Oνοματοδοσία στην "αρχαία" Ελλάδα 
O πατέρας ανάβει την πυρά του βωμού και επικαλείται τους Θεούς...
«Κλύτε Θεοί Πατρώοι,
Εθνικοί των Ελλήνων Θεοί,
Υμέας κικλήσκομεν
αγαθαίς γνώμαις ημίν προσελθείν
κλύτε Μάκαρες και μόλοιτε ημίν
από Πυρός, από Χθονός
αφ' Ύδατος, από Αέρος
και από Ολύμπου.»
Ύμνος Χαρίτων
Tοποθετείται από τη μητέρα γύρω από το λαιμό του παιδιού το «μέταλλον» -κόσμημα- της ονοματοθεσίας του. Η μητέρα επικαλείται τις Χάριτες.
« Χάριτες, σεπτές θυγατέρες της Ευρυνόμης και του Διός
ουράνιαι μητέρες της κοσμήσεως και της Ευνομίας
φαειναί, λάμπουσαι, αυξήτριαι, σεβαστές παρθένοι
συνοδοί της Αθηνάς Εργάνης και της Ουρανίας Αφροδίτης
εσείς που στέκεστε δίπλα τον Φοίβο στις συνελεύσεις των Θεών
ακούστε μας και σταθείτε κοντά μας ευμενείς
αυξάνοντας γύρω μας το ιερό φως των Ολυμπίων
χαρίζοντάς μας δια βίου ειρήνη και χαρά
φυσικό κι εσωτερικό κάλλος
γαλήνη, μακροθυμία και ημέρωση
αξιοσύνη, ευσέβεια και κρίση ορθή.»
Ύμνος Νυμφών
Aπό τον πατέρα.
«Νύμφες, ακοίμητοι θυγατέρες της Πρώτης Αρχής
σπέρματα του Διός και τ' Ουρανού
αφανείς φίλοι βροτών και παιδοκόμοι
εναέριοι και ευώδεις Θεαί
Σας καλούμε να προσέλθετε ευμενείς
δια βίου επαρωγοί της / του ............
αγναί διδάσκαλοι, επίκουροι
και χαροπαίγμονες οδηγοί.»
Ύμνος Θεού Προστάτου
Eπιλέγεται από τους γονείς.
Παρουσίαση
Ο
πατέρας, περιφέρει 3 φορές το παιδί γύρω από την επιβώμια πυρά με κατεύθυνση αντίθετη του ρολογιού, λέγοντας στο πέρας κάθε κύκλου.
«έστωσαν οι Θεοί προστάται της / του.........»
Ενώ οι προσκεκλημένοι τους ραίνουν με άνθη και καρπούς. Η μητέρα στέκεται μπροστά στην επιβώμια πυρά. Μόλις σ
υμπληρώσει την περιφορά, ο πατέρας στέκεται δίπλα στην μητέρα, υψώνει το παιδί πάνω από την πυρά, κοιτάζει ψηλά και κάνει την παρουσίαση στους Θεούς και τους Προγόνους.
«Αθάνατοι Θεοί και ευκλεείς Πρόγονοι
σας παρουσιάζω την / τον ..............
γνησία / γνήσιο απόγονο εμού και της συζύγου μου
Ελληνίδα / Έλληνα εξ Ελλήνων
αίμα εκ του αίματός μας
ψυχή εκ της ψυχής σας.
Να την / τον φυλάτε και να την / τον οδηγείτε
στις οδούς που ταιριάζουν στους Έλληνες
στις οδούς που ταιριάζουν
σε φιλοσόφους και ελευθέρους ανθρώπους.»
(απαγγέλλεται τρίς)
Ευχή
H η μητέρα παίρνει στα χέρια το παιδί και απαγγέλλει την ευχή.
«Τι να ευχηθεί ένας θνητός για έναν θνητό που αγαπάει;
Μόνο οι Θεοί αλήθεια ξέρουν.
Ας χαρίσουν λοιπόν στην / στον ................
εκείνα που η μεγαλοσύνη τους θέλει
εκείνα που ταιριάζουν σε Ελληνίδα / Έλληνα,
παιδί δικό τους δηλαδή,
ας χαρίσουν αυτά που πρέπει σε ανθρώπινο πλάσμα
που θα τιμήσει τους Θεούς και τους Προγόνους
που θα σεβαστεί τη Φύση και τον Αιώνιο Λόγο.
Μάκαρες Θεοί, Εθνικοί Θεοί των Ελλήνων
και εσείς ένδοξοι Πρόγονοι
χαρίστε τα πρέποντα για πρόσωπο αγαπημένο
στην / στον .................
που μόλις παρουσιάσαμε εμπρός σας.»
Σπονδή
Χύνεται τριπλή σπονδή αρώματος, γάλακτος και μελιού και όλοι αναφωνούν.
«έστωσαν οι Θεοί προστάται της / του .........»
Κλείσιμο
«Χαίρετε Μάκαρες, χαίρετε Αιώνιοι Θεοί Πατρώοι
ευσεβέσι θρησκευταίς Ιερόν Φάος αύξοιτε
νούσους, άλγη τε και κήρας στέλλοντες ες πέρατα γαίης.»
«Γένοιτο»
(Μοιράζονται στους προσκεκλημένους γλυκά και γίνεται απόθεση δίπλα στον βωμό των διαφόρων δώρων προς το παιδί.)
ysee.gr
Ποσοι απο εσας που βαπτιζετε τα παιδια στο ονομα του Εβραιου ψευτοθεου γνωριζετε το ορο νονος ??
Το 530 μ.Κ. ο Ιουστινιανός έδωσε την χαριστική βολή στον πολιτισμό και στους «αλιτηρίους Έλληνας», όπως τους αποκαλεί ο Κώδικάς του. Η καινοτομία του ήταν η καθιέρωση του θεσμού του «ανάδοχου», που αργότερα μετονομάστηκε σε «νονός». Ο νονός ήταν κυριολεκτικά ένας χριστιανός πράκτορας, που τον όριζε αποκλειστικά και μόνον η Εκκλησία και αφιέρωνε την ζωή του στην παρακολούθηση του βίου του νεοβαπτισθέντος νηπίου. Αν οι γονείς και το νήπιο δεν τελούσαν τα χριστιανικά τους καθήκοντα, το κατέδιδε στην Εκκλησία και τότε το παιδί και οι γονείς θανατώνονταν χωρίς δίκη και δημευόταν η περιουσία τους.:!!!
ΤΩΡΑ ΞΕΡΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ!!!