Εάν λοιπόν ο Χριστός έκαμε τό Πάσχα Του την πρώτη ημέρα τών αζύμων, σημαίνει, ότι χρησιμοποίησε άζυμον άρτον, διότι από τήν ημέρα αυτή επετρέπετο να χρησιμοποιηθούν τα άζυμα. Η εορτή των αζύμων με το Πάσχα συμπίπτουν πάντοτε τήν ίδια ημέρα - εορτάζονται μαζί, διότι και οι δύο εορτές εθεωρούντο ως μία, όπως λέγει και ο Ευαγγελιστής Λουκάς: κβ' 1, εκτός του ότι η εορτή των αζύμων παρατείνεται επί επτά ημέρες, ενώ η εορτή του Πάσχα είναι μιά μόνο ημέρα.
Αλλά γιατί ο Ιωάννης σημειώνει ότι ο Μυστικός Δείπνος έγινε πρό τής εορτής του Πάσχα, ενώ οι άλλοι τρείς Ευαγγελισταί, «τη πρώτη των αζύμων»; Η έρευνά μας θα διαφωτίσει το θέμα και θα διαλύσει την απορία.
Από τα εξιστορούμενα του Ευαγγελιστού Ιωάννου, που λέγει ότι κατά την δίκη του Ιησού οι υπηρέτες που μετέφεραν τον Ιησού από τον Άννα στον Καϊάφα,«ούκ εισήλθον εις το Πραιτώριον (κυβερνείον), ίνα μη μιανθώσιν, αλλ' ίνα φάγωσι το Πάσχα» (Ιωάννης: ιη' 28), φαίνεται, ότι «η πρώτη των αζύμων» αναφέρεται στην εσπέρα της παραμονής του Εβραϊκού Πάσχα. Τότε, κατά την συνήθεια των Ιουδαίων, άρχιζαν οι προετοιμασίες προς εκκαθάρισιν παντός ενζύμου, χωρίς όμως και να τίθενται εν χρήσει τά άζυμα, δια τούτω δέ η πρώτη αύτη, Πέμπτη της εβδομάδος, εκκαλείτο πρώτη των αζύμων».
Απ' όλα τα εξιστορούμενα των Ευαγγελιστών καταλήγομε στο συμπέρασμα ότι τό Πάσχα τότε ήταν την Παρασκευή, αλλά το μετέθεσαν τό Σάββατον. «Περί δε του Σαββάτου, καθ' ο θα ήρχιζε το Πάσχα λέγει ο Ιωάννης, «Ην γαρ μεγάλη η ημέρα εκείνη του Σαββάτου» (κεφ. ιθ' 31), ότι δηλαδή το Σάββατον εκείνο δέν ήτο κοινόν, αλλά Σάββατον, καθ' ο συνέπεσεν η μεγάλη εορτή του Εβραϊκού Πάσχα».
Ο Ιησούς όμως δεν συμμορφώθηκε με την μετάθεση της εορτής. Κατόπιν αυτών οδηγούμεθα στο συμπέρασμα ότι το Πάσχα Του ο Κύριος το έκανε μιά ημέρα πρίν -24 ώρες πρό της εορτής του Νομικού Εβραϊκού Πάσχα. Κατά συνέπειαν δέν χρησιμοποίησε άζυμα, αλλά ένζυμον κανονικόν άρτον, δεδομένου ότι, πρό της κανονικής ενάρξεως του Πάσχα τα άζυμα ήταν απαγορευμένα, δέν επετρέπετο να χρησιμοποιηθούν από κανένα.
ΟΠΩΣ ΒΛΕΠΕΤΕ ΕΒΡΑΙΟΛΑΤΡΕΣ ΡΩΜΙΟΙ Ο ΝΑΖΩΡΑΙΟΣ ΤΙΜΟΥΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΒΡΑΪΚΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!!! ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΦΑΝΑΤΙΚΟΣ ΕΒΡΑΙΟΣ ΜΕ ΕΒΡΑΪΚΑ ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΚΑΙ ΑΓΝΟΟΥΣΕ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ!!!!ΕΣΥ ΡΩΜΙΕ ΤΙ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙΣ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ "ΑΝΑΣΤΑΣΗ" ΕΝΟΣ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΥ ΕΒΡΑΙΟΥ!! Ο ΙΗΣΟΥΣ ΤΙΜΟΥΣΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΨΕΥΤΟΘΕΟ ΤΟΥ,ΕΣΥ ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥ ΣΟΥ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΚΑΙ ΘΕΟΥΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΑ??
Ο ΙΗΣΟΥΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΠΟΤΕ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΚΑΝΟΥΜΕ!! ΔΕΙΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΤΙ ΓΙΟΡΤΑΖΕ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΤΗΣ ........"ΑΓΑΠΗΣ"!!!
Πέσαχ
Το Πέσαχ αρχίζει την 15η ημέρα του εβραϊκού μήνα ,(φέτος στις 19 Αριλίου 2008 το βράδυ) και διαρκεί οκτώ ημέρες. Πρόκειται για την πρώτη από τις τρεις εορτές προσκυνήματος, με διττό χαρακτήρα: ιστορικό και αγροτικό, τις επονομαζόμενες Ρεγκαλίμ. (Οι άλλες δύο είναι το Σσαβουότ και το Σουκότ). Σε ό,τι αφορά τον αγροτικό χαρακτήρα το Πέσαχ χαιρετίζει την αρχή του θερισμού. Μεγαλύτερη όμως σημασία δίνεται στον ιστορικό χαρακτήρα αφού, το Πέσαχ γιορτάζουμε την Έξοδο των Εβραίων από την Αίγυπτο και την απελευθέρωση τους ύστερα από μακρόχρονη δουλεία. Η γιορτή αυτή είναι γνωστή με τέσσερις διαφορετικές ονομασίες.
Η πρώτη είναι, Χαγκ Χαπέσαχ. Η λέξη «πέσαχ» σημαίνει «προσπερνώ» και αναφέρεται στο πέρασμα του Θεού πάνω από τα σπίτια των Εβραίων ,όταν θανάτωσε όλα τα πρωτότοκα παιδία των Αιγυπτίων. Άλλη ονομασία είναι ,Χαγκ Χαματσότ,η Γιορτή των Ματσότ ή των άζυμων, επειδή οφείλουμε να τρώμε μόνο Ματσότ. Η τρίτη ονομασία είναι Χαγκ Χααβίβ, η Γιορτή της Άνοιξης, καθώς συμπίπτει πάντα με την Άνοιξη στο Βόρειο ημισφαίριο . Άλλωστε στην Τορά συσχετίζεται αρκετές φορές η Έξοδος των Εβραίων από την Αίγυπτο με τον μήνα Αβίβ (Άνοιξη). Τέλος το Πέσαχ ονομάζεται Ζμαν Χερουτένου, η Εποχή της Απελευθέρωσης μας, καθώς όλη η ιστορία περιστρέφεται γύρω από το πέρασμα του εβραϊκού λαού από την σκλαβιά στην ελευθερία.