ΓΙ' ΑΥΤΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟΣΗ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ !!
ΕΧΕΙ ΔΑΙΜΟΝΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ!!
Θεολογικές θέσεις για γυναίκα και έρωτα:
ΕΤΣΙ ΗΤΑΝ Η ΕΛΛΗΝΙΔΑ!!
![Θ2.jpg]()
Εδώ αναφέρομε μερικές Εβραιογνωστικοχριστιανικές θεολογικές θέσεις για τη γυναίκα και τον έρωτα. Σε σύγκριση με όλα τα ανοσιουργήματα και συμπλέγματα που έχουν καταγράψει η Καινή Διαθήκη και όλοι οι Πατέρες της εκκλησίας αυτά που καταγράφομε εδώ είναι εξαιρετικά ολίγα.
Πολλοί θεολόγοι και ιερείς ισχυρίζονται ότι ο Χριστιανισμός ανύψωσε την κοινωνική θέση της γυναίκας. Διαβάστε λοιπόν τα μαργαριτάρια που είναι σπαρμένα μέσα στις επιστολές του Παύλου για τις γυναίκες (ειδικότερα Α΄ Πρός Κορινθίους: π. χ. Ζ΄: 1-2. «Καλόν είναι εις τον άνθρωπον (= άνδραν) να μην αγγίζει γυναίκα. Αλλά προς αποφυγή της πορνείας, ο καθένας ας έχει τη γυναίκα του ...», Πρός Εφεσίους Ε΄: 22-23, Α΄ Πρός Τιμόθεο: Β΄: 11-14 «Η γυναίκα πρέπει να μαθαίνει με ησυχία και πλήρη υποταγή. Στην γυναίκα δεν επιτρέπω να διδάσκει ή να εξουσιάζει τον άνδρα αλλά να μένει ήσυχη ...» κ.λ.π.). «Μόνο γι' αυτά θα έπρεπε οι γυναίκες να είναι πιο Χριστιανές από τους άνδρες», όπως φώναζε ένας θεολόγος όταν ήμουν μαθητής γυμνασίου!
Η ΡΩΜΙΑ ΣΗΜΕΡΑ!!ΕΤΣΙ ΘΕΛΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ!!
Μια πολύ παράξενη και επικίνδυνη εφεύρεση για την φυσιολογική και ψυχολογική υγεία, την ευγονική και την διατήρηση του είδους, των Χριστιανών είναι η εξύμνηση και η παρότρυνση για τη διατήρηση της παρθενίας ως υπερτάτης αρετής και υψηλοτάτου ιδανικού. Έτσι απέκοψε τις ρίζες του έρωτα που είναι η βάση των σχέσεων των δύο φύλων, της οικογενειακής ζωής και αγάπης. Αυτό έρχεται σε αντίφαση με την Παλαιά Διαθήκη όπου ο Μωυσής επιτρέπει τις φυσιολογικές σχέσεις και επιβάλει τον Γάμο. Εκτός από τον Μωυσή ο οποίος εκτός από την σύζυγόν του παρανόμως είχε πάρει και μια Αιθιοπίδα, έχομε και πλήθος επιβητόρων μεταξύ των οποίων είναι οι κριτές Γεδεών και Σαμψών και οι βασιλείς Δαυίδ και Σολομών με τα μεγάλα χαρέμια τους, κ. ά.
Ένα σπουδαίο βιβλίο Bestseller πάνω στην αντιμετώπιση του σεξουαλικού ζητήματος είναι και το Eunuchs for the Kingdom of Heaven (Ευνούχοι για την Βασιλεία των Ουρανών) της γερμανίδας καθολικής θεολόγου Uta-Ranke Heinemann, εκδόσεις Pinguin, το οποίο και συστήνομε προς μελέτη. Μέσα στις Επιστολές του Παύλου, στην Αποκάλυψιν του Ιωάννου, σε διάφορα μέρη της Ιεράς Παραδόσεως και γραμματείας των Πατέρων κ.α. η αρετή της απολύτου παρθενίας είναι ξεκάθαρη και απευθύνεται και στους άνδρες και στις γυναίκες. Παντού επικρατεί η ψυχοπαθολογική εμμονή «μη μολυνθείς μετά γυναικών»! Η γυναίκα είναι μόλυνση, κατάρα, μίασμα... και όλα αυτά τα ωραία στολίδια με τα οποία την στολίζουν. Ο ερωτισμός, η συνεύρεση, η συνουσία, ο αυτοερωτισμός κλπ. δεν θεωρούνται όμορφες, φυσικές και φυσιολογικές ανάγκες του ανθρώπου αλλά καταδικάζονται ως βαριές αμαρτίες και ανθρώπινες αδυναμίες. Όποιος διανοείται ή διαπράττει κάτι από αυτά είναι ένοχος και πρέπει να έχει τύψεις και ενοχές μέχρι και την άλλη ζωή. Π. χ., βλέπε: Ματθαίος Ε΄: 27-30 «'Ηκούσατε ότι ερρέθη τοις αρχαίοις, ου μοιχεύσεις. Εγώ (ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός μιλάει εδώ) δε λέγω υμίν ότι πας ο βλέπων γυναίκα προς το επιθυμήσαι αυτήν ήδη εμοίχευσεν αυτήν εν τη καρδία αυτού. ει δε ο οφθαλμός σου ο δεξιός σκανδαλίζει σε, έξελε αυτόν και βάλε από σου· συμφέρει γαρ σοι ίνα απόληται εν των μελών σου και μη όλον το σώμα σου βληθή εις γέενναν. και ει η δεξιά σου χείρ σκανδαλίζει σε, έκκοψον αυτήν και βάλε από σου· συμφέρει γαρ σοι ίνα απόληται εν των μελών σου και μη όλον το σώμά σου βληθή εις γέενναν.». Πάρα πολύ ωραία...!
Αφού έτσι το θέλησε ο διεστραμμένος, ψευδολόγος και κομπλεξικός Ιερός Αυγουστίνος, κ. ά., το ερωτικό στοιχείο της ανθρώπινης φύσης πρέπει να εξαλειφθεί πλήρως, αλλά οι συνεπαγόμενες παθήσεις ας αυξηθούν και τα φρενοκομεία ας γεμίσουν. Οι θεόπνευστοι πάπες, επίσκοποι, σύνοδοι κλπ. υιοθέτησαν αυτές τις διεστραμμένες θέσεις του παναθλίου Αυγουστίνου. Βεβαίως πολλοί απ' αυτούς δεν θα τηρήσουν αυτές τις αυστηρές εντολές αλλά θα αφεθούν σε παντός είδους όργια και κρυφές σεξουαλικές συνευρέσεις. Ο χορός των μανουαλιών, τα όργια και οι ακολασίες του Πάπα Λέοντος Χ και πολλών άλλων, καθώς και διάφορα μοναστηριακά όργια δεν αντιπροσωπεύουν παρά μόνο ένα πολύ μικρό μέρος όλων των οργιαστικών σεξουαλικών συμβάντων.
Έπρεπε επίσης να έχομε δυο μέτρα και δυο σταθμά: όσες γυναίκες και όσοι άνδρες είχαν «εκείνο το δαιμονάκι» που προκαλούσε στους άλλους ή στις άλλες σεξουαλικές επιθυμίες συλλαμβάνονταν και εξοντώνονταν με κάθε φρικτό βασανιστήριο και νοσηρό τρόπο. Όποια γυναίκα συλλαμβανόταν να έχει πλαγιάσει με «incubus -bi» (δαιμόνια που έκαναν έρωτα τη νύκτα με γυναίκες καθώς αυτές κοιμόταν) και όποιος άνδρας συλλαμβανόταν να έχει πλαγιάσει με «succubus -bi» (δαιμόνια που έκαναν έρωτα τη νύκτα με άνδρες καθώς αυτοί κοιμόνταν) έπρεπε να αποδείξει ότι «δεν είναι ελέφας», αλλιώς την ή τον περίμεναν τα πιο επώδυνα βασανιστήρια μέχρις ότου ξεψυχήσει. Στη μαύρη βίβλο κατά των μαγισσών, το τρομακτικό βιβλίο, εγχειρίδιο, της καθολικής εκκλησίας Malleus Maleficarum (Η Σφύρα κατά των Κακοπραγούντων) αναγράφονται διαγνωστικές, λεπτομερείς μέθοδοι για την διαπίστωση του αν η εγκυμοσύνη μιας γυναίκας προερχόταν από κανονικό άνδρα ή από incubus. Περιττό να γράψομε εδώ τί πάθαινε μια γυναίκα, αν είχε μείνει έγκυος από κανέναν incubus ή αν κανένας άνδρας είχε κοιμηθεί με succubus χωρίς να το έχει πάρει χαμπάρι...! Το αφήνομε στην φαντασία σας, ή στην ερευνητική μελέτη σας...
Σχετικά με ερωτύλους δαίμονες (τον Ασμοδαίο) διαβάστε και το βιβλίο Τωβίτ, το οποίο ανήκει στην χριστιανική Παλαιά Διαθήκη αλλά όχι στην Εβραϊκή. Γράφτηκε από άγνωστο συγγραφέα κατά τον δεύτερο αιώνα Π. Κ. Ε. Όποιος είναι με τα καλά του απορεί πως υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν σ' ένα τέτοιο ανόητο τερατούργημα δαιμονολογίας και δεισιδαιμονίας. Διαβάστε το από περιέργεια να δείτε τι θα πει κρετινισμός, με ερωτύλους δαίμονες, θανάτους, συκώτια και χολές ψαριών, καπνούς, τον αρχάγγελο Ραφαήλ, χρυσές δραχμές, και ένα σωρό ανόητα αντιαισθητικά και σαχλά παραμύθια. Ενώ λοιπόν οι Εβραίοι το απέρριψαν οι Χριστιανοί το περιμάζεψαν!
Επίσης όποιος άνδρας ή όποια γυναίκα υπέφερε από διάφορες εμμονές ή είχε αλλόκοτη όψη εθεωρείτο μάγος ή μάγισσα και έπρεπε πάση θυσία να θανατωθεί είτε με κάψιμο, είτε με πνίξιμο, είτε με διάφορα άλλα χριστιανικά βασανιστήρια. Πολλές χιλιάδες κόσμος πλήρωσαν πολύ ακριβά αυτές τις εμμονές τους μέχρι και αρκετά πρόσφατα. Θεσπέσια πράγματα άπειρης θεοπνευστίας έχομε εδώ... Η χριστιανική παράνοια και διαστροφή δεν έχει κανένα μέτρο. Πουθενά αλλού δεν έχουν σημειωθεί τέτοιοι παραλογισμοί, εγκλήματα, βασανιστήρια και φρικαλεότητες!
Στον Χριστιανισμό ακόμα και η τεκνοποίηση θεωρείται αμαρτία, κατά το «... Ιδού γάρ εν ανομίαις συνελήφθην καί εν αμαρτίαις εκίσσησέ με ή μήτηρ μου...» του Εβραϊκού Ψαλμού Ν΄: 7 (ή ΝΑ΄: 5 σε άλλες εκδόσεις). Γίνεται μόνον εξ' ανάγκης («κατ' οικονομίαν» όπως τους αρέσει να λένε λογίως) για να μην σβήσει το ανθρώπινο γένος. Αυτό έγινε εκ των πραγμάτων αφού τελικά δεν ήλθε εκείνο το πολυπόθητο τέλος του κόσμου μαζί με εκείνη την περίφημη Δευτέρα Παρουσία που περίμεναν αμεσότατα οι πρώτοι Χριστιανοί και ο Παύλος. Ακόμα αυτή η εξ ανάγκης σεξουαλική συνεύρεση πρέπει να γίνεται χωρίς καμία απολύτως απόλαυση ηδονής και στο σκοτάδι. Η απόλαυση ηδονής είναι μεγάλη αμαρτία για τους διεστραμμένους Χριστιανούς. Τέλος η λεχώνα χρειάζεται ειδική ιεροπραξία για να εξιλεώσει την «αμαρτία» της, 40 μέρες μετά την γέννα· να σαραντίσει όπως λέει ο λαός, που σημαίνει ότι για 40 μέρες η μητέρα και το μωρό δεν μπορούν να εξέρχονται από το σπίτι τους. Μετά όμως, το πρώτο πράγμα που η μάνα οφείλει να πράξει είναι το να επισκεφτεί τον ιερέα για την ειδική ιεροπραξία με ευχές, εξορκισμούς, κλπ. Έτσι έχουν θεσπιστεί αυτά τα πράγματα από τον Μωσαϊκό Νόμο και από την Χριστιανική Εκκλησία. Η γυναίκα λοιπόν γίνεται απλώς μια καταραμένη βρεφομηχανή και αυτό μόνο εξ' ανάγκης. Μα το λέει και ο Παύλος στην Α΄ Πρός Τιμόθεον Β΄: 15, η γυναίκα θα σωθεί με το να γεννά παιδιά. Άραγε, όσες γυναίκες για οποιοδήποτε λόγο δεν μπορούν να τεκνοποιήσουν θα ριφθούν στο πυρ το εξώτερο; Εδώ εξηγώ ότι με τη λέξη «βρεφομηχανή» δεν θέλω καθόλου να υπερασπίσω την υπογεννητικότητα, αλλά θέλω να τονίσω ότι ο Χριστιανισμός, εκτός από τις αγίες και τις καλογριές του, δεν ανεγνώρισε τίποτα άλλο στο λαϊκό γυναικείο φύλο εκτός μόνο το ότι ημπορεί να τίκτει. Πέραν τούτου το γυναικείο φύλο δεν έχει αφ' εαυτού του υπόσταση και προσωπικότητα, όπως και για χίλια περίπου χρόνια δεν είχε ούτε ψυχή. Μετά απεφάσισαν να δώσουν και σ' αυτό ψυχή!
Εί δυνατόν όμως, η γυναίκα να σταματήσει να είναι γυναίκα και με τις νηστείες να κατορθώσει να σταματήσει τα έμμηνά της. Αυτό είναι μεγάλη αρετή στον Χριστιανισμό αλλά ταυτοχρόνως και μεγάλη σχιζοφρένεια. Στον Μωσαϊκό Νόμο τα γυναικεία έμμηνα θεωρούνται μόλυνση και ακαθαρσία. Γι' αυτό απαγορεύεται να εισέρχονται οι γυναίκες στα ιερά των χριστιανικών και Εβραϊκών ναών. Διαβάσετε τις σχετικές αναφορές του Λευιτικού ΙΕ΄: 19-30, ΙΗ΄: 19, 22, 29, Κ΄: 18, (και Δευτερονομίου, κλπ.).
Σ' αυτά τα θέματα διαβάστε και το σπουδαίο βιβλίο The X-Rated Bible (Η Ακατάλληλη Βίβλος) του Αμερικανού καθηγητή Ben Edward Akerley. Έτσι λοιπόν το κλείσιμο στα μοναστήρια, ο αναχωρητισμός, ο ερημιτισμός, κλπ. σου δίνουν πολύ πιο βέβαιο εισιτήριο για τον Παράδεισο από το να αποκτήσεις και να αναθρέψεις οικογένεια...! Αυτό το τονίζει σαφώς και ο Απόστολος Παύλος στην επιστολή του Α΄ Πρός Κορινθίους κεφάλαιο Ζ΄, όπου εκθειάζει την παρθενία και την θεωρεί υπέρτατη αρετή. Μελετήστε το προσεκτικά να δείτε περί τίνος πρόκειται! Αν τώρα κανείς ενδιαφέρεται να μάθει για τη νόσο των ασκητών, μοναχών, ερημιτών, αναχωρητών (νόσος του αγίου Αντωνίου) ας μελετήσει το βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη Αναφορά στον Γκρέκο όπου την περιγράφει θαυμάσια, διότι την έπαθε και ο ίδιος μια φορά που βρισκόταν στη Βιέννη.
Για περισσότερη ανάλυση για τα σχετικά θέματα από τους «Θεοφόρους Πατέρες» διαβάστε: Έκτη οικουμενική σύνοδος: Παράδειγμα άκρας αμαρτωλότητας η Ιεζάβελ (Γ΄ Βασιλειών ΙΣΤ΄-ΚΒ΄, Δ΄ Βασιλειών Θ΄) καθότι «ηγάθηνε την κεφαλήν αυτής». Στις γυναίκες επεβλήθησαν: ατημέλητη κόμη, φαιά φελόνια, μακρείς χιτώνες και μανδήλες. Τον Τερτυλλιανό που θεωρούσε την Εύα και την γυναίκα γενικότερα ως προσωποποίηση της αμαρτίας, ως πόρτα του διαβόλου κλπ. Εξυμνούσε τον ευνουχισμό, τους ευνούχους για την βασιλεία των ουρανών και τις παρθένες νύμφες του Χριστού. Τον Ιερώνυμο, τον Βοήθιο (π. χ. «Η γυναίκα είναι ένας ναός χτισμένος πάνω σε ένα υπόνομο»). Κατά τον Χρυσόστομο η γυναίκα «είναι αναγκαίο κακό» και δηλώνει: «Η γυνή άπαξ ωμίλησε και το παν κατέστρεψε». Τον Ωριγένη (που αυτοευνουχίστηκε για τη βασιλεία των Ουρανών, Ματθαίος ΙΘ΄: 12), τον Κλήμεντα Αλεξανδρείας (π. χ. «Κάθε γυναίκα οφείλει να είναι γεμάτη ντροπή και μόνο από τη σκέψη ότι είναι γυναίκα»), τον Ιγνάτιο Λογιόλα. Ίσως ο Ιερός Αυγουστίνος να είναι ο πιο συμπλεγματικός απ' όλους, αν οι συγκρίσεις έχουν πλέον νόημα. Μεταξύ πολλών μας λέγει: «Οι γυναίκες δεν πρέπει να έχουν απολύτως καμιά διαφώτιση ή παιδεία. Αλλά πραγματικά πρέπει να απομονώνονται γιατί είναι η αιτία των μισητών και ακουσίων στύσεων στους αγίους άνδρες.». Τον Καλβίνο, τον Odo της Cluny (π. χ. «Το να αγκαλιάζεις μια γυναίκα είναι σαν να αγκαλιάζεις ένα τσουβάλι κοπριά»), τον Λούθηρο (π. χ. «Αν μια γυναίκα πεθάνει από τις πολλές γέννες δεν πειράζει. Άστε την να πεθάνει. Γι' αυτό άλλωστε πλάστηκε.»), τον πουριτανισμό του Προτεσταντισμού, και πολλά άλλα.
Επίσης πολλοί από τους ανωτέρω Πατέρες και άλλοι για πολλούς αιώνες (γύρω στη χιλιετία και βάλε) διατύπωναν διάφορες γνώμες για το πότε γίνανε και που είναι οι ψυχές, πότε ενώνονται με το ανθρώπινο σώμα (ποια μέρα της κυήσεως ή ποια μέρα μετά τη γέννηση), αν οι γυναίκες έχουν ψυχή και πόσο καιρό η ψυχή μένει κοντά στο σώμα όταν ο άνθρωπος ξεψυχήσει και μετά πού πάει (και βράσε όρυζα!). Για χίλια χρόνια και βάλε οι γυναίκες δεν είχαν ψυχή, μετά όμως απέκτησαν και αυτές.
Πρέπει να το καταλάβετε: Χριστιανισμός και γυναίκες δεν μειγνύονται! Πώς μετά να μη βγει δικαιωμένος ο Sigmund Freud τον οποίο και πάλι η εκκλησία πολέμησε; Πώς να μην πάθουν κάτι αυτές οι γυναίκες και μαζί τους και οι άνδρες από όλους αυτούς τους εξαίσιους τρόπους ζωής που επεβλήθησαν από τους Χριστιανούς «θεοφώτιστους»; Πώς να μην δημιουργηθούν αμέτρητες νευρώσεις και ψυχώσεις και να μη γεμίσουν τα φρενοκομεία; Π. χ. τα παραληρήματα θρησκευτικού ή σεξουαλικού τύπου, κλπ., είναι συμπτώματα σχιζοφρένειας.