«Η μανούλα μου είχε μεγάλη πίκρα. Η μητέρα της ξεψύχησε μέσα στο καΐκι που τους μετέφερε από τη Μ. Ασία στον Πειραιά για να σωθούνε και την πετάξανε στο Αιγαίο. Η μαμά μου ήταν η μεγαλύτερη, είχε δυο αδέρφια, ήταν ο θείος μου ο Νίκος και η θεία μου η Ανατολή που είχε γεννηθεί μέσα στο καΐκι.Γιατί δεν έκανε μια προσευχή στον Παϊσιο να την σώσει??? Έπαθε η μητέρα της επιλόχειο πυρετό και πέθανε μέσα στο καΐκι. Σκορπίστηκε όλη η οικογένεια. Α ρε Παϊσιο τίποτα δεν μπορείς να κάνεις μούφα τα ψευτοθαύματα σου!!Τι να σου πω; Ότι γνώρισα πριν από 8 χρόνια την ξαδέλφη μου τη Μαρία, την κόρη του θείου μου, αδελφού της μητέρας μου, μετά από 60 χρόνια στη Δράμα; Ξέρεις πόσο στεναχωριόμουν που δεν την είχα γνωρίσει; Για μένα ήταν μια μεγάλη γιορτή όταν την αγκάλιασα. Ξαναγεννήθηκα! Πρώτα γνώρισα τον ξάδελφό μου που είναι μοναχός στο Άγιο Όρος. Κάποιοι που με είχαν δει του είπαν πως με γνώριζαν και ήξεραν ότι έχω ξαδέλφια στον Ξηροπόταμο Δράμας. Τους είπε πως είμαι ξαδέλφη του και τους παρακάλεσε να με βρούνε. Έτσι σμίξαμε η οικογένεια. Και να σου πω πως είμαστε εγγόνια από τη μεριά της μαμάς μου του αγίου, πλέον, Παΐσιου.»