ΚΑΛΟ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΡΑΚΟ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ!!
Τα ευαγγέλια απορρίπτουν την ... «παρθενογένεση» του Ιησού!!! Του Μιχάλη Χαραλαμπάκη Μετά τα αποκαλυπτικά και διαφωτιστικά άρθρα του κ. Μιχάλη Καλόπουλου με θέμα «Τα παράξενα της παρθενο-σύλληψης του Ιησού!» και «Παρθενοσύλληψη ή πορνεία; Ένας άλυτος θεολογικός γρίφος στα ευαγγέλια!», θέλω να προσθέσω τις ακόλουθες σκέψεις, όσο μπορώ πιο σύντομα, που νομίζω ότι ξεδιαλύνουν (ακόμα περισσότερο) το γρίφο (και το μύθο)!.... 1. Στην ερώτηση: «Είχε και άλλα παιδιά η «αειπάρθενος» Μαρία;» οι ευαγγελιστές και ο Παύλος λένε Ναι, αφού μιλούν για «τα αδέλφια του Ιησού». (βλ. και Μάρκος Γ΄31 και Προς Κόρινθο. Α΄ σεφ. Θ΄ 5). 2. Τα ευαγγέλια επιδέχονται και άλλη (αντιδογματική) κατεύθυνση σκέψης αφού λένε: «Βίβλος γενέσεως Ιησού Χριστού, υιού Δαβίδ, υιού Αβραάμ. Αβραάμ εγέννησε τον Ισαάκ, Iσαάκ δε εγέννησε τον Ιακώβ ... Ιεσσαί δε εγέννησε τον Δαβίδ τον βασιλέα. Δαβίδ δε ο βασιλεύς εγέννησε τον Σολομώντα ... Ματθάν δε εγέννησε τον Ιακώβ, Ιακώβ δε εγέννησε τον Ιωσήφ τον άνδρα Μαρίας, εξ ής εγεννήθη Ιησούς ο λεγόμενος Χριστός» Ματθ. Α΄1-16. Εάν μάλιστα συσχετιστούν οι στίχοι αυτοί με τους επόμενους: «Ιωσήφ δε ο ανήρ αυτής (της Μαρίας), δίκαιος ων και μη θέλων αυτήν παραδειγματίσαι (για την εγκυμοσύνη της), εβουλήθη λάθρα απολύσαι αυτήν» Ματθ Α΄19, λένε καθαρά όλη την αλήθεια που κάποιοι δεν θέλουν να αντιληφθούν. 3. Τι σχέση μπορεί να έχουν οι πρόγονοι του Ιωσήφ με τον ίδιο τον Ιησού, αφού, όπως πασχίζουν να μας πείσουν, δεν είναι πραγματικός του πατέρας; Ο ευαγγελιστής Ιωάννης όμως τα ξεκαθαρίζει τα πράγματα: «ευρήκαμεν Ιησούν τον υιόν του Ιωσήφ, τον από Ναζαρέτ» Ιωάν. Α΄44-52. Και κατά τον ευαγγελιστή Ματθαίο, οι συμπατριώτες του, κάτοικοι της Ναζαρέτ, τον αναφέρουν ως «ο του τέκτονος υιός» (ο γιος του μαραγκού).Ματθ. ΙΓ΄55. Και, με την ευκαιρία: Τι απέγινε ο Ιωσήφ και όλοι οι ευαγγελιστές τον ξεχνάνε, από τα παιδικά κιόλας χρόνια του Ιησού; 4. Σημειωτέον ότι οι ιεράρχες του χριστιανισμού, μόλις τον 5ο αιώνα αποφάνθηκαν ότι η «Παναγία» ήταν «αειπάρθενος». Και ρωτάμε: Αειπάρθενος και μετά τον τοκετό; Αυτό μας λέει η πίστη - όταν εισχωρεί στο πεδίο της παράνοιας - με τον χαρακτηρισμό ... «αδιαφθόρως τεκούσα»!). Και με την γέννηση των αδελφών του Ιησού; Γιατί είχε και αδελφούς και αδελφές (Μάρκ. ΣΤ΄1-6). Και ήταν ο πρωτότοκος (Ματθ. Α΄ 25). Πάλι... «αειπάρθενος» και ... «άχραντος»; 5. Και κάτι ακόμα σημαντικό: Γιατί η μητέρα του Ιησού υποβλήθηκε στη διαδικασία του καθαρμού μετά τον τοκετό, σύμφωνα με τα εβραϊκά έθιμα και το Μωσαϊκό νόμο, προσφέροντας δηλ. τις "προσφορές του καθαρισμού προς τον ιερέα";(Λουκ. Β΄ 22). O Μωσαϊκός νόμος το λέει καθαρά: «Και ελάλησε Κύριος προς Μωυσή λέγων, λάλησον τοις υιοίς Ισραήλ και ερείς προς αυτούς. Γυνή, ήτις εάν σπερματισθή και τέκη άρρεν, ακάθαρτος έσται επτά ημέρας... Και όταν αναπληρωθώσιν αι ημέραι της καθάρσεως αυτής... προσοίσει αμνόν ενιαύσιον άμωμον εις ολοκαύτωμα και νεοσσόν περιστερά ή τρυγόνα προς τον ιερέα....και καθαριεί αυτήν ο ιερεύς και καθαρισθήσεται». (Λευτικ. ΙΒ΄1-8). Άρα ο μύθος για «άμωμο» και «άσπιλο» σύλληψη, όπως και ο μύθος της «αειπαρθένου» καταρρίπτονται από τα ίδια τα «ιερά κείμενα». Βέβαια όλη αυτή τη διαδικασία τη θεωρώ εξευτελιστική για τη μητέρα ενός υποτιθέμενου ... θεού, όπως άλλωστε και για κάθε γυναίκα - μάνα, που επιτελεί και ενσαρκώνει το θαύμα της Φύσεως. 6. Και άλλο πολύ σημαντικό: Γιατί οι Ιουδαίοι, σε μια αψιμαχία, λένε στον Ιησού εκείνο το φοβερό: «ημείς εκ πορνείας ου γεγεννήμεθα»; (Ίωάν. Η΄ 41) ή σε μια άλλη περίπτωση του απαντούν ανάλογα: «απεκρίθησαν και είπον αυτώ. εν αμαρτίαις συ εγεννήθης όλος, και συ διδάσκεις ημάς; Και εξέβαλον αυτόν έξω» (τον πέταξαν έξω) [Ιωάν Θ΄34]. Προφανώς κάτι θα ήξεραν ... Και βέβαια δεν την «λάτρεψαν» οι ομοεθνείς της Ισραηλίτες σαν αειπάρθενο και θεομήτορα! 7. Γιατί ο Ιησούς είναι τόσο σκληρός προς τη μητέρα του; Γιατί της συμπεριφέρεται με σκαιότητα και αγένεια; («Τι εμοί και σοι γύναι;» Δηλ. τι κοινό υπάρχει ανάμεσα σε μένα και σε σένα γυναίκα; Ιωάν. Β΄4). Μήπως τον βασανίζουν τα πιο πάνω λόγια των ιουδαίων; 8. Γιατί ο απ. Παύλος δεν αναφέρει τίποτε για την «παρθένο Μαρία»,ούτε για τη γέννηση του Ιησού, ούτε για τα τόσα υποτιθέμενα «θαύματά» του, ούτε για τη δίκη του; Μήπως είναι μεταγενέστερα πλάσματα της φαντασίας των ευαγγελιστών ή επεμβάσεις και προσθήκες στην κατοπινή εξέλιξη και διαμόρφωση της πίστης και των δογμάτων; Διότι πρώτα γράφτηκαν οι επιστολές του Παύλου και έπειτα από πολλά χρόνια (αιώνα ή αιώνες) τα ευαγγέλια. Άρα δεν γράφτηκαν από τους απόστόλους, τους «φωτισμένους» αλιείς. Σήμερα μάλιστα οι γλωσσολόγοι και οι ερευνητές των αρχαίων κειμένων, με τη βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας, διαπιστώνουν πολλές αλλαγές, προσθήκες και αφαιρέσεις στα «θεόπνευστα» κείμενα των ευαγγελίων. Απεναντίας ο Παύλος, ο οποίος αν και σύγχρονος του Ιησού δεν τον γνώρισε ποτέ και στηρίζει την όλη του πίστη σ' ένα όραμα, που ισχυρίζεται ότι είδε, γράφει: «Μνημόνευε Ιησούν Χριστόν εγηγερμένον εκ νεκρών, εκ σπέρματος Δαβίδ, κατά το ευαγγέλιόν μου ...» (Προς Τιμόθ. Β΄ κεφ. Β΄ 8), και «Παύλος δούλος Ιησού Χριστού, κλητός απόστολος, αφωρισμένος εις ευαγγέλιον Θεού. ό προεπηγγείλατο δια των προφητών αυτού εν γραφαίς αγίαις. περί του υιού αυτού, του γενομένου εκ σπέρματος Δαβίδ κατά σάρκα, του ορισθέντος υιού θεού εν δυνάμει κατά πνεύμα αγιωσύνης ...» (Ρωμ. Α΄3). Μιλάει δηλαδή καθαρά για το «σπέρμα του Δαβίδ». 9. Γιατί η Ιστορία (δηλ. η επιστημονική και αντικειμενική καταγραφή των γεγονότων), δεν ασχολείται με την «άσπορο κύηση», την «παρθενογένεση» και το «θείον βρέφος»; Απλά γατί όλες οι αρχαίες θρησκείες αναφέρουν και πιστεύουν σε παρθενογενέσεις, όπως και σε νεκραναστάσεις. Και κανείς επιστήμονας ερευνητής δεν αποδέχεται για αλήθειες τέτοιες μυθοπλασίες. 9. O ιστορικός και κοινωνιολόγος Γιάννης Κορδάτος στο βιβλίο του «Αρχαίες Θρησκείες και Χριστιανισμός», σχετικά με το θέμα αυτό γράφει: « Ο Παύλος ή δεν ήξερε το θρύλο πως η Μαρία έμεινε έγκυα από το Άγιο Πνεύμα (γιατί ίσως στις μέρες του ο τέτοιος μύθος ακόμα δεν είχε επικρατήσει), ή δεν πίστευε και ο ίδιος σε μια τέτοια υπερφυσική δικαιολογία». Στην πραγματικότητα ο Παύλος αγνοεί τελείως την μητέρα του Ιησού και ποτέ δεν αναφέρεται στην «Παναγία». Άλλωστε ούτε ο ίδιος ο Ιησούς μίλησε ποτέ για τέτοιο γεγονός παρθενογένεσης! Αυτό και μόνο τα λέει όλα! Η αντικειμενική λοιπόν ανάλυση, αντιπαραβολή και συσχέτιση των ίδιων των βιβλικών κειμένων και η απλή λογική οδηγεί τον κάθε αδογμάτιστο ερευνητή στα απολύτως αυτονόητα συμπεράσματα που είναι και τα απολύτως φυσιολογικά!
