ΕΤΣΙ ΝΑ ΣΚΑΣΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚΟ ΤΟΥΣ ΟΙ "ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΕΣ"ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΙ ΕΧΟΥΝ ΠΑΝΤΟΥ ΕΡΓΑ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΝΑΟΥΣ!!

ΚΑΤΑΘΕΤΩ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΩΣ ΕΧΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΑΤΤΙΚΑ ΝΕΑ

ΑΙΣΧΟΣ: εκδήλωση των Ρόταρυ στο ξενοδοχείο της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης, με την ευλογία του μητροπολίτη Άνθιμου; Η Μητρόπολη Θεσσαλονίκης παρέλαβε φιλανθρωπική βοήθεια από το Ρόταρυ;

Όπως υποσχεθήκαμε, μετά την ανάρτηση μας:

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Τι σχέση έχουν με το ROTARY, ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής και ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος ;;; προχωράμε στην σημερινή μας αποκάλυψη : Επισκεπτόμαστε την επίσημη ιστοσελίδα του Ρόταρυ. Διαβάζουμε την πρόσκληση :

 

"Ο Ροταριανός Όμιλος Θεσσαλονίκης Ανατόλια με τα Ροταράκτ του και ο Ροταριανός Όμιλος Δυτικής Θεσσαλονίκης, με την ευγενική υποστήριξη του Τάγματος των Ιπποτών του Ναού της Ιερουσαλήμ, και του 1ου Σοροπτιμιστικού Ομίλου Θεσσαλονίκης και άλλων οργανώσεων της Θεσσαλονίκης, σας καλούν στην εκδήλωση:

« Θεσσαλονίκη & φιλότιμο »

η οποία θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2015 και ώρα 12:00, στην αίθουσα συνεδρίων του Ξενοδοχείου ΔΙΑΚΟΝΙΑ, Νικολάου Πλαστήρα 65, Πυλαία, Θεσσαλονίκη, το οποίο αποτελεί πραγματικό στολίδι για την πόλη μας.

 

Στην εκδήλωση θα παραστεί και θα ευλογήσει ο Παναγιότατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, κος Άνθιμος και θα παραδοθούν σε διάφορα ιδρύματα της πόλης μας (ΦΑΡΟΣ του πατρός Αθηναγόρα, Σύλλογος Πολυτέκνων κ.α.), ρουχισμός, παπούτσια, παιχνίδια, κουβέρτες και είδη οικιακού εξοπλισμού.

 

Πρέπει να επισημάνουμε ότι η Μητέρα Εκκλησία ανοίγει για πολλοστή φορά την αγκαλιά της σε όλους και όλες μας, (...)"

Ποιο να είναι άραγε αυτό  Ξενοδοχείο "ΔΙΑΚΟΝΙΑ", στην "Νικολάου Πλαστήρα 65, στην Πυλαία Θεσσαλονίκης"; Για να δούμε τι άλλο βρίσκεται εκεί. Στην επίσημη ιστοσελίδα της Ιεράς Μητρόπολης Θεσσαλονίκης διαβάζουμε: 

"Άγιοι Πάντες οι εν Θεσσαλονίκη,  Δείτε τον χάρτη,  Ν.Πλαστήρα 65 Θεσσαλονίκη,  2310 306 886, 

Λιβανίδης Βασίλειος (Πρωτοπρεσβύτερος), Υπεύθυνος Παρεκκλησίου, Κόνιας Μιχαήλ (Οικονόμος)"  Για να δούμε και στον χάρτη :

Εκκλησία των "Αγίων Πάντων της Θεσσαλονίκης"! Μέσα σε ξενοδοχείο; Και με 2 εφημερίους!!! Παράξενα πράγματα.. Τι είδους ξενοδοχείο να είναι αυτό με εκκλησία και με 2 εφημερίους;

Οι Θεσσαλονικείς γνωρίζουν πολύ καλά ότι κάπου στην Πυλαία βρίσκεται και η Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Θεσσαλονίκης. Για να μπούμε στην επίσημη ιστοσελίδα της:

Κι αυτή βρίσκεται στην "Νικολάου Πλαστήρα 65"!!! Δείτε:

Ξενοδοχείο, με ναό, και με Εκκλησιαστική Ακαδημία!! 

Με μία ακόμη αναζήτηση διαπιστώνουμε ότι στο ίδιο συγκρότημα, βρίσκεται και το ΚΕΚ τηςΙεράς Μητρόπολης Θεσσαλονίκης!!!

Ας επισκεφθούμε τώρα την ιστοσελίδα 902.gr για να διαβάσουμε την ερώτηση που υπέβαλαν 2 βουλευτές του ΚΚΕ και αφορά το ξενοδοχείο "ΔΙΑΚΟΝΙΑ": "Η Ερώτησή μας μετά τις νέες εξελίξεις είναι η παρακάτω:

Τρομοκρατία και απειλές δέχονται από την εργοδοσία οι εργαζόμενοι του ξενοδοχείου "Διακονία", ιδιοκτησίας της Ιεράς Μητρόπολης Θεσσαλονίκης, "

Ας δούμε και το πανό: Στο πανό γράφει: "Απαιτούμε τα δεδουλευμένα από τη Μητρόπολη Θεσσαλονίκης"!!! Ώστε αυτό το ξενοδοχείο, αυτό το  "στολίδι για την πόλη μας" όπως το αποκαλούν οι Ροταριανοί,ανήκει στην Μητρόπολη Θεσσαλονίκης!!! 

Ας δούμε την είδηση και σε ειδησιογραφική ιστοσελίδα της Θεσσαλονίκης:

"Διαμαρτυρία έξω από τη Μητρόπολη Θεσσαλονίκης για απολύσεις στο ξενοδοχείο "Διακονία"" "Διαμαρτυρία έξω από τη Μητρόπολη Θεσσαλονίκης για απολύσεις στο ξενοδοχείο "Διακονία"

Να λοιπόν που ανήκει το ξενοδοχείο "ΔΙΑΚΟΝΙΑ", Νικολάου Πλαστήρα 65, Πυλαία Θεσσαλονίκης, στο οποίο έκαναν την εκδήλωσή τους οι Ροταριανοί!

(ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ: επειδή δεν θέλουμε να βάζουμε σε κόπο τους "Παρ' Αρείω Πάγω" δικηγόρους του μητροπολίτη Θεσσαλονίκης, να μας στέλνουν και εμάς email σε μορφή εξώδικου και να μας απειλούν  με "τα προβλεπόμενα από το νόμο μέτρα" εντός 48 ωρών, όπως έκαναν  πρόσφατα σε 2 ορθόδοξα ιστολόγια (δείτε εδώ), διευκρινίζουμε ότι το ξενοδοχείο ΔΙΑΚΟΝΙΑ ανήκει σε ίδρυμα της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης)  Και αφού οριστικοποιήσαμε για το που ανήκει το ξενοδοχείο, ας εστιάσουμε και στην ίδια την πρόσκληση των Ροταριανών (και των Ροταράκτ, των Ναϊτών Ιπποτών, των Σοροπτιμιστών κλπ)

"Στην εκδήλωση θα παραστεί και θα ευλογήσει ο Παναγιότατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, κος Άνθιμος και θα παραδοθούν σε διάφορα ιδρύματα της πόλης μας (ΦΑΡΟΣ του πατρός Αθηναγόρα, Σύλλογος Πολυτέκνων κ.α.), (...).

Πρέπει να επισημάνουμε ότι η Μητέρα Εκκλησία ανοίγει για πολλοστή φορά την αγκαλιά της σε όλους και όλες μας, (...)"

Αναγγέλλουν ότι θα παραστεί και θα ευλογήσει ο μητροπολίτης Άνθιμος ! Και επισημαίνουν ότι "η μητέρα εκκλησία" (;) "ανοίγει για πολλοστή φορά την αγκαλιά της σε όλους και όλες μας"!  Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ποιές ήταν ΟΛΕΣ οι άλλες φορές που "η μητέρα εκκλησία" "άνοιξε την αγκαλιά της" στους Ροταριανούς. Γνωρίζουμε όμως ότι στις 13/2/2012, οι Ροταριανοί  ευχαριστούσαν τον πατήρ Γεώργιο Θεοδωρή, -ιερέα της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης- που παραβρέθηκε στην εκδήλωσή τους, ως εκπρόσωπος του μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ.Άνθιμου. (δείτε εδώ).  Θα αναρωτιέστε και ποιος είναι αυτός ο "π.Αθηναγόρας" και ποιος ο "Φάρος" που αναφέρουν οι Ροταριανοί. Πρόκειται για ίδρυμα της Μητρόπολης Νεαπόλεως & Σταυρουπόλεως (νομού Θεσσαλονίκης). Βλέπετε προσβάσεις οι Ροταριανοί;;  Δείτε την επίσημη ιστοσελίδα του "Φάρου":

Δείτε και τον ιερέα (αρχιμανδρίτης, αν κρίνουμε από την αλλαγή του ονόματός του), με  τζόκεϊ καπέλο και με γαλάζιο ράσο : ο π.Αθηναγόρας Λουκατάρης, υπεύθυνος του Φάρου του Κόσμου, η φωτογραφία από το δημόσιο προφίλ τους στο facebook, εδώ Ας δούμε και μερικές ακόμη φωτογραφίες του π.Αθηναγόρα: Και  αυτή η φωτογραφία, με το ωραίο τζόκεϊ,  από το δημόσιο προφίλ στο facebook, εδώ Και πάλι με το γαλάζιο του ράσο, η φωτογραφία από εδώ και η έκπληξη!! εδώ με καφέ ράσο!! Η φωτογραφία από εδώ και με ωραίο καπέλο!! Τζέντλεμαν! Πως να μην το τιμούν μετά οι Ροταριανοί, η φωτογραφία από εδώ

επί τέλους,  μια φωτογραφία του π.Αθηναγόρα με μαύρο ράσο! Δεν κάναμε φωτομοντάζ, η φωτογραφία από εδώ

Μήπως στα χνάρια του συνονόματου του, Οικουμενιστή Πατριάρχη Αθηναγόρα ; Δείτε τι έστελνε στους Ροταριανούς :

από το ροταριανό περιοδικό "Rotary Ελλάδος" (αρ. 4-5, Ιαν.-Ιουλ. 1951). Τις 2 φωτοτυπίες είδαμε εδώ

Επιστρέφοντας στο κυρίως θέμα μας, ας δούμε πως πρόβαλαν την εκδήλωση τους οι Ροταριανοίμετά την πραγματοποίησή της (επίσημη σελίδα τους στο facebook):

"Η εκδήλωση ξεκίνησε με την προσευχή από τον πανοσιολογιότατο Αρχιμανδρίτη και Διευθυντή του Κέντρου, π. Αλέξανδρο, ακολούθησε(...)  Ο π. Αλέξανδρος παρουσίασε με σύντομη ομιλία του το μεγάλο φιλανθρωπικό έργο της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης και αμέσως μετά έγινε η παραλαβή του ρουχισμού,των παπουτσιών, των παιχνιδιών και ειδών οικιακού εξοπλισμού,"

Η Μητρόπολη Θεσσαλονίκης λοιπόν τίμησε δεόντως με την παρουσία της την εκδήλωση των Ροταριανών και παρέλαβε τον ρουχισμό, τα παπούτσια, τα παιχνίδια κλπ.  Και για να μην έχετε ΚΑΜΙΑ αμφιβολία, δείτε και τις φωτογραφίες (και πάλι από το facebook των Ροταριανών): Προσέξτε το σήμα των Ρόταρυ, στο κέντρο (χαμηλά)  ο π.Αλέξανδρος, μιλάει για το έργο της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης, στην εκδήλωση των Ρόταρυ Ας δούμε και ποιός είναι ο π.Αλέξανδρος. Διαβάζουμε :

"Ο Αλέξανδρος Σαλμάς ... "(Αλέξανδρος σκέτο, ούτε πάτερ Αλέξανδρος ούτε τίποτε, βρε παράξενες συνήθειες αυτοί οι αρχιμανδρίτες..)

"Σήμερα, διατελεί, Γενικός Διευθυντής του Εκπαιδευτικού και Πολιτιστικού Ιδρύματος "ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ" της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, Διευθυντής του ξενοδοχείου "ΔΙΑΚΟΝΙΑ" και Διευθυντής Έκδοσης του επίσημου περιοδικού οργάνου της Ιερά Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης "ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ"."  Και όπως βλέπετε στην φωτογραφία, η ίδια διεύθυνση, Ν.Πλαστήρα 65, συσχετισμένη με ένα ακόμη ίδρυμα της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης (Εκπαιδευτικό και Πολιτιστικό Ίδρυμα Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς"). Και επειδή όπως είπαμε δεν θέλουμε να έχετε ΚΑΜΙΑ αμφιβολία, δείτε την ανακοίνωση τωνΡόταρυ και στην επίσημη ιστοσελίδα τους, εδώ:

Μετά από όλα αυτά, καταλαβαίνετε με ποιους έρχονται αντιμέτωποι όσοι ευλαβείς ιερείςτολμούν να μιλήσουν για τον Οικουμενισμό. Αληθινή Λερναία Ύδρα..

ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ!!

ΝΙΤΣΕ: Ο  ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ  ΕΙΝΑΙ Η ΦΟΒΕΡΟΤΕΡΗ  ΑΣΘΕΝΕΙΑ!!! Για να γνωρίσει κανείς τον εαυτό του, λέει ό Νίτσε. πρέπει πρώτα να τον αναζητήσει. Πρέπει λοιπόν να επιστρέψει στις ρίζες, στό «απώτερο παρελθόν». Διότι «το μέλλον ανήκει σ' εκείνον ό όποίος θα έχει την πιο μακριά μνήμη».   Το μεγάλο έγκλημα των ηθικολόγων στα μάτια του Νίτσε, είναι ότι έδωσαν στον πόνο μια δηλητηριασμένη εξήγηση: Εάν κανείς υποφέρει, είναι γιατί έκαμε ένα λάθος, μια αμαρτία. Παράλληλα, οι ιερείς «στιγμάτισαν όλα τα αισθήματα της ηδονής, βλέποντας σ' αυτά την αμαρτία και την γοητεία» «έδωσαν τα ονόματα τα πιο ιερά ατά αισθήματα αδυναμίας» , «παραχάραξαν την Αγάπη για να την κάμουν Εγκατάλειψη και 'Αλτρουισμό «είδαν στην μεγαλοσύνη μία άρνηση» , «θεώρησαν τήν ζωή σάν τιμωρία, τήν εύτυχία σάν πειρασμό, το πάθος σάν κάτι τό διαβολικό, τήν έμπιστοσύνη σαν ανίερη» (ίδιο έργο).   Η ΦΟΒΕΡΩΤΕΡΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ   Για τον Νίτσε, βρισκόμαστε μπροστά σε μία ασθένεια: «την τρομερότερη ασθένεια πού ενδήμησε ποτέ μέσα στους ανθρώπους", 'Η καταγωγή της ασθένειας αυτής είναι ή εμφάνιση, σε μια καθορισμένη έθνογεωγραφική περίμετρο, ένός ήθικου τύπου, φορέως μιας νοοτροπίας και μιας προθέσεως, του όποίου ή τελειότερη ενσάρκωση είναι ό 'Ιερεύς.   Για τον 'Ιερέα, οποιοδήποτε γεγονός είναι μία ηθική ένδειξη. 'Ο κόσμος δεν είναι πλέον γεμάτος γεγονότα αντικειμενικά ουδέτερα, τα όποία αξιολογούνται από τις συγκυρίες. Είναι γεμάτος μόνον από τιμωρίες και ανταμοιβές. Οποιοδήποτε ευτυχές γεγονός είναι ένδειξη μιας άνταμοιβης «γραμμένης" στήν αίωνία τάξη πραγμάτων. 'Οποιοδήποτε άτυχές γεγονός ειναι ένδειξη μιας τιμωρίας, πού τιμωρεί ένα «ηθικό λάθος» σημερινό, περασμένο, η και μελλοντικό.   Η προσπάθεια επέτυχε; Είναι γιατί ή θεότης άκουσε τις εκκλήσεις πού της έκαμαν. Απέτυχε; Είναι γιατί οι προσευχές δεν ήσαν αρκετά ευλαβείς, ή γιατί ό ενδιαφερόμενος ήταν άσεβής (δεν ήταν αγνός). Ξεκινά κανείς μία επίμεμπτη πράξη και παρ' όλα αυτά κερδίζει; Είναι γιατί συγχωρήθηκε. 'Απέτυχε και πιάστηκε; Τιμωρήθηκε. Έτσι, για κάθε συγκυρία της ζωής, με κατάλληλο χειρισμό της διαλεκτικής και της λογοκοπίας, εγκαλώντας αδιερεύνητα και ανεξέλεγκτα δόγματα, ό 'Ιερεύς εξηγεί ακάματα το γιατί και το πώς των καταστάσεων πού ό ίδιος φαντάζεται.   ΜΙΑ ΠΕΙΘΑΡΧΕΙΑ ΠΑΡΑ ΦΥΣΙΝ   'Όταν κακομεταχειρίζεται κανείς το σώμα, γράφει ό Νίτσε (στην «Θέληση της δυνάμεως»), δημιουργεί το κατάλληλο έδαφος για τα αισθήματα ένοχης, δηλαδή μία αρρωστημένη κατάσταση πού χρειάζεται μία εξηγήση. Αυτήν την εξήγηση, ό Ιερεύς την παρέχει με μία θέρμη σχεδόν μονομανιακή, έποφελoύμενoς της ασθένειας και τού υποβόσκοντος   μαζοχισμού.   Η κακοδιαθεσία την όποία δημιούργησε ή αμφιβολία είναι το τίμημα πού ό άνθρωπος πρέπει να πλήρωση για την προσβολή πού έκαμε. Συνειδητά ή όχι, προς την θεότητα. Και ή προσβολή πρέπει να εξιλεωθεί μέσω του Ιερέως, ό όποίος ανακαλύπτει την φύση της, αναλύει τις αίτίες της και προτείνει ένα φάρμακο.   Ο 'Ιερεύς παρουσιάζεται έτσι ως μεσάζων μεταξύ τού δημιουργού-λυτρωτού και τού αμαρτωλού όντος, μεταξύ του άνθρώπου πού κάνει λάθη και τού Θεού πού είναι τέλειος.   Χάρις στην μεσίτευση του, στην ικανότητά του (γιατί ξέρει το κακό όπως ό γιατρός ξέρει την ασθένεια και ό ψυχαναλυτής τα συμπλέγματα), ή θεότης θα ευαρεστηθεί να ξεπλύνει την ακαθαρσία, να σταματήσει την οργή της, να εξαφάνιση το λάθος, να πέραση τέλος το όνομα τού θνητού, από τον πίνακα των κολασίμων κατηγοριών από τετράδιο των ουράνιων αμοιβών και των ευλογημένων οραμάτων!   Ο άνθρωπος «ό όποίος υποφέρει από μία οποιαδήποτε αίτία, φυσιολογική ασφαλώς» αναρωτάτε για τούς λόγους του πόνου του. Τότε συναντά κάποιον που γνωρίζει ακόμη αυτό που είναι κρυφό, τον μάγο του, τον ασκητικό ιερέα, ό όποίος του δίνει μία πρώτη ένδειξη για την αίτία του πόνου του   Πρέπει να την αναζήτηση στον ίδιο τον εαυτό του, σε ένα λάθος που έκαμε στο παρελθόν. Πρέπει να εξηγήσει τον πόνο του σαν μια τιμωρία... Άκουσε, κατάλαβε ό δυστυχής, τώρα έχει γίνει σαν μία κότα, γύρω από την όποία έχει χαραχθεί μία γραμμή. Δεν μπορεί πλέον να βγει από τις κυκλικές αυτές γραμμές, από άρρωστος, έχει γίνει αμαρτωλός.   Η συναίσθησης του λάθους μας παρουσιάσθηκε ακατέργαστη κατά κάποιο τρόπο. Στα χέρια του 'Ιερέως, αυτού του καλλιτέχνη του συναισθήματος του λάθους, αυτό το συναίσθημα άρχισε να παίρνει μορφή! - και τι μορφή!   Η αμαρτία! γιατί αυτό είναι το όνομα που δίνει ό Ιερεύς στην ζωική «κακή συνείδηση», ή αμαρτία έμεινε ως τώρα το βασικό γεγονός στην ιστορία της άρρωστης ψυχής και αντιπροσωπεύει για μας την πιο ολέθρια επιδεξιότητα της θρησκευτικής ερμηνείας.   Η έννοια της αμαρτίας ανήκει ειδικά στον 'Ιερέα. Στο λεξιλόγιο του παλαιού ευρωπαϊκού κόσμου, δεν υπάρχει λέξη για να την ερμηνεύσεις. Στην γλώσσα του Βιργιλίου και του Κικέρωνος, το «πεκάτουμ» θέλει να πει λάθος, έγκλημα, δηλαδή συγκεκριμένα πράγματα ενώ στην ελληνική γλώσσα ή ανάλογη λέξη ήταν «ϋβρις»   'Η έννοια της αμαρτίας δεν είναι παρά μία 'Ιερατική παρέκκλιση, αναλογούσα σε μία ιδέα, την οποίαν ή Αρχαιότητα δεν είχε ποτέ συνειδητοποιήσει, ένα πολύ ειδικό λάθος, βασιζόμενο σε μυστήρια, σε δόγματα και σε αισθήματα ένοχής. 'Ένα λάθος πού έγινε έναντι της θεότητας μόνον και των δικών της απαιτήσεων και ιεροτήτων.   Για τον Νίτσε, ή αποθέωση του ηθικού τύπου πού ενσαρκώνεται από τον Ιερέα, είναι το «ασκητικό ιδεώδες». Ο φιλόσοφος επιμένει στον ρόλο του ασκητού, στον όποίον βλέπει «την αντίφαση φτιαγμένη άνθρωπο».   Υπάρχει σ' αυτόν ένα αχόρταγο ένστικτο, το όποίο θέλει να τα βάλει με την ζωή, την δική του και των άλλων. Δηλαδή δεν επιβεβαιώνεται παρά με το να αρνείται (ή θέση του δεν είναι παρά μία άρνηση) δεν δέχεται να υπάρχει, παρά για να ρίχνει το ανάθεμα επάνω σε ότι υπάρχει. Δεν έχει παρά μίσος για τον κόσμο, για τις φυσικές λειτουργίες, για το σφρίγος, την δύναμη, το κάλλος και την χαρά.   'Ο άνθρωπος με την κακή συνείδηση έπιασε μία θρησκευτική υπόθεση, για να ώθηση το ίδιο του το βασανιστήριο σε βαθμό σκληρότητας και οξύτητας τρομακτικό. Μία υποχρέωση προς τον Θεό. Η σκέψη αύτή, γίνεται γι' αυτόν ένα όργανο βασανισμού. Παίρνει από τον Θεό και τις τελευταίες αντιθέσεις πού μπορεί να φανταστεί μέσα από τα ίδια του τα ζωικά και αχαλίνωτα ένστικτα και μεταλλάσσει τα ίδια αυτά ένστικτα, σε λάθη έναντι του Θεού (έχθρότης, άντίδραση, έπανάσταση έναντι του κυρίου, του πατέρα, του προγόνου και της αρχής του κόσμου.   Στέκεται ατό κέντρο της αντιθέσεως μεταξύ Θεού και Διαβόλου, αποβάλλει από τον εαυτό του όλες τις αρνήσεις, ότι τον ωθεί στην άρνηση του εαυτού του, στην άρνηση της φύσεως, του φυσιολογικού, την πραγματικότητα της ύπάρξης του, για να επιτύχει την βεβαιότητα ενός πράγματος πραγματικού, ζωντανού, αληθινού, Θεού, άγίου, Θεού δικαίου, Θεού δημίου, το υπερπέραν, το αιώνιο μαρτύριο, την κόλαση, το απροσμέτρητο μεγαλείο της τιμωρίας και του λάθους. Πρόκειται για ένα είδος τρέλας θελήσεως για ψυχική σκληρότητα, ανάλογη της όποίας δεν θα βρει κανείς.   Αυτός ό εκδικητής (και ζηλόφθονος) Θεός, γίνεται μόνιμος κατήγορος, γιατί είναι πάντοτε μοναδικός για εκδίκηση. Άλλωστε πως δεν θα ήταν; Έτσι, ό αδύνατος αυτοκαταδικάζεται ανέκκλητα την ίδια στιγμή πού θέλει να έξαφθή από ενθουσιασμό. Πρέπει πλέον να εξομοιώσει τον πόθο του με αυτήν την προοπτική της σωτηριολογίας, όπου ό θρίαμβος, τό μαρτύριο, ή λύτρωση και ή εξαφάνιση του εγώ είναι αδιάλυτα ανακατεμένα.   Η ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ   'Η "ηθική της αμαρτίας" επιδεικνύει έτσι μία αληθινή αποστροφή προς το σώμα και τις δραστηριότητές του. Είναι "κακά πράγματα", πού επαναφέρουν τον άνθρωπο "στα ένστικτά του", "στο κτήνος πού κοιμάται μέσα του". Διότι το ένστικτο της πάλης και το γεννητικό ένστικτο είναι βασικά ένστικτα ζωής, ιδιαίτερα παραγωγικά και ανανεωτικά. Αυτά πού αντιτίθενται περισσότερο στις επιδιώξεις του 'lερέα και του . Ασκητού.   Η ικανότης του 'lερέα να αλλάζει το όνομα των άξιων δεν είναι λιγότερο αξιοπρόσεκτη. Ονομάζει την ανικανότητα θεληματική αποχή, την παραίτηση απομάκρυνση από τα πράγματα του κόσμου αυτού, την αδράνεια ταπεινοφροσύνη, την ανανδρία αφοσίωση στον κοινό σκοπό. κλπ. Δύο τύποι συμπεριφοράς βρίσκονται αντιμέτωποι εδώ.   Στις αντιθέσεις της ηθικής της τιμής της Παλαιάς Δύσεως (ευγενής-χαμηλός, άξιος ανάξιος, γνήσιος-αμφίβολος, θαρραλέος-δειλός, πιστός-προδότης, λογικό παράλογο, όρθολογικό-άνισόρροπο, έντιμο-άτιμο).   Η ηθική της αμαρτίας άπαντά μέ αφηρημένες αντιθέσεις, οι όποίες δεν είναι παρά παραμορφώσεις: καλό-κακό, ταπεινό-παράλογο, υποταγμένο-υπερήφανο, πνευματικό-σωματικό, αδύναμο-αύθάδες, μετριόφρον-απεριόριστο.   Παράλληλα, ό 'Ιερεύς βάζει την αμφιβολία στην καρδιά των δυνατών. Επωφελείται από τις ανησυχίες τους, τούς πόθους τους, τις αποθαρρύνσεις τους, ακόμη και από τις φιλοδοξίες τους, για να τούς πείσει και να τούς καθησύχαση. Κάνει να γεννηθεί μέσα τους ό σπόρος της αρρώστιας, το συναίσθημα της ένοχης. Με αυτόν τον τρόπο, με την δημιουργία του συναισθήματος αυτού, ό Ιερεύς κατορθώνει να πείσει τούς συνομιλητές του να απαρνηθούν τις φυσικές αντιδράσεις τους να αγωνιστούν εναντίον των βαθύτερων ένστίκτων τους.   Ανάλογα με τις συγκυρίες και τις εποχές, ό ηθικολόγος θα προσπαθήσει να γίνει πιστευτό το ότι είναι εγωιστικό να σκέπτεται κανείς τούς δικούς του (την οικογένεια την χώρα του), πριν να σκεφθεί τούς «λαούς του κόσμου».., ότι είναι ντροπή να είναι υπερήφανος για τον πολιτισμό από τον όποίο προέρχεται, ότι είναι φαντασιώδες να ανταμείβονται οι καλύτεροι, ότι είναι άδικο να φανερώνει κανείς τις διαφορές της άξίας τού καθενός, ή να κάνη επιλογή.   Οι εξαθλιωμένοι μόνον είναι καλοί, oι φτωχοί, οι ανίκανοι, οι μικροί μόνον είναι καλοί, αυτοί πού υποφέρουν, αυτοί πού έχουν ανάγκη, είναι κι αυτοί είναι οι μόνοι ευλαβείς, οι μόνοι ευλογημένοι από τόν Θεό. Σ' αυτούς μόνον θα ανήκει ή ευλογία, Αντίθετα, εσείς οι άλλοι, οι όποίοι είσθε ευγενείς και δυνατοί, είσαστε στην αιωνιότητα οι κακοί, οι σκληροί, οι αχόρταγοι, οι πλεονέκτες, οι ανίεροι και αιωνίως θα μείνετε οι αποδιωγμένοι, οι καταραμένοι, οι κολασμένοι.   Αυτοί πού είναι καταραμένοι στα μάτια τού Ιερέως δεν είναι δυνατοί και κακοί, είναι κακοί γιατί είναι δυνατοί. Είναι το πνεύμα τού Λόγου επί τού 'Όρους: Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, αύτοίς γάρ έσται ή βασιλεία τών ούρανών. Και είναι ακόμη ή παραβολή τού αντικειμένου των Ευαγγελίων, Οι έσχατοι έσονται πρώτοι.   'Ο Νίτσε παρομοιάζει τον 'Ιερέα με το αιλουροειδές, πού τραυματίζει θανατηφόρα αντί να σκοτώσει, γιατί παίρνει την προφύλαξη να μην σκοτώσει, 'Ικανοποιείται με το να πληγώσει και να μολύνει την πληγή. 'Ο πληγωμένος ζητά βοήθεια και τότε ο ιερέας τρέχει, εφοδιασμένος με φάρμακα πού δεν θα ανακουφίσουν παρά στιγμιαία, άλλά πού, όπως το ναρκωτικό, θα δημιουργήσουν έναν εθισμό, τού όποίου ό άρρωστος θα είναι δούλος.   Σκοτεινός φορέας μικροβίων, ζωντανός πόθος εξαπλώσεως στόν κόσμο της αρρώστιας της οποίας υπήρξε πρώτο θύμα, είναι πλέον ό κατάλληλος για να οδηγεί στην βοσκή την αγέλη των άρρώστων, να οργανώνει την εξουσία του στην Αυτοκρατορία των βασανισμένων.   Ο 'Ιερέας είναι ό άνθρωπος πού αλλάζει την κατεύθυνση της μνησικακίας. Γιατί δίνει ατό ον πού υποφέρει ένα λόγο για να υποφέρει. Χρησιμοποιεί αυτό το βάσανο για να επιβάλει μία πειθαρχία, να καθορίσει τούς όρους τής εξαγοράς. Με δύο λόγια, υποδεικνύει "μία αίτία πού μπορεί να υποφέρει κι αύτή με τη σειρά της".   Υποφέρω, άρα κάποιος πρέπει να είναι ή αίτία, έτσι σκέπτονται όλα τα αρρωστημένα πρόβατα. Τότε ό βοσκός τους, ό ασκητικός 'Ιερεύς, τούς άπαντα: Πράγματι, πρόβατό μου, κάποιος πρέπει να είναι ή αίτία: άλλά ή αίτία είσαι εσύ, 'Εσύ είσαι ή αίτία του εαυτού σου!   'Ο 'Ιερεύς είναι αυτός πού φροντίζει τις αρρώστιες πού ό ίδιος καλλιεργεί. Κάθε φορά πού προτείνει μία ανακούφιση, το τίμημά της είναι ένα νέο βάσανο. Δεν περιποιείται σε τελευταία ανάλυση, παρά για να εξασφαλίσει καλύτερα την βορά του. 'Όταν το λάθος εξαγνισθεί, είναι ανάγκη γι' αυτόν να εξηγεί κάθε νέα ατυχία με ένα νέο λάθος, πού απαιτεί ένα νέο εξαγνισμό!   Ο ΔΥΝΑΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ Ο ΑΠΟΔΙΟΠΟΜΠΑΙΟΣ ΤΡΑΓΟΣ   Ο 'Ιερεύς ενθαρρύνει αυτήν την αυταπάτη, γιατί είναι ευκολότερο να διοικεί μία υποταγμένη μάζα, ή όποία έχει τις ίδιες σκέψεις, παρά αυτόνομα άτομα, τα όποία είναι μία «οικουμένη» το καθένα μόνο του. «Δεν πρέπει να εξαπατάται κανείς», προσθέτει ό Νίτσε, «οι δυνατοί έχουν την τάση να διαχωρίζονται ενώ οι αδύνατοι ΝΑ ενώνονται».   Η ηθική των «δούλων» είναι λοιπόν μία ηθική μαζική. Οι αδύνατοι αποτελούν μία μάζα, επί της όποίας βασιλεύει ή πειθαρχία των θεολόγων. Αλλά συγχρόνως με την υποταγή του, ό αδύνατος λυπάται γι' αυτήν. Η θρησκεία του εκφράζει την αρρώστια του και συνάμα την διαμαρτυρία του εναντίον του εαυτού του.   Αυτό το αντιφατικό ένστικτο, πού σε τελευταία ανάλυση δεν είναι παρά μία ασυνείδητη άρνηση του εαυτoύ του, μία μετάφραση τής «μεταμελείας του εαυτού του» δημιουργεί την «επιθυμία τής απελευθερώσεως», ή ακριβέστερα, να βρει έναν αποδιοπομπαίο τράγο γι' αυτήν την επιθυμία. Και ό αποδιοπομπαίος τράγος έχει υποδειχθεί, ήδη από πριν. Θα είναι ό δυνατός άνθρωπος, αυτός πού είναι πραγματικά «απελευθερωμένος», γιατί ή προσωπικότητα του δεν υποτάχθηκε ποτέ, δεν αλλοτριώθηκε ποτέ αυτός πού ζει στον δικό του ρυθμό. Ο ενεργών και όχι ενεργούμενος.   Η αδυναμία και ή ανικανότητα των ιερέων μεγαλώνουν μέσα τους ένα μίσος τερατώδες, σκοτεινό, διανοητικό και δηλητηριώδες. Αφού πέρασε είκοσι χρόνια στην έρημο, ό ασκητής νόμισε ότι οι στερήσεις και τα βάσανα στα όποία ό ίδιος θεληματικά υπέβαλε τον εαυτό του, έδιναν «φυσιολογικό» το δικαίωμα να υποβάλλει την ανθρωπότητα σε όσα είχε υποφέρει ό ίδιος!   Η ΗΘΙΚΗ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ ΚΑΙ ΗΘΙΚΗ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ   "Η ηθική της τιμής, πού χαρακτηρίζει περιληπτικά την ηθική συμπεριφορά του Παλαιο Δυτισμου (του Παλαιo-Eύρωπαισμού γενικά), αντιτίθεται ριζικά σε αυτό πού αποκαλέσαμε ηθική της αμαρτίας.   Κάθε φορά πού επικρατεί «ή ηθική των δούλων», ή γλώσσα έχει την τάση να συνδέει την έννοια των λέξεων, «καλός» και «κουτός». Στην κοινή γλώσσα, ένα «καλό παιδί» είναι πάντα ένα αγαθό παιδί, αφοσιωμένο, άλλά τελικά λίγο βλάκας. Κατά τον ίδιο τρόπο θα μιλήσει κανείς για μία «καλή σταδιοδρομία», υπονοώντας «μία μικροσταδιοδρομία», ένα «καλό δρόμο».   Αν είναι «καλό», θα πει ότι είναι «μικρό». . Όχι μεγάλο προς Θεού! Ένας «καλός άνθρωπος» θα είναι ένα ασήμαντο πρόσωπο, οπωσδήποτε παθητικός, εύσπλαχνος, το αντίθετο ενός τολμηρού, δηλαδή με δύο λόγια το αντίθετο ενός γενναίου άνθρώπου.

ΟΠΩΣ ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΜΟΡΦΗ ΤΗΣ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΛΗ!! ΚΑΤΑΘΕΤΩ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΧΟΛΙΑΖΩ!!  Η Αθλία Βαρβάρα, γνωστή ως Μεγαλομάρτυς, ήταν Χριστιανή αγία και μάρτυς, που έζησε κατά τον 3ο αιώνα μετά!!Όπως βλέπετε δεν υπάρχει ακριβής ημερομηνία γέννησης και θανάτου!! 

ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ!!

ΝΙΤΣΕ: Ο  ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ  ΕΙΝΑΙ Η ΦΟΒΕΡΟΤΕΡΗ  ΑΣΘΕΝΕΙΑ!!!ΤΗΛΕΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΨΥΧΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΡΩΗΝ  ΠΟΡΝΕΣ ΑΝΔΡΙΚΕΣ ΚΑΙ  ΘΗΛΥΚΕΣ ΔΗΛΩΝΟΥΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΤΑΛΙΜΠΑΝ!!ΓΙΑΤΙ??

Κάποιοι έσπρωχναν και ΠΟΔΟΠΑΤΗΣΑΝ ΑΚΌΜΑ και καρκινοπαθείς για να περάσουν μπροστά - Δεν φταίμε εμείς, λέει ο αρχιμανδρίτης του ιερού ναού Αγ. Βαρβάρας

Σκηνές Μεσαίωνα έζησε η ιερή πόλη των Αθηνών!!Η Αθήνα που γέννησε φιλοσόφους και επιστήμονες βεβηλώθηκε από ορδές βάρβαρων!!Μπορεί να μην κατέστρεψαν όπως παλαιότερα τα ιερά των Ελλήνων προγόνων μας αλλά σκέπασαν με Χριστιανικό σκοτάδι την πόλη του φωτός!!Λειψανολατρες σε Εβραιοχριστιανική υστερία έτρεξαν να προσκυνήσουν λείψανα ανύπαρκτης "Αγίας" ποδοπατώντας  ασθενείς!!Αμήχανο το κράτος δεν προστάτεψε τον ιερό χώρο του Ασκληπιού και του Ιπποκράτη!!

Είναι βαρύτατες οι ευθύνες της κυβέρνησης που δεν απέτρεψε την μετατροπή  του νοσοκομείου σε γήπεδο πυγμαχίας!!Θα μπορούσαν οι Χριστιανοτάλιμπαν να οργανώσουν την Χριστιανική φιέστα τους σε μια εκκλησία τα νοσοκομεία δεν είναι χώρος για συγκεντρώσεις φανατικών Χριστιανών Τζιχαντιστών!!!!

Οι εικόνες χουλιγκανισμού στον "Άγιο" Σάββα πρέπει να μας προβληματίσουν!!Φτάνει πια όχι άλλη ανοχή στον σκοταδισμό και στην Θεοκρατία!!

Η απάτη των "ιερών" λειψάνων!!!

Τα ιερά λείψανα αποτελούν επί αιώνες μια προσοδοφόρα πηγή πλουτισμού των ρασοφόρων. Κληρικοί και μοναχοί εκμεταλλεύονται επί αιώνες την ηλιθιότητα του ποιμνίου, εφευρίσκοντας οτιδήποτε λείψανα μπορεί να φανταστεί κανείς με το νου του. Ο πιστός γονατίζει μπροστά τους, παρακαλάει, ελπίζει, ταπεινώνεται. Οι παπάδες από την άλλη κάνουν ταμείο στο μαγαζί τους. Και πλουτίζουν πουλώντας ψεύτικες ελπίδες σε απεγνωσμένους και ψεύτικη θεϊκή εύνοια στους ηλίθιους.

Ο καθολικισμός βλέπει τη βιβλική δικαιολόγηση της λατρείας των λειψάνων στο θαυματουργικό χωρισμό των υδάτων του Ιορδάνη ποταμού με το μανδύα του Ελισαίου ή στη νεκρανάσταση με τη βοήθεια των οστών του Ελισαίου στην Παλαιά Διαθήκη. «Και όταν εκείνος άγ­γιξε τα οστά του Ελισαίου, ζωντάνεψε και σηκώθηκε στα πόδια του.» Επίσης παραπέμπουν στο Κατά Ματ θαίον 9,2 0 κ.εξ., και τις Πράξεις Αποστόλων 5,15 και 19,12. Αλλά όλα αυτά δεν είναι παρά πολύ διάτρητες ψεύτικες δικαιολογήσεις. Πουθενά δεν αναφωνεί ο Ιησούς: Φυλάξτε τα λείψανα, λατρέψτε τα, μοιράστε τα, μεταφέρετε τα και ξεπουλήστε τα, χτίστε Άγιες Τράπεζες γύρω τους και διαβάστε τους Θείες Λειτουργίες! Αυτή θα ήταν μια σαφής ρήση που θα δικαιολογούσε τις εξελίξεις αλλά απουσιάζει, όπως απουσιάζουν και τόσες πολλές ρήσεις για τόσες πολλές απόψεις. Κι αν παρουσιάζει θεραπευτικές ιδιότητες ο μανδύας του Ιησού, ή τα ιδρωμένα μαντήλια και οι ζώνες του Παύλου, αυτά απέχουν πολύ από εκείνα που έμελλε να εμφανιστούν στην Εκκλησία. 

Πολλά πράγματα μπόρεσαν τώρα να γίνουν λείψανα, για να μην πούμε τα πάντα, όχι μόνο το ελάχιστο κομματάκι μιας σορού αγίου, αλλά π.χ. κι ένα σφουγγάρι το οποίο ήταν ποτισμένο με το αίμα του αγίου ή ακόμη κι ένα κουρελάκι, αρκεί να είχε έρθει σε επαφή με το λείψανο · διότι με αυτό τον τρόπο η «δύναμη» του γνήσιου λειψάνου μεταφερόταν στο καινούργιο από τον 4ο αιώνα μια έμμονη ιδέα ολόκληρου του χριστιανικού κόσμου. Με τη βοήθεια των ευλογιών,τις οποίες η Ρώμη διασκόρπισε σε όλη τη Δύση, εδραίωσε πρώτα από όλα. την επιρροή της εκκλησιαστικής πολιτικής της. Γενναιόδωρα μοίραζαν οι πάπες προς όλες τις κατευθύνσεις δώρα τους που δεν κόστιζαν τίποτα και μπήκαν στην ιστορία της ευσέβειας» με ποικίλα ονόματα: brandea, pallida, sanctuaria, memoriae, benedictiones, eulogiae, patrocinia..." (Deschner) 

ΤΩΡΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ ΓΙΑΤΙ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΑΝ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΕΠΕΒΑΛΑΝ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟΝ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΒΡΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ!!

ΒΑΡΒΑΡΑ ΣΗΜΕΡΑ ΕΜΑΘΑ ΟΤΙ ΒΕΒΗΛΩΣΕΣ ΤΟΝ ΧΩΡΟ ΜΟΥ!!ΗΔΗ ΣΟΥ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΣΤΟΝ ΓΙΑΧΒΕ ΚΑΘΟΤΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΜΟΥ ΠΗΓΕΣ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΑΝΗΚΕΙ ΚΑΙ ΕΔΩΣΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ!!ΜΕ ΠΟΙΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ??ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΝΑ ΜΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙΣ ΤΙΣ ΕΙΣΠΡΑΞΕΙΣ!!  

Χωρίς «Άστρο του Δαυίδ» το Μνημείο Ολοκαυτώματος στην Καβάλα - Θύελλα αντιδράσεων!!!Όπως θα διαβάσετε παρακάτω σούζα η Ρωμιοσύνη στα Εβραϊκά αφεντικά της!!Κράτος και κόμματα προσκυνούν την "Αγία" Σιων!!Οι Εβραίοι τιμούν τους Έλληνες που έπεσαν θύματα των Ναζί στην πατρίδα τους το Ισραήλ??Οι Εβραίοι έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την σημερινή κατάντια της πατρίδας μας , κατάφεραν με την ιστορία του ανυπάρκτου Ναζωραιου και την συνεργασία των Ρωμαίων κατακτητών να γκρεμίσουν τον Ελληνικό πολιτισμό και να μετατρέψουν τον Έλληνα σε Ρωμιο!!Δείτε τι λεει ο Ραβίνος Marcus Eli Ravage: ΚΑΤΑΦΕΡΑΜΕ ΜΕ ΕΝΑΝ ΜΑΡΑΓΚΟ ΝΑ ΣΑΣ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΟΥΜΕ!

Πολλές αντιδράσεις έχει προκαλέσει η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Καβάλας να αναβάλει την προγραμματισμένη για την Κυριακή τελετή αποκαλυπτηρίων μνημείου του Ολοκαυτώματος στην πόλη

Τον αποτροπιασμό του εξέφρασε την Παρασκευή το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο της Ελλάδος για την απαράδεκτη, όπως τη χαρακτήρισε, απόφαση της πλειοψηφίας του δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Καβάλας να αναβάλει την προγραμματισμένη για την Κυριακή τελετή αποκαλυπτηρίων μνημείου του Ολοκαυτώματος στην πόλη.  Όπως σημειώνει σε ανακοίνωσή του το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο της Ελλάδος, η Δήμαρχος της Καβάλας μόλις την Πέμπτη εξέφρασε τηλεφωνικά προς το ΚΙΣΕ την αντίρρησή της ως προς τη χάραξη του «Άστρου του Δαυίδ» στο μνημείο και ζήτησε να εμφανίζεται μόνο το κείμενο αφιέρωση.  Η Δήμαρχος Καβάλας, Δήμητρα Τσανάκα, ζήτησε να μην χαραχθεί το σύμβολο της εβραϊκής θρησκείας στο μνημείο, ώστε να μην ματαιωθεί η τοποθέτησή του και η προγραμματισμένη εκδήλωση αποκαλυπτηρίων του.  Σφοδρότατη ήταν και η αντίδραση του γενικού γραμματέα Θρησκευμάτων Γεωργίου Καλαντζή, ο οποίος δήλωσε: «Είναι εξαιρετικά δύσκολο να φανταστεί οποιοσδήποτε ότι υπάρχει απόφαση, που ακυρώνει εκδήλωση για τα αποκαλυπτήρια ενός μνημείου προορισμένου να μας θυμίζει την εξόντωση των Ελλήνων Εβραίων της Καβάλας από τους ναζί και τους συμμάχους τους, με επιχείρημα την ύπαρξη ή το μέγεθος ή την απεικόνιση του θρησκευτικού συμβόλου της εβραϊκής θρησκείας. Είναι απίστευτα άδικο να περάσει η Καβάλα στην ελληνική ιστορία ως η πρώτη πόλη που αρνείται τη φιλοξενία ενός μνημείου προς τιμήν των δικών της πολιτών, εβραϊκού θρησκεύματος, που εξοντώθηκαν από τους Ναζί και τους συμμάχους τους». Στην ανακοίνωση που εξέδωσε την Παρασκευή το ΚΙΣΕ ανέφερε μεταξύ άλλων:  «Το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδος και σύσσωμος ο Ελληνικός Εβραϊσμός απορρίπτουν ως απαράδεκτη, ανήθικη και προσβλητική την απαίτηση και την απόφαση της Δημάρχου Καβάλας, θεωρώντας την κατάφωρη πρόκληση προς το θρησκευτικό συναίσθημα των Ελλήνων Εβραίων πολιτών της Χώρας, καθώς και βάναυση προσβολή της ιερής Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος, πρωτοφανή στην μεταπολεμική ιστορία της χώρας μας και της Ευρώπης. Οι Εβραίοι της Καβάλας και των άλλων πόλεων της Ελλάδας, αλλά και τα έξι εκατομμύρια των ομοθρήσκων μας από όλη την Ευρώπη, φορώντας το θρησκευτικό σύμβολο του "Άστρου του Δαυίδ" στο πέτο, διαχωρίστηκαν, εκτοπίσθηκαν και θανατώθηκαν στην Τρεμπλίνκα, το Άουσβιτς και σε άλλα στρατόπεδα του θανάτου των Ναζί. Αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά ότι 70 χρόνια αφότου οι 1.484 Εβραίοι της πόλης εκτοπίσθηκαν και θανατώθηκαν φορώντας το Αστέρι του Δαυίδ, κάποιοι στην πόλη της Καβάλας επιχειρούν να αλλοιώσουν την ιστορία διαγράφοντας το σύμβολο το οποίο κράτησε ζωντανούς τους Εβραίους εδώ και 5700 χρόνια: "Το Άστρο του Δαυίδ". Δεν δεχόμαστε λοιπόν τη διαγραφή ή την αλλοίωση του "Αστρου του Δαυίδ" από τη χάραξη του Μνημείου. Είμαστε βέβαιοι ότι οι πολίτες της Καβάλας, οι συμπολίτες μας, η Κυβέρνηση και όλες οι δημοκρατικές δυνάμεις μαζί με φωτισμένους Ιεράρχες του τόπου μας, θα αποτίσουν σύντομα την οφειλόμενη τιμή στους 1.484 Έλληνες Εβραίους της πόλης στα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας και θα απομονώσουν τους οπαδούς της μισαλλοδοξίας και του αντισημιτισμού». Σε ανακοίνωσή του το «Ποτάμι» αναφέρει σχετικά: «Με μεγάλη έκπληξη και ακόμη μεγαλύτερη λύπη πληροφορηθήκαμε την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Καβάλας, μετά από σχετική εισήγηση της δημάρχου, Δήμητρας Τσανάκα, να ματαιώσει την προγραμματισμένη για την Κυριακή τελετή των αποκαλυπτηρίων μνημείου προς τιμήν των Καβαλιωτών θυμάτων του Ολοκαυτώματος. Ο τομέας Δικαιωμάτων του Ποταμιού καταδικάζει απερίφραστα την απόφαση αυτή, η οποία αποτελεί κατάφωρη παραβίαση της θρησκευτικής ελευθερίας, όπως αυτή προστατεύεται κατά το άρθρο 13 του Συντάγματος, το οποίο εγγυάται την ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης ανεξαρτήτως θρησκεύματος. Η απόφαση αυτή προσβάλλει πρωτίστως τη μνήμη των Καβαλιωτών Εβραίων που έφυγαν από την πόλη με προορισμό τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των ναζί φορώντας αυτό ακριβώς το σύμβολο το οποίο η δήμαρχος δεν επιθυμεί να χαραχθεί στο μνημείο του Ολοκαυτώματος. Η απόφαση όμως αυτή είναι και άδικη για τους πολίτες της Καβάλας, οι οποίοι είμαστε βέβαιοι ότι δεν συμμερίζονται τις απόψεις της διοίκησης του Δήμου, τιμούν τη μνήμη των συμπολιτών τους που χάθηκαν βίαια και διώχθηκαν για τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, και ήδη αντιδρούν και τοποθετούνται δυναμικά κατά της απαράδεκτης αυτής απόφασης. Καλούμε και εμείς τη Δήμαρχο και το Δημοτικό Συμβούλιο Καβάλας να αναθεωρήσουν άμεσα την απόφασή τους και να προχωρήσουν κανονικά στα αποκαλυπτήρια του μνημείου όπως ακριβώς αυτό έχει φιλοτεχνηθεί.  Κυρίως όμως, εφιστούμε την προσοχή όλων στα επικίνδυνα φαινόμενα μισαλλοδοξίας, φανατισμού και πατριδοκαπηλίας που δυστυχώς εμφανίζονται σε όλες τις βαθμίδες της διοίκησης και διαμορφώνουν ένα κλίμα που δεν τιμά την Ελληνική Δημοκρατία και τους λειτουργούς της» Το ΠΑΣΟΚ σε σχετική του ανακοίνωσή του αναφέρει: «Κάθε δημοκρατικός πολίτης της χώρας οφείλει να καταδικάσει τις ενέργειες της δημάρχου Καβάλας και την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου. Η προσβολή της μνήμης των Ελλήνων Εβραίων της Καβάλας αλλά και των θρησκευτικών τους συμβόλων είναι ακραία και αποτρόπαια αντισημιτική πράξη.  Οι πολίτες της Καβάλας έχουν υποχρέωση απέναντι στον εαυτό τους και την ιστορία να απαιτήσουν να ανατραπεί αυτή η απόφαση που εκθέτει και ντροπιάζει τις δημοκρατικές μας παρακαταθήκες».

Η απάντηση του Δήμου Καβάλας

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα και σύμφωνα με την εκκλησιαστική τάξη τελέστηκαν σήμερα, Σάββατο 16 Μαΐου 2015 τα Εγκαίνια του Ιερού Ναού Γενεσίου της Θεοτόκου στο 251 Γ. Νοσοκομείο Αεροπορίας.

Τα εγκαίνια τέλεσε αδεία και ευλογία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βελεστίνου κ. Δαμασκηνός, πλαισιούμενος από τον Προϊστάμενο Αρχιμ. Τχη (ΣΙ) Θεολόγο Σαμαρά, τον Πρωτοπρ. Νικόλαο Νασιώκα και τον π. Ευμένιο. Στην συνέχεια τελέστηκε η πρώτη Πανηγυρική Αρχιερατική  Λειτουργία, παρουσία του Διευθυντή της Διεύθυνσης Υγειονομικού του ΓΕΑ, Υποπτέραρχου (ΥΙ) Γεώργιου Τολούμη, του Υποδιοικητή του Νοσοκομείου Ταξίαρχου Αντώνιου Κοτσιράκη, νοσηλευτών και πλήθους πιστών.Σε άλλο σημείο ο κ. Δαμασκηνός τόνισε ότι: ''Η σημερινή εποχή είναι μια περίεργη εποχή, όπου φτάσαμε να λέμε ότι πρέπει να χωρίσει το Κράτος από την Εκκλησία, πως πρέπει να αρνηθούμε τον Ιησού Χριστό, πως πρέπει να ξαναφέρουμε τους θεούς των ειδώλων, αλλά η κατάσταση δεν σώζεται. Ο Σωτήρας μας είναι ο Χριστός. Άλλος Σωτήρας για τους ανθρώπους δεν υπάρχει''!! Ανθελληνικό κατασκεύασμα Δαμασκηνέ σωτήρες των Ελλήνων είναι οι Έλληνες ήρωες αυτοί που θυσίασαν την ζωή τους για την Ελλάδα!!Ο Εβραίος δεν πολέμησε για την Ελλάδα αν υπήρξε καταδικάστηκε για την  πατρίδα του το Ισραήλ!!Μιλάς Εβραιολάτρη απαξιωτικά για τους Έλληνες Θεούς μάθε ανθέλληνα ότι οι Έλληνες είναι σπέρματα αυτών των Θείων!!

Εσύ είσαι σπέρμα του Γιαχβέ!!Μιλάς άθλιε για είδωλα εσύ που προσκυνάς τις παντόφλες του Παΐσιου και λείψανα ψευτοαγιων!!Είστε ότι χειρότερο υπάρχει στην Ανθρωπότητα!!Πάμε και στους αξιοθρήνητους στρατιωτικούς "ηγέτες" της Ρωμιοσύνης!!Σαν δεν ντρέπεστε να ακούτε το ανθελληνικό παραλήρημα του Δαμασκηνού και να σκύβετε το κεφάλι?? Δεν περιμένει τίποτα από εσάς η πατρίδα είστε προσκυνημένοι και η ντροπή του Ελληνισμού!!Ντροπή σας ρε ξεφτιλες!!Βαρύτατες είναι και οι ευθύνες της κυβέρνησης η οποία ανέχεται τέτοιες συμπεριφορές στο στράτευμα!!Και τέλος με έξοδα του Κράτους κτίστηκε το Εβραιοχριστιανικό εκκλησάκι ??Θα θέλαμε την απάντηση του αρμόδιου υπουργού γιατί στον λαό λέτε ότι δεν υπάρχουν χρήματα!!

ΚΥΝΙΚΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΕΒΡΑΙΟΥ ΡΑΒΙΝΟΥ:ΚΑΤΑΦΕΡΑΜΕ ΜΕ ΕΝΑΝ ΜΑΡΑΓΚΟ ΝΑ ΣΑΣ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΟΥΜΕ!

ΠΡΟΚΑΛΩ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΖΕΙ ΑΝΤΙΣΙΩΝΙΣΤΗΣ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ ΣΤΟΝ ΕΒΡΑΙΟ ΡΑΒΙΝΟ!!

Το παρακάτω άρθρο -σε κατά λέξιν μετάφραση- έχει γραφή από τον Marcus Eli Ravage, ραββίνο συγγραφέα που "που υπό την εύνοια των Rothschild (των Εβραίων τραπεζιτών) ετιμάτο ως ο μόνος εγκεκριμένος βιογράφος τους". Εδημοσιεύθη στο THE CENTURY MAGAZINE, σε δύο συνέχειες τον Ιανουάριο-Φεβρουάριο του 1928.    ΜΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΥΠΟΘΕΣΙΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ    από τον ραββίνο Marcus Eli Ravage    ΜΕΡΟΣ Α'    "Φυσικά και μας απεχθάνεστε. Δεν υπάρχει λόγος να το αμφισβητείτε αυτό. Γι' αυτό ας μη χάνουμε τον καιρό μας με αμφισβητήσεις και δικαιολογίες. Ξέρετε πολύ καλά ότι έτσι είναι, και εγώ το γνωρίζω αυτό και εμείς καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλον. Σίγουρα, κάποιοι από τους καλύτερους φίλους σας είναι Εβραίοι και όλα τα σχετικά. Το έχω ξανακούσει αυτό και πάνω από μια φορά, τουλάχιστον έτσι νομίζω. Και γνωρίζω επίσης, ότι δεν εννοείτε εμένα προσωπικά -"εμένα" εννοώντας οποιονδήποτε Εβραίο σαν ατομική προσωπικότητα- όταν εκτοξεύετε αυτά εναντίον μας με τον υγιεινό σας τρόπο, γιατί εγώ είμαι, τέλος πάντων, τόσο διαφορετικός, σαν να μην το ξέρατε, σχεδόν εξίσου καλός σαν εσάς. Η μικρή αυτή εξαίρεση δεν με γεμίζει, ωστόσο, με ευγνωμοσύνη -αλλά ας τα αφήσουμε αυτά για τώρα. Είναι το επιθετικό, ανερχόμενο, καταπιεστικό, υλιστικό είδος που απεχθάνεστε- αυτούς, που με μια λέξη, σας υπενθυμίζουν τόσο πολύ τη δική σας ανερχόμενη γενιά. Κατανοούμε απόλυτα ο ένας τον άλλον. Δεν σας κατηγορώ.    Μα το Θεό, δεν κατηγορώ κανένα που δεν του αρέσει κάποιος. Αυτό όμως που μου προκαλεί το ενδιαφέρον σε όλη αυτήν την αντι-Εβραϊκή υπόθεσι, όπως εσείς το παρουσιάζετε, είναι η πλήρης έλλειψις θάρρους. Αυτός ο πλάγιος και σχετικός τρόπος τον οποίο χρησιμοποιείτε, μεταχειριζόμενοι τέτοιες διάτρητες δικαιολογίες που φαίνεστε να πάσχετε από προβλήματα ευσυνειδησίας τόσο έντονα, που αν η όλη παράστασις δεν ήταν τόσο τραγελαφική, θα ήταν εκνευριστική.    Δεν είναι ότι είστε ερασιτέχνες: ασχολείστε με αυτό πάνω από δεκαπέντε αιώνες. Όμως παρακολουθώντας και ακούγοντας τα παιδικά σας προσχήματα, σχηματίζει κανείς την εντύπωσι ότι εσείς οι ίδιοι δεν γνωρίζετε για πιο πράγμα πρόκειται. Μας σιχαίνεστε, αλλά δεν μπορείτε ξεκάθαρα να πείτε το γιατί. Σκέφτεστε μια νέα δικαιολογία -αιτία την ονομάζεται- κάθε μέρα. Έχετε συσσωρεύσει δικαιολογίες για τον εαυτό σας αυτά τα εκατοντάδες χρόνια και κάθε νέο σας εύρημα είναι περισσότερο γελοίο από το προηγούμενο και κάθε καινούρια δικαιολογία αντιφάσκει και εξουδετερώνει την προηγουμένη.    Πριν από λίγα σχετικά χρόνια, συνήθιζα να ακούω ότι ήμαστε σκαφτιάδες χρημάτων και εμπορικοί υλιστές. Τώρα διαδίδετε το παράπονο ότι κανένα έργο τέχνης και κανένα επάγγελμα δεν είναι ασφαλές ενάντια στην Εβραϊκή εισβολή.                            Εμείς είμαστε, αν σας πιστέψη κανείς, συγχρόνως και προσηλωμένοι στην φυλή μας και αφιερωμένοι σε αυτήν και μη αφομοιώσιμοι επειδή δεν συνάπτουμε γάμους με σας, και ταυτόχρονα είμαστε αναρριχητές και καταπιεστές και μια απειλή στην φυλετική σας ακεραιότητα.    Το επίπεδο διαβιώσεώς μας είναι τόσο χαμηλό που εμείς δημιουργούμε τις δικές σας εξαθλιωμένες συνοικίες και τις απάνθρωπες βιομηχανίες σας, και ταυτόχρονα τόσο υψηλό που σας διώχνουμε από τις ακριβότερες περιοχές σας.    Αποφεύγουμε το πατριωτικό μας καθήκον σε καιρό πολέμου γιατί είμαστε ειρηνόφιλοι από την φύσι μας και από παράδοσι, αλλά ταυτόχρονα είμαστε οι αρχι-συνωμότες των συμπαντικών πολέμων και οι κύριοι χρηματοδότες των πολέμων αυτών -ανατρέξατε στο τελευταίο Dearborn Independent καθώς και στα Πρωτόκολλα των Γερόντων της Σιών.    Είμαστε συγχρόνως οι ιδρυταί και ηγέται του καπιταλισμού αλλά και οι κύριοι υποκινηταί των επαναστάσεων εναντίον του καπιταλισμού.    Δίχως αμφιβολία, η ιστορία δεν έχει να επιδείξη άλλο παράδειγμα, σαν εμάς, για την προσαρμοστικότητα!   Και ναι! Παρ' ολίγο να ξεχάσω την αιτία όλων των αιτιών. Εμείς είμαστε οι ξεροκέφαλοι άνθρωποι που ποτέ δεν δέχθηκαν τον χριστιανισμό, και εμείς είμαστε οι εγκληματίες που σταύρωσαν τον ιδρυτή του.    Όμως μπορώ να σας πω ότι αυταπατάστε. Σας λείπει είτε η αυτογνωσία είτε το θάρρος να αντιμετωπίσετε με αντικειμενικότητα τα γεγονότα και να σταθείτε μπρος στην αλήθεια. Απεχθάνεστε τον Εβραίο όχι επειδή, όπως ίσως κάποιοι από σας να νομίζουν, αυτός σταύρωσε τον Ιησού αλλά γιατί αυτός τον γέννησε. Η πραγματική αντιμαχία σας με μας δεν είναι γιατί εμείς απορρίψαμε τον Χριστιανισμό, αλλά γιατί σας τον επιβάλλαμε!    Οι χλιαρές, αντικρουόμενες κατηγορίες σας εναντίον μας δεν είναι ένα μπάλωμα στην μαυρίλα της αποδεδειγμένης ιστορικής μας επιθετικότητος. Μας κατηγορείτε για την ανακίνησι της επαναστάσεως στην Μόσχα. Ας υποθέσουμε ότι αποδεχόμεθα την κατηγορία. Και λοιπόν; Συγκρινόμενο με το τι κατάφερε ο Παύλος, ο Εβραίος της Ταρσού, στη Ρώμη, ο Ρωσσικός ξεσηκωμός δεν αποτελεί παρά μία διαμάχη του δρόμου.    Δημιουργείτε πολύ θόρυβο και εκφράζετε μεγάλη οργή για την ανάρμοστη Εβραϊκή επιρροή στα θέατρα και στους κινηματογράφους σας. Πολύ καλά. Δεκτό, το παράπονό σας, είναι βάσιμο. Αλλά τι είναι αυτό συγκρινόμενο με την συγκλονιστική μας επιρροή στις εκκλησίες σας, στα σχολεία σας, στους νόμους σας και στις κυβερνήσεις σας, και ακόμα και στις ίδιες τις σκέψεις σας που κάνετε κάθε μέρα;    Ένας αδέξιος Ρώσσος παραχαράζει ορισμένα έγγραφα και τα δημοσιεύει σε ένα βιβλίο με το όνομα Τα Πρωτόκολλα των Γερόντων της Σιών, που δείχνουν ότι εμείς συνωμοτήσαμε για να επιφέρουμε τον τελευταίο Παγκόσμιο Πόλεμο. Εσείς πιστεύετε αυτό το βιβλίο. Εντάξει. Για χάρι της συζητήσεως εμείς υπογράφουμε την κάθε λέξι του. Είναι γνήσιο και αυθεντικό. Αλλά τι είναι αυτό πέρα από την αναμφισβήτητη ιστορική συνωμοσία που έχουμε πραγματοποιήσει, που δεν έχουμε ποτέ αρνηθή; Γιατί εσείς δεν είχατε ποτέ το θάρρος να μας κατηγορήσατε γι' αυτό, και του οποίου η πλήρης καταγραφή υπάρχει για τον οποιοδήποτε να διαβάση;    Αν πράγματι εννοείτε αυτά που λέτε όταν μιλάτε για Εβραϊκά σχέδια, να μην σας στρέψω την προσοχή σε ένα που αξίζει να αναφερθή; Σε τι ωφελεί να χάνετε τα λόγια σας για τον ισχυριζόμενο έλεγχο της κοινής γνώμης από Εβραίους χρηματοδότες, ιδιοκτήτες εφημερίδων και κινηματογραφικούς μεγιστάνες, όταν μπορείτε πολύ απλά δίκαια να μας κατηγορήσετε για τον αποδεδειγμένο έλεγχο ολόκληρου του πολιτισμού σας από τα Εβραϊκά Ευαγγέλια;    Δεν έχετε ακόμα ξεκινήσει να εκτιμάτε το πραγματικό βάθος της ενοχής μας. Εμείς είμαστε παρείσακτοι. Εμείς είμαστε ταραξίες. Εμείς είμαστε υπονομευτές. Έχουμε πάρει τον φυσικό σας κόσμο, τα ιδανικά σας, τον προορισμό σας και έχουμε προκαλέσει τον όλεθρο. Εμείς βρισκόμαστε πίσω, όχι μόνο από τον τελευταίο μεγάλο πόλεμο αλλά πίσω σχεδόν από όλους σας τους πολέμους, πίσω όχι μόνο από τη Ρωσσική αλλά και από κάθε μεγάλη επανάστασι της ιστορίας σας. Εμείς έχουμε επιφέρει την διχόνοια και την σύγχυσι και την αγανάκτησι στην ιδιωτική και στην δημόσιά σας ζωή. Εξακολουθούμε να το κάνουμε. Κανείς δεν μπορεί να πη για πόσο καιρό θα εξακολουθούμε να το κάνουμε.    Ανατρέξετε λίγο πίσω και αναλογιστείτε τι έχει συμβή. Δεκαεννέα αιώνες πριν, ήσαστε μια αθώα, ανέμελη, παγανιστική φυλή. Λατρεύατε αναρίθμητους θεούς και θεές, τα πνεύματα του αέρα, των τρεχούμενων νερών και του δάσους. Νιώθατε αδιάντροπη υπερηφάνια στη ομορφιά των γυμνών σας κορμιών. Χαράζατε μορφές των θεών σας καθώς και του προκλητικού ανθρωπίνου σώματος. Γοητευόσαστε με τις μάχες στις πεδιάδες, στις αρένες και στα πολεμικά εδάφη. Πόλεμος και δουλεία αποτελούσαν καθιερωμένους θεσμούς στα κοινωνικά σας συστήματα. Διασκεδάζοντας στις βουνοπλαγιές και στις πεδιάδες της εξοχής, ασχοληθήκατε με τη θεώρησι του θαύματος και του μυστηρίου της ζωής και θέσατε τα θεμέλια της φυσικής επιστήμης και φιλοσοφίας. Είχατε μια ευγενική, αισθησιακή κουλτούρα, ανεπηρέαστη από τις όποιες ενοχλήσεις μιας κοινωνικής συνειδήσεως ή από οποιεσδήποτε συναισθηματικές αμφισβητήσεις περί ανθρώπινης ισότητας. Ποιος ξέρει ποιο μεγάλο και δοξασμένο πεπρωμένο θα ήταν δικό σας αν σας αφήναμε ήσυχους.    Αλλά δεν σας αφήσαμε ήσυχους. Σας πήραμε από το χέρι και γκρεμίσαμε το όμορφο και ευγενικό οικοδόμημα που είχατε εγείρει, και αλλάξαμε ολόκληρη την πορεία της ιστορίας σας. Σας κατακτήσαμε όπως ποτέ καμία δική σας αυτοκρατορία δεν υπέταξε την Αφρική ή την Ασία. Και το καταφέραμε αυτό δίχως στρατούς, δίχως σφαίρες, δίχως αίμα και αναταραχές, δίχως κανένα είδους εξαναγκασμού. Το καταφέραμε αποκλειστικά και μόνο με την ακαταμάχητη δύναμι του πνεύματός μας, των ιδεών μας, της προπαγάνδας μας.    Σας κάναμε τους προθύμους και ασυνειδήτους φορείς της αποστολής μας σε ολόκληρο τον κόσμο, στις βαρβαρικές φυλές της γης, στις αναρίθμητες αγέννητες γενιές. Χωρίς να καταλάβετε πλήρως το τι σας κάναμε, γίνατε οι ενεργοί πράκτορες της φυλετικής μας παραδόσεως, μεταφέροντας το ευαγγέλιο μας στις ανεξερεύνητες γωνιές του κόσμου.    Τα έθιμα της φυλής μας έχουν καταστή ο πυρήν του ηθικού σας κώδικος. Οι νόμοι της φυλής μας έχουν μορφοποιήσει την βάσι όλων των συνταγμάτων σας και των νομικών σας συστημάτων. Οι θρύλοι μας και τα λαϊκά μας παραμύθια αποτελούν την ιερή, (απόρρητη) από γενεά σε γενεά γνώσι, την οποία σιγοτραγουδάτε στα νήπιά σας. Οι ποιητές μας έχουν γεμίσει τα υμνολόγια σας και τα προσευχητάριά σας. Η εθνική μας ιστορία έχει γίνει αναπόσπαστο μέρος των ποιμένων σας και των ιερέων σας και των μελετητών σας. Οι βασιλείς μας, οι πολιτικοί μας, οι προφήται μας, οι πολεμισταί μας αποτελούν τους ήρωές σας. Η μικρή αρχαία μας χώρα είναι ο Ιερός σας Τόπος. Η εθνική μας λογοτεχνία είναι το Ιερό σας Βιβλίο (Βίβλος). Αυτά που σκέφτηκε και εδίδαξε ο λαός μας έχουν ανεξίτηλα ενσωματωθή τόσο στην ίδια σας την ομιλία όσο και στην παράδοσί σας, ώστε κανείς από σας δεν μπορεί να αποκαλείται μορφωμένος αν δεν γνωρίζη την εθνική μας κληρονομιά.    Εβραίοι τεχνίτες και Εβραίοι ψαράδες αποτελούν τους δασκάλους και τους αγίους σας, με αμέτρητα αγάλματα λαξευμένα με την μορφή τους και αναρίθμητες εκκλησίες αναγερμένες στην μνήμη τους. Μια Εβραία παρθένα ενσαρκώνει το ιδανικό σας για την γυναίκα. Ένας εβραίος επαναστάτης-προφήτης είναι η κεντρική μορφή της θρησκευτικής σας λατρείας. Έχουμε γκρεμίσει τα είδωλά σας, έχουμε παραμερίσει την εθνική σας κληρονομιά, και τα έχουμε αντικαταστήσει με το δικό μας Θεό και τις δικές μας παραδόσεις. Καμία κατάκτησι στην ιστορία μπορεί έστω αμυδρά να συγκριθή με αυτήν την απόλυτη κατάκτησί μας πάνω σε σας.    Πώς το καταφέραμε; Σχεδόν κατά λάθος. Περίπου δύο χιλιάδες χρόνια πριν, στην μακρινή Παλαιστίνη, η θρησκεία μας είχε παραπέσει στην παρακμή και στον υλισμό. Έμποροι-χρηματιστές είχαν στην κατοχή τους τον ναό. Διεφθαρμένοι, εγωιστές ιερείς επέβαλλαν πρόστιμα στον λαό μας και πάχαιναν. Τότε ένας νεαρός ιδεαλιστής-πατριώτης ήρθε στην επιφάνεια και περιώδευσε την χώρα καλώντας για μια αναγέννησι της πίστεως. Δεν είχε καμία πρόθεσι να ιδρύση κάποια νέα εκκλησία. Όπως όλοι οι προφήτες πριν από αυτόν, ο μόνος του στόχος ήταν να εξαγνίση και να αναζωογονήση την παλαιά θρησκεία. Επετέθη στους ιερείς και απεμάκρυνε τους εμπόρους-χρηματιστές από τον ναό. Αυτό τον έφερε σε σύγκρουσι με την καθιερωμένη τάξι και τα στηρίγματά της. Οι Ρωμαϊκές αρχές, που είχαν υπό την κατοχή τους την χώρα, φοβούμενοι την επιθετική του επαναστατικότητα και εκλαμβάνοντάς την ως μια πολιτική προσπάθεια απομακρύνσεώς τους, τον συνέλαβαν, τον πέρασαν από δίκη και τον κατεδίκασαν εις θάνατον δια της σταυρώσεως, έναν συνηθισμένο τρόπο εκτελέσεως της εποχής εκείνης.    Οι ακόλουθοι του Ιησού της Ναζαρέτ, κυρίως σκλάβοι και φτωχές γυναίκες, μέσα στο πένθος και την απογοήτευσί τους, εστράφησαν μακριά από τον κόσμο και μετεσχηματίσθηκαν σε μια αδελφότητα αποτελουμένη από ειρηνιστές μη-αντιδρώντες, μοιράζοντας την μνήμη του εσταυρωμένου ηγέτου τους και διαβιώνοντας μαζύ κατά τρόπο κομμουνιστικό. Δεν ήταν παρά μια νέα αίρεσις στην Ιουδαία, δίχως δύναμι και σημασία, ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία.    Μόνο μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τους Ρωμαίους, η νέα αυτή πίστις απέκτησε σημασία. Τότε, ένας πατριώτης Εβραίος ονομαζόμενος Παύλος ή Σαούλ συνέλαβε την ιδέα να ταπεινώση την Ρωμαϊκή ισχύ καταστρέφοντας το ηθικό των στρατιωτών της με δόγματα αγάπης και μη-αντίστασης, κηρυγμένα από την μικρή αίρεσι των Εβραίων Χριστιανών. Έγινε ο Απόστολος των Εθνικών, αυτός που μέχρι τότε ήταν από τους πλέον δραστήριους διώκτες αυτής της ομάδας. Και τόσο καλά εκτέλεσε ο Παύλος την αποστολή του ώστε μέσα σε τέσσερις αιώνες η μεγάλη αυτοκρατορία που είχε κυριεύσει την Παλαιστίνη μαζύ με τον μισό κόσμο, μετετράπη σε σωρό από ερείπια. Και ο νόμος που βγήκε από την Σιών έγινε η επίσημη θρησκεία της Ρώμης.    Αυτή ήταν η αρχή της κυριαρχίας μας στον κόσμο σας. Μα ήταν μόνο μια αρχή. Από αυτό το σημείο και μετά, η ιστορία σας δεν είναι παρά μια διαμάχη για κυριαρχία μεταξύ της παλαιάς παγανιστική σας ψυχής και της δικής μας Εβραϊκής ψυχής. Οι μισοί σας πόλεμοι, μεγάλοι και μικροί, είναι θρησκευτικοί πόλεμοι, που έχουν πραγματοποιηθεί βασιζόμενοι στην ερμηνεία ενός ή άλλου εδαφίου της διδασκαλίας μας. Δεν προλάβατε καλά-καλά να απελευθερωθήτε από την πρωτόγονη θρησκευτική σας απλοϊκότητα και να επιχειρήσετε την εξάσκησι της παγανιστικής Ρωμαϊκής διδασκαλίας όταν ο Λούθηρος, οπλισμένος με τα δικά μας ευαγγέλια, σηκώθηκε να σας ρίξη κάτω και να ενθρονίση την δική μας κληρονομιά. Πάρτε τις τρεις κύριες επαναστάσεις των σύγχρονων καιρών -την Γαλλική, την Αμερικάνικη και την Ρωσσική. Τι αποτελούν παρά τον θρίαμβο της Εβραϊκής ιδέας για κοινωνική, πολιτική και οικονομική δικαιοσύνη.    Και το τέλος είναι ακόμα πολύ μακριά. Εξακολουθούμε να κυριαρχούμε πάνω σας. Αυτήν ακριβώς τη στιγμή οι εκκλησίες σας είναι τεμαχισμένες από τον εμφύλιο πόλεμο μεταξύ Φανατικών και Μοντερνιστών, ή με άλλα λόγια μεταξύ αυτών που κρέμονται κατά γράμμα στις διδασκαλίες μας και στις παραδόσεις μας και αυτών που προσπαθούν με αργά βήματα να μας αποβάλλουν. Στο Dayton, Tennessee, μια κοινωνία μεγαλωμένη με την Βίβλο, απαγορεύεται η διδασκαλία της επιστήμης σας γιατί έρχεται σε αντίθεσι με την δική μας Εβραϊκή εκδοχή για την προέλευσι της ζωής. Και ο Mr. Bryan, ο αρχηγός του αντί-Εβραϊκού Ku Klux Klan, στο Εθνικό Δημοκρατικό Συνέδριο, δίνει την υπέρτατη μάχη της ζωής του για δικό μας λογαριασμό, χωρίς να αντιληφθή την αντίφαση. Ξανά και ξανά η Πουριτανική κληρονομιά της Ιουδαίας ξεσπά κατά κύματα στην λογοκρισία των θεαμάτων, σε Κυριακάτικους ηθικούς νόμους και σε εθνικά απαγορευμένες πράξεις. Και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν, εσείς σαχλαμαρίζετε με την Εβραϊκή επιρροή στις ταινίες!    Είναι να απορή κανείς γιατί μας απεχθάνεστε; Έχουμε βάλει εμπόδιο στην πρόοδό σας. Σας έχουμε επιβάλλει ένα ξένο βιβλίο και μια ξένη πίστι που δεν μπορείτε να χωνέψετε, που βρίσκεται σε αντιπαράθεσι με την γηγενή σας ψυχή, που σας έχει μόνιμα σε μια κατάστασι ασθενείας και που δεν έχετε τη δύναμι ούτε να απορρίψετε ούτε όμως και πλήρως να αποδεχθήτε.    Στην ουσία, βέβαια, ποτέ δεν δεχτήκατε τα Χριστιανικά μας διδάγματα. Στην καρδιά σας παραμένετε παγανιστές. Εξακολουθείτε να αγαπάτε τον πόλεμο, τις χαραγμένες μορφές και τον ανταγωνισμό. Εξακολουθείτε να υπερηφανεύεστε για το γυμνό ανθρώπινο σώμα. Η εθνική σας συνείδησις, παρ' όλη την δημοκρατία και τις κοινωνικές επαναστάσεις, παραμένει ένα αξιολύπητο ατελές αντικείμενο. Εμείς απλά έχουμε διαιρέσει την ψυχή σας, έχουμε προκαλέσει σύγχυσι στις ορμές σας, έχουμε παραλύσει τις επιθυμίες σας. Στη μέση της μάχης είστε υποχρεωμένοι να γονατίζετε κάτω σε αυτόν που σας πρόσταξε να γυρίσετε το άλλο μάγουλο, που είπε να μην Αντισταθείτε σε κανένα κακό και Ευλογημένοι είναι οι ειρηνοποιοί. Μέσα στον πόθο σας για απόκτησι, ενοχλείστε ξαφνικά από κάποια ανάμνησι από τις ημέρες του κατηχητικού περί καμίας έγνοιας για την επόμενη μέρα. Στις βιομηχανικές σας μάχες, όταν θα τσακίζατε μια απεργία δίχως τύψεις, ξαφνικά θυμόσαστε ότι οι φτωχοί είναι ευλογημένοι και ότι οι άνδρες είναι αδέλφια στην Πατρότητα του Κυρίου. Και καθώς είστε έτοιμοι να υποκύψετε στον πειρασμό, η Εβραϊκή σας εξάσκησι ακουμπά ένα αποτρεπτικό χέρι στον ώμο σας και εκσφενδονίζει το υπερχειλισμένο ποτήρι μακριά από τα χείλη σας. Εσείς οι Χριστιανοί δεν έχετε ποτέ εκχριστιανισθή. Σε αυτό το σημείο έχουμε αποτύχει. Αλλά όμως έχουμε καταστρέψει για πάντα τη χαρά του παγανισμού για σας.    Έτσι λοιπόν γιατί να μην μας απεχθάνεστε; Αν βρισκόμαστε εμείς στη δική σας θέσι κατά πάσα πιθανότητα θα απεχθανόμαστε εσάς πιο έντονα απ' ότι εσείς εμάς. Όμως εμείς δεν θα είχαμε πρόβλημα να σας πούμε το γιατί. Δεν θα ανατρέχαμε σε υπεκφυγές και σε διάφανα προσχήματα. Με εκατομμύρια αξιοσέβαστους Εβραίους καταστηματάρχες γύρω μας δεν θα προσβάλλαμε την νοημοσύνη σας και την δική μας εντιμότητα ισχυριζόμενοι ότι ο κομμουνισμός είναι μια Εβραϊκή φιλοσοφία. Και με εκατομμύρια σκληρά εργαζόμενους και αδέκαρους Εβραίους μικροπωλητές και εργάτες δεν θα γελοιοποιούμασταν ισχυριζόμενοι ότι ο καπιταλισμός είναι ένα Εβραϊκό μονοπώλιο. Όχι, θα πηγαίναμε κατευθείαν στο θέμα. Θα ατενίζαμε σκεπτικά αυτήν την μπερδεμένη, αναποτελεσματική αταξία που ονομάζουμε πολιτισμό, αυτό το μισό-Χριστιανικό μισό-παγανιστικό συνονθύλευμα, και -με τις θέσεις μας αντεστραμμένες- θα σας λέγαμε στα ίσα: Για αυτό τα χάλι, ευχαριστούμε εσάς, τους προφήτες σας και την Βίβλο σας."    Εδημοσιεύθη στο THE CENTURY MAGAZINE, τον Φεβρουάριο του 1928.    ΑΠΕΣΤΑΛΜΕΝΟΣ ΣΤΟΥΣ ΕΘΝΙΚΟΥΣ ΣΑΟΥΛ ή ΠΑΥΛΟΣ.    Ο πρώτος που αντελήφθη τις Δυνατότητες του Πολέμου μέσω Προπαγάνδας    Από τον Marcus Eli Ravage    ΜΕΡΟΣ Β'    Εσείς οι Χριστιανοί ανησυχείτε και παραπονιέστε για την επιρροή των Εβραίων στον πολιτισμό σας. Είμαστε, όπως λέτε, ένας διεθνής λαός, μια συμπαγής μειονότης ανάμεσά σας, με παραδόσεις, ενδιαφέροντα, φιλοδοξίες και στόχους ξεχωριστούς από τους δικούς σας. Και διακηρύσσετε ότι αυτή η κατάστασις πραγμάτων αποτελεί κίνδυνο για την μεθοδική σας ανάπτυξι. Μπερδεύει τις παρορμήσεις σας. Νικά τους σκοπούς σας. Προκαλεί σύγχυσι στην πορεία σας. Και αδιαφορώ ποια είναι η απόμακρη καταγωγή και δεδηλωμένη πίστις της φατρίας των κυβερνώντων. Η επιρροή, από την άλλη μεριά, είναι σίγουρα παρούσα, και είναι κατά πολύ μεγαλύτερη και περισσότερο ύπουλη από ότι δείχνει να αντιλαμβάνεστε.    Αυτό είναι που μας μπερδεύει, μας διασκεδάζει και καμιά φορά μας εξάπτει σε αυτό το παιχνίδι σας εναντίον των Εβραίων. Ακούγεται τόσο πομπώδες. Κυκλοφορείτε ψιθυρίζοντας τρομαγμένοι για την ανάμειξη των Εβραίων σε αυτό σε εκείνο και στο άλλο. Μας προκαλεί ρίγος. Συνειδητοποιούμε την πληγή που σας προκαλέσαμε όταν σας επιβάλλαμε την ξένη μας πίστι και τις παραδόσεις. Ας υποθέσουμε, λέμε τρέμοντας, ότι θα ξυπνήσετε και θα καταλάβετε ότι η θρησκεία σας, η εκπαίδευσίς σας, η ηθική σας, το κοινωνικό, κυβερνητικό και νομικό σας σύστημα, είναι ουσιαστικά δικά μας δημιουργήματα! Και τότε το ξεκαθαρίζετε και μιλάτε αορίστως για Εβραίους χρηματοδότες και Εβραίους διαφημιστές κινηματογραφικών ταινιών και ο τρόμος μας διαλύεται μέσα στο γέλιο. Ποτέ, αντιλαμβανόμαστε με ανακούφισι, δεν θα μάθετε την πραγματική μαυρίλα των εγκλημάτων μας.    Δεν μπορούμε να το καταλάβουμε. Είτε δεν γνωρίζετε είτε δεν έχετε το κουράγιο να μας κατηγορήσετε για εκείνες τις πράξεις για τις οποίες κάποιο τουλάχιστον ίχνος αποδείξεως υπάρχει και που ένας ευφυής δικαστής και ένα σώμα ενόρκων θα μπορούσε να εξετάση με ανυπομονησία. Γιατί να παίζετε με μη πειστικά ψιλοπράγματα όταν μπορείτε πολύ απλά να μας κατηγορήσετε για σοβαρά και αποδείξιμα αδικήματα; Γιατί να μας πετάτε μια ολοφάνερη και αδέξια πλαστογραφία όπως αυτή των Πρωτοκόλλων των Γερόντων της Σιών όταν μπορείτε κάλλιστα να μας αντιμετωπίσετε με την Αποκάλυψι του Ιωάννου; Γιατί να συζητάτε για Μαρξ και Τρότσκι όταν διαθέτετε τον Ιησού της Ναζαρέτ και τον Παύλο της Ταρσού για να μας αναστατώσετε;    Μας αποκαλείτε υπονομευτές, ταραξίες, καπηλευτές επαναστάσεων. Είναι η αλήθεια και εγώ μαζεύομαι από την ανακάλυψί σας. Μπορεί να αποκαλυφθή μόνο με την ελαχίστη προσπάθεια και ανακάτεμα των γεγονότων ότι εμείς βρισκόμαστε πίσω από όλες τις κύριες επαναστάσεις της ιστορίας σας. Δίχως αμφιβολία είχαμε μεγάλο μερίδιο στην Λουθηριανή Επανάστασι, και αποτελεί απλά γεγονός ότι ήμαστε οι κύριοι υποκινητές των δημοκρατικών επαναστάσεων της αστικής τάξεως του προτελευταίου αιώνα τόσο στην Γαλλία όσο και στην Αμερική. Αν δεν ήμασταν, δεν θα γνωρίζαμε τα συμφέροντά μας. Αλλά μήπως υψώνετε το δάκτυλό σας να μας καταδείξετε, κατηγορώντας μας για αυτά τα αποτρόπαια και καταγεγραμμένα εγκλήματα; Καθόλου!! Μας αποδίδετε παράλογα, τον τελευταίο μεγάλο Πόλεμο και την αναταραχή στην Ρωσσία, που δεν έχουν απλά προκαλέσει την μεγαλύτερη ζημιά στους ίδιους τους Εβραίους αλλά και που ένας μαθητής μπορούσε να προβλέψη ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα.    Αλλά ακόμα και αυτές οι σκευωρίες και επαναστάσεις δεν είναι τίποτα συγκρινόμενα με την μεγάλη συνομωσία που μηχανευτήκαμε στο ξεκίνημα αυτής της εποχής και που προοριζόταν να μετατρέψη την πίστι ενός Εβραϊκού δόγματος στην θρησκεία του Δυτικού Κόσμου. Η Μεταρρύθμισις δεν είχε σχεδιασθή από καθαρό δόλο. Πήρε για μας εκδίκησι από έναν παλαιό εχθρό και αποκατέστησε την Βίβλο μας δίνοντάς της τιμητική θέσι στην Χριστιανοσύνη. Οι Δημοκρατικές επαναστάσεις του δεκάτου ογδόου αιώνος μας απελευθέρωσαν από τις χρόνιες πολιτικές και κοινωνικές ανικανότητες. Εμάς μας ευεργέτησαν, αλλά εσάς δεν σας προκάλεσαν καμία ζημιά. Αντιθέτως, σας έφεραν ευημερία και σας διεύρυναν. Χρωστάτε τα πρωτεία σας στον κόσμο, σε αυτές. Αλλά η αναταραχή που έφερε την Χριστιανοσύνη στην Ευρώπη ήταν -ή τουλάχιστον μπορεί πολύ εύκολα να φανή ότι ήταν- σχεδιασμένη και εκτελεσμένη από Εβραίους ως πράξις εκδικήσεως εναντίον μίας μεγάλης Εθνικής πολιτείας. Και όταν μιλάτε για Εβραϊκές συνομωσίες, δεν μπορώ με τίποτα να καταλάβω γιατί δεν αναφέρεστε στην καταστροφή της Ρώμης και ολοκλήρου του πολιτισμού της αρχαιότητος που ήταν συγκεντρωμένος κάτω από το λάβαρό της, από τα χέρια του Εβραϊκού Χριστιανισμού.    Είναι απίστευτο, αλλά φαίνεται ότι εσείς οι Χριστιανοί δεν γνωρίζετε από πού ήρθε η θρησκεία σας, πώς και γιατί. Οι ιστορικοί σας, με μία μόνο μεγάλη εξαίρεσι, δεν σας τα λένε. Τα έγγραφα σε αυτήν την υπόθεσι, που είναι μέρη της Βίβλου, τα ψέλνετε αλλά δεν τα διαβάζετε. Έχουμε κάνει τη δουλειά μας τόσο τέλεια. Πιστεύετε την προπαγάνδα μας τόσο ανεπιφύλακτα. Ο ερχομός του Χριστιανισμού δεν είναι για σας ένα συνηθισμένο ιστορικό γεγονός που ξεπήδησε μέσα από άλλα γεγονότα της εποχής. Είναι η εκπλήρωσις μίας θεϊκής Εβραϊκής προφητείας με εναρμονισμένες δικές σας βελτιώσεις. Δεν επέφερε, όπως εσείς το αντιλαμβάνεστε, την καταστροφή ένας μεγάλου Εθνικού πολιτισμού και μιας μεγάλης Εθνικής αυτοκρατορίας με την οποία ο εβραϊσμός βρισκόταν σε πόλεμο. Δεν έριξε την ανθρωπότητα σε βαρβαρότητα και σε σκοτάδι για χίλια χρόνια. Ήρθε για να φέρη τη σωτηρία σε έναν εθνικό κόσμο!    Αλλά εδώ, υπήρξε ένα φοβερό υπονομευτικό κίνημα, που εκκολάφτηκε στην Παλαιστίνη, που εξαπλώθηκε από Εβραίους ταραχοποιούς, που χρηματοδοτήθηκε από Εβραϊκά κεφάλαια, που διδάχθηκε από Εβραϊκά φυλλάδια και γραπτά, σε μια εποχή που ο Εβραϊσμός και η Ρώμη βρίσκονταν σε μια μάχη θανάτου και που κατέληξε με το γκρέμισμα της μεγάλης Εθνικής αυτοκρατορίας. Ούτε καν το βλέπετε αυτό, παρ' όλο που ένα ευφυές παιδί, ανεπηρέαστο από θεολογική μαγεία, θα μπορούσε να σας εξηγήση τι ακριβώς συμβαίνει μετά από μια βιαστική μόνο ανάγνωσι της απλής καταγραφής. Και συνεχίζετε να φλυαρείτε για Εβραϊκές συνομωσίες και παραθέτετε περιπτώσεις σαν τον Μεγάλο Πόλεμο και την Ρωσσική Επανάσταση! Και ύστερα απορείτε που εμείς οι Εβραίοι πάντα αντιμετωπίζαμε τους αντισημίτες τόσο επιπόλαια, αρκεί να μην κατέφευγαν στην βία;    Και έχετε υπ' όψιν, ότι μια αυθεντία σαν τον Gibbon προσπάθησε πριν από χρόνια να σας διαφωτίση. Έχει περάσει πάνω από ενάμιση αιών από τότε που «Η παρακμή και η Κατάρρευση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας» τα ξεμπρόστιασε όλα. Ο Gibbon, ο οποίος δεν ήταν κανένας ιερέας που έπαιζε με την Ιστορία, δεν προσπάθησε να δικαιολογήσει το τέλος μιας μεγάλης εποχής επινοώντας βλακώδεις ηλιθιότητες σχετικά με την φαυλότητα και την διαφθορά της Ρώμης, σχετικά με την παρακμή των ηθικών αξιών και της πίστεως σε μια αυτοκρατορία που ευρίσκετο ακριβώς την εποχή εκείνη στην πιο δοξασμένη και δημιουργική της περίοδο. Πώς θα μπορούσε; Ζούσε στην Αυγουστιανή Εποχή στο Λονδίνο που - παρ' όλο τα δύο χιλιάδες χρόνια από τον ερχομό της Χριστιανικής σωτηρίας, αποτελούσε την καλύτερη απομίμησι της Ρώμης του Αυγούστου όσον αναφορά την εξευγενισμένη ακολασία, που μπορούσαν να παρουσιάσουν οι ομιχλώδεις νησιώτες. Όχι, Ο Gibbon ήταν ένας φυλετικά συνειδητοποιημένος Εθνικός και ένας θαυμαστής της κουλτούρας της Παγανιστικής Δύσεως, καθώς επίσης και ιστορικός με μυαλό και μάτια. Έτσι δεν είχε καμία δυσκολία να υποδείξη την αρρώστια που είχε σαπίσει και εξαφανίσει το ευγενικό οικοδόμημα του αρχαίου πολιτισμού. Έθεσε την Χριστιανοσύνη -τον νόμο που εξηπλώθη από την Σιών και τον λόγο του Θεού από την Ιερουσαλήμ- σαν την βασική αιτία της παρακμής και καταρρεύσεως της Ρώμης και των όσων αντιπροσώπευε.    Μέχρι εδώ καλά. Αλλά ο Gibbon δεν προχώρησε όσο έπρεπε. Βλέπετε, γεννήθηκε και πέθανε έναν αιώνα πριν την εφεύρεσι του επιστημονικού αντί-Σημιτισμού. Δεν υπολόγισε καθόλου το στοιχείο της προθέσεως. Είδε μια ξένη πίστι να ξεπετάγεται από την Ανατολή και να κατακυριεύει τα όμορφα μέρη της Δύσεως. Δεν του πέρασε ποτέ από το μυαλό ότι σε αυτό το καταστρεπτικό τέλος ήταν αφιερωμένη η όλη δολοπλοκία της σωτηρίας. Και όμως τα γεγονότα είναι τόσο ξεκάθαρα όσο θα θέλατε.    Αφήστε με, να εξιστορήσω εν συντομία, για μια ακόμα φορά την ιστορία, δίχως θαύματα, προφητείες ή μαγείες.    Για να έχουμε μια καλύτερη προοπτική, θα πρέπει να πάω λίγο περισσότερο πίσω. Η δράσις αποτελείται βολικά από τέσσερις πράξεις, φτάνοντας στο αποκορύφωμα στην τρίτη. Ο χρόνος, όπου σηκώνεται η πρώτη αυλαία, είναι περίπου το 65 π.Χ. Τα πρόσωπα του δράματος είναι, εκτός από τους μικρούς ρόλους, η Ιουδαία και η Ρώμη. Η Ιουδαία είναι ένα μικρό βασίλειο πέρα από τις ακτές της Ανατολικής Μεσογείου. Για πέντε αιώνες δεν αποτελούσε παρά γεωγραφικό όρο. Ξανά και ξανά είχε καταπατηθή και καταστραφή και ο πληθυσμός του είχε εξορισθή ή σκλαβωθή από τους ισχυρούς γείτονες. Κατ' όνομα μόνο ανεξάρτητο, είναι την εποχή αυτή ασταθής όσο ποτέ και βρίσκεται στο χείλος εμφυλίου πολέμου. Η αυτοκρατορία της Δύσεως, με τον πυρήνα της στην Δημοκρατική Πόλι της Ρώμης, αν και ακόμα δεν αποτελεί κυρίαρχο του κόσμου, οδεύει τάχιστα προς τα 'κει. Είναι αναγνωρισμένη ως η μια μεγάλη στρατιωτική δύναμις της εποχής καθώς επίσης και διάδοχος της Ελλάδος και το κέντρο του Πολιτισμού.    Μέχρι το σημείο αυτό, οι δύο πολιτείες είχαν ελάχιστη ή και καθόλου επαφή, η μία με την άλλη. Τότε χωρίς καμία πρόσκλησι από την ίδια, ζητήθηκε από την Ρώμη να ανακατευθή στις Ιουδαϊκές υποθέσεις. Μια αντιδικία είχε δημιουργηθεί ανάμεσα σε δύο αδέλφια σχετικά με τη διαδοχή στον ασήμαντο θρόνο, και ο Ρωμαίος στρατηγός Πομπήιος, που έτυχε να ευρίσκεται στην Δαμασκό ασχολούμενος με σοβαρότερα θέματα, εζητήθη να διαιτητεύση στους διεκδικητές. Με την απλοϊκή ευθύτητα ενός δημοκρατικού στρατιώτη, ο Πομπήιος εξόρισε ένα από τα αδέλφια, πέταξε την ανώτερη βαθμίδα του ιερατείου στον αντίζηλο, και διέλυσε τελείως την βασιλική αξιοπρέπεια. Για να μην μακρηγορούμε, ο συλλογισμός του Πομπηίου είχε σαν στόχο να γίνη η Ιουδαία Ρωμαϊκή κτήσις. Οι Εβραίοι, ίσως όχι περίεργο, αντέδρασαν. Και η Ρώμη για να τους κατευνάση και για να συμβιβαστή με την τοπική καχυποψία, απεκατέστησε την βασιλική εξουσία. Διώρισε, δηλαδή, έναν δικό της βασιλέα. Ήταν γιος φοροεισπράκτορα, από την φυλή των Ιδουμαίων, ονόματι Ηρώδης. Αλλά οι Εβραίοι δεν ηρέμησαν και εξακολούθησαν να δημιουργούν φασαρίες. Η Ρώμη το θεώρησε μεγάλη αχαριστία από μεριά τους.    Όλα αυτά δεν είναι παρά ένας πρόλογος, και έχει εισαχθή στην δράσι για να κατανοηθή το τι επακολουθεί. Η Εβραϊκή δυσφορία μετετράπη σε δυσαρέσκεια και σε ανοικτή εξέγερσι όταν οι εθνικοί ηγέτες τους άρχισαν να εισάγουν στην Ιερουσαλήμ τις ευλογίες της Δυτικής κουλτούρας. Χαραγμένες απεικονίσεις, αθλητικοί αγώνες, ελληνικό δράμα και παραστάσεις μονομάχων δεν ήταν του γούστου των Εβραίων. Οι ευσεβείς τα θεώρησαν ως προσβολή κάτω από την μύτη του Ιεχωβά, παρ' όλο που οι τοπικοί αξιωματούχοι εξηγούσαν υπομονετικά ότι αυτά όλα είχαν σκοπό την διασκέδασι και την διαπαιδαγώγησι της μη-Εβραϊκής φρουράς. Οι Εβραίοι αντιστάθηκαν με ιδιαίτερη σθεναρότητα στην έλευσι του αποτελεσματικού Ρωμαίου φόρο-εισπράκτορα. Μα πάνω απ' όλα, ήθελαν πίσω ένα βασιλιά της δικής τους φυλής και της δικής τους βασιλικής γενιάς.    Στα πλήθη μέσα, η επανάστασις πήρε την μορφή μιας αναγεννήσεως της παλαιάς πίστεως σε έναν Μεσσία, έναν διορισμένο από τον Θεό σωτήρα που θα απολύτρωνε τον λαό του από τον ξένο ζυγό και θα καθιστούσε την Ιουδαία υπέρτατη δύναμι ανάμεσα στα έθνη. Δεν υπήρχε ανεπάρκεια διεκδικητών αυτής της αποστολής. Στην Γαλιλαία, ένας Ιούδας ωδήγησε μια μάλλον ισχυρή εξέγερσι, που εγνώρισε μεγάλη λαϊκή υποστήριξι. Ο Ιωάννης, ο αποκαλούμενος Βαπτιστής, δρούσε στην χώρα της Ιορδανίας. Ακολουθήθηκε από έναν άλλο άνθρωπο της βόρειας χώρας, τον Ιησού της Ναζαρέτ. Και οι τρεις ήταν δάσκαλοι της τεχνικής να ενσωματώνουν εμπρηστικές, πολιτικό-ανατρεπτικές θέσεις σε άκακες θεολογικές φράσεις. Και οι τρεις χρησιμοποίησαν το ίδιο σημάδι εξεγέρσεως -Έφτασε η ώρα. Και οι τρεις γρήγορα συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν, και οι δύο Γαλιλαίοι με σταύρωσι.    Ξέχωρα από προσωπικές αρετές, ο Ιησούς της Ναζαρέτ υπήρξε, όπως και οι προκάτοχοί του, ένας πολιτικός ταραχοποιός απασχολημένος με το να απελευθερώση την χώρα του από τον ξένο κατακτητή. Υπάρχουν ακόμα αρκετές αποδείξεις ότι διατηρούσε την φιλοδοξία να γίνη βασιλιάς μιας ανεξάρτητης Ιουδαίας. Υπεστήριξε, ή τέλος πάντων όπως υπεστήριξαν αργότερα οι βιογράφοι του, ότι κρατούσε από την αρχαία βασιλική οικογένεια του Δαυίδ. Αλλά η πατρότης του είναι κάπως μπερδεμένη. Οι ίδιοι συγγραφείς που εξιχνιάζουν την καταγωγή του συζύγου της μητέρας του, πίσω στον ψαλμωδό-βασιλέα επίσης σκιαγράφησαν τον Ιησού ως τον γιο του Ιεχωβά και παρδέχτησαν ότι ο Ιωσήφ δεν ήταν πατέρας του.    Φαίνεται ωστόσο ότι ο Ιησούς κατάλαβε σύντομα την ματαιότητα της πολιτικής του αποστολής και έστρεψε τα ρητορικά του ταλέντα και την μεγάλη του δημοτικότητα με τα πλήθη προς μια διαφορετική κάπως κατεύθυνσι. Ξεκίνησε να κηρύττη μια πρωτόγονη μορφή λαϊκισμού, σοσιαλισμού και φιλειρηνισμού. Το αποτέλεσμα αυτής της αλλαγής του προγράμματός του ήταν να κερδίση την εχθρότητα των δυναμικά ισχυρότερων, οικονομικά, τάξεων, γενικά των ιερέων και των πατριωτών, και να περιορίσει τους πιστούς του στους φτωχούς, στην εργατική τάξι και στους σκλάβους.    Μετά τον θάνατό του, αυτοί οι χαμηλής τάξεως απόστολοί του δημιούργησαν μια κομμουνιστική αδελφότητα. Ένα κήρυγμα που ο αποθανών ηγέτης τους είχε κάποτε πραγματοποιήσει σε μια λοφοπλαγιά, συγκέντρωνε για αυτούς την ουσία της διδασκαλίας του, και το μετέτρεψαν στον κανόνα της ζωής τους. Ήταν μια φιλοσοφία υπολογισμένη να συγκινήση βαθύτατα ταπεινούς ανθρώπους. Παρηγορούσε αυτούς που βασανίζονταν εδώ στην γη με υποσχόμενες αμοιβές πέρα από τον τάφο. Έκανε αρετές τις αναγκαιότητες των αδυνάτων. Άνδρες δίχως ελπίδα στο μέλλον, ωθούνταν να μην σκέφτονται το αύριο. Άνδρες ανίκανοι να αντιδράσουν σε προσβολές ή τραυματισμούς διδάσκονταν να μην αντιστέκονται σε κανένα κακό. Άνδρες καταδικασμένοι σε μια ζωή δουλικότητας και ανέχειας, βεβαιώνονταν για την αξιοπρέπεια της εργασίας και της φτώχειας. Οι αδύναμοι, οι καταφρονημένοι, οι καταπατημένοι, θα αποτελούσαν -από τούδε και στο εξής- τους εκλεκτούς και τους αγαπημένους του Θεού. Στους κοσμικούς, στους φιλόδοξους, στους πλούσιους και στους ισχυρούς θα απαγορευόταν η είσοδος στον παράδεισο.    Το αποτέλεσμα, τότε, της αποστολής του Ιησού ήταν η δημιουργία μιας νέας αιρέσεως στην Ιουδαία. Δεν ήταν ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία. Η Ιουδαία, όπως η σημερινή Αμερική, αποτελούσε γόνιμο έδαφος για περίεργα δόγματα. Οι Εβιονίμ (Εβραίοι Χριστιανοί) -οι άποροι, όπως αυτοαποκαλούνταν- δεν θεωρούσαν τα πιστεύω τους ως μια νέα θρησκεία. Εβραίοι γεννήθηκαν και Εβραίοι παρέμειναν. Οι διδασκαλίες του κυρίου τους ήταν ενταγμένες περισσότερο σε μια μορφή κοινωνικής φιλοσοφίας, έναν ηθικό κώδικα συμπεριφοράς, έναν τρόπο ζωής. Στους σημερινούς Χριστιανούς, που ποτέ δεν κουράζονται να ρωτάνε γιατί οι Εβραίοι δεν δέχτηκαν τον Ιησού και τις διδασκαλίες του, μπορώ μόνο να απαντήσω ότι για ένα μεγάλο διάστημα κανείς, πάρα μόνο οι Εβραίοι τον δέχτηκαν. Το να νιώθει κανείς έκπληξη γιατί όλος ο Εβραϊκός λαός δεν έγινε Εβιονίμ είναι σαν να περιμένει όλους τους Αμερικανούς να γίνουν Ουνιταριανοί ή Βαπτιστές ή Χριστιανοί Επιστήμονες.    Σε συνηθισμένους καιρούς μικρή σημασία θα δίνονταν στην κουρελιασμένη αδελφότητα. Δούλοι και εργάτες οι περισσότεροι, η αδυναμία τους ίσως και να είχε ενθαρρυνθή από τις ισχυρές τάξεις. Αλλά με την χώρα να βρίσκεται στην μέση μιας μάχης με έναν ξένο εχθρό, η μη-κοσμική φιλοσοφία πήρε έναν επικίνδυνο προσανατολισμό. Ήταν ένα δόγμα των ψευδαισθήσεων, της παραιτήσεως και της ήττας. Απειλούσε να κάμψη το ηθικό των πολεμιστών του έθνους εν καιρώ πολέμου.    Αυτές οι ευλογίες των ειρηνοποιών, αυτό το γύρισμα του άλλου μάγουλου, αυτή η μη-αντίστασις, αυτή η αγάπη για τον εχθρό, φαινόταν σαν μια σκόπιμη προσπάθεια παραλύσεως και εγκλωβισμού της θελήσεως του έθνους σε μια κρίσι και βεβαιωμένη νίκη για τον εχθρό.    Έτσι δεν ήταν περίεργο που οι Εβραϊκές αρχές άρχισαν να καταδιώκουν τους Εβιονίμ. Εισέβαλαν στις συγκεντρώσεις τους και τις διέλυαν, οι ηγέτες τους ρίχτηκαν στην φυλακή, τα δόγματά τους κηρύχτηκαν εκτός νόμου. Φάνηκε για λίγο ότι η αίρεσις αυτή σύντομα θα εξαφανίζονταν. Τότε, ξαφνικά, η αυλαία σηκώθηκε για την τρίτη πράξι και τα γεγονότα πήραν μια νέα τροπή.    Ίσως ο πιο αμείλικτος εχθρός των αιρέσεων ήταν κάποιος Σαούλ, ένας σκηνοποιός. Γεννημένος και μεγαλωμένος στην Ταρσό και άρα άνθρωπος με κάποια μόρφωσι στην Ελληνική κουλτούρα, απεχθανόταν τις νέες διδασκαλίες για τη μη-κοσμικότητα και την αποξένωσί τους από την ζωή. Σαν Εβραίος πατριώτης φοβόταν την επίδρασί τους στον εθνικό αγώνα. Πολυταξιδεμένος άνθρωπος, γλωσσομαθής, ήταν ο πλέον κατάλληλος για να πηγαίνη στις σκορπισμένες Εβραϊκές κοινότητες για να εξουδετερώνη την εξάπλωσι των σοσιαλιστικών, ειρηνιστικών τους δογμάτων. Οι αρχηγοί της Ιερουσαλήμ τον διώρισαν κύριο διώκτη των Εβιονίμ.    Βρισκόταν στο δρόμο για την Δαμασκό για να συλλάβη μια ομάδα αιρετικών όταν του ήρθε μια πρωτότυπη ιδέα. Στην αλλόκοτη φράσι του Βιβλίου των Πράξεων, είδε ένα όραμα. Είδε, στην πραγματικότητα, δύο. Αντελήφθη αρχικά, πόσο ελάχιστες ήταν οι πιθανότητες της μικρής Ιουδαίας να κερδίση έναν ένοπλο αγώνα εναντίον της μεγαλυτέρας στρατιωτικής δυνάμεως του κόσμου. Δεύτερον, και σημαντικότερο, συνειδητοποίησε ότι η πλανεμένη αίρεσις που αυτός κατέπνιγε, θα μπορούσε να διαμορφωθή σε ένα ακαταμάχητο όπλο εναντίον του τρομακτικού αντιπάλου. Παθητικότης, μη-αντίστασις, παραίτησις, αγάπη, αποτελούσαν επικίνδυνες διδασκαλίες στην πατρίδα. Διασπαρμένες όμως στις εχθρικές λεγεώνες, θα μπορούσαν ίσως να διασπάσουν την πειθαρχία τους και να επιφέρουν ακόμα και την νίκη στην Ιερουσαλήμ. Ο Σαούλ, με λίγα λόγια, ήταν πιθανότητα ο πρώτος άνθρωπος που είχε αντιληφθή τις δυνατότητες διεξαγωγής πολέμου μέσω της προπαγάνδας.    Ταξίδευσε στην Δαμασκό, και εκεί προς έκπληξιν τόσο των φίλων του όσο και αυτών που είχε σκοπό να καταστείλη, ανρκοίνωσε τον προσηλυτισμό του στην θρησκεία και ζήτησε την ένταξί του στην αδελφότητα. Κατά την επιστροφή του στην Ιερουσαλήμ ξεδίπλωσε την νέα του στρατηγική μπροστά στους έκπληκτους Γέροντες της Σιών. Μετά από πολλές διαφωνίες και βαθύτερες συζητήσεις, υιοθετήθηκε. Περισσότερη αντίστασι σημειώθηκε από τους ηγέτες των Εβιονίμ της πρωτεύουσας. Δυσπιστούσαν ως προς τα κίνητρά του και φοβούνταν ότι η πρότασίς του να απογυμνωθή η θρησκεία από τις αρχαίες Εβραϊκές συνήθειες και τελετές για να γίνη αποδεκτή από τους Εθνικούς, θα γέμιζε την αδελφότητα με ξένους μισό-προσηλυτισμένους και θα εμείωνε την δύναμί της. Αλλά στο τέλος κέρδιζε και την δική τους υποστήριξι. Και έτσι ο Σαούλ, ο τρομερώτερος διώκτης των ακολούθων του Ιησού, έγινε ο Παύλος, ο Απόστολος των Εθνικών. Και έτσι, ταυτόχρονα, ξεκίνησε και η διασπορά στις παγανιστικές χώρες της Δύσεως, μίας ολότελα καινούριας Ανατολίτικης θρησκείας.    Δυστυχώς για το σχέδιο του Παύλου, η νέα στρατηγική λειτούργησε παραπάνω από καλά. Η ανακαινισμένη και κάπως σαγηνευτική του θεολογία, προσηλύτιζε πιστούς γρηγορότερα από ότι τολμούσε να ελπίζη ή ακόμα και να ευχόταν. Η ιδέα του, θα πρέπει να έχουμε πάντα υπ' όψι μας, σε αυτήν την φάσι ήταν καθαρά αμυντική. Δεν είχε καμία σκέψι ευαγγελισμού του κόσμου. Έλπιζε μόνο να αποθαρρύνη τον εχθρό. Έχοντας επιτύχει αυτό, και με την Ρωμαϊκή φρουρά έξω από την Παλαιστίνη, ήταν έτοιμος για ανακωχή. Αλλά οι σκλάβοι και οι καταπιεσμένοι της Αυτοκρατορίας, οι άθλιοι κληρωτοί και το πεινασμένο προλεταριάτο της ίδιας της πρωτεύουσας, βρήκαν τόση παρηγοριά στην προσαρμοσμένη Παυλική εκδοχή της αιρέσεως όσο και οι καημένοι Εβραίοι πριν από αυτούς είχαν βρει στα πρωταρχικά διδάγματα του σταυρωμένου τους κυρίου. Το αποτέλεσμα αυτής της απρόβλεπτης επιτυχίας ήταν να ανοιχτούν τα μάτια του εχθρού στο τι ακριβώς συνέβαινε. Ανησυχητικές αναφορές για κρούσματα απειθαρχίας ανάμεσα στους στρατιώτες άρχισαν να κατακλύζουν την Ρώμη από τους διοικητές του στρατού στην Παλαιστίνη και αλλού. Αντί να προκαλέσουν την παύσι στις αυτοκρατορικές αρχές, οι νέες τακτικές πείσμωσαν περισσότερο την αποφασιστικότητά τους. Η Ρώμη έπεσε πάνω στην Ιερουσαλήμ με φωτιά και ξίφος και μετά από μια τρομακτική πολιορκία που διήρκεσε τέσσερα χρόνια, κατέστρεψε την φωλιά της αναστατώσεως (70 μ.Χ.). Τουλάχιστον νόμιζε ότι την κατέστρεψε.    Οι ιστορικοί της εποχής δεν μας αφήνουν αμφιβολίες για τις προθέσεις της Ρώμης. Μας λένε ότι ο Νέρων έστειλε τον Βεσπασιανό και τον γιο του τον Τίτο με απόλυτες και ρητές εντολές να συντρίψουν την Παλαιστίνη μαζύ με τον Χριστιανισμό. Για τους Ρωμαίους, η Χριστιανοσύνη δεν ήταν παρά Ιουδαϊκή Μαχητικότης, μια ερμηνεία εν πάση περιπτώσει, που δεν απέχει και πολύ από τα γεγονότα. Όσο αναφορά την ευχή του Νέρωνα, πραγματοποιήθηκε τουλάχιστον κατά το ήμισυ. Η Παλαιστίνη συνετρίβη τόσο ολοκληρωτικά που παραμένει μέχρι και σήμερα ένα πολιτικό ερείπιο. (Σ.Μ. Το Ισραήλ δεν υπήρχε όταν εγράφη αυτό το άρθρο). Αλλά η Χριστιανοσύνη δεν κατεστράφη τόσο εύκολα.   Αντιθέτως, μόνο μετά από την πτώσι της Ιερουσαλήμ το πρόγραμμα του Παύλου ανεπτύχθη στο μέγιστο. Μέχρι τώρα, όπως έχω πει, η τακτική του ήταν απλά να φοβίση και να διώξη τον κατακτητή, με τον ίδιο τρόπο που ο Μωυσής εμόλυνε τους Φαραώ. Προχωρούσε με επιφύλαξι και δισταγμό, προσέχοντας να μην ξυπνήση τον ισχυρό αντίπαλο. Ήταν διατεθειμένος να παίξη με το νέο του όπλο μπρος τη μύτη του εχθρού και να τον κάνη να νιώση την άκρη του, αλλά δείλιαζε στο να το καρφώση με όλη του τη δύναμι. Τώρα που έχει συμβεί το χειρότερο και η Ιουδαία δεν έχει πλέον να χάση τίποτα άλλο, πέταξε τις αναστολές του και μετέφερε τον πόλεμο στη χώρα του εχθρού. Ο στόχος τώρα δεν ήταν τίποτα λιγότερος από το να ταπεινωθή η Ρώμη όπως αυτή είχε ταπεινώσει την Ιερουσαλήμ, να την σβήση από τον χάρτη όπως αυτή είχε σβήσει την Ιουδαία.    Αν τα ίδια γραπτά του Παύλου δεν σας πείθουν για αυτήν την ερμηνεία των πράξεών του, σας εφιστώ την προσοχή σας στον πιο ειλικρινή του συνεργάτη, τον Ιωάννη. Εκεί που ο Παύλος, ενεργώντας μέσα στην σκιά του βασιλικού παλατιού, και τον μισό καιρό αιχμάλωτος σε Ρωμαϊκές φυλακές, είναι υποχρεωμένος να ασχολείται με παραβολές και κρυμμένες ενδείξεις, ο Ιωάννης, απευθυνόμενος σε δυσαρεστημένους Ασιάτες, έχει την πολυτέλεια της απλής ομιλίας. Όπως και να έχει, το φυλλάδιό του με τον τίτλο «Αποκάλυψις», είναι, στην ουσία, μια αποκάλυψις της όλης καταπληκτικής υποθέσεως.    Η Ρώμη, φανταστικά αποκαλούμενη Βαβυλωνία, περιγράφεται λεπτομερώς με τη γλώσσα εκρηκτικού μίσους, σαν την μητέρα των πορνών και των βδελυγμάτων της γης, σαν την γυναίκα μεθυσμένη με το αίμα των αγίων (Εβραίων), σαν τον καταπιεστή των «ανθρώπων και μαζών και εθνών και γλωσσών» και -για να αφαιρεθή κάθε αμφιβολία για την ταυτότητά της- σαν «την μεγάλη πόλι που κυριάρχησε πάνω στους βασιλείς της γης». Ένας άγγελος θριαμβευτικά φωνάζει: «Η Βαβυλωνία η μεγάλη έχει πέσει, έχει πέσει». Στην συνέχεια ακολουθεί μια οργιαστική εικόνα καταστροφής. Εμπόριο και βιομηχανία και θαλάσσιες συναλλαγές βρίσκονται στο τέλος. Τέχνη και μουσική και «η φωνή του γαμπρού και της νύφης» έχουν σιωπήσει. Σκότος και ερήμωσις κυριαρχούν σαν το πέπλο πάνω στην σκηνή. Οι ευγενικοί Χριστιανοί κατακτηταί κυλιούνται ηδονικά μέσα στο αίμα μέχρι τις σέλες των αλόγων τους. «Αγαλλιάστε πάνω από αυτήν, εσύ ουρανέ, και σεις άγιοι απόστολοι και προφήτες, γιατί ο Θεός την εκδικήθηκε για σας».    Και ποίο το τέλος και ο σκοπός όλου αυτού του χάους και της καταστροφής; Ο Ιωάννης δεν συγκρατεί τα λόγια του για να μας πη. Γιατί κλείνει την ευσεβή του προφητεία με ένα όραμα από τις δόξες της νέας -δηλαδή της αποκατεστημένης- Ιερουσαλήμ. Όχι κάποια αλληγορική φαντασίωσι, να ξέρετε, αλλά κυριολεκτικώς η Ιερουσαλήμ, η πρωτεύουσα του μεγάλου ξαναενωμένου βασιλείου των «δώδεκα φυλών των παιδιών του Ισραήλ» (Σ.Μ. Το Ισραήλ ιδρύθη 20 χρόνια μετά αυτό το άρθρο).    Μπορεί κανείς να απαιτήση κάτι πιο ξεκάθαρο;    Φυσικά, κανένας πολιτισμός δεν θα μπορούσε να αντισταθή για πάντα εναντίον τέτοιου είδους επιθέσεως. Μέχρι το έτος 200 οι προσπάθειες του Παύλου και του Ιωάννη και των διαδόχων τους είχαν προχωρήσει τόσο πολύ σε όλες τις τάξεις της Ρωμαϊκής κοινωνίας, ώστε η Χριστιανοσύνη είχε γίνει το κυρίαρχο δόγμα σε όλη την αυτοκρατορία. Εν τω μεταξύ, όπως διορατικά είχε προβλέψει ο Παύλος, η Ρωμαϊκή ηθική και πειθαρχία είχαν ξεπέσει, τόσο που όλο και συχνότερα, οι ρωμαϊκές λεγεώνες, που κάποτε αποτελούσαν τον τρόμο του κόσμου και την σπονδυλική στήλη της Δυτική κουλτούρας, γνώριζαν την ήττα από βαρβάρους εισβολείς. Στο έτος 326 ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος, ελπίζοντας να ελέγξη την ύπουλη νόσο, υπέκυψε στον προσηλυτισμό και ανεκήρυξε την Χριστιανοσύνη σαν επίσημη θρησκεία. Ήταν πλέον αργά. Μετά από αυτόν ο αυτοκράτωρ Ιουλιανός προσπάθησε να καταφύγη για μια ακόμη φορά στην καταστολή. Αλλά ούτε αντίστασι ούτε εκχώρησι δικαιωμάτων ωφελούσαν. Το Ρωμαϊκό πολιτικό σώμα είχε καταντήσει σκουληκοφαγωμένο από Παλαιστινιακή προπαγάνδα. Ο Παύλος είχε θριαμβεύσει.    Αυτός είναι ο τρόπος που, αν ήμουν εγώ ένας αντισημίτης ψάχνοντας για ένα αξιόπιστο δείγμα Εβραϊκής υπονομευτικής συνωμοσίας, θα ερμήνευα ως τέτοιο την έλευσι ένας διαμορφωμένου Ιουδαϊκού δόγματος στον Δυτικό κόσμο

Την Ρωμιοσύνη πρέπει να την κλαις!!Τίποτα δεν θυμίζει την Ελλάδα των προγόνων μας!!Στην ιερή γη του φωτός έπεσε Χριστιανικό σκοτάδι!!Στην Ελλάδα των προγόνων μας οι νέοι έπαιρναν γνώση από  φιλοσόφους από επιστήμονες , από αυτούς που ακόμα και σήμερα αντλούν γνώση οι σημερινοί επιστήμονες!!Σήμερα την θέση τους έχουν πάρει μαυροφορεμένοι σκοταδιστες εκπρόσωποι του φτωχοί τω πνεύματι και άχρηστοι εκπαιδευτικοί!!Τα αποτελέσματα γνωστά!!Τώρα εσύ που θα πας στις Πανελλαδικές εξετάσεις ξέρεις κανε μια προσευχή και έχει ο Γιαχβέ!!Έχουν ρίξει την Ελληνική νεολαία μέσα στο Χριστιανικό σκοτάδι και στα τηλεσόου!!

Το βράδυ της Πέμπτης 14ης Μαΐου 2015, στον Ιερό Ενοριακό Ναό των Αγίων Τεσσάρων Μαρτύρων της πόλεως Ρεθύμνης, τελέσθηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, ιερουργούντος του Σεβ. Μητροπολίτου Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ. Ευγενίου, για τους μαθητές που θα διαγωνισθούν στις εξετάσεις.

Μαζί με τον Επίσκοπό συλλειτούργησαν οι Αιδεσ. Πρωτοπρεσβύτεροι Σωκράτης Ξενικάκης, Δημήτριος Αμπανάβας, Ιωάννης Κλειδής, Στέφανος Γκριγκόρας και Μιχαήλ Μυστράκης.

Στον ίδιο τον Άνθρωπο, ο Πλήθων, σύμφωνα με την κλασσική πλατωνική αντίληψη, διακρίνει ψυχή αθάνατη και σώμα θνητό, που και τα δυο όμως έχουν την αιτία τους στο Θεό. Η αντίληψη αυτή επεκτείνεται και στα ζώα, τα φυτά, τους πλανήτες, που την ύπαρξή τους οφείλουν σε κάποιες διαφορετικές χρονικά αιτίες, οι οποίες εκφράζουν ξεχωριστές δυναμικότητες, και όλες μαζί έχουν την αιτία τους στον «Άκρως Ένα». Πρόκειται για έναν εσωκοσμικό Δημιουργό, αυτογένητο, αθάνατο, μέγιστο, εκ της ουσίας του αγαθό, πατέρα και αιτία όλων των πραγμάτων. Στην συνέχεια έχουν δημιουργηθεί οι υπόλοιπες θεότητες, που γεννήθηκαν από αυτόν και σε αυτόν έχουν την αιτία.. Αυτοί οι Θεοί, ανάλογα με τη δημιουργία τους και τις ιδιότητές τους, διακρίνονται σε διάφορες τάξεις. Οι πρώτοι, είναι τα παιδιά του Διός, είναι δηλαδή τα Έργα. Οι δεύτεροι, τα παιδιά των παιδιών του Διός, είναι τα Έργα των Έργων. Οι Θεοί που έχουν γεννηθεί απ' ευθείας από τον Δία λέγονται Υπερουράνιοι, και είναι απαλλαγμένοι από το σώμα και την ύλη. Μετά τους Υπερουράνιους Θεούς ακολουθούν οι Ουράνιοι Θεοί, με τελευταίο μεταξύ αισθητού Κόσμου και Θεών τον Άνθρωπο, ο οποίος αποτελείται από ύλη και ψυχή.   

ΑΣΧΕΤΑ ΑΝ ΣΥΜΦΩΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΠΟΙΟΣ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙ ΤΟ ΑΝΘΕΛΛΗΝΑ ΑΜΒΡΟΣΙΟ ΝΑ ΕΚΤΟΞΕΥΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΥΒΡΕΟΛΟΓΙΟ ΣΕ ΑΡΧΗΓΟ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΨΗΦΙΣΤΕΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΜΕΡΙΔΑ ΕΛΛΗΝΩΝ??ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΕΧΕΙ Ο ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΚΑΙ Η ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ!!ΑΣ ΚΟΙΤΑΞΕΙ ΤΙΣ ΒΡΩΜΙΕΣ ΤΗΣ ΕΒΡΑΙΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ Ο ΦΑΣΙΣΤΑΚΟΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΚΡΕΜΑΣΜΕΝΟΥ ΕΝ ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΣΧΟΙΝΙ!!

Οι ατελείωτες ουρές ασθενών και συγγενών για να πλησιάσουν τα λείψανα της "Αγίας" Βαρβάρας στο αντικαρκινικό νοσοκομείο «Αγ. Σάββας», την ώρα που οι ηρωικοί εργαζόμενοι -σε περίοδο φοβερής κρίσης- υπερασπίζονται με αυτοθυσία το δικαίωμα του κάθε αρρώστου στην περίθαλψη, έδειξαν πόσο δίκιο είχε ο Νίκος Φίλης, που μίλησε για απομάκρυνση των ασθενών από την επιστήμη.Η Ορθόδοξη εκκλησία με σκοπό τον πλουτισμό της τους μοιράζει ψεύτικες ελπίδες στους πιστούς και σε πολλές περιπτώσεις θέτει σε κίνδυνο ακόμα και την ζωή τους!!Απολλώνιος

«Είναι λάθος να δίνουμε το σήμα ότι μπορεί να αντικατασταθεί η ιατρική», είπε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, στηλιτεύοντας όχι το προσκύνημα των λειψάνων στην εκκλησία, αλλά τη μεταφορά τους στους αρρώστους του «Αγ. Σάββα», ωσάν να πρόκειται να συμβάλει αυτή και μόνο η κίνηση στη θεραπεία των ασθενών.

Ενώ, λοιπόν, κάποιοι έσπευσαν να λοιδορήσουν τις «απαράδεκτες» απόψεις που τόλμησε να διατυπώσει ο Ν. Φίλης, ήρθαν οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου να μιλήσουν για το θαύμα που επιτελείται εκεί. Με τριάντα έξι ώρες συνεχόμενης εργασίας, διπλοβάρδιες, νυχτερινά και εξάντληση, οι εργαζόμενοι γιατροί και νοσηλευτές στέκονται δίπλα στους ασθενείς, έχοντας να αντιμετωπίσουν τραγικές ελλείψεις σε υλικά και ανθρώπινο δυναμικό.

Αυτό είναι πράγματι θαύμα, ενώ η φροντίδα για την υγεία των ασθενών είναι η κινητήρια δύναμη για να συνεχίζουν το έργο τους γιατροί και νοσηλευτές. Η πίστη των ανθρώπων στα ιερά λείψανα είναι απολύτως σεβαστή, γιατί ανάγεται στις θρησκευτικές πεποιθήσεις τους, δεν μπορεί όμως να υποκαταστήσει τη θεραπεία που χρειάζονται. Οπως χρειάζονται και δύναμη οι ασθενείς, ώστε μέσα στο υποβαθμισμένο και «τσακισμένο» από την κρίση νοσοκομείο να καταφέρουν να ολοκληρώνουν τις εξαντλητικές θεραπείες, με τους γιατρούς απλήρωτους, αλλά δίπλα τους.

Αντί λοιπόν να διατυπώνονται έξαλλες «θρησκευτικές» ακρότητες εναντίον απόψεων που υπερασπίζονται τον ορθό λόγο, την ιατρική φροντίδα και την επιστήμη απέναντι στις περιφορές λειψάνων, ας σκύψουν όλοι -πιστοί χριστιανοί και μη-, και πριν από όλους η Εκκλησία, για να συνεισφέρουν με κάθε πρόσφορο τρόπο ώστε να εξοπλιστεί το νοσοκομείο και να μπορεί να ανταποκριθεί στον σκοπό για τον οποίο υπάρχει και λειτουργεί ακόμη...

Οι Γεράσιμος Μπαλαούρας, Ιωάννα Γαϊτάνη, Φωτεινή Βάκη, Αννέτα Καββαδία, Φρόσω Καρασαρλίδου, Αγλαΐα Κυρίτση, Στέφανος Σαμοΐλης και Μερόπη Τσούφη σε ερώτησή τους προς τους υπουργούς Εθνικής Αμυνας, Εξωτερικών, Παιδείας, Πολιτισμού και Θρησκευμάτων επικαλούνται την οικονομική κρίση για να υποστηρίξουν πως «η μεταφορά του Αγίου Φωτός από τα Ιεροσόλυμα κάθε χρόνο λίγο πριν από το Ορθόδοξο Πάσχα, καθώς και η πρόσφατη μεταφορά των λειψάνων της Αγίας Βαρβάρας, με τιμές αρχηγού κράτους, αφενός απαντώνται μόνο σε θεοκρατικά κράτη και αφετέρου μπορούν να λογιστούν ως περιττές δαπάνες που δεν αρμόζουν στις δύσκολες οικονομικές περιστάσεις στις οποίες βρίσκεται η χώρα».

  Υποστηρίζουν μάλιστα πως «η μεταφορά των λειψάνων της Αγίας Βαρβάρας στα νοσοκομεία για προσκύνημα των πιστών, δημιουργεί πρόβλημα στη λειτουργία τους και συνιστά ενόχληση σε ανθρώπους που είναι πιστοί άλλων δογμάτων ή άθεοι».   «Πέρα από τις θρησκευτικές πεποιθήσεις του καθενός, η αεροπορική μεταφορά του Αγίου Φωτός και η μεταφορά του ιερού σκηνώματος της Αγίας Βαρβάρας με έξοδα του ελληνικού κράτους δεν συνιστούν ούτε θρησκευτική υποχρέωση, ούτε καν μια μακραίωνη παράδοση» αναφέρουν στο κείμενό τους και προσθέτουν: «Ειδικότερα, για την περίπτωση του Αγίου Φωτός πρόκειται για ένα πολύ σύγχρονο "έθιμο", που εγκαινίασε πρωτοβουλιακά ένας ιδιώτης το 1988. Μέχρι το 2000, ο ίδιος ιδιώτης κάλυπτε εξ ολοκλήρου και το ανάλογο κόστος. Από το 2002 όμως και εντεύθεν η ευθύνη και η δαπάνη της μεταφοράς του Αγίου Φωτός πέρασε στο ελληνικό κράτος. Πρόκειται για μια ιδιαίτερα δαπανηρή διαδικασία, που συνίσταται σε ειδική πτήση και μεταφορά με τιμές αρχηγού κράτους από τα Ιεροσόλυμα στην Αθήνα και, στη συνέχεια, σε ειδικές πτήσεις της πολιτικής και πολεμικής αεροπορίας με τις οποίες το Άγιο Φως μεταφέρεται στις μεγαλύτερες μητροπόλεις της Ελλάδας. Πέρα από το δυσανάλογα και πιθανόν ανάρμοστο στις περιστάσεις που ζει η χώρα μας κόστος, ας αναλογιστούμε επίσης ότι κανένα από τα κράτη με μεγάλο ποσοστό ορθόδοξων πιστών δεν ναυλώνουν αεροσκάφος για τη μεταφορά του Αγίου Φωτός ούτε το υποδέχονται ως αρχηγό κράτους. Πρόκειται επομένως για μια όψιμη και αποκλειστικά ελληνική και προκλητικά δαπανηρή ιδιοτυπία που δύσκολα απαντάται ακόμη και σε θεοκρατικά κράτη. Επιπλέον η μεταφορά των λειψάνων της Αγίας Βαρβάρας στα νοσοκομεία για προσκύνημα των πιστών, δημιουργεί πρόβλημα στη λειτουργία τους και συνιστά ενόχληση σε ανθρώπους που είναι πιστοί άλλων δογμάτων ή άθεοι».  Ρωτούν, τέλος, τους υπουργούς: «Πόσο κόστισε την τελευταία χρονιά συνολικά (κόστος πτήσης, κόστος διαμονής, κόστος αγημάτων και άλλων τελετών και εκδηλώσεων, κόστος ειδικών πτήσεων για τη διανομή στις μητροπόλεις της χώρας) η μεταφορά του Αγίου Φωτός για τον κρατικό προϋπολογισμό; Πόσο κόστισε η μεταφορά του ιερού σκηνώματος της Αγίας Βαρβάρας για τον κρατικό προϋπολογισμό; Βρίσκεται στις προθέσεις της κυβέρνησης η κατάργηση αυτών των οπισθοδρομικών "εθίμων" του κράτους, καθώς και των δαπανών για την εκτέλεσή τους από τις υποχρεώσεις του ελληνικού κράτους;».