Απόλλωνας - Ήλιος, Γέα - Γη, θεοί υπαρκτοί
που ακτινοβολούν δύναμη και ενέργεια,
προστάτες και καλλιεργητές της ζωής.
Αντιθέτως η ενέργεια που εκπορεύεται από
τους Γιαχβέ-Ιησού και τον θίασό τους είναι
από μηδενική έως αρνητική-καταστροφική.
Άρα για ποιον θεό μιλάμε;
Στις 6 του Γενάρη η ορθοδοξία «αγιάζει» τα νερά, με σταυρούς, με βουτιές στα παγωμένα χειμωνιάτικα νερά, με παπάδες να γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι για να το «αγιάσουν», με αγίασμα να μοιράζεται στους ναούς ικανό να γιατρέψει «πάσαν νόσον και πάσαν μαλακία».
Τις νόσους σίγουρα δεν τις γιατρεύει μα δυστυχώς ούτε και τη μαλακία, διαφορετικά θα είχαμε σταματήσει να μαλακιζόμαστε εδώ και πολλά χρόνια. Όταν σκέφτομαι ότι όλη ετούτη η ιεροτελεστία είναι μια φτηνή οικονομική συναλλαγή με πιάνει ανατριχίλα, δέος, και απαισιοδοξία για το κατάντημα του Έλληνα.
Παπάδες με το κουβαδάκι γεμάτο νερό της βρύσης (αγίασμα), γυρίζουν τα σπίτια του χωριού την παραμονή και «τα παίρνουν», παιδιά με το σταυρό την επομένη κάνουν την ίδια δουλειά και το αποτέλεσμα, να κάμουμε ταμείο, πόσα μαζέψαμε; Πως πήγε η γύρα;
Όλοι μας ξέρουμε(;) ότι το νερό είναι από τη φύση του άγιο, διότι δίχως νερό η Γη μεταβάλλεται σε έρημο και άγονο πλανήτη. Οι έλληνες την αγιότητα του νερού τη γνωρίζαμε εδώ και χιλιάδες χρόνια και φυσικά δεν περιμέναμε τους Χριστιανούς να έρθουν να μας το πουν.
Δεν τα καταφέρνω όμως να απαλλαγώ από ένα νευρικό γέλιο που με πιάνει κάθε τέτοια εποχή όταν βλέπω, από τη μια τον παπά να «αγιάζει» τα νερά και από την άλλη τον Χριστιανό να ρίχνει τα σκουπίδια του, τα περιττώματά του, τα βιομηχανικά και αστικά απόβλητα, μέσα στα ίδια τα άγια νερά.
Αυτό συμβαίνει διότι ο Χριστιανισμός είναι μια σχιζοφρενική θρησκεία.
Η σχιζοφρένειά της δεν εκδηλώνεται μόνο στο νερό μα σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής, με τους σατανάδες στις ψυχές των παιδιών, τους βρικόλακες εγκατεστημένους στα σώματα των ενηλίκων. Ναι στις επιστήμες από τη μία, όχι από την άλλη, ναι στα βιβλία από τη μία, να καούν από την άλλη κλπ, κλπ.
Και το πιο σχιζοφρενικό από όλα: για την χριστιανική κουλτούρα το νερό είναι άγιο μόνο μια φορά το χρόνο, για τις υπόλοιπες; Δεν τρέχει τίποτα. Μπορούμε να το λερώνουμε με όλους τους τρόπους και με κάθε είδους σκουπίδι και βρωμιά. Δεν υπάρχει «ιερός» κανόνας που να αναφέρεται στην αγιότητα του νερού, ούτε άγιος υπάρχει στο χριστιανικό αγιολόγιο προστάτης της καθαρότητάς του, στο σεβασμό και στη διατήρηση της αμόλυντης φύσης του, από μέρους των πιστών χριστιανών.
Ενώ αντίθετα για στον Παγανισμό, το νερό είναι άγιο και τις 365 μέρες του χρόνου και οφείλουμε να το προστατεύουμε και να το διατηρούμε καθαρό, διότι το νερό είναι η βάση της ζωής. Θεοί, θεές, νεράιδες και ξωτικά, προστατεύουνε τα νερά, αποτρέποντας, με το φόβο της τιμωρίας, τους βάρβαρους και τους ηλίθιους να τα λερώνουν. Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, διότι ο Παγανισμός είναι η θρησκεία των πολιτισμένων και των σοφών ανθρώπων.