Πρόκειται για αυτήν την φορητή εικόνα που παρουσιάζει την Παναγία σε κατάσταση εγκυμοσύνης, όταν δηλαδή κυοφορούσε τον Ιησού...!!Η παρθενογένεση είναι μια επινόηση των χριστιανών καλόγερων για να κρύψει το "αμαρτωλό" παρελθόν της μητέρας του Ιησού!!Η παρθενογένεση υπάρχει μόνο στα αρρωστημένα μυαλά των καλόγερων!!Αν υπήρξε η μητέρα του Ιησού ήταν μια φυσιολογική γυναίκα που απολάμβανε την ερωτική ζωή όπως όλες οι γυναίκες και οι επτά γιοι της ήταν οι καρποί από την ερωτική της συνεύρεση με τον σύντροφο της!!Όλα τα άλλα είναι ιστορίες για αγρίους!!Στην Καινή η μητέρα του Ιησού λέει ξεκάθαρα ότι πατέρας του Ιησού είναι ο Ιωσήφ!!
Η παρθενογένεση είναι μια μορφή ασεξουαλικής αναπαραγωγής που εμφανίζεται σε θηλυκά άτομα, όταν η αύξηση και η ανάπτυξη των εμβρύων συμβαίνουν χωρίς γονιμοποίηση από ένα αρσενικό. Στα φυτά, η παρθενογένεση αναφέρεται στην ανάπτυξη ενός εμβρύου από ένα μη γονιμοποιημένο ωάριο, και η διαδικασία ονομάζεται απόμειξη .Στον άνθρωπο δες υπάρχει παρθενογένεση και στην απίστευτη περίπτωση το παιδί που θα γεννηθεί θα είναι θηλυκο!!
Ο όρος είναι μερικές φορές χρησιμοποιείται λανθασμένα για να περιγράψει τους τρόπους αναπαραγωγής στα ερμαφρόδιτα είδη που μπορούν να αναπαραχθούν από μόνα τους, επειδή περιέχουν τα αναπαραγωγικά όργανα και των δύο φύλων στο σώμα ενός μόνο ατόμου.
Παρθενογένεση εμφανίζεται φυσικά σε μερικά ασπόνδυλα είδη ζώων (π.χ., οι ψύλλοι του νερού, αφίδες, νηματώδεις, ορισμένες μέλισσες, κάποια είδη σκορπιού) καθώς και σε μερικά σπονδυλωτά (π.χ. αμφίβια, κάποια ερπετά, στα ψάρια, και πολύ σπάνια στα πουλιά). Παρθενογένεση έχει προκληθεί τεχνητά σε ψάρια και αμφίβια.
Συνήθως τα ωάρια που σχηματίζονται μετά από την διαδικασία της μείωσης είναι απλοειδή, με τον μισό αριθμό χρωμοσώμάτων από τα κύτταρα του σώματος της μητέρας τους. Ωστόσο, τα απλοειδή άτομα, είναι συνήθως μη βιώσιμα, και οι παρθενογενετικοί απογόνοι έχουν συνήθως διπλοειδή αριθμό χρωμοσωμάτων. Εάν ο αριθμός των χρωμοσωμάτων του απλοειδούς ωαρίου διπλασιάζεται κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης, οι απόγονοι είναι «μισό-κλώνοι" της μητέρας τους. Αν το ωάριο σχηματίστηκε χωρίς μειωτική διαδικασία, είναι ένας πλήρης κλώνος της μητέρας του.
Οι απόγονοι παράγονται από παρθενογένεση σε είδη που χρησιμοποιούν το σύστημα φυλο- καθορισμού XY, έχουν δύο Χ χρωμοσώματα και είναι γυναίκες. Σε είδη που χρησιμοποιούν το σύστημα φυλο- καθορισμού ZW, έχουν δύο χρωμοσώματα Z (αρσενικά) ή δύο W χρωμοσώματα (μη βιώσιμα ή θηλυκά), ή (θεωρητικά) αν εμφανίζεται κλωνική παρθενογένεση (η οποία ονομάζεται επίσης απόμειξη), θα μπορούσαν να έχουν ένα Z και ένα W χρωμόσωμα (θηλυκό).!!Η λέξη παρθενογένεση προέρχεται από την ελληνική παρθένος,Παρθένο, που σημαίνει « παρθένα »και γένεσις, γένεση, που σημαίνει« γέννηση ». [1] Ο όρος χρησιμοποιείται μερικές φορές ανακριβώς για να περιγράψει τους τρόπους αναπαραγωγής σεερμαφρόδιτα είδη που μπορούν να αναπαράγονται από μόνα τους, διότι περιέχουν την αναπαραγωγική όργανα και των δύο φύλων στο σώμα ενός και μόνο ατόμου.
Παρθενογένεση εμφανίζεται φυσικά σε πολλά φυτά, μερικά ασπόνδυλα είδη ζώων (συμπεριλαμβανομένων τωννηματωδών , ψύλλους νερό , μερικά σκορπιούς , αφίδες , ορισμένες μέλισσες , κάποια Phasmida και παρασιτικές σφήκες ) και μερικές σπονδυλωτά (όπως ορισμένα ψάρια , [2], τα αμφίβια , τα ερπετά , και πολύ σπάνιαπτηνά [5] ). Αυτό το είδος της αναπαραγωγής έχει προκληθεί τεχνητά σε μερικά είδη, συμπεριλαμβανομένων των ψαριών και αμφιβίων.!! Παρθενογενετική απογόνους σε είδη που χρησιμοποιούν είτε το XY ή το X0 σύστημα φυλοκαθορισμός έχουν δύο Χ χρωμοσώματα και είναι θηλυκό. Σε είδη που χρησιμοποιούν το ZW φύλο-προσδιορισμού του συστήματος , που έχουν είτε δύο Ζ χρωμοσώματα (αρσενικό) ή δύο W χρωμοσώματα (ως επί το πλείστον μη-βιώσιμα, αλλά σπάνια μια γυναίκα), ή θα μπορούσαν να έχουν ένα Z και W ένα χρωμόσωμα (θηλυκό).Ας δουμε τι λεει και ο καθηγητης γεννετικης Σταματης Αλαχιώτης!!
Ετσι στα θηλαστικά γενικά αλλά και στον άνθρωπο ειδικότερα καθοριστικό ρόλο παίζει η χρωμοσωματική σύσταση του ζυγωτού. Οι αδιαφοροποίητες γονάδες σχηματίζουν είτε όρχεις, αν υπάρχει το χρωμόσωμα Υ, είτε ωοθήκες, αν δεν υπάρχει. Στη συνέχεια, όταν σχηματιστούν οι όρχεις, εκκρίνεται η ορμόνη τεστοστερόνη που κυκλοφορεί στο έμβρυο και επάγει τα σωματικά κύτταρα (γεννητικά κύτταρα είναι μόνο αυτά των γονάδων) να ακολουθήσουν το αναπτυξιακό μονοπάτι προς το αρσενικό. Αν έχουν σχηματιστεί ωοθήκες, δεν εκκρίνεται τεστοστερόνη και τα σωματικά κύτταρα του εμβρύου ακολουθούν το αναπτυξιακό μονοπάτι προς το θηλυκό.
Η αποφασιστική επίδραση του (αρσενικού) χρωμοσώματος Υ φαίνεται και από το γεγονός ότι άτομα που έχουν μόνο ένα Χ, χωρίς Υ (σύνδρομο Turner), αναπτύσσονται προς στείρα θηλυκά με εκφυλισμένες ωοθήκες, ενώ άτομα με γενότυπο ΧΧΥ (που κατατάσσονται στο σύνδρομο Klinefelter) αναπτύσσονται σε αρσενικά με όρχεις χωρίς όμως σπερματογένεση, όπως συμβαίνει και με πιο περίπλοκες περιπτώσεις του συνδρόμου αυτού (ΧΧΧΧΥ). Υπενθυμίζουμε ότι το φυσιολογικό κορίτσι έχει δύο Χ χρωματοσώματα και το φυσιολογικό αγόρι ένα Χ και ένα Υ.
Η έκκριση, λοιπόν, της τεστοστερόνης είναι το δεύτερο βήμα για να αποκτήσει το έμβρυο την ταυτότητα του αγοριούΩ το πρώτο είναι να αποκτήσει Υ χρωμόσωμα. Ωστόσο, η δράση της τεστοστερόνης ελέγχεται από το θηλυκό χρωμόσωμα Χ, το οποίο έχει ένα γονίδιο, το Tfm+, που κωδικοποιεί τη σύνθεση μιας πρωτεΐνης - υποδοχέα, η οποία ενεργοποιείται από την ορμόνη τεστοστερόνη και το σύμπλοκο υποδοχέας - τεστοστερόνη μπαίνει στον πυρήνα για να ενεργοποιήσει τα γονίδια τα υπεύθυνα για τη διαφοροποίηση προς το αρσενικό, το οποίο θα αποκτήσει όλα τα δευτερογενή χαρακτηριστικά του. Ετσι, λοιπόν, αν δημιουργηθεί μετάλλαξη στο γονίδιο που ελέγχει τον υποδοχέα της τεστοστερόνης, και υπάρχουν τέτοιες μεταλλάξεις στον άνθρωπο, τότε προκαλείται το σύνδρομο θηλυκοποίησης των όρχεων. Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν πραγματοποιείται η αρρενοποιητική επίδραση της τεστοστερόνης, αφού δεν αντιδρά με τον μεταλλαγμένο υποδοχέα της και το έμβρυο αναπτύσσει όλα τα δευτερογενή χαρακτηριστικά του θηλυκού (στήθος κλπ.) αντί του αρσενικού.
Η απλή παρουσίαση της βιολογικής ταυτότητας του κοριτσιού και του αγοριού θα μπορούσε να συνοδευτεί και με άλλες λεπτομέρειες ή αποκλίσεις. Δεν είναι όμως του παρόντος. Εκείνο που φαίνεται να αποστάζεται από αυτή τη διαδικασία είναι η ανελέητη τυραννία των γονιδίων σε τέτοιου είδους αναπτυξιακές επιλογές που έχουν τεράστιες επιπτώσεις στη ζωή μας. Γιατί ένα μόριο αποφασίζει για μας. Και είναι πολύ σπουδαίο και σοβαρό το αν θα ζήσουμε ως κορίτσι ή αγόρι, καθώς οι γκρίζες λύσεις επιφέρουν τεράστια κοινωνικοψυχολογικά προβλήματα. Τι συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις; Είναι καθαρά γενετική η επιλογή ή και περιβαλλοντική; Δεν υπάρχει ακόμη πειστική απάντηση. Γι' αυτό θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί στις κρίσεις μας και στις επικρίσεις μας.
Ο κ. Σταμάτης Ν. Αλαχιώτης είναι καθηγητής Γενετικής και πρύτανης του Πανεπιστημίου Πατρών.