Ο ΙΗΣΟΥΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΙΣ ΑΝΟΗΣΙΕΣ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ ΚΑΝΟΥΜΕ!!

ΠΡΟΣΟΧΗ  Ο ΙΗΣΟΥΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ ΚΑΝΟΥΜΕ!!  Ο Ιησούς και οι μαθητές του δεν νήστευαν και οι συμπολίτες τους Εβραίοι τους εκαναν επίθεση και ο Ιησούς για να δικαιολογηθεί τους απάντησε!!«Μη δύνανται οι υιοί του Νυμφώνος πενθειν, εφ' όσον χρονον μετ' αυτόν εστίν ο Νυμφίος ελεύσονται δε ημεραι όταν επαρθεί απ' αυτών ο Νυμφίος και τότε νηστευουσιν.» (Ματθ.Θ΄ 13-15 ) δηλαδή άλλα λόγια να αγαπιόμαστε!!! 

ΦΩΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΤΟ ΠΑΙΖΟΥΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΚΑΙ ΒΡΙΖΟΥΝ ΘΕΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ!!ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΑΛΛΟ ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ!!ΛΑΜΟΓΙΑ ΜΑΣ ΛΕΤΕ ΟΤΙ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ ΗΤΑΝ ΣΕ ΟΛΑ ΕΞΥΠΝΟΙ ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥΣ ΒΛΑΚΕΣ!!

Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΑΠΟΨΗ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΕΒΡΑΪΚΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΕΒΡΑΪΚΟ ΨΕΥΤΟΘΕΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΨΕΥΤΟΠΡΟΦΗΤΕΣ!!ΟΛΕΣ ΟΙ ΜΟΝΟΘΕΪΣΤΙΚΕΣ ΨΕΥΤΟΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΟΥΝ  ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΒΡΩΜΙΣΕΙ Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ!!

Το Odin Text είναι ένα λογισμικό που δημιουργήθηκε προκειμένου να αναλύσει την Παλαιά και τη Καινή Διαθήκη, καθώς και μια αγγλική έκδοση του Κορανίου από το 1957 στην μετάφραση του Ινδού λόγιου Μαουλάνα Μουχάμαντ Αλί.

Το λογισμικό κατηγοριοποίησε λέξεις -αυτός ήταν ο «οδηγός», το κριτήριο- που απαντώνται στα τρία ιερά κείμενα βάσει οκτώ συναισθημάτων:Χαρά, Αναμονή, Θυμός, Αηδία, Θλίψη, Έκπληξη, Φόβος/Άγχος κι Εμπιστοσύνη.

Στη συνέχεια, αναλύθηκε το περιεχόμενο και των τριών βιβλίων. Η διαδικασία κράτησε, όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα του Ιndependent, «μόλις δύο λεπτά».

Δημιουργός του λογισμικού είναι ένας Αμερικανός μηχανικός λογισμικού, ο οποίος μπήκε στη διαδικασία με αφορμή την ολοένα αυξανόμενη ισλαμοφοβία και την περιρρέουσα πεποίθηση πως το Ισλάμ είναι μια «βίαιη θρησκεία».

Ο Τομ Άντεσρον ανέλυσε τα δυο ιερά βιβλία του Χριστιανισμού και του Ισλάμ, προκειμένου να βρει πόσο συχνά γινόταν αναφορά σε βίαια γεγονότα.

Η σύγκριση 

Στα οκτώ συναισθήματα, η Βίβλος συγκέντρωσε υψηλότερο σκορ στον «Θυμό» και χαμηλότερο σκορ στην «Χαρά» -σε σχέση πάντα με το Κοράνι (λεπτομέρεια: Η Παλαιά Διαθήκη αποδείχτηκε αρκετά πιο βίαιη από την Καινή Διαθήκη).

«Εκ των τριών Γραφών, το περιεχόμενο της Παλαιάς Διαθήκης φαίνεται να είναι το πιο βίαιο. Οι δολοφονίες και η καταστροφή αναφέρονται λίγο περισσότερο στην Καινή Διαθήκη (2,8%) σε σχέση με το Κοράνι (2,1%). Η Παλαιά Διαθήκη όμως προηγείται εμφανώς -σχεδόν με διπλάσια ποσοστά σε σχέση με το Κοράνι― όσον αφορά τις αναφορές σε καταστροφές και δολοφονίες με ποσοστό 5,3%», γράφει ο Αντερσον.

Και μετά ο Άντερσον εξήγησε

Μόλις εξέδωσε τα αποτελέσματα της έρευνάς του, ο Αντερσον έσπευσε να τοποθετηθεί σχετικά με την μελέτη του, ειδικά μετά από διαπιστώσεις όπως ότι στη Βίβλο ο θυμός απαντάται με μεγαλύτερη συχνότητα απ' ό,τι στο Κοράνι, που θα εξόργιζαν πολλές χιλιάδες συμπατριωτών του.

«Αρχικά, θέλω να ξεκαθαρίσω ότι δεν έχουμε καμία διάθεση να αποδείξουμε ή να διαψεύσουμε ότι το Ισλάμ είναι πιο βίαιο σε σχέση με άλλες θρησκείες. Επίσης καταλαβαίνουμε ότι η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη και το Κοράνι δεν είναι οι μοναδικές Γραφές στο Ισλάμ, τον Χριστιανισμό και τον Ιουδαϊσμό, ούτε αποτελούν το άθροισμα των διδασκαλιών και των πρωτοκόλλων αυτών των θρησκειών. Θα πρέπει ακόμα να τονίσουμε ότι η ανάλυση είναι επιφανειακή και τα αποτελέσματα δεν είναι σε καμιά περίπτωση καθοριστικά και τελικά», ήταν η σχετική ανακοίνωση του μηχανικού λογισμικού.

Στο πλαίσιο του δημόσιου διάλογου 

«Το εγχείρημα είχε πηγή έμπνευσης τον δημόσιο διάλογο που έχει ανοίξει γύρω από το αν η τρομοκρατία που συνδέεται με τον ισλαμικό φονταμενταλισμό αντανακλά κάτι βίαιο στο Ισλάμ σε σύγκριση με άλλες μεγάλες θρησκείες», επεσήμανε ο Αντερσον καταλήγοντας με νόημα πως «αναγνωρίζουμε ότι αυτό είναι ένα εξαιρετικά ευαίσθητο θέμα και ελπίζουμε ότι κανένας δεν προσβλήθηκε από αυτό το εγχείρημα».

Το Σάββατο 19 Μαρτίου στη Λέσχη Αξιωματικών Φρουράς Θεσσαλονίκης θα γίνει η παρουσίαση του βιβλίου "Χριστιανισμός και Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις". Ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός με ποιο σκεπτικό παραχώρησε τον στρατιωτικό χώρο με σκοπό τον Χριστιανικό προσηλυτισμό στους αξιωματικούς των ενόπλων δυνάμεων!!Να μας δώσουν τον Χώρο να θέσουμε τις απόψεις μας στους αξιωματικούς ώστε η πατρίδα μας να αποχτήσει πραγματικό Ελληνικό στρατο!!

Θαυματουργές θεραπείες με το ... αγιασμένο λάδι που βρίσκεται στην εικόνα του αγίου Ανανία υπόσχεται ένας 94χρονος ιερέας από τον Βαχό της Βιάννου.Ρε παπαδοαπατεώνα αν ήσουν σε μια χώρα που λειτουργούν οι νόμοι τώρα θα ήσουν 'η στο Δαφνί 'η στη φυλακή!!

Θαυματουργές θεραπείες με το ... αγιασμένο λάδι που βρίσκεται στην εικόνα του αθλίου Ανανία υπόσχεται ένας 94χρονος απατεώνας ιερέας από τον Βαχό της Βιάννου με πιστούς που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας να συρρέουν στο σπίτι του απο κάθε σημείο του νησιού ! Μάλιστα ο ιερέας τους συστήνει να διακόψουν τη φαρμακευτική αγωγή που ακολουθούν.Εδώ επιβάλλεται η παρέμβαση Εισαγγελέα για να μην θρηνήσουμε θύματα!!Δεν μπορεί ο κάθε βαρεμένος ΑΠΑΤΕΩΝΑΣ παπάς να παίζει με την υγεία των πιστών!!

Ο ιερέας κρατάει αρχείο με τα "συγκλονιστικά", όπως αναφέρει "θαύματα του Αθλίου", έχει καταγράψει τα ονοματεπώνυμα και τις ιστορίες των πι-στών που λέει ότι έχει βοηθήσει, ενώ δείχνει και τις φωτογραφίες τους.  Στο διαδίκτυο κυκλοφορούν και βίντεο με ομιλίες του π. Ιωαννίκιου στα οποία περιγράφει τα θαύματα, παρουσιάζοντας τους ανθρώπους που ζήτησαν και έλαβαν τη βοήθειά του.

Μεταξύ άλλων περιγράφει την περίπτωση τερατογένεσης(Η ΜΟΝΗ ΤΕΡΑΤΟΓΕΝΕΣΗ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ ΠΑΠΑ ΜΟΥ!!) που αποφεύχθηκε όταν η έγκυος έβαζε αγιασμένο λάδι πρωί, μεσημέρι, βράδυ, στο κεφάλι και στην κοιλιά, με αποτέλεσμα ο υπέρηχος μετά από 20 ημέρες να δείξει ότι το παιδί "έγινε καλά". Ακόμα περιγράφει την περίπτωση γυναίκας με όγκο στη μήτρα. "Δεν την βοηθούσαν τα φάρμακα, ο όγκος μεγάλωσε και της λέω κόψε τα φάρμακα, βάλε λαδάκι και σώθηκε". Αναφέρθηκε ακόμη στην περίπτωση 6χρονου παιδιού με καρκίνο στο κεφάλι που επρόκειτο να χειρουργηθεί στο εξωτερικό. Ο ίδιος λέει στο βίντεο ότι έδωσε στη μητέρα του λάδι από το καντύλι του Αγίου για να βάζει στο παιδί και της είπε να μην φοβάται, αν και οι χειρουργοί ήταν Εβραίοι "οι οποίοι μας μισούν". "Στη διάρκεια του χειρουργείου", λέει εμφανίστηκε ο Άγιος Ανανίας με την μορφή γιατρού, έδωσε οδηγίες για το πώς πρέπει να γίνει το χειρουργείο και το παιδί που ήταν ξεγραμμένο, σώθηκε και τώρα είναι υγιέστατο". 

Ένα ακόμη "θαύμα" αφορά παιδί που είχε μόνο το αριστερό πόδι και το δεξί... φύτρωσε, όταν η έγκυος μητέρα του ακολούθησε τις συμβουλές του, νήστεψε, εξομολογήθηκε και έβαζε το λάδι στην κοιλιά της.

Άνθρωποι από το χώρο της εκκλησίας οι οποίοι βρίσκονται υψηλά στην ιεραρχία, γνωρίζουν το θέμα καθώς έχουν γίνει και αποδέκτες καταγγελιών, σύμφωνα με τις οποίες ο υπερήλικας ιερέας υπόσχεται θαυματουργές θεραπείες χωρίς τη βοήθεια της επιστήμης. "Δυστυχώς δεν είναι ο μόνος, τι να κάνουμε" είπαν. Ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ.κ. Ειρηναίος επεσήμανε: "Πρέπει να αγωνιζόμαστε, να εμπι- στευόμαστε την επιστήμη και να μην στηρίζουμε τις ελπίδες μας μόνο στα θαύματα. Ελπίζω οι άνθρωποι να το καταλαβαίνουν αυτό".Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε δηλαδή αντι να τον ξυρίσουν τον απατεώνα παπά σφυρίζουν αδιάφορα!!

ΠΗΓΗ: CRETALIVE/ Eφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ

Κρέμασαν πανό στο βράχο της Ακρόπολης: «Open Borders - Safe Passage - Stop Wars»!!Ορδές Βαρβάρων και Βαρβαρικά γράμματα στον ΙΕΡΟ ΒΡΑΧΟ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ!!Μεγάλες είναι οι ευθύνες της Ελληνικής Αστυνομίας καθότι ο ιερός βράχος προστατεύεται νομικά από παρόμοιες Αθλιότητες:!!Ρωμιοι δεν είστε Έλληνες οι Έλληνες σέβονται τα ιερά τους!!ΕΚΑΣ ΟΙ ΒΕΒΗΛΟΙ!!

Συμβολική παράσταση διαμαρτυρίας στο βράχο της Ακρόπολης!!Γιατί δεν πάτε ανθελληνικά σκουπίδια στους ναούς της Ρωμιοσύνης?? Σήμερα, 18 Μαρτίου, ημέρα συνόδου κορυφής της Ε.Ε για την προσφυγική κρίση, πραγματοποιήθηκε συμβολική παράσταση διαμαρτυρίας στο βράχο της Ακρόπολης, με ανάρτηση πανό ενάντια στα κλειστά σύνορα. Το μήνυμα της δράσης: «Απέναντι στη λογική της Ευρώπης φρούριο εμείς προτάσσουμε την αλληλεγγύη και την ανθρωπιά. Εδώ και μήνες σύσσωμη η ελληνική κοινωνία πρωτοστατεί σε ένα πρωτόγνωρο κίνημα αλληλεγγύης στα νησιά και τις πόλεις. Η κοινωνική πανευρωπαϊκή πρωτοβουλία Safe Passage- Stop WARS υπερασπίζεται το δικαίωμα των προσφύγων στη ζωή και την αξιοπρέπεια. Αγωνιζόμαστε για να υπάρξει ασφαλής δίοδος για όλους τους πρόσφυγες, για όλους τους κατατρεγμένους που βιώνουν τον πόλεμο και έρχονται αντιμέτωποι με το θάνατο. Να νικήσει η ζωή, να νικήσει η αλληλεγγύη ενάντια στις ακροδεξιές φωνές της Ευρώπης, ενάντια στην ξενοφοβία και το ρατσισμό. Η Ευρώπη δεν έχει δικαίωμα να καταπατήσει την συνθήκη της Γενεύης και τις διεθνείς συμβάσεις που προστατεύουν τους πρόσφυγες. Αλληλεγγύη-Ισότητα-Δημοκρατία.»

Όταν ο Σαμαράς αναγνώρισε πρώτος τη «Μακεδονία»

Είκοσι πέντε χρόνια μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ συνεχίζει να απασχολεί την εγχώρια πολιτική σκήνη και γίνεται αφορμή ακόμη και για αιτήματα αποπομπής ενός υπουργού επειδή εν τη ρύμη του λόγου του ή απλώς επειδή έτσι πιστεύει αποκάλεσε το βαλκανικό κρατίδιο με τη συνταγματική του ονομασία. Δηλαδή Μακεδονία.

Ο αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μουζάλας υπέπεσε πράγματι σε μέγα πολιτικό ολίσθημα, όχι γιατί είναι κακό να αποκαλεί κάποιος την ΠΔΓΜ «Μακεδονία», αλλά γιατί πολύ απλά το κυβερνών κόμμα έχει αποδεχθεί και επισήμως χρησιμοποιεί για τη γειτονική χώρα την ονομασία ΠΓΔΜ. Είναι όμως αυτός λόγος για να ζητείται επιτακτικά η παραίτηση του υπουργού;

Θα 'λεγε κανείς πως η αντίδραση του Πάνου Καμμένου ο οποίος απευθύνεται σε συντηρητικό ακροατήριο είναι εύλογη. Διαφορετικά άλλωστε θα ήταν ΣΥΡΙΖΑ και όχι ΑΝΕΛ. Απορεί κανείς όμως με την αντίδραση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Όχι γιατί η Νέα Δημοκρατία δεν απευθύνεται σε δεξιούς ψηφοφόρους, αλλά γιατί η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη -ο οποίος σημειωτέων στηρίχθηκε ανοικτά από τον στενό πρώην συνεργάτη του Αντώνη Σαμαρά Γιώργο Μουρούτη- θα σηματοδοτούσε δήθεν τη φιλελευθεροποίηση του κόμματος. Ως εκ τούτου θα περίμενε κανείς έντονη κριτική για τα πεπραγμένα Μουζάλα τους τελευταίους μήνες, όχι όμως και επειδή θεωρεί πως η γειτονική χώρα ονομάζεται Μακεδονία.

Κι όμως, η Νέα Δημοκρατία με τη φτωχή ιστορική μνήμη της, ζητά επιτακτικά από χθες την αποπομπή Μουζάλα. Τι της διαφεύγει; Ότι το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ προέκυψε την περίοδο που ο Αντώνης Σαμαράς χρημάτιζε υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Ο Σαμαράς, ο οποίος τοποθετήθηκε υπουργός Εξωτερικών το 1990, χειρίστηκε την εποχή εκείνη δύο μείζονος εθνικής σημασίας θέματα: το άνοιγμα των συνόρων με την Αλβανία και τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας με το απότοκό της, το Μακεδονικό. Ο πρώην πρωθυπουργός είναι ουσιαστικά εκείνος που αναγνώρισε την ΠΓΔΜ ως «Μακεδονία» όταν στις 2 Δεκεμβρίου 1991 σε ευρωπαϊκό συμβούλιο που εξέταζε «τις ρυθμίσεις που ισχύουν για την εισαγωγή προϊόντων προέλευσης από τις Δημοκρατίες Βοσνίας Ερζεγοβίνης, Κροατίας, Μακεδονίας και Σλοβενίας» ουσιαστικά αποδέχθηκε την ονομασία «Μακεδονία». Η απόφαση του συμβουλίου που πραγματοποιήθηκε παρουσία του Αντώνη Σαμαρά καταγράφηκε ως επίσημο ντοκουμέντο με τον αριθμό 3567/91 και αποτελεί το πρώτο έγγραφο πρακτικής αναγνώρισης της ΠΓΔΜ ως Μακεδονίας.

Δείτε το έγγραφο

Τελικώς, όπως ο ίδιος ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης παραδέχθηκε χρόνια μετά, η Σύνοδος Κορυφής που δημιούργησε τετελεσμένα για την Ελλάδα αναφορικά με την ονομασία της ΠΓΔΜ πραγματοποιήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου της ίδιας χρονιάς. Τότε οι υπουργοί Εξωτερικών της ΕΟΚ -και ο Σαμαράς αναμεσά τους- αναγνώρισαν επίσημα τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Σύμφωνα με τον ίδιο τον Μητσοτάκη την ημέρα της διαπραγμάτευσης ο Σαμαράς δεν απαντούσε στα τηλεφωνήματά του, ως τη στιγμή που βγήκε η απόφαση της Συνόδου. Μόνο αργότερα, στη Σύνοδο της Λισαβόνας, ο Μητσοτάκης κατάφερε να επιβάλει τον συμβιβαστικό όρο να αποκαλούνται τα Σκόπια FYROM. Για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη ήταν ξεκάθαρο πως ο Σαμαράς υλοποιούσε μια δική του ατζέντα εξωτερικής πολιτικής. Στις 13 Απριλίου 1992 ο Μητσοτάκης καρατόμησε τον Σαμαρά από το Υπουργείο Εξωτερικών και ανέλαβε ο ίδιος υπουργός.

Η ονομασία ήταν «μπούρδα» και για τον Ν. Γεωργιάδη της ΝΔ

Η μνήμη της Νέας Δημοκρατίας πάντως εμφανίζεται ιδιαίτερα ασθενής όχι μόνο αναφορικά με όσα καταγράφει η ιστορία των Βαλκανίων μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας το 1991, αλλά στην πραγματικότητα και με όσα πολύ πιο πρόσφατα έχει αναφέρει για το θέμα των Σκοπίων ο πρώην στενός συνεργάτης του Κυριάκου Μητσοτάκη Νίκος Γεωργιάδης. Αυτά βεβαίως που θα διαβάσετε αποτελούν πταίσμα μπροστά σ' εκείνα τα οποία καταγγέλλεται ότι διέπραξε ο Γεωργιάδης στη Μολδαβία την περίοδο που ήταν σύμβουλος της εκεί κυβέρνησης και τα οποίααποκάλυψε το Hot Doc στο 93ο τεύχος του, καταγράφονται ωστόσο για να καταδείξουν ότι ορισμένοι ζητούν πιστοποιητικά εθνικών φρονημάτων κατά το δοκούν. 

Το 2005 o Νίκος Γεωργιάδης ήταν βουλευτής Κέρκυρας με το τότε κυβερνών κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Την εποχή εκείνη η Ουάσιγκτον δια του υπουργού Εξωτερικών Νίκολας Μπερνς, ασκούσε πιέσεις προκειμένου να επιβάλλει στα Βαλκάνια τις δικές της θέσεις. Σχολιάζοντας τα γεγονότα των ημερών εκείνων και μια δήλωση του Μπερνς ότι «είναι κρίμα η Ελλάδα να κόψει τη δυνατότητα μιας τέτοιας χώρας (σ.σ. ΠΓΔΜ) να προσεγγίσει την Ε.Ε. λόγω μιας εμμονής στην ονομασία», ο Νίκος Γεωργιάδης είχε χαρακτηρίσει το θέμα «μπούρδα» αναφέροντας συγκεκριμένα: «δεν μπορούμε να αποφασίσουμε εμείς πώς θα λέγεται η διπλανή χώρα όσο και αν δεν μας αρέσει. Κι εμένα με ενοχλεί κατάφορα να λέγεται Μακεδονία, αλλά δεν είναι δυνατόν να έχω την απαίτηση να αποφασίζω εγώ πώς θα λέγεται η διπλανή χώρα. Αντίθετα, χάνουμε τεράστιες δυνατότητες διπλωματικής παρέμβασης και επιρροής λόγω του ότι εμμένουμε σε αυτή, την κατά την άποψή μου, μπούρδα. «Δεν υπάρχει χώρα όλου του κόσμου» συνέχιζε ο Γεωργιάδης «που να μην αναφέρεται στη γειτονική χώρα ως Μακεδονία. Δεν υπάρχει έντυπο διεθνές που να χαρτογραφεί την περιοχή και να μην γράφει Μακεδονία πάνω σε αυτή τη χώρα, είτε αυτό λέγεται Economist ή Financial Times. [ ...] Με εξαίρεση μόνο ορισμένους από εμάς δεν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο που αναφέρεται σε αυτή τη χώρα ως ΠΓΔΜ. Δεν είναι δυνατόν να πιστεύουμε ότι μέσω της εξωτερικής μας πολιτικής και εμμένοντας στα άρθρα της ενδιάμεσης συμφωνίας του '95 και να προσπαθούμε τώρα να πείσουμε ολόκληρο τον κόσμο ότι εμείς έχουμε δίκαιο κι ότι όλοι άλλοι έχουν άδικο ως προς το αν πρέπει ή όχι να λέγεται μια χώρα με το συνταγματικό κατ' αυτήν όνομά της».

Ο Νίκος Γεωργιάδης απολογήθηκε τότε για τον «άτοπο όρο» όπως χαρακτήρισε τη φράση «μπούρδες» και η υπόθεση σταδιακά λησμονήθηκε. Φαίνεται λοιπόν πως για τη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη η εθνική ευαισθησία μπορεί να λειτουργεί α λα καρτ.    

"Άγιος "Παΐσιος των Χρισταιανόπληκτων: «Θέλουν να εξαφανίσουν την Ελλάδα, αλλά δεν θα προλάβουν διότι την εξαφανίσαμε εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί!!Η παλαβωμάρα έχει ξεπεράσει τα όρια. Ήρθε η αποστασία και μένει τώρα να έρθη ο ''υιός της απωλείας'' (Β΄ Θεσσ. Β΄ 3). Θα γίνη τρελλοκομείο [ ...]. Κάθε λίγο θα ακούμε κάτι καινούριο. Θα βλέπουμε να γίνονται τα πιο απίθανα, τα πιο παράλογα πράγματα. Μόνον, που τα γεγονότα θα περνάνε τάκα-τάκα (γρήγορα). Οικουμενισμός, κοινή αγορά, ένα κράτος μεγάλο, μια θρησκεία στα μέτρα τους. Αυτά είναι σχέδια διαβόλων [ ...].Ακόμα και τις παντόφλες μου  θα τις αξιοποιήσουν!!ΑΠΟ ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΑ ΠΑΪΣΙΟ ΕΙΣΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΜΠΑΖΑ!!

Θα γίνη μεγάλη σύγχυση. Θα δηλώνουν Έλληνες και Χριστιανοί!!Μέσα στην σύγχυση αυτή όλοι θα ζητούν έναν Μεσσία, για να τους σώση. Και τότε θα παρουσιάσουν κάποιον που θα πη: ''Εγώ είμαι ο Ιμάμης, εγώ είμαι ο πέμπτος Βούδδας, εγώ είμαι ο Χριστός, που περιμένουν οι Χριστιανοί, εγώ είμαι αυτός, που περιμένουν οι Ιεχωβάδες, εγώ είμαι ο Μεσσίας των Εβραίων''. Πέντε ''εγώ'' θα έχει!!Ξέχασες γέροντα τους Θεούς των Ελλήνων αυτοί θα ξεβρομίσουν τον πλανήτη από τις Εβραϊκές αιρέσεις!!Τρομοκρατείς το ποίμνιο γέροντα με τον διάβολο αλλά ο ψευτοθεός σου έχει αιματοκυλήσει την ανθρωπότητα!!

Το «παγκοσμίως φημισμένο μπαρ του Φρανκενστάιν» στο Εδιμβούργο ήταν κάποτε εκκλησία.

Στο Μπρίστολ της νότιας Αγγλίας ο ναός του ¨"Αγίου" Παύλου στεγάζει πλέον τη σχολή ακροβατών του τσίρκου «Circomedia»!!Έτσι και αλλιώς ο Χριστιανισμός ενα τσίρκο είναι με ζογκλέρ τον Γεσουα!!

Είναι ενδεικτικό ότι στην επαρχία του Φρίσλαντ (βόρεια Ολλανδία) ήδη οι 250 από τις 750 εκκλησίες έχουν βάλει λουκέτο ή μετατραπεί σε κάτι άλλο, ενώ συνολικά, εάν οι δυσοίωνες προβλέψεις επαληθευτούν, τότε περίπου τα 2/3 των εκκλησιών της χώρας αναμένεται να πάψουν κάποια στιγμή στο κοντινό μέλλον να λειτουργούν.

ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Λιγοστεύουν διαρκώς οι πιστοί

Οι λαοί της Δυτικής Ευρώπης απομακρύνονται σταδιακά από τη χριστιανική εκκλησία αλλά και γενικότερα από τη θρησκεία.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των Ολλανδών, οι οποίοι δηλώνουν σε ποσοστό περίπου 42% ότι πλέον δεν συνδέονται με καμία θρησκεία.

Το αντίστοιχο ποσοστό αγγίζει το διόλου ευκαταφρόνητο 28% στη Γαλλία και το 25% στη Γερμανία.

Ακόμη και μεταξύ όσων δηλώνουν χριστιανοί, ωστόσο, είναι πλέον πολύ λίγοι εκείνοι οι οποίοι πηγαίνουν τακτικά στην εκκλησία.

Στη Δανία για παράδειγμα το συγκεκριμένο ποσοστό είναι κοντά στο 5%, ενώ σε Γερμανία και Γαλλία δεν ξεπερνάει το 15%.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΑΦΙΔΑΣ

ΠΗΓΗ ΕΘΝΟΣ

«Ο Ζευς, θεός των θεών, που βασιλεύει με νόμους»[1]   

(Πλάτων, Κριτίας, 121.b.7 - 121.b.8)    (Πίνδαρος, αποσπάσματα, 169)

Ο νόμος του Θεού, θεϊκός νόμος. Αυτός τοποθετήθηκε από το νου, εντός των εν-νοήσεων των λογικών ψυχών, για τη σωτηρία τους και τον ανακαλύπτουν οι λογικές ψυχές μέσα από την αλήθεια των εσωτερικών τους συλλήψεων. Αυτό το νόμο, των αγνούς οι ακάθαρτες και άφρονες ψυχές, διότι εκπέμπει τη λάμψη του μέσα από τη φρόνηση και την απάθεια. Είναι ανώτερος από τη τύχη και ισχυρότερος από όλες τις μορφές δυνάμεως. Τον γνωρίζει μόνο ο νους, που τον αναζητά συνεχώς και τον βρίσκει αποτυπωμένο στον εαυτό του, παίρνοντας από αυτόν (το νόμο) τη τροφή για τη ψυχή του σαν να επρόκειτο για το σώμα του. Μιας και σώμα του νου είναι η λογική ψυχή, την οποία τη τρέφει ο νους, που μέσω του οικείου του φωτός οδηγεί στην αναγνώριση και παραδοχή των εννοιών εντός της λογικής ψυχής, τις οποίες αποτύπωσε και χάραξε σε αυτή σύμφωνα με τη αλήθεια του θείου νόμο.

Ο νόμος της θνητής φύσεως. Ο νόμος αυτός διαρθρώθηκε από τον θείο νόμο και προσδιορίζει την έκταση των αναγκών του σώματος υποδεικνύοντας τι είναι απαραίτητο για αυτές τις ανάγκες και επικρίνει την έφεση προς τα μάταια και περιττά. Αυτός ο νόμος, παραβιάζεται από εκείνους που ζουν με κενές δοξασίες, διότι ούτοι διακατέχονται από υπερβολική φιλοσωματία.

Ο θετός νόμος των εθνών και των πόλεων [το νομικό δίκαιο όπως ονομάζεται σήμερα] είναι μία κατά συνθήκη διάταξη των σχέσεων μεταξύ κοινωνιών, πόλεων, εθνών και λαών, στη βάση της γενικής ομολογίας των θεσπισμένων κανόνων. Υποτάσσεται στη σκοπιμότητα, καθώς διατυπώνεται με διαφορετικούς κατά καιρούς τρόπους, ανάλογα με τη δύναμη της κυρίαρχης εξουσίας. Τιμωρεί αυτόν που συλλαμβάνεται ως παραβάτης αλλά δεν μπορεί να αγγίξει ούτε όποιον καταφέρνει να ξεφύγει αλλά ούτε και τις προαιρέσεις των ανθρώπων. Ο συγκεκριμένος νόμος έχει θεσπιστεί για χάρη των ανθρώπων που ζουν με μέτρο, όχι για να μην αδικούν αλλά για να μην αδικούνται.

«Νόμος, ο βασιλεύς όλων των θνητών και των αθανάτων»[2]   

Νόμος, εκ του ρήματος νέμω, που σημαίνει διαμοιράζω[3]. Ο νόμος, διακρίνεται σε 3 κεντρικές κατηγορίες, συμφώνως με τον Πορφύριο[4].

Από αυτές τις 3 κεντρικές κατηγορίες, θα επιδιώξουμε να βαδίσουμε στο νοερό μονοπάτι που μας οδηγεί στον θείο Νόμο. Έχοντας, λοιπόν, αυτά κατά νου, ας ξεκινήσουμε απ' τα Πυθαγορικά Χρυσά έπη (1^ος στίχος) όπου λέει:

«Πρώτα τίμα τους αθάνατους θεούς, όπως έχουν οριστεί από τον νόμο»[5]

Επεξηγώντας, ο Ιεροκλής στο υπόμνημά του για τα Πυθαγορικά Χρυσά έπη, ποιος είναι αυτός ο Νόμος, αναφέρει[6]:

«Νόμος είναι ο δημιουργικός νους και η θεϊκή βούληση η οποία παράγει αιωνίως τα πάντα και τα διατηρεί για πάντα. Έννομη τάξη είναι αυτή που εισήχθη στους αθάνατους θεούς από τον πατέρα και δημιουργό του σύμπαντος και κάνει ανάμεσά τους άλλους πρώτους και άλλους δεύτερους. Γιατί, αν και έλαβαν την κορυφή του λογικού κόσμου ως συνόλου, όμως διαφοροποιούνται μεταξύ τους και κάποιοι είναι πιο θεϊκοί από άλλους. Ένδειξη της ανωτερότητας και της κατωτερότητάς τους ως προς την ουσία τους είναι η σειρά των ουρανίων σφαιρών, που καθεμία έλαβε τη θέση της ανάλογα με την ουσία και τη δύναμή της, ώστε ο νόμος να στηρίζεται στην ουσία τους και η σειρά να είναι σύμφυτη με την αξία τους. Γιατί δεν έλαβαν υπόσταση όπως να ΄ναι και κατόπιν διακρίθηκαν, αλλά ήρθαν στην ύπαρξη με τάξη, αποτελώντας διαφορετικά μέρη μέσα στον ουρανό σαν μέσα σε έναν ζωντανό οργανισμό και διατηρώντας την τακτοποιημένη σχέση που έχουν μεταξύ τους κατά την διαφοροποίησή τους ως προς το είδος και κατά την ταυτόχρονη συνάφειά τους, ώστε να μην μπορεί ποτέ να νοηθεί κάποια ανταλλαγή της θέσης τους, εκτός και αν συνοδεύεται με καταστροφή του σύμπαντος, η οποία είναι αδύνατον να συμβεί, όσο το πρώτο αίτιό τους είναι εντελώς αμετάβλητο και αμετάτρεπτο και έχει την ουσία του ίδια με την ενέργεια του και την αγαθότητα όχι ως κάτι επίκτητο αλλά αυθυπόστατη και λόγω αυτής οδηγεί τα πάντα προς το Ευ Είναι.»   

Καθώς και:

«Ποιός είναι ο νόμος και η τιμή που τον ακολουθεί; Ας πούμε πάλι ότι ο νόμος είναι η αμετάτρεπτη και δημιουργική ενέργεια του θεού, η οποία γεννά και τακτοποιεί αιωνίως και αμετάβλητα τα θεϊκά γένη, ενώ η τιμή που συμφωνεί με τον νόμο είναι η γνώση της ουσίας όσων τιμώνται και η κατά το δυνατόν εξομοίωση μαζί της.» [7]   

Η νομοθετική τέχνη, η τέχνη του νομοθέτη, έχει ως ενέργεια την θέσπιση νόμων ώστε η εκάστοτε πολιτεία να είναι στην άριστη μορφή της. Ο νομοθέτης, του σύμπαντος, είναι ο μέγιστος Ζευς, μιας και «ο νομοθέτης είναι το ανάλογο του δημιουργού Δία»[8]. Επίσης, ο νομοθέτης είναι και ο άριστος πολιτικός αφού «ο νομοθέτης παραδίδει το άριστο πολίτευμα αποβλέποντας στον καθολικό κόσμο»[9] και για αυτό αναφέρει ο Πρόκλος ότι:

«πολιτικός εντός του σύμπαντος είναι ο μεγάλος υμνούμενος Ζευς, στον οποίο, όπως λέει ο Πλάτων, βρίσκεται η πολιτική τέχνη. Και συνεργός του στη σύνολη τάξη του σύμπαντος, τόσο στις οξείες όσο και στις βαρείες κινήσεις, στις βραχύτερες ή στις μακρότερες περιφορές, δεν είναι άλλος από τον Απόλλωνα, τον ποιητή των μιμημάτων που διαθέτουν αρμονία και ρυθμό.»   

Εφόσον λοιπόν, πολιτικός νομοθέτης του σύμπαντος είναι ο μεγάλος Ζευς, τότε, ως νόμο ορίζουμε τη θεϊκή δημιουργική βούληση του Διός, αφού όπως αναφέραμε παραπάνω «Νόμος είναι ο δημιουργικός νους και η θεϊκή βούληση η οποία παράγει αιωνίως τα πάντα και τα διατηρεί για πάντα».

Παρατηρώντας, το αρχικό χωρίου του Ιεροκλή, διαπιστώνουμε ότι υπάρχει μία παρομοίωση του κόσμου εν γένει ως ζωντανό οργανισμό, ο οποίος κόσμος-οργανισμός, για να λειτουργεί ορθώς χρειάζεται τους Νόμους. Ο συσχετισμός του κόσμου/σύμπαν ως οργανισμός ζωντανός και δη κατ' αναλογίαν του ανθρωπίνου, μας τον παραθέτει και ο Πλούταρχος, λέγοντας[10]: «Καθώς επικρατεί το σύμφωνα με το Λόγο, οι (αστέρες) σαν φωτοφόρα μάτια στο πρόσωπο του (σύμ)παντος δεμένοι περιπολούν, ενώ ο ήλιος, που λειτουργεί ως καρδιά, διοχετεύει από τον ίδιο και διασκορπίζει θερμότητα και φως σαν να ήταν αίμα και πνεύμα, ενώ τη γη και τη θάλασσα χρησιμοποιεί κατά φύση ο Κόσμος για όσα το ζωντανό πλάσμα χρησιμοποιεί τη κοιλιά και τη κύστη. Η σελήνη, που βρίσκεται μεταξύ ηλίου και γης, όπως το ήπαρ μεταξύ καρδιάς και κοιλιάς ή κάποιο άλλο μαλακά σπλάχνο, διοχετεύει προς τα εδώ τη ζέστη από ψηλά και στέλνει προς τα επάνω τις αναθυμιάσεις που βγαίνουν από εδώ, αφού τις κάνει μόνη της πιο λεπτές μέσω ενός είδους ζυμώσεως και καθάρσεως»

Το σύμπαν, λοιπόν, ως ένας ζωντανός οργανισμός, για να λειτουργήσει σωστά χρειάζεται τους νόμους, δηλαδή την δημιουργική Δίια βούληση. Εφόσον , λοιπόν, υπάρχει νόμος (=βούληση Διός) υπάρχει και δημιουργία, τάξη και αμεταβλητότητα και εφόσον υπάρχουν αυτά, υπάρχει αρμονία και ρυθμός, και όλα οδηγούν προς το Ευ Είναι. Δηλαδή, το Ευ Είναι (Ευδαιμονία) του Κόσμου/Σύμπαντος, δημιουργείται και υπάρχει λόγο του Θείου Νόμου (Βούληση του Διός). Αυτή η ευδαιμονία από το σύμπαν, εισέρχεται και εντός της ανθρώπινης ψυχής, όντας μέρος Κοσμικής Ψυχής, και ο Θείος Νόμος, προοδεύει (ύφεση λειτουργίας) στον νόμο της ψυχής, όπου με βάση αυτόν, όπως θα δείξουμε παρακάτω, η ανθρώπινη ψυχή, και όταν λέμε ανθρώπινη εννοούμε τη λογική πάντα, καθίσταται ευδαίμων.

Είδαμε ότι βάση νόμου έχουμε δημιουργία, τάξη, αμεταβλητότητα και έτσι οδηγούμαστε στην ευδαιμονία. Χωρίς νόμο αντίθετα, θα έχουμε καταστροφή, αταξία, μεταβλητότητα και πορεία προς την κακοδαιμονία. Μυθολογικά, αυτό φαίνεται από τη διαμάχη του Διός με τον Τυφώνα. Η λύση, λοιπόν, είναι να μιμηθεί η ανθρώπινη ψυχή τον συμπαντικό οργανισμό-πολιτεία και να εγκαταστήσει το νόμο εντός της.

Η ευδαιμονία κατακτάται από τον άνθρωπο, όταν εκείνος προσβλέπει στην αλήθεια, όπου ηγείται όλων των αγαθών[11]. Για να το πετύχει αυτό, οφείλει να αποδίδει ορθώς τιμές προς τους Θεούς, διότι έτσι γίνεται αληθινός πιστός.[12] Και πώς θα καταφέρει ο άνθρωπος να τιμά ορθώς τους Θεούς;

Η απάντηση έρχεται για στόματος Ιεροκλή, και λέγει[13]:

«Γιατί, όπως λένε οι Πυθαγόρειοι, θα τιμήσεις άριστα τον θεό, αν εξομοιώσεις τη σκέψη σου με το θεόΩ και όποιος τιμά τον θεό σαν ο θεός να χρειάζεται κάτι, αυτός ασυναίσθητα έχει θεωρήσει ότι ο εαυτός του είναι ανώτερος από τον θεό. Και η πολυτέλεια των προσφορών δεν αποτελεί τιμή προς τον θεό, αν δεν προσφερθεί με θεοσεβή σκέψη. Γιατί οι προσφορές και οι θυσίες των ανόητων είναι τροφή για την φωτιά, και τα αφιερώματα είναι δώρα προς τους ιερόσυλους, ενώ η θεοσεβής σκέψη που είναι διαρκώς σταθερή μας συνδέει με τον θεόΩ γιατί είναι ανάγκη το όμοιο να πηγαίνει στο όμοιο, γι΄αυτό και μόνο ο σοφός λέγεται ιερέας, μόνο αυτός θεάρεστος, μόνο αυτός ότι ξέρει να προσεύχεται. Γιατί ξέρει να τιμά μόνο εκείνος που δεν συγχέει την αξία όσως τιμώνται και που πριν απ΄όλα προσφέρει τον εαυτό του σαν θυσία και μετατρέπει την ψυχή του σε θεϊκό άγαλμα και κάνει τον νου του ναό για την αποδοχή του θεϊκού φωτός. Γιατί τι παρόμοιο θα προσφέρεις από τα συνηθισμένα υλικά, το οποίο θα το κάνεις άγαλμα ταιριαστό στον θεό ή δώρο που να μπορεί να ενωθεί μαζί του; Αυτά, λοιπόν, είναι ανάγκη να συμβαίνουν στη λογική ψυχή που καθάρθηκε. Γιατί, όπως λένε οι ίδιοι άντρες, ο θεός δεν έχει πάνω στη γη τόπο καταλληλότερο από την καθαρή ψυχή. Και ο Πύθιος [ο Απόλλων] συμφωνεί λέγοντας: "Με τους ευσεβείς βροτούς χαίρομαι τόσο, όσο με τον Όλυμπο"».

Είναι φανερό, πλέον, ότι για να τιμήσουμε τους θεούς, πρέπει να εγκαταστήσουμε το νόμο στη ψυχή μας. Νόμο ο οποίος θα μας ενώσει με τα θεία καθώς θα μας κάνει ευδαίμονες. Ως νόμο (δημιουργική ενέργεια), μια ανθρώπινη ψυχή που βρίσκεται σε λήθη, θα προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει το λογικό της μέρος σε συμφωνία με φρόνηση, που αυτή η κατάσταση ονομάζεται από τον Πλάτωνα[14], ομοίωσις και φυγή. Η ιεραρχική δομή των τριών μερών της ψυχής (λογικό, θυμοειδές, επιθυμητικό) που θα επιφέρει την εμφάνιση του ψυχικού πλέον νόμου, είναι: Ηγέτης προς το όλον, το λογικό. Ηγέτης, προς το επιθυμητικό, το θυμοειδές που διακατέχεται από ανδρεία και σωφροσύνη και τέλος το επιθυμητικό να διακατέχεται πλήρως από σωφροσύνη. Τότε η σύνδεση της ψυχής μας με τον νου θα πραγματοποιηθεί. Και αναφερόμαστε στο νου της ψυχής διότι όπως στο σύμπαν/κόσμο ο δημιουργικός νους και η βούλησή του είναι ο Νόμος, έτσι και στη ψυχή, ο νους και η βούλησή του, θα είναι ο ψυχικός νόμος, ο οποίος αρέσκεται στο να κρύβεται και να φανερώνεται μόνο στους καθάριους και ευδαίμονες βροτούς, που μυθολογικά αναφέρονται και ως μέροπες. Καθώς, όπως λέει και ο Πρόκλος[15], «ο νους δεν επιδεικνύει πάντοτε τον εαυτό του στις ψυχές, αλλά όταν αποσυνθέσουν τον πολύ όχλο(πάθη) που έρχεται από τον κόσμο της γένεσης εκ των υστέρων και συνδέεται μαζί τους».

Ως, αναφέραμε παραπάνω, ο Ζευς, ως πολιτικός νομοθέτης του σύμπαντος/κόσμου, έχει για συνεργό του, τον Απόλλωνα. Ο Απόλλων, όμως συνδέεται άμεσα με τον Διόνυσο, ο οποίος Διόνυσος συνδέεται με τον εντός μας, νου. Το νου δηλαδή που προείπαμε.

«Μου φαίνεται, μάλιστα, ότι, όπως ο Ορφέας θέτει επικεφαλής του βασιλιά Διονύσου τη μονάδα του Απόλλωνα, η οποία τον αποτρέπει από την πρόοδο προς το τιτανικό πλήθος και από την απομάκρυνσή του από τον βασιλικό θρόνο και τον φρουρεί αγνό και αμόλυντο μέσα στην ένωση, έτσι και ο δαίμων του Σωκράτη τον οδηγεί στο νοητικό ύψος και τον κρατά μακριά από τις συναναστροφές με τους πολλούς. Διότι ο δαίμων είναι αντίστοιχος προς τον Απόλλωνα, όντας ακόλουθος του, και ο λόγος του Σωκράτη αντίστοιχος προς τον Διόνυσο, αφού ο εντός μας νους είναι γέννημα της δύναμης του θεού τούτου.»[16]   

Με βάσει τα όσα έχουμε αναφέρει, με τις αναλύσεις που παρουσιάζονται εδώ: Σώμα, ψυχή, Νους (Δαίμων) και Η άνοδος της ψυχής στον Πρώτο Θεό (1Α) καθώς και το Ορφικό Απόσπασμα[17] όπου ο Ζευς, ο Άιδης, ο Ήλιος και ο Διόνυσος αναφέρονται ως ένας θεός, συμπεραίνουμε ότι ο εντός μας νους είναι δημιούργημα του Ήλιου ή ακόμα καλύτερα, η απορροή φωτός του Απόλλωνα φτάνει σε εμάς διά μέσω του Ηλίου, εντός του νου μας.

 Μεταβαίνοντας από τον Θείο Νόμο και τον ψυχικό, στην διαβάθμιση του θετού νόμου, θα ανατρέξουμε στο Πλατωνικό έργο «Νόμοι», διότι τα Πλατωνικά κείμενα, ουσιαστικά είναι κείμενα μυήσεως[18].

Στο συγκεκριμένο, λοιπόν, έργο τα πρόσωπα του διαλόγου είναι τρία. Ο Αθηναίος ξένος, ο Κνώσιος Κλεινίας και ο Λακεδαιμόνιος Μέγιλλος. Ο διάλογος εξελίσσεται στην Κρήτη, από την Κνωσό έως το Ιδαίον άντρο και το ναό του Διός. Τα πρόσωπα του διαλόγου δεν είναι καθόλου τυχαία, καθώς επίσης και η διαδρομή που ακολουθούν οι τρείς τους, αναζητώντας τους ιδανικούς νόμους για την πολιτεία των Μαγνήτων που θα πραγματοποιήσει ο Κλεινίας.

Όπως αναφέρει ο Όμηρος, καθώς επίσης και ο Πλάτων στο παρόν έργο, ο Μίνωας κάθε εννέα χρόνια ακολουθούσε την ίδια διαδρομή για να πάρει από τον πατέρα του Δία τους νόμους που του έφτιαχνε για τις πόλεις[19]. Η ταύτιση αυτή μας παραπέμπει να εξάγουμε το συμπέρασμα ότι οι νόμοι που "δημιουργεί" ο Αθηναίος σε συμφωνία με τον Κλεινία και τον Μέγιλλο, δεν είναι κάτι άλλο, παρά οι Νόμοι του ίδιου του Διός. Στο παρόν έργο, λοιπόν, περιγράφονται οι νόμοι που χρειάζεται μια πολιτεία για να καταστεί ευδαίμων και να έρθει σε επαφή με τα θεία.

Σχετικά με τα πρόσωπα του διαλόγου, τώρα, ο Κλεινίας είναι Κνώσιος και ως τοπικό θεό θεραπεύει τον Δία ενώ ο Μέγιλλος από τη Σπάρτη τον Απόλλωνα. Ο Αθηναίος ξένος ως τοπική θεά θεραπεύει την Αθηνά και εκτός αυτού φαίνεται να ανήκει στη βαθμίδα της, καθώς ο Κλεινίας του λέει ότι[20] «δεν ήθελα να σε ονομάσω κάτοικο της Αττικής, (αττικό δηλαδή) γιατί μου φαίνεται ότι είσαι άξιος να ονομάζεσαι με την επωνυμία της θεάς». Αυτό δηλώνει ότι η ενοποιητική δύναμη της θεάς και η σοφία απορρέουν σε αυτόν. Έτσι ο Αθηναίος, χάρη στη φρόνηση του, "δημιουργεί" και προτείνει νόμους και το πως θα εφαρμοστούν αυτοί, ενώ ο Κλεινίας και ο Μέγιλλος ως ,τρόπο τινά, εκπρόσωποι του Δία και του Απόλλωνα ή ανήκοντας στην βαθμίδα των αντίστοιχων θεών, συμφωνούν στην εφαρμογή και λειτουργία των νόμων.

Σε σχέση τώρα ψυχών, μπορούμε να χαρακτηρίσουμε τον Αθηναίο και ως ερωτικό, διότι συνάγει και συνδέει το ανώτερο με το κατώτερο. «Πραγματικά, το αντικείμενο του έρωτα κατέχει την πρώτη βαθμίδα και το υποκείμενο την τρίτη, ενώ το ενδιάμεσο των δύο το συμπληρώνει ο έρως συνάγοντας και συνδέοντας αμοιβαία το αντικείμενο και το υποκείμενο της επιθυμίας, και πληροί το κατώτερο με στοιχεία από το ανώτερο, ενώ στην περιοχή των νοητών και απόκρυφων θεών ενοποιεί τον νοητό νου με το πρωταρχικό και απόκρυφο κάλλος στη βάση μιας ανώτερης ζωής της νοήσεως»[21].

Εν κατακλείδι, η δημιουργία, η τάξη και η αμεταβλητότητα της "συμπαντικής πολιτείας", εκδηλώνεται στον τόπο της γένεσης μέσω του Αθηναίου, ενώ ο Κλεινίας βρίσκεται εκεί για να αποδεχτεί και να υλοποιήσει τους Νόμους του Δία. Όπως ο Ζευς είναι ο πολιτικός του σύμπαντος και συνεργός του στη σύνολη τάξη είναι ο Απόλλωνας, έτσι και εδώ διαπιστώνουμε ότι πολιτικός είναι ο Κλεινίας στη νέα αυτή πόλη, ενώ συνεργός φαίνεται να είναι ο Μέγιλλος, καθώς σε όλο το έργο παίρνει πολύ λίγες φορές τον λόγο, και αυτόν συνήθως για να συμφωνήσει και να συνταχτεί με τον Αθηναίο και τον Κλεινία. Δηλαδή, έχουμε τη τριάδα Ζευς-Αθηνά-Απόλλων σε αντιστοιχία των Κλεινία-Αθηναίου Ξένου-Μέγιλλου. Έτσι, λοιπόν, η πολιτεία των Μαγνήτων, βασίζεται στους Δίιους Νόμους, έχοντας ως συνεργατική αρμονία την Απολλώνια Αρμονία, μέσω της Αθηναϊκής Νοήσεως.

Συγγραφεύς: Μπρικές Α. Δημήτριος (Φιλόνικος

Ξενάγηση στα βήματα του Αριστοτέλη - Γνωρίζουμε την πατρίδα του φιλοσόφου, τα Στάγειρα [εικόνες]

Η διαδρομή Thessaloniki Walking Tours την Κυριακή 20 Μαρτίου ακολουθεί «Τα Βήματα του Αριστoτέλη» στη γενέτειρα πόλη του, τα Στάγειρα.

Μία σπονδυλωτή διαδρομή-ξενάγηση που διερευνά τον τόπο και τον άνθρωπο, το έργο του αλλά και το κληροδότημά του στη σκέψη των επόμενων γενεών με οδηγό τον Ιστορικό - Αρχαιολόγο και υποψήφιο διδάκτορα  Αρχαιολογίας, Τάσο Παπαδόπουλο.  

H διαδρομή που συνδέει επιλεγμένα σημεία στη Θεσσαλονίκη με τον αρχαιολογικό χώρο στα αρχαία Στάγειρα καθώς και το πάρκο του Αριστοτέλη στα σύγχρονα Στάγειρα, φέρνει στο φως ιστορίες που εισχωρούν η μία στην άλλη και συνθέτουν μια ξεχωριστή ατμόσφαιρα. Στη διαδρομή εκτός από τον Σταγειρίτη φιλόσοφο και πολυεπιστήμνονα Αριστοτέλη, θα συναντήσουμε επίσης τον Πλάτωνα, τον Φίλιππο και τον Αλέξανδρο, τον Αβερρόη και τον Ακινάτη αλλά και τον Ιταλό φιλόσοφο και συγγραφέα Ουμπέρτο Εκο.

Η ζωή, το έργο, η πρόσληψη, η κληρονομιά που άφησε στην ανθρωπότητα o Αριστοτέλης αποτελούν σταθμούς στη διαδρομή που οργανώνει το Thessaloniki Walking Tours και η οποία λαμβάνει χώρα σε ένα περιβάλλον ξεχωριστού φυσικού κάλλους (Αρχαία και Νέα Στάγειρα) αλλά και στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.

Την Κυριακή 20 Μαρτίου, ακολουθούμε τον Αριστοτέλη, στον οποίο η Ουνέσκο αφιέρωσε το έτος 2016. Ξεκινάμε στις 10 το πρωί από τη Θεσσαλονίκη και επιστρέφουμε περίπου επτά ώρες μετά.

Η ξενάγηση Τα βήματα του Αριστοτέλη, Thessaloniki Walking Tours Ημέρα και ώρα: Κυριακή 20 Μαρτίου (έναρξη 10.00) Σημείο Συνάντησης: έξω από το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης   Διάρκεια: περίπου 7 ώρες Κόστος συμμετοχής: 25 ευρώ (στην τιμή συμπεριλαμβάνεται η μεταφορά με το λεωφορείο αλλά και ένα ποτό και ελαφρύ γεύμα στα Στάγειρα). Κρατήσεις: info@thessalonikiwalkingtours.com & τηλ. 6978 186900-1