Εωσφόρος και Έσπερος, 1881 (πίνακας της Evelyn de Morgan, 1855-1919)
Εωσφόρος: Ένας αρχέγονος νέος αναζητά την δικαίωσή του
Γράφει ο Θέσπης Εωσφόρος, Internet και ευθυνόφοβη γραφειοκρατία: Ποια σχέση μπορεί να έχουν αυτά τα ετερόκλητα στοιχεία μεταξύ τους; Κι όμως να που έχουν, αφού αφετηρία αυτού του άρθρου απετέλεσε μια είδηση διαδικτυακής αλλά και γραφειοκρατικής υφής: Όπως μαθαίνουμε από την ιστοσελίδα του Ιάσονα Σχίζα, η Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (ΕΕΤΤ) και πιο συγκεκριμένα το Μητρώο Ονομάτων Internet με κατάληξη .gr της εν λόγω επιτροπής, απέρριψε το αίτημα κάποιου συνέλληνα πολίτη η οποία αφορούσε την έγκριση Ονόματος δικτυακού Χώρου με την ονομασία eosforos.gr. Οι λόγοι που προβλήθηκαν από την ΕΕΤΤ για την απόρριψη του ονόματος eosforos.gr, ήταν η αντίθεση - όπως δικαιολόγησαν γραπτώς την απόφασή τους - της ονομασίας αυτής προς την Δημόσια τάξη και προς τα Χρηστά ήθη (επικαλούμενοι το άρθρο 8.1.δ του Κανονισμού Διαχείρισης και Εκχώρησης Ονομάτων Χώρου με κατάληξη -gr). Φοβούμαι ότι το να επικαλούνται κάποιοι που θέλουν να θεωρούνται κάτοχοι της ελληνικής παιδείας την «Δημόσια τάξη» και τα «Χρηστά ήθη» προκειμένου ν' απορρίψουν την λέξη Εωσφόρος ως ονομασία ιστοσελίδας, δεν περιποιεί καθόλου τιμή για όλους μας - μάλλον ως όνειδος και κατάντια για την νεοελληνική μας πραγματικότητα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Όνειδος για την αμάθεια ημών των νεοελλήνων, κατάντια για την δουλοπρέπειά μας προς τον θεοκρατικό σκοταδισμό που συνεχίζει να μας περιβάλλει. Διότι ο μόνος λόγος που ένα όνομα φωτεινότατο (Εωσφόρος σημαίνει «ο φέρων το φως») συκοφαντήθηκε και συκοφαντείται μέχρι σήμερα, σε βαθμό που να μην τολμάει εύκολα κανείς ακόμη και να προφέρει το όνομά του - πόσο μάλλον να το υπερασπιστεί - είναι ο σκοταδισμός! Ο οποίος, απ' αρχές της παντοδυναμίας του (από τα τέλη ήδη του 3ου μ.Χ. αιώνα) «σατανοποίησε» αυτή την ολόφωτη ελληνική θεότητα, συμβολίζοντας στο πρόσωπό της όλο το ελληνικό πάνθεον που πήρε έτσι την άγουσα για το πυρ το εξώτερον. Δεν θ' αναλύσω το γιατί και πώς επέλεξαν τον Εωσφόρο για να τον ταυτίσουν με το ανατολίτικο «πνεύμα του κακού» (δηλ. με την ανύπαρκτη, φανταστική και εντελώς αστεία και ανόητη φιγούρα με την επωνυμία «Σατανάς»). Ίσως να το κάνω σε επόμενο σημείωμά μου αν χρειαστεί. Επί του παρόντος, θ' αναφέρω ορισμένους από τους λόγους για τους οποίους η ονομασία Εωσφόρος και η έννοια που εμπεριέχεται στην ονομασία αυτή, κάθε άλλο παρά έρχεται σε εναντίωση προς την Δημόσια τάξη και προς τα χρηστά ήθη (εάν βεβαίως δεν έχουμε ξεχάσει ολότελα την ελληνική γλώσσα, στην οποία ο όρος «χρηστά» σημαίνει τα χρήσιμα πράγματα, τα ηθικά, τα έντιμα). α) Αισθητικά, το όνομα Εωσφόρος ως αρχαίο ελληνικό είναι αξιοπρεπές και πανέμορφο - αξιοπρεπές και πανέμορφο για όποιον βεβαίως έχει καταφέρει ν' απαλλαχθεί από την τερατώδη σημειολογία με την οποία έχουν ταυτίσει το όνομα αυτό οι φορείς του σκοταδισμού. Διότι δυστυχώς, για όσους παραμένουν ακόμη στα θλιβερά γρανάζια της νοσηρής και ανόσιας προπαγάνδας τους, το όνομα Εως - φόρος (ο φέρων την Ηώ = αυγή) είναι συνώνυμο ενός μοχθηρού τύπου με κέρατα στο κεφάλι, «σατανικό» βλέμμα και φωτιές της κολάσεως! Πώς λοιπόν και κατά ποίον τρόπο ένα πανάρχαιο ελληνικό όνομα θεότητος, εναντιώνεται προς «την Δημόσια τάξη και προς τα χρηστά ήθη»; (Και μην μου πείτε ότι π.χ. και το όνομα Εφιάλτης είναι ελληνικό αλλά ωστόσο απεχθές γιατί θα σας απαντήσω ότι και το όνομα Εφιάλτης, κοινότατο μέχρι τα μέσα του 5ου π.Χ. αιώνος, ήταν αισθητικά αξιοπρεπές και πανέμορφο, σήμαινε δε τον ικανό να αναδειχθεί όπως τον αθλητή του άλματος που υπερίπταται επί του αλτήρα - «επί+άλτης», άλτομαι. Το όνομα αυτό δεν το ξανασυναντούμε από τα μέσα του 5ου αι. και μετά, πράγμα που μαρτυρεί την αλγεινή εντύπωση που έκανε σε όλους τους Έλληνες η προδοσία του γνωστότερου Εφιάλτη, σε βαθμό που ακόμη και το όνομά του να προκαλεί πλέον αποστροφή. Μια αποστροφή που αταβιστικά, ασυνείδητα, έχει φτάσει μέχρι τις μέρες μας ως σημαινόμενο όχι μόνον της προδοσίας αλλά και των χειρότερων φόβων μας. Αντίθετα, το όνομα του Εωσφόρου, οι πατέρες του σκοταδισμού αποφάσισαν με το έτσι θέλω να το αμαυρώσουν δίχως καμία αφορμή. Διότι γνώριζαν πολύ καλά ότι έτσι αμαυρώνουν δεκάδες ελληνικούς συνειρμούς που σχετίζονται μ' αυτό). β) Ετυμολογικά όπως είπαμε, η λέξη Εωσφόρος είναι σύνθετη, εκ του Έως = Αυγή και του Φέρω, σημαίνει δε «Ο φέρων την αυγή», δηλ. ο προάγγελος της Αυγής. Πώς γίνεται η έννοια «ο φέρων την αυγή» να έρχεται σε αντίθεση με τα χρηστά ήθη, πολύ δε περισσότερο με την «δημόσια τάξη», είναι ένα ερώτημα στο οποίο αμφιβάλλω αν υπάρχει απάντηση που να αντέχει στην κοινή λογική. Εκτός κι αν σκέφτηκαν οι προνοητικοί φωστήρες της ΕΕΤΤ ότι οι σκοταδιστές, μαθαίνοντας ότι δόθηκε άδεια σε ιστοσελίδα με την ονομασία eosforos.gr, θα κατεβάσουν οργισμένοι τους φανατισμένους οπαδούς τους στους δρόμους διασαλεύοντας τοιουτοτρόπως την δημόσια τάξη! γ) Αστρονομικά, ο Εωσφόρος είναι ο πιο λαμπρός πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος, ο πλανήτης Αφροδίτη, με τις δύο διαφορετικές εκφάνσεις του: δηλ. ως Εωσφόρος κατά το χάραμα της ημέρας (προαναγγέλλοντας της αυγή) και ως Έσπερος κατά το σούρουπο. Σε ό,τι αφορά την πρωινή έκφανση του πλανήτη Αφροδίτη, απαντάται σε όλα τα διεθνή και εν Ελλάδι επιστημονικά αστρονομικά εγχειρίδια με την ίδια ακριβώς ονομασία: ως Εωσφόρος. Διασαλεύτηκε ποτέ η δημόσια τάξη από τα επιστημονικά εγχειρίδια που αναφέρουν την αρχαία αναφορά στον πλανήτη Αφροδίτη ως «εωσφόρου» κατά το χάραμα της ημέρας; Ήρθαν ποτέ σε αντίθεση, εξ' αυτού του λόγου, τα επιστημονικά εγχειρίδια με τα «χρηστά ήθη»; δ) Μυθολογικά, ο Εωσφόρος (ο φέρων την Ηώ / αυγή), είναι η θεότης που προηγείτο του άρματος του Ηλίου, φέρων το πρωινό φως (αυγή) πριν ακόμη ανατείλει ο ήλιος. Ο Εωσφόρος ήταν υιός της Ηούς (Αυγής) και του Αστραίου, αδερφός του Έσπερου, πατέρας της Τηλαύγης και του Κήυκος και φωτεινός προάγγελος του ηλιακού φωτός. Συμβόλιζε αφενός τηνλαμπρότητα του πλανήτη Αφροδίτη και αφετέρου την εσώτερη ομορφιά της πλατωνικής Ουρανίας Αφροδίτης. Προξενεί κατάπληξη λοιπόν το πώς και με ποια λογική σκέφτηκαν κάποιοι ότι οι παραδόσεις της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας εγκυμονούν κινδύνους για την Δημόσια Τάξη και ...; για τα χρηστά ήθη! Ακόμη κι αν οι γνώσεις τους είναι ελλειμματικές ως προς την ελληνική μυθολογία, τα εγχειρίδια, οι τόμοι και οι σχετικές αναφορές είναι πάμπολλες. Με ελάχιστο κόπο θα μπορούσαν να λάβουν τις ανάλογες πληροφορίες πριν αβασάνιστα, ανεύθυνα και ευθυνόφοβα προχωρήσουν σε απορριπτική απόφαση. Προπορεύεται ο Εωσφόρος προαναγγέλλοντας την αυγή, ακολουθούν η Ηώς / Αυγή και ο Ήλιος (κρατήρας, Απουληία, Μουσείο Μονάχου) ε) Φιλολογικά (εν σχέση με την αρχαία ελληνική γραμματεία), το όνομα Εωσφόρος απαντάται αποκλειστικά και μόνον με τις ανωτέρω έννοιες που προανέφερα - δηλ. ως προάγγελος της αυγής και του ηλιακού φωτός - σε πλείστα συγγράμματα των αρχαίων προγόνων μας αλλά και της ρωμαϊκής γραμματείας. Επιγραμματικά αναφέρω τον Ησίοδο (Θεογονία 378 κ.α.), τονΌμηρο (Ιλιάδα 23.226, 22.317 κ.α.), τον Απολλόδωρο (1.52 κ.α.), τον Καλλίμαχο (Ύμνος 4 στη Δήλο, 303), τον Πίνδαρο (Ίσθμια Ωδή 4.43), τον Νόννο (Διονυσιακά 6.44, 38.136 κ.α.), τον ποιητή Ίβυκο (Fragment 331), τον Ίωνα τον Χίο (Fragment 745), αλλά και τον Οβίδιο (Μεταμορφώσεις11. 270 ff, 11. 560 ff κ.α.), τον Σενέκα (Hercules Furens 125 ff , Oedipus 504 ff κ.α.), τονΒιργίλιο (Roman bucolic Georgics 1. 288 ff, 3. 324 ff κ.α.), τον Κικέρωνα (De Natura Deorum 2. 20 κ.α.), τον Γάιο Ιούλιο Υγίνο(Astronomica 2. 42, Fabulae 65 κ.α.), τον Κουίντο Σμυρνέα (Fall of Troy 2. 182 ff), τον Βαλέριο Φλάκκο (Argonautica 6. 527 ff) και πλείστους άλλους αρχαίους συγγραφείς. Μήπως θα πρέπει να λογοκρίνουμε και τους αρχαίους συγγραφείς αφαιρώντας την λέξη «Εωσφόρος» από τα συγγράμματά τους, με το αιτιολογικό ότι κινδυνεύουν να προκαλέσουν την διασάλευση της δημόσιας τάξης και την κατάπτωση των χρηστών ηθών; στ) Εικαστικά, ο Εωσφόρος αναπαρίστατο πάντοτε ως έφηβος απαράμιλλης ομορφιάς σε όσα αγάλματα και αγγεία έχουν διασωθεί με την μορφή του. Άλλοτε συνοδεύοντας την Αφροδίτη, άλλοτε την Σελήνη, άλλοτε προπορευόμενος του άρματος του Ηλίου για να φέρει το αχνό φέγγος του χαράματος που περίμεναν οι αγρότες για να ξυπνήσουν, προαναγγέλλοντας έτσι την αυγή που αποτελούσε την έναρξη για τις αγροτικές εργασίες, άλλοτε ως βρέφος στην αγκαλιά της Ηούς κλπ. Κι όμως, οι πατέρες του σκοταδισμού και των τα φαιά φέροντας, μας έπεισαν ότι πρόκειται για το εξάμβλωμα με τα κέρατα και το μοχθηρό βλέμμα που κατασκεύασε η νοσηρή φαντασία τους και του οποίου η μόνη του έγνοια είναι η καταστροφή της ανθρωπότητας! Ένα εξάμβλωμα που γέννησε η τρομολαγνεία τους και η απέχθειά τους για κάθε τι το ωραίο και το ελληνικό. Έχει διασωθεί και βρέθηκε σε ανασκαφές ένα εκπληκτικό ανάγλυφο του Εωσφόρου και του αδερφού του, του Έσπερου, που πλαισιώνουν την μορφή της Σελάνας (Σελήνης). Δύο ωραιότατων νέων που συνοδεύουν το σβήσιμο κάθε πρωί και την εμφάνιση κάθε σούρουπου του φεγγαριού. Το ανάγλυφο βρίσκεται στο Μουσείο του Λούβρου. Σε ενδεχόμενη αίτησή μας για επιστροφή των ελληνικών θησαυρών του Λούβρου, μήπως θα πρέπει να εξαιρέσουμε απ' τον κατάλογο το ανάγλυφο αυτό διότι τυχόν επαναπατρισμός του θα προκαλούσε ενδεχομένως ...; κίνδυνο για την δημόσια τάξη και τα χρηστά ήθη; Μήπως θα πρέπει ν' απαγορευθεί στους ξεναγούς, όταν θα δείχνουν το ανάγλυφο αυτό, να αναφέρουν το όνομα του ενός εκ των εικονιζομένων (του Εωσφόρου) διότι η αναφορά στο όνομά του θα προξενούσε κινδύνους για την δημόσια τάξη και για τα χρηστά ήθη; Αν όχι, τότε με ποια λογική η λατινική γραμματοσειρά στο διαδίκτυο με τα στοιχεία eosforos.gr αντίκειται προς την δημόσια τάξη και τα χρηστά ήθη; Η Σελάνα / Σελήνη εν μέσω του Εωσφόρου και του Έσπερου (2ος αι. π.Χ., Μουσείο Λούβρου) ζ) Λαογραφικά, η κατοπινή δημώδης ονομασία του Εωσφόρου είναι Αυγερινός (διότι κατάφεραν μεν οι σκοταδιστές ν' απαγορεύσουν αμαυρώνοντας τελείως το όνομα του Εωσφόρου, δεν κατάφεραν όμως, δυστυχώς γι αυτούς, ν' απαγορεύσουν και το χάραμα της ημέρας)! Είναι δε κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι ενδεχόμενη αίτηση προς την ΕΕΤΤ με την λέξη Αυγερινός (π.χ. augerinos.gr), δεν θα τύχαινε της ίδιας απορριπτικής απόφασης εκ μέρους των μελών της εν λόγω της επιτροπής. Όταν λοιπόν δύο λέξεις έχουν το ίδιο ακριβώς περιεχόμενο (καλή ώρα Εωσφόρος και Αυγερινός), ας μου απαντήσει κάποιος το αν στερείται ή όχι λογικής το να προκρίνουμε την σύγχρονη δημώδη έκφραση και να ...; απορρίπτουμε την αρχαιοπρεπή! Τέτοιες συμπεριφορές υποδηλώνουν υποτίμηση του μεγαλείου της μυθολογίας μας αλλά και του γλωσσικού πλούτου των αρχαίων προγόνων μας. Για να ανακεφαλαιώσουμε, η έγκριση Ονόματος δικτυακού Χώρου με την ονομασία eosforos.gr: 1. εν ουδεμία περιπτώσει δεν αποτελεί απειλή για την Δημόσια Τάξη 2. εν ουδεμία περιπτώσει δεν προσβάλλει τα χρηστά ήθη 3. εν ουδεμία περιπτώσει δεν σχετίζεται με το άρθρο 8.1.δ του Κανονισμού Διαχείρισης και Εκχώρησης Ονομάτων Χώρου με κατάληξη .gr. Θα έλεγα μάλιστα ότι αποτελεί όχι μόνο δικαίωμα αλλά και υποχρέωση ημών των νεοελλήνων, όσων τέλος πάντων από εμάς αφενός μεν κατορθώσαμε ν' απαλλαγούμε από την ιδεολογική νοσηρότητα των σκοταδιστών, αφετέρου δε να γνωρίσουμε και να εκτιμήσουμε το αρχαίο προγονικό πνεύμα, να προχωρήσουμε μαζικά σε δεκάδες αιτήσεις προς τους ευθυνόφοβους γραφειοκράτες ζητώντας έγκριση δικτυακού τόπου με την ονομασία eosforos.gr. Κι όχι μόνον αυτό αλλά και να αναδείξουμε με κάθε τρόπο το όνομα της ωραίας και ευγενικής αυτής ελληνικής θεότητος. Για να μπορεί να έχει ο οποιοσδήποτε Έλληνας το δικαίωμα να αναφέρεται ελεύθερα και ανεμπόδιστα στον μυθικό προάγγελο του άρματος του Ηλίου, στον Υιό της Ηούς Εωσφόρο, δίχως να κινδυνεύει να του κολλήσουν οι διάφορες κυρίες παραθρησκευτικών οργανώσεων ή οι αδιάντροποι μαυροφορεμένοι καταληστευτές δεκάδων χιλιάδων στρεμμάτων γης τη ρετσινιά του «σατανιστή». Διότι θεωρώ ότι αποτελεί ντροπή για έναν Έλληνα να ανέχεται να συκοφαντούνται και να καθυβρίζονται οι πανάρχαιες και πανέμορφες παραδόσεις του από τους λειψανολάτρες Ιουδαιοχριστιανούς!!