(Βλ., Όμηρος «Ιλιάς» ραψ. Υ στιχ. 230 - 235)
«Ο Εριχθόνιος έτεκε τον Τρώα, άνακτα των Τρώων· από τον Τρώα πάλι τρεις άμωμοι παίδες ξεγεννήθηκαν, ο Ίλος, ο Ασσάρακος και ο αντίθεος (=ισόθεος) Γανυμήδης, που ο κάλλιστος γεννήθηκε από τους θνητούς ανθρώπους· αυτόν τράβηξαν προς τα άνω οι Θεοί στον Δία οίνο να χύνει ένεκα του κάλλους του, και να είναι με τους Αθάνατους»
(Βλ., Πορφύριος «Ομηρικά Απορήματα εις την Ιλιάδα» 4.2.22 - 4.2.27)
«Για ποιό λόγο ο Γανυμήδης υπηρετεί μόνο τον Δία; [ ...] Ο Γανυμήδης υπηρετεί μόνο τον Δία, διότι ο Ζευς ο πρώτος, νους είναι, και είναι ο μόνος νους που έχει οικεία τη χαρά να λάμπει από τις σκέψεις του· αυτό είναι ο Γανυμήδης»
Πολλά έχουν διατυπωθεί για την ερωτική σχέση του Διός με το Γανυμήδη, τον Οινοχόο του. Αλλά γνωρίζοντας ότι η Ελληνική Θεολογία, ως άλλη φυσις κρυπτεσθαι φιλει, υποκρύβει βαθύτερα νοήματα, θα προσπαθήσουμε να δούμε τι ακριβώς μπορεί να σημαίνει αυτό το θέμα. Ας αφήσουμε, λοιπόν, το μίτο της αγνής/φωτεινής διάνοιάς μας, να διαβεί από τον λαβύρινθο του εγκεφάλου μας και να μας καθοδηγήσει στην όλη αναζήτηση του θέματός μας.
«Τρωα δ½ Εριχθονιος τεκετο Τρωεσσιν ανακτα· Τρωος δ½ αυ τρεις παιδες αμυμονες εξεγενοντο Ιλος τ½ Ασσαρακος τε και αντίθεος Γανυμηδης, ος δη καλλιστος γενετο θνητων ανθρωπων· τον και ανηρειψαντο θεοι Δι οινοχοευειν καλλεος εινεκα οιο ιν½ αθανατοισι μετειη.»
Δηλαδή:
Σε αυτούς εδώ τους στίχους, παρατηρούμε και μαθαίνουμε ότι ο Γανυμήδης είναι ο αποκλειστικός Οινοχόος του Διός, σε αντίθεση με την Ήβη που είναι η Οινοχόος των Θεών γενικά. Τί μπορεί να σημαίνει, όμως, το γεγονός της αποκλειστικότητος του Γανυμήδη ως Οινοχόου του Διός; Γνωρίζοντας ότι ο Ζευς, Νους εστί, και δη Νους Νοερός, Νους του Σύμπαντος Κόσμου, η λειτουργία που έχει ο Γανυμήδης θα πρέπει να συμβολίζει κάτι συγκεκριμένο σε σχέση πάντα με την Νόηση. Οι Θεοί, βέβαια, δεν πίνουν Οίνο, αυτός εξάλλου είναι από τα Δώρα του Διονύσου και δη από τα τελευταία, αλλά τρώνε Αμβροσία και πίνουν Νέκταρ. Άρα, λοιπόν, αυτό που χύνει ο Γανυμήδης στον Κράτιστο των Θεών, Δία, είναι Νέκταρ. Το δε Νέκταρ, ως μας λέγει ο Πρόκλος και ο Ερμείας, συμβολίζει τη πρόνοια των Θεών προς τα κατώτερα. Αλλά, πώς γίνεται, ένας θεοποιημένος θνητός, ο Γανυμήδης, να προσφέρει την Πρόνοια-Νέκταρ, στον Ύψιστο Κρονίδη;
Πρέπει να προσέξουμε το γεγονός ότι ο Όμηρος, από τους τρεις υιούς του Τρώα, μόνο τον Γανυμήδη αποκαλεί αντίθεο = ισόθεο. Δηλαδή ότι είναι ίσος με τους Θεούς. Φυσικά δεν είναι ίδιος με τους Θεούς, δηλαδή δεν έχει την ίδια ουσία, αλλά είναι ίσος. Και ότι ένεκα του κάλλους του, τον ανέβασαν στις Αθάνατες έδρες των Θεών. Τί μπορεί να σημαίνουν όλα αυτά, όμως; Και για ποιο λόγο ο Γανυμήδης ανέβηκε και έγινε ο αποκλειστικός Οινοχόος τους Διός; Απάντηση σε αυτό μας δίνει ο Πορφύριος, που λέγει:
Ο Γανυμήδης, μας λέγει ο Πορφύριος, ετυμολογείται από το γανυσθαι μηδεσι, που σημαίνει λάμπω από τις σκέψεις, τους συλλογισμούς. Το αυτό ακριβώς μας αναφέρει και το Μέγα Ετυμολογικό Λεξικό όπου στο λήμμα «Γανυμήδης» διαβάζουμε:
<Γανυμηδης> Ο ηρως ο οινοχοος· παρα το γανος μηδεσθαι τω Δια, οπερ εστv το πομα το λαμπρον. Ευριπιδης, Οπου βοτρυος εν δαιτι γινεται γονος. ΝΗ παρα το γαννυσθαι τοις μηδεσι συνετος, ως Ευμηδης.
Άρα, λοιπόν, ο Γανυμήδης είναι λαμπρές νοήσεις του Διός και για αυτό ουσιαστικά του προσφέρει την Πρόνοια-Νέκταρ, μιας και η Πρόνοια των Θεών είναι οι Νοήσεις τους, σε συγκεκριμένες περιπτώσεις! Υπό αυτές τις πληροφορίες, η ερωτική σχέση μεταξύ Διός και Γανυμήδη, μεταφέρεται σε ένα τελείως διαφορετικό επίπεδο, από αυτό που θα φανταζόταν κάποιος. Ο Έρως αυτός, θα μπορούσαμε να τον παρομοιάσουμε, ως μία καταλυτική ενέργεια της νοήσεως του Διός. Την αναφέρω ως καταλυτική αφού χάρις αυτή, αρχικά τα πάντα λαμβάνουν την έλλαμψη του Διός, μιας και είναι λαμπερή νόηση, και κατά δεύτερον λαμβάνουν και τη Πρόνοια του Διός, το Νέκταρ που προσφέρει ο Γανυμήδης. Έχοντας, λοιπόν, όλα αυτά τα δεδομένα, και γνωρίζοντας ότι ο Γανυμήδης, συμβολίζει και τον αστερισμό του Υδροχόου, αντιλαμβανόμαστε τη σημασία του «περάσματος» στην εποχή του αστερισμού αυτού. Το να είμαστε, λοιπόν, υπό την επήρειά του, είναι σαν να έχουμε άμεση επικοινωνία με τις νοήσεις του Διός, για αυτό και αναφέρουν πως σχετίζεται με την ανύψωση του πνεύματος και όλα τα σχετικά.!!
Πάμε να δούμε τι λέει και ο Σωκράτης!!
ΕΠΙΘΥΜΩ ΔΕ ΚΑΛΛΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΑΠΟΔΕΙΞΩ ΕΠΙ ΤΗ ΒΑΣΕΙ ΤΗΣ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑΣ ΟΤΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΤΗΝ ΦΙΛΙΑΝ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΛΛΟΝ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ..ΔΙΟΤΙ Ο ΖΕΥΣ ΟΣΑΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΘΝΗΤΑΣ ΕΡΩΤΕΥΘΗ ΔΙΑ ΤΗΝ ΩΡΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΜΟΡΦΗΣ ΤΩΝ ΑΦΟΥ ΣΥΝΕΥΡΕΘΗ ΜΕ ΑΥΤΑΣ ΤΑΣ ΑΦΗΝΕ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΘΝΗΤΑΙ ΟΣΩΝ ΔΕ ΑΓΑΠΗΣΕ ΤΑΣ ΑΓΑΘΑΣ ΨΥΧΑΣ ΤΟΥΣ ΕΚΑΝΕ ΑΘΑΝΑΤΟΥΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΟΠΟΙΟΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΗΡΑΚΛΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΟΣΚΟΥΡΟΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ. ΚΑΙ ΕΓΩ ΔΕ ΛΕΓΩ ΟΤΙ Ο ΓΑΝΥΜΗΔΗΣ ΑΝΥΨΩΘΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΟΝ ΟΧΙ ΧΑΡΙΝ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΧΑΡΙΝ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥ.... ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΔΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΤΟ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ ΔΙΟΤΙ ΚΑΙ ΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ "ΙΛ. Η 278" ΓΑΝΥΤΑΙ ΔΕ ΤΑ ΑΚΟΥΩΝ..ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΙΤΑΙ Ν' ΑΚΟΥΗ..ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΕ ΚΑΙ ΚΑΠΟΥ ΑΛΛΟΥ ΠΥΚΙΝΑ ΦΡΕΣΙ ΜΗΔΕΙΑ ΕΙΔΩΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΣΟΦΑΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ..ΑΠΟ ΤΑ ΔΥΟ ΛΟΙΠΟΝ ΑΥΤΑ Ο ΓΑΝΥΜΗΔΗΣ ΟΧΙ ΗΔΥΣΩΜΑΤΟΣ ΟΝΟΜΑΣΘΕΙΣ ΑΛΛ' ΗΔΥΓΝΩΜΩΝ ΕΤΙΜΗΘΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΘΕΩΝ.. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΗΙ Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑΣ ΠΕΡΙ ΓΑΝΥΜΗΔΗ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΔΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΕΞΗΓΕΙ ΜΕ ΣΑΦΗΝΕΙΑ Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ O ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΔΙΑΨΕΥΔΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΤΡΟΠΟ ΤΙΣ ΑΘΛΙΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΓΑΝΥΜΗΔΗ..
Ο ΓΑΝΥΜΗΔΗΣ ΣΤΟ ΣΗΜΑ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ!!ΛΕΤΕ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΟ ΕΒΑΛΑΝ ΝΑ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΑΝΟΗΤΟΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΒΑΖΑΝ ΕΝΑΝ ΓΚΕΪ ΣΑΝ ΣΗΜΑ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥΣ??
