Στην πάροδο της εκκλησιαστικής ιστορίας είναι πολύ εύκολο να παρατηρήσουμε πως η συντριπτική πλειοψηφία όσων έλαβαν αξιώματα, μικρά ή μεγάλα, στην ιεραρχία της ορθόδοξης, αλλά και αρκετοί από εκείνους που έμειναν απλοί κληρικοί, παπάδες ή και ασκητές και καλόγεροι, δεν ασχολήθηκαν μόνο με τα του Θεού. Ασχολήθηκαν και με τα εγκόσμια. Είχαν γνώμες, παρότρυναν ή και δρομολογούσαν ιστορικές καταστάσεις και γεγονότα. Αυτό σημαίνει πολλά πράγματα. Εκείνο που ενδιαφέρει στην προκειμένη περίπτωση είναι πως για να έχουν άποψη αλλά και την δυνατότητα να επηρεάζουν πράγματα, σίγουρα ήταν πολύ καλοί γνώστες της ιστορίας αλλά κυρίως των όσων διαδραματίζονταν κατά την περίοδο που διενεργούσαν. Ενδεχομένως να είχαν στην διάθεσή τους και κάποιο δίκτυο πληροφοριών. Με την παραπάνω μικρή εισαγωγή θέλουμε να υποστηρίξουμε την άποψη πως όταν ο Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης 1924-1994, αναφερόταν στην διάλυση της Τουρκίας, δεν έκανε κάποια θεόπνευστη προφητεία. Είχε όλο τον χρόνο στην διάθεσή του να διαβάσει και να μάθει, να συσχετίσει και αλλά και να συγκρίνει γεγονότα και να οδηγηθεί σε συμπεράσματα, τα οποία φαντάζουν ως προφητείες στα αυτιά του νεοέλληνα που δεν έχει ακουμπήσει και δεν έχει ανοίξει ποτέ του βιβλίο ιστορίας, αλλά ούτε έχει ασχοληθεί να «ψάξει» λίγο πάρα πέρα από αυτό που του προσφέρεται. Το σχέδιο διαμελισμού της Τουρκίας δεν είναι κάτι καινούργιο. Υπήρχε ήδη από τον καιρό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Αλλά και από τότε ως σήμερα, τα σχέδια ορισμένων χωρών που «κανονίζουν» τις ζωές και τις τύχες του πλανήτη, δεν μένουν ασυγκίνητα σε μία τριχοτόμηση αυτού του κράτους. Επιπλέον, ένα μυστικό σχέδιο των Γερμανών, με την κωδική ονομασία «Gertrude» που αφορούσε την κατάκτηση και τον διαμελισμό της Τουρκίας από το Γ' Ράιχ έμεινε για δεκαετίες ξεχασμένο στα συρτάρια της «Smersh», της Σοβιετικής υπηρεσίας αντικατασκοπίας, μετά την ήττα του Χίτλερ. Αν, λοιπόν, ο Παίσιος είχε «διαβάσει», κι αν ο καθένας από μας είχε «διαβάσει», με άνεση θα μπορούσαμε - όπως έκανε και ο γέροντας - να προβλέψουμε. Κι αν μάλιστα τύχαινε να είμαστε παπάδες ή καλόγεροι, τότε όλοι θα έλεγαν πως προφητεύουμε! ! ! Με δυό λόγια, η συντριπτική πλειοψηφία των προφητειών -αν το ψάξουμε όπως πρέπει - θα μας οδηγήσει στο συμπέρασμα πως δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας συνδυασμός επεξεργασμένων πληροφοριών που δόθηκαν και παραδόθηκαν, ή έστω χαρακτηρίστηκαν, ως θεόπνευστες προφητείες. Σκεφτείτε το και ψάξτε το για λίγο.
diadrastiko