(Η γελοιοποίηση των υποκριτών)
Αφιέρωμα: η Μέρα της Γυναίκας 8 Μαρτίου 2009 (διαβάστε το περσινό αφιέρωμα)
( 2Α - 2 B )
Γράμμα από το Ληξούρι: Αναγνώστης Λασκαράτος
«Ιεροί τράγοι»
Κύριε Ροϊδη, Δεν έχω την πέννα του ποιητή Αρχίλοχου και ούτε θέλω να γίνω όπως αυτός αιτία για κάποιους να αυτοκτονήσουν από ντροπή. Η υποκρισία του κλήρου όμως προσφέρεται για άφθονο γέλιο που θα ήταν άδικο να το στερηθούμε. Ας ρίξουμε λοιπόν μια αδιάκριτη ματιά στις γυναικοδουλειές των ρασοφόρων, όπου ο αρχαίος φτερωτός θεός παίρνει την εκδίκησή του και ρεζιλεύει τους Φαρισαίους που νομίζουν πως μπορούν να του ξεφύγουν, ενώ οι δαίμονες της σάρκας, εξωθούν τους Ρασπούτιν μας σε ακατανόμαστες ενέργειες. Στο μικρό αυτό επιλεκτικό απάνθισμα-γιατί παρέλειψα πολλά από τα απαθανατισμένα κατορθώματα των ιερών τράγων-με βοήθησαν πολύ δυο βιβλία ενός μεγάλου κομμουνιστή συγγραφέα, που έκαναν πάταγο όταν εκδόθηκαν και προκάλεσαν πανικό στην Ιεραρχία που προτίμησε την κλασσική ένοχη σιωπή. Ο πρόεδρος της «Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών» (1991-1992) Γιώργος Καρανικόλας, δημοσιογράφος, συνδικαλιστής, νομικός, αντιστασιακός, κυνηγημένος κομμουνιστής, απολυμένος από τη Χούντα εκδίδει το «Ρασοφόροι Συμφορά του Έθνους» (1976) και «Ανορθόδοξοι έρωτες ορθοδόξων κληρικών» (1979), εξαντλημένα και τα δυό [Διαβάστε τη νεκρολογία του «Ριζοσπάστη» (17.4.1996) για τον αμετακίνητο κομμουνιστή, που ανάμεσα στα άλλα έγραψε και για τον Θέμο Κορνάρο]. Υπάρχουν βέβαια καταγραμμένα πολλά ερωτικά επεισόδια με πρωταγωνιστές ρασοφόρους και στα βιβλία «Βίοι Αγίων» και «Φάκελος Εκκλησία» του Σπ. Καρατζαφέρη που δημοσιεύτηκαν στην «Ελευθεροτυπία» πριν εκδοθούν, προϊόντα κι αυτά της πολιτικοποιημένης μεταπολίτευσης που δεν χαριζόταν στο ιερατείο. http://www.dimitriskaranikolas.gr/main.asp?ElementId=76751
Δια του παρόντος, θέλω να αποκαταστήσω την ανδρική τιμή του Έλληνος κληρικού. Δεν με ενδιαφέρουν οι αλλοεθνείς ορθόδοξοι κληρικοί και απλώς επεκτείνομαι στην Κύπρο, την οποία θεωρώ ενιαίον αμυντικόν χώρον μας. Από την αρχή ξεκαθαρίζω πως όσο κι αν ψάξουμε δεν θα βρούμε στην Ορθοδοξία λαμπρές περιπτώσεις κοσμικών γυναικάδων και μπον βιβέρ σαν του καρδινάλιου ντε Ροάν της υπόθεσης του "Περιδέραιου της βασίλισσας". Η καταγωγή των ορθόδοξων κληρικών είναι κατά κανόνα ταπεινή, χωριάτικη ή το πολύ μικροαστική, και ο ερωτικός τους περίγυρος δεν αποτελείται από αριστοκράτισσες αλλά από γυναικούλες της ενορίας.
Επικαλούμαι και τον οργιώδη βίο του ήρωα αρχιμανδρίτη Παπαφλέσσα που γλεντοκοπούσε και ξόδευε στα φανερά με τις ερωμένες του προκαλώντας την κοινή γνώμη. Τον κράζουν πολλοί αλλά επιλέγω τον αγωνιστή Κανέλλο Δελληγιάννη: « ...ο Παπαφλέσσας ....ένεκα της ασελγείας και της θηλυμανίας του κατήντησε το κατάστημα του υπουργείου του πορνοστάσιον και εσύναξεν όλους τους ασώτους και μπιριμπάντας και έπραττεν ...εις τους δυστυχείς κατοίκους τα μεγαλύτερα ανοσιουργήματα».
Έχει διαδοθεί η εσφαλμένη εντύπωσις πως μεγάλο μέρος του κλήρου, πάσχει από αυτό που ο άγιος Χριστόδουλος, πνευματικός πατήρ του πανοσιολογιώτατου τ. αρχιμανδρίτη Κουλουσούσα (πέταξε τα ράσα συκοφαντούμενος) και του τ.Θεσσαλιώτιδος Θεόκλητου (παραιτήθηκε συκοφαντούμενος) και πνευματικόν τέκνον του τ.μητροπολίτη Πειραιώς αγίου Καλλίνικου (παραιτήθηκε συκοφαντούμενος, για λόγους υγείας), προστάτης του τ.Αττικής Παντελεήμονος (νύν έδρα Κορυδαλλός) αποκαλούσε ευγενικά: «κουσούρι».
Υπάρχουν κληρικοί που ασελγούν σε απροστάτευτες ανήλικες. Εδώ έχουμε να κάνουμε με κακουργίες που συγκαλύπτονται σχεδόν πάντα από τη Σύνοδο αλλά και από τη θρησκευόμενη κοινωνία που κάνει το κορόϊδο. Διαφορετική είναι η περίπτωση κληρικών που φέρονται ως «ΑΝΤΡΕΣ», «αρσενικά», «με δίδυμους γεννητικούς αδένες» «που τιμούν τα παντελόνια τους», (η ορολογία ανήκει σε ακροδεξιά ορθόδοξα έντυπα) που έλκονται από ενήλικες γυναίκες. Μερικοί γίνονται συμπαθείς, δεν παριστάνουμε τους ηθικολόγους, σχεδόν όλοι μπλέκουν σε κωμικοτραγικές καταστάσεις στριμωγμένοι από την οφειλόμενη σοβαροφάνεια, οι πολλοί όμως δίνουν ρεσιτάλ υποκρισίας και παλιανθρωπιάς. Ιδιαίτερη θέση στο Πάνθεον των τελευταίων διεκδικούν ο καταδικασμένος για μαστρωπία μεταναστριών ιερέας της Μυτιλήνης πατέρας Κωνσταντίνος Πνακάς και ο Ομολογητής επίσκοπος των Παλαιοημερολογιτών Βρεσθένης Ματθαίος, ο Μυροβλήτης, κτήτωρ της Ιεράς Μονής Πευκοβουνογιατρίσσης Κερατέας, γνωστής από την υπόθεση της καταδίκης της οσίας ηγουμένης Μαριάμ (τ.κορδελλιάστριας), βασανίστριας ανηλίκων που εκοιμήθη εν Κυρίω στη φυλακή. Στη δίκη της κατατέθηκε πως ο όσιος Ματθαίος, ως ιερέας του Οικ.Πατριαρχείου, ήταν ιδιοκτήτης πορνείου (φωτ.). Αυτά τα γράφω για να μην θεωρείται αδίκως πως οι μητροπολίται διαθέτουν μόνο αντρικά πορνεία (Καταγγελία συνδικαλιστού Γ.Γ. Ιερού Συνδ.Κληρικών Ελλάδος κ.Κολλά, κατά Χριστόδουλου και προστατευόμενου μητροπολίτη). http://www.hri.org/news/greek/eragr/2005/05-02-10_1.eragr.html#01
Μεγάλη έκταση πήρε η υπόθεση του πανοσιολογιώτατου αρχιμανδρίτη Άνθιμου Ελευθεριάδη, ενός ενάρετου κληρικού που δολοφονήθηκε από την ψυχοπαθή έγγαμη ερωμένη και εξομολογούμενή του, η οποία ισχυρίστηκε (ψευδώς) πως της είχε αποσπάσει 25 εκατομμύρια δραχμές. Η Εκκλησία τον κήδεψε με αρχιερατικές τιμές. Ο θαυμαστής του Χριστόδουλου κ.Χ.Πασαλάρης του «Ελ. Τύπου», χαρακτήρισε το σκάνδαλο αυτό: «Ένα από τα πολλά και εξ ίσου νοσηρά που έζησε ο γράφων στην 55ετή καριέρα του, με πρωταγωνιστές βιτσιόζους ιεράρχες και διαβολικές καλόγριες» (28-7-'97).
Η στυγερή φόνισσα καταδικάστηκε πρωτόδικα σε 20ετή κάθειρξη. Της αναγνωρίστηκαν ως ελαφρυντικά ο πρότερος έντιμος βίος και η ανάρμοστη συμπεριφορά του θύματος. Στην έφεση συνέβη ένα θαύμα. Δεν της αναγνωρίστηκε κανένα ελαφρυντικό κι η ποινή της μετετράπη σε ισόβια. Πρόκειται για μνημειώδη απόφαση που δικαιώνει έναν αθώο αρχιμανδρίτη που αποπλανήθηκε από μια απεσταλμένη του Σατανά. Το ποινικό τμήμα του Αρείου Πάγου απέρριψε την αίτηση αναίρεσης της Γιαννακοπούλου κατά της απόφασης του Εφετείου. Η Δικαιοσύνη της οποίας ο ευσεβής πρόεδρος ήθελε να αναγείρει ναόν εις το προαύλιόν του Αρ.Πάγου, εστάθη εις το ύψος της αν και ο συνήγορος της κατηγορουμένης δεν το εκτίμησε και προέβη σε ανεπίτρεπτους υπαινιγμούς:: «και ο τρόπος, αλλά και η απόφαση τουΕφετείου μόνον περίεργες σκέψεις γεννούν για την απονομή της δικαιοσύνης σε ένα πρόσωπο που είχε συνεκτιμηθεί πρωτόδικα, αλλά και δευτεροβάθμια ότι έπρεπε να αντιμετωπιστεί με επιείκεια». Ο αδελφός του θύματος, ένας ευσεβής επιχειρηματίας δηλώνει με χριστιανική εγκαρτέρηση: « ...Θέλω να σαπίσει στη φυλακή, δεν τη συγχωρώ για την πράξη που έκανε ... .... Ο αδελφός μου δεν ήταν αδερφή, ήταν άντρας. Αλλά οπωσδήποτε κάθε άνθρωπος έχει αδυναμίες. Δεν πιστεύω όμως ότι ο αδελφός μου είχε ερωτικές σχέσεις με τη Γιαννακοπούλου. Δεν μπορούσε να πάει με μια τέτοια γυναίκα. Μια θεούσα, μια γυναικούλα, μια γυναίκα που δεν είναι στα καλά της. Είχε μια εμμονή με αυτόν τον άντρα γιατί ήταν χαρισματικός και ισχυρή προσωπικότητα». http://www.espressonews.gr/default.asp?pid=2&la=1&artid=936559&catid=5
Οι εχθροί της Ορθοδοξίας «ξέρασαν πάλι δηλητήριο» σε βάρος ενός αθώου νεκρού: «Ο αρχιμανδρίτης Aνθιμος που δολοφονήθηκε από την ερωμένη του ξέπλενε χρήματα για τη ρωσική μαφία», υποστηρίζει η εφημερίδα «Σάντεϊ Eξπρές». Σύμφωνα με την εφημερίδα, δημοσιογράφοι της ερεύνησαν την υπόθεση του Aνθιμου στο Λονδίνο και έχουν αποδείξεις για τους ισχυρισμούς τους, «που φέρνουν στο φως ακόμη πιο σκοτεινές πτυχές της προσωπικότητας του ιερέα», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά. Οπως υποστηρίζει η εφημερίδα, ο Aνθιμος, που ιερουργούσε στο ναό του Aγ. Nικολάου στο δυτικό Λονδίνο, είχε διασυνδέσεις με τη ρωσική μαφία και μάλιστα «ξέπλενε χρήματα». Σύμφωνα με τη «Σάντεϊ Eξπρές» υπήρχε κοινός τραπεζικός λογαριασμός καταθέσεων 1, 5 δισ. στερλινών, στο όνομα του Aνθιμου και σε ένα άλλο όνομα που δεν αποκαλύπτεται. «Tώρα, μέλη της ενορίας, αλλά και μέλη της ελληνικής κοινότητας έχουν γίνει θύματα βίας της ρωσικής μαφίας που προσπαθεί να πάρει πίσω τα χρήματά της, και ζητεί πληροφορίες για κωδικούς που εξασφαλίζουν την πρόσβαση στο λογαριασμό», αναφέρει το δημοσίευμα». http://archive.enet.gr/2000/11/07/on-line/keimena/greece/greece1.htm
Υπάρχουν όμως και ιερωμένοι που δεν μπόρεσαν να τιθασεύσουν την αρρενωπή τους φύση. Ξεκινώντας από τον ιερομόναχο Καπότα(!) της Μ.Αιτωλοακαρνανίας (Γ.Καρανικόλα «Ανορθόδοξοι Έρωτες ...») που τέθηκε σε 6μηνη αργία επί Χούντας για «σχέσεις μετά γυναικός», βρίσκουμε ιερέα που συνελήφθη από την τηλεοπτική κάμερα (Τ. Στεφανίδου, 19-2-'04) να συχνάζει σε στριπτiζάδικο. Άλλοι δυο παπάδες συνελήφθησαν γυμνοί από οργισμένους συζύγους την ιερή ώρα που εξομολογούσαν τις γυμνές γυναίκες τους («Νέα», 20-9-'77 & 28-12-'78). Το 1969 στην Θεσσαλονίκη αρχιμανδρίτης που δρούσε σε νοσοκομείο ως πρόεδρος χριστιανικής ομάδας, κατηγορήθηκε ότι ασχημονούσε στα γυναικάρια που πήγαιναν να εξομολογηθούν. Ο ανακριτής ιερέας στο πόρισμά του μεταξύ πολλών τον κατηγόρησε ότι διεγείρει επιθυμίες νεανίδων, απογυμνώνει, περιπτύσσεται, ασπάζεται, ή διαπράττει πορνεία σε άλλες. («Ανορθόδοξοι έρωτες ...», Γ.Καρανικόλα). Ο Αρσινόης Στέφανος, επίσκοπος της πάλαι ποτέ «πόλης των κροκοδείλων», επίλεκτο στέλεχος του πατριαρχείου Αλεξανδρείας, είχε κατηγορηθεί ως αρχιμανδρίτης από τον εκκλησιαστικό ανακριτή (9.7.68) ανάμεσα στα πολλά και για σχέσεις μέσα σε μοναστήρι με γυναίκες. Αθωώθηκε από την συκοφαντία πως εξομολογούσε επί κλίνης, διότι απεδείχθη πως δεν επρόκειτο για εξομολόγηση αφού δεν έφερε επιτραχήλιον (Σ.Καρατζαφέρη «Βίοι Αγίων»). Θύμα επιθέσεων έπεσε και ο συνονόματός του μητροπολίτης Τριφυλίας Στέφανος που κατηγορήθηκε από την κάποτε παπανδρεϊκή, τώρα καραμανλική και πάντοτε χριστοδουλική «Αυριανή», με δυο αλλεπάλληλα πρωτοσέλιδα, τα οποία για λόγους αισθητικής δεν αναδημοσιεύονται, αλλά μπορεί ο αναγνώστης να τα βρει εδώ: http://www.in.gr/kiosk/issue.asp?dtmIssueDate=7/2/2005&lngDtrId=11&lngPublicationID=16 http://www.in.gr/kiosk/issue.asp?dtmIssueDate=8/2/2005&lngDtrId=11&lngPublicationID=16
"Πόρνος και σοδομιστής μέχρι το κόκκαλο, αμετανόητος και ανικανοποίητος διεστραμμένος ως και την δέκατη δεκαετία της ζωής του. Αυτός είναι ο "σεβασμιώτατος" .... το σαρκίο του οποίου παραδίδουμε στην χλεύη του ποιμνίου του σήμερα, με ελάχιστο δείγμα από τα φωτογραφικά ντοκουμέντα του βδελυρού βίου του και της ανίερης όσο και ψυχοπαθολογικής πολιτείας του υπό τη σκέπη του ράσου». Η γυναίκα ξεκίνησε, πάντα κατά την «Αυριανή», 12χρονη στην αυλή του δεσπότη, που συνεννοείται με «νταβατζήδες να του στέλνουν πόρνες ...αλλοδαπές ...σε μοναστήρια», φυλακισμένη και η ίδια σε μονή γίνεται για 30 χρόνια «πάσα σε άλλους ιεράρχες και ανώμαλους», μέχρι που 40άρα πιά με κλονισμένα νεύρα «δραπέτευσε» και αποκάλυψε σε «άνθρωπο του Τύπου» όσα είδαν τα μάτια της. Η υπόθεση έκλεισε με κάποιο συμβιβασμό μεταξύ της εφημερίδας και του δεσπότη που αρχικά υπέβαλε μήνυση. Η Σύνοδος κώφευε στις παλιότερες παρόμοιες καταγγελίες του Ομολογητή Γρ.Μιχαλόπουλου: «Πάντως πολλοί αρχιερείς εκφράζουν τον προβληματισμό τους για τα αποτελέσματα της κάθαρσης. «Tόσα χρόνια είναι γνωστές οι καταγγελίες για τον Mητροπολίτη Tριφυλίας, τώρα θυμήθηκαν να τις ελέγξουν;» αναρωτιούνται». Είναι αξιοπερίεργο επίσης πως η Σύνοδος χαρακτήρισε το ασήκωτα βαρύ αυτό δημοσίευμα με περίεργα ήπιους χαρακτηρισμούς: «το δημοσίευμα και οι φωτογραφίες που αφορούσαν τον μητροπολίτη της κ. Στέφανο και δημοσιεύτηκαν στο φύλλο της 7/2/2005 δεν έχουν ουδεμία βασιμότητα και αποτελούν προϊόν εσφαλμένης πληροφόρησης της εφημερίδιος». Ωστόσο από την 'Αυριανή' δήλωσαν ότι δεν ζητήθηκε ποτέ «συγγνώμη», όπως αναφέρει η ανακοίνωση της Ι.Συνόδου.» (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 02/06/'05). Έτσι οι φοβερές αυτές καταγγελίες που αφορούσαν ακόμη και παιδεραστία, δεν διερευνήθηκαν δικαστικά, ούτε και όταν αργότερα καταγγέλθηκαν οικονομικές λεηλασίες που έγιναν από το περιβάλλον του αγίου Στέφανου. http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=02.06.2005,id=32178296 http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=628621 http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_100029_08/02/2005_133102
Είναι ανησυχητικό πως όλοι αυτοί σεβάσμιοι κληρικοί κατηγορήθηκαν από πιστές ή πιστούς και όχι από αθεϊστές. Το 1983 ο μητροπολίτης Βοστώνης Άνθιμος Δρακωνάκης κατηγορήθηκε πως είχε 4χρονη σχέση με την 17χρονη παπαδοπούλα Δέσποινα Gallas, που αυτή μεν κατέληξε μετά απ΄αυτό ανορεξική κι αυτός χωρεπίσκοπος Ολύμπου. Ο Άνθιμος δεν καταδικάστηκε από κανένα δικαστήριο. Ο πατέρας της Δέσποινας αναγκάστηκε να παραιτηθεί και να καθαρίζει αποχωρητήρια στα Μc Donalds, μέχρι που απείλησε την Εκκλησία με αγωγή για να τον διορίσουν μέσα σε 3 ημέρες και πάλι σε ενορία. Ο Άνθιμος όμως δεν έκανε το χατήρι των συκοφαντών του και στα 2005 εμφανιζόταν υποψήφιος για την μητρόπολη του αγ.Φραγκίσκου.
http://www.pokrov.org/display.asp?ds=Article&id=453
http://www.pokrov.org/display.asp?ds=Article&id=451
http://www.pokrov.org/display.asp?ds=Article&id=254
Και μια και μιλάμε για 17χρονες, δυό μήνες φυλακή με διετή αναστολή επέβαλε δικαστήριο της Μελβούρνης στον 55χρονο οικογενειάρχη Ελληνοαυστραλό ιερέα Ανδρέα Παπαδημητρόπουλο, η παρενόχληση μιας 17χρονης ενορίτισσάς του: http://www.pokrov.org/display.asp?ds=Person&id=38
Παράδειγμα θαλερότητας ο 68χρονος πρωτοπρεσβύτερος της Αγίας Τριάδας του Port Charlotte της Φλώριδας αιδεσιμώτατος Δημήτριος Κάβουρας συνελήφθη από γυναίκα μυστική αστυνομικό που την θεώρησε πόρνη και κατεβάζοντας το σορτ του της επέδειξε τα γεννητικά του όργανα ζητώντας να προχωρήσουν σε συνουσία με αντίτιμο 20 δολάρια. Η υπόθεση ξετυλίχτηκε μέσα στο αυτοκίνητό του και ενώ ο ιερέας καθόταν πάνω σε «σεξουαλικό παιχνίδι». http://www.pokrov.org/display.asp?ds=Person&id=490 http://www.pokrov.org/display.asp?ds=Article&id=724 http://www.pokrov.org/display.asp?ds=Article&id=720
Παρθενοσυλλέκτες
Ο κ. Τσάκαλος, συνδικαλιστής του επαγγελματικού σωματείου κληρικών (ΙΣΚΕ) προσκείμενος στο «ΛΑΟΣ» βρίζει τις παπαδιές: «Η καλύτερη παπαδιά είναι για το τσίρκο Μεντράνο». Ελπίζω να εξαιρεί τη δική του.
Μεμονωμένη δήλωση ενός εκλεγμένου αντιπροσώπου με την ψήφο πολλών κληρικών; Να το δεχτώ. Αλλά, υπάρχουν ατυχή περιστατικά του οικογενειακού βίου των κληρικών όπως του Κρητικού παπά που κατηγορήθηκε από την παπαδιά: «.. ότι από την αρχή του έγγαμου βίου τους, ήταν βίαιος, τη χτυπούσε μπροστά στα τρία ανήλικα παιδιά τους και δύο φορές την είχε αναγκάσει με τη βία να επισκεφτεί ψυχίατρο, γιατί όπως της έλεγε ... αντιμετωπίζει ψυχολογικά προβλήματα, και του παπά που ανατίναξε το αυτοκίνητο υποτιθέμενου εραστή της γυναίκας του, και του παλαιοημερολογίτη παπά που εγκατέλειψε τα παιδιά του σε ξενοδοχείο που με βάζουν σε σκέψεις για την ωριμότητα κάποιου ποσοστού κληρικών ως συζύγων και ως γονέων.
Τo 2007 κυκλοφόρησε το βιβλίο του φιλόλογου-θεολόγου Κων. Σιαμάκη«Παρθενοσυλλέκτες» (Εκδ. Δόναξ-Θεσσαλονίκη). Ο γλαφυρός συγγραφέας καταγγέλλει εκείνον τον τύπο του ιερέα που μαζεύει γύρω του διάφορα ανόητα θηλυκά, που τον έχουν για δεύτερο Θεό τους. Ο ζοφερός κόσμος των Φαρισαίων γεροντοπαλίκαρων της Ορθοδοξίας που δολοφονούν ηθικά αθώες ψυχές αποκαλύπτεται εκ των έσω. Tο βιβλίο δεν είναι της ίδιας εμβέλειας του «Καταφυγίου ιδεών» του κ. Γιανναρά που περιγράφει το σκοτεινό κόσμο των ελληνορθόδοξων οργανώσεων, αλλά έχει κι αυτό την αξία του. Διαγράφεται παραστατικά η μασκαράτα μιας μερίδας του άγαμου ιερατείου που συγκεντρώνει στην αυλή του θεούσες, για να ικανοποιήσει την εξουσιομανία του ή με στρεβλό τρόπο την καταπιεσμένη σεξουαλική του ανάγκη για το άλλο φύλο, ή τη φιλοχρηματία του, ή τις αστείες «ιεραποστολικές» του δραστηριότητες στην ελλαδική ενδοχώρα, ή όλα μαζί. Θα πω το αυτονόητο: Όποιος καταπιέζει τη σεξουαλικότητά του, αποκτά διαστροφές. Η πραγματικότητα όμως ξεπερνά και την πιο τολμηρή φαντασία, μέσα από τις κωμικοτραγικές ιστορίες του βιβλίου. Οι κοπέλες καταστρέφονται, μένουν στο ράφι, αλλά ο Καζανόβας Ρασπούτιν της συμφοράς, έχει εξασφαλίσει δούλες, ερωμένες, χρηματοδότριες, ακόλουθες και αυλή. Σπαρταριστά αποσπάσματα του βιβλίου και βιογραφικό του συγγραφέα μπορεί κάποιος να διαβάσει στις διευθύνσεις: ΕΔΩ και ΕΔΩ
Ο συγγραφέας στις παραγράφους 57-61 δίνει μια φωτογραφική περιγραφή ηγούμενου του πατριαρχείου. Ο πανοσιώτατος που περιγράφεται ως απατεώνας, ηγουμενεύει σήμερα κάπου «στο άλλο ημισφαίριο» σε αλυσσίδα «17 γυναικείων μονών» και καταγγέλλεται από το συγγραφέα πως το 1968 ο υποτακτικός του συνελήφθη από την αστυνομία να του κουβαλάει μεγάλες ποσότητες μορφίνης. Οι διασυνδέσεις του Γέροντα παρενέβησαν και το πράγμα έμεινε εκεί. Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν, αλλά ούτε γάτα ούτε ζημιά. «Ένοχος ένοχον ου ποιεί» και οι στρατιές των δυστυχισμένων γυναικών που σταυλίζονται στις στρούγκες του Γέροντα, αυγαταίνουν και ο πατριάρχης επισκέφτηκε τιμητικά τον super ηγούμενο των 17 μοναστηριών για να θαυμάσει το χαρέμι του.
Οι θρησκευόμενοι γονείς που παραδίνουν τα παιδιά τους στα χέρια ηγούμενων, κατηχητριών κλπ θα έπρεπε να διαβάσουν αυτό το βιβλίο για να αντιληφθούν την εγκληματική τους συμπεριφορά. Η Πολιτεία που καμώνεται πως δεν ξέρει τι γίνεται στα μοναστήρια, στα οικοτροφεία, στα ορφανοτροφεία, στις αδελφότητες που ελέγχονται από εκκλησιαστικούς, θα πρέπει κάποτε να αναλάβει τις ευθύνες της. Πρόσφατα μια Ινδή καθολική καλόγρια άνοιξε το στόμα της και αποκάλυψε τα ανατριχιαστικά κακουργήματα που διαπράττονται πίσω από τα τείχη των παπικών μονών. Στην Ορθοδοξία, απροκάλυπτα επίσκοποι-Αγιατολλάχ αναλαμβάνουν να φορέσουν μαντήλα στα θύματά τους όταν τα μαντρώσουν στη διεφθαρμένη στρούγκα τους. Κλασσικό παράδειγμα ο Ρώσος επίσκοπος της Αικατερινούπολης Βικέντιος που διαδέχτηκε τον Ομολογητή επίσκοπο Νίκωνα, πυρπολητή αιρετικών βιβλίων, όταν αποκαλύφθηκε πως ο δεύτερος ήταν σοδομιστής. O Bικέντιος προτείνει για τις πιστές την ισλαμική μαντήλα, κάτι σαν το μαντήλι που φοράνε οι ελληνορθόδοξες χωρικές χήρες, με το επιχείρημα πως ο Θεός είναι παντού και καλό θα είναι να μην τον προκαλούν οι γυναίκες,. Δεν πρόκειται για μεμονωμένη παραξενιά κάποιου ιδιόρρυθμου επισκόπου, τουλάχιστον στο σλαβικό κόσμο και στις τάξεις του παλαιού ημερολογίου. Στη σερβική μονή του Αγίου Παϊσιου, βλέπουμε στο σχολείο του να φοιτούν 70 κοριτσάκια που μοιάζουν να δραπέτευσαν από το Ιράν (φωτ).
Στο θρησκευτικό Μεσαίωνα της σημερινής Ελλάδας η σχιζοφρένεια μιας δύστυχης γυναίκας μπορεί να ονομαστεί αγιότητα "δια Χριστόν". Αντιγράφω από τον βίο της μοναχής Ταρασίας (Ταρσώς-φωτ.) η οποία παρουσιάζεται ως αγία: «Σύμφωνα πάντοτε με πληροφορίες των συγγενών της, η σαλότητα της Ταρσώς, είχε ανησυχήσει τόσο τους οικείους της, ώστε το 1942 που επέστρεψαν στην Αθήνα για να προλάβουν χειροτέρευση της καταστάσεώς της, «την πήγαν με το ζόρι» στους ψυχιάτρους. Eκείνοι διέγνωσαν «σχιζοφρένια». ... Αλλά οι ψυχίατροι δεν μπορούσαν φυσικά να αντιληφθούν τις πνευματικές αφετηρίες της, κατ' αυτούς, «παθολογικής» συμπεριφοράς. Έτσι την υπέβαλαν σε μια χειρουργική επέμβαση, .....Πάντως με την χειρουργική αυτή ψυχιατρική επέμβαση, η Ταρσώ χαρακτηρίστηκε «επίσημα» ως τρελή. .....Η Ταρσώ είχε ήδη λάβει Πνεύμα Θεού, προ του πειρασμού του ψυχιατρείου.Έτσι ο πειρασμός της αναγκαστικής της υποβολής σε ψυχιατρική χειρουργική επέμβαση ήταν από το Θεό το καθορισμένο ψυχοσωματικό υπόβαθρο της πνευματικής της σαλότητος.Ήταν δύο φορές «τρελή». Μία φορά κατά κόσμο! Σύμφωνα με την ψυχιατρική διάγνωση! Και μια φορά κατά Χριστόν».
Η Ταρσώ εμόνασε στην παλαιοημερολογίτικη μονή Κερατέας,. Αντιγράφω από την ιστοσελίδα «Μετά την ανακομιδή των Λειψάνων της, κάποια αποτμήματα διεσπάρησαν μέχρι καί τήν Κύπρο, Eπου φυλάσσονται εPωδιάζοντα. Τον βίο της γραψε ο Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνφν Ιω. Κορναράκης, ο δε εκδοθείς σχετικός Τόμος εξαντλήθηκε ενωρίτατα». Ο κρατικός υπάλληλος καθηγητής οσμίζεται και μεταφερει την ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΑ για την ευωδία των λειψάνων της μακαρίας Ταρσώς».http://orthodoxia.forumup.gr/about513-30-orthodoxia.html
Ο κ. Κορναράκης δίνει διαλέξεις ενώπιον της κρατικής Ι.Συνόδου, και απορώ γιατί δεν ακολουθεί και ο ίδιος το σωτήριο παράδειγμα της Ταρσώς για να αγιάσει μια ώρα αρχύτερα.
Παρθενοσυλλέκτες (συνέχεια)
Στα μοναστήρια δεν φυλακίζονται μόνο ταλαίπωρες φτωχούλες ή ανισόρροπες. Μονάζουν και δυναμικές γυναίκες όπως ηγουμένη που κατηγορείται για χρηματιστηριακές απάτες, μοναχή εφοριακός που κατηγορείται ότι λήστευε την εφορία, μοναχή που κατηγορείται για πλαστογραφία.
Στο σλαβικό κόσμο έχουμε ξεπεσμένες πριγκίπισσες που παρηγοριούνται με τον τίτλο της ηγουμένης όπως η αδελφή της τελευταίας τσαρίνας της Ρωσίας, η μάρτυς αγία Ελισσάβετ Μεγάλη Δούκισσα της Έσσης ή η κόρη του βασιλιά Φερδινάνδου της Ρουμανίας η ηγουμένη Αλεξάνδρα (Ιλεάνα). Στην Ελλάδα έχουμε την εφοπλίστρια Κατίγκω Λαιμού Πατέρα (ηγουμένη Μαρία Μυρτιδιώτισσα) και το πανάγιο λείψανο της μοναχής κόρης της. Της Κατίγκως. « ...οι γονείς ήταν πλοιοκτήτες, εφοπλιστές. Το 1931 παντρεύτηκε τον εφοπλιστή Πανάγο Διαμαντή Πατέρα ... .....ό αρχηγός της οικογένειας προσβλήθηκε από ανίατη μορφή καρκίνου. ....Ή μικρή κόρη, ή Ειρήνη ζήτησε από το Θεό ν' απαλλαγεί ό αγαπημένος της πατέρας από την αρρώστια κι ας μεταφερόταν σε κείνη. Κι ό Θεός άκουσε την προσευχή της. Κι ή μικρή Ειρήνη προσβλήθηκε από την ίδια αρρώστια. ... ... ..... Γνωρίστηκαν με τους καλλίτερους πνευματικούς της εποχής ...τον γέροντα Ιερώνυμο Σιμωνοπετρίτη και αργότερα τον γέροντα Ιερώνυμο της Αίγινας., Η Κατίγκω Πατέρα και ολόκληρη ή οικογένεια μπήκαν σε άλλη τροχιά. Ή άνετη έπαυλης του Ψυχικού οπού έμεναν, μετατράπηκε σχεδόν σε μοναστήρι. Ηγούμενοι, μοναχοί και πνευματικοί από το Άγιο Όρος κι από την υπόλοιπη Ελλάδα παρηύλαυναν καθημερινά σχεδόν από το σπίτι τους. Ομιλίες και κηρύγματα γίνονταν σε ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα μέσα στο σπίτι, με ομιλητές τους πιο σπουδαίους ιεροκήρυκες. Δεν υπήρχε γνωστός πνευματικός άνθρωπος τότε, πού να μη πέρασε από εκεί, να μη φιλοξενήθηκε και να μη ζητήθηκε ή γνώμη του στην αναγέννηση της οικογένειας, και του κοινωνικού περίγυρου. « ...στο σπίτι είχαν φτιάξει κι ένα εκκλησάκι ... ... ..... Τις βραδινές βεγγέρες τίς αντικατέστησε με τις πολύωρες αγρυπνίες. ..... Ό Θεός επέτρεψε ν' αναπαυτεί ή μικρή Ειρήνη το 1961 (26 Νοεμβρίου), σε ηλικία 21. Ακριβώς ένα μήνα νωρίτερα, του Άγ.Δημήτριου, είχε δεχτεί τη μοναχική κούρα, μετονομασθείσα Ειρήνη Μυρτιδιώτισσα, ... ... .....Κι όταν μετά από 3 χρόνια την ξέθαψαν, το λείψανο της βρέθηκε άφθαρτο. Μετά από αυτό οι ευλαβείς γονείς ανέλαβαν να κάνουν πράξη ένα τάμα, ... Να φτιάξουν ένα μοναστήρι ... ... ... ... ...Ή αρχόντισσα Κατίγκω μετά το θάνατο και του συζύγου της, πού στο μεταξύ είχε καρεί μοναχός κι αυτός κι είχε λάβει το όνομα Ξενοφών, έγινε μοναχή .... οϊ μοναχές, την εξέλεξαν ηγουμένη».
Η Εκκλησία στρατολογεί και ανήλικα ορφανά κοριτσόπουλα και μάλιστα τα κλείνει πίσω από μαντρότοιχους, πριν προλάβουν να γνωρίσουν τον κόσμο και να αποφασίσουν για το μέλλον τους. Αθώα παιδιά που οι συγγενείς τους-αν υπάρχουν και ενδιαφέρονται-νομίζουν πως τα δίνουν στα σπλαχνικά χέρια του άσπλαχνου θεού που τις κατάντησε ορφανές. Το κράτος που αρνείται να αναλάβει τις ευθύνες του προστατεύοντας το ίδιο τα αδέσποτα κοριτσάκια εκχωρεί τις αρμοδιότητές του στoν πρώτo παπά ή καλόγρια που φιλοδοξεί να βρεθεί με μια μάντρα παιδιά, ακόμη κι αν τη χτίσει με πολεοδομικές παρανομίες. Για παράδειγμα επικαλούμαι τα εκπαιδευτήρια της Θεομήτορος, που ιδρύθηκαν με τις ευλογίες του μητροπολίτη Τήνου Φιλάρετου (επιτέθηκε στον Πλαστήρα ανήμερα της Παναγίας επειδή ήθελε να δώσει αμνηστία σε κομμουνιστές) από τη μοναχή Θεοδούλη. Πνευματικός της πατέρας ήταν ο φοβερός ηγούμενος Φιλόθεος Ζερβάκος. Για να αντιληφθεί κάποιος το είδος της καθοδήγησης που υπέστη η ηγουμένη και επομένως και τα φουκαριάρικα τα ορφανά ας διαβάσει το ακόλουθο γκραν γκινιόλ σενάριό του:
Ο (ψυχασθενής ή απατεώνας;) Ζερβάκος διηγείται την τερατώδη ιστορία μιας κοπέλας που είχε την τύχη (!) να πεθάνει πρόωρα και την αχαριστία των γονιών της που δεν χάρηκαν γι'αυτό. Ο πατέρας επισκέπτεται λέει τη νεκρή κόρη του (!) και τότε: « βλέπω την κόρη μου σε χρυσό θρόνο να αστράφτει από την ομορφιά.. .. τρέχω με χαρά να την αγκαλιάσω, αλλά σηκώθηκε από το θρόνο και μου λέει: φύγε από δω. Πώς τόλμησες και ήρθες εδώ να με ενοχλήσεις; Και με έβγαλε έξω από την αίθουσα και ξανακάθησε στο θρόνο της. Εγώ άρχισα να παραπονιέμαι και να της λέω: κόρη μου, γιατί δε με δέχεσαι; Δεν ξέρεις πόσο σε αγαπούσα; Εγώ παρακαλούσα την Παναγία να πεθάνει ο αδελφός σου για να ζήσεις εσύ και να σε έχω μαζί μου και εσύ με διώχνεις; Πάψε, μου λέει, να λες ότι με αγαπάς, διότι αν με αγαπούσες έπρεπε να χαιρόσουνα με την ευτυχία μου, για τη δόξα μου, την τιμή μου, και όχι να λυπάσαι.Έπρεπε να ευχαριστείς τον Θεό και την Παναγία που με αξίωσαν να έχω τέτοια ευτυχία και δόξα, και όχι να γογγύζεις .....».
Περιέργως ούτε ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος χάρηκε όταν έμαθε πως θα πέθαινε, μόνο καταξόδεψε το Δημόσιο όσο 100 κοινοί ετοιμοθάνατοι, μήπως και καθυστερήσει την υπέρτατη ευτυχία του θανάτου, αλλά γι'αυτές τις περιπτώσεις οι Ζερβάκοι κάνουν την πάπια.
Το θράσος των ρασοφόρων που αποτελούν κράτος εν κράτει, είναι τόσο μεγάλο ώστε να καυχιούνται για τις προνομιακές τους σχέσεις με την Εξουσία και για τις παρανομίες τους δημόσια γνωρίζοντας πως έχουν ασυλία, αφού έχουν διαβρώσει τον κρατικό μηχανισμό, σχεδόν όλα τα κόμματα και τη Δικαιοσύνη. Διηγείται η ηγουμένη της Θεομήτορος, πως οικοδόμησε με τις πλάτες του υπουργού: « ...Ο αριθμός των προστατευόμενων παιδιών ανέρχεται στα τριανταπέντε(35). Η μεγάλη απόσταση τού Μοναστηριού από την πόλη δυσχεραίνει τη φοίτησή τους σε σχολείο Προσωρινά τα διδάσκουμε εμείς και δίνουν Εξετάσεις στο δημόσιο. Την εποχή εκείνη, όπως έχει ο νόμος τής»κατ' οίκον» διδασκαλίας εμποδίζει τις αδελφές να συνεχίσουν τη μέχρι τότε διδασκαλία στην Ι. Μονή ... ....Το έτος 1955 ιδρύεται ή Μονή με Βασιλικό Διάταγμα. Ο Αρχιεπίσκοπος διαρκώς ερωτά, ώσπου μια ήμέρα τον επισκέπτομαι στο γραφείο του και τού απαντώ και πάλι αρνητικά όσον αφορά την έκδοση άδειας. Τον βλέπω να είναι σκεπτικός παίρνει τη ράβδο του και μου δείχνει τη πόρτα. ...Κατηφορίζει ... Εκεί δεξιά είναι ή πόρτα τού Υπουργείου Παιδείας. Κτυπά το χεράκι δυνατά. Τότε δεν υπήρχε κουδούνι. Ανοίγει ξαφνιασμένος ο θυρωρός. Τον ρωτά με δυνατή φωνή: «Είναι πάνω ο Υπουργός»; ...Μπαίνει μέσα. ... Ο κλητήρας βλέπει τον Αρχιεπίσκοπο και παραμερίζει. Ο Υπουργός ξαφνιάζεται, χαιρετά τον Αρχιεπίσκοπο και τού προσφέρει κάθισμα. Εκείνος πάντα όρθιος τού λέει: «Ειδοποίησε τον διευθυντή σου να φέρει τα χαρτιά τής Αρχιεπισκοπής. Τα χαρτιά για τη Σχολή» και δείχνει εμένα. .... Ο Μακαριότατος τα πήρε, τα έδωσε στον Υπουργό και τού είπε: «Κοίταξέ τα και, αν είναι νόμιμα, υπόγραψέ τα». Ο Υπουργός τα διάβασε προσεκτικά και ...έβαλε την υπογραφή του. Τα έδωσε στον Αρχιεπίσκοπο και ζήτησε την ευχή του. Για να λειτουργήσει όμωςή Σχολή έπρεπε να έχουμε και την άδεια καταλληλότητας χώρου. Έρχεται ή Επιτροπή .... Για μονοτάξιο Δημοτικό προτείνουμε τη μόνη αίθουσα πού έχουμε διαστάσεων 6Χ6τ.μ. και παίρνουμε άδεια για μονοθέσιο Δημοτικό Σχολείο. Για τις δύο πρώτες τάξεις έχουμε μόνο δύο δωμάτια διαστάσεων 2,5Χ2,5τ.μ.. Ο χώρος κάθε άλλο παρά κατάλληλος είναι, σ' αυτό συνηγορούν και τα δυο μέλη τής Επιτροπής. Ο μηχανικός λέει: «Πώς θα λειτουργήσει Γυμνάσιο σε δωμάτια 2,5Χ2,5τ.μ.;» Το ίδιο και ο γιατρός. Το τρίτο όμως μέλος ... λέει: «Εγώ θα υπογράψω. ... Τότε υπογράφουν και οι άλλοι δύο ....».
Ο αρχιεπίσκοπος είναι ο από Ιωαννίνων Σπυρίδων Βλάχος, σκληρός δεξιός, διώκτης των ΕΑΜιτών ιεροσπουδαστών της Σχολής Βελλάς, την παρωδία της προαποφασισμένης εκλογής του οποίου ως αρχιεπίσκοπου, περιγράφει ο Κ.Τσάτσος στη «Λογοδοσία» του. Θα ήταν χρήσιμο να ξέραμε πόσα από τα 35 κοριτσάκια με τα οποία ξεκίνησε το σχολείο καταδικάστηκαν να γίνουν μοναχές.
Η ηγουμένη εκθέτει τη βοήθεια που πήρε από τον χουντικό αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο στη διάρκεια της Δικτατορίας των «Ελλήνων Χριστιανών» και απευθυνόμενη στον χουντικό αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο (που είχε κατηγορηθεί για ασέλγειες στα νιάτα του σε νεαρούς τροφίμους εκκλησιαστικού ιδρύματος από την αντιστασιακή «Αυγή» της 31ης 8.1970 η οποία επανέφερε τις κατηγορίες στις 29.5.2007 χωρίς αυτός να απαντήσει) του λέει: « ...Ευχόμαστε από τα βάθη τής ψυχής μας να σάς χαρίζει ο Πανάγαθος Θεός υγεία (η ευχή της δεν εισακούστηκε) Είθε επί των ήμερών σας να επιτευχθούν και οι υπόλοιποι στόχοι τής Μονής μας, δηλαδή ή ίδρυση Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης -τής γνωστής μας Παιδαγωγικής Ακαδημίας..».
Οι παιδαγωγικές Ακαδημίες είναι κρατικές, αλλά φαίνεται πως έχει ανοίξει η όρεξη της ηγουμένης που περιμένει την αναθεώρηση του άρθρου 16 ή κάποιο νομικό κόλπο για να επεκτείνει κι αυτή τις επιχειρήσεις της.