1650 ΧΡΟΝΙΑ ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΕΚΤΕΛΟΥΝ ΠΙΣΤΑ ΤΙΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΕΒΡΑΙΟΥ ΨΕΥΤΟΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΒΕΒΗΛΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ΤΟΥΣ ΙΕΡΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ!!

ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ                                                                                                                                                                                                                                   1 Και είπε Κύριος προς τον Μωϋσήν, Κόψον εις σεαυτόν δύο πλάκας λιθίνας καθώς τας πρώτας· και θέλω γράψει επί των πλακών τους λόγους, οίτινες ήσαν επί των πρώτων πλακών, τας οποίας συνέτριψας·   2 και γίνου έτοιμος το πρωΐ, και ανάβηθι το πρωΐ επί το όρος Σινά, και παράστηθι εκεί ενώπιόν μου επί της κορυφής του όρους·   3 και ουδείς θέλει αναβή μετά σου ουδέ θέλει φανή τις καθ' όλον το όρος· και τα ποίμνια και αι αγέλαι δεν θέλουσι βοσκηθή έμπροσθεν του όρους εκείνου. Εξ 19:12 Εξ 19:13  4 Και έκοψε δύο πλάκας λιθίνας καθώς τας πρώτας· και σηκωθείς ο Μωϋσής ενωρίς το πρωΐ, ανέβη επί το όρος Σινά, καθώς προσέταξεν εις αυτόν ο Κύριος, και έλαβεν εις τας χείρας αυτού τας δύο πλάκας τας λιθίνας.   5 Και κατέβη ο Κύριος εν νεφέλη και εστάθη μετ' αυτού εκεί και εκήρυξε το όνομα του Κυρίου.   6 Και παρήλθε Κύριος έμπροσθεν αυτού και εκήρυξε, Κύριος, Κύριος ο Θεός, οικτίρμων και ελεήμων, μακρόθυμος και πολυέλεος, και αληθινός,  7 φυλάττων έλεος εις χιλιάδας, συγχωρών ανομίαν και παράβασιν και αμαρτίαν και ουδόλως αθωόνων τον ένοχον· ανταποδίδων την ανομίαν των πατέρων επί τα τέκνα και επί τα τέκνα των τέκνων, έως τρίτης και τετάρτης γενεάς. Εξ 20:, Αρ 14:18, Δτ 5:, Ψλ 86:1, Ψλ 103 Ψλ 145:, Ιερ 32:1  8 Και έσπευσεν ο Μωϋσής και κύψας εις την γην, προσεκύνησε·   9 και είπεν, Εάν τώρα εύρηκα χάριν ενώπιόν σου, Κύριε, ας έλθη, δέομαι, ο Κύριός μου εν τω μέσω ημών· διότι ο λαός ούτος είναι σκληροτράχηλος· και συγχώρησον την ανομίαν ημών και την αμαρτίαν ημών και λάβε ημάς εις κληρονομίαν σου  10 Και είπεν, Ιδού, εγώ κάμνω διαθήκην· έμπροσθεν παντός του λαού σου θέλω κάμει θαυμάσια, οποία δεν έγειναν καθ' όλην την γην και εις ουδέν έθνος· και πας ο λαός, εν μέσω του οποίου είσαι, θέλει ιδεί το έργον του Κυρίου· διότι φοβερόν είναι εκείνο, το οποίον εγώ θέλω κάμει μετά σου. Δ2  11 Φύλαξον εκείνο, το οποίον εγώ σε προστάζω σήμερον· ιδού, εγώ εκβάλλω απ' έμπροσθέν σου τον Αμορραίον και τον Χαναναίον και τον Χετταίον και τον Φερεζαίον και τον Ευαίον και τον Ιεβουσαίον. (ΕΛΛΗΝΕΣ)  12 Προσέχε εις σεαυτόν, μη κάμης συνθήκην μετά των κατοίκων της γης εις την οποίαν υπάγεις, μήποτε γείνη παγίς εν τω μέσω σου· Εξ  Αρ 33:51, Δτ 7:  13 αλλά τους βωμούς αυτών θέλεις καταστρέψει και τα είδωλα αυτών θέλεις συντρίψει και τα άλση αυτών θέλεις κατακόψει.   14 Διότι δεν θέλεις προσκυνήσει άλλον θεόν· επειδή ο Κύριος, του οποίου το όνομα είναι Ζηλότυπος, είναι Θεός ζηλότυπος· Εξ 20:5  15 μήποτε κάμης συνθήκην μετά των κατοίκων της γης, και όταν πορνεύσωσι κατόπιν των θεών αυτών και θυσιάσωσι προς τους θεούς αυτών, σε προσκαλέση τις και φάγης από της θυσίας αυτού·   16 και μήποτε λάβης εκ των θυγατέρων αυτού εις τους υιούς σου, και όταν αι θυγατέρες αυτού πορνεύσωσι κατόπιν των θεών αυτών, κάμωσι τους υιούς σου να πορνεύσωσι κατόπιν των θεών αυτών. Α' Βασ 11:2  17 Θεούς χωνευτούς δεν θέλεις κάμει εις σεαυτόν.   18 Την εορτήν των αζύμων θέλεις φυλάττει. Επτά ημέρας θέλεις τρώγει άζυμα, καθώς προσέταξα εις σε, κατά τον καιρόν του μηνός Αβίβ· διότι κατά τον μήνα Αβίβ εξήλθες εξ Αιγύπτου. Εξ 12:1, Εξ 23:15  19 Παν το διανοίγον μήτραν είναι ιδικόν μου· και παν πρωτότοκον αρσενικόν μεταξύ των κτηνών σου, είτε βους είτε πρόβατον. Εξ 13:229, Ιεζ 44:30  20 Το δε πρωτότοκον της όνου θέλεις εξαγοράζει με αρνίον· και εάν δεν εξαγοράσης αυτό, τότε θέλεις λαιμοτομήσει αυτό. Πάντας τους πρωτοτόκους των υιών σου θέλεις εξαγοράζει. Και ουδείς θέλει φανή ενώπιόν μου κενός. Εξ 13:13, Ε, Δτ 16:16  21 Εξ ημέρας θέλεις εργάζεσθαι την δε εβδόμην ημέραν θέλεις αναπαύεσθαι κατά τον σπορητόν και κατά τον θερισμόν θέλεις αναπαύεσθαι. Εξ 20:9  22 Και θέλεις φυλάττει την εορτήν των εβδομάδων, των απαρχών του θερισμού του σίτου, και την εορτήν της συγκομιδής εις την επιστροφήν του ενιαυτού. Εξ 23:16  23 Τρίς του ενιαυτού θέλει εμφανίζεσθαι παν αρσενικόν σου ενώπιον Κυρίου, Κυρίου του Θεού του Ισραήλ. Εξ 2, Δτ 16  24 Διότι αφού εκδιώξω τα έθνη απ' έμπροσθέν σου και πλατύνω τα όριά σου, δεν θέλει επιθυμήσει ουδείς την γην σου, όταν αναβαίνης διά να εμφανισθής έμπροσθεν Κυρίου του Θεού σου τρίς του ενιαυτού.   25 Δεν θέλεις προσφέρει το αίμα της θυσίας μου με ένζυμα· και η θυσία της εορτής του πάσχα δεν θέλει μείνει έως το πρωΐ. Εξ 28  26 Τα πρωτογεννήματα της γης σου θέλεις φέρει εις τον οίκον Κυρίου του Θεού σου. Δεν θέλεις ψήσει ερίφιον εν τω γάλακτι της μητρός αυτού. Εξ 23:19, Δτ 26:2 Εξ 23:19 Λευ 22:27 Δτ 14:21  27 Και είπε Κύριος προς τον Μωϋσήν, Γράψον εις σεαυτόν τους λόγους τούτους· διότι κατά τους λόγους τούτους έκαμα διαθήκην προς σε και προς τον Ισραήλ,   28 Και ήτο εκεί μετά του Κυρίου τεσσαράκοντα ημέρας και τεσσαράκοντα νύκτας· άρτον δεν έφαγε και ύδωρ δεν έπιε. Και έγραψεν επί των πλακών τους λόγους της διαθήκης, τας δέκα εντολάς. Εξ 24:18Δτ 9:9, Δτ 9:18, 1, Εξ31:18, Δτ 4:13  29 Και ότε κατέβαινεν ο Μωϋσής από του όρους Σινά, και αι δύο πλάκες του μαρτυρίου ήσαν εις την χείρα του Μωϋσέως, ότε κατέβαινεν από του όρους, ο Μωϋσής δεν ήξευρεν ότι το δέρμα του προσώπου αυτού έγεινε λαμπρόν ενώ ελάλει μετ' αυτού. Β' Κορ 3:7  30 Και είδεν ο Ααρών και πάντες οι υιοί Ισραήλ τον Μωϋσήν, και ιδού, το δέρμα του προσώπου αυτού έλαμπε· και εφοβήθησαν να πλησιάσωσιν εις αυτόν.   31 Και εκάλεσεν αυτούς ο Μωϋσής· και επεστράφησαν προς αυτόν ο Ααρών και πάντες οι άρχοντες της συναγωγής, και ελάλησε προς αυτούς ο Μωϋσής.   32 Και μετά ταύτα πάντες οι υιοί Ισραήλ προσήλθον· και προσέταξεν εις αυτούς πάντα όσα ελάλησεν ο Κύριος προς αυτόν επί του όρους Σινά.   33 Και ετελείωσεν ο Μωϋσής λαλών προς αυτούς· είχε δε κάλυμμα επί το πρόσωπον αυτού. Β' Κορ 3:7, Β' Κορ 3:1  34 Και ότε εισήρχετο ο Μωϋσής ενώπιον του Κυρίου διά να λαλήση μετ' αυτού, εσήκονε το κάλυμμα, εωσού εξέλθη. Και εξήρχετο και ελάλει προς τους υιούς Ισραήλ ο, τι ήτο προστεταγμένος.   35 Και είδον οι υιοί Ισραήλ το πρόσωπον του Μωϋσέως, ότι το δέρμα του προσώπου του Μωϋσέως έλαμπε· και έβαλλε πάλιν ο Μωϋσής το κάλυμμα επί το πρόσωπον αυτού, εωσού εισέλθη διά να λαλήση μετ' αυτού.

πηγηΤο ξημέρωμα της 27ης μέρας της Ιλιάδας (4η της μάχης) η Θέτιδα φέρνει τα ολοκαίνουρια όπλα στον Αχιλλέα, που θρηνεί ακόμη το νεκρό φίλο του. Η θεά στάζει αμβροσία και νέκταρ στα ρουθούνια του νεκρού, ώστε να μείνει αναλλοίωτος, και συμβουλεύει το γιο της να συγκαλέσει συνέλευση, να συμφιλιωθεί με τον Αγαμέμνονα και μετά να οπλιστεί για τη μάχη. Ακολουθώντας τις υποδείξεις της, ο Αχιλλέας συγκαλεί την αγορά των Αχαιών και παίρνει πρώτος το λόγο· ο ήρωας αποκηρύσσει την οργή του και ζητάει από τον Αγαμέμνονα να παρατάξει αμέσως το στρατό, γιατί βιάζεται να εκδικηθεί. Ο αρχηγός του στρατού με ύφος απολογητικό δηλώνει μετανιωμένος και έτοιμος να επανορθώσει, δίνοντας στον Πηλείδη τα δώρα που του υποσχέθηκε την προηγούμενη μέρα ο Οδυσσέας. Ο Αχιλλέας όμως βιάζεται· εκείνο που προέχει γι' αυτόν είναι η εκδίκηση. Τότε παρεμβαίνει ο Οδυσσέας, για να υποστηρίξει ότι πρέπει να γευματίσει πρώτα ο στρατός και ο Αγαμέμνονας να ικανοποιήσει ηθικά και υλικά τον Αχιλλέα. Ακολουθεί θυσία και όρκος του Αγαμέμνονα, ενώ ο Αχιλλέας υποχωρεί και δέχεται να γίνουν όλα με τάξη.Μετά το τέλος της συνέλευσης, οι Μυρμιδόνες οδηγούν τη Βρισηίδα μαζί με όλα τα δώρα στη σκηνή του Αχιλλέα, όπου αυτή βλέπει το νεκρό Πάτροκλο και ξεσπάει σε μοιρολόι. Στο μεταξύ οι Αχαιοί ετοιμάζονται έχοντας και τον Αχιλλέα ανάμεσά τους. Ο ποιητής μάς παρουσιάζει με λεπτομέρειες την εμφάνιση του ήρωα, την καινούρια πανοπλία του και την ετοιμασία του αμαξιού του με ηνίοχο τον Αυτομέδοντα. Ο γιος του Πηλέα είναι πανέτοιμος να εκδικηθεί το θάνατο του φίλου του, αν και ξέρει ότι αυτό θα φέρει πιο κοντά και το δικό του τέλος. Του το θυμίζει άλλωστε με τρόπο «θαυμαστό» το άλογό του, ο Ξάνθος. Το όμορφο άλογο, με φωνή που του έδωσε η Ήρα, προφητεύει το θάνατο του ήρωα. Ο Αχιλλέας, ωστόσο, έχει πάρει την απόφασή του και ορμάει στη μάχη.

ΤΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΠΡΟΒΑΤΑ ΤΑ ΕΙΧΕ ΦΑΕΙ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΕΚΕΙΝΗ Η ΜΑΛΑΚΙ@! ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΗΔΟΥΣΕ ΤΗΝ ΕΙΚΟΣΑΧΡΟΝΗ!!ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΡΕΕΕΕ!!

Ο «ΜΟΝΟΘΕΪΣΜΟΣ» ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΡΟΣΦΑΤΟ ΙΟΥΔΑΪΚΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΑ!!

Άνθιμος: Χριστιανοί και μουσουλμάνοι στη Θράκη είναι όλοι Έλληνες!!! (ΒΙΝΤΕΟ)  ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΛΛΩΝΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΠΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΦΩΝΑΖΕΙ ΚΑΙ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΕΣ ΚΑΙ ΛΕΙΨΑΝΟΛΑΤΡΕΣ!!

"Υπάρχουν δυστυχώς και σήμερα Χριστιανοί που είναι...ειδωλολάτρες" ανέφερε στο κήρυγμά του την Κυριακή του Θωμά στον Ι.Ν. Αγίου Φωτίου ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος και εξήγησε πως για αυτούς "λατρεία τους είναι το χρήμα"! "Εκτοπίζουν από την καρδιά τους τον Χριστόν και εγκαθιστούν τον χρυσόν", σχολίασε....

Δεν παρέλειψε να μιλήσει για τη Θράκη με αφορμή την πολιτική συζήτηση που προέκυψε ενόψει τον εκλογών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. "Δεν υπάρχει λόγος να ξύνουμε πληγές στη Θράκη. Η Θράκη έχει Έλληνες πολίτες μουσουλμάνους και χριστιανούς ορθοδόξους. Είναι όλοι Έλληνες", είπε και σμυπλήρωσε "Οι μουσουλμάνοι της Θράκης περνούν καλύτερα από τους μουσουλμάνους της Τουρκίας! Δεν τους λείπει τίποτα!"

Ακούστε ολόκληρο το κήρυγμα στο βίντεο που ακολουθεί από το 02.15.00΄: 

Με τις «ευλογίες» του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων μπορεί κάποιος να πληρώνει ενοίκιο λιγότερα από 60 ευρώ για σπίτι 100 τ.μ. Σκάνδαλο στην Εξαρχία του "Παναγίου Τάφου" Οικονομικοί επιθεωρητές ερευνούν τις συμβάσεις για εκατοντάδες σπίτια, θέατρα, ναούς και κτήματα στην Ελλάδα Ο νέος έξαρχος του "Παναγίου Τάφου" στην Αθήνα, Αρχιεπίσκοπος Γεράσων κ. Θεοφάνης    Συγγενείς, φίλοι, κουμπάροι και πνευματικά παιδιά «εκτελούσαν» επί χρόνια χρέη «βοηθών οικονομικών διαχειριστών» της Εξαρχίας του "Παναγίου Τάφου" στην Αθήνα. H διαχείριση των τεσσάρων θεάτρων, των 130 και πλέον διαμερισμάτων, τα ενοίκια από τα εκατοντάδες στρέμματα με ελαιόδενδρα, ο οβολός των πιστών στα παγκάρια των 12 ναών που διαθέτει το Πατριαρχείο στην Αθήνα μπαίνουν στο μικροσκόπιο των επιθεωρητών του υπουργείου Οικονομικών, οι οποίοι εντός της εβδομάδος αναλαμβάνουν δουλειά. Τα όσα συνέβαιναν στη διαχείριση των οικονομικών της Εξαρχίας αποτελούσαν επί χρόνια αντικείμενο σχολίων και ψιθύρων, ουδείς όμως ήταν σε θέση να πει με βεβαιότητα τι ακριβώς συνέβαινε. Σπίτια στη Γλυφάδα και στο Ελληνικό ενοικιάζονται ως και σήμερα έναντι του ποσού των 150 ευρώ, ενώ το μεγάλο ερώτημα στο οποίο θα κληθούν να απαντήσουν οι οικονομικοί επιθεωρητές μέσα από την έρευνά τους είναι τα χρήματα που εισπράχθηκαν από τα τέσσερα θέατρα που διαθέτει το Πατριαρχείο στο κέντρο της Αθήνας. Το πρώην «Διονύσια», σημερινό θέατρο «Χορν», που βρίσκεται επί της οδού Αμερικής, το «Διάνα» στην Ιπποκράτους, το πρώην «Χατζηχρήστου» ­ ο «Ορφέας» όπως ονομάζεται σήμερα ­ στη στοά Χατζηχρήστου και το «Αμιράλ» επί της οδού Αμερικής αποτελούν αντικείμενο διεκδίκησης πολλών θεατρικών επιχειρηματιών και ηθοποιών. Τα ενοίκια που καταβάλλονται και οι συμφωνίες που έχουν κλειστεί παραμένουν ως και σήμερα άγνωστα στον νέο έξαρχο του Παναγίου Τάφου στην Αθήνα Αρχιεπίσκοπο Γεράσων κ. Θεοφάνη και στους δύο δικηγόρους του Πατριαρχείου κκ. Αλ. Λυκουρέζο και N. Καλιούρη. Σύμφωνα με τις πλέον συντηρητικές εκτιμήσεις, τα τέσσερα θέατρα αποδίδουν στο Πατριαρχείο τουλάχιστον 270.000 ευρώ τον χρόνο, αφού μόνο από ένα παλαιό συμβόλαιο τετραετούς διάρκειας που υπάρχει για το θέατρο «Διάνα» η Εξαρχία φαίνεται να εισπράττει ποσοστό 26% επί των ακαθαρίστων εισπράξεων και το κατώτατο τίμημα που θα πρέπει να καταβάλει ως ενοίκιο ο θεατρικός επιχειρηματίας αγγίζει τα 65.000 ευρώ. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι οικονομικοί επιθεωρητές ήδη γνωρίζουν ότι για την εκμετάλλευση ενός από τα θέατρα υπάρχει κυπριακή υπεράκτια εταιρεία ελληνικών συμφερόντων μέσω της οποίας εισπράττεται το ενοίκιο. Σε αυτή την εταιρεία φαίνεται ότι καθοριστικός είναι ο ρόλος παλαιάς συνεργάτιδος του Πατριαρχείου, το όνομα της οποίας είχε εμπλακεί και στην απόφαση για την έξωση από το σημερινό θέατρο «Ορφέας» του Κώστα Χατζηχρήστου. Οι δικηγόροι του Πατριαρχείου πίστευαν ότι θα μπορούσαν να εκτιμήσουν τα ποσά που εισπράττονταν από τα ενοίκια των θεάτρων μέσα από τα οικονομικά στοιχεία που υπάρχουν στην Εφορία. Επί επτά χρόνια όμως η Εξαρχία δεν έχει καταβάλει το χαρτόσημο που απαιτείται στην Εφορία, και είναι η μοναδική οικονομική υποχρέωση που έχει το Πατριαρχείο έναντι του ελληνικού Δημοσίου. Ταυτόχρονα εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι από το 1979, όταν ο κ. Ειρηναίος ορίστηκε έξαρχος του Παναγίου Τάφου στην Αθήνα, ως και το 2001 που εξελέγη Πατριάρχης Ιεροσολύμων δεν υπέβαλλε ούτε μία φορά προϋπολογισμό ή απολογισμό της Εξαρχίας.  Τα μετόχια και οι ναοί Το Πατριαρχείο είναι ιδιοκτήτης 12 ναών στο ευρύτερο πολεοδομικό συγκρότημα της Αθήνας και εκατοντάδων στρεμμάτων χωραφιών, με ή χωρίς ελαιόδενδρα, στη Μάνη, στη Σπάρτη, στη Μυτιλήνη, στη Σίφνο, στην Τήνο, στη Χερσόνησο και στον Κρούσσωνα Ηρακλείου, στο Ρέθυμνο, στον Μαραθόκαμπο και στον Αγιο Βασίλειο Σάμου, στον Πύργο Ηλείας, στην Κέρκυρα και στον Τίρναβο της Λάρισας. Τα έσοδα όμως που φαίνεται να έχει απ' όλη αυτή την περιουσία είναι ελάχιστα. Τα τελευταία τρία χρόνια υπάρχει μια επιτροπή που συγκεντρώνει τα χρήματα που ρίχνουν οι πιστοί στα παγκάρια των ναών, αλλά ουδείς γνωρίζει πού πήγαν. Μεταξύ των ναών υπάρχουν σημαντικές εκκλησίες όπως είναι η Αγία Βαρβάρα στην Καλλιθέα, των Εισοδίων της Θεοτόκου στο Παγκράτι, η Αγία Σκέπη Παλαιού Φαλήρου και η Παναγία Μυρτιδιώτισσα στην Ηλιούπολη. Ακόμη υπάρχουν περιουσιακά στοιχεία ναών του Πατριαρχείου στη Μύκονο, στην Κεφαλλονιά και στην Κέρκυρα των οποίων η Εξαρχία θα έπρεπε να έχει διερευνήσει την τύχη τους, αλλά ουδείς ασχολήθηκε επί δεκαετίες ή δεν θέλησε να ασχοληθεί. Ο τρόπος διαχείρισης των κτημάτων προκαλεί εντύπωση. Είναι χαρακτηριστικά τα όσα σημειώνονται για κάποιον από τους ενοικιαστές: «Ο κ. ..... στις 24 Φεβρουαρίου του 2004 απέστειλε δύο δοχεία λάδι. Εχει ενοικιάσει 480 ελαιόδενδρα στο χωριό ... Καρδαμύλης + Εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Οι ελιές απέδωσαν 1.500 κιλά ελαιόλαδο. 900 κιλά κρατά ο ενοικιαστής και 600 ο Πανάγιος Τάφος. H επιδότηση για το λάδι είναι 1.760,82 ευρώ και λαμβάνει ο καθένας 880,41 ευρώ». Για άλλον ενοικιαστή υπάρχουν οι εξής παρατηρήσεις: «...λέγει ότι έχει 300 ρίζες και στέλνει 200 λάδι. Παράγονται επομένως 1.500 κιλά λάδι, από τα οποία 900 κιλά ο ενοικιαστής και 600 ο Πανάγιος Τάφος. H επιδότηση είναι 1.760,82 ευρώ, από τα οποία παίρνει 880,41 ευρώ ο καθένας. Θα γίνει καινούργιο συμβόλαιο στο όνομά του, το παλαιό συμβόλαιο είχε γίνει στο όνομα του πατέρα του».  ΕΝΟΙΚΙΑΣΤΕΣ H Μαρίτσα και η κόρη της Δεκάδες είναι τα διαμερίσματα τα οποία οι πιστοί κληροδότησαν στην Εξαρχία του Παναγίου Τάφου. Σήμερα σε πολλά από αυτά κατοικούν συγγενείς και φίλοι και τα ενοίκια που καταβάλλουν είναι μάλλον για το τυπικό του πράγματος. Ετσι η κυρία Μαρία Χάλαρη - η γνωστή σε όλους κυρία Μαρίτσα - ενοικιάζει διαμέρισμα 94 τετραγωνικών που βρίσκεται επί της οδού Πρατίνου και καταβάλλει ενοίκιο 58,69 ευρώ. H κόρη της Δήμητρα φέρεται να ενοικιάζει διαμέρισμα 110 τετραγωνικών σε καινούργια οικοδομή, που βρίσκεται επί της οδού Πλαπούτα στο Ελληνικό, έναντι του ποσού των 147 ευρώ τον μήνα. Στην ίδια πολυκατοικία η Εξαρχία διαθέτει άλλα τρία πανομοιότυπα διαμερίσματα, το ένα ενοικιάζεται επίσης έναντι 147 ευρώ από κάποιον κ. Γ. Σίδερη, το δεύτερο για 300 ευρώ και το τρίτο είναι ανοίκιαστο. Αξίζει να σημειωθεί ότι όλα τα διαμερίσματα που διαθέτει η Εξαρχία στη συγκεκριμένη οικοδομή είναι επιφανείας 110 τετραγωνικών. Ενοικιαστής του Πατριαρχείου είναι και το γνωστό τοπ μόντελ κ. N. Παπαδάκης, ο οποίος διαμένει στην οδό Τσάμη Καρατάσου. Ο κ. Παπαδάκης για διαμέρισμα του πέμπτου ορόφου με θέα στην Ακρόπολη καταβάλλει ενοίκιο 110 ευρώ. Αν κανείς διαβάσει τη δήλωση που υπέβαλε ο Αρχιμανδρίτης κ. Θεόκτιστος ως έξαρχος του Παναγίου Τάφου τον Μάρτιο του 2005 προκειμένου να καταβληθεί το χαρτόσημο που απαιτείται στην Εφορία διαπιστώνει τα χαμηλά ενοίκια αλλά και την αδυναμία τουλάχιστον στη διαχείριση των ακινήτων του Πατριαρχείου. Ετσι, για ένα διαμέρισμα που διαθέτει το Πατριαρχείο στη φορολογική δήλωση δεν αναγράφονται το ονοματεπώνυμο - αντιθέτως ο ενοικιαστής χαρακτηρίζεται άγνωστος - και το ποσόν που καταβάλλεται ως ενοίκιο...

ΕΤΣΙ ΕΞΗΓΕΙΤΑΙ Η ΑΓΑΠΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΥΓΗ!!

 

(ΚΛΙΚ για μεγαλύτερη απόλαυση) Θεοφιλέστατου Μελετίου επισκόπου Πατάρων προς Χίτλερ Α΄ επιστολή

Γράμμα από το Ληξούρι: Αναγνώστης Λασκαράτος

Κύριε Ροΐδη,   Ο επίσκοπος Πατάρων Μελέτιος του Οικουμενικού πατριαρχείου, εκπροσωπόντας τον ασθενή δεσπότη Αλεξανδρούπολης προέστη στην υποδοχή "των ενδόξων Γερμανικών Στρατευμάτων", με την φωτογραφία του να κάνει τον γύρο της κατεχόμενης Ευρώπης μέσω του γερμανικού προπαγανδιστικού περιοδικού "Signal". Εκ μέρους δήθεν του λαού της Αλεξανδρούπολης, υπέγραψε κείμενο, "Προς την Αυτού Εξοχότητα τον Φύρερ ...;" (Γ.Μουστάκης, "Δαυλός", Απρίλιος 2003), εκφράζοντας "τας ολοψύχους ευχαριστίας και την εις το διηνεκές αναλλοίωτον ευγνωμοσύνην ...;διά την άκραν ευγένειαν και τον ιπποτισμόν τον οποίον επεδείξαντο απέναντί του τα ηρωικά στρατεύματα της κατοχής" (10/4/41). Το 1961 προήχθη τιμής ένεκεν σε μητροπολίτη. Δεκάδες πατριώτες παπάδες που εντάχθηκαν στις γραμμές του Ε.Α.Μ. καθαιρέθηκαν ενώ κανείς μητροπολίτης που συνεργάστηκε με τον κατακτητή δεν τιμωρήθηκε, με εξαίρεση τον Αγιορείτη και μετέπειτα μητροπολίτη Βασίλειο, ο οποίος όμως καταδικάστηκε (σε δυο χρόνια φυλακή), όχι επειδή το κράτος και η Εκκλησία ήθελν να αποδώσουν Δικαιοσύνη, αλλά επειδή ήταν Ρώσος και επεδίωκε τη Διεθνοποίηση του Αγ.Όρους. Αναγκάστηκε έτσι να φύγει από την Ελλάδα. Στην καταδικαστική απόφαση αναφέρεται πως "ικανοποίει κατά συρροήν ...;όλας τας ορέξεις των κατακτητών" χαρίζοντάς τους λειτουργικά κειμήλια (Γ.Μουστάκης, «Δαυλός» Απριλίου '03). Η καταδίκη αυτή δεν εμπόδισε την προαγωγή του σε μητροπολίτη Βρυξελλών από την εξόριστη ρωσική Εκκλησία, ούτε τις τιμητικές αναφορές στο θεολογικό συγγραφικό του έργο από Έλληνες κληρικούς σήμερα. Επρόκειτο όμως για έναν άθλιο άνθρωπο ο οποίος ειδοποίησε τους Ναζί να διώξουν κυνηγημένα από τους Ταγματασφαλίτες γυναικόπαιδα της Ιερισσού, επειδή παραβίασαν το Άβατο και ζήτησαν το καλοκαίρι του '44 καταφύγιο στη Μονή Εσφιγμένου. Δείγμα της κατά τον κ. Γλέζο "καθολικότητας" της αντίθεσης του Κλήρου προς τους Ναζί, είναι και η δουλική επιστολή των 20 Αγιορειτών ηγούμενων προς τον Χίτλερ:

"Προς την Αυτού Εξοχότητα τον Αρχικαγκελλάριον του ενδόξου Γερμανικού Κράτους Κύριον Αδόλφον Χίτλερ

 

Βρυξελών Βασίλειος ο Αγιορείτης. Επειδή ήταν Ρώσος δεν κουκουλώθηκε ο δωσιλογισμός του και καταδικάστηκε ως αρχιμανδρίτης από το δικαστήριο δωσιλόγων στην Ελλάδα.

Εξοχότατε,   Οι βαθυσεβάστως υποσημειούμενοι Αντιπρόσωποι των Είκοσιν Ιερών Βασιλικών Πατριαρχικών καί Σταυροπηγιακών Μονών του Αγίου Όρους Άθω, λαμβάνομεν την εξαιρετικήν τιμήν ν' απευθυνθώμεν προς την Υμετέραν Εξοχότητα καί παρακαλέσωμεν Αυτήν θερμώς, όπως, ευαρεστημένη, αναλάβη υπό την Υψηλήν προσωπικήν Αυτής προστασίαν καί κηδεμονίαν τον Ιερόν τούτον Τόπον, του οποίου Ηγούμενοι καί αντιπρόσωποι τυγχάνομεν, διαδεχομένη εν τούτω τους ιδρυτάς καί Ευεργέτας του Ιερού τούτου Τόπου Βυζαντινούς Αυτοκράτορας καί διαδόχους τούτων. ...;. Το Αυτονομιακόν τούτο πολίτευμα περιεθριγκώθη δι' αλλεπαλλήλων τυπικών καί Χρυσοβούλων των ιδρυτών καί ευεργετών των Ιερών μονών Βυζαντινών Αυτοκρατόρων Βασιλείου του Μακεδόνος(882), Ιωάννου Τσιμισκή(972), Κωνσταντίνου Μονομάχου(1046), Στεφάνου Δουσάν(1346) καί άλλων Σλαύων, Ουγγροβλάχων Ηγεμόνων καί των μετέπειτα Σουλτανικών Φιρμανίων ...;.περιεθριγκώθη τέλος, διά του 62ουάρθρου της Βερολινείου συνθήκης του έτους 1878, έχοντος ούτω, οι μοναχοί του Όρους Άθω οθενδήποτε καί αν κατάγωνται θα διατηρήσωσι τά κτήματα καί τα πρότερα αυτών δικαιώματα καί θ' απολαύωσιν, άνευ ουδεμιάς εξαιρέσεως, πλήρους ισότητος δικαιωμάτων καί προνομίων. ...; ...; ...; παρακαλούμεν καί ικετεύομεν θερμώς την Υμετέραν Εξοχότητα όπως αναλάβη υπό την υψηλήν προστασίαν καί κηδεμονίαν Αυτής. Τον Βασιλέα των Βασιλευόντων καί Κύριον των Κυριευόντων εξ όλης ψυχής καί καρδίας ικετεύοντες, όπως επιδαψιλεύση τη Υμετέρα Εξοχότητι υγείαν καί μακροημέρευσιν επ' αγαθώ του ενδόξου Γερμανικού Έθνους. Υποσημειούμεθα βαθυσεβάστως ...;».

Το Άγιο Όρος είχε δυο λόγους να λατρέψει τον Χίτλερ. Ήταν βαθιά αντικομμουνιστικό, γιατί το τέλος του τσαρισμού στη Ρωσία σήμανε το τέλος των βαρύτιμων βασιλικών δωρεών στους καλόγερους που παραδοσιακά αποσπούσαν από τους Ρώσους και Βλάχους ηγεμόνες και γιατί ήταν βαθιά αντισημητικό ακολουθώντας την εκκλησιαστική παράδοση του Νίκωνα του Μετανοείτε και του μέντιουμ Κοσμά Αιτωλού. Στις 7.6.'44 δημοσιεύτηκε στο λογοκριμένο «Ελεύθερον Βήμα» είδηση στην οποία εξαίρεται η άριστη συνεργασία που είχαν με τους αγιορείτες ηγουμένους οι γερμανικές αρχές και αναφέρεται πως οι μονές δεν πείνασαν «χάρις εις τας μεγάλας εισαγωγάς τροφίμων εκ μέρους

Υπό το βλέμμα του Αδόλφου

του Γερμανικού στρατού εις το Όρος ...;». Σήμερα ο πολυγραφότατος αγιορείτης Μιχήλ Χατζηαντωνίου που έφυγε από τον Άθω ξεμπροστιάζοντάς τον ως χώρο ψυχοφαρμάκων και κρυφής ομοφυλοφιλίας , εξηγεί: «Από την επίσημη αρχή του Αγίου Όρους, ο Χίτλερ θεωρήθηκε φιλόθεος, αφού κατέτρεχε κι εξόντωνε τους Εβραίους». Ο ίδιος αποκαλύπτει: «Επί πολλά χρόνια στην πανήγυρη μοναστηριού δημιουργείτο μεγάλο πρόβλημα διότι στο αρχονταρίκι υπήρχε τεράστια φωτογραφία του Μεταξά. Στις ενστάσεις πολλών επισκεπτών, ότι πρέπει να τον βγάλουν από εκεί οι μοναχοί απαντούσαν: "Αυτός έσωσε την Ελλάδα και ξάφρισε (sic) τους κομμουνιστές! ...;υπηρέτησε τον ελληνοχριστιανικό πολιτισμό!".Mε γράμμα του στον «Δαυλό» (τ. 251, 11.'02), ο τ. δημοτικός σύμβουλος της Αθήνας γνωστός συγγραφέας και θεολόγος Γ.Μουστάκης αποκαλύπτει συγχαρητήρια επιστολή προς τον Χίτλερ της Ι.Επιστασίας των 20 εκλεγμένων αντιπροσώπων των αγιορείτικων μονών, με αφορμή την πτώση του Ζιτομίρ, σοβιετικού οχυρού στην Ουκρανία, στα χέρια των Ναζίστών: « ...;..αγαλλόμενοι κραυγάζομεν εν θαυμασμώ: Έπεσεν το Ζιτομίρ καί εσώθη η Χριστιανοσύνη ...;..Κύριος ο Θεός κρατύνη την υμετέραν εξουσίαν εις έτη πλείστα ...;..». Ο κατοχικός υπουργός Ν. Λούβαρις, καταδικασμένος από το δικαστήριο δωσιλόγων, διαπιστώνει στην "Πύλη του Ουρανού" του, πως "Ο Άθως είναι ίσως το μόνο τμήμα της Χώρaς, όπου εξaκολουθεί να ζή ...;.το εθνικόν ιδεώδες ...;".

Πράγματι, ο Μιχαήλ καταθέτει και την μαρτυρία γιατρού του όρους πως αν ψήφιζαν οι αγιορείτες θα έπαιρνε 50% η Ν.Δ. και 50% η Ακροδεξιά. προσθέτοντας για την τελευταία "και λίγο έβαλα".

Ο αντισημητισμός, ήταν πάντα διάχυτος στη Β. Ελλάδα. Τα μάρμαρα του εβραϊκού νεκροταφείου Θεσσαλονίκης λεηλατήθηκαν την Κατοχή από την Εκκλησία που τα χρησιμοποίσε για πλακόστρωση ναών. Ο φιλομοναρχισμός, ο αντικομμουνισμός, η σύμπλευση με το Ναζισμό (ειδικά πριν εισβάλει ο γερμανικός στρατός στις ορθόδοξες χώρες), υπήρξαν κλασσικά χαρακτηριστικά του βαλκανικού και του ρωσικού ανώτερου ορθόδοξου κλήρου, που έβλεπε στον Χίτλερ τον εχθρό των Εβραίων και των κομμουνιστών και την ελπίδα για την παλινόρθωση του διαδόχου του Βυζαντινού Αυτοκράτορα, του Ρώσου Τσάρου. Σήμερα η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά ιδιαίτερα (2003) ως Άγιο μια μαύρη φιγούρα, τον αντισημίτη Σέρβο επίσκοπο Νικόλαο Βελιμίροβιτς, τον "Νέο Χρυσόστομο", ιδιαίτερα αγαπητό και στην Ελλάδα, που είχε παρασημοφορηθεί στα 1935 από τον Χίτλερ τον οποίο επαίνεσε ως συνδυάζοντα εθνικισμό με χριστιανική πίστη και τον οποίο παρομοίασε με τον εθνικό Άγιο των Σέρβων πρίγκηπα και Αρχιεπίσκοπο Σάββα. Αργότερα συνέγραψε στο Νταχάου όπου είχε φυλακιστεί ως Σέρβος πατριώτης (σε προνομιακή πτέρυγα) το αντισημητικό σύγγραμμα: "Μεσα από το παράθυρο της φυλακής", στο οποίο διαπίστωνε πως η Ευρώπη ήταν το πεδίο της μάχης μεταξύ των Εβραίων και του πατέρα τους του Διαβόλου από τη μία και του Θεού από την άλλη. Αμετανόητος υποστήριζε ακόμη και το 1953 τον Σέρβο φασίστα και εγκληματία συνεργάτη του Χίτλερ Δημήτρη Ljotic. Στη φωτογραφία βλέπουμε τον Άγιο με τον καταδικασμένο ως εγκληματία πολέμου ορθόδοξο ιερέα Momcilo Dujic των Σέρβων ορθόδοξων ναζιστών Τσέτνικ. Ο Βελιμίροβιτς πέθανε στις ΗΠΑ όπου είχε καταφύγει γι ανα γλυτώσει από το καθεστώς Τίτο.

Το Άγιο όρος ανέδειξε και τον αντιφατικό ορθόδοξο παπά λόρδο Δημήτριο (Δαυϊδ) Μπάλφουρ, τον γνωστό επί Κατοχής πράκτορα της Ιντέλιντζεντ Σέρβις, που αν και είχε συνείδηση ορθόδοξου ιερωμένου και βαθιά θεολογική κατάρτιση, δρούσε όμως ως κατάσκοπος των Βρεττανών στη χώρα μας προδίδοντας μεταξύ των άλλων και το μυστήριο της εξομολόγησης. Ο αυτοαποσχηματισμός του δεν έλυσε ποτέ το αίνιγμα αυτού του ανθρώπου που τέλεσε πολιτικό γάμο γεγονός που τον εμπόδιζε να επιστρέψει στην ιερωσύνη όπως το επιθυμούσε και που εμπλούτισε τον μακρύ κατάλογο των ορθόδοξων κληρικών, πρακτόρων του Καίσαρα.

Το Άγιο Όρος δεν αποτελούσε όμως μια εξαίρεση, μια παθολογική ομάδα κηφήνων, ψυχοπαθών, και διαστροφικών καλόγερων, χωρίς ίχνος κοινωνικής και πατριωτικής ευθύνης, που μαθημένοι να κολακεύουν και να επωφελούνται από κάθε Ρωμαίο, Σέρβο, Οθωμανό ή Ρώσο δυνάστη έσπευσαν να υμνήσουν και τον Χίτλερ για να σώσουν προνόμια και θησαυρούς. Τέσσερεις τουλάχιστον βορειοελλαδίτες ιεράρχες εκφώνησαν πανηγυρικές ομιλίες κατά την περιφορά της προπαγανδιστικής έκθεσης των κατοχικών στρατευμάτων "ο σοβιετικός παράδεισος", η οποία προσπαθούσε να πείσει τον πληθυσμό για την αναγκαιότητα του αντικομμουνιστικού αγώνα. Ο Σερρών Κωνσταντίνος μίλησε για την "παλαιά ευτυχία των Ρώσων" επί τσάρου διατυπώνοντας την άποψη ότι "ο μπολσεβικισμός δέον να θεωρηθή μία κίνησις παρά κατωτέρω λαώ". Από κοντά οι Εδέσσης Παντελεήμων: "Ο Ελλην, ...; τάσσεται παρά το πλευρόν των δυνάμεων αίτινες καταπολεμούν το υλιστικόν τούτο σύστημα και ελπίζει ότι ούτω θα επιτύχη να εξασφαλίση έν ελεύθερον και ευτυχές μέλλον εν τω πλαισίω της νέας Ευρώπης", Φλωρίνης Βασίλειος "Καθώς ...; η Θεία Πρόνοια, εν τω προσώπω του Μεγάλου Κωνσταντίνου, εθριάμβευσε κατά των διωγμών της ειδωλολατρείας, τοιουτοτρόπως σήμερον, εν τω προσώπω του Μεγάλου Ηγέτου του ενδόξου Γερμανικού έθνους, θα θριαμβεύση ...; η δόξα του μεγάλου Γερμανικού Έθνους και η προς αυτό ευγνωμοσύνη απάντων των λαών, και ιδιαιτέρως του ελληνικού, θα είναι αιωνία" και Κασσανδρείας Ειρηναίος, που καταγγέλλει τον διεθνή κομμουνισμό σαν "σιωνιστικό προϊόν": "Ευνόητος η χαρά και ανακούφισις ήν ησθάνθην ...;όταν ο Μέγας Φύρερ του Γερμανικού Ράιχ εκήρυξε τον κατά των Μπολσεβίκων πόλεμον, προς απαλλαγήν της Αγίας Ορθοδόξου Ρωσίας από των σκληρών και αφορήτων αυτών τυράννων και βασανιστών. Ο κατ' αυτών πόλεμος είνε φιλάνθρωπος, ευγενής και σωτήριος. ...; ιλιγγιώμεν ...;διότι αναντιρρήτως το ήμισυ του ...;υπάρχοντος παντοδυνάμου χρυσού ευρίσκεται εν ταις χερσί των Εβραίων".("Ελευθεροτυπία"- Iός, 9-4-2000)

Ο προειρημένος μάλιστα Μητροπολίτης Σερρών Κωνσταντίνος, μόλις μπήκαν οι Βούλγαροι στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, κάλεσε τον πληθυσμό να συμμορφωθεί με τις διαταγές τους, παρέχοντάς τους "πάσαν ευκολίαν και περιποίησιν" και ο μητροπολίτης Φθιώτιδος Αμβρόσιος, που θα τον ξαναβρούμε μπροστά μας αργότερα: "με δυο εγκυκλίους του (το 1941 και 1942) προέτρεψε τους κληρικούς της Μητροπόλεώς του να συστήσουν στους πιστούς να παραδώσουν τα όπλα στους Ιταλούς, υποσχόμενος ότι οι εισβολείς θα ανταμείψουν τους εφημέριους - τους εφημέριους, ούτε καν το λαό - με τρόφιμα!".

Είδαμε τον Σέρβο ναζιστή άγιο Νικόλαο που φυλακίστηκε στο Νταχάου, στα οπλαίσια των αναπόφευκτων παρεξηγήσεων και συγκρούσεων μεταξύ βαλκάνιων και Γερμανών εθνικιστών, όπως μεταξύ Χίτλερ, Μουσολίνι και Μεταξά κλπ. Υπήρξαν και δυο Έλληνες μητροπολίτες που ως απλοί κληρικοί φυλακίστηκαν στο Νταχάου, μάλλον κατά λάθος χωρίς κάποιον εμφανή λόγο, όπως απέδειξε και η μετέπειτα ζωή τους. Ο Κυθήρων Μελέτιος, τότε εφημέριος στο Μόναχο, αργότερα υμνητής της Δικτατορίας και ο Δημητριάδος Δαμασκηνός, που εξαναγκάστηκε εκβιαζόμενος σε παραίτηση το 1968 από τη Χούντα για λόγους "ηθικής". Ο ίδιος απέδωσε τις κατηγορίες εναντίον του σε πλεκτάνη των ορθόδοξων παρεκκλησιαστικών οργανώσεων και κληροδότησε τη μεγάλη του περιουσία στην οικονόμο του.

Η "ευσεβεστάτη" αιμομίκτρια Φρ.Μπραουνσβάιχ σύζυγος του θείου της Paul Γλύξμπουργκ, μητέρα του άνεργου σήμερα Κώστα Ντεγκρέτσια (στη φωτ.προσεύχονται στην ενθρόνιση του αρχ.Ιερώνυμου Κοτσώνη), μέλος της χιτλερικής Νεολαίας, που υποχρεώθηκε να βαπτιστεί ορθόδοξη για να γίνει βασίλισσα, πρωτοστάτησε μαζί με την Εκκλησία στο παιδομάζωμα, δηλαδή στο μάντρωμα σε στρατόπεδα και στη μύηση στα ελληνοχριστιανικά ιδεώδη, από στρατιωτικούς παπάδες, ανυπεράσπιστων παιδιών μολυσμένων οικογενειακά με τον "κομμουνιστικό ιό". Πολλά πουλήθηκαν για υιοθεσία σε αμερικανικές οικογένειες. Το έγκλημα αυτό το ευλόγησε ο αρχιεπίσκοπος Σπύρος Βλάχος, παρομοιάζοντας τον ΕΛΑΣ «ως ...; άλλον Ηρώδη». Ο μητροπολίτης Μεσσηνίας Χ.Θέμελης, που άφησε εποχή ως χωρεπίσκοπος Θαυμακού στην επί χρήμασι τέλεση των θρησκευτικών μυστηρίων (απέκτησε το παρατσούκλι "Γρηγόρης" γιατί έτρεχε φορώντας τα άμφιά του μέσα σε ταξί από γάμο σε κηδεία κλπ), απεφάνθη στη Σύνοδο του Χριστόδουλου (10/2000): « ...; Το παιδομάζωμα των Ελληνοπαίδων έγινε από τους σύγχρονους εγκληματίες του ξενόδουλου συμμοριτισμού κατά την διάρκειαν του εν Ελλάδι συμμοριτοπολέμου ...;».

Όμως σε αυτά τα άντρα του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού τα παιδάκια υφίσταντο ακόμη και βιασμούς.

...;

ΥΓ1:

Οι επίσκοποι τίμησαν τη Μπραουνσβάϊχ πιο πολύ και από την ευλαβική και ενάρετη συγγραφέα Δήμητρα Παπανδρέου. Της έψελναν ειδικό Πολυχρόνιο ακόμη και όταν δεν ήταν βασίλισσα αλλά απλή βασιλομήτωρ. Ο πολυχρονισμός σταμάτησε ύστερα από προδοσία του πρώην αυλικού της αρχιμανδρίτη Ι.Κοτσώνη, ο οποίος εκτέλεσε πειθήνια ως διορισμένος Αρχιεπίσκοπος διαταγή της Δικτατορίας να τον διακόψει. Η μέγαιρα είχε στο μεταξύ ασπαστεί το Βουδισμό.

YΓ2.   Ο Θεολόγος δρ.Γ.Μουστάκης για το Άγιο Όρος και τον Χίτλερ:Σχόλιο Απολλώνιου :Οι προδότες ρασοφόροι τωρα δικαιώνονται  γιατί όπως αποκαλύφθηκε εκτελούσαν εντολές της ...Παναγίας!!Δείτε εδώ!!

Ήκουσα να ομιλή: «Είμαι η Παναγία. Μη φοβείσαι παιδί μου, είπε! Εγώ ενεφανίσθην να σου είπω τρεις λόγους, τους οποίους να μη λησμονήσης:

1)   Ο παρών πόλεμος εκηρύχθη απροκαλύπτως και αναιτίως υπό της Ιταλίας εναντίον της Ελλάδος. Θελήματί μου η  Ελλάς θα εξέλθη τούτου νικηφόρως.

2)   Ο πόλεμος ούτος εκηρύχθη εναντίον της Ελλάδος, ί να γνωρίση ο κόσμος, ότι αφορμή τούτου είναι η απομάκρυνσίς του εκ της Χριστιανικής θρησκείας, καθ' ην ύβρι ζεν, εβλασφήμει τα θεία της και έρρεπε προς τον εκφυλισμόν και την ακολασίαν και ούτως συμμορφωθή, ίνα μάθη ότι υπάρχει και προΐσταται ο Θεός. Τρανώτατα δε τεκμήρια της υπάρξεως ταύτης είναι τα συχνά θαύματα των Αγίων της Εκκλησίας του Χριστού.

3)   Έπρεπε να μάθη ο κόσμος, ότι ο δίκαιος πάντοτε υπερισχύει της βίας.

Ανάφερε, λοιπόν, ταύτα και εγγράφως εις τον Διοικη τήν σου, ίνα μη πτοηθή προ ουδενός κωλύματος, καθότι υπό την προστασίαν Μου ο Ελληνικός Στρατός θα νικήση!».

 Η ιστορία επαναλαμβάνεται!!Μετά τον Κοσμά τον Αιτωλό  που υποστήριζε ότι τους Τούρκους μας στους έστειλε ο "καλός" Χριστούλης για το  δικό μας καλό, τώρα αυτοπροσώπως η μανα του Ναζωραίου  αποκαλύπτει  ότι μας  έστειλε τους Ιταλούς γιατί απομακρυνθήκαμε από την  χριστιανική ....θρησκεία!!Καταγγέλω την τότε πολεμική ηγεσία της Ελλάδας ότι ενώ γνώριζαν ότι με την βοήθεια της Παναγίας θα νικούσαν, έστειλαν χωρίς λόγο τους Έλληνες στρατιώτες  να πολεμήσουν!!! Απίστευτη γελοιότητα!!! Όταν λέω ότι ο χριστιανικός ιός βλάπτει σοβαρά τον εγκέφαλο, κάποιοι με λένε υπερβολικό!!Απολλώνιος

ΣΗΜΕΡΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΞΕΒΡΑΚΩΜΑ Ο ΕΒΡΑΙΟΛΑΤΡΗΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΔΕΧΕΤΑΙ ΤΗΝ ΤΙΜΗ!!!ΧΑΧΑΑΑ!!ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΛΛΑ ΛΕΝΕ ΡΑΣΟΦΟΡΕ!!

Η Ακρόπολη κατέλαβε τη δεύτερη θέση, σύμφωνα με το CNN, ανάμεσα στα οκτώ καλύτερα μέρη στον κόσμο που αξίζει κανείς να επισκεφθεί, έστω και αν είναι ακριβά, θορυβώδη, ή τα έχει ήδη επισκεφθεί κανείς πολλές φορές.

Επιχειρώντας ένα λογοπαίγνιο, το αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο, στην ιστοσελίδα του, αποκαλεί τα μέρη αυτά «παγίδες», που «αιχμαλωτίζουν» τους τουρίστες.

Το ελληνικό μνημείο ξεπέρασε τη Sacre Coeur στο Παρίσι ή το Stonehenge στη Βρετανία και πήρε επάξια τη δεύτερη θέση. Το CNN αναφέρει για την Ακρόπολη ότι, αν και περιμένει κανείς στην ουρά αρκετή ώρα για ένα εισιτήριο και παρά το θόρυβο και την αναμονή, το θέαμα αποζημιώνει τον επισκέπτη, όταν κατορθώσει να φθάσει στο μνημείο.Όπως βλέπετε φίλοι μου παρα τις προσπάθειες των κομμουνιστών και των ανθελληνικών κομμάτων οι τουρίστες αντέχουν ακόμα!!

Η Ακρόπολη, παρόλο που όλα αυτά τα χρόνια αντιμετώπισε πολέμους, κλοπές και αντίξοες καιρικές συνθήκες, είναι ακόμα εδώ, αναφέρει το CNN.Και τους Βάρβαρους χριστιανούς θα συμπληρώσω εγώ!!

Δείτε και θαυμάστε τα οκτώ καλύτερα μέρη στον πλανήτη, που «παγιδεύουν» με την ομορφιά τους τον κάθε επισκέπτη, διαχρονικά.

1. Ταζ Μαχάλ, στην Ινδία. Τρία εκατ. τουρίστες επισκέπτονται αυτό το μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς.

2. Ακρόπολη, Αθήνα. Εδώ δεν θα συναντήσετε αρχαίους φιλοσόφους με τήβεννο, όμως η επίσκεψη στην Ακρόπολη θα σας αποζημιώσει με τη μοναδικότητα του ιστορικού χώρου!!!Να συμπληρώσω ότι δύσκολα θα δεις και Ελληνόφωνους κατοίκους, προτιμούν τα ΜΜΕ με τα τηλεσκουπίδια και τις Εβραϊκες εκκλησίες!!

3. Ο Υπόγειος του Λονδίνου. Αν ζητάτε περιπέτεια μπορείτε να ταξιδέψετε σε 270 διαφορετικούς προορισμούς μέσα σε 24 ώρες!

4. Ο δρόμος Khao San στη Μπανγκόκ, είναι ακριβώς το κατάλληλο σημείο για να χαθεί κανείς μέσα στο πλήθος...

5. Η Sacre Coeur στη Μονμάρτη, είναι το αξιοθέατο που πρέπει οπωσδήποτε να δείτε όταν θα επισκεφθείτε τη Πόλη του Φωτός.

6.Το Stonehenge στη Βρετανία είναι επιβλητικό, όχι μόνο για τις «κρεμαστές λίθους», αλλά και για το όμορφο φυσικό τοπίο του.

7. Το μνημείο του «Χριστού του Λυτρωτή» στο Ρίο ντε Τζανέιρο, εδώ πρέπει οπωσδήποτε να βγάλετε μερικές φωτογραφίες, κατά προτίμηση από ελικόπτερο!

8. Το Grand Canyon στην Αριζόνα. Προτιμήστε να το επισκεφθείτε την άνοιξη, αφού τους καλοκαιρινούς μήνες η ζέστη εδώ είναι ανυπόφορη!

Σήμερα ο Χριστιανισμός επαγγέλλεται έναν ειδικό ρόλο στην προστασία και την εκπαίδευση των παιδιών. «Αλίμονο σ' αυτόν», λέει ο Μέγας Ιεροεξεταστής στους «Αδελφούς Καραμαζώφ» του Ντοστογιέφσκι, «που βλάπτει τα παιδιά». Στην Καινή Διαθήκη, ο Ιησούς μας πληροφορεί ότι όποιος είναι τόσο ένοχος καλύτερα να ρίχνεται στον βυθό της θάλασσας και μάλιστα με μια μυλόπετρα δεμένη στον λαιμό του. Αλλά τόσο στην θεωρία όσο και στην πράξη, ο Χριστιανισμός χρησιμοποιεί τους ανυπεράσπιστους και αθώους για πειραματικούς σκοπούς.

Ένας ενήλικος Εβραίος που τηρεί πιστά τους κανόνες της θρησκείας του Ναζωραίου, αν θέλει να βάλει το περιτετμημένο πέος του με τη φρέσκια πληγή στο στόμα ενός ραβίνου, ας το κάνει αφού το θέλει (θα ήταν νόμιμο, στη Νέα Υόρκη τουλάχιστον). Μια ώριμη γυναίκα που δεν εμπιστεύεται την κλειτορίδα ή τα εξωτερικά χείλη του αιδοίου της, αν θέλει να βάλει μια άλλη άθλια ενήλικη να της τα κόψει, ας το κάνει. Ο Αβραάμ αν θέλει να θυσιάσει τον γιο του για να αποδείξει την αφοσίωσή του στον Κύριο ή την πίστη του στις φωνές που άκουγε μες στο κεφάλι του, ας το κάνει.

Ο ευσεβείς γονιός ας αρνείται στον εαυτό του τη βοήθεια της ιατρικής όταν πονάει πολύ και ταλαιπωρείται, αφού το θέλει. Οπωσδήποτε -και σκασίλα μου μεγάλη- ο ιερέας που έχει ορκιστεί αγαμία ας γίνει, αφού το θέλει, ένας επιπόλαιος ομοφυλόφιλος. Το ποίμνιο που πιστεύει ότι με το μαστίγωμα μπορείς να διώξεις από το σώμα τον Διάβολο, ας διαλέγει κάθε εβδομάδα έναν νέο αμαρτωλό ή αμαρτωλή κι ας τους μαστιγώνει μέχρι θανάτου. Οπωσδήποτε, όποιος πιστεύει στο δόγμα της εκ του μηδενός δημιουργίας του κόσμου, ας κάνει αν θέλει κήρυγμα στους συναδέλφους του στα διαλείμματα για φαγητό. Όμως η στράτευση απροστάτευτων παιδιών γι' αυτούς τους σκοπούς συνιστά αμαρτία ακόμη και για τον πιο φανατικό άθρησκο.Όλα αυτα υπάρχουν μέσα στους Χριστιανικούς κανόνες!!

Δεν παρουσιάζω τον εαυτό μου ως ηθικό πρότυπο, γιατί θα διαψευδόμουν γρήγορα αν το έκανα, αλλά αν ήμουν ύποπτος για βιασμό ή για βασανισμό παιδιού ή ότι μετέδωσα αφροδίσιο νόσημα σε κάποιο παιδί ή ότι πούλησα παιδί για σεξουαλική ή άλλη εκμετάλλευση, μπορεί να σκεφτόμουν να αυτοκτονήσω ανεξάρτητα αν ήμουν ένοχος ή όχι. Αν είχα διαπράξει το αδίκημα, θα δεχόμουν ευχαρίστως τον θάνατο σε οποιαδήποτε μορφή του. Αυτή η αποστροφή είναι έμφυτη στον υγιή άνθρωπο και δεν την διδάσκεται από κάπου.

Αφού η Χριστιανική θρησκεία έχει αποδειχθεί εξαιρετικά παραβατική πάνω στο ένα και μοναδικό θέμα όπου η ηθική εξουσία μπορεί να θεωρηθεί καθολική και απόλυτη, νομίζω ότι έχουμε το δικαίωμα να εξαγάγουμε τρία τουλάχιστον προσωρινά συμπεράσματα. Το πρώτο είναι ότι η Χριστιανική  θρησκεία και οι Εκκλησίες είναι δημιουργήματα του ανθρώπου και ότι αυτό το γεγονός είναι τόσο προφανές που κανείς δεν μπορεί να το παραβλέψει. Το δεύτερο είναι ότι η ηθική και η ηθικότητα είναι εντελώς ανεξάρτητες από την πίστη και δεν απορρέουν από αυτήν.

Το τρίτο είναι ότι η θρησκεία -επειδή διεκδικεί ειδική εξαίρεση για τις πρακτικές και τις πεποιθήσεις της- είναι όχι μόνο αήθης αλλά και ανήθικη. Ο ακαταλόγιστος ψυχοπαθής ή κτηνάνθρωπος που κακοποιεί τα παιδιά του πρέπει να τιμωρείται, ωστόσο η συμπεριφορά του είναι κατανοητή. Ενώ εκείνος που ισχυρίζεται ότι έχει λάβει θεϊκή εντολή για τη σκληρότητά του είναι διεφθαρμένος και αποτελεί κάτι περισσότερο από απλό κίνδυνο.

Το νοσοκομείο ψυχικών νοσημάτων στην Ιερουσαλήμ έχει ειδικό τμήμα για τους ασθενείς που είναι εξαιρετικά επικίνδυνοι για τον εαυτό τους και τους άλλους. Αυτοί οι παρανοϊκοί πάσχουν από το «Σύνδρομο της Ιερουσαλήμ» κάτι ανάλογο με την Χριστιανοκατάθλιψη. Η αστυνομία και η ασφάλεια έχουν εκπαιδευτεί ειδικά για να τους αναγνωρίζουν, παρ' όλο που η ψύχωσή τους φορά συχνά ένα προσωπείο απατηλής μακαριότητας. Πηγαίνουν στην ιερή πόλη για να αναγγείλουν ότι είναι μεσσίες ή λυτρωτές ή να προαναγγείλουν το τέλος του κόσμου.

Από την άποψη της ανεξιθρησκείας και της πολυπολιτισμικότητας, η σχέση ανάμεσα στη θρησκευτική πίστη και την ψυχική διαταραχή δεν είναι μόνο πολύ φανερή, αλλά και ακατονόμαστη. Όταν κάποιος σκοτώσει τα παιδιά του και μετά ισχυριστεί ότι τον διέταξε ο Θεός να το κάνει, παρ' όλο που εμείς μπορεί να του αναγνωρίζουμε το ακαταλόγιστο, θα εγκλειστεί στη φυλακή. Όταν κάποιος ζει σε μια σπηλιά και ισχυρίζεται ότι βλέπει οράματα και προφητικά όνειρα, εμείς μπορεί να τον αφήσουμε στην ησυχία του μέχρι να αποδειχθεί ότι σχεδιάζει, καθόλου χιμαιρικά, τη χαρά των επιθέσεων αυτοκτονίας.

Όταν κάποιος διακηρύττει ότι είναι χρισμένος από τον Θεό και συγκεντρώνει αποθέματα από Kool-Aid και όπλα και οικειοποιείται τις γυναίκες και τις κόρες των ακολούθων του, τον αντιμετωπίζουμε με κάτι περισσότερο από δυσπιστία. Όμως, όταν όλα αυτά κηρύσσονται με την προστασία μιας επίσημης θρησκείας εμείς πρέπει να τα παίρνουμε τοις μετρητοίς. Και οι τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες, για να πάρουμε το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα, υμνούν τον Αβραάμ που άκουγε φωνές και μετά πήγε τον γιο του τον Ισαάκ μια μακρινή και μάλλον τρελή και θλιβερή βόλτα. Και συνάμα το καπρίτσιο που συγκράτησε τελικά το φονικό του χέρι έχει καταγραφεί ως θεϊκή ευσπλαχνία.

Σήμερα γνωρίζουμε ότι η σχέση μεταξύ σωματικής και ψυχικής υγείας συνδέεται στενά με τη σεξουαλική λειτουργία ή δυσλειτουργία. Είναι τυχαίο, λοιπόν, που όλες οι θρησκείες διεκδικούν το δικαίωμα να νομοθετούν πάνω στα σεξουαλικά θέματα; Ο κυριότερος τρόπος με τον οποίο οι πιστοί βασανίζουν τον εαυτό τους, ο ένας τον άλλο, και τους άθρησκους, ήταν ανέκαθεν η αξίωσή τους να έχουν το μονοπώλιο σε αυτόν τον τομέα. Οι περισσότερες θρησκείες δεν χρειάζεται να ασχοληθούν καν με την επιβολή του ταμπού της αιμομιξίας (με εξαίρεση τις ελάχιστες εκείνες που ουσιαστικά την επιτρέπουν ή την ενθαρρύνουν).

Συνήθως οι άνθρωποι θεωρούν ασυζητητί την αιμομιξία αποτροπιαστική, όπως τον φόνο και την κλεψιά. Όμως αν κανείς εξετάσει την ιστορία του φόβου και της απαγόρευσης του σεξ, όπως έχει κωδικοποιηθεί από τη θρησκεία, θα διαπιστώσει ότι υπάρχει μια πολύ ανησυχητική σχέση ανάμεσα στην υπερβολική ηδυπάθεια και την υπερβολική καταπίεση. Σχεδόν κάθε σεξουαλική παρόρμηση δίνει αφορμή για να επιβληθεί κάποια απαγόρευση, ενοχή και ντροπή.

Το «χειροκίνητο» σεξ, το στοματικό σεξ, το πρωκτικό σεξ, το σεξ σε μη ιεραποστολική στάση· για ό,τι και αν κατονομάσεις, υπάρχει μια φοβερή απαγόρευση. Ακόμη και στη σύγχρονη ηδονιστική Αμερική, σε πολλές πολιτείες η «σοδομία» ορίζεται νομικά ως πράξη που δεν στοχεύει στην πρόσωπο με πρόσωπο ετεροφυλοφιλική αναπαραγωγή του είδους.

Αυτό γεννάει γιγάντιες ενστάσεις σχετικά με το επιχείρημα περί «ευφυούς σχεδίου», είτε κανείς συμφωνεί με τον χαρακτηρισμό «ευφυές» είτε όχι. Είναι σαφές ότι ο άνθρωπος έχει σχεδιαστεί να πειραματίζεται στο σεξ. Είναι εξίσου σαφές ότι αυτό το γνωρίζουν καλά τα ιερατεία. Όταν ο Δρ Σάμιουελ Τζόνσον είχε ολοκληρώσει το πρώτο πραγματικό λεξικό της αγγλικής γλώσσας, τον επισκέφτηκαν κάποιες αξιοσέβαστες γηραιές κυρίες για να τον συγχαρούν που δεν συμπεριέλαβε άσεμνες λέξεις στο λεξικό.

Η απάντησή του -ότι έβρισκε ενδιαφέρον το ότι τις έψαξαν στο λεξικό- περιέχει σχεδόν όλα όσα χρειάζεται να πει κανείς εν προκειμένω. Οι ορθόδοξοι Εβραίοι δεν συνουσιάζονται μέσω κάποιας τρύπας στο σεντόνι, αλλά υποβάλλουν τις γυναίκες τους σε τελετουργικά λουτρά για να καθαριστούν από τη βρωμιά της εμμηνόρροιας. Οι μουσουλμάνοι τιμωρούν τους μοιχούς με δημόσιο μαστίγωμα. Οι χριστιανοί έγλειφαν τα χείλη τους όταν εξέταζαν γυναίκες για να βρουν σημάδια μαγείας. Δεν θα συνεχίσω στο ίδιο πνεύμα· ο αναγνώστης θα γνωρίζει κάποιο ανάλογο παράδειγμα ή απλώς θα καταλάβει τι εννοώ.

Μια μόνιμη απόδειξη ότι η θρησκεία είναι δημιούργημα του ανθρώπου και ανθρωπομορφική αποτελεί το γεγονός ότι όταν λέμε ότι είναι δημιουργημένη από τον «άνθρωπο» συνήθως εννοούμε τον «άνδρα». Το ιερό βιβλίο με την πιο μακρόχρονη συνεχή χρήση -το Ταλμούδ- ορίζει ότι ο πιστός πρέπει να ευχαριστεί καθημερινά τον δημιουργό που δεν γεννήθηκε γυναίκα. (Αυτό θέτει και πάλι το μόνιμο ερώτημα: Ποιός, παρά μόνο ο δούλος, ευχαριστεί τον αφέντη του για κάτι που αποφάσισε να κάνει ο αφέντης του χωρίς καν να μπει στον κόπο να τον ρωτήσει;).

Η Παλαιά Διαθήκη, όπως την αποκαλούν συγκαταβατικά οι χριστιανοί, λέει ότι η γυναίκα κλωνοποιήθηκε από τον άνδρα για τη δική του χρήση και καλοπέραση. Στην Καινή Διαθήκη, ο απόστολος Παύλος εκφράζει τον φόβο του και ταυτοχρόνως την περιφρόνησή του για τη γυναίκα. Σε όλα τα θρησκευτικά κείμενα, απαντά ο αρχέγονος φόβος ότι η μισή ανθρώπινη φυλή είναι διεφθαρμένη και ακάθαρτη και ταυτοχρόνως ένας ακαταμάχητος πειρασμός για την άλλη μισή. Μήπως έτσι δικαιολογείται η υστερική λατρεία της παρθενίας και της Παρθένου και ο φόβος για τη γυναικεία μορφή και τις γυναικείες αναπαραγωγικές λειτουργίες;

Αν κάποιος μπορεί να δικαιολογήσει τις σεξουαλικές και άλλες ωμότητες των ευσεβών, για να μην πω για την εμμονή τους με την αγαμία, αυτός σίγουρα δεν είμαι εγώ. Εγώ απλώς γελάω όταν διαβάζω το Κοράνι, με τις άπειρες απαγορεύσεις του σχετικά με το σεξ και την αχρεία υπόσχεσή του για μια μέλλουσα αιώνια ζωή ακολασίας· είναι σαν να βλέπω το παιχνίδι «Έλα να κάνουμε πως» που παίζουν τα παιδιά, χωρίς όμως την επιείκεια με την οποία βλέπω τα αθώα πλάσματα να παίζουν.

Οι παρανοϊκοί ανθρωποκτόνοι της 11ης Σεπτεμβρίου -που έκαναν πρόβες για τον ρόλο τους ως παρανοϊκών γενοκτόνων- μπορεί να παρασύρθηκαν από υποσχέσεις για παρθένους, αλλά το γεγονός ότι, όπως πολλοί από τους ομοϊδεάτες τους ιερούς μαχητές, ήταν οι ίδιοι παρθένοι, είναι αηδιαστικό αν το σκεφτεί κανείς. Σαν τους μοναχούς του παλιού καιρού, αυτοί οι φανατικοί απομακρύνονται σε μικρή ηλικία από τις οικογένειές τους, μαθαίνουν να περιφρονούν τις μητέρες και τις αδελφές τους και ενηλικιώνονται χωρίς ποτέ να έχουν κάνει μια κανονική συζήτηση, πόσο μάλλον μια κανονική σχέση με γυναίκα.

Αυτή η κατάσταση είναι εξ ορισμού παθολογική. Ο Χριστιανισμός είναι υπερβολικά καταπιεσμένος για να προσφέρει σεξ στον Παράδεισο -στην πραγματικότητα στάθηκε ανίκανος να παρουσιάσει έστω έναν δελεαστικό Παράδεισο- ωστόσο μοιράζει πλουσιοπάροχα την υπόσχεση ότι οι σεξουαλικά διεστραμμένοι θα τιμωρούνται σαδιστικά και αιώνια στην Κόλαση, κάτι σχεδόν εξίσου αποκαλυπτικό επειδή ουσιαστικά λέει το ίδιο πράγμα με διαφορετικό τρόπο.

Ειδική υποκατηγορία της σύγχρονης λογοτεχνίας είναι τα απομνημονεύματα ανθρώπων, ανδρών και γυναικών, που έτυχαν θρησκευτικής παιδείας. Ο κόσμος σήμερα έχει έναν αρκετά κοσμικό χαρακτήρα· έτσι ορισμένοι από αυτούς τους συγγραφείς προσπαθούν να διακωμωδήσουν όσα υπέστησαν και όσα υποτίθεται ότι έπρεπε να πιστεύουν. Ωστόσο, οι συγγραφείς αυτών των βιβλίων είναι κατ' ανάγκη άνθρωποι που είχαν τη δύναμη να επιζήσουν από αυτήν την εμπειρία.

Είναι ανυπολόγιστη η ζημιά που έχει προξενήσει σε δεκάδες εκατομμύρια παιδιά η προειδοποίηση ότι ο αυνανισμός προκαλεί τύφλωση ή ότι οι ανήθικες σκέψεις τιμωρούνται με αιώνια μαρτύρια ή ότι οι αλλόπιστοι, συμπεριλαμβανομένων μελών της οικογένειάς τους, καίγονται στην Κόλαση ή ότι τα αφροδίσια νοσήματα μεταδίδονται με τα φιλιά. Και δεν υπάρχει καμία ελπίδα να υπολογιστεί η ζημιά που προξένησαν οι ευσεβείς δάσκαλοι που επέβαλαν βίαια αυτά τα ψέμματα και τα συνόδευσαν με μαστιγώματα και βιασμούς και δημόσιες ταπεινώσεις.

Ορισμένοι από εκείνους που «αναπαύονται σε τάφους που δεν τους επισκέπτεται κανείς» μπορεί πράγματι να έχουν συντελέσει στο καλό του κόσμου, όμως εκείνοι που κήρυξαν το μίσος και τον φόβο και την ενοχή και ρήμαξαν αμέτρητες παιδικές ζωές πρέπει να είναι ευγνώμονες που η Κόλαση που κήρυτταν ήταν απλώς ένα από τα πολλά πρόστυχα ψέμματά τους και δεν έχουν σταλεί εκεί για να σαπίσουν.

Η οργανωμένη θρησκεία είναι βίαιη, παράλογη, μισαλλόδοξη, συγγενική με τον ρατσισμό και τον σεχταρισμό, ανίδεη και εχθρική προς την ελεύθερη έρευνα· περιφρονεί τις γυναίκες και καταπιέζει τα παιδιά· είναι πολλά εκείνα που θα έπρεπε να βαρύνουν τη συνείδησή της. Στο κατηγορητήριο πρέπει να προστεθεί και κάτι ακόμη: Με ένα συγκεκριμένο μέρος του συλλογικού μυαλού της, η θρησκεία προσβλέπει στην καταστροφή του κόσμου. Όταν λέω «προσβλέπει», δεν το εννοώ με την καθαρά εσχατολογική έννοια της προσδοκίας του τέλους.

Εννοώ, μάλλον, ότι φανερά ή κρυφά επιθυμεί το τέλος. Επειδή ίσως γνωρίζει εν μέρει ότι τα αστήριχτα επιχειρήματά της δεν είναι πειστικά και επειδή ίσως ανησυχεί γιατί έχει συσσωρεύσει άπληστα κοσμική εξουσία και πλούτο, η θρησκεία δεν έχει πάψει ποτέ να κηρύττει την Αποκάλυψη και τη Δευτέρα Παρουσία. Αυτό ήταν το μόνιμο τροπάρι της, από τότε που οι πρώτοι μάγοι-γιατροί και σα-μάνοι έμαθαν να προβλέπουν εκλείψεις και να χρησιμοποιούν τις φτωχές γνώσεις τους σχετικά με τα ουράνια φαινόμενα για να τρομοκρατούν τους αγράμματους.

Ξεκινάει από τις επιστολές του αποστόλου Παύλου, που πίστευε και ήλπιζε σαφώς ότι ο χρόνος της ανθρωπότητας εκπνέει, και φτάνει μέχρι τις τρελές φαντασιώσεις της Αποκάλυψης, που την έγραψε, σε κάθε περίπτωση αλησμόνητα, ο επονομαζόμενος Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος στην Πάτμο, και τη δημοφιλή λαϊκή σειρά βιβλίων «Left Behind», η οποία, «με την υπογραφή» δήθεν του Τιμ Λαχέι και του Τζέρι Μπ. Τζένκινς, συγγράφηκε προφανώς με την παλιά γνωστή μέθοδο: Δυο ουρακοτάγκοι αφέθηκαν ελεύθεροι να κάνουν ότι θέλουν με έναν επεξεργαστή κειμένου:

Η στάθμη του αίματος συνέχισε να ανεβαίνει. Εκατομμύρια πουλιά συνέρρευσαν στην περιοχή και έτρωγαν τα απομεινάρια ( ...) και στο σταφυλοπιεστήριο πατούσαν έξω από την πόλη, και αίμα χυνόταν από το σταφυλοπιεστήριο, που έφτανε μέχρι τα γκέμια των αλόγων, σε απόσταση τριακοσίων είκοσι δύο χιλιομέτρων.

Πρόκειται για καθαρά παρανοϊκή αφήγηση, γαρνιρισμένη με περικοπές άλλων συγγραφέων. Πιο στοχαστικά, αλλά όχι λιγότερο θλιβερά, απαντά στον «Πολεμικό Ύμνο της Δημοκρατίας» της Τζούλια Γουόρντ Χάου, που μιλάει για το ίδιο σταφυλοπιεστήριο, και σε αυτό που ψιθύρισε ο Ρόμπερτ Οπενχάιμερ όταν παρακολουθούσε την πρώτη πυρηνική έκρηξη στην έρημο Αλαμογκόρντο στο Νέο Μεξικό και άκουσε τον εαυτό του να απαγγέλει από το ινδουιστικό έπος Μπαγκαβάντ Γκιτά: «Είμαι ο Θάνατος, ο καταστροφέας των κόσμων». Ένα από τα κοινά που έχει η θρησκευτική πίστη με την επικίνδυνη, εγωιστική νηπιακή ηλικία του ανθρώπινου είδους, είναι η απωθημένη επιθυμία της να δει τα πάντα να διαλύονται, να ερειπώνονται και να εκμηδενίζονται.

Αυτή η ανάγκη για καταστροφή συνδυάζεται με δύο άλλα είδη «ένοχης χαράς» ή, όπως λένε οι Γερμανοί, (shcadenfreude). Πρώτον, με την εξολόθρευση των άλλων, ακυρώνεται -ή μάλλον ξεπληρώνεται ή αντισταθμίζεται- ο δικός σου θάνατος. Δεύτερον, μπορεί κανείς πάντα να ελπίζει εγωιστικά ότι ο ίδιος θα γλυτώσει, ότι ο εξολοθρευτής θα τον περιμαζέψει και θα τον κρύψει στον κόρφο του για να τον προφυλάξει και από εκεί θα παρακολουθεί ευχαριστημένος τις συμφορές των λιγότερο τυχερών.

Ο Τερτυλλιανός, ένας από τους πατέρες της Εκκλησίας που απέτυχαν να δώσουν πειστική περιγραφή του Παραδείσου, είχε ίσως την εξυπνάδα να αναζητήσει τον μικρότερο δυνατό κοινό παρονομαστή και να υποσχεθεί, ότι μία από τις μεγαλύτερες απολαύσεις τής μετά θάνατον ζωής, θα είναι η αιώνια θέαση των μαρτυρίων των κολασμένων. Δεν ήξερε πόσο δίκιο είχε όταν επικαλέστηκε την ανθρωπογενή φύση της πίστης.

Όπως πάντα, τα ευρήματα της επιστήμης εμπνέουν πολύ περισσότερο δέος από τις μεγαλοστομίες των ευσεβών. Η ιστορία του κόσμου ξεκινά περίπου δώδεκα δισεκατομμύρια χρόνια πριν, αν η λέξη «χρόνος» σημαίνει κάτι. (Αν δεν χρησιμοποιήσουμε σωστά τη λέξη «χρόνος», θα καταλήξουμε στην παιδαριώδη εκτίμηση του περίφημου αρχιεπισκόπου Τζέιμς Άσερ του Άρμα της Ιρλανδίας, που υπολόγισε ότι η γη -η «γη», προσέξτε, όχι το σύμπαν- γεννήθηκε το Σάββατο 22 Οκτωβρίου 4004 π.κ.ε. στις 6.00 μ.μ.

Ο Γουίλιαμ Τζένινγκς Μπράιαν, πρώην υπουργός εξωτερικών των Η.Π.Α. και δυο φορές υποψήφιος των Δημοκρατικών για την προεδρία, επιβεβαίωσε τη συγκεκριμένη ημερομηνία σε ένορκη κατάθεσή του στο δικαστήριο την τρίτη δεκαετία του 20ού αιώνα. Η πραγματική ηλικία του ήλιου και των πλανητών που περιστρέφονται γύρω του -από τους οποίους μόνο ένας μπορεί να φιλοξενήσει ζωή- είναι ίσως 4.500.000.000 έτη, υπολογισμός που υπόκειται σε αναθεώρηση. Πιθανότατα, αυτό το συγκεκριμένο μικροσκοπικό ηλιακό σύστημα έχει μπροστά του τουλάχιστον άλλα τόσα χρόνια για να συνεχίσει και να ολοκληρώσει την πύρινη πορεία του· το προσδόκιμο ζωής του ήλιου μας ανέρχεται κάπου στα 5.000.000.000 έτη.

Ωστόσο, σημειώστε την ημέρα. Καθώς θα πλησιάζει εκείνη η στιγμή, ο ήλιος θα εκραγεί και θα μεταλλαχθεί, όπως εκατομμύρια άλλοι ήλιοι, σε έναν πρησμένο «κόκκινο γίγαντα», οι ωκεανοί της γης θα αρχίσουν να βράζουν και κάθε δυνατότητα ζωής σε οποιανδήποτε μορφή θα εξαφανιστεί. Οι περιγραφές των προφητών δεν αποδίδουν ούτε στο ελάχιστο την τρομακτική ένταση και το αναπόδραστο αυτής της στιγμής. Ο άνθρωπος έχει έναν τουλάχιστον αξιοθρήνητο εγωιστικό λόγο να μην φοβάται ότι θα ζήσει εκείνη τη στιγμή: Σύμφωνα με τους τελευταίους υπολογισμούς είναι πολύ πιθανόν η βιόσφαιρα να έχει καταστραφεί στο μεταξύ από διαφορετικά και πιο χαμηλής έντασης είδη υπερθέρμανσης. Σύμφωνα με πολλούς αισιόδοξους ειδικούς, δεν απομένουν πολλοί αιώνες ζωής στον άνθρωπο ως βιολογικό είδος στη γη.

Επομένως, με πόση περιφρόνηση και δυσπιστία πρέπει κανείς να αντιμετωπίζει εκείνους που δεν θέλουν να περιμένουν και κοροϊδεύουν τον εαυτό τους και τρομοκρατούν τους άλλους -ειδικά τα παιδιά, όπως συμβαίνει συνήθως- με φρικτές εικόνες της αποκάλυψης, που θα την ακολουθήσει η αμείλικτη κρίση εκείνου που υποτίθεται ότι μας έβαλε σε αυτό το αναπόδραστο δίλημμα; Μπορεί τώρα να γελάμε με τους μαινόμενους ιεροκήρυκες που μιλούσαν για την αιώνια καταδίκη στην Κόλαση και απολάμβαναν να κάνουν νεανικές ψυχές να ζαρώνουν από φόβο μπροστά στις πορνογραφικές εικόνες του αιώνιου μαρτυρίου που τους περιέγραφαν, όμως αυτό το φαινόμενο έχει επανεμφανιστεί με πιο προβληματική μορφή στην ιερή συμμαχία που έχουν συνάψει οι ευσεβείς με αυτό που μπορούν να δανειστούν ή να κλέψουν από τον κόσμο της επιστήμης.Η μοναδική Θρησκεία που κατάφερε να συμβιώσει αρμονικά με τον Άνθρωπο είναι η Εθνική Θρησκεία των Ελλήνων η οποία άφησε τον Έλληνα ελεύθερο από ηθικούς και πνευματικούς φραγμούς να μεγαλουργήσει!!Το μόνο που ζήτησαν οι Θείοι από τους Έλληνες είναι το καλό και το αγαθό!!

Η Χριστιανική Ηθική Δεν έχει Σημεία Επαφής με την Ζωή!!

Ποιος έχει λόγους να ξεφύγει από την πραγματικότητα μ' ένα ψέμα; Εκείνος που υποφέρει απ' αυτήν: Στον Χριστιανισμό ούτε η ηθική ούτε η θρησκεία έχουν κάποια σημεία επαφής με την πραγματικότητα. Τίποτε άλλο εκτός από φανταστικά αίτια («Θεός», «ψυχή», «εγώ», «πνεύμα», «ελεύθερη βούληση» -ή και «ανελεύθερη βούληση»), τίποτε άλλο εκτός από φανταστικά αποτελέσματα («αμαρτία», «λύτρωση», «χάρη», «τιμωρία», «άφεση των αμαρτιών»).

Σχέσεις μεταξύ φανταστικών όντων («Θεός», «πνεύματα», «ψυχές»)· μια φανταστική φυσική επιστήμη (ανθρωποκεντρική· απόλυτη έλλειψη της έννοιας των φυσικών αιτίων)· μια φανταστική ψυχολογία (τίποτε άλλο εκτός από αυτο-παρεξηγήσεις, ερμηνείες ευχάριστων ή δυσάρεστων γενικών αισθημάτων, με τη βοήθεια της συνθηματικής γλώσσας της θρησκευτικό-ηθικής ιδιοσυγκρασίας: «Μεταμέλεια», «τύψεις συνειδήσεως», «πειρασμός από τον Διάβολο», «παρουσία του Θεού»)· μια φανταστική τελεολογία («βασιλεία του Θεού», «έσχατη κρίση», «αιώνια ζωή»).

Τούτος ο καθαρά φανταστικός κόσμος είναι πολύ κατώτερος από τον κόσμο των ονείρων στο μέτρο που ο τελευταίος αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα, ενώ ο πρώτος την παραποιεί, την υποτιμά και την αρνείται.

Από τη στιγμή που επινοήθηκε η έννοια «φύση» ως αντίθετο του «Θεού», το «φυσικό» έγινε συνώνυμο του «αξιοκατάκριτου» ολόκληρος ο φανταστικός αυτός κόσμος ριζώνει στο μίσος για το φυσικό (για την πραγματικότητα!) είναι η έκφραση της βαθιάς δυσαρέσκειας που προκαλείται από την πραγματικότητα ... Αλλά αυτό εξηγεί τα πάντα.

Ποιος έχει λόγους να ξεφύγει από την πραγματικότητα μ' ένα ψέμα; Εκείνος που υποφέρει απ' αυτήν. Αλλά το να υποφέρεις από την πραγματικότητα σημαίνει ότι είσαι μια αποτυχημένη πραγματικότητα ... Η υπεροχή των αισθημάτων δυσαρέσκειας έναντι των αισθημάτων ευχαρίστησης είναι η αιτία αυτής της πλασματικής ηθικής και θρησκείας. Αλλά τούτη η υπεροχή δίνει τη συνταγή της παρακμής ...

Φωτογραφίες Eos Aurora

Ο καλός Θεός και ο κακός Διάβολος: Δύο εξαμβλώματα της παρακμής.

Πώς είναι δυνατόν να ενδίδει κανείς σήμερα στην απλοϊκότητα των χριστιανών θεολόγων μέχρι σημείου να επιμένει μαζί τους ότι η εξέλιξη της έννοιας του Θεού από τον «Θεό του Ισραήλ», τον Θεό ενός λαού, στον χριστιανικό Θεό, την πεμπτουσία όλων των καλών, αντιπροσωπεύει πρόοδο; ... Κι αυτός ο ίδιος τόσο αναιμικός, τόσο αδύναμος, τόσο παρακμιακός .... Ακόμη και οι αναιμικότεροι των αναιμικών έγιναν αφέντες του: Οι κύριοι μεταφυσικοί μας ... Άπλωσαν τα δίχτυα τους γύρω του, κι αυτός, υπνωτισμένος απ' τις κινήσεις τους, κατάντησε αράχνη ...

Η χριστιανική αντίληψη του Θεού -ο Θεός ως Θεός των αρρώστων, ο Θεός ως αράχνη, ο Θεός ως πνεύμα- είναι μια από τις πιο διεφθαρμένες αντιλήψεις του Θεού που εμφανίστηκαν ποτέ στη γη. Ίσως να αντιπροσωπεύει το χαμηλότερο δείκτη της καθοδικής εξέλιξης των θεϊκών τύπων.

Ο Θεός εκφυλίστηκε σε αντίθεση της ζωής, αντί να είναι η εξύμνηση της και το αιώνιο ΝΑΙ της! Ο Θεός ως κήρυξη πολέμου εναντίον της ζωής, εναντίον της φύσης, εναντίον της θέλησης για ζωή! Ο Θεός· η συνταγή για κάθε συκοφαντία «αυτού του κόσμου» ... Ο Θεός· η θεοποίηση του μηδενός, η θέληση του μηδενός που εκφράζεται με άγια λόγια! ...

Όταν ο Χριστιανισμός εγκατέλειψε το πρώτο του έδαφος, τα κατώτερα στρώματα, τον υπόκοσμο του αρχαίου κόσμου, όταν άρχισε να αναζητά τη δύναμη ανάμεσα σε βαρβαρικούς λαούς, δεν αντιμετώπιζε πια βαριεστημένους ανθρώπους, αλλά αποκτηνωμένους ανθρώπους, ανθρώπους ωμούς -δυνατούς αλλά χοντροκομμένους ανθρώπους ...

Ο Χριστιανισμός χρειαζόταν βαρβαρικές έννοιες και αξίες, για να γίνει κύριος των βαρβάρων· τέτοιες είναι η θυσία του πρωτότοκου, η πόση αίματος στη «Θεία Ευχαριστία», η περιφρόνηση προς το πνεύμα και τον πολιτισμό, το μαρτύριο σ' όλες τις μορφές του, σωματικό και πνευματικό και η μεγαλοπρέπεια της λατρείας ...

Οι Εβραίοι είναι ο πιο περίεργος λαός της παγκόσμιας ιστορίας, γιατί στο ερώτημα «να υπάρχουν ή να μην υπάρχουν», διάλεξαν, μετά από μια ανησυχαστική προμελέτη, να υπάρχουν με οποιοδήποτε τίμημα. Τούτο το τίμημα ήταν η ριζική παραποίηση όλης της φύσης, όλης της φυσικότητας, όλης της πραγματικότητας, ολόκληρου του εσωτερικού και του εξωτερικού κόσμου.

Οχυρώθηκαν εναντίον όλων των συνθηκών που επέτρεπαν ως τότε σ' έναν λαό να ζει· από τον εαυτό τους δημιούργησαν μια έννοια αντίθετη προς τις φυσικές συνθήκες· μετέτρεψαν τη θρησκεία, τη λατρεία, την ηθική, την ιστορία, την ψυχολογία, τη μια μετά την άλλη, σε ανεπανόρθωτες αντιθέσεις προς τις φυσικές τους αξίες.

Συναντάμε το ίδιο φαινόμενο για μια ακόμη φορά και σε πολύ μεγαλύτερες αναλογίες. Μολαταύτα δεν είναι παρά ένα αντίγραφο: Η χριστιανική εκκλησία δεν μπορεί να εγείρει την παραμικρή αξίωση πρωτοτυπίας όταν συγκριθεί με τον «ιερό λαό». Γι' αυτόν τον λόγο οι Εβραίοι είναι ο πιο καταστροφικός λαός της παγκόσμιας ιστορίας:

Με τη μετεπίδρασή τους έκαναν τόσο κίβδηλη την ανθρωπότητα, που ακόμη και σήμερα ο χριστιανός μπορεί να νιώθει αντιεβραίος χωρίς να συνειδητοποιεί ότι αυτός ο ίδιος είναι η έσχατη εβραϊκή συνέπεια ... Από ψυχολογική άποψη ο ιουδαϊκός λαός είναι προικισμένος με την πιο σφριγηλή ζωτική ενέργεια. Όταν βρεθεί σε δυσκολότατες περιστάσεις παίρνει πρόθυμα το μέρος όλων των ενστίκτων της παρακμής, δείχνοντας μια εκπληκτική τάση για αυτοσυντήρηση.

Κι αυτό δεν το κάνει επειδή κυριαρχείται απ' αυτά τα ένστικτα, αλλά επειδή μαντεύει την ύπαρξη μιας δύναμης εκεί, με την οποία θα μπορούσε κανείς να κυριαρχήσει στον κόσμο. Οι Εβραίοι είναι η αντίθεση όλων των παρακμιακών: Μπόρεσαν να παραστήσουν τους παρακμιακούς μέχρι σημείου αυταπάτης· μπόρεσαν, μ' ένα «non plus ultra» θεατρινίστικου ταλέντου, να μπουν στην κορυφή όλων των κινημάτων παρακμής (όπως ο Χριστιανισμός του Παύλου), ώστε να δημιουργήσουν κάτι ισχυρότερο από οποιοδήποτε καταφατικό μέρος της ζωής. Η παρακμή είναι μόνο μέσο για τον τύπο ανθρώπου του Ιουδαϊσμού και του Χριστιανισμού που θέλει να αποκτήσει δύναμη, τον ιερατικό τύπο.

Τούτος ο τύπος ανθρώπου έχει ζωτικό ενδιαφέρον να κάνει άρρωστη την πραγματικότητα και να αναποδογυρίσει τις έννοιες του καλού και του κακού, του αληθινού και του ψεύτικου, έτσι ώστε να εκθέσει σε κίνδυνο τη ζωή και να συκοφαντήσει τον κόσμο ...

Η έννοια του Θεού γίνεται εργαλείο στα χέρια ιερέων ταραχοποιών, που ερμηνεύουν κάθε μορφή ευτυχίας ως ανταμοιβή, κάθε μορφή δυστυχίας ως τιμωρία για ανυπακοή στο Θεό, ως «αμαρτία». Επινοούν τον πιο ψευδολόγο τρόπο ερμηνείας, την υποτιθέμενη «ηθική τάξη», με την οποία αντιστρέφονται μια για πάντα οι φυσικές έννοιες του αίτιου και του αποτελέσματος ...

Τί σημαίνει «ηθική τάξη»; Ό,τι υπάρχει, μια για πάντα· μια θέληση του Θεού που αποφασίζει τί πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνει ο άνθρωπος· ότι η αξία ενός λαού, ενός ατόμου μετριέται ανάλογα με τον βαθμό με τον οποίο υπακούει στη θέληση του Θεού· ότι η θέληση του Θεού αποδεικνύεται κυρίαρχη στο πεπρωμένο ενός λαού ή ενός ατόμου, δηλαδή, τιμωρεί και ανταμείβει ανάλογα με το βαθμό υπακοής.

Στη θέση του θλιβερού αυτού ψεύδους, η πραγματικότητα λέει: Ένα παρασιτικό είδος ανθρώπου, που ευδοκιμεί μόνο σε βάρος όλων των υγιεινών μορφών ζωής, ο ιερέας, κάνει κατάχρηση του ονόματος του Θεού: Ονομάζει «βασιλεία του Θεού» μια κατάσταση πραγμάτων όπου ο ιερέας είναι εκείνος που καθορίζει τις αξίες· ονομάζει «θέληση του Θεού» τα μέσα με τα οποία μπορεί να επιτευχθεί ή να διατηρηθεί μια τέτοια κατάσταση· με ψυχρό κυνισμό μετράει τους λαούς, τις εποχές, τα άτομα ανάλογα με το αν ευνόησαν ή αντιστάθηκαν στην επικυριαρχία των ιερέων.

Πρέπει να τους δει κανείς επί το έργον: Στα χέρια των Εβραίων ιερέων, η μεγάλη εποχή στην ιστορία του Ισραήλ έγινε μια εποχή κατάπτωσης· η «Έξοδος», η μακρόχρονη δυστυχία, μετατράπηκε σε μια αιώνια τιμωρία για τη μεγάλη εποχή -μια εποχή, στην οποία ο ιερέας δεν ήταν ακόμη τίποτα. Ανάλογα με τις ανάγκες τους, οι ιερείς μετάτρεψαν τις ισχυρές, τις πολύ ελεύθερες μορφές της ιστορίας του Ισραήλ σε άθλια ανθρωπάκια και υποκριτές ή σε «άθεους»· απλούστευσαν την ψυχολογία κάθε μεγάλου γεγονότος ανάγοντας το στην ηλίθια φόρμουλα «υπακοή ή ανυπακοή στον Θεό» ...

Πρέπει να καταλάβουμε το εξής: Κάθε φυσική συνήθεια, κάθε φυσικός θεσμός (κράτος, δικονομία, γάμος, μέριμνα για τους άρρωστους και τους φτωχούς), κάθε αίτημα εμπνευσμένο από το ένστικτο της ζωής -κοντολογίς, καθετί που φέρει μέσα του την αξία του, χάνει την αξία του, γίνεται αντίθετο προς την αξία του από τον παρασιτισμό του ιερέα (ή της «ηθικής τάξης»).

Η χριστιανική εκκλησία δεν άφησε τίποτε άθικτο με τη διαφθορά της,  μετάτρεψε κάθε αξία σε μη αξία, κάθε αλήθεια σε ψέμα, κάθε ακεραιότητα σε ποταπότητα της ψυχής. Ας τολμήσει κανείς να μου μιλήσει για τα «ανθρωπιστικά» της αγαθά! Η εξάλειψη μιας συμφοράς ήταν αντίθετη προς τη βαθιά χρησιμοθηρία της· ζούσε από τη συμφορά, δημιουργούσε τη συμφορά για να διαιωνίσει τον εαυτό της ... Το σαράκι της αμαρτίας, για παράδειγμα, αυτήν την συμφορά έδωσε πρώτα πρώτα η εκκλησία στην ανθρωπότητα!

Η «ισότητα ψυχών μπροστά στον Θεό», αυτή η ψευτιά, αυτό το πρόσχημα για το μίσος όλων των αποβρασμάτων, αυτή η εκρηκτική ύλη μιας έννοιας που κατάληξε να γίνει επανάσταση, σύγχρονη ιδέα, και η αρχή της παρακμής ολόκληρης της τάξης της κοινωνίας, είναι χριστιανικός δυναμίτης ... Τα «ανθρωπιστικά» αγαθά του Χριστιανισμού! Να δημιουργείς μεσ' από την «humanitas» (την ιδιότητα να είσαι άνθρωπος) μια αυτοαντίφαση, μια τέχνη αυτοβεβήλωσης, μια θέληση για ψέματα με οποιοδήποτε τίμημα, μια αποστροφή, μια περιφρόνηση για όλα τα καλά και τίμια ένστικτα! Αυτά είναι μερικά από τα αγαθά του Χριστιανισμού!

(Υπάρχουν κι άλλα Η Ελευθερία του Λόγου σε Κίνδυνο από τους θεϊστές και Διαφθορά-Διαπλοκή: Από το Βυζάντιο στο Βατοπέδι και Θρησκεία - Σύμπτωμα Οικουμενικής Διανοητικής Διαταραχής; και Γιατί δεν είμαι χριστιανός και Οι Φονικοί Μονοθεϊσμοί)

Ο παρασιτισμός, η μοναδική πρακτική της Εκκλησίας, που ρουφάει, με το ιδανικό της αναιμικότητας, της «αγιότητας», όλο το αίμα, όλη την αγάπη, όλη την ελπίδα για ζωή· το επέκεινα, ως θέληση για άρνηση κάθε πραγματικότητας· ο σταυρός, ως αναγνωριστικό σημάδι για την πιο υποχθόνια συνωμοσία που υπήρξε ποτέ εναντίον της υγείας, της ομορφιάς, ο,οτιδήποτε καλοφτιαγμένου, εναντίον του θάρρους, του πνεύματος, της καλοσύνης της ψυχής, εναντίον της ίδιας της ζωής ...

Θέλω να γράψω σ' όλους τους τοίχους, όπου υπάρχουν τοίχοι, αυτήν την αιώνια κατηγορία εναντίον του Χριστιανισμού· έχω γράμματα για να κάνω ακόμη και τους τυφλούς να δουν ... Ονομάζω τον Χριστιανισμό μοναδική μεγάλη μάστιγα, μοναδική μεγάλη εσωτερική διαφθορά,μοναδικό μεγάλο ένστικτο εκδίκησης, που δεν βρίσκει μέσο αρκετό δηλητηριώδες,αρκετά ύπουλο, αρκετά υποχθόνιο, αρκετά ποταπό.

Τον ονομάζω μοναδικό και αθάνατο στίγμα της ανθρωπότητας ... Και ο χρόνος μετριέται από την καταραμένη μέρα από την οποία άρχισε τούτη η συμφορά -από την πρώτη μέρα του Χριστιανισμού!

Γιατί να μη τον μετρούμε από την τελευταία μέρα του Χριστιανισμού; Γιατί όχι από σήμερα; Επαναξιολόγηση όλων των αξιών!

ΤΟ ΦΩΝΑΖΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΜΜΑ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΗΘΕΙ  ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΑ ΗΓΕΤΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΠΟΥ ΚΑΤΑΚΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ!! ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΨΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ "ΘΕΩΝ" ΠΟΥΛΑΝΕ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ!! Σαν να μην συνέβη τίποτα στην Θράκη τις τελευταίες ημέρες. Ο θόρυβος που ξέσπασε με τον χειρισμό του θέματος της ακύρωσης της υποψιφιότητας της Σαμπιχά Σουλεϊμάν φαίνεται ότι δεν επηρέασε στο ελάχιστο τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Χουσεϊν Ζεϊμπέκ. Ο οποίος συνεχίζει να έχει τουλάχιστον ατυχέστατες "επικοινωνιακές" επιλογές. Και να φωτογραφίζεται σε εκδηλώσεις που "φωνάζουν" ότι η Θράκη πρέπει να είναι τουρκική. Η φωτογραφία που δημοσιεύει ο Αντιφωνητής είναι χαρακτηριστική. Είναι από τον Εχίνο και την τελετή λήξης των μαθημάτων Κορανίου που διοργανώνει ο ψευδομουφτής Ξάνθης. Η φωτογραφία είναι μέσα στο τέμενος του χωριού με τα παιδάκια που "μορφώθηκαν" από τον προξενικό μηχανισμό, πίσω είναι η τεράστια επιγραφή "Τουρκική μειονότητα Δυτικής Θράκης-Μουφτεία Ξάνθης-Μαθήματα Κορανίου Εχίνου" και στο κέντρο τέσσερεις ενήλικες. Όρθιοι ο Τούρκος πρόξενος Ιλχάν Σενέρ με τον τουρκομουφτή Αχμέτ Μέτε και γονατισμένοι οι : αριστερά ο δήμαρχος Εχίνου Μουσταφά Τσουκάλ και δεξιά ο βουλευτής Ξάνθης (με τον ΣΥΡΙΖΑ) Χουσείν Ζεϊμπέκ !Σωστά επισημαίνει ο Αντιφωνητής:"Έχουμε δηλαδή μια θαυμάσια αποτύπωση της γνωστής σχέσης του πολιτικού προσωπικού της μουσουλμανικής μειονότητας από τη μια και του διπλωμάτη μιας ξένης χώρας από την άλλη (άντε και του ενδιάμεσου, του "θρησκευτικού" ηγέτη που διόρισε η ίδια υπηρεσία). Ποιος άραγε χρειάζεται περισσότερα στοιχεία για να αντιληφθεί τι παίζεται στην περιοχή με τα άτομα αυτά ; Μόνο κάποιος με πολιτική επάρκεια αμοιβάδας ή με πηλιογούσικη αξιοπρέπεια". πηγη - See more at: http://www.hellas-now.

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ!! Συνήθως ζητάμε ή να ζητηθεί από τους λόγους για να δικαιολογήσει σε ένα σύγχρονο κόσμο και συχνά μακρινή αρχαιότητα διαβάσει συγγραφείς όπως ο Όμηρος, ο Πλάτωνας, ο Αριστοτέλης, Tucνdedes, του Αισχύλου, του Ευριπίδη, σύντομα ονόματα της λογοτεχνίας και της ελληνιστικής φιλοσοφίας ότι κάθε λειτουργία, κάθε με την κατάλληλη τμήμα του, έχει συμβάλει στη δημιουργία μιας έννοιας της «Δύσης» που εξακολουθεί να υφίσταται σήμερα. Από την άποψη της ανασυγκρότησης ανάγνωση των κλασικών είναι μια σημαντική στιγμή, καθώς οι συγγραφείς έχουν το προνόμιο να μελετήσουν τη θρησκεία, την ιστορία, τη σκέψη και τη ζωή στις αρχαίες πηγές, οι μάρτυρες και οι εκπρόσωποι στιγμή της δόξας για αρχαίων λαών. Ωστόσο, η άσκηση που προτείνεται εδώ είναι ελαφρώς διαφορετική.Με βάση την ανάγνωση μου και αγαπημένους συγγραφείς, να πληρούν τους αναγνώστες αυτής της θέσης ενός καταλόγου που λειτουργεί για διάφορους λόγους, και μπορεί να με εμπνεύσει για να προσφέρουν στον σύγχρονο αναγνώστη ένα σημείο συμφιλίωσης με τα κλασικά που είναι γεμάτη από στοιχεία (και λαβύρινθους) στην κατανόηση της θρησκείας και κοινωνικής ζωής στην αρχαία Helada. Εκτός προσπαθούν να κάνουν κάποια δημόσια έργα της ελληνιστικής μερικές φορές δεν είναι τόσο γνωστό, ο κατάλογος αυτός θα πρέπει να θεωρηθεί ως ένα ορισμένο "γραμμή", η οποία πιστεύω ότι είναι σχετικές με κάθε θιασώτη αναγνώσεις σας και τις προσωπικές πρακτικές. Εκ των προτέρων ότι η εκπαίδευση μου είναι πολύ περισσότερο επικεντρώνεται στην κοινωνική ιστορία και τη σωστή ισορροπία μεταξύ της ανθρωπολογίας και της αρχαιολογίας ό, τι σωστά με τη βιβλιογραφία (η οποία πιστεύω ότι είναι η γενεαλογία της Jota Oliveira) ή για τη θεολογία και την ψυχολογία (η οποία πιστεύω ότι είναι η γραμμή Αλεξάνδρα Oliveira). Η πρόθεση εδώ δεν είναι Academicist, διότι, όπως θα δούμε, αν και ανήκουν σε ακαδημαϊκά ιδρύματα, υπάρχει ένα συγκεκριμένο στυλ και bossa που αναπτύσσουν συγκεκριμένο στυλ στις αναλύσεις του καθενός από τους συγγραφείς. Λοιπόν, αφήστε τη λίστα! Οι Θεοί της Ελλάδα (Walter Otto) Αναμφίβολα το πιο ζωντανό και παθιασμένο ανάγνωση των Ελλήνων θεών που έχουν δημοσιευτεί ποτέ από έναν ακαδημαϊκό. Αυτό το ίδιο πάθος και τυπωμένα στο τολμηρό στυλ με ανάλυση Otto των μύθων και την εκπροσώπηση των θεών στην κλασική επική ήταν η μεγαλύτερη κριτική που ο συγγραφέας έλαβε για την περίοδό σας, ανάμεσα στα τέλη του δέκατου ένατου και μέσα του εικοστού αιώνα. Ανάγνωση Otto λαμβάνεται κυρίως από τα ομηρικά έπη και της εγγύτητάς της προς τη γερμανική λογοτεχνία, ιδιαίτερα ο Γκαίτε, ο Σίλλερ και Hφlderlin. Η κλασική επιρροή στη Γερμανία, εμφανίζεται στο έργο του Όθωνα ως ένα παιχνίδι της τιμωρίας. Με ενδιαφέρει ιδιαίτερα και μαγεύει τις αναλύσεις των θεών στο πρώτο μέρος του βιβλίου, ακόμη και κατά την ερμηνεία του στην «ουσία» της θείας και την πορεία προς τα εμπρός Έλληνες ενοχλεί μερικές φορές μου, αλλά δεν είναι τόσο το έργο χάνει καμάρι και την ευφυΐα του .  * ***Αρχαία Ελληνική Θρησκεία (Jon Δ. Mikalson) Προφανώς η ιδέα της γραφής εισαγωγικά εγχειρίδια έγινε επαγγελματίας παράγουν μερικά από τα καλύτερα έργα σχετικά με τη θρησκευτική ζωή στην Ελλάδα από το 1980. Τέτοια είναι η περίπτωση της ελληνικής θρησκείας, της Burkert, και αυτό το έργο Jon Δ. Mikalson δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 2005. με ενδιαφέρει περισσότερο και υπογραμμίζει το έργο του Mikalson είναι η εξειδίκευση στην περιοχή της Αττικής, j'que από την ανάληψη της αιτήσεώς του δεν είναι μια γενική ιστορία που αγνοούν τα αδύνατα και γεωγραφικές δυσκολίες. Αν και γνωρίζουμε ότι οι περισσότερες από τις πηγές που έχουμε για Helada βρίσκονται στην περιοχή της Αττικής, και να γνωρίζουν επίσης τη σχετική ανεξαρτησία μεταξύ demos και τις περιφέρειες, τέτοιες εκτιμήσεις είναι συχνά αγνοούνται στην προσπάθεια να οικοδομήσουμε μια εικόνα της θρησκευτικής ζωής στην Ελλάδα ποτέ δεν ήταν: ομοιογενής. Mikalson υποθέτει ότι αυτό δεν είναι μια έγκυρη εικόνα και στη συνέχεια προσπαθήστε να αναπτύξει μια λεπτομερή μελέτη της θρησκείας στην Αττική από την κλασική περίοδο μέχρι τις πρώτες στιγμές της Ελληνιστικής περιόδου.  * *** Ελληνική Θρησκεία (Walter Burkert) Ένα από τα σημαντικότερα σύγχρονα Ελληνιστές, Walter Burkert συνδυάζει αριστοτεχνικά στοιχεία του δομισμού και του Cambridge School, να συνδυάσουν τις πτυχές της ιεροτελεστίας και τις χρήσεις του μύθου στην ιστορία της θρησκείας.«Ελληνική Θρησκεία» δημοσιεύθηκε αρχικά στα γερμανικά, στα μέσα της δεκαετίας του 1980 και μεταφράστηκε στα αγγλικά λίγο μετά. Για τις πορτογαλικές υπάρχει μια πορτογαλική έκδοση δημοσιευμένη από τον εκδότη της Πορτογαλίας Calouste Gulbenkian - λίγο χαμηλή για τον Βραζιλιάνο παίκτη. Το έργο αυτό είναι μια αναφορά και υποχρεωτική ανάγνωση για τυχόν συλλογή ελληνιστικών πηγές και βαθιά ανάλυση για την ιστορία της ελληνικής θρησκείας από τη Μινωική περίοδο μέχρι την Κλασική περίοδο. Παρά το γεγονός ότι το μινωικό παρελθόν δεν είναι το επίκεντρο του βιβλίου, υπάρχουν κάποιες σημαντικές συνεισφορές σχετικά με τις γενικές πτυχές της προελληνική λατρεία και επέζησε στο υπόστρωμα ήπειρο της θρησκείας στην αρχαϊκή και κλασική περίοδο εκεί. Ένα άλλο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του έργου είναι η ευρεία προοπτική και η δυνατότητα Burkert την έκθεση των επιχειρημάτων τους και τη χρήση των διαφόρων πηγών: ετυμολογικά, αρχαιολογικά, λογοτεχνικά, φιλοσοφικά: η βόλτα ξεκινά από τη Μινωική Κρήτη και το πέρασμα προς την ενδοχώρα και τελειώνει με μια σκέψη-προκαλώντας φιλοσοφική συζήτηση της θρησκείας στα πρώτα στάδια των ελληνιστικών χρόνων.Ένα άλλο σημείο που με συναρπάζει στο έργο είναι η ρητή τοποθέτηση του Burkert σε σχέση με τις απαιτήσεις της εργασίας του, ένα χαρακτηριστικό που επαναλαμβάνεται και σε Mikalson και Otto.  * ***  Μύθος και θρησκεία στην αρχαία Ελλάδα (Jean-Pierre Vernant) Μετά από μακρά αντίσταση Vernant με γοήτευσε από την εύγλωττη απλότητα του κειμένου σας. Μέχρι την ανάγνωση αυτού του μικρού όγκου, το Uncia πράγμα που μέχρι τώρα είχαν "Τα απαρχές της ελληνικής σκέψης», ένα ενδιαφέρον βιβλίο και θεωρώ μια αναφορά, αλλά πολύ πυκνή και κουραστικό - ή τουλάχιστον ήταν όταν το διάβασα. Στο "Μύθος και θρησκεία στην αρχαία Ελλάδα" Vernant κληρώσεις με λεπτότητα και το ενδιαφέρον tableau της πολιτικής θρησκείας και μερικές φορές τεταμένη σχέση, ένδοξη στόματος ότι το άτομο κατέχει στο διάλογο με την Πόλη και τους θεούς. Είναι ένα εύκολα προσβάσιμο και ενδιαφέρουσα ανάγνωση, σίγουρα συνιστάται για κάθε αρχάριο ή ενδιαφέρονται για τον Ελληνισμό.  * *** Αρχαία Ελληνική Λατρείες: ένας οδηγός (Jennifer Larson) Jennifer Larson δεν είναι ίσως το πιο γνωστό από ακαδημαϊκή σύγχρονοι Έλληνες, αλλά το έργο τους έχει μια ιδιαίτερη συμβολή στην ελληνική θρησκεία. Ελληνισμό γενικά συνδέεται με τον τρόπο της ζωή της πόλης, το οποίο είναι αρκετά βολικό να σκεφτεί μια θρησκευτική πρακτική σε αστικά περιβάλλοντα - η πραγματικότητα των περισσότερων οπαδών του Ελληνισμού. Larson θέτει αυτή την προοπτική εκπροσώπηση και παράγει μία εικόνα των polis δεν αρέσει η σύγχρονη πόλη, αλλά και σαν ένα χώρο που αναπτύσσεται σε συνδυασμό με το φυσικό περιβάλλον, αναμόρφωση ή αφήνει περιθώρια για να σκεφτόμαστε τις λατρείες και τους θεούς που ξεφεύγουν από το μεγαλείο του φεστιβάλ. Αυτό είναι το σημάδι του τι φαίνεται να είναι το πιο διάσημο έργο του «Ελληνική Νύμφες: Μύθος, λατρεία, Lore", αλλά στην Αρχαία Ελληνική Cults δεν είναι τόσο το παρόν. Ωστόσο, η αξία του τελευταίου αυτού έργου είναι η λεπτομερής ανάλυση της λατρείας του θεού που κάθε Larson σκοπεύει να αναλύσει, μερικές φορές επίπονη τρόπο, το επίθετο επίθετο, έδωσε demos.  * *** Οι Έλληνες Ήρωες (Karl Kerenyi) Εδώ είναι μία από τις πιο σημαντικές συνεισφορές του στρουκτουραλισμού και analνstica ψυχολογία του Γιουνγκ για τη μελέτη της θρησκείας και της ελληνικής μυθολογίας. Karl Kerenyi είναι αυτοί οι στοχαστές που ελέγχει μύθος μύθος, κατά λέξη και από εκεί δημιουργεί μεγάλα και λεπτομερή μοντέλα της σχέσης ανάμεσα στο μύθο και την τελετουργία - μια κοινή κληρονομιά και από Burkert, όπως προαναφέρθηκε, αλλά τώρα με τα στοιχεία της αναλυτικής ψυχολογίας και θεωρία των αρχετύπων. Από την άποψη αυτή Kerenyi δημοσίευσε πολύ ενδιαφέρουσα εργασία, συμπεριλαμβανομένων Διονύσου: αρχετυπική εικόνα του ακατάλυτη ζωή (που δημοσιεύθηκε στη Βραζιλία από Editora Οδυσσέα) και της Ελευσίνας (καμία μετάφραση στα ισπανικά). Ωστόσο, επέλεξα εδώ ένα έργο που περνά απαρατήρητο από τη φαινομενική απλότητα που φέρνει: Έλληνες Ήρωες, καθώς και Έλληνες Θεοί (που δημοσιεύθηκε στα πορτογαλικά στις αρχές της δεκαετίας του 1990 από τον εκδότη Cultrix / Σκέψη) φαίνεται να είναι περισσότερο μια συλλογή των μύθων όπως και πολλοί άλλοι που διατίθενται, και πράγματι, αυτό είναι αυτό που είναι. Μια αριστοτεχνική συλλογή που συνδυάζει λεπτές και βαθιές μια μαγευτική αφηγηματική ανάλυση. * *** 7 - Θύραθεν ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ / Inglκs Λεξικό Βασική Ορολογία για Hellenismos (Βλάσης Ρασσιάς)Βλάσσης Ρασσιάς είναι ένας από τους ιδρυτές του ΥΣΕΕ (Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών), η μεγαλύτερη και πιο σημαντική ελληνιστική ομάδα στον κόσμο, με έδρα την Αθήνα, στην Ελλάδα και σε λειτουργία από το 1997. εργασία τους εκφράζουν συνήθως θρησκεία και η φιλοσοφία από μια συζήτηση σχετικά με τις ηθικές Ελληνική εισφορές για μια ενάρετη ζωή. Το έργο που παρουσιάζεται εδώ δεν αφορά αυτή την πτυχή του έργου του Ρασσιάς? είναι ένα γλωσσάριο, μια επιτομή των βασικών εννοιών που χρησιμοποιούνται σε θρησκευτικές, φιλοσοφικές και πολιτικές συζητήσεις της αρχαίας Helada συνοδεύεται από εξήγηση της και το πώς έχει μεταφραστεί και χρησιμοποιούνται στη σύγχρονη αγγλική γλώσσα. Ένας οδηγός αναφοράς ανεκτίμητη.

Η ΝΟΣΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ,Η "ΙΕΡΗ"ΣΧΕΣΗ ΠΑΛΑΙΑΣ ΚΑΙ ΚΑΙΝΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΚΑΙ Η ΑΓΝΟΙΑ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΡΩΜΙΩΝ ΣΤΟ ΣΕ ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ!! Ακούω εναν Χριστιανόπληκτο  να εξηγεί τί πρέπει να τρώμε την σαρακοστή: "μπορείς να φας οτιδήποτε δεν έχει αίμα." "Μπορούμε να φάμε και οστρακοειδή" τον ρωτάω. "Βεβαίως!" μου απαντά. "Παρόλο που η βίβλος τα απαγορεύει του λέω??Δεν τα απαγορεύει η βίβλος μου απαντάει. Δεν ξέρω ποια βίβλο διαβάζεις αλλά δεν απαγορεύονται!" "Μην είστε τόσο σίγουρος. Θέλετε να σας βρω το απόσπασμα;" "Αποκλείεται, η βίβλος δεν το απαγορεύει". Ανοίγω λοιπόν τον browser στο κινητό μου και βρίσκω το απόσπασμα το οποίο του διαβάζω "Ολα όμως όσα δεν έχουν πτερύγια ούτε λέπια και ζουν εις τα ύδατα, εις τας θαλάσσας και τους χειμάρρους, κάθε ζωντανόν, που προέρχεται από τα ύδατα αλλά δεν έχει πτερύγια και λέπια είναι ακάθαρτον." Λευιτικόν 11,10 Γελούσε. "Μπορεί" μου λέει, "αλλά η Παλαιά Διαθήκη δεν είναι να την παίρνουμε και πολύ στα σοβαρά." "Ίσως ο Χριστός διαφωνήσει μαζί σας. Στην επί του Όρους Ομιλία λέει πως: "Έως αν παρέλθη ο ουρανός και η γη, ιώτα έν, ή μία κεραία δεν θέλει παρέλθει από του νόμου, εωσού εκπληρωθώσι πάντα." Με άλλα λόγια, ο αρχικός νόμος του θεού, όπως γράφτηκε στην Παλαιά Διαθήκη ισχύει κανονικά." Τέλος πάντων. Η συνέχεια της συζήτησης δεν έχει σημασία. Θα μπορούσα να παίζω έτσι με τους Χριστιανούς με τις ώρες, αλλά δεν είναι πάντα ευγενικό. Αυτό που εξακολουθεί να μου κάνει εντύπωση είναι πόσο λίγο ξέρουν οι ίδιοι τις άγιες γραφές της θρησκείας τους. Γιατί δεν είναι μόνο τα οστρακόδερμα που απαγορεύονται από τη βίβλο, αλλά και μερικά άλλα τα οποία είναι πολύ ενδιαφέροντα, για να μην πω αστεία. Ορίστε μια σύντομη λίστα: 1. Λευιτικό 19:27 - «Δεν θα κουρεύετε την κόμη του κεφαλιού σας κυκλοειδώς ούτε θα φθείρετε τις άκρες από τα πηγούνια σας.» Τέρμα το κούρεμα. Όλοι με μακριά μαλλιά και μούσια. Όπως οι μουσουλμάνοι. 2. Λευιτικό 11:08 - «από το κρέας τους δεν θα τρώτε, και το ψοφίμι τους δεν θα το αγγίζετε· είναι σε σας ακάθαρτα.» Απίστευτη μανία με το χοιρινό κρέας.

Οτιδήποτε είναι φτιαγμένο από γουρούνι θεωρείται βρώμικο. Όπως και οι μουσουλμάνοι. 3. Λευιτικό 19:31 - «Δεν θα ακολουθείτε αυτούς που έχουν πνεύμα μαντείας ούτε θα προσκολληθείτε σε επαοιδούς, ώστε διαμέσου αυτών να μολύνεστε. Εγώ είμαι ο Κύριος ο Θεός σας.» Μήπως στους μάντεις συμπεριλαμβάνονται και οι χαρτορίχτρες, οι αστρολόγοι και οι πάσης φύσεως μελοντολόγοι; 4. Γένεση 38:9-10 - «Αλλ" ο Αυνάν ήξερε ότι το σπέρμα δεν θα ήταν δικό του· γι" αυτό, όταν έμπαινε μέσα στη γυναίκα τού αδελφού του, ξέχυνε στη γη, για να μη δώσει σπέρμα στον αδελφό του. Κι αυτό που έκανε φάνηκε κακό μπροστά στον Κύριο· γι' αυτό, θανάτωσε κι αυτόν.» Στα λόγια των αθάνατων Monty Python: Every sperm is sacred. Every sperm is great. If a sperm is wasted, God gets quite irate. 5. Λευιτικό 19:28 - «Δεν θα κάνετε εντομές στο σώμα σας για νεκρόν ούτε θα χαράξετε επάνω σας στικτά γράμματα. Εγώ είμαι ο Κύριος» Εδώ την πάτησα με τόσο μελάνι που έχω. Αυτό που μου κάνει πάντως εντύπωση είναι που ο συγγραφέας νιώθει την ανάγκη να τελειώσει τη φράση με το Εγώ είμαι ο Κύριος. Όπως είπε και ο Lanister στον Jofrey, αν πρέπει να λες σε όλους πως είσαι ο βασιλιάς, τότε δεν είσαι. 6. Λευιτικό 19:19 - «Θα τηρείτε τα δικαιώματά μου· δεν θα κάνεις τα κτήνη σου να βατεύονται με ετεροειδή· στον αγρό σου δεν θα σπείρεις ετεροειδή σπέρματα· ούτε θα βάλεις επάνω σου σύμμικτο ένδυμα από ετεροειδή κλωστή» Το δικαίωμα του θεού λοιπόν είναι να μην ζευγαρώνουν διαφορετικά ζώα μεταξύ τους, να μην σπέρνουμε διαφορετικούς σπόρους στο ίδιο χωράφι και να μην φοράμε ρούχα φτιαγμένα από δύο είδη κλωστής. Εντυπωσιακή λεπτομέρια για έναν θεό που αποδεικνύεται πολύ micromanager, αλλά όχι τόσο ώστε να δώσει και μια εντολή που να απαγορεύει τους βιασμούς των μικρών παιδιών. 7. Κατά Μάρκον 10:11-12 - «Και εκείνος τους είπε· «Οποιος χωρίσει την γυναίκα του και νυμφευθή άλλην, διαπράττει μοιχείαν εις βάρος της νομίμου συζύγου του, Και εάν μία γυναίκα χωρίση τον άνδρα της και υπανδρευθή άλλον, διαπράττει μοιχείαν.» Για πάντα μαζί, ακόμα και αν ο ένας μισεί τ' άντερα του άλλου και κάθε φορά που τον βλέπει με δυσκολία συγκρατεί το ξερατό. Η σωστή βάση για μια υγιή κοινωνία. 8. Δευτερονόμιο 23:01 - «Εκείνος, που έχει τα κρύφιά του σπασμένα ή αποκομμένα, δεν θα μπει μέσα στη συναγωγή τού Κυρίου.» Εντάξει, καταλαβαίνω πως ο παντογνώστης θεός θα ξέρει ποιός είναι ο ευνούχος και ποιός όχι, ο παπάς όμως πως θα εξασφαλίσει πως ο νόμος αυτός θα τηρείται; Θα ελέγχει όλους όσους μπαίνουν στην εκκλησία; Θα τους πασπατεύει μέχρι να καταλάβει τί κρέμεται ή θα τους γδύνει; Έλεος! 9. Δευτερονόμιο 23:02 - «Ο νόθος δεν θα μπει μέσα στη συναγωγή τού Κυρίου· μέχρι τη δέκατη γενεά του, δεν θα μπει μέσα στη συναγωγή τού Κυρίου.» Όχι παίζουμε! Είσαι μπάσταρδος; Έξω από την εκκλησία μέχρι και 10 γενιές αργότερα. Μπορεί να επιτρέπουμε τον βιασμό και να χαρίζουμε την βιασμένη στον βιαστή για 30 αργύρια, αλλά μπάσταρδους δεν θέλουμε. Ξεκάθαρα πράγματα! 10. Προς Τιμόθεο Α" 2:09 - «Επίσης, θέλω οι γυναίκες να κοσμούν τους εαυτούς τους με τα κατάλληλα ρούχα, σεμνά και διακριτικά, όχι με πλέγματα στα μαλλιά ή χρυσό ή μαργαριτάρια ή δαπανηρά ενδύματα.» Αυτό με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο και αν το υλοποιήσει η γυναίκα μου θα εξοικονομήσουμε τρελό χρήμα. Δυστυχώς για εμένα όμως είναι Ελληνίδα με Εθνική Θρησκεία. Ζηλεύω τους Χριστιανούς που οι γυναίκες τους δεν ντύνονται προκλητικά και δεν φοράνε κοσμήματα. 11. Δευτερονόμιο 25:11-12 - «Αν άνθρωποι μάχονται μεταξύ τους, και η γυναίκα του ενός πλησιάσει για να ελευθερώσει τον άνδρα της από το χέρι εκείνου που τον χτυπάει, και απλώνοντας το χέρι της, τον πιάσει από τα κρύφια μέρη του, τότε θα κόψεις το χέρι της· το μάτι σου δεν θα λυπηθεί.» Μη τυχόν και προσπαθήσει η σύζυγος να σε προστατέψει από κάθε λογής νταήδες. Κομμένα αυτά, κυριολεκτικά. Ναι, ξέρω, τα παραπάνω είναι στην παλαιά διαθήκη και αυτή αντικαταστήθηκε από την καινή και άλλα παρόμοια επιχειρήματα. Αλλά όσοι λέτε κάτι τέτοιο ξέρετε πως είστε Χριστιανοί A la Carte. Κρατάτε αυτό που σας βολεύει και απορρίπτετε αυτό που δεν σας αρέσει ή δεν ταιριάζει με την κοινωνία στην οποία ζούμε. ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΗΣ ........"ΑΓΑΠΗΣ"!!!!

Δευτερονόμιο 23:02 - «Ο νόθος δεν θα μπει μέσα στη συναγωγή τού Κυρίου· μέχρι τη δέκατη γενεά του, δεν θα μπει μέσα στη συναγωγή τού Κυρίου.» Όχι παίζουμε! Είσαι μπάσταρδος; Έξω από την εκκλησία μέχρι και 10 γενιές αργότερα.!!Οι Συμπολίτες του Ιησού δεν πίστεψαν ποτέ το παραμύθι της γέννησης του με "ιερα"  παρέμβαση του Θεού τους και όπως καταλαβαίνετε ήταν αδύνατον να τον δεχτούν στους ναούς τους και στις συναγωγές τους!!Εκτός αν ο Ιησούς ήταν ο νόμιμος καρπός της σχέσης της μητέρας του με τον Ιωσήφ!!Όλα αυτά δεν τα γνώριζε ο Γιαχβέ δεν γνώριζε τους νόμους που ο  ίδιος είχε φτιάξει??Όπως βλέπετε το παραμύθι μπάζει από παντού!!Έτσι 'η θα πρέπει να ακυρωθούν τα εδάφια των ευαγγελίων που αναφέρουν τον Ιησού να  μιλάει σε Εβραϊκές συναγωγές  καθώς και την είσοδό του στους Ιουδαϊκούς  ναούς 'η θα αποδεχτούν οι Χριστιανοί απολογητές ότι ο Ιησούς ήταν σαρκικός γιος του γέροντα Ιωσήφ καθότι ως νόθος δεν θα  μπορούσε να εισέλθει στις συναγωγές των συμπολιτών του και σε Ιουδαϊκούς ναούς!!

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΙΝΗΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΡΩΜΑΪΚΟ ΚΑΙ ΕΒΡΑΪΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ!!

Πραξεις κεφ.5  Φυλάκιση και απελευθέρωση

   17Tότε ξεσηκώθηκε ο αρχιερέας κι όλοι εκείνοι που μαζί του ανήκαν στην παράταξη των Σαδδουκαίων και, γεμάτοι από ζηλοφθονία, 18συνέλαβαν τους αποστόλους και τους έκλεισαν σε μια δημόσια φυλακή. 19Tη νύχτα, όμως, ένας άγγελος του Kυρίου, άνοιξε τις πόρτες της φυλακής κι αφού τους έβγαλε έξω, τους είπε: 20"Πηγαίνετε να σταθείτε στο ναό κι εκεί να λέτε στο λαό όλες τις αλήθειες τις σχετικές με τη ζωή αυτή". 21Όταν τ' άκουσαν αυτά, μπήκαν από τα χαράματα στο ναό, όπου και άρχισαν να διδάσκουν. Στο μεταξύ, ο αρχιερέας και εκείνοι που ήταν μαζί του, αφού ήρθαν στον τόπο των συνεδριάσεων και κάλεσαν σε συμβούλιο τα μέλη του δικαστηρίου και όλους τους πρεσβυτέρους του λαού Iσραήλ, έστειλαν ανθρώπους να τους φέρουν. 22Όμως όταν ήρθαν οι κλητήρες, δεν τους βρήκαν στη φυλακή. Γύρισαν τότε και το ανέφεραν 23λέγοντας: "Eνώ τη φυλακή τη βρήκαμε κλειδωμένη και τελείως ασφαλισμένη καθώς και τους φύλακες να στέκονται έξω από τις πόρτες, όταν όμως ανοίξαμε, δε βρήκαμε κανέναν μέσα!" 24Σαν τ' άκουσαν τα λόγια αυτά, τόσο ο ιερέας και ο αξιωματικός της φρουράς του ναού όσο και οι αρχιερείς, αναρωτιόνταν με απορία πού θα κατέληγε τελικά η ιστορία αυτή μ' αυτούς τους ανθρώπους! 25Ήρθε τότε κάποιος και τους είπε: "Aκούστε! Oι άνθρωποι που βάλατε στη φυλακή βρίσκονται στο ναό και διδάσκουν το λαό!" 26Tότε ο αρχηγός της φρουράς πήγε μαζί με τους φρουρούς και τους έφερε, χωρίς όμως να χρησιμοποιήσει βία, γιατί φοβόνταν το λαό, μήπως και τους λιθοβολήσουν.

   27Tους έφεραν, λοιπόν, και τους έβαλαν να σταθούν μέσα στο συνέδριο. Έπειτα τους ανέκρινε ο αρχιερέας 28λέγοντας: "Δε σας διατάξαμε αυστηρά να μη διδάσκετε για τ' όνομα αυτό; Μα, να! Eσείς έχετε γεμίσει την Iερουσαλήμ με τη διδαχή σας! Kι ο σκοπός σας είναι να ρίξετε πάνω μας την ενοχή για το θάνατο του ανθρώπου αυτού". 29Aπαντώντας τότε ο Πέτρος και οι άλλοι απόστολοι, είπαν: "Eίναι επιβεβλημένο να πειθαρχεί κανείς στο Θεό παρά στους ανθρώπους. 30O Θεός των πατέρων μας ανέστησε τον Iησού, που εσείς τον σκοτώσατε κρεμώντας τον πάνω στο ξύλο του σταυρού. 31Aυτόν ο Θεός τον ύψωσε στα δεξιά του Aρχηγό και Σωτήρα για να προσφέρει μετάνοια στο λαό Iσραήλ και συγχώρηση αμαρτιών. 32Kι εμείς είμαστε μάρτυρές του για να επιβεβαιώνουμε τις αλήθειες αυτές, όπως μάρτυρας είναι και το Πνεύμα το Όγιο, που ο Θεός το έδωσε σ' εκείνους που πειθαρχούνε σ' αυτόν". Αυτά λεει ο Παυλίνος στις πράξεις έτσι για να καταλάβετε σε τι Εβραϊκή παγίδα έχετε πέσει!!Ο Ιησούς της Καινής δεν υπήρξε όλα αυτά είναι κατασκευάσματα των Εβραιορωμαίων κατακτητών!!

Απίστευτη τραγωδία στην Οδησσό όπου 36 Ρωσόφωνοι βρήκαν μαρτυρικό θάνατο αφού εγκλωβίστηκαν στο μέγαρο των συνδικάτων κτίριο από ακροδεξιούς και κυβερνητικές δυνάμεις της Ουκρανίας και κάηκαν ζωντανοί, μία ακόμη νύχτα - κόλαση, αυτή του Σαββάτου, πέρασε η ανατολική Ουκρανία. Ουκρανοί Χριστιανοί αποκεφαλίζουν Χριστιανους Ρωσόφιλους!!

Όπως μεταδίσει το Russia Today, μεγάλη επιχείρηση πραγματοποιεί ο στρατός της Ουκρανίας στη Μαριούπολη και την Κονσταντίνοβκα που έχουν καταληφθεί από φιλορώσους αντάρτες.

Σύμφωνα με το Ιντερφάξ, ειδικές δυνάμεις έχουν αναπτυχθεί στην κεντρική πλατεία της Μαριούπολης και ρίχνουν προειδοποιητικές βολές, ενώ τα στρατεύματα έχουν περικυκλώσει ένα διοικητικό κτίριο που έχει καταληφθεί από φιλορώσους αντάρτες. Οι διαδηλωτές έστησαν οδοφράγματα και καίνε λάστιχα.