Σοκ προκάλεσε για μια ακόμη φορά, ο γνωστός για τις αναρχο-αριστερές απόψεις του, τα ψυχολογικό-κοινωνιολογικά κηρύγματα του και την ιδεολογική ζημιά που έχει προκαλέσει σε Ιερείς και ποίμνιο της Πρέβεζας, π. Θεοδόσιος Μαρτζούχος.
Αφορμή αυτή τη φορά ήταν η Ιερατική Σύναξη του μηνός Οκτωβρίου όπου αναφέρθηκε με απαξίωση για τον γέροντα Παϊσιο. "Ήταν ένα απλό γεροντάκι που πολλές φορές δεν ήξερε τι έλεγε και προσεύχονταν λίγο παραπάνω", είπε προς έκπληξη όλων. Μάλιστα για τις απόψεις του περί 666, είπε πως τον είχαν παρασύρει.
Στην ιουδαιοχριστινική Θρησκεία αν βρεθεί κάποιος να πει τα πράγματα με το όνομά τους ακόμα και μέλος αυτής να είναι θα τον ρίξουν στη "πυρά"!!Απολλώνιος Ο Γερ. Παΐσιος άρρωστος μια εβδομάδα με διακονητές αγγέλους και αγίους!! Και τώρα όλοι ΟΙ ΙΟΥΔΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ μια επίσκεψη στο ΔΑΦΝΙ!!
Ο π. ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ ΜΑΡΤΖΟΥΧΟΣ ΜΙΛΑ ΑΠΑΞΙΩΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟΝ π. ΠΑΪΣΙΟ!!!
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
Ο Γέροντας Παΐσιος διηγήθηκε σε πνευματικό του τέκνο το ακόλουθο θαυμαστό γεγονός, το οποίο συνέβη στον ίδιο:
Κάποτε, όταν ήμουν στον Τίμιο Σταυρό, αρρώστησα βαριά. Ήταν χειμώνας βαρύς, είχε πέσει τόσο χιόνι που κανένα δέντρο δεν έμοιαζε για δέντρο. Όλα ήταν πνιγμένα στο λευκά, τα μονοπάτια είχαν χαθεί, τα πουλιά είχαν λουφάξει, τα σύννεφα και η ομίχλη σκέπαζαν τον Άθωνα. Δεν είχα καμμία επικοινωνία με το μοναστήρι του Σταυρονικήτα, μού ήταν αδύνατο να ζήσω περισσότερο από λίγες μέρες, γιατί η αρρώστια με είχε παραλύσει τελείως. Περίμενα τον Κύριο να μού πάρει την ψυχή και να την οδηγήσει στο έλεος της ευσπλαχνίας Του. Ούτε ένα τσάι δεν μπορούσα να φτιάξω, ούτε τη σόμπα να ανάψω, ούτε νερό να πιώ είχα. Η ζωή μου ήταν αφημένη στο έλεος τού Θεού. Έλεγα «Ιδού Κύριε, εις το έλεος Σου ελπίζω μη με εγκαταλείψεις!»
Ύστερα από λίγη προσευχή που με πολύ κόπο ψέλλισα, είδα να εμφανίζονται στο κελλί μου μέσα άγγελοι και άγιοι, απεσταλμένοι τού Θεού. Ταχύ με προκατάλαβε η Χάρη τού Θεού. Ευχαριστούσα και δοξολογούσα τον Σωτήρα μου. Δάκρυσα. Ένας από τους αγγέλους φρόντιζε για τη σόμπα, άλλος ετοίμαζε φαγητό ζεστό, φέρνανε και ευωδιαστά ψωμιά. Βρέθηκα στον Παράδεισο. Τι άλλο ήθελα.
Οι άγιοι άρχισαν να με στηρίζουν με λόγους παρηγορίας και με παρακλήσεις. Και μόνο η θέα τους με ξεκούραζε, με ενίσχυε και μού έδινε ελπίδα. Καθίσανε μαζί μου ώσπου έγινα καλά και μπορούσα να οικονομήσω τον εαυτό μου. Μετά φύγανε. Μία βδομάδα καθίσανε. Όταν μετά από καιρό σηκώθηκα βγήκα από το κελί και κοίταξα γύρω τη φύση με διαφορετικό βλέμμα. Όλα έλαμπαν μέσα στο άκτιστο φώς της χάρης τού Αγίου Πνεύματος. Δεν ήμουν άξιος αλλά η άπειρη αγαθότητα τού Θεού και η αγάπη Του εκδηλώθηκαν με αυτό τον τρόπο.
Πάντως ένοιωθα τόση χάρη να με πληρώνει εσωτερικά που έλεγα «Φτάνει Θεέ μου, δεν αντέχω άλλο. Θα σκάσω. Ή πάρε με κοντά Σου ή λιγόστεψε τη χάρη που μού έδωσες. Αν τόση χάρη μού δίνεις τώρα, φαντάζομαι στον Παράδεισο τι θα γίνεται.»Αυτος ο ανθρωπος ηταν για το Δαφνί!!
http://misha.pblogs.gr/2011/02/arrwstos-mia-ebdomada-me-diakonhtes-aggeloys-kai-
agioys.htm