Παραμύθια από τη Βίβλο (Έξοδος κεφ. Κστ παρ. 1 έως 16)

   Ίσως λόγω οικονομικών δυσκολιών, οικονομικής κρίσης θα λέγαμε σήμερα, μα το πιθανότερο λόγω οικογενειακής παράδοσης, ο έτερος των «αγίων» ημών «προπατόρων» Ισαάκ, αποφάσισε κάποια στιγμή να ακολουθήσει το επάγγελμα του πατέρα του. Δηλαδή να γίνει και αυτός ένας άγιος νταβατζής. Δεν χρειαζότανε να πάει μακριά. Ο γέρο-Φαραώ, που τον είχε «ξεπουπουλιάσει» κάποτε η Σάρρα, ήταν ο πρώτος(;) στόχος του υιού Ισαάκ. Όμως ο καλός «Θεός μας» δεν του το επέτρεψε. Γιατί;

«Εφάνη δε εις αυτόν ο Κύριος, και είπε, Μη καταβής εις Αίγυπτον· κατοίκησον εν τη γη την οποίαν θέλω σοι ειπεί».

Ηθικό δίδαγμα: χωρίς το θέλημα του «Θεού» τίποτα δε γίνεται! Και αν κάποιος κάνει τον νταβατζή στη γυναίκα του, θέλημα θεού είναι!!!

«Και επήγε ο Ισαάκ προς τον Αβιμέλεχ, βασιλέα των Φιλισταίων, εις Γέραρα». Έτερον θύμα της μητρός Σάρρας.

Πήγε λοιπόν ο Ισαάκ και τον επισκέφτηκε με την παράκληση να του παραχωρήσει τόπο για να μείνει αυτός και η οικογένειά του.

Το πως θα πλήρωνε τον Αβιμέλεχ  για αυτήν την εξυπηρέτηση, ο Ισαάκ το ήξερε πάρα πολύ καλά, επειδή  είχε πάρει μαθήματα και συμβουλές από τη μαμά και τον μπαμπά.

Μόλις εγκαταστάθηκε στους Γεράρους ο Ισαάκ, όπως υποστηρίζει η Π. Δ., του την «πέσανε» οι άνδρες του τόπου.

«Ηρώτησαν δε οι άνδρες του τόπου περί της γυναικός αυτού».

Ψ      Γυναίκα σου είναι η γκόμενα;

Ψ      Α! τι λέτε τώρα, αν είναι δυνατόν, «Αδελφή μου είναι» και ελεύθερη,

«διότι εφοβήθη να είπη, γυνή μου είναι λέγων, μήπως με φονεύσωσιν οι άνδρες του τόπου». 

Τις ίδιες δικαιολογίες για να νοικιάζει την γυναίκα του έλεγε και ο μπαμπάς, τα ίδια παραμύθια και ο γιος.

Όμως πριν προφτάσει να την δανείσει  «ο βασιλεύς των Φιλισταίων, κύψας από της θυρίδος είδε, και ιδού, Ισαάκ έπαιζε μετά Ρεβέκκας της γυναικός αυτού».

Τον καιρό εκείνο δεν υπήρχαν τηλεοράσεις και βίντεο, κάτι τέτοια πορνό παιχνίδια τα βλέπανε μόνο live από τις θυρίδες.

Μετά από όλα όσα είδε ο βασιλιάς των Φιλισταίων κάλεσε κοντά του τον Ισαάκ και του τα έψαλε.

Ψ      Ίδιος ο πατέρας σου είσαι καημένε «βεβαίως γυνή σου είναι αύτη, δια τι λοιπόν είπες αδελφή μου είναι;

Και είπε προς αυτόν ο Ισαάκ. Διότι είπον μήπως αποθάνω εξ αιτίας αυτής.

Το μάθημα το ήξερε απ' έξω και ανακατωτά.

«Τι είναι τούτο το οποίο έκαμες εις ημάς; παρ' ολίγο ήθελε κοιμηθεί τις εκ του λαού μου μετά της γυναικός σου και ήθελες φέρει εφ' ημάς ανομία».

 Οι δύο περιπτώσεις ενοικιάσεως γυναικών σε τρίτους με σκοπό το κέρδος, αποδεικνύει ένα πέρα από κάθε αμφισβήτηση ένα γεγονός. Οι εβραίοι  δανείζανε τις γυναίκες τους στους πλούσιους Φιλισταίους, ανταλλάζοντας αυτές με ζώα και διάφορα τιμαλφή. Οι ιέρειες της Αφροδίτης υπήρχαν, καθώς γνωρίζουμε σε όλους τους λαούς της Μεσογειακής Λεκάνης. Οι Φιλισταίοι δεν είχανε διαφορετική συμπεριφορά απέναντι στον αγοραίο έρωτα. Καθώς συμπεραίνουμε όμως από την ανάγνωση της Π. Δ., δεν τους άρεσε που ερχότανε οι εβραίοι και τους δανείζανε τις γυναίκες τους. Κατά κανόνα πήγαιναν με τις αδελφές τους, γι αυτό ο Αβραάμ και ο Ισαάκ για αδελφές τους πασάρανε τις συντρόφισσές τους. Ο θεσμός της οικογένειας πρέπει να ήταν ιερός για τους Φιλισταίους και δεν μπορούσανε να καταλάβουνε, πως ήταν δυνατόν σύζυγοι να μεταχειρίζονται με τέτοιο τρόπο τις γυναίκες τους.

Αυτός ο σεβασμός προς το θεσμό του γάμου, ανάγκασε τον Αβιμέλεχ να εκδώσει την παρακάτω διαταγή.

«Όστις εγγίσει τον άνθρωπο τούτον ή την γυναίκα αυτού θέλει εξάπαντος θανατωθεί». 

Η ηθική, όπως την αντιλαμβανόμαστε σήμερα όσον αφορά τους οικογενειακούς δεσμούς, υπήρχε και τότε στους, εκτός των εβραίων, λαούς. Η μόνη διαφορά είναι ότι βρίσκεται από την μεριά των μη αγίων, των αμαρτωλών, των «ειδωλολατρών».

Αναρωτηθήκανε ποτέ οι επαγγελματίες έλληνες προπαγανδιστές του Γιαχβέ, γιατί αυτά τα, ηλίθια, βρώμικα και βλακώδη παραμύθια, τα ονομάζουν άγια; Είναι βλάκες ή υπηρέτες ενός εξουσιαστικού εκμεταλλευτικού κατεστημένου, όπου τα παραμύθια της Π. Δ. τους βοηθούν στην ευκολότερη εκμετάλλευση των πιστών;

Πάντως το ότι ο Ισαάκ με την Ρεβέκκα έφυγαν πάμπλουτοι από το Βασίλειο του Αβιμέλεχ, με βάζει σε υποψίες ότι οι Φιλισταίοι φάνηκαν αρκετά γενναιόδωροι, μπρος τα κάλλη της εβραίας προπατόρισας. 

Σύμφωνα με την Π. Δ. ο Ισαάκ «έγεινε μέγας σφόδρα, και απέκτησεν πρόβατα, και βόας, και δούλους πολλούς». Σαν τον πατέρα του.