ΠΩΣ ΤΟ ΛΕΝΕ ΕΧΟΥΝ ΜΠΕΡΔΕΨΕΙ ΤΗΝ ΒΟΥΡΤΣΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΥΤΣ@!!ΛΟΓΙΚΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ??
ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΟΛΑ ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ!!ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΑΤΡΙΔΑ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ,ΦΙΛΟΣΟΦΟΥΣ ΚΑΙ ΘΕΟΥΣ ,ΕΝΑΝ ΕΒΡΑΙΟ ΜΑΡΑΓΚΟ ΕΧΟΥΝ ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΠΟΤΕ!!
Όπως διαβάζουμε στην Telegraph : Ο πρώην Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρι Λόρδος Williams (Ρόουαν Ουίλιαμς) αποκάλυψε ότι ξοδεύει έως 40 λεπτά την ημέρα επαναλαμβάνοντας μια Ανατολική Ορθόδοξη προσευχή ενώ εκτελεί ασκήσεις αναπνοής, ως μέρος μιας ρουτίνας επηρεασμένης από τον Βουδισμό.
Ξοδεύει επίσης χρόνο νωρίς το πρωί σε μια έντονη τελετουργία σιωπηλού διαλογισμού και προσευχής.
Ο πρώην Αρχιεπίσκοπος έδωσε μια γεύση από την προσωπική του αφοσίωση σε ένα άρθρο για το New Statesman εξηγώντας τη δύναμη της θρησκευτικής τελετουργίας σε έναν όλο και πιο 'κοσμικό' κόσμο.
Ο Williams έχει μιλήσει στο παρελθόν για το πώς στα νιάτα του σκεφτόταν να γίνει μοναχός, καθώς και να ενταχθεί στην ορθόδοξη εκκλησία.
Εξήγησε ότι αντλεί καθημερινή έμπνευση από την πρακτική, που είναι κοινή τόσο στην ελληνική όσο και στην ρωσική ορθόδοξη εκκλησία, του διαλογισμού, ενώ επανειλημμένα απαγγέλει την «Προσευχή του Ιησού» που λέει: «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησον με, τον αμαρτωλό».
«Καθώς με τα χρόνια εμπλεκόμουν περισσότερο με τον βουδιστικό κόσμο, ειδικότερα, είχα συνειδητοποιήσει ότι υπήρχαν πρακτικές που δεν ήταν σε αντίθεση με την «Προσευχή του Ιησού» και με εισήγαγαν σε περαιτέρω ακινησία και φυσική εστίαση που συνεπάγεται η προσευχή», εξήγησε.
«Ο Περιπατητικός Διαλογισμός, με πολύ αργό βηματισμό και συντονισμό σε κάθε βήμα με μια εκπνοή, είναι κάτι που βρήκα ότι έχει όλο και μεγαλύτερη σημασία ως προετοιμασία για ένα μεγαλύτερο χρονικό διάστημα σιωπής.
«Έτσι το τακτικό τελετουργικό για να ξεκινήσει η μέρα όταν είμαι στο σπίτι είναι μια πρωινή έγερση και ένας σύντομος περιπατητικός διαλογισμός ή μερικές φορές μερικές αργές μετάνοιες, πριν κάτσω οκλαδόν για 30 ή 40 λεπτά (ένα χαμηλό σκαμνί για την υποστήριξη των μηρών και την μείωση του βάρους στο κάτω μέρος των ποδιών) με την «Προσευχή του Ιησού»: επανάληψη (συνήθως σιωπηλά) των λέξεων ενώ αναπνέω, αφήνοντας ένα διάστημα ανάμεσα στις επαναλήψεις για να παρατηρήσω τους κτύπους της καρδιάς, οι οποίοι επιβραδύνονται σταθερά κατά τη διάρκεια της περιόδου». Ενώ δεν την θεωρεί κάτι σαν "μαγική επίκληση," εξήγησε ότι η ρουτίνα αυτή τον βοηθά να αποσπά τον εαυτό του από "αποσπάσεις του νου, εικόνες και σκέψεις", απεικονίζοντας το ανθρώπινο σώμα σαν μια «σπηλιά» μέσα από την οποία περνά η αναπνοή.
«Αν θέλουμε να μιλήσουμε θεολογικά γι' αυτό, είναι μια στιγμή που γνωρίζεις το σώμα σου ως απλά ένα μέρος όπου συμβαίνει η ζωή και πού, ως εκ τούτου, ο Θεός «συμβαίνει»: μια ζωή που ζει μέσα σας», πρόσθεσε.
Ο Williams εξήγησε ότι αυτοί που εκτελούν τακτικά τέτοια τελετουργικά μπορούν να φτάσουν σε «προηγμένες καταστάσεις» και να συνειδητοποιήσουν το «αδιάσπαστο εσωτερικό φως».