Για πρώτη φορά το 2012 ήταν περισσότεροι οι πολιτικοί από τους θρησκευτικούς γάμους
Πρώτη φορά στην ελληνική ιστορία, το 2012 έγινε η μεγάλη ανατροπή και το χριστιανικό ποίμνιο εγκατάλειψε το χριστιανικό μαντρί!!. Το 1982 η αναγνώριση του πολιτικού γάμου στην Ελλάδα ήταν από τις πρώτες αποφάσεις της πρώτης κυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου που θεσμοθέτησε τον προαιρετικό πολιτικό γάμο. Είκοσι δύο χρόνια μετά, οι πολιτικοί γάμοι είναι περισσότεροι από τους θρησκευτικούς.Ο Χριστιανικός γάμος είναι ίδιος με τον Εβραϊκό!!
ΕΒΡΑΪΚΟΣ ΓΑΜΟΣ Το απόσπασμα που ακολουθεί συμπεριλαμβάνεται σ'ένα κείμενο που ονομάζεται η ευχή από την ακολουθία του γάμου:Ακολουθία του Γάμου αναφέρει «Ευλόγησον αυτούς, Κύριε ο Θεός Ημών, ως ευλόγησας τον Αβραάμ και την Σάρραν. Ευλόγησον αυτούς, Κύριε ο Θεός Ημών, ως ευλόγησας τον Ισαάκ και την Ρεβέκκαν. Ευλόγησον αυτούς, Κύριε ο Θεός Ημών, ως ευλόγησας τον Ιακώβ και πάντας τους πατριάρχας. Ευλόγησον αυτούς, Κύριε ο Θεός Ημών, ως ευλόγησας τον Ιωσήφ και την Ασυνέθ. Ευλόγησον αυτούς, Κύριε ο Θεός Ημών, ως ευλόγησας τον Ιωακείμ και την Άνναν. Ευλόγησον αυτούς, Κύριε ο Θεός Ημών, ως ευλόγησας τον Ζαχαρίαν και Ελισάβετ. Διαφύλαξον αυτούς, Κύριε ο Θεός ημών, ως διεφύλαξας τον Νώε εν τη κιβωτώ. Διαφύλαξον αυτούς, Κύριε ο Θεός ημών, ως διεφύλαξας τον Ιωνάν εν τη κοιλία του κήτους ...;Μνημόνευσον αυτών, Κύριε ο Θεός ημών, ως εμνημόνευσας του Ενώχ, του Σήμ, του Ηλία ...;».Και δεν νομίζω να υπάρχει Έλληνας που να μην γνωρίζει τη φράση ξεφτίλα για την Ελληνίδα η δε γυνή να φοβηται τον άνδρα όχι να τον σέβεται να τον φοβάται!!!ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ Αυτές είναι οι «ευχές», τις οποίες απευθύνει ο ορθόδοξος παπάς προς τους ορθόδοξους Έλληνες και Ελληνίδες (τι οξύμωρο!), όταν παντρεύονται. Σε τι διαφέρει άραγε από μια ευχή πού δίδεται σε μια συναγωγή; Ούτε ένα Ελληνικό όνομα. Λές κι η Ελληνική φυλή δεν είχε ποτέ ένδοξους προγόνους, βασιλείς, ήρωες, φιλοσόφους, επιστήμονες και εκπολιτιστές. Ο Έλληνας δεν καλείται να μοιάσει στον Οδυσσέα, στον Λεωνίδα, ή στον Περικλή. Η Ελληνίδα δεν ευλογείται όπως ευλογήθηκε από τους Έλληνες θεούς η Ανδρομάχη, η Πηνελόπη, η Ασπασία. Λές και δεν υπήρξαμε ποτέ τέκνα του Δευκαλίωνος και της Πύρρας, παρά τυχάρπαστα γεννήματα απολίτιστων νομάδων. Λίγο πιο κάτω στην «Ακολουθία του Γάμου» πάντα, οι «ευχές» συνεχίζονται: «Και συ, Νύμφη, μεγαλύνθητι ως η Σάρρα [που την εκπόρνευε συστηματικά ο σύζυγός της, Αβραάμ («Γένεσις» ιβ'11-20 και κ'1-18)] και ευφράνθητι ως η Ρεβέκκα [που ο σύζυγός της, Ισαάκ, την παρέδωσε στον έρωτα του βασιλιά των Φιλισταίων («Γένεσις» κστ'6-10), ενώ η ίδια συνωμότησε εναντίον του συζύγου της και του γιού της Ησαύ, ώστε να λάβει την ευχή των πρωτοτοκίων ο αγαπημένος της γιος, Ιακώβ («Γένεσις» κζ')] και πληθύνθητι ως η Ραχήλ [που μοιραζόταν το κρεβάτι του συζύγου της με την ίδια της την αδελφή και μερικές ακόμα δούλες («Γένεσις» κθ' κ.εξ.)] ευφραινομένη τω ιδίω ανδρί».