Τη διδακτορική διατριβή αυτή έχει εκπονήσει ο Μίρκο Τομάσοβιτς και αποτελεί έκδοση του Κέντρου Μελετών της Ιεράς Μονής Κύκκου. Οι διαστάσεις του βιβλίου είναι 17 επί 24 εκατοστά. Είναι δεμένο με δέρμα καφέ χρώματος, και καλύπτεται από εξώφυλλο. Συνολικά είναι γραμμένο σε 260 σελίδες. Η γλώσσα, στην οποία είναι γραμμένη η διατριβή, είναι μια απλή καθαρεύουσα.
Ευθύς εξ αρχής από τον τίτλο, τον οποίο έχει επιλέξει ο συγγραφέας, καθ' υπόδειξιν του καθηγητή κ. Γ. Γαλίτη, δηλώνεται ότι τα δύο κεντρικά πρόσωπα της διατριβής είναι ο ιερέας της Παλαιάς Διαθήκης, Μελχισεδέκ, και ο Μέγας Αρχιερέας της Καινής Διαθήκης Ιησούς Χριστός. Το θέμα επομένως είναι καινοδιαθηκικό...
Στον πρόλογό του ο συγγραφέας αναφέρει τον λόγο της ανάθεσης της μελέτης στο πρόσωπό του από τον καθηγητή κύριο Γ. Γαλίτη. Ευχαριστεί επίσης τους καθηγητές, καθώς και τα διάφορα άλλα πρόσωπα, τα οποία συνετέλεσαν στο να εκδοθεί η παρούσα μελέτη.
Στην εισαγωγή ο Μ. Τομάσοβιτς επισημαίνει τη σπουδαιότητα της προς Εβραίους επιστολής, όχι μόνο για την περιεκτικότητά της, αλλά πιο πολύ για το μεστό θεολογικών νοημάτων του χαρακτήρα της. Πολλοί, ακόμα και στην αρχαία Εκκλησία, αμφισβήτησαν τον απόστολο Παύλο, ως συγγραφέα της προς Εβραίους επιστολής. Ο Μίρκο Τομάσοβιτς δεν πραγματεύεται αυτό το θέμα, αλλά θεωρεί ότι, σύμφωνα με την παράδοση της Εκκλησίας, ο απόστολος Παύλος είναι ο συγγραφέας της επιστολής. Οι παραλήπτες είναι μάλλον μια ομάδα χριστιανών Ιουδαίων, στους οποίους ο συγγραφέας της επιστολής, απόστολος Παύλος, συγκρίνει το θείο μεγαλείο του Ιησού Χριστού με όλους τους προφήτες, αγγέλους, δικαίους καθώς και με τον Μελχισεδέκ.
Επίσης ο συγγραφέας της προς Εβραίους επιστολής διακρίνει την ανεπάρκεια της ιερωσύνης της Παλαιάς Διαθήκης, η οποία ήταν «παιδαγωγός εις Χριστόν», σε σχέση με την τελειότητα της ιερωσύνης της Καινής Διαθήκης. Η προς Εβραίους επιστολή ερμηνεύει τυπολογικά την Παλαιά Διαθήκη. Η Παλαιά και Καινή Διαθήκη αποτελούν αδιαχώριστη ενότητα, αφού η Παλαιά ερμηνεύεται μέσα από το πρίσμα της Καινής Διαθήκης. Ο 109ος ψαλμός επίσης αναφέρεται προφητικά στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού: «συ ιερεύς εις τον αιώνα κατά την τάξιν Μελχισεδέκ».
Το ζ' κεφάλαιο της προς Εβραίους επιστολής
Στο 7ο κεφάλαιο της προς Εβραίους επιστολής ο συγγραφέας αναφέρεται στον Μελχισεδέκ, ως τύπο και προτύπωση της ιερωσύνης του Ιησού Χριστού.
Ο Μελχισεδέκ «αντιπροσωπεύει τον τύπο της ιδανικής και τελείας ιερωσύνης», και γι' αυτό γίνεται η σύγκριση αυτή, ούτως ώστε να καταδειχθεί η τελειότητα της ιερωσύνης του Ιησού Χριστού, ως του μόνου αληθινού και αιώνιου ιερέα.
Παράλληλα, όπως αναφέρει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης στην ερμηνεία του στην προς Εβραίους επιστολή, και πιο συγκεκριμένα στο ζ' κεφάλαιο της προς Εβραίους επιστολής, ο Απόστολος Παύλος «αποδείχνει ότι η νομική Αρχιερωσύνη μετετέθη από του Ααρών εις τον Χριστόν, του οποίου τύπος ήτον ο Μελχισεδέκ, όστις δεν ήτον από την φυλήν του Λευί».
Το έβδομο κεφάλαιο της προς Εβραίους επιστολής μπορεί να χωριστή σε τρία μέρη. 1ο (στιχ.1-10): Ο συγγραφέας αναφέρεται στο πρόσωπο του Μελχισεδέκ, ως βασιλιά και ιερέα, καθώς και στη σχέση του με τον πατριάρχη Αβραάμ, 2ο (στιχ. 11-22): Εδώ γίνεται ένας παραλληλισμός και μια σύγκριση του Μελχισεδέκ προς το πρόσωπο του Ιησού Χριστού και 3ο (ζ',23-η',6): Ο συγγραφέας περιορίζεται μόνο στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού, ως του αιωνίου και ουρανίου αρχιερέα.
Η σπουδαιότητα της προς Εβραίους επιστολής είναι μεγάλη. Χωρίς αυτή θα ήταν δύσκολη η κατανόηση του μυστηρίου της ιερωσύνης του Ιησού.
«Κατά την προς Εβραίους Επιστολήν ο αληθής ιερεύς απεκαλύφθη. Ο Θεός Λόγος δηλαδή εσαρκώθη και εγένετο ιερεύς. Η ενανθρώπησις του Θεού Λόγου είναι το θεμέλιον της ιερωσύνης Του, επειδή η ιερωσύνη Του πρωτίστως βασίζεται εις την ανθρωπίνην Του φύσιν». Η συνύπαρξη και της θεότητας και της ανθρωπότητας στο ίδιο πρόσωπο αποτελούν τη μοναδικότητα του προσώπου Του.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α'
Το ιστορικό πρόσωπο του Μελχισεδέκ - Μαρτυρίες περί του προσώπου
Στο Α' κεφάλαιο ο Μίρκο Τομάσοβιτς εξετάζει τις μαρτυρίες της Παλαιάς Διαθήκης, καθώς και τις εξωβιβλικές πηγές, με σκοπό να διαμορφώσει μια γενική εικόνα για το πρόσωπο του Μελχισεδέκ. Ο γενικός τίτλος του Α' κεφαλαίου «Το πρόβλημα της προσωπικότητος του Μελχισεδέκ» δείχνει σαφώς ότι υπάρχει ένα πρόβλημα αναφορικά με το πρόσωπο του Μελχισεδέκ, το οποίο και πραγματεύεται ο συγγραφέας στο πρώτο κεφάλαιο. Αρχικά παραθέτει πληροφορίες της Παλαιάς Διαθήκης περί του Μελχισεδέκ. Επίσης απαριθμεί κάποιες εξωβιβλικές αναφορές στον Μελχισεδέκ, καθώς και την ιερωσύνη του. Τέλος υπάρχουν και κάποια άλλα κείμενα, τα οποία μιλούν για τον Μελχισεδέκ, τα οποία και πραγματεύεται.
Διήγηση της Παλαιάς Διαθήκης
Το βιβλίο της Παλαιάς διαθήκης, που αναφέρει για το πρόσωπο του Μελχισεδέκ, είναι η Γένεσις, στο ιδ' κεφάλαιο, στίχοι 17-20. Παραθέτουμε το κείμενο αυτούσιο: « Έξηλθε δε βασιλεύς Σοδόμων εις συνάντησιν αυτώ, μετά το υποστρέψαι αυτόν από της κοπής του Χοδολλογομόρ και των βασιλέων των μετ' αυτού, εις την κοιλάδα του Σαβύ (τούτο ην το πεδίον των βασιλέων).
Και Μελχισεδέκ βασιλεύς Σαλήμ εξήνεγκεν άρτους και οίνον ην δε ιερεύς του Θεού του υψίστου. Και ηυλόγησε τον Άβραμ και είπεν ευλογημένος Άβραμ τω Θεώ τω υψίστω, ος έκτισε τον ουρανόν και την γην. Και ευλογητός ο Θεός ο ύψιστος, ος παρέδωκε τους εχθρούς σου υποχειρίους σοι. Και έδωκεν αυτώ Άβραμ δε
κάτην από πάντων».
ΟΤΑΝ ΤΟ ΓΡΑΦΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΕΔΩ ΟΙ ΡΩΜΙΟΙ ΜΑΣ ΕΒΡΙΖΑΝ!!!
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ:ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ!!ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΩΝ ΡΩΜΙΩΝ ΠΑΥΛΟΣ:Ο ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΡΧΙΕΡΕΑΣ ΤΥΠΟΥ ΜΕΛΧΙΣΕΔΕΚ
ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΟΙ ΠΛΑΝΕΜΕΝΟΙ ΡΩΜΙΟΙ ΣΕ ΤΙ "ΘΕΟ" ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ!!!Σ' ΕΝΑΝ ΑΓΡΑΜΜΑΤΟ ΡΑΒΙΝΟ!!
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ!!
Κεφάλαιο5
1Γιατί, κάθε αρχιερέας, που επιλέγεται ανάμεσα από τους ανθρώπους, αναλαμβάνει το λειτούργημα του μεσάζοντα προς το Θεό για λογαριασμό των ανθρώπων, για να προσφέρει δώρα και θυσίες για τις αμαρτίες τους, 2επειδή είναι σε θέση να δείχνει κατανόηση προς εκείνους που βρίσκονται σε άγνοια και πλάνη. Γιατί κι ο ίδιος είναι περιβλημένος με την ανθρώπινη αδυναμία. 3Kαι εξαιτίας αυτής της αδυναμίας του οφείλει, όπως το κάνει για το λαό, έτσι να προσφέρει θυσίες και για τον εαυτό του, για συγχώρηση αμαρτιών. 4Kαι την τιμή αυτή δεν την παίρνει κανείς αυθαίρετα για τον εαυτό του, αλλά ύστερα από πρόσκληση του Θεού, όπως ακριβώς έγινε με τον Aαρών.
5Έτσι κι ο Xριστός, δεν ήταν ο ίδιος που απένειμε στον εαυτό του τη δόξα να γίνει αρχιερέας, αλλά εκείνος που του είπε: "O Γιος μου είσαι εσύ, εγώ σ' έχω γεννήσει σήμερα", 6όπως λέει και σε μια διαφορετική περίπτωση: "Eσύ είσαι ιερέας παντοτινός, σύμφωνα με τον τύπο του Mελχισεδέκ". 7Aυτός, στη διάρκεια της ενανθρώπησής του, αφού ύψωσε προσευχές και ικεσίες με δυνατή κραυγή και δάκρυα σ' εκείνον που είχε τη δύναμη να τον διαφυλάξει από το θάνατο, και εισακούστηκε χάρη στην ευλάβειά του, 8τελικά μέσα από τα παθήματα έμαθε την υπακοή, παρόλο που ήταν ο Γιος. 9Kι όταν υπάκουσε ως το τέλος, έγινε η αιτία παντοτινής σωτηρίας για όλους εκείνους που υπακούνε σ' αυτόν, 10αφού αναγορεύτηκε από το Θεό αρχιερέας κατά τον τύπο του Mελχισεδέκ.