« ΓΕΝΟΣ ΑΒΟΥΛΕΥΤΟΝ, ΑΝΟΣΙΟΝ,
ΑΝΑΙΣΧΥΝΤΟΝ, ΒΔΕΛΥΡΟΝ... »α
σ
Τι έλεγε η Οσία Φιλοθέη,
πολιούχος των Αθηνών, για τους Αθηναίους...
aΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΘΛΙΑ ΚΑΙ ΑΠΛΥΤΗ ΟΣΙΑ ΦΙΛΟΘΕΗ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ!!!ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΟΧΙΣΜΟΣ ΝΑ ΣΕ ΒΡΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΙΜΑΣ!!ΤΙ ΛΕΕΙ Η "ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ" ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ???ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΑΝΘΕΛΛΗΝΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ??
Kατά θέλημα του Αγίου Aνδρέα, που είδε στον ύπνο της η μοναχή Φιλοθέη, έκτισε ένα μοναστήρι με εκκλησία στο όνομά του. Eίναι η εκκλησία, που βρίσκεται πλάι στο μέγαρο της Aρχιεπισκοπής στην οδό Aγίας Φιλοθέης στην Πλάκα, όπου πρέπει να υπήρχε αρχαίο Ελληνικό κτίσμα, που κατεδαφίστηκε, δεδομένου, ότι πολλά αρχαία μάρμαρα βρίσκονται ακόμη διάσπαρτα στο χώρο, ενώ άλλα χρησιμοποιούνται ως σκαλοπάτια. (Βλ. Από τις εκκλησίες της Πλάκας να αρχίσει η επιστροφή των μαρμάρων).
Εγκώμιο από την Aκολουθία της Οσίας Φιλοθέης: «Δαυΐδ γαρ το πράον έσχες και Σολομώντος, σεμνή, την σοφίαν, Σαμψών την ανδρείαν, και Aβραάμ το φιλόξενον, υπομονήν τε Iώβ, του Προδρόμου δε θείαν άσκησιν...». (Ως εγκώμιο πολιούχου Εβραίων αντί Αθηναίων θα ταίριαζε καλύ- τερα). Στη φωτογραφία περι- φορά της λειψανοθήκης και της εικόνας της οσίας Φιλοθέης στην Πλάκα.
Ημοναχή Φιλοθέη (ιστ΄ αι.), της οποίας ο βίος εκθειάζεται στα Συναξάρια και σε διάφορες άλλες χριστιανικές πηγές, αγιοποιήθηκε και τιμάται ως πολιούχος των Αθηνών -όπως και ο Διονύσιος Αρεοπαγίτης- για τα καλά, που υποτίθεται, ότι προσέφερε στους Αθηναίους και στην πόλη τους. Η αλήθεια όμως, είναι εντελώς διαφορετική. Η Οσία Φιλοθέη διακατεχόταν από έντονο μίσος και φανατισμό εναντίον των Αθηναίων, οι οποίοι -όχι την εκτιμούσαν, αλλά- είχαν τόσο εξοργισθεί από την συμπεριφορά της, ώστε αναγκάστηκε να σπεύσει στην Αθήνα ο Μέγας Λογοθέτης του Πατριαρχείου, προκειμένου να διασώσει την τεράστια περιουσία, που είχε συγκεντρώσει στα μοναστήρια της.
Σχετικές πληροφορίες υπάρχουν στο βιβλίο του Γ. Κωνσταντινίδου «Ιστορία των Αθηνών από Χριστού γεννήσεως μέχρι του έτους 1821» (Αθήνα, 1876), όπου αναφέρεται, ότι το δεύτερο μισό του ιστ΄ αιώνα η μοναχή Φιλοθέη ήρθε «εις ρήξιν προς τους συμπολίτας της Αθηναίους δια λόγους αγνώστους και τοσούτον είχεν επισύρει την οργήν των Αθηναίων καθ' εαυτής, ώστε εδέησε να έλθη εις Αθήνας ο μετά ταύτα Μέγας Λογοθέτης και τότε μέγα ισχύων εν τοις πατριαρχείοις Ιέραξ, όπως κατευνάση των Αθηναίων την οργήν και απαλλάξη την Φιλοθέην των επικειμένων δεινών. Προς τον ιέρακα τούτον έγραψε μετά ταύτα η Φιλοθέη ευχαριστήριον επιστολήν διασωθείσαν μέχρις ημών» (σελ. 510-511). Στην επιστολή αυτή, που είχε δημοσιευθεί πρώτα από τον Κ. Σάθα (βλ. Παπαρηγόπουλος εναντίον Σάθα) στη «Νεοελληνική Φιλολογία» (σελ. 194-195), όπως θα εξετάσουμε παρακάτω, η Φιλοθέη απευθύνει οχετό υβρεων εναντίον των Αθηναίων.
ΗΦιλοθέη καταγόταν από την πολύ πλούσια κι αρχοντική οικογένεια των Μπενιζέλων, μιάς εκ των παλαιότερων οικογενειών της Αθήνας. Οι τάφοι των Μπενιζέλων κοσμούνταν με τον δικέφαλο αετό (βλ. Από τον Εβραϊκό προήλθε ο βυζαντινός δικέφαλος). Το σπίτι της, ένα μεγάλο αρχοντικό, το οποίο υπάρχει ακόμα στην Πλάκα (Αδριανού 96) σήμερα αναστηλώνεται. Εδώ βέβαια τίθεται το ερώτημα, πώς μέσα στην Τουρκοκρατία, όταν «τάσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά» κάποιοι είχαν τη δυνατότητα να κτίζουν τόσο ακριβά αρχοντικά.
Την μητέρα της την έλεγαν Σιρύγα, ενώ την ίδια Ρεβούλα, από το Εβραϊκό Ρέβα, υποκοριστικό του Ρεβέκκα· όταν αργότερα μόνασε άλλαξε το όνομά της σε Φιλόθεος. Παντρεύτηκε ένα πολύ πλούσιο και πολύ μεγαλύτερό της, («άρχοντά τινα, από τους τότε πρώτους της πόλεως»), που -σύμφωνα με τον Μέγα Συναξαριστή της Ορθοδόξου Εκκλησίας- ο Θεός, βλέποντας την υπομονή της, μετά από τρία χρόνια «τον εθέρισε με το δρέπανον του θανάτου... Ότε δε η αοίδιμος διήγε το δέκατον έτος της χηρείας της απεβίωσαν οι γονείς της και αφού ηλευθερώθη από τα εμπόδια ταύτα εδόξασε τον Θεόν», έγινε μοναχή κι άρχισε τη δράση της.
Έκτισε μοναστήρια, τα οποία «επλούτισε με αρκετά κελλία και άλλους αναγκαίας οικοδομάς και περιοχάς και επροικοδότησε με μετόχια και υποστατικά αρκετά... Η Οσία Φιλοθέη ως είπομεν, κατήγετο εξ αρχοντικής και πλουσίας οικογενείας των Αθηνών, όθεν εκέκτητο υποστατικά εις πλείστα σημεία των Αθηνών και των πέριξ... Εις ταύτα δέον να προστεθώσι και πολλά αφιερωθέντα υπό άλλων πλουσίων οικογενειών, διό εντός ελαχίστου χρόνου η μονή απέκτησε μεγάλην περιουσίαν και μετόχια εις Πατήσια, Όμορφην Εκκλησίαν, Καλογρέζαν, Ψυχικόν, και εις διάφορα άλλα σημεία και εις τας νήσους ακόμη...Παραλαβούσα μεθ' εαυτής και τας γυναίκας, αι οποίαι ειργάζοντο εις τον πατρικόν της οίκον, τας οποίας είχε κατηχήσει και προετοιμάσει εις την κατά Θεόν πολιτείαν. Και όχι μόνον αυταί, αλλά και πολλαί άλλαι παρθένοι, από τας ευγενείς και πλουσίας της πόλεως, αρνούμενοι μετά χαράς όλα τα προσωρινά και φθαρτά καλά του κόσμου τούτου, ενεδύοντο το Μοναχικόν Σχήμα και υπετάσσοντο εις αυτήν την Μακαρίαν Καθηγουμένην.»
Μέσα στα μοναστήρια κατασκεύασε βιοτεχνικά εργαστήρια, «εντός των οποίων οι μονάζουσαι κόραι πλουσίων και πτωχών οικογενειών επεδίδοντο εις παντός είδους χειροτεχνήματα.» Στις μοναχές βέβαια, που εργάζονταν στα μοναστήρια της, δεν παρείχε ούτε την απαραίτητη τροφή, αλλά κατάφερναν να επιζούν από φιλανθρωπίες περαστικών. «Κατήντησεν το μοναστήριον να περιπέση εις εσχάτην ένδειαν και αι Μοναχαί, αίτινες εμόναζον εις αυτό, ήρχισαν να γογγύζουν κατά της Αγίας και να μικροψυχούν δια την στέρησιν των προς ζην αναγκαίων. Αλλ' η θεοχαρίτωτος αύτη δεν έπαυσεν από του να τας νουθετή, λέγουσα να έχουν πίστιν εις τον Θεόν, όστις διατρέφει τους νεοσσούς των κοράκων τους επικαλούμενους αυτόν... το οποίον έγινε μετ' ολίγας ημέρας εμπράκτως δια δύο προκρίτων, οι οποίοι, κατά θείαν νεύσιν, ήλθον εις Μοναστήριον χάριν προσκυνήσεως και έδωσαν εις την Αγίαν πλουσιοπάροχον ελεημοσύνην, τοιουτοτρόπως δε αι αδελφαί εδόξασαν μεν τον πλουτοδότην Θεόν, εθαύμασαν δε την αδίστακτον πίστιν της Αγίας, την οποίαν είχε εις Αυτόν».
Τεράστια κτηματική περιουσία και ιερές επιχειρήσεις είχε στήσει λοιπόν η οσία Φιλοθέη, κάτι ανάλογο με τις σημερινές ιερές μπίζνες των μοναστηριών (Ευγενία Κλειδαρά - Άγιος Ραφαήλ, Εφραίμ - μονή Βατοπεδίου κ.λπ.), πιστοποιώντας, ότι Θεός και Χρήμα πάντα ταυτίζονται. (Βλ. Θεός - Χρήμα: Δύο μεταφυσικές έννοιες, δημιουργήματα των ανθρώπων.) Κάποιες από αυτές τις δραστηριότητες της οσίας Φιλοθέης λοιπόν, θα προκάλεσαν τη σοβαρή αντίδραση των Αθηναίων και πρέπει να ήταν πολλά τα ποσά, που διακυβεύονταν, ώστε να αναγκασθεί να έρθει από την Κωνσταντινούπολη ο Μέγας Λογοθέτης, σε "πυροσβεστικό" ρόλο.
Η επιστολή-λιβελλογράφημα κατά των Αθηναίων της -πολιούχου των Αθηνών- Οσίας Φιλοθέης.
Ας εξετάσουμε ορισμένες χαρακτηριστικές ύβρεις εναντίον των Αθηναίων, από αυτές, που η ίδια η οσία Φιλοθέη αναφέρει στην ευχαριστήρια επιστολή της προς τον Μέγα Λογοθέτη, μετά την επιστροφή του στην Κωνσταντινούπολη:
· «Αβουλία φερόμενοι Αττικοί ουκ οίδασι διάκρισιν καλού τε και κακού· διό τας μεν αρετάς μισούσι, τας δε κακίας φιλούσι· τοις γαρ ανοήτοις επίμεμπτα καλά, φησί πού τις των σοφών».
· «Ει δε και μαρτύρων χρεία, ουκ Αθηναίοι στήσονται, αγοραίον γένος, αχρείον και άτιμον· τούτο δη το γένος αβούλευτον, ανόσιον, αναίσχυντον, βδελυρόν, απονενοημένον, το στόμα εύλυτον έχον προς λοιδορίαν, μεμψίμοιρον και καρδαμογλύφον, βαρβαρόφωνον, φιλαίτιον, φιλοτάραχον, μικρολόγον, μικρόψυχον, στωμύλον, υπερφίαλον, αθέμιστον, δολερόν, περίεργον, άγρυπνον επί συμφοραίς ετέρων.
· «Και γαρ τι άλλον ειπείν, εξ αυτής της νεότητος διώκον ημιόνους και αυτών επιμελούμενον, κατά τον Ιδουμαίον Δωήκ, όν αράται Δαβίδ εν νβ΄ ψαλμώ;» [Σ.σ.: Ο Δωήκ -σύμφωνα με την Βίβλο- ήτανΙδουμαίος. Ο Σαούλ τον διόρισε επιστάτη στα ποίμνιά του (Α' Σαμουήλ 21:7). Όταν ο Δαβίδ καταδιωκόταν από τον Σαούλ πήρε από τον Αχιμέλεχ τους άρτους της προθέσεως. Ο Δωήκ πήγε στον Σαούλ και ανέφερε τα γεγονότα διαστρεβλωμένα. Τότε ο Σαούλ εξοργίσθηκε και διέταξε τη σφαγή όλων των ιερέων και του Αχιμέλεχ. Επειδή όμως ο λαός αρνιόταν να εκτελέσει τη διαταγή, ανέλαβε να την εκτελέσει ο Δωήκ (Α' Σαμουήλ 22:11-23.)]
· «Πώς δε ούτοι ορθά νοήσουσι; ως γαρ το έργον βάρβαρον τούτων και η γνώμη βάρβαρος.»
* * *
Αυτά -μεταξύ άλλων- «φιλοδωρεί» τους Αθηναίους η συμπολίτις τους μοναχή Φιλόθεος ή Φιλοθέη, κατά κόσμον Ρεβέκκα Μπενιζέλου. Στο Συναξάρι της διαβάζουμε βέβαια, για την αμοιβαία αγάπη Φιλοθέης - Αθηναίων, αλλά και για τον δήθεν μαρτυρικό της θάνατο από τους Τούρκους· πρόκειται για χριστιανικά ψεύδη. Άν είχε σκοτωθεί από τους Τούρκους θα είχε ονομασθείοσιομάρτυς. Η Φιλοθέη όμως, ονομάζεται απλώς οσία, γεγονός, που επισημαίνει και το ίδιο το Συναξάρι της (σελ. 432).
Της φανατικής υβρίστριας των Αθηναίων, μοναχής Φιλοθέης, η Εκκλησία τοποθέτησε τα λείψανα στον Μητροπολιτικό ναό, πλήν της «αγίας κάρας», η οποία λείπει (τι απέγινε άραγε;) Μαζί με το Ρωμαίκο κρατίδιο την τίμησαν επί πλέον πολλαπλώς. Σε ένα μετόχι μοναστηριού στο Ψυχικό -σύμφωνα με το Συναξάρι- η Φιλοθέη είχε φτιάξει πηγάδι «προς ύδρευσιν των εκείθεν διερχομένων οδοιπόρων, εκ τούτου δε έλαβε και η θέσις το όνομα Ψυχικόν (δωρεά χάριν ψυχικής ωφελείας)... Στην Οσία Φιλοθέη οφείλεται και το όνομα της Καλογρέζας» (σ.σ. καλόγριας στα Αρβανίτικα), γιατί κι εκεί υπήρχε μετόχι μοναστηριού, αλλά και του προαστίου της Φιλοθέης, όπου «σώζεται το σπήλαιον, όπου ασκήτευε η οσία».
Τελικά η Pωμιοσύνη την ανακήρυξε αγία (19 Φεβρουσρίου), αλλά και πολιούχο της πόλης αυτών που μισούσε και έβριζε, των Αθηνών...
Η ΨΕΥΤΟΑΓΙΑ ΤΩΝ ΡΩΜΙΩΝ ΤΑΪΖΕ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ!!!ΦΤΥΣΤΕ ΤΗΝ!!
Γιάννης Λάζαρης