ΟΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΑΓΙΟΙ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ
Η φιλόσοφος Υπατία δολοφονήθηκε από το πλήθος των καλογέρων με την προτροπή του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Αγίου Κυρίλλου. Ο χριστιανός ιστορικός της εκκλησίας Ερμείας δεν αποκρύπτει αυτή την αλήθεια. Αφιερώνω αυτό το κείμενο στην μεγάλη φιλόσοφο και σε κάθε φιλόσοφο που μαρτύρησε από τους χριστιανούς σε ανατολή και δύση.
ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΠΟΛΥΤΕΚΝΗ ΚΑΙ ΓΕΡΟΝΤΟΦΙΛΗ ΜΑΡΙΑΜ!!
Υπάρχουν πάντα οι αισιόδοξοι που πιστεύουν ότι μπορούν να φέρουν τον χρυσό αιώνα αν πουν στους ανθρώπους τι πρέπει να κάνουν. Ας δοκιμάσουν, όμως, να τους πουν ότι μοιάζουν με σκύλους που κυνηγούν την ουρά τους! Χρειάζετε κάτι πολύ περισσότερο από λόγια για να κάνει κανείς κάποιον να δει τα ελαττώματα της στάσης του, γιατί αυτό συνεπάγεται πολύ περισσότερα από ότι φαντάζεται ο κοινός νους. Αυτό που ορθώνεται μπροστά τους είναι ένα είδος μοιραίας παρανόησης που, κάτω από ορισμένες συνθήκες, παραμένει για πάντα απρόσιτη στην ενορατικότητα επειδή είναι σαν να αναγνωρίζει κανείς έναν εγκληματία στον εαυτό του ενώ, ως εκείνη την στιγμή, πίστευε πως ήταν αξιοπρεπής πολίτης.
ΚΑΡΛ ΓΙΟΥΝΓΚ - ΑΙΩΝ , ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΟΥ ΙΧΘΥΟΣ - ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΣΟΦΙΑ ΑΝΤΖΑΚΑ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΠΑΓΕΙΡΙΑ ΣΕΛ. 35
Και πώς να πεις στους χριστιανούς, είστε εγκληματίες και όχι άγιοι. Πώς να πεις στους χριστιανούς είστε οι διώκτες και όχι οι διωκόμενοι. Πώς να πεις στους χριστιανούς, είστε οι πλούσιοι και οι ισχυροί, οι αυτοκράτορες και οι στρατηγοί, οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι και όχι οι φτωχοί, οι δίκαιοι, οι φιλόσοφοι, οι αγαθές ψυχές της κοινωνίας μας.
Πώς να πεις στους χριστιανούς είστε εσείς που σταυρώνετε τον Χριστό κάθε μέρα καθισμένοι στον θρόνο των Φαρισαίων του Άννα και του Καϊάφα. Υπνωτισμένοι καθώς είναι από το μίσος τους δεν κατανοούν την πλάνη στην οποία βρίσκονται. Ξέχασαν τα απλά λόγια αγάπης του Σωτήρα τους και ανακάλυψαν μεγάλες θεολογικές αλήθειες για τις οποίες δολοφόνησαν, καταδίωξαν και αναθεμάτισαν αθώους ανθρώπους.
Oι σημερινοί χριστιανοί τα θέλουν όλα, και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο και βασιλιά. Είναι βλέπετε άνθρωποι γεμάτοι αρετές, αλλά κρυφές. Γιατί αυτά που βλέπει κανείς είναι την μανία που έχουν να καταδιώκουν εκείνον που δεν υποτάσσεται στην αλάνθαστη γνώμη τους. Κι έχουν αυτή την στάση από παράδοση. Δεν την παρέλαβαν βέβαια από τον Χριστό, διότι εκείνος είπε, όστις θέλει πίσω μου ελθείν και αγαπάτε τον εχθρό σας και τα παρόμοια. Ετούτοι όμως οι χριστιανοί ανόμοιοι του θεού τους και ομοούσιοι του πονηρού τυγχάνοντες, με τυφλωμένες τις καρδιές καταδιώκουν τους πάντες και οχλαγωγούν φωνάζοντας ότι καταδιώκεται η παράδοση των εγκληματιών αυτοκρατόρων !
Εμείς είμαστε λένε εκείνοι που διώχθηκαν από τους Ρωμαίους αυτοκράτορες Νέρωνα, Δομητιανό και Διοκλητιανό. Μα εκείνοι οι αρχαίοι χριστιανοί δεν γνώριζαν κανένα δόγμα, δεν γνώριζαν κανένα ομοούσιο και τα ονόματα τους στην Ελλάδα ήταν Δίας, Απόλλωνας, Ερμής ... και τα ονόματα τους στην Αίγυπτο ήταν Σεραπίων, Αμμώνιος, Ισίδωρος και όλοι αυτοί ήταν διάσημοι για την φιλοσοφία τους και την αγάπη τους προς την ελληνική επιστήμη. Όλους αυτούς του χριστιανούς τους δολοφονήσατε ως αιρετικούς και τους εξαφανίσατε από την ιστορία.
Και ποιοι είναι οι σημερινοί άγιοι χριστιανοί; Είναι αυτοί ακριβώς που πάντα καταδίωκαν και δολοφονούσαν, οι αυτοκράτορες των Ρωμαίων και οι επίσκοποι που αυτοί διόριζαν. Ο Μέγας αυτοκράτωρ Φλάβιος Κωνσταντίνος ο Ιλλυριός, ο Μέγας Θεοδόσιος ο εκ Σπανίας, ο Μέγας Ιουστινιανός, Ρωμαίοι αυτοκράτορες δολοφόνοι όλοι των Ελλήνων. Οι άγιοι των χριστιανών είναι οι εγκληματίες αρχιερείς που με τα πλήθη των καλογέρων και των μονομάχων γκρέμισαν και λεηλάτησαν τους ναούς των Ελλήνων και των αιρετικών χριστιανών, όπως ο Κύριλλος Αλεξανδρείας, ο Μάρκελος Απάμειας και όποιος άλλος έφερε την κεφαλή του εχθρού της εκκλησίας μπροστά στο αιμοδιψές πλήθος των καλογέρων.
Ο Αγιος Μέγας Κωνσταντίνος είναι ο αυτοκράτορας που καθιέρωσε την Ορθοδοξία ως την επίσημη Ρωμαϊκή θρησκεία και άρχισε την καταδίωξη των ελληνιστών Αρειανών χριστιανών και των Ελλήνων εθνικών.
Στην δημοσίευση αυτή θα παρουσιάσω μερικούς από τους μεγάλους άγιους της Ορθοδοξίας για να κατανοήσουμε το λόγο που η εκκλησία αυτή συνεχίζει με το ίδιο πάθος να καταδιώκει τους Έλληνες και τους αιρετικούς μέχρι σήμερα. Θα ξεκινήσω με τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο, τον οποίο η εκκλησία αποκάλεσε ισαπόστολο. Ο Φλάβιος Κωνσταντίνος ήταν Ιλλυριός την καταγωγή και παρόλο που ήταν χριστιανός από οικογενειακή παράδοση δεν είχε καμία εχθρότητα για την ελληνική θρησκεία. Από αυτό πρέπει να κατανοήσουμε ότι ο αρχαίος χριστιανισμός δεν ήταν μονάχα η Ορθόδοξη εκκλησία. Ο Κωνσταντίνος είχε τον τίτλο Νικητής γιατί πίστευε στον θεό Ανίκητο Ήλιο και όταν θέσπισε την Κυριακή ημέρα αργία, την αφιέρωσε ξεκάθαρα στον θεό Ήλιο, όπως έκαναν οι Έλληνες. Όταν έχτισε την Κωνσταντινούπολη μετέφερε εκεί πολλά αγάλματα των Ελλήνων θεών με τα οποία διακόσμησε την πόλη. Εχτισε στην πόλη μεγάλο ναό στον θεό Ήλιο, τον οποίο αργότερα παρέδωσε στην Ορθόδοξη εκκλησία ο Μέγας Θεοδόσιος. Τα νομίσματα που έκοψε είχαν όλα σύμβολα της εθνικής θρησκείας. Αυτό που άλλαξε την πολιτική εναντίον των Ελλήνων ήταν η σχέση του με την Ορθόδοξη εκκλησία στην οποία τον εισήγαγε ο επίσκοπος Κορδούης από την Ισπανία.
Οι Έλληνες ιστορικοί Ζώσιμος και Δέξιπος, αναφέρουν ότι ο Κωνσταντίνος θέλησε να εξαγνιστεί για τα εγκλήματα του εναντίον της οικογένειας του και απευθύνθηκε αρχικά στον Έλληνα φιλόσοφο Σώπατρο. Είχε σκοτώσει τον γιό του Πρίσκο, (με πνιγμό στα λουτρά)επειδή υποψιάστηκε ότι είχε σχέση με την μητριά του την Φαύστη. Αργότερα με την συμβουλή της μητέρας του, της Ελένης, δολοφόνησε και την Φαύστη, (την έριξαν σε βραστό νερό στα λουτρά). Δολοφόνησε και τον γαμπρό του Μαξιμίνο αλλά και τον Λικίνιο, ο οποίος αφού είχε νικηθεί είχε γίνει ικέτης του και ζούσε στην Θεσσαλονίκη. Ο φιλόσοφος Σώπατρος αρνήθηκε να τον εξαγνίσει από τις δολοφονίες και ο Κωνσταντίνος έτσι πήγε στους Ορθόδοξους χριστιανούς.
Ο χριστιανός ιστορικός Ερμείας γράφει ότι ο Κωνσταντίνος ήταν ήδη χριστιανός και είχε ευνοήσει με πολλά διατάγματα τους χριστιανούς όταν πέθανε ο Πρίσκος. Δεν αρνείται δηλαδή τα εγκλήματα του αυτοκράτορα αλλά μόνο τον λόγο για τον οποίο εισχώρησε στην εκκλησία. Δεν πιστεύει ο ιστορικός Ερμείας πως ο Σώπατρος θα αρνιόταν τον εξαγνισμό στον Κωνσταντίνο, γιατί όπως γράφει οι Έλληνες αναφέρουν τον εξαγνισμό του Ηρακλή. Ωστόσο είναι προφανές ότι ο Σώπατρος θα του ζητούσε να αλλάξει την στάση του απέναντι στους Έλληνες κάτι που ο Κωνσταντίνος δεν δέχθηκε να κάνει.
Ο Κωνσταντίνος ήταν ο αρχηγός των εκτός της εκκλησίας χριστιανών για όλη του την ζωή και μόνο λίγο πριν το θάνατο του βαπτίστηκε στην Ορθόδοξη εκκλησία. Πέθανε στην Νικομήδεια της Βιθυνίας σε ένα προάστειο που ονομαζόταν Αχυρώνας. Οι συμπτώσεις μιλάνε από μόνες τους σε τέτοιες περιπτώσεις.
![]()
Ο Ελληνας ιστορικός Ζώσιμος αναφέρει ότι ο Μέγας Κωνσταντίνος έδωσε τα χρήματα που έκλεψε από τους Έλληνες σε αναξίους και ανώφελους ανθρώπους εννοώντας τους Χριστιανούς.
Ο Ελληνας ιστορικός Ζώσιμος αναφέρει ότι ο Μέγας Κωνσταντίνος έδωσε τα χρήματα που έκλεψε από τους Έλληνες σε αναξίους και ανώφελους ανθρώπους εννοώντας τους Χριστιανούς.
Ο Κωνσταντίνος όπως αναφέρει στην βιογραφία του ο Ευσέβιος της Καισάρειας αλλά και ο Ερμείας, σύλησε πολλά ιερά των Ελλήνων. Για να μην χρησιμοποιήσει τον στρατό, έφτιαξε ειδικές ομάδες οι οποίες γυρνούσαν τις επαρχίες και απειλώντας τους ιερείς και τις οικογένειες των ιερέων τους ανάγκασαν να παραδώσουν τα είδωλα και να βγάλουν στο φως όσα είχαν στα άδυτα των ναών. Εγδυσαν έτσι τα αγάλματα από το χρυσάφι και το ασήμι. Πήραν ακόμα και τις πόρτες ή τις οροφές των ναών, εφόσον ήταν κατασκευασμένες από πολύτιμα μέταλλα όπως από χαλκό. Ο Ευσέβιος γράφει ότι το έκανε αυτό για να εξευτελίσει την θρησκεία των εθνικών. Ο καθένας καταλαβαίνει ότι άρπαξε το χρυσάφι και το ασήμι, όπως μαζεύουν και σήμερα μερικοί κλέφτες τσιγγάνοι τα μέταλλα. Τέτοιος μεγάλος αυτοκράτωρ ήταν ο ισαπόστολος Κωνσταντίνος, ο οποίος δολοφονούσε τους συγγενείς κι έκλεβε τους υπηκόους του.
Εδω ο Αγιος Μερκούριος σε φιλέσπλαχνη δράση. Ο Αγιος Μερκούριος είναι διάσημος για την δολοφονία του αυτοκράτορα Ιουλιανού. Ενω ο Ιουλιανός προσπαθούσε να συγκεντρώσει τα στρατεύματα του, βρισκόταν δηλαδή ανάμεσα στους δικούς του στρατιώτες δέχτηκε ένα βέλος και βρήκε έτσι τον θάνατο από Ρωμαίο. Ο Μέγας Βασίλειος είδε όνειρο τον Χριστό να στέλνει τον Άγιο Μερκούριο να σκοτώσει τον αυτοκράτορα.
Η αντίδραση των Ελλήνων έφερε στην εξουσία τον Ιουλιανό ο οποίος ονομάσθηκε παραβάτης. Ο Ιουλιανός απαγόρευσε στους χριστιανούς να διδάσκονται και να διδάσκουν την ελληνική παιδεία, πράγμα που επίσης φανερώνει ότι οι χριστιανοί δεν είχαν κανένα μίσος για τους Έλληνες όπως συμβαίνει με την Ορθόδοξη εκκλησία. Ο ίδιος διέταξε την μεταφορά της λάρνακας του Αγίου Βαβύλα από το τέμενος του Απόλλωνα στην Δάφνη της Αντιόχειας, εφόσον οι χριστιανοί που μαρτύρησαν την παλαιότερη εποχή είχαν θαφτεί σε ελληνικά ιερά. Οι Ορθόδοξοι μισούσαν υπερβολικά για όλα αυτά τον Ιουλιανό. Ενώ διεξήγαγε νικηφόρο πόλεμο εναντίον των Περσών, δολοφονήθηκε από ένα χριστιανό, τον Αγιο Μερκούριο. Ο Μέγας Βασίλειος σύμφωνα με τον Ευσέβιο είδε όνειρο εκείνη την νύχτα τον Χριστό να στέλνει τον Μερκούριο να σκοτώσει τον Ιουλιανό !
Ο Αγιος Μέγας Θεοδόσιος είναι ο αυτοκράτωρ που καθόρισε ποιος θα είναι ο κανονικός χριστιανός. Σύμφωνα με το αυτοκρατορικό διάταγμα χριστιανός θα ήταν μόνο εκείνος που δεχόταν τις αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων που γινόταν υπό την κηδεμονία των Ρωμαίων αυτοκρατόρων.
Ο μεγαλύτερος των εγκληματιών όμως υπήρξε αναμφισβήτητα ο Μεγάλος Θεοδόσιος ο Ισπανός. Είναι γνωστό βέβαια το έγκλημα του εναντίον των πολιτών της Θεσσαλονίκης. Στην Θεσσαλονίκη ήταν εγκαταστημένη φρουρά Γότθων. Οι Βυζαντινοί δεν είχαν στρατό από Έλληνες αλλά προτιμούσαν μισθοφόρους και είχαν πάντα φρουρές βαρβάρων. Φυσικά επειδή ήταν βάρβαροι και όχι Έλληνες. Διοικητής της φρουράς στην Θεσσαλονίκη ήταν ο Βουδέριχος. Ένας Έλληνας ηνίοχος σύμφωνα με τους ιστορικούς πείραξε άσεμνα κάποιον οινοχόο και ο Βουδέριχος διέταξε την φυλάκιση του ηνιόχου. Σύντομα όμως θα γινόταν αρματοδρομίες στον Ιππόδρομο της πόλεως και οι Θεσσαλονικείς απαιτούσαν την ελευθέρωση του ηνιόχου. Επειδή το αίτημα τους δεν γινόταν δεκτό επιτέθηκαν στην φρουρά και τέλος σκότωσαν τον Βουδέριχο. Ο Αγιος Μέγας Θεοδόσιος διέταξε τότε να συγκεντρώσουν το πλήθος στον Ιππόδρομο για τους αγώνες και να του επιτεθούν. Σφαγιάστηκαν έτσι δεκαπέντε και κατά άλλους δεκαεφτά χιλιάδες Θεσσαλονικείς.
Εδώ βλέπουμε ακόμα ένα χριστιανό να αγαπάει τον πλησίον του. Στον εμφύλιο πόλεμο μεταξύ των διαφόρων χριστιανικών παρατάξεων έγιναν φοβερά εγκλήματα. Ούτε οι Έλληνες εθνικοί έμειναν με καθαρά χέρια αφού κι εκείνοι δολοφόνησαν αρκετούς από τους χριστιανούς αξιωματικούς ή επισκόπους. Είναι πολύ πιθανόν όπως εξηγώ παράκατω η εικόνα αυτή να αφορά κάποιον ήρωα των Ελλήνων της Θεσσαλονίκης και όχι χριστιανό άγιο.
Γνωρίζοντας ότι τα συναξάρια της εκκλησίας είναι παρεφθαρμένα παραμυθάκια, δεν θα ήταν καθόλου υπερβολικό να υποθέσει κανείς ότι ο Άγιος Δημήτριος που δολοφονεί ένα στρατιωτικό, δεν είναι άλλος από τον δολοφόνο του Βουδέριχου, τον οποίο το πλήθος των χριστιανών αγιοποίησε. Σύμφωνα με τους Ορθοδόξους, στην εικόνα φαίνεται ο Αγιος Δημήτριος που δολοφονεί τον ειδωλολάτρη παλαιστή Λυαίο. Ωστόσο στην εικόνα δεν βλέπουμε κανένα παλαιστή. Άλλωστε το συναξάρι αναφέρει ότι ο Δημήτριος ευλόγησε τον μαθητή του Νεστόριο, ο οποίος νίκησε τον Λυαίο στην πάλη. Άραγε τον σκότωσε με νοκ άουτ λαβή; Και τελικά εικονίζεται ο Αγιος Νεστόριος ή ο Άγιος Δημήτριος; Πάντα όμως οι ιστορίες της εκκλησίας είναι αντιφατικές και ύποπτες. Τα συναξάρια είπαμε και αλλού είναι όλα μεταφρασμένα προς το χριστιανικώτερο από τον Συμεώνα τον μεταφραστή. Παράδειγμα ο Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων γιορτάζεται δύο φορές, ενώ είναι ο ίδιος Άγιος, όπως ομολογούν οι χριστιανοί ιστορικοί.
![]()
Ο Ελληνας ιστορικός Ζώσιμος αναφέρει ότι ενώ ο Αλάριχος κατέστρεφε τις ελληνικές πόλεις ο Μέγας Θεοδόσιος "μαλακιζόταν" και δεν πήγαινε να πολεμήσει. Δια την έμφυτον μαλακίαν γράφει ο Έλληνας ιστορικός.
Ο Ελληνας ιστορικός Ζώσιμος αναφέρει ότι ενώ ο Αλάριχος κατέστρεφε τις ελληνικές πόλεις ο Μέγας Θεοδόσιος "μαλακιζόταν" και δεν πήγαινε να πολεμήσει. Δια την έμφυτον μαλακίαν γράφει ο Έλληνας ιστορικός.
Ο αυτοκράτωρ αυτός, ο πολύ Μεγάλος Θεοδόσιος, κατεδάφιζε ολοκληρωτικά τους ελληνικούς ναούς. Όργανα του ήταν οι κατά τόπους άγιοι επίσκοποι. Ένας από αυτούς τους Αγιους επισκόπους ήταν ο Αγιος Μάρκελος. Αυτός είχε τοποθετηθεί από τον Θεοδόσιο κυβερνήτης της νήσου Κύπρου. Σύμφωνα με το συναξάρι ήταν πάρα πολύ δίκαιος. Έπειτα έγινε επίσκοπος Απάμειας. Βάλθηκε λοιπόν να καταστρέφει τους ναούς των Ελλήνων και να κλέβει τις περιουσίες τους. Επισυνάπτω εδώ σε δική μου μετάφραση το απόσπασμα από τον χριστιανό ιστορικό Ερμεία που αναφέρεται στον θάνατο του Αγιου Μάρκελου.
«Ήταν και αυτός ο Ολύμπιος ο φιλόσοφος που τους έπειθε να μην παραμελούν τις παραδόσεις των πατέρων αλλά υπέρ αυτών να πεθαίνουν. Πρόθυμα λοιπόν αγωνιζόταν υπέρ των ναών οι Ελληνιστές που κατοικούσαν στην Αραβία, Πετραίοι και Αρεοπολίται, και όσοι κατοικούσαν στην Παλαιστίνη Ραφιώταις και Γαζαίοι κι ακόμα στην Φοινίκη οι κάτοικοι της Ηλιουπόλεως. Οι Σύροι μάλιστα που εφύλασσαν το Ναό της Απάμειας συμμάχησαν συχνά με Γαλιλαίους και χωρικούς από τον Λίβανο. Αποδείχθηκαν τελικά τόσο τολμηροί ώστε σκότωσαν τον επίσκοπο Μάρκελο. Καθώς εκείνος ο Μάρκελος σκέφτηκε ότι δεν υπήρχε άλλος συντομότερος τρόπος να τους αλλάξει θρησκεία, τους ναούς της πόλεως και των χωρίων κατέστρεφε. Γνωρίζοντας ότι είναι πολύ μεγάλος ο ναός στην Αυλώνα στα περίχωρα της Απάμειας, πήρε κάποιους στρατιώτες και μονομάχους και ξεκίνησε για το ναό. Καθως πλησίασε, ο ίδιος έμεινε μακριά σε απόσταση τόξου βολής. Ήταν κουτσός και τα πόδια του πονούσαν ώστε δεν μπορούσε ούτε να καταδιώξει αλλά ούτε και να ξεφύγει εάν τον κατεδίωκαν. Καθώς λοιπόν οι στρατιώτες και οι μονομάχοι ήταν απασχολημένοι στην κατεδάφιση του ναού, έμαθαν οι ελληνιστές ότι ήταν μόνος του έξω από το χωρίο, τον αιφνιδίασαν και αφού τον συνέλαβαν του έβαλαν φωτιά και τον έκαψαν. Τα παιδιά του ήθελαν να πάρουν εκδίκηση για τον θάνατο του πατέρα τους αλλά η σύνοδος απεφάσισε ότι δεν ήταν απαραίτητο εφόσον ο επίσκοπος πέθανε για τη χάρη του Θεού.»
Ο Άγιος Μάρκελλος γιορτάζει στις 14 Αυγούστου. Το συναξάρι γράφει ότι προσπαθούσε να κατεδαφίσει ένα ελληνικό ναό αλλά ο δαίμονας που τον προστάτευε ήταν πολύ δυνατός και το κτήριο δεν γκρεμιζόταν με τίποτα. Τότε ευλόγησε νερό και το έριξε τον αγιασμό πάνω στο ναό και γκρεμίστηκε αμέσως. Οι ειδωλολάτρες θύμωσαν γι αυτό και τον έριξαν μέσα σε ένα καμίνι με φωτιά και τον έκαψαν. Καμία σχέση ο τοιούτος εύφλεκτος άγιος με τους τρεις παίδες εν καμίνω στην Βαβυλώνα.
Κακός, καμπούρης, άσχημος, μισερός, φθονερός, ανθέλλην, ο Αγιος Κύριλλος, ο ηθικός αυτουργός της δολοφονίας της Υπατίας, ως αγαπημένος του Αγιου Μεγάλου Θεοδοσίου ήταν και ηγέτης της δεύτερης Οικουμενικής συνόδου.
Αγαπημένος επίσκοπος του Αγιου Θεοδοσίου ήταν ο Άγιος Κύριλλος επίσκοπος Αλεξανδρείας, ο οποίος όπως γράφει ο χριστιανός Ερμείας προέτρεψε τους χριστιανούς να δολοφονήσουν την φιλόσοφο Υπατία. Κατά περίεργο τρόπο, έχει βρεθεί στην Μικρά Ασία, μαρμάρινη πλάκα από παλιά εκκλησία με το όνομα «Αγία Αικατερίνη Υπατία». Την πληροφορία αυτή μεταδίδει Έλληνας ιστορικός και την μεταφέρει και η Maria Dzielska στο βιβλίο της για την Υπατία.
Ο Μέγας Θεοδόσιος έκανε κι αυτός Οικουμενική Σύνοδο για να καταδικάσει τον Νεστόριο. Επίτροπος της Οικουμενικής Συνόδου ήταν ο Κύριλλος Αλεξανδρείας. Η πρώτη Οικουμενική Σύνοδο έγινε από τον Μεγάλο Κωνσταντίνο για να καταδικάσει τους Αρειανούς. Αργότερα έκανε Σύνοδο και ο αυτοκράτορας Άγιος Μαρκιανός για να καταδικάσει κι αυτός τους εχθρούς της εκκλησίας. Αγιος της εκκλησίας, αλλά όχι Μεγάλος είναι ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός, ο μεγάλος διώκτης των Ελλήνων, εκείνος που σκότωσε χιλιάδες πλήθους στην Κωνσταντινούπολη στην στάση του Νίκα. Φυσικά άγιοι είναι όλοι οι επίσκοποι, υποτακτικοί των αυτοκρατόρων και ανθέλληνες αρχιερείς εκείνης της εποχής, Μέγας Βασίλειος, Γρηγόριος Θεολόγος, Ιωάννης Χρυσόστομος, Αγιος Σπυριδωνας επίσκοπος Τριμυθούντος, Αγιος Νικόλαος επίσκοπος Μύρων, Αθανάσιος και Κύριλλος επίσκοποι Αλεξανδρείας.
Οι φιλόσοφοι, οι ασκητές της ερήμου, οι Έλληνες και οι Αιγύπτιοι, οι Πυθαγόριοι και οι νεοπλατωνικοί, εκείνοι που δημιούργησαν την θρησκεία των αναίμακτων θυσιών, καταδιώχθηκαν και κατασφάχτηκαν από ετούτους τους Ορθόδοξους φανατικούς και εξαφανίστηκαν από την ιστορία. Τα βιβλία τους κάηκαν, η αλήθεια τους θεωρήθηκε μανία και μωρία. Πολύ από αυτούς παρέμειναν στην ιστορία σαν Ορθόδοξοι χριστιανοί ενώ δεν είχαν καμία σχέση με τα δόγματα και την συμπεριφορά αυτής της εκκλησίας. Παράδειγμα είναι ο Άγιος Αντώνιος για τον οποίο μπορείτε να διαβάσετε σε παλαιότερη δημοσίευση μου.
Αργότερα επί αυτοκράτορα Βαλεντινιανού έγινε μεγάλος διωγμός φιλοσόφων και όποιος φορούσε τον φιλοσοφικό χιτώνα φυλακιζόταν αμέσως. Αν δεν υπέγραφε πίστη στον Άγιο αυτοκράτορα και στο Ορθόδοξο δόγμα καταδικαζόταν σε θάνατο. Όταν υπέγραφε, γινόταν Ορθόδοξος ιερέας και συμμετείχε στην αθλιότητα που μέχρι σήμερα μας κυβερνά.
Η ειρήνη δεν αναπαύεται στο ψέμα αλλά αναπαράγει τον πόλεμο. Η αλήθεια δεν υποτάσσεται στην ωφέλιμη δουλεία αλλά επαναστατεί όταν ο καιρός το επιτρέψει.
Αγαπάτε αλλήλους
ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ Φ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ - ΕΛΛΗΝ ΑΣΕΒΗΣ !
ΠΗΓΗ...http://anapodaris.blogspot.gr/2012/08/blog-post.html