεχνική μελέτη αξιοποίησης δημοτικού ακινήτου» - ύψους ...1.109.000 δρχ.  - Τα αδέρφια του Παπαδόπουλου:  Ο Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος διετέλεσε στρατιωτικός ακόλουθος, Γ.Γ. του Υπ. Προεδρίας, Περιφερειακός Διοικητής Αττικής και «υπουργός παρά τω πρωθυπουργώ».   Ο Χαράλαμπος Παπαδόπουλος αναρριχήθηκε αστραπιαία στην υπαλληλική ιεραρχία για να αναλάβει Γ.Γ. Δημ. Τάξεως.   - Ο  στρατηγός Καρδαμάκης έγινε διοικητής της ΔΕΗ και ο διαβόητος πρώην αρχηγός της ΚΥΠ  στρατηγός Αλ. Νάτσινας, ανέλαβε δ/ντής του ... Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών.           Χλιδή, σπατάλες, προκλητική επίδειξη πλούτου  - Την πρωτοκαθεδρία στην κοσμική ζωή είχε ο Ρουφογάλης της ΚΥΠ και η νεαρή σύζυγός του, πρώην μοντέλο Ντέλλα, με πολυτελή θορυβώδη  πάρτυ, παρουσία εφοπλιστών και μεγαλοεπιχειρηματιών, οι οποίοι τους έστελναν πολυτελή δώρα.  - Τη δική της προκλητικά πλούσια ζωή της αφηγείται στο  βιβλίο της η Ντέλλα Ρουφογάλη, αλλά και αυτή της συζύγου του δικτάτορα,  Δέσποινας Παπαδοπούλου.  Μαζί πήγαν στο Παρίσι, έμεναν σε πολυτελείς σουίτες στο Ιντερκοντινένταλ, έκαναν βόλτες με λιμουζίνες και πανάκριβα ψώνια, μάλιστα δε, συναντήθηκαν εκεί και με το ζεύγος Γιάννη Λάτση. Όταν μετά χρειάστηκε να πάνε στις Βρυξέλλες οδικώς λόγω της κακοκαιρίας, τους έστειλε λιμουζίνα ο Ωνάσης!   - Ο Παπαδόπουλος «νοίκιαζε» στο Ψυχικό  βίλλα ιδιοκτησίας εφοπλιστών και στο Λαγονήσι τη βίλλα Ωνάση.  Συγχρόνως η μεγαλομανία του τον έκανε να κτίσει αυθαίρετη βίλλα, με ελικοδρόμια, φυλάκια για σκοπιές κλπ. μέσα στον ... Εθνικό Δρυμό της Πάρνηθας, αλλά και σαλέ στο ... όρος Μπέλες, για να κυνηγάει αγριογούρουνα!!   - Ο αδελφός του δικτάτορα, Χαράλαμπος Παπαδόπουλος, σύμφωνα με τα απομνημονεύματα αξιωματικού της αστυνομίας, είχε το προσωνύμιο «μπον φιλέ», για τις δαπανηρές νυχτερινές περιηγήσεις του στα καμπαρέ.         «Ευλόγησαν τα γένια» τους και νομοθέτησαν την  ασυλία τους!   - Το 1970 οι δικτάτορες θεσμοθέτησαν τη στεγαστική αποκατάσταση «αξιωματικών διαδραματισάντων εξέχοντα ρόλον» ... στο πραξικόπημα.   - Στις 30/12/ 1970, έκαναν νόμο «περί ευθύνης υπουργών», ώστε να αποφύγουν μελλοντική δίωξη και  «παρέγραψαν» όλα τα εγκλήματα, «δια τα οποία δεν ησκήθη ποινική δίωξις μέχρι της ημέρας συγκλήσεως» κάποιας Βουλής, μελλοντικής. Εάν επιτύγχανε το πείραμα της κυβέρνησης Μαρκεζίνη, κατά πάσαν βεβαιότητα θα επιβίωνε αυτή η ασυλία που πρόσφεραν στον εαυτό τους.    Οι σχέσεις με το εγχώριο Κεφάλαιο   - Όλα τα μεγάλα ονόματα, Ωνάσης, Νιάρχος, Λάτσης, Ανδρεάδης, Βαρδινογιάννης, Μποδοσάκης και πολλοί άλλοι, υπήρξαν ομοτράπεζοι των συνταγματαρχών. Διάφοροι επιχειρηματίες  κυριολεκτικά γιγαντώθηκαν τότε, όπως πασίγνωση αλυσίδα ξενοδοχείων, ο Ανδρεάδης που βρέθηκε με όμιλο πέντε τραπεζών κ.ά.  - Μάλιστα κάποτε επειδή συγκρούστηκαν οι μεγιστάνες μεταξύ τους για το ποιός θα πάρει τα διϋλιστήρια, έγιναν μέχρι απόπειρες πραξικοπημάτων και έκτακτοι ανασχηματισμοί, διότι στη τριανδρία της χούντας ο καθένας υποστήριζε διαφορετικό   εφοπλιστή!  - Μαύρη σελίδα της χουντικής περιόδου, οι απροκάλυπτες παρεμβάσεις του δημοσίου για βίαιες  απαλλοτριώσεις και παράδοση της γης με διαδικασίες fast track σε ιδιωτικές εταιρίες, όπως τα  3.000 στρέμματα στην Πάχη Μεγάρων, στον Ανδρεάδη για διϋλιστήριο.Ενώ εκκρεμούσε η υπόθεση στο Συμβούλιο Επικρατείας, οι μπουλντόζες του Ανδρεάδη μπήκαν νύχτα στον ελαιώνα των Μεγάρων, ξερρίζωσαν τεράστιο αριθμό ελαιοδέντρων και  γκρέμισαν κτηνοτροφικές και πτηνοτροφικές μονάδες της περιοχής. Οι Μεγαρίτες ξεσηκώθηκαν με γενική απεργία και συλλαλητήριο 12.000 (!) ανθρώπων και μάλιστα με επιτροπή αγώνα συμμετείχαν στην κατάληψη του Πολυτεχνείου! Ο αγώνας τους δικαιώθηκε και τα σχέδια Ανδρεάδη - χούντας ματαιώθηκαν...   Τα φριχτότερα  ανομήματα της χούντας υπήρξαν ο στραγγαλισμός των ελευθεριών του ελληνικού λαού, με θανατώσεις αντιφρονούντων, με βασανισμούς  και εξευτελισμούς πολιτικών κρατουμένων και  φυσικά η κυπριακή τραγωδία, που εξαιτίας της παρέδωσαν με σκυμμένο κεφάλι την εξουσία. Έτσι πέρασαν σε δεύτερη μοίρα τα οικονομικά σκάνδαλα και δεν έγινε διερεύνηση όλων. Όμως καί υπήρξαν καί πολλά ήσαν καί τεραστίου μεγέθους και τα ντοκουμέντα αναρίθμητα. Η χούντα συνέχισε ανελλιπώς τη διαφθορά, τις οικονομικές ατασθαλίες και την ευνοιοκρατία του μετεμφυλιακού κράτους και παρέδωσε «επάξια» τη σκυτάλη στο «πάρτι» της μεταπολίτευσης. Και έμειναν μόνο επτά χρόνια στην εξουσία...  

ΟΙ ΒΑΡΒΑΡΟΙ ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΕΣ ΚΑΤΕΛΑΒΑΝ ΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΤΗΣ ΠΑΛΜΥΡΑΣ!!ΤΙ ΚΑΝΕΙ Η UNESCO ΚΑΙ Ο ΟΗΕ??ΓΙΑΤΙ ΟΛΟΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΑΔΙΑΦΟΡΑ ΤΙΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΤΩΝ ΜΝΗΜΕΙΩΝ??

Ένας Βρετανός άνδρας μαγείρεψε μπέικον και μετά δείτε τι βρήκε στο τηγάνι του. Ο Toby Elles του Λάνκαστερ, Αγγλία, σκέφτηκα ότι έμοιαζε με τον Ιησού.Προσπαθούν οι Σιωνιστές με ιστορίες για αγρίους να κρατήσουν τα πρόβατα στο Χριστιανικό μαντρί!!

Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΩΝ ΑΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΡΟΜΑ!! Το λείψανο της Βαρβάρας κατέστρεψε τον ομώνυμο Δήμο!!Μάλλον δεν θα γέμισαν τα παγκάρια οι πιστοί και η Βαρβάρα εκνευρίστηκε και έγινε το ελα να δεις στον Δήμο!!Να σημειώσω ότι οι δράστες και οι κάτοικοι του Δήμου της "Αγίας" Βαρβάρας είναι φανατικοί Εβραιοχριστιανοί!! 

ΑΥΤΗ ΦΤΑΙΕΙ!!

Οι πλέον φανατικοί υποστηρικτές του υπουργού Υγείας Παναγιώτη Κουρουμπλή είναι οι Έλληνες φαρμακοβιομήχανοι. Μόνο με μια υπογραφή του οι αναξιοπαθούντες φαρμακοβιομήχανοι θα κερδίζουν επιπλέον τετρακόσια εκατομμύρια ευρώ το χρόνο τα οποία βέβαια θα χρεώνεται το ελληνικό δημόσιο.  Πρόκειται για απόφαση της ντροπής η οποία παραπέμπει στον αλήστου μνήμης Κουτσονόμο. Βέβαια τα Μέσα Ενημέρωσης έκαναν γαργάρα το θέμα γιατί μπούκωσαν στη κυριολεξία επί τρεις μήνες στη διαφήμιση απ' τις γνωστές φαρμακοβιομηχανίες οι οποίες δεν διαφήμιζαν φάρμακα αλλά εξαγόραζαν τη σιωπή των Μέσων Ενημέρωσης για το γιγαντιαίο αυτό σκάνδαλο. Αυτοί που έστησαν το μεγάλο κόλπο πανηγυρίζουν στην κυριολεξία γιατί τα πράγματα πήγαν πολύ καλύτερα απ' ότι νόμιζαν. Ακόμα και τα κόμματα της αντιπολίτευσης το βούλωσαν γιατί το λόμπι των φαρμακοβιομήχανων είναι ισχυρό και έχει χώσει τα τελευταία χρόνια δεκάδες εκατομμύρια ευρώ σε ολόκληρο το σύστημα.

ΤΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΙΕΡΑΤΕΙΟ ΕΙΝΑΙ ΒΟΥΤΗΓΜΕΝΟ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ!!ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΕΧΟΥΝΕ ΧΕΣΜΕΝΗ!!

  Το μεγαλύτερο πλήγμα δέχεται η Εκκλησία στα ειδικά προνόμιά της, που μέχρι σήμερα θεωρούνταν άβατα και ανέγγιχτα από όλες τις κυβερνήσεις με την υποστήριξη πιστών και μη. Πλέον καταγράφεται μια ριζική μεταστροφή στην άποψη των πολιτών γύρω από αυτά τα ζητήματα και σε ποσοστό 61,6% τάσσονται υπέρ του χωρισμού Κράτους-Εκκλησίας, ενώ το συντριπτικό ποσοστό 88,5% λέει ότι είναι υπέρ της φορολόγησης της εκκλησιαστικής περιουσίας.                                                                                                                                                      ""Ο  ιουδαιοχριστιανισμός απαξιώνεται από τους  Έλληνες σύμφωνα με το γκάλοπ του έθνους και επιτέλους οι Έλληνες αρχίζουν να ξυπνάνε βλέποντας το ανθελληνικό και καταστροφικό του έργο στον τόπο μας..Ο ιουδιοχριστιανισμός είναι μια μικρή μειοψηφία την οποία έντεχνα φουσκώνει το πολιτικό κατεστημένο με σκοπό τα δόλια σχέδιά του για την αποβλάκωση του Έλληνα. Η εβραϊκή αίρεση εισπράττει το αντίτιμο για τα εγκλήματά της ενάντια στον Ελληνισμό ""!!

Οπως καταγράφεται στην έρευνα που διενήργησε η εταιρεία «Μarc» για λογαριασμό του «Εθνους της Κυριακής», η αποκάλυψη του σκανδάλου έχει οδηγήσει σε μεταστροφή της κοινής γνώμης. Το 65,7% των πολιτών δηλώνουν ότι έχει κλονιστεί η εμπιστοσύνη τους συνολικά προς την Εκκλησία. Χαρακτηριστικό είναι ότι ένα σημαντικό ποσοστό (42,1%) θεωρεί πως οι παράνομες συναλλαγές και τα σκάνδαλα των ιερωμένων είναι γενικότερο φαινόμενο που υπερβαίνει τα του Βατοπεδίου. Τη μεγαλύτερη αμφισβήτηση (74,4%) δέχεται η Εκκλησία από τους νέους ηλικίας 18 ως 34 ετών.

ΟΠΩΣ ΒΛΕΠΕΤΕ ΚΥΡΙΕ ΤΣΙΠΡΑ Ο ΛΑΟΣ ΘΕΛΕΙ ΕΣΕΙΣ??ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΟΣΚΥΛΑ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΠΕΡΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ!!!Το 2001 το 13,8% δήλωσε ότι δεν θρησκεύεται, ενώ το 85,6% ότι θρησκεύεται.

- Το 2015 το 45,9% δηλώνει ότι δεν θρησκεύεται, ενώ μόνο το 51,9% ότι θρησκεύεται.  Ένα άλλο συνταρακτικό στοιχείο είναι πως μέσα σε δέκα χρόνια μειώθηκαν στους μισούς όσοι καθημερινά προσεύχονται και υπερτετραπλασιάστηκαν όσοι δεν προσεύχονται ποτέ :  -Το 2006 το 54,2% προσευχόταν καθημερινά και το 7,2% ποτέ.  -Το 2015 το 24,4% προσεύχεται καθημερινά και το 29,6% ποτέ.  Εξίσου συνταρακτικό είναι το στοιχείο της δημοσκόπησης ότι μέσα σε δέκα χρόνια μειώθηκαν στο ένα τρίτο εκείνοι που εκκλησιάζονται κάθε Κυριακή, ενώ υπερπενταπλασιάσθηκαν όσοι δεν πηγαίνουν ποτέ στην Εκκλησία:  - Το 2006 το 22,7% πήγαινε κάθε Κυριακή στην Εκκλησία, το 24,6% έως τρεις φορές τον μήνα και το 6,9% ποτέ.  - Το 2015 το ποσοστό όσων πηγαίνουν κάθε Κυριακή στην Εκκλησία περιορίζεται στο 6,7%, στο 10% όσων πηγαίνουν έως τρεις φορές, ενώ το ποσοστό όσων δεν πηγαίνουν ποτέ στην Εκκλησία έφτασε το 36,7%.

Άλλες παράμετροι που δείχνουν την τάση της κοινωνίας του 2015 να απομακρυνθεί από τη διδασκαλία και τους Κανόνες της Εκκλησίας είναι και αι ακόλουθοι:  - Οριακά πλέον τάσσεται υπέρ της διατηρήσεως των θρησκευτικών συμβόλων στους δημόσιους χώρους: Το 51,3% είπε «ναι» και «μάλλον ναι» και το 45,4% «όχι» και «μάλλον όχι».  - Το 2006 το 36,7% τάχθηκε υπέρ του να διδάσκεται το Ορθόδοξο δόγμα στα θρησκευτικά του σχολείου, ενώ το 2015 τάσσεται μόνο το 13,8%, δηλαδή υποτριπλασιάστηκε.  - Οριακά πλέον - το 50,5% - τάσσεται κατά του γάμου των ατόμων του ιδίου φύλου. Όμως το 65,6% τάσσεται υπέρ της άποψης ότι «η ομοφυλοφιλία είναι ένας τρόπος ζωής που πρέπει να γίνει αποδεκτός από την κοινωνία».  - Το 82,3% τάσσεται υπέρ του πολιτικού γάμου.  - Το 73% υπέρ της καύσης των νεκρών. Και  - Το 78,4% υπέρ του να πληρώνει η Εκκλησία τους μισθούς των ιερέων Της.  - Το 74,5% τάσσεται υπέρ του διαχωρισμού Κράτους - Εκκλησίας.

ΚΑΙ Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ ΕΧΕΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ!!

ΤΣΙΠΡΑ ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ?ΟΙ ΤΕΜΠΕΛΗΔΕΣ ΠΑΠΑΔΕΣ ΜΑΣ ΣΤΟΙΧΙΖΟΥΝ 6.εκ. ΕΥΡΩ ΤΟ ΧΡΟΝΟ!! Διαχωρισμό εκκλησίας- κράτους θέλουν 7 στους 10 Ελληνες!!Αισθάνομαι για μια φορά ακόμα δικαιωμένος και ο λόγος ότι πολλοί φίλοι που δηλώνουν Εθνικοί και ζουν σε κομματικά μαντρια μιλούσαν για πολιτικό κόστος για το κόμμα τους όταν ζητούσα τον διαχωρισμό κράτους εκκλησίας!!!Τώρα τι έχουν να πούν όλοι αυτοί??Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα!!Έγραφα εδώ ότι η εκκλησία δεν έχει δύναμη στο εκλογικό σώμα και σήμερα αισθάνομαι ΔΙΚΑΙΩΜΕΝΟΣ!!Όλα τα πολιτικά κόμματα στηρίζουν την εκκλησία διότι τους παραδίδει ψηφοφόρους πρόβατα!!Όπως θα δείτε στην Δημοσκόπηση η συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαου έχει κουνήσει μαντήλι στην Εβραϊκή αίρεση!!

Υπέρ του διαχωρισμού εκκλησίας- κράτους τάσσεται η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων.

Το θέμα αυτό, όπως και η αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας επανήλθε στην επικαιρότητα μετά από τις πρόσφατες δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου, αλλά και την επιστολή που του έστειλε ο Αλέξης Τσίπρας.

Δημοσκόπηση της Κάπα Research, για λογαριασμό του «Βήματος», αποκαλύπτει ότι το 74,5% τάσσεται υπέρ του διαχωρισμού, με το 19,7% να διαφωνεί με αυτή την προοπτική.

Επίσης, το 63,9% δεν είναι ικανοποιημένο από τη δραστηριότητα της εκκλησίας και το 73% είναι υπέρ της καύσης των νεκρών, την οποία απορρίπτει η εκκλησία.

Τέλος, το 78,4% δηλώνει ότι οι κληρικοί πρέπει να μισθοδοτούνται από εκκλησία και όχι από το δημόσιο.!!!

Ο ρόλος της εκκλησίας κατά την «Τουρκοκρατία»Σήμερα οι προδότες αλιτήριοι Ρασοφόροι το παίζουν Έλληνες και πάνε στις παρελάσεις και βγάζουν πατριωτικές κορώνες!! Το θράσος και η απληστία όλου του μηχανισμού της ορθόδοξης εκκλησίας και το «μαγαζάκι γωνία», που είναι γι' αυτήν η θρησκεία, ήταν γνωστό σε όλους τους πνευματικά καλλιεργημένους ανθρώπους της εποχής. Οι πνευματικά καλλιεργημένοι έχουν κυρίως σπουδάσει σε ευρωπαϊκές πόλεις και είναι επηρεασμένοι από τον γαλλικό διαφωτισμό.

Η λειψανοθήκη τοποθετήθηκε επάνω σε όχημα της "Ελληνικής" Αστυνομίας και στη συνέχεια με λιτανευτική πομπή κατευθύνθηκαν στον αθλιο  ναό Αθλίας Τριάδας, όπου τελέσθηκε εσπερινός χοροστατούντος του Επισκόπου Φαναρίου, ενώ συγχοροστάτησε ο Μητροπολίτης Πειραιώς. Το σκήνωμα παρέμεινε στο ναό προς προσκύνηση για περίπου δύο ώρες.Και εσύ μαλάκα πλήρωνε την Ελληνική Αστυνομία όχι για να σε προστατεύει αλλά για να μεταφέρει Εβραιοχριστιανικά λείψανα!!Πανουση εδώ και τώρα παραιτήσου!! ΠΟΤΕ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΤΙΣ ΑΘΛΙΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΦΙΕΣΤΕΣ??     

Γράφει ο Στυλιανός Πολίτης

Υπάρχουν κάποια άτομα που η Ιστορία τα έχει παραμερίσει. Ένα τέτοιο πρόσωπο είναι ο Γιάννης Γκούρας. Ένας ήρωας του 1821, που μία πράξη του για την οποία δεν είμαστε και απόλυτα βέβαιοι, τον καταδίκασε στο να μην πάρει τη δόξα των άλλων πολεμιστών. Όπως θα δούμε παρακάτω, άνθρωποι δικοί του δολοφόνησαν έναν άλλο μεγάλο ήρωα της Παλιγγενεσίας τον Οδυσσέα Ανδρούτσο. Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης είχε πει για τον εαυτό του: «Όταν θέλω γίνομαι άγγελος, και όταν θέλω πάλε γίνομαι διάβολος». Είναι αλήθεια ότι αυτό ισχύει για όλους μας! Γι' αυτό και καλός άνθρωπος είναι αυτός στον οποίο υπερτερούν τα θετικά στοιχεία έναντι των κακών που απαραίτητα συνυπάρχουν σε όλους μας. Στο ερώτημα που θα μπορούσαμε να κατατάξουμε τον Γκούρα, η απάντηση θα ήταν ότι όσο και αν καταδικάζουμε σαν αποτρόπαια μια τέτοια πράξη που φέρεται ότι διέπραξε, δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε το γεγονός ότι ο Γκούρας υπήρξε μεγάλος εθνικός ήρωας και βασικός παράγοντας της Ελληνικής Επαναστάσεως.

Ο Ιωάννης Γκούρας είχε γεννηθεί στη Γκουρίστα, της Παρνασσίδας  το 1791. Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρία από το συγγενή του Πανουργιά. Με τον Οδυσσέα Ανδρούτσο πολέμησε στο Χάνι της Γραβιάς όπου διακρίθηκε για τον ηρωισμό του. Συμμετείχε επίσης και στη μάχη των Βασιλικών με τον Πανουργιά, όπου στην κρισιμότερη στιγμή, χάρη στη γενναιότητα του και στα ηγετικά του προσόντα, κατήγαγε κέραια πλήγματα στο βασικό κορμό των τουρκικών δυνάμεων με αποτέλεσμα να επηρεάσει σοβαρά την έκβαση της μάχης. Στις 23 Φεβρουαρίου 1823 έγινε στην Αθήνα ο γάμος του με την Ασήμω, την πανέμορφη κόρη του Αναγνώστη Λιδωρίκη από την ιστορική οικογένεια του ομώνυμου χωριού. Η νύφη ήταν συγγενής σημαντικών παραγόντων της Επαναστάσεως και γενναίων πολεμιστών. Ο αδελφός της μάλιστα ο Αναστάσιος, εκτός από διακεκριμένος αγωνιστής έλαβε ενεργό μέρος στις Εθνικές Συνελεύσεις, ως αντιπρόσωπος της επαρχίας του. Αυτός ο γάμος ήταν μεγάλη επιτυχία. Η τύχη του Γκούρα ήταν εξαιρετική. Η όμορφη γυναίκα του συγκέντρωνε όλα τα προσόντα της συζύγου ενός Οπλαρχηγού. Πάντα πλάι του ακόμα και στις μάχες, αγωνιζόταν για την Πατρίδα με γενναιότητα και ηρωισμό. Οι συμπολεμιστές της την αποκαλούσαν «Νταλιάνα» επειδή οι γραμμές του υπέροχου κορμιού της τους θύμιζαν το «νταλιάνι», το πιο όμορφο και κομψό ντουφέκι εκείνης της εποχής.

Παρά τις αρετές της όμως δεν είχε πάψει να είναι γυναίκα. Γι΄ αυτό είχε μέσα της το σπέρμα της αντιζηλίας, που φωλιάζει στη ψυχή κάθε γυναίκας ανεξαιρέτως και είναι γνωστή από την εποχή του γάμου του Βασιλιά Πηλέα με τη Νηρηίδα Θέτιδα. Ένα μήλο τότε, που έγραφε «τη καλλίστη» ήταν αρκετό να προκαλέσει μεγάλη διαμάχη μεταξύ των γυναικών. Το κακό μεταφέρθηκε απ' αυτές στους άνδρες, οι οποίοι ανέκαθεν ενεργούν επηρεασμένοι από τις επιθυμίες των γυναικών και καταλήξαμε στις συμφορές του Τρωικού Πολέμου, με πρωτεργάτες πάλι τις γυναίκες, θνητές ή αθάνατες.  Το 1822, βρίσκουμε το Γκούρα φρούραρχο των Αθηνών και το 1825 Γενικό Οπλαρχηγό Ανατολικής Ρούμελης. Η Νταλιάνα ζωσμένη με τα κουμπούρια της και με το σπαθί στο χέρι ήταν πάντα στο πλευρό του. Δεν τα πήγαινε όμως καλά με τις Ανδρούτσαινες, δηλαδή τη μάνα και τη σύζυγο του Ανδρούτσου. Οξυδερκής ο Οδυσσέας κατάλαβε έγκαιρα τον κίνδυνο. Για να αποφύγει τη ρήξη με το Γκούρα αναγκάσθηκε να τις απομακρύνει. Τις πήγε στη «Μαύρη Τρύπα» όπως αποκαλούσαν τότε το Κωρύκειο άντρο του Παρνασσού, ένα από τα ιερότερα σπήλαια της αρχαιότητας, όπου λατρευόταν ο θεός Πάνας με τη νύμφη Κωρυκεία και είχε μετατραπεί τότε σε οχυρό. Οι καυγάδες σταμάτησαν, αλλά λέγεται ότι δυστυχώς το κακό συνεχίσθηκε με την αφόρητη γυναικεία  γκρίνια και τη «κρεβατομουρμούρα» της Νταλιάνας, που στάλαξε στη ψυχή του άντρα της το άσβηστο μίσος κατά του φίλου και συμπολεμιστή του. Δεν άργησε να έρθει και ο εθνικός διχασμός. Η διχόνοια και ο αλληλοσπαραγμός. Κάτι αναμενόμενο που δεν λείπει από την Eλληνική Ιστορία από αρχαιοτάτων χρόνων. Μέσα σ' αυτό το κακό, ο Γιάννης Γκούρας, στις 7 Απριλίου του 1825 συλλαμβάνει τον Οδυσσέα Αντρούτσο και το φυλακίζει στην Ακρόπολη. Εκεί ο μεγάλος ήρωας της Επαναστάσεως βρήκε φρικτό θάνατο. Στις 5 Ιουνίου 1825, άνθρωποι του Γκούρα ανάμεσα τους ένας συγγενής του ο Μαμούρης καθώς και οι Παπακώστας και Τριανταφυλλίνας, τον στραγγάλισαν αφού τον βασάνισαν με το χειρότερο τρόπο. Στη συνέχεια, τον έριξαν από τo Φράγκικο Πύργο προς το μέρος του Ναού της Απτέρου Νίκης για να φανεί σαν ατύχημα σε δήθεν προσπάθεια του να δραπετεύσει.

Τον Απρίλιο του 1826 έπεσε το Μεσολόγγι. Μετά απ' αυτό οι Τούρκοι ουσιαστικά επεκράτησαν και έλεγχαν σχεδόν ολόκληρη τη Ρούμελη. Μοναδικό οχυρό η Ακρόπολη, το Κάστρο της Αθήνας. Εκεί επικεντρώθηκε η προσπάθεια του Τούρκου Στρατηγού Μεχμέτ-Ρεσίτ πασά, που τον αποκαλούσαν Κιουταχή επειδή από ηλικία μόλις 29 ετών είχε διορισθεί από το Σουλτάνο, διοικητής της Κιουτάχειας της Μικράς Ασίας, όπου παρέμεινε για πολλά χρόνια επιδεικνύοντας τη σκληρότητα του και την αναλγησία του. Είναι θλιβερό το γεγονός ότι ο αιμοσταγής αυτός ηγέτης των Τούρκων ήταν γιος Χριστιανού ιερέα. Ίσως για κάτι σαν και αυτόν να βγήκε αυτό που λένε: «παπά παιδί διαβόλου εγγόνι». Μια φράση που τόσο αδικεί όλα τα υπόλοιπα παιδιά των ιερέων, με μικρές μόνο εξαιρέσεις.

Από τον Αύγουστο του 1826 είχε φτάσει στην Αθήνα ο βάρβαρος πασάς με 22.000 στρατιώτες και ξεκίνησε την πολιορκία της Ακροπόλεως που κράτησε δέκα μήνες. Οι Οθωμανοί γνώριζαν πολύ καλά ότι τα φρούρια έπεφταν ή από προδοσία ή από πείνα. Προδότης δεν βρέθηκε. Γι' αυτό επεδίωξαν στενό αποκλεισμό για να αναγκασθούν από την πείνα οι πολιορκημένοι να παραδοθούν. Οι γενναίοι πολεμιστές όμως δεν πτοήθηκαν. Μέσα στις φλέβες τους κυλούσε καυτό το αίμα των προγόνων. Το υψηλό ηθικό μάλιστα τους οδήγησε στο να επιχειρούν συχνά γιουρούσια, κυρίως στη διάρκεια της νύκτας, σπέρνοντας το τρόμο και την καταστροφή στους πολιορκητές. Ταυτόχρονα οι υπόλοιπες ελληνικές δυνάμεις, περί τις 5.000 μαζί με τους Φιλέλληνες, είχαν πάρει θέσεις στα περίχωρα των Αθηνών πίσω από τις γραμμές των Τούρκων, ενώ είχαν δημιουργηθεί στρατόπεδα στο Χαϊδάρι, την Ελευσίνα, το Kερατσίνι και στο Φάληρο. Η αποστολή που ανέλαβαν ήταν η συνεχής παρενόχληση των Τούρκων και ο αντιπερισπασμός με σκοπό να είναι δυνατή η διείσδυση μικρών ομάδων για ενίσχυση και ανεφοδιασμό των πολιορκούμενων. Οι Τούρκοι διαθέτοντας ισχυρό πυροβολικό και άφθονα πυρομαχικά οργάνωσαν τις πυροβολαρχίες τους γύρω από την Ακρόπολη και άρχισαν πυκνό συνεχές πυρ. Με τους ανελέητους βομβαρδισμούς των βαρβάρων κινδύνευαν σοβαρά τα αρχαία μνημεία. Οι πολιορκημένοι είχαν ιδιαίτερη ευαισθησία γι' αυτά. Τα αγαπούσαν και τα θαύμαζαν γιατί αυτά θύμιζαν στο δυστυχισμένο ραγιά την ένδοξη ιστορία του. Ήξεραν πολύ καλά ότι αυτά είναι η εθνική μας κληρονομιά που έπρεπε να διασωθεί πάση θυσία. Πολλές φορές βρέθηκαν σε δύσκολη θέση, χωρίς μολύβι για τα βόλια τους. Ούτε μια στιγμή δεν πέρασε από το μυαλό τους να γκρεμίσουν τις κολώνες για να πάρουν αυτό που συνδέει τα κιονόκρανα, όπως είχαν ξεκινήσει να κάνουν οι Τούρκοι όταν βρέθηκαν στη θέση τους τότε που τους πολιορκούσαν οι Έλληνες. Ευτυχώς για όλους μας, ο Οδυσσέας Ανδρούτσος είχε προτιμήσει να εφοδιάσει τους πολιορκημένους Τούρκους με πυρομαχικά, με τη συμφωνία ότι θα σταματήσουν το καταστροφικό έργο τους και έτσι σώθηκε η Ακρόπολη.

Μεγάλος κίνδυνος τώρα ήταν και τα αποθηκευμένα πυρομαχικά. Αυτά οι πολιορκημένοι φρόντισαν να τα απομακρύνουν από ευαίσθητα σημεία, όπου η έκρηξη τους θα μπορούσε να προκαλέσει καταστροφή των μνημείων. Οι ενέργειες εκτελέσθηκαν με μεγάλη προσοχή. Η μεταφορά πυρομαχικών κάτω από τα πυρά του εχθρού εγκυμονούσε σοβαρότατους κινδύνους για του υπερασπιστές της Ακροπόλεως. Ακούραστη σ' αυτή την προσπάθεια πρωτοστάτησε η Νταλιάνα. Ήθελε η Πατρίδα μας όταν θα γινόταν ελεύθερη να μην έχει χάσει τους αρχαιολογικούς της θησαυρούς. Ενώ λοιπόν ήταν πρωταγωνιστής σε κάθε αγώνα, ποτέ δεν έπαυε να υπενθυμίζει στον άντρα της τα σοφά λόγια που λίγους μήνες πριν, του είχε πει ο Στρατηγός Μακρυγιάννης. Σε καμία περίπτωση δεν θα έπρεπε να « ...πάμε στον αγέρα κι' εμείς και οι Τούρκοι και ο Ναός».

Στις 1 Οκτωβρίου 1826, σ΄ ένα γιουρούσι μια σφαίρα βρήκε το Γκούρα και τον έριξε κάτω νεκρό. Η  Νταλιάνα ήταν δίπλα του! Έσκυψε και τον φίλησε τρυφερά στο στόμα τη στιγμή που ψυχορραγούσε και αμέσως μετά πετώντας μακριά τη λαβή του σπασμένου από τα πολλά κτυπήματα σπαθιού της, άρπαξε από τα ματωμένα χέρια του νεκρού πια ήρωα το σπαθί του και βροντοφώναξε στα παλικάρια, που σαστισμένα είχαν σταματήσει και κοιτούσαν με βουρκωμένα μάτια: «Πάφτε μωρέ! ... κυττάχτε πώς θα σώσετε τούτο το Κάστρο, κι' όχι να κλαίτε, σα γυναίκες. Εγώ, που θα 'πρεπε να ρίξω τα μαλλιά μου κάτου και να μοιρολογήσω, ζώστηκα το σπαθί του και γίνουμαι εγώ καπετάνιος σας, να σώσουμε την Ακρόπολι και να λευτερώσουμε την Πατρίδα μας από τη σκλαβιά!». Κι' η ανθρωπόμορφη λέαινα χύθηκε σαν καυτή λάβα στον εχθρό. Πίσω τα παλικάρια της! Τρόμος και συμφορά για τους Αγαρηνούς! Η Γκούραινα, δηλαδή η Νταλιάνα, ήταν τώρα ο άξιος αντικαταστάτης του νεκρού Αρχηγού των υπερασπιστών της Ακροπόλεως.

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να γίνει μια απαραίτητη διευκρίνιση. Η θέση της Ελληνίδας ανάμεσα στους πολεμιστές δεν είχε καμμία σχέση με την αντίστοιχη θέση της γυναίκας σε άλλες κοινωνίες. Η συμβολή της στους Εθνικούς μας Αγώνες είναι τεράστια. Κανένας άλλος λαός δεν είχε γυναίκες σαν τη Μαρούλα Κομνηνή στη Λήμνο το 1475, σαν τη Μπουμπουλίνα, τη Μαντώ Μαυρογένους, τη Δέσπω Μπότση, τη Τζαβέλλαινα, και τη Νταλιάνα της ιστορίας μας το 1821, ούτε και σαν την Άννα Παπαδοπούλου, την αδελφή του Παύλου Μελά, τη Λέλα Καραγιάννη και την Καλλιόπη Λίγκα της νεότερης Ιστορίας μας. Και δεν είναι μόνο αυτές, υπάρχουν και τόσες άλλες, για τις οποίες θα αναφερθούμε κάποια άλλη στιγμή. Αλλά και η Ελληνίδα που δεν διακρίθηκε στις μάχες, συνέβαλε σαν αφανής ήρωας καθοριστικά στην επιβίωση του Έθνους μας και στη δόξα της Φυλής μας. Δεν ήταν μόνο η πιστή σύζυγος και η τρυφερή ερωμένη του μαχητή, αλλά και η μάνα που νανουρίζοντας το μωρό της το προετοίμαζε για υπερασπιστή της Πατρίδας. Ποιος στ' αλήθεια ξεχνά το πόσο χαρακτηριστικά την περιγράφει ο Διονύσιος Σολωμός στο ποίημα «Ελληνίδα Μητέρα»; Ήταν εκείνη που σαν τη Σπαρτιάτισσα αποχαιρετούσε πριν τη μάχη το παιδί της με την ευχή να γυρίσει τιμημένος ζωντανός ή νεκρός επαναλαμβάνοντας επί αιώνες το «ή τάν ή επί τάς». Ήταν αυτή που το 1940 μετάφερε μέσα στα χιόνια τα πυρομαχικά για ανεφοδιασμό του στρατού μας στις απάτητες κορυφές της Βορείου Ηπείρου. Για όλα αυτά η άξια Ελληνίδα απολάμβανε από την αρχαιότητα ένα ιδιαίτερο σεβασμό. Στη Μάνη αλλά και σε άλλα μέρη της Ελλάδας, όταν η γυναίκα έφερε όπλα θεωρείτο ισότιμη με τον άνδρα. Όταν η Μανιάτισσα έμενε χήρα, πράγμα καθόλου σπάνιο, γινόταν αρχηγός της οικογένειας. Μ' αυτή την ιδιότητα κατέβαινε στις δημόσιες συνελεύσεις, όπου κάθε οικογένεια είχε μια ψήφο και συμμετείχε στα κοινά σαν απόλυτα ίση με τους τραχείς συντοπίτες της. Μετά απ' όλα αυτά δεν πρέπει να μας φαίνεται καθόλου παράξενο το γεγονός ότι δεν ήταν λίγες οι φορές που γυναίκες ηγήθηκαν των πολεμιστών της Επαναστάσεως, απολαμβάνοντας την πλήρη εμπιστοσύνη και την απεριόριστη αναγνώριση τους σε εποχές που σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο η γυναίκα είχε αποκλειστικό καθήκον της τα οικιακά. Ας επιστρέψουμε όμως στην Ακρόπολη του 1826. Ο αγώνας συνεχιζόταν. Στις 12 Οκτωβρίου, ο Νικόλαος Κριεζώτης με 400 άνδρες του και με τη βοήθεια του Γεωργίου Καραϊσκάκη επέτυχε να σπάσει τον κλοιό των Τούρκων και να εισέλθει στην Ακρόπολη μεταφέροντας πυρομαχικά. Ο Οπλαρχηγός αυτός έχαιρε μεγάλης εκτιμήσεως από τους Έλληνες και ιδιαίτερα από τους συμπατριώτες του. Το πραγματικό όνομα του ήταν Καραχλιάνης και τον έλεγαν Κριεζώτη  επειδή είχε μεγαλώσει στο χωρίο Κριεζά. Ήταν γενναίος, αποφασιστικός και γεμάτος στρατιωτικές αρετές, όπως θα λέγαμε σήμερα. Ακούραστος στις μάχες και τραχύς πολεμιστής. Κι όμως να που ήρθε και η στιγμή να λυγίσει. Όχι βέβαια μπροστά στον εχθρό! Αυτό δεν θα το έκανε ποτέ! Αλλά μπροστά στην Νταλάνα. Όταν σκαρφαλώνοντας στην Ακρόπολη την είδε, χήρα πια, να στέκει αρματωμένη και αγέρωχη να φρουρεί το Κάστρο που ριζωμένο στον Ιερό Βράχο από τα πανάρχαια χρόνια συμβολίζει τον πολιτισμό μας, έμεινε άφωνος. Είχε ακούσει τόσα για αυτή και τη θαύμαζε για τον ηρωισμό της. Τώρα όμως που την είδε από κοντά τον άφησε έκθαμβο και η ομορφιά της. Την αγάπησε παράφορα μ' ένα έρωτα κεραυνοβόλο. Η πανέμορφη ηρωίδα, παρά τις συμφορές της και τις κακουχίες του πολέμου δεν είχε χάσει τίποτε από τη θηλυκότητα της. Παρέμενε δροσερή και όμορφη να την βλέπουν όλοι και τη θαυμάζουν. Κάποια άλλη στιγμή και ενώ οι σφαίρες από τα κανόνια του Κιουταχή σφύριζαν πάνω από τα κεφάλια τους, ο Κριεζώτης δεν άντεξε και της εξομολογήθηκε το φλογερό έρωτα του. Κυριευμένος μάλιστα από το πάθος του της ζήτησε να γίνει γυναίκα του. Αλίμονο όμως γι΄ αυτόν, η απάντηση ήταν απογοητευτική. Η Νταλιάνα ήθελε να παραμείνει Γκούραινα, απόλυτα πιστή στο σύζυγο της ακόμα και μετά το θάνατο! Το Νοέμβριο οι πολιορκημένοι κινδύνευσαν πάλι να ξεμείνουν από πολεμοφόδια. Η δύναμη τους επίσης είχε εξασθενήσει από τις απώλειες. Έπρεπε όχι μόνο να ανεφοδιασθούν αλλά και να ενισχυθούν σε προσωπικό. Το τολμηρό εγχείρημα ανέλαβε ο Φαβιέρος, ο οποίος με 560 άνδρες φορτωμένους με μπαρούτι διέσπασε τον κλοιό των Τούρκων και ανέβηκε στην Ακρόπολη. Εκεί παρέμειναν όλοι μαζί πολεμώντας μέχρι το πέρας της πολιορκίας. Ο Στρατηγός βαρόνος Κάρολος Φαβιέρος  (Charles Favier) ήταν Γάλλος φιλέλληνας που είχε γεννηθεί το 1783. Είχε αποφοιτήσει από το Πολυτεχνείο στο Παρίσι και είχε πολεμήσει στους Ναπολεόντειους Πολέμους. Ανδραγαθώντας είχε φθάσει στο βαθμό του Συνταγματάρχη σε ηλικία μόλις 30 ετών και είχε τιμηθεί με το Παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής. Λάτρης της Ελλάδας έφθασε το 1923 για να αγωνιστεί για την ελευθερία της. Πολέμησε γενναία δίπλα στους Έλληνες σε όλη τη διάρκεια της Επαναστάσεως προσφέροντας πολύτιμες υπηρεσίες λόγω των επιτελικών γνώσεων του, της πολεμικής εμπειρίας του και της μαχητικής του ικανότητας. Το 1828 επέστρεψε στην Γαλλία και διετέλεσε Φρούραρχος Παρισίων και στη συνέχεια Γενικός Επιθεωρητής του Γαλλικού Στρατού. Το 1842 η Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας, αναγνωρίζοντας την προσφορά του στο Έθνος μας, τον ανακήρυξε επίτιμο Έλληνα πολίτη και ο Βασιλιάς Όθων του απένειμε το Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Σωτήρος. Πέθανε το 1855 απλώνοντας βαρύ πένθος στη χώρα μας. Οι Ελληνικές Σημαίες κυμάτισαν για τρεις μέρες μεσίστιες και η Ακρόπολη φωταγωγημένη τίμησε σεμνά με το δικό της τρόπο ένα από τους σωτήρες της. Κλείνοντας την παρένθεση για τον ηρωικό φιλέλληνα, ας δούμε πρώτα τι γινόταν στην Ευρώπη. Η κοινή γνώμη παρακολουθούσε με μεγάλο ενδιαφέρον τις εξελίξεις στην επαναστατημένη Ελλάδα. Όλοι συμπαραστεκόντουσαν στον Αγώνα και ανυπομονούσαν να την δουν τη χώρα μας ελεύθερη. Οι σημαντικές όμως καταστροφές στο αρχαίο μνημείο από τους συνεχείς βομβαρδισμός των Τούρκων είχε προκαλέσει τη δικαία αγανάκτηση τους. Μέχρι και ο Κιουταχής το είχε επισημάνει τότε σε αναφορά του στο Σουλτάνο με τα παρακάτω λόγια «Αυτό το φρούριο, δηλαδή η Ακρόπολη, είναι αρχαίο. Ανήκε σε ανθρώπους από τους οποίους αναδείχθηκαν μεγάλοι φιλόσοφοι και περιέχει σπουδαία έργα τέχνης που προκαλούν θαυμασμό στους μορφωμένους Ευρωπαίους. Οι Ευρωπαίοι λοιπόν, αλλά και τα άλλα Έθνη των απίστων των λεγομένων Χριστιανών, το θεωρούν κάτι σαν το σπίτι το δικό τους και σαν τόπο προσκυνήματος, γι' αυτό και θέλουν να το υπερασπιστούν». Πραγματικά δεν άργησαν οι έντονες αντιδράσεις. Όλα τα Κράτη του πολιτισμένου Κόσμου με τους πρεσβευτές τους στην Κωνσταντινούπολη απαίτησαν με αυστηρά διαβήματα να ληφθούν μέτρα για την σωτηρία των αρχαιοτήτων. Η Τουρκία βρέθηκε σε δύσκολη θέση. Με την ύπουλη πολιτική της και τη πανούργα διπλωματία συνέταξε υποκριτικά μια διαταγή προς τον Κιουταχή, να λάβει μέτρα για τη σωτηρία των μνημείων, χωρίς όμως να τον διατάξει να σταματήσει τους καταιγιστικούς βομβαρδισμούς. Η φοβερή καταστροφή συνεχίσθηκε με τον ίδιο εντατικό ρυθμό. Παράλληλα, ο Κιουταχής εκτιμώντας ότι δεν υπήρχε περίπτωση να παραδοθούν οι Έλληνες, έβαλε σε εφαρμογή ένα νέο σχέδιο. Θα ανατίναζε ολόκληρη την Ακρόπολη. Όσο για το φιρμάνι που έλεγε για την προστασία της; Αυτό ήταν για τα μάτια του κόσμου. Σίγουρα αυτός θα είχε κάποιο άλλο μυστικό φιρμάνι που το αναιρούσε. Άρχισαν λοιπόν οι  Τούρκοι με τα βέβηλα χέρια τους, να σκάβουν γύρω από τον Ιερό Βράχο, μεταφέροντας τόνους από εκρηκτικές ύλες. Η πρώτη προσπάθεια το Νοέμβριο του 1826 απέτυχε οικτρά! Τεράστιες φλόγες και καπνοί σκέπασαν τον Αττικό ουρανό. Σείστηκε δυνατά η Ακρόπολη με τις τεράστιες ποσότητες μπαρούτη που εξερράγησαν. Παρέμεινε όμως στη θέση της, λες και η Παλλάς Αθήνα με τους Δώδεκα Θεούς να τη φύλαγαν από κάθε κακό. Παρ' όλα αυτά οι Τούρκοι δεν απογοητεύθηκαν και συνέχυσαν τις προσπάθειες τους με πιο εντατικό ρυθμό.  Ο χρόνος κυλούσε. Κάθε μέρα έκανε χειρότερη την κατάσταση των πολιορκημένων. Κάποια στιγμή ορισμένοι σκέφθηκαν την έξοδο παράλληλα με καταστροφή του Κάστρου για να μην μπορέσει να ξαναχρησιμοποιηθεί από τον εχθρό. Η πρόταση αυτή αποδοκιμάσθηκε από το σύνολο των αγωνιστών που εξακολουθούσαν να ανησυχούν για την τύχη των αρχαιοτήτων. Ήταν περασμένα μεσάνυκτα στις 12 Ιανουαρίου 1827, όταν ένα  από τα κανόνια των Τούρκων που είχε στηθεί στην Αγία Μαρίνα έβαλε στόχο το Ερεχθείο. Μέσα σ' αυτό έτυχε να βρίσκεται η Νταλιάνα μαζί με την αδελφή της, χήρα και αυτή ενός άλλου γενναίου πολεμιστή με τα τέσσερα παιδιά της, που τα είχε μαζί της καθώς δεν μπορούσε να τ' αφήσει πουθενά. Ένα βλήμα του πυροβόλου έπεσε στη στέγη προκαλώντας δυνατή έκρηξη. Η στέγη κατέρρευσε καταπλακώνοντας όσους είχαν τραυματισθεί ήδη. Όλοι όσοι ήταν εκεί γύρω κατάλαβαν τι είχε συμβεί. Κανένας δεν μπορούσε όμως να σταματήσει τη μάχη. Συνέχισαν να πολεμάνε όλη τη νύχτα και με το πρώτο φως σε μια ανάπαυλα της μάχης οι πολιορκημένοι έσπευσαν να αναζητήσουν τα θύματα. Βρήκαν έντεκα νεκρούς. Ανάμεσα τους και οι δύο αδελφές με τα τέσσερα παιδιά. Το στήθος της νεκρής πια Νταλιάνας ήταν ακόμα ζεστό. Μόλις είχε ξεψυχήσει. Ανήμποροι να τη βοηθήσουν οι πληγωμένοι συμπολεμιστές της είχαν ακούσει τα τελευταία της λόγια, το πικρό παράπονο της ηρωίδας. Ούτε αυτή, ούτε και ο αγαπημένος της ο Γιάννης Γκούρας, μπόρεσαν να δουν την Πατρίδα ελεύθερη.  Στις 30 Απριλίου του 1827, ο Εγγλέζος Αρχιστράτηγος των Ελληνικών Δυνάμεων Σερ Ρίτσαρντ Τσέρτς (Church), προσπάθησε να τους απεγκλωβίσει με μία έντιμη συνθηκολόγηση. Ασφαλώς θα περίμενε να ακούσουν τη διαταγή που τους έστειλε: «Σας διατάττω να ακολουθήσετε την ρηθείσαν συνθήκην». Η απάντηση ήταν απόλυτα Ελληνική και πήγαζε από τη ψυχή απογόνων των τριακοσίων του Λεωνίδα:  «Εμείς είμεθα Έλληνες, αποφασισμένοι ν' αποθάνωμεν ή να ζήσωμεν ελεύθεροι. Ο Κιουταχής  αν θέλη τα άρματά μας, ας έλθη, αν είναι άξιος, να τα πάρη με την δύναμιν». Θα έμεναν εκεί πολεμώντας μέχρι θανάτου έως ότου οι Τούρκοι να επιτύχουν την ανατίναξη ολόκληρης της Ακροπόλεως. Η καταστροφή του μνημείου όμως ήταν κάτι που δεν το ήθελαν σε καμία περίπτωση. Οι πρόγονοι τους στις Θερμοπύλες πέθαναν για την Πατρίδα αφήνοντας δόξα αθάνατη. Αυτοί θα πέθαιναν πάλι για την Πατρίδα αλλά μαζί τους θα καταστρεφόταν το Ιερότερο Σύμβολο του Έθνους και το μεγαλύτερο μνημείο του πολιτισμού σε ολόκληρο τον Κόσμο. Σε επιστολή προς την Διοίκηση λοιπόν και φοβούμενοι μήπως « ...δοθή το πυρ εις το Φρούριον και συναπολεσθώσι μεθ' ημών και αυτά τα πολύτιμα της αρχαιότητος έργα», εξέφρασαν την απόφαση τους να δεχθούν επιτέλους τη συνθηκολόγηση. Στις 24 Μαΐου 1827, η Ακρόπολη παραδόθηκε στους Οθωμανούς. Αυτό ήταν ένα μεγάλο πλήγμα για τους Έλληνες. Οι ελπίδες τους άρχισαν να χάνονται. Παρ' όλα αυτά συνέχισαν τον Αγώνα με πείσμα, αφοσίωση και πίστη στην τελική νίκη. Οι Θεοί μας βοήθησε και η απελευθέρωση δεν άργησε να έρθει. Αιώνια ας είναι η μνήμη των ηρώων μας. Ποτέ δεν θα ξεχάσουμε όλους αυτούς που έχυσαν το αίμα τους και έδωσαν τη ζωή τους για να υπάρχει ακόμα και σήμερα το Έθνος μας. Αυτό που δημιούργησε και σκόρπισε σε όλο τον Κόσμο τον Πολιτισμό και δίδαξε τις Αιώνιες Αξίες. Η σπουδή της Ιστορίας ας είναι καθημερινό μας μέλημα. Εκεί θα βρούμε τον πραγματικό μας εαυτό και την αφετηρία για συνέχεια των παραδόσεων μας. Ας στήσουμε παντού μνημεία προς τιμή τους, έτοιμοι να ακολουθήσουμε το φωτεινό τους παράδειγμα και στις Εθνικές μας Επετείους ας παρελαύνουμε περήφανοι γιορτάζοντας τη δόξα της γενναίας Φυλής μας με τη μοναδική Ιστορία.