Επτά λόγοι γιατί να προσευχόμαστε για το Ισραήλ 1) Ο Θεός δεν τέλειωσε με το Ισραήλ... «Μήπως ο Θεός απέρριψε το λαό του; Μη γένοιτο... Ο Θεός δεν απέρριψε το λαό του, που τον προγνώρισε» (Ρωμαίους 11:1-2). «Θα σε οικοδομήσω πάλι, και θα οικοδομηθείς, παρθένα του Ισραήλ...» (Ιερεμίας 31:4). «Επειδή, τα χαρίσματα και η πρόσκληση του Θεού δεν επιδέχονται μεταμέλεια» (Ρωμαίους 11:29). 2) Ο Λόγος του Θεού μας διατάζει να... «Προσεύχεστε για την ειρήνη της Ιερουσαλήμ» (Ψαλμός 122:6). «Όσοι ανακαλείτε τον Κύριο, μη φυλάγετε σιωπή. Και μη δίνετε σ' αυτόν ανάπαυση, μέχρις ότου συστήσει, και μέχρις ότου κάνει την Ιερουσαλήμ άνεση επάνω στη γη» (Ησαΐας 62:6-7). «Ας κλάψουν οι ιερείς, οι λειτουργοί του Κυρίου, ανάμεσα στη στοά και το θυσιαστήριο, κι ας πουν: Λυπήσου, Κύριε, το λαό σου, και μη δώσεις την κληρονομιά σου σε όνειδος, ώστε να τους κυριεύσουν τα έθνη...» (Ιωήλ 2:17). 3) Η Εκκλησία έχει μια διαρκή εξάρτηση από το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του Ισραήλ «...εσύ, ενώ ήσουν αγριελιά, μπολιάστηκες ανάμεσα σ' αυτά (τα κλαδιά), και έγινες ενεργά συμμέτοχη με τη ρίζα και το πάχος του ήμερου ελιόδεντρου (Ισραήλ). Μη καυχάσαι σε βάρος των κλάδων. Αν, όμως, καυχάσαι σε βάρος τους, εσύ δεν βαστάζεις τη ρίζα, αλλά η ρίζα εσένα» (Ρωμαίους 11:18). «...που είναι Ισραηλίτες, των οποίων είναι η υιοθεσία, και η δόξα, και οι διαθήκες, και η νομοθεσία, και η λατρεία, και οι υποσχέσεις. Των οποίων είναι οι πατέρες, και από τους οποίους γεννήθηκε ο Χριστός, όσον αφορά τη σάρκα...» (Ρωμαίους 9:4-5). «Επειδή, ...εσύ αποκόπηκες από τη φυσική αγριελιά και μπολιάστηκες παρά φύση, σε ήμερο ελιόδεντρο (Ισραήλ)...» 4) Οι Εθνικοί έχουν οφεληθεί από την πτώση του εβραϊκού λαού «...με την πτώση τους έγινε η σωτηρία στα έθνη...» (Ρωμαίους 11:11). «Επειδή, αν η αποβολή τους είναι συμφιλίωση του κόσμου, τι θα είναι η πρόσληψή τους, παρά ζωή από τους νεκρούς;» (Ρωμαίους 11:15) 5) Ο Θεός αγαπάει το Ισραήλ - Αν έχουμε την αγάπη Του και το Πνεύμα Του δεν θα το αγαπάμε κι εμείς; «Ναι, σε αγάπησα με αιώνια αγάπη. Γι' αυτό σε έλκυσα με έλεος» (Ιερεμίας 31:3). «...σύμφωνα με την εκλογή είναι αγαπητοί για τους πατέρες» (Ρωμαίους 11:28). «...όποιος αγγίζει εσάς, αγγίζει την κόρη του ματιού του» (Ζαχαρίας 2:8). 6) Η επιστροφή του Ιησού για τη χιλιετή βασιλεία του εξαρτάται από τη σωτηρία του Ισραήλ «...και να αποστείλει σε σας τον προαναγγελμένο Ιησού Χριστό, τον οποίον πρέπει να δεχθεί ο ουρανός μέχρι των καιρών της αποκατάστασης για όλα όσα μίλησε ο Θεός από παλιά με το στόμα των αγίων προφητών του» (Πράξεις 3:20-21). «Στο εξής, δεν θα με δείτε, μέχρις ότου πείτε: Ευλογημένος ο ερχόμενος στο όνομα του Κυρίου» (Ματθαίος 23:39). «Να, έρχεται μαζί με τα σύννεφα, και θα τον δει κάθε μάτι, κι εκείνοι που τον λόγχισαν» (Αποκάλυψη 1:7). 7) Θα ευλογηθείς αν ευλογείς τον εβραϊκό λαό «Θα ευλογήσω εκείνους που σε ευλογούν...» (Γένεση 12:3). Είναι καθήκον σου να βοηθάς τον εβραϊκό λαό... «Ευαρεστήθηκαν, πραγματικά, και είναι οφειλέτες τους. Επειδή, τα έθνη έγιναν κοινωνοί τους στα πνευματικά, χρωστούν να τους υπηρετούν και στα υλικά» (Ρωμαίους 15:27). Σαν Χριστιανοί, όταν ψάχνουμε για την απάντηση στην ερώτηση αυτή, υπάρχει μόνον ένα μέρος στο οποίο θα πρέπει να ψάξουμε. Όχι στο CNN ή στο BBC! Η Βίβλος είναι η μοναδική εξουσία. Αν ακολουθήσουμε τη σειρά των περικοπών αυτών, ξαφνικά θα μας γίνει πολύ ξακάθαρο σε ποιον ανήκει αυτή η διαφιλονικούμενη γη... «Του Κυρίου είναι η γη και το πλήρωμά της, η οικουμένη, και όσα κατοικούν σ' αυτήν» (Ψαλμός 24:1). Στον Κύριο ανήκει η χώρα - Αυτός μπορεί να την κάνει ό,τι θέλει. «Οι ουρανοί των ουρανών είναι του Κυρίου, τη γη όμως την έδωσε στους γιους των ανθρώπων» (Ψαλμός 115:16). «Και διόρισε τους προδιατεταγμένους καιρούς και τα οροθέσια της κατοικίας τους» (Πράξεις 17:26). Και τώρα για την πιο δεσμευτική και νόμιμη πράξη για τη χώρα αυτή που γράφτηκε ποτέ, γιατί έχει γραφτεί από τον ίδιο τον Θεό... «Τη διαθήκη που έκανε στον Αβραάμ, και τον όρκο του στον Ισαάκ, και τον επιβεβαίωσε στον Ιακώβ ως νόνο, προς τον Ισραήλ ως μια αιώνια διαθήκη λέγοντας: Σε σένα θα δώσω τη γη Χαναάν...» (Ψαλμός 105:9-11). «Ναι», θα πεις, «αλλά ο Ισραήλ παρέβηκε τη διαθήκη». Όχι δεν την παρέβηκε! Όταν ο Θεός έκανε τη διαθήκη με τον Ισραήλ, έπεσε έκσταση επάνω στον Αβραάμ. Ο Ισραήλ παράκουσε τον Θεό, αλλά δεν παρέβηκε τις υποσχέσεις της διαθήκης. Ο Αβραάμ δεν υποσχέθηκε τίποτε στον Θεό - επειδή κοιμόταν (Γένεση 15:12). Παρ' όλα αυτά ο Θεός διασκόρπισε τους Εβραίους, αλλά και τους υποσχέθηκε ότι θα τους συγκέντρωνε και πάλι στα τέλη των αιώνων. «Και ο Κύριος θα σε διασπείρει σε όλα τα έθνη, από τη μια άκρη της γης μέχρι την άλλη άκρη της γης...» (Δευτερονόμιο 28:64). «Επειδή, να, έρχονται ημέρες, λέγει ο Κύριος, και θα επιστρέψω την αιχμαλωσία του λαού μου του Ισραήλ και του Ιούδα, λέει ο Κύριος και θα τους επιστρέψω στη γη, που έδωσα στους πατέρες τους, και θα την κυριεύσουν» (Ιερεμίας 30:3). Έτσι, ως Χριστιανοί, δεν έχουμε άλλη επιλογή, παρά να συμφωνήσουμε με τον Κύριο.
↧