ΝΟΡΒΗΓΙΑ. ΤΟ ΔΙΔΥΜΟ ΜΑΚΕΛΕΙΟ
Του Γιάννη Θεοδωρόπουλου.
Σαν σήμερα, στις 23 Ιουλίου του 2011 η ανθρωπότητα έμεινε άναυδη όταν πληροφορήθηκε το μεγάλο μακελειό που συνέβη στο νησί Ουτόγια της Νορβηγίας. Ο απολογισμός τραγικός, 76 παιδιά νεκρά. Θύματα του παρανοϊκού Νορβηγού Άντερς Μπέρινγκ Μπρέϊβικ. Με δεδομένο ότι η Νορβηγία είναι μια χώρα ήσυχη και οι κάτοικοί της νομοταγείς, το διαπραχθέν μακελειό το καθιστά ακόμη πιο συνταρακτικό, και στα χείλη όλων μπαίνει ένα μεγάλο ΓΙΑΤΙ;
Πολλοί οι αναλυτές του αποτρόπαιου γεγονότος, από τότε μέχρι σήμερα, και όλοι προσπάθησαν να δώσουν τις δικές τους εξηγήσεις. Εκείνο όμως που μας προβλημάτισε είναι η παραδοχή τους ότι μπορεί το συμβάν να βρει μιμητές, όχι μόνο στη Νορβηγία αλλά και σε όλες τις χώρες που δέχονται μετανάστες που δεν μπορούν να αφομοιωθούν και να ενταχθούν στο δυτικό πολιτισμό.
Προσπαθώντας να αποκρυπτογραφήσουμε το προφίλ του δράστη στεκόμαστε στο κίνητρο που τον ώθησε στην αποτρόπαια πράξη του. Βλέπουμε να διακατέχεται από έναν υπέρμετρο ρατσισμό, και θρησκευτικό φανατισμό, για κάθε μετανάστη στη χώρα του και πιο πολύ για αυτόν που δεν μπορεί να αφομοιωθεί πλήρως. Αυτή η ρατσιστική τάση δεν αποτελεί μεμονωμένο φαινόμενο που αφορά τον δράστη, αλλά είναι μια τάση που υποβόσκει στην πλειοψηφία των πολιτών του δυτικού κόσμου, ως ξενοφοβία, αλλά μια μειοψηφία αυτών τάσσετε ανοιχτά πλέον υπέρ αυτής της ρατσιστικής τάσης, συμμετέχοντας σε ανάλογους πολιτικούς σχηματισμούς. Τα αποτελέσματα των τελευταίων εκλογών για την ανάδειξη των Ευρωβουλευτών έδειξαν ότι η μειοψηφία αυτή των πολιτών τείνει να γίνει πλειοψηφία. Η νέα αυτή κατάσταση που πάει να δημιουργηθεί, μη γνωρίζοντας πια θα είναι η έκβαση της, πολύ μας προβληματίζει.
Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων που κατοικούν τη Γη, ανεξαρτήτως χρώματος, θρησκείας, και κουλτούρας, αν μπορούσες να τους θέσεις σε όλους το ερώτημα πως αντιμετωπίζουν την καθημερινότητα τους, και ποιες είναι οι ρεαλιστικές τους επιδιώξεις, είναι σίγουρο ότι οι απαντήσεις που θα έπαιρνες, δεν θα διέφεραν και πολύ. Πια είναι λοιπόν η αιτία που διαχωρίζει τους ανθρώπους, δημιουργεί ξενοφοβίες και ρατσιστικές τάσεις, και για τους μετανάστες να μη μπορούν να ενταχθούν στη κουλτούρα της νέας τους πατρίδος.
Όσο και αν προσπάθησα να βρω τις αιτίες που δεν αντιμετωπίζονται και δημιουργούν τα φαινόμενα αυτά, πάντα κατέληγα σε μια, και αυτή ήταν η θρησκεία.
Δεν διαφωνούνε βεβαίως με το ηθικό μέρος που πρεσβεύουν οι θρησκείες. Όμως ο δογματισμός που τις διακατέχει, και η μη φιλοσοφημένη δομή τους, τις καθιστά αναχρονιστικές και αιμοβόρες. Άλλωστε τον ενάρετο τρόπο διαβίωσης δίδαξαν και φιλοσόφησαν 500 χρόνια π,χ, όλοι σχεδόν οι Έλληνες φιλόσοφοι, γιατί το θέμα είναι συνειδησιακό άρα καθαρά φιλοσοφικό και όχι θρησκευτικό. Ιδικά οι δύο αδελφές θρησκείες, χριστιανισμός και ισλαμισμός, ψεύδονται, για δήθεν θαύματα, αναστάσεις, αναλήψεις, και άλλα κομπογιαννίτικα τερτίπια, φανατίζουν τους οπαδούς τους αποβλακώνοντας τους. Είναι μια οργανωμένη θρησκευτική απάτη. Έρχονται σε πλήρη αντίθεση με το νόημα της δημοκρατίας που είναι η ελεύθερη σκέψη και έκφραση, και αποτελούν ένα θλιβερό κωμικοτραγικό κατάλοιπο της διανοητικής εξέλιξης του ανθρώπου.
Οι οργανωμένες σύγχρονες κοινωνίες έχουν νόμους που οι πολίτες τους είναι υποχρεωμένοι να τους σέβονται, και όταν οι πολίτες παρεκτρέπονται, υπάρχει η δικαστική και η εκτελεστική εξουσία που τους επιβάλει. Η θρησκεία όμως μένει στο απυρόβλητο. Έχει αφεθεί ελεύθερη να υβρίζει τους Έλληνας φιλοσόφους, να ασκεί προσηλυτισμό, να ψεύδεται, να παραπληροφορεί, να ασκεί εμπόριο ελπίδας, να δεισιδαιμονεί. Αν σήμερα ένα μέσο ενημέρωσης ασκούσε μόνο τη παράβαση της παραπληροφόρησης θα είχε επέμβει ο εισαγγελέας. Για τη θρησκεία πότε; γιατί το χέρι του παρανοϊκού Νορβηγού το όπλισε ο θρησκευτικός και ο ρατσιστικός του φανατισμός κατά του ισλαμισμού. Οι δε ισλαμιστές δέσμιοι μιας άλλης θρησκευτικής απάτης, που αν θανατώσουν άπιστους τους τάζει μετά θάνατο παραδείσους με πιλάφια, και ουρί, τους κάνει απροσάρμοστους και επικίνδυνους για τον σύγχρονο δυτικό πολιτισμό.
Με δέος παρακολουθούμαι τα τεκταινόμενα στις ισλαμικές χώρες και ειδικά στην Συρία και το Ιράκ, ο θρησκευτικός φανατισμός και η βλακεία, γιατί αυτά πάνε μαζί, έχουν οδηγήσει τις αντιμαχόμενες ομόθρησκες παρατάξεις σε φρικιαστικές ακρότητες, που δεν χωρεί ο ανθρώπινος νους. Βεβαίως τα πραγματικά αίτια των όσων συμβαίνουν δεν έχουν σχέση με την θρησκεία. Όμως ο θρησκευτικός φανατισμός καθίσταται το καλύτερο εκτελεστικό όργανο, των πραγματικών αιτίων.
Φτάνει πια, όχι άλλα θύματα, αρκετά εκατομμύρια άνθρωποι σφαγιάσθηκαν εν ονόματι αυτών των θρησκειών. Μέχρι πότε αυτές οι σύγχρονες γάγγραινες θα διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα και θα δηλητηριάζουν τη σκέψη μας.
Τι κάνουν αυτοί οι ανά το κόσμο που θέλουν να αποκαλούνται άνθρωποι του πνεύματος και διανοούμενοι, γιατί δεν πρωτοστατούν να οδηγηθεί η ανθρωπότητα σε ένα νέο δ ι α φ ω τ ι σ μ ό και να μας δώσουν ένα ολοκληρωμένο πακέτο λ ό γ ο υ, ε λ ε υ θ ε ρ ί α ς και ε υ τ υ χ ί α ς. ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΕ 76 ΠΑΙΔΙΑ!! 